جام جم سرا: افرادی که از عارضه مذکور رنج میبرند اغلب از این وضعیت شکایت میکنند که هوای زیادی داخل دستگاه گوارششان حبس شده یا تصور میکنند توپ بسکتبال در شکمشان گیرافتاده یا این حس را دارند که قسمت میانی بدنشان مملو از آب شده است. به هر حال نفخ معده برای هیچکس تجربه خوشایندی نیست.
به نقل از «هلث»، متخصصان گوارش تاکید دارند که مشکل نفخ معده به ندرت حاکی از وجود مشکل جدی در بدن است و به طور معمول پس از گذشت چند ساعت برطرف میشود. برخی از عادات غلط و نادرست که عامل تشدید این مشکل هستند به شرح زیر است:
- تند غذا خوردن:
سرعت زندگی در عصر مدرن، افراد را مجبور میکند تمام کارهای خود را شتابزده انجام دهند. به هنگام غذا خوردن اغلب مقداری هوای تولیدکننده گاز معده نیز بلعیده میشود که همین امر موجب باد کردن معده میشود و هرچه سریعتر غذا میخورید هوای بیشتری میبلعید. با این حال هوای محبوس شده در معده تنها دلیل بروز نفخ معده نیست. زمانی که سریع غذا میخوریم، خوردنیها به خوبی جویده نمیشوند و این وضعیت موجب میشود قطعات بزرگتری از غذا به معده وارد شوند و هضم آنها مدت زمان بیشتری طول میکشد و این وضعیت نیز به نوبه خود به نفخ معده کمک میکند.
- عادت به مصرف نوشابه و نوشیدنیهای صنعتی:
مصرف نوشابه موجب میشود معده ورم کند چراکه حاوی شیرینکنندههای مصنوعی است که قابل هضم نیستند و اگر نوشابه، گازدار هم باشد این وضعیت تشدید میشود.
- مصرف زیاد نمک:
به گفته کارشناسان حتی سالمترین ساندویچها نیز حاوی سدیم هستند و مصرف نمک زیاد میتواند عامل نفخزا در معده باشد. مرکز کنترل و پیشگیری امراض آمریکا توصیه میکند میزان نمک مصرفی باید کمتر ۲۳۰۰ میلیگرم باشد تا از نفخ ناشی از مصرف سدیم جلوگیری شود.
- مصرف کلم خام:
با وجود آنکه کلم حاوی ویتامینهای ضروری برای بدن است اما مقدار زیادی فیبر خوراکی در آن وجود دارد و به همین دلیل تجزیه شدن آن به سختی انجام میشود و مصرف آن به صورت خام موجب ایجاد گاز در معده میشود.
- مصرف بیش از حد خوراکیهای بستهبندی:
این مواد حاوی سدیم هستند تا بتوان مدت زمان نگهداری آنها را افزایش داد و مصرف سدیم زیاد نیز به نوبه خود ایجادکننده نفخ در معده است. به همین دلیل کارشناسان تغذیه توصیه میکنند بهتر است به جای مصرف خوراکیهای فرآوری شده از خوراکیهای طبیعی که حاوی میزان سدیم پایین هستند، استفاده شود.
- مصرف خوراکیهای رژیمی و کمکالری:
قندهای مصنوعی در تولید انواع مواد خوراکی رژیمی همچون نوشیدنیها، آدامس و شکلات استفاده میشوند اما مصرف خوراکیهای بدون کالری یا کمکالری خود عوارضی به همراه دارد. در حالی که سازمان غذا و داروی آمریکا قندهایی با کالری صفر را جایگزین مناسبی میداند اما این قندها به شدت نفخزا هستند. شیرینکنندههای مصنوعی مدت زمان زیادی داخل معده معلق میمانند زیرا سیستم گوارشی قادر به هضم آنها نیست و همین امر موجب تورم و نفخ معده میشود.
