کهیر آفتابی، بیماری شایعی است که به علت تابش اشعه الکترومغناطیسی بروز میکند و چند دقیقه تا چند ساعت بعد از تابش به پوست مشاهده میشود.
دکتر امیرهوشنگ احسانی با اشاره به اینکه واکنش آلرژیک حاد یا مزمن است که اغلب بر اثر واکنش بدن در برابر مواد هیستامینی یا ترکیباتی نزدیک به هیستامین پدید میآید، گفت: کهیر نوعی تورم قرمز رنگ، با حدود مشخص و خارشدار است که اندازه ضایعات از چند میلیمتر تا چندین سانتیمتر متفاوت است. اغلب ضایعات به صورت گرد یا بیضی شکل است، اما ممکن است به هم متصل باشند و پلاکهایی با حاشیه نامنظم ایجاد کند.
وی در ادامه با بیان اینکه «کهیر آفتابی» گاهی بسیار شدید بروز میکند و فرد را از خارج شدن از خانه بازمیدارد، افزود: اگر از شروع حمله حاد ضایعه کمتر از شش هفته گذشته باشد، کهیر از نوع حاد است و در مواردی که بیشتر از شش هفته به طول انجامد، به عنوان کهیر مزمن شناخته میشوند. کهیر حاد اغلب در اثر تماس با مواد آلرژن، داروها، غذاها، مواد شیمیایی، گرده گیاهان و عفونتهای ویروسی ایجاد میشود.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اینکه از خصوصیات مهم کهیر خارش است، خاطرنشان کرد: تشخیص کهیر اغلب از روی معاینه فیزیکی است، اما گرفتن شرح حال کامل، بسیار مهم است. کهیر حاد بیشتر در کودکان و نوجوانان و کهیر مزمن در افراد میانسال یا پیر دیده میشود.
وی افزود: ضایعات کهیری اغلب خارش دارند و به طور طبیعی کمتر از ۲۴ ساعت باقی میمانند اما در مواردی که کهیر به صورت مزمن بروز میکند، تستهای آزمایشگاهی تکمیلی ضروری است.
احسانی با بیان اینکه درمان کهیر وابسته به حذف عواملی است که در ایجاد آن موثرند، گفت: در درمان کهیر حذف آسپرین و داروهای مسکن غیراستروئیدی ضروری است و لوسیونهای ضد خارش و کمپرس سرد سبب تسکین موقت میشوند.
این متخصص پوست و مو در پایان یادآور شد: در موارد نادر و شدید وجود کهیر، تجویز کورتون ضروری است، اما در موارد کهیر مزمن باید علت با آزمایشهای خون و ایمنی مختلف مشخص و درمان شود تا عفونتهای مزمن کامل ریشهکن شوند. (ایسنا)
دردهای ناگهانی
افراد مبتلا معمولا از دردهای ناگهانی و مداوم شکایت دارند و اگر درمان صورت نگیرد، دردهای شدیدتری را هم تجربه میکنند. دردهایی که نقرس ایجاد میکند با دردهای دیگر متفاوت است، به طوری که به آن حملات نقرس میگویند. این حملات به طور ناگهانی اتفاق میافتد، بیشتر شبها سراغ مبتلایان میآید و به گونهای است که فرد مبتلا احساس میکند در شعله آتش میسوزد. بیشترین ناحیهای که تحت تأثیر این بیماری قرار میگیرد، انگشت شست پاست. پوست این ناحیه قرمز، متورم و حساس میشود و وارد شدن کوچکترین فشاری به آن قسمت، برای فرد غیرقابل تحمل است. با درمان یا بدون درمان نقرس، نشانههای بیماری بین 3 تا 10 روز از بین میرود و حملات بعدی به ماهها یا حتی سالها بعد موکول میشود. در این میان، علاوه بر بالا رفتن میزان اسید اوریک خون و مصرف غذاهای مضر، برخی بیماریهای زمینهای از قبیل دیابت، کلسترول بالا، فشار خون بالا، بیماریهای کلیوی و بیماریهای قلبی هم ممکن است خطر بروز نقرس را افزایش دهند. از عوارض درمان نشدن نقرس میتوان به درد مداوم مفصلی و آسیب بافتها و تاندونها اشاره کرد. شناخت این بیماری و آگاهی از نشانههای هشداردهنده و انتقال آن به پزشک معالج میتواند در روند تشخیص و درمان بیماری موثر باشد.
