در همین زمینه سلامت نیوز گفتگویی با دکتر حسین رستگار، مدیرکل آزمایشگاه‌های مرجع سازمان غذا و دارو انجام داده است که در ادامه می آید.
آیا قرار دادن دوغ خارج از یخچال مغازه‌ها مجاز است؟
براساس استاندارد ملی ایران، تمام محصولات لبنی غیر از فرآورده‌های استریل و پودرها باید در یخچال نگهداری شوند. این استاندارد، روی بسته‌بندی تمام محصولات لبنی از جمله دوغ‌ها هم درج شده است. دمای یخچالی مناسب برای نگهداری از دوغ‌ها، بین 4 تا 8 درجه سانتیگراد است. متاسفانه کمبود جا در مغازه‌ها، یکی از مهمترین دلایل نگهداری ماست و دوغ خارج از یخچال است.
برخی افراد معتقدند که نگهداری محصولات لبنی تخمیری خارج از یخچال، اشکالی ندارد. نظر شما در این مورد چیست؟
محصولات لبنی به 2 گروه تخمیری مانند ماست و دوغ و غیرتخمیری مانند شیر تقسیم می‌شوند. افزایش دما در محصولات غیرتخمیری، میتواند فساد و ترش‌شدن ملموس آنها را به‌دنبال داشته باشد و شرایط محصول را به‌گونه‌ای تغییر دهد که مصرف آن در کوتاه‌مدت هم برای مصرف‌کننده، آسیب‌رسان باشد. این درحالی است که محصولات غیرتخمیری، به‌وسیله میکروب‌ها تخمیر می‌شوند، pH آنها پایین می‌آید و اسیدیته‌شان هم بالا می‌رود. از این رو، فساد میکروبی و بیماری‌زایی در آنها اتفاق نمی‌افتد. به این ترتیب، کسی با خوردن این محصولات تخمیری که خارج از یخچال نگهداری شده‌اند، مسموم یا راهی بیمارستان نمی‌شود اما به هرحال، تغییرهایی در ترکیب‌های موجود در این محصولات اتفاق خواهد افتاد.
چه تغییرهایی؟
مثلا امکان فعالیت کپک‌ها یا مخمرها در ماست و دوغ‌هایی که خارج از یخچال نگهداری می‌شوند و آزاد شدن سموم احتمالی در چنین فرآورده‌هایی وجود دارد. انواع واکنش‌های شیمیایی و تبدیل ترکیب‌های مغذی به ترکیب‌های مضر، از دیگر تغییرات است. این تغییرات در کوتاه‌مدت مشکلی برای مصرف‌کننده ایجاد نمی‌کنند اما می‌توانند در طولانی‌مدت، سلامت عمومی او را به خطر بیندازند و حتی مستعد ابتلا به بیماری‌هایی مانند سرطانش کنند.
آیا می‌توان از روی شکل ظاهری دوغ‌ها یا ماست‌ها، متوجه افت کیفیت و سلامت آنها شد؟
نه‌چندان اما دوغ و ماست‌هایی که بیش از اندازه بیرون یخچال و در دمای نامناسب نگهداری می‌شوند، طعم ترش زننده‌ای می‌گیرند و گاهی این ترشی، به تلخی هم می‌زند. در مواردی هم فعالیت مخمرها و کپک‌ها، طعم این محصولات و حتی طعم اسانس‌های موجود در آنها را هم تغییر می‌دهد که مصرف‌کننده به‌سادگی میتواند متوجه این تغییر و کهنگی طعم شود. به‌طور کلی، هر تغییری که رغبت مصرف‌کننده به مصرف محصول را کم کند، فساد نامیده میشود.
بدترین نوع نگهداری از دوغ چیست؟
بدترین نوع نگهداری دوغ در مغازه‌ها، قرار دادن آنها خارج از مغازه یا در مکانی است که این محصولات در تماس با نور آفتاب قرار بگیرند. تماس بطری‌های حاوی دوغ با نور آفتاب (به‌خصوص در جاده‌ها)، باعث ایجاد ترکیب‌های سرطان‌زا و سمی یا اکسید شدن چربی موجود در محصول میشود. ضمن اینکه بدطعمی هم در اثر قرار دادن دوغ در مجاورت نور آفتاب، به وجود خواهد آمد بنابراین از خرید و مصرف دوغ‌هایی که خارج از یخچال و در زیر نور آفتاب نگهداری می‌شوند، خودداری کنید.
