جام جم سرا: خرید و فروش دانشآموزان مدارس دولتی حقیقتی است زیر پوست سیستم آموزشی کشور که پیگیریهای جامجم آن را ثابت کرد و پای مدیرانی از بخش غیردولتی را به میان کشید که میگفتند برای جلوگیری از ورشکستگی، راهی جز خرید دانشآموزان مدارس دولتی ندارند. تردیدی نداریم که این اقدامات دور از چشم مسئولان وزارت آموزش و پرورش انجام میشود و آنان هرگز چنین مناسباتی را نمیپذیرند.
یکی از این مدیران که موسس مدرسهای غیردولتی در مناطق شمالی تهران است، برایمان توضیح داد که سالها پیش نیز این کار را کرده و بابت جذب پنج دانشآموز مدرسه دولتی به مدیر آن مدرسه 500 هزار تومان پرداخته است.
او میگوید، اگر این کارها را نمیکرد و حالا نیز مدیران مدارس غیردولتی این کار را نکنند، صندلیهایشان خالیتر از قبل میشود و آنوقت کمبود دانشآموز به تعطیلی مدرسهشان میانجامد که این یعنی نیستی و نابودی برای موسسانی که همه دارایی خود را برای تاسیس مدرسهای غیرانتفاعی وسط گذاشتهاند.
البته این مدیر، اسم خرید و فروش دانشآموزان را همکاری میان بخش دولتی و غیردولتی میگذارد و از مدیران مدارس دولتی که در مقابل رد و بدل شدن دانشآموزان مقاومت میکنند، گله و متهمشان میکند به اینکه نمیخواهند باری از دوش دولت کم کنند، اما واقعیت این است که این خرید و فروش، این مبادله و این رد و بدل کردن دانشآموزان هم غیرقانونی است، هم یک آفت؛ بیشتر از این باب که پولهای قابلتوجهی میان مدیران مدارس دولتی و غیردولتی دست به دست میشود و اغلب این پولها نیز به جیب مدیر مدرسه دولتی میریزد.
ثابت کردن این رابطه پولی میان مدیران مدارس دولتی و غیردولتی کار پیچیدهای است. آنها نه از خود مدرکی باقی میگذارند و نه حاضر به ارائه اطلاعات میشوند، اما رابطه ما با زنجیرهای از مدیران در شهر تهران این اجازه را دارد که حرفهای هر دو گروه را بشنویم و از ریزهکاریهای این خرید و فروش باخبر شویم.
یک مدیر مدرسه دولتی که به گفته خودش مدام با تقاضای مدیران مدارس غیردولتی برای خرید دانشآموز روبهروست، به ما گفت که برخی از مدیران مدارس غیردولتی ضیافتهای شام و ناهار میگیرند و برخی مدیران مدارس دولتی را در این مهمانیها دعوت میکنند و با این توجیه که این رد و بدل دانشآموز به نفع هر دو مدرسه است، دانشآموزان را با هم «تاق» میزنند. او میگوید معمولا برای هر دانشآموز 500 هزار تومان پیشنهاد میشود که البته در برخی مدارس بویژه در مقطع دبیرستان پیشنهادها تا یک میلیون تومان هم بالا میرود.
این مدیر البته تا به حال مقابل پیشنهادهای اینچنینی مقاومت کرده، اما مدیرانی را میشناسد که این معامله را انجام میدهند و برخی پولها را برای خود برمیدارند و برخی آن را خرج مدرسه میکنند.
مدیر مدرسه غیردولتی نیز که به ما اطلاعات داد، تاکید کرد، بیشتر غیردولتیها وقتی به مدیران دولتی بابت انتقال دانشآموز پول میدهند، این مبالغ را به نیت خرج شدن برای مدرسه دولتی میپردازند که برخی به این نیت پایبند میمانند و برخی از پولها استفاده شخصی میکنند.
