یک سری از برنامهها از همان روز اولی که گوشی اندرویدی خود را خریداری میکنید در اسمارتفون شما نصب شدهاند. به این برنامهها، برنامههای از پیش نصب شده نیز میگویند. مطمینا تمام این برنامهها برای شما مفید و قابل استفاده نیستند. پس این اپلیکیشنهای اضافی که به آنها نیاز ندارید را حذف کنید تا کارایی گوشی شما بالاتر رفته و حافظه گوشی نیز بیجهت اشغال نشود. برنامههایی که کاربر نمیتواند آنها را حذف کند Bloatware نامیده میشوند. در این مقاله به بررسی نکات و ترفندهایی میپردازیم که بوسیله آنها شما بتوانید برنامههای از پیش نصب شده و Bloatwareها را حذف، غیرفعال یا حداقل پنهان کنید. پس از خواندن این مقاله حذف برنامههای از پیش نصب شده شما تضمینی خواهد بود.
بسیاری از برنامهها حتی در زمانی که استفاده نشوند نیز منابع سیستم را مصرف میکنند. همچنین بخشی از حافظه گوشی را نیز به خود اختصاص میدهند. خوشبختانه از نسخه اندروید ۴.۰ به بعد، امکان غیر فعال کردن برنامهها به این سیستم عامل محبوب اضافه شد.
پس از خواندن این مقاله حذف برنامههای از پیش نصب شده شما تضمینی خواهد بود.
به منظور غیرفعال کردن یک برنامه از منوی Settings به قسمت Apps یا Applications بروید. در اکثر اسمارتفونها، در این صفحه سه برگه Download، Running و All را خواهید دید. در این برگهها با کلیک بر روی هر یک از برنامههای موجود در لیست، متوجه خواهید شد که یک سری از برنامهها قابل حذف شدن هستند و برخی دیگر از برنامهها را نمیتوان حذف کرد. دو اسکرینشات در زیر نمایش داده شده است. در تصویر سمت چپ که اطلاعات مربوط به برنامه Camera FV-5 Lite را نمایش میدهد، گزینه Uninstall نشان دهنده این است که میتوان این اپلیکیشن را حذف کرد. برنامههایی که در برگه Downloads قرار دارند (یا بهتر بگوییم، برنامههایی که شما خودتان آنها را دانلود کردهاید) همگی قابل حذف کردن هستند. دیگر برنامهها، همانهایی هستند که شما معمولا نمیتوانید حذف یا غیرفعال کنید (مانند برنامه Settings). این برنامهها، اپلیکیشنهای اختصاصی اندروید هستند. برنامهای که در این دو دسته گفته شده قرار نگیرد (توسط کاربر دانلود نشده باشد و برنامه اختصاصی اندروید نیز نباشد) معمولا قابل غیرفعال شدن خواهد بود، مگر اینکه برنامهای محافظت شده باشد (برخی از تولیدکنندگان برنامهها، تعمدا این ویژگی را بر روی برنامه خود اعمال میکنند).
پس از خواندن این مقاله حذف برنامههای از پیش نصب شده شما تضمینی خواهد بود.
برخی از برنامهها نیز وجود دارند که علاوه بر اینکه میتوانید آنها را غیرفعال کنید، گزینهای با عنوان حذف آپدیتها (Uninstall Updates) نیز دارند. این ویژگی وضعیت برنامه را به تنظیمات کارخانه (تنظیمات اولیه برنامه) برمیگرداند. در تصویر زیر برنامه Talkback این ویژگی را داراست.
پس از خواندن این مقاله حذف برنامههای از پیش نصب شده شما تضمینی خواهد بود.
همچنین اگر از برنامه به خصوصی برای ایمیل استفاده میکنید، میتوانید برنامه پیشفرض ایمیل اندروید را پنهان کنید. هنگامی که یک برنامه را غیرفعال میکنید، سیستم به شما اخطار میدهد که ممکن است برخی از برنامهها بعد از غیرفعال شدن این اپلیکیشن به درستی کار نکنند. این قضیه مربوط به برنامههایی است که به اپلیکیشنی که قصد غیرفعال کردن آن را دارید وابسته هستند.
