خبرگزاری آریا -
این ماده غذایی از زخم بستر پیشگیری می کند
رژیم غذایی غنی از روغن ماهی، علایم زخم بستر را 20 تا 25 درصد کاهش می دهد.
تحقیقات پژوهشگران در دانشگاه تل آویو نشان داد که رژیم غذایی غنی از روغن ماهی اثرات مثبتی بر زخم بستر دارد.
روغن ماهی که سرشار از آنتی اکسیدان ها و اسیدهای چرب امگا- 3 می باشد، موجب کاهش فشارخون، بهبود عملکرد سیستم ایمنی، کاهش التهاب مفاصل و پوست و کمک به تکامل جنین می گردد. در این مطالعه نقش روغن ماهی در کاهش بروز زخم های فشاری (زخم بستر) مورد بررسی قرار گرفت.
نشستن و یا دراز کشیدن بیماران به مدت طولانی آنها را مستعد ایجاد زخم بستر بر روی پوست و بافت زیر آن می سازد.
محققان برای انجام این مطالعه، 40 بیمار بستری را انتخاب نمودند. به 20 بیمار غذای استاندارد بیمارستان داده شد و 20 بیمار دیگر علاوه بر غذای بیمارستان، روزانه 8 گرم روغن ماهی دریافت کردند.
بعد از 3 هفته نتایج نشان داد که در گروه مصرف کننده روغن ماهی:
-علایم بیماران از جمله درد و ناراحتی ناشی از زخم بستر 20 تا 25 درصد بهبود یافت.
-التهاب موجود در بافت های بدن بیماران به میزان قابل توجهی کاهش یافت.
-سیستم ایمنی بیماران تقویت شد و تورم بافت ها کاهش یافت.
ارتقای عملکرد سیستم ایمنی
زخم بستر در اثر کمبود اکسیژن رسانی، کاهش جریان خون و رطوبت پوست ایجاد می شود. بررسی ها نشان داد که استفاده از مکمل روغن ماهی سطح اکسیژن در بافت های بدن را افزایش می دهد، بنابراین موجب بهبود علایم زخم بستر می گردد.
پروفسور سینگر، سرپرست تیم تحقیق اظهار داشت : "مطالعات حاکی از این است که روغن ماهی در تغییر و اصلاح بیان گروهی از مولکول ها نقش دارد که لوکوسیت ها یا گلبول های سفید خون را کنترل می کنند. این گلبول های سفید در بهبود و ترمیم زخم ها نقش دارند."
نکته مهم دیگر در گروه دریافت کننده روغن ماهی، این بود که در این بیماران سطح پروتئین فعال C به میزان قابل ملاحظه ای پایین تر بود. پروتئین فعال C با التهاب، عفونت های باکتریایی و ویروسی، آسیب بافت ها، بیماری های روماتیسمی و نکروز (مرگ نسوج زنده) مرتبط است.
روغن ماهی به عنوان یک مسکن درد طبیعی
گروه تحقیق به منظور بررسی اثر روغن ماهی در تسکین و کنترل درد مطالعه ای را ترتیب دادند. در این تحقیق شدت درد در میان بیماران جراحی شده پس از تعویض مفصل زانو یا لگن اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که مصرف روغن ماهی شدت درد را کاهش می دهد.
روغن ماهی چیست؟
روغن ماهی از ماهی های چرب و روغنی مانند سالمون، ساردین، شاه ماهی، ماهی تن، ماهی خال مخالی و قزل آلا تهیه می شود.
2 ترکیب مهم و ارزشمند روغن ماهی عبارتند از:
DHA (دوکوزاهگزانوئیک اسید) و EPA (ایکوزا پنتانوئیک اسید). این دو اسید چرب نوعی اسید چرب امگا- 3 به شمار می روند.
گوشت ماهی های چرب حاوی 30 درصد روغن است. در ماهی های غیر چرب مانند ماهی سفید، روغن ماهی فقط در کبد ماهی یافت می شود. ماهی های چرب یا روغنی علاوه بر این که منبع خوب اسیدهای چرب امگا- 3 هستند، سرشار از ویتامین های A و D نیز می باشند. ماهی سفید نیز این ترکیبات را به میزان بسیار کمتری داراست. بنابراین ماهی های چرب مفیدتر از سایر ماهی ها هستند.
متخصصان توصیه می کنند که ماهی را در برنامه غذایی خود بگنجانید و یا در صورت عدم مصرف این ماده غذایی، از مکمل های روغن ماهی استفاده کنید.
تحقیقات پیشین در مورد روغن ماهی
افسردگی پس از زایمان: پژوهش های محققان امریکایی نشان داد که مصرف اسید چرب DHA در طی دوران بارداری، خطر ابتلا به افسردگی پس از زایمان را کاهش می دهد.
ام اس: برخی بررسی ها حاکی از این است که اسیدهای چرب امگا- 3 برای بیماران مبتلا به ام اس مفید است. با این حال یک مطالعه در نروژ نشان داد که مصرف امگا- 3 در بهبود علایم این بیماری اثری ندارد.
بینایی: محققان کانادایی دریافتند افرادی که به میزان کافی اسید چرب DHA مصرف می کنند، کمتر در معرض خطر کاهش بینایی مرتبط به سن، قرار می گیرند.
سرطان پروستات: نتایج در این زمینه مختلف است. برخی مطالعات نشان می دهند که روغن ماهی خطر ابتلا به سرطان پروستات پیشرفته را کاهش می دهد و برخی دیگر حاکی از افزایش موارد ابتلا به این سرطان می باشند.
سلامت روان: روغن ماهی در بهبود علایم بیش فعالی (ADHD) و سایر مشکلات رفتاری موثر است.
حافظه: افزایش مصرف اسیدهای چرب امگا- 3 در افراد بزرگسال سالم با بهبود حافظه همراه است.
منبع:seemorgh.com
با دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای پیشگیری از سرطان روده بزرگ آشنا شوید.
با دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای پیشگیری از سرطان روده بزرگ آشنا شوید.
می توان با انجام تست های غربالگری مخصوص سرطان روده بزرگ (تست هایی نظیر کولونوسکوپی، تست خون نهفته در مدفوع، سیگموئیدوسکوپی)، سرطان را در مراحل اولیه تشخیص داد و جلوی پیشرفت آن را گرفت. غربالگری بهترین راه جلوگیری از مرگ و میر به دلیل سرطان روده بزرگ است.در این مطلب چند روش ساده جهت پیشگیری از سرطان روده بزرگ بیان شده است. سرطان روده بزرگ که تحت عنوان سرطان کولون، سرطان رکتوم و یا چنگار روده بزرگ نیز شناخته می شود، چهارمین سرطان شایع در ایالات متحده است.
بسیاری از سرطان های روده بزرگ به دلیل عوامل ناشی از سبک زندگی، و افزایش سن ایجاد می شوند و تعداد کمی از موارد به خاطر اختلالات ژنتیکی و ارثی است. عوامل خطر شامل مواردی همچون رژیم غذایی، چاقی، سیگار کشیدن، و نداشتن فعالیت جسمی کافی است.عوامل مرتبط با رژیم غذایی که خطر این بیماری را افزایش می دهند شامل قرمز و گوشت فرآوری شده و همچنین الکل می شود. عامل خطر دیگر بیماری التهابی روده است که مواردی از قبیل بیماری کرون و کولیت زخمی را در بر می گیرد.
برخی از شرایط موروثی که بیماری سرطان روده بزرگ را ایجاد می کنند، مواردی همچون پولیپ های آدنوماتوز خانوادگی و سرطان کولون غیرپولیپی ارثی هستند؛ اما این ها شامل کمتر از پنج درصد موارد می شوند. این بیماری معمولا با تومور خوش خیم آغاز می گردد که به مرور زمان تبدیل به سرطان می شود.اگرچه هنوز هیچ راه قطعی برای پیشگیری از سرطان روده بزرگ پیشنهاد نشده است، ولی مراحل زیر اگر چه ساده هستند، می توانند کمک کننده باشند:
کولونوسکوپی به عنوان یک روش غربالگری اجازه می دهد تا متخصص گوارش با بررسی داخل کولون و رکتوم، و همچنین با حذف توده های سرطانی احتمالی و توده های پیش سرطانی، از ابتلا به سرطان روده بزرگ پیشگیری کند.همه بزرگسالان بالای 50 سال این تست را باید انجام دهند و هر 10 سال یکبار آن را تجدید کنند. اگرچه در برخی از موارد که احتمال ابتلا به سرطان بیشتر است، این تست باید زودتر از سن 50 سالگی تکرار شود.
