خبرگزاری آریا -
اگر علائم سرماخوردگی بیشتر از سه روز طول کشید به پزشک مراجعه کنید
چه کودکانی کمتر سرما می خورند؟
دکتر طاهری متخصص کودکان گفت: با اشاره به اینکه سرماخوردگی و آنفلوآنزا علایم مشترکی دارند، گفت: با شروع فصل سرما بیماری که ممکن است در اعضای هر خانوادهای بروز کند، سرماخوردگی است که این بیماری در کودکان نگرانی بیشتری به همراه دارد.
وی با اشاره به اینکه چه کودکانی کمتر به این ویروس دچار میشوند، افزود: کودکانی که دو سال کامل از شیر مادر تغذیه شدهاند و دچار سوءتغذیه نیستند، کمتر به سرماخوردگی دچار میشوند؛ چرا که بدنشان مقاومت بیشتری دارد.
زمان مناسب تزریق واکسن آنفلوآنزا
این متخصص کودکان، با بیان اینکه اختلالات رشد، مقاومت ایمنی بدن را ضعیف میکند، ادامه داد: بهتر است واکسن آنفلوانزا از اول پاییز تزریق شود تا بدن در برابر ویروس سرماخوردگی مقاومت بیشتری داشته باشد.
طاهری درباره کمتر مبتلا شدن کودکان به سرماخوردگی تصریح کرد: با استفاده از ماسک، شستن مداوم دستها، تماس کمتر با افراد بیمار و استفاده بیشتر مایعات میتوان تا حدی این بیماری را کنترل کرد.
وی تاکید کرد: پرهیز از مصرف میوههای نشسته و سبزیجات خام و اغذیه غیربهداشتی مانند لواشک، بستنی و آلوچه، ادویهجات و بسیار مهمتر از آن دوری از افراد سرماخورده بویژه در محیطهای مدرسه، مهدکودک و دانشگاه که افراد بیشتر در معرض سرماخوردگیهای مکرر قرار میگیرند، مهم است.
این متخصص کودکان، افزود: توصیه شده که در صورت تماس با افراد سرماخورده، بینی و گلو را با آب نمک شستوشو داده و مصرف بیشترمایعات و سوپ و اغذیه و ویتامینها را در رژیم غذایی خود لحاظ کنند. رعایت فاصله از فرد سرماخورده بویژه هنگام عطسه یا سرفه و جداکردن ظرفهای غذای فرد بیمار هم میتواند در کاهش احتمال عفونت موثر باشد.
وی با اشاره به اینکه کودکان بیشتر در معرض سرماخوردگی قرار میگیرند، افزود: از آنجا که کودکان در سنین قبل از مدرسه به طور متوسط چهارتا شش مرتبه در سال مستعد سرماخوردگیاند باید مراقبتهای بیشتری از آنها صورت گیرد.
این متخصص کودکان، ادامه داد: اگر علائم سرماخوردگی مانند تب، آبریزش و گرفتگی بینی، سرفههای خلطدار، گلو درد، تنگی نفس و بیحالی شدید, سه روز بیشتر بطول انجامد، احتمال اضافه شدن بیماری عفونی باکتریایی به سرماخوردگی وجود دارد و باید به پزشک مراجعه شود. نشانههای این گلودرد شامل قرمزی و تورم لوزهها، تورم غدد لنفاوی در جلوی گردن، تب، سردرد، درد عضلانی، شکم درد و گلودرد است.
وی با تاکید بر اینکه از شایعترین بیماریهای کودکان سرماخوردگی است، تصریح کرد: بیماریهای تنفسی فوقانی مانند آلرژی، سرماخوردگی، آنفلوآنزا و آنژین است که مقابله با آنها را باید بسیار جدی گرفت.
