هنگامه گلستان: معنی «مرگ» را با رفتن «کاوه» فهمیدم

این جمله‌ها را هنگامه گلستان درباره همسرش (کاوه گلستان) می‌گوید؛ زنی که بعد از گذشت 12 سال از رفتن یار زندگی و عکاسی‌اش، هنوز با شور و هیجان از او حرف می‌زند و با دیدن عکس‌هایش به کشف‌های جدیدی می‌رسد.
12 سال از روزی که کاوه گلستان برای ثبت حقیقت روی مین رفت و دنیای عکاسی را برای همیشه از قاب‌های متفاوتش بی‌نصیب گذاشت، می‌گذرد. او یکی از اثرگذارترین عکاسان ایران در حوزه مستند اجتماعی بوده است. گلستان قبل از انقلاب با مجموعه عکس‌های «شهر نو»، «کارگران» و «مجنون»، خود را در عکاسی مستند اجتماعی ثابت کرد و در دوران انقلاب و روزهای جنگ تحمیلی، با ثبت عکس‌هایی متفاوت از مهم‌ترین اتفاقات و رویدادهای کشور، نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت.
کاوه گلستان در 17 تیرماه سال 1329 در آبادان متولد شد. او فرزند ابراهیم گلستان، داستان‌نویس و کارگردان سینما بود. کاوه در 13 فروردین‌ماه 1382 هنگام انجام مأموریت تصویربرداری در خط مقدم جنگ، در 130 کیلومتری کرکوک، در منطقه سلیمانیه و بر اثر انفجار مین کشته شد. در دوازدهین سالگرد درگذشت این عکاس با همسرش هنگامه گلستان که سال‌ها در کنار او زندگی و عکاسی کرد، گفت‌وگو کرده‌ایم.

بعد از گذشت 12 سال از مرگ کاوه، فقدان چه چیزهایی در نبود او برای شما پررنگ‌تر شده؟ این جای خالی را معمولا چگونه پر می‌کنید؟
*سال‌های سال کلمه «مرگ» را می‌شناختم، دیده بودم و شنیده بودم، ولی معنی واقعی آن را لحظه‌ای با تمام وجود فهمیدم که گفتند کاوه کشته شد، اما کاوه با مرگ هم نرفت و همیشه حس کرده‌ام که در قسمت بزرگی از وجود من باقی است. شاید هنوز یادها و لحظه‌هایی که از بودنش در من حک شده، وجود دارد و زنده است. بنابراین جای خالی کاوه برایم معنی نمی‌دهد و همیشه سعی می‌کنم با آن قسمتی از کاوه که در من زنده است و همین‌طور عکس‌هایش، زندگی کنم.

دیدن دوباره‌ی عکس‌های کاوه گلستان چه احساسی را در شما زنده می‌کند؟
*راستش را بخواهید شاید از وقتی که دیگر کاوه پیش من نیست، عکس‌هایش یک جور دیگری برایم معنی پیدا کرده است و جور دیگری عکس‌ها را می‌بینم. شاید در زمان بودنش این‌قدر با دقت و عمیق به هر عکسی نگاه نکرده بودم، چون آن موقع آن‌قدر کارمان زیاد بود که وقت نشستن و فکر کردن به تک تک عکس‌ها را نداشتم و الان خیلی عکس‌های جدید کشف می‌کنم که قبلا یا درست ندیده بودم یا این‌که از بس تعدادشان زیاد بود، تند تند از روی‌شان گذشته بودم.

عکاسی و شغل همسرتان تا چه حد در زندگی مشترک شما تأثیرگذار بود؟ اتفاق افتاده بود که از کارها، سفرها و جنب‌وجوش و ماجراجویی‌های او خسته شوید و اعتراض کنید؟
*بودن با کاوه و زندگی مشترک ما تأثیر خیلی زیادی روی من گذاشت؛ یعنی به کلی من را به یک سوی دیگری از آنچه بودم کشاند. تقریبا می‌توانم بگویم عکس و عکاسی شد تمام زندگی‌مان! من عاشق این ماجراجویی‌ها و جنب‌وجوش بودم و بهترین لحظات زندگی‌ام زمانی بود که در دفتر کاوه حضور داشتم. آن موقع یک ماشین تلکس آنجا بود که می‌چرخید و روی صفحات کاغذی که از آن بیرون می‌آمد خبرها لحظه به لحظه نوشته می‌شد و من حس می‌کردم که در قله‌ی اخبار دنیا هستم. هیچ‌وقت خودم را آن‌قدر زنده و پر از هیجان حس نکرده بودم. همه‌ی لحظات کاری ما پر از شور و هیجان بود؛ مگر کسی خسته می‌شد؟

