به گفته محققان، شکستن قلنج انگشتان دست موجب آرتروز می شود و باید افراد این عادت شان را کنار گذارند.
نتایج نشان داد افراد دارای این عادت بیشتر دارای دست تان متورم و کاهش قدرت چنگ زدن بودند.
محققان در مطالعه خود با استفاده از اسکن MRI مشاهده کردند که چه اتفاقی به هنگام شکستن قلنج مفاصل انگشتان دست می افتد. این اسکن نشان داد که شکستن قلنج زمانی رخ می دهد که مفاصل به طور لحظه ای و آنی جدا می شوند و با نابودی حباب های هوا تشکیل شده در مایع زلالی که موجب روان شدن حرکت مفاصل می شود، صدا ایجاد می شود.
به گفته محققان، اگر شکستن قلنج انگشتان در افراد به صورت عادت نباشد تخریب کننده نیست، اما اگر به صورت مکرر تکرار شود، باعث آرتروز مفصل می شود.
به گفته محققان، شکستن قلنج انگشتان دست موجب آرتروز می شود و باید افراد این عادت شان را کنار گذارند.
شکستن قُلنج انگشتان
محققان دانشکده پزشکی هاروارد به بررسی چندین مطالعه پرداختند که در آن، میزان بروز آرتروز در بین افرادی که هر روز قلنج انگشتان شان را می شکستند با افرادی که این کار را نمی کردند، مقایسه شده بود.
نتایج نشان داد افراد دارای این عادت بیشتر دارای دست تان متورم و کاهش قدرت چنگ زدن بودند.
محققان در مطالعه خود با استفاده از اسکن MRI مشاهده کردند که چه اتفاقی به هنگام شکستن قلنج مفاصل انگشتان دست می افتد. این اسکن نشان داد که شکستن قلنج زمانی رخ می دهد که مفاصل به طور لحظه ای و آنی جدا می شوند و با نابودی حباب های هوا تشکیل شده در مایع زلالی که موجب روان شدن حرکت مفاصل می شود، صدا ایجاد می شود.
به گفته محققان، اگر شکستن قلنج انگشتان در افراد به صورت عادت نباشد تخریب کننده نیست، اما اگر به صورت مکرر تکرار شود، باعث آرتروز مفصل می شود.
مهر
اخبار مرتبط:
عادت قولنج شکستن را این گونه ترک کنید
روشی عجیب برای قولنج شکستن+عکس
راز شکستن قولنج انگشتان دست
شکستن انگشتان خوب نیست
شکستن قولنج مفید یا مضر؟
گزارشنگاری از احوال دانشآموزان مبتلا به بیماران پروانهای
دانشآموزان مبتلا به بیماری پروانهای یا امکان تحصیل ندارند یا پیشرفت بیماری باعث جلوگیری از تحصیل آنها میشود و یا اینکه نگاههای همسالان در مدرسه از نظر روحی آنها را تحت تأثیر قرار میدهد.
به گزارش شفاف؛ وقتی با او همکلام شدم، درد و اندوه از چشمانش زبانه میکشید و هیچ ردی از لبخند در چهره نداشت.
دختر است و دوست دارد دخترکانه برخورد کند، اما بیماری و نگاههای اطرافیانش اجازه حس دختر بودن را هم از او گرفته و فقط باید در خود فرو برود.
انگار هیچ آرزویی هم ندارد و در همین لحظه حضور دارد و گذشته برایش کوهی از درد را تداعی میکند و از آینده مبهم هراس دارد.
چند وقتی است که به واسطه داشتن این بیماری او هم سرشناس شده است، اما انگار از توجه دیگران رضایت ندارد و علاقهای به شناخته شدن نشان نمیدهد.
درد و اندوهی دارد که سراسر وجود او را فراگرفته و گاهی سردش و گاهی سختش میشود؛ از اینکه هر لحظه باید کسی در کنارش باشد و برخی کارهایش را انجام دهد، تمایل خوبی ندارد.