تب و سردرد، سرفههای خشک و درد عمومی بدن به طور ناگهانی از نشانههای آنفلوآنزا هستند
سرما عامل سرماخوردگی نیست
این متخصص کودکان، با بیان اینکه سرما، عامل سرماخوردگی نیست ، تصریح کرد: برخلاف باور بسیاری از مردم، هوای سرد تاثیری در سرماخوردگی ندارد. وی با اشاره به اینکه در اوایل پاییز و زمستان، اغلب کودکان در مهدکودک و مدرسه به سر میبرند، افزود: در زمستان تجمع در مکانهای سرپوشیده، شانس انتقال عفونتهای ویروسی را از فردی به فرد دیگر بیشتر میکند. حساسیت در کودکان نیز ناگهان با نشانههایی از قبیل گرفتگی بینی، عطسه، آبریزش بینی و چشم ظاهر میشود. عطسههای پیاپی و آبریزش بینی بیرنگ و رقیق از علایم آلرژی است.
این متخصص کودکان، با اشاره به اینکه گاهی این علائم کوتاه مدت، ولی گاهی طولانی و با سرفه بدون تب ادامه مییابد، گفت: مهمترین درمان حساسیت یا آلرژی، پیدا کردن عامل ایجاد حساسیت یا آلرژی و حذف آن در زندگی است.
وی تصریح کرد: سرماخوردگی و آنفلوآنزا علایم مشترکی دارند که آنفلوآنزا با تب و سردرد، سرفههای خشک، درد عمومی بدن به طور ناگهانی ظاهر و تب 38 تا 40 درجه سانتیگراد تا سه - چهار روز و گلودرد از نشانههای بارز آنفلوآنزا هستند.
وی ادامه داد: رعایت بهداشت فردی در مواقعی که فرد مبتلا است، استراحت به مدت یک هفته، رژیم غذایی مناسب، استفاده از دستمال هنگامعطسه و سرفه و شست وشوی دستها، اهمیت خاصی دارد. به خصوص در فصل زمستان، روزانه یک لیوان آب پرتقال تازه بسیار مفید و مناسب و تزریق واکسن آنفلوآنزای فصلی برای کودکان و افراد مسن به خصوص افرادی که بیماریهای زمینهای دارند، توصیه میشود.
طاهری با بیان اینکه استراحت و رژیم غذایی، بهترین روشهای درمان سرماخوردگی است، یادآور شد: هوای سرد، باعث خشک شدن مخاط بینی و شرایط مناسب برای سرایت ویروس است که مرطوب کردن هوا، راهی برای مقابله با آن است.
وی خاطر نشان کرد: به محض اینکه فرزند شما به گلودرد، سرماخوردگی شدید یا تب دچار شد او را نزد پزشک یا مرکز بهداشت درمانی ببرید.
منبع:isna.ir
هنوز هم همچون نوروز در کشور ما که برای مردم اهمیت فراوانی دارد و در هر نقطه ای به روش خاص آن بزرگ داشته می شود، در کشورهای دیگر هم وعده های خاصی از غذا در روز کریسمس و شب سال نوی میلادی آماده و سرو می شود.
میلاد حضرت مسیح و نزدیک شدن به سال ۲۰۱۷ میلادی، را به هموطنان مسیحی و تمام مسیحیان جهان، تبریک گفته و فهرستی از غذاهای بسیار رایجی را که کریسمس و در کشورهای مختلف جهان سرو می شود را با هم مرور خواهیم کرد. در این سفر خوشمزه و خوشرنگ با ما همراه باشید:
آلمانی ها عمدتا کیک های میوه ای که به «گلوهواین» معروف است را تهیه می کنند. این کیک سمبلی از کوهان شتر است که مرد خردمندی را برای دیدار با حضرت مسیح حمل می کند.
در استرالیا هم در زمان کریسمس تابستان است و ساکنان این کشور نیز، با کباب کردن بوقلمون و گوشت، کریسمس را جشن می گیرند. همچنین در این زمان شاه میگو را هم همان طور که در تصویر مشاهده می کنید، گریل می کنند. به نوع سنتی این نوع گریل کردن به اصطلاح shrimp on the barbie گفته می شود.
مسیحیان مصری سه روز قبل از کریسمس غذاهای گیاهی مصرف می کنند. غذای اصلی آنها در این زمان Kushari، ماکارونی، برنج و ظرف هایی محتوی عدس است که روی آن را ترشی سس گوجه فرنگی پوشانیده است.