پررنگ‌ترین خاطره‌ای که از عکاسی‌های مشترکتان با همسرتان در دوران انقلاب به یاد دارید، چیست؟
*اوایل انقلاب که با هم بیرون می‌رفتیم و عکس می‌گرفتیم گاهی هر دوی ما حس می‌کردیم که هیچ‌کدام راحت نیستیم! چون کاوه همیشه برای من نگران می‌شد و من کمی عصبانی که چرا فکر می‌کند من نمی‌توانم از خودم مواظبت کنم. واقعا در دوران انقلاب خیلی سخت بود که مدام با یک نفر همراه باشی، چون همه‌اش در حال جنگ و گریز بودی و کلا وقتی داری عکس می‌گیری آن هم وسط خیابان دیگر آدم نمی‌تواند دغدغه چیز دیگری را داشته باشد.

بارزترین ویژگی‌های شخصیتی کاوه که بین دوستان و خانواده‌اش شناخته شده بود، چیست؟
*ویژگی کاوه، مهربانی فوق‌العاده‌اش و این حس بود که می‌توانست با هر کسی ارتباط برقرار کند. آن‌قدر خودش را کنار می‌گذاشت و به حرف طرف گوش می‌داد که فورا یک حس صمیمیت با او پیدا می‌کردی. من خیلی این را شاهد بودم که از بچه و بزرگ و زن و مرد این احساس را به کاوه پیدا می‌کردند که کاوه می‌تواند حس‌های‌شان را بفهمد و فکر می‌کنم با تمام کسانی که صحبت می‌کرد یا عکس‌شان را می‌گرفت این صمیمیت پیش می‌آمد. روانشناسی‌اش خیلی خوب بود. از آن بیشتر، انسان‌دوستی‌اش و حس کردن درد و رنج دیگران.

کاوه گلستان به چه موضوعات و سوژه‌هایی در عکاسی علاقه داشت و دیدگاه‌هایش درباره کارش چقدر با تعریف‌های رایج از عکاسی متفاوت بود؟
*کاوه روی‌هم‌رفته یک عکاس سنت‌شکن بود. همیشه درباره‌ی سوژه‌ای که کار می‌کرد سعی داشت زاویه‌ها و حس‌هایی را کشف کند و بیرون بکشد که کاملا نو بود. مقصود از زاویه در شیوه‌ی گرفتن و زاویه عکس نیست، در نشان دادن زاویه دیدی است که شاید کسی دیگر هیچ‌وقت با این دید به موضوع نگاه نکرده بود. به طور کلی زاویه‌ی دید کاوه در هر موردی مخصوص شخص خودش بود. هیچ دیدگاه پیچیده، عجیب و غریبی نداشت و گاهی آن‌قدر ساده و عین حقیقت بود که به فکر می‌افتادی چرا قبلا به این موضوع این‌طوری نگاه نکرده‌ای و این شاید منطقی‌ترین راه نگاه کردن به یک سوژه است.

به کدام عکس یا مجموعه‌ای از عکس‌ها علاقه‌ی زیادی داشت و دلیلش چه بود؟
*شاید بتوان گفت سه مجموعه «کارگر»، «روسپی» و «مجنون» و مجموعه «کردستان» از مجموعه‌های مورد علاقه‌اش بود و درباره‌اش زیاد حرف می‌زد. گرفتن آن عکس‌ها خیلی روی کاوه اثر گذاشته بود و دلیلش هم این بود که می‌گفت آن‌ها بدون هیچ دلیل و منطقی زیر ستم و آزار هستند.

تأثیری که کاوه و عکاسی‌اش بر عکاسی ایران داشت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
*جواب دادن به این سوال برای من خیلی سخت است. دیگران باید در این‌باره نظر بدهند.

