چند روزی است که وارد سال ۲۰۱۷ شدهایم. دوست داریم بپرسیم که در سال ۲۰۱۷ بیشتر از همه منتظر کدام رویدادها و پدیدهها هستید؟ در این گزارش فهرستی از ۵ موضوع داغ دنیای فناوری که در سال جدید نظارهگر آن خواهیم بود را آماده کردهایم و مورد بررسی قرار میدهیم.
۲۰۱۶ سالی بود که اکثر ما ترجیح میدهیم آن را فراموش کنیم. جریان پایانناپذیر اخبار بد و فوت تعداد زیادی از سلبریتیها که چندین نفر آنها از دنیای فناوری بودند، یک سال سخت و دشوار را رقم زدند.
اما با همهی این تفاسیر، سهم سال ۲۰۱۶ از پیشرفتهای خیرهکننده و ظهور فناوریهای جدید که نحوهی زندگی کردن ما، کار کردن ما و بازی کردن ما را تغییر دادند محفوظ است. فناوری واقعیت مجازی بازگشت بزرگی در سال ۲۰۱۶ داشت و قطعا رشد بزرگی در سال پیش رو نیز خواهد داشت. دستیارهای مجازی از انحصار تلفنهای همراه ما خارج شدند و قدم به خانههای ما گذاشتند و فناوریهای خانهی هوشمند احتمالا سرانجام پیشرفت بزرگی را پس از سالها تلاش رقم زدهاند.
بنابراین باید از خود بپرسیم که در سال ۲۰۱۷ منتظر چه چیزی میتوانیم باشیم؟ ما نظارهگر تعداد بیشماری از موضوعات داغ فناوری هستیم که دنیا را در سال ۲۰۱۷ یک بار دیگر تغییر خواهند داد، اما در اینجا ۵ موضوع برتر را آماده کردهایم که تصور میکنیم باید توجه خود را به آنها معطوف کنید.
اینترنت اشیا (یا مرگ هابهای هوشمند)
این موضوع تا حدودی آشنا است. ما میدانیم که اینترنت اشیا تقریبا برای سالها در لیست آرزوهای اغلب افراد بوده است. پرسشی که شاید پیش بیاید این است که پس چرا این فناوری تا به حال فراگیر نشده است؟ ظاهرا مشکل اصلی پیرامون فراگیر نشدن اینترنت اشیا تا به امروز مربوط به عدم همگامی و همکاری قسمتهای مختلف است. از لحاظ تئوری، اینترنت اشیا قرار است تمام دستگاههای ما را به یکدیگر متصل کرده و آنها را وادار کند که به تعبیری با یک هارمونی باشکوه و فناورانه آواز بخوانند. اما مشکل اصلی در این است که ما هنوز به طور کامل یا حداقل به طور کاربردی در آن نقطه قرار نداریم.
ما در اینجا از خانهی هوشمند به عنوان یک مثال استفاده میکنیم. حجم زیادی از تلاشها در سالهای گذشته حول محور ایدهی اسمارتهاب یا هاب هوشمند گذشته است؛ هاب هوشمند به زبان ساده یعنی یک روتر بدون سیم ارتقا یافته که با فناوریهای ارتباطی پیشرفته ساخته شده است. اما شما میتوانید در صورت امکان راجع به این سیستم از هرکسی که صاحب یک سیستم خانهی هوشمند باشد سوال کنید. به احتمال زیاد جواب آنها این خواهد بود که هاب هوشمند راه حل بینقضی به شمار نمیرود.
در حال حاضر، تعداد بسیار زیادی از فناوریهای بدون سیم وجود دارند که برای به کار رفتن در خانهی هوشمند شما نیازمند زیگ بی (نوعی شبکه هوشمند)، زی ویو (نوعی پروتکل ارتباطی بدون سیم)، بلوتوث، وای فای و غیره هستند و اکنون تعداد بیشماری پلتفرم خانه هوشمند نیز وجود دارد، مثل وینک، اسمارت تینگز (Smart Things)، آیریس بای لوییز (iris by lowe's) و حتی سیستمهایی از شرکتهای امنیتی مثل ADT. در حالی که به نظر میرسد تمرکزگرایی در تئوری باید چیزها را آسان کند، اما در عمل باعث بدتر شدن آنها شده است.