- مصرف بیش از حد حبوبات:
انواع حبوبات شامل نخود، لوبیا و عدس منبع غنی از پروتئین گیاهی به حساب میآیند. متاسفانه کربوهیدراتهای موجود در حبوبات غیرقابل هضم هستند و به همین دلیل ویژگی نفاخ بودن از مشخصههای اصلی این گروه از موادغذایی است.
- جویدن آدامس یا مکیدن آبنبات:
جویدن آدامس یا مکیدن آبنبات سفت میتواند راه مناسبی برای کاهش وزن یا ترک سیگار باشد اما موجب میشود مقدار زیادی هوا وارد معده شود.
- نزدیک بودن زمان مصرف وعده غذایی شام با ساعت خواب:
دراز کشیدن فرآیند هضم غذا را مختل میسازد و به همین دلیل در صورتی که با معده سنگین به خواب روید، موجب میشود دستگاه گوارش به سرعت مواد خوراکی را هضم نکند و هنگام صبح با مشکل نفخ معده از خواب بلند شوید. به همین دلیل کارشناسان به افراد توصیه میکنند سه تا چهار ساعت پیش از خوابیدن وعده غذایی شام مصرف شود.
- عدم توجه به آلرژیزا بودن برخی خوردنیها:
برخی از آلرژیها و حساسیتهای غذایی دلیل کمتر شناختهشدهای برای تورم معده هستند. افرادی که به گندم آلرژی دارند و نمیتوانند گلوتن را هضم کنند، اغلب با مشکلات گوارشی و نفخ مواجه میشوند. همچنین در صورتی که به لاکتوز آلرژی داشته باشید با مشکلات گوارشی روبهرو خواهید شد.
اگر دچار عارضه نفخ معده هستید اما هیچ یک از این فاکتورها نمیتواند علت آن باشد لازم است با پزشک مشورت کنید تا آزمایشهای مربوط به شناسایی آلرژیهای غذایی انجام شود. (ایسنا)
به گزارش جام جم سرا ، علاوه بر این در طول مراحلی از خواب، ممکن است سیستم عصبی خودکار (که مسئول کنترل دمای بدن، فشارخون، ضربان قلب و دیگر فاکتورهاست) سرعت گرفته و منجر به تعریق شود. البته اختلالات خواب نیز میتواند به عرقهای شبانه منجر شود.
شایعترین اختلال خواب، مشکلات تنفسی در خواب است. ایست تنفسی در خواب، میتواند موجب برانگیختگی و بیرونریزی کورتیزول که هورمون طبیعی بدن است شود تا تنفس طبیعی را ممکن کند. در بچهها نیز تنفس نامناسب مربوط به اختلال خواب میتواند به شکل خواب ناآرام و پرالتهاب بروز کند.
خانمها نیز ممکن است در آستانه یائسگی با برافروختگیهای شدید مواجه شوند، در این دوره نیز خطر ایست تنفس در خواب، بهخاطر کاهش استروژن و پروژسترون افزایش مییابد.
در طب سنتی مانند طب جدید تعادل در مصرف مواد غذایی بسیار حائز اهمیت است.
مانند خیلی از مواد غذایی، اگر چای سیاه را به درستی مصرف نکنیم مشکلات فراوانی را برای بخش های مختلف بدن به وجود خواهد آورد.
نوشیدن چای چه موقع خطرناک است؟
مصرف هرگونه مواد خوراکی اگر به اندازه کافی و معقول باشد نه تنها خطری برای بدن ندارد بلکه مفید نیز است اما چنانچه همین ماده خوراکی بیشتر از حد معمول و نادرست مصرف شود،
مضرات بسیاری برای بدن در پی دارد، چای سیاه نیز از این قاعده مستثنی نیست و مصرف بیش از حد آن آسیب های فراوانی به بدن وارد می کند.
اولین نقطه در بدن که مورد آسیب مصرف بیش از حد چای قرار می گیرد، مینای دندان است که به عنوان یکی از عوامل مهم در تیره شدن و پوسیدگی دندان به شمار می رود.
