روستای گلیرد همچون روستای کرکبود از روستاهای هدف گردشگری منطقه طالقان است. این روستا زادگاه آیتالله طالقانی است و از معماری سنتی بسیار خوبی برخوردار است. خانه تاریخی آیتالله طالقانی یکی از جاذبههای گردشگری روستای گلیرد است که هنوز پابرجاست. یک حمام تاریخی نیز از جاذبههای معماری این روستاست.
کوچه پس کوچههای روستای گلیرد از زیبایی زیادی برخوردار است و قدم زدن در آنها انسان را به دهها سال پیش باز میگرداند. گلیرد اما از جاذبههای طبیعی چشمنواز نیز برخوردار است. خانه آیتالله طالقانی نیز که اکنون تبدیل به یک خانه موزه شده تاکنون گردشگران زیادی را راهی این روستا کرده است. در این خانه تمامی لوازم شخصی آیتالله طالقانی و سیر تاریخی زندگی او قابل مشاهده است.
خانه آیتالله طالقانی یکصد سال قدمت دارد و سال ۷۷ نیز به ثبت ملی رسیده است. صنایع دستی روستای گلیرد نیز انواع محصولات چوبی، بخاریهای سنتی و تولیدات کرباس، گلیم، جاجیم، جوراب و دستکش و شال گردن است. سوغات این روستا نیز انواع خشکبار، لواشکهای محلی و گردو است. برخی یافتههای باستان شناسی متعلق به حدود ۶۰۰ سال پیش نیز از روستای گلیرد به دست آمده است. معماری این روستا برگرفته از معماری سنتی طالقان است.
خانههای کاهگلی و ارسیهای آنها از چوب درختان گردو و توت ساخته شده است. کلونهای در خانهها نیز در این روستا هنوز کاربرد دارند. کتیبههای ۶۰۰ساله نیز در این روستا وجود دارد. بازدید از چشمه گوارای گلیرد از بخشهای مهم این سفر است. این چشمه به گفته مردم محلی از گواراترین آبهای منطقه طالقان تشکیل شده و چنان پرآب بوده که علاوه بر مصرف خانگی پاسخگوی مصارف کشاورزی اهالی و آبیاری باغات نیز است.
این روستا به دو بخش بالا کولج و پایین کولج تقسیم شده است. آن طور که روستاییان میگویند دلیل بالا و پایین شدن این روستا نیز به داستان اختلاف دو برادر که از قزوین برای اقامت در این روستا مهاجرت کرده بودند باز میگردد. بین دو برادر اختلاف پدید میآید و آن دو از یکدیگر جدا میشوند. یکیشان به محل بالا کولج میرود و نام کوله را بر محله خود میگذارد و دیگری در همان نقطه کنونی روستای کولج ماندگار میشود. در تعبیر عامیانه از نام کولج آمده که این نام از پاسخ دو برادر لجوج به سوال مردم از آنها در خصوص اختلافشان برآمده است.
به این شکل که وقتی مردم از آن دو برادر لجوج در مورد اختلاف و لجبازیشان سوال میکردند، آنها میگفتند: «کو لج ؟» به این معنا که قهر و لجاجتی در کار نیست و همین پاسخ بر نام روستای کولج ماندگار شد! جالب آنکه کولج بالا و پایین هر کدام دارای مسجد هستند و در وبلاگ همین روستا آمده است که در مراسم عزاداری تاسوعا و عاشورا دسته کولج پایین به مسجد کولج بالا و در روز عاشورا دسته کولج بالا به مسجد کولج پایین میرود. قدمت تاریخی روستای کولج را نیز به دلیل یافتن تعدادی سفال به رنگهای نخودی و سرخ در تنها تپه جنوب قبرستان این روستا به دوره قاجار منتسب دانستهاند، اما شواهد دیگر قدمت این روستا را به پیشتر و حتی به دوره سلجوقیه بازمیگرداند.
روستای میناوند، روستای بالایی باریکان و سرزمین مادری مهرداد میناوند فوتبالیست کشورمان است. میناوندیها از مردمان ترک زبان طالقان هستند که بر بستر بالایی قلعه تاریخی ارژنگ اسکان گزیدهاند. مردمان میناوند در بین روستاهای طالقان به داشتن اتحاد و همبستگی بسیار شهرت دارند.
به بزرگان روستا احترام بسیار میگذارند و آنچه بزرگ روستا به آنها بگوید بیچون و چرا میپذیرند. مردمان روستای میناوند آیینهای جالبی در شادمانی و ماتم دارند. جمعیت این روستا زیاد است. در آیینهای عروسی، تمامی اهل روستا حضور مییابند و داماد از ابتدای مجلس تا پایان آن به احترام مهمانان روی پا میایستد.
روستای میناوند از مسیر جاده باریکان میگذرد و بر فراز منطقهای کوهستانی قرار گرفته و آخرین روستا در این نقطه است. آب و هوای خوب و دشتهای وسیع کوهستانی و مناظر بکر کوهستان از جمله چشماندازهای زیبای میناوند هستند. یک اردوگاه تفریحی نیز در نزدیکی میناوند دایر شده که مکان خوبی برای استراحت ورزشکاران و حتی علاقهمندان به کوهپیمایی است. چشمههای آب نیز در این روستا همچنان جوشان است.
این حمام در شهر طالقان واقع شده و دارای سنگ نبشتهای است که تاریخ ساخت آن را ۱۲۶۱ هجری قمری ذکر کرده است. این بنا از آجر، سنگ و آهک ساخته شده و دارای سربینه و خزینه است. طاقهای حمام گنبدی است و بخشی از بنا توسط اداره میراث فرهنگی مرمت و بازسازی شده
است.
در پایین طالقان روستایی وجود دارد که به روستای میر معروف است و حمام تاریخی آن متعلق به دوره صفوی است. این حمام دارای تونخانه و خزینه سرد و گرم است و از لحاظ معماری بسیار زیبا و دارای طاقها و گنبدهای موزون است.
این بقعه که متعلق به قاضی میرسعید بن سید علاالدین الحسینی از نوادگان امام محمد باقر (ع) است، در یکی از زیباترین مناطق کوهستانی طالقان در ضلع غربی روستای حسنجون و سیدآباد واقع شده است. این بنا فاقد گلدسته، دارای گنبد و همچنین سنگ قبر است و تاریخ اولیه بنای آن به قرن نهم و دهم هجری بازمیگردد. براساس کتیبه سنگ قبر، امامزاده قاضی میرسعید در سال ۹۲۶ هجری قمری میزیست.