نگران نباشید! هر زمان که بخواهید میتوانید به لیست برنامهها رفته و عکس تمام مراحل فوق را انجام دهید. همه اپلیکیشنها حتی پس از غیرفعال شدن، در لیست برنامهها نمایش داده میشوند.
در اینجا گوشی گلکسی S6 سامسونگ را بعنوان نمونه مورد بررسی قرار میدهیم. دلیل این انتخاب هم این است که S6 مخزنی از Bloatwareها است.
صفحه مربوط به برنامهها را باز کنید. بر روی گزینه Edit که در بالا و سمت راست صفحه قرار دارد کلیک کنید. علامت منفی (-) در کنار برنامههای زیر ظاهر میشود:
با کلیک بر روی علامت منفی، برنامه مربوطه از این پس در پسزمینه گوشی اجرا نخواهد شد و همچنین هیچ گونه آپدیتی نیز دریافت نخواهد کرد. این امر مانع از اتلاف منابع سیستم خواهد شد.
اگر نگران بی اعتبار شدن ضمانتنامه گوشی خود نیستید و قصد دارید از برنامههایی مانند Samsung Pay خلاص شوید، اسمارتفون خود را Root کنید. در این صورت میتوانید هر برنامهای را بصورت کامل Uninstall کنید. پیشنهاد میکنیم پیش از اینکه گوشی خود را Root کنید، کاملا در مورد این کار مطالعه کرده و تمام جوانب و عواقب کار را بسنجید. Root کردن اسمارتفون ممکن است باعث شود تا یک سری از برنامهها به درستی کار نکنند.
سیستم عامل اندروید شبکهای از اجزای نرمافزاری و اپلیکیشنهای مختلف است. بعضی از این برنامهها اضافی و غیرکاربردی هستند، مخصوصا زمانی که شما از برنامههای جایگزین استفاده کنید. اپلیکیشنهای استاندارد زیر، برنامههایی هستند که میتوانید آنها را غیرفعال کنید و مطمین باشید که هیچ مشکلی برای گوشی شما بوجود نخواهد آمد:
به محض اینکه یک برنامه را غیرفعال کنید، از صفحه مربوط به اپلیکیشنها ناپدید میشود و دیگر آپدیتی دریافت نمیکند. همچنین اجرای این برنامه در پسزمینه گوشی نیز متوقف میشود. به علاوه هر برنامهای که به این اپلیکیشن وابسته باشد نیز از کار خواهد افتاد. به عنوان مثال اگر Google Play Service را غیرفعال کنید، برخی از برنامههای سیستمی متوقف خواهند شد. همچنین به احتمال زیاد چندین برنامه که ارتباط مستقیمی با Google ندارند نیز پس از این رفتار نامنظمی از خود نشان خواهند داد.
بنابراین پیش از آنکه برنامهای را غیرفعال کنید، در مورد اپلیکیشنهایی که ممکن است در نتیجه این عمل آسیب ببینند کاملا تحقیق و مطالعه کنید. لیستی که در بالا آورده شده است قطعا کامل نیست و بدون کمک شما نیز ناقص خواهد ماند. پس از شما دعوت میکنیم تا تجربیات خود را در خصوص غیرفعال کردن برنامهها و عواقب ناشی از آن با ما در میان بگذارید.
هنگامی که صحبت از پاکسازی اسمارتفون میشود، همه ما کمی تنبل میشویم. برنامههایی که دیگر از آنها استفاده نمیکنیم میتوانند به سرعت از گوشی بیرون انداخته شوند. حذف برنامهها بصورت تک به تک و از طریق Play Store بسیار وقتگیر است. در این مقاله یک اپلیکیشن رایگان به شما معرفی میکنیم که از طریق آن قادر خواهید بود چندین برنامه را در یک لحظه و به سادگی حذف کنید. این برنامه ES File Explorer است.
