خبرگزاری مهر: جاذبه کهکشان راه شیری ستارگان کهکشان های دیگر را به سمت خود می کشد و به عبارت دیگر آنها را می دزدد.
دیلی میل گزارش داد؛ براساس تحقیقات مرکز هاروارد-اسمیتسونیان ١١ مورد از دوردست ترین ستارگان در کهکشان راه شیری حدود ٣٠٠ هزارسال نوری با زمین فاصله دارند. اما نیمی از این ستارگان به کهکشان راه شیری تعلق ندارند.
این کهکشان کوتوله که ساجیتاریوس نام دارد یکی از ١٢ کهکشانی است که دور راه شیری می چرخند.
درهر بار چرخش، جاذبه راه شیری کهکشان های کوچکتر را به سمت خود می کشد و به از هم پاشیدن آنها منجر می شود.
این امر منجر می شود ستارگان در کهکشان های کوتوله به نقاط دور در فضا پرتاب شوند.
دانش > طبیعت - شواهد به دست آمده از مطالعه فسیلها حاکی از آن است که دندان برخی دایناسورها ضمن رشد این حیوان میافتاده است. این گونه در کودکی دندان داشته و گوشتخوار بوده و پس از بلوغ دندانش میافتاده و گیاهخوار میشده است.
به گزارش بیبیسی،لیموسوروس اینکستریکابیلیس دایناسوری بوده که حدود ۱۵۰ میلیون سال پیش در چین امروزی زندگی میکرده است. اولین فسیلهای مربوط به این دایناسور حدود ۱۰ سال پیش کشف شد.
شو وانگ از دانشگاهی در پکن، که هدایت تحقیقات را به عهده داشت، با توجه به دندان داشتن برخی از فسیلها و بی دندان بودن برخی دیگر، محققان تصور میکردند که با دو گونه متفاوت طرف هستند. اما دیرینهشناسان متوجه شدند که این دو گونه به ظاهر متفاوت به جز داشتن و نداشتن دندان به شکل عجیبی شبیه هم هستند.
به این ترتیب آنها پی بردند که در واقع با یک گونه مواجه هستند که ضمن رشد، دندانش را از دست میدهد.
از دست دادن دندان در میان جانوران از نظر تکاملی متاخرتر پدیده رایجی است اما این اولین نمونه این چنینی است که در خزندگان کشف میشود.
دکتر استیگ والش، از موزه طبیعی اسکاتلند، گفت شاید اینکه این گونه از دایناسورها پس از گوشتخواری در کودکی، در بزرگسالی گیاهخوار میشدهاند، برای این بوده است که با بزرگتر شدن و احتیاج به غذای بیشتر از منبعی غذایی استفاده کنند که فراوانتر بوده است.
5454
به گزارش بیبیسی،لیموسوروس اینکستریکابیلیس دایناسوری بوده که حدود ۱۵۰ میلیون سال پیش در چین امروزی زندگی میکرده است. اولین فسیلهای مربوط به این دایناسور حدود ۱۰ سال پیش کشف شد.
شو وانگ از دانشگاهی در پکن، که هدایت تحقیقات را به عهده داشت، با توجه به دندان داشتن برخی از فسیلها و بی دندان بودن برخی دیگر، محققان تصور میکردند که با دو گونه متفاوت طرف هستند. اما دیرینهشناسان متوجه شدند که این دو گونه به ظاهر متفاوت به جز داشتن و نداشتن دندان به شکل عجیبی شبیه هم هستند.
به این ترتیب آنها پی بردند که در واقع با یک گونه مواجه هستند که ضمن رشد، دندانش را از دست میدهد.
از دست دادن دندان در میان جانوران از نظر تکاملی متاخرتر پدیده رایجی است اما این اولین نمونه این چنینی است که در خزندگان کشف میشود.
دکتر استیگ والش، از موزه طبیعی اسکاتلند، گفت شاید اینکه این گونه از دایناسورها پس از گوشتخواری در کودکی، در بزرگسالی گیاهخوار میشدهاند، برای این بوده است که با بزرگتر شدن و احتیاج به غذای بیشتر از منبعی غذایی استفاده کنند که فراوانتر بوده است.