چه باورتان بشود و چه نشود، مردم چین، در کریسمس با رفتن به «کی اِف سی» مرغ سوخاری می خورند.
خبرگزاری آریا - مجله همشهری دانستنیها - لیدا هادی: ورزشکارهای حرفه ای المپیک چه مقدار غذا می خورند و چه رژیمی دارند که می توانند در هر دوره سرپا و سرزنده باشند؟
المپیک تمام شد و مدال ها هم تقسیم شدند و رفتند. حالا نوبت حاشیه هاست تا چهار سال بعد. مرور صحبت ها و اتفاق های ریز و درشت. حالا حرف از خداحافظی احتمالی فلپس شناگر است و مدال برنز بانوی ایرانی. این وسط خیلی ها هم رفته اند توی فکر قد و هیکل ورزشکارها و خورد و خوراکشان.
این که چطور یک قهرمان می تواند در دوره های مختلف المپیک روفرم باشد؟ مگر برنامه غذایی یک ورزشکار چطوری است که می تواند در مدت چهار سال چربی روی چربی نگذارد؟ برای پی بردن به راز موفقیت های ورزشکارها بد نیست به رژیم غذایی خاص معروف ترین ها نگاه بیندازیم. شاید راز زیبایی و ورزیدگی آن ها دستمان آمد.
غذا یعنی فقط پاستا
میسی فرانکلین؛ شناگر
«فرانکلین» در سال 2012 (1391) برنده چهار مدال طلاب المپیک شد و عنوان بهترین شناگر سال را هم به دست آورد. البته رسیدن به این افتخارات ساده نبود. او برای رسیدن به آمادگی لازم برای شرکت در مسابقات المپیک، شش روز در هفته تمرین می کند و شش وعده در روز هم، غذا می خورد.
او برای این پرخوری دلیل خودش را دارد. «وقتی غذاهای سالم تری می خورید، ناخودآگاه مصرف کالری تان کم می شود. با این حساب طبیعی است که بخواهم در روز غذای بیشتری بخورم. من سعی می کنم بعد از یک تمرین سخت و طاقت فرسا، پروتئینی بیشتری مصرف کنم. ضمن این که نصف بشقابم در هر وعده غذایی باید کربوهیدرات باشد.
من یک ورزشکار حرفه ای هستم و اگر به قدر کافی کربوهیدرات نخورم، سطح انرژی ام پایین می آید.»خب، حالا شاید بپرسید که کربوهیدرات مصرفی شناگر چی هست که او این قدر درباره اش حرف می زند. پاستا؛ روزی نیست که فرانکلین یک بشقاب پاستا سر میز نداشته باشد.
عاشق فروتن سس کچاپ
آلی رایسمن؛ ژیمناست
بعد از به دست آوردن مدال طلای فردی و تیمی در المپیک 2012 (1391)، دیگر خبری از ورزشکار معروف نبود تا این که دو سال بعد، او دوباره در تورنمنتی جهانی پا گذاشت، البته این بار با منبع انرژی متفاوت. او کلا رویه رژیم و تمرین های ورزشی اش را عوض کرد تا بلکه در مسابقات ریو بتواند افتخارات گذشته را حفظ کند.
رژیم او طوری تنظیم شده بود که هم باید انرژی مورد نیاز بدنش را تامین می کرد و هم گرمی به وزنش اضافه نمی کرد؛ رژیمی که برای ورزشکار خیلی سخت بود. اما انتخاب های رایسون درست از آب درآمد. غلات با شیر خشک بدون چربی، ماست یونانی و میوه، سینه مرغ بریان با برنج قهوه ای و سبزیجات و ماهی سالمون بریان شده همراه با پاستای غلات کامل و سبزیجات، رژیم غذایی او شدند.
البته رایسمن یک عادت عجیب دارد که نتوانسته هنوز آن را کنار بگذارد؛ سس کچاپ. او روی هر چیزی که می خورد، سس کچاپ می ریزد، طوری که الان دیگر هم تیمی هایش هم از سس کچاپ به عنوان رمز موفقیت رایسمن استفاده می کنند.
