با دلگرم همراه باشی تا با مضرات و خواص ژله و اینکه چه کسانی نباید ژله بخورند آشنا شوید.
در دنیا بیشترین ژلاتین از خوک ساخته می شود که از نظر شرع مقدس اسلام حرام است. ژلاتین مصرفی در کشور ما از استخوان گاو یا ماهی استخراج می شود که حلال است. ژلاتین های با منشا گیاهی که از جلبک ها استخراج می شوند نیز وجود داردومورد استفاده قرار می گیرد.
ژلاتین یک ماده پروتئینی است که از هیدرولیز کلاژنی که در پوست، استخوان و بافت پیوندی حیوانات وجود دارد، تهیه میشود. این مواد در آب جوش حل میشوند و تولید ژلاتین میکنند. حالا که ژلاتین در دسرها حدود ۸ تا ۱۰درصد از وزن خشک آن و در شیرینیها دو تا سه درصد از وزن خشک شیرینی را تشکیل میدهد، بهتر است با خواص و انواع آن بیشتر آشنا شویم.
ژلاتین مادهای جامد، ترد، شفاف و البته بیبو و بیمزه است. این ماده فاقد قند، چربی و مواد افزودنی است. جدول زیر ترکیبات کلی ژلاتین را مشخص میکند:
پروتئینهای ژلاتین بهطور عمده متشکل از اسید آمینههای گلایسین و پرولین است که بسیاری از افراد به میزان لازم آنها را مصرف نمیکنند، درحالیکه این اسیدهای آمینه نهتنها برای پوست، مو و ناخن مفید است بلکه باعث عملکرد مطلوب سیستم ایمنی میشود.
هر دو اینها از کلاژن حیوانات تهیه شدهاند. پودر ژلاتین، ژلاتینی است که خشک شده و به دانههای ریز تبدیل شده و مزیت آن پراکندگی یکنواخت آن در ظرف است. ورقههای ژلاتین هم، ژلاتینی است کهروی ورقه خشک شده است. تنها تفاوتی که بین ورقه ژلاتین و پودر آن میتوان قائل شد این است که استفاده از ورقههای ژلاتین محصول نهایی را روشنتر و شفافتر میکند. از نظر خواص غذایی بین پودر ژلاتین و ورقه آن نمیتوان تفاوتی قائل شد.
اینطور به نظر میرسد که یک قاشق غذاخوری پودر ژلاتین معادل چهار ورق ژلاتین است اما این میزان در کشورهای مختلف تولیدکننده ممکن است متفاوت باشد. بنابراین هنگام خرید باید حتما به کشور سازنده توجه داشته باشید تا در محصول نهایی اشکالی ایجاد نشود.
ژلاتینی که در صنایع غذایی استفاده میشود از هیدرولیز جزئی کلاژن حاصل از پوست، بافت همبند و استخوانهای حیوانات است. ژلاتین براساس نوع فرآوری و ماده خام اولیه به نوع A و B طبقهبندی میشود. ژلاتین نوع A به روش اسیدی عملآوری میشود و مواد اولیه خام آن پوست و استخوان حیوانات است. ژلاتین نوع B به روش قلیایی عملآوری میشود و مواد اولیه آن استخوان و پوست است. غلظت ژلاتین نوع A نسبت به ژلاتین نوع B کمتر است.
حتما شنیدهاید که به بسیاری از گیاهخواران توصیه میشود از ژلاتین گیاهی استفاده کنند درحالیکه ژلاتین تنها از حیوانات به دست میآید و به هیچ عنوان منشا گیاهی ندارد اما آگار (نوعی جلبک) و پکتین (کربوهیدرات گیاهی) از جمله ترکیباتی هستند که میتوان جایگزین ژلاتین کرد. پکتین یک پلیمر اشتقاقی قندی- اسیدی است که از ساختارهای ژلاتینی گیاهی موجود در میوه و سبزی به دست میآید.
یکی از مهمترین خصوصیات ژلاتین این است که در آن نه قند وجود دارد و نه چربی. این ماده خاصیت هضم بسیار بالایی دارد و با وجود انرژی کم در بسیاری از رژیمهای لاغری استفاده میشود. برخی فکر میکنند ژلاتین یک نوع افزودنی است درحالیکه ژلاتین خودش نوعی ماده غذایی است و در دسته افزودنیها قرار نمیگیرد. ژلاتین به سرعت جذب شده و اسیدآمینه لازم برای سوخت و ساز را فراهم میکند.
ژلاتین در نان و خمیرها باعث تقویت پروتئین آرد و افزایش الاستیسیته آن شده و مصرف نمک را کم میکند. استفاده از ژلاتین در آبمیوهها و نوشیدنیها هم موجب ایجاد شفافیت و از بین رفتن کدری آبمیوه میشود. در مصارف لبنی، ژلاتین به عنوان قوامدهنده و سفتکننده محصولاتی مانند ماست و پنیر خامهای عمل میکند. در صنعت گوشت و غذاهای آماده هم ژلاتین نقش غلظتدهندگی داشته و با کاهش آب در دسترس میکروارگانیسمها سلامت گوشت را تامین میکند. در محصولات گوشتی، ژلاتین با غلظت یک تا پنج درصد به آن اضافه میشود تا به نگهداری آب طبیعیاش کمک کند.
مضرات ژلاتین
ژلاتین به چسب استخوان معروف است. گفته میشود ژلاتین موجود در ژلهها، دردهای مفصلی را کاهش میدهد و میتواند در پیشگیری از پوکی استخوان کمک کند. کلاژن به طور مستقیم اثرات ضدالتهابی داشته و اثر مستقیم روی بافت مفاصل دارد. با بررسی دریافت ژلاتین و تاثیر آن روی استخوان این نتیجه به دست آمد که ژلاتین میتواند تاثیرات متفاوتی روی چگالی استخوان و وزن بدن داشته باشد. این تاثیر بیشتر روی استخوان ران دیده شده است.
در مطالعات دیگر نشان داده شد که تزریق ژلاتین، کلسیم موجود در گردش خون را بالا میبرد که نشان میدهد استخوان در حال ساخت است. همچنین در سوءتغذیه پروتئین که وزن استخوان کاهش مییابد و موجب شکستگی میشود میزان مواد معدنی و چگالی استخوان ران با دریافت ژلاتین بیشتر میشود.
ژلاتین میتواند با افزایش قدرت گوارش یک پوشش مخاطی سالم در معده ایجاد کند. گلایسین موجود در ژلاتین میتواند با افزایش اسید هیروکلوریک در معده به هضم و جذب مواد مغذی مورد نیاز کمک کند.
سوپهای حاوی ژلاتین یکی از رژیمهای غذایی مهم برای افرادی است که مشکلات گوارشی دارند. همچنین ادعا شده است که ژلاتین، التهاب روده افراد مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر را از طریق ایجاد یک لایه پوشاننده کاهش میدهد.
تخممرغ و گوشت حاوی اسیدآمینهای به نام متیونین هستند که باعث افزایش هموسیستئین در خون میشود و نیاز ما به مواد مغذی خنثیکننده هموسیستئین مانند فولات، ویتامین۱۲ B و۶ B را افزایش میدهد.افزایش هموسیستئین در خون با خطر بیماریهای جدی مانند سکته مغزی، سکته قلبی و بیماریهای روانی همراه خواهد بود. افرادی که مقدار زیادی پروتئین حیوانی مصرف میکنند نیاز به گلایسین دارند اما از سوی دیگر برای ایجاد تعادل باید اسیدآمینه دیگری وارد عمل شود که متیونین است و طبعا ژلاتین این کار را میکند.
اول اینکه پودرهای ژله خودشان به اندازه کافی شکر دارند و نیازی به افزودن این کربوهیدرات ساده و مضر به آنها وجود ندارد. دوم اینکه برای بالا بردن ارزش تغذیه ای ژله ها، می توانید انواع میوه های دلخواه را قبل از بستن آنها اضافه کنید.
فقط حواستان باشد که کیوی، آناناس، انجیر و انبه در ژله آب می اندازند و باعث می شوند ژله نبندد.مرکبات مختلف مانند پرتقال و نارنگی هم باید با پوست نازک رویی شان به ژله ها اضافه بشوند تا آب نیندازند.از قرار دادن انواع پاستیل روی ژله های نیمه بسته هم خودداری کنید چون این کار باعث آب شدن سطح زیرین پاستیل و شل شدن سطح رویی ژله شما خواهد شد.اگر فرزند بدغذایی دارید یا لاغر هستید، می توانید به جای یک لیوان آب سرد، یک لیوان بستنی وانیلی به پودر ژله ای که در آب گرم حل شده است اضافه کنید. به این ترتیب، می توانید کالری و ارزش تغذیه ای ژله را تاحد زیادی بالا ببرید.