قسمت بد ماجرای خرید و فروش دانشآموزان نیز همین است، اینکه مدارس دولتی به علت تراکم بالای دانشآموزی یا خالی بودن حسابشان برای خرج کردن در مدرسه و مدارس غیردولتی به سبب خالی ماندن صندلیهایشان و کم شدن از تعداد مشتریان، بر سر بدهبستان دانشآموزان با هم توافق میکنند و پولی نیز عاید هر دو طرف میشود، در حالی که در میانه این زد و بندها این دانشآموزان و خانوادههای بیخبر از همهجا هستند که وجهالمصالحه قرار میگیرند. ( این خانوادهها معمولا از مدیران مدارس دولتی مشاوره میگیرند و درباره بهترین مدارس منطقه از آنها سوال میکنند که مدیر نیز مدرسهای را که با آن توافق کرده، معرفی میکند) البته دو سوی این معامله، به موضوع مثل ما نگاه نمیکنند که حتی یکی از مدیران مدارس دولتی به جامجم گفت که وقتی میتواند با جابهجا کردن دانشآموزان مازاد، هزینههای مدرسه را تامین کند چرا باید مانع از این جابهجاییها شود؛ گفتههایی که نشان میدهد عمق مشکلات مالی مدارس و حرکت بسیاری از مدارس غیردولتی بر لبه تیغ ورشکستگی، میتواند برخی را به ریسک انجام چنین معاملاتی ترغیب کند.
نمیدانیم، خبر نداریم
وقتی سوژه خرید و فروش دانشآموزان مدارس دولتی را پیگیری میکردیم، انتظار نداشتیم از سوی مسئولان آموزش و پرورش تائید شویم که پس از تماس با چند مقام مسئول ثابت شد درست فکر میکردیم.
یک منبع آگاه در آموزش و پرورش که اصرار داشت نامش در گزارش درج نشود، تاکید کرد که نه از موضوع خرید و فروشها اطلاع دارد و نه آن را تائید میکند، چون بسیاری از مدارس غیردولتی ظرفیت خالی ندارند، چه رسد به اینکه پول بدهند و دانشآموز بخرند.
او این بحثها را توهین به جایگاه مدیر مدرسه دولتی نیز دانست و البته گفت، اگر اطلاعات گردآوری شده ما را بتوان قبول کرد، شاید به موارد انگشتشمار در گذشته ربط داشته باشد چون با ابلاغ بسته حمایت از مدارس غیردولتی از دو ماه قبل، دیگر توجیهی برای این قبیل کارها باقی نمیماند.
بسته حمایتی اجرا میشود؟
درست است؛ بسته حمایت از مدارس غیردولتی تیر امسال به همه استانها ابلاغ شد؛ بستهای که اگر همانگونه که هست اجرا شود، افق تازهای پیشروی مدارس غیردولتی باز میشود، اما موضوع این است که بیشتر این دادوستدها میان مدارس، قبل از تابستان و ابلاغ این بسته انجام شده؛ این در حالی است که این بسته تا در کشور فراگیر شود و همه مدارس مشکلدار غیردولتی را تحت پوشش بگیرد، چند سال طول میکشد، در حالی که مدیرانی که خود را در آستانه ورشکستگی میبینند، نمیتوانند تا این اندازه صبر کنند.
با این حال بسته حمایت از مدارس غیردولتی حاوی نکات مثبتی است، از جمله بحث خدمات آموزشی و تکمیل ظرفیت این مدارس که تاکیدش بر تراکم بالای دانشآموزی در مدارس دولتی است و نسخهاش برای حل این مشکل، هدایت تعدادی از دانشآموزان این مدارس به مراکز غیردولتی و البته با تائید مدیران کل آموزش و پرورش استانها.
علاوه بر این، بسته حمایتی بر اعطای فضا و تجهیزات مازاد آموزش و پرورش به مدارس غیردولتی متقاضی (در ازای دریافت اجاره ) نیز تاکید دارد، بهطوری که اگر این مدارس توان پرداخت اجاره را ندارند در عوض معادل این مبلغ، دانشآموزان مدارس دولتی را رایگان ثبتنام کنند.
تاکید دیگر این بسته حمایتی به اعطای وامهای کمبهره به این مدارس اشاره دارد و در بخش دیگر به دادن کمکهای بلاعوض به غیردولتیها البته در ازای ثبتنام از دانشآموزان بیبضاعت در مناطق محروم و مرزی.