بیمار پروانهای یا EB بیماری است که مشکلات ناراحت کنندهای در اعضای بدن ایجاد میکند به طوری که باعث چسبیدن انگشتان به هم میشود و حتی قسمتهایی از اعضای بدن از بین میرود.
شاید خودشان هم داشتن این بیماری را باور ندارند و نمیدانند در طی مدت زمانی کوتاه چه اتفاقی در دستان و صورت و پاهای آنها رخ میدهد.
به نظر میرسد بیماری جلوی رشد جسمانی را میگیرد و فردی که نزدیک به 30 سال سن دارد را با کسی که حدود 12 سال سند دارد نمیتوان خیلی تشخیص داد.
وقتی بیماری در بدن رشد میکند بیشترین آسیب از چسبندگی حاصل میشود یعنی انگشتان دست و پا شروع به چسبیدن به هم میکند؛ بیماری نادری که کمتر از 1000 نفر در کشور به آن مبتلا شدهاند و حتی آمار و اعداد خیلی مشخصی از مبتلایان به آن وجود ندارد.
یکی از مهمترین مشکلات این بیماران موضوع پانسمانهای گران قیمتی است که برخی به علت داشتن مشکلات مالی از پس هزینههای آنها بر نمیآیند، اما مدتی است که با کمک خیرین و وزارت بهداشت، پانسمان زخم این بیماران به نوعی تأمین میشود و امیدواریم تمام بیماران پروانهای بتوانند رایگان از این پانسمانها استفاده کنند. البته این بیماری واگیردار نیست.
ندا: نگاه بعضی هم کلاسیهایم اذیتم میکند
همکلامشان که میشوم خیلی علاقهای به صحبت ندارند، اما «ندا»، شیرین زبان است؛ وقتی مدرسه میرود و در کلاس درس حضور دارد حتی برای باز کردن زیپ کیف مدرسهاش هم مشکل دارد و باید از یکی از دوستانش بخواهد زیپ کیفش را باز کند.
با «ندا» که اکنون کلاس هشتم میرود و در مدرسه امام رضا(ع) زنجان درس میخواند همکلام شدم و از او پرسیدم «وقتی به مدرسه میروی مشکل نداری و آیا اذیت نمیشوی؟»، گفت: بعضی وقتها در درسها مشکل دارم و آنهایی که مرا نمیشناسند و در کلاسهای دیگر هستند با نگاههایشان اذیتم میکنند.
وی افزود: در مدرسه با همکلاسیهایم در خصوص این بیماری صحبت کردهام و وقتی نمیتوانم دکمههایم را باز کنم و یا زیپ کیفم را باز کنم از آنها کمک میگیرم.
ندا در خصوص توانایی برای ورزش کردن در مدرسه گفت: نمیتوانم ورزش کنم و فقط نگاه میکنم، چون نمیتوانم با توپ بازی کنم و ضربه خوردن برایم ضرر دارد.
مادر «ندا» در خصوص شرایط فرزندش گفت: قبلا در شهرستان سلطانیه استان زنجان بودیم. ندا بیماری داشت و نمیتوانستیم برای درمان در رفت و آمد باشیم. ضمن اینکه مدیر مدرسه در آنجا طعنه میزد و به من میگفتند خودت بیا و بچهات را نگه دار و با ما همراهی نمیکردند؛ اما اکنون که به شهر زنجان آمدهام و ندا در اینجا به مدرسه میرود، خوب است؛ مدرسه همراهی میکند.
وی ادامه داد: به عنوان نمونه، وقتی مدیران مدرسه میخواهند ناخنهای بچهها را در صف کنترل کنند، چون ندا ناخن ندارد او را زودتر به داخل کلاس میفرستند. در مدرسه قبلی خیلی سوال میپرسیدند که چرا ناخن نداری و چه شده است؟
در مدت زمانی که ندا را دیدیم متأسفانه حال جسمانی او تغییر کرد و در نهایت به بیمارستان انتقال یافت اما درد و آمال بیماران پروانهای به این موارد ختم نمیشود.
