دعای دفع بلا برای جلوگیری از بلاها و گرفتاری های گوناگون خوانده می شود. دعای دفع بلا را برای در امان ماندن منزل از شر دزد نیز می توان خواند.
بروز مشکل و
تنگنا در زندگی برای بسیاری از ما تاکنون اتفاق افتاده است و هریک از ما برای رفع
آن راهکاری را دنبال میکنیم.در آموزههای دینی برای هر امری توجه به ماوراء و
استمداد از ذات یکتای باری تعالی توصیه شده است
رسول خدا (ص) فرمود: هرکه این دعا را در هر صبح و شام بخواند، حق تعالى چهار فرشته بر او بگمارد که او را از پیش رو و پشت سر و جانب راست و طرف چپ حفظ کنند و در امان خداى عزوجل باشد و اگر آفریدگان از جنّ و انس بکوشند که بر او زیانی برسانند توفیق نیابند و آن دعا این است:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ بِسْمِ اللَّهِ خَیْرِ الاْسْماءِ بِسْمِ اللَّهِ رَبِّ الاْرْضِ وَ السَّمآءِ بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لایَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ سَمُّ وَلا دآءٌ بِسْمِ اللَّهِ اَصْبَحْتُ وَ عَلَى اللَّهِ تَوَکَّلْتُ بِسْمِ اللَّهِ عَلى قَلْبى وَ نَفْسى بِسْمِ اللَّهِ عَلى دینى وَ عَقْلى بِسْمِ اللَّهِ عَلى اَهْلى وَ مالى بِسْمِ اللَّهِ عَلى ما اَعْطانى رَبّى بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لایَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَىْءٌ فِى الاْرْضِ وَ لا فِى السَّماءِ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً اَللَّهُ اَکْبَرُ اَللَّهُ اَکْبَرُ وَ اَعَزُّ وَ اَجَلُّ مِمّا اَخافُ وَ اَحْذَرُ عَزَّ جارُکَ وَ جَلَّ ثَناؤُکَ وَلا اِلهَ غَیْرُکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسى وَ منْ شَرِّ کُلِّ سُلْطانٍ شَدیدٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَیْطانٍ مَریدٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ جَبّارٍ عَنیدٍ وَ مِنْ شَرِّ قَضآءِ السّوُءِ وَ مِنْ کُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّکَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ وَ اَنْتَ عَلى کُلِّشَىْءٍ حَفیظٌ اِنَّ وَلِیِّىَ اللَّهُ الَّذى نَزَّلَ الْکِتابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّى الصّالِحینَ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِىَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ»
از رسول خدا (ص) روایت شده است که هر که در صبح هفت مرتبه بخواند این دعای دفع بلا را در آن روز از بلاها محفوظ باشد .
«فَاللَّهُ خَیْرٌ حافِظاً وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ. إِنَّ وَلِیِّیَ اللَّهُ الَّذِی نَزَّلَ الْکِتابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّى الصَّالِحِینَ. فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ»
در خبر است از حضرت رسول اکرم (ص): هر کس با ایمان سه آیه از اول سورم مبارکه انعام را در صبح با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بخواند حق سبحانه و تعالی هفتاد هزار ملک موکل کند که آن را از بلیات نگاه دارند و بنویسند برای او مثل اعمال هفتاد هزار ملک .
«الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِرَبِّهِم یَعْدِلُونَ. هُوَ الَّذِی خَلَقَکُم مِّن طِینٍ ثُمَّ قَضَى أَجَلًا وَأَجَلٌ مُّسمًّى عِندَهُ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ. وَهُوَ اللّهُ فِی السَّمَاوَاتِ وَفِی الأَرْضِ یَعْلَمُ سِرَّکُمْ وَجَهرَکُمْ وَیَعْلَمُ مَا تَکْسِبُونَ»
حضرت امیرالمومنین علی (ع) روایت می کند: حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: هر کس با ایمان که به سفر رود و با او عصایی باشید از چوب بادام تلخ و آیه 22 سوره قصص :
«وَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَاء مَدْیَنَ قَالَ عَسَى رَبِّی أَن یَهْدِیَنِی سَوَاء السَّبِیلِ»
را با این آیات (آیات 26 الی 28 سوره قصص) با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بخواند :
«قَالَتْ إِحْدَاهُمَا یَا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِیُّ الْأَمِینُ. قَالَ إِنِّی أُرِیدُ أَنْ أُنکِحَکَ إِحْدَى ابْنَتَیَّ هَاتَیْنِ عَلَى أَن تَأْجُرَنِی ثَمَانِیَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْرًا فَمِنْ عِندِکَ وَمَا أُرِیدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَیْکَ سَتَجِدُنِی إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ. قَالَ ذَلِکَ بَیْنِی وَبَیْنَکَ أَیَّمَا الْأَجَلَیْنِ قَضَیْتُ فَلَا عُدْوَانَ عَلَیَّ وَاللَّهُ عَلَى مَا نَقُولُ وَکِیلٌ»
در آن سفر از
شر درندگان و از شر حیوانات زهرناک و از شر دزد محفوظ ماند و هفتاد فرشته او را
محافظت کنند تا به خانه خود برگردد و از شر شیطان در آن سفر دور باشد
از امام علی (ع) نقل شده است که فرموده اند: هر کس در هنگامه ظهر 4 رکعت نماز به جای آورد و در هر رکعت سوره حمد و آیة الکرسی را بخواند خداوند او و خانواده و مال و دین و دنیای او را ایمن می سازد.
جناب سلمان می فرماید روی شمشیر مولا علی (ع) یازده کلمه دیدم که نوشته شده است هرکسی بعد از نماز صبح این 11 کلمه را بگوید خودش، خانواده اش و فرزندانش در حفظ و امنیت الهی بوده و همیشه در سفر و حضر و در خواب و بیداری از بلایا محفوظ هستند:
«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا عَالِماً بِکُلِّ خَفِیَّةٍ یَا مَنِ السَّمَاءُ بِقُدْرَتِهِ مَبْنِیَّةٌ یَا مَنِ الْأَرْضُ بِقُدْرَتِهِ مَدْحِیَّةٌ یَا مَنِ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِنُورِ جَلَالِهِ مُضِیئَةٌ یَا مَنِ الْبِحَارُ بِقُدْرَتِهِ مَجْرِیَّةٌ یَا مُنْجِیَ یُوسُفَ مِنْ رِقِّ الْعُبُودِیَّةِ یَا مَنْ یَصْرِفُ کُلَّ نَقِمَةٍ وَ بَلِیَّةٍ یَا مَنْ حَوَائِجُ السَّائِلِینَ عِنْدَهُ مَقْضِیَّةٌ یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ حَاجِبٌ یُغْشَى وَ لَا وَزِیرٌ یُرْشَى صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ احْفَظْنِی فِی سَفَرِی وَ حَضَرِی وَ لَیْلِی وَ نَهَارِی وَ یَقَظَتِی وَ مَنَامِی وَ نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی وَ وُلْدِی وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَحْدَهُ»
کیفیت تسبیحات امام علی (ع)
10 بار سبحان الله، 10 بار الحمدلله، 10 بار الله اکبر، 10 بار لا اله الا الله بعد از هر نماز
امام علی (ع)
به براء بن عازب فرمودند:
آیا کاری به تو یاد دهم که چون آن را انجام دهی، از اولیای خدا
خواهی بود؟ فرمود بله.
حضرت تسبیحات فوق را به او آموزش داداند و سپس فرمودند: هر کس
این تسبیحات را بعد از هر نماز بخواند خدا هزار بلای دنیوی را از او دور می کند،
که آسان ترین آن بازگشت از دین است و در آخرت برای او هزار منزلگاه آماده می کند
که یکی از آن منزلت ها مجاورت رسول خدا (ص) است
«بسم الله الرحمن الرحیم. اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ قَضَائِکَ، وَ بِمَا صَرَفْتَ عَنِّی مِنْ بَلَائِکَ، فَلَا تَجْعَلْ حَظِّی مِنْ رَحْمَتِکَ مَا عَجَّلْتَ لِی مِنْ عَافِیَتِکَ فَأَکُونَ قَدْ شَقِیتُ بِمَا أَحْبَبْتُ وَ سَعِدَ غَیْرِی بِمَا کَرِهْتُ وَ إِنْ یَکُنْ مَا ظَلِلْتُ فِیهِ أَوْ بِتُّ فِیهِ مِنْ هَذِهِ الْعَافِیَةِ بَیْنَ یَدَیْ بَلَاءٍ لَا یَنْقَطِعُ وَ وِزْرٍ لاَ یَرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِی مَا أَخَّرْتَ ، وَ أَخِّرْ عَنّی مَا قَدَّمْتَ فَغَیْرُ کَثِیرٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ ، وَ غَیْرُ قَلِیلٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ»
از حضرت صادق (ع) روایت شده است که هر که در صبح سه مرتبه این دعای دفع بلا را بخواند تا شام به او بلایی نرسد و اگر در شام بگوید تا صبح به او بلایی نرسد :
«بِسْمِ اللَّهِ الَّذِی لَا یَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَ لَا فِی السَّمَاءِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»
از حضرت امام جعفر صادق (ع) منقول است: هر کس با ایمان سوره مبارکه قریش را هر روز هفت بار با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بخواند از بلاهاو آفات محفوظ باشد.
امام کاظم (ع)
فرموده اند: هر کس در کودکی به سه بار خواندن سوره های فلق و ناس و صد بار خواندن
سوره توحید و اگر نتوانست به 50 بار خواندن آن پایبند باشد خداوند او را تا زمانی
که به سن جوانی برسد و به آن برنامه پایبند باشد از لغزش های کوچک یا بیماری های
کودکانه و تشنگی و فساد معده و خونریزی نگه دارد و اگر در جوانی نیز به آن برنامه
پایبند بماند و یا او را پایبند کنند تا به هنگام مرگ ایمن باشد
حضرت امام موسی کاظم (ع) فرموده اند: وقتی از نماز شام (عشا) فارغ شدی از جای خود حرکت مکن و با کسی سخن مگو تا صد مرتبه بگویی :
«بسم الله الرحمن الرحیم لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم»
هم چنین صد مرتبه بعد از نماز صبح بگو به درستی که هر کس در این دو وقت این دعا را بخواند حق تعالی صد نوع بلا را از او دفع می کند که کمترین آن ها خوره و پیسی و شر شیطان و پادشاهان می باشد.
از امام ر ضا (ع) روایت شده است :هر گاه خواستى کالاى خود را در حفظ و حراست بدارى، آیة الکرسى بخوان و بنویس و آن را در وسط کالا قرار بده و نیز بنویس:
«وَجَعَلْنا مِنْ بَیْنِ أَیْدیهِمْ سَدّاً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَیْناهُمْ فَهُمْ لایُبْصِرُونَ»، لا ضَیْعَةَ عَلى ما حَفِظَهُ اللَّهُ «فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ لاإِلهَ إِلّا هُوَ، عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ، وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ»
(پس اگر چنین کنى) آن را در حفظ و حراست قرار داده اى اگر خدا بخواهد و به آن به اذن و فرمان پروردگار بدى نرسد.
علىّ بن اسباط از حضرت امام رضا (ع) روایت کرده است که فرمودند: هر گاه از منزل براى سفر، یا براى کارى در بیرون منزل خارج شدى، بگو:
«بِسْمِ اللَّهِ، امَنْتُ بِاللَّهِ، تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ، ما شآءَ اللَّهُ، لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ»
پس شیاطین با او ملاقات مى کنند، فرشتگان بر صورت آنان مى زنند و مى گویند: راه نفوذى بر شما نگذاشته است؛ او که «بسم اللَّه» گفته، ایمان به خدا را اظهار کرده، توکّل بر او نموده و گفته است: «ما شآءَ اللَّهُ، لاقُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ»
امام رضا (ع) به بیان برخی اذکار اشاره میفرمایند که از آن جمله ذکری کوتاه است که به رفع تنگنای زندگی و دفع بلایا کمک میکند. ایشان میفرمایند: هرکس بگوید «لاحول و لا قوة الا بالله» خداوند 99 بلا را از وی دفع میکند که آسانتر آن خفگی و نفس تنگی است.
از سلمان فارسی روایت شده است که هر بنده که داخل صبح شود بگوید سه مرتبه :
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ حَمْداً کَثِیراً طَیِّباً مُبَارَکاً فِیهِ»
حق تعالی
هفتاد نوع بلا از او رفع کند که کمتر آنها اندوه باشد
جهت دفع بلا و دشمن و نیل به مقاصد از روز شنبه به این ترتیب شروع کنید :شنبه 70 بار، یکشنبه 60 بار، دوشنبه 50 بار، سه شنبه 40 بار، چهارشنبه 30 بار، پنج شنبه 20 بار و روز جمعه 10 بار سوره حمد را بخواند انشاء الله به مقصد می رسد. خواندن آن بعد از نماز ها بهتر است. |
در مصباح کفعمى آمده که بعد از نمازها سه مرتبه بگو:
«اُعیذُ نَفْسى وَ دینى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى وَ اِخْوانى فى دینى وَ ما رَزَقَنى رَبّى وَ خَواتیمَ عَمَلى وَ مَنْ یَعْنینى اَمْرُهُ بِاللّهِ الْواحِدِ الاْحَدِ الصَّمَدِ الَّذى لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ وَ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ وَ مِنْ شَرِّ النَّفّاثاتِ فِى الْعُقَدِ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ وَ بِرَبِّ النّاسِ مَلِکِ النّاسِ اِلهِ النّاسِ مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنّاسِ الَّذى یُوَسْوِسُ فى صُدُورِ النّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ»
هر کس با ایمان در وقت رفتن به سفر آیات زیر را در خانه خود با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بنویسد و سه بار بخواند اهل و عیال و مال او همه صحیح و سالم از بلیات مانند تا آن گاه که مراجعت کند.
آیات 20 الی 22 سوره بروج :
«وَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِیطٌ. بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِیدٌ. فِی لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ»
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای سردرد از پیامبر و برخی از امامان روایت شده است. همچنین برخی از آیات قرآن در بهبود سردرد تاثیر بسزایی دارند. دعای سردرد بسیار موثر است.
یکی از عارضه های شایعی که بیشتر آدمها با آن دست و پنجه نرم کرده اند سردرد است. سردرد عارضه ای که به دلایل مختلفی در هر فرد به وجود می آید. در روایات مختلف دعاهای گوناگونی برای درمان انواع سردردها وجود دارد.
نجاشى پادشاه حبشه سردرد داشت. از پیغمبر (ص) مدد خواست. حضرت این حرز را براى او نوشت که شب در کلاه خود بگذارد:
«بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. لاَ إِلَهَ إِلّاَ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبِینُ شَهِدَ اللهُ الاْیه لِلَّهِ نُورٌ وَحِکْمَه وَعِزٌّ وَقُوَّه وَبُرْهَانٌ وَقُدْرَه وَسُلْطَانٌ وَرَحْمَه. یا مَنْ لاَ ینَامُ لاَ إِلَهَ إِلّاَ اللهُ إِبْرَاهِیمُ خَلِیلُ اللهِ لاَ إِلَهَ إِلّاَ اللهُ مُوسَى کَلِیمُ اللهِ لاَ إِلَهَ إِلّاَ اللهُ عِیسَى رُوحُ اللهِ وَکَلِمَتُهُ لاَ إِلَهَ إِلّاَ اللهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ وَصَفِیهُ وَصَفْوَتُهُ. اسْکُنْ سَکَّنْتُکَ بِمَنْ یسْکُنُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالاْرْضِ وَبِمَنْ سَکَنَ لَهُ مَا فِی اللَّیلِ وَالنَّهارِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّیحَ تَجْرِی بِأَمْرِهِ رُخاءً حَیثُ أَصابَ وَالشَّیاطِینَ کُلَّ بَنَّاءٍ وَغَوَّاصٍ أَلا إِلَى اللهِ تَصِیرُ الاْمُور»
رسول خدا (ص)
فرموده است: هرگاه یکى از شما دچار سردرد یا درد دیگرى شد، دو دست خود را بگشاید،
سوره «حمد»، «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ»، «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» و «قُلْ
أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» را بخواند، و پس از آن، دو دست خود رابه صورت بمالد،
آن درد از او برطرف خواهد شد
در زبده الدعوات روایت کرده است که رسول خدا (ص) به خانه حضرت فاطمه (س) آمد. امام حسن را بیمار یافت و این منظره بر آن حضرت خیلی گران آمد. جبرئیل نازل شد و گفت: یا محمد تعلیم کنم تو را دعایی که با آن فرزندت از ناخوشی خلاص گردد، پس خواند:
«اللهم لا اله الا انت العلی العظیم ذو السلطان القدیم و المن العظیم و الوجه الکریم »
«لا اله الا انت العلی العظیم ولی الکلمات التامات و الدعوات المستجابات خل ما اصبح»
پس حضرت این دعا را خواند و دست خود را بر پیشانی امام حسن (ع) گذاشت و شفا یافت.
اولین دعای سردرد از امام باقر (ع):
امام باقر (ع) فرمود: برای دفع سردرد دست بر سر بمالید و هفت مرتبه بگوئید:
«اَعُوذُ باللهِ الذی سَکنَ لهُ ما فی البَرَ و البحرِ و ما فی السمواتِ و الارضِ و هُوَ السمیعُ العلیمُ»
دومین دعای سردرد از امام باقر (ع):
امام باقر (ع) فرمود: به شیعیان ما براى سردرد این ذکر را بیاموز:
«یا طَاهِی یا ذَرُّ یا طَمِنَه یا طنابُ»
پس همانا اینها نامهاى عظیمى هستند که نزد خداوند عزوجل مقام و منزلت دارند که هر کس آنها را به زبان آورد خداوند به خاطر آن اسامى، درد را از او برطرف مىنماید.