در چای سیاه ماده ای به نام تئین وجود دارد که موجب افزایش ضربان قلب می شود و مصرف بیش از حد آن برای افرادی که ضربان قلب آنها بیشتر از ۸۰ است، توصیه نمی شود.
به دلیل وجود همین ماده در چای و در صورت مصرف بیش از حد، موجب تهییج اعصاب و بروز عصبانیت شده و در برخی خانمها موجب بروز اضطراب می شود.
از آنجا که چای سیاه حاوی مقادیر زیادی کافئین و تئین می باشد به افراد مبتلا به زخم معده توصیه می شود که مصرف آن را کاهش دهند و یا حداقل ۳ ساعت بعد از غذا چای بنوشند.
چه زمانی نوشیده شود؟
این مسئله مهم است که چای در چه ساعتی از روز مصرف شود و توصیه بر این است که به علت خالی بودن معده، افراد یک ساعت قبل از غذا از نوشیدن چای پرهیز کنند.
بلافاصله بعد از غذا نیز نباید چای مصرف شود؛ چرا که مصرف چای بلافاصله پس از غذا به کاهش جذب اسید فولیک، آهن و کلسیم در بدن منجر شده و به مرور مشکلاتی همچون پوکی استخوان در افراد را به دنبال خواهد داشت.
البته مصرف کم چای سیاه در طول روز به عملکرد بهتر کلیه و آرامش اعصاب کمک می کند و ما ایرانی ها باید یاد بگیریم که هر ماده ای را به مقدار کم و به میزان تعیین شده مصرف کنیم.
چای میتواند هم ریفلاکس معده به مری را تشدید کند و هم در جلوگیری از ریفلاکس مؤثر باشد؛
اما چگونه ممکن است این نوشیدنی هر دو اثر متضادی را ایجاد کند؟
چای مرغوب، تقویت کننده معده و محکم کننده دهانه آن است و اگر به آن مواد آروماتیک (عطردهنده) افزوده نشود و دیردم، دبش، گس و قدری تلخمزه باشد،
دهانه معده را محکم کرده، از طریق افزایش تونوسیته عضلات صاف اسفنکتر تحتانی مری، جلوی ریفلاکس را می گیرد.
اگر جنس چای از همین چایهای معطر و زود دم متداولی باشد که اغلب طعم گس و تلخ ندارند، برعکس، نوشیدن آن می تواند موجب شل شدن دهانه معده و بروز ریفلاکس شود.
بنابراین، افرادی که با مصرف چای، اصطلاحاً ترش می کنند، باید بدانند چایی که مصرف میکنند احتمالاً از چای های اسانس دار نامرغوب است و به دلیل رنگ دهی سریع، دم کشیدن آن کوتاه است.
گیاه چای
مدت دم کشیدن چای در عملکرد دارویی آن مؤثر است. چای بهاره گیلان، چای سبز و حتی چای سفید هم اگر به اندازه کافی دم نکشند ترکیبات تانن آنها آزاد نمی شود و لذا نمی تواند کمکی به تقویت معده و دهانه آن بکند.
چای را با این ها بخورید
افزودن برخی گیاهان معطر به چای، بخصوص گل محمدی تازه و خوشبو، می تواند موجب تقویت و تشدید اثرات مفید چای شود و در کاهش ریفلاکس و ترش کردن مفید باشد.
افراد با این مزاج نباید چای بنوشند
مزاج ها اساس و پایه طب را تشکیل می دهند و به قول ابن سینا کسی که طبایع و مزاج ها را بلد نباشد، پزشک نیست انسان ها به دلیل طبایعی که دارند متمایز از یکدیگر بوده و دارای خصوصیات و ویژگی های منحصر به فردی می باشند که در برخورد و رفتار با آنها و نیز در درمان بیماری ها طبع ویژه هر کس باید مدنظر قرار گیرد. یکی از این طبع ها، افراد با مزاج صفراوی هستند که نباید چای بخورند.