مطالعات تصادفی نشان داده است که مصرف روزانه یک عدد آسپرین خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را تا 20 درصد کاهش می دهد. البته استفاده گسترده از این دارو توصیه نمی شود چون خطر ابتلا به خونریزی از دستگاه گوارش و بروز زخم گوارشی وجود دارد.افراد در معرض خطر سرطان کولورکتال اما می توانند روزانه 325 میلی گرم آسپرین دریافت کنند. با پزشک تان در مورد مضرات و منافع این دارو صحبت کنید.
تحقیقات نشان می دهد که افراد با سطوح پایین تر ویتامین دی در خون یعنی زیر 20 نانوگرم در میلی لیتر در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند. در حالی که این میزان اگر بالاتر از 30 نانوگرم در میلی لیتر باشد، خطر سرطان روده بزرگ کاهش خواهد یافت. توصیه بر دریافت روزانه 2000 واحد بین المللی ویتامین دی است.
نکته: شناخت عوامل خطر در مورد سرطان روده بزرگ اهمیت زیادی دارد: سن بالای 50 سال، سابقه خانوادگی، مصرف مکرر گوشت قرمز، مصرف الکل، سابقه بیماری التهابی روده، سابقه پولیپ، سطوح پایین ویتامین دی، چاقی، شیوه زندگی کم تحرک، سیگار کشیدن، دیابت نوع 2.
عادات غذایی قابل ملاحظه می تواند خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را افزایش دهد. همانطور که گفته شد مصرف بیش از حد گوشت گاو، گوشت بره و گوشت های فراوری شده مانند بیکن خطر ابتلا به این سرطان را افزایش می دهد.
گوشت های فراوری شده به دلیل وجود ترکیبات نیتروژن در گوشت به نام آمین هتروسیکلیک، خطرناک هستند. توصیه بر مصرف دو وعده گوشت قرمز به عنوان غذای اصلی در هفته است. مصرف الکل نیز به افزایش خطر سرطان روده بزرگ کمک می کند. رژیم غذایی با قند خون بالا نیز باید برای پیشگیری از این بیماری حذف شود.
با توجه به مطالعاتی که در زمینه تغذیه و سرطان انجام شده، محققان به این نتیجه رسیدند، افرادی که حداقل یک بار در هفته برنج قهوه ای مصرف می کنند خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را تا 40 درصد کاهش می دهند.گفتنی است، این ماده غذایی حاوی فیبر بالایی است در حقیقت هر پیمانه برنج قهوه ای حاوی 3.5 گرم فیبر اما هر پیمانه برنج سفید تنها حاوی نیم گرم فیبر است، فیبر شامل یک اسیدچرب با زنجیره کوتاه است که رشد سلول های سرطانی را متوقف می سازد.
کمبود ویتامین D در ابتلا به سرطان روده نقش بسزایی دارد. ماهی به خصوص قزل آلا یکی از بهترین منابع ویتامین D است و حدود 112 درصد از مواد مغذی مورد نیاز روزانه را تامین می کند.
می توان گفت که فیبر موجود در ذرت یکی از بهترین موانع رشد سرطان روده بزرگ، به شمار می آید و کره هم به دلیل وجود اسید لینولئیک یک مبارز واقعی سرطان محسوب می شود.
آیا می دانستید که بادام زمینی در دسته بنشن (حبوبات) محسوب می شود نه آجیل ؟
مصرف حداقل سه بار در هفته حبوبات از جمله نخود، لوبیا سیاه و سفید و نخود فرنگی خطر پولیپ روده بزرگ را تا 33 درصد کاهش می دهد. جالب است بدانید که نصف فنجان بادام زمینی حاوی بیش از 6 گرم فیبر است.
مصرف زنجبیل به مدت 28 روز متداول از التهاب و سرطان روده بزرگ پیشگیری می کند و خطر آن را حدود 28 درصد کاهش می دهد. پزشکان مربوطه مصرف 2 گرم یا 2 قاشق غذاخوری مکمل ریشه زنجبیل را همراه با یک وعده غذایی روزانه، توصیه می کنند.
تنها یک فنجان چای در روز برای کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ، کافی است. آنتی اکسیدان موجود در چای از رشد سلول های سرطانی جلوگیری می کند. در این بین نیز چای سفید قدرتمند تر از چای سبز است و در مسدود کردن رشد پولیپ روده بزرگ بسیار موثر است.
تحقیقات آزمایشگاهی حاکی از این موضوع است که رنگدانه زرد موجود در زردچوبه که به کورکومین معروف است موجب از بین بردن سلول های سرطان روده بزرگ می شود. جالب است بدانید که حدود 25 درصد از سلول ها با مصرف این ماده غذایی در کمتر از 24 ساعت از بین خواهند رفت.
بتا کاروتین موجود در اسفناج در مقابله با سرطان روده بزرگ نقش بسزایی را ایفا می کند و مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است حاکی از این موضوع است که افرادی که حداقل یک بار در روز سبزیجات سبز پخته مصرف می کنند نسبت به افرادی که از این گونه مواد غذایی مصرف نمی کنند حدود 24 درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان روده هستند.
به شما پیشنهاد می کنیم که به اسفناج پخته شده خود، قارچ نیز اضافه کنید زیرا قارچ نیز آنتی اکسیدانی است که دارای خواص ضد سرطانی است.
در کل میوه هایی که حاوی رنگدانه های قرمز رنگ هستند به دلیل وجود آنتی اکسیدان ، مبارزان سرسختی برای سرطان محسوب می شوند که در این بین تمشک سیاه حدود 40 درصد بیش از دیگر انواع میوه های قرمز حاوی این نوع آنتی اکسیدان است.
هنوز به طور واضح اثبات نشده که ورزش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش می دهد اما مطالعات ا ین نکته را ثابت کرده که چاقی خود عامل خطر ابتلا به این بیماری است. پس اگر چاق و البته کم تحرک هستید، 150 دقیقه ورزش هوازی متوسط تا شدید در هفته را فراموش نکنید.
---------------------------------------------------------------------
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
به گزارش مهر نمایندگان در نشست علنی نوبت صبح شنبه(۱۸ دی ۹۵) مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی جزئیات لایحه برنامه ششم توسعه با بند هـ ماده ۸۹ این لایحه موافقت کردند.
حیدرعلی عابدی در پیشنهادی خواستار اضافه شدن عبارتی با عنوان «به کارگیری گروه پرستاران برای ارائه مراقبت های پرستاری در سطح جامعه و منزل» شد که نمایندگان با ۱۴۷ رأی موافق، ۴۴ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۹ نماینده حاضر در مجلس با آن موافقت کردند.
همچنین برای رفع ابهام عبارت پرداخت مبتنی بر عملکرد نیز رئیس مجلس پیشنهاد داد تا عبارت «مطابق با قوانین مربوطه و احتساب حقوق آن ها» مطرح کرد که نمایندگان با ۱۸۱ رأی موافق، ۱۵ رأی مخالف و ۴ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۹ نماینده حاضر در مجلس با آن موافقت کردند.