سومین دعای سردرد از امام باقر (ع):
محمّد بن ابراهیم سراج نقل مىکند که به امام باقر (ع) از درد نیمه سر و صورت و شکایت کردم که هر هفته یک یا دو بار به آن مبتلا مىشوم فرمود: دستت را به جایى که درد مىکند بگذار و این دعا را سه بار بگو، انشاء الله شفا مىیابى:
«یا ظَاهِراً مَوْجُوداً وَیا بَاطِناً غَیرَ مَفْقُودٍ، أُرْدُدْ عَلَى عَبْدِکَ الضَّعِیفِ أَیادِیکَ الْجَمِیلَه عِنْدَهُ وَأَذْهِبْ عَنْهُ مَا بِهِ مِنْ أَذًى إِنَّکَ رَحِیمٌ وَدُودٌ قَدِیرٌ»
چهارمین دعای سردرد از امام باقر (ع):
عمر بن حنظله نقل کرد: خدمت امام باقر (ع) از سر درد شکایت کردم، فرمود: وقتى دچار درد شدى دست بر جلوى سر بگذار و بگو:
«لَوْ کانَ مَعَهُ آلِهَه کَما یقُولُونَ إِذآ لاَبْتَغَوْا إِلى ذِی الْعَرْشِ سَبِیلاً وَإِذا قِیلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى ما أَنْزَلَ اللهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَیتَ الْمُنافِقِینَ یصُدُّونَ عَنْکَ صُدُودآ»
پنجمین دعای سردرد از امام باقر (ع):
امام باقر (ع) فرمود: این دعا نوشته مىشود و بر گردن کسى که سر درد دارد آویزان مىشود:
«اللَّهُمَّ إِنَّکَ لَسْتَ بِإِلَهٍ اسْتَحْدَثْنَاهُ وَلاَ بِرَبٍّ یبِیدُ ذِکْرُهُ وَلاَ مَعَکَ شُرَکَاءُ یقْضُونَ مَعَکَ وَلاَ کَانَ قَبْلَکَ إِلَهٌ نَدْعُوهُ وَنَتَعَوَّذُ بِهِ وَنَتَضَرَّعُ إِلَیهِ وَنَدَعُکَ وَلاَ أَعَانَکَ عَلَى خَلْقِنَا مِنْ أَحَدٍ فَنَشُکُّ فِیکَ لاَ إِلَهَ إِلّاَ أَنْتَ وَحْدَکَ لاَ شَرِیکَ لَکَ عَافِ فُلاَنَ بْنَ فُلاَنَه وَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیتِهِ»
و در روایت دیگر:
«أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی قَامَ بِهِ عَرْشُکَ عَلَى الْمَاءِ أَنْ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَشْفِی فُلاَنَ بْنَ فُلاَنَه مِنَ الصُّدَاعِ وَالشَّقِیقَه (فَضَرَبْنا عَلَى آذانِهِمْ فِی الْکَهْفِ سِنِینَ عَدَدآ) وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی بِهِ خَلَقْتُ آدَمَ وَأَتْمَمْتُ خَلْقَهُ أَنْ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَشْفِی فُلاَنَ بْنَ فُلاَنَه»
اولین دعای سردرد از امام صادق (ع):
در مکارم الاخلاق از حضرت صادق (ع) نقل است که فرمودند: دست خود را بر محل درد بگذار و بخوان آیه الکرسی و فاتحه را و سپس بگو:
«اللهُ اَکبرُ اللهُ اکبرُ لا اِلهَ اِلا اللهُ و اللهُ اَکبرُ اَجلَ و اکبرَ مِما اَخافُ و احذَر اعوذُ باللهِ مِن عَرَقِ نِعارٍ و اعُوذُ باللهِ مِن حَرَ النارِ»
دومین دعای سردرد از امام صادق (ع):
معاویه بن عمار گوید: از درد شقیقه به امام صادق (ع) شکایت کردم، فرمود: پس از نماز واجب انگشت سبّابه دست راست را بین دو چشمت بگذار و هفت بار در حالى که انگشت را بر ابروى راست مىکشى بگو:
«یا حَنَّانُ اشْفِنِی»
بعد بر ابروى چپ بکش و بگو:
«یا مَنَّانُ اشْفِنِی»
بعد کف دست راست را بر پیشانى بگذار و بگو:
«یا مَنْ لَهُ ما سَکَنَ فِی اللَّیلِ وَالنَّهارِ وَما فِی السَّماواتِ وَ الاْرْضِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیتِهِ وَسَکِّنْ مَا بِی»
سومین دعای سردرد از امام صادق (ع):
امام صادق (ع) فرمود: هر کس گرفتار سردرد است و یا درد دیگرى دارد باید دست خود را بر جایى که درد دارد بگذارد و بگوید:
«اسْکُنْ سَکَّنْتُکَ بِالَّذِی لَهُ ما سَکَنَ فِی اللَّیلِ وَالنَّهارِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»
چهارمین دعای سردرد از امام صادق (ع):
مردى از سر درد به امام صادق (ع) شکایت برد، فرمود: دست بر محل درد بگذار و «آیه الکرسى» و سوره «حمد» را بخوان و بگو:
«اللهُ أَکْبَرُ اللهُ أَکْبَرُ لاَ إِلَهَ إِلّاَ اللهُ وَ اللهُ أَکْبَرُ اللهُ أَجَلُّ وَأَکْبَرُ مِمَّا أَخَافُ وَأَحْذَرُ أَعُوذُ بِاللهِ مِنْ عِرْقٍ نَعَّارٍ وَأَعُوذُ بِاللهِ مِنْ حَرِّ النَّارِ»
امام عسکرى (ع) براى درمان سر درد فرمود: بر کاسه آبى این آیه را بخوان و سپس آن را بنوش:
«أَوَلَمْ یرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّماواتِ وَالاْرْضَ کانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما وَجَعَلْنا مِنَ الْماءِ کُلَّ شَیءٍ حَی أَفَلا یوْمِنُونَ»
این دعا را بخواند و بر پیشانی فرد دم کند، ان شاء الله خوب می شود:
«إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یصَلُّونَ عَلَى النَّبِی یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا.»
از حافظ بن عساکر محدّث معروف نقل است که این دعا را برای سردرد بنویس و بر سر ببند. مجرّب است:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ کهیعص ذِکْرُ رَحْمَه رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِیا إِذْ نَادَى رَبَّهُ نِدَاءً خَفِیا قَالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیبًا وَلَمْ أَکُنْ بِدُعَائِکَ رَبِّ شَقِیا أَلَمْ تَرَ إِلَی رَبِّکَ کَیفَ مَدَّ الظِّلَّ وَ لَوْ شَآءَ لَجَعَلَهُ سَاکِنًا کهیعص حم عسق کَمْ لِلَّهِ مِنْ نِعْمَه فى کلِّ عِرْقٍ ساکِنٍ وَ غَیرِ ساکِنٍ اذهب»
برای رفع درد پیشانی این دعا را بخواند:
«یوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ یسْعَى نُورُهُم بَینَ أَیدِیهِمْ وَبِأَیمَانِهِم بُشْرَاکُمُ الْیوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»
این دعای سردرد را ببندد یا بخوراند:
«أَوَلَمْ یرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّماوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقاً فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَّ شَیءٍ حَی أَفَلاَ یؤْمِنُونَ» (انبیاء 30)
«وَ کَلْبُهُمْ بَاسِطٌ ذِرَاعَیهِ بِالْوَصِیدِ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَیهِمْ لَوَلَّیتَ مِنْهُمْ فِرَاراً وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْباً» (کهف 18)
«إِنَّ اللَّهَ یمْسِکُ السَّماوَاتِ وَالْأَرْضَ أَن تَزُولَا وَلَئِن زَالَتَا إِنْ أَمْسَکَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِن بَعْدِهِ إِنَّهُ کَانَ حَلِیماً غَفُوراً» (فاطر 41)
این دعای سردرد را نیز بخوراند یا تعویذ نماید:
«وَلاَ تَحْلِقُوا رُؤُوسَکُمْ حَتَّى یبْلُغَ الْهَدْی مَحِلَّهُ فَمَن کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضاً أَوْ بِهِ أَذىً مِنْ رَأْسِهِ فَفِدْیه مِن صِیامٍ أَوْ صَدَقَه أَوْ نُسُکٍ فَإِذَا أَمِنْتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَه إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَیسَرَ مِنَ الْهَدْی فَمَن لَمْ یجِدْ فَصِیامُ ثَلاَثَه أَیامٍ فِی الْحَجِّ وَسَبْعَه إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْکَ عَشَرَه کَامِلَه ذلِکَ لِمَن لَمْ یکُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ...» (بقره 196)
«وَ مَثَلُ کَلِمَه خَبِیثَه کَشَجَرَه خَبِیثَه اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الْأَرْضِ مَالَهَا مِن قَرَارٍ» (ابراهیم 26)
«مِنْهَا خَلَقْنَاکُمْ وَفِیهَا نُعِیدُکُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُکُمْ تَارَه أُخْرَى» (طه 55)
در جواهر القرآن آمده است هر که بیمار باشد و این دعا را در آن بیماری چهل مرتبه بخواند، به امید خدا شفا پیدا کند.
«لا اله الا انت سبحانک انی کنت من ظالمین»
هرگاه سوره حشر
را با خلوص بر بیمار بخوانند انشاءالله شفابخش است. در روایتی از نبی مکرم اسلام (ص)
آمده است: هنگام قرائت سه آیه آخر سوره حشر دست را بر سر بگذارید و آیات را قرائت
نمایید که این دستور جبرییل است از جانب خداوند. و این عمل شفای همه بیماری هاست
به جز مرگ |
شش راهحل طبیعی برای درمان سردرد پرداخته که عبارتند از:
کافئین: یکی از شیوههای درمانی برای تسکین سردرد، مصرف قهوه است. کافئین نه تنها تورم و التهاب رگهای خونی را کاهش میدهد بلکه از شدت سردرد نیز میکاهد.
کمپرس آب گرم یا سرد: برای درمان سردردهای شدید لیفی را داخل آب گرم قرار دهید و سپس بر روی پیشانی یا پشت گردنتان قرار دهید تا ماهیچهها آرام شوند. برای سردردهای میگرنی نیز میتوانید لیفی را در آب سرد قرار دهید و آن را بر روی پیشانیتان بگذارید که باعث میشود رگهای خونی منقبض شود و جریان خون کاهش یابد و در نهایت سردرد تسکین پیدا میکند.
ماساژ: با استفاده از انگشت میانی، صورتتان را در نقاط همسطح سوراخهای بینی خود ماساژ دهید. همچنین دو یا سه دقیقه در جهت حرکت عقربههای ساعت عملیات ماساژ را ادامه دهید.
آب درمانی: تجمع خون در قسمتهای پایینی بدن از فشار رگهای خونی در سر میکاهد به همین دلیل توصیه میشود که هنگام سردرد، پاهای خود را داخل آب گرم همراه با پودر خردل قرار دهید و پس از نیم ساعت یا بیشتر پاها را از آب در آورده و خشک کنید.
چای زنجبیل: مصرف زنجبیل برای درمان سردردهای میگرنی توصیه میشود. مقداری آب و زنجبیل تازه را با هم مخلوط کنید و اجازه دهید چهار تا پنج دقیقه خیس بخورد سپس آن را صاف کنید و بنوشید.
هدبند: هنگام ابتلا به سردرد هدبند و یا حتی یک روسری یا باندی را دور سر خود ببندید تا از جریان خون در پوست سر کاسته شود. این کار به کاهش سردرد کمک میکند.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای چهل کلید از جمله دعاهای رایجی است که برای آن هیچ منبع معتبری ذکر نشده است. دعای چهل کلید شامل چهل ذکر است که اغلب آیات قرآن می باشند.
دعای چهل کلید در بسیاری از جاها به چشم می خورد و خواص فراوانی برای آن ذکر شده است اما هیچ گونه سند معتبری برای آن ذکر نشده است.
1. بسم الله الرحمان الرحیم إِنَّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبیناً (سوره فتح آیه 1)
2. سَلامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدین (سوره زمر آیه 73)
3. لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیمٌ (سوره توبه آیه 128)
4. رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ (سوره آل عمران آیه 191)
5. وَ تِلْکَ حُجَّتُنا آتَیْناها إِبْراهیمَ عَلى قَوْمِهِ نَرْفَعُ دَرَجاتٍ مَنْ نَشاءُ إِنَّ رَبَّکَ حَکیمٌ عَلیم (سوره انعام آیه 83)
6. وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقا (سوره اسراء آیه 81)
7. وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ وَ لا یَزیدُ الظَّالِمینَ إِلاَّ خَسارا (سوره اسراء آیه 82)
8. قُلْنا یا نارُ کُونی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهیمَ (سوره انبیاء آیه 69)
9. وَ أَرادُوا بِهِ کَیْداً (سوره انبیاء آیه 70)
10. فَجَعَلْناهُمُ الْأَخْسَرین (سوره انبیاء آیه 70)
11. وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمین (سوره انبیاء آیه 87)
12. وَ لا تُمْسِکُوا بِعِصَمِ الْکَوافِر (سوره ممتحنه آیه 10)
13. وَ أُلْقِیَ السَّحَرَةُ ساجِدین (سوره اعراف آیه 120)
14. وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْداداً یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّه (سوره بقره آیه 165)
15. بَیـَّناها بَینَ آدمَ و حوا و بَینَ یوسفَ و زلیخا و فاطمةَ الزهراء و علیٌّ المرتضی
16. و بحق محمدٍ المُصطَفی صلّی الله علیه و آله
17. و بحق جَبرئیل و میکائیل و اِسرافیل و عِزائیل یا حنّانُ یا منّانُ یا دیّانُ یا برهانُ یا رضوانُ یا سلطانُ یا غفرانُ
18. بسم الله الرحمان الرحیم
19. إِذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ (سوره نصر آیه 1)
20. وَ رَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فی دینِ اللَّهِ أَفْواجاً (سوره نصر آیه 2)
21. فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کانَ تَوَّاباً (سوره نصر آیه 3)
22. نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَریبٌ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنینَ (سوره صف آیه 13)
23. یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا
24. قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ (سوره اخلاص آیات 1 الی 4)
25. لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَ هُوَ السَّمیعُ الْبَصیر (سوره شوری آیه 11)
26. قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَب (سوره فلق آیات 1 الی 3)
27. قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاس (سوره ناس آیه 1)
28. قُلْ کَفى بِاللَّهِ شَهیداً بَیْنی وَ بَیْنَکُم (سوره رعد آیه 43)
29. وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقا (سوره اسراء آیه 81)
30. قُلْ یَجْمَعُ بَیْنَنا رَبُّنا (سوره سبا آیه 26)
31. ثُمَّ یَفْتَحُ بَیْنَنا بِالْحَقِّ وَ هُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلیمُ (سوره سبا آیه 26)
32. قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَهْلَکَنِیَ اللَّهُ وَ مَنْ مَعِیَ أَوْ رَحِمَنا فَمَنْ یُجیرُ الْکافِرینَ مِنْ عَذابٍ أَلیمٍ (سوره ملک آیه 28)
33. قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُکُمْ غَوْراً فَمَنْ یَأْتیکُمْ بِماءٍ مَعین (سوره ملک آیه 30)
34. قُلْنا یا نارُ کُونی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهیم (سوره انبیاء آیه 69)
35. قُلْ یا أَیُّهَا الْکافِرُون لا أَعْبُدُ ما تَعْبُدُون قُلْ کُونُوا قِرَدَةً خاسِئینَ (سوره کافرون آیات 1 و 2 و سوره اعراف آیه 169)
36. قُلْ سیرُوا فِی الْأَرْضِ (سوره انعام آیه 11)
37. ثُمَّ انْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُکَذِّبین (سوره انعام آیه 11)
38. قُلْ مَنْ یَکْلَؤُکُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهار (سوره انبیاء آیه 42)
39. قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرینَ أَعْمالاً (سوره کهف آیه 103)
40. قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى إِلَیَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِد وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ (سوره کهف آیه 110 و سوره صافات آیات 182 و 181)
دعا چهل کلید هیچ سندی ندارد و در منابع روایی معتبر چنین دعایی نیست و خواص عجیب و غریبی که به آن نسبت داده اند، هیچ مبنا و اساسی ندارد. بهتر است به جای دعای چهل کلید از دعاهای معتبر و دعاهای مفاتیح الجنان و صحیفه سجادیه و دعاهایی که سند معتبر داشته و به تایید عالمان حدیث شناس رسیده، استفاده شود. |
جالب این که دعای چهل کلید در اینترنت به وفور یافت می شود، ولی در هیچ سایت و وبلاگی برای آن سند ذکر نشده است.
بنا بر بعض
نقل های اینترنتی این دعا از فضه خادمه حضرت زهرا نقل شده که او از حضرت زهرا نقل
کرده، ولی هیچ سندی برای این ادعای بزرگ ارائه نشده است. البته خواندن هر دعای
ذوقی و ساخته روح و فکر افراد که مضمون صحیح داشته باشد و توسل به آیات قرآن و
خواندن و تکرار آن ها خوب است و منعی ندارد، ولی به عنوان یک دعای معین که خواص
معینی داشته باشد، جز دعاهای وارده از معصومان صحیح نیست
برای دعای چهل کلید خواص بسیاری نقل شده است که برخی از آن ها را در ادامه می خوانیم:
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای ندبه را شیعیان در چهار عید هنگام سپیده دم می خوانند. دعای ندبه از امام صادق (ع) نقل شده است و در فراق امام زمان (عج) خوانده می شود.
دعای ندبه از دعاهای بسیار مشهور که از امام صادق (ع) نقل شده و مستحب است در چهار عید (فطر، قربان، غدیر و جمعه) خوانده شود. این دعا را علی بن طاووس در کتاب اقبال الاعمال ذکر کرده است. دعای ندبه را بیشتر در صبحهای جمعه قبل از طلوع آفتاب، در فراق امام زمان (عج) میخوانند.
دعای ندبه مشتمل بر اِستِغاثه (زاری و کمک خواستن) از امام زمان (عج) و تأسف خوردن بر غیبت آن حضرت و گریه از فراق ایشان است و ندبه نیز به همین معناست.
این دعا را سید رضیالدین علی بن طاووس (م ۶۶۴ق)، در کتاب «اقبال» خویش و در کتاب مصباح الزائر فصل هفتم (نسخه خطی) و محمّد بن جعفر بن مشهدی حائری (از علمای قرن ششم هجری) در کتاب مزار معروف به مزار ابن مشهدی نقل کردهاند.
علامه مجلسی دعای ندبه را در کتابهای بحارالانوار و تحفة الزائر نقل کرده است و در مقدمه بحار به اعتبار سند ادعیه آن شهادت داده است. همچنین مجلسی صریحاً و بالخصوص، اعتبار سند دعای ندبه را که منتهی به حضرت امام جعفر صادق (ع) میشود، تصدیق کرده است. عبارت وی در کتاب زاد المعاد این است: «...و امّا دعای ندبه که مشتمل بر عقائد حقه و تأسف بر غیبت حضرت قائم (عج) به سند معتبر، از امام جعفر صادق(ع) منقول است، که سنّت است این دعای را در چهار عید بخوانید.»
خواندن دعای ندبه در چهار عید یعنی عید فطر، عید قربان، عید غدیر و روز جمعه مستحب است. |
این دعا با حمد و ثنای الهی و درود بر پیامبر (ص) و آل او آغاز میگردد، سپس حکمت برگزیده شدن انبیاء و اولیاء و اینکه آنها مورد قبول خداوند بودهاند بیان شده است و مهمترین فراز زندگی هر یک از پیامبران اولوالعزم و پیش از آنان حضرت آدم اشاره شده و تاکید گردیده که برای اینکه حق پایدار بماند برای هر یک از آنان وصی و جانشین از سوی خدواند تعیین گردید. آنگاه به جانشینی حضرت علی (ع) میپردازد و با آوردن قسمتی از فضایل آن حضرت سخن را به بیوفایی و شقاوتمندی دشمنان دین میکشاند که بر خلاف دستور صریحِ پیامبر اکرم (ص) امام علی (ع) و هدایتگران از فرزندانش را یکی پس از دیگری به شهادت رساندند. آنگاه به استغاثه و اظهار شوق نسبت به آخرین بازمانده معصوم خاندان رسالت میپردازد و با درود مخصوص بر پیامبر (ص) و آل او با چند درخواست مهم برای تعجیل فرج و روی کار آمدن دولت حق و از بین رفتن باطل و محکم شدن پیوند با امام زمان (ع)، دعا خاتمه مییابد.