این موارد اگر کامل و بیوقفه اجرا شود حتما به سود مدارس غیردولتی ضعیف تمام میشود، در حالی که پیشبینی بدهبستان قانونی دانشآموزان در این بسته میتواند به متعادل شدن جمعیت مدارس دولتی و البته بالا رفتن کیفیت آموزشی در این مدارس منجر شود. اما پرسش ما این است که آموزش و پرورش که هر سال چالشهای بودجهایاش عمیقتر از سالهای قبل میشود، میتواند به تعهدات مالی ناشی از این بسته حمایتی عمل کند یا خیر؟
علاوه بر این، موضوعی که در کنار رونق مدارس غیردولتی باید به آن توجه کرد، سیاست آموزش و پرورش برای افزایش تحصیل دانشآموزان در مدارس غیردولتی است که تاکنون بسیاری از خانوادهها را به واکنشهای منفی وادار کرده است.
وزیر آموزش و پرورش تاکنون بارها اعلام کرده که از بیش از 12 میلیون دانشآموز کشور فقط 8.5 درصد از آنها در مدارس غیردولتی درس میخوانند که این رقم باید بالاتر برود. این در حالی است که بیشتر خانوادهها به توان محدود اقتصادی خویش و نیز اصل رایگان بودن تحصیل در قانون اساسی اشاره میکنند و سیاست آموزش و پرورش را ناعادلانه میخوانند.
در کنار این واکنشها باید یک واقعیت را نیز به این ماجرا افزود و آن اینکه جا انداختن این فرهنگ در جامعه که مدرسه غیردولتی جای بهتری برای درس خواندن است، بدترین ضربه را به مدارس دولتی میزند؛ مدارسی که هر روز کمبنیهتر از قبل میشوند و دانشآموزان پرتوان بیشتری را از دست میدهند.
مریم خباز - گروه جامعه
جام جم سرا: بنابراین باید به هر نوع زخمی روی پوستمان توجه کافی داشته باشیم و روند بهبود آن را در نظر بگیریم و حتی با پزشکمان نیز در این باره مشورت کنیم. طبقهبندی زخمها در علم پزشکی به چند روش صورت میگیرد که در این مطلب به متداولترین آنها اشاره خواهیم کرد.
1. زخمهای سطحی: در این نوع از زخم لایههای سطحی درگیر هستند و ترمیمی که روی پوست اتفاق میافتد کاملتر خواهد بود و حتی بعد از بهبود هیچ اثر و نشانهای از زخم باقی نمیماند.
2. زخمهای با عمق متوسط و عمیق: در این نوع زخم لایههای پوستی بیشتری درگیرند و معمولا بعد از بهبود جوشگاه (scar) از خود بر جای میگذارند که برای از بین بردن آنها نیاز به مداخلات پزشکی است. البته عوامل دیگری در ایجاد جوشگاه نقش دارند. یکی از آنها وسعت زخم است. طبعا هرچه وسعت کوچکتر، حتی اگر عمق بیشتر باشد، ترمیم بهتر است. باقی ماندن جوشگاه به محل ایجاد زخم نیز وابسته است. اگر زخم ایجادشده در منطقه پرخونتر و پرموتر (موها نقش ترمیمی در پوست دارند) مانند سر و صورت قرار داشته باشد، ترمیم زخم بهتری خواهیم داشت و در انتهای بدن که جریان خون و موی کمتری است عکس این موضوع صدق میکند. نکته دیگر در باقی ماندن جوشگاه خاصیت ترمیمکنندگی پوست هر فردی است.
بعضی از بیماریهای زمینهای و خصوصیات ژنتیکی باعث میشود ترمیم زخم بخوبی در بعضی از افراد اتفاق نیفتد این ترمیم ممکن است به شکل نازکی پوست یا آوردن گوشت اضافه باشد به همین دلیل است که متخصصان پوست باید در کارهای ترمیمی و زیبایی به پوست بیماران توجه داشته باشند تا در صورت مناسب نبودن جنس پوست به کارهای ترمیمی اقدام نکنند.
از نگاه دیگر زخمها به دو دسته تقسیم میشوند:
الف: زخمهای غیرعفونی: زخمهایی هستند که به شکل تصادفی و اتفاقی در شرایطی تمیز اتفاق میافتند و مشکلی برای بیمار به وجود نمیآورند.