در مقابل به افراد گرم مزاج که طبع گرمی دارند نیز توصیه می شود که از نوشیدن چای داغ بپرهیزند. مصرف نوشیدنی های بسیار داغ مثل چای، قهوه و نسکافه صفرای آنها را درگیر می کند و حتی در مواقعی حالات روحی آنها را تحت تأثیر قرار داده و خشم را در این افراد بیشتر می کند.
برای ناراحتیهای اعصاب و لرزش دستها توصیه می شود که چای بسیار کم نوشیده شود.
منبع:tebyan.net
در طب سنتی مانند طب جدید تعادل در مصرف مواد غذایی بسیار حائز اهمیت است.
مانند خیلی از مواد غذایی، اگر چای سیاه را به درستی مصرف نکنیم مشکلات فراوانی را برای بخش های مختلف بدن به وجود خواهد آورد.
نوشیدن چای چه موقع خطرناک است؟
مصرف هرگونه مواد خوراکی اگر به اندازه کافی و معقول باشد نه تنها خطری برای بدن ندارد بلکه مفید نیز است اما چنانچه همین ماده خوراکی بیشتر از حد معمول و نادرست مصرف شود،
مضرات بسیاری برای بدن در پی دارد، چای سیاه نیز از این قاعده مستثنی نیست و مصرف بیش از حد آن آسیب های فراوانی به بدن وارد می کند.
اولین نقطه در بدن که مورد آسیب مصرف بیش از حد چای قرار می گیرد، مینای دندان است که به عنوان یکی از عوامل مهم در تیره شدن و پوسیدگی دندان به شمار می رود.
در چای سیاه ماده ای به نام تئین وجود دارد که موجب افزایش ضربان قلب می شود و مصرف بیش از حد آن برای افرادی که ضربان قلب آنها بیشتر از ۸۰ است، توصیه نمی شود.
به دلیل وجود همین ماده در چای و در صورت مصرف بیش از حد، موجب تهییج اعصاب و بروز عصبانیت شده و در برخی خانمها موجب بروز اضطراب می شود.
از آنجا که چای سیاه حاوی مقادیر زیادی کافئین و تئین می باشد به افراد مبتلا به زخم معده توصیه می شود که مصرف آن را کاهش دهند و یا حداقل ۳ ساعت بعد از غذا چای بنوشند.
چه زمانی نوشیده شود؟
این مسئله مهم است که چای در چه ساعتی از روز مصرف شود و توصیه بر این است که به علت خالی بودن معده، افراد یک ساعت قبل از غذا از نوشیدن چای پرهیز کنند.
بلافاصله بعد از غذا نیز نباید چای مصرف شود؛ چرا که مصرف چای بلافاصله پس از غذا به کاهش جذب اسید فولیک، آهن و کلسیم در بدن منجر شده و به مرور مشکلاتی همچون پوکی استخوان در افراد را به دنبال خواهد داشت.
البته مصرف کم چای سیاه در طول روز به عملکرد بهتر کلیه و آرامش اعصاب کمک می کند و ما ایرانی ها باید یاد بگیریم که هر ماده ای را به مقدار کم و به میزان تعیین شده مصرف کنیم.
در طب سنتی مانند طب جدید تعادل در مصرف مواد غذایی بسیار حائز اهمیت است.
مانند خیلی از مواد غذایی، اگر چای سیاه را به درستی مصرف نکنیم مشکلات فراوانی را برای بخش های مختلف بدن به وجود خواهد آورد.
نوشیدن چای چه موقع خطرناک است؟
مصرف هرگونه مواد خوراکی اگر به اندازه کافی و معقول باشد نه تنها خطری برای بدن ندارد بلکه مفید نیز است اما چنانچه همین ماده خوراکی بیشتر از حد معمول و نادرست مصرف شود،
مضرات بسیاری برای بدن در پی دارد، چای سیاه نیز از این قاعده مستثنی نیست و مصرف بیش از حد آن آسیب های فراوانی به بدن وارد می کند.
اولین نقطه در بدن که مورد آسیب مصرف بیش از حد چای قرار می گیرد، مینای دندان است که به عنوان یکی از عوامل مهم در تیره شدن و پوسیدگی دندان به شمار می رود.