فاطمه: مدرسه ثبت نامم نکرد، انگشتام به هم جوش خورد و نتوانستم مداد دستم بگیرم
فاطمه فتوحی 29 سال دارد و در یزد ساکن است. وقتی در مورد تعداد بیماران پروانهای در استان یزد از او پرسیدم اینطور پاسخ داد: به نظرم در یزد پنج نفر به بیماری ای بی مبتلا هستند که خودم و خواهرم و بچه دختر خالهام به این بیماری مبتلا هستم.
فاطمه در خصوص تحصیل و درس خواندن حرفهای جالبی داشت و گفت: نمیتوانم به مدرسه بروم چون جایی برای ما وجود ندارد. اکنون 29 سال سن دارم و با توجه به شرایط بیماریام نمیتوانم در مدرسه درس بخوانم.
وی با ابراز ناراحتی در خصوص اینکه نمیدانم چه معلمی میتواند با ما کنار بیاید، تصریح کرد: دفعه اول که هفت سال داشتم به مدرسه برای ثبت نام مراجعه کردم من را قبول نکردند و ثبت نامم نکردند و بعد از آن به مدرسه نرفتم.
او افزود: فقط یک کتاب سوادآموزی پایه اول دبستان را سال 1390 در خانه خواندم. همین کتاب هم دو سال و نیم کار برد چون خواهرم که مثل خودم این بیماری را دارد و توانایی کمتری داشت. کتاب را خواندیم و کتاب دوم را که خواستیم شروع کنیم، پدرم از دنیا رفت و بعد از آن انگشتانم به هم جوش خورد و نتوانستم مداد دستم بگیرم و نتوانستم درس بخوانم.
آرزوی فاطمه درس خواندن و باسواد شدن است و از آموزش و پرورش درخواست میکنم که یک جایگاهی برای بچههای «ای بی» داشته باشد که ما هم بتوانیم سواد دار شویم.
رئیس خانه بیماران پروانهای: 450 بیمار پروانهای داریم که 150 نفر دانشآموز هستند
حجت الاسلام و المسلمین هاشمی گلپایگانی رئیس خانه بیماران پروانهای (EB) با بیان اینکه اگر یک بیمار پروانهای به هر دلیل از سر درس بلند شود دیگر مادام العمر فاصله گرفته است، خاطرنشان کرد: در صورتی که اگر معلم و مدیر مدرسه با وظیفه ذاتی که خودش دارد آموزش ببینند و متوجه شوند که زخم دست واگیر ندارد و فقط باید بهداشت را رعایت کند و دستکش دستش کند و به هیچ عنوان برای شاگرد بغل دستی مشکلی ندارد، قطعا آنها هم استقبال میکنند.
رئیس خانه بیماران پروانهای (EB) در پاسخ به این پرسش که «آیا تعداد دقیقی از دانشآموزان مبتلا به بیماری پروانهای در کشور دارید؟»، تصریح کرد: اکنون در سطح کشور 450 بیمار پروانهای (EB) داریم اما بعید میدانم در کل دوره ابتدایی و راهنمایی بیشتر از 150 دانشآموز داشته باشیم.
وی تصریح کرد: همکاری موردی را آموزش و پرورش انجام میدهد، اما عزم جدیتر و ملی را طلب میکند و اگر دستوری از وزارت آموزش و پرورش ابلاغ شود و مدیران و معلمان در خصوص این بیماری نگران پاسخ به سایر اولیا دانشآموزان نباشند و همین که مدیر مدرسه آرامش داشته باشد که این بیماری واگیر ندارد، کافی است.
بیماران پروانهای (EB) نیازمند توجه هستند و برای ادامه تحصیل آنها مجموعه آموزش و پرورش باید دست در دست هم دهند تا این بچهها از مدرسه و درس خواندن فاصله نگیرند.
آموزش این موضوع که بیماری پروانهای (EB) واگیردار نیست و مردم نگران از واگیردار بودن آن نباشد، از نکات مهمی است که این بیماران را آزار میدهد.