اولین قدم دانلود ES File Explorer و نصب آن است.
هر چند که گوشیهای تلفن جدید بسیار شگفتانگیز هستند، ولی پس از گذشت یک مدت همین گوشی کند و کسل کننده میشود. جابجایی بین برنامهها خسته کننده شده و از آن بدتر، باتری هم بیشتر از یک روز دوام نمیآورد. اگر این وضعیت برای شما نیز آشناست، چند روش برای بهبود شرایط وجود دارد که راحتترین راه، کنترل برنامههایی است که در پس زمینه سیستم عامل اندروید در حال اجرا هستند. پردازشها و برنامههای غیر ضروری سرعت اسمارتفون را به طور قابل ملاحظهای کاهش میدهند.
کنترل و نظارت بر برنامهها و پردازشهای در حال اجرا در پس زمینه سیستم عامل
بهترین راه برای این منظور استفاده از ابزار مانیتورینگ خود اندروید است. لازم به ذکر است که این ابزار بسته به برند گوشی تلفن شما و نسخه اندرویدی که استفاده میکنید، ظاهر متفاوتی خواهد داشت.
در برخی موارد پیش از استفاده از این ابزار باید “Developer Options” (گزینههای توسعه دهنده) را بر روی گوشی خود فعال نمایید.
اگر از گوشیهای جدید سامسونگ مثل S7 Edge استفاده میکنید، میتوانید از مسیر Settings -> Developer Options -> Running Services به این قسمت دسترسی داشته باشید. همچنین با ضربه زدن بر روی گزینه settings در منوی Services/Processes میتوانید بین برنامههای در حال اجرا و برنامههای ذخیره شده جابجا شوید.
برخی گوشیها، مانند Meizu M3 MAX اجازه فعال کردن گزینههای توسعه دهنده را از طریق ضربه زدن متوالی بر روی گزینه Build number به شما نمیدهد. بهترین راه برای فعال کردن این قابلیت در این گوشیها این است که مدل گوشی را به همراه عبارت “unlock developer option” در گوگل جستجو کنید. در مورد گوشیهای میزو، ##۶۹۶۱## را در قسمت شمارهگیر گوشی وارد کنید. سپس از مسیر Settings -> Accessibility -> Developer Options -> Process Statistics به این قسمت دسترسی خواهید داشت.
اگر نسخه اندروید گوشی شما Marshmallow یا نسخههای جدیدتر از آن است، گزینههای بیشتری نیز در اختیار شما قرار دارد. از مسیر Settings -> Memory -> Memory used by apps میتوانید گزینههای مشابه به آنچه که توضیح داده شد را ببینید و نیز اطلاعات بسیار دقیقتری را دریافت نمایید.
اجرای کدام برنامهها را متوقف کنیم؟
اگر میخواهید که مشکلی برای گوشیتان بوجود نیاید، باید دقت کرده و کمی حساسیت به خرج دهید. اپلیکیشنهایی که در آنها از عبارت “Google Services” استفاده شده است، یا به بیان سادهتر برنامههایی که با عبارت “Google” شروع میشوند، نباید به صورت دستی متوقف شوند.
به عبارت دیگر، اگر در لیست برنامههای پیامرسان، اپلیکیشنهای پخش کننده موسیقی یا برنامههایی که به نظر بلااستفاده هستند را مشاهده کردید که باتری گوشی شما را زیاد مصرف میکنند، میتوانید با خیال راحت آنها را متوقف کنید. برنامههای خیلی مهم معمولا به شما اجازه نخواهند داد که آنها را متوقف کنید.
اگر به قسمت More یا Settings (بسته به مدل گوشی) وارد شوید، میتوانید میزان RAM استفاده شده توسط برنامههای ذخیره شده را نیز مشاهده نمایید. قوانین فوق در خصوص توقف اجرای این برنامهها نیز حاکم است.
