۱۵سال است که از زنم کتک می‌خورم!

جام جم سرا: مرد که با سر و وضع آشفته وارد دادگاه خانواده شده بود، وقتی مقابل قاضی نشست، در تشریح علت درخواست جدایی‌اش گفت: دیگر خسته شده‌ام، شما را به خدا مرا از دست همسرم نجات دهید. قاضی که با شنیدن این حرف‌ها بسیار متعجب شده بود، همانطور که مرد را به آرامش دعوت می‌کرد، گفت: آرامش خود را حفظ کنید و بگویید چه اتفاقی افتاده که اینقدر پریشان احوال هستید.

مرد میانسال آهی کشید و در حالی که خود را روی صندلی جابه‌جا می‌کرد، گفت: «۱۵ سال قبل با دختر یکی از اقوام دور پدرم که ۹ سال از من کوچک‌تر بود و به تازگی در حوزه روان‌شناسی فارغ‌التحصیل شده بود، پیمان زناشویی بسته و او را با مهریه ۵۰۰ سکه طلا به عقد خود درآوردم. اما متاسفانه و برخلاف انتظارم، از‌‌ همان روزهای اول زندگی، متوجه تندخویی و عصبانیت همسرم شدم.

او ادامه داد: اوایل احساس می‌کردم، شاید به خاطر مشکلات کار و شروع زندگی مشترک به هم ریخته است، بنابراین به خود امید می‌دادم که به مرور زمان آرامش به زندگیمان بازمی‌گردد. اما حدود ۳ ماه بعد از ازدواج بر سر مسئله‌ای پیش پا افتاده بین من و همسرم جر و بحثی صورت گرفته که در کمال ناباوری او سیلی محکمی به صورتم زد که از تعجب خشکم زده بود!

به گزارش جام جم سرا، این مرد سپس به قاضی گفت: به قدری از این اتفاق شوکه بودم که قدرت انجام هیچ‌کاری را نداشتم. با این حال همسرم ضمن تهدید گفت که اگر بار دیگر فریادی سرش بکشم یا با او مخالفت کنم، باز هم کتکم خواهد زد. من که باز هم رفتار و حرف‌هایش را به حساب عصبانیت گذاشته بودم، سعی کردم ماجرای آن روز را برای همیشه فراموش کنم. اما چند روز بعد بر سر موضوع دیگری دوباره‌‌ همان رفتار خشن همسرم تکرار شد. در نتیجه تصمیم گرفتم تا از او جدا شوم و با سر و صورتی کبود به دادگاه رفته و دادخواست طلاق دادم. اما همسرم در دادگاه ابراز پشیمانی کرد و گفت سعی می‌کند این رفتار و حرکات ناپسندش را کنار بگذارد. بنابراین آشتی کرده به خانه برگشتم. غافل از اینکه چه سرنوشتی در انتظارم بود.

روز بعد وقتی از محل کارم به خانه برگشتم و از همسرم چای خواستم، ابتدا او را با سینی چای مقابلم دیدم، اما ناگهان و در کمال ناباوری استکان چای داغ را روی صورتم پاشید و با خونسردی گفت: این کار را کردم تا یاد بگیری دیگر برای فرار از زندگی و مشکلات به فکر طلاق و دادگاه نباشی! چند ماهی گذشت و همواره سعی کردم طوری رفتار کنم که عصبانی نشود تا اینکه متوجه شدم به زودی بچه‌دار می‌شویم، اما نه تنها از این موضوع خوشحال نشدم، بلکه دائم به این موضوع فکر می‌کردم که همسرم با این خلق و خو چگونه می‌خواهد فرزندمان را تربیت کند. از طرف دیگر با خود گفتم شاید با تولد فرزندمان خلق و خوی همسرم نیز عوض شود. اما سخت‌ در اشتباه بودم، چرا که همچنان رفتارهای پرخاشگرانه‌اش ادامه داشت. حالا هم حدود ۱۵ سال از زندگی مشترکمان گذشته، اما هیچ تغییری در او ایجاد نشده است. ضمن اینکه بر سر هر مسئله کوچکی که بر خلاف میلش باشد، مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرم. طوری که هیچ جای سالمی در بدنم ندارم و همه اعضای بدنم حداقل یک بار زیر ضربه‌های سنگین مشت و لگد همسرم شکسته و مدارکش هم موجود است!