منبع: خبرگزاری فارس
خبرگزاری آریا - در گذشته برای اندازه گیری ضربان قلب نیاز به تجهیزات خاص پزشکی بود اما این روزها با به بازار آمدن تلفن ها و ساعت های هوشمند، بسیاری از خدمات روزمره پزشکی و بررسی شرایط سلامتی کاربران آسان تر شده است.
کلیک – نرم افزار کاردیوگراف توسط یکی از سازندگان مشهور برنامه های اندروید و iOS به نام Macropinch طراحی و تهیه شده است. این برنامه هرچند اصرار دارد که به عنوان یک مرجع پزشکی مورد استفاده نگیرد اما می تواند نتایجی نزدیک به تجهیزات حرفه ای پزشکی را در اختیار شما قرار دهد.
با استفاده از کاردیوگراف و یک تلفن هوشمند دوربین دار می توانید ضربان قلب خودتان را در حالات مختلف مانند استراحت و ورزش های سنگین مشاهده و ذخیره کنید تا یک دیتابیس کامل از شرایط فعالیت قلب خود داشته باشید. در تست های انجام شده توسط ما، میزان خطای این نرم افزار در 3 تلفن همراه مختلف با سیستم عامل های اندروید، iOS و Sailfish کمتر از 5 درصد بود که نشان دهنده کیفیت خوب و مطلوب این برنامه است. البته امکان دارد کاردیوگراف در تلفن های همراه مختلف با دوربین های متفاوت، نتایجی متفاوت را نشان دهد.
کاردیوگراف علاوه بر تلفن های هوشمند، برای ساعت های هوشمند هم ارائه شده و توانایی استفاده از سخت افزار مختص سلامت این ساعت ها نیز در این برنامه تعبیه شده است. در نظر داشته باشید که ضربان طبیعی قلب انسان در حالت استراحت میانگینی بین 60 تا 100 تپش در دقیقه است. البته قلب ورزشکاران حرفه ای، ضربانی نزدیک به 40 تپش در دقیقه را از خود نشان می دهند.
شما می توانید انگشتان دست خود را برای سلامتی و آرامش بیشتر لمس کنید. این کار واقعا تاثیر گذار و معجزه آسا خواهد بود. جین شین جیتسو یک روش درمان ژاپنی ۵۰۰۰ ساله بر پایه روش های درمانی جامع می باشد که در آن کلیت بدن درمان می شود. در این روش درمانی تنها با نگه داشتن انگشتان دست می توان هم به سلامت بدن و هم به سلامت ذهن کمک کرد.
شاید چنین ادعایی از نظر شما کمی عجیب باشد اما محققان دریافته اند که حقیقت دارد. مرکز سرطان دانشگاه کنتاکی به این نتیجه رسیده اند بیمارانی که با روش جین شین جیتسو درمان می شدند استرس، درد و حالت تهوع کمتری داشتند و کسانی که این روش درمانی جامع را به مدت طولانی انجام می دادند درد و حالت تهوع شان کمتر و کمتر می شد.
یکی دیگر از تحقیقاتی که در این مورد انجام شده است تحقیقی است در مرکز پژوهش سلامت کایزر پرمننته. در این مرکز یکی از متخصصین روش درمانی جین شین جیتسو را بر یکی از بیماران میلوم انجام می داد. این بیمار علیرغم این که به دلیل شیمی درمانی در معرض خطر بیماری موکوزیت قرار داشت اما تنها یک بار به صورت خفیف دچار این بیماری شده بود.
او در دوران بستری به ندرت دچار حالت تهوع می شد و تنها زمانی که متخصصش نبود این اتفاق برایش می افتاد.این روش درمانی موثر است چون تمام قسمت های بدن با یکدیگر در ارتباط هستند. وقتی یکی از قسمت های بدن بیمار باشد روی تمام بدن تاثیر می گذارد.