خبر درگذشت همسرتان را کی و چگونه شنیدید؟ اولین احساسی که در آن لحظات داشتید چه بود؟
*خبر کشته شدن کاوه را سه یا چهار ساعت بعد از اتفاق توسط دو نفری که به خانه ما آمدند، شنیدم. من در خانه تنها بودم و خواستند که به داخل خانه بیایند تا با من صحبت کنند. اول خیلی تعجب کردم، چون این اولین‌باری بود که کسی از طرف محل کارش این‌جوری به خانه ما آمده بود. بعد از چند لحظه همین که وارد خانه شدند و جلوی من در راهرو به داخل می‌رفتند، پرسیدم که خبری از کاوه شده است؟ گفتند بله. گفتم یک خبر بد از کاوه است؟ گفتند بله و بعد گفتند کاوه در عراق کشته شده... دیگر از آن به بعدش را درست نمی‌فهمیدم و می‌پرسیدم یعنی الان در بیمارستان است؟ می‌گفتند نه، دیگر تمام شده، و دوباره می‌پرسیدم پس الان کجا است؟

اگر به گذشته برگردید، جمله‌ای یا کاری هست که بخواهید به او بگویید یا برایش انجام دهید؟
*اگر می‌توانستم به گذشته برگردم دلم می‌خواست در آن لحظه‌ای که کاوه کشته شد، باشم تا ببینم و بشنوم که در همان لحظه که رفت، چه گفت یا به چه چیز فکر می‌کرد ... خیلی برایم مهم است.

عکاسی از جنگ چه تأثیری بر شخصیت و کار کاوه گلستان گذاشته بود؟ فکر می‌کنید مجموعه عکس‌های او از این اتفاق چه ویژگی‌هایی دارند که آن‌ها را از کار دیگر عکاسان متمایز می‌کند؟
*در عکس‌های جنگش هم مانند بقیه عکس‌ها، خیلی درد و رنج بود و آدم احساس نزدیکی به زخمی‌ها و جوانانی که در جبهه بودند پیدا می‌کند. مثل یک تجربه‌ی دست اول که خودت آن‌جا بودی و دیدی. در بعضی عکس‌ها آن‌قدر حس آن رزمنده یا وحشت یا ... به آدم منتقل می‌شود که یک حالت برق‌گرفتگی دارد و حسابی آدم را تکان می‌دهد. شاید این شیوه‌ی نگاه کاوه، کارهای او را نسبت به دیگران متفاوت می‌کند.

این روزها و در نبود همسرتان چه می‌کنید؟ آیا هنوز دوربین به دست می‌گیرید؟
*شما می‌گویی در نبود کاوه، اما من می‌گویم با بودن قسمتی از کاوه، من هنوز عکس می‌گیرم، ولی بیشتر با تلفن همراهم که خیلی سبک است و راحت و بی‌دردسر است. دیگر طاقت کشیدن دوربین بزرگ با لنزهای متعدد در یک کیف بزرگ را ندارم و وقت بیشتری را برای جست‌وجو در عکس‌های قدیمی که به نظرم کلی تاریخ و زندگی در آن‌ها هست، می‌گذرانم و سعی می‌کنم همه‌چیز را مرتب کنم و سر و سامان بدهم تا بتوانم تعداد بیشتری از عکس‌های دیده‌نشده کاوه را به نمایش بگذارم، چون این عکس‌هایی که داریم در یک دوران خیلی پراهمیت و حساسی گرفته شده و اگر قبل و بعد آن، درست کنار هم قرار بگیرد، می‌تواند معنی بیشتری به کل عکس‌ها بدهد.

سخن پایانی...؟
*کاوه یک جمله‌ای داشت و همیشه می‌گفت «اگر انقلاب ایران پیامش خون شهید بود، این پیام را عکس منتقل کرد». همان‌طور که با خون شهیدان روی در و دیوار می‌نوشتند، کاوه هم با خون خودش پیامش را به دنیا رساند و ثابت کرد! (سمیرا زالپور/ ایسنا)

آز آنا نعمتی و هنگامه حمیدزاده تا کیمیا گیلانی و آیدا کیخایی /چهره ها در اینستاگرام

در جالب و خواندنی ۶ آبان ۱۳۹۵ ۰ 2,016 بازدید

سلفی زهرا نعمتی با سربازان عزیز پادگان ۰۵ کرمان که یکی از پادگان های خوش نامِ کشور در عرصه ی سرباز داری است! حتی ارتش آمریکا هم بسیاری از روش های آموزشی این پادگان را به عنوان الگوی خود برای آموزش نیروهای ویژه جنگی انتخاب کرده است که البته سرباز های سوسول آمریکایی مثل بچه های کرمان توانایی نداشتند و اکثراً طی آموزش تلف شدند!