حالا فقط استیک و فیله مرغ
مایکل فلپس؛ شناگر
می گویند وقتی «فلپس» جوان خودش را برای المپیک 2008 (1387) پکن آماده می کرد، روزی 10 هزار تا 12 هزار کالری به ازای شش ساعت تمرین مصرف می کرد. صبحانه او شامل یک ساندویچ تخم مرغ با تمام مخلفات اعم از پنیر، پیاز سرخ شده و بعد از آن پنکیک شکلات، نان تست فرانسوی، املت همراه با پنج عدد تخم مرغ می شد.
برای ناهار ساندویچ همبرگر دوبل با پنیر همراه با نوشیدنی های انرژی زا، حدود 500 گرم ماکارونی و برای شام هم یک پیتزای کامل به علاوه 500 گرم ماکارونی می خورد. آقای ورزشکار همه این غذاها را تنها در یک روز می خورد؛ یعنی هر وعده حدود چهار هزار کالری. البته این پرخوری مال دوران جوانی شناگر بود و او حالا در 31 سالگی در خورد و خوراک محتاط تر شده است. حالا کالری روزانه اش را به 3500 تا 4000 رسانده است و بیشتر سالاد می خورد با فیله مرغ یا استیک.
تف آفریقایی ها را می خورد
شالان فلاناگان؛ دوی استقامت
رژیم غذایی دونده آمریکایی یک جورهایی عجیب و غریب است. با اینکه به نظر همه، او به خاطر دویدن های طولانی باید به غذایش هم حسابی برسد، اما شالان حسابی کم خوراک است و بیشتر سعی دارد سالم بخورد تا زیاد. او که چهار دوره متوالی در المپیک شرکت کرده است و هر بار هم به افتخاری تازه رسیده، بیشتر اهل خوردن غلات و آجیل است تا گوشت و مرغ.
به عقیده او ریزمغذی ها بیشتر به درد می خورند تا پروتئین های حیوانی و... . برنامه غذایی او اغلب شامل غلات آهسته سوز همراه با میوه و کشمش، سالاد،ر اسموتی میوه ها و سبزیجات، مرغ، سالمون و آجیل میوه ای خانگی است. برای دسر هم یک جور کلوچه خاص می خورد؛ کلوچه ای که با کره بادام زمینی و تف. می دانید که تف چیست؟ تف جزء حبوبات آفریقای جنوبی به حساب می آید و شبیه کوینولا و ارزن است.
کالری زیاد با نوشیدنی ها
سث ویل؛ پاروزن
«ویل» زیاد می خورد. البته حق دارد. ورزشی که او انجام می دهد، زیاد از حد کالری می خواهد. آقای پاروزن الان روزی شش تا هشت هزار کالری می خورد، ولی باز احساس می کند که باید بیشتر بخورد. البته این ورزشکار قد کشیده، از اول کار این طوری نبود.
او می گوید وقتی وارد رشته پاروزنی شد، «چاق و قد کوتاه» بود، درست مثل یک دانشجوی سال اولی. او در مدتی کوتاه حدود 35 کیلو وزن کم کرد. این روزها غذای اصلی ویل نوشیدنی های انرژی زا، تخم مرغ، سبزیجات، لوبیا، برنج، سیب زمینی، پرتقال و شیرشکلات است. بماند که پروتئین زیاد با کربوهیدرات را هم در روز فراموش نمی کند و البته یک نوع خوراک مکزیکی به نام «carne asada tacos».
همیشه سبک می خورد
دیوید بودیا؛ شیرجه زن
بین ورزشکارهای حرفه ای المپیک، شیرجه زن ها کار سختی دارند. برای این که باید در حد گرم هم مراقب وزن شان باشند و اجازه ندهند ذره ای چربی به بدنشان اضافه شود. آن ها این کار را به دلایل حرفه ای و برای زیبایی باید انجام بدهند، برای همین طفلکی ها کمتر از هر ورزشکار دیگری غذا می خورند. نمونه اش «دیوید بودیا» قهرمان شیرجه دنیا که روزانه فقط 1800 کالری مصرف می کند.