از طرفی انگشت های دست با احساسات و اعضای بدن در ارتباط هستند. ما می توانیم جریان انرژی را در قسمت های مهم بدن تقویت کنیم و به سلامت ذهنی و جسمی خود کمک کنیم.تمام انگشت ها و حتی کف دست با احساسات و اعضاء متفاوتی در ارتباط هستند. این مقاله را بخوانید تا یاد بگیرید که چگونه نگه داشتن انگشت ها به مدت ۳ الی ۵ دقیقه می تواند سلامت تان را تقویت کند.
انگشت شست
نگه داشتن انگشت شست به ما کمک می کند گذشته را رها کنیم و استرس و نگرانی را در خود درمان کنیم. می توانیم آرام شویم، عزت نفس مان را بهبود ببخشیم، به آرامی استراحت کنیم و انرژی خود را تقویت کنیم.انگشت شسست با طحال و معده در ارتباط است. در نتیجه این انگشت به ما اطمینان می دهد که سلول های قرمز و سفید خون بالا هستند و معده مان غذا را سریع تر هضم می کند.
انگشت اشاره
انگشت اشاره به ما انرژی و اراده برای مقابله با ترس ها و مبارزه برای فردایی بهتر می دهد. اکنون با تقویت اراده قدرت درونی برای برای مبارزه با ضعف ها و اعتیادهای مان داریم. بنابراین می توانیم برای عالی بودن تلاش کنیم.انگشت اشاره با کلیه و مثانه در ارتباط است و از تشکیل سنگ کلیه جلوگیری می کند و مقدار آب و شیمی بدن را متعادل می کند.
انگشت میانی
انگشت میانی با عصبانیت در ارتباط است. عصبانیت نیز یک حالت فیزیکی است. اگر به دلیل مسائل مالی یا پرداخت بدهی ها استرس دارید و خشمگین هستید بیشتر دچار سر درد می شوید زیرا خون بیشتری در سر جریان پیدا می کند. این یعنی خون کمتری در باقی بدنتان جریان دارد. بنابراین واکنش شما را نسبت به آسیب ها بدتر می کند و باعث خستگی تان می شود.
با آزاد کردن انرژی در انگشت میانی می توانید این تاثیرات را خنثی کنید. انگشت میانی با کبد و کیسه صفرا در ارتباط است. با تقویت و بهبود این اعضا مطمئن می شوید که جریان انرژی به قدری کافی هست که شما را پر انرژی نگه دارد.
انگشت حلقه
انگشت حلقه از بعضی لحاظ به انگشت شست شباهت دارد. این انگشت با نگرش های منفی و ناراحتی در ارتباط است که انرژی را از بین می برند.اما انگشت حلقه با ریه ها نیز در ارتباط است و به شما اطمینان می دهد که می توانید عمیق تر و آسان تر تنفس کنید.
بنابراین آزاد کردن انرژی در انگشت حلقه عضلات و سیستم عصبی را نیز تقویت می کند. در نتیجه با استرس کمتر و انرژی بیشتر سبک زندگی خود را در جهت بهبود تغییر خواهید داد.
انگشت کوچک
انگشت کوچک روی قلب و خون متمرکز می شود. از آنجایی که جریان خون سالم برای سلامت دیگر اعضای بدن لازم است این انگشت مهم ترین انگشت به حساب می آید.بهبود جریان خون مغز را تقویت می کند. در نتیجه توانایی شما برای فکر کردن و تمرکز روی مسائل مهم تر را بهتر می کند.
کف دست
استرس نه تنها به خودمان آسیب می رساند بلکه باعث آسیب رساندن به روابط مان با اطرافیانم می شود. آزاد کردن انرژی در کف دست باعث می شود بهتر بتوانید با افراد مهم در زندگی تان ارتباط برقرار کنید، افکار مثبت داشته باشید و زندگی تان نظم بیشتری به خود بگیرد.
کف دست با دیافراگم و ناف در ارتباط است.اگر به اندازه کافی وقت و انرژی دارید باید گرفتن انگشت ها را امتحان کنید تا بتوانید سلامت تمام بدنتان را تقویت کنید. خوشبختانه این روش درمانی قدیمی طراحی شده تا هر کسی بتواند سلامت ذهنی و جسمی خود را تقویت کند.