این امامزادگان یکی موسی از اعقاب امام محمد تقی (ع) و دیگری سلیم از نوادگان امام جعفر صادق (ع) است که بقعه آنها در روستای آسفاران واقع شده است. بنای اولیه این بقعه متعلق به قرن هفتم یا هشتم هجری است. حرم امامزادگان نیز دارای ضریح چوبی است که گنبد آن اخیرا مورد مرمت قرار گرفته است. پیرامون بقعه را نیز قبرستان عمومی با انبوه درختان تنومند و بلند در برگرفته است.
قدمت روستای باریکان که نام آن به معنای مکان حاصلخیز است، براساس یافتههای باستان شناسی و آثار به دست آمده از این روستا به حکومت مادها بازمیگردد. باستان شناسها معتقدند که قدمت این روستا به شاهک نشین باریکانو در سرزمین ماد یا مادستان باز میگردد.
براساس پژوهشهای باستان شناسی که گزارش آن توسط دکتر مهرداد ملکزاده از باستان شناسهای مطرح ایران منتشر شده قبیله پریکانیها در دره طالقان استقرار یافتند و روستای آنها با نام باریکانو که به باریکان تغییر نام یافته است در همین دیار قرار داشت. حتی باستانشناساندر وصف این روستا گمان بردهاند که شاید باریکان یا همان باریکانو دیار پریکانیان مادی، همان روستایی است که کوروش پدر بزرگ مادی خود را بسیار دورتر از مهد فرمانرواییاش برای دور ماندن از توطئه به آنجا تبعید کرد.
با وجود پیشینه تاریخی این روستا اما برپایی شکل کنونی روستای باریکان را به دوره نادرشاه افشار حدود ۲۷۰ سال قبل میرسانند و گفته میشود، شاه مراد از فرماندههان نادرشاه افشار که در جنگ هرات کشته شد روستای باریکان را بنا کرد. در حمله هلاکوخان مغول به طالقان و تصرف و تخریب قلعههای اسماعیلیه در این منطقه روستای قدیم باریکان نیز که در نزدیکی قلعه تاریخی ارژنگ قرار داشت تخریب شد.
قلعه ارژنگ در روستای باریکان که برای بازدید از آن باید چند ساعت در مناطق کوهستانی این روستا کوهپیمایی کرد توسط کیامحمد بن بزرگ امیر احداث شد. جدای از این اثر تاریخی باریکان دارای دو غار اصلی است که یکی از آنها تا مدتها محل تامین آب شرب روستاییان بود و دیگری که بر دامنه یکی از تپههای این روستا به نام خوزه کول قرار دارد، همچنان مسدود مانده است.
اما قدیمیهای این روستا که یک بار از دهانه غار خوزه کول ورود کردهاند میگویند در داخل این غار که به نظر میرسد یک دستکند باستانی باشد، آثاری از معماری دستکند یافتهاند. به نظر میرسد این دستکند که در میان روستاییان به غار شناخته میشود نیز در دورههای تاریخی حمله مغولها به این منطقه برای پنهان ماندن از کشتار و جنگ و حتی در امان نگه داشتن دامها و اسبها کاربرد داشته است.
باریکان تا نزدیک به ۲۰سال پیش از کشاورزی بسیار خوبی برخوردار بود و زمینهای این روستا سراسر زیر کشت گندم و جو بود. روستاییان به گلهداری و باغداری مشغول بودند و اینک تنها باغهای میوه این روستا سالم ماندهاست. روستای باریکان درست روبروی مسیر اصلی دسترسی به سد طالقان و کمپینگ محدود سد طالقان واقع شده است. در سالهای گذشته با افزایش گردشگران داخلی علاقهمند به مناظر طبیعی و زیبای طالقان این روستا نیز از برخی تخریبها همچون روستاهای دیگر طالقان در امان نمانده است.
زمینهای کشاورزی ورودی به روستا به دلیل تردد خودرو گردشگران آسیب دیده و کشاورزان ناچار باید برای کشت محصولات کشاورزی خود اقدام به زیرو رو کردن چندین باره خاک حاصلخیزی کنند. باریکان یک رودخانه اصلی نیز دارد که حالا دیگر تنها در فصول پرآب سال خروشان است و در تابستان میخشکد. غار و چشمه پنجعلی نیز از دیگر مناطق زیبای این روستا است که در بخش بالایی روستا قرار گرفته است.
جالب آنکه این مرداب که پیشتر بدون حصار بود به دلیل تخریبهایی که در چند سال اخیر توسط برخی گردشگران انجام شده است، فنس کشی شده تا باغها و درختان این منطقه از شکستن در امان بمانند. منطقه گردشگری دیگر در روستای فشندک که از آن به منطقه شهرک غرب نیز یاد کردهاند دارای ساختمانهای ویلایی بسیار زیبا و چشمانداز بینظیر است. ضمن آنکه پرنده هما و حتی مرغ حق نیز در مسیر روستای فشندک مشاهده شده و از این منظر این منطقه مکانی خوب برای پرندهنگری است. روستای فشندک همچنین دارای یک حمام تاریخی است که در دوره صفویه بنا شده و دارای سربینه و گرمخانه، خزینه و تون است.
در وصف رمز و رازهای این روستا هیچ اطلاع دقیقی در طالقان وجود ندارد. برخی پژوهشگران ساکنان این روستا را منتظران یا اهل توقف خواندهاند و از روستایشان با نام ایستا، فانوسآباد و ترکآباد هم نام بردهاند. میگویند آنها پیروان میرزا صادقمجتهد تبریزی از عالمان عصر مشروطه هستند. این روستا که ورود به آن ممنوع است و ساکنان آن تنها پذیرای معدودی علما هستند و روابطشان حتی با سایر بخشهای طالقان نیز قطع یا محدود است، هیچ گونه نشانی از نمودهای تمدن امروزی ندارد.
اهالی روستا در حاشیه شاهرود اقدام به ایجاد مزارع منظم برای کشت محصولات کشاورزی مورد نیاز خود کردهاند.آنها خانههایشان را کاهگلی و با نظم عجیب استوار کردهاند. از آب لولهکشی و برق استفاده نمیکنند. حتی روی آسفالت هم راه نمیروند تا مبادا اعتقاداتشان خدشهدار شود. اهالی ایستا زندگی آرام خودشان را دارند. با هیچکس کار ندارند و حتی از مراودات با بیرون از روستا نیز پرهیز میکنند. آموزشهایشان مکتبخانهای و صرفا به آموزش قرآن، متون دینی و خوشنویسی محدود میشود.