مادران باردار در کنار استفاده از هر ۵ گروه غذایی میتوانند از مقدار کمی چربی (کره,خامه,روغن گیاهی و...)و شیرینی (ژله ,عسل ,مربا و...)استفاده نماید.
ژله حاوی آمینواسیدهای طبیعی است که برای پوست و سایر بافتهای بدن مفید استژله منبع غنی از اسیدفولیک است و مصرف ژله برای سلامت مو و جلوگیری از نازک شدن مو بسیار مفید است
به دلیل داشتن ویتامین B برای افرادی که از افسردگی رنج میبرند، مفید است.
ژله چاق کننده نیست و در تهیه آن از مقدار کمی شکر استفاده میشود که ضرر چندانی برای بدن ندارد.همچنین به کاهش کلسترول خون نیز کمک میکند.
توصیه های مهم
درست است که ژلاتین میتواند در تحکیم استخوان، غضروفسازی و تامین ویتامینهای مورد نیاز بدن موثر باشد اما این دلیل نمیشود که اگر کودکتان بدغذاست و میلی به خوردن غذاهای مقوی ندارد، ژله یا پاستیل میوهای را جایگزین مواد مورد نیاز بدن او کنید.
نوع پروتئینی که در ژلاتین وجود دارد بسیار کمتر از پروتئین گوشت، شیر و تخممرغ است و بسیاری از اسیدهای آمینه ضروری را ندارد، بنابراین پروتئینی است که نسبت به سایر پروتئینها ارزش غذایی پایینی دارد و منبع کافی و کاملی برای تامین کلسیم و سایر ریزمغذیهای مورد نیاز بدن نیست. طعمهای میوهای، نوشابهای و ... پاستیلها فقط و فقط به دلیل اسانس و طعمدهندههای مصنوعی است و هیچ فرقی بین پاستیل نوشابهای و میوهای وجود ندارد.
اگر دوست دارید ژلاتین خالص و طبیعی به بدنتان برسانید، میتوانید آن را از جوشاندن استخوان قلم گاو استخراج و در غذاهای مختلفتان مصرف کنید.نکته: به طور کلی، خواص ژله از ژلاتین موجود در آن حاصل می شود و هیچ کدام از ژله ها از نظر ارزش غذایی بر دیگری برتری ندارند زیرا این طعم و رنگ های متفاوت، ناشی از به کار بردن رنگ های مصنوعی و اسانس های مختلف در تهیه این محصولات است و ربطی به خواص میوه های طبیعی ندارد.
چه کسانی نباید ژله بخورند؟
خوردن ژله های تهیه شده از پودرهای آماده به دلیل شکر فراوان و رنگ های مصنوعی به کار رفته در آنها به افراد مبتلا به بیش فعالی، آنهایی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است، کسانی که مشکلات گوارشی حاد دارند و بچه های زیر ۳ سال توصیه نمی شود. به طور کلی، خواص ژله از ژلاتین موجود در آن حاصل می شود و هیچ کدام از ژله ها از نظر ارزش غذایی بر دیگری برتری ندارند زیرا این طعم و رنگ های متفاوت، ناشی از به کار بردن رنگ های مصنوعی و اسانس های مختلف در تهیه این محصولات است و ربطی به خواص میوه های طبیعی ندار
هشدارها و مضرات ژله و ژلاتین
تا حرف ژلاتین میشود همه یاد ژله میافتند و خواصی که برای استخوانسازی دارد. ظاهرا ژله حاوی کلسیم، آهن، سدیم و پتاسیم است و منبع خوبی برای تامین ریزمغذیها محسوب میشود. اما پودر ژلههای آماده حاوی مقداری شکر، رنگ و اسانس هستند و به همین دلیل در تهیه آنها باید دقت کنید.مصرف بی رویه پاستیل به خاطر وجود رنگ و شکر و دیگر مواد افزودنی می تواند اشتها را کور کرده و موجب سوء تغذیه شود.اگر خواستید با پودرهای آماده، ژله درست کنید به هیچ وجه به آن شکر اضافه نکنید.
حواستان باشد ژله برای کودکان زیر سه سال ممنوع است.والدین باید مانع مصرف زیاد این ماده غذایی در کودکان خود بویژه پیش از غذای اصلی شوند؛ چرا که ژله میل به غذا را کاهش میدهد.ضمن آنکه افراد با سیستم ایمنی ضعیف یا مشکلات گوارشی حاد هم بهتر است در مورد خوردن ژله احتیاط کنند.همچنین مصرف ژله های آماده در افراد مبتلا به بیش فعالی و دیابت نیز توصیه نمی شود.ارزش غذایی ژله بالا نیست و نباید جایگزین وعدههای اصلی غذا باشد و معمولا از آن به عنوان دسر و میان وعده استفاده میشود.
در صورتی که مصرف ژله تنها در مهمانیها، موردی و هفتهای یکی – دو بار باشد، مشکلی ندارد. اما اگر مصرف این ماده غذایی عادت شود، جای بخشی از وعدههای غذا را خواهد گرفت و منجر به کم اشتهایی خواهد شد.ژله های آماده موجود در بازار که با رنگها و طعم های مختلف عرضه می شوند، از نظر تغذیه ای مناسب کودکان نیستند زیرا در بروز حساسیت در آنها نقش دارند و ممکن است در برخی از بچهها که زمینه آلرژی دارند، باعث بروز حساسیت به صورت خسخس سینه یا کهیر شوند.
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
موم سرد
موم سرد احتیاجی به گرم کردن ندارد. در این روش، موم به طور آماده روی صفحات پارچهای یا کاغذی قرار میگیرد. شرکتهای بزرگ آرایشی و معروف معمولا اقدام به ساخت این ورقههای نازک برای حذف موهای زاید میکنند که میتوان به راحتی آنها را تهیه و استفاده کرد.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
میگنا: در سال ۲۰۰۰ دو پزشک متخصص از موسسه ملی بیماری های عصبی و روانی در شهر بنگلور در هند، تصمیم گرفتند که در این مورد پژوهش عمیق تری انجام دهند. آنها معتقد بودند که اکثر عادتهای عمومی در بین خردسالان و نوجوانان فراگیرتر است و به همین خاطر بهتر است که بررسیها را به جای افراد بالغ روی افراد کم سن و سال انجام دهند و ببینند این عادت در میان آنها چقدر عمومیت دارد.
آنها تصمیم گرفتند پرسشنامههای خود را در کلاسهای مدرسه توزیع کنند که به احتمال فراوان نتیجه آن به واقعیت نزدیکتر می شد.
آنها در تحقیقات خود، روی چهار مدرسه در شهر بنگلور تمرکز کردند. یکی از آنها محل تحصیل فرزندان اقشار کم درآمد و فقیر بود. در دو مدرسه دیگر فرزندان طبقه متوسط تحصیل میکردند و در مدرسه چهارم فرزندان اقشار مرفه درس میخواندند.
پژوهشگران در مجموع توانستند پاسخهای ۲۰۰ نوجوان را جمع آوری کنند. تقریبا همه آنها اعتراف کردند که روزانه حداقل چهار بار انگشت توی دماغ خود میکنند. این نکته چندان تازگی نداشت. اما نکته جالب در اطلاعات جمع آوری شده الگوهای متفاوت این رفتار بود. فقط حدود هفت درصد اعتراف کردند که روزانه بیش از ۲۰ بار انگشت توی دماغ خود میکنند. اما تقریبا ۲۰ درصد از پاسخ دهندگان گفتند که به نظرشان در این مورد یک مشکل جدی دارند.
اکثر این نوجوانان گفتند که برای راحت شدن از حالت خارش در سوراخهای بینی و یا تمیز کردن ترشحات بینی دست توی دماغشان میکنند. اما حدود ۱۲ درصد اعتراف کردند که چون احساس خوبی به آنها دست میدهد این کار را میکنند.
در سال ۲۰۰۶ پژوهشگران هلندی متوجه شدند که احتمال وجود باکتری استافیلوکوک اورئوس در بینی افرادی که انگشت توی بینی خود میکنند، نسبت به سایرین بیشتر است.