بامداد – والدین باید از همان کودکی حواس شان بصورت کامل به کودک شان باشد و باید تک تک اعضای بدن شان را زیر نظر داشته باشند تا در صورت وجود مشکل برای رفع مشکل آن اقدام کنند.موضوعی که به تازگی به میان آمده و توسط خانم اصفهانی زاده ارائه شده این است که شیر دادن در شب به کودکان سبب پوسیدگی دندان هایشان میشود.
اصفهانی زاده، پوسیدگی دندان های شیری را از مهمترین مشکلات دندانی دوران کودکی اعلام کرد و گفت: مهمترین عامل بروز این پوسیدگی در سنین پایین، شیردهی شبانه کودکان است.
پوسیدگی دندانهای شیری از مهمترین مشکلات دندانی دوران کودکی است
ایشان اظهار داشت: این پوسیدگیها بیشتر در سنین یک تا دو سالگی مورد توجه والدین قرار میگیرند که معمولاً درد شروع میشود، درحالی که شروع پوسیدگی از بدو رویش دندان های شیری شروع شده است.
وی گفت: به طور متوسط میتوان ۶ دندان های شیری پوسیده در یک کودک ٢ ساله مشاهده کرد، اما گاهی نیز مشاهده میشود که تمام دندانهای شیری یک کودک دارای پوسیدگی است و به ندرت کودکی را میبینیم که دندان های شیری پوسیده نداشته باشد.
دبیر علمی بخش کودکان یازدهمین کنگره انجمن دندانپزشکان عمومی ادامه داد: این پوسیدگیها در نهایت منجر به عصب کشی یا کشیدن دندان می شود و از آنجایی که کودکان کوچک توانایی کافی برای همکاری با دندانپزشک خود را ندارند، اغلب اوقات جهت انجام درمانهای دندانپزشکی بیهوشی عمومی لازم است.
مهمترین عامل بروز پوسیدگی دندان در سنین پایین، شیردهی شبانه کودکان است
وی همچنین گفت: بروز پوسیدگی دندان های شیری در دو سال اول تولد بیشتر به این دلیل رخ می دهد که مادران شیرده و مادرانی که با شیرخشک کودک خود را تغذیه می کنند، او را با شیر می خوابانند و در طول ساعات شب حین خواب، چندین وعده شیر به او می دهند. این مسئله باعث می شود که قند شیر که همان لاکتوز است، به مدت طولانی در مجاورت دندان ها باقی بماند و سبب تخریب آنها شود.
اصفهانی زاده ادامه داد: این درحالی است که اگر مادران بعد از دادن شیر، قدری به کودک خود آب بدهند و یا با یک گوش پاکن یا تنظیف مرطوب دندان ها را تمیز کنند، بروز این قبیل پوسیدگی ها به حداقل میرسد.
وی گفت:در سنین بالاتر که کودک از شیر گرفته می شود و غذا می خورد نیز اشتباه دیگری که مادران می کنند این است که به کودکان خود در وعده های متعددی موادقندی می دهند. این درحالی است که اگر تعداد دفعات خوراکی های حاوی قند را به یک تا دو وعده در روز کاهش دهند و بعد از آن به کودک خود آب بدهند تا دندانهایشان شسته شود به جلوگیری از پوسیدگی دندانی کمک می کند.
ایشان توضیح داد: وقتی که کودک خوراکی می خورد، محیط دهان او اسیدی می شود و اگر این خوردن خوراکی مرتب و به فواصل کم صورت گیرد، محیط دهان او در طول روز با حمله اسیدی مواجه است و فرصتی برای پاکسازی پیدا نمی کند، بنابراین دندان هایی که در این محیط اسیدی هستند به شدت در معرض تخریب قرار می گیرند.
وی ادامه داد: برخی مادران تصور می کنند که خوردن توت خشک و انجیر و کشمش بهتر از شکلات است و کمتر به سلامت دندان ها آسیب می رساند، اما واقعیت این است که این مواد به علت خاصیت چسبندگی زیاد میتوانند مدت زیادی روی دندان ها باقی بمانند و به دندان ها آسیب برسانند. پس انتخاب ماده ی قندی که سریعتر از دهان پاک میشود نیز، راهی مناسب در کاهش پوسیدگی دندانهای شیری است.
