علائم “آمبولی ریه” | پیشگیری و درمان آمبولی ریه (ترومبوز) قبل و بعد از “زایمان”

علائم “آمبولی ریه” | پیشگیری و درمان آمبولی ریه (ترومبوز) قبل و بعد از “زایمان”

پزشکان معمولا به خانم‌های باردار توصیه می‌کنند تحرک داشته باشند و پیاده‌روی را از قلم نیندازند. اما این پیاده‌روی و تحرک به جز اینکه باعث بهتر شدن جریان خون در رگ‌ها می‌شود، از بروز آمبولی ریه که بیماری شایعی در قبل و بعد از زایمان است هم جلوگیری می‌کند. بنابراین ما از دکتر فاطمه سمامی،‌جراح و متخصص زنان و زایمان و دارای برد تخصصی، درباره علائم این بیماری شایع پس از زایمان و علائم و درمان آن پرسیدیم.

دکتر سمامی،‌جراح و متخصص زنان و زایمان، درباره آمبولی ریه پس از زایمان می‌گوید: “آمبولی ریه” به “مسدود شدن عروق ریه و انسداد مکانیکی در شریان‌ های ریه” گفته می‌شود. آمبولی ریه بعد از زایمان در هر 7‌ هزار حاملگی یکبار رخ می‌دهد گرچه احتمال بروز آن هم قبل از زایمان و هم بعد از زایمان وجود دارد. نحوه بروز این عارضه در قبل و بعد از زایمان یکسان است اما آمبولی‌هایی که پس از زایمان اتفاق می‌افتند،‌ درصد مرگ و میر بیشتری دارند.

لخته شدن ورید‌های عمقی همراه با آمبولی ریه
تقریبا 70 درصد از کسانی که دچار آمبولی ریه می‌شوند، لخته شدن ورید‌های عمقی هم در آنها مشاهده شده است. به همین دلیل دکتر سمامی می‌گوید:« این عارضه ممکن است هم در زایمان طبیعی و هم در سزارین اتفاق بیفتد. اما درصد آن در زایمان سزارین بیشتر است چون در سزارین بیمار جراحی شده و مقداری خون از دست داده است که  همین می‌تواند از عوامل بروز آمبولی باشد. خطر بروز آمبولی ریه در مادران از هفته اول بعد از زایمان تا 6 ماه بعد وجود دارد اما در اولین هفته پس از زایمان بیشتر اتفاق می‌افتد. خانم‌هایی که تازه زایمان کرده‌اند ممکن است در هفته اول تحرک‌شان کم شود و همین کم‌تحرکی یکی از فاکتور‌های بروز آمبولی است.»

علائم آمبولی را بشناسید
این جراح و متخصص زنان و زایمانبه علائم آمبولی ریه اشاره می‌کند و می‌گوید: از “علائم آمبولی” می‌توان به تنگی نفس ناگهانی در بیمار اشاره کرد که شایع‌ ترین نشانه است و تقریبا در 80 درصد از بیماران دیده می‌شود. درد قفسه سینه، سرفه، سَنکوپ، خونریزی ریوی ( شامل سرفه‌های خونی یا خلط خونی می‌شود که از علائم بالینی آمبولی هستند ) از نشانه‌های دیگر این بیماری است. در صورتی که آمبولی ریه به مرحله حاد و پر‌خطر برسد و 60 تا 85 درصد از عروق ریه مسدود شوند، فشار خون ریه اتفاق می‌افتد. اما اگر 75 تا 85 درصد عروق ریه مسدود شوند، گردش خون ریه مسدود شده و به مرگ ختم می‌شود. با لخته شدن ورید‌های عمقی،‌لخته خون ایجاد شده و ورید مسدود می‌شود که به آن ترومبوز می‌گویند.

 

عوامل بروز آمبولی
از عوامل پر‌خطر بروز آمبولی ریه می‌توان به زایمان سزارین، دیابت، خونریزی، کم‌خونی،‌ویار شدید حاملگی، بی‌تحرکی (شامل کسانی می‌شود که در دوره بارداری باید استراحت داشته باشند و یا کسانی که بعد از بارداری تحرک چندانی ندارند)، چاقی، حاملگی چند‌قلویی،‌فشار‌خون حاملگی (پره‌اکلامپسی)،‌عفونت بعد از زایمان، بارداری در سن بالاتر از 35 سالگی، دخانیات (بیش از 10 سیگار در روز)، سابقه ترومبوز یا آمبولی، سرطان، لوپوس (نوعی بیماری پوستی)، مسافرت‌های طولانی و بی‌تحرکی زیاد ناشی از آن، سندروم نفروتیک (سندرومی مرتبط با کلیه‌ها)، خونریزی بعد از زایمان، تزریق خون و بیماری قلبی اشاره کرد.‌جراحی ارتوپدی بر اثر شکستگی پا که بی‌تحرکی ناشی از آن موجب بروز آمبولی شده و خود این جراحی هم یکی از عوامل بروز آن است.

همچنین دکتر سمامی اختلالات ژنتیکی را در بروز این عارضه بسیار مهم می‌داند و می‌گوید: اختلالات ژنتیکی در افراد مبتلا به اختلال ترومبوفیلیک ارثی هم می‌تواند باعث بروز آمبولی شود. این اختلال ژنتیکی در این افراد، به این صورت است که پروتئین‌های خاصی در بدن تولید می‌شوند که در صورت بروز ترومبوز یا آمبولی باعث مهار آن می‌شوند، اما این پروتئین‌ها در بدن این افراد به طور ارثی و یا به دلیل بیماری سرطان، وجود ندارد.

