نام این بیماری بر اساس مشاهده رادیوسکپیک معده با ماده حاجب انتخاب شده است زیرا باریوم اول یک قسمت از معده را پر می کند و سپس به قسمت پایین تر مانند یک آبشار سرازیر می گردد.
بیماری معده آبشاری
سبب شناسی و بیماریزایی:
اغلب با یک دگرگونی موقت و گذرا در شکل معده مواجه هستیم که بعد از کاردیای معده یعنی ته معده نسبت به جسم آن به قسمت عقب تاخورده به طوری که معده به دو قسمت تقسیم شده است. چنانچه این تغییر شکل عملی باشد علل آن عبارتند از: نفخ بیش از اندازه در روده باریک و روده کلفت و شدید بودن انقباض ماهیچه دیواره خلفی معده.
علل دیگر عبارتند از طحال بزرگ، تومورهای شکم و لوزالمعده، بافت التیامی دیواره معده در جای زخم، سوختگی مخاط معده در اثر مواد سوزاننده، چسبندگیهای ناشی از پریتونیت.
تشخیص فقط با پرتونگاری میسر است. هنگام ورود ماده حاجب به داخل معده (در حال ایستاده) ابتدا فقط قسمت فوقانی معده که اکنون تبدیل به قسمت خلفی شده همانند یک کاسه پر می شود و سپس ماده حاجب همانند یک آبشار به قسمت دوم معده که جسم آن است سرریز می کند.
منظره بالینی:
معمولا معده آبشاری نشانه ای ندارد بلکه درد و ناراحتی بیشتر ناشی از عللی است که سبب ایجاد عارضه شده است. به این جهت معده آبشاری احتیاج به درمان خاصی ندارد بلکه باید بیماریهای مسبب آن را درمان کرد.