اَلْحَمْدُ للَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلَّی اللَّـهُ عَلَی سَیدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما اللَّـهُمَّ لَک الْحَمْدُ عَلَی مَا جَرَی بِهِ قَضَاؤُک فِی أَوْلِیائِک الَّذِینَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِک وَ دِینِک إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِیلَ مَا عِنْدَک مِنَ النَّعِیمِ الْمُقِیمِ الَّذِی لازَوَالَ لَهُ وَ لااضْمِحْلالَ بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْیا الدَّنِیةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَک ذَلِک وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّکرَ الْعَلِی وَ الثَّنَاءَ الْجَلِیا وَ أَهْبَطْتَ عَلَیهِمْ مَلائِکتَک وَ کرَّمْتَهُمْ بِوَحْیک وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِک وَ جَعَلْتَهُمُ الذَّرِیعَةَ [الذَّرَائِعَ] إِلَیک وَ الْوَسِیلَةَ إِلَی رِضْوَانِک فَبَعْضٌ أَسْکنْتَهُ جَنَّتَک إِلَی أَنْ أَخْرَجْتَهُ مِنْهَا وَ بَعْضٌ حَمَلْتَهُ فِی فُلْکک وَ نَجَّیتَهُ وَ [مَعَ] مَنْ آمَنَ مَعَهُ مِنَ الْهَلَکةِ بِرَحْمَتِک وَ بَعْضٌ اتَّخَذْتَهُ لِنَفْسِک خَلِیلا وَ سَأَلَک لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ فَأَجَبْتَهُ وَ جَعَلْتَ ذَلِک عَلِیا وَ بَعْضٌ کلَّمْتَهُ مِنْ شَجَرَةٍ تَکلِیما وَ جَعَلْتَ لَهُ مِنْ أَخِیهِ رِدْءا وَ وَزِیرا وَ بَعْضٌ أَوْلَدْتَهُ مِنْ غَیرِ أَبٍ وَ آتَیتَهُ الْبَینَاتِ وَ أَیدْتَهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَ کلٌّ [وَ کلا] شَرَعْتَ لَهُ شَرِیعَةً وَ نَهَجْتَ لَهُ مِنْهَاجا وَ تَخَیرْتَ لَهُ أَوْصِیاءَ [أَوْصِیاءَهُ] مُسْتَحْفِظا بَعْدَ مُسْتَحْفِظٍ [مُسْتَحْفَظا بَعْدَ مُسْتَحْفَظٍ] مِنْ مُدَّةٍ إِلَی مُدَّةٍ إِقَامَةً لِدِینِک وَ حُجَّةً عَلَی عِبَادِک وَ لِئَلایزُولَ الْحَقُّ عَنْ مَقَرِّهِ وَ یغْلِبَ الْبَاطِلُ عَلَی أَهْلِهِ وَ لا[لِئَلا] یقُولَ أَحَدٌ لَوْ لاأَرْسَلْتَ إِلَینَا رَسُولا مُنْذِرا وَ أَقَمْتَ لَنَا عَلَما هَادِیا فَنَتَّبِعَ آیاتِک مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزَی إِلَی أَنِ انْتَهَیتَ بِالْأَمْرِ إِلَی حَبِیبِک وَ نَجِیبِک مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّـهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ، فَکانَ کمَا انْتَجَبْتَهُ سَیدَ مَنْ خَلَقْتَهُ وَ صَفْوَةَ مَنِ اصْطَفَیتَهُ وَ أَفْضَلَ مَنِ اجْتَبَیتَهُ وَ أَکرَمَ مَنِ اعْتَمَدْتَهُ قَدَّمْتَهُ عَلَی أَنْبِیائِک وَ بَعَثْتَهُ إِلَی الثَّقَلَینِ مِنْ عِبَادِک وَ أَوْطَأْتَهُ مَشَارِقَک وَ مَغَارِبَک وَ سَخَّرْتَ لَهُ الْبُرَاقَ وَ عَرَجْتَ بِرُوحِهِ [بِهِ] إِلَی سَمَائِک وَ أَوْدَعْتَهُ عِلْمَ مَا کانَ وَ مَا یکونُ إِلَی انْقِضَاءِ خَلْقِک ثُمَّ نَصَرْتَهُ بِالرُّعْبِ وَ حَفَفْتَهُ بِجَبْرَئِیلَ وَ مِیکائِیلَ وَ الْمُسَوِّمِینَ مِنْ مَلائِکتِک وَ وَعَدْتَهُ أَنْ تُظْهِرَ دِینَهُ عَلَی الدِّینِ کلِّهِ وَ لَوْ کرِهَ الْمُشْرِکونَ وَ ذَلِک بَعْدَ أَنْ بَوَّأْتَهُ مُبَوَّأَ صِدْقٍ مِنْ أَهْلِهِ وَ جَعَلْتَ لَهُ وَ لَهُمْ أَوَّلَ بَیتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ، للَّـذِی بِبَکةَ مُبَارَکا وَ هُدًی لِلْعَالَمِینَ فِیهِ آیاتٌ بَینَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِیمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِنا وَ قُلْتَ إِنَّمَا یرِیدُ اللَّـهُ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهِّرَکمْ تَطْهِیرا ثُمَّ جَعَلْتَ أَجْرَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُک عَلَیهِ وَ آلِهِ مَوَدَّتَهُمْ فِی کتَابِک فَقُلْتَ قُلْ لاأَسْئَلُکمْ عَلَیهِ أَجْرا إِلا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی وَ قُلْتَ مَا سَأَلْتُکمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکمْ وَ قُلْتَ مَا أَسْئَلُکمْ عَلَیهِ مِنْ أَجْرٍ إِلا مَنْ شَاءَ أَنْ یتَّخِذَ إِلَی رَبِّهِ سَبِیلا فَکانُوا هُمُ السَّبِیلَ إِلَیک، وَ الْمَسْلَک إِلَی رِضْوَانِک فَلَمَّا انْقَضَتْ أَیامُهُ أَقَامَ وَلِیهُ عَلِی بْنَ أَبِی طَالِبٍ صَلَوَاتُک عَلَیهِمَا وَ آلِهِمَا هَادِیا إِذْ کانَ هُوَ الْمُنْذِرَ وَ لِکلِّ قَوْمٍ هَادٍ فَقَالَ وَ الْمَلَأُ أَمَامَهُ مَنْ کنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِی مَوْلاهُ اللَّـهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ وَ قَالَ مَنْ کنْتُ أَنَا نَبِیهُ فَعَلِی أَمِیرُهُ وَ قَالَ أَنَا وَ عَلِی مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ سَائِرُ النَّاسِ مِنْ شَجَرٍ شَتَّی وَ أَحَلَّهُ مَحَلَّ هَارُونَ مِنْ مُوسَی فَقَالَ لَهُ أَنْتَ مِنِّی بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَی إِلا أَنَّهُ لانَبِی بَعْدِی وَ زَوَّجَهُ ابْنَتَهُ سَیدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ وَ أَحَلَّ لَهُ مِنْ مَسْجِدِهِ مَا حَلَّ لَهُ وَ سَدَّ الْأَبْوَابَ إِلا بَابَهُ ثُمَّ أَوْدَعَهُ عِلْمَهُ وَ حِکمَتَهُ فَقَالَ: أَنَا مَدِینَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِی بَابُهَا فَمَنْ أَرَادَ الْمَدِینَةَ وَ الْحِکمَةَ فَلْیأْتِهَا مِنْ بَابِهَا ثُمَّ قَالَ أَنْتَ أَخِی وَ وَصِیی وَ وَارِثِی لَحْمُک مِنْ لَحْمِی وَ دَمُک مِنْ دَمِی وَ سِلْمُک سِلْمِی وَ حَرْبُک حَرْبِی وَ الْإِیمَانُ مُخَالِطٌ لَحْمَک وَ دَمَک کمَا خَالَطَ لَحْمِی وَ دَمِی وَ أَنْتَ غَدا عَلَی الْحَوْضِ خَلِیفَتِی وَ أَنْتَ تَقْضِی دَینِی وَ تُنْجِزُ عِدَاتِی وَ شِیعَتُک عَلَی مَنَابِرَ مِنْ نُورٍ مُبْیضَّةً وُجُوهُهُمْ حَوْلِی فِی الْجَنَّةِ وَ هُمْ جِیرَانِی وَ لَوْ لاأَنْتَ یا عَلِی لَمْ یعْرَفِ الْمُؤْمِنُونَ بَعْدِی وَ کانَ بَعْدَهُ هُدًی مِنَ الضَّلالِ وَ نُورا مِنَ الْعَمَی وَ حَبْلَ اللَّـهِ الْمَتِینَ وَ صِرَاطَهُ الْمُسْتَقِیمَ، لایسْبَقُ بِقَرَابَةٍ فِی رَحِمٍ وَ لابِسَابِقَةٍ فِی دِینٍ وَ لایلْحَقُ فِی مَنْقَبَةٍ مِنْ مَنَاقِبِهِ یحْذُو حَذْوَ الرَّسُولِ صَلَّی اللَّـهُ عَلَیهِمَا وَ آلِهِمَا وَ یقَاتِلُ عَلَی التَّأْوِیلِ وَ لاتَأْخُذُهُ فِی اللَّـهِ لَوْمَةُ لائِمٍ قَدْ وَتَرَ فِیهِ صَنَادِیدَ الْعَرَبِ وَ قَتَلَ أَبْطَالَهُمْ وَ نَاوَشَ [نَاهَشَ] ذُؤْبَانَهُمْ فَأَوْدَعَ قُلُوبَهُمْ أَحْقَادا بَدْرِیةً وَ خَیبَرِیةً وَ حُنَینِیةً وَ غَیرَهُنَّ فَأَضَبَّتْ [فَأَصَنَّتْ] [فَأَصَنَ] عَلَی عَدَاوَتِهِ وَ أَکبَّتْ عَلَی مُنَابَذَتِهِ حَتَّی قَتَلَ النَّاکثِینَ وَ الْقَاسِطِینَ وَ الْمَارِقِینَ وَ لَمَّا قَضَی نَحْبَهُ وَ قَتَلَهُ أَشْقَی [الْأَشْقِیاءِ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ] الْآخِرِینَ یتْبَعُ أَشْقَی الْأَوَّلِینَ لَمْ یمْتَثَلْ أَمْرُ رَسُولِ اللَّـهِ صَلَّی اللَّـهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ فِی الْهَادِینَ بَعْدَ الْهَادِینَ وَ الْأُمَّةُ مُصِرَّةٌ عَلَی مَقْتِهِ مُجْتَمِعَةٌ عَلَی قَطِیعَةِ رَحِمِهِ وَ إِقْصَاءِ وَلَدِهِ إِلا الْقَلِیلَ مِمَّنْ وَفَی لِرِعَایةِ الْحَقِّ فِیهِمْ، فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ وَ سُبِی مَنْ سُبِی وَ أُقْصِی مَنْ أُقْصِی وَ جَرَی الْقَضَاءُ لَهُمْ بِمَا یرْجَی لَهُ حُسْنُ الْمَثُوبَةِ إِذْ کانَتِ الْأَرْضُ للَّـهِ یورِثُهَا مَنْ یشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ الْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ وَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولا وَ لَنْ یخْلِفَ اللَّـهُ وَعْدَهُ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ فَعَلَی الْأَطَائِبِ مِنْ أَهْلِ بَیتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِی صَلَّی اللَّـهُ عَلَیهِمَا وَ آلِهِمَا فَلْیبْک الْبَاکونَ وَ إِیاهُمْ فَلْینْدُبِ النَّادِبُونَ وَ لِمِثْلِهِمْ فَلْتُذْرَفِ [فَلْتَدُرَّ] الدُّمُوعُ وَ لْیصْرُخِ الصَّارِخُونَ وَ یضِجُّ [یضِجَ] الضَّاجُّونَ وَ یعِجُّ [یعِجَ] الْعَاجُّونَ أَینَ الْحَسَنُ أَینَ الْحُسَینُ أَینَ أَبْنَاءُ الْحُسَینِ صَالِحٌ بَعْدَ صَالِحٍ وَ صَادِقٌ بَعْدَ صَادِقٍ أَینَ السَّبِیلُ بَعْدَ السَّبِیلِ، أَینَ الْخِیرَةُ بَعْدَ الْخِیرَةِ أَینَ الشُّمُوسُ الطَّالِعَةُ أَینَ الْأَقْمَارُ الْمُنِیرَةُ أَینَ الْأَنْجُمُ الزَّاهِرَةُ أَینَ أَعْلامُ الدِّینِ وَ قَوَاعِدُ الْعِلْمِ أَینَ بَقِیةُ اللَّـهِ الَّتِی لاتَخْلُو مِنَ الْعِتْرَةِ الْهَادِیةِ أَینَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دَابِرِ الظَّلَمَةِ أَینَ الْمُنْتَظَرُ لِإِقَامَةِ الْأَمْتِ وَ الْعِوَجِ أَینَ الْمُرْتَجَی لِإِزَالَةِ الْجَوْرِ وَ الْعُدْوَانِ أَینَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدِیدِ الْفَرَائِضِ وَ السُّنَنِ أَینَ الْمُتَخَیرُ [الْمُتَّخَذُ] لِإِعَادَةِ الْمِلَّةِ وَ الشَّرِیعَةِ أَینَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْیاءِ الْکتَابِ وَ حُدُودِهِ أَینَ مُحْیی مَعَالِمِ الدِّینِ وَ أَهْلِهِ أَینَ قَاصِمُ شَوْکةِ الْمُعْتَدِینَ أَینَ هَادِمُ أَبْنِیةِ الشِّرْک وَ النِّفَاقِ أَینَ مُبِیدُ أَهْلِ الْفُسُوقِ وَ الْعِصْیانِ وَ الطُّغْیانِ أَینَ حَاصِدُ فُرُوعِ الْغَی وَ الشِّقَاقِ [النِّفَاقِ]، أَینَ طَامِسُ آثَارِ الزَّیغِ وَ الْأَهْوَاءِ أَینَ قَاطِعُ حَبَائِلِ الْکذْبِ [الْکذِبِ] وَ الافْتِرَاءِ أَینَ مُبِیدُ الْعُتَاةِ وَ الْمَرَدَةِ أَینَ مُسْتَأْصِلُ أَهْلِ الْعِنَادِ وَ التَّضْلِیلِ وَ الْإِلْحَادِ أَینَ مُعِزُّ الْأَوْلِیاءِ وَ مُذِلُّ الْأَعْدَاءِ أَینَ جَامِعُ الْکلِمَةِ [الْکلِمِ] عَلَی التَّقْوَی أَینَ بَابُ اللَّـهِ الَّذِی مِنْهُ یؤْتَی أَینَ وَجْهُ اللَّـهِ الَّذِی إِلَیهِ یتَوَجَّهُ الْأَوْلِیاءُ أَینَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَینَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ أَینَ صَاحِبُ یوْمِ الْفَتْحِ وَ نَاشِرُ رَایةِ الْهُدَی أَینَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاحِ وَ الرِّضَا، أَینَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِیاءِ وَ أَبْنَاءِ الْأَنْبِیاءِ أَینَ الطَّالِبُ [الْمُطَالِبُ] بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکرْبَلاءَ أَینَ الْمَنْصُورُ عَلَی مَنِ اعْتَدَی عَلَیهِ وَ افْتَرَی أَینَ الْمُضْطَرُّ الَّذِی یجَابُ إِذَا دَعَا أَینَ صَدْرُ الْخَلائِقِ [الْخَلائِفِ] ذُو الْبِرِّ وَ التَّقْوَی أَینَ ابْنُ النَّبِی الْمُصْطَفَی وَ ابْنُ عَلِی الْمُرْتَضَی وَ ابْنُ خَدِیجَةَ الْغَرَّاءِ وَ ابْنُ فَاطِمَةَ الْکبْرَی بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی لَک الْوِقَاءُ وَ الْحِمَی یا ابْنَ السَّادَةِ الْمُقَرَّبِینَ یا ابْنَ النُّجَبَاءِ الْأَکرَمِینَ یا ابْنَ الْهُدَاةِ الْمَهْدِیینَ [الْمُهْتَدِینَ] یا ابْنَ الْخِیرَةِ الْمُهَذَّبِینَ یا ابْنَ الْغَطَارِفَةِ الْأَنْجَبِینَ یا ابْنَ الْأَطَائبِ الْمُطَهَّرِینَ [الْمُسْتَظْهَرِینَ] یا ابْنَ الْخَضَارِمَةِ الْمُنْتَجَبِینَ یا ابْنَ الْقَمَاقِمَةِ الْأَکرَمِینَ [الْأَکبَرِینَ] یا ابْنَ الْبُدُورِ الْمُنِیرَةِ یا ابْنَ السُّرُجِ الْمُضِیئَةِ یا ابْنَ الشُّهُبِ الثَّاقِبَةِ یا ابْنَ الْأَنْجُمِ الزَّاهِرَةِ، یا ابْنَ السُّبُلِ الْوَاضِحَةِ یا ابْنَ الْأَعْلامِ اللائِحَةِ یا ابْنَ الْعُلُومِ الْکامِلَةِ یا ابْنَ السُّنَنِ الْمَشْهُورَةِ یا ابْنَ الْمَعَالِمِ الْمَأْثُورَةِ یا ابْنَ الْمُعْجِزَاتِ الْمَوْجُودَةِ یا ابْنَ الدَّلائِلِ الْمَشْهُودَةِ [الْمَشْهُورَةِ] یا ابْنَ الصِّرَاطِ الْمُسْتَقِیمِ یا ابْنَ النَّبَإِ الْعَظِیمِ یا ابْنَ مَنْ هُوَ فِی أُمِّ الْکتَابِ لَدَی اللَّـهِ عَلِی حَکیمٌ یا ابْنَ الْآیاتِ وَ الْبَینَاتِ یا ابْنَ الدَّلائِلِ الظَّاهِرَاتِ یا ابْنَ الْبَرَاهِینِ الْوَاضِحَاتِ الْبَاهِرَاتِ یا ابْنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَاتِ یا ابْنَ النِّعَمِ السَّابِغَاتِ یا ابْنَ طه وَ الْمُحْکمَاتِ، یا ابْنَ یس وَ الذَّارِیاتِ یا ابْنَ الطُّورِ وَ الْعَادِیاتِ یا ابْنَ مَنْ دَنَا فَتَدَلَّی فَکانَ قَابَ قَوْسَینِ أَوْ أَدْنَی دُنُوّا وَ اقْتِرَابا مِنَ الْعَلِی الْأَعْلَی لَیتَ شِعْرِی أَینَ اسْتَقَرَّتْ بِک النَّوَی بَلْای أَرْضٍ تُقِلُّک أَوْ ثَرَی أَ بِرَضْوَی أَوْ غَیرِهَا أَمْ ذِی طُوًی عَزِیزٌ عَلَی أَنْ أَرَی الْخَلْقَ وَ لاتُرَی وَ لاأَسْمَعَ [أَسْمَعُ] لَک حَسِیسا وَ لانَجْوَی عَزِیزٌ عَلَی أَنْ تُحِیطَ بِک دُونِی [لاتُحِیطَ بیدُونَک] الْبَلْوَی وَ لاینَالَک مِنِّی ضَجِیجٌ وَ لاشَکوَی بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ مُغَیبٍ لَمْ یخْلُ مِنَّا بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ نَازِحٍ مَا نَزَحَ [ینْزَحُ] عَنَّا بِنَفْسِی أَنْتَ أُمْنِیةُ شَائِقٍ یتَمَنَّی مِنْ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ ذَکرَا فَحَنَّا بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ عَقِیدِ عِزٍّ لایسَامَی، بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ أَثِیلِ مَجْدٍ لایجَارَی [یحَاذَی] بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ تِلادِ نِعَمٍ لاتُضَاهَی بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ نَصِیفِ شَرَفٍ لایسَاوَی إِلَی مَتَی أَحَارُ [أَجْأَرُ] فِیک یا مَوْلای وَ إِلَی مَتَی وَای خِطَابٍ أَصِفُ فِیک وَای نَجْوَی عَزِیزٌ عَلَی أَنْ أُجَابَ دُونَک وَ [أَوْ] أُنَاغَی عَزِیزٌ عَلَی أَنْ أَبْکیک وَ یخْذُلَک الْوَرَی عَزِیزٌ عَلَی أَنْ یجْرِی عَلَیک دُونَهُمْ مَا جَرَی هَلْ مِنْ مُعِینٍ فَأُطِیلَ مَعَهُ الْعَوِیلَ وَ الْبُکاءَ هَلْ مِنْ جَزُوعٍ فَأُسَاعِدَ جَزَعَهُ إِذَا خَلا هَلْ قَذِیتْ عَینٌ فَسَاعَدَتْهَا عَینِی عَلَی الْقَذَی، هَلْ إِلَیک یا ابْنَ أَحْمَدَ سَبِیلٌ فَتُلْقَی هَلْ یتَّصِلُ یوْمُنَا مِنْک بِعِدَةٍ [بِغَدِهِ] فَنَحْظَی مَتَی نَرِدُ مَنَاهِلَک الرَّوِیةَ فَنَرْوَی مَتَی نَنْتَقِعُ مِنْ عَذْبِ مَائِک فَقَدْ طَالَ الصَّدَی مَتَی نُغَادِیک وَ نُرَاوِحُک فَنَقِرَّ عَینا [فَتَقَرَّ عُیونُنَا] مَتَی تَرَانَا [وَ] نَرَاک وَ قَدْ نَشَرْتَ لِوَاءَ النَّصْرِ تُرَی أَ تَرَانَا نَحُفُّ بِک وَ أَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلَأَ وَ قَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلا وَ أَذَقْتَ أَعْدَاءَک هَوَانا وَ عِقَابا وَ أَبَرْتَ الْعُتَاةَ وَ جَحَدَةَ الْحَقِّ وَ قَطَعْتَ دَابِرَ الْمُتَکبِّرِینَ وَ اجْتَثَثْتَ أُصُولَ الظَّالِمِینَ، وَ نَحْنُ نَقُولُ الْحَمْدُ للَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ اللَّـهُمَّ أَنْتَ کشَّافُ الْکرَبِ وَ الْبَلْوَی وَ إِلَیک أَسْتَعْدِی فَعِنْدَک الْعَدْوَی وَ أَنْتَ رَبُّ الْآخِرَةِ وَ الدُّنْیا [الْأُولَی] فَأَغِثْ یا غِیاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ عُبَیدَک الْمُبْتَلَی وَ أَرِهِ سَیدَهُ یا شَدِیدَ الْقُوَی وَ أَزِلْ عَنْهُ بِهِ الْأَسَی وَ الْجَوَی وَ بَرِّدْ غَلِیلَهُ یا مَنْ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوَی وَ مَنْ إِلَیهِ الرُّجْعَی وَ الْمُنْتَهَی اللَّـهُمَّ وَ نَحْنُ عَبِیدُک التَّائِقُونَ [الشَّائِقُونَ] إِلَی وَلِیک الْمُذَکرِ بِک وَ بِنَبِیک خَلَقْتَهُ لَنَا عِصْمَةً وَ مَلاذا وَ أَقَمْتَهُ لَنَا قِوَاما وَ مَعَاذا وَ جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِینَ مِنَّا إِمَاما فَبَلِّغْهُ مِنَّا تَحِیةً وَ سَلاما، وَ زِدْنَا بِذَلِک یا رَبِّ إِکرَاما وَ اجْعَلْ مُسْتَقَرَّهُ لَنَا مُسْتَقَرّا وَ مُقَاما وَ أَتْمِمْ نِعْمَتَک بِتَقْدِیمِک إِیاهُ أَمَامَنَا حَتَّی تُورِدَنَا جِنَانَک [جَنَّاتِک] وَ مُرَافَقَةَ الشُّهَدَاءِ مِنْ خُلَصَائِک اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ جَدِّهِ [وَ] رَسُولِک السَّیدِ الْأَکبَرِ وَ عَلَی [عَلِی] أَبِیهِ السَّیدِ الْأَصْغَرِ وَ جَدَّتِهِ الصِّدِّیقَةِ الْکبْرَی فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَی مَنِ اصْطَفَیتَ مِنْ آبَائِهِ الْبَرَرَةِ وَ عَلَیهِ أَفْضَلَ وَ أَکمَلَ وَ أَتَمَّ وَ أَدْوَمَ وَ أَکثَرَ وَ أَوْفَرَ مَا صَلَّیتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ أَصْفِیائِک وَ خِیرَتِک مِنْ خَلْقِک، وَ صَلِّ عَلَیهِ صَلاةً لاغَایةَ لِعَدَدِهَا وَ لانِهَایةَ لِمَدَدِهَا وَ لانَفَادَ لِأَمَدِهَا اللَّـهُمَّ وَ أَقِمْ بِهِ الْحَقَّ وَ أَدْحِضْ بِهِ الْبَاطِلَ وَ أَدِلْ بِهِ أَوْلِیاءَک وَ أَذْلِلْ بِهِ أَعْدَاءَک وَ صِلِ اللَّـهُمَّ بَینَنَا وَ بَینَهُ وُصْلَةً تُؤَدِّی إِلَی مُرَافَقَةِ سَلَفِهِ وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یأْخُذُ بِحُجْزَتِهِمْ وَ یمْکثُ فِی ظِلِّهِمْ وَ أَعِنَّا عَلَی تَأْدِیةِ حُقُوقِهِ إِلَیهِ وَ الاجْتِهَادِ فِی طَاعَتِهِ وَ اجْتِنَابِ مَعْصِیتِهِ وَ امْنُنْ عَلَینَا بِرِضَاهُ وَ هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ وَ رَحْمَتَهُ وَ دُعَاءَهُ وَ خَیرَهُ مَا نَنَالُ بِهِ سَعَةً مِنْ رَحْمَتِک وَ فَوْزا عِنْدَک وَ اجْعَلْ صَلاتَنَا بِهِ مَقْبُولَةً وَ ذُنُوبَنَا بِهِ مَغْفُورَةً، وَ دُعَاءَنَا بِهِ مُسْتَجَابا وَ اجْعَلْ أَرْزَاقَنَا بِهِ مَبْسُوطَةً وَ هُمؤمنا بِهِ مَکفِیةً وَ حَوَائِجَنَا بِهِ مَقْضِیةً وَ أَقْبِلْ إِلَینَا بِوَجْهِک الْکرِیمِ وَ اقْبَلْ تَقَرُّبَنَا إِلَیک وَ انْظُرْ إِلَینَا نَظْرَةً رَحِیمَةً نَسْتَکمِلْ بِهَا الْکرَامَةَ عِنْدَک ثُمَّ لاتَصْرِفْهَا عَنَّا بِجُودِک وَ اسْقِنَا مِنْ حَوْضِ جَدِّهِ صَلَّی اللَّـهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ بِکأْسِهِ وَ بِیدِهِ رَیا رَوِیا هَنِیئا سَائِغا لاظَمَأَ بَعْدَهُ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
دعای معراج از جمله دعاهای مجربی است که اثرات بسیار مفیدی دارد. دعای معراج را پیامبر در شب معراج از زبان جبرئیل از طرف خداوند آورده است.