برخی ابزارهای فناوری خانهی هوشمند با بعضی پلتفرمهای خانهی هوشمند سازگاری ندارد، برای مثال لامپهای مدل فیلیپ هیو (Philip Hue) با سیستم آیریس بای لوییز کار نخواهد کرد (احتمالا این مسئله یک تصمیم تجاری ناشی از عدم همسانی نام دو شرکت و رقابت بین آنهاست). علاوه بر این، اگر هاب هوشمند شما از کار بیفتد، به طور طبیعی کل سیستم شما نیز از کار خواهد افتاد.
در مسئلهی خانههای هوشمند امسال انتظار یک تمرکز دوباره را داریم. وای فای یک تکنولوژی تست شده و واقعی است و روترها نیز حجم پهنای باند بیشتری را فراهم آوردهاند. بنابراین فضای بسیار زیادی برای مدیریت خانه هوشمند شما وجود دارد. همچنین به نظر میرسد اخیرا تمایلی برای دستگاههای جدید خانه هوشمند جهت انتخاب وای فای برای حداکثر سازگاری وجود دارد.
به جای استفاده از هاب هوشمند مرکزی، تولیدکنندگان ابزارها و دستگاهها برروی قابلیت سازگاری و همکاری دستگاهها بین خودشان تمرکز خواهند کرد. این مسئله احتمالا موجب کاهش تعداد دستگاههای با قابلیت سازگاری مستقیم خواهد شد و احتمالا جای نگرانی نیز نخواهد داشت. زیرا فناوریهای دیگری وجود دارند که میتوانند جایگزین هاب هوشمند شوند و وظایف آن را به نحو بهتری به انجام رسانند.
فناوری IFTTT میتواند دستگاههای مختلف را به هر صورتی که شما مناسب تشخیص دهید متصل کند و دستیار هوشمند الکسای آمازون و گوگل هوم میتوانند آنها را از طریق دستورات صوتی کنترل کنند. بنابراین دیگر نیازی به هاب هوشمند احساس نمیشود و این امر میتواند پیشرفت خوبی تلقی شود.
الکسا و خودکارسازی (اتوماسیون) در همه جا حضور خواهند داشت
البته فناوری خودکارسازی چیز جدیدی حداقل در زمینه تجاری نیست. به هرحال تجربههای اولیهی ما با فناوریهای خودکار شده از آن سیستمهای خدمات پس از فروش خودکار آزاردهندهای که ما را مجبور میکردند هر زمان به کمک نیاز داشتیم با آنها تماس بگیریم ناشی میشود. تنها اتفاقی که امسال قرار است رخ دهد، همهگیر شدن بیشتر این فناوری است.
در واقع میتوان چنین برداشت کرد که خدمات پس از فروش خودکار جایی نخواهد رفت. اما نقایص آن برطرف خواهد شد. در همین زمان، خودکارسازی خدمات پس از فروش آنلاین نیز، به لطف دستیار صوتی الکسا هوشمندتر شده و رباتهای سخنگو یا چتباتها که در واقع بسیار بهتر از گذشته میتوانند به ما کمک کنند نیز در حال استفاده هستند.
خودکارسازی بر روی مشاغل بیشتر و بیشتری انجام خواهد گرفت، حتی بر روی کار روزنامهنویسان در نوشتن اخبار (نگران نباشید، ما جایی نخواهیم رفت!). ما همچنین شاهد بهرهمندی دستگاههای هوشمند از افزایش خودکارسازی خواهیم بود، یادگیری خصوصیات فردی و نیازهای شما بدون اینکه لازم باشد چیزی به آنها بگویید و دادن پیشنهادها و توصیههای دقیقتر و بهتر به شما.