در چای سیاه ماده ای به نام تئین وجود دارد که موجب افزایش ضربان قلب می شود و مصرف بیش از حد آن برای افرادی که ضربان قلب آنها بیشتر از ۸۰ است، توصیه نمی شود.
به دلیل وجود همین ماده در چای و در صورت مصرف بیش از حد، موجب تهییج اعصاب و بروز عصبانیت شده و در برخی خانمها موجب بروز اضطراب می شود.
از آنجا که چای سیاه حاوی مقادیر زیادی کافئین و تئین می باشد به افراد مبتلا به زخم معده توصیه می شود که مصرف آن را کاهش دهند و یا حداقل ۳ ساعت بعد از غذا چای بنوشند.
چه زمانی نوشیده شود؟
این مسئله مهم است که چای در چه ساعتی از روز مصرف شود و توصیه بر این است که به علت خالی بودن معده، افراد یک ساعت قبل از غذا از نوشیدن چای پرهیز کنند.
بلافاصله بعد از غذا نیز نباید چای مصرف شود؛ چرا که مصرف چای بلافاصله پس از غذا به کاهش جذب اسید فولیک، آهن و کلسیم در بدن منجر شده و به مرور مشکلاتی همچون پوکی استخوان در افراد را به دنبال خواهد داشت.
البته مصرف کم چای سیاه در طول روز به عملکرد بهتر کلیه و آرامش اعصاب کمک می کند و ما ایرانی ها باید یاد بگیریم که هر ماده ای را به مقدار کم و به میزان تعیین شده مصرف کنیم.
چای میتواند هم ریفلاکس معده به مری را تشدید کند و هم در جلوگیری از ریفلاکس مؤثر باشد؛
اما چگونه ممکن است این نوشیدنی هر دو اثر متضادی را ایجاد کند؟
چای مرغوب، تقویت کننده معده و محکم کننده دهانه آن است و اگر به آن مواد آروماتیک (عطردهنده) افزوده نشود و دیردم، دبش، گس و قدری تلخمزه باشد،
دهانه معده را محکم کرده، از طریق افزایش تونوسیته عضلات صاف اسفنکتر تحتانی مری، جلوی ریفلاکس را می گیرد.
اگر جنس چای از همین چایهای معطر و زود دم متداولی باشد که اغلب طعم گس و تلخ ندارند، برعکس، نوشیدن آن می تواند موجب شل شدن دهانه معده و بروز ریفلاکس شود.
بنابراین، افرادی که با مصرف چای، اصطلاحاً ترش می کنند، باید بدانند چایی که مصرف میکنند احتمالاً از چای های اسانس دار نامرغوب است و به دلیل رنگ دهی سریع، دم کشیدن آن کوتاه است.
گیاه چای
مدت دم کشیدن چای در عملکرد دارویی آن مؤثر است. چای بهاره گیلان، چای سبز و حتی چای سفید هم اگر به اندازه کافی دم نکشند ترکیبات تانن آنها آزاد نمی شود و لذا نمی تواند کمکی به تقویت معده و دهانه آن بکند.
چای را با این ها بخورید
افزودن برخی گیاهان معطر به چای، بخصوص گل محمدی تازه و خوشبو، می تواند موجب تقویت و تشدید اثرات مفید چای شود و در کاهش ریفلاکس و ترش کردن مفید باشد.
افراد با این مزاج نباید چای بنوشند
مزاج ها اساس و پایه طب را تشکیل می دهند و به قول ابن سینا کسی که طبایع و مزاج ها را بلد نباشد، پزشک نیست انسان ها به دلیل طبایعی که دارند متمایز از یکدیگر بوده و دارای خصوصیات و ویژگی های منحصر به فردی می باشند که در برخورد و رفتار با آنها و نیز در درمان بیماری ها طبع ویژه هر کس باید مدنظر قرار گیرد. یکی از این طبع ها، افراد با مزاج صفراوی هستند که نباید چای بخورند.