در بند اصلاحی هـ ماده ۸۹ آمده است که وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی مکلف است به اجرای «نظام خدمات جامع و همگانی سلامت» با اولویت بهداشت و پیشگیری بر درمان و مبتنی بر مراقبتهای اولیه سلامت، با محوریت نظام ارجاع مبتنی بر پزشکی خانواده با بکارگیری پزشکان عمومی و خانواده و به کارگیری گروه پرستاری برای ارائه مراقبت های پرستاری در سطح جامعه و منزل، سطح بندی خدمات، پرونده الکترونیک سلامت ایرانیان، واگذاری امور تصدی گری با رعایت ماده(۱۳) قانون مدیریت خدمات کشوری و پرداخت مبتنی بر عملکرد مطابق با قوانین مربوطه و احتساب حقوق آن ها اقدام نماید. به نحوی که، تا پایان سال دوم برنامه کلیه آحاد ایرانیان تحت پوشش نظام ارجاع قرار گیرند.
تخصیص نیروهای پزشکی مورد نیاز تامین اجتماعی
نمایندگان مجلس وزارت بهداشت را موظف به تخصیص نیروهای پزشکی مورد نیاز تامین اجتماعی با اولویت مناطق محروم کردند.
درجریان بررسی لایحه برنامه ششم توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران با بند (ط) ماده ۸۹ این لایحه موافقت کردند.
براساس بند (ط) ماده ۸۹ لایحه مذکور؛ وزارت بهداشت، موظف است تقاضای تخصیص نیروهای پزشکی طرح نیروی انسانی سازمان تامین اجتماعی را براساس تفاهم و همکاری متقابل با اولویت مناطق محروم بررسی و تامین نماید.
خبرگزاری آریا -
عفونت ادراری در زنان شایع تر از مردان می باشد
عفونت دستگاه ادراری (urinary tract infection) به معنی عفونت در هریک از قسمت های دستگاه ادراری از جمله کلیه ها، مجاری ادراری و عفونت مثانه می باشد.
اکثر انواع عفونت های ادراری شامل قسمت پایینی دستگاه ادراری یعنی عفونت مثانه و پیشابراه می باشند. خطر ابتلا به عفونت ادراری در زنان بیشتر از مردان می باشد. عفونت محدود به مثانه دردناک و ناراحت کننده است اما اگر این عفونت به کلیه ها برسد، خطرناک و جدی میباشد. آنتی بیوتیک ها درمان اصلی این نوع عفونت هستند اما با رعایت مواردی که در ادامه بیان می کنیم، می شود شدت بیماری را کاهش داده و یا از ابتلا به آن پیشگیری نمود.
انواع عفونت های دستگاه ادراری
هر یک از انواع عفونت های ادراری می توانند باعث مشکل و علامت خاصی شوند، که در ادامه به بررسی آنها می پردازیم:
بخش عفونت کرده دستگاه ادراری | علامت و نشانه های آن |
عفونت کلیه ها | درد کمر و پهلو ها ، تب بالا، لرزیدن ، تهوع و استفراغ |
عفونت مثانه (التهاب مثانه) | فشار در لگن، درد زیر شکم، تکرر ادرار دردناک ، خون در ادرار |
عفونت مجرای خروجی مثانه | احساس سوزش هنگام ادرار |
دلایل عفونت دستگاه ادراری
عفونت دستگاه ادراری عموما زمانی رخ می دهد که باکتری ها از طریق مجاری ادراری وارد دستگاه ادراری شده و شروع به رشد و حرکت به سمت مثانه می نماید. هرچند که دستگاه ادراری طوری طراحی شده که بتواند این مهاجم های میکروسکوپی را بیرون نگه دارد، اما گاهی اوقات این دفاع جوابگو نمی باشد. زمانیکه این اتفاق باکتری ها وارد شوند، قادر به رشد و آلوده کردن دستگاه ادراری می بشند. عفونت های ادراری عموما در زنان رخ داده و پیشابراه و مثانه را تحت تاثیر قرار می دهند.
عفونت مثانه (التهاب مثانه) – این نوع از عفونت های ادراری بدلیل ورود نوعی باکتری به نام اشریشیا کولی (نوعی باکتری که عموما در دستگاه گوارش وجود دارد) به بدن رخ می دهد. هرچند رابطه جنسی می تواند باعث ابتلا به این بیماری شود، اما همیشه علت این بیماری نیست. همه زنان بدلیل آناتومی خاص بدنی خود در خطر ابتلا به این بیماری می باشند.
عفونت پیشآبراه (اورتریت) – این نوع از عفونت ادراری زمانی رخ می دهد که باکتری های دستگاه گوارش از طریق مقعد وارد پیشآبراه می شوند. همچنین در زنان ممکن است بیماری های مقاربتی همچون تبخال تناسلی، سوزاک و کلامیدیا می توانند باعث اورتریت شوند.
عفونت دستگاه ادراری به معنی عفونت در هریک از قسمت های دستگاه ادراری می باشد
عواملی که خطر ابتلا به عفونت دستگاه ادراری را افزایش می دهند؟
عوامل زیر خطر ابتلا به عفونت دستگاه ادراری را افزایش می دهند، این عوامل شامل:
• زن بودن – عفونت ادراری در زنان شایع تر می باشد و خیلی از زنان بیشتر از یکبار دچار این نوع عفونت می شوند.
• مصرف انواع خاص وسایل پیشگیری از بارداری – زنانیکه از دیافراگم برای پیشگیری از بارداری استفاده می کنند، بیشتر از دیگران در خطر عفونت دستگاه ادراری می باشند.
• بعد از دوران یائسگی – بعد از دوران یائسگی، عفونت ادراری بدلیل کمبود استروژن ممکن است شدیدتر شود.
• اختلالات دستگاه ادراری – اختلالات و غیرعادی بودن دستگاه ادراری می تواند باعث ابتلا به عفونت ادراری شود.
• گرفتگی در دستگاه ادراری – سنگ کلیه و یا پروستات بزرگ شده باعث حبس ادرار در مثانه و در نتیجه ابتلا به عفونت ادراری می شود.
• سیستم ایمنی ضعیف – دیابت و سایر بیماری ها می توانند باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن شده و در نتیجه خطر عفونت های ادراری می شود.
• استفاده از سند – کسانیکه نمی توانند ادرار کنند و از سند و یا کاتتر استفاده می نمایند در خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت ادراری هستند.
عوارض عفونت ادراری
زمانیکه عفونت ادراری بموقع و بدرستی درمان شود، کم تر باعث ایجاد مشکل می شود. اما در صورت درمان نشدن، عفونت دستگاه ادراری باعث مشکلات جدی می شود. عوارض عفونت ادراری شامل:
عفونت عودکننده، بخصوص در زنانیکه سه بار و بیشتر دچار عفونت ادراری شده اند.
آسیبدیدگی دائمی کلیه که بخصوص در کودکان شایع تر می باشد.
افزایش خطر زاییدن کودک کم وزن و یا زایمان زودرس.
درمان عفونت ادراری
پزشکان عموما از آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت ادراری استفاده می نمایند. اینکه چه دارویی و به چه مدت استفاده شود، بسته به باکتری موجود در ادرار می باشد. عموما علایم بیماری چندین روز بعد از درمان بیماری شروع به محو شدن و کاهش می کند. اما ممکن است برای درمان کامل نیاز به ادامه مصرف دارو تا چند هفته باشد.
همه مقداری که پزشکتان برای شما تجویز کرده را می بایست مصرف نمایید. پزشک همچنین از داروهای مسکن برای کاهش درد و سوزش هنگام ادرار استفاده نماید. اگر بصورت پی در پی دچار این مشکل می شوید، ممکن است نیاز به هورمون تراپی، تست ادرار خانگی، مصرف آنتی بیوتیک تجویزی بعد از ادرار و مصرف مقدار بیشتری آنتی بیوتیک باشد. پزشکتان در اینباره شما را راهنمایی می نماید. در انواع عفونت های شدید نیاز به استفاده از آنتی بیوتیک های تزریقی و بستری در بیمارستان می باشد.
