تیروئید غده ای پروانه ای شکل است که در قسمت پایین گردن درست زیر سیبک گلو قرار دارد. این غده اگر چه اندازه ای کوچک دارد، اما نقشی کلیدی در تنظیم هورمون هایی مهم که بر سطوح انرژی و سوخت و ساز بدن انسان تاثیرگذار هستند، ایفا می کند. تیروئید را می توانید به عنوان عضوی اساسی در یک ماشین بسیار پیچیده در نظر بگیرید. تمامی سلول های بدن انسان دارای گیرنده های هورمون تیروئید هستند. اگر این اندام به درستی کار نکند می تواند به بروز انواع مختلف مشکلات هورمونی منجر شود.
توصیههایی برای حفظ عملکرد طبیعی تیروئید
دو نوع اختلال تیروئید وجود دارند که شامل پر کاری تیروئید و کم کاری تیروئید می شوند. یک تیروئید بیش از اندازه فعال موجب شکل گیری پر کاری تیروئید می شود. این شرایط به چندین مشکلات سلامت از جمله کاهش وزن غیر قابل توضیح، میل جنسی کم، خستگی مزمن، ضعف عضلانی، بی خوابی، و حساسیت غیر قابل توضیح به گرما منجر می شود.
در مقابل، کم کاری تیروئید در نتیجه یک غده تیروئید با عملکرد کمتر از حد عادی شکل می گیرد که می تواند به افسردگی، دردهای عضلانی، افزایش وزن غیر قابل توضیح، خستگی مزمن، و حساسیت به سرما منجر می شود. برای حصول اطمینان از در اختیار داشتن تیروئیدی سالم می توانید نکته های زیر را مد نظر قرار دهید:
دنبال کردن یک رژیم غذای کم کربوهیدارت
آیا می دانید کنترل ضعیف وضعیف قند خون و حساسیت به انسولین می توانند رشد یک باکتری بد در روده را موجب شوند؟ این شرایط یک واکنش زنجیره ای را ایجاد می کند که بر تیروئید تاثیرگذار است و به عدم تعادل هورمونی، سیستم ایمنی تضعیف شده، مسائل فوق کلیوی، و کند شدن سم زدایی منجر می شود. تمامی این عوامل بر غده تیروئید تاثیرگذار هستند.
برای زیر کنترل آوردن قند خون و بهبود عملکرد تیروئید می توانید مصرف یک رژیم غذایی کم کربوهیدارت را مد نظر قرار دهید. به جای استفاده از مواد غذایی مانند نان سفید، پاستای سفید، برنج سفید، و شیرینی های تهیه شده با آرد فرآوری شده می توانید مصرف مواد غذایی سبوس دار را در برنامه خود جای دهید. همچنین، مصرف میوه ها و سبزیجات تازه، غلات فرآوری نشده و آجیل را فراموش نکنید.
برای بهبود فعالیت تیروئید چربی های سالم به وعده های غذایی خود اضافه کنید
مصرف چربی های سالم
یکی از شایع ترین دلایل مشکلات تیروئید به کمبود چربی های سالم در رژیم غذایی انسان باز می گردد. چربی های سالم التهاب را کاهش می دهند، و به سوزاندن سریع تر کربوهیدارت ها برای تامین انرژی بدن کمک می کنند. اگر بدن انسان به اندازه کافی چربی سالم دریافت نکند، غده تیروئید و غدد فوق کلیوی مجبور به اضافه کاری برای تنظیم هورمون ها و مقابله با استرس می شوند. فشار بیش از اندازه روی تیروئید و غده فوق کلیوی به فرسایش این اندام ها منجر می شود و در نتیجه تبدیل سلول های T4 به T3 فعال کند می شود. این شرایط موجب شکل گیری مشکلات کبد، مشکلات گوارشی و عملکرد نامناسب تیروئید می شود.
برای بهبود فعالیت تیروئید چربی های سالم بیشتری به وعده های غذایی روزانه خود اضافه کنید. در این مسیر مصرف ماهی های چرب مانند تن، سالمون، شاه ماهی و همچنین افزودن روغن های فرآوری نشده مانند روغن زیتون، کانولا، یا روغن نارگیل به رژیم غذایی توصیه می شود.
مقابله با استرس
یکی از شایع ترین دلایل کم کاری تیروئید استرس مزمن است. هنگامی که دچار استرس هستید، غدد فوق کلیوی و تیروئید به سختی در تلاش هستند تا هورمون ها و آنزیم های مهم در بدن را به حالت تعادل باز گردانند. بار دیگر، فعالیت زیاد این غدد به شکل گیری یک سیستم ایمنی ضعیف، مشکلات تیروئید و فوق کلیوی، و خطر افزایش یافته ابتلا به بیماری های خود ایمنی مانند هاشیموتو منجر خواهد شد.
برای این که عملکرد غده تیروئید را در بهترین حالت ممکن نگه دارید به خود فرصت استراحت و کسب آرامش دهید. روش هایی برای کاهش استرس به صورت سالم پیدا کنید. در همین راستا، می توانید در کلاس های یوگا ثبت نام کنید، به جلسات ماساژ بروید و یا ورزش کنید تا استرس کاهش یابد. همچنین، مدیتیشن، پیاده روی، یا وقت گذرانی با دوستان صمیمی خود را برای مقابله با استرس امتحان کنید.
پرهیز از گلوتن و A1 کازئین
گلوتن یک محصول جانبی چسب مانند مواد غذایی نشاسته دار است، در شرایطی که A1 کازئین پروتئینی است که در محصولات لبنی یافت می شود. هر دو این پروتئین ها واکنش های بیولوژیکی مشخص را موجب می شوند که به اختلالات خود ایمنی، اختلال در دستگاه گوارش، و آسیب اندام منجر می شود. گلوتن و A1 کازئین می توانند موجب کم کاری یا پر کاری تیروئید شوند. در نتیجه، از مواد غذایی سرشار از این پروتئین ها پرهیز کنید. از جمله این مواد غذایی می توان به نان، بلغور جو دوسر، پاستا، و محصولات گندمی و همچنین شیر گاو و پنیر اشاره کرد.
منبع:asriran.com
عارضه بیضه نزول نکرده یکی از شایع ترین ناهنجاری های مادرزادی در پسربچه هاست
والدینی که صاحب نوزاد پسر می شوند باید از بدو تولد بیضه های کودکشان را توسط متخصص اطفال چک کنند و از طبیعی بودن شکل و جای آن ها درون کیسه بیضه نوزاد مطمئن شوند در غیر اینصورت در صورت وجود ناهنجاری در آن منطقه خطر عقیم شدن و نازایی نوزادشان را تهدید می کند.
متخصص کلیه و مجاری ادرار از یک عارضه مادرزادی برای نوزادان پسر سخن گفت که غفلت والدین و درمان نشدن آن تا قبل از یک سالگی موجب ناباروری و عقیم شدن آنها میشود.
عارضه بیضه نزول نکرده ، یکی از شایعترین ناهنجاریهای مادرزادی در پسربچههاست که باید حتماً تا یکسالگی درمان شود.
به طور معمول ۳۴ نفر از هر ۱۰۰۰ نوزاد یا به عبارتی ۳.۴ درصد پسر بچههایی که به دنیا میآیند در بدو تولد با این عارضه همراه هستند که هرچه وزن یک نوزاد پسر در بدو تولد کمتر باشد یا به شکل نارس به دنیا آمده باشد شانس اینکه این اتفاق در وی روی دهد بیشتر خواهد بود.
در اکثر قریب به اتفاق نوزادانی که به این عارضه مبتلا هستند طی ۳ تا ۶ ماه اول پس از تولد به خودی خود همزمان با رشد و تکامل نوزاد بیضه پایین میآید و چنانچه در پسر بچهای در پایان اولین سال تولد پایین نیامد نیاز به درمان برای اصلاح این ناهنجاری وجود دارد.
زمانی که نوزاد در دوره جنینی در داخل رحم مادر به سر میبرد بیضهها در داخل شکم و در مجاورت کلیهها قرار گرفتهاند و به مرور زمان با بالا رفتن سن کودک، کلیهها به سمت بالا صعود کرده تا در موقعیت طبیعی خود قرار گیرند و از همسایگی کلیهها جدا شده و در مسیری طبیعی وارد لگن میشوند سپس در کشاله ران وارد کانالهای اینگوینال میشوند تا از این مسیر وارد کیسه شوند.
به دلایل متعدد که معمولاً هورمونی هستند در مواردی سیر حرکت آن به سمت پایین با توقف روبرو میشود و کودک به دنیا آمده دارای یک بیضه در کیسه خواهد بود یا هیچ بیضهای در کیسه نخواهد داشت. چنانچه سن کودک به یک سال تمام برسد و بیضه در داخل کیسه قرار نگرفته باشد نیازمند درمان قطعی است.
