با وجودی که پوکیاستخوان خطر شکستگی در همه استخوانهای بدن را افزایش میدهد، استخوانهای ستونفقرات (در مهرهداران) بهخصوص آسیبپذیرتر است. در زنان مبتلا به پوکیاستخوان حتی یک سرفه یا یک حرکت ناگهانی میتواند منجر به یک شکستگی فشاری، ایجاد درد و تغییر شکل احتمالی شود.
پیشگیری از شکستگی ستونفقرات
استخوانهای قوی و محکم بهترین تضمین در برابر شکستگیها هستند. با این وجود حقیقت این است که همه افراد با افزایش سن بافت استخوانی خود را از دست میدهند و پوکیاستخوان اجتنابناپذیر است، اما هنوز برخی کارها هستند که میتوانید برای حفظ استخوانهایتان انجام دهید و حتی استخوانهای از دست داده را نیز جایگزین کنید.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، ورزشهای تحملکننده وزن انجام دهید. ورزشهای استقامتی به حفظ توده استخوانی کمک کرده و به نوبه خود ممکن است به جلوگیری از پوکیاستخوان و شکستگیهای متراکم ناشی از آنکه میتواند منجر به ایجاد قوز و خمیدگی در پشت شود، کمک کند. هرگونه فعالیت ورزشی که برخلاف نیروی جاذبه انجام میشود، نظیر دویدن، وزنهبرداری، پیادهروی و بالا رفتن از پلهها بهطور بالقوه میتواند موجب استخوانسازی شود.
ورزش کردن همچنین موجب افزایش حجم ماهیچهها میشود و تقویت ماهیچهها خود به محافظت از استخوانها در برابر آسیبها کمک میکند و قدرت، چالاکی و انعطافپذیری آنها را بهبود میبخشد و بنابراین آسیبپذیری آنها نسبت به سقوط را کاهش میدهد.
یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. دریافت کلسیم به میزان 1200میلیگرم در روز عمدتا از طریق غذا را هدف قرار دهید. اگر شما نیاز بدنتان به کلسیم را تامین نکنید، بدن شما به این حالت با برداشت کلسیم از استخوانها واکنش نشان میدهد. علاوه بر این، بنیاد ملی پوکیاستخوان آمریکا مصرف 800 تا 1000 واحد بینالمللی (IU) ویتامین D در روز را برای سلامت استخوانها توصیه میکند.
اگر سیگار میکشید، آن را کنار بگذارید. مصرف دخانیات با کاهش تراکم استخوانها در ارتباط است و به خوبی روشن است که سیگار کشیدن خطر شکستگی را افزایش میدهد.
آزمایش تراکم استخوان انجام دهید. همه زنان یائسه باید با استفاده از آزمایش تراکم استخوان از نظر پوکیاستخوان مورد بررسی قرار بگیرند. علاوه بر این، برنامههای محاسب خطر روی اینترنت وجود دارد که با استفاده از تراکم استخوان شما و سایر عوامل خطرآفرین، خطر شکستگیتان را تعیین میکند. زمانی که نتیجه تراکم استخوان را دریافت کردید، شما و پزشکتان میتوانید درباره اقدامات لازم از جمله مصرف داروهای استخوانساز مناسب برای شما به منظور کاهش خطر شکستگی مشورت کنید.
درمان شکستگی ستونفقرات
شکستگیهای فشاری میتوانند بهتدریج و تقریبا بدون درد ایجاد شوند، اما ممکن است گاهی بسیار دردناک باشند. درد ناشی از شکستگیهای فشاری ستونمهرهها معمولا میتواند با مصرف کوتاهمدت استامینوفن و داروهای غیراستروییدی ضدالتهابی نظیر ایبوپروفن، ناپروکسن، داروی شبهافیونی یا کلسیتونین درمان شود. عمل جراحی آخرین راه برای کاهش درد است. 2 روش جراحی غیرتهاجمی حداقلی شامل ورتبروپلاستی و کیفوپلاستی هستند که با استفاده از MRI تزریق سیمان استخوانی برای تقویت مهرههای شکسته روی هم خوابیده انجام میشود (در کایفوپلاستی از یک بالن باد شده برای باز کردن مهره قبل از تزریق سیمان استخوانی استفاده میشود).
برخی مطالعات نشان دادهاند که این روشهای جراحی برای کوتاهمدت موجب کاهش درد میشوند، اما کارآزماییهای بالینی کنترل شده تصادفی، شواهد محکمی در مورد آثار طولانی مدت آنها پیدا نکردهاند. همچنین این روش با خطر آثار جانبی خاصی نظیر آسیب به اعصاب و نشت سیمان تزریق شده به بافتهای پیرامونی همراه است. بنابراین روشهای جراحی تنها برای افرادی که دارای درد بسیار شدیدی هستند و نیاز به بستری شدن دارند و افرادی با درد ناشی از شکستگی که حتی شش هفته بعد از شکستگی بهبود نیافته است، توصیه میشود.