تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۰۰:۱۸
کندن موهای داخل بینی، زمینه ساز رشد باکتری های درون آن و ابتلا به مننژیت مغزی است.
"فویگت" متخصص گوش، حلق و بینی دانشگاه نیویورک آمریکا می گوید: باید این عادت را ترک کرد؛ زیرا موهای بینی هوا را تصفیه می کند و ناخالصی ها را از ریه و مجاری تنفسی دور می کند.
علاوه بر اینها؛ وقتی فرد همیشه موهای داخل بینی خود را کوتاه می کند شرایط برای رشد باکتری ها فراهم می شود.
بینی یکی از اجزای مثلث خطرناک صورت است که با مغز ارتباط مستقیم دارد و چنانچه باکتری ها در داخل بینی وجود داشته باشد و افزایش یابد به راحتی می تواند وارد مغز شود و زمینه ساز ابتلای فرد به مننژیت گردد.
در اینجا با نحوه صحیح و آسان پوست کندن سیر، خشک کردن سیر تازه و همچنین طرز تهیه پودر سیر خانگی مرغوب و با کیفیت آشنا خواهید شد.
"سیر" یکی از مفیدترین و پرمصرفترین ادویهها در آشپزی است. در بسیاری از غذاهای ایرانی میتوان از سیر تازه، سیر داغ، سیر خشک و یا پودر سیر استفاده نمود که انخاب هر یک از این موارد علاوه بر سلیقه شخصی، به دستور پخت آن غذا نیز بستگی دارد.
برای مثال برای تهیه میرزا قاسمی شمالی خوشمزه باید از سیر تازه استفاده کرد زیرا پودر سیر، آنهم از نوع بازاری توقع شما را از عطر سیر برآورده نمیکند. اما از طرفی، برای پخت بسیاری از خورشتها و خوراکها میتوان از پودر سیر به مقدار دلخواه استفاده کرد تا غذای شما علاوه بر داشتن یک عطر ملیح از سیر، آنقدری بو نداشته باشد که اطرافیان را آزار دهد.
سیر تازه طعم تند و بوی بسیار زیادی دارد اما پس از سرخشدن این تندی و بوی بسیار زیاد تا حدی کاهش مییابد. با این حال بسیاری از افراد از استفاده از این گیاه بسیار مفید و پرخاصیت به دلیل داشتن بوی زیاد فراری هستند و خود را از خواص بیشمار این گیاه محروم میکنند.
توصیه ما به شما این است که برای بهرهمندی از قسمتی از خواص سیر، سعی کنید دست کم از پودر سیر آن هم از نوع خانگی در برخی از غذاها، سوپها و ... استفاده کنید. تاکید بر استفاده از پودر سیر خانگی به این دلیل است که نوع خانگی عطر قویتری داشته و همچنین تمیزتر و بهداشتیتر است و شما مطمئن هستید که چطور تهیه شده و نگرانی از بابت عیر بهداشتیبودن آن ندارید.
در ادامه شما را با چند روش آسان پوست کندن سیر، خشک کردن سیر تازه و تهیه پودر سیر خانگی آشنا میکنیم. با ما همراه باشید.
برای پوست کندن سیر دو راه بسیار ساده وجود دارد:
برای خشک کردن سیر، مانند پوست کندن سیر تازه چندین روش مخنلف وجود دارد و شما میتوانید بعد از خواندن ادامه این مطلب، با توجه به مدت زمان، امکانات و وسایل و سلیقه شخصی خود، از هر یک از روشها که دوست دارید برای این کار استفاده کنید.
حالا که سیرها خشک و آماده هستند، نوبت پودر کردن آنهاست.
برای تهیه پودر سیر خانگی نیز چند راه دارید؛
در هر صورت هم سیر خشک و هم پودر سیر آمادهشده را باید به دور از رطوبت و در جای کاملا خشک و خنک نگهداری کنید زیرا در غیر این صورت، کیفیت خود را از دست داده و زحمات شما به هدر میرود.
نکته:
تهیه پودر سیر به روش دوم این مزیت را دارد که پودر سیر خانگی شما به دلیل تازهتازه آسیابشدن ورقههای سیر خشک، عطر قویتر و بهتری دارند. همچنین اگر بخواهید گاهی از ورقههای سیر خشک استفاده کنید، آنها را در دسترس دارید و نیازی نیست تمام مراحل بالا را دوباره تکرار کنید.