او برای مسابقات برزیل به رژیم کم کالری خودش حسابی پایبند بود. او صبحانه پنکیک می خورد با مقدار زیادی مکمل پروتئین. بعد هم اسموتی میوه می خورد. ناهارش هم کمی کره بادام زمینی بود و سیب با تکه های گوشت بوقلمون و پنیر. شام هم چیز زیادی در انتظارش نبود؛ مرغ کبابی با هلو.
شب ها بیشتر از روزها می خورد
یوسین بولت؛ دونده
درباره «بولت» دونده معروف جاماییکایی و خورد و خوراکش در زمان المپیک 2008 (1387) چین حرف و حدیث زیادی راه افتاد. دونده آفریقایی از غذاهای چشم بادامی ها متنفر بود و به قول خودش حتی نمی توانست آن ها را بو کند، برای همین در آن روزهای المپیک زده بود به خط خوردن فست فود.
او در 10 روز مسابقات روزی 100 تا ناگت می خورد؛ یعنی اندازه مصرف یک روز یک مهدکودک. البته خودش می گوید که دیگر بعد از آن با هوس خوردن فست فود کنار آمده است. «وقتی هوس خوردن چیزی را می کنید، باید سعی داشته باشید یک جوری از خیرش بگذرید.»
او اصلا دوست ندارد که در دوران بازنشستگی بعد از پایان رقابت ها، چاق شود. «با چند نفر از اطرافیانم شرط بستم... همه می گویند که من خیلی تنبلم و حتما دو سال بعد از بازنشستگی، شکمم می آید جلو.» حالا آقای دونده برای نرسیدن به روزهای چاقی، رژیم خاصی دارد. او روزها غذای سبکی می خورد.
سریع ترین انسانی روی کره زمین- لقبی که به بولت داده اند- در روزهای گرم و طولانی تمرین، یک ساندویچ تخم مرغ می خورد و کمی پاستا به همراه گوشت گوساله. اما شب ها، داستان او چیز دیگری است. بولت برای تامین کالری بدنش شب ها حسابی غذا می خورد؛ شبی یک مرغ بریان.
بامداد – مطالعات محققان نشان می دهد، ورزشکاران حرفه ای از سیستم ایمنی متفاوتی نسبت به سایرین برخوردارند که آنها را بیش از افرادی که ورزش نمی کنند، در معرض ابتلا به بیماری قرار می دهد.
ورزشکاران حرفه ای نیز همانند سایر مردم باید مراقب سلامتی خود باشند یا حتی می توان گفت، آنها در زمانی که دچار کمبود خواب یا خستگی می شوند باید بیش از سایرین مراقب خود باشند، زیرا بیش از عامه مردم در معرض ابتلا به انواع بیماری ها هستند.
در فصل سرما، به دلیل نامساعد بودن هوا میزان سرماخوردگی افزایش می یابد و ورزشکاران از این بیماری مصون نیستند.
مطالعات محققان دانشگاه «پرتوریا» در آفریقای جنوبی نشان می دهد، ورزشکاران حرفه ای که در تمرینات سخت، فعالیت های بدنی طولانی و همینطور مسابقات شرکت می کنند، از سیستم ایمنی متفاوتی نسبت به سایرین برخوردارند که آنها را بیش از افرادی که ورزش نمی کنند در معرض ابتلا به بیماری قرار می دهد.
«Martin Schwellnus» از محققان این مطالعه می گوید : ورزشکاران حرفه ای که در مسابقات یا تمرینات طولانی مدت شرکت می کنند، به همان نسبت ابتلا به انواع بیماری ها در آنها افزایش پیدا می کند.
این مطالعه، تصویری کاملا متفاوت از آنچه که در ذهن عامه مردم نسبت به ورزشکاران وجود دارد را پیش روی ما قرار داده است.
ورزش روزانه و در حد معمول می تواند برای دوری از بیماری ها یا کاهش ابتلا به سرماخوردگی مفید باشد و سلول های ایمنی بدن را افزایش دهد، اما در ورزشکاران حرفه ای این فرآیند کاملا برعکس بوده و فعالیت های بدنی طولانی و سخت باعث افزایش فشار خون شده و در کوتاه مدت می تواند تضعیف سیستم ایمنی بدن و ابتلا به انواع بیماری ها را به دنبال داشته باشد.