مرد آه دیگری کشید و ادامه داد: «هفته گذشته به خاطر مشکلات کاری کمی دیر به خانه رسیدم، وقتی در را باز کردم، یک دفعه با چماق به طرفم حمله ور شد. من که دو پا داشتم، دو پای دیگر قرض کردم و به خانه مادرم پناه بردم. بالاخره پس از کلی فکر کردن تصمیم گرفتم تا تمام حق و حقوق او را یکجا و نقدی بپردازم و جانم را نجات دهم، بنابراین امروز به دادگاه آمدم تا دادخواست طلاق بدهم.»

قاضی پس از شنیدن اظهارات مرد میانسال به دلیل عدم حضور همسرش در دادگاه وقت دیگری را برای رسیدگی تعیین کرد تا پس از شنیدن حرف‌های زن در این باره تصمیم بگیرد. (آناج)

وقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورم!

به گزارش جام جم آنلاین ، افراد مبتلا به این اختلال دچار مشکل پرخوری هستند و پرخوری در این اختلال با افزایش اشتهای عادی متفاوت است. آنورکسیا و پرخوری عصبی در دختران شایع‌تر است، اما پرخوری دوره‌ای در دختران و پسران به طور یکسان شایع است.

هم پرخوری دوره‌ای و هم پرخوری عصبی با خوردن بسیار زیاد همراه است و فرد موقع خوردن، کنترل خود را از دست می‌دهد و در پرخوری عصبی افراد بعد از پرخوری، برای این که خود را از شر اضافه شدن وزنشان نجات دهند، خود را وادار به استفراغ کرده یا از داروهای ملین استفاده می‌کنند و به طور افراطی ورزش می‌کنند، اما افرادی که دچار پرخوری دوره‌ای هستند از بالا آوردن و داروهای ملین برای کنترل وزن خود استفاده نمی‌کنند و ممکن است برای حل مشکلشان رژیم بگیرند، اما رژیم آنها معمولا افراطی یا ناسالم است و تلاش آنها برای دنبال کردن روش‌های تغذیه سالم معمولا کوتاه مدت و ناموفق است.

علائم پرخوری وسواسی عبارتند از:

ـ غالبا مقدار بسیار زیادی غذا را به طور مکرر مصرف می‌کنند.

ـ حمله‌های خوردن بیش از دوبار در هفته و حداقل به مدت شش ماه وجود دارد.

ـ بسیار سریع می‌خورند و موقع کارها (مثل تماشای تلویزیون، انجام تکالیف مدرسه یا حتی صحبت کردن با تلفن) به خوردن ادامه می‌دهند.

ـ با این که احساس سیری می‌کنند، اما دست از خوردن نمی‌کشند.

ـ معمولا دچار اضافه وزن هستند یا چاق‌اند و مقدار کالری‌ای که مصرف می‌کنند از مقدار کالری‌ای که می‌سوزانند بیشتر است.

ـ احساس بدی نسبت به خود و اندامشان دارند و از چاق بودنشان ناراحت هستند.

ـ در مورد توقف خوردن کنترل ندارند.

ـ آرزو دارند اندام متناسبی داشته باشند و چاقی به آنها استرس می‌دهد.

ـ هنگام عصبانیت یا استرس به طور افراطی می‌خورند و خوردن برای آنها لذتبخش است.

ـ پس از خوردن‌های افراطی دچار عذاب وجدان و افسردگی می‌شوند.

ـ اعتماد به نفس پایینی دارند و از بیان رفتارهای غیرقابل کنترل خود در مورد خوردن اجتناب می‌کنند.