مصرف مقدار زیادی مایعات برای رقیق کردن ادرار و بیرون ریختن باکتری ها مفید می باشد
درمان عفونت ادراری با طب سنتی یا جایگزین
هرچند هنوز ثابت نشده است، اما بعضی ها معتقداند؛ آب قره قاط می تواند به درمان عفونت ادراری کمک نماید. تحقیقات نشان می دهند بیشتری تاثیر این داروی گیاهی در زنانی است که بصورت پی در پی دچار عفونت ادراری می شوند. بااینحال مقدار و نحوه مصرف آب قره قاط بشکلی که بیشترین تاثیر را داشته باشد وجود ندارد. اگر آب قره قاط شما را اذیت نکرده و مشکلی دیگری ندارید می توانید از آن استفاده نمایید. البته اگر از داروهای رقیق کننده خون همچون وارفارین استفاده می نمایید، نباید از این داروی گیاهی استفاده کنید، چراکه ممکن است باعث خونریزی شود.
درمان خانگی عفونت دستگاه ادراری
عفونت دستگاه ادراری می تواند دردناک باشد، اما با رعایت مواردی می شود تا زمانیکه آنتی بیوتیک عفونت را از بدن پاک می کند، درد عفونت ادراری را کاهش داد.
این موارد شامل:
مصرف مقدار زیادی مایعات – برای رقیق کردن ادرار و بیرون ریختن باکتری ها مفید می باشد.
اجتناب از نوشیدنی های ملتهب کننده – اجتناب از مصرف نوشیدنی هایی که باعث التهاب مقانه می شوند همچون قهوه، الکل و نوشیدنی های حاوی اسید و کافئین شدت بیماری خود را کاهش می دهید.
استفاده از پدهای گرم – گذاشتن پدهای گرم (نه داغ) برروی شکم باعث کاهش فشار برروی مثانه می شود.
پیشگیری از عفونت ادراری
برای کاهش خطر عفونت ادراری می توان از راهای زیر استفاده نمود:
مصرف مقدار زیاد مایعات بخصوص آب – مصرف مقدار زیادی آب به شما در رقیق کردن ادرار و ادرار پی در پی و در نتیجه کاهش خطر عفونت ادراری کمک می نماید.
از جلو به پشت بشویید – بعد از ادرار کردن و مدفوع کردن و موقع شستن خود از جلو شروع کرده و رو به پشت حرکت نمایید تا باکتری های مقعد وارد دستگاه ادراری نمی شود.
خالی کردن مثانه پس از رابطه زناشویی – پس از رابطه زناشویی لیوانی پر آب مصرف کرده و همچنین ادرار نمایید، تا باکتری ها خراج شوند.
اجتناب از مصرف ملتهب کننده های زنانه – دئودورانت ها، اسپری ها و سایر محصولات زنانه که در ناحیه آلت جنسی استفاده می شوند، قادر به التهاب پیشآبراه می شوند.
منبع:rastineh.ir
خبرگزاری آریا -
یبوست می تواند ریشه در فشار به ناحیه کمر درطول روز و یا خواب نا آرام شب داشته باشد
10 راه برای مقابله با یبوست
دفعه بعد که خسته شدید، پف آلوده بودید، یا فشار کاری زیادی را تحمل کردید، این سوال را از خود بپرسید: آخرین باری که به حمام رفتید کی بوده است؟ ما فکر می کنیم علت همین است/ نکته همین جاست. یبوست می تواند ریشه در فشار به ناحیه کمر درطول روز، خواب نا آرام شب، و حتی جوش های روزهای بعد داشته باشد. اما به خاطر داشته باشید که تمامی این موارد می تواند با کمک توصیه های تخصصی زیر برطرف گردد. توصیه هایی که با پیشگیری از مشکلات آتی، به شما آرامش خاطر می دهد.
1- مصرف فیبر را آرام آرام افزایش دهید
مصرف بیش از حد فیبر به یکباره،تحریک کننده است، اما عواقبی چون پف آلودگی، گاز معده و اسهال را در پی خواهد داشت. اگر در گذشته رابطه خوبی با فیبر نداشته اید، مکمل هایی مانند متاموسیل، سیتروسل یا فیبرکن را امتحان کنید.
2- به هیچ وجه وعده های غذایی را حذف نکنید
به گفته جوانا ای.پی.ویلسون، متخصص بیماری های گوارشی، غذا خوردن واکنش هایی که موجب حرکت مواد غذایی به سمت روده می شود را تحریک می کند. تا زمانیکه چیزی حرکت نکند، شما پیش نخواهید رفت. باخوردن صبحانه نیازهای اولیه بدن خود را تامین کنید. تحقیقات نشان می دهند که خوردن صبحانه ای که دارای پروتئین است می تواند از مصرف قند که موجب افزایش وزن می شود جلوگیری کند.
3- در مصرف سبوس صرفه جویی کنید
الین فیلدمن، استاد بازنشسته دانشکده پزشکی جورجیا می گوید فیبر مدفوع را شل می کند، اما مجبور نیستید که روزانه یک بسته پوسته سبوس استفاده کنید. مصرف روزانه سه نوبت سبزیجات، دو مرتبه میوه و مقداری نان گندم (نان سفید) می تواند کافی باشد. ریواس، کنگر فرنگی و مغزها همگی یبوست را متوقف می کنند.
مصرف قهوه برای پیشگیری از یبوست مناسب است
4- یک فنجان قهوه بخورید
تحقیقات و گزارشات بسیاری حاکی از آن است که مصرف یک فنجان قهوه کافئین دار می تواند فعل و انفعالات روده ای را تحریک کند. مادامیکه متخصصان در حال بحث پیرامون چگونگی عملکرد جادویی قهوه هستند، اگر شما به آن وابسته هستید و مشکلی با کافئین ندارید، مصرف مقدار کمی از آن می تواند امتحان ارزشمندی برای پیشگیری از یبوست باشد.
5- ملین های طبیعی را امتحان کنید
به گفته دکتر ویلسون، اگر در سفر هستید و از یبوست رنج می برید و نمی توانید به باشگاه بروید یا میوه و سبزیجات مصرف نمائید، شیاف گلیسیرن، شیر منیزی (طباشیر) یا آب آلو را امتحان کنید، حتی گاهی اوقات یک کاسه غذای آبکی گرم (مثل سوپ، که شامل سبزیجات، گوشت و حبوبات باشد) می تواند کمک کند تا روده سریعتر تخلیه گردد.
6- دستشویی رفتن خود را برنامه ریزی کنید
صبح بیدار می شوید، شاید دوش می گیرید، صبحانه می خورید و به سرعت از خانه بیرون می روید. این برای شما شاید خوب باشد اما برای دستگاه گوارش شما خوب نیست. وقتی صبح صبحانه میل می کنید، مثل این است که به روده بزرگتان بیدارباش می زنید و سرویس های عمومی معمولا برای اینکه شما بتوانید زمان مناسبی را برای اجابت مزاج داشته باشید، مناسب نیستند. لطفا صبح ها زمان مناسبی را برای این کار درنظر بگیرید. معمولا روده شما حدود یک ساعت و نیم بعد از اولین وعده غذایی آمادگی خارج کردن محتویات خود را دارد.
نوشیدن روزانه 8 لیوان آب برای پیشگیری از یبوست بسیار مفید خواهد بود
7- آب زیاد مصرف کنید
رابین کارلست متخصص بیماری های معده و روده فارغ التحصیل از فیلادلفیا می گوید نوشیدن روزانه 6 تا 8 لیوان آب سختی مدفوع را می گیرد. 64 بطری کوچک لیموناد خالی را با آب پر کنید و روی میزتان بگذارید و سعی کنید تا آخر روز همه ی آنها را مصرف کنید.
8- بنشینید و تقلا نکنید
فشار آوردن به خود، شما را از یبوست رها نخواهد کرد. در واقع حتی اوضاع را بدتر هم می کند. شما خودتان را در معرض خطر بواسیر پیشرفته یا پیش رفتگی بافت مقعدی قرار می دهید که بعنوان افتادگی مقعد نیز شناخته می شود.