یکی از زمینههایی که احتمالا میتوانیم شاهد آن باشیم، فستفودها هستند. در سال ۲۰۱۶ صحبتهای زیادی در زمینهی حذف اجزای انسانی از خدمات غذا وجود داشت. بنابراین جالب خواهد بود اگر ظهور کیوسکهای خودکار ارائه غذا را در سال پیش رو شاهد باشیم. بالاتر از آن، ما بایستی شاهد آغاز آزمایش گسترده سیستمهای ارسال خودکار مبتنی بر پهبادها تا پایان سال مخصوصا توسط آمازون باشیم.
آیا خبری از مسیریابی هم خواهد بود؟ پاسخ مثبت است. مدت زیادی است که ما در مورد عدم وجود ارتباطات میان افراد در این دوره شکایتهایی شنیدهایم، احتمال از بین رفتن مشاغل و در نتیجه عدم استفاده از نیروی انسانی نیز از مشکلات دیگری است که در این زمینه وجود دارد. شکی نیست که در سال جدید بحث پیرامون این مسئله که ما تا چه مقدار اجازه خواهیم داد خودکارسازی زندگیهای ما را اداره کند گستردهتر خواهد شد.
رشد غذاهای مصنوعی
همچنان که جمعیت دنیا افزایش پیدا میکند و به تبع آن منابع طبیعی و آب و هوای ما به سوی محدودیت حرکت میکند، نحوه و چگونگی تغذیه ما نیز به احتمال زیاد در سالهای آینده دستخوش تغییراتی خواهد شد. دنیا باید به دنبال راههای جدید برای فراهم کردن غذای خود باشد و جواب این مسئله احتمالا در غذاهای مصنوعی است.
سولینت (Solyent) یک مثال بسیار معروف است. این خوراکی یک نوشیدنی مغذی است در حالی که تنها نزدیک دو سال از وجود آن میگذرد، در سال ۲۰۱۶ شاهد نزدیک شدن سریع آن به بازار تجاری بودیم، این نوشیدنی تمام نیازهای تغذیهای یک فرد بالغ را شامل میشود، اما تقریبا یک مشکل بزرگ در مورد آن وجود دارد: این نوشیدنی به نوعی بدمزه است.
این مشکلی است که دانشمندان در حال کار بر روی آن هستند. یکی از راه حلها کمپانی Beyond Meat است. شرکتی که شروع به نمایش نمونههای آزمایشی از پروتئین نخود فرنگی، مخمر استخراج شده، عصاره چغندر و برگر روغن نارگیل به صورت مواد واقعی در اواخر سال گذشته برای رسانهها کرد که این مواد در حال حاضر در سوپرمارکتهای هول فودز (Whole Foods) قابل خریداری است. کمپانی دیگری به نام ایمپاسیبل فودز (Impossible Foods) در حال کار بر روی هدف مشابهی است و افراد حتی میتوانند برگرهای گیاهی آنها را در رستوران موموفوکو نیشی در نیویورک به قیمت ۱۳ دلار سفارش دهند. در حالی که شاید برخی افراد از کیفیت آن ناراضی باشند، اما واقعیت این است که هردو برگر یاد شده به طرز عجیبی نقدهای مثبتی دریافت کردهاند.
کمپانیهای دیگری در حال کار بر روی غذاهای رو به افزایش مثل تخم مرغ و گوشت در محیطهای آزمایشگاهی هستند. مصرف کنندگان به طور فزاینده، غذاهای دوستدار محیط زیست و بدون کشتار حیوانات را درخواست میکنند و این میتواند گزینه خوبی برای حل این مشکل باشد.