مهمترین نوشته در وصف روستای ایستا را شاید بتوان متعلق به حسین عسکری دانست که پژوهشی درباره اهل توقف در طالقان است. آن طور که حسین عسکری نوشته است؛ از اواخر دهه ۶۰ شمسی، یک مجموعه مسکونی عجیب در شرق شهر طالقان شکل گرفت که مربوط است به پیروان تجددگریز میرزا صادق مجتهد تبریزی (متوفی ۱۳۱۱ خورشیدی) که از امکانات مدرن و جدید استفاده نمیکنند. آنها همچنان بر تقلید از میرزا صادق تبریزی باقی ماندهاند و به سبک زندگی یکقرن پیش ایرانیان زندگی میکنند.
گفته میشود جوانانشان که قصد ازدواج در خارج از روستا را داشته باشند باید برای همیشه از روستا بروند. در قاموس اهالی ایستا آن طور که برخی نوشتهها تاکید کردهاند، عروسی و عزا وجود ندارد و تنها سیروسلوک و انتظار برای ظهور امامزمان (عج) در زندگی آنها معنا دارد. میرزاصادق مجتهد تبریزی از فقیهان عصر مشروطه بود که به شدت با مشروطه مخالفت کرد و بر طرد مطلق مدرنیته و تجدد اصرار داشت. روستای ایستا ظاهرا با مهاجرت هواداران میرزا صادق از تبریز به طالقان شکل گرفت.
بنابراین ورود به روستای ایستا ممکن نیست و اگر بخواهید به این روستا سفر کنید باید اجازه اهالی برای ورود به روستایشان را داشته باشید. در غیر این صورت میتوانید منظره زیبای ایستا را از بالا تماشا کنید و از نظم مهندسی موجود در این روستا و حتی چیدمان زمینهای کشاورزی در فاصلهای اندک با خانهها لذت ببرید.
مجله نظاره
تصویر مشهور محمدعلی کلی توسط عکاس آن، در خانه حراج گرنسی با قیمت پایه ۱۶۰ هزار دلار به حراج گذاشته شده است.
نیل لایفر عکاسی است که عکسی تاریخی از محمدعلی کلی پس از ناک اوت کردن سانی لیستون گرفت. شاید این عکس را بتوان بهیادماندنیترین تصویر ثبتشده در تاریخ مسابقات بوکس سنگینوزن قلمداد کرد.
نسخه واقعی این عکس که امضای محمدعلی کلی را هم دارد، به حراج گذاشته شده است؛ بنابراین اگر علاقهمند به خرید آن هستید، فرصتی در اختیار خواهید داشت تا نسبت به خرید عکس تاریخی محمدعلی کلی اقدام کنید.
لایفر یک عکاس ورزشی است که تاکنون بیش از ۲۰۰ تصویر کاور مصور ثبت کرده است. او هماکنون کلکسیون خود را در خانه حراج گرنسی واقع در نیویورک به حراج گذاشته است و علاقهمندان میتوانند نسبت به خرید آنها اقدام کنند. البته تمام تصاویر توسط لایفر تهیه نشدهاند، اما میتوان گفت مانند تصویر محمدعلی کلی فوقالعاده هستند و برای دوستداران ورزش میتوانند خاطرات بسیاری را زنده کنند.
البته جواهر اصلی کلکسیون لایفر، تصویر گرفتهشده از محمدعلی کلی پس از ناک اوت سانی لیستون است. در کنار تصویر برگههای دیگری نیز به نمایش گذاشته شدهاند که به لایفر تعلق دارند. این برگهها شامل اجازه ورود به رختکن، سالن وزنکشی و همچنین سالن مسابقه هستند که به همراه پاکت اصلی تحویل خریدار خواهند شد.
طبق اطلاعاتی که در مورد حراج عکس منتشر شده است؛ این تصویر از یکشنبه قابل خریداری خواهد بود و قیمت پایه آن از ۱۶۰ هزار دلار شروع میشود.
دریاچه اوان قزوین یک دریاچه تاریخی است که احتمالا 500 سال پیش در اثر یک لغزش به وجود آمده است و در فاصله هشتاد و پنج کیلومتری شمال قزوین قرار دارد.
دریاچه اوان بزرگترین و زیباترین دریاچه در استان قزوین است که در منطقه تاریخی الموت و در فاصله هشتاد و پنج کیلومتری شمال قزوین در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد. این دریاچه آب شیرین بیش از هفتاد هزار مترمربع مساحت دارد. عمق آن در ژرفترین نقطه حدود شش متر میباشد و در ارتفاع هزار و هشتصد و پانزده متری از سطح دریا واقع شدهاست. طول آن در طویلترین قسمت ۳۲۵ متر و عرض آن ۲۷۵ متر میباشد. بخش اعظم آب این دریاچه از چشمههای آب زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تأمین میشود.
دریاچه اوان احتمالاً ۵۰۰ سال پیش بر اثر لغزش به وجود آمده که این لغزش در حال حاضر غیر فعال است. اعتقادی وجود دارد مبنی بر اینکه این دریاچه بازمانده دریاچه بزرگی در قدیم است. اُوان (اُو ( ow ) = آب + وان) به معنای وان پر از آب است.
جهت دسترسی از تهران در مسیر اتوبان تهران - قزوین حرکت نموده و در انتهای اتوبان و چند کیلومتر قبل از قزوین ( 2 کیلومتر بعد از عوارضی قزوین ) مسیر فرعی سمت راست اتوبان که با تابلو "الموت" نشان داده شده است را ادامه دهید. پس از طی مسافت تقریبی40 کیلومتری به رجایی دشت میرسید. اگر قصد خرید وسایل یا خوراکی دارید باید از رجایی دشت خریداری کنید چون تا دریاچه اوان دیگر جایی برای خرید وجود ندارد و فقط روستاهای اطراف دریاچه وسایل محدودی برای فروش دارند. از رجایی دشت مسیر دریاچه را حدود 20 کیلومتر ادامه دهید و سپس وارد راه آسفالت سمت چپ جاده شوید. اگر مسیر را مستقیم طی کنید به قلعه الموت خواهید رسید که این بنا در 45 کیلومتری دریاچه قرار دارد.
جاده دسترسی به دریاچه اوان با اینکه در منطقه صعب العبور و کوهستانی قرار گرفته است، جاده خوبی است و تمام مسیر آسفالت می باشد، فقط در گردنه ها پیچ های بسیار تند و خطرناک وجود دارد.