9- پاها را بالا نگه دارید
به گفته ژاکلین ولف متخصص بیماری های روده و معده و استاد طب هاروارد، اگر مبتلا به یبوست هستید هنگامیکه در توالت نشسته اید پاهای خود را به کمک یک صندلی بالا نگه دارید بطوریکه زانوها خم باشند و زاویه مستقیمی با شکم داشته باشند، این حالت به شما کمک می کند تا دفع سریع تری داشته باشید.
10- وقتی همه راه کارها بی تاثیر بود، فعالیت بدنی داشته باشید
متخصصان کاملا به دلیل آن واقف نیستند اما ورزش عملکرد شکم را تحریک می کند. پیاده روی، شنا یا انجام هر نوع تمرینات ایروبیک دیگر به مدت 30 دقیقه و سه بار در هفته می تواند به یبوست پایان دهد. فقط حواستان به آب بدنتان باشد.
منبع: seemorgh.com
خبرگزاری آریا -
7 نکته برای پیشگیری از اگزما
اگزما یکی از شایعترین بیماریهای پوستی میان خانمها و حتی پسران جوان است! در این بیماری، پوست نواحی خاصی از بدن بهشدت خشک و نازک شده و گاهی دچار تاولهای ریز و خونریزی میشود. گرچه این مشکل پوستی قابل کنترل است اما با سرد شدن هوا احتمال عود و تشدید آن افزایش پیدا میکند. حال بسته به اینکه در کدام ناحیه از پوست باشد میتواند باعث مشکلات زیبایی و حتی اختلال در زندگی روزمره شود.
برای مثال اگر پوست گونه دچار اگزما شود دیگر نمیتوان از رژگونه و لوازم آرایشی در آن ناحیه استفاده کرد؛ بدتر از همه اینکه این خشکی باعث افزایش چین و چروکهای زیر چشم میشود. اگر هم ناحیه پشت یا کف دست را گرفتار کند، شستوشوی دست و حمام رفتن برایتان مکافات میشود! اما نگران نباشید؛ اگر شما هم سابقه اگزما دارید میتوانید با رعایت چند راهکار ساده احتمال پیدایش آن را تقریبا به صفر برسانید!
چرا دچار اگزما میشویم؟!
علت اصلی اگزما هنوز دقیقا مشخص نیست. بعضیها معتقدند فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عوامل ناشناخته و محرکها باعث اگزما میشود. البته اگزما بیشتر در خانوادههایی شایع است که سابقه آلرژی یا آسم دارند. این عارضه به هیچوجه واگیردار نبوده و به دیگران سرایت نمیکند.
متخصصان طب سنتی معتقدند اگزما بر اثر اختلالات کبدی ایجاد میشود که در این زمینه مصرف بیش از حد فستفودها و تغذیه نادرست یکی از عوامل ایجاد اختلالات کبدی است. میزان خواب و استراحت و سبک زندگی نیز در این اختلالات موثر است. زیادهروی در مصرف گوشت گوساله و فرآوردههای آن، کنسروها، مواد نگهدارنده و گوشتهای کهنه نیز همگی میتوانند باعث تشدید اگزما شوند.
در مقابل، میوهها و سبزیجات، غذاهای تازه و آشهایی مانند آش جو و آلو که هضم آسانی دارند به درمان اگزما کمک میکنند. استفاده از روغنهای طبیعی مانند روغن بادام شیرین، روغن زیتون و روغن نارگیل نیز برای رفع خشکی پوست و اگزما مفید است. لازم به ذکر است که آلودگی هوا، دود سیگار و قلیان، دفعات عود اگزما را افزایش میدهند.
درمان اگزما از دیدگاه طب سنتی
بر اساس طب سنتی، اگزما دو نوع است: سرد (سودایی) که با خوردن سردیها و همچنین گرمیها تشدید میشود و گرم (صفراوی) که با خوردن گرمیها تشدید میشود. برای درمان اگزمای سرد خوردن سرکه انگبین زرشکی (دو واحد عرق نعناع + دو واحد عسل+ یک واحد آب زرشک طبیعی) در تابستان دو وعده و در زمستان یک وعده توصیه میشود. برای درمان اگزمای گرم نیز خوردن سرکه انگبین معمولی (دو واحد عرق نعناع + دو واحد عسل + یک واحد سرکه) به مدت 40 روز و سپس حجامت توصیه میشود.
بهطور کلی مصرف یک لیوان آب سیب همراه با یک قاشق خاکشیر قبل از غذا و همچنین چای نعناع، بابونه و سنبلالطیب به پیشگیری از اگزما کمک میکند. استفاده موضعی از آلوورای له شده روی محل اگزما نیز میتواند خارش و خشکی آن را کاهش دهد. همچنین میتوانید در یک لیوان آب جوش یک قاشق غذاخوری بلغور جو بریزید و بگذارید برای مدت نیمساعت دم بکشد سپس آن را صاف کنید و با استفاده از پنبه روی ضایعه بمالید.
اگزما بهصورت قرینه ایجاد میشود!
اگزما نوعی خشکی شدید پوست است که بعضی از انواع آن مثل «اگزمای آتوپیک» زمینه ژنتیک و ارثی دارد. در بعضی از موارد نیز اکتسابی است و به دلیل زیادهروی در شستوشو با صابون و مواد شوینده ایجاد میشود. این بیماری در حالتهای خیلی خفیف فقط به شکل یک خشکی پوست است اما در موارد خیلی شدید میتواند به صورت ترک، پوستهپوسته شدن و خارش شدید ظاهر شود. در این صورت با خاراندن محل خشکی حتی ممکن است عفونت روی آن ایجاد شود.
اگزمای آتوپیک معمولا به صورت قرینه ایجاد میشود؛ برای مثال پشت هر دو دست یا روی هر دو گونه ممکن است ظاهر شود. این بیماری اغلب از دوران کودکی فرد را گرفتار کرده و هر چند وقت یکبار عود میکند. در واقع افراد مبتلا به این بیماری از زمان کودکی پوست خیلی خشکی دارند و صورت و گونههایشان قرمز و پوستهپوسته است. خبر خوب اینکه معمولا با افزایش سن و رسیدن به سن بلوغ، چربی پوست افزایش پیدا میکند و اگزما بهبود نسبی پیدا میکند.
خانمها بیشتر مبتلا میشوند!
اگزما در هر قسمت از پوست ممکن است ظاهر شود اما محل شایع آن پشت زانوها و قسمت جلویی آرنجهاست. در نوزادان نیز معمولا روی گونهها و محل پوشک ایجاد میشود. البته گاهی هم ممکن است فقط به شکل خشکی لب یا نواحی دور آن یا به صورت یک شکاف گوشه لب باشد. اگزمای آتوپیک در پسرها بیشتر دیده میشود اما اگزما بهطور کلی در خانمها بیشتر است. خیلی از خانمها به دلیل کار خانه خیلی زود دچار اگزمای ناحیه دست میشوند.
در فصول سرد نیز چون رطوبت هوا کاهش پیدا میکند پوست زودتر خشک شده و اگزما بیشتر میشود. در واقع هرچیزی که پوست را خشک کند مثل آب و صابون، مواد شوینده، نور آفتاب و. . . اگزما را تشدید میکند. درمقابل آن هر عاملی که چربی پوست را افزایش دهد مثل کرمهای مرطوبکننده و دستگاه بخور اگزما را بهبود میبخشد. جالب است بدانید استرسهای روحی نیز باعث افزایش عود اگزما میشوند.
با پیشگیری از اگزما ظهور چین و چروکهای پوستی را به تعویق بیندازید
7 نکته برای پیشگیری از اگزما
اگزما شایعتر از آن چیزی است که فکرش را میکنید. در واقع یک کودک از هر پنج کودک و همچنین یک نفر از هر 10 بزرگسال به این عارضه مبتلا میشوند. اگرچه نمیتوان اگزما را بهطور کامل درمان کرد اما با چند راهکار ساده میتوان از پیشرفت آن جلوگیری و دوره بهبودش را کوتاه کرد. اگر پس از رعایت این چند نکته باز هم محل بروز اگزما روی پوستتان خارش دارد و قرمز باقی ماند باید هرچه سریعتر به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید.