آرزوی سلامتی و “دل خوش” داریم برای همه سرباز های عزیز. امیدواریم تحمل سختی های این روزها و فشار روانیِ اتلاف وقت و عمر ارزشمندشان آسان باشد و روزها سریع تر از هر زمان دیگری برایشان بگذرد.

جشنواره فیلم رم با پرچمداری آنا نعمتی از جانب سینمای ایران به اتمام رسید و آنا با پرواز مستقیم رم – تهران به وطن بازگشت، ساکش را تحویل گرفت و سوار تاکسی های فرودگاه امام شد و یک سره به مراسم اکران خصوصی فیلم “متولد ۶۵” رفت. با اینکه ۲ ساعتی وقت داشت و میتوانست یک دوش بگیرد، ولی ترجیح داد وقت را نکشد!

---

ولی مارال فرجاد کماکان در ایتالیاست و از قرار معلوم دارد حسابی به او خوش میگذرد و حالا حالا ها قصد بازگشت ندارد! جشنواره فیلم که عایدی برای عزیزان نداشت، پس بهتر است مارال بماند و شانسش را در جشنواره مد ایتالیا که در ژانویه برگزار خواهد شد امتحان کند، شاید در آن موفقیتی حاصل شد!

وقتی در جمع دوستان سوتی خفن میدهی و تنها یک نفر از دوستان متوجه آن میشود و ازش ملتمسانه خواهش میکنی که آن را رسانه ای نکند!

آنا نعمتی و هنگامه حمید زاده در اکران فیلم متولد ۶۵

---

“گوش داشتن” مهتاب ثروتی تنها نکته ی ارزشمند این پست نیست، نکته ی دیگری هم دارد و آن، دهه هفتادی بودنِ مهتاب است!

---

فرزاد فرزین که این روز ها به لس آنجلس رفته، برای هتل و اقامت دست به جیب نشده و از روش معمولِ “خراب شدن” بر سر دوستان استفاده کرده است.

واقعاً! چی میشه اینستاگرام و کاربراش انقدر خوب باشن؟!

---

کیهان جان، داداش، داری اشتباه میزنی! آن تیر و کمان است که روش استفاده اش این شکلی است، نه کباده!

---

 سلفی آرمان گرشاسبی، خواننده خوش صدای گروه محبوب چارتار در کنار پدر عزیزش.

---

آندره تیموریان کاپیتان تیم ملی کشورمان با این پست از منصور خان پورحیدری خواست که هرگز تسلیم نشود. همه ما با آندو همصداییم و انرژی های مثبت خود را روانه منصور خان میکنیم تا به لطف خدا دوباره روی پاهایش بایستد و باز هم شاهد مردِ سپیدموی خوشتیپ در کنار زمین فوتبال حین بازی های استقلال باشیم.

---

 مهدی طارمی آخرین باری که پیش آرایشگرش رفته بود کمی دستش خالی بود و اینگونه با یک پست اینستاگرامی با او حساب کرد.

---

خاطره حاتمی است دیگر، برای خاص و متفاوت جلوه دادن هر کاری می کند! حتی اگر در این میان مرز بین خاص بودن و چندش آور بودن را رد کند.

---

  دیروز تولد بهروز افخمی بود و این عکس مربوط به جشن تولد خانوادگی او در کنار پسر عزیزش آهیل است. تبریک این روز به “سابقاً کارگردان” خوب کشورمان که ای کاش همان کارگردان میماند و برایمان شوکران میساخت و هوای کارهایی از جنس غیر هنر و غیر سینما به سرش نمیزد.