منبع:alodoctor.ir
بامداد – کهکشان راه شیری مدتهای طولانی وجود داشته است. سن کهکشان ما تقریبأ ۱۳٫۶ میلیارد سال است که ۲۰۰ میلیون سال پس از بیگ بنگ متولد شده است. اما کهکشان ما چگونه به اینجا رسیده؟ عکس های کودکی کهکشان راه شیری چگونه است؟ موقعیت ما درون کهکشان کجاست و چه چیزهایی درون این کهکشان مارپیچی نهفته است؟
اول اینکه، همیشه ستارگان در جهان وجود نداشتند و کهکشان راه شیری نیز برای همیشه وجود نداشته است. پس از اینکه جهان کمی خنک شد، گاز به طور یکنواخت پخش شد. بی نظمی های کوچک باعث شدند گازها به توده های بزرگ و بزرگتر تبدیل شوند، سپس حرارت دیده و در نهایت سوخت هسته ای را برای ستارگان فراهم کردند. ستارگان شروع به جذب یکدیگر کردند تا گروه های بزرگتر ستاره ای را تشکیل دهند. قدیمی ترین گروه ستارگان، خوشه های کروی نامیده می شوند و برخی از این خوشه ها در کهکشان راه شیری بسیار بسیار قدیمی هستند.
اگر چه قدمت تمام ستارگان در کهکشان راه شیری به جهانِ بسیار کهن بر نمی گردد. اما کهکشان راه شیری بیش از ۷ ستاره در سال تولید می کند. کهکشان راه شیری اغلب کهکشانِ «هم نوع خوار» نامیده می شود زیرا در حین شکل گیری اش کهکشان های کوچکتر را بلعیده و با خودش ادغام کرده و بدین صورت بیشترین جرم خود را بدست آورده است. ستاره شناسان تصور می کنند که بسیاری از کهکشان های بزرگتر نیز به همین صورت به اندازه ی امروزی خود رسیده اند.
کهکشان راه شیری در مرکز خود نوار ضخیمی از ستارگان را جای داده و از بازوهای مارپیچی ستاره ای تشکیل شده است. خورشید و اجرام منظومه ی شمسی در «صفحه ی باریک» کهکشان ما قرار دارند. در تابستان، در یک مکان شفاف همراه با آسمان ِ تاریک شب، می توانید یک نوار درخشان نامنظم را پیدا کنید. باستانیان آن را به نواری از شیر که در آسمان ریخته شده تشبیه کردند.
کهکشان راه شیری در مرکز نوار ضخیمی از ستارگان از بازوهای مارپیچی ستاره تشکیل شده است
امروزه می دانیم که این نوار نور در واقع تابشی ترکیبی از میلیون ها ستاره ی بیشمار در صفحه ی مسطحِ کهکشان راه شیری یعنی خانه ی کیهانی ما است. راه شیری یک کهکشان مارپیچی است، بنابراین از بالا به شکل یک چرخ دنده است. این چرخ دنده تقریبأ ۱۰۰ هزار سال نوری قطر دارد، اما فقط تقریبأ ۲ هزار سال نوری ضخامت دارد، در نتیجه یک صفحه ی باریک را تشکیل می دهد. خورشید ما تقریبأ ۲۷ هزار سال نوری تا مرکز کهکشان فاصله دارد.
گردآوری دانش ما از ساختار کهکشان راه شیری قرن ها به طول انجامید و ستاره شناسان امروزه همچنان اطلاعات جدید را کسب می کنند. در قرن هجدهم، ویلیام هرشل بیان کرد که خورشید در یک صفحه ی چرخشی از ستارگان قرار دارد. از آنجایی که نوار کهکشان شیری در سراسر آسمان درخشان است، هرشل پیشنهاد داد که خورشید در وسط آن قرار دارد. چیزی که هرشل نمی دانست این است که کهکشان ما مملو از گرد و غبار است. عناصری مثل سیلیکون، کربن و آهن در مرکز ستارگان ساخته شده و سپس در فضا در زندگی ستارگان آزاد شده اند. گرد و غبار دید ما را تار می کنند. مشکل مثل این است که در یک روز مه آلود در جنگل گم شده باشید. می توانید درختان زیادی را در تمام جهات مشاهده کنید، اما هیچ مسیری را تا دوردست نمی توانید نظاره کنید.