در صورتی که دچار سرماخوردگی شده اید، تا بهبودی کامل به ورزش نپردازید، اما چنانچه باید تمرینات مستمری داشته باشید، شدت و میزان تمرین را کاهش دهید، به خصوص اگر علائم آنفلوانزا مثل تب، خستگی شدید، درد عضلانی و ورم غدد لنفاوی را دیدید، بهتر است استراحت بیشتری را برای خود در نظر بگیرید.
ورزش در حین سرماخوردگی علاوه بر تأثیر منفی بر روند تمرینات ورزشی، قدرت سیستم ایمنی بدن را نیز کاهش می دهد.
– کاهش وزن سریع با رژیم های کم کالری، گرسنگی طولانی مدت و در ورزش هایی که وزن در آنها نقش دارد، باعث ضعف در سیستم ایمنی بدن می شود. پس مراقب کاهش وزن تان باشید.
– اختلال خواب شدید و کم خوابی نیز یکی دیگر از علل ابتلا به بیماری هاست. پس به میزان کافی بخوابید.
– بین تمرینات شدید و فواصل مسابقات، زمان کافی را برای ریکاوری و استراحت بدنتان در نظر بگیرید و به بدن فرصت دهید که نیروی خود را به دست آورد.
خواب و استراحت یکی از مسائل مهم در ورزش کردن است. ورزشکاران غالبا این مساله را جدی نمی گیرند، اما کمبود خواب باعث کاهش کارایی شناختی و کارایی سیستم ایمنی بدن می شود. روش هایی برای بهبود وضعیت خواب ورزشکاران وجود دارد که به شرح زیر هستند.
خواب را در اولویت قرار دهید
هیچ راهی وجود ندارد که بدون خواب مناسب ورزشکار بتواند کارایی ورزش خوبی داشته باشد. به ورزشکاران توصیه می شود که سه هفته خواب خود را در اولویت قرار دهند.
هر ساعتی که احساسی خستگی کردید بخوابید. این کار باعث می شود که روز بعد انرژی بهتری داشته باشید و متوجه شوید که چقدر خواب در کارایی شما تاثیرگذار است.
بعد از سه هفته خود به خود به خواب خود اهمیت می دهید و برنامه خواب خود را به درستی تنظیم می کنید.
خواب را نیز اندازه گیری کنید
ورزشکاران غالبا عوامل مربوط به کارایی خود از جمله ضربان قلب، تنفس و … را اندازه گیری می کنند. بهتر است که این افراد میزان خواب خود را نیز اندازه گیری کنند.
دما را کاهش دهید
در صورتی که ورزشکار در دمای بالا و در اتاق گرم بخوابد، ممکن است بدخواب شود. محیط خنک تری را برای استراحت خود انتخاب کنید.
کتاب بخوانید
۲۰ تا ۳۰ دقیقه قبل از خواب کتاب و مجله بخوانید یا یوگا انجام دهید. این کار باعث آرام تر شدن بدن می شود.
دستگاه های الکترونیکی را خاموش کنید
چهار ساعت قبل از خواب وسایل الکترونیکی مثل تلویزیون، موبایل و … خاموش کنید. استفاده از این دستگاه ها بر روی کیفیت خواب تاثیرگذار است.
ذهن تان را آرام کنید
سعی کنید افکار پیچیده قبل از خواب نداشته باشید و ذهن تان را آرام کنید. این کار باعث می شود که بتوانید خواب راحت تری داشته باشید.
منابع:
مهر
ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان
نوشته چرا ورزشکاران حرفه ای بیشتر سرما می خورند؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
**از مقایسه خود با دیگران دست بردارید
کاربرد عباراتی نظیر خانه او از خانه من زیباتر اســت یا او از من لاغرتر اســت روش مناسبی برای ارزیابی ارزش های فردی و مقایسه عادلانه نیست. هر شخص نقاط قوت، استعداد و تجربیات منحصر به فرد خود را دارد.