در مقابل به افراد گرم مزاج که طبع گرمی دارند نیز توصیه می شود که از نوشیدن چای داغ بپرهیزند. مصرف نوشیدنی های بسیار داغ مثل چای، قهوه و نسکافه صفرای آنها را درگیر می کند و حتی در مواقعی حالات روحی آنها را تحت تأثیر قرار داده و خشم را در این افراد بیشتر می کند.
برای ناراحتیهای اعصاب و لرزش دستها توصیه می شود که چای بسیار کم نوشیده شود.
منبع:tebyan.net
چای میتواند هم ریفلاکس معده به مری را تشدید کند و هم در جلوگیری از ریفلاکس مؤثر باشد؛
اما چگونه ممکن است این نوشیدنی هر دو اثر متضادی را ایجاد کند؟
چای مرغوب، تقویت کننده معده و محکم کننده دهانه آن است و اگر به آن مواد آروماتیک (عطردهنده) افزوده نشود و دیردم، دبش، گس و قدری تلخمزه باشد،
دهانه معده را محکم کرده، از طریق افزایش تونوسیته عضلات صاف اسفنکتر تحتانی مری، جلوی ریفلاکس را می گیرد.
اگر جنس چای از همین چایهای معطر و زود دم متداولی باشد که اغلب طعم گس و تلخ ندارند، برعکس، نوشیدن آن می تواند موجب شل شدن دهانه معده و بروز ریفلاکس شود.
بنابراین، افرادی که با مصرف چای، اصطلاحاً ترش می کنند، باید بدانند چایی که مصرف میکنند احتمالاً از چای های اسانس دار نامرغوب است و به دلیل رنگ دهی سریع، دم کشیدن آن کوتاه است.
گیاه چای
مدت دم کشیدن چای در عملکرد دارویی آن مؤثر است. چای بهاره گیلان، چای سبز و حتی چای سفید هم اگر به اندازه کافی دم نکشند ترکیبات تانن آنها آزاد نمی شود و لذا نمی تواند کمکی به تقویت معده و دهانه آن بکند.
چای را با این ها بخورید
افزودن برخی گیاهان معطر به چای، بخصوص گل محمدی تازه و خوشبو، می تواند موجب تقویت و تشدید اثرات مفید چای شود و در کاهش ریفلاکس و ترش کردن مفید باشد.
افراد با این مزاج نباید چای بنوشند
مزاج ها اساس و پایه طب را تشکیل می دهند و به قول ابن سینا کسی که طبایع و مزاج ها را بلد نباشد، پزشک نیست انسان ها به دلیل طبایعی که دارند متمایز از یکدیگر بوده و دارای خصوصیات و ویژگی های منحصر به فردی می باشند که در برخورد و رفتار با آنها و نیز در درمان بیماری ها طبع ویژه هر کس باید مدنظر قرار گیرد. یکی از این طبع ها، افراد با مزاج صفراوی هستند که نباید چای بخورند.
در مقابل به افراد گرم مزاج که طبع گرمی دارند نیز توصیه می شود که از نوشیدن چای داغ بپرهیزند. مصرف نوشیدنی های بسیار داغ مثل چای، قهوه و نسکافه صفرای آنها را درگیر می کند و حتی در مواقعی حالات روحی آنها را تحت تأثیر قرار داده و خشم را در این افراد بیشتر می کند.
برای ناراحتیهای اعصاب و لرزش دستها توصیه می شود که چای بسیار کم نوشیده شود.
منبع:tebyan.net
خبرگزاری آریا -
شاید دیده باشید کسانی را که از یک رابطه رنج می برند اما همچنان اصرار دارند رابطه را ادامه دهند. اصرار دارند با فردی که حرف همدیگر را نمی فهمند نامزدی شان را ادامه دهند و به آینده مشترک فکر کنند. چرا بیرون آمدن از یک رابطه برای برخی دشوار است؟
جدایی
نشانه های زیادی وجود دارد که شما به درد یکدیگر نمی خورید و این برایتان هشداری است که اگر وارد زندگی مشترک شوید، اوضاع به مراتب بدتر می شود. پیش مشاور رفته اید و گفته اید می دانید باید قید این ازدواج را بزنید اما «نمی توانید» کاری کنید. توانایی اش را ندارید، دلتان با جدایی نیست و...