ب: زخمهای عفونی: در زخمهایی که عفونت میکنند باید به دنبال یک عامل میکروبی در زخم باشیم. معمولا این نوع زخمها از نظر بروز و ترمیم پردردتر و پرنشانهتر هستند. زخمهای عفونی اغلب ترشحات غلیظ، چسبنده و بدبویی دارند و اگر بموقع درمان نشوند عفونت به بافت سالم اطراف هم گسترش پیدا میکند. بیشتر بیماران هم از درد شکایت دارند. این زخمها حتما باید با آنتیبیوتیک مناسب درمان شوند. البته بهتر است با نمونهبرداری آزمایشگاهی نوع میکروب مشخص و داروی متناسب با آن تجویز شود. باید گفت سیاهزخم و زردزخم جزو زخمهای عفونی هستند که با خصوصیات ظاهریشان تقریبا میتوان براحتی آنها را تشخیص داد.
زردزخم: عامل این زخم میکروبی از دو خانواده استرپتوککها و استافیلوککهاست که در کودکان شایعتر است. کودکان چندان با نکات بهداشتی آشنا نیستند و براحتی این میکروب را به یکدیگر انتقال میدهند. درمان آن دارویی است؛ ولی یک نگرانی وجود دارد؛ زخم ایجاد شده در بعضی از کودکان باعث آسیب به کلیهها میشود. به همین دلیل درمان زودهنگام آن الزامی است.
سیاهزخم: عامل آن میکروبی به نام باسیل آنتراسیس است. این بیماری بیشتر در افرادی که در روستا و در کنار دام زندگی میکنند شایع است (این بیماری مشترک در بین انسان و دام است). معمولا این زخمها در محلی که پوست با زخم آلوده حیوان در تماس قرار میگیرد، ایجاد میشود. مشخصات آن هم به صورت یک ورم و دَلَمهای است که در وسط آن نقطه سیاهی مشاهده میشود. سیاهزخم بیماری خطرناکی است و ممکن است درگیری گوارشی و ریوی ایجاد کند که متاسفانه در این وضع اگر اقدام بموقعی صورت نگیرد باعث مرگ بیمار خواهد شد. سیاهزخم با دارو درمان میشود. اما همه زخمها در این طبقهبندیها جای نمیگیرند. انواع آن عبارتند از:
زخمهایی که به دلیل بیماریهای
زمینهای ایجاد میشوند
مهمترین زخمهایی که خودبهخود ایجاد میشوند ناشی از اختلالات گردش خونی است. این زخمها را با نام زخمهای عروقی میشناسیم که به دو نوع زخمهای «شریانی» و «وریدی» تقسیم میشوند.
زخمهای وریدی در کسانی است که سابقه واریس در پا را دارند. اختلال گردش خون در پاها باعث کمبود اکسیژن و مواد مغذی در پوست میشود و به شکل زخم بروز میکند. معمولا زخمهای وریدی بیشتر در اطراف مچ پا به وجود میآیند. این نوع از زخمها خیلی کند و بسختی بهبود مییابند و به مراقبتهای ویژهای مانند برداشتن بافت مرده در زخم، جلوگیری از عفونت و استفاده از داروهایی که ترمیم زخم را تسهیل میکنند، نیاز دارد. زخمهای شریانی مشکل بیشتری دارد، چون شریان خون را به بافت میرساند و اگر این روند دچار اختلال شود خیلی زود باعث از بین رفتن بافت خواهد شد. اصول مراقبت از زخمهای شریانی و وریدی تقریبا مشابه هم است، ولی مهمترین کار این است که بیماری زمینهای درمان شود. در زخمهای وریدی میتوان ورید آسیبدیده را برداشت، ولی در زخمهای شریانی گاهی لازم است شریان از محل دیگری پیوند زده شود تا راه جدید عروقی برای تغذیه بافت باز شود.
زخمهای دیابتی
بیماران دیابتی وضعشان تقریبا مشابه کسانی است که مشکل عروقی دارند، چون این بیماران نیز بتدریج دچار تنگی عروق میشوند؛ بخصوص این تنگی در پا بیشتر است که باعث زخم میشود. زخمهای دیابتی از زخمهای مشهوری هستند که بهبودِ بسیار کند و تدریجی دارند و اگر به آنها توجه نشود عفونت میکنند و بافت را از بین میبرند تا اینکه در نهایت برای کنترل بیماری، باید عضو بیمار قطع شود. برای بهبود این زخمها از تکنیکهای مختلف مانند اکسیژندرمانی، پانسمان یا ازندرمانی استفاده میشود.