همواره افرادی بهتر، ثروتمندتر و توانمندتر وجود دارند، اما نباید انرژی خود را با احساس غبطه هدر داد.
تنها کسی که باید خود را با او مقایسه کنید خود دیروزتان اســت.
**دستاوردهای دیگران را به دیده تحقیر نگاه نکنید
افکاری نظیر او به خاطر رابطه خوبی که با رئیس داردt ترفیع گرفته اســت یا او جایزه را به این خاطر گرفته که خانواده اش ثروتمند اســت، باعث بروز غبطه می شود.
شما هرگز با خوار کردن دستاوردهای دیگران به قدرت روحی دست پیدا نمی کنید. پذیرش را در خود تقویت کنید و بدون قضاوت موفقیت های دیگران را تصدیق کنید. وقتی آن فرد را تحسین کنید، زمانیکه حس کنید آن موفقیت حق آن فرد اســت، همین حس به شما انگیزه می دهد و تشویقتان می کند که سخت تر تلاش کنید و اهدافی والاتر پیدا کنید.
اگر احساس می کنید که تلاش تان به اندازه کافی نیست، به جای موفقیت آن فرد، تمرکز را به رفتارهای خودتان معطوف کنید.
****به کلیشه های خود آگاه شوید
فرض و گمان درباره افراد موفق کار آسانی اســت. این که دیگران از ثروت، شهرت و موفقیت شغلی برخوردارند دلیل نمی شود که از روش های غیرقانونی به این دستاوردها رسیده باشند.
به جای تعمیم های گسترده برای شناخت این افراد تلاش بیشتری کنید.
وقتی به نظرتان می رسد آن فرد شایسته آن موفقیت نیست و اگر احساس کنید که موفقیت آن فرد به خاطر روابط ویژه یا شرایط ناعادلانه جامعه اســت، حسادت بدخواهانه بر شما غلبه می کند، انگیزه تان از بین رفته و به فردی تلخ و عصبانی تبدیل می شوید.
****بر ضعف های خود تمرکز نکنید
برخی موارد تمرکز بر ضعف های خود و قوت دیگران ساده ترین کار اســت، اما این نگرش باعث می شود شما رفته رفته تبدیل به فردی غبطه خور و ناامید شوید.
به جای این که کمبودهای خود را زیر ذره بین قرار دهید، بیشتر به فکر بهبود نقاط قوت خود باشید.
خود همدلی را پیشه کنید و نهایت توان خود را به کار بگیرید.
****حقایق را آن گونه که هست بپذیرید
برخی موارد بعضی افراد خوشبخت تر از دیگران هستند، اما تمرکز روی این که چه چیز عادلانه اســت و چه کسی بیشترین شایستگی را دارد بی حاصل اســت.
در واقع شکایت از بی عدالتی ممکن اســت احساسات تلخی در ما پدید بیاورند و این احساسات بازدارنده می توانند مانع بزرگی برای دستیابی به نیروهای بالقوه مان شوند.
*تعریفی شخصی از موفقیت برای خود خلق کنید
به خاطر داشته باشید اگر شخصی آنچه را شما می خواهید دارد به این معنا نیست که شما نمی توانید به آن دست یابید. الگوهای فکری تان را از پیروزی او- شکست من، به پیروزی او- پیروزی من، تغییر دهید و فکر کنید وقتی یک نفر می تواند موفق شود، دیگران نیز می توانند.
تمرکز افکار و انرژی تان روی کارهایی که باید برای رسیدن به اهدافتان انجام دهید، باعث می شود وقت کمتری برای نگران کردن خود با این قبیل حسادت ها داشته باشید.کورکورانه رویاهای دیگران را تعقیب نکنید.
تعریف شخصی خود را از موفقیت خلق کنید و این باعث می شود کمتر نسبت به تلاش دیگران برای رسیدن به هدف هایشان احساس ترس و واهمه داشته باشید. روی اهداف خود تمرکز کنید.
دویچه وله فارسی در پایان افزود: هریک دقیقه وقتی که صرف رویاهای دیگران می کنید، یک دقیقه از اهداف خود غافل می شوید.