اما یک نکته جالب دیگر در این پژوهش این بود که مشخص شد تنها چیزی که وارد بینی آنها میشود انگشتان دست نیست. ۱۳ نفر از دانش آموزان گفتند که برای خاراندن و یا خارج کردن ترشحات دماغشان از موچین استفاده میکنند و ۹ نفر هم اعتراف کردند که برای این کار از مداد استفاده میکنند.
این پژوهش نشان داد که تعلق این نوجوانان به لایههای اجتماعی و اقشار گوناگون روی رفتار آنها تاثیری ندارد. اما بین دختران و پسران تفاوتهایی مشاهده شد. درصد پسرانی که این کار را انجام میدهند بیشتر و در مقابل در میان دختران درصدی که فکر میکنند کار ناشایستی است بیشتر بود.
باید توجه داشت که انگشت کردن توی بینی یک عادت بیضرر نیست و در برخی موارد میتواند به مشکلات جدی منجر شود.
پژوهشگران موسسه ملی بیماری های عصبی و روانی هند با بررسی پروندههای پزشکی موجود در بیمارستانها متوجه شدند که در برخی موارد، افرادی که عمل جراحی بینی داشته اند، با دست کردن داخل بینی، به محل جراحی آسیب زده اند که موجب خونریزی مجدد شده است.
در یک مورد، یک زن ۵۳ ساله به خاطر عادت شدید به این کار، پرده نازک بین دو سوراخ دماغ خود را پاره کرده و تا سینوسهای اطراف بینی پیش رفته بود که پزشکان مجبور شدند بینی و ناحیه سینوس او را جراحی کنند.
مورد دیگر مرد ۲۹ سالهای بود که علاوه بر انگشت کردن در بینی، به تریکوتیلومانیا یعنی عادت از ریشه کندن مو هم مبتلا بود. این دو عادت شدید باعث شده بود که او به شدت موهای بینیاش را بکند.
بسیاری از ما این تصور را داریم که عادت انگشت کردن در دماغ به احتمال زیاد یک عارضه یا اختلال آسیبشناسی نیست. جالب این است که جویدن ناخن و یا از ریشه کندن موهای دماغ جزو نمونههای بارز اختلال و وسواس فکری- عملی تلقی میشوند. اما انگشت کردن توی دماغ غالبا اینطور تلقی نمیشود. ولی این به آن معنا نیست که این کار کاملا بیضرر است.
در سال ۲۰۰۶ پژوهشگران هلندی متوجه شدند انگشت کردن توی بینی، به پخش باکتریها در بدن کمک میکند. آنها در پژوهش خود که روی بیماران یک کلینیک گوش و حلق و بینی انجام شد، دریافتند که احتمال وجود باکتری استافیلوکوک اورئوس در بینی افرادی که انگشت توی دماغ خود میکنند، نسبت به سایرین بیشتر است.
با در نظر گرفتن تمامی این خطرات و با توجه به اینکه انگشت کردن توی بینی باعث انزجار اطرافیان میشود چرا ما هنوز این کار را میکنیم؟ پاسخ روشنی به این سئوال وجود ندارد.
برای کودک توضیح دهید که این کار، عادت تمیزی نیست و باعث زخم و چرک کردن داخل بینی میشود. حتی موجب پخش میکروبها میشود و دیگران را می کند.
با این همه باید گفت که جای خوشحالی دارد که هنوز هم برخی از پژوهشگران به مسائلی مثل انگشت کردن توی بینی و پیامدهای ناشی از آن توجه میکنند.
پژوهشگران موسسه بیماری های عصبی و روانی هند در سال ۲۰۰۱ به خاطر انجام پژوهش خود در این زمینه جایزه ایگ نوبل را دریافت کردند، جایزه طنز آمیزی که هر ساله به ده موفقیت برتری اهدا میشود که ابتدا باعث خنده و سپس باعث به فکر فرو رفتن مردم میشوند.
مهم نیست که هر کودکی به چه علت این کار را انجام میدهد، ولی باید این حرکت هر چه سریعتر متوقف شود، زیرا این کار باعث پریشانی خاطر میشود و از منظر اجتماعی نیز قابل پذیرش نیست. ضمن اینکه باعث پراکندگی میکروب به اطراف میشود و داخل بینی کودک نیز ممکن است زخم شده و عفونت کند.
۱- هر بار که کودک چنین رفتاری نشان داد به او دستمال بدهید و با آرامش برایش توضیح دهید که روش صحیح برای خالی کردن بینی، استفاده از دستمال است نه انگشت. این تذکرات را در صورت نیاز تکرار کنید.
۲- اگر انگشت داخل بینی کردن یک عادت جدید در کودک است، احتمال دارد چیزی داخل بینی کودک باشد، مانند مخاط اضافی که باعث آزار وی میشود. اگر عادتی است که مدت هاست آن را انجام میدهد، ممکن است ناخودآگاه این کار را انجام میدهد. پس هر زمان که انگشتاش را داخل بینی کرد، او را متوجه کنید و از او بخواهید دستش را بشوید.
۳- برای کودک توضیح دهید که این کار، عادت تمیزی نیست و باعث زخم و چرک کردن داخل بینی میشود. حتی موجب پخش میکروبها میشود و دیگران را می کند، مثلا اگر کودک دچار سرماخوردگی انگشتش را داخل بینی فرو ببرد، باعث انتقال میکرب ها به محیط اطراف می شود.
۴- گاهی اوقات کودکان این کار را برای مشغولیت انجام میدهند و برای رفع کسلی مرتکب آن میشوند. اگر کودک شما زمان زیادی را بدون حرکت صرف تماشای تلویزیون میکند، مشغولیت دیگری برای او فراهم کنید، چون اگر دستان وی مشغول باشند کمتر تمایل دارد آنها را داخل بینیاش کند.
۵- هرگز از کلماتی مشابه «بچه کثیف» و «بی تربیت» موقع انجام این کار استفاده نکنید، این کار فقط موجب احساس عدم پذیرش وی از سوی شما می شود و کوچک ترین تأثیر تربیتی ندارد.
۶- واقع گرا باشید و بپذیرید برطرف شدن این عادت کودک، به زمان نیاز دارد.
۷- اگر اطراف بینی کودک خشک شده و هر بار به خاطر کنجکاوی و یا خارش پوست، اطراف آن را دستکاری می کند، از کرم های مرطوب کننده استفاده کنید.
۸- اگر کودک ناخودآگاه چنین کاری را انجام می دهد، با توافق او نخی به انگشت اشاره اش ببندید تا هر بار به خاطر بیاورد که رفتارش پسندیده نیست.
۹- انگشت داخل بینی کردن اگر به طور مکرر انجام شود و به خصوص اگر همراه با مشکلات دیگری مانند شب ادراری باشد، باید پیگیری جدی تری شود. در این موارد حتما با پزشک مشورت کنید.
۱۰- اگر همه این راه ها را امتحان کردید و فایدهای نداشت، این حرکت کودک را نادیده بگیرید. فقط همیشه مراقب باشید ناخنهای کودک کوتاه باشد و تیزیهای آن را نیز بگیرید.
-
سلامتـی
کلمات کلیدی: موچین،موهای بینی،تریکوتیلومانیا،انگشت توی بینی،باکتری،استافیلوکوک اورئوس
بر اساس یافته های یک پژوهش جدید، سیگارهای برقی یا الکترونیکی منتشر کننده مواد شیمیایی زیان آور هستند.
مضرات مصرف زیاد نمک
در این مطلب در مورد عوارض استفاده زیاد نمک و بروز مشکلاتی چون فشار خون بالا، پوکی استخوان، سرطان معده، آسم، سکته های قلبی و ... و همچنین میزان صحیح مصرف نمک مطالبی می خوانید.
کاهش مصرف نمک، سریعا باعث کاهش فشار خون بالا می شود و اگر همیشه به مقدار کم نمک مصرف شود، فرد با افزایش سن دچار فشار خون بالا نخواهد شد.
نمک چه نقشی در بدن دارد؟
نمک یکی از مواد مورد نیاز برای سوخت وساز مواد غذایی در بدن، انتقال پیام های عصبی و کارکرد صحیح عضلات است. این ماده به مقدار محدود مورد نیاز بوده و مصرف متعادل آن لازم است. به طور مثال در هنگام اسهال و استفراغ و یا فعالیت شدید بدنی و در هوای گرم با مصرف کمی نمک می توان املاح از دست رفته بدن را جبران کرد.