واقعیت این است که شما دو نفر بهتر از هر کس دیگری می توانید بفهمید رابطه تان زنده و پویا و امیدبخش است یا به پایان رسیده و سرانجامی نخواهد داشت. این که شما دو نفر برای هم ساخته نشده باشید چندان مشکل ساز نیست اما اگر بخواهید وضعیت را به همین شکل ادامه دهید و به هشدارهای عقلتان بی توجهی کنید، باید منتظر شکست بزرگی در آینده باشید.
وقتی رابطه تمام شده و شما هنوز به آن ادامه می دهید در واقع این اینرسی روانی است که شما را مجبور به رابطه می کند. طبق قوانین فیزیکی اجسام اینرسی دارند. یعنی تمایل دارند وضعیت موجودشان را حفظ کنند. جسم ثابت می خواهد همین وضعیت ثابت را ادامه دهد و جسم متحرک مایل است همان حرکت را حفظ کند مگر آن که انرژی بزرگی صرف کند و مسیر و روند را تغییر دهد.
همین اینرسی در انسان ها و در وضعیت های روانی ما هم وجود دارد. اینرسی روانی و عاطفی باعث می شود شما وضعیت موجود را با همه دردناکی و دشواری اش حفظ کنید چون از تغییر واهمه دارید و فکر می کنید ادامه این روند ساده تر از تغییر شرایط خواهد بود. چیزی که در گفتار عامه به عادت یا ترس از آینده تعبیر می شود.
هر چه قدمت رابطه یا عادت یا تعهد بیشتر باشد، اینرسی شدیدتر است. نمونه این اینرسی را در نامزدی هایی که دو طرف از حرف فامیل می ترسند و نگران قضاوت دیگران هستند دیده اید. آنها تصمیم به ادامه رابطه می گیرند چون اگر نامزدی را بهم بزنند، ممکن است دیگران درباره آنها بد بگویند.
هر چه اینرسی یک رابطه بیشتر باشد، خارج شدن از آن سختتر است. مثل ماشینی که سرعت زیادی دارد و حتی اگر موتورش خراب شود هم به خاطر اینرسی تا مدتها همانطور پیش میرود و متوقف کردن یا پیاده شدن از آن کار سادهای نیست.
در یک رابطه تمام شده که با اینرسی جلو می رود، دو نفر نمیتوانند به راحتی از رابطه خارج شوند. چون به انرژی بیشتری برای تغییر نیاز دارد. در این صورت شما باید تمام توان تان را جمع کنید تا بجای آن که رابطه شما را جلو ببرد، شما درباره رابطه تصمیم بگیرید و از ماشین ترمز بریده ای که همین طور بی هدف پیش می رود یا بیرون بیایید یا فرمان آن را در دست بگیرید و دوباره به مسیر برگردید!
اینرسی روانی و عاطفی باعث می شود شما وضعیت موجود را با همه دردناکی و دشواری اش حفظ کنید چون از تغییر واهمه دارید و فکر می کنید ادامه این روند ساده تر از تغییر شرایط خواهد بود. چیزی که در گفتار عامه به عادت یا ترس از آینده تعبیر می شود
از کجا بفهیم رابطه تمام شده؟
رابطه ای که به پایان خود نزدیک می شود، رنج آور و دشوار است. شما حس می کنید در این رابطه چسبیده اید بدون آن که لذتی از آن ببرید. از شما خواسته می شود تغییر کنید یا مدام در حال انرژی گذاشتن برای تغییر طرف مقابل تان هستید و از آن سرخورده شده اید. در یک رابطه بیمار و بدفرجام، شما مدام تنش دارید و باید با همدیگر سر و کله بزنید. ممکن است یک مورد ناپسند بارها اتفاق بیفتد و شما هربار خودتان را قانع کنید که این آخرین بار است اما واقعا چنین نباشد.
