دکتر محمدرضا بلوساز درباره بیماری تب یونجه یا آلرژی فصلی در کودکان گفت: این بیماری غالبا در فصل بهار و تابستان شیوع بیشتری پیدا میکند و با علائمی نظیر عطسه، آبریزش بینی، خارش حلق، چشم، گوش و بینی، گرفتگی بینی، بیخوابی و ترشح دائمی بینی همراه است.
وی با بیان اینکه این بیماری بسیار برای فرد مبتلا آزار دهنده است افزود: این بیماری غالبا در افرادی که ژن ابتلا به آلرژی را دارند دیده میشود. در فصل بهار که گرده افشانی گلها آغاز میشود موجب تحریک علائم در فرد میشود که در نتیجه یک حلقه سیاه زیر پلکهای فرد دیده میشود.
رئیس انجمن عفونی کودکان ایران در ادامه تصریح کرد: افرادی در سنین مختلف میتوانند به این بیماری مبتلا شوند اما در کودکان 5 الی 6 و نوجوانان بیشتر دیده میشود زیرا این افراد سیستم دفاعی ضعیفی دارند. مخاط بینی افراد مبتلا به این بیماری پس از مدتی رشد میکند و موجب بروز پولیپ و یا گوشت اضافه در بینی میشود که برای فرد بسیار آزاردهنده است زیرا پولیپ راه تنفسی بیمار را مسدود میکند و فرد ناچار به تنفس از دهان خواهد شد که این مساله نیز موجب خشک شدن گلو حلق میشود.
این فوق تخصص عفونی کودکان در بخش دیگری از سخنانش یادآور شد: به افراد مبتلا به این بیماری توصیه میشود در روزهای افزایش آلودگی هوا در سطح شهر تردد نداشته باشند، از سرمهای نمکی برای شستوشوی راه تنفسی بینی استفاده کنند، با تجویز پزشک از داروهای ضد حساسیت استفاده کنند و در صورت نیاز و تجویز پزشک به طور موقت کورتنهای موضعی را مورد استفاده قرار دهند.
به گفته بلوساز، در صورت ایجاد اختلال شدید در تنفس به این بیماران توصیه میشود به یک متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کنند.
رئیس انجمن عفونی کودکان ایران در پایان خاطرنشان کرد: به افرادی که زمینه ابتلا به آلرژی را دارند توصیه میشود قبل از آغاز فصل تابستان و بهار به مراکز آسم و آلرژی مراجعه کنند تا مشخص شود به چه مادهای حساسیت دارند سپس تا حد امکان از آن دوری کنند و جهت کنترل علائم بیماری به پزشک متخصص جهت دریافت واکسن مراجعه کنند و قبل از آغاز فصول آلرژیزا خود را در برابر آلرژنها ایمن بسازند. (آنا)
1119
با دلگرم همراه باشید تا با خواص دارویی گیاه یونجه بیشتر آشنا شوید.
مقدمه ای در مورد یونجه
گلهای یونجه بشکل سبز و برنگ بنفش تیره یا آبی روشن است میوه یونجه مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیا ولی کوچکتر از آنزمی باشد .یونجه ریشه ای بسیار عمیق درد و ریشه آن تا سه متر بداخل زمین نفوذ می کند و بنابراین منبع ویتامین ها و مواد معدنی است که از خاک می گیرد .
یونجه از زمانهای بسیار قدیم در ایران کشت می شده است و در حدود پنج قرن قبل از میلاد مسیح از یاران به یونان برده شد و در قرن هفتم بعد از میلاد به اروپا راه یافت . یونجه در ایران در مناطق مرکزی و جنوبی به مقدر بسیار زیاد کشت می شود .زنبور عسل گل یونجه را دوست درد واز آن شهد زیادی بدست می آورد و تبدیل به عسل می کند .
پرورش این گیاه در قدیم برای تهیه علوفه چهارپایان بوده ولی در حال خاضر بعلت درا بودن مواد مغذی به مصرف غذایی نیز می رسد .
ترکیبات شیمیایی یونجه بر حسب آن که عمل تجزیه روی این گیاه جوان (قبل از گل دادن) یا در آغاز گل دادن و یا پس از پیدایش گل انجام گیرد تفاوت مینماید. به طوری که در گیاه جوان، مقدار پروتئینها زیادتر از آغاز گل دادن و برعکس مواد سلولزی و هیدراتهای کربن آن کمتر است. آنزیمهای بسیاری در یونجه یافت میشود که از آنها میتوان به اینورتاز و پکتیناز اشاره کرد.
«یونجه» شامل حدود 20 درصد پروتئین میباشد. علاوه بر اینها حاوی هیدراتهای کربن، دیاستازها، نوعی ساپوتین با اثر عطسهآور، ستنها، دو ماده رنگی، اسید فسفریک و ویتامینهای مختلف است. در خاکستر آن مقدار زیادی آهک، پتاس، اسید فسفریک، کمی منیزیم، آهن و به مقدار جزئی «آرسنیک» و «سیلیس» است.
برای تهیه شربت یونجه 300 گرم یونجه خشک را در یک لیتر آب میجوشانند تا نصف شود، سپس آن را با فشار صاف نموده و با 900 گرم قند یا شکر شیرین کرده روزی 200 تا 300 گرم مصرف کند.
یونجه را میتوان دم کرده و آن را به صورت چای نوشید. همچنین میتوان این گیاه را به صورت کپسول و همچون قرصهای مولتیویتامین روزانه مصرف کرد.
روش پزشکان قدیم ایران در معالجه اعتیاد، ساختن داروهایی بود که معتاد را نسبت به خود اعتیاد متنفر و حساس میکرد و برای این کار معمولاً از تعفن یونجه، افسنتین و چند گیاه دیگر استفاده میکردند. اخیراً داروسازان سنتی هند یونجه تازه را خرد کرده 2 ماه در الکل خیسانده و بعد یک استکان آن را با مقداری آب موقع خماری به معتاد میخورانند و بعد دستور میدهند که از ماده مورد اعتیاد خود استفاده کند.
محلول الکلی یونجه به علت داشتن ماده صابونی (ساپونین) شخص را ناراحت کرده و نسبت به ماده مورد اعتیاد متنفر و بیزار میسازد و تا مدتی زیاد از آن بدش میآید. این روش سابقاً در ایران برای درمان اعتیاد به الکل بود، اکنون برای معالجه معتادان به تریاک و سیگار و حتی هروئین به کار رفته و نتایج عالی داده است.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی