جام جم سرا به نقل از ایسنا: سعید رضایی افزود: بازیها و ورزشهای گروهی بیشترین تأثیر را در شکلگیری شخصیت کودکان دارند تا حدی که این تأثیر نزدیک به 40 درصد شکلگیری شخصیت کودکان را شامل میشود.
وی اظهار کرد: رفتار والدین کمتر از 20 درصد حتی نزدیک به 11 درصد در تربیت کودکان خود نقش دارد. در واقع، بازی برای کودکان مثل آب برای ماهی بوده و همانطور که آب نقش حیاتی در زندگی ماهی دارد بازی و ورزش نیز نقش مهمی را در زندگی کودکان ایفا میکند.
رضایی با بیان اینکه امروز یکی از تأکیدات روانشناسان کودک فراهم کردن مکان برای بازیهای کودکان است، ادامه داد: بازی و کنشهای بازیگونه به خصوص بازیهای گروهی باعث شکلدهی به رفتارهای اجتماعی و ایجاد زمینه برای برقراری ارتباط میشود.
به توصیه این روانشناس، باتوجه به افزایش تک فرزندی و کم بودن تعامل اجتماعی در بستر خانواده، به شرط مناسب بودن شرایط برای رشد کودکان، کودکان پس از 3 سالگی باید وارد مهدکودک شده و زندگی اجتماعی خود را اینگونه آغاز کنند. امروزه کودکان تک بعدی بزرگ میشوند و با توجه به اهمیت حضور در اجتماع باید یادگیری مهارتهای اجتماعی را در اولویت قرار دهیم.
این روانشناس اظهار کرد: کودکان با بازیگوشی میخواهند اول خود و سپس محیط اطراف خود را کشف کنند، باید شرایط را برای کشف هرچه بهتر محیط اطراف کودکان فراهم کنیم، چون در صورت نبودن شرایط مناسب و آشنا نشدن این کودکان با محیط اطراف خود، این کودکان دچار افسردگی شده و برای رهایی از دیوارهای افسردگی دست به بازیگوشی و لجبازی میزنند که این افسردگی را به اشتباه بیشفعالی مینامند.
رضایی تصریح کرد: معلمان نقش زیادی در رشد کودکان داشته و با توجه به این امر باید با درک شرایط رشدی کودکان نسبت به شاگردان خود توزیع مناسبی از توجه را داشته باشنذ.
وی گفت: امروزه در اغلب مدارس به مقولهی بازی، سرگرمی و ورزش تأکید زیادی دارند، این فعالیتها روی زندگی مسالمتآمیز و رشد و بالندگی کودکان تأثیر بسزایی دارد، چون با پیشرفت در زمینهی بازی و ورزش علاوهبر رشد تفکر اجتماعی، کودکان احساس موفقیت نیز میکنند. خوشبختانه امروزه در آموزشگاهها زنگ ورزش احیا شده و معلمان متخصص ورزش کودکان نیز به کار گرفته شدند، اما باید اذعان کنیم که هنوز در ایجاد فضاهای ورزشی ضعف داریم.
رضایی با بیان اینکه ورزشهای گروهی که فعالیتهای گروهی را بهدنبال دارند سبب ایجاد ارتباط و تعامل گروهی شده و کنار آمدن با قوانین و یادگیری بایدها و نبایدها را بهدنبال دارد، افزود: این امر موجب افزایش مسئولیتپذیری کودکان و در نتیجه کاهش استرس و تأمین سلامت آنها میشود. ورزشهای انفرادی برای کودکان توصیه نمیشود، چون اصل فعالیت گروهی است، در ورزشهای انفرادی برخی اصلها از قبیل طرد شدن تجربه نمیشود.
این روانشناس تصریح کرد: ورزشهای گروهی بهلحاظ اجتماعی و روانشناختی تأثیر بسزایی در شخصیت کودکان دارند، این در حالی است که بازیهای مجازی باعث ایجاد آسیبهای عصب شناختی و پرخاشگری میشود. بازیهای مجازی روح اجتماعی نداشته و باعث بروز مشکلات و مرگ نورونهای عصبی در کودکان میشوند، کودکان امروزی در شرایط امروزی از بدو تولد تا 20 سالگی هرروز یک نورون عصبی را از دست میدهند که نبود فعالیتهای گروهی مناسب و سالم موجب افزایش مرگ این نورونها میشود، این در حالی است که حضور در گروههای اجتماعی به هرس شدن منطقی نورونها کمک کرده و باعث کاهش ریزش سلولهای عصبی در کودکان میشود.