کنار این زیباییهای طبیعی کویر ناگفتههای تاریخی بسیاری نیز در دل خود دارد. میلهای راهنما یکی از این دست است.
میلهای راهنما در ایران
در کویر مناظر زیبا و شگفتانگیزی وجود دارد که در هیچ جای دیگر نمیتوان دید. بیابانهای پوشیده از نمک، تپههای شنهای روان، آسمانی پر از ستاره که کمتر میتوان نشانی از آن در جای دیگر یافت. کنار این زیباییهای طبیعی کویر ناگفتههای تاریخی بسیاری نیز در دل خود دارد. میلهای راهنما یکی از این دست است.
کویر تنها شنزار و بیابان نیست. شهرها و روستاهایی که در حاشیه کویر برپا شدهاند، آثار معماری و باستانی بسیار باشکوه و دیدنی دارند که از ذوق، استعداد و نبوغ هنرمندان و معماران ایرانی حکایت میکنند.
در جاهای مختلف ایران، بناهای بلندی را میتوان یافت که پر از تزئینات جذاب و خاص هستند، معماری کاملی دارند و از طرفی تک و تنها افتادهاند. از همان ابتدای ساختشان بنایی مستقل بودهاند و ربطی به بنایی دیگر نداشتهاند.
همینقدر میدانیم که از میلهای راهنما در دوران باستان برای پیامرسانی، پست و راهنمایی راهها استفاده میشد؛ هر چند با وجود تزئینات عالی آنها باید در مورد کارکردشان بازنگری کرد.
مناره به معنای «محل نور»،
اسم دیگری برای میلهای راهنما و پیامرسانی است که با روشن کردن آتش بر بالای آن،
مسیر به مسافران نشان داده میشد و همچنین با استفاده از پرتوهای نور،
پیامهای رمزی به مناطق دورتر فرستاده میشد.
در ایران حدود سی میل یا مناره منفرد وجود دارد.
اغلب آنها متعلق به سدههای چهارم تا ششم است ,
برخی نسبت به دیگران از ویژگیهای معماری بیشتری برخوردارند.
همگی میلها یک پلکان برای بالا رفتن دارند ,
بعضیهاشان هم (مثل منار گار) دو پلکان مارپیچی و کاملا مجزا دارند.
در ورودی پلکان معمولا فاصله زیادی با سطح زمین دارد ,
دلیلش هم این است که هر کسی از آدم تا جانور، راحت نتواند وارد آن شود.
لکلکهای مهاجری که به خاطر بیماری از قافله عقب ماندهاند،
در بعضی از منارهها جاخوش میکنند.
آنها با ساختن لانهای روی منارهها تا سال دیگر منتظر میمانند.
ایده ال