زخم بر اثر عوارض دارویی
بعضی از داروها، مانند آنتیبیوتیکها، حساسیت پوستی ایجاد میکنند که ممکن است به شکل زخم بروز کند. مصرف داروهای ضدانعقادی نیز در نواحی خاصی از بدن ممکن است زخم ایجاد کند. این زخمها به دلیل ویژگیهایی که دارند شبههای برای پزشک ایجاد میکنند که به داروی مصرفی شک کند. در این مواقع با حذف دارو یا جایگزینی دارویی مشابه آن، معمولا بهبود حاصل میشود.
زخم بستر: در بیمارانی که به هر دلیلی مدتی طولانی بیحرکت روی تخت میمانند، ایجاد میشود. بیماران مبتلا به آلزایمر که وضع هوشیاری مناسبی ندارند و نمیتوانند درباره مشکل خود توضیح دهند، سالمندان، بیماران دچار شکستگی در لگن و... بیشتر در معرض ابتلا به زخم بستر هستند. این زخم نیز پیشرونده است و نیاز به مراقبتهای ویژه و فوری دارد. مهمترین نکته در زخم بستر برداشتن فشار از محل درگیر است. ولی در مراحل پیشرفته بیماری نیاز به جراحی است.
مضرات استراحت در بستر
زخم بستر ضایعهای است که در اثر فشار به پوست و لایههای زیرین آن به مدت طولانی رخ میدهد. دکتر مجتبی امیری، متخصص بیماریهای پوست و مو، در این باره میگوید: «این عارضه خاص بیمارانی است که روزهای متوالی در یک وضع ثابت قرار میگیرند. در کتفها، بین باسن، پاشنه، کناره لگن خاصره، گوشه لاله گوش و... که عضله کمتر است یا اصلا وجود ندارد و استخوانهای برجسته به پوست نزدیکترند زخم بستر سریعتر اتفاق میافتد.» این استاد دانشگاه میافزاید: «در مراحل ابتدایی پوست تغییررنگ میدهد و کمی قرمز میشود و تغییر قوام میدهد.
در مرحله بعدی لایه رویی از بین میرود ویک زخم سطحی ایجاد میشود. در مرحله سوم، عارضه شدیدتر و زخم زردتر و گودتر میشود و در مرحله آخر عضلات، تاندون و حتی استخوان نیز ممکن است دیده شود.» دکتر امیری بر پیشگیری تاکید کرد و ادامه داد: «زخم بستر نباید ایجاد شود، چون درمان آن دشوار است.
بنابراین جابهجا کردن مدام بیمار (حداقل هر ساعت یکبار)، استفاده از ملحفه خشک و بیاصطکاک (بیمارانی که قادر به کنترل ادرار خود نیستند باید به طور مرتب ملحفه زیرشان عوض شود)، کنترل نواحی تحت فشار و ماساژ دادن آن (ماساژ سرعت جریان خون را تسریع میکند) و گاهی نیز استفاده از تشکهای مخصوص برای بیماران، نوشیدن مایعات بیشتر و جابهجا شدن هر 10 تا 15 دقیقه یکبار بیمارانی که از ویلچر استفاده میکنند، احتمال بروز زخم بستر را به حداقل میرساند.» این متخصص اضافه کرد: «پیشگیری از زخم بستر بسیار راحتتر از درمان است. زخمهایی که در مرحله یک هستند با کمی آموزش و جابهجا شدن بیمار و ماساژ قابل درماناست؛ ولی مراحل دو به بعد نیاز به مداخلات تخصصیتر پزشکی و حتی جراحی دارند. در زخمهای عمقی بافت مرده خارج و زخم بازسازی میشود. از آنجا که عفونت نیز با زخم بستر وجود دارد، نیاز به مصرف آنتیبیوتیک است. متاسفانه وسعت زخم بستر همیشه بیشتر از آن چیزی است که در معاینه مشاهده میشود و اغلب لایههای زیرین بشدت تخریب شدهاند.»
دکتر سید مسعود داوودی / سیب (ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)
متخصص بیماریهای پوست و مو
به گزارش جام جم سرا ، همه مردم ممکن است از موهای زیرپوستی خسته شوند و این موها واقعا آزارشان بدهد، اما این دلیل موجهی برای دستکاری کردن موهای زیرپوستی نیست.