امیدواریم از این گیاه بسیار مفید غافل نباشید و به هر روشی که ترجیح میدهید، آن را وارد برنامه غذایی خود و خانوادهتان کنید و از خواص بیشمار این گیاه بهره ببرید.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
خبرگزاری آریا-وسواس کندن پوست یکی از اختلالاتی است که افراد متعددی با آن روبه رو هستند ، اگر شما هم جزو این دسته هستید ادامه مطلب را از دست ندهید.
به گزارش خبرگزاری آریا ،اختلال وسواس کندن پوست یک مشکل مزمن است که بوسیله دستکاری و کندن افراطی و عود کننده پوست که ناشی از امراض پوستی نیست، مشخص می شود. بیماران بطور مشخص میل و اصرار به کندن پوست خود دارند و کنترل و توقف این رفتارها برایشان مشکل است. پوست کنی معمولاً منجر به آسیب بافتی و بدشکلی ظاهری در این افراد می شود.
اختلال وسواس کندن پوست یا بر حسب برخی متون ناخن کشی، با خراش دادن و کندن مداوم پوست مشخص می شود که منجر به آشفتگی و اختلال در عملکرد فرد می شود.
مرور تاریخچه اختلال های روانی حاکی از این است که در بیست سال پیش اختلال پوست کنی نسبت به سایر اختلالات شایع روانشناختی کمتر مورد توجه تخصصی و بالینی بوده است. با این حال، مطالعات نشان می دهد که این اختلال از شیوع بالایی بر خوردار است
یکی از اختلالاتی که برخی با آن روبه رو هستند، وسواس کندن پوست است. افرادی که گرفتار این اختلال هستند، روزانه دست کم یک ساعت صرف پوست کندن، فکر کردن به آن و مقاومت در برابر میل به پوست کندن می کنند. این اختلال در 4/1 درصد جمعیت به چشم می خورد و زنان چند برابر بیشتر از مردان به این اختلال مبتلا هستند. شروع آن معمولا در دوره نوجوانی و همراه با آغاز بلوغ یا پس از آن است و غالبا با یک مشکل پوستی مانند آکنه یا جوش شروع می شود.
دانش آموزانی که درگیر این اختلال هستند از مشکلات تحصیلی و ناتوانی در اجرای مسئولیت های مدرسه یا مطالعه کردن بر اثر پوست کندن در کارشان حکایت می کنند. این اختلال معمولا با اختلال های دیگری مانند وسواس فکری ـ عملی، وسواس موکنی (اختلال کندن مو) و نیز اختلال افسردگی شدید همراه است.
نشانه های تشخیص اختلال وسواس کندن پوست
کندن مکرر پوست که به ضایعات پوستی منجر می شود. این افراد پوست صورت، دست یا بازو را بیش از سایر نواحی بدن می کنند و اعضای بدن خود را دچار ضایعه می نمایند. همچنین این افراد پوست سالم، پوست ناهموار، جوش یا پینه یا زخم های ناشی از کندن های قبلی را نیز می کنند. فرد مبتلا این کار را با استفاده از ناخن، موچین، سنجاق ته گرد یا اشیای نوک تیز انجام می دهد و در برخی موارد با فشردن و مالیدن و گاز گرفتن پوست خود را می کند. این رفتار چند ساعت در روز انجام می شود و ماه ها یا سال ها ادامه می یابد.
از لحاظ رفتاری غالبا سعی می کنند محلی را که کنده اند با آرایش، کلاه یا روسری بپوشانند و عواطفی مانند احساس از دست دادن کنترل، خجالت و شرم و آشفتگی در آنها دیده می شود. در این اختلال غالبا احساس درد ناشی از کندن حس نمی شود و به جای آن فرد احساس لذت می کند. همچنین ممکن است زخم پوست خود را زبان بزند یا پوست روی زخم را پس از کندن، ببلعد. این افراد غالبا در تنهایی و فقط در حضور افراد خانواده و نزدیکان خود این رفتار را انجام می دهند و جلوی دیگران خود را کنترل می کنند.
وسواس کندن پوست
خبرگزاری آریا-وسواس کندن پوست یکی از اختلالاتی است که افراد متعددی با آن روبه رو هستند ، اگر شما هم جزو این دسته هستید ادامه مطلب را از دست ندهید.