وقتی می بینید طرف مقابلتان هیچ تلاشی برای ادامه ارتباط نمی کند، وقتی ارزش ها و عقاید اصلیتان متفاوت است، وقتی رابطه هر دو طرف را عقب نگه می دارد و ادامه رابطه مشروط به حرکت نکردن شما و پیشرفت نداشتن تان است، وقتی هیچ کدام از طرفین احساس قبلی را نسبت به هم ندارند، باید بدانید که راه را اشتباه رفته اید و هر آن ممکن است رابطه شما به پایان بحرانی اش نزدیک شود.
منبع:تبیان
مطالب بیشتر برای زندگی بهتر
«شوهر وابسته» گرفتار در دو راهی مادر و همسر تاثیر اشتغال زنان بر زندگی مشترک خوش به حال دوستان مجردم! روزهای بعد از شکست عاطفی زخم های عمیق عاطفی شفا هم دارند؟ سواد عاطفی داشته باشید!
ما همه این حس را تجربه کردهایم: لحظهای انگار حتماً باید یک همبرگر، یا مثلاً میلک شیک یا مثلاً یک بسته چیپس بخوریم و هیچ چیزی جز آن چیز که هوس کردهایم، به دلمان نمیچسبد.
علت احتمالی: دیابت
تشنگی بیش از حد، از نشانههای زودهنگام دیابت است و مثلاً با آن تشنگیای که بعد از ورزش احساس میکنید متفاوت است. این تشنگی شدیدتر است و معمولاً همراه با آن ادرار بیش از حد معمول نیز به سراغتان میآید. اگر دیابت داشته باشید، شکر اضافه در خونتان جمع میشود و کلیههایتان برای تصفیه و جذب شکر باید بیشتر کار کنند. اما بعضاً نمیتوانند به طور کامل کارشان را انجام دهند و در نتیجه شیرینیجات اضافه به ادرار منتقل میشوند. این موضوع باعث میشود که مکرراً دستشویی لازم شوید و در پی آن بیشتر تشنه شوید.
هوس: نمک
بیماری احتمالی: بیماری آدیسون
ما به خاطر نیاز بدن به نمک نیست که هوس نمک میکنیم. در واقع اکثر مردم بیش از حد نیاز بدنشان نمک مصرف میکنند (البته ورزشکاران ورزشهای استقامتی مستثنی هستند، چرا که به خاطر تعریق زیاد، زیاد نمک از دست میدهند). هوس شدید به نمک، ممکن است نشانۀ بیماری آدیسون باشد. در بیماری آدیسون، غدد فوق کلیه به اندازۀ کافی هرمون تولید نمیکنند. هرمونهایی که این غدد تولید میکنند، اهمیت بسزایی دارند، از جمله کورتیسول که به واکنش بدن نسبت به استرس کمک میکند و آلدوسترون که فشار خون را تنظیم میکند. این بیماری اگر درمان نشود، میتواند باعث افت فشار خون شما به سطحی خطرناک شود. بنابراین اگر به تازگی به شدت و بیش از حد هوس غذاهای خوش نمک میکنید، به پزشک مراجعه کنید.
هوس: یخ
علت احتمالی: کمبود آهن
هوس چیزهایی که ارزش غذایی ندارند، نظیر یخ، کاغذ، گل و خاک، پدیدهای است که با عنوان "پیکا" شناخته میشود. و اگرچه دانشمندان هنوز به درستی علت این نوع هوسها را نمیدانند، اما برخی از تحقیقات این نوع هوسها را با کمبود آهن در بدن مرتبط دانستهاند. در تحقیقی که به تازگی منتشر شده، علت جویدن غیر ارادی یخ را، نقش آن در افزایش جریان خون به مغز دانسته تا بدن بتواند با سستی ناشی از کمبود آهن مبارزه کند.