در برخی موارد ممکن است سرویس یا برنامه متوقف شده بصورت خودکار مجددا راه اندازی شود. در این موارد میتوان از مسیر Settings -> Applications -> Application manager دستور Force Stop (توقف اجباری) را بر روی این برنامهها اعمال کرد.
اکنون زمان آن رسیده است که ببینیم چه چیز باعث مصرف باتری گوشی میشود. اگر در هنگام انجام کارهای فوق نیم نگاهی به منوها و گزینههای اطراف آنچه گفته شد انداخته باشید، احتمالا با اطلاعاتی در خصوص مصرف باتری هر یک از برنامهها مواجه شدهاید. اگر بخواهید با ارزیابی هر یک از برنامهها بصورت مجزا، میزان مصرف باتری را متوجه شوید، باید یک روز کامل وقت خود را صرف این کار نمایید.
به جای این کار میتوانید از مسیر Settings -> Battery به راحتی به اطلاعات مد نظر خود در مورد مصرف باتری توسط هر برنامه دست یابید. گزینههای موجود در این منو ممکن است بسته به مدل گوشی، اسامی و کاربردهای گوناگونی داشته باشند. در این منو میتوانید لیستی از برنامههایی که بیشترین استفاده از باتری از زمان آخرین شارژ را داشتهاند، ببینید. سپس میتوانید تصمیم بگیرید که کدامیک را متوقف کنید.
قوانینی که در مورد توقف اجرا و حذف برنامهها از طریق لیست پردازشها وجود دارد در اینجا نیز حاکم است. برخی از گوشیها، برنامهها را در دو دسته برنامههای سیستمی و غیر سیستمی (system و non-system) و برخی دیگر (مانند Meizu) در دو دسته برنامههای سختافزاری و نرمافزاری تقسیم بندی میکنند.
از آنجاییکه نسخههای جدیدتر اندروید هوشمندی بیشتری در خصوص مصرف باتری ارایه میکنند، نقش شما در انجام این کار بصورت دستی کمرنگتر خواهد شد. در اندروید Marshmallow، پیشرفت قابل ملاحظهای در این زمینه ارایه شد؛ ویژگی Doze. این ویژگی گوشی تلفن همراه را در زمانهایی که بدون حرکت باشد در حالت Hibernate قرار میدهد. در اندروید نوقا Doze 2.0 ارایه شد که در زمانیکه از گوشی استفادهای نمیشود، حتی اگر در حرکت هم باشد، آن را در حالت Hibernate قرار میدهد.
برنامههای بهینهسازی RAM و Task Killer
با گذشت زمان و استفاده از اندروید (بعنوان سیستم عامل) و بهبود سختافزارهای نصب شده، به نظر میرسد که استفاده از برنامههای Task Killer تاثیر مثبتی در خصوص توقف برنامههای در حال اجرا یا عمر باتری نخواهد داشت. تصور کنید که با مشکل کند شدن سیستم مواجه شدهاید و با استفاده از موارد ذکر شده سعی در توقف اجرای برنامههایی دارید که منابع سختافزاری و نرمافزاری گوشی شما را مصرف میکنند. در چنین شرایطی اضافه کردن یک برنامه دیگر به منظور انجام همین کار کمی غیر منطقی به نظر میرسد.
این نکته را نیز در نظر داشته باشید که این برنامه باید بر سرویسهای مورد استفاده در گوشی شما نظارت کند و همین امر باعث اجرای همیشگی این برنامه در پس زمینه سیستم عامل و در نتیجه استفاده همیشگی از منابع سیستم خواهد شد. فرض کنید برنامهای در پس زمینه گوشی شما در حال اجرا است و از آن جمله برنامههایی است که پس از متوقف کردن، مجددا بصورت خودکار اجرا میشود. حال اگر از Task Killer استفاده کنید، این برنامه بطور مداوم سعی در توقف اجرای برنامه فوق خواهد داشت و همین امر باعث تخلیه بیشتر باتری و استفاده بیشتر از RAM گوشی خواهد شد.