از رسول اکرم (ص) منقول است آن شبى که مرا به معراج بردند از تمامى آسمانها گذشتم تا به آسمان هفتم رسیدم و آنچه دیدم بودم و با خداى تعالى بى واسطه سخن گفتم و مراجعت نمودم. چون به مقام جبرئیل رسیدم گفتم یا جبرئیل این چه دعائى است که جمله فرشتگان مى خوانند؟ گفت: یا محمد (ص) این دعا را برای کسی غیر از مؤمنین از امت خودت تعلیم ندهی چون که این دعا را هر که بخواند درهای آسمانها بر روی ایشان باز میشود و خداوند نظر رحمتش را شامل آن شخص کند. یا محمد! این همان دعایى است که از جانب حق به شما آوردم.
خداى تعالى مى فرماید:
هر که از آدم تا خاتم دعای معراج را بخواند یا با خود دارد عزیز و مکرم گردد و حاجتش برآورده شود، حق تعالى هیچ حجاب در میان او و خودش نگذارد و او را از جمیع بلایا محفوظ نماید. |
یا سَیِّدُ یا
سَنَدُ یا صَمَدُ یا مَنْ لَهُ الْمُسْتَنَدُ اِجْعَلْ لی فَرَجاً وَ مَخْرَجاً
مَمّا اَنا فیهِ وَاکْفِنی فِیهِ وَ اَعُوذُ بِکَ بِسْمِ اللهِ التّامّاتِ یا
اَللهُ یا اَللهُ یا اَللهُ یا رَحْمنُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا خالِقُ یا رازِقُ
یا بارِیُ یا اَوَّلُ یا آخِرُ یا ظاهِرُ یا باطِنُ یا مالِکُ یا قادِرُ یا واهِبُ
یا وَهّابُ یا تَوّابُ یا حَکیمُ یا سَمیعُ یا بَصیرُ یا غَفورُ یا رَحیمُ یا
غافِرُ یا شَکُورُ یا عالِمُ یا عادِلُ یا کَریمُ یا رَحیمُ یا وَدودُ یا غَفورُ
یا رَؤفُ یا وِتْرُ یا مُغیثُ یا مُجیبُ یا حَبیبُ یا مُنیبُ یا رَقیبُ یا مَعیدُ
یا حافِظُ یا قابِضُ یا حَیُّ یا مُعینُ یا مُبینُ یا جَلیلُ یا جَمیلُ یا کَفیلُ
یا وَکیلُ یا دَلیلُ یا حَیُّ یا قَیّومُ یا جَبّارُ یا غَفّارُ یا حَنّانُ یا
مَنّانُ یا دَیّانُ یا غُفْرانُ یا بُرْهانُ یا سُبْحانُ یا مُسْتَعانُ یا
سُلْطانُ یا اَمینُ یا مُؤمِنُ یا مُتَکَبِّرُ یا شَکُورُ یا عَزیزُ یا عَلیُّ یا
وَفِیُّ یا قَویُّ یا غَنیُّ یا مُحِقُّ یا اَمینُ یا مُؤمِنُ یا مُتَکبِّرُ یا
شَکُورُ یا عَزیزُ یا عَلیُّ یا وَفیُّ یا قَویُّ یا غَنیُّ یا مُحِقُّ یا مُعْطی
یا آخِرُ یا اَحْسَنَ الْخالِقینَ یا خَیْرَالرّازِقینَ یا خَیْرَ الْغافِرینَ یا
خَیْرَ الْمُحْسِنینَ یا خَیْرَ النّاصِرینَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ یا نُورَ
السَّمواتِ وَ الْأرْضِ یا هادِیَ الْمُضِلّینَ یا دَلیلَ الْمُتَحَیّرینَ یا
خالِقَ کُلَّ شَیءٍ یا فاطِرَ السَّمواتِ والْأرْضِ یا هادِیَ الْمُضِلینَ یا
مُفَتَّحَ الْأبْوابِ یا مُسَبِّبَ الْأسْبابِ یا رَفیعَ الدَّرَجاتِ یا وَلِیَّ
الْحَسَناتِ یا غافِرَ الْخَطیئاتِ یا
مُحیِیَ الْأمْواتِ یا ضاعِفَ الْحَسَناتِ یا دافِعَ الْبَلِیّات، اَللّهُمَّ
اَحْفَظْ صاحِبِ هذَالدُّعاءِ مِنَ الطّاعُونِ وَالزَّلْزَلَهِ وَ الْفُجْاَهِ
وَالْوَباءِ وَ مِنْ شَرَّ السُّلْطانِ الْجابِرِ وَ شَرَّ الْعَیْنِ السُّوءِ
وَ مِنْ شَرَّالْجَنَّ وَالْإنْسِ بِحَقَّ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَیُّ
الْقَیُّومُ بِحَقَّ حمعسق وَ بِحَقَّ مُحَمَّدِ الْمُصْطَفی وَ بِحَقَّ عَلِیَّ
الْمُرْتِضی وَالْأئمَّهِ الْهُدی وَ بِحَقَّ اللُّوحِ وَالْقَلَمِ وَالْکُرْسِیَّ
وَ الْعَرْشِ وَ بِحَقَّ فَسَیَکْفیکَهُمُ اللهُ وَ هُو السَّمیعُ الْعَلیمُ
اللّهُمَّ اَحْفَظْ صاحِبِ هذَالدُّعاءِ مِنْ شَرَّ کُلَّ ذی شَرًّ وَ مِنْ شَرٌ
طارِقٍ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ مِنْ شَرَّ والِدٍ وَ ما وَلَدَ وَ مِنْ شَرَّ
ما یَلِجُ فِیالأرْضِ وَ ما یَخْرِجُ مِنْها وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیم
اَللّهُمَّ احْفِظْ صاحِبِ هَذَاالدُّعا مِنْ شَرَّ الْأعْداءِ وَ مِنْ شَرَّ
جَمیعَ الْمِحْنَهِ وَ الدّاءِ وَ مِنْ شَرَّ النَّفّاثاتِ فِی الْعُقَدِ وَ مِنْ
شَرَّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ یا رَبَّ بِعِزَّ عِزَّتِکَ وَ الْقَهْرِ بِلُطْفِکَ وَ
الرَّحْمَهِ رَحْمَتَکَ یا واهِبَ الْعَطایا یا دافِعَ الْبَلایا یا غافِرَ
الْخطایا یا سَتّارَ الْعُیُوبِ یا نُورَ الْغُیُوبِ یا نُورَ الْقُلُوبِ یا
حَبیبَ الْقُلُوبِ یا قاضِیَ الْحاجاتِ یا رَحْمنَ الدُّنْیا وَالْأخِرَهِ یا
اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَ بِحَقَّ اَلا اِلا اللهِ تُصیرُا الأمُورِ اَللّهُمَّ
اَسْتَوْدِعُکَ نَفْسی وَ رُوحی وَ مالی وَ اَوْلادِی وَ جَمیعَ ما اَنْعَمْتَ
عَلَیَّ فِی الدّینِ وَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ اِنَّهُ لا یُضیعُ صانیکَ
یَصُونَکَ وَ مَحْفُوظَکَ وَ مَامُولَکَ وَ لا یُجیرُنی اَحَدٌ مِنْکَ وَ لَنْ
اَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً اَللّهُمَّ رَبَّنا اتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَهً
وَ فِی الْآخِرَهِ حَسَنَهً وَ قِنا عَذابَ النّارِ وَ عَذابَ الْقَبرِ
بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَ صلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ
اَجْمَعینَ الطّاهِرینَ وَ الأئِمَّهِ الْمَعْصُومینَ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً
کَثیراً
دعای فرج «الهی عظم البلا...» با صدای استاد فرهمند به همراه متن دعای فرج و فایل pdf گردآوری شده است. دعای فرج برای رهایی از گرفتاری است.
دعای فرج،
دعایی است که شیعیان آن را برای رهایی از گرفتاریها میخوانند. دعای فرج در
مفاتیح الجنان به نقل از کتاب بلدالامین کفعمی نقل شده و از لحاظ سند، به معصوم
اتصال ندارد. گفتهاند که این دعا تعلیم امام زمان (عج) به محمد بن احمد بن ابیلیث
در خواب بوده که از ترس کشته شدن به کاظمین پناهنده شده بود
الَهِی عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْکَشَفَ الْغِطَاءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمَاءُ وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ وَ إِلَیْکَ الْمُشْتَکَى وَ عَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أُولِی الْأَمْرِ الَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَیْنَا طَاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنَا بِذَلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عَاجِلاً قَرِیباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ اکْفِیَانِی فَإِنَّکُمَا کَافِیَانِ وَ انْصُرَانِی فَإِنَّکُمَا نَاصِرَانِ یَا مَوْلانَا یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی السَّاعَةَ السَّاعَةَ السَّاعَةَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ |
خدایا گرفتارى
بزرگ شد، و پوشیده بر ملا گشت، و پرده کنار رفت، و امید بریده گشت، و زمین تنگ شد،
و خیرات آسمان دریغ شد و پشتیبان تویى، و شکایت تنها به جانب تو است، در سختى و
آسانی تنها بر تو اعتماد است، خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست آن صاحبان
فرمانى که اطاعتشان را بر ما فرض نمودى، و به این سبب مقامشان را به ما شناساندى،
پس به حق ایشان به ما گشایش ده، گشایشى زود و نزدیک همچون چشم بر هم نهادن یا
زودتر، اى محمّد و اى على، اى على و اى محمّد، مرا کفایت کنید، که تنها شما کفایت
کنندگان من هستید، و یارى ام دهید که تنها شما یارى کنندگان من هستید، اى مولاى ما
اى صاحب زمان، فریادرس، فریادرس، فریادرس، مرا دریاب، مرا دریاب، مرا دریاب،
اکنون، اکنون، اکنون، با شتاب، با شتاب، با شتاب، اى مهربان ترین مهربانان به حق
محمّد و خاندان پاک او.
در کتاب وسائل الشیعه و دیگر کتب حدیث، دعای فرج به نقل از جمال الاسبوع سید بن طاووس به عنوان تعقیب نماز امام زمان (عج) آمده است ولی سندی که آن را به معصوم متصل کند، وجود ندارد. در کتاب المزار الکبیر ابن مشهدی هم در آداب سرداب امام زمان (عج) زیارتی نقل شده و بعد از آن دو رکعت نماز زیارت و بعد دعای فرج نقل شده است. در مصباح کفعمی این دعا تعلیم امام عصر (عج) به مردی زندانی شمرده شده که با خواندن آن از زندان نجات یافت. امین الاسلام طبرسی در کتاب «کنوز النجاح» دعای فرج را تعلیم امام زمان (عج) به محمد بن احمد بن ابی لیث در خواب بر شمرده که از ترس به مقابر قریش (کاظمین) پناه برده بود و به برکت این دعا نجات یافت. مفاتیح الجنان، این دعا را در اعمال شب بیست و سوّم ماه رمضان از کتاب «هدیة الزائر» نقل کرده است.
در هیچکدام از
این منابع دعای فرج با سند متصل به معصوم متصل نبوده و از لحاظ سند ضعیف است
دعای فرج از سه بخش تشکیل شده است:
واژه «فَرَج»،
در لغت به معنای «رهایی از غم و اندوه و گشایش» است. در کتابهای روایی که دعاها
و اعمالی برای حصول فَرَج و گشایش امور ذکر شده، با توجه به همین معنای لغوی آن
است. علامه مجلسی در جلد ۹۵
بحارالانوار تحت عنوان «باب ادعیة الفرج» ۳۹ دعای فرج را نقل کرده است
نزد شیعیان، این دعا که دعایی برای سلامت امام زمان (ع) است به عنوان دعای فرج مشهور شده است.
«اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَ فی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَ حافِظاً وَ قائِدا وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَک َطَوْعاً وَ تُمَکِّنَهُ فیها طَویلاً»
دانلود نسخه اندروید دعای فرج
دانلود فایل صوتی دعای فرج با صدای فرهمند
دانلود متن دعای فرج با ترجمه
دانلود فایل پاورپوینت دعای فرج با صدای فرهمند
دانلود فایل دعای فرج به صورت pdf
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
متن دعای توسل به همراه نسخه اندروید، فایل صوتی با نوای گرم مداحان اهل بیت، فایل pdf و فایل پاورپوینت. دعای توسل را در شب چهارشنبه می خوانند.
دعای توسل نام چند دعاست اما یک دعا با همین نام، شهرت بیشتری دارد که منبع آن، کتاب بحارالانوار است.
علامه مجلسی میگوید: دعای توسل را در یکی
از نسخههای قدیمی که تألیف یکی از اصحابمان میباشد یافتم و در آن کتاب این گونه آمده
بود: «این دعا را محمد بن بابویه از ائمه (ع) روایت کرده و من آن را برای هر چیز خواندم،
فوراً اجابت شد». |
اَللَّهُمَّ إِنّى أَسْئَلُکَ وَاَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ یا اَبَاالْقاسِمِ یَا رَسُولَ اللّهِ یَا اِمامَ الرَّحْمَةِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ إِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللَهِ.
یَا اَبَا الْحَسَنِ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ یا عَلِىَّ بْنَ أَبیطالِبٍ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللَهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللَهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللَهِ.
یا فاطِمَةَ الزَّهْراَّءُ یا بِنْتَ مُحَمَّدٍ یا قُرَّةَ عَیْنِ الرَّسُولِ یا سَیِّدَتَنا وَمَوْلاتَنا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکِ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکِ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهَةً عِنْدَ اللَهِ اِشْفَعى لَنا عِنْدَ اللَهِ
یا اَبا مُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا الْمُجْتَبى یَا بْنَ رَسُولِ اللَهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللَهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللَهِ إِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللَهِ .
یا أَبا عَبْدِاللَه یا حُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍ أَیُّهَا الْشَّهیدُ یَا بْنَ رَسُولِ اللَه یا حُجَّةَ اللَه عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللَهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.
یا اَبَا الْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ الْحُسَیْنِ یا زَیْنَ الْعابِدینَ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.
یا اَبا جَعْفَرٍ یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا الْباقِرُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.
یا أَبا عَبْدِ اللّهِ یا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ أَیُّهَا الصّادِقُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ،
یا أَبَا الْحَسَنِ یا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ أَیُّهَا الْکاظِمُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ،
یا أَبَا الْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ مُوسى أَیُّهَا الرِّضا یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ
یا اَبا جَعْفَرٍ یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا التَّقِىُّ الْجَوادُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ
یا أَبَا الْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ أَیُّهَا الْهادِى النَّقِىُّ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ
یا أَبا مُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بْنَ عَلِی أَیُّهَا الزَّکِىُّ الْعَسْکَرِىُّ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا إِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ
یا وَصِىَّ الْحَسَنِ وَالْخَلَفَ الْحُجَّةَ اَیُّهَا الْقاَّئِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِىُّ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ
پس از خواندن دعای توسل، حاجات خود را بخواهد که به خواست خدا برآورده می شود.
و در روایت دیگری وارد شده است که بعد از خواندن دعای توسل چنین گوید:
یا سادَتى وَمَوالِىَّ اِنّى تَوَجَّهْتُ بِکُمْ أَئِمَّتى وَعُدَّتى لِیَوْمِ فَقْرى وَحاجَتى اِلَى اللّهِ وَتَوَسَّلْتُ بِکُمْ اِلَى اللّهِ وَاسْتَشْفَعْتُ بِکُمْ إِلَى اللّهِ فَاشْفَعُوا لى عِنْدَ اللّهِ وَاسْتَنْقِذُونى مِنْ ذُنُوبى عِنْدَ اللّهِ فَاِنَّکُمْ وَسیلَتى اِلَى اللّهِ وَبِحُبِّکُمْ وَبِقُرْبِکُمْ أَرْجُو نَجاةً مِنَ اللّهِ فَکُونُوا عِنْدَ اللّهِ رَجاَّئى یا سادَتى یا أَوْلِیاَّءَ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ وَلَعَنَ اللّهُ أَعْداَّءَ اللّهِ ظالِمیهِمْ مِنَ الاْوَّلینَ وَالاْخِرینَ امینَ رَبَّ الْعالَمینَ
مؤلف گوید: شیخ کفعمى در کتاب بَلَدُ الأَمین دعاى مفصلى موسوم به دعاى فَرَج نقل کرده که این دعاى توسل در ضمن آن آمده است و به گمان من، «دوازده امام» خواجه نصیر الدین طوسى همین دعاى توسل است که آن را با صلوات بر حجّت هاى پاک الهى ترکیب کرده اند و مجموعه آن در یک خطبه بلیغ و رسا جا گرفته است و کفعمى آن را در بخش هاى آخر کتاب «مِصْباح» ذکر کرده است.
زمان مشخصی برای قرائت دعای توسل گفته نشده است؛ ولی در ایران رسم بر این است که شیعیان دعای توسل را شبهای چهارشنبه بعد از نماز مغرب و عشا در مکانهای مذهبی و به صورت جمعی میخوانند.