یک مسئله بسیار روشن است: تا پایان سال جدید، برگر گیاهی شما احتمالا مسیر خود را از آزمایشگاه به سوپرمارکت پیدا کرده است و خوشبختانه دیگر غذاهای مصنوعی نیز راه خود را به مغازهها باز میکنند. این مسئله هم پاسخگوی مشکل بزرگ تغذیه دنیا خواهد بود و هم احتمالا میتواند باعث تغذیه سالمتر ما با لذت بردن از غذاهایی که میدانیم بدون کشتار حیوانات تهیه شدهاند شود.
تیره شدن دنیای فیزیکی و دیجیتال
واقعیت مجازی بدون شک موفقیت بزرگی در سال ۲۰۱۶ بود. اما مشکل اینجاست که شما نمیتوانید در دنیای واقعی قدم بزنید در حالی که یک هدست به سر خود متصل کردهاید. به صورت مشابه، با خیزش دراماتیک و سقوط مشابه و شتابناک گوگل گلس، ما میدانیم که قدم زدن با عینکهای عصر فضا نیز راه حل مناسبی نخواهد بود.
برای اینکه منظور ما را واضحتر درک کنید، به سرویسهای مسیریابی نگاهی بیاندازید. اپلیکیشن نقشه، شما را برای یافتن چیزی که دقیقا دنبال آن هستید به یک مسیر مشخص هدایت میکند. اصطلاح واقعیت افزوده جایی است که اجسام و اطلاعات مجازی بر روی دنیای فیزیکی نمایش داده میشوند، در آینده راه خود را به تلفنهای همراه ما خواهند گشود. موتورهای جستجو در حال حاضر در حال توسعهی بهتر جستجوی تصویری هستند. به این صورت که به شما اجازه میدهند تا دوربین خود را به سوی هر چیزی نشانه بگیرید و دربارهی چیزی که میبینید اطلاعات کسب کنید.
و همان طور که پوکمون گو در سال ۲۰۱۶ به ما نشان داد، اشتیاق فراوانی برای بازیهای مبتنی بر واقعیت مجازی وجود دارد. در حالی که ما نمیتوانیم پیش بینی کنیم که در تابستان پیش رو چه بازیهایی کودکان ما را از روی کاناپه بلند خواهند کرد، عجیب نخواهد بود که عمده آنها در شکل و قالب پوکمون گو عرضه خواهند شد.
پرینت سه بعدی برای همه
اکنون چاپگرهای سه بعدی مخصوص مصرفکننده نزدیک به نیم دهه است که در اطراف ما حضور دارند، اما محدوده قیمت آنها کاملا خارج از توان پرداختی ما است. این مسئله نیاز به تغییر در سال جدید دارد.
یک چاپگر سه بعدی نسبتا مناسب در حال حاضر با قیمت ۲۰۰ الی ۳۰۰ دلار قابل خریداری است. نصف قیمتی که حدودا یک یا دو سال پیش میبایست برای آنها پرداخت میکردید. این قیمتها همچنان باید کاهش پیدا کنند و با معرفی مدلهای جدید، مثل مدل ۱۰۱ هیرو (101Hero) با قیمت ۹۹ دلار یا پاکت میکر تری دی (Pocket Maker 3D) با برچسب قیمت ۱۴۹ دلار، قیمتها بیش از پیش شکسته خواهند شد.
تصور اینکه با فرارسیدن تعطیلات فصلی سال ۲۰۱۷، چاپگرهای سه بعدی به یک هدیه خواستنی برای همه تبدیل شوند خیلی دور از ذهن نیست. با دسترسی تقریبی همه افراد به چاپگرهای سه بعدی، بدون شک شیوه جمع آوری پدیدهها تغییر خواهند کرد. چه کسی نیاز به خرید چیزی دارد، وقتی میتواند آن را چاپ کند؟
مواردی که در بالا ذکر شد تنها قسمتهای مهمی بود که ما تصور میکنیم در سال جدید به موضوعی داغ تبدیل شوند. آیا گمان میکنید چیزی را از قلم انداختهایم؟ نظرات خود را درباره موضوعات داغ و مهم فناوری در سال ۲۰۱۷ با ما در میان بگذارید.