شما چه فکر میکنید؟ استفاده از Task Killerها و برنامههای بهینه سازی RAM به عمر باتری کمک میکند یا برای آن مضر است؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.
برنامههای استارتاپ، به برنامههایی گفته میشوند که به هنگام راهاندازی ویندوز به طور خودکار اجرا میگردند. در ویندوز ۱۰، تمامی آیتمهای موجود در استارتاپ با تأخیری چندثانیهای اجرا میشوند. دلیل این موضوع نیز این است که ویندوز بتواند تمامی پروسههای ضروری خود را بدون مشکل اجرا نماید. اگر به این تأخیر علاقهای ندارید و ترجیح میدهید ویندوز بدون معطلی برنامههای استارتاپ را اجرا نماید در این ترفند به معرفی نحوهی انجام این کار خواهیم پرداخت.
برای اجرای این ترفند ابتدا کلیدهای ترکیبی Win+R را فشار دهید.
سپس در محیط Run عبارت regedit را وارد نموده و Enter بزنید.
در محیط رجیستری به مسیر زیر بروید:
HKEY_CURRENT_USERSOFTWAREMicrosoftWindowsCurrentVersionExplorer
بر روی کلید Explorer راستکلیک کرده و از منوی New بر روی Key کلیک کنید.
نام این کلید جدید را Serialize قرار دهید.
اکنون (ترفندستان) بر روی Serialize راستکلیک کنید و از منوی New بر روی DWORD (32-bit) Value کلیک نمایید.
نام این مقدار جدید را StartupDelayInMSec قرار دهید.
اکنون رجیستری را ببندید و یکبار ویندوز را از نو راهاندازی کنید تا تغییر اعمال گردد. کلیهی برنامههای موجود در استارتاپ از این پس سریعتر اجرا خواهند شد.
برای برگشت به حالت قبل کافی است مقدار StartupDelayInMSec را Delete نمایید.
کسری مقبلی؛ موسس و مدیر ارشد اجرایی ترفندستان. علاقهمند به فناوری و ترفندهای فناوری!
یکی از مهمترین مشکلاتی که پیشروی والدین نابارور است، هزینههای بالای درمان ناباروری است که باتوجه به بند ۲سیاستهای کلی ابلاغی رهبر معظم انقلاب در حوزه جمعیت، لازم است برای تحت پوشش قرار گرفتن هزینههای درمان ناباروری قدم برداشته شود.
البته در سال گذشته مراکز درمانی دولتی موجود با دریافت منابع در جهت بهبود استاندارد تجهیزات مراکز خود اقدام کردهاند. وی به تحت پوشش بیمه قرار گرفتن تعدادی از داروهای پرمصرف وارداتی اشاره کرد و گفت: هزینه درمان ناباروری برای زوجین کشور براساس محاسبات در سال۹۲، 6 هزار میلیارد تومان برآورد شده است و امید است در پایان برنامه ششم بخش عمده خدمات ناباروری تحت پوشش بیمه قرار گیرد.
وی به فعالیت بنیاد برکت در زمینه درمان ناباروری اشاره کرد و گفت: اولویت در بنیاد برکت، کمک در پرداخت هزینههای درمان زوجین کمبضاعت فاقد فرزند است. این بنیاد کلیه هزینههای درمان را تأمین میکند. تاکنون هم بیش از 2هزار نفر با مراجعه به بنیاد برکت، خدمات دریافت کردهاند.
رییس اداره کنترل ایدز و بیماریهای آمیزشی وزارت بهداشت از تدوین برنامهای جدید برای ارائه آموزشهای پیشگیری از ایدز به نوجوانان و جوانان خبر داد.