موهای زیرپوستی در مواقعی بروز پیدا میکنند که ساقههای موها زیر سطح پوست گیر میکنند و نمیتوانند راهی به بیرون پیدا کنند. در نتیجه برجستگیهای قرمزی ناشی از این حالت شکل میگیرند که معمولا همراه با خارش و التهاب هستند.
با اینحال، هرگز سعی نکنید که با استفاده از موچین یا هر عامل بیرونی دیگر، موهای زیرپوستی را بیرون بکشید. در واقع، تلاش برای چنین کاری، به معنای آسیب زدن به پوست است و میتواند به التهاب بیشتر، عفونت و عوارض خطرناکی مثل عفونت استاف یا سپسیس منجر شود.
متخصصان پوست معتقدند که دستکاری کردن موهای زیرپوستی فقط التهاب و خارش آنها را بدتر خواهد کرد و هیچ نتیجه مثبتی ندارد. بنابراین اگر واقعا میخواهید از شرّ موهای زیرپوستی خلاص شوید، از هیدروکورتیزون استفاده کنید که قرمزی پوست، خارش و سوزش آن را کاهش میدهد. بهعلاوه اینکه بهتر است ناحیه آسیبدیده را با استفاده از پاککنندههای لایهبردار مانند صابونهای اسکراب یا سفیدآب بشویید تا از این طریق به رشد درست مو کمک کنید.
منبع: دکتر سلام
محققان موفق شدهاند دوربین بسیار کوچکی بسازند که میتوان آن را زیر پوست تزریق کرد.
دوربین مورد نظر آنقدر کوچک است که میتوان با یک سرنگ آن را به داخل بدن تزریق کرد. این دوربین بهویژه در آندوسکوپی و مشاهدۀ بخشهای داخلی بدن کاربرد بسیاری دارد.
در حال حاضر این دوربین باید به یک فیبر نوری متصل شود اما این توانایی را دارد که از فاصلۀ سه میلیمتری روی اشیاء را متمرکز شود.
با این دوربین میتوان پرینتهای سهبعدی به شکل دایره و مثلث نیز گرفت که برای منطبق شدن با اَشکال و اهداف خاص بهکار میرود.
محققان پیشبینی میکنند در آیندهای نزدیک رباتهای فوق کوچکی تولید شوند که دنیای پیرامونشان را به تصویر بکشند یا خودروهای بدون سرنشینی که دوربینهایی نامحسوس دارند. همچنین گوشیهای همراه نیز دوربینهای 360 درجهای خواهند داشت که امکان تصویربرداری از فضاهای بسیار کوچک را دارند.
البته این فناوریها در عین حال که نگرانیها دربارۀ نقض حریم خصوصی را به همراه داشته این نکته را نیز تأیید میکند که "اندازه" نمیتواند مانعی بر سر راه ساخت دستگاههای هوشمندتر باشد.
اگر شما هم گرفتار جوش های صورت هستید با ما در این مطلب از ایران ناز همراه باشید تا با روشهای درمان جوش های زیرپوستی آشنا شوید.به گزارش ایران ناز ، صورتی صاف و یکدست و بی نقص و عاری از مشکلات پوستی آرزوی هر خانمیست . هر فردی دوست دارد پوستی سالم و شاداب داشته باشد . اما گاهی جوش و آکنه صورت را نازیبا میکند .به هیچ وجه جوش های زیر پوستی را دستکاری نکنید.
مراجعه به متخصص پوست و نطارت ایشان بر درمان الزامی است. می توانید از داروهایی که به آرامی لایه سطحی پوست را لایه برداری می کنند و دارای خواص ضد باکتری هستن مانند بنزوئیل پراکسید به تنهایی و یا با ترکیب داروهایی که مسدود شدن فولیکولها را اصلاح می کنند مانند ترتینوئین استفاده کند. یکی از آنها صبح و یکی عصر استفاده شود.
ژل RETIN A (حاوی ترتینوئین) برای پوست چرب و کرم آن برای پوست خشک مصرف میشود. لازم به ذکر است فقط روی جوشها بزند روی تمام پوست نزند. در تماس با خانم حامله هم نباشد. اگر به ترتینویئن حساسیت داشتند می توانند از آداپالن (دیفرین) استفاده کنند.