برای درمان لازم است علائم و مدت زمان ابتلا و علل ابتلا شناسایی شود. مداخلات پزشکی و دارویی متخصص تغذیه به فرد کمک می‌کند مشکلات فیزیولوژیک خود را برطرف کند. و درمان‌ها در حوزه روان‌شناختی هم به صورت انفرادی و هم درمان‌های گروهی اثر بخش است.

در حوزه فردی تکنیک‌های کاهش استرس و درمان‌های شناختی برای کاهش افسردگی و افکار ناکارآمد و بیمارگون و ارتقای اعتماد به نفس به فرد کمک می‌کند خودکنترلی بیشتری پیدا کند و الگوهای صحیح خوردن را جایگزین رفتارهای افراطی و غلط کند.

همچنین آگاهی و همراهی اعضای خانواده و اجتناب از سرزنش فرد مبتلا به اختلال، جزو عوامل تسهیل‌کننده برای درمان است.

دکتر مهرنوش دارینی

‌ روان‌شناس و مشاور

وقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورم!

[ad_1]

به گزارش جام جم آنلاین ، افراد مبتلا به این اختلال دچار مشکل پرخوری هستند و پرخوری در این اختلال با افزایش اشتهای عادی متفاوت است. آنورکسیا و پرخوری عصبی در دختران شایع‌تر است، اما پرخوری دوره‌ای در دختران و پسران به طور یکسان شایع است.

هم پرخوری دوره‌ای و هم پرخوری عصبی با خوردن بسیار زیاد همراه است و فرد موقع خوردن، کنترل خود را از دست می‌دهد و در پرخوری عصبی افراد بعد از پرخوری، برای این که خود را از شر اضافه شدن وزنشان نجات دهند، خود را وادار به استفراغ کرده یا از داروهای ملین استفاده می‌کنند و به طور افراطی ورزش می‌کنند، اما افرادی که دچار پرخوری دوره‌ای هستند از بالا آوردن و داروهای ملین برای کنترل وزن خود استفاده نمی‌کنند و ممکن است برای حل مشکلشان رژیم بگیرند، اما رژیم آنها معمولا افراطی یا ناسالم است و تلاش آنها برای دنبال کردن روش‌های تغذیه سالم معمولا کوتاه مدت و ناموفق است.

علائم پرخوری وسواسی عبارتند از:

ـ غالبا مقدار بسیار زیادی غذا را به طور مکرر مصرف می‌کنند.

ـ حمله‌های خوردن بیش از دوبار در هفته و حداقل به مدت شش ماه وجود دارد.

ـ بسیار سریع می‌خورند و موقع کارها (مثل تماشای تلویزیون، انجام تکالیف مدرسه یا حتی صحبت کردن با تلفن) به خوردن ادامه می‌دهند.

ـ با این که احساس سیری می‌کنند، اما دست از خوردن نمی‌کشند.

ـ معمولا دچار اضافه وزن هستند یا چاق‌اند و مقدار کالری‌ای که مصرف می‌کنند از مقدار کالری‌ای که می‌سوزانند بیشتر است.

ـ احساس بدی نسبت به خود و اندامشان دارند و از چاق بودنشان ناراحت هستند.

ـ در مورد توقف خوردن کنترل ندارند.

ـ آرزو دارند اندام متناسبی داشته باشند و چاقی به آنها استرس می‌دهد.

ـ هنگام عصبانیت یا استرس به طور افراطی می‌خورند و خوردن برای آنها لذتبخش است.

ـ پس از خوردن‌های افراطی دچار عذاب وجدان و افسردگی می‌شوند.

ـ اعتماد به نفس پایینی دارند و از بیان رفتارهای غیرقابل کنترل خود در مورد خوردن اجتناب می‌کنند.

برای درمان لازم است علائم و مدت زمان ابتلا و علل ابتلا شناسایی شود. مداخلات پزشکی و دارویی متخصص تغذیه به فرد کمک می‌کند مشکلات فیزیولوژیک خود را برطرف کند. و درمان‌ها در حوزه روان‌شناختی هم به صورت انفرادی و هم درمان‌های گروهی اثر بخش است.