از گونههای درختی دست کاشت نظیر بید، چنار، تبریزی، سیب، آلبالو، گیلاس، سنجد، فندق و گردو، گیاهان علفی مانند گون، کنگر، شیرینبیان و گونههای مختلف دیگر از خانواده گرامینه و لگومینیوزه هم در حوزه آبخیز اوان وجود دارند. از گیاهان داخل دریاچه هم میتوان به نیبن در آب و گیاهان غوطه ور خوشاب و چنگال آبی اشاره کرد که محیط مناسبی را برای پرورش ماهیانی چون اردک ماهی به وجود میآورند.
از گونههای جانوری اطراف اوان میتوان به کل و بز کوهی - که به علت شکار بیرویه و تخریب زیستگاه آنان کاهش چشمگیری یافتهاند - پلنگ، خرس قهوهای، روباه، شغال، گرگ، گراز، شنگ (نوعی سمور)، سیاه گوش (گربه وحشی) انواع عقابها، دال، دلیچه، شاهین، جغد، کبک، فاخته، دارکوب، سبزقبا، زاغ و انواع گنجشکسانان، قورباغه، لاکپشت و خرچنگ اشاره کرد.
در نزدیکی این دریاچه، دریاچه دیگری به نام الوبوم وجود دارد که بیشتر مردم از آن اطلاعی ندارند. دریاچه اوان با چشمانداز مسحورکننده خود گردشگران داخلی و خارجی بسیاری را در چهار فصل سال به خود جذب میکند.
منبع: ایرانگردی/ بخش گردشگری ستاره
مجموعه اهرام مصر یا اهرام جیزه نام مجموعه اهرام تاریخی در گورستان جیزه یا گیزا است که در حاشیه شمالی شهر قاره در کشور مصر واقع شده است و جزو عجایب هفت گانه باستان جهان به شمار میرود.
از بناهای به جا مانده از سلسه چهارم فراعنه مجموعه اهرام تاریخی جیزه می باشد. مساحت جیزه در حدود 8 کیلومتر است. علاوه بر سه هرم بزرگ، چندین هرم کوچک تر، مجسمه ابوالهول و کشتی بزرگ مصری متعلق به 2550 سال پیش از میلاد مسیح نیز در منطقه جیزه واقع شده است. برخی از پژوهشگران، تاریخ ساخت اهرام را به بیش از 12 هزار سال پیش نسبت میدهند و آن را نقطه اوجی در تکامل شیوه معماری مقابر مصر در دوره پادشاهی کهن به حساب میآورند. اهرام مصر تقریبا در یک دوره ۱۰۰۰ ساله و در زمان شکوفایی و عظمت فراعنه مصر بین سالهای ۲۷۰۰ تا ۱۷۰۰ قبل از میلاد بنا شدهاند.
هرم غول پیکر مصر از قدیمی ترین عجایب هفتگانه است و تنها بنایی است که در میان عجایب هفتگانه تا به امروز باقی مانده است. در حدود ٢٥٨٠سال قبل از میلاد مسیح این هرمها را برای دفن فراعنه بنا بر اعتقادات مصریان باستان ساخته شده است.
مجموعه اهرام جیزه شامل قسمتهای زیر است:
هرم خوفو، هرم خفره، هرم منکور، معبد تدفینی خفره، معبد تدفینی، هرم فرعی، معبد درهای خفره، معبد درهای منکور، مقبرههای ملکه هتفرس اول، مقبرههای ملکه خنت کاوس اول، اهرام ملکهها، مصطبهها، تندیس ابوالهول، معبد ابوالهول، مقبره همیوفر، دفتر تحقیقات اهرام جیزه، گودال قایقها، مقبرههای کنده شده در صخره، گذرگاه سنگفرش تدفینی، معبد سنگ منکور، گورستان جدید، گورستان غرب، گورستان شرق، مقبرهٔ کندهشده در صخره مصطبه، مقبرهٔ کندهشده در صخره در منطقهٔ مرکزی مصطبه.
مهمترین و بزرگترین اهرام مصری، اهرام موجود در غرب قاهره است که به اهرام ثلاثه مشهورند.
برای ساخت اهرام، تعدادی شیب راهه آجر فرش احداث شد و تخته سنگهای آهکی را که از معادن آن سوی نیل با قایق به آنجا منتقل میکردند، روی شیب راههها به سمت بالا قرار میدادند. در جلوی هر هرم، معبد کوچکی قرار داشت که با گذرگاهی سنگفرش به معبدی دیگر که در دره نیل، در حاشیه مزارع واقع بود، میپیوست. در دو سوی اهرام، هرمهای کوچکی با طرحی منظم و دقیق وجود دارد که مخصوص اعضای خاندان سلطنتی بوده و جهت هرمهای 3 گانه، شمالی - جنوبی است. هرم های خوفو و خفرع نیز روی محوری مایل در امتداد یکدیگر ساخته شدهاند. این اهرام شاهکار تکنیک مهندسی، طراحی و معماری هستند. برش و اندازهگیری سنگها در حد اعجاب انگیزی دقیق بوده، به طوری که کوچکترین خطایی باعث بر هم خوردگی اشکال هندسی و حتی فرو ریختن بنا میشد. این بناها بزرگترین بناهای ساخت بشر تا کنون هستند. زمانی که هرم غول پیکر مصر ساخته شد بلندترین ساختمان جهان در آن زمان محسوب می شد و این رتبه را تا ٤٠٠٠ سال حفظ کرد.
مصریان قدیم اعتقاد داشتند که فراعنه پس از مرگ به خدایی می رسند و بنابراین مقابرشان می بایست بسیار عظیم و غیرقابل نفوذ ساخته می شد. اما در پس این عقیده، دنیایی از خرافات و دانش ستاره شناسی، علم اعداد و مهندسی و اساطیر نهفته است که امروزه اهرام را جزو عجایب دنیای کهن قرار داده است. مصریها زندگی کوتاه این جهان را فانی و مرگ را آغاز یک حیات نوین و جاویدان در دنیای دیگر میدانستند. به همین دلیل منازل خود را با مصالحی مانند خشت و گل و مقابر را از مصالح با دوامی مانند سنگ میساختند. بر اساس اعتقاد و تفکر آنان هر انسان علاوه بر جسم دارای یک روح به نام بع، و یک پیکر شبه گونه بنام کا است. «بع» پس از مرگ در زمین مانده و هر شب به جسد باز می گردد ولی «کا» میتواند مابین این دوجهان در حرکت باشد. به اعتقاد مصریها، شرط جاودانه بودن زندگانی آن بوده که بع و کا هر دو بتوانند جسد خود را شناخته و به آن بازگردند. به همین علت برای از بین نرفتن اجساد مردگان آنان را مومیایی کرده و کلیه اشیا و متعلقات آنان را در کنار شان قرار میدادند. همچنین برای محافظت از جسد، مقابر را محکم و غیر قابل نفود می ساختند تا کا بتواند در آنجا سکونت کند و از بلاهای طبیعی و سرقت اموال در امان باشد.