چه مقدار نمک بخوریم؟
در حال حاضر مصرف نمک که بویژه در غذاهای آماده به میزان زیاد مورد استفاده قرار می گیرد در کشور ما بالا است. طبق توصیه سازمان بهداشت جهانی، حداکثر مقدار مصرف روزانه نمک پنج گرم است. این درحالیست که میزان مصرف نمک در کشور 2 تا 3 برابر این مقدار برآورد شده است. نمک دریافتی شامل نمک نمکدان، نمک موجود در مواد غذایی و نمک اضافه شده به غذا در زمان طبخ است.
مصرف زیاد نمک یا غذاهای شور چه عوارضی را به دنبال دارد؟
در صورتی که نمک به مقدار مناسب مصرف شود و کلیه ها هم سالم بوده و عملکرد خوبی داشته باشند نمک مورد نیاز بدن تامین می شود، اما در صورت تداوم مصرف زیاد نمک و مواد شور و یا اختلال در کارکرد کلیه ها یا یکی از سیستم های مربوط به دفع،نمک اضافی موجب تجمع آب در بدن شده و ایجاد ورم در تمام و یا قسمت هایی از بدن می شود.
مصرف زیاد نمک و غذاهای شور از عوامل موثر بر افزایش فشار خون و بروز بیماری های قلبی – عروقی به ویژه در افرادی که سابقه این بیماری ها را در خود یا خانواده دارند، می شود. طبق تحقیقات مشخص شده است که دریافت زیاد نمک علاوه بر افزایش فشار خون، اثرات مضر دیگری نظیر سکته قلبی، پوکی استخوان، سرطان معده، آسم و ... نیز بر سلامت دارند.
- مصرف زیاد نمک و سکته های قلبی
مقدار مصرف نمک با میزان شیوع سکته قلبی در جامعه مرتبط است. علاوه بر اینکه نمک باعث افزایش فشار خون می شود، به نظر می رسد به طور مستقیم و بدون اینکه اثری بر فشار خون داشته باشد، باعث سکته قلبی نیز می شود.
- نمک و سرطان معده
کاهش مصرف نمک، خطر شیوع سرطان معده را کاهش می دهد. در مطالعه کشورهای مختلف در جهان، ارتباط نزدیکی بین مقدار مصرف نمک و تعداد افراد مبتلا به سرطان معده آشکار شده است. در مناطقی که مردم نمک کم مصرف می کنند، شیوع سرطان معده کمتر است.
- ارتباط مصرف زیاد نمک و پوکی استخوان
نمک زیاد، کلسیم را از استخوان ها جدا می کند و باعث دفع آن از ادرار می شود. به همین دلیل باعث نازک شدن و پوکی استخوان می شود، در نتیجه با افزایش سن، استخوان ها به راحتی می شکنند. برای کاهش خطر پوکی استخوان، مصرف نمک باید کاهش یابد.
- مصرف زیاد نمک و آسم
مصرف نمک زیاد، شرایط آسم را تشدید می کند، یعنی اگر مستعد ابتلا به آسم هستید، به طور غیرمستقیم، بیماری شما را وخیم تر می کند. مطالعات متعدد نشان داده اند که کاهش مصرف نمک، همراه با سایر عوامل درمانی آسم، در بهبود این بیماری موثر و مفید است.
- نگهداری مایعات بدن
مصرف نمک زیاد، باعث افزایش احتباس مایعات در بدن می شود.کاهش مصرف نمک در این شرایط، حدود 2 لیتر از مایعات بدن (2کیلوگرم از وزن بدن) را کاهش می دهد. در بسیاری از زنان که دچار ورم قوزک پا و تنگ شدن انگشتر در دست شان هستند، با کاهش مصرف نمک در غذای خود، ورم بسیار کاهش می یابد.
چگونه نمک کمتری مصرف کنیم؟
شما به روش های زیر می توانید نمک کمتری مصرف کنید:
1- غذاهای کم نمک را انتخاب کنید و یا غذاها را با مقدار نمک کمتری تهیه کنید.
2- سر سفره غذا نمکدان را حذف کنید.
3- برای طعم دادن به غذاها، به جای نمک از چاشنی هایی مانند سرکه، آبلیمو، سیر، پیاز، سبزی های معطر و سایر ادویه ها استفاده کنید.
4- تا حد امکان از مصرف غذاهای صنعتی (غذاهای آماده و کنسروها) که نمک زیادی دارند اجتناب کنید.
5- سعی کنید نان های کم نمک یا بی نمک استفاده کنید.توجه داشته باشید که مقدار نمک موجود در نان معمولا زیاد است.
6- سعی کنید مواد غذایی تازه و طبیعی بخورید و مصرف مواد غذایی شور، دودی و ترشی ها را کاهش دهید.
7- برای کم کردن مقدار نمک پنیرها، آنها را قبل از مصرف در آب بخیسانید.
8- برچسب های روی بسته مواد غذایی را برای دانستن مقدار سدیم (ماده اصلی نمک) مواد غذایی، مطالعه کنید.
9- آجیل ها و مغزها (مانند بادام و پسته) را بصورت بی نمک یا خام (شور نشده) مصرف کنید.
10- مهمترین دلایل مصرف زیاد نمک، عادت به طعم شور است. پس مطمئن باشید با کم کردن مقدار نمک مصرفی خود، در طول زمان به طعم کم نمک هم عادت می کنید.
گردآوری : بخش سلامت بیتوته
منابع :
.pezeshk.us
salamatnews.com
مضرات مصرف زیاد نمک
در این مطلب در مورد عوارض استفاده زیاد نمک و بروز مشکلاتی چون فشار خون بالا، پوکی استخوان، سرطان معده، آسم، سکته های قلبی و ... و همچنین میزان صحیح مصرف نمک مطالبی می خوانید.
کاهش مصرف نمک، سریعا باعث کاهش فشار خون بالا می شود و اگر همیشه به مقدار کم نمک مصرف شود، فرد با افزایش سن دچار فشار خون بالا نخواهد شد.
نمک چه نقشی در بدن دارد؟
نمک یکی از مواد مورد نیاز برای سوخت وساز مواد غذایی در بدن، انتقال پیام های عصبی و کارکرد صحیح عضلات است. این ماده به مقدار محدود مورد نیاز بوده و مصرف متعادل آن لازم است. به طور مثال در هنگام اسهال و استفراغ و یا فعالیت شدید بدنی و در هوای گرم با مصرف کمی نمک می توان املاح از دست رفته بدن را جبران کرد.
چه مقدار نمک بخوریم؟
در حال حاضر مصرف نمک که بویژه در غذاهای آماده به میزان زیاد مورد استفاده قرار می گیرد در کشور ما بالا است. طبق توصیه سازمان بهداشت جهانی، حداکثر مقدار مصرف روزانه نمک پنج گرم است. این درحالیست که میزان مصرف نمک در کشور 2 تا 3 برابر این مقدار برآورد شده است. نمک دریافتی شامل نمک نمکدان، نمک موجود در مواد غذایی و نمک اضافه شده به غذا در زمان طبخ است.
مصرف زیاد نمک یا غذاهای شور چه عوارضی را به دنبال دارد؟
در صورتی که نمک به مقدار مناسب مصرف شود و کلیه ها هم سالم بوده و عملکرد خوبی داشته باشند نمک مورد نیاز بدن تامین می شود، اما در صورت تداوم مصرف زیاد نمک و مواد شور و یا اختلال در کارکرد کلیه ها یا یکی از سیستم های مربوط به دفع،نمک اضافی موجب تجمع آب در بدن شده و ایجاد ورم در تمام و یا قسمت هایی از بدن می شود.
مصرف زیاد نمک و غذاهای شور از عوامل موثر بر افزایش فشار خون و بروز بیماری های قلبی – عروقی به ویژه در افرادی که سابقه این بیماری ها را در خود یا خانواده دارند، می شود. طبق تحقیقات مشخص شده است که دریافت زیاد نمک علاوه بر افزایش فشار خون، اثرات مضر دیگری نظیر سکته قلبی، پوکی استخوان، سرطان معده، آسم و ... نیز بر سلامت دارند.