خوشبختانه، گرد و غبار در صفحه ی کهکشان راه شیری متمرکز شده است. این صفحه با یک هاله ی کروی احاطه شده که نسبتأ عاری از گرد و غبار است. اما این هاله تقریبأ شامل ۲۰۰ خوشه ی ستاره ای کروی است که همگی گروه هایی توپ مانند از صدها هزار ستاره را تشکیل می دهند. در سال ۱۹۱۷، هارلو شاپلی بیان کرد که بیشتر خوشه های کروی در یک طرف آسمان قرار دارند. بر این اساس، وی پیشنهاد داد که خوشید در نزدیکی لبه ی صفحه ی کهکشان قرار دارد. وی استدلال کرد که هاله ی کروی در مرکز صفحه ی کهکشان راه شیری قرار دارد. یعنی از نقطه نظرِ خارج از مرکز، ستارگان بیشتری را در یک طرف آسمان مشاهده می کنیم.
علی رغم این موفقیت، ابعاد کهکشان راه شیری و ایده های دقیقی از ساختار آن بخوبی شناخته نشدند. بیشتر اطلاعات مدرن پس از شروع کار با رادیو تلسکوپ ها و اخترشناسی مادون قرمز بدست آمدند. علت ساده است. امواج رادیویی و مادون قرمز نیز همانند نور مرئی نوعی از انرژی هستند، اما طول موج بلندتری دارند. این طول موج ها از گرد و غبار در کهکشان راه شیری عبور می کنند، بنابراین می توانند به تلسکوپ های مادون قرمز و رادیویی بر روی زمین برسند. بخاطر داشته باشید که در یک روز مه آلود، چراغ های جلوی خودروی شما زمان سختی را سپری می کنند و در مه نفوذ می کنند، اما رادیوی خودرو بخوبی کار می کند.
نجوم رادیویی اولین کلیدِ جدید را برای مطالعه ی صفحه ی کهکشان راه شیری ارائه داد. همه چیز در کهکشان به دور صفحه ی مرکزی می چرخد. اجرامی که به مرکز نزدیکتر هستند سریعتر از اجرام دورتر می چرخند. بنابراین، با اندازه گیری حرکات بسیاری از ابرهای گازی و گرد و غبار، ستاره شناسان رادیویی اولین دیدِ تیره و تار از ساختار صفحه ی کهکشان راه شیری را به ما ارائه دادند.
امروزه می دانیم که این صفحه ی کهکشانی شامل ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره است. یک سیاهچاله شاید چهار میلیون بار پرجرم تر از خورشید در مرکز کهکشان راه شیری واقع شده، سیاهچاله با ستارگان غول پیکر، ابرهای گرد و غبار و میدان های مغناطیسی احاطه شده که مرکز را به یک مکان پویا تبدیل کرده است. ماده ی تشکیل دهنده ی اصلی کهکشان «مادۀ تاریک» نامرئی است که در هاله نفوذ می کند و چند صد هزار سال نوری در تمام جهات گسترده شده است. این ماده فقط از طریق قطب گرانشی اش در ابرهای گازی و ستارگان مرئی کهکشان راه شیری ظاهر می شود. ماده ی تاریک حدود ۹۰ درصد از مجموع جرم کهکشان راه شیری را تشکیل داده و البته ناشناخته است، اما تلاش برای رمزگشایی آن همچنان ادامه دارد.
منبع: بیتوته
نوشته گذری بر کهکشان راه شیری و مطالبی مختصر در مورد آن اولین بار در بامداد پدیدار شد.
دانش > محیط زیست جهان - همشهری آنلاین:
اخترشناسان موفق به کشف خانوادهای کاملا جدید در مرکز راه شیری شدهاند، ستارههایی که دارای مقادیر زیادی نیتروژن هستند.
براساس گزارش ساینس الرت، به دلیل بالابودن سطح نیتروژن در این ستارهها اخترشناسان آنها را N-rich یا مملو از نیتروژن مینامند. این ستارههای جدید نه تنها درک بهتری از آنچه در قلب کهکشان راه شیری نهفتهاست ایجاد میکنند، بلکه کشف آنها میتواند درباره چگونگی شکلگیری خوشههای کروی، گروههای عجیب و کروی شکل ستارهها که در مرکز کهکشان راه شیری در حرکتند و 13.2 میلیارد سال پیش تشکیل شدهاند را نیز توضیح دهد.