متن دعای جوشن به این شرح است:
بِسم اللهِ الرَحمنِ الرَحیم
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگى است
(1) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا کَریمُ یا مُقیمُ یا عَظیمُ یا قَدیمُ یا عَلیمُ یا حَلیمُ یا حَکیمُ سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ
(1) خدایا از تو خواستارم به نامت، اى خدا، اى بخشنده، اى مهربان، اى گرامى، اى پایدار، اى بزرگ، اى دیرینه اى دانا، اى شکیبا، اى فرزانه، منزّهى تو اى که معبودى جز تو نیست، فریاد رس فریاد رس، ما را از آتش برهان اى پروردگار من.
(2) یا سَیدَ السّاداتِ، یا مُجیبَ الدَّعَواتِ یا رافِعَ الدَّرَجاتِ یا وَلِىَّ الْحَسَناتِ یا غافِرَ الْخَطیئاَّتِ یا مُعْطِىَ الْمَسْئَلاتِ یا قابِلَ التَّوْباتِ یا سامِعَ الاْصْواتِ یا عالِمَ الْخَفِیاتِ یا دافِعَ الْبَلِیاتِ
(2) اى سرور سروران، اى برآورنده دعاها، اى بلندی بخش جایگاه ها، ای سرچشمه نیکی ها، اى درگذرنده از خطاها، اى عطابخش خواسته ها، اى پذیرنده توبه ها، اى شنونده نداها، اى داناى رازها، اى دور کننده بلاها
(3) یا خَیرَالْغافِرینَ یا خَیرَ الْفاتِحینَ یا خَیرَ النّاصِرینَ یا خَیرَ الْحاکِمینَ یا خَیرَ الرّازِقینَ یا خَیرَ الْوارِثینَ یا خَیرَ الْحامِدینَ یا خَیرَ الذّاکِرینَ یا خَیرَ الْمُنْزِلینَ یا خَیرَ الْمُحْسِنینَ
(3) اى بهترین آمرزگاران، اى بهترین گشایش گران اى بهترین یاوران، اى بهترین داوران، اى بهترین روزى دهان، اى بهترین وارثان، اى بهترین ستایش گران اى بهترین یادآوران، اى بهترین عطابخشان، اى بهترین نیکوکاران،
(4) یَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ یَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَ الْکَمَالُ یَا مَنْ لَهُ الْمُلْکُ وَ الْجَلالُ یَا مَنْ هُوَ الْکَبِیرُ الْمُتَعَالِ یَا مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ یَا مَنْ هُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْعِقَابِ یَا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ یَا مَنْ عِنْدَهُ أَمُّ الْکِتَابِ
(4) اى آن که شکوه و زیبایى تنها از آن اوست اى آن که توانایى و برازندگى تنها از آن اوست، اى آن که فرمانروایى و شوکت تنها از آن اوست، اى آنکه اوست بزرگ و برتر، ای پدیدآورنده ابرهاى پرباران، اى آن که نیرومند، و پرتوان است، اى آن که حسابرسى چالاک است، اى آن که کیفرش سخت و شدید است، اى آن که پاداش نیک تنها نزد اوست، اى آن که دفرت هستى پیش روى اوست
(5) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا دَیَّانُ یَا بُرْهَانُ یَا سُلْطَانُ یَا رِضْوَانُ یَا غُفْرَانُ یَا سُبْحَانُ یَا مُسْتَعَانُ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْبَیَانِ
(5) خدایا! از تو خواستارم به نامت اى پرمهر، اى بخشایشگر، اى جزادهنده، اى روشنى خرد، اى فرمانروا، ای خشنودى، اى آمرزش، اى پاک، اى پشتوانه، اى صاحب نعمت و بیان
(6) یَا مَنْ تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِعَظَمَتِهِ یَا مَنِ اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِقُدْرَتِهِ یَا مَنْ ذَلَّ کُلُّ شَیْ ءٍ لِعِزَّتِهِ یَا مَنْ خَضَعَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِهَیْبَتِهِ یَا مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ ءٍ مِنْ خَشْیَتِهِ یَا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ یَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ یَا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ یَا مَنْ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ یَا مَنْ لا یَعْتَدِی عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ
(6) اى آن که همه در برابر عظمتش فروتن، اى آن که همه در برابر قدرتش تسلیم، اى آن که همه در برابر عزّتش خوار، اى آن که همه در برابر هیبتش هراسان، اى آن که همه از ترسش فرمانبردار، اى آن که کوه ها از بیمش شکافته، اى آن که آسمان ها به امرش بر پا، اى آن که زمین ها به اجازه اش بر جا، اى آن که رعد به ستایشش تسبیح گو است، اى آن که بر اهل مملکتش ستم نمی کند
(7) یَا غَافِرَ الْخَطَایَا یَا کَاشِفَ الْبَلایَا یَا مُنْتَهَى الرَّجَایَا یَا مُجْزِلَ الْعَطَایَا یَا وَاهِبَ الْهَدَایَا یَا رَازِقَ الْبَرَایَا یَا قَاضِیَ الْمَنَایَا یَا سَامِعَ الشَّکَایَا یَا بَاعِثَ الْبَرَایَا یَا مُطْلِقَ الْأُسَارَى
(7) اى درگذرنده از خطاها، اى برطرف کننده بلاها، اى اوج امیدواری ها، اى بسیاردهنده عطاها، اى بخشنده هدایا، اى روزى رسان آفریده ها، اى برآورنده آرزوها، اى شنواى گلایه ها، اى برانگیزنده بندگان، اى بندگشاى دربندان
(8) یَا ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ یَا ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ یَا ذَا الْمَجْدِ وَ السَّنَاءِ یَا ذَا الْعَهْدِ وَ الْوَفَاءِ یَا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطَاءِ یَا ذَا الْفَصْلِ وَ الْقَضَاءِ یَا ذَا الْعِزِّ وَ الْبَقَاءِ یَا ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ یَا ذَا الْآلاءِ وَ النَّعْمَاءِ
(8) اى صاحب سپاس و ستایش، اى صاحب فخر و زیبایى، اى صاحب بزرگوارى و والایى، اى صاحب پیمان و وفا، اى صاحب گذشت و رضا، اى صاحب بخشش و عطاء، اى صاحب دادرسى و داورى، اى صاحب عزّت و بقا، اى صاحب کرم و بخشش، اى صاحب عطاها و نعمتها
(9) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مَانِعُ یَا دَافِعُ یَا رَافِعُ یَا صَانِعُ یَا نَافِعُ یَا سَامِعُ یَا جَامِعُ یَا شَافِعُ یَا وَاسِعُ یَا مُوسِعُ
(9) خدایا از تو خواستارم به نامت اى بازدارنده، اى دور کننده، اى بردارنده، اى سازنده، اى سودبخش، اى شنوا، اى گرد آوردنده، اى یاریگر، اى مهرگستر، ای وسعت بخش
(10) یَا صَانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ یَا خَالِقَ کُلِّ مَخْلُوقٍ یَا رَازِقَ کُلِّ مَرْزُوقٍ یَا مَالِکَ کُلِّ مَمْلُوکٍ یَا کَاشِفَ کُلِّ مَکْرُوبٍ یَا فَارِجَ کُلِّ مَهْمُومٍ یَا رَاحِمَ کُلِّ مَرْحُومٍ یَا نَاصِرَ کُلِّ مَخْذُولٍ یَا سَاتِرَ کُلِّ مَعْیُوبٍ یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ
(10) اى سازنده هر ساخته، اى آفریننده هر آفریده، اى روزی بخش هر روزی خوار، اى داراى هر دارایى، اى غم گسار هر غم زده، اى فرج بخش هر اندوهگین، اى مهرورز بر هر مهرجو اى یاور هر بى یاور، اى پرده پوش هر کاستى، اى پناه هر رانده.
(11) یَا عُدَّتِی عِنْدَ شِدَّتِی یَا رَجَائِی عِنْدَ مُصِیبَتِی یَا مُونِسِی عِنْدَ وَحْشَتِی یَا صَاحِبِی عِنْدَ غُرْبَتِی یَا وَلِیِّی عِنْدَ نِعْمَتِی یَا غِیَاثِی عِنْدَ کُرْبَتِی یَا دَلِیلِی عِنْدَ حَیْرَتِی یَا غَنَائِی عِنْدَ افْتِقَارِی یَا مَلْجَئِی عِنْدَ ضْطِرَارِی یَا مُعِینِی عِنْدَ مَفْزَعِی
(11) اى توشه ام در سختى، اى امیدم در ناگوارى، اى همدم در وحشت، اى همرهم در غربت اى سرپرستم در نعمت، اى فریادرسم در گرفتارى، اى رهنمایم در سرگردانى، اى توانگرى ام در تنگدستی اى پناهم در دماندگى، اى مددرسانم در پریشانى
(12) یَا عَلامَ الْغُیُوبِ یَا غَفَّارَ الذُّنُوبِ یَا سَتَّارَ الْعُیُوبِ یَا کَاشِفَ الْکُرُوبِ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ یَا طَبِیبَ الْقُلُوبِ یَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ یَا أَنِیسَ الْقُلُوبِ یَا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ یَا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ
(12) اى داناى نهان ها، اى آمرزنده گناهان، اى پرده پوش عیب ها، اى غم گسار غم ها، اى دگرگون ساز دلها، اى پزشک قلبها، اى روشنى بخش دلها، اى همدم جان ها، اى گره گشاى اندوه ها، اى گشایش گر دلتنگی ها
(13) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا جَلِیلُ یَا جَمِیلُ یَا وَکِیلُ یَا کَفِیلُ یَا دَلِیلُ یَا قَبِیلُ یَا مُدِیلُ یَا مُنِیلُ یَا مُقِیلُ یَا مُحِیلُ
(13) خدایا! از تو درخواست مى کنم به نامت اى والا، اى زیبا، اى کارگشا، اى سرپرست، اى راهنما، ای پذیرا، اى گرداننده، اى عطابخش، اى درگذرنده، اى حال گردان
(14) یَا دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ یَا جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ یَا عَوْنَ الْمُؤْمِنِینَ یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ یَا مَلْجَأَ الْعَاصِینَ یَا غَافِرَ الْمُذْنِبِینَ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ
(14) اى رهنماى رهجویان، اى مددرس مددجویان، اى فریادرس فریادکنان، اى پناه پناهندگان، اى ایمنى بخش هراسندگان، اى یاور مؤمنان، اى مهرورز بر خاک نشستگان، اى پناه عصیان گران، اى آمرزنده گنهگاران، اى اجابت کننده دعای بیچارگان.
(15) یَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ یَا ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ یَا ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ یَا ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ یَا ذَا الْحِکْمَةِ وَ الْبَیَانِ یَا ذَا الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ یَا ذَا الْحُجَّةِ وَ الْبُرْهَانِ یَا ذَا الْعَظَمَةِ وَ السُّلْطَانِ یَا ذَا الرَّأْفَةِ وَ الْمُسْتَعَانِ یَا ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ
(15) اى صاحب جود و نیکى، اى صاحب بخش و عطا، اى صاحب امن و امان، اى صاحب قدس و پاکى، اى صاحب حکمت و بیان، اى صاحب رحمت و رضوان اى صاحب حجّت و برهان، اى صاحب عظمت و سلطان، اى صاحب مهر و اى پشتیبان، اى صاحب گذشت و غفران
(16) یَا مَنْ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ إِلَهُ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ صَانِعُ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ قَبْلَ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ بَعْدَ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ فَوْقَ کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِکُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ یَا مَنْ هُوَ یَبْقَى وَ یَفْنَى کُلُّ شَیْ ءٍ
(16) اى آن که پروردگار همه اوست، اى آن که معبود همه، اوست، اى آن که آفریننده همه، اوست اى آن که سازنده همه، اوست، اى آن که پیش از همه بود، اى آن که بعد از همه هست، اى آن که از هر چیز برتر است، اى آن که به همه چیز داناست، اى آن که بر هر چیز توانا است، اى آن که او همیشگى است و همه چیز رفتنى است.
(17) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا مُکَوِّنُ یَا مُلَقِّنُ یَا مُبَیِّنُ یَا مُهَوِّنُ یَا مُمَکِّنُ یَا مُزَیِّنُ یَا مُعْلِنُ یَا مُقَسِّمُ
(17) خدایا! از تو مى خواهم به نامت اى ایمنى بخش، اى چیره بر همه، اى هستى آفرین، اى دلبر، ای خردربا، اى سادگى بخش، اى توان ده، اى زینت بخش، اى نمایانگر، اى پخش کن.
(18) یَا مَنْ هُوَ فِی مُلْکِهِ مُقِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی سُلْطَانِهِ قَدِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی جَلالِهِ عَظِیمٌ یَا مَنْ هُوَ عَلَى عِبَادِهِ رَحِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِیمٌ یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ کَرِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی صُنْعِهِ حَکِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی حِکْمَتِهِ لَطِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ قَدِیمٌ
(18) اى آن که در فرمانروایی اش پابرجاست اى آن که در پادشاهى اش دیرینه است، اى آن که در شکوهش بزرگ است، اى آن که بر بندگانش مهربان است، ای اى آن که به هرچیز داناست، اى آن که بر نافرمانان بردبار است، اى آن که بر امیدواران اکرام ورزد، اى آن که در آفرینش حکمت نماید، اى آن که در حکمتش مهر ورزد، اى آن که در مهرش دیرینه است.
(19) یَا مَنْ لا یُرْجَى إِلا فَضْلُهُ یَا مَنْ لا یُسْأَلُ إِلا عَفْوُهُ یَا مَنْ لا یُنْظَرُ إِلا بِرُّهُ یَا مَنْ لا یُخَافُ إِلّا عَدْلُهُ یَا مَنْ لا یَدُومُ إِلّا مُلْکُهُ یَا مَنْ لا سُلْطَانَ إِلا سُلْطَانُهُ یَا مَنْ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ رَحْمَتُهُ یَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ یَا مَنْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمُهُ یَا مَنْ لَیْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ
(19) اى آن که جز به فضلش امید نیست، اى آن که جز عفوش خواهش نشود، اى آن که جز به نیکى اش چشم ندوزند، اى آن که جز از دادش نهراسند، اى آن که پایدار نماند جز فرمانروایی اش، اى آن که جز سلطنتش سلطنتى نیست، اى آن که رحمتش همه را فرا گرفته، اى آن که رحمتش بر خشمش پیشى گرفته، اى آن که دانشش همه را فرو گرفته، اى آن که هیچکس همانندش نیست.
(20) یَا فَارِجَ الْهَمِّ یَا کَاشِفَ الْغَمِّ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ یَا قَابِلَ التَّوْبِ یَاخَالِقَ الْخَلْقِ یَا صَادِقَ الْوَعْدِ یَا مُوفِیَ الْعَهْدِ یَا عَالِمَ السِّرِّ یَا فَالِقَ الْحَبِّ یَا رَازِقَ الْأَنَامِ
(20) اى گشاینده اندوه، اى برطرف کننده غم، اى آمرزنده گناه، اى پذیرنده توبه، اى آفریننده آفریدگان، اى راست وعده، اى وفادار به پیمان، اى داناى راز نهان، اى شکافنده دانه، اى روزی دهنده بندگان.
(21) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَلِیُّ یَا وَفِیُّ یَا غَنِیُّ یَا مَلِیُّ یَا حَفِیُّ یَا رَضِیُّ یَا زَکِیُّ یَا بَدِیُّ یَا قَوِیُّ یَا وَلِیُّ
(21) خدایا! از تو خواستارم به نامت اى والا، اى وفادار، اى توانگر، اى امان ده، اى پرمهر، ای خشنود، اى پاک، اى نمایان، اى پرتوان، اى فیض بخش.
(22) یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ یَا مَنْ سَتَرَ الْقَبِیحَ یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَى یَا مُنْتَهَى کُلِّ شَکْوَى
(22) اى آن که زیبایى را پدیدار نمودى، اى آن که زشتى را پوشاندی اى آن که بر گناه سرزنش نکردى، اى آن که پرده درى ننمودى، اى که گذشتت بزرگ، اى که نیکو درگذرى، ای آمرزگانیت فراگیر، اى دستت به مهر گشوده، اى شنواى هر نجوى، اى سرانجام هر گلایه
(23) یَا ذَا النِّعْمَةِ السَّابِغَةِ یَا ذَا الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ یَا ذَا الْمِنَّةِ السَّابِقَةِ یَا ذَا الْحِکْمَةِ الْبَالِغَةِ یَا ذَا الْقُدْرَةِ الْکَامِلَةِ یَا ذَا الْحُجَّةِ الْقَاطِعَةِ یَا ذَا الْکَرَامَةِ الظَّاهِرَةِ یَا ذَا الْعِزَّةِ الدَّائِمَةِ یَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَةِ یَا ذَا الْعَظَمَةِ الْمَنِیعَةِ
(23) اى داراى نعمت فراوان، اى داراى رحمت فراگیر، اى داراى بخشش آغازین، اى داراى حکمت رسا، اى داراى نیروى برازنده، اى داراى برهان قطعى، اى داراى کرامت هویدا، اى داراى عزّت پایدار، اى داراى توان استوار، اى داراى عظمت بلندپایه.
(24) یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ یَا جَاعِلَ الظُّلُمَاتِ یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ یَا سَاتِرَ الْعَوْرَاتِ یَا مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ یَا مُنْزِلَ الْآیَاتِ یَا مُضَعِّفَ الْحَسَنَاتِ یَا مَاحِیَ السَّیِّئَاتِ یَا شَدِیدَ النَّقِمَاتِ
(24) اى پدیدآورنده آسمان ها اى برنهنده تاریکی ها، اى رحم کننده اشک هاى ریزان، اى درگذرنده از لغزش ها، اى پوشنده زشتی ها، ای زندگى بخش مردگان، اى فرودآور آیات، اى دوچندان کن خوبی ها، اى ناپدید کننده بدی ها، اى سخت شکنجه.
(25) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُصَوِّرُ یَا مُقَدِّرُ یَا مُدَبِّرُ یَا مُطَهِّرُ یَا مُنَوِّرُ یَا مُیَسِّرُ یَا مُبَشِّرُ یَا مُنْذِرُ یَا مُقَدِّمُ یَا مُؤَخِّرُ
(25) خدایا! از تو درخواست می کنم به نامت اى صورتگر، اى سنجیده کار، اى گرداننده، ای پاک کننده، اى روشنى بخش، اى ساده ساز، اى مژده ده، اى بیم ده، اى پیش آور، اى پس آور.
(26) یَا رَبَّ الْبَیْتِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ یَا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ یَا رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَامِ یَا رَبَّ النُّورِ وَ الظَّلامِ یَا رَبَّ التَّحِیَّةِ وَ السَّلامِ یَا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِی الْأَنَامِ
(26) اى پروردگار خانه محترم، اى پرودگار ماه محترم، اى پرودگار شهر محترم، اى پروردگار رکن و مقام، اى پروردگار مشعر الحرام، اى پروردگار مسجد الحرام، اى پروردگار حلال و حرام، اى پروردگار روشنى و تاریکى، اى پروردگار تحیت و سلام، اى پرورنده نیرو در مردمان.
(27) یَا أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ یَا أَعْدَلَ الْعَادِلِینَ یَا أَصْدَقَ الصَّادِقِینَ یَا أَطْهَرَ الطَّاهِرِینَ یَا أَحْسَنَ الْخَالِقِینَ یَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِینَ یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ یَا أَشْفَعَ الشَّافِعِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ
(27) اى داورترین داوران، اى دادگرترین دادگران، اى راستگوترین راستگویان، اى پاکترین پاکان، اى بهترین آفرینندگان، اى چابک ترین حسابگران، اى شنواترین شنوندگان، اى بیناترین بینندگان، اى یاورترین یاوران، اى گرامی ترین گرامیان.
(28) یَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ یَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یَا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ یَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ یَا غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ یَا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ یَا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ یَا مُعِینَ مَنْ لا مُعِینَ لَهُ یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یَا أَمَانَ مَنْ لا أَمَانَ لَهُ
(28) اى تکیه گاه آن که تکیه گاه ندارد، اى پشتیبان آن که پشتیبانى ندارد، اى اندوخته آن که اندوخته اى ندارد اى پناه آن که پناهى ندارد، اى فریادرس آن که فریادرسى ندارد، اى افتخار آن که افتخارى ندارد، اى عزّت آن که عزّتى ندارد اى مدد رسان آن که مددى ندارد، اى همدم آن که همدمى ندارد، اى ایمنی بخش آن که ایمنى ندارد
(29) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَاصِمُ یَا قَائِمُ یَا دَائِمُ یَا رَاحِمُ یَا سَالِمُ یَا حَاکِمُ یَا عَالِمُ یَا قَاسِمُ یَا قَابِضُ یَا بَاسِطُ
(29) خدایا! از تو میخواهم به نامت اى نگهدار، اى پایدار، اى پاینده، اى مهرورز، اى سلامتی بخش، اى داور، اى دانا، اى بخش کن، ای بازگیر، اى فراخی بخش.