- مصرف زیاد نمک و سکته های قلبی
مقدار مصرف نمک با میزان شیوع سکته قلبی در جامعه مرتبط است. علاوه بر اینکه نمک باعث افزایش فشار خون می شود، به نظر می رسد به طور مستقیم و بدون اینکه اثری بر فشار خون داشته باشد، باعث سکته قلبی نیز می شود.
- نمک و سرطان معده
کاهش مصرف نمک، خطر شیوع سرطان معده را کاهش می دهد. در مطالعه کشورهای مختلف در جهان، ارتباط نزدیکی بین مقدار مصرف نمک و تعداد افراد مبتلا به سرطان معده آشکار شده است. در مناطقی که مردم نمک کم مصرف می کنند، شیوع سرطان معده کمتر است.
- ارتباط مصرف زیاد نمک و پوکی استخوان
نمک زیاد، کلسیم را از استخوان ها جدا می کند و باعث دفع آن از ادرار می شود. به همین دلیل باعث نازک شدن و پوکی استخوان می شود، در نتیجه با افزایش سن، استخوان ها به راحتی می شکنند. برای کاهش خطر پوکی استخوان، مصرف نمک باید کاهش یابد.
- مصرف زیاد نمک و آسم
مصرف نمک زیاد، شرایط آسم را تشدید می کند، یعنی اگر مستعد ابتلا به آسم هستید، به طور غیرمستقیم، بیماری شما را وخیم تر می کند. مطالعات متعدد نشان داده اند که کاهش مصرف نمک، همراه با سایر عوامل درمانی آسم، در بهبود این بیماری موثر و مفید است.
- نگهداری مایعات بدن
مصرف نمک زیاد، باعث افزایش احتباس مایعات در بدن می شود.کاهش مصرف نمک در این شرایط، حدود 2 لیتر از مایعات بدن (2کیلوگرم از وزن بدن) را کاهش می دهد. در بسیاری از زنان که دچار ورم قوزک پا و تنگ شدن انگشتر در دست شان هستند، با کاهش مصرف نمک در غذای خود، ورم بسیار کاهش می یابد.
چگونه نمک کمتری مصرف کنیم؟
شما به روش های زیر می توانید نمک کمتری مصرف کنید:
1- غذاهای کم نمک را انتخاب کنید و یا غذاها را با مقدار نمک کمتری تهیه کنید.
2- سر سفره غذا نمکدان را حذف کنید.
3- برای طعم دادن به غذاها، به جای نمک از چاشنی هایی مانند سرکه، آبلیمو، سیر، پیاز، سبزی های معطر و سایر ادویه ها استفاده کنید.
4- تا حد امکان از مصرف غذاهای صنعتی (غذاهای آماده و کنسروها) که نمک زیادی دارند اجتناب کنید.
5- سعی کنید نان های کم نمک یا بی نمک استفاده کنید.توجه داشته باشید که مقدار نمک موجود در نان معمولا زیاد است.
6- سعی کنید مواد غذایی تازه و طبیعی بخورید و مصرف مواد غذایی شور، دودی و ترشی ها را کاهش دهید.
7- برای کم کردن مقدار نمک پنیرها، آنها را قبل از مصرف در آب بخیسانید.
8- برچسب های روی بسته مواد غذایی را برای دانستن مقدار سدیم (ماده اصلی نمک) مواد غذایی، مطالعه کنید.
9- آجیل ها و مغزها (مانند بادام و پسته) را بصورت بی نمک یا خام (شور نشده) مصرف کنید.
10- مهمترین دلایل مصرف زیاد نمک، عادت به طعم شور است. پس مطمئن باشید با کم کردن مقدار نمک مصرفی خود، در طول زمان به طعم کم نمک هم عادت می کنید.
گردآوری : بخش سلامت بیتوته
منابع :
.pezeshk.us
salamatnews.com
برای کاهش مضرات امواج موبایل مدت زمان مکالمه با تلفن همراه تان را کاهش دهید
راههای کاهش مضرات امواج موبایل
حتما دلتان نمی خواهد طی صحبت های طولانی با موبایل تحت تاثیر امواج خطرناک این وسیله قرار بگیرید. چون نمی شود استفاده از موبایل را کنار گذاشت، باید بدانید که چگونه می توانید آثار زیانبار تلفن همراه تان را کاهش دهید.
1- مدت زمان مکالمه تان را کاهش دهید.
بهترین راهکار برای کاهش مضرات امواج موبایل این است که مدت زمان مکالمه با تلفن همراه تان را کاهش دهید. مطالعات نشان می دهد اگر شما بیش از دو دقیقه با موبایل صحبت کنید، امواج مغزی شما تحت تاثیر امواج تلفن همراه قرار می گیرد.
2- کودکان فقط در مواقع ضروری از تلفن همراه استفاده کنند
برای کاهش مضرات امواج موبایل در کودکان باید آنها فقط در موقع ضروروی با موبایل صحبت کنند. به هیچ وجه درست نیست که کودکان یک تلفن همراه مخصوص خودشان داشته باشند، چون مغز کودکان در حال رشد بوده و اثر امواج تلفن همراه بر آنها پنج برابر بیشتر است.
3- تلفن همراه را در جیب شلوارتان و یا روی کمربندتان قرار ندهید.
برای در امان ماندن از مضرات امواج موبایل بهتر است تلفن همراه را در جیب شلوارتان قرار ندهید، چون بافت های بخش پایینی بدن بیشتر از بافت های سر و صورت، اشعه های مضر موبایل را جذب کرده و آسیب می بینند. نتایج یک مطالعه نشان می دهد مردانی که تلفن همراه را در جیب شلوارشان قرار می دهند، تعداد اسپرم هایشان 30 درصد کاهش پیدا کرده و دچار عقیمی موقت می گردند.
4- اول بگذارید ارتباط برقرار شود.
وقتی شماره گرفتید، اجازه دهید اول ارتباط با طرف مقابل برقرار شود، سپس موبایل را روی گوش تان قرار دهید. در این صورت کمتر تحت اشعه مضر آن قرار می گیرید. شما می توانید برقرار شدن ارتباط را روی صفحه تلفن همراه تان ببینید.
5- از هدست استفاده کنید.
برای اینکه امواج تلفن همراه هنگامی که آن را روی گوش تان قرار داده اید مغز شما را نشانه نروند، باید آن را از سرتان دور کنید.
بهترین کار برای در امان ماندن از مضرات امواج موبایل این است که به جای قرار دادن تلفن همراه روی گوش تان، از یک «هندزفری» یا «هدست» سیم دار استفاده کنید. این کار موجب می شود امواج موبایل به سمت مغز شما نیایند.
بهترین کار برای در امان ماندن از مضرات امواج موبایل این است که از هندزفری استفاده کنید
6- تلفن همراه تان را داخل پوشش های فلزی قرار ندهید.
برای کاهش مضرات موبایل بهتر است برای موبایلتان پوشش های فلزی نخرید. این محفظه های فلزی مانند یک گیرنده عمل کرده و اثر امواج تلفن همراه را که به سمت بدن شما می آیند، تشدید و منعکس می کنند.
7- تلفن همراهی با میزان اِس.اِی.آر پایین تر (جذب پایین اشعه برای بدن) بخرید.
هنگام خرید تلفن همراه به میزان اِس.اِی.آر آن توجه کنید. این عدد به طور معمول به وسیله شرکت سازنده تلفن همراه روی گوشی و یا کاتالوگ آن درج می شود و نشان می دهد که هنگام استفاده از تلفن همراه چه مقدار از امواج جذب بدن شما می شود. هر چه این عدد در یک گوشی تلفن همراه پایین تر باشد، آن گوشی ایمن تر است.
8- از اسپیکر یا پخش صدا استفاده کنید.
برای کاهش تماس با امواج مضر تلفن همراه، هنگام صحبت کردن با آن، از اسپیکر یا پخش صدا استفاده کنید. فراموش نکنید در این شرایط تلاش کنید تا می توانید تلفن همراه را دورتر از بدن تان قرار دهید. با بیشتر شدن فاصله، میزان امواج الکترومغناطیس به میزان زیادی کاهش می یابد.
9- از آنتی اکسیدان ها استفاده کنید.
برای کاهش مضرات امواج موبایل از آنتی اکسیدان ها استفاده کنید. آنتی اکسیدان ها موادی در بدن هستند که از پیری پیشگیری می کنند و برای سلامت بدن بسیار ضروری هستند. امواج تلفن همراه می توانند این ترکیبات حیاتی بدن را از بین ببرند و فرمول شیمیایی آنها را بشکنند. بنابراین چون در طول روز شما مدت زیادی تحت تابش این اشعه های مضر قرار می گیرید، خوب است روزانه از موادغذایی حاوی آنتی اکسیدان بیشتری استفاده کنید.