به گزارش خبرگزاری آریا ،اختلال وسواس کندن پوست یک مشکل مزمن است که بوسیله دستکاری و کندن افراطی و عود کننده پوست که ناشی از امراض پوستی نیست، مشخص می شود. بیماران بطور مشخص میل و اصرار به کندن پوست خود دارند و کنترل و توقف این رفتارها برایشان مشکل است. پوست کنی معمولاً منجر به آسیب بافتی و بدشکلی ظاهری در این افراد می شود.
اختلال وسواس کندن پوست یا بر حسب برخی متون ناخن کشی، با خراش دادن و کندن مداوم پوست مشخص می شود که منجر به آشفتگی و اختلال در عملکرد فرد می شود.
مرور تاریخچه اختلال های روانی حاکی از این است که در بیست سال پیش اختلال پوست کنی نسبت به سایر اختلالات شایع روانشناختی کمتر مورد توجه تخصصی و بالینی بوده است. با این حال، مطالعات نشان می دهد که این اختلال از شیوع بالایی بر خوردار است
یکی از اختلالاتی که برخی با آن روبه رو هستند، وسواس کندن پوست است. افرادی که گرفتار این اختلال هستند، روزانه دست کم یک ساعت صرف پوست کندن، فکر کردن به آن و مقاومت در برابر میل به پوست کندن می کنند. این اختلال در 4/1 درصد جمعیت به چشم می خورد و زنان چند برابر بیشتر از مردان به این اختلال مبتلا هستند. شروع آن معمولا در دوره نوجوانی و همراه با آغاز بلوغ یا پس از آن است و غالبا با یک مشکل پوستی مانند آکنه یا جوش شروع می شود.
دانش آموزانی که درگیر این اختلال هستند از مشکلات تحصیلی و ناتوانی در اجرای مسئولیت های مدرسه یا مطالعه کردن بر اثر پوست کندن در کارشان حکایت می کنند. این اختلال معمولا با اختلال های دیگری مانند وسواس فکری ـ عملی، وسواس موکنی (اختلال کندن مو) و نیز اختلال افسردگی شدید همراه است.
نشانه های تشخیص اختلال وسواس کندن پوست
کندن مکرر پوست که به ضایعات پوستی منجر می شود. این افراد پوست صورت، دست یا بازو را بیش از سایر نواحی بدن می کنند و اعضای بدن خود را دچار ضایعه می نمایند. همچنین این افراد پوست سالم، پوست ناهموار، جوش یا پینه یا زخم های ناشی از کندن های قبلی را نیز می کنند. فرد مبتلا این کار را با استفاده از ناخن، موچین، سنجاق ته گرد یا اشیای نوک تیز انجام می دهد و در برخی موارد با فشردن و مالیدن و گاز گرفتن پوست خود را می کند. این رفتار چند ساعت در روز انجام می شود و ماه ها یا سال ها ادامه می یابد.
از لحاظ رفتاری غالبا سعی می کنند محلی را که کنده اند با آرایش، کلاه یا روسری بپوشانند و عواطفی مانند احساس از دست دادن کنترل، خجالت و شرم و آشفتگی در آنها دیده می شود. در این اختلال غالبا احساس درد ناشی از کندن حس نمی شود و به جای آن فرد احساس لذت می کند. همچنین ممکن است زخم پوست خود را زبان بزند یا پوست روی زخم را پس از کندن، ببلعد. این افراد غالبا در تنهایی و فقط در حضور افراد خانواده و نزدیکان خود این رفتار را انجام می دهند و جلوی دیگران خود را کنترل می کنند.
وسواس کندن پوست
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۰۰:۱۸
کندن موهای داخل بینی، زمینه ساز رشد باکتری های درون آن و ابتلا به مننژیت مغزی است.
"فویگت" متخصص گوش، حلق و بینی دانشگاه نیویورک آمریکا می گوید: باید این عادت را ترک کرد؛ زیرا موهای بینی هوا را تصفیه می کند و ناخالصی ها را از ریه و مجاری تنفسی دور می کند.
علاوه بر اینها؛ وقتی فرد همیشه موهای داخل بینی خود را کوتاه می کند شرایط برای رشد باکتری ها فراهم می شود.
بینی یکی از اجزای مثلث خطرناک صورت است که با مغز ارتباط مستقیم دارد و چنانچه باکتری ها در داخل بینی وجود داشته باشد و افزایش یابد به راحتی می تواند وارد مغز شود و زمینه ساز ابتلای فرد به مننژیت گردد.