(30) یَا عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ یَا رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ یَا غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ یَا نَاصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ یَا حَافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ یَا مُکْرِمَ مَنِ اسْتَکْرَمَهُ یَا مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ یَا صَرِیخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ یَا مُعِینَ مَنِ اسْتَعَانَهُ یَا مُغِیثَ مَنِ اسْتَغَاثَهُ
(30) اى نگهدار آن که از او نگهدارى جوید، اى مهربان بر آن که از او مهر جوید، اى آمرزنده آن که از او آمرزش خواهد اى یاور آن که از او یارى طلبد، اى حافظ آن که از او حفاظت خواهد، اى اکرام کننده آن که از او اکرام خواهد، اى راهنماى آن که از او راهنمایى جوید، اى دادرس آن که از او دادرسى خواهد، اى مددیار آن که از او مدد جوید، اى فریادرس آن که از او فریادرسى خواهد
(31) یَا عَزِیزاً لا یُضَامُ یَا لَطِیفاً لا یُرَامُ یَا قَیُّوماً لا یَنَامُ یَا دَائِماً لا یَفُوتُ یَا حَیّا لا یَمُوتُ یَا مَلِکا لا یَزُولُ یَا بَاقِیا لا یَفْنَى یَا عَالِماً لا یَجْهَلُ یَا صَمَداً لا یُطْعَمُ یَا قَوِیّاً لا یَضْعُفُ
(31) اى عزیزى که خوار نگردد، اى لطیفى که دست اندازى نشود، اى پایدارى که خوا او را درنیابد، اى پاینده اى که فنا نپذیرد، اى زنده اى که نمی میرد، اى پادشاهى که از بین نمی رود، اى همیشگى که فانى نمی شود، اى دانایى که نادانى ندارد، اى بی نیازى که خوراک نخواهد، اى توانایى که ناتوان نمیگردد
(32) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا أَحَدُ یَا وَاحِدُ یَا شَاهِدُ یَا مَاجِدُ یَا حَامِدُ یَا رَاشِدُ یَا بَاعِثُ یَا وَارِثُ یَا ضَارُّ یَا نَافِعُ
(32) خدایا! از تو درخواست میکنم به نامت اى یکتا، اى یگانه، اى گواه، اى بزرگوار، اى ستایش پذیر، اى راهنما اى برانگیزنده، اى میراث برنده، اى زیان رسان، اى سودبخش
(33) یَا أَعْظَمَ مِنْ کُلِّ عَظِیمٍ یَا أَکْرَمَ مِنْ کُلِّ کَرِیمٍ یَا أَرْحَمَ مِنْ کُلِّ رَحِیمٍ یَا أَعْلَمَ مِنْ کُلِّ عَلِیمٍ یَا أَحْکَمَ مِنْ کُلِّ حَکِیمٍ یَا أَقْدَمَ مِنْ کُلِّ قَدِیمٍ یَا أَکْبَرَ مِنْ کُلِّ کَبِیرٍ یَا أَلْطَفَ مِنْ کُلِّ لَطِیفٍ یَا أَجَلَّ مِنْ کُلِّ جَلِیلٍ یَا أَعَزَّ مِنْ کُلِّ عَزِیزٍ
(33) اى بزرگ تر از هر بزرگ، اى کریم تر از هر کریم، اى مهربان تر از هر مهربان، اى داناتر از هر دانا، اى فرزانه تر از هر فرزانه، اى دیرینه از هر دیرینه، اى بزرگ تر از هر بزرگ، اى لطیف تر از هر لطیف، اى باشکوه تر از هر باشکوه، اى عزیزتر از هر عزیز.
(34) یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا کَثِیرَ الْخَیْرِ یَا قَدِیمَ الْفَضْلِ یَا دَائِمَ اللُّطْفِ یَا لَطِیفَ الصُّنْعِ یَا مُنَفِّسَ الْکَرْبِ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ یَا مَالِکَ الْمُلْکِ یَا قَاضِیَ الْحَقِّ
(34) اى گذشت کریمانه، اى نعمتت بزرگ، اى خیرت بسیار، اى فضلت دیرینه، اى لطفت همیشگى، اى ضنعت چشم نواز، اى گره گشاى گرفتارى، اى بردارنده زیان، اى پادشاه هستى، اى داور بر حق،
(35) یَا مَنْ هُوَ فِی عَهْدِهِ وَفِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی وَفَائِهِ قَوِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی قُوَّتِهِ عَلِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی عُلُوِّهِ قَرِیبٌ یَا مَنْ هُوَ فِی قُرْبِهِ لَطِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ شَرِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی شَرَفِهِ عَزِیزٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عِزِّهِ عَظِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عَظَمَتِهِ مَجِیدٌ یَا مَنْ هُوَ فِی مَجْدِهِ حَمِیدٌ
(35) اى آن که در پیمانش وفادار است، اى آن که در وفاداری اش پایدار است، اى آن که در پایداریاش والاست، اى آن که در والایی اش نزدیک است، اى آن که در نزدیکی اش با نرمى است، اى آن که در نرمیاش شریف است، اى آن که در شرفش با عزّت است، اى آن که در عزّتش بزرگ است، اى آن که در بزرگی اش شکوه مند است، اى آن که در شکوهش ستوده است.
(36) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا کَافِی یَا شَافِی یَا وَافِی یَا مُعَافِی یَا هَادِی یَا دَاعِی یَا قَاضِی یَا رَاضِی یَا عَالِی یَا بَاقِی
(36) خدایا! از تو درخواست میکنم به نامت اى بسنده، اى درمان بخش، اى وفادار، اى تندرستی ده اى راهنما، اى به نیکى خوان، اى داور، اى خشنود، اى بلندمرتبه، اى ماندگار.
(37) یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَاضِعٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَاشِعٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ کَائِنٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ مَوْجُودٌ بِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ مُنِیبٌ إِلَیْهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَائِفٌ مِنْهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ قَائِمٌ بِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ صَائِرٌ إِلَیْهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ هَالِکٌ إِلا وَجْهَهُ
(37) اى آن که هرچیز برایش فروتن است، اى آن که هر چیز از او هراسان است، اى آن که هستى هرچیز از او است، اى آن که هرچیز به او پدیدار است، اى آن که هرچیز به سوى او بازگشت کند، اى آن که هرچیز از او ترسان است، اى آن که هرچیز به او بر پاست، اى آن که هر چیز به سوى او دگرگون می شود، اى آن که هر چیز به ستایش او تسبیح گو است، اى آن که هرچیز جز جلوه اش نابود است
(38) یَا مَنْ لامَفَرَّ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَفْزَعَ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَقْصَدَ إِلّا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَنْجَى مِنْهُ إِلّا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا یُرْغَبُ إِلّا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِهِ یَا مَنْ لا یُسْتَعَانُ إِلّا بِهِ یَا مَنْ لا یُتَوَکَّلُ إِلّا عَلَیْهِ یَا مَنْ لا یُرْجَى إِلّا هُوَ یَا مَنْ لا یُعْبَدُ إِلّا هُوَ
(38) اى آن که گریزگاهى نیست جز به بارگاهش، اى آن که پناهى جز به درگاهش نیست، اى آن که مقصدى جز به سوى او نیست، اى آن که از خشمش رهاى نیست جز به مهرش، اى آن که جز به سوى او میلى نیست، اى آن که جنبش و نیرویى نیست جز به او، اى آن که جز از او مدد نجویند، اى آن که جز بر او توکلّ نشود، اى آن که جز به او امیدى نیست، اى آن که جز او پرستیده نشود.
(39) یَا خَیْرَ الْمَرْهُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَرْغُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَطْلُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ یَا خَیْرَ الْمَقْصُودِینَ یَا خَیْرَ الْمَذْکُورِینَ یَا خَیْرَ الْمَشْکُورِینَ یَا خَیْرَ الْمَحْبُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَدْعُوِّینَ یَا خَیْرَ الْمُسْتَأْنِسِینَ
(39) اى بهترین هراس ان گیزان، اى بهترین شوق آفرینان، اى بهترین جویاشدگان، اى بهترین پاسخ دهان، اى بهترین قصد شدگان اى بهترین یادشدگان، اى بهترین ستودگان، اى بهترین دلبران، اى بهترین خواندگان، اى بهترین همدمان.
(40) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا غَافِرُ یَا سَاتِرُ یَا قَادِرُ یَا قَاهِرُ یَا فَاطِرُ یَا کَاسِرُ یَا جَابِرُ یَا ذَاکِرُ یَا نَاظِرُ یَا نَاصِرُ
(40) خدایا! از تو خواستارم به نامت اى آمرزگار، اى پرده پوش، اى توانا، اى چیره، اى آفریننده اى شکننده، اى شکسته بند، اى یادآور، اى بینا، اى یاور.
(41) یَا مَنْ خَلَقَ فَسَوَّى یَا مَنْ قَدَّرَ فَهَدَى یَا مَنْ یَکْشِفُ الْبَلْوَى یَا مَنْ یَسْمَعُ النَّجْوَى یَا مَنْ یُنْقِذُ الْغَرْقَى یَا مَنْ یُنْجِی الْهَلْکَى یَا مَنْ یَشْفِی الْمَرْضَى یَا مَنْ أَضْحَکَ وَ أَبْکَى یَا مَنْ أَمَاتَ وَ أَحْیَا یَا مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثَى
(41) اى آن که آفرید پس متناسب نمود، اى آن که اندازه نهاد پس رهنمون شد اى آن که بلا را برگیرد، اى آن که زمزمه نهان را بشنود، اى آن که غرق شدگان را برهاند، اى آن که از نابودى رهایى بخشد، اى آن که بیماران را شفا دهد.اى آن که خنداند و گریاند، اى آن که میراند و زنده کند، اى آن که دوگونه مرد و زن آفرید.
(42) یَا مَنْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِیلُهُ یَا مَنْ فِی الْآفَاقِ آیَاتُهُ یَا مَنْ فِی الْآیَاتِ بُرْهَانُهُ یَا مَنْ فِی الْمَمَاتِ قُدْرَتُهُ یَا مَنْ فِی الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ یَا مَنْ فِی الْقِیَامَةِ مُلْکُهُ یَا مَنْ فِی الْحِسَابِ هَیْبَتُهُ یَا مَنْ فِی الْمِیزَانِ قَضَاؤُهُ یَا مَنْ فِی الْجَنَّةِ ثَوَابُهُ یَا مَنْ فِی النَّارِ عِقَابُهُ
(42) اى آن که در خشکى و دریا راه اوست، اى آن که در کرانه هاى هستى نشانه هاى اوست، اى آن که در نشانه هایش برهان روشن اوست، اى آن که در مرگ آفریدگان قدرت نمایى اوست، اى آن که در قبرها پندآموزى اوست، اى آن که در رستاخیز فرمانروایى بی حدّ اوست، اى آن که در حسابرسی اعمال شکوه اوست، اى آن که در سنجش کردارها داورى اوست، اى آن که در بهشت پاداش اوست، اى آن که در دوزخ کیفر اوست
(43) یَا مَنْ إِلَیْهِ یَهْرُبُ الْخَائِفُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَقْصِدُ الْمُنِیبُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَلْجَأُ الْمُتَحَیِّرُونَ یَا مَنْ بِهِ یَسْتَأْنِسُ الْمُرِیدُونَ یَا مَنْ بِهِ یَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ یَا مَنْ فِی عَفْوِهِ یَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَسْکُنُ الْمُوقِنُونَ یَا مَنْ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ
(43) اى آن که هراسندگان به درگاه او گریزند، اى آن که گنهکاران به سوى او پناه برند، اى آن که پشیمانان آهنگ او کنند، اى آن که پارسایان به او میل نمایند، اى آن که سرگشتگان به او پناه برند، اى آن که ارادتمندان به او انس گیرند، اى آن که شیفتگان به او افتخار کنند، اى آن که خطاکاران در عفوش طمع ورزند، اى آن که یقین یافتگان به سوى او آرام گیرند، اى آن که توکّل کنندگان بر او توکّل کنند.
(44) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَبِیبُ یَا طَبِیبُ یَا قَرِیبُ یَا رَقِیبُ یَا حَسِیبُ یَا مَهِیبُ [مُهِیبُ ] یَا مُثِیبُ یَا مُجِیبُ یَا خَبِیرُ یَا بَصِیرُ
(44) خدایا! از تو درخواست میکنم به نامت اى دوست داشتنى، ای شفابخش، اى نزدیک، اى دیده بان، اى حسابرس، اى هراس انگیز، اى پاداش ده، اى اجابت کننده، اى آگاه اى بینا.
(45) یَا أَقْرَبَ مِنْ کُلِّ قَرِیبٍ یَا أَحَبَّ مِنْ کُلِّ حَبِیبٍ یَا أَبْصَرَ مِنْ کُلِّ بَصِیرٍ یَا أَخْبَرَ مِنْ کُلِّ خَبِیرٍ یَا أَشْرَفَ مِنْ کُلِّ شَرِیفٍ یَا أَرْفَعَ مِنْ کُلِّ رَفِیعٍ یَا أَقْوَى مِنْ کُلِّ قَوِیٍّ یَا أَغْنَى مِنْ کُلِّ غَنِیٍّ یَا أَجْوَدَ مِنْ کُلِّ جَوَادٍ یَا أَرْأَفَ مِنْ کُلِّ رَءُوفٍ
(45) اى نزدیک تر از هر نزدیک، اى محبوب تر از هر محبوب، اى بیناتر از هر بینا، اى آگاه تر از هر آگاه، اى شریف تر از هر شریف، اى برتر از هر بلند، اى تواناتر از هر توانا، اى توانگرتر از هر توانگر، اى بخشنده تر از هر بخشنده، اى مهربان تر از هر مهربان
(46) یَا غَالِبا غَیْرَ مَغْلُوبٍ یَا صَانِعا غَیْرَ مَصْنُوعٍ یَا خَالِقا غَیْرَ مَخْلُوقٍ یَا مَالِکاً غَیْرَ مَمْلُوکٍ یَا قَاهِراً غَیْرَ مَقْهُورٍ یَا رَافِعاً غَیْرَ مَرْفُوعٍ یَا حَافِظاً غَیْرَ مَحْفُوظٍ یَا نَاصِراً غَیْرَ مَنْصُورٍ یَا شَاهِداً غَیْرَ غَائِبٍ یَا قَرِیباً غَیْرَ بَعِیدٍ
(46) اى چیره شکست ناپذیر، اى سازنده ناساخته، اى آفریننه نا آفریده، اى مالک ما مملوک، اى چیره چیره گی ناپذیر، اى بلندی بخش بلندی ناپذیر، اى نگهدار بی نگهدار، اى یارى کننده یارى نشده، اى گواه همیشه حاضر، اى نزدیک دوری ناپذیر
(47) یَا نُورَ النُّورِ یَا مُنَوِّرَ النُّورِ یَا خَالِقَ النُّورِ یَا مُدَبِّرَ النُّورِ یَا مُقَدِّرَ النُّورِ یَا نُورَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا قَبْلَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا بَعْدَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا فَوْقَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا لَیْسَ کَمِثْلِهِ نُورٌ
(47) اى روشنى نور، اى روشنی بخش نور اى آفریننده نور، اى گرداننده نور، اى به اندازه ساز نور، اى روشنى هر نور، اى روشنایى پیش از هر نور، ای روشنایى پس از هر نور، اى روشنایى بر فراز هر نور، اى نورى که همانندش نورى نیست
(48) یَا مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِیفٌ یَا مَنْ فِعْلُهُ لَطِیفٌ یَا مَنْ لُطْفُهُ مُقِیمٌ یَا مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِیمٌ یَا مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ یَا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ یَا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ یَا مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ یَا مَنْ ذِکْرُهُ حُلْوٌ یَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ
(48) اى آن که عطایش چشمگیر است، اى آن که کارش چشم نواز است، اى آن که نوازشش پایدار است، اى آن که نیکی اش دیرینه است، اى آن که سخنش حق است اى آن که وعده اش راست است، اى آن که گذشتش فراتر از شایستگى است، اى آن که کیفرش داد است، اى آن که یادش شیرین است، اى آن که عطایش همگانى است.
(49) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُسَهِّلُ یَا مُفَصِّلُ یَا مُبَدِّلُ یَا مُذَلِّلُ یَا مُنَزِّلُ یَا مُنَوِّلُ یَا مُفْضِلُ یَا مُجْزِلُ یَا مُمْهِلُ یَا مُجْمِلُ
(49) خدایا! از تو درخواست میکنم به نامت اى آسان ساز، اى جداییبخش، اى دگرگون ساز، ای هموار کن، اى فرودآور، اى عطابخش، اى فزون ده، اى بسیاربخش، اى امان ده، اى زیباییآفرین
(50) یَا مَنْ یَرَى وَ لا یُرَى یَا مَنْ یَخْلُقُ وَ لا یُخْلَقُ یَا مَنْ یَهْدِی وَ لا یُهْدَى یَا مَنْ یُحْیِی وَ لا یُحْیَى یَا مَنْ یَسْأَلُ وَ لا یُسْأَلُ یَا مَنْ یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ یَا مَنْ یُجِیرُ وَ لا یُجَارُ عَلَیْهِ یَا مَنْ یَقْضِی وَ لا یُقْضَى عَلَیْهِ یَا مَنْ یَحْکُمُ وَ لا یُحْکَمُ عَلَیْهِ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ
(50) اى آن که بینده و دیده نشود، اى آن که بیافریده و آفریده نشود، اى آن که راهنمایى کند و راهنمایى نشود، اى آن که زنده کند و زنده اش نکنند، ای آن که پرسد و پرسیده نشود، اى آن که خوراند و خوراک نخواهد، اى آن که پناهد دهد و پناه نجوید، اى آن که داوری کند و بر او داورى نشود، اى آن که فرمان دهد و فرمانش ندهند، اى آن که نزاده، و زاده نشده، و براى او همتایى نبوده است.
(51) یَا نِعْمَ الْحَسِیبُ یَا نِعْمَ الطَّبِیبُ یَا نِعْمَ الرَّقِیبُ یَا نِعْمَ الْقَرِیبُ یَا نِعْمَ الْمُجِیبُ یَا نِعْمَ الْحَبِیبُ یَا نِعْمَ الْکَفِیلُ یَا نِعْمَ الْوَکِیلُ یَا نِعْمَ الْمَوْلَى یَا نِعْمَ النَّصِیرُ
(51) اى که چه خوش حسابگرى، اى که چه خوش طبیبى، اى که چه خوش همراهى، اى که چه خوش نزدیکى، اى که چه خوش پاسخ دهى، اى که چه خوش دلبرى، اى که چه خوش سرپناهى، اى که چه خوش کارگشایى، اى که چه خوش مولایى، اى که چه خوش یاورى
(52) یَا سُرُورَ الْعَارِفِینَ یَا مُنَى الْمُحِبِّینَ یَا أَنِیسَ الْمُرِیدِینَ یَا حَبِیبَ التَّوَّابِینَ یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ یَا رَجَاءَ الْمُذْنِبِینَ یَا قُرَّةَ عَیْنِ الْعَابِدِینَ یَا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ یَا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِینَ یَا إِلَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ
(52) اى شادی عارفان، اى آرزوى شیفتگان، اى همدم مریدان، اى محبوب توبه کاران، اى روزی دهنده بی چیزان، ای امید گنهکاران، اى نور چشم عبادت کنندگان، اى گشاینده اندوه دلگیران، اى غم گسار غم زدگان، اى معبود گذشتگان و آیندگان.