برای کاهش مضرات امواج موبایل از آنتی اکسیدان ها استفاده کنید
10- جلوی آنتن موبایلتان را نپوشانید.
مسدود کردن آنتن موبایل هنگام استفاده از آن، مقدار پرتوهای جذب شده از طریق مغز را افزایش می دهد. این کار موجب می شود کارایی تلفن همراه کاهش یابد و موجب شود موبایل از نیروی بیشتری برای ایجاد کیفیت بیشتر استفاده کند و پرتوهای بیشتری را منتشر کند، پس برای در امان ماندن از خضرات امواج موبایل از انجام این کار خودداری کنید.
11- در منزل موبایل را دور از خود قرار دهید
بهتر است موبایل را هنگام خواب دور از خودتان قرار دهید. همچنین در حالت آنتن دهی بالای موبایل در محل سکونت یا محل کار و داشتن علائمی نظیر سردرد، وزوز گوش، اضطراب، عدم کیفیت خواب خوب مثل بی خوابی یا کابوس، سوزش چشم ، فشار خون بالا و یا حالت گُر گرفتگی، اضطراب و دلهره، تپش نامنظم قلب، استرس و پرخاشگری به احتمال زیاد در معرض امواج قوی الکترومغناطیس قرار دارید. بهتر است نسبت به شناسایی و ایزوله کردن محیط خود در برابر امواج بالا اقدام نمایید.
12- امواج موبایل برای خانم های باردار خطرناک است
امواج بالای موبایل، آسیب جدی به سلول های در حال شکل گیری و دی ان ای جنین وارد می نماید. لذا بهتر است خانم های باردار در طول ایام بارداری برای در امان ماندن از خطرات موبایل، آن را از خود دور نگه دارند، خصوصا در هنگام زنگ خوردن موبایل یا برقرار شدن تماس که بیشترین میزان موج را دارا می باشد، موبایل در نزدیکی بدن آنها نباشد.
13- مضرات موبایل برای افراد با بیماری های خاص
امواج الکترومغناطیس تاثیرات مخربی بر روی سلول های ضعیف گذاشته و می تواند در پیشرفت بیماری و طولانی شدن درمان آن تاثیر بگذارد.
لذا بهتر است افراد با بیماری های خاص خصوصا تومور، ام اس، لوسمی، اختلالات خونی و قلبی و کلیوی یا افرادی که پروتز یا قعطه فلزی در بدن دارند، از موبایل و امواج الکترو مغناطیس دوری نمایند.
14- افزایش مضرات امواج موبایل در وسیله نقلیه
موبایل در حال حرکت به میزان چند برابر آلودگی موجی تولید می نماید. همچنین به دلیل وجود دیواره های فلزی در خودرو، امواج در داخل خودرو محبوس شده و باعث جذب و نفوذ بیشتر امواج به بدن می گردد. همچنین استفاده طولانی مدت از موبایل هنگام رانندگی باعث بروز سردرد، سرگیجه، اختلال در هوشیاری و واکنش سریع راننده می گردد.
مضرات امواج موبایل در وسایل نقلیه بر بدن انسان بیشتر است
15- تاثیر بد موبایل بر برخی تجهیزات پزشکی
استفاده از تلفن همراه در کنار تخت بیماران و یا تجهیزات پزشکی خطرناک است. سازمان جهانی بهداشت یک سری وسایل و تجهیزات پزشکی را مشخص کرده است که موبایل و سیستم های وایرلس از فواصل نزدیک می تواند روی آنها تأثیر بد بگذارد.
16- خطرات استفاده از موبایل در پمپ بنزین
امواج موبایل به دلیل داشتن پرتوهای قوی امواج الکترومغناطیس می تواند با برخورد به اشیای فلزی حالت جرقه ایجاد نماید. موارد بسیار زیادی از انفجار خودروهای در حال سوختگیری، به دلیل استفاده از موبایل در جایگاه سوخت بوده که پرتوها با ایجاد جرقه در محل بخارهای بنزین، باعث انفجار و شعله وری محل گردیدند.
17- اثرات مخرب موبایل بر ضربان قلب
قرارگیری موبایل بر روی قلب باعث ایجاد اختلال و بی نظمی در ضربان قلب شده و در بلندمدت می تواند اثرات مخربی بر نظم قلب به جا بگذارد. بهتر است موبایل با اعضای اصلی بدن مانند قلب، سر و اندام پایین تنه فاصله داشته باشد.
همچنین زنگ خوردن موبایل در نزدیکی کارت های اعتباری مغناطیسی نیز می تواند باعث اختلال در کارایی آنها گردد.
18- موبایل و استفاده از اینترنت
اتصال به اینترنت موبایل، امواج الکترومغناطیسی را چندین برابر می کند.
بهتر است در موارد ضروری از اینترنت موبایل استفاده کنید و بعد از استفاده، در حالت خاموش قرار دهید و یا بهتر است در مواقع لزوم از وایفای موبایل بجای اینترنت سیم کارت استفاده کنید.
19- ارتباط موبایل با تومور مغزی
پژوهشگران علوم پزشکی در موسسه ملی بهداشت آمریکا اعلام کردند افرادی که از گوشی های تلفن همراه استفاده می کنند، پنج برابر بیشتر در خطر ابتلا به انواع تومورهای مغزی قرار دارند.
همچنین بر اساس تحقیق سازمان ملل، افرادی که طی ده سال روزانه نیم ساعت به طور مداوم با تلفن همراه صحبت کرده اند، دچار تومور مغزی از نوع گلیوما (تومور بدخیم سیستم عصبی مرکزی) می شوند. امواج مغناطیسی تلفن همراه روی جریان خون مغز و DNA سلول ها تاثیر می گذارد و باعث ابتلا به تومور مغزی می شود، اما افرادی که برای صحبت طولانی با تلفن همراه از هندزفری استفاده کرده اند، کمتر دچار تومور مغزی شده اند.
20- استفاده از پیام یا تلفن ثابت به جای تماس
برای در امان ماندن از مضرات اموج موبایل فقط در مواقع ضروری از آن استفاده کنید و بیشتر از تلفن ثابت و یا ارسال پیامک استفاده نمایید. البته در این کار هم نباید زیاده روی کنید تا دچار بیماری "گردن پیامکی" نشوید.
منبع : tebyan.net
مدل ها و ورزشکاران همیشه کربوهیدرات ها را به کمترین میزان مصرف می کنند که کاری بسیار اشتباه اسـت و ممکن اسـت به قیمت از دست رفتن سلامتی آن ها تمام شود. بسیاری از افراد در تلاش برای داشتن بدنی تراشیده، کربوهیدرات را کاملاً از برنامه خود حذف میکنند به عنوان مثال ورزشکاران و مدلهای فیتنس رژیم غذایی با پروتئین بالا و کم کربوهیدرات برای کاهش وزن انتخاب میکنند.
در مطلبی که اخیراً منتشر کردیم (آیا قطع مصرف کربوهیدارت برای کاهش وزن کار درستی اسـت؟) به این نکته اشاره شد که حذف کربوهیدرات از رژیم غذایی کار درستی نیست، اما سوال شما این بود پس چه نوع کربوهیدراتی مصرف کنیم؟
رژیم غذایی با کربوهیدرات کم منجر به کاهش وزن میشود. اما آیا شما با قطع کربوهیدرات بازهم شاهد کاهش وزن خواهید بود؟ نتایج تحقیقات معتبر و علمی توصیه میکنند رژیم غذایی باید از حذف کامل کربوهیدرات به کربوهیدرات کند هضم تغییر یابد
چرا به کربوهیدرات نیاز دارید؟
کتابهای تغذیه به ۲ دلیل بر کربوهیدرات تمرکز میکنند. اول، کربوهیدرات قند خون را بالا میبرد که متعاقباً انسولین بالا میرود. دوم، رژیم غذایی گرفتن زمانی آسان اسـت که تمام کاری که باید انجام دهید خوردن یا نخوردن یک نوع ماده غذایی بخصوص باشد. یعنی نیازی به ارزیابی گرسنگی،
محاسبه کالری، نظارت بر مقدار و حجم غذا و خواندن برچسب بسته بندی غذاها نیست. به سادگی ماده غذایی را حذف کنید، کالری ورودی را پایین برده و وزن خود را کاهش دهید.