توصیه شما به کسانی که مجبور به خریداری دوغ از مغازه‌های محلی هستند، چیست؟
هنگام خرید دوغ‌های خارج از یخچال، به تاریخ تولید آنها توجه کنند و محصولی که تازه‌ترین تاریخ تولید و بیشترین تاریخ مصرف را دارد، بخرند. بعد از خرید و رسیدن به خانه هم محصول را بلافاصله داخل یخچال قرار دهند. خرید و مصرف دوغ‌هایی که خارج از مغازه داخل سبد و در مجاورت نور آفتاب قرار گرفته‌اند توصیه نمی‌شود.
چرا برخی دوغ‌ها، بویی شبیه به بوی دوغ‌های محلی می‌دهند؟
بوی موجود در فرآورده‌هایی مانند ماست یا دوغ، به مواد اولیه مانند شیر یا به فساد آنها ربط دارد. شیر برخی دامداری‌های محلی، بوی خاصی دارند و گاهی این بو به محصول نهایی که همان ماست یا دوغ باشد، منتقل میشود. از طرف دیگر، گاهی هم نگهداری نامناسب دوغ و رشد بیش از اندازه کپک و مخمر داخل آن در کنار اکسید شدن چربی‌‌اش، باعث بروز طعم و بوی ناگوار مانند بوی خاک یا کپک در آن میشود.
بین دوغ‌های معمولی و گرمادیده، مصرف کدام را توصیه می‌کنید؟
مصرف دوغ‌های معمولی! دوغ‌هایی که عبارت «گرمادیده» روی آنها درج میشود، معمولا طعم تازگی و خوشایندشان را از دست می‌دهند. برخی تولیدکنندگان برای پایین آوردن بار آلودگی میکروبی دوغ، آنها را خیلی گرما می‌دهند درحالی که گرما دادن بیش ازحد، باعث از دست رفتن طعم واقعی دوغ میشود و در مواردی هم ممکن است که مصرف‌کننده، طعم کشک را با خوردن چنین محصولاتی حس کند.
چه دوغی بخریم؟
محصولات لبنی از جمله دوغ، از دو منظر مواد تشکیل‌دهنده و نحوه فروش، بررسی و نظارت می‌شوند. نظارت بر فروش دوغ و سایر محصولات لبنی، هم به صنف سوپرمارکت‌دارها برمی‌گردد و هم به اداره بهداشت محیط وزارت بهداشت. نظارت بر مواد تشکیل‌دهنده و سلامت چنین محصولاتی هم بر عهده سازمان غذا و دارو است. اداره بهداشت محیط، موظف است به‌صورت دوره‌ای، از سوپرمارکت‌ها و مغازه‌ها بازدید کند تا مطمئن شود این فروشگاه‌ها، موادغذایی را در جای مناسبی نگهداری می‌کنند اما به‌هر حال در تمام حرفه‌ها، امکان تخلف وجود دارد و از طرف دیگر، نمی‌توان هر روز تمام مغازه‌های سطح شهر یا بین شهری را از نظر نوع نگهداری محصولات غذایی‌شان ارزیابی کرد. نظارت‌های سازمان غذا و دارو هم به بررسی محصول از کارخانه تا مغازه برمی‌گردد؛ یعنی برخی ناظران غذا و دارو، علاوه بر بازرسی از کارخانه‌ها، محصولات خوراکی را از مغازه‌ها خریداری و در آزمایشگاه‌های مجهز بررسی می‌کنند تا اگر مشکل احتمالی در سلامت این محصولات وجود داشت، به کارخانه و تولیدکننده اطلاع داده شود. بد نیست بدانید که قرار دادن محصولات لبنی مانند دوغ در مجاورت نور آفتاب و خارج از یخچال، باعث آزاد شدن پلیمر در محصول غذایی میشود. از این رو، استمرار در مصرف چنین محصولاتی میتواند باعث افزایش احتمال ابتلا به برخی بیماری‌ها مانند سرطان‌ها شود. به‌همین دلیل توصیه میشود که دوغ و ماست را حتما از فروشگاه‌های زنجیره‌ای که محصولات را داخل یخچال قرار می‌دهند، خریداری کنید.