هرمهای سه گانه، عظیم ترین و باشکوهترین بناهای دوره پادشاهی کهن هستند. این هرمها با رمز و علم پنهانی ارتباط پیدا کرده اند و نمادهای "حکمت ازلی"، "سرزمین مصر"، "پایداری ابدی" و "فنون جادوگری" بودند.
این مجموعه دارای پنج عنصر اصلی است: اهرام خوفو، خفرع و منکورع، تندیس ابوالهول و معبد دره ای هرم خفرع.
در نزدیکی رودخانه نیل مجسمه ابوالهول برای نگهبانی از مقبره ساخته شد که نیمی شیر و نیمه دیگر خود فرعون بوده است. این مجسمه در زمان مرگ فرعون نیمه تمام ماند. در دوران پادشاهی کهن، ساخت ورودی در بخش شمالی اهرام، رو به سوی ستاره قطبی است که بخشی از مقررات دینی بوده است. این ویژگی در تمامی هرمها رعایت شده است. پس از ساخت قاعده اهرام، بدنه آنها را با سنگهای آهک سفید و براق می پوشاندند؛ پوشـش از راس هرم رو به پایین صورت می گرفت. بدین ترتیــب که قطـعات سـنگ آهـکی را روی پـله ها قرار می دادند و بین آنها را پـر می کردند، سپس آنها را می تراشیدند و رو به پائین صاف می کردند تا زاویه مناسب پیدا کند و ظاهرشان براق شود. تمامی اهرام بجز هرم پلکانی زوسر، میدوم و منکورع، دارای پوشش بوده اند. هنوز بخشی از پوشش آهکی رأس هرم خفرع موجود است، اما سنگهای پوششی هرم خوفو را در قرون وسطی برای استفاده در ساخت بناهای قاهره کنده اند.
خوفو (خئوپس)، دومین پادشاه سلسله چهارم بود که از حدود سال 2551 پیش از میلاد به مدت نزدیک به ربع قرن بر مصر حکومت نمود. وی مجموعه گیزا را در چهل کیلومتری شمال داشور، نزدیک قاهره مدرن و شهر تاریخی و کهن ممفیس، پایه گذاری کرد.
از اهرام سه گانه جـیزه، هرم خـوفو، کهن ترین و بزرگترین است و تاریخ ساخت آن به حدود سال 2570 پیش از میلاد باز می گردد. این بنای یادمانی سنگی بسیار عظیم, به «هرمی که مکان طلوع و غروب خورشید است»، شهرت داشت.
در برخی منابع که در رابطه با ویژگیهای منحصر بفرد این بنای عظیم منتشر گردیده، جرم هرم خئوپس را برابر یکصد میلیونیوم کره زمین تخمین زده اند.
خفرع، چهارمین پادشاه سلسله چهارم و پسر (یا برادر؟) خوفو بود. وی دومین هرم بزرگ گیزا و تندیس عظیم ابوالهول را احداث نمود که این دو در حدود سال 2530 پیش از میلاد ساخته شدند. هرم خفرع که در جنوب غربی هرم بزرگ خوفو واقع گردیده، در تصاویر، هرم خفرع به دلیل واقع شدن بر سطحی بلندتر نسبت به هرم بزرگ خوفو، مرتفعتر به نظر می رسد. خفرع 2558 پیش از میلاد به مدت 26 سال بر مصر حکومت کرد.
تنها استثناء، هرم خفرع اینه که در پهلوی شمالی دارای دو ورودی می باشد.
منکورع، پنجمین پادشاه سلسله چهارم و پسر خفرع بود که از حدود 2532 پیش از میلاد به مدت بیست و نه سال بر مصر حکمرانی کرد. وی کوچکترین هرم را در فلات گیزا احداث کرد که سومین هرم از مجموعه اهرام سه گانه است. و در بخش جنوب غربی دو هرم عظیم همجوار جای گرفته است. هرم مذکور نیز حدود سال 2510 پیش از میلاد بنا گردید.
هرم منکورع دارای سنگهای دو رنگ می باشد: نیمه بالایی آن توسط سنگ آهکی سفیدی پوشیده شده، درصورتیکه در بخش زیرین آن از سنگهای گرانیتی سرخ فام منطقه آسوان استفاده گردیده است. این هرم بسیار شـایان توجه می باشد، چون تنها هرم سلسله چهارم پادشاهی مصر است که دارای 16 ردیف سنگچین از جنس گرانیت می باشد و چنین پیش بینی شده بود تا سطح این هرم با سنگـهای گرانیتی پوشیده شود، اما به دلیل مـرگ ناگهانی منکورع این امر هرگز تحقق نمی یابد و هرم مذکور فاقد روکش باقی می ماند.
منبع: آکاایران، تبیان
کشور بحرین از کشورهای ثرتمند و پر رونق حاشیه خلیج فارس میباشد که درآمد خود را از دیگر کشورهای عربی نظیر دبی، کویت و عربستان تأمین میکند.
جغرافیای کشور بحرین
کشور بحرین کشوری است جزیرهای که جزو مجمعالجزایر خلیج فارس بوده و در سواحل عربستان سعودی واقع شده است و پایتخت آن منامه میباشد. بیشتر قسمتهای این جزیره از شن و سنگ و ماسه تشکیل شده است. بحرین در لغت به معنی "دو دریا" میباشد. این کشور توسط جادهی 25 کیلومتری ملک فهد که بر روی خلیج فارس ساخته شده است به عربستان سعودی متصل شده است.
پادشاه بحرین و سلطنت مشروطه
سلطنت مشروطه به عنوان پایه حکومت در بحرین رواج دارد. شیخ حمد بن عیسی آل خلیفه از سال ۱۹۹۹ قدرت را در این کشور در اختیار دارد و در سال ۲۰۰۲ کشور را به یک پادشاهی مشروطه تبدیل کرده و عنوان خود را از امیر به پادشاه تغییر داد.