انسولین
بیوشیمی نهفته پشت متابولیسم کربوهیدرات هورمون انسولین را شامل میشود. انسولین از لوزالمعده ترشح میشود. نوع و مقدار کربوهیدرات مصرف شده بر مقدار ترشح انسولین تأثیر مستقیم دارد. تصور کنید بعد از مصرف غذای پر کربوهیدرات در منزل نشسته و در حال انجام فعالیتی که نیاز به مصرف کالری چندانی ندارد هستید.
گلوکز خون که اولین و مهمترین عامل افزایش انسولین اسـت، افزایش مییابد. انسولین ترشح شده ناشی از افزایش گلوکز خون، به مصرف و ذخیره گلوکز کمک میکند. اگر عضلات به سوخت نیاز نداشته باشند، بدن طی چند مرحله فرایند، گلوکز را به گلیکوژن و چربی تبدیل کرده و در عضلات و سلولهای چربی ذخیره میشوند.
انسولین جدا از وظایف، از فعالیت لیپاز حساس به هورمون جلوگیری میکند. این هورمون مسئول خارج کردن چربی از بافت چربی برای استفاده به عنوان انرژی اسـت. پس یعنی انسولین یک شمشیر دو لبه اسـت.تاکنون شاید تصمیم گرفته باشید کربوهیدرات را از رژیم خود حذف کنید.
به هر حال انسولین نه تنها مسئول حمل و نقل و سوخت و ساز کربوهیدرات، تولید بافت چربی و جلوگیری از سوخت و ساز چربی اسـت بلکه به آمینواسیدها کمک کرده تا وارد سلول عضلانی شوند و سنتز پروتئین را ارتقا میبخشد.اگر تصور میکنید کربوهیدرات دشمن شماره یک شماست، اشتباه میکنید
عملکرد و اجرای ورزشی رابطه مستقیم به مقدار ذخیره گلیکوژن عضلات دارد. اگر کربوهیدرات رژیم غذایی را حذف کنید یا خیلی کم کنید در نتیجه ذخایر گلیکوژن عضلات به شدت پایین خواهد آمد. ذخیره گلیکوژن عضلات را به باک بنزین تشبیه کنید. هر چقدر باک پر بنزین باشد مسافت بیشتری میتوانید بروید. همینطور اگر ذخایر گلیکوژن عضلات بیشتر و غنیتر باشد شما طولانیتر و با شدت بیشتری میتوانید ورزش کنید.
راه حل کربوهیدرات کند هضم
حذف کامل کربوهیدرات باعث نقص و مشکل در تمرینات میشود و همچنین امکان صرف غذایی لذیذ را از شما میگیرد. میتوانید کربوهیدرات را در رژیم غذایی حذف نکرد اما باید نوع و مقدار آن را تغییر دهید. در میان انواع مختلف کربوهیدرات با فیبر بالا و گلیسمی پایین انتخاب کنید.
اما فیبر انرژی لازم برای یک جلسه تمرین تناوبی یا تمرین با وزنه برای بدن شما را فراهم نمیکند زیرا فیبر انرژی در خود ندارد. فیبر تنها باعث افزایش حجم در غذا شده و ۱۰ الی ۱۵ برابر وزن خود آب دارد. این حجم زیاد فیبر خطر ابتلا به یبوست، بواسیر، سرطان روده بزرگ، دیورتیکولوز و توانایی بدن در جذب برخی سمهای ترکیبی بخصوص را کاهش میدهد.
غذاهای حاوی کربوهیدرات پیچیده شامل غلات، انواع لوبیا، نان سبوسدار و سبزیجات هستند این غذاها حاوی مقدار زیاد و متنوع ویتامین و مواد معدنی نیز میباشند.
چرا باید غذایی با شاخص گلیسمی پایین انتخاب کنید؟
شاخص گلیسمی یک اندازه گیری اسـت که مشخص میکند غذا چقدر سریع سطح گلوکز خون را بالا میبرد، مانند نان سفید یا گلوکز خالص. غذاهایی که شاخص گلیسمی پایینی دارند به آرامی هضم و جذب میشوند و سطح گلوکز و انسولین خون را به اندازه غذاهای با گلیسمی بالا افزایش نمیدهند.
نتایج تحقیقات مختلف در مورد اثر غذاهای با گلیسمی پایین بر ترکیب بدنی مخصوصاً اکسیداسیون چربی انجام گرفته اسـت. نتایج تحقیقات بر حیوانات مختلف به طور قطع حاکی از کاهش چربی بدن بوده اسـت. اما در مورد تحقیقات انسانی نتایج ضد و نقیض اسـت. نتایج برخی تحقیقات دال بر کاهش چربی بدن و نتایج برخی بدون تغییر بوده اسـت.
تفاوت تحقیقات حیوانی با انسانی در این اسـت که تغذیه حیوانات در آزمایشگاه توسط محقق کاملاً تحت کنترل و بررسی اسـت در حالیکه تغذیه آزمودنیهای انسانی به سختی قابل کنترل بوده یا اصلاً قابل کنترل نیست.برخی تحقیقات مدعی هستند شاخص گلیسمی غذا یک فاکتور با ارزش برای انتخاب رژیم غذایی اسـت.
در یک تحقیق غلظت قند خون بعد از مصرف صبحانه حاوی غذاهای با گلیسمی بالا و گلیسمی پایین در بین زنان بررسی شد. نتایج حاکی از غلظت قند خون و انسولین پایینتر در بین زنانی بود که صبحانه با گلیسمی پایین مصرف کرده بودند. همچنین در این گروه غلظت اسیدهای چرب آزاد بعد از مصرف صبحانه با گلیسمی پایین بالاتر بود. غذاهای حاوی گلیسمی پایین غنی از فیبر هستند که آزادسازی قند در خون را کند میکند.
در یک مطالعه دیگر هفت زن بزرگسال ۴ وعده غذایی با شاخص گلیسمی بالا و پایین در طول روز مصرف کردند که کالری لازم برای حفظ وزن در طول ۲۰ روز را مهیا میکرد. آزمودنیها سه جلسه ۲۰ دقیقهای در طول هفته ورزش میکردند. مصرف غذا با شاخص گلیسمی پایین منتج به سطح گلوکز و انسولین خون پایینتر و کاهش وزن معنادار تر در طول ۲۰ روز شد.
در پایان ذکر این نکته ضروری اسـت که نوع و مقدار کربوهیدرات با کاهش یا افزایش وزن رابطه مستقیم دارد. بهترین انتخاب شما باید غذاهای کربوهیدرات با شاخص گلیسمی پایین باشد.
شیوع عفونت گوش در دورانی کودکی به قدری اسـت که آن را پس از سرماخوردگی در جایگاه دوم مشکلات کودکان قرار داده اسـت، محققان می گویند استفاده از ژل های آنتی بیوتیک می تواند این مشکل را افزایش دهد.
به نقل از اراند و ورلد، محققان می گویند از آن جا که دریافت داروهای خوراکی آنتی بیوتیک، والدین کودکان خردسال را دچار زحمت می کند، آنها معمولا ترجیح می دهند از ژل های آنتی بیوتیک برای استفاده درمانی در زمان بروز بیماری کودکشان، بویژه برای مقابله با عفونت گوش میانی، استفاده کنند. بر همین اساس ژل های جدید روزبروز جای بیشتری در میان داروها برای خود باز می کنند؛ اما بتازگی معلوم شده که چنین رویکردی ممکن اسـت سبب گسترش عفونت های گوش و بدتر از آن، بروز مقاومت دارویی در برابر عفونت شود.
این نظر پس از آن اعلام شد که محققان اطلاعاتی در این زمینه را در بیمارستان کودکان بوستون در امریکا مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که درمان ناقص و عود مکرر گوش میانی (اوتیت میانی) در ۴۰ درصد از کودکان، ۴ بار یا بیشتر بروز کرده اسـت.
دوز بالای آنتی بیوتیک برای گوش، عوارض جانبی دارویی نیز، همچون اسهال، جوشدانه، و برفک دهانی را شایع می کند. جزئیات بیشتری از یافته های این تحقیق در Science Translational Medicine منتشر شده اسـت.