این ستارهها در پروژهای مشترک به نام APOGEE و توسط دانشمندان دانشگاه جان مورس لیورپول در بریتانیا در حین جمعآوری ردپای صدهاهزار ستاره در طیف فروسرخ کشف شدهاند. معمولا ستارههای نزدیک به مرکز کهکشان راه شیری زیر لایهای از غبار پنهان شدهاند، اما اخترشناسان با استفاده از نشانههای فروسرخ ستارگان موفق به کشف ستارههای غنی از نیتروژن شدند.
از آنجایی که این ستارهها نسبت به ستارگان اطرافشان حجم بیشتری نیتروژن در خود دارند، محققان احتمال میدهند دراثر فروپاشی خوشههای ستارهای کروی ایجاد شده باشند، گروههای غولپیکری از ستارگان که در سالهای اولیه شکلگیری کهکشان راه شیری ایجاد شدهاند و کمی بعد از هم متلاشی شدهاند.
این به آن معنی است که درک بهتر این گروه جدید از ستارهها میتواند به تدریج به درک بهتر چگونگی تشکیل کهکشان راه شیری و دیگر کهکشانها منجر شود. این ستارهها درعین حال جزو قدیمیترین دسته ستارگانی هستند که در کنار قلب کهکشان راه شیری شکل گرفتهاند.
دانش > فضا - دانشمندان موفق به کشف کهکشان کوتوله پنهانی شدهاند که در مدار کهکشان راه شیری درچرخش است و میتواند دیدگاه دانشمندان را نسبت به چگونگی عملکرد ماده سیاه در کنار هم نگه داشتن کهکشانها تغییر دهد.
دلیل پنهان بودن این کهکشان کوتوله از چشم اخترشناسان کمفروغ بودن بیش از اندازه آن است، در واقع این کهکشان کمنورترین کهکشان اقماری است که تا به امروز مشاهده شدهاست و این کشف نشان میدهد احتمالا تعداد بیشتری از چنین کهکشانهایی در اطراف ما در حرکتند.
درحال حاضر نزدیک به 50 کهکشان شناخته شده در مدار کهکشان راه شیری در چرخشند، و تقریبا 40 مورد از آنها کم نورند، از این رو در دسته کهکشانهای کروی کوتوله قرار میگیرند.
شاید 50 کهکشان اقماری به نظر زیاد باشد،اما مشکل اینجاست که براساس درک موجود از ماده تاریک و چگونگی تاثیر آن بر تشکیل کهکشانها، باید صدها کهکشان اینچنینی در مدار راه شیری در حرکت میبودند. این موضوعی است که به مسئله قمرهای گم شده مشهور است و اخترشناسان تاکنون موفق به توضیح آن نشدهاند،یا درک بشر از ماده تاریک بر پایهای اشتباه بنا شده و یا تمامی این کهکشانها از دید بشر پنهان ماندهاند.
اکنون محققان به این نتیجه رسیدند که احتمال دومی قویتر است. تا به امروز امکان رصد کهکشانهایی تاریکتر از قدر مطلق 8- برای دانشمندان وجود نداشت. قدر مطلق میزان درخشندگی یک جرم کیهانی را که از فاصله 32.6 سال نوری قابل مشاهدهاست، تعیین میکند.
در مقایسه با این کهکشان جدید، قدر مطلق کهکشان اندرومدا منفی 21.77 و قدر مطلق ابر ماژلانی بزرگ منفی 18.35 است. از این رو اگرچه منفی 8 بسیار کمنور است، اما کهکشان جدید از این میزان نیز تاریکتر بوده و قدرمطلق آن منفی 0.8 است و همین موضوع آن را به تاریکترین کهکشانی تبدیل کرده که تاکنون رصد شدهاست.
کهکشان جدید سنبله یک نامگذاری شدهاست، زیرا در مسیر صورت کیهانی سنبله قرار گرفتهاست. این کهکشان با استفاده از تلسکوپ 8.2 متری سوبارو در هاوایی رصد شدهاست زیرا این تلسکوپ از دیفراگم بزرگی برخوردار استو میتواند نسبت به دیگر تلسکوپها نور بیشتری دریافت کند.
این تلسکوپ توانست بخشی بزرگ از آسمان شب را با استفاده از ابزاری به نام دوربین هایپر سوپریم رصد کرده و مناطقی با تراکم بیش از اندازه ستارگان را بیابد و سپس این مناطق را برای یافتن کهکشانهای تاریک مورد بررسی بیشتر قرار دهد.