سایت بدونیم
با دلگرم همراه باشید تا با راه های جلوگیری مک زدن انگشت کودکان آشنا شوید.
تقریبا همه بچه های کوچک شست خود را می مکند. مکیدن انگشت باعث آرامش کودکان می شود. این عادت که می تواند از دوران جنینی شروع شود به هنگام احساس خواب آلودگی، گرسنگی، خستگی، خجالت، دندان درآوردن، تنهایی و بی حوصلگی تکرار می شود.
این عادت کودکان می تواند تاثیر سوئی روی رشد دندان بگذارد و احتمال مریض شدن آن ها را افزایش دهد و از طرفی کودک مورد تمسخر کودکان دیگر واقع شود. بعضی کودکان در ۲ و یا ۳ سالگی این عادت را ترک می کنند در حالی که بعضی ها تا ۶ سالگی شست خود را می مکند.
انگشت مکیدن طبیعی ترین پاسخ کودک هنگام رویارویی با فشار روانی، اضطراب و مشکلات هیجانی امنیتی است. روان شناسان معتقدند برای درمان این رفتار در کودکان زیر ۶ ۵ سال نباید عجله کرد، زیرا بسیاری از این گونه عادت ها به تدریج و با افزایش سن کودک کاهش می یابند و به کلی از بین می روند.
اما اگر کودک ۷ ساله ای نتواند این عادت خود را ترک کند، والدین و اطرافیان او باید درصدد درمان او برآیند، زیرا ترک چنین عاداتی در سال های بعد (نوجوانی) بسیار دشوارتر می شود. در صورتی این عادت را در زمره اختلال بررسی می کنند که تا سنین ۱۶ ۱۲ ادامه داشته باشد.
مطالعات نشان می دهند که در حدود ۱۵ درصد کودکانی که از ۵ سالگی به بعد انگشت خود را می مکند، دچار مشکلات عاطفی هیجانی ناشی از ورود به مدرسه و دوره پیش دبستانی هستند. بیشتر این کودکان شدیدا به پدر و مادر و اطرافیان شان وابسته و متکی هستند.
زمانی که کودک سعی می کند رفتار مکیدن انگشت خود را تغییر دهد، والدین و اطرافیان او باید از این تصمیم او استقبال کنند و با حمایت ها و تشویق های خود او را کمک و یاری نمایند. حمایت روانی برای کودک امنیت پدید می آورد و باعث می شود که کودک در ناملایمات و سختی ها از خود مقاومت بیشتری نشان دهد.
دلیل به وجود آمدن این عادت هنوز به خوبی روشن نیست، ولی دو فرضیه در این زمینه وجود دارد:
فرضیه ی اول که به نام تئوری PSYCHOANALYTIC شهرت دارد، بیان گر این مطلب است که کودکانی که بالاتر از 3 سالگی به چنین عادتی ادامه می دهند، دارای بعضی اختلالات روانی زمینهای می باشند.
فرضیه ی دوم یا تئوری LEARNING بر این نکته تأکید دارد که مکیدن غیر تغذیهای، یک عادت آموخته شده می باشد و صرفاً نمی توان آن را جزو اختلالات روانی کودک تلقی کرد. آن چه مسلم است، این است که کودک با انجام این عادات به آرامش می رسد.
تغییرات و ناهنجاریهای دندانی که متعاقب مکیدن انگشت به وجود می آید، بسیار متنوع بوده و بستگی به شدت، طول مدت و تکرار عادت دارد.
منظور از شدت همان نیرویی است که کودک هنگام مکیدن انگشت بر دندانهای قدامی (پیشین) خود وارد می کند. هرچه این نیرو بیشتر باشد، شدت ناهنجاری ثانویه بیشتر خواهد بود.
طول مدت هم بیان گر مدت زمان وجود عادت می باشد و منظور از تکرار، تعداد دفعات انجام عمل مکیدن انگشت در روز می باشد.