کبود شدن پوست
یکی از نشانههای بروز بیماری نقرس تغییر رنگ پوست اطراف ناحیه مفصلی است. به عبارتی به دلیل عفونت ایجاد شده در مفصل، رنگ قسمتی از مفصل که دچار درد شده ممکن است دچار کبودی و قرمزی شود.
درد انگشت پا
بروز درد در ناحیه انگشتان پا بویژه انگشت بزرگ پا یکی از شایعترین نشانههای ابتلا به نقرس است. وجود درد در انگشت بزرگ پا به دلیل تولید و تجمع اسید اوریک در این ناحیه است. این درد برای بیماران بسیار دردناک و آزاردهنده است و راه رفتن را برای مبتلایان دشوار میکند.
بسیاری از بیماران به دنبال درد زیادی که دارند، موقع راه رفتن میلنگند و این حالت ممکن است چند ساعت یا چند روز ادامه داشته باشد.
احساس گرما و تورم
از دیگر نشانههای بروز نقرس احساس گرما در نقطهای از مفصل است که دچار تورم شده؛ البته تورم ایجاد شده، ناچیز نیست و بیشتر مواقع تورم قابل توجهی روی انگشت شست پا ایجاد میشود که درد زیادی دارد.
پوستهپوسته شدن
علاوه بر درد، پوستهپوسته شدن و خارش ناحیهای که دچار درد شده، ازجمله نشانههای نقرس به شمار میرود.
سفت شدن ناحیه درد
زمانی که درد ناشی از نقرس از بین میرود، احتمال سفت شدن ناحیه درد وجود دارد. این حالت بیشتر در انگشتان پا ایجاد میشود و به مرور به سمت زانوها حرکت میکند.
حملات شدید درد
مبتلایان نقرس گهگاه حملات شدید درد را تجربه میکنند. این حملات، گاهی در ناحیه سر اتفاق میافتد که شباهت زیادی به حملات میگرن دارد، ولی خیلی سریع و ناتوانکننده است.
این دردها حالت رفت و برگشتی دارند به طوری که فرد مبتلا ممکن است یک دقیقه خوب باشد و چند دقیقه بعد از حملات فلجکننده درد بکشد. این دردها آنقدر شدید است که فرد حتی قدرت راه رفتن را هم از دست میدهد. تنها راه رها شدن از این دردها استراحت و بازتوانی بدنی است.
دردهای شبانه
یکی از ویژگیهای بیماری نقرس دردهای شبانهای است که بیمار را از خواب بیدار میکند. بیماران معمولا بدون درد به رختخواب میروند ولی در میانههای شب با دردهای خیلی شدید از خواب بیدار میشوند و همین موضوع باعث بیخوابی و بدخوابی آنها میشود.
سنگهای کلیوی
محققان بر این باورند که احتمال گسترش بیماری نقرس به سیستم مجاری ادراری وجود دارد. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، باعث تشکیل سنگهای کلیوی میشود که درد زیادی ایجاد میکند. ایجاد سنگهای کلیوی، مشکل بیماران مبتلا به نقرس را بیشتر میکند، چراکه علاوه بر دردهای مربوط به نقرس، کمردرد، دردهای شکمی و ادرار خونآلود ناشی از سنگ کلیه هم به آن اضافه میشود.
بخور و نخور مبتلایان
ابتلا به نقرس نباید مانع غذا خوردن بیماران شود ولی مبتلایان با پرهیزهای غذایی میتوانند تا حدی از دردهای بیماری کم کنند. مصرف زیاد نان برای مبتلایان نقرس مضر است، چراکه باعث تجمع کریستالهای اسید اوریک در مفاصل، ایجاد درد، تورم و التهاب میشود. غذاهای سرشار از ماده «پورین» در فهرست مواد ممنوعه قرار دارد. از مواد سرشار از پورین میتوان به غذاهای دریایی و گوشت قرمز اشاره کرد. هویج، سیبزمینی شیرین و ادویه جزو خوراکیهایی هستند که کمترین مقدار پورین را دارند. در واقع خوردن این قبیل سبزیجات بهترین جایگزین برای مواد گوشتی است و مانع پیشرفت بیماری نقرس میشود.