براساس این اطلاعات، سوبارو توانست کهکشان تاریک سنبه یک را که وسعتی برابر 248 سال نوری دارد و در فاصله 280 هزار سال نوری از خورشید واقع شده را کشف کند. مهمتر از کشف این کهکشان، یافتن راهی برای رصد این نوع از کهکشانها است که اخترشناسان را هیجانزده ساختهاست زیرا اکنون امکان رصد تعداد بیشتری از این کهکشانها به وجود آمدهاست.
ترسیم دقیق ترین نقشه کهکشان راه شیری
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۵ ساعت ۲۲:۳۹
آژانس فضایی اروپا دقیق ترین نقشه کهکشان راه شیری را که حاوی موقعیت بیش از ۱.۱ میلیارد ستاره در فضا اســت، منتشر کرد. این نقشه نشان می دهد کهکشان راه شیری نشان بزرگتر از چیزی اســت که پیش از این تصور می شد.
دانشمندان سازمان فضایی اروپا از این تصاویر استفاده کرده و یک نقشه سهبعدی از کهکشان راه شیری را ایجاد کردهاند. این نقشه مساحتی در حدود 100 هزار سال نوری را پوشش میدهد و شامل بیش از یک میلیارد ستاره اسـت. این نقشه 100 برابر کاملتر از همه نقشههای گذشته از راه شیری اسـت. پیش از این ستارهشناسان هیچ وقت با این دقت نتوانسته بودند کهکشان راه شیری را بررسی کنند.
در این نقشه، موقعیت و حرکت هر ستاره ترسیم شده که به ستارهشناسان اجازه میدهد فواصل آنها را از زمین تعیین کنند. دادههایی در مورد دما، درخشش و ترکیبات شیمیایی حدود دو میلیون نمونه از درخشان ترین ستارهها نیز در این نقشه آمده اسـت.
برای دیدن عکس در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید.
۵۴۵۴
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
یک متخصص دندانپزشکی کودکان، دندانهای شیری را راهنمای رویش دندانهای دائمی دانست و گفت: باید تا حد امکان از حذف زود هنگام دندانهای شیری در کودکان پیشگیری کرد.
دکتر مهسا همتی در گفتوگو با ایسنا، گفت: دندانهای شیری علاوه بر نقشی که در جویدن غذا دارند، نقش مهمتری را در نگهداری فضای دندانهای دائمی و هدایت جوانه دندانهای دائمی برای رویش در موقعیت مناسب خود دارند.
همتی افزود: حذف زودهنگام دندانهای شیری علاوه بر مشکلاتی که از نظر غذا خوردن و صحبت کردن برای کودک در پی خواهند داشت، از نظر رویش دندانهای دائمی نیز میتوانند مشکلساز باشند.
این متخصص دندانپزشکی کودکان، رعایت رژیم غذایی مناسب در کنار بهداشت دهان و دندان را در حفظ دندانهای شیری کودکان تا افتادن طبیعی آنها و رویش دندانهای دائمی افراد موثر دانست و با اشاره به شیوع بالای پوسیدگی دندان در جامعه، از خانوادهها خواست تا به دندانهای شیری فرزندانشان اهمیت داده و از خراب شدن زودهنگام آنها پیشگیری کنند.
همتی با بیان اینکه از رویش نخستین دندانهای شیری باید مراقبت از آنها آغاز شود، گفت: مراقبت از دندانهای شیری باید به طور مرتب و به صورت سه ماه یکبار انجام شود.
وی افزود: با حذف زودهنگام دندانهای شیری به هر دلیلی، برای جلوگیری از رویش نامناسب دندانهای دائمی باید زیر نظر دندانپزشکان نسبت به استفاده از فضای نگهدارندهها اقدام شود.
این متخصص دندانپزشکی کودکان افزود: ارتودنسی دندانهای شیری در سنین زیر شش سالگی در مواردی لازم است که نیاز به استفاده از فضای نگهدارندهها وجود داشته باشد.
همتی افزود: در صورت مشاهده مشکل در روند رویش دندانهای دائمی در سنین بعد از هفت سالگی، میتوان از ارتودنسی ساده برای جلوگیری از رویش نامرتب دندانهای دائمی استفاده کرد.