تاریخچه کشور بحرین
بحرین قبل از زمان ساسانیان در قلمرو ایران بود. از سال ۱۵۲۲ تا ۱۶۰۲ بحرین مدتی در اشغال پرتغالیها قرارگرفت. در سال ۱۶۰۲ میلادی، پس از اخراج پرتغالیها توسط شاه عباس از خلیج فارس، دوباره حاکمیت ایران بر آن (به جز دورههای کوتاهی از حمله عمانیها) تا سال ۱۷۸۳ میلادی ادامه پیدا کرد. اگرچه در سال 1930 نفت در بحرین کشف شد، اما این نفت نسبت به نفت بقیه کشورهای حوزه خلیج فارس کمتر میباشد و انتظار میرفت که چاهها رو به خشکی طی کنند. شیخ عیسی بن سلمان آل خلیفه در سال 1961 امیر بحرین شد و هدف از انتخاب او تنوع بخشیدن به اقتصاد کشور بحرین بود. برنامه او این بود که بحرین را به عنوان یک مرکز بزرگ ملی معرفی کند و برای مردم کشور مراقبتهای پزشکی رایگان، آموزش و حقوق بازنشستگی سالمندان فراهم کند.
درگیری بین مسلمانان شیعه و سنی یک مشکل تقریباً میشود گفت حل نشدنی در بحرین است. این درگیری از دیرباز وجود داشته و اکنون نیز ادامه دارد. اقلیت این کشور از جمله حاکمان آن که کنترل تمام قدرت و ثروت کشور را در دست دارند اهل تسنن هستند. شیعیان هم برای داشتن نمایندهای در دولت، دست به درگیریهای مختلفی از سال 1994 تا به کنون زدهاند که موجب کشته شدن جمع کثیری از مسلمانان چه سنی و چه شیعه گردیده است.
وسعت کشور و پایتخت بحرین
بحرین ۷۰۶ کیلومتر مربع مساحت دارد که حتی کوچکتر از کوچکترین استان ایران است. از هفتصد کیلومتر مربع مساحت این کشور نزدیک به چهارصد کیلومترمربع آن بیابانی است. بحرین به «جزیره یک میلیون نخل» نیز شهرت داشتهاست. بحرین شامل سه شهر یا به عبارت بهتر سه جزیره اصلی منامه و محرق و ستره است. در بحرین روستاهایی هم هست که در فاصلههای نزدیک به یکدیگر قرار دارند. بدلیل وسعت کم بحرین مسؤلان این کشور کوچک اقدام به پر کردن دریا و افزایش وسعت سرزمین خود کردهاند و با ساخت و سازهای هدفمند پیشرفت قابل توجهی داشتهاند.
اماکن تاریخی و تفریحی کشور بحرین
سواحل بحرین بسیار دیدنی است و بسیاری از ورزشهای آبی در گرمای همیشگی حاشیه خلیج فارس انجام میگیرد که قایقرانی و شیرجه در این آبها بسیار متداول است. بیابانهای گرم بحرین و صدها درخت خرمای این کشور نیز مشهور است. اماکن تاریخی این کشور نیز شامل موارد زیر میّباشد:
قلعه بحرین، قلعه رفاع، قلعه عراد، موزه بحرین، مسجدخمیس، مسجد سیادی، جزیره حوار، خانه سیادی، بابالبحرین، بر صخیر، خانه جسره خانه شیخ عیسی بن علی و آثار تاریخی متعدد دیگری که ما برای شما مهمترینهای و پربازدیدترین آنها را برای شما گردآوری کردیم.
(هتل جزیره حوار)
(قلعه بحرین)
(باب البحرین)
(قلعه عراد)
(مسجد و خانه سیادی)
(مسجد شیخ احمد الفاتح)
رونق اقتصادی کشور بحرین
بحرین خود کشور ثروتمندی نمیباشد بلکه ثروت و درآمد موجودش وابسته به کشورهای اروپایی و عربی از جمله عربستان سعودی میباشد. همانطور که گفتیم این کشور دارای منبع نفت و گاز محدودی میباشد از این رو سعی در کسب درآمد از طُرق مختلف نمودهاند. اقتصاد این کشور وابسته بانکداری و هواپیمایی موفق خود و همچنین ، صنایع ساخت و تعمیر کشتی و ناوها و بنادر مجهز صنعتی میباشد. درآمد مردم این کشور در گذشته از طریق سنتی پیدا کردن مروارید در دریا تأمین میشده اما اکنون با پیشرفت علم و صنعت کسب این درآمد از طریق گردشگری و توریست تأمین میشود.
ترجمه و گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
پلهای تاریخی اصفهان: سی و سه پل، پل خواجو، پل شهرستان، پل چوبی و پل مارنان است. در اصفهانگردی خود پل های تاریخی اصفهان را از یاد نبرید.
اگر قصد مسافرت دارید پیشنهاد ما به شما رفتن به اصفهان است؛ شهری که آنقدر جاهای دیدنی دارد که باید برنامهریزی دقیقی داشته باشید تا دست پر از آن خارج شوید و جایی را ندیده باقی نگذارید. پر واضح است که یکی از اصلیترین جاذبه های این شهر، پلهای تاریخی اصفهان است. پلهایی که در مسیر رودخانه زاینده رود از سمت غرب به شرق قرار گرفتهاند و شامل پلهای باستانی و پلهای جدید میشود. در این مقاله به معرفی پلهای باستانی شهر اصفهان میپردازیم.
1. پل مارنان
معرفی پل های تاریخی اصفهان-پل مارنان
غربیترین پل واقع در شهر اصفهان با نامهای مارنان، ماربین، سرفراز، ماربانان و مادنان شناخته میشود. برخی از محققین قدمت این پل (پل مارنان) را مربوط به دوران ساسانی میدانند. این پل در حال حاضر دارای 17 دهانه است.
2. سی و سه پل
معرفی پل های تاریخی اصفهان-سی و سه پل
خیابان چهارباغ مهمترین خیابان شهر تاریخی اصفهان است. این خیابان از چهارراه تختی شروع میشود و تا میدان آزادی (دروازه شیراز) ادامه پیدا میکند. حدفاصل چهار راه تختی تا میدان امام حسین (ع) (دروازه دولت) را چهارباغ پایین، از میدان امام حسین (ع) تا سی و سه پل را چهارباغ عباسی و از منتها الیه جنوبی سی و سه پل تا میدان آزادی (دروازه شیراز) را چهارباغ بالا مینامند. پل اللهوردی خان یا سی و سه پل از نظر موقعیت مکانی به دلیل اینکه رابط میان دو قسمت این خیابان بزرگ است از اهمیت ویژهای برخوردار میباشد. قدمت این پل به سال 1008 هجری قمری و دوره حکومت شاه عباس اول صفوی باز میگردد و ساخت آن حدود چهار سال طول کشیده است. سردار اللهوردی خان هزینه احداث این پل را پرداخت کرده و برای همین به نام خودش معروف شده است. طول این پل 300 متر و عرض آن 14 متر میباشد. در دو طرف قسمت فوقانی این پل راهروهای سرپوشیده وجود دارد که میتوان به کمک آنها از گزند آفتاب تابستان و بارندگی زمستان در امان بود. این پل دارای یک پیادهروی روباز در بالا و یک پیادهروی مسقف در پایین میباشد. در ایام قدیم این پل در زمان جشنهای آبریزان یا آبپاشان ارامنه محل اجتماع شاه و بزرگان و شعرا و... بوده است. علاوه بر این، مراسم خاجشویان ارامنه نیز در حوالی این پل برگزار میشده است. این پل به نامهای شاه عباسی، جلفا، چهل چشمه و زایندهرود نیز شناخته میشده است.