طول مدت مکیدن انگشت، مهم ترین نقش را در به وجود آمدن ناهنجاری دهان و دندان ایفا می کند.
تعدادی از ناهنجاریهای شایع متعاقب مکیدن طولانی مدت انگشت در کودکان عبارتند از:
1- ANTERIOR OPEN BITE: در این حالت، هنگامی که کودک دهان خود را بسته و دندانها را به هم می فشارد، دندانهای جلو به یکدیگر نمی رسند و از یکدیگر فاصله دارند.
2- تنگی قوس فک بالا: در این حالت قوس فک بالا تنگ می شود، یعنی ردیف دندانهای سمت راست و چپ فک بالا به یکدیگر نزدیک می شوند که معمولاً همراه با اختلال تکلم و جویدن می باشد.
3- افزایش فاصله ی افقی بین دندانهای پیشین فک بالا و پایین: که اصطلاحاً به آن ناهنجاریCLASS II گفته میشود.
▪ در این سن که استخوان های فک هنوز نرم است مکیدن شست باعث تغییر شکل آن می شود.
▪ دندان ها کج درمی آیند.
▪ باعث باریک شدن دندان می شود.
▪ باعث ایجاد عفونت در اطراف ناخن ها و بیماری های عفونی می شود.
▪ دندان های فوقانی به سمت بیرون و دندان های پایین به سمت داخل رشد می کند.
▪ در رشد کام (سقف دهان) تاثیر می گذارد.
▪ نادرست قرار گرفتن زبان
▪ ایجاد مشکل به هنگام جویدن در یادگیری روش صحیح قورت دادن با مشکل مواجه می شوند. زبان نقش مهمی در عمل قورت دادن ایفا می کند. در افراد عادی به هنگام قورت دادن، زبان پشت سقف دهان قرار می گیرد. اما در کودکانی که عادت مکیدن شست را دارند، هم زمان با قورت دادن، زبان در جلو و بین دندان های جلویی قرار می گیرد. این امر قورت دادن را سخت تر می کند.
▪ کودک با مشکل گفتاری روبه رو می شود.
▪ باعث افتادگی لوزه و در نتیجه خرخر کردن می شود.
▪ نقص اسکلتی می تواند مشکلات ویژه در کودک ایجاد کند.
درمان در این کودکان باید با استراتژی خاصی صورت گیرد. به کودک باید فرصت داد که عادتش را پیش از رویش دندانهای دایمی متوقف کند. درمان اغلب بین سنین 6-4 سالگی انجام می شود و تا کنون سه روش مختلف جهت درمان این عادت پیشنهاد شده است. انتخاب هر کدام از این روشهای درمانی، بستگی به تمایل خود کودک برای متوقف ساختن عادتش دارد. این روش ها شامل موراد زیر است:
1- یادآوری
این روش درمان برای کودکانی که همکاری لازم را دارند و خودشان تمایل به ترک عادت مذکور را دارند، مناسب است. در این روش می توان یک نوار چسب ضد آب روی انگشت شست کودک چسباند تا به کودک یادآوری کند که انگشت خود را داخل دهان نبرد.
این نوار چسب باید تا زمانی که عادت به طور کامل از بین نرفته است، روی انگشت کودک باقی بماند و یا می توان با مالیدن محلولها یا کرمهای بد طعم بر روی انگشت کودک از این عادت جلوگیری کرد. البته باید مراقب بود که این مورد، از نظر کودک به عنوان یک تنبیه تلقی نشود، زیرا در این صورت کودک اقدام به مقابله کرده و درمان، نتیجهای در برنخواهد داشت.
2- پاداش
در این روش، بین کودک و والدین با دندان پزشک، قراردادی بسته می شود. قرارداد به این صورت است که به کودک گفته می شود اگر برای مدتی این عادت را تکرار کند، در پایان مدت تعیین شده جایزه دریافت می کند. ارزش بهای جایزه اهمیتی ندارد، ولی باید حتماً مورد علاقه ی کودک بوده و او را تحریک کند. این درمان به طور مداوم تکرار می شود و هر بار که کودک قرارداد مربوطه را رعایت کرد، جایزه دریافت می کند. باید در نظر داشت که در حین همکاری کودک جهت ترک عادت، او را به طور کلامی نیز مورد تشویق قرار داد.