علائم ترومبوز
ترومبوز علائم تیپیک ندارد اما معمولا شروع آن سریع و ناگهانی است. معمولا درد و ورم ساق و ران پا در این افراد قابل مشاهده است. اما گاهی تشخیص آن بسیار مشکل است چون خانم‌های باردار به دلیل بارداری ورم می‌کنند و نمی‌توان هر ورمی را به ترومبوز نسبت داد. البته اکثر این افراد نشانه‌ای ندارند و روش‌ های تشخیص هم با نظر پزشک انجام می‌شود.

شاید شما هم زمینه ژنتیکی داشته باشید
جالب است بدانید که بسیاری از افراد اصلا نمی‌دانند که سابقه ژنتیکی این بیماری را دارند. بر همین اساس دکتر سمامی توضیح می‌دهد: افرادی که سابقه‌ی مرگ ناگهانی در اثر “آمبولی ریه” در خانواده دارند و یا افرادی از خانواده‌ی نزدیک‌شان دچار ترومبوز شده‌اند و چنین تجربه‌هایی دارند ممکن است مشکوک به آمبولی ریه باشند. همچنین خانم‌هایی که دچار ترومبوز می‌شوند اما باردار نیستند و هیچ‌ کدام از “علائم آمبولی” هم در آنها مشاهده نشده است، به احتمال زیاد زمینه ژنتیکی دارند.

پیشگیری و درمان آمبولی
خانم‌ها برای “پیشگیری از آمبولی ریه”، باید حتما مراقبت‌ های بارداری را انجام دهند، به پزشک شرح‌حال مناسب بدهند و اگر سابقه‌ای از لخته شدن خون در خانواده دارند به او بگویند، نباید بی‌تحرک بمانند، باید کم‌خونی‌شان را اصلاح کنند. این افراد بعد از زایمان هم نباید به مدت‌های طولانی دراز بکشند، نباید سیگار بکشند و باید از جوراب‌های واریس یا الاستیک استفاده کنند. برای پیشگیری از بروز این عارضه در بیمارانی که زمینه‌ارثی دارند و یا مشکوک به آمبولی هستند، دارو‌های ضد‌انعقادی تجویز می‌شود. ضمن اینکه “درمان آمبولی” هم معمولا با هپارین و دارو‌های ضد‌انعقادی انجام می‌شود.

منبع:ninisite.com

"سزارین" خطر آمبولی لخته خون را در مادران دو برابر افزایش می دهد

[ad_1]

خبرگزاری آریا-آمبولی لخته خون ازجمله عوارض زایمان است که به گفته پزشکان خطر بروز آن در مادرانی که به صورت سزارین زایمان می کنند، دو برابر افزایش می یابد.
به گزارش خبرگزاری آریا،دکتر الله یار جزایری متخصص زنان و فوق تخصص بارداری های پرخطر  در این مورد اظهار کرد: احتمال لخته شدن خون در هر دو نوع زایمان طبیعی و سزارین وجود دارد، اما در سزارین بیشتر است و مهمترین خطری که جان مادران باردار را در صورت انجام عمل سزارین تهدید می کند، همین عارضه است.
آمبولی به معنی یک توده داخل عروقی جداشده و در حال حرکت است. این توده می تواند جامد، مایع یا گاز باشد و در محلی دورتر از محل تشکیل خود متوقف شود.
ترومبو آمبولی (آمبولی لخته خون)،آمبولی کلسترول، آمبولی چربی، آمبولی هوا، آمبولی عفونی، آمبولی جسم خارجی و آمبولی مایع آمنیوتیک از انواع آمبولی به شمار می روند.
وی توضیح داد: به وجود آمدن لخته خون در دوران بارداری و بعد از زایمان از عارضه های خطرناک برای زنان است که حتی می تواند منجر به آمبولی ریه شود.
جزایری افزود: مادرانی که زمینه ایجاد لخته خون را دارند یعنی آنهایی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند و یا اینکه حداقل سه بار سقط کمتر از سه هفته داشته اند، باید پیش از زایمان شناسایی شوند، زیرا زایمان به طور کلی همراه با خونریزی است و برای رفع عامل خطر، باید این مادران شناسایی شوند تا درمان آنها به موقع آغاز شود.
وی ادامه داد: عامل ایجاد لخته خون در مادران باردار بیشتر ژنتیکی است که آن را توسط آزمایشگاه می توان تشخیص داد؛ اما علاوه بر عوامل ژنتیکی از آنجایی که علت اصلی ایجاد لخته خون اضافه شدن هورمون استروژن طی بارداری است، پس از زایمان اگر مادر روی تخت بخوابد و حرکت نداشته باشد، لخته خون در او ایجاد می شود.
جزایری تاکید کرد: بنابراین مادران پس از زایمان و به محض اینکه توانایی راه رفتن را پیدا کردند، باید از تخت پایین بیایند و راه بروند زیرا این حرکت مانع از ایجاد لخته خون می شود.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
سزارین خطر آمبولی لخته خون را در مادران دو برابر افزایش می دهد