1. هرچه دفعات شستوشو با آب و صابون را کمتر کنید، میزان عود و تشدید اگزما نیز کمتر میشود. علاوه بر این باید از مصرف صابونهای معمولی خودداری کرده و به جای آن از پنهای مخصوص پوست حساس استفاده کنید.
2. دمای آب هرچه داغتر باشد چربی پوست را بیشتر از بین میبرد. در مقابل، آب خیلی سرد نیز خشکی پوست را افزایش میدهد بنابراین آب ولرم بهترین گزینه برای پوستهای مستعد اگزماست.
3. کرمهای مرطوبکننده بدون عطر بهترین دوست شما هستند! خوشبختانه امروزه کرمهای زیادی برای پوستهای مستعد اگزما تولید شدهاند که میتوانید با مراجعه به داروخانه آنها را تهیه کنید.
4. داروهای کورتوندار نقش اصلی را در درمان اگزما ایفا میکنند. بهترین ترکیب مخلوطی از هیدروکورتیزون یکدرصد و اوسرین است. هر زمان که دچار خارش و قرمزی شدید لایهای نازک از این پماد را روی ناحیه مورد نظر بمالید.
5. اگر زمینه آلرژی و اگزما دارید باید مصرف خوراکیهایی مثل فلفل، ادویه، سوسیس، کالباس، شکلات، موز، توتفرنگی، آجیل، تخممرغ، بادامزمینی و دیگر مواد غذایی محرک را کاهش دهید.
6. رطوبت هوا در فصول سرد سال کاهش پیدا میکند. پس یک دستگاه بخور سرد بخرید و هر سه ساعت یکبار آن را برای یک ساعت و نیم روشن بگذارید تا هوای اتاق کاملا مرطوب شود.
7. میزان مصرف داروهای موضعی کورتوندار بستگی بهشدت اگزما دارد. اگر خشکی خیلی شدید باشد باید برای حدود یک هفته روزی دو تا سه بار از این داروها استفاده شود اما اگر خفیف باشد روزی یکبار کفایت میکند. اگر هم اگزما مزمن باشد دوره مصرف دارو طولانیتر خواهد شد. البته باید در نظر داشته باشید که زیادهروی در مصرف داروهای کورتوندار میتواند باعث نازک و شکننده شدن پوست و همچنین افزایش موهای زائد شود.
منبع : مجله زندگی ایده آل
برترین ها
خبرگزاری آریا-متخصص دندانپزشکی اطفال گفت: زمانی که دندان های شیری و دائمی در دهان کودک به صورت توأم وجود دارد (یعنی حدود 6 سالگی) بهترین زمان برای ارتودنسی است.
به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از خبرگزاری صدا و سیما،دکتر مجتبی وحید گلپایگانی افزود: در سن 6 تا 7 سالگی رویش نخستین دندان های ضرورت پیشگیری از ناهنجاری های دندانی با ارتودنسی از 6 سالگیدائمی در کنار دندان های شیری آغاز می شود و به این حالت دندان مخلوط گفته می شود.
وی گفت: دراین سن نخستین دندان کرسی دائمی و میانی پایین که جز دندان های دائمی هستند رشد کرده و ممکن است به علت نزدیکی دندان های شیری به هم و کوچکی فک کودک موجب برهم ریختن توالی دندان ها شود.
وحید گلپایگانی افزود: یکی از مشکلاتی که در سنین 6 تا 8 سالگی در خصوص دندان کودکان بوجود می آید بروز ناهنجاری های دندانی است که به راحتی با ارتودنسی قابل پیشگیری است.
وی با بیان اینکه ارتودنسی در این سن بسیار مؤثرتر از 12 سالگی است گفت: در این سنین فک کودک انعطاف پذیر و در حال رشد است و به راحتی به جا به جایی دندان ها پاسخ می دهد اما با افزایش سن کودک مقاومت فک در مقابل جا به جایی دندانها کم می شود و درمان زمان بر و پرهزینه می شود به همین علت توصیه ما به والدین این است که در سن 6 سالگی کودکان هر 6 ماه به دندانپزشک مراجعه کنند تا نسبت به سلامت دندانهای کودک خود اطمینان یابند.
دندانپزشک اطفال افزود: گاهی اوقات دندان های شیری مسیر رشد دندانهای دائمی را مسدود کرده اند که در این گونه موارد نیز بدون ارتودنسی با تراشیدن بخشی از دندان شیری می توان جای کافی برای رشد دندان دائمی فراهم کرد.
با دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای درمان بیماری پریودنتال آشنا شوید.
بیماری بافتهای نگهدارنده دندانها می باشد . بافتهای نگهدارنده دندانها عبارتند از لثه، الیاف اتصال دهنده دندان به استخوان و بافت استخوانی اطراف دندان. بیماری پریودنتال در افراد دیابتی و کسانی که قند خون دارند از افراد عادی بیشتر است . بهترین راه برای پیشگیری در بیماری پریودنتال ، کنترل و از بین بردن پلاک میکروبی روی دندان است .
شیوع بیماری پریودنتال
بیماری پریودنتال عمدتاً افراد بزرگسال را درگیر می کند هر چند انواعی از آن بیشتر در کودکان دیده میشود. شیوع بیماری پریودنتال با سن افزایش می یابد. طبق یک گزارش، تقریباً 47 درصد جمعیت بالای 30 سال و 70 درصد افراد بالای 65 سال در ایالات متحده مبتلا به بیماری پریودنتال هستند. این بیماری در مردها (56 درصد) شایع تر از زنها (38 درصد) میباشد. شیوع آن در افراد فقیر (65 درصد)، در افراد با سطح تحصیلات پایین تر از دبیرستان (67 درصد) و در افراد سیگاری (64 درصد) بطور قابل توجهی بالاست.
باکتری های موجود در محیط دهان، بافت پیرامون دندان را عفونی می کنند و موجب التهاب آن میشوند. عفونت و التهاب ایجاد شده در ادامه منجر به بیماری پریودنتال میشود. باکتریهایی که بدلیل عدم رعایت بهداشت دهان و دندان برای مدتی طولانی بر روی دندانها باقی می مانند، منجر به تشکیل لایه ای بنام پلاک دندانی میشوند که با گذشت زمان به لایه ای سخت بنام کالکلوس تبدیل میشوند.
این تشکیلات بتدریج به فضای زیر لثه گسترش مییابند که پاکسازی آنها از طریق روشهای معمولی بهداشتی دشوار است و باید توسط دندانپزشک برداشته شوند تا از بروز و پیشرفت بیماری پریودنتال پیشگیری شود.
التهاب لثه هنگامی رخ می دهد که ترشحات حاصل از باکتریهای موجود در زیر یا روی لثه باعث ملتهب شدن لثه می شود.التهاب لثه در کودکان نیز ایجاد می شود ومشخصه آن خونریزی لثه در هنگام مسواک ونخ دندان است.در صورتیکه با مسواک ونخ دندان ها وهمچنین اقدامات تکمیلی مورد نیاز باکتریها از سطح وزیر لثه حذف نشوند وفرآیند التهاب ادامه پیدا کرده و ساختمانهای حمایت ومتصل کننده دندان به استخوان تخریب می شوند.
تخریب این بافتها فرصت نفوذ زیادتر باکتریها به بافتهای عمیق تر فراهم میشود. این وضعیت همانند ایجاد حفره ای غیرطبیعی در درون استخوان وبافت نرم اطراف دندان می باشد که به آن پاکت پریودنتال گفته می شود . ایجاد این حفره شرایطی برای نفوذ باکتری ها مواد غذایی باقی مانده را فراهم می کند که چرخه ایجاد بیمای را تقویت می کند. تا هنگامی که بیمای محدود به لثه است بیماری التهاب لثه(ژنژیویت)نامیده می شود ولی با حذف استخوان وایجاد پاکت پریودنتال به آن بیماری پریودنتال گفته می شود.
