دربارهی کارتهای خبرنگار افتخاری دورهی یازدهم
کودک و نوجوان > آثار نوجوانان - بیشتر وقتها «پایان»، معنی تمامشدن میدهد؛ اما نه همیشه. گاهی پایان، تازه آغاز است... مثل حالا که کار چاپ و ارسال کارت خبرنگاری یازدهمین دورهی خبرنگار افتخاری هفتهنامهی دوچرخه تمام شده.
اما این پایان، یعنی آغاز جدیتر یک دورهی خبرنگاری برای 117خبرنگار افتخاری نوجوان.
برای ما در بخش نوجوان که از اواسط روزهای گرم خردادماه، درگیر آمادهسازی و چاپ فرم خبرنگاری بودیم، در طول تابستان فرمها و آثار رسیده را ثبت و دستهبندی میکردیم، مهرماه درگیر انتخاب خبرنگارها از بین داوطلبهای این دوره بودیم و بعد درگیر چاپ اسامی خبرنگارها، چاپ کارتها و ارسال آنها بودیم، امروز پایان یک دوره تلاش برای انتخاب 117خبرنگار افتخاری دورهی یازدهم است.
حالا وقتش رسیده که یک نفس راحت بکشیم... اما کدام نفس راحت؟ برای ما پایان، همان آغاز است. پایان کار ما، تازه آغاز راه 9ماههی خبرنگارهای این دوره است.
حالا این 117 نفر باید در طول این دورهی 9ماههی خبرنگاری، خودشان را نشان دهند و فعال و پویا باشند تا در پایان دوره بهعنوان خبرنگار برتر دست پیدا کنند.
در 10 دورهی گذشتهی خبرنگار افتخاری، بعضی خبرنگارها کارتشان را که گرفتند، دیگر هیچ خبری از آنها نشد. بعضیها هم آنقدر به نویسندگی و خبرنگاری علاقهمند شدند که با تجربههای خبرنگاری افتخاری، بهطور حرفهای وارد عرصهی مطبوعات شدند و کمکم دارند به روزنامهنگارانی با تجربه تبدیل میشوند.
حالا باید تا تابستان 1396 صبر کنیم و ببینیم از این 117 خبرنگار کدامهایشان عضو دستهی اول هستند و کدامهایشان برای کسب نشان خبرنگار برتر تلاش میکنند.
تا همین چند سال قبل، اول کارتها را حروفچینی و چاپ میکردیم، بعد عکسهای خبرنگارها را روی کارتهای چاپشده میچسباندیم. گاهی موقع برشزدن، عکسها خراب میشدند و گاهی موقع چسبکاری، همهجا چسبی میشد! بعد هم کارتهای چسبزده را جدا جدا روی میز میچیدیم که خشک شوند و به هم نچسبند.
اما حالا سه سال است که دیگر خبری از چسب و قیچی نیست. همهچیز در کامپیوتر اتفاق میافتد. در کامپیوتر این امکان را داریم که عکسها تصحیح و رنگهایشان را هم اصلاح کنیم. اینطوری کارتهای تر و تمیزتری به دست خبرنگارهای نوجوان دوچرخه میرسد.
کارتها که چاپ شدند، برش میخورند و سردبیر آنها را امضا میکند. بعد از این مرحله کارتها پرس میشوند و کارتهایی که مشکلی ندارند و همهی مراحل چککردن را پشت سر گذاشتهاند، ارسال میشوند.
در این مرحله باید خیلی حواسمان جمع باشد؛ نکند که یکوقت کارت یک خبرنگار را برای خبرنگار دیگری بفرستیم! البته امسال هم چند نفری بودند که بهخاطر نداشتن عکس مناسب یا نشانی دقیق، هنوز کارتشان را دریافت نکردهاند.
دربارهی کارتهای خبرنگار افتخاری دورهی یازدهم
کودک و نوجوان > آثار نوجوانان - بیشتر وقتها «پایان»، معنی تمامشدن میدهد؛ اما نه همیشه. گاهی پایان، تازه آغاز است... مثل حالا که کار چاپ و ارسال کارت خبرنگاری یازدهمین دورهی خبرنگار افتخاری هفتهنامهی دوچرخه تمام شده.
اما این پایان، یعنی آغاز جدیتر یک دورهی خبرنگاری برای 117خبرنگار افتخاری نوجوان.
برای ما در بخش نوجوان که از اواسط روزهای گرم خردادماه، درگیر آمادهسازی و چاپ فرم خبرنگاری بودیم، در طول تابستان فرمها و آثار رسیده را ثبت و دستهبندی میکردیم، مهرماه درگیر انتخاب خبرنگارها از بین داوطلبهای این دوره بودیم و بعد درگیر چاپ اسامی خبرنگارها، چاپ کارتها و ارسال آنها بودیم، امروز پایان یک دوره تلاش برای انتخاب 117خبرنگار افتخاری دورهی یازدهم است.
حالا وقتش رسیده که یک نفس راحت بکشیم... اما کدام نفس راحت؟ برای ما پایان، همان آغاز است. پایان کار ما، تازه آغاز راه 9ماههی خبرنگارهای این دوره است.
حالا این 117 نفر باید در طول این دورهی 9ماههی خبرنگاری، خودشان را نشان دهند و فعال و پویا باشند تا در پایان دوره بهعنوان خبرنگار برتر دست پیدا کنند.
در 10 دورهی گذشتهی خبرنگار افتخاری، بعضی خبرنگارها کارتشان را که گرفتند، دیگر هیچ خبری از آنها نشد. بعضیها هم آنقدر به نویسندگی و خبرنگاری علاقهمند شدند که با تجربههای خبرنگاری افتخاری، بهطور حرفهای وارد عرصهی مطبوعات شدند و کمکم دارند به روزنامهنگارانی با تجربه تبدیل میشوند.
حالا باید تا تابستان 1396 صبر کنیم و ببینیم از این 117 خبرنگار کدامهایشان عضو دستهی اول هستند و کدامهایشان برای کسب نشان خبرنگار برتر تلاش میکنند.
تا همین چند سال قبل، اول کارتها را حروفچینی و چاپ میکردیم، بعد عکسهای خبرنگارها را روی کارتهای چاپشده میچسباندیم. گاهی موقع برشزدن، عکسها خراب میشدند و گاهی موقع چسبکاری، همهجا چسبی میشد! بعد هم کارتهای چسبزده را جدا جدا روی میز میچیدیم که خشک شوند و به هم نچسبند.
اما حالا سه سال است که دیگر خبری از چسب و قیچی نیست. همهچیز در کامپیوتر اتفاق میافتد. در کامپیوتر این امکان را داریم که عکسها تصحیح و رنگهایشان را هم اصلاح کنیم. اینطوری کارتهای تر و تمیزتری به دست خبرنگارهای نوجوان دوچرخه میرسد.
کارتها که چاپ شدند، برش میخورند و سردبیر آنها را امضا میکند. بعد از این مرحله کارتها پرس میشوند و کارتهایی که مشکلی ندارند و همهی مراحل چککردن را پشت سر گذاشتهاند، ارسال میشوند.
در این مرحله باید خیلی حواسمان جمع باشد؛ نکند که یکوقت کارت یک خبرنگار را برای خبرنگار دیگری بفرستیم! البته امسال هم چند نفری بودند که بهخاطر نداشتن عکس مناسب یا نشانی دقیق، هنوز کارتشان را دریافت نکردهاند.