---

تا حالا این همه قهرمان یک جا دیده بودید که در دریاچه در حال ریکاوری باشند؟ نه خدایی دیده بودید؟! احسان لشگری، کمیل قاسمی، احسان حدادی، بهداد سلیمی و سایر عزیزان ورزشکار.

---

 پرستو صالحی این پوستر از عکس چهره های آبانی را به اشتراک گذاشت و فرارسیدن این ماه را به خودش و این عزیزان تبریک گفت. ضمن عرض خسته نباشید خدمت خانم صالحی و تقدیر از حسِ “بیکاری” ایشان، باید به خانم صالحی گوشزد کنم که تصویر یکی از بهترین و پاکدست ترین آبانی ها را در این پازل فراموش کرده است! بله حدستان درست است، تولد دکتر احمدی نژاد هم در آبان است و بهتر بود عکش در این جمع گنجانده میشد! در ضمن چرا عکس احسان علیخانی دو بار درج شده؟ دو بار در این ماه بدنیا آمده؟! برخی عزیزان هم در عکس هستند که حضورشان در عکس را به صورت زیر سبیلی رد میکنیم و به روی خودمان نمی آوریم، عزیزانی که مثل تمام عالم، حال ایشان هم خراب است، مثل تموم بخت ها، بخت ایشان هم در خواب است، موکدا عرض میکنم که در خواب است…

پ.ن: عکس تِد را به انتخاب و سلیقه خودم و بدون هیچگونه الزام از طرف “بچه ها” جای تصویر یکی از عزیزان گذاشته شد که حضورش در عکس باعث کهیر زدن مخاطبین نشود!

---

 عکس از احمد جان مهرانفر خواسته بودید که آخرین عکسش را انتخاب و تقدیمتان می‌کنیم. احمد از کم کارهای اینستاگرام است، وگرنه خودِ من هم از طرفدارانش هستم و اگر عکس جدیدی بگذارد حتما پوشش داده میشود.

---

بانو لیلی گلستان به تماشای تئاتر “می سی سی پی نشسته می میرد” رفته بود که در پایان این عکس یادگاری را در کنار بازیگران این نمایش گرفت. در کنار بابک حمیدیان، سجاد افشاریان، همایون غنی زاده و ویشکا آسایش. به جز ویشکا، بقیه عزیزانِ تئاتری شبیه کارگران گچکار سر ساختمان شده اند!

---

بهنوش طباطبایی مثل یک هافبک دفاعی که در مواقع حمله و هجوم حریف سعی میکند بازی را آرام کند، با این پست سعی در آرام کردنِ جو اینستاگرامش داشت!

---

 سلفی علیرضا رئیسی و رضا جانِ فیاضی، به یاد روزهای خوشِ “دنیای شیرین” که یکی از سریال های ماندگار دهه هفتاد بود. برای هر دو عزیز آرزوی سلامتی داریم.

---

آیدا کیخایی بازیگر خوب تئاتر و سینما در کنار خواهر عزیزش که شباهت جالبی به هم دارند. این روز ها فیلم “خشکسالی و دروغ” از هنرنمایی های آیدا روی پرده سینماست.

---

آخرین عکسِ ثبت شده از بهشاد مختاری. یادش گرامی.

---

نادر فلاح پس از پیاده شدن از متروی دروازه دولت، ساعت هفت و نیم صبح یک روز بارانی.

---

هادی ساعی و پسر نازنینش که شباهتشان خیلی “پسر کو ندارد نشان از پدر” است.

---

تا حالا یک عابر بانک را در دوران کودکی دیده بودید؟ :))

---

 هادی کاظمی با این سلفی مخوف به استقبال پنجمین دهه زندگی اش رفت. در کنار شعری از سیدعلی صالحی که مهر تاییدی بر خاص و روشنفکر پسند بودنِ پست است.

---

 شیث رضایی با این پست خوشحالی خود را از آزاد شدن رفیقش ابراز کرد. این اتفاق را به شیث عزیز و همچنین امید جهان که عکس را لایک کرده است، تبریک میگوییم.

---

عکس یادگاری امیر دژاکام و حسین محب اهری که الحمدلله حالش خیلی بهتر است و این روز ها مشغول تئاتر و نمایش است. ما نیز با روحیه گرفتن از حالِ خوب جناب محب اهری، ادامه میدهیم.