چندین عامل در پیدایش و شدت آن نقش دارند. ارث، میکروبها، نوع غذا، مشکلات عصبی و روحی، تغییرات غددی هورمونی، نوع پوست، بهداشت صورت، مصرف برخی داروها و بعضی از بیماریها از جمله عواملی است که در ایجاد این بیماری نقش دارد.
برای جلوگیری از ایجاد آنها توصیه می شود ورزش بسیار توصیه میشود. فضولات با تعریق و از راه طبیعی و مناسب خارج شود دیگر در پوست و زیر پوست تجمع پیدا نمی کند. خودداری از مصرف غذاهای چرب،ادویه، سس مایونز، خامه، شکلات، گردو، فندق، تخمه، موز،… مقدار 2 قاشق خاکشیر را هر شب به همراه یک لیوان آب خیس کرده و هر صبح مقداری آب لیموترش و عسل را اضافه کرده و میل کند.
از مخلوط عرق کاسنی و شاه تره (به صورت مساوی ) مصرف روزانه یک لیوان کمک بگیرد. پوست باید به آرامی با یک صابون ملایم و آب ولرم شسته شود. می تواند از صابون های گوگرد دار نیز استفاده کند. به هیچ وجه آنها را دستکاری نکنید.
مطالب مرتبط:
علت و راه حل درمان جوش روی باسن
روش طبیعی و سریع برای درمان جوش صورت
اگر شما هم گرفتار جوش های صورت هستید با ما در این مطلب از ایران ناز همراه باشید تا با روشهای درمان جوش های زیرپوستی آشنا شوید.به گزارش ایران ناز ، صورتی صاف و یکدست و بی نقص و عاری از مشکلات پوستی آرزوی هر خانمیست . هر فردی دوست دارد پوستی سالم و شاداب داشته باشد . اما گاهی جوش و آکنه صورت را نازیبا میکند .به هیچ وجه جوش های زیر پوستی را دستکاری نکنید.
مراجعه به متخصص پوست و نطارت ایشان بر درمان الزامی است. می توانید از داروهایی که به آرامی لایه سطحی پوست را لایه برداری می کنند و دارای خواص ضد باکتری هستن مانند بنزوئیل پراکسید به تنهایی و یا با ترکیب داروهایی که مسدود شدن فولیکولها را اصلاح می کنند مانند ترتینوئین استفاده کند. یکی از آنها صبح و یکی عصر استفاده شود.
ژل RETIN A (حاوی ترتینوئین) برای پوست چرب و کرم آن برای پوست خشک مصرف میشود. لازم به ذکر است فقط روی جوشها بزند روی تمام پوست نزند. در تماس با خانم حامله هم نباشد. اگر به ترتینویئن حساسیت داشتند می توانند از آداپالن (دیفرین) استفاده کنند.
چندین عامل در پیدایش و شدت آن نقش دارند. ارث، میکروبها، نوع غذا، مشکلات عصبی و روحی، تغییرات غددی هورمونی، نوع پوست، بهداشت صورت، مصرف برخی داروها و بعضی از بیماریها از جمله عواملی است که در ایجاد این بیماری نقش دارد.
برای جلوگیری از ایجاد آنها توصیه می شود ورزش بسیار توصیه میشود. فضولات با تعریق و از راه طبیعی و مناسب خارج شود دیگر در پوست و زیر پوست تجمع پیدا نمی کند. خودداری از مصرف غذاهای چرب،ادویه، سس مایونز، خامه، شکلات، گردو، فندق، تخمه، موز،… مقدار 2 قاشق خاکشیر را هر شب به همراه یک لیوان آب خیس کرده و هر صبح مقداری آب لیموترش و عسل را اضافه کرده و میل کند.
از مخلوط عرق کاسنی و شاه تره (به صورت مساوی ) مصرف روزانه یک لیوان کمک بگیرد. پوست باید به آرامی با یک صابون ملایم و آب ولرم شسته شود. می تواند از صابون های گوگرد دار نیز استفاده کند. به هیچ وجه آنها را دستکاری نکنید.
مطالب مرتبط:
علت و راه حل درمان جوش روی باسن
روش طبیعی و سریع برای درمان جوش صورت