بیماری پریودنتال علایم خاص خود را دارد که در زیر به برخی از انها اشاره میکنیم . همچنین در مورد راههای پیشگیری از بیماری پریودنتال هم راههایی را برایتان گرد اوری کرده ایم .
ژنژیویت (التهاب لثه) : که علائم آن تورم، قرمزی، خونریزی و احیاناً درد لثه است.
پریودنتیت (التهاب لثه، استخوان و ربا دندانی) : این حالت در مراحل پیشرفته بیماری دیده می شود و بیشتر بنام "پیوره" معروف است.
در صورتی که هر یک از این علائم: بوی بد دهان، التهاب یا زخم لثه، درد تورم، خونریزی لثه، افزایش ترشح بزاق، تحلیل و پائین رفتن لثه، دور شدن لثه از دندان و نمایان شدن قسمتی از ریشه و... را در دهان خود مشاهده نمودید لازم است که با دندانپزشک خود در میان بگذارید.
بیماری های پریودنتال شایع ترین عامل از دست دادن دندان در بزرگسالان می باشد.این بیماری دارای مراحل اولیه،متوسط وشدید می باشد.مراحل بیماری با توجه به شدت تخریب استخوان مجاور دندان تقسیم بندی می شوند.بیماری های پریودنتال در بچه ها شایع نمی باشد ولیکن بهداشت دهان ضعیف در کودکان می تواند زیر بنای مورد نیاز جهت ایجاد این بیماری را دردهه دوم زندگی فراهم نماید.
باکتریهای موجود درپلاک دندانی وباکتری های موجود درپاکتهای پریودنتال عامل بیماری های لثه وپریودنتال وپوسیدگی می باشند. بنابراین همانند سایربیماریهای عفونی که توسط باکتریها ایجاد میشوند . درصورتیکه فرد بتواند تعداد وفعالیت باکتری ها را کنترل کند فرآیند بیماری نیز کنترل میشود.
هرچقدر حضور باکتریهای ایجاد کننده التهاب طولانی تر باشد تخریب زیادتری در آن ناحیه رخ می دهد بنابراین بهتر است همانند چرخه ایجاد پوسیدگی، با مسواک ونخ زدن دندان تعداد باکتری ها کم می شود،با تناوب مصرف مواد قندی از قرارگیری مواد مورد نیاز باکتریها بطوردائم جلوگیری شود.درصورت نیازاقدامات درمانی که توسط دندانپزشک انجام میشود باعث حذف نواحی میگردد که در آن باکتریها تجمع پیدا کرده اند.حذف مداوم باکتریها،چرخه ایجاد بیماری را مختل مینماید .
راه های مناسب برای درمان
ژنژیویت با اقدامات بهداشت دهانی که بطور فردی و یا توسط دندانپزشک انجام میشود، قابل کنترل است. انواع شدیدتر بیماری پریودنتال نیز درمان پذیر میباشند اما به درمانهای گسترده تر (پاکسازی سطوح ریشه در زیر لثه، مصرف دارو بصورت خوراکی یا کاربرد موضعی در زیر لثه و در برخی موارد انجام عمل جراحی لثه) نیاز دارند.
بدیهی است که رعایت بهداشت دهان و دندان و حذف باکتریها از طریق کاربرد منظم مسواک، خمیر دندان و نخ دندان و مراجعه به دندانپزشک حداقل سالی یکبار (و یا مراجعه فوری در صورت مشاهده علائم بالا) می تواند در پیشگیری بیماری پریودنتال بسیار کمک کننده باشد.
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
با دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای پیشگیری از زخم بستر آشنا شوید.
آسانتر و موثرتر از درمان آن است. موثرترین روش در پیشگیری از ایجاد زخم بستر تغییر وضعیت دادن مکرر بیمار است. این تغییر وضعیت دادن باید بصورت مکرر و مرتب باشد.در حین تغییر وضعیت باید سعی کرد به پوست کشش و آسیبی وارد نشود و باید بدن را در وضعیت هایی قرار داد تا قسمت هایی که بیشتر در معرض زخم بستر هستند تحت فشار کمتری قرار گیرند. پوست باید مرتبا تمیز شود. مرتبا دیده شود تا مبادا زخمی ایجاد شده و از نظر دور بماند. وضعیت تغذیه بیمار هم باید خوب باشد.
زخم های بستر که در مراحل یک یا دو باشند با درمان مناسب میتوانند در عرض چند هفته بهبود یابند. درمان مراحل سوم و چهارم مشکل تر است.در بیمارانی که به علت بیماری شدید و مزمن دیگر امید چندانی به زندگی ندارند فقط سعی در کاهش درد زخم بستر میشود.
در درمان یک زخم بسر افراد زیر باید با هم همکاری داشته باشند
این زخم ها ممکن است از ساییدگی در صندلی یا بستر ، و یا کشیدگی با ملحفه ایجاد شوند. زخم بستر یا زخم فشاری نواحی از پوست گسیخته هستند که در افراد زیر بروز می کند.
▪ بستری طولانی مدت در تخت
▪ ناتوانی در حرکت به مدت کوتاه به ویژه در بیماران عروق خونی یا عصبی
▪ استفاده از ویلچر یا صندلی کنار تخت
زخم بستری در نقاطی از بدن که فشار وزن بدن بیمار را تحمل می کند دیده می شود. در بیماران بستری در تخت، زخم بستر به طور شایع در لگن، ستون مهره ها، قسمت تحتانی کمر، شانه ها، آرنج و سرین ها دیده می شود. در بیمارانی که ویلچر استفاده می کنند زخم بستر در پائین کمر،کفل و پاها دیده می شود. این فشار موقتی جریان خون پوست را متوقف می نماید که در نتیجه سلولهای پوستی صدمه دیده و می میرند.
با برداشتن فشار جریان خونرسانی به پوست بهبود یافته و پوست علائم و نشانه های صدمه را نشان می دهد. در آغاز ممکن است زخم بستر فقط یک لکه قرمز پوستی باشد.
اگر این لکه پوستی از فشار مضاعف محافظت نگردد ، قرمزی سریعاً به تاول و زخم باز تبدیل می گردد.
در موارد شدید، ممکن است کل ضخامت پوستی درگیر شود و با ایجاد یک زخم عمیق پوستی عضلات یا استخوان ها نمایان شوند، عضلات نسبت به پوست بیشتر در معرض صدمات ناشی از فشار بر پوست می باشند.
این بدین معنا است که صدمه خفیف پوستی ممکن است یک صدمه شدید عضلانی را زیر خود مخفی نماید. برای ایجاد زخم بستر نیاز به یک فشار شدید نیست. فشار کمتر از ۲۵ در صد که فشار تشک نرمال است می تواند منجر به زخم بستر شود. در حالت طبیعی پوست ما توسط حرکت های مداوم حتی هنگام خواب از زخم بستر محافظت می شود.
نیروهای برنده و مالشی باعث کشیدگی پوست و گرفتگی در جریان خون پوستی می گردد و نهایتاً منجر به گردش خون ضعیف پوستی می گردد. در یک فرد بستری در تختخواب به علت کشیده شدن برروی تخت این نیروهای برنده و مالشی باعث تخریب پوستی می شود. این شرایط هنگامی که سرتخت بیش از ۳۰ درجه بالا بیاید نیز رخ می دهد.این فشارها بیشتر بر نواحی تحتانی کمر و انتهای بدن اعمال می گردد.
رطوبت ناشی از تعریق ، ادرار و مدفوع پوست را نازک و مستعد صدمات ناشی از فشار می نماید. به این علت، افرادی که مبتلا به بی اختیاری هستند مستعد زخم بستر پیشرونده می باشند.
افرادی که خود را بدون کمک حرکت می دهند در خطر کمتری برای ایجاد زخم بستر قرار دارند زیرا به صورت دوره ای نیروی وزن خود را تغییر می دهند. زخم بستری در افراد زیر شایعتر می باشد:
در کسانی که به صدمات طناب نخاعی و دیگر مشکلات عصبی منجر به کاهش حس درد مبتلا هستند.در این بیماران جریان خون پوستی حتی قبل از فشار پوستی مختل می باشد. فرد مبتلا به کم خونی در معرض خطر ابتلا به زخم بستر می باشد و حتی در صورت سالم بودن جریان خون پوست قادر به حمل اکسیژن کافی به سلولهای پوستی نمی باشد.