3. پل جویی
پل جویی را به اشتباه پل چوبی نیز مینامند. این پل کوچک مابین سی و سه پل و پل خواجو قرار دارد و در دوره شاه عباس دوم در سال 1065 ساخته شده است. وجه تسمیه این پل به دلیل جوی سنگی کوچکی است که بر روی آن قرار داشته است. این پل محل عبور خانواده شاه صفوی و اشراف و سفیرانی بوده است که اجازه ملاقات با شاه عباس دوم را پیدا مینمودند.
4. پل خواجو
معرفی پل های تاریخی اصفهان-پل خواجو
پل خواجو را بدون اغراق میتوان زیباترین پل واقع بر روی زایندهرود دانست که در میان پلهای جهان نیز از زیبایی خاصی برخوردار است. این پل مابین پل جویی و پل شهرستان قرار گرفته و قدمت آن به دوره صفویه و به دوره شاه عباس دوم (1060 هجری قمری) باز میگردد. قسمت فوقانی این پل برای عبور کالسکهها و چهارپایان و قسمت زیرین برای عبور افراد پیاده بوده است. قسمت زیرین تماماً از سنگ و ساروج ساخته شده و دهانههای عبور آب به کمک تختههای قطوری کنترل میشود به طوری که با بستن این دهانهها سطح آب در قسمت غربی بالا میآمده و دریاچه کوچکی را به وجود میآورده است. در قسمت شرقی پلکانهای سنگی وجود دارد که به کمک آنها میتوان تا سطح آب پایین رفت و از مناظر زیبا لذت برد. در قسمت مرکزی طبقه بالای پل عمارت بیگلربیگی قرار دارد که به منظور پذیرایی و تشریفات رسمی ساخته شده بود. اشراف و بزرگان از طریق این عمارت میتوانستند مسابقات شنا و قایقرانی را در ناحیه غربی پل تماشا کنند.
5. پل شهرستان
معرفی پل های تاریخی اصفهان-پل شهرستان
پل شهرستان با نامهای پل جی و پل جسر حسین نیز معروف است. این پل قدیمیترین پل زایندهرود است و برخی محققین قدمت پایههای آن را مربوط به دوره هخامنشیان مربوط میدانند. این پل تا زمان صفویه مهمترین راه رسیدن اهالی اصفهان به شیراز بوده است. برخی از محققین علاوه بر عبور و مرور، پل شهرستان را یک پل نظامی میدانستند.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
این پژوهش که نخستین نمونه در هفت سال اخیر برای آزمایش تاثیر واکسن اچآیوی است، با بودجه موسسه ملی بهداشت آمریکا انجام میشود.
به گفته محققان، یک واکسن ایمن و موثر در کنار ابزارهای کنونی جلوگیری از اچآیوی میتواند تیر خلاصی برای این بیماری باشد.
در آفریقای جنوبی روزانه بیش از 1000 نفر به اچآیوی مبتلا میشوند. آخرین واکسن اچآیوی نویدبخش در سال 2003 در تایلند آزمایش شد که محققان در سال 2009 از تاثیر 31 درصدی آن بر جلوگیری از این بیماری پس از 3.5 سال خبر داده بودند. به عبارت دیگر، نرخ ابتلا در گروه دریافتکننده واکسن 31 درصد کمتر بود.
تحقیق جدید در آفریقای جنوبی از یک واکسن اچآیوی استفاده خواهد کرد که مشابه نمونه مورد استفاده در تایلند است اما به منظور ارائه محافظت بیشتر و طولانیتر اصلاح شده است.
این واکسن بر روی 4500 زن و مرد سالم بین 18 تا 35 سال آزمایش شده و نتایج آن در سال 2020 اعلام خواهد شد.
در پژوهش تایلند از دو واکسن استفاده شد: یکی به نام ALVAC-HIV که متشکل از یک ویروس پرنده اصلاح شده برای برخورداری از سه ژن بود و دیگری واکسن زیر واحد پروتئین نام داشت که دارای نسخه مهندسی ژنتیکی شده پروتئینی در سطح اچآیوی بود.
تحقیق آفریقای جنوبی از این واکسنها بهره خواهد برد اما اصلاحات مهمی روی آنها اجرا خواهد شد. هر دو واکسن برای محافظت در برابر زیرگروهی از ویروس اچآیوی موسوم به زیرگروه C اصلاح شدهاند که به تعداد زیادی در آفریقای جنوبی وجود دارد.
علاوه بر آن، واکسن زیرواحد پروتئین مورد استفاده در پژوهش جدید حاوی یک ماده کمکی متفاوت نسبت به تحقیق تایلند برای افزایش اثرگذاری آن خواهد بود. همچنین در این تحقیق، شرکتکنندگان پس از یک سال یک دوز تقویتی واکسن را دریافت خواهند کرد تا تاثیر حفاظتی آن تمدید شود.
شرکت سانوفی پاستور به تامین واکسن ALVAC-HIV و شرکت گلاکسو اسمیت به ارائه واکسن زیرواحد پروتئین برای این تحقیق خواهند پرداخت.
5454
وبسایت یک پزشک - علیرضا مجیدی: مسجد جامع یا مسجد جهاننما، مسجد اصلی دهلی قدیم و از بزرگترین و معروفترین مساجد هند است که بر روی بلندی ساخته شده است. این مسجد، به فرمان شاهجهان، پنجمین امپراتور سلسله گورکانیان هند که تاجمحل را نیز ساخته، احداث شد.
محوطه خارجی مسجد ظرفیت ۲۵ هزار نمازگزار را دارد. این محوطه از شرق، شمال و جنوب به سه ردیف پلکان منتهی میشود که همگی با سنگهای قرمز ساخته شدهاند. در شمالی مسجد ۳۹ پله، در جنوبی ۳۳ پله و در شرقی که دری بزرگتر است و محل ورود خانواده سلطنتی بوده، ۳۵ پله دارد.