3- استفاده از وسایل ترک عادت
اگر عادت کودک پس از دریافت پاداش هنوز برطرف نشده است ولی خود کودک حقیقتا تمایل به ترک عادت دارد، می توان از روش کاربرد وسایل ضد عادت استفاده کرد.
در این روش وسیلهای در دهان کودک قرار داده می شود که به طور فیزیکی ادامه ی عادت را برای وی مشکل میسازد. در این روش، دندان پزشک حتماً باید کودک و والدینش را توجیه کند که این وسیله جنبه ی تنبیهی ندارد و صرفاً به عنوان یادآور می باشد.
از وسایل ترک عادت میتوان به PALATAL CRIB, QUAD HELIX اشاره کرد. مارپیچهای این وسایل به کودک یادآوری می کند انگشتش را در دهانش نگذارد. این وسایل معمولاً به مدت 6 ماه باید در داخل دهان کودک قرار گیرد. در اوایل کار، تحمل وسیله در داخل دهان برای کودک مشکل است، ولی حداکثر بعد از 2هفته، کودک به آن عادت می کند.
نکته ی حایز اهمیت این است که به علت گیر کردن غذا و مواد قندی چسبناک به سیمهای به کار رفته در این وسایل، بهداشت دهان و دندان در طول مدت استفاده از این وسیله، باید به طور جدی توسط کودک و والدین او رعایت شود.
▪ به کودک فشار نیاورید زیرا که این امر باعث تشدید این عادت می شود.
▪ هنگامی که این عمل را انجام نمی دهد او را تحسین کنید.* در صورت لک شدن دندان با دندان پزشک مشورت کنید.
▪ نومیدی و خشم والدین، این عادت کودک را بدتر می کند.
▪ راهی برای از بین بردن علت این عادت پیدا کنید.
▪ به هنگام خواب یک اسباب بازی مانند توپ در دستان آن ها قرار دهید. درگیر بودن دست ها مانع مکیدن شست خواهد شد.
▪ اگر کودک شما کمی بزرگ تر شده است، درباره روش ترک این عادت با او مشورت کنید.
▪ به هنگام خواب دست های آن ها را با جوراب بپوشانید.
▪ مکیدن انگشت را در اتاق ها ممنوع کنید. به عنوان مثال ابتدا از اتاق خواب شروع کنید.
▪ دست های او را در دست خود بگیرید تا با احساس امنیت نیاز به مکیدن شست خود پیدا نکند.
▪ او را با خواندن و یا زدن آلات موسیقی و یا خوردن تنقلات سرگرم کنید.
▪ از او بخواهید به هنگام مکیدن انگشتان، شاهد قیافه خود در آینه باشد. این اقدام در برخی از کودکان موثر است.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
استفاده از انگشتان برای شمارش، مغز را قوی تر می کند
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۲۰:۳۵
آیا شما هم جزء والدینی هستید که فرزندانتان را از شمردن با انگشت بر حذر می دارید؟ فکر می کنید استفاده از انگشت نشانه ضعف است؟ شما هم دوست دارید فرزندتان مسائل ریاضی بدون کمک از انگشتانش حل کند.
جالب اینجاست که حتی خلاقیت این دسته از کودکان برای حل مسائل بیشتر از دیگران است. به این معنا، آنها در هنگام مواجه با یک مشکل قدرت بیشتری در یافتن راه و شیوه ای جدید برای رفعش دارند. بنابراین، اگر فرزند شما دوست دارد از انگشتانش به عنوان یک ابزار کمکی استفاده کند مانع او نشوید؛ چراکه همین عادت به نظر نادرست باعث افزایش خلاقیت و توان حل مسئله در او می شود.
مرجع : شفقنا زندگی