جام جم سرا: همایون دارابی افزود: قیمت خرید مرغ توسط دولت با مصوبه ستاد تنظیم بازار از شش هزار و ۵۰۰ تومان به هفت هزار تومان افزایش یافته است.
وی اضافه کرد: قرار شده شرکت پشتیبانی امور دام کیفیت خرید مرغ را طوری افزایش دهد که این مرغها قابلیت صادرات داشته باشند و به چرخه مصرف داخلی برنگردند.
مدیرعامل اتحادیه سراسری مرغداران گوشتی اظهار کرد: کشورهای خارجی مرغهایی وارد میکنند که وزن این مرغها بین یک کیلو تا یک کیلو و۷۰۰ کیلوگرم باشد اما در کشور ما تولید کنندگان همیشه مرغهایی با وزنهای بالا پرورش میدادند و این مرغها از طرفی چربی دارند که برای مصرف کنندگان مطلوب نیست و از سوی دیگر پرورش آنها مصرف دام را افزایش میدهد و این در اقتصاد ملی به ضرر کشور است.
وی با بیان اینکه سن مطلوب یک مرغ حدود ۴۲ روز یا پایینتر از آن است ادامه داد: مرغی که در این سن قرار داشته باشد قابلیت صادرات دارد به همین خاطر قرار شده شرکت پشتیبانی مرغهایی را بخرد که از این کیفیت برخوردار باشد و این شرکت با یافتن بازارهای صادراتی آنها را صادر کند.
دارابی افزود: بحث تولید مرغ بحث عرضه و تقاضا است هم اکنون این تعادل در کشور ما بهم خورده و عرضه بیش از تقاضا است. بخشی از این عرضه توسط شرکت پشتیبانی جمع اوری میشود اما قیمت برای مصرف کننده تابع این قیمت گذاری نیست و عرضه و تقاضا این قیمت را تعیین میکند.
وی با بیان اینکه امیدوار هستیم قیمتها منطقی شود تا تولید کننده و مصرف کننده هیچ کدام آسیب نبینند، گفت: هم اکنون قیمت مرغ برای مصرف کنندگان بین ۶۶۵۰ تا ۶۷۰۰ تومان است.
مدیرعامل اتحادیه سراسری مرغداران گوشتی ادامه داد: پس از هدفمندی یارانهها و تبدیل ارز مرجع به ارز مبادلهای ارز قیمتی نهادههای طیور نیز تغییر کرد و از آنجا که تغذیه مرغ وابسته به ذرت و سویا است که عمده آنها نیز وارد میشود بنابراین قیمت تمام شده تولید افزایش پیدا کرد اما قیمت مرغ نتوانست متناسب با هزینههای تولید افزایش پیدا کند.
وی با اشاره به اینکه هم اکنون قیمت تمام شده تولید مرغ زنده حدود ۵ هزار تا ۵۰۵۰ تومان است افزود: اگر قیمت مرغ برای مصرف کنندگان به هفت هزار و ۲۰۰ تومان برسد تولیدکنندگان زیان نمیکند. (تسنیم)
دانش > فناوری - همشهری آنلاین:
پیادهروهای متحرک ایدهای است که با شلوغتر شدن و متراکمتر شدن شهرهای جهان درحال تبدیل شدن به جایگزینی برای خودروها هستند.
براساس گزارش دیسکاوری، پیادهروهای متحرک با وجود محبوبیتی که در داستانهای علمی تخیلی دارند، هنوز نتوانستهاند جایگاه حقیقی خود را در جهان به دست بیاورد زیرا هنوز خودروها حرف اول را در حمل و نقل شهری میزنند.
با این همه محققان موسسه پلیتکنیک لوزان در سوئیس معتقدند پیادهروهای متحرک میتوانند جایگاه خوبی در شهرها داشته باشند. این محققان در قالب پروژه جهان پس از خودرو از دادهها و شبیه سازیها برای بررسی جهانی بدون خودرو استفاده کردهاند، جهانی که در آن پیادهروهای متحرک جایگزین خودروها میشوند.
بررسیهای محققان براساس آخرین پیشرفتهای تکنولوژی و مطالعه موردی درباره شهر ژنو نشان داد شبکهای از پیادهروهای متحرک میتواند 7000 هزار نفر را در ساعت جا به جا کند.
اولین پیادهروی متحرک جهان در سال 1893 در نمایشگاه جهانی شیکاگو به بهرهبرداری رسید و هفت سال بعد در نمایشگاهی در پاریس ساخته شد. اما جدا از استفاده محدود، این پیادهروها عموما در فضاهای سرپوشیده مانند فرودگاهها مورد استفاده قرار میگیرند. اما با متراکمتر شدن شهرها و تلاش برای کاهش بار ترافیکی و آلودگی در خیابانها، پیادهروهای متحرک میتوانند به گزینه حمل و نقل قابل قبولی تبدیل شوند.
جایگزینی خودروها به دو تغییر اساسی نیاز دارد: تغییر زیرساختارهای شهری و تغییر ارزشهای فرهنگی. در زمینه تغییر زیرساخت،محققان شبکهای از پیادهروهای پرسرعت متحرک ایجاد کردند که در تعدادی از فرودگاههای بزرگ جهان نصب شدند و متناسب با طول مسیر از سرعتهای متفاوتی برخوردار بودند. این پیادهروها زمانی که فردی قصد سوار شدن به آنها را دارد کند میشوند، اما در میانه مسیر سرعت آن افزایش پیدا میکند. سریعترین این پیادهروها سرعتی برابر 15 کیلومتر بر ساعت دارد.
به گفته محققان 15 کیلومتر بر ساعت همان سرعت سفر اکثر شهرنشینان در ساعات شلوغی در خیابانهای شهر است. پس از آن محققان شبکهای از پیادهروها را با قابلیت تامین نیازهای حمل و نقلی شهر ژنو طراحی کردند. در این شهر مسافران در طول ساعات شلوغی صبح 117350 سفر درون شهری دارند و رانندهها برای پیمودن مسافتها از سه مسیر خیابانهای اصلی، خیابانهای فرعی و دسترسی محلی استفاده میکنند.
محققان سناریوی جایگزینی خیابانهای اصلی را با پیادهروهای متحرک مورد بررسی قرار دادند و شبکهای از پیادهروها، شامل 47 پیادهرو به طول 32 کیلومتر که در 37 نقطه یکدیگر را قطع میکنند را طراحی کردند. محققان پس از ارزیابی شتاب حرکت این پیادهروها و گنجایش آنها به این نتیجه رسیدند که چنین شبکهای میتواند در ساعت 7000 مسافر را جابهجا کند.
با اینهمه پذیرفتن استفاده از این پیادهروها توسط شهرنشینان به تغییر و زمینهسازی فرهنگی نیاز دارد. درحال حاضر تنها چند شهر در جهان وجود دارند که استفاده از خودروی شخصی در مرکز آنها ممنوع است و هنوز بسیاری از مردم معتقدند استفاده از خودری شخصی آزادی بیشتری به آنها خواهد داد،درحالی که این تفکر در شهرهای شلوغ و پرترافیک که جدا از آلودگی،جایی برای پارککردن نیز در آن یافت نمیشود، نمیتواند چندان واقعیت داشتهباشد.