مدل ها و ورزشکاران همیشه کربوهیدرات ها را به کمترین میزان مصرف می کنند که کاری بسیار اشتباه اسـت و ممکن اسـت به قیمت از دست رفتن سلامتی آن ها تمام شود. بسیاری از افراد در تلاش برای داشتن بدنی تراشیده، کربوهیدرات را کاملاً از برنامه خود حذف میکنند به عنوان مثال ورزشکاران و مدلهای فیتنس رژیم غذایی با پروتئین بالا و کم کربوهیدرات برای کاهش وزن انتخاب میکنند.
در مطلبی که اخیراً منتشر کردیم (آیا قطع مصرف کربوهیدارت برای کاهش وزن کار درستی اسـت؟) به این نکته اشاره شد که حذف کربوهیدرات از رژیم غذایی کار درستی نیست، اما سوال شما این بود پس چه نوع کربوهیدراتی مصرف کنیم؟
رژیم غذایی با کربوهیدرات کم منجر به کاهش وزن میشود. اما آیا شما با قطع کربوهیدرات بازهم شاهد کاهش وزن خواهید بود؟ نتایج تحقیقات معتبر و علمی توصیه میکنند رژیم غذایی باید از حذف کامل کربوهیدرات به کربوهیدرات کند هضم تغییر یابد
چرا به کربوهیدرات نیاز دارید؟
کتابهای تغذیه به ۲ دلیل بر کربوهیدرات تمرکز میکنند. اول، کربوهیدرات قند خون را بالا میبرد که متعاقباً انسولین بالا میرود. دوم، رژیم غذایی گرفتن زمانی آسان اسـت که تمام کاری که باید انجام دهید خوردن یا نخوردن یک نوع ماده غذایی بخصوص باشد. یعنی نیازی به ارزیابی گرسنگی،
محاسبه کالری، نظارت بر مقدار و حجم غذا و خواندن برچسب بسته بندی غذاها نیست. به سادگی ماده غذایی را حذف کنید، کالری ورودی را پایین برده و وزن خود را کاهش دهید.
انسولین
بیوشیمی نهفته پشت متابولیسم کربوهیدرات هورمون انسولین را شامل میشود. انسولین از لوزالمعده ترشح میشود. نوع و مقدار کربوهیدرات مصرف شده بر مقدار ترشح انسولین تأثیر مستقیم دارد. تصور کنید بعد از مصرف غذای پر کربوهیدرات در منزل نشسته و در حال انجام فعالیتی که نیاز به مصرف کالری چندانی ندارد هستید.
گلوکز خون که اولین و مهمترین عامل افزایش انسولین اسـت، افزایش مییابد. انسولین ترشح شده ناشی از افزایش گلوکز خون، به مصرف و ذخیره گلوکز کمک میکند. اگر عضلات به سوخت نیاز نداشته باشند، بدن طی چند مرحله فرایند، گلوکز را به گلیکوژن و چربی تبدیل کرده و در عضلات و سلولهای چربی ذخیره میشوند.
انسولین جدا از وظایف، از فعالیت لیپاز حساس به هورمون جلوگیری میکند. این هورمون مسئول خارج کردن چربی از بافت چربی برای استفاده به عنوان انرژی اسـت. پس یعنی انسولین یک شمشیر دو لبه اسـت.تاکنون شاید تصمیم گرفته باشید کربوهیدرات را از رژیم خود حذف کنید.
به هر حال انسولین نه تنها مسئول حمل و نقل و سوخت و ساز کربوهیدرات، تولید بافت چربی و جلوگیری از سوخت و ساز چربی اسـت بلکه به آمینواسیدها کمک کرده تا وارد سلول عضلانی شوند و سنتز پروتئین را ارتقا میبخشد.اگر تصور میکنید کربوهیدرات دشمن شماره یک شماست، اشتباه میکنید
عملکرد و اجرای ورزشی رابطه مستقیم به مقدار ذخیره گلیکوژن عضلات دارد. اگر کربوهیدرات رژیم غذایی را حذف کنید یا خیلی کم کنید در نتیجه ذخایر گلیکوژن عضلات به شدت پایین خواهد آمد. ذخیره گلیکوژن عضلات را به باک بنزین تشبیه کنید. هر چقدر باک پر بنزین باشد مسافت بیشتری میتوانید بروید. همینطور اگر ذخایر گلیکوژن عضلات بیشتر و غنیتر باشد شما طولانیتر و با شدت بیشتری میتوانید ورزش کنید.
راه حل کربوهیدرات کند هضم
حذف کامل کربوهیدرات باعث نقص و مشکل در تمرینات میشود و همچنین امکان صرف غذایی لذیذ را از شما میگیرد. میتوانید کربوهیدرات را در رژیم غذایی حذف نکرد اما باید نوع و مقدار آن را تغییر دهید. در میان انواع مختلف کربوهیدرات با فیبر بالا و گلیسمی پایین انتخاب کنید.
اما فیبر انرژی لازم برای یک جلسه تمرین تناوبی یا تمرین با وزنه برای بدن شما را فراهم نمیکند زیرا فیبر انرژی در خود ندارد. فیبر تنها باعث افزایش حجم در غذا شده و ۱۰ الی ۱۵ برابر وزن خود آب دارد. این حجم زیاد فیبر خطر ابتلا به یبوست، بواسیر، سرطان روده بزرگ، دیورتیکولوز و توانایی بدن در جذب برخی سمهای ترکیبی بخصوص را کاهش میدهد.
غذاهای حاوی کربوهیدرات پیچیده شامل غلات، انواع لوبیا، نان سبوسدار و سبزیجات هستند این غذاها حاوی مقدار زیاد و متنوع ویتامین و مواد معدنی نیز میباشند.
چرا باید غذایی با شاخص گلیسمی پایین انتخاب کنید؟
شاخص گلیسمی یک اندازه گیری اسـت که مشخص میکند غذا چقدر سریع سطح گلوکز خون را بالا میبرد، مانند نان سفید یا گلوکز خالص. غذاهایی که شاخص گلیسمی پایینی دارند به آرامی هضم و جذب میشوند و سطح گلوکز و انسولین خون را به اندازه غذاهای با گلیسمی بالا افزایش نمیدهند.
نتایج تحقیقات مختلف در مورد اثر غذاهای با گلیسمی پایین بر ترکیب بدنی مخصوصاً اکسیداسیون چربی انجام گرفته اسـت. نتایج تحقیقات بر حیوانات مختلف به طور قطع حاکی از کاهش چربی بدن بوده اسـت. اما در مورد تحقیقات انسانی نتایج ضد و نقیض اسـت. نتایج برخی تحقیقات دال بر کاهش چربی بدن و نتایج برخی بدون تغییر بوده اسـت.
تفاوت تحقیقات حیوانی با انسانی در این اسـت که تغذیه حیوانات در آزمایشگاه توسط محقق کاملاً تحت کنترل و بررسی اسـت در حالیکه تغذیه آزمودنیهای انسانی به سختی قابل کنترل بوده یا اصلاً قابل کنترل نیست.برخی تحقیقات مدعی هستند شاخص گلیسمی غذا یک فاکتور با ارزش برای انتخاب رژیم غذایی اسـت.
در یک تحقیق غلظت قند خون بعد از مصرف صبحانه حاوی غذاهای با گلیسمی بالا و گلیسمی پایین در بین زنان بررسی شد. نتایج حاکی از غلظت قند خون و انسولین پایینتر در بین زنانی بود که صبحانه با گلیسمی پایین مصرف کرده بودند. همچنین در این گروه غلظت اسیدهای چرب آزاد بعد از مصرف صبحانه با گلیسمی پایین بالاتر بود. غذاهای حاوی گلیسمی پایین غنی از فیبر هستند که آزادسازی قند در خون را کند میکند.
در یک مطالعه دیگر هفت زن بزرگسال ۴ وعده غذایی با شاخص گلیسمی بالا و پایین در طول روز مصرف کردند که کالری لازم برای حفظ وزن در طول ۲۰ روز را مهیا میکرد. آزمودنیها سه جلسه ۲۰ دقیقهای در طول هفته ورزش میکردند. مصرف غذا با شاخص گلیسمی پایین منتج به سطح گلوکز و انسولین خون پایینتر و کاهش وزن معنادار تر در طول ۲۰ روز شد.
در پایان ذکر این نکته ضروری اسـت که نوع و مقدار کربوهیدرات با کاهش یا افزایش وزن رابطه مستقیم دارد. بهترین انتخاب شما باید غذاهای کربوهیدرات با شاخص گلیسمی پایین باشد.