از ۱.۵ سالگی به بعد تغییرات غیر قابل بازگشت در سلولهای بیضه نزول نکرده اتفاق میافتد و این تغییرات در آینده ریسک ناباروری پسران را افزایش خواهد داد.
چند عارضه ممکن است در رابطه با این عارضه روی دهد که یکی افزایش ریسک پیچخوردگی طناب بیضه است. این یک پروسه بسیار حاد و دردناک است و یک زمان طلایی ۴ تا ۶ ساعته دارد که در صورت عدم تشخیص درست و اصلاح نشدن این عارضه، بیضه از بین خواهد رفت و در عارضه بیضه نزول نکرده این اتفاق بیشتر روی خواهد داد.
عارضه دومی که این کودکان را تهدید میکند افزایش ریسک ابتلا به سرطان بیضه است یعنی این افراد حدوداً ۶ تا ۸ برابر جمعیت عادی و به قول برخی ۱۰ تا ۱۲ برابر جمعیت عادی ریسک ابتلا به سرطان خواهند داشت چرا که این افراد به طور مادرزاد دارای ساختمان جنسی مختلی هستند.
عارضه سوم که این کودکان را تهدید میکند ناباروری است که این عارضه در شکل بیضههای نزول نکرده یکطرفه از سایر افراد نرمال جامعه خیلی بیشتر نیست ولی در شکل دو طرفه چنانچه بیضهها نزول نکرده باشند در ۵۰ درصد موارد ممکن است باعث ناباروری در فرد شود.
از آنجا که تغییرات غیرقابل بازگشت در سلولهای زایا در این عارضه از ۱.۵ سالگی روی میدهد نباید پسربچهای ۱.۵ ساله دارای درمان نشده بماند، به همین علت در تمام مکاتب علمی دنیا توصیه میشود زمانی که با پسربچه دارای بیضه نزول نکرده روبرو میشوند که ۶ ماه اول تولد را سپری کرده است، درمانها باید شروع شود به نوعی که تا پایان سال اول تکلیف این بیماری روشن شده باشد که جراحی این کار را انجام میدهد.
باید با استفاده از جراحی، آن را پایین آورد. گاهی ممکن است طناب بیضه کوتاه باشد که در این صورت درمان و جراحی در دو مرحله صورت میگیرد یعنی یک عمل جراحی را به سنین بالاتر موکول میکنیم و آن را پایین میآوریم.
در کل باید در پایان اولین سال تولد جراحی انجام شده باشد و این بیضه در موضع طبیعی خود در داخل کیسه قرار گرفته باشد.
بیضهها در پستانداران و موجودات خونگرم در داخل شکم قرار دارند اما در انسان در داخل کیسهای در خارج بدن قرار دارند زیرا دمای داخل کیسه یک درجه سانتیگراد نسبت به دمای مرکز بدن پایینتر است و به عبارتی دیگر کیسه یک درجه خنکتر است.
این خنکتر بودن عامل کارکرد طبیعی آن است یعنی بعدها که نوزاد بالغ شد و ازدواج کرد در این محیط خنک کار بهتری از نظر اسپرمسازی انجام خواهد داد بنابراین وجود آن به داخل کیسه قانون طبیعت است و حتماً بایستی بیضه کودک در یک سالگی در داخل کیسه قرار گرفته باشد.
متأسفانه بسیاری از پزشکان و همکاران نگران هستند که بیهوشی ناشی از جراحی برای کودک مضر باشد در حالی که کبد نوزاد پس از ۶ ماهگی در برخورد با داروهای بیهوشی مانند یک فرد بزرگسال عمل میکند.
بنابراین هیچ خطری این کودک را از نظر بیهوشی تهدید نخواهد کرد مگر در مواردی خاص که در این صورت پزشک بیهوشی در صورت وجود بیماری پیشنهاد میکند این جراحی در سن بالاتر انجام شود.
از آنجایی که این جراحی نیازمند بیهوشی است در کمتر از ۶ ماهگی این جراحی انجام نمیشود زیرا بیهوشی در کودکان زیر ۶ ماه به صورت انتخابی مشکلاتی ایجاد میکند بنابراین درمان را باید پس از ۶ ماهگی تا یک سالگی انجام داد.
منبع:hidoctor.ir