در اطراف مسجد، دکهها و مغازههای متعددی به فروش انواع کالا مشغول هستند. ساختمان اصلی این مسجد ۸۰ متر طول، ۲۷ متر عرض دارد و سقف آن از سه گنبد تشکیل شده است. گنبدهای آن از سنگ مرمر راهراه سفید و ارغوانی ساخته شدهاند و زیر آنها سالنی با هفت ورودی قوسی شکل رو به غرب وجود دارد و دیوارهای آن تا نیمه با سنگ مرمر پوشیده شدهاند.
دو مناره سر به فلک کشیده، به ارتفاع چهل و یک متر، دو طرف این گنبدها جای گرفتهاند. این دو مناره ۴۰ متر ارتفاع و صد و سی پله دارند و از سنگ قرمز و سنگ مرمر سفید ساخته شدهاند که به صورت راهراههای طولی کار گذاشته شدهاند.
در محوطه پشتی مسجد نیز چهار مناره کوچک قرار گرفته که هفت ورودی قوسدار آن به سمت غرب باز میشود و دیوارهای مسجد تا ارتفاع تقریباً یک متر با مرمر پوشیده شدهاند.
غیر از این سالن، در مسجد شبستان دیگری نیز برای اقامه نماز وجود دارد که حدود ۶۱ در ۲۷ مترمربع مساحت داشته و هفت ورودی قوسدار دارد. در بالای هرکدام از این ورودیهای قوسی شکل کتیبههایی از مرمر سفید قرار دارد که ۲/۱ متر طول و ۷۶ سانتیمتر عرض دارد و روی آن با مرمر سیاه نقش خورده است. روی این کتیبهها تاریخ ساخت مسجد حک شده و به فضایل و سلطنت شاهجهان اشاره شده است.
کف مسجد با مرمر سیاه و سفید فرش شده و قسمتی که قرار است سجاده هر نمازگزار باشد با سنگهای مرمر مشخص شده است. این سجادههای مرمرین از نظر اندازه ۹۱ سانتیمتر در ۵۰ سانتیمتر بوده و در مجموع گویی ۸۹۹ سجاده سیاه مرمرین در کف مسجد جایگذاری شده است.
خبرگزاری آریا-مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمان گفت: در حال حاضر پرونده 3 اثر تاریخی استان کرمان برای ثبت در فهرست میراث جهانی در حال آماده سازی است.
به گزارش خبرگزاری آریا، محمود وفایی در دیدار با مشاوران آماده سازی پرونده 3 اثر تاریخی برای ثبت یونسکوسرمایه گذاری بخش گردشگری کشور سوئیس در محل هتل جهانگردی کرمان با اشاره به اینکه استان کرمان در گذشته یکی از مقاصد اصلی گردشگران خارجی بوده است، افزود: ارگ تاریخی بم یکی از شاخص ترین آثار تاریخی است که در هر برهه از زمان معرف این استان در بین گردشگران خارجی بوده است.
وی با بیان اینکه استان کرمان دارای بیشترین آثار تاریخی و طبیعی ثبت جهانی در کشور است، اظهار داشت: در کنار این آثار ثبت جهانی، این استان از7 هزار اثر شناخته شده و700 اثر ثبت ملی بهره می برد که هرکدام از آنها به تنهایی می تواند گردشگران بسیاری با سلایق مختلف را به سوی خود سوق دهد.
وفایی به محوطه های باستانی این استان از جمله کنارصندل جیرفت اشاره کرد و گفت: طبق کاوشهای انجام شده و کشف آثار مختلف در این محوطه، باستانشناسان ایرانی و خارجی بر وجود نشانه هایی از نخستین تمدن بشری در این منطقه صحه گذاشته اند.
وی با اشاره به اینکه استان کرمان به استان چهار اقلیم مشهور است، افزود: در این استان می توان دو منطقه گرم( گندم بریان) و سرد (سیرچ) را در فاصله 25 کیلومتری از یکدیگر تجربه کرد.
وفایی به برگزاری نخستین اولترا ماراتن ایران در کویر لوت با حضور 40 دونده مطرح جهان در اردیبشهت امسال اشاره کرد و گفت: این اولترا ماراتن نخستین تجربه کشور ایران در این زمینه بود که بزودی مسابقات جهانی موتور سواری و دوچرخه سواری با همکاری یک مؤسسه ورزشی در کشور استرالیا در بیابان لوت و منطقه کلوت ها برگزار می شود.
وی به راه اندازی پیست اسکی، احداث هتل و مجموعه های گردشگری توسط یک سرمایه گذار ایرانی و بومی در منطقه هنزا، اشاره کرد و گفت: این پروژه بزرگ پس از اخذ مجوزهای لازم با سرمایه گذاری بالغ بر هزار میلیارد تومان اجرا می شود.
وفایی با اشاره به اینکه استان کرمان دارای 12 قله بالای 4 هزار متر است، بیان داشت: قله هزار، چهارمین قله ایران است که دارای هزار گونه گیاه دارویی است.
وی افزود: در کنار جاذبه هایی که عنوان شد صنایع دستی کرمان از جمله پته وگلیم که بزودی جهانی نیز خواهند شد، را می توان معرف این استان در بین گردشگران داخلی و خارجی دانست.
وفایی استفاده از شبکه های مجازی وسایت های اینترنتی را راهی مناسب برای معرفی استان کرمان به گردشگران خارجی دانست و گفت: با توجه به اینکه اکثر گردشگران استان کرمان از کشورهای اروپایی هستند شرکت در نمایشگاه های بین المللی از جمله کشورهای اروپایی و آسیای غربی در دستور کار است.
وی ثبت جهانی آثار تاریخی را از برنامه های مد نظر برای معرفی استان کرمان در سطح بین المللی دانست و افزود: در حال حاضر پرونده3 اثر دیگر برای ثبت جهانی در حال آماده سازی است.
وفایی گفت: ایجاد زیرساخت های گردشگری، برگزاری جشنواره های داخلی، بازسازی و مرمت ابنیه تاریخی و توسعه خانه های بوم گردی و سنتی در بافت تاریخی شهرها به منظور آماده سازی زمینه های لازم برای حضور گردشگران داخلی و خارجی در استان کرمان است.
تاریخ انتشار : یکشنبه ۷ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۶:۲۸
متن گزارش تصویری
خانه تاریخی شترگلو؛ اثر معماری متعلق به اواخر دوره قاجار
کد خبر : 110967
منبع : خبرگزاری ایرنا
برچسب ها : خانه تاریخی، شترگلو، دوره قاجار