---

امیرسلیمانی ها منهای کمند در قابِ یک سلفی که سپند زحمتش را کشیده است.

---

مهدی جان فقط بازو و بالا تنه نزن، کمی هم روی پاها کار کن! طوری نشود چند وقت دیگر پا ها توانِ حمل بالا تنه ات را نداشته باشند!

---

 مهرداد نظری، آرش میراحمدی و نصرالله رادش، در حال تمرین برای استخدام شدن در یک شرکت ارائه خدمات دولتی.

---

عکسی ناب و قدیمی مربوط به پشت صحنه فیلم سینمایی ماندگار “آقای هالو” ساخته استاد داریوش مهرجویی. با حضور استاد علی نصیریان و استاد عزت الله انتظامی.

---

بی سوژگیِ مطلبمان را با این عکس از محمد سلوکی در اکران خصوصی “متولد ۶۵” ادامه میدهیم.

---

و با این عکس از محمدرضا شریفی نیا در همین مراسم، تکمیل می‌کنم و به حد اعلا می‌رسانیم!

---

 بانو مریم سعادت، یکی از بازیگران اصلی فیلم جدید مجید توکلی، در اکران خصوصی این فیلم در پردیس چارسو.

---

عکس یادگاری الهه حصاری در کنار سیامک خان اطلسی، بازیگر کهنه کار و پیشکسوت سینما و تلویزیون که هنرنمایی های ماندگار زیادی از ایشان به خاطر داریم. علی الخصوص بازی ایشان در سریال ماندگار “پدر سالار” اثر زنده یاد اکبر خواجویی که خاطرات زیادی با آن داریم. این عکس در پشت صحنه سریالِ بی در و پیکرِ “هشت و نیم دقیقه” گرفته شده است.

---

 علی شادمان بی قرارِ روزهای گشت و گذار در اروپا و فرانسه و پاریس و کاخ ورسای است و این دلتنگی را میتوان در عکس های آرشیوی ای که میگذارد کاملاً درک کرد.

---

پوستر آهنگِ جدید امیر تتلو که امروز صبح منتشر شده. امیر جان حالا عجله ای نبود، کمی استراحت میکردی، بعد!

---

سلفی استوری مهرداد صدیقیان که نشان میدهد به شدت ویروسی شده و سرما خورده است. همانطور که می بینید آنقدر بینی اش را بالا کشیده که در فرم کلی صورتش تاثیر گذاشته است.

---

با این عکس جالب که مربوط به فیلم “گشت ارشاد ۲” است، به پایان مطلبِ کم سوژه ی خود میرسیم. امیدواریم آخر هفته خوبی داشته باشید. یا علی.

منبع : برترینها

مطالب مرتبط

1. از لجبازی مهناز افشار و آغوش هنگامه قاضیانی تا هانیه بیاتی و هنگامه حمیدزاده / چهره ها در اینستاگرام
2. بازیگر ۳۹ ساله از باردار شدنش در ۲۳ سالگی می گوید +عکس
3. بیوگرافی برندگان جشنواره فیلم فجر 32 + عکس
4. خالکوبی پای بازیگر زن ایرانی دردسر ساز شد + عکس
5. بیوگرافی کیمیا گیلانی (مجری) + عکس
6. از لباس عجیب غزل کرمعلی و مونا احمدی تا تعریف کارن همایونفر از طناز خانم طباطبایی / بازیگران در اینستاگرام
7. از تینا پاکروان و زهیر یاری تا مهتاب ثروتی لیلا بلوکات / بازیگران در اینستاگرام
8. بازیگر زن ایرانی در کنار آبشار نیاگارا /عکس
9. مدل لباس آنا نعمتی ،مارال فرجاد و اتابک نادری در جشنواره رم/ عکس

اینستاگرام آنا نعمتی اینستاگرام بهنوش طباطبایی اینستاگرام خاطره حاتمی بیوگرافی آرمان گرشاسبی بیوگرافی آنا نعمتی بیوگرافی آیدا کیخایی بیوگرافی خاطره حاتمی بیوگرافی کیمیا گیلانی بیوگرافی مهتاب ثروتی بیوگرافی هنگامه حمیدزاده همسر هنگامه حمیدزاده ۱۳۹۵-۰۸-۰۶

مدیر