در افرادی که روزانه به میزان کافی پروتئین ، ویتامین C و E ، کلسیم و روی دریافت نمی کنند احتمال زخم بستر بیشتر است.
در سنین بالاتر از ۸۵ سال و به علت نازک شدن پوست، احتمال ابتلا به زخم بستر بیشتر می شود.
با افزایش سن چربی زیر پوستی به سمت مناطق عمقی انتقال می یابد. چربی زیر پوستی نقش محافظتی را در پوست ایفا می نماید.
در افرادی که در بیمارستان و یا افردای که در خانه بستری هستند زخم بستر یک مشکل شایع می باشد.
زخم بستر منجر به عوارض طبی شدیدی نظیر عفونت خونی و استخوان، التهاب عفونی مفاصل و کارسینوما می گردد .
اکثراً تشخیص بیماری از طریق معاینه پوست به صورت بررسی بروز علائم عفونت در زخم بستر، تست های تشخیصی جهت تعیین تهاجم به عفونت به بافت های نرم ، استخوان ها ، جریان خون و دیگر نقاط ضروری، صورت می گیرد.
این آزمایش ها شامل آزمایش خون ، بررسی آزمایشگاهی بافت در ترشحات زخم بستر و تست های رادیولوژیک جهت تشخیص عفونت استخوان می باشند.
فاکتورهای زیادی سیر بیماری را تحت تأثیر قرار می دهند.این فاکتورها عبارتند از: شدت زخم، نوع درمان، سن بیمار، حال عمومی بیمار ، وضعیت تغذیه و توانایی حرکت بیمار.
برای مثال در یک فرد پیر نسبتاً سالم ، با وضعیت تغذیه مناسب و دارای توانایی حرکت احتمال بهبود زخم بستری مرحله ۲ در مدت ۶-۱ هفته زیاد است.
زخم های عمیق درجه ۲ تا درجه ۴ بعد از ۶ هفته تا ۳ ماه بهبود می یابند. ۳۰% از زخم های درجه ۲ ، ۵۰ %. از زخم های مرحله ۳ و ۷۰ %. از زخم های مرحله ۴ بهبود به زمانی بیشتر از ۶ ماه نیازمند می باشند.
فاکتورهای خطر برای ایجاد زخم بستر عبارتند از : بی اختیاری مدفوع و ادرار ، عدم توانایی حرکت دادن بدن و مشکلات سیستم گردش خون، در این گروه از بیماران درمانی طولانی مدت می باشد.
متخصصین سلامتی معتقدند که ۵۰ درصد از زخم های بستر از طریق کاهش فشار موجود در پوست و صدمات پوستی قابل پیشگیری می باشند. روش های پیشگیری از زخم بستر در افراد غیر متحرک عبارتند از:
وضعیت بدن فرد بستری در تخت یا نشسته بر صندلی را هر دو ساعت تغییر دهید. برای بالا بردن بازوها، پاها ،کفل ها و لگن از بالش استفاده نمایید. برای کاهش فشار به کمر و نواحی تحتانی از تشک های آبی یا مرتعش( مواج )استفاده نمایید.
از کشیده شدن بیمار برروی تخت جلوگیری نمایید تا برای مدتی بدن خود را بلند کرده و از تخت جدا نماید . تخت را از ذرات ریز تحریک کننده پوست تمییز نماید و سر تخت را بیش از ۳۰ درجه بلند نکنید. بالشتک هایی را از زیر آرنج بیمار قرار دهید تا فشارها مالشی بر آرنج کاهش یابد. فر بیمار را به ملایمی بشویید و از خاراندن و محکم شستن پوست خودداری نمایید.
از مصرف ضد عفونت های محرک، پراکسید هیدروژن ، محلول های سدی و مواد شیمیایی دیگر در تمییز کردن پوست بیمار پرهیز نمایید.
در تغییر وضعیت در بستر باید به نکات زیر دقت کرد
در صورت وقوع زخم بستر برای درمان بهتر ابتدا باید آن را بر اساس شدت طبقه بندی نمود :
۱- نوع خفیف با درگیری اپیدرم.
۲- نوع متوسط با درگیری اپیدرم و درم.
۳- نوع شدید با درگیر ی اپیدرم ، درم و بافتهای زیر جلدی.
۴- نوع خیلی شدید که زخم به استخوان و عضله رسیده است.
اقدامات کلی درمان
۱- جابجایی بیمار هر ۲ ساعت بدون آنکه پوست بیمار کشیده یا زخم شود
۲- حفظ رطوبت پوست
۳- سرتخت بیمار بالا نباشد
۴- از نظر بهداشت و دفع ادرار و مدفوع کنترل شود
۵- از ویتامین C روزانه ۲قرص ۵۰۰ میلیگرمی و غذای مقوی و حاوی پروتیین زیاد استفاده نمایید.
پوششهای جدید زخم که بخار از آن عبور می کند permeable vaper در تسریع بهبودی موثر است . این پانسمان حتی برای زخمهای عفونی موثر است ولی در صورت بروز سلولیت نباید بکار گرفته شود.
جهت پانسمان بسته بایستی پوشش پانسمان را با یک حاشیه ۲تا ۳ سانتی برید و آن را روی زخم گذاشت و هر ۵ تا ۷ روز یا زودتر در صورت جمع شدن ترشحات تعویض کرد و تا بهبودی کامل ادامه داد.
تمیز کردن زخم
بهتر است با سرم نرمال سالین و رعایت کامل بهداشت باشد و بافتهای مرده اطراف زخم نیز باید به آهستگی تمیز شود.
آنتی بیوتیک موضعی
فقط در صورت وجود ترشحات بدبو و عفونی از پماد موپیروسین ۲% دو بار در روز به مدت ۱ تا ۲ هفته و یا پماد فوسیدین یا اسید فوسید ۲% به همان مدت استفاده شود.آنتی بیوتیک خوراکی یا تزریقی فقط در صورتی که کشت باکتریولوژیک مثبت باشد استفاده میگردد.
جراحی
روش جراحی و فلاپهای عضلانی پوستی در زخمهای عمیق و پایدار روش انتخابی است.
این مطلب توسط آقای دکتر نیما ترابی تهیه و برای مجله پزشکی دکتر سلام ارسال شده است.
گردآوری شده ی مجله اینتنرنتی دلگرم
مرجان امینی
اگر می خواهید در سن پیری دچار تحلیل عضلانی نشوید و ماهیچه هایتان از بین نروند همچنین استخوانهایتان دچار شکستگی نشوند، بهتر است از برخی خوراکی های مفید در این زمینه استفاده کنید
همانطور که سن افزایش مییابد، ماهیچهها و عضلات بدن بیشتر در معرض تهلیل و کوچک شدن قرار میگیرند. البته این اتفاق روند طبیعی بدن است اما میتواند منجر به آسیبهای جدی همچون ترک خوردگی و شکستگی استخوان بر اثر تصادف شود.
ماهیچهها از زمان تولد تا ۳۰ سالگی رشد میکنند و بزرگتز میشوند اما بعد از تولد ۳۰سالگی ۳ تا ۵ درصد از حجم عضلات کاهش مییابد. بعد از ۷۵سالگی این روند به شدت افزایش مییابد و گاهی اوقات راه رفتن را با مشکلاتی روبهرو میکند.
اگرچه تحلیل عضلانی به طور طبیعی با افزایش سن تشدید میشود اما پژوهشهای جدید نشان میدهند که میتوان آن را متوقف کرد و یا حداقل از بدتر شدن آن جلوگیری کرد.
سیب و گوجه سبز دو مادهای هستند که از ضعف و تحلیل عضلانی جلوگیری میکند. خوردن روزانه این میوهها باعث قویتر شدن و سالم ماندن عضلات و ماهیچهها میشود.