به گزارش جام جم آنلاین، وقتی از این کرم‌ها استفاده می‌کنیم، مطمئن هستیم از زیان‌های اشعه ماورای بنفش خورشید در امان مانده‌ایم، اما آیا واقعا می‌توان از تاثیر مثبت این کرم‌ها مطمئن بود؟
آیا کرم ضدآفتابتان بی‌ضرر است؟
آیا هرگز به ذهنتان رسیده است، ضدآفتابی که استفاده می‌کنید، ممکن است بیشتر از نور خورشید به سلامتتان آسیب برساند؟ دانشمندان مدت‌هاست پی برده‌اند که هر ماده‌ای که ما روی پوستمان قرار می‌دهیم، بسرعت جذب بدن میشود. این در حالی است که برخی از بهترین کرم‌های ضدآفتاب موجود در بازار، پر از مواد شیمیایی مضر مانند تریکلوزان، اکسی بنزون، پارابن‌ها و فتالات‌ها هستند. بنابراین، در تلاش برای در امان ماندن از خطر ابتلا به سرطان بر اثر نورآفتاب، از یک سو با تبلیغات شرکت‌هایی روبه‌رو هستیم که استفاده از ضدآفتاب را راه پیشگیری معرفی می‌کنند و از سوی دیگر با گفته‌های دانشمندانی مواجه می‌شویم که این محصولات را پر از مواد سمی می‌دانند که زیانشان بیش از نفعشان است.
این ترکیبات دقیقا چه تاثیراتی دارند؟
زیانی که این ترکیبات متوجه ما می‌کنند، بسیار شدیدتر از خارش پوست یا عوارض کم‌اهمیت پوستی است.
اکسی بنزون: وقتی این ترکیب وارد جریان خون (بویژه در خانم‌ها) میشود در عملکرد هورمون‌ها تداخل ایجاد می‌کند. مطالعه موسسه فارماکولوژی و سم‌شناسی دانشگاه زوریخ نشان داده است، اکسی‌بنزون تاثیراتی همانند تاثیرات هورمون استروژن دارد که از عوامل ایجاد سرطان پستان است و میتواند رشد سلول‌های سرطانی را به‌دنبال داشته باشد.
رایحه‌ها: بسیاری از ترکیباتی که در فهرست مواد تشکیل‌دهنده ضدآفتاب‌ها با عنوان مواد خوشبوکننده دیده میشود، شامل ترکیبات مضری مثل فتالات‌ها و پارابن‌هاست. فتالات ماده‌ای است که باعث اختلالات هورمونی میشود. ترکیب‌های مختلف این ماده نیز اثری شبیه هورمون زنانه استروژن دارد. پارابن‌ها نیز از عوامل ایجادکننده اختلالات هورمونی و غددی به شمار می‌آیند. مواد خوشبوکننده همچنین می‌توانند حساسیت‌های پوستی به دنبال داشته باشند.
رتینل پالمیتات: این افزودنی که به عنوان نوعی ویتامین A شناخته میشود، میتواند، با قرار گرفتن در معرض آفتاب، باعث ایجاد تومورها و ضایعات پوستی میشود و تولید و رشد سلول‌های سرطانی را به دنبال دارد.
چه باید کرد؟
موادشیمیایی مضر در بسیاری از ضدآفتاب‌ها وجود دارند، اما برخی محصولات هم هستند که بدون استفاده از مواد سمی ساخته می‌شوند. سعی کنید، از فروشگاه‌هایی که مواد طبیعی ارائه می‌کنند، خرید و ضدآفتاب‌هایی انتخاب کنید که تیتانیوم و روی در آنها استفاده شده است، اما راه‌های طبیعی‌تر برای دورماندن از خطرات نورآفتاب، پوشیدن لباس‌های مناسب با آستین بلند و همچنین استفاده از کلاه است. روغن‌های طبیعی نیز می‌توانند پوست را از خطرات محافظت کنند. به عنوان مثال، روغن نارگیل یک ضدآفتاب طبیعی عالی است. روغن جوجوبا، روغن اکالیپتوس و اکسید روی نیز مواد طبیعی موثر در جلوگیری از تاثیرات زیانبار نور آفتاب به شمار می‌آیند.