(53) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا رَبَّنَا یَا إِلَهَنَا یَا سَیِّدَنَا یَا مَوْلانَا یَا نَاصِرَنَا یَا حَافِظَنَا یَا دَلِیلَنَا یَا مُعِینَنَا یَا حَبِیبَنَا یَا طَبِیبَنَا
(53) خدایا! من از تو درخواست میکنم به نامت اى پروردگار ما، اى معبود ما، اى سرور ما اى مولاى ما، اى یاور ما، اى نگهدار ما، اى راهنماى ما، اى مددرسان ما، اى محبوب ما، اى طبیب ما،
(54) یَا رَبَّ النَّبِیِّینَ وَ الْأَبْرَارِ یَا رَبَّ الصِّدِّیقِینَ وَ الْأَخْیَارِ یَا رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ یَا رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْکِبَارِ یَا رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ یَا رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ یَا رَبَّ الصَّحَارِی وَ الْقِفَارِ یَا رَبَّ الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ یَا رَبَّ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ
(54) اى پروردگار پیامبران و نیکان، اى پروردگار صدّیقان و خوبان، اى پروردگار بهشت و دوزخ، اى پروردگار خردسالان و بزرگسالان، اى پروردگار دانه ها و میوه ها، اى پروردگار نهرها و درختان، اى پروردگار دشت ها و بیشه ها، اى پروردگار خشیکی ها و دریاها، اى پروردگار شب و روز، اى پروردگار آشکارها و نهان ها
(55) یَا مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ أَمْرُهُ یَا مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمُهُ یَا مَنْ بَلَغَتْ إِلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قُدْرَتُهُ یَا مَنْ لا تُحْصِی الْعِبَادُ نِعَمَهُ یَا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُکْرَهُ یَا مَنْ لا تُدْرِکُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ یَا مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ کُنْهَهُ یَا مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ یَا مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ یَا مَنْ لا مُلْکَ إِلا مُلْکُهُ یَا مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ
(55) اى آن که فرمانش در هرچیز نفوذ یافته، اى آن که دانشش به هر چیز رسیده، اى آن که قدرتش هر چیز را دربر گرفته، اى آن که بندگان از شمردن نعمت هایش ناتوانند، اى آن که آفریدگان به سپاسش نرسند، اى آن که فهم ها بزرگی اش را درنیابند، اى آن که پندارها به ژرفاى هستی اش نرسند، اى آن که بزرگى و بزرگ منشی پوشش اوست، ای که بندگان توان برگرداندن حکمش را ندارند، اى آن که فرمانروایى جز فرمانروایى او نیست، اى آن که عطایى جز عطاى او نیست
(56) یَا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى یَا مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْیَا یَا مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَى یَا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَى یَا مَنْ لَهُ الْآیَاتُ الْکُبْرَى یَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى یَا مَنْ لَهُ الْحُکْمُ وَ الْقَضَاءُ یَا مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ یَا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَى یَا مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَى
(56) اى آن که نمونه اعلى از آن اوست، اى آن که صفات برتر براى اوست، اى آن که سرانجام و سرآغاز از آن اوست، اى آن که بهشت آسایش از آن اوست، اى آن که نشانه هاى بزرگ تر از آن اوست، اى آن که نام هاى نیکوتر از آن اوست، اى آن که فرمان و داورى از آن اوست، اى آن هوا و فضا از آن اوست، اى آن که عرش و فرش از آن اوست، اى آن که آسمانهاى برافراشته از آن اوست.
(57) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَفُوُّ یَا غَفُورُ یَا صَبُورُ یَا شَکُورُ یَا رَءُوفُ یَا عَطُوفُ یَا مَسْئُولُ یَا وَدُودُ یَا سُبُّوحُ یَا قُدُّوسُ
(57) خدایا! از تو میخواهم به نامت اى درگذرنده، اى آمرزنده، اى شکیبا، ای ستایش پذیر، اى مهربان، اى مهرورز، اى خواسته، اى دوست، اى پاک، اى منزّه.
(58) یَا مَنْ فِی السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ یَا مَنْ فِی الْأَرْضِ آیَاتُهُ یَا مَنْ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ دَلائِلُهُ یَا مَنْ فِی الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ یَا مَنْ فِی الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ یَا مَنْ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ یَا مَنْ أَظْهَرَ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ لُطْفَهُ یَا مَنْ أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ ءٍ خَلَقَهُ یَا مَنْ تَصَرَّفَ فِی الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ
(58) اى آن که بزرگی اش در آسمان است، اى آن که نشانه هایش در زمین است، اى آن که دلایلش در هرچیز است، اى آن که شگفتی هایش در دریاست، اى آن که گنیجنه هایش در کوه هاست، اى آن که آفرینش را آغاز کند سپس بازش گرداند، اى آن که مه امور به به سوى او بازگردد، اى آن که لطفش را در هر چیز نمایان ساخته، اى آن که آفرینش هر چیز را نیکو پرداخته، اى آن که توانش در آفریدگان کارگر افتاده است.
(59) یَا حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ یَا طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَهُ یَا مُجِیبَ مَنْ لا مُجِیبَ لَهُ یَا شَفِیقَ مَنْ لا شَفِیقَ لَهُ یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ یَا مُغِیثَ مَنْ لا مُغِیثَ لَهُ یَا دَلِیلَ مَنْ لا دَلِیلَ لَهُ یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یَا رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ یَا صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ
(59) اى دوست آن که دوستى ندارد، اى پزشک آن که پزشکى ندارد، ای پاسخگوى آن که پاسخگویى ندارد، اى یار مهربان آن که مهربانى ندارد، اى همراه بی همرهان، اى فریادرس آن که فریادرسى ندارد، اى رهنماى آن که رهنمایى ندارد، اى همدم آن که همدمى ندارد، اى رحم کننده آن که رحم کننده اى ندارد اى همنشین آن که همنشینى ندارد
(60) یَا کَافِیَ مَنِ اسْتَکْفَاهُ یَا هَادِیَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ یَا کَالِیَ مَنِ اسْتَکْلاهُ یَا رَاعِیَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ یَا شَافِیَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ یَا قَاضِیَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ یَا مُغْنِیَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ یَا مُوفِیَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ یَا مُقَوِّیَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ یَا وَلِیَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ
(60) اى کفایت کننده هرکه از او کفایت
خواهد، اى راهنماى ه
عبارات مرتبط با این موضوع
دانلود دعای افتتاح با صدای مداحان مشهورمذهبیدعا و مناجاتدانلود دعای افتتاح دعای افتتاح از جمله دعاهایی می باشد که در شب های ماه مبارک رمضان دانلود دعای توسل با صدای مداحان مشهور یاس دانلودمذهبیدعا و مناجاتدانلود دعای توسل با صدای مداحان مشهور دانلود دعای توسل صوتی سماواتی فرهمند آهنگران متن عربی دعای معراج همراه با ترجمه فارسی و شرح دانلود متن عربی دعای معراج همراه با ترجمه فارسی و شرح در ادامه مطلب از رسول اکرم منقول است نرم افزار مذهبی • دانلود رایگانگوناگونجوشن کبیر صوتی متن عربی ترجمه فارسی جوشن کبیر اندروید دعای جوشن کبیر یکی از دانلود فیلم سریال مستند عکس های جدید مدل …دانلود فیلم سریال مستند با کیفیت و عکس های جدید چهره ها مدل لباس آرایش راز دانلود برنامه اندروید زیارت عاشورا – زیارت عاشورادانلود برنامه اندروید زیارت عاشورا به ۲ زبان فارسی و انگلیسی همراه با معنی فارسی برای کتابهای صوتی فارسی بزرگترین سایت دانلود تکنیک های تست زنی در کنکور جزوات رشته ادبیات دانشگاه پیام نور جزوات رشته جغرافیا محمدهلالی بروزترین سایت دانلودمداحی کشور ارشیو …ردیف نام مداح توضیحات عکس اجرا فرمت حجم ابوالفضل بختیاری صبح هنگام سحر جام به دانلود دعای افتتاح با صدای مداحان مشهور مذهبی دعا و مناجات دانلود دعای افتتاح دعای افتتاح از جمله دعاهایی می باشد که در شب های ماه مبارک رمضان خوانده دانلود دعای توسل با صدای مداحان مشهور یاس دانلود مذهبی دعا و مناجات دانلود دعای توسل با صدای مداحان مشهور دانلود دعای توسل صوتی سماواتی فرهمند آهنگران متن عربی دعای معراج همراه با ترجمه فارسی و شرح دانلود دعا متن عربی دعای معراج همراه با ترجمه فارسی و شرح در ادامه مطلب از رسول اکرم منقول است آن شبی نرم افزار مذهبی • دانلود رایگان گوناگون جوشن کبیر صوتی متن عربی ترجمه فارسی جوشن کبیر اندروید دعای جوشن کبیر یکی از برترین دانلود فیلم سریال مستند عکس های جدید مدل زیبایی دانلود فیلم سریال مستند با کیفیت و عکس های جدید چهره ها مدل لباس آرایش راز زیبایی دانلود برنامه اندروید زیارت عاشورا – زیارت عاشورا دانلود برنامه اندروید زیارت عاشورا به ۲ زبان فارسی و انگلیسی همراه با معنی فارسی برای اولین کتابهای صوتی فارسی » بزرگترین سایت دانلود تکنیک های تست زنی در کنکور جزوات رشته ادبیات دانشگاه پیام نور جزوات رشته جغرافیا دانشگاه محمدهلالی بروزترین سایت دانلودمداحی کشور ارشیو مداحی ردیف نام مداح توضیحات عکس اجرا فرمت حجم ابوالفضل بختیاری صبح هنگام سحر جام به دستم
دعای کمیل دعایی است که امام علی (ع) به کمیل ابن زیاد آموزش داد. دعای کمیل پر از مضامین عرفانی است که در شب های جمعه و نیمه شعبان می خوانند.
دعای کمیل حاوی مضامین بلند عرفانی است و شامل مجموعههایی از سری جملات هم آهنگ است که خواننده دعا در آنها از خداوند طلب بخشایش گناهانش را مینماید. دعای کمیل در شبهای نیمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده میشود.
دعای کمیل از دعاهاى بسیار معروف است، علاّمه مجلسى فرموده: دعای کمیل از بهترین دعاها و دعاى خضر پیامبر است. مشهور است که دعای کمیل را جبرائیل به حضرت خضر آموخت و سپس علی آن را به کمیل بن زیاد که از خواص وی بود آموزش داد.
امیر المؤمنین (ع) آن را به کمیل که از خواصّ اصحاب آن حضرت بود آموخت و نیز فرموده: در شب هاى نیمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده می شود و برای کفایت از گزند دشمنان و گشوده شدن درهاى روزى و آمرزش گناهان سودمند است. |
شیخ طوسى و سیّد ابن طاووس دعای کمیل را در کتاب هاى دعاى خود آورده اند.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ وَ بِقُوَّتِکَ الَّتِی قَهَرْتَ بِهَا کُلَّ شَیْ ءٍ وَ خَضَعَ لَهَا کُلُّ شَیْ ءٍ وَ ذَلَّ لَهَا کُلُّ شَیْ ءٍ وَ بِجَبَرُوتِکَ الَّتِی غَلَبْتَ بِهَا کُلَّ شَیْ ءٍ وَ بِعِزَّتِکَ الَّتِی لاَ یَقُومُ لَهَا شَیْ ءٌ وَ بِعَظَمَتِکَ الَّتِی مَلَأَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ وَ بِسُلْطَانِکَ الَّذِی عَلاَ کُلَّ شَیْ ءٍ وَ بِوَجْهِکَ الْبَاقِی بَعْدَ فَنَاءِ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ بِأَسْمَائِکَ الَّتِی مَلَأَتْ (غَلَبَتْ) أَرْکَانَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ بِعِلْمِکَ الَّذِی أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الَّذِی أَضَاءَ لَهُ کُلُّ شَیْ ءٍ یَا نُورُ یَا قُدُّوسُ
یَا أَوَّلَ الْأَوَّلِینَ وَ یَا آخِرَ الْآخِرِینَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَهْتِکُ الْعِصَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ النِّقَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُغَیِّرُ النِّعَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ الدُّعَاءَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ الْبَلاَءَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ وَ کُلَّ خَطِیئَةٍ أَخْطَأْتُهَا اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِذِکْرِکَ وَ أَسْتَشْفِعُ بِکَ إِلَى نَفْسِکَ وَ أَسْأَلُکَ بِجُودِکَ أَنْ تُدْنِیَنِی مِنْ قُرْبِکَ وَ أَنْ تُوزِعَنِی شُکْرَکَ وَ أَنْ تُلْهِمَنِی ذِکْرَکَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ سُؤَالَ خَاضِعٍ مُتَذَلِّلٍ خَاشِعٍ أَنْ تُسَامِحَنِی وَ تَرْحَمَنِی وَ تَجْعَلَنِی بِقِسْمِکَ رَاضِیاً قَانِعاً وَ فِی جَمِیعِ الْأَحْوَالِ مُتَوَاضِعاً اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ سُؤَالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ وَ أَنْزَلَ بِکَ عِنْدَ الشَّدَائِدِ حَاجَتَهُ وَ عَظُمَ فِیمَا عِنْدَکَ رَغْبَتُهُ اللَّهُمَّ عَظُمَ سُلْطَانُکَ وَ عَلاَ مَکَانُکَ وَ خَفِیَ مَکْرُکَ وَ ظَهَرَ أَمْرُکَ وَ غَلَبَ قَهْرُکَ وَ جَرَتْ قُدْرَتُکَ وَ لاَ یُمْکِنُ الْفِرَارُ مِنْ حُکُومَتِکَ اللَّهُمَّ لاَ أَجِدُ لِذُنُوبِی غَافِراً وَ لاَ لِقَبَائِحِی سَاتِراً وَ لاَ لِشَیْ ءٍ مِنْ عَمَلِیَ الْقَبِیحِ بِالْحَسَنِ مُبَدِّلاً غَیْرَکَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَکَ وَ بِحَمْدِکَ ظَلَمْتُ نَفْسِی
وَ تَجَرَّأْتُ بِجَهْلِی وَ سَکَنْتُ إِلَى قَدِیمِ ذِکْرِکَ لِی وَ مَنِّکَ عَلَیَ اللَّهُمَّ مَوْلاَیَ کَمْ مِنْ قَبِیحٍ سَتَرْتَهُ وَ کَمْ مِنْ فَادِحٍ مِنَ الْبَلاَءِ أَقَلْتَهُ (أَمَلْتَهُ) وَ کَمْ مِنْ عِثَارٍ وَقَیْتَهُ وَ کَمْ مِنْ مَکْرُوهٍ دَفَعْتَهُ وَ کَمْ مِنْ ثَنَاءٍ جَمِیلٍ لَسْتُ أَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ اللَّهُمَّ عَظُمَ بَلاَئِی وَ أَفْرَطَ بِی سُوءُ حَالِی وَ قَصُرَتْ (قَصَّرَتْ) بِی أَعْمَالِی وَ قَعَدَتْ بِی أَغْلاَلِی وَ حَبَسَنِی عَنْ نَفْعِی بُعْدُ أَمَلِی (آمَالِی) وَ خَدَعَتْنِی الدُّنْیَا بِغُرُورِهَا وَ نَفْسِی بِجِنَایَتِهَا (بِخِیَانَتِهَا) وَ مِطَالِی یَا سَیِّدِی فَأَسْأَلُکَ بِعِزَّتِکَ أَنْ لاَ یَحْجُبَ عَنْکَ دُعَائِی سُوءُ عَمَلِی وَ فِعَالِی وَ لاَ تَفْضَحْنِی بِخَفِیِّ مَا اطَّلَعْتَ عَلَیْهِ مِنْ سِرِّی وَ لاَ تُعَاجِلْنِی بِالْعُقُوبَةِ عَلَى مَا عَمِلْتُهُ فِی خَلَوَاتِی مِنْ سُوءِ فِعْلِی وَ إِسَاءَتِی وَ دَوَامِ تَفْرِیطِی وَ جَهَالَتِی وَ کَثْرَةِ شَهَوَاتِی وَ غَفْلَتِی وَ کُنِ اللَّهُمَّ بِعِزَّتِکَ لِی فِی کُلِّ الْأَحْوَالِ (فِی الْأَحْوَالِ کُلِّهَا) رَءُوفاً وَ عَلَیَّ فِی جَمِیعِ الْأُمُورِ عَطُوفاً إِلَهِی وَ رَبِّی مَنْ لِی غَیْرُکَ أَسْأَلُهُ کَشْفَ ضُرِّی وَ النَّظَرَ فِی أَمْرِی إِلَهِی وَ مَوْلاَیَ أَجْرَیْتَ عَلَیَّ حُکْماً اتَّبَعْتُ فِیهِ هَوَى نَفْسِی وَ لَمْ أَحْتَرِسْ فِیهِ مِنْ تَزْیِینِ عَدُوِّی فَغَرَّنِی بِمَا أَهْوَى وَ أَسْعَدَهُ عَلَى ذَلِکَ الْقَضَاءُ فَتَجَاوَزْتُ بِمَا جَرَى عَلَیَّ مِنْ ذَلِکَ بَعْضَ (مِنْ نَقْضِ) حُدُودِکَ وَ خَالَفْتُ بَعْضَ أَوَامِرِکَ فَلَکَ الْحَمْدُ (الْحُجَّةُ) عَلَیَّ فِی جَمِیعِ ذَلِکَ وَ لاَ حُجَّةَ لِی فِیمَا جَرَى عَلَیَّ فِیهِ قَضَاؤُکَ وَ أَلْزَمَنِی حُکْمُکَ وَ بَلاَؤُکَ وَ قَدْ أَتَیْتُکَ یَا إِلَهِی بَعْدَ تَقْصِیرِی وَ إِسْرَافِی عَلَى نَفْسِی مُعْتَذِراً نَادِماً مُنْکَسِراً مُسْتَقِیلاً مُسْتَغْفِراً مُنِیباً مُقِرّاً مُذْعِناً مُعْتَرِفاً لاَ أَجِدُ مَفَرّاً مِمَّا کَانَ مِنِّی وَ لاَ مَفْزَعاً أَتَوَجَّهُ إِلَیْهِ فِی أَمْرِی غَیْرَ قَبُولِکَ عُذْرِی وَ إِدْخَالِکَ إِیَّایَ فِی سَعَةِ (سَعَةٍ مِنْ) رَحْمَتِکَ اللَّهُمَّ (إِلَهِی) فَاقْبَلْ عُذْرِی وَ ارْحَمْ شِدَّةَ ضُرِّی وَ فُکَّنِی مِنْ شَدِّ وَثَاقِی یَا رَبِّ ارْحَمْ ضَعْفَ بَدَنِی