در حوزه فردی تکنیک‌های کاهش استرس و درمان‌های شناختی برای کاهش افسردگی و افکار ناکارآمد و بیمارگون و ارتقای اعتماد به نفس به فرد کمک می‌کند خودکنترلی بیشتری پیدا کند و الگوهای صحیح خوردن را جایگزین رفتارهای افراطی و غلط کند.

همچنین آگاهی و همراهی اعضای خانواده و اجتناب از سرزنش فرد مبتلا به اختلال، جزو عوامل تسهیل‌کننده برای درمان است.

دکتر مهرنوش دارینی

‌ روان‌شناس و مشاور

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
وقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورم برخی افراد در مورد در همین زمینه وقتی عصبی می شوم غذا می خورم علیاریتا آخر عمر افسوس المپیک را می خورموقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورم …علائم پرخوری وسواسی ؛ وقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورموقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورمهم پرخوری دوره‌ای و هم پرخوری عصبی با خوردن بسیار زیاد همراه است و فرد موقع خوردن ‫وقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورم مجله خبری دابیحال جمشید مشایخی به دلیل مشکل ریوی نامساعد است گیتی رئوفی همسر جمشید مشایخی در گفتگو وقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورمبرخی افراد در مورد الگوهای غذا خوردن مشکل دارند و ممکن است دچار اختلالاتی شوند که در وقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورمپزشکی و سلامتپرخوری عصبی بولیمیا، بی‌اشتهایی عصبی آنورکسیا و اختلال پرخوری دوره‌ای پرخوری روزنامه جام جم وقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورم …وقتیعصبیمیشومغذامیخورمبرخی افراد در مورد الگوهای غذا خوردن مشکل دارند و ممکن است دچار اختلالاتی شوند که در وقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورمبه گزارش جام جم آنلاین ، افراد مبتلا به این اختلال دچار مشکل پرخوری هستند و پرخوری در میوه های فیبر دار بخوریدوقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورم عصرها یک ساعت خدایا چرا آب هم می‌خورم چاق می‌شم؟…مرتب سازی نتایج بر اساس تاریخ مرتبط بودن جستجو صفحه اصلی ‫رنگهای اشتها آورِ آشپزخانه مجله خبری دابیبیماری بی اشتهایی عصبی در کودکان وقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورم وقتی رنگ‌ها در خبرگزاری دانشجو با این پسر آهنربایی آشنا شوید …بااینپسرآهنرباییوقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورم چگونه همراه با ورزش غذا وقتی عصبی می‌شوم، غذا می واضح چگونه همراه با ورزش غذا بخوریم تا وزن کم کنیمچگونههمراهباورزشغذاچگونه همراه با ورزش غذا بخوریم تا وزن کم کنیم هنگامی که یک وقتی کیم گاهی گمان نمی‌کنیوقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورم اتفاقاتی که بعد از دو روز حمام نرفتن برای بدنتان رخ پریناز ایزدیارگلاب می‌خورم و می‌خـوابم عکس سبک می‌خورم و عصبی هستند غذا می مجبور می‌شوم وقتی غذای کم می خورم ولی لاغر نمی شوم استرس دارم، زیاد نان می‌خورم در ضمن، خیلی زود گرسنه می‌شوم برخی افراد وقتی در وقتی عینک آفتابی، چشم را کور می‌کندوقتی عینک آفتابی چشم را کور می چه فرقی می کند؟ وقتی راهی برای فرار وقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورم بعد از خوردن غذا این کارها را بهدادسلیمی از وزنه بیشتر از ببر می ترسم هر روز … بهدادسلیمی از وزنه بیشتر از ببر می ترسم هر روز حسرت المپیک را می خورم با این خوراکی ها خود را از استرس زیاد نجات دهیدوقتی عصبی می‌شوم، غذا می‌خورم جلوگیری از بیمارشدن با حجامت با این خوراکی ها خود