وَ رِقَّةَ جِلْدِی وَ دِقَّةَ عَظْمِی یَا مَنْ بَدَأَ خَلْقِی وَ ذِکْرِی وَ تَرْبِیَتِی وَ بِرِّی وَ تَغْذِیَتِی هَبْنِی لاِبْتِدَاءِ کَرَمِکَ وَ سَالِفِ بِرِّکَ بِی یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ رَبِّی أَ تُرَاکَ مُعَذِّبِی بِنَارِکَ بَعْدَ تَوْحِیدِکَ وَ بَعْدَ مَا انْطَوَى عَلَیْهِ قَلْبِی مِنْ مَعْرِفَتِکَ وَ لَهِجَ بِهِ لِسَانِی مِنْ ذِکْرِکَ وَ اعْتَقَدَهُ ضَمِیرِی مِنْ حُبِّکَ وَ بَعْدَ صِدْقِ اعْتِرَافِی وَ دُعَائِی خَاضِعاً لِرُبُوبِیَّتِکَ هَیْهَاتَ أَنْتَ أَکْرَمُ مِنْ أَنْ تُضَیِّعَ مَنْ رَبَّیْتَهُ أَوْ تُبْعِدَ (تُبَعِّدَ) مَنْ أَدْنَیْتَهُ أَوْ تُشَرِّدَ مَنْ آوَیْتَهُ أَوْ تُسَلِّمَ إِلَى الْبَلاَءِ مَنْ کَفَیْتَهُ وَ رَحِمْتَهُ وَ لَیْتَ شِعْرِی یَا سَیِّدِی وَ إِلَهِی وَ مَوْلاَیَ أَ تُسَلِّطُ النَّارَ عَلَى وُجُوهٍ خَرَّتْ لِعَظَمَتِکَ سَاجِدَةً وَ عَلَى أَلْسُنٍ نَطَقَتْ بِتَوْحِیدِکَ صَادِقَةً وَ بِشُکْرِکَ مَادِحَةً وَ عَلَى قُلُوبٍ اعْتَرَفَتْ بِإِلَهِیَّتِکَ مُحَقِّقَةً وَ عَلَى ضَمَائِرَ حَوَتْ مِنَ الْعِلْمِ بِکَ حَتَّى صَارَتْ خَاشِعَةً وَ عَلَى جَوَارِحَ سَعَتْ إِلَى أَوْطَانِ تَعَبُّدِکَ طَائِعَةً وَ أَشَارَتْ بِاسْتِغْفَارِکَ مُذْعِنَةً مَا هَکَذَا الظَّنُّ بِکَ وَ لاَ أُخْبِرْنَا بِفَضْلِکَ عَنْکَ یَا کَرِیمُ یَا رَبِ
وَ أَنْتَ تَعْلَمُ ضَعْفِی عَنْ قَلِیلٍ مِنْ بَلاَءِ الدُّنْیَا وَ عُقُوبَاتِهَا وَ مَا یَجْرِی فِیهَا مِنَ الْمَکَارِهِ عَلَى أَهْلِهَا عَلَى أَنَّ ذَلِکَ بَلاَءٌ وَ مَکْرُوهٌ، قَلِیلٌ مَکْثُهُ، یَسِیرٌ بَقَاؤُهُ، قَصِیرٌ مُدَّتُهُ فَکَیْفَ احْتِمَالِی لِبَلاَءِ الْآخِرَةِ وَ جَلِیلِ (حُلُولِ) وُقُوعِ الْمَکَارِهِ فِیهَا وَ هُوَ بَلاَءٌ تَطُولُ مُدَّتُهُ وَ یَدُومُ مَقَامُهُ وَ لاَ یُخَفَّفُ عَنْ أَهْلِهِ لِأَنَّهُ لاَ یَکُونُ إِلاَّ عَنْ غَضَبِکَ وَ انْتِقَامِکَ وَ سَخَطِکَ وَ هَذَا مَا لاَ تَقُومُ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ یَا سَیِّدِی فَکَیْفَ لِی (بِی) وَ أَنَا عَبْدُکَ الضَّعِیفُ الذَّلِیلُ الْحَقِیرُ الْمِسْکِینُ الْمُسْتَکِینُ یَا إِلَهِی وَ رَبِّی وَ سَیِّدِی وَ مَوْلاَیَ لِأَیِّ الْأُمُورِ إِلَیْکَ أَشْکُو وَ لِمَا مِنْهَا أَضِجُّ وَ أَبْکِی لِأَلِیمِ الْعَذَابِ وَ شِدَّتِهِ أَمْ لِطُولِ الْبَلاَءِ وَ مُدَّتِهِ فَلَئِنْ صَیَّرْتَنِی لِلْعُقُوبَاتِ مَعَ أَعْدَائِکَ وَ جَمَعْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَهْلِ بَلاَئِکَ وَ فَرَّقْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَحِبَّائِکَ وَ أَوْلِیَائِکَ فَهَبْنِی یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ مَوْلاَیَ وَ رَبِّی صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِکَ وَ هَبْنِی (یَا إِلَهِی) صَبَرْتُ عَلَى حَرِّ نَارِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَنِ النَّظَرِ إِلَى کَرَامَتِکَ أَمْ کَیْفَ أَسْکُنُ فِی النَّارِ وَ رَجَائِی عَفْوُکَ فَبِعِزَّتِکَ یَا سَیِّدِی وَ مَوْلاَیَ أُقْسِمُ صَادِقاً لَئِنْ تَرَکْتَنِی نَاطِقاً لَأَضِجَّنَّ إِلَیْکَ بَیْنَ أَهْلِهَا ضَجِیجَ الْآمِلِینَ (الْآلِمِینَ) وَ لَأَصْرُخَنَّ إِلَیْکَ صُرَاخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ وَ لَأَبْکِیَنَّ عَلَیْکَ بُکَاءَ الْفَاقِدِینَ وَ لَأُنَادِیَنَّکَ أَیْنَ کُنْتَ یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ یَا غَایَةَ آمَالِ الْعَارِفِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ
یَا حَبِیبَ قُلُوبِ الصَّادِقِینَ وَ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ أَ فَتُرَاکَ سُبْحَانَکَ یَا إِلَهِی وَ بِحَمْدِکَ تَسْمَعُ فِیهَا صَوْتَ عَبْدٍ مُسْلِمٍ سُجِنَ (یُسْجَنُ) فِیهَا بِمُخَالَفَتِهِ وَ ذَاقَ طَعْمَ عَذَابِهَا بِمَعْصِیَتِهِ وَ حُبِسَ بَیْنَ أَطْبَاقِهَا بِجُرْمِهِ وَ جَرِیرَتِهِ وَ هُوَ یَضِجُّ إِلَیْکَ ضَجِیجَ مُؤَمِّلٍ لِرَحْمَتِکَ وَ یُنَادِیکَ بِلِسَانِ أَهْلِ تَوْحِیدِکَ وَ یَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِرُبُوبِیَّتِکَ یَا مَوْلاَیَ فَکَیْفَ یَبْقَى فِی الْعَذَابِ وَ هُوَ یَرْجُو مَا سَلَفَ مِنْ حِلْمِکَ أَمْ کَیْفَ تُؤْلِمُهُ النَّارُ وَ هُوَ یَأْمُلُ فَضْلَکَ وَ رَحْمَتَکَ أَمْ کَیْفَ یُحْرِقُهُ لَهِیبُهَا وَ أَنْتَ تَسْمَعُ صَوْتَهُ وَ تَرَى مَکَانَهُ أَمْ کَیْفَ یَشْتَمِلُ عَلَیْهِ زَفِیرُهَا وَ أَنْتَ تَعْلَمُ ضَعْفَهُ أَمْ کَیْفَ یَتَقَلْقَلُ بَیْنَ أَطْبَاقِهَا وَ أَنْتَ تَعْلَمُ صِدْقَهُ أَمْ کَیْفَ تَزْجُرُهُ زَبَانِیَتُهَا وَ هُوَ یُنَادِیکَ یَا رَبَّهْ أَمْ کَیْفَ یَرْجُو فَضْلَکَ فِی عِتْقِهِ مِنْهَا فَتَتْرُکُهُ (فَتَتْرُکَهُ) فِیهَا هَیْهَاتَ مَا ذَلِکَ الظَّنُّ بِکَ وَ لاَ الْمَعْرُوفُ مِنْ فَضْلِکَ وَ لاَ مُشْبِهٌ لِمَا عَامَلْتَ بِهِ الْمُوَحِّدِینَ مِنْ بِرِّکَ وَ إِحْسَانِکَ فَبِالْیَقِینِ أَقْطَعُ لَوْ لاَ مَا حَکَمْتَ بِهِ مِنْ تَعْذِیبِ جَاحِدِیکَ وَ قَضَیْتَ بِهِ مِنْ إِخْلاَدِ مُعَانِدِیکَ لَجَعَلْتَ النَّارَ کُلَّهَا بَرْداً وَ سَلاَماً وَ مَا کَانَ (کَانَتْ) لِأَحَدٍ فِیهَا مَقَرّاً وَ لاَ مُقَاماً (مَقَاماً) لَکِنَّکَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُکَ أَقْسَمْتَ أَنْ تَمْلَأَهَا مِنَ الْکَافِرِینَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ وَ أَنْ تُخَلِّدَ فِیهَا الْمُعَانِدِینَ وَ أَنْتَ جَلَّ ثَنَاؤُکَ قُلْتَ مُبْتَدِئاً وَ تَطَوَّلْتَ بِالْإِنْعَامِ مُتَکَرِّماً اَفَمَنْ کانَ مُؤْمِناً کَمَنْ کانَ فاسِقاً لا یَسْتَوُونَ اِلهى وَ سَیِّدى فَاَسْئَلُکَ بِالْقُدْرَةِ الَّتى قَدَّرْتَها وَ بِالْقَضِیَّةِ الَّتى حَتَمْتَها وَ حَکَمْتَها وَ غَلَبْتَ مَنْ عَلَیْهِ اَجْرَیْتَها اَنْ تَهَبَ لى فى هذِهِ اللَّیْلَةِ وَ فى هذِهِ السّاعَةِ کُلَّ جُرْمٍ اَجْرَمْتُهُ وَ کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ وَ کُلَّ قَبِیحٍ أَسْرَرْتُهُ وَ کُلَّ جَهْلٍ عَمِلْتُهُ کَتَمْتُهُ اَوْ أَعْلَنْتُهُ أَخْفَیْتُهُ اَوْ اَظْهَرْتُهُ وَ کُلَّ سَیِّئَةٍ أَمَرْتَ بِاِثْباتِهَا الْکِرامَ الْکاتِبینَ الَّذینَ وَکَّلْتَهُمْ بِحِفْظِ ما یَکُونُ مِنّى وَ جَعَلْتَهُمْ شُهُوداً عَلَىَّ مَعَ جَوارِحى وَ کُنْتَ اَنْتَ الرَّقیبَ عَلَىَّ مِنْ وَراَّئِهِمْ وَالشّاهِدَ لِما خَفِىَ عَنْهُمْ وَ بِرَحْمَتِکَ اَخْفَیْتَهُ وَ بِفَضْلِکَ سَتَرْتَهُ وَ اَنْ تُوَفِّرَ حَظّى مِنْ کُلِّ خَیْرٍ اَنْزَلْتَهُ اَوْ اِحْسانٍ فَضَّلْتَهُ اَوْ بِرٍّ نَشَرْتَهُ اَوْ رِزْقٍ بَسَطْتَهُ اَوْ ذَنْبٍ تَغْفِرُهُ اَوْ خَطَاءٍ تَسْتُرُهُ یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ
یا اِلهى وَ سَیِّدى
وَ مَوْلاىَ وَ مالِکَ رِقّى یا مَنْ بِیَدِهِ ناصِیَتى یا عَلیماً بِضُرّى وَ مَسْکَنَتى
یا خَبیراً بِفَقْرى وَ فاقَتى یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ اَسْئَلُکَ بِحَقِّکَ وَ
قُدْسِکَ وَ اَعْظَمِ صِفاتِکَ وَ اَسْماَّئِکَ اَنْ تَجْعَلَ اَوْقاتى مِنَ اللَّیْلِ
وَالنَّهارِ بِذِکْرِکَ مَعْمُورَةً وَ بِخِدْمَتِکَ مَوْصُولَةً وَ اَعْمالى عِنْدَکَ
مَقْبُولَةً حَتّى تَکُونَ اَعْمالى وَ اَوْرادى کُلُّها وِرْداً واحِداً وَ حالى فى
خِدْمَتِکَ سَرْمَداً یا سَیِّدى یا مَنْ عَلَیْهِ مُعَوَّلى یا مَنْ اِلَیْهِ شَکَوْتُ
اَحْوالى یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ قَوِّ عَلى خِدْمَتِکَ جَوارِحى وَاشْدُدْ عَلَى
الْعَزیمَةِ جَوانِحى وَ هَبْ لِىَ الْجِدَّ فى خَشْیَتِکَ وَالدَّوامَ فِى الاِْتِّصالِ
بِخِدْمَتِکَ حَتّى اَسْرَحَ اِلَیْکَ فى مَیادینِ السّابِقینَ وَ أُسْرِعَ اِلَیْکَ
فِى الْبارِزینَ وَ أَشْتاقَ اِلى قُرْبِکَ فِى الْمُشْتاقینَ وَ أَدْنُوَ مِنْکَ دُنُوَّ
الْمُخْلِصینَ وَ اَخافَکَ مَخافَةَ الْمُوقِنینَ وَ اَجْتَمِعَ فى جِوارِکَ مَعَ الْمُؤْمِنینَ
اَللّهُمَّ وَ مَنْ اَرادَنى بِسُوَّءٍ فَاَرِدْهُ وَ مَنْ کادَنى فَکِدْهُ وَاجْعَلْنى
مِنْ اَحْسَنِ عَبیدِکَ نَصیباً عِنْدَکَ وَ اَقْرَبِهِمْ مَنْزِلَةً مِنْکَ وَ اَخَصِّهِمْ
زُلْفَةً لَدَیْکَ فَاِنَّهُ لا یُنالُ ذلِکَ اِلاّ بِفَضْلِکَ وَ جُدْلى بِجُودِکَ
وَاعْطِفْ عَلَىَّ بِمَجْدِکَ وَاحْفَظْنى بِرَحْمَتِکَ وَاجْعَلْ لِسانى بِذِکْرِکَ
لَهِجاً وَ قَلْبى بِحُبِّکَ مُتَیَّماً وَ مُنَّ عَلَىَّ بِحُسْنِ اِجابَتِکَ وَ اَقِلْنى
عَثْرَتى وَاغْفِرْ زَلَّتى فَاِنَّکَ قَضَیْتَ عَلى عِبادِکَ بِعِبادَتِکَ وَ اَمَرْتَهُمْ
بِدُعاَّئِکَ وَ ضَمِنْتَ لَهُمُ الإِجابَةَ فَاِلَیْکَ یا رَبِّ نَصَبْتُ وَجْهى وَ
اِلَیْکَ یا رَبِّ مَدَدْتُ یَدى فَبِعِزَّتِکَ اسْتَجِبْ لى دُعاَّئى وَ بَلِّغْنى
مُناىَ وَ لا تَقْطَعْ مِنْ فَضْلِکَ رَجاَّئى وَاکْفِنى شَرَّ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ
مِنْ اَعْدآئى، یا سَریعَ الرِّضا
اِغْفِرْ لِمَنْ لا یَمْلِکُ اِلّا الدُّعاَّءَ فَاِنَّکَ فَعّالٌ لِما تَشاَّءُ یا مَنِ اسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفاَّءٌ وَ طاعَتُهُ غِنىً اِرْحَمْ مَنْ رَأسُ مالِهِ الرَّجاَّءُ وَ سِلاحُهُ الْبُکاَّءُ یا سابِغَ النِّعَمِ یا دافِعَ النِّقَمِ یا نُورَ الْمُسْتَوْحِشینَ فِى الْظُّلَمِ یَا عالِماً لا یُعَلَّمُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى مَا اَنْتَ أَهْلُهُ وَ صَلَّى اللّهُ عَلى رَسُولِهِ وَالْأَئِمَّةِ الْمَیامینَ مِنْ الِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً.
دعای کمیل با صدای حاج منصور ارضی
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دعای گشایش کار به منظور فرج در کارهای راکد و بدون رونق خوانده می شود. دعای گشایش کار با توکل بر خدا می تواند گره از کارهای بسته باز کند.
این روزها زندگی مردم به مشکلات گره خورده است و هر روز یک خبر بد فکر مردم را درگیر می کند. از این رو همه به دنبال گشایشی در گره کار خود هستند و دعای گشایش کار مرهمی است برای گره گشایی در امور؛ چرا که تنها با یاد خداست که دلها آرام می گیرد.
در مکارم الاخلاق است که حضرت رسول (ص) به علی (ع) فرمودند: هرگاه گرفتاری پیدا کردی این دعا را زیاد بخوان:
بسم الله الرحمن الرحیم لاحَولَ ولاقوه اِلاّ بالله العَلی العَظیم اِیّاکَ نَعبُدُ وَ اِیاکَ نستَعین |
از امام زین العابدین (ع) روایت است که پدرم در وقت شهادتش به من فرمود پسرم دعایی را که مادرم فاطمه به من یاد داده برای تو می خوانم حفظ کن که در مواقع حاجت و هم و غم و گرفتاری آن را بخوان:
«الهی بِحَقَّ یاسینْ وَ القُرآنِ الْحِکیمِ وَ بِحَقَّ طه وَ الْقُرآنِ الْعَظیمِ یا مَنْ یَقْدرُ علی حوائج السائلین یا من یعلمُ ما فی الضمیر یا منفسا عن المکروبین یا مفرجا عن المغمومین یا راحم الشیخ الکبیر یا رازق الطفلِ الصَغیر یا من لایَحتاجُ الی التفسیر صل علی محمد و آل محمد و افعل بی کذا و کذا.»
و به جای کذا و کذا حاجت بخواه.
امام سجاد (ع) در دعای 54 صحیفه سجادیه فرموده اند که هر گاه اندوه و گرفتاری دنیا به شما روی آورد این گونه خدا را بخوانید: «یا فارِجَ الهَمِّ وَ کاشِفَ الغَمِّ، یا رَحمنَ الدُّنیا والاخِرَه وَ رَحیمَهُما، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و الِ مُحَمّدٍ وَ افرُج هَمّی وَاکشِف غَمّی یا واحِدُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ یا مَن لَم یَلِد وَ لَم یوُلَد وَ لَم یَکُن لَهُ کُفُواً اَحَدٌ اِعصِمنی وَ طَهِّرنی وَ اِذهَب بِبَلِیَّتی».
آن گاه آیه الکرسی (آیه 255 سوره بقره) و سوره فلق و ناس و توحید را بخوانید و بگویید: «ای خدای من، مانند کسی که نیازمندیش به نهایت رسیده و فریادرسی نمی یابد و نیرویش سست شده و نیرودهنده ای نمی شناسد و گناهانش بسیار است و آمرزنده ای سراغ ندارد... جان مرا آن دم بازستان که در ایمان استوار باشم و رشته نیاز مرا از این جهان بگسل و میل و رغبت و نیاز مرا به آنچه در نزد توست قرار ده... خدایا میل و نیاز مرا در درخواست از خودت آن گونه قرار ده که آنچه دوستانت از تو می خواهند من نیز از تو بخواهم و از آنچه میترسند بترسم...»
حضرت امام صادق (ع) میفرماید: چون کارها بر تو دشوار شود، در وقت زوال، دو رکعت نماز بگذار و در رکعت اوّل حمد و اخلاص را بخوان و سپس «انا فتحنا لک فتحاً مبیناً» را تا «و ینصرک الله نصراً عزیراً» را قرائت کن. در رکعت دوّم سوره فاتحه و اخلاص و «الم نشرح» را بخوان و این نماز به تجربه رسیده است.»
حضرت امام صادق (ع) میفرماید: بگو «اللهم اجعلنی اخشاک کانی اراک و اسعدنی بتقواک و لاتشقنی بنشطی لمعاصیک و خدلی فی قضائک و بارک لی فی قدرک حتی لا احب تأخیر ما عجلت و لا تعجیل ما اخرت و اجعل غنای فی فیه قدرتک یا رب و اقر بذلک عینی»
و نیز از حضرت امام صادق (ع) نقل شده که فرمود برای برآورده شدن حوائج دنیا و آخرت بگو: «اللهم اعنی علی هول یوم القیامه و اخرجنی من الدنیا سالماً و زوجنی من الحور العین و اکفنی مونتی و مونه عیالی و مونه الناس و ادخلنی برحمتک فی عبادک الصّالحین.»
کفعمى در کتاب «بلد الامین» دعایى به روایت از موسى بن جعفر (ع) نقل کرده و گفته است: این دعا عظیم الشأن و سریع الاجابه است:
«اللَّهُمَّ إِنِّی أَطَعْتُکَ فِی أَحَبِّ الْأَشْیاءِ إِلَیکَ وَ هُوَ التَّوْحِیدُ وَ لَمْ أَعْصِکَ فِی أَبْغَضِ الْأَشْیاءِ إِلَیکَ وَ هُوَ الْکُفْرُ فَاغْفِرْ لِی مَا بَینَهُمَا یا مَنْ إِلَیهِ مَفَرِّی آمِنِّی مِمَّا فَزِعْتُ مِنْهُ إِلَیکَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی الْکَثِیرَ مِنْ مَعَاصِیکَ وَ اقْبَلْ مِنِّی الْیسِیرَ مِنْ طَاعَتِکَ یا عُدَّتِی دُونَ الْعُدَدِ وَ یا رَجَائِی وَ الْمُعْتَمَدَ وَ یا کَهْفِی وَ السَّنَدَ وَ یا وَاحِدُ یا أَحَدُ یا قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ یلِدْ وَ لَمْ یوْلَدْ وَ لَمْ یکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مَنِ اصْطَفَیتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ وَ لَمْ تَجْعَلْ فِی خَلْقِکَ مِثْلَهُمْ أَحَدا أَنْ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ تَفْعَلَ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالْوَحْدَانِیه الْکُبْرَى وَ الْمُحَمَّدِیه الْبَیضَاءِ وَ الْعَلَوِیه الْعُلْیا [الْعَلْیاءِ] وَ بِجَمِیعِ مَا احْتَجَجْتَ بِهِ عَلَى عِبَادِکَ وَ بِالاسْمِ الَّذِی حَجَبْتَهُ عَنْ خَلْقِکَ فَلَمْ یخْرُجْ مِنْکَ إِلا إِلَیکَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ لِی مِنْ أَمْرِی فَرَجا وَ مَخْرَجا وَ ارْزُقْنِی مِنْ حَیثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَیثُ لا أَحْتَسِبُ إِنَّکَ تَرْزُقُ مَنْ تَشَاءُ بِغَیرِ حِسَابٍ»
سپس حاجت خود را درخواست کن.
از جناب سلمان روایت است: هرکس ۱۰ روز بعد از نماز صبح قبل از این که با کسی سخن بگوید دعای زیر را ۱۰ مرتبه بخواند سپس سوره «یاسین» را بخواند هر حاجتی داشته باشد بی شک بر آورده می شود و اگر روا نشود بر من لعنت فرستد. به درستی که اسم اعظم الهی در این دعاست:
بسم الله الرحمن الرحیم
«یا قَدیمُ یا دائِمُ یا حَیُّ یا قیّوم یا فَردُ یا وَتر یا واحِدُ یا اَحد یا صَمَدُ یا مَن لَم یَلِد وَ لَم یولَد وَ لم یکن له کفواً اَحد و صلّی الله عَلی مُحمَدٍ وَ آله اجمعین بِرَحمَتِکَ یا ارحمَ الرّاحمین»
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره