مراقبت از پاها به عنوان قلب دوم انسان کاملا واجب و ضروری است. گرم نگه داشتن پاها در فصل زمستان و مراقبت از پوست آن در زمستان مهم است. همه دوست دارند که پاهایی نرم و زیبا همانند نوزادان داشته باشند. اگرچه تعداد کمی از مردم پاهای طبیعی زیبایی دارند. پاهای شما وزن تمام بدنتان را تحمل کرده
و به دلیل قرار گرفتن در شرایط و موقعیتهای بسیار متفاوت، احتمال صدمه، خستگی و آلودگی آنها بسیار بالا است. نادیده انگاشتن پاهایتان میتواند باعث مشکلات دردآور و پوستی آنها شود. درنتیجه شما باید برنامه ریزی دقیق و منظمی را برای سلامت و زیبایی پاهایتان در نظر داشته باشید. پدیکور رفتن منظم یکی از راههای خیلی خوب برای مراقبت از پاهایتان است، ولی تنها راه نیست! شما میتوانید با چند راه حل خانگی، به صرفه و ارزان،
از پاهای خود مراقبت کنید. راههای خیلی زیادی برای مراقبت از سلامت و زیبایی پاهای شما وجود دارد که آنها را از درد رها کرده و در مقابل آلودگیهای باکتریایی و قارچی محافظت میکند و همچنین رطوبت آنها را نیز تامین مینماید.
پاهایتان را به طور منظم بشویید.
به گزارش پارس ناز پاها به دلیل موقعیت خاصی که دارند، میزان کثیفی و عرق کردن آنها بسیار بیشتر از سایر نقاط بدن است، بنابراین شستشوی منظم آنها بسیار مهم است.پاهای خود را دوبار در طول روز بشویید (اول صبح و آخر شب) و این را به عنوان یک عادت در خود پرورش دهید.از صابونی ملایم و یا صابونی ضدعفونی کننده و آب ولرم استفاده کنید.
از آب خیلی داغ استفاده نکنید زیرا باعث از بین رفتن چربی طبیعی پوستتان میشود.همچنین از آب سخت برای شستن پوست خود استفاده نکنید زیرا باعث خشکی و ترک خوردگی پوستتان میشود.بعد از شستشو حتما با حوله کامل پای خود را خشک کنید، چون رطوبت بین انگشتان سبب بزور بیماریهای قارچی میشود.حولهی مربوط به پای خود را از بدن جدا بگذارید.
دوبار در هفته لایه برداری کنید.
همانند شستن، لایه برداری از پاها و بخصوص پاشنه پا موضوع بسیار مهمی میباشد. پوست در قسمت پاها ضخیمتر بوده و به همین دلیل لایه برداری سلولهای مرده در این ناحیه بسیار ضروری بوده و پوست را نرم و لطیف نگه میدارد. لایه برداری منظم همچنین خطر ابتلا به پینه بستن بین انگشتها و ضایعات پوستی در مناطق ضخیم را کاهش میدهد.
با استفاده از سنگ پا یا اسکراب کننده پا از دست سلولهای مرده خلاص شوید.در هنگام اسکراب کردن، از فشار دادن بیش از حد اسکراب کننده یا سنگ پا بر روی پوست خودداری کنید.قبل از سنگ پا زدن حتما پای خود را در آب ولرم به مدت 10 دقیقه غوطه ور سازید.همچنین میتوانید یک اسکراب کننده خانگی با مخلوط کردن شکر یا نمک با روغن بچه درست کنید (خمیری سفت)، سپس با حرکات دورانی به مدت 5 دقیقه آن را به پای خود بمالید.
سپس با یک سنگ پا تمام قسمتهای اسکراب خورده را سابیده و سپس با آب خنک بشویید.پاها را به خوبی خشک کنید و با کرم مخصوص پا چرب کنید.
پاهای خود را مرطوب نگه دارید.
یکی از مهمترین مسایل مرطوب نگه داشتن پا قبل از رفتن به رختخواب است.وقتیکه مرطوب کننده را استفاده میکنید، مطمئن شوید که آن را به تمام نقاط پای خود مالیده و با حرکات دورانی به مدت 10 دقیقه ماساژ دهید.اگر پاهای شما در زمستان ترک میخورند، بعد از مرطوب کردن جوراب بپوشید و سپس به رختخواب بروید.
به یاد داشته باشید که از زدن مرطوب کننده زیاد بین انگشتانتان جلوگیری کنید.همچنین میتوانید از مرطوب کنندههای طبیعی همچون روغن نارگیل، روغن زیتون یا کرهی کاکائو استفاده نمایید.این مواد طبیعی از داخل به نرم نگه داشتن پوست شما کمک میکنند.در صورت استفاده از این روغنها، قبل از مصرف آنها را کمی گرم کرده و به ملایمت به پوست بمالید تا فرصت بیشتری برای جذب بهتر داشته باشد.
بعضی اوقات پاهای خود را در محلولهای آرامش بخش غوطهور کنید.
غوطهور کردن پاها در محلولهای آرامش بخش، به پای شما در تمیزی و نرمی کمک شایانی میکند. همچنین از بوی بد پا و استرس میکاهد و سمها را از بدن خارج میکند.نمک اپسوم (منیزیم سولفات) یکی از بهترین مواد درست کردن محلول آرامش بخش پاها میباشد.
½ فنجان نمک اپسوم را به تشت آب ولرم اضافه کنید.چند قطره از روغن خوشبوی مد نظر خود را (استخدوس یا نعناع فلفلی) به آن اضافه کنید.به مدت 10 تا 15 دقیقه پاهای خود را در این محلول غوطه ور کنید.سپس با یک سنگ پا، سلولهای مرده و خشک شده را از پا جدا کنید.پاهای خود را با آب ولرم بشویید و خوب خشک کنید.لوسیونی مرطوب کننده را به کل پای خود بزنید و سپس جورابی بپوشید تا پای شما رطوبت خود را حفظ کند.
افرادی که پایشان درون کفش بو می گیرد،در فصل زمستان بیشتر با این مشکل مواجه هستند و پس از این که پا مدت زیادی در کفش قرار می گیرد بوی بدی متصاعد می گردد. تابستان گرم است و عرق از سر و بدن شما جاری میشود و انگشتان پای شما بیشتر در معرض تعرق هستند. به همین علت، ممکن است با خودتان فکر کنید که در فصل گرما بوی بد پاها به اوج خود میرسد. اما این طور نیست!
چرا پاهای شما در زمستان بوی بدتری دارد؟
پزشک بیماریها پا، رابرت کورنفیلد، میگوید: «تقصیر کفش و جوراب است! بسته نگه داشتن پا گرما و تجمع عرق را بیشتر میکند.» دکتر کورنفیلد سابقه بسیار زیادی در درمان بیماریهای پا و زانو در نیویورک دارد.وی میگوید: «اگر پا بتواند به خوبی هوا را خارج کند، زمینه رشد و تکثیر باکتری را فراهم نمیکند.»
پاهای بدبو
پا به خودی خود بو نمیدهند. مقصر اصلی باکتریهایی هستند که روی پوست زندگی کرده و از اجزای موجود در عرق تغذیه میکنند. بر طبق یکی از مطالعات زیستشناسی در یک مجله کانادایی، باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (Staphylococcus epidermidis) که یکی از باکتریهای مقیم روی پوست است
ترکیبی به نام اسیدایزو والریک تولید میکند.این ترکیب از اسیدآمینه موجود در عرق تغذیه میکند که لئوسین نام دارد. اسید ایزو والریک بوی پنیر تند و تیز پنیر میدهد.محققان دریافتهاند که نوع دیگری از باکتری به نام باکیلوس سابتیلیس (Bacillus subtilis) نیز بوی شدید و تندی دارد.
این باکتری شبیه عصا است در رودههای انسان و همین طور روی پوست زندگی میکند.بر حسب چیزهایی که میپوشید، ممکن است به این باکتریها و دیگر انواع آنها شانس رشد و زندگی بدهید.لباسهای نخی رطوبت را جذب و دفع میکنند. الیاف مصنوعی رطوبت را جذب نمیکنند و در عوض آن را بین الیاف پارچه به دام میاندازد.
طبق مطالعاتی که در مجله تحقیقات منسوجات در سال ۲۰۰۷ چاپ شد، پارچههای پلیاستر بیشتر از پارچههای نخی یا پشمی بوی بد از خود متساعد میکنند. بر اساس مطالعات دیگری که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، محققان بعد از این که از سوژههای خود خواستند با لباسهایی که الیاف طبیعی و الیاف مصنوعی دارد آنقدر دوچرخهسواری کنند تا عرق کنند، به نتیجه مشابه رسیدند. لباسهای پلیاستر بدبوتر، نامطبوعتر، کمطرفدار و زنندهتر از لباسهای نخی هستند.
بنابراین، پزشکان متخصص بیماریهای پا به بیمارانی که از بوی بد و تند پا شاکی هستند توصیههایی در مورد تغییر لباس میکنند.دکتر راندریک ویلیام سون، پزشک متخصص بیماریهای پا در آتلانتا، میگوید: «من همیشه به این بیماران توصیه میکنم جوراب نخی بپوشند نه نایلونی. نخ بیشتر از الیاف دیگر به پای شما نفس میدهد.»
مبارزه با بوی بد پا
راهکارهای دیگر برای مبارزه با بوی بد پا شامل از بین بردن رطوبت و پیشگیری از تجمع باکتری در لابهلای انگشتان پا است. دکتر ویلیام سون میگوید او به بیماران خود توصیه میکند که در پایان هر روز کمی پودر ضدقارچ روی پاهایشان بپاشند. با این کارها میتوانند از رطوبت پیشگیری کنند و مانع از عفونتهای زنندهای مانند پای ورزشکار شوند که به دلیل قارچ موجود در زمینهای ورزشی ایجاد میشود.
در موارد بد، استفاده از اسپری لیزول در کفش میتواند مفید باشد. او توصیه میکند افرادی که همیشه پاهایشان عرق میکند در طول روز یک یا دو بار جورابهایشان را تعویض کنند تا به باکتری فرصت کمتری برای رشد بدهند.
دکتر کرنفیلد میگوید رژیم غذایی خود را نیز تغییر دهید: مثلا از شکر فرآوریشده استفاده نکنید، سیستم ایمنی بدن را تفویت نمایید و باکتری بیماریزا را از خود دور کنید. وی پیشنهاد میکند که از مواد بهداشتی ضدتعرق و از بین برنده بوی بد بدن برای پاها هم استفاده کنید. آنهایی که استرس مزمن دارند بیشتر عرق میکنند. بنابراین، بوی بد پاها میتواند علامت یک بیماری باشد.
کرنفیلد افزود: «نکته جالب در مورد بوی پاها این است که بسیاری از مردم خجالت میکشند چنین مشکلی را با پزشک مطرح کنند. اما مراجعه به پزشک حتماً مفید خواهد بود و شرایط آنها را بهتر خواهد کرد.»
خبرگزاری آریا -
اگر از دوستان و اطرافیان خود پرسوجو کنید، متوجه میشوید کمتر کسی است که در طول زندگی خود به کمردرد مبتلا نشده باشد. در واقع، کمردرد آشنای دیرینه انسانها بوده و بسیاری از آنها تا آخر عمر با این مشکل زندگی میکنند. یکی از شایعترین ناراحتیهای ناحیه کمر، تحریک عصب سیاتیک است که گاه حتی مبتلایان را از انجام سادهترین کارهای روزمره نیز باز میدارد.
سیاتیک، عصب گستردهای است که از ناحیه تحتانی کمر آغاز و تا پشت پاها ادامه مییابد. اعمال هرگونه فشار روی این ناحیه باعث تحریک عصب سیاتیک شده و درد از قسمت تحتانی کمر به پشت یکی از پاها، باسن و پایینتر انتشار مییابد. کمردردهای مربوط به عصب سیاتیک معمولا یک پا را درگیر کرده و با نشستن، سرفه یا عطسه کردن تشدید میشود. در چنین حالتی، ممکن است در پای خود بیحسی، ضعف یا سوزنسوزن شدن احساس کنید. علائم بیماری معمولا ناگهانی بروز میکنند و چند روز تا چند هفته ادامه مییابند.
بیش از 85 درصد مردم دنیا در طول زندگی خود به نوعی کمرشان درد میگیرد؛ ولی این دردها همگی ناشی از تحریک اعصاب سیاتیک نیست. در بسیاری از موارد، علت کمردرد کشیدگی و فشار بیش از حد وارده به ماهیچههای ناحیه تحتانی کمر است، اما مشخصهای که دردهای سیاتیک را از سایر انواع کمردرد مجزا میکند، دردهایی است که از کمر بهسمت پاها انتشار مییابد. این دردها همانند گرفتگی پاها تا چند روز شما را درگیر میکند.
مراقب خودتان باشید
بیشتر افرادی که به دردهای سیاتیک مبتلا هستند، افراد سی و پنجاه ساله هستند. در این میان، زنان بیش از مردان در معرض ابتلا به سیاتیک قرار دارند و این احتمال در زنان باردار، به دلیل فشاری که در طولانیمدت بر اثر رشد جنین به عصب سیاتیک وارد میشود، بیشتر است. از دیگر دلایل بروز دردهای سیاتیک میتوان به بیرونزدگی دیسک کمر و التهاب ستون مهره اشاره کرد.
بیرون زدگی دیسک کمر از جمله شایعترین علل بروز دردهای سیاتیک به شمار میرود. دیسکها همانند بالشتکهایی بین استخوانهای ستون مهره عمل میکنند. با افزایش سن و قرار گیری در معرض آسیبهای احتمالی، دیسکهای میانمهرهای نیز ضعیفتر میشوند. گاه مواد ژلهمانند بین مهرهها که همان دیسکها هستند، از پوشش خارجی بیرون میزنند و به ریشههای عصب سیاتیک فشار وارد میکنند.
از هر 50 نفر در دنیا، یک نفر در طول زندگی بیرونزدگی دیسک را از سر میگذراند. تنگی مجرای نخاعی از دیگر دلایل بروز دردهای سیاتیک محسوب میشود. ساییدگی و پارگی طبیعی مهرهها ممکن است باعث نازکی نخاعی شود. این فرآیند نازکشدگی کانال نخاعی به تنگی کانال نخاعی معروف است و روی ریشههای عصب سیاتیک فشار میآورد. این اختلال در افراد بالای 60سال بهوفور دیده میشود. در موارد نادر، سیاتیک بر اثر رشد تومورها در داخل یا امتداد طناب نخاعی یا عصب سیاتیک ایجاد میشود. مثلاً رشد تومور، روی عصب مربوط فشار وارد میکند.
بسیاری از آدمها، بویژه مردان، عادت دارند کیف پول خود را در جیب پشتی شلوار خود قرار دهند. این کار در طولانیمدت فشار مزمنی روی ماهیچههای این ناحیه وارد و دردهای عصب سیاتیک را در طول زمان تشدید میکند. پزشکان معتقدند افراد از قرار دادن کیف پول در جیب عقبی شلوار باید جدا خودداری کنند.
از دیگر دلایل بروز سیاتیک میتوان به التهاب، عفونت یا آسیبهایی مانند شکستگی اشاره کرد. بهطور کلی، هر شرایطی که باعث تحریکپذیری یا اعمال فشار روی عصب سیاتیک شود، ممکن است آغازکننده علایم بیماری باشد.
راههای رهایی از سیاتیک
راههایی برای کاهش کمردردهای سیاتیکی وجود دارد که بدون هیچ دردسری و در منزل میتوانید انجام دهید تا درد به مقدار زیادی کاهش یابد. استفاده از پدهای گرمکننده یا بستههای یخ در بهبود درد بسیار مؤثر است. کیسههای آب گرم یا کیسههای یخ هر دو ساعت، به مدت 20 دقیقه میتواند از شدتِ کمردرد شما بکاهد. البته تاثیرگذاری هر یک از این دو روش به بیمار بستگی دارد و تنها از راه آزمون و خطا به دست میآید.
ورزش و سیاتیک
ورزش و انجام نرمشهای کششی از جمله موثرترین راههای درمانی به شمار میرود. یکی از نکات کلیدی که باید به خاطر داشته باشید داشتن فعالیتهای مفید بدون اعمال فشار به ناحیه کمر است؛ به طوری که در طول فرآیند درمان نباید بیتحرک بود. حرکت بهطور قابلتوجهی التهاب و درد را کاهش میدهد.
با مراجعه به متخصص طب فیزیکی میتوانید نحوه انجام نرمش و کشش آرام ماهیچههای همسترینگ (پشت استخوان ران) و ناحیه تحتانی کمر را فرابگیرید. از سوی دیگر، ممکن است برخی حرکات ورزشی با توجه به بیماری، برای شما مفید نباشد. بهتر است در مشورت با پزشک از این امر آگاه شوید. پیادهرویهای کوتاه مدت از مؤثرترین روشهای درمانی به شمار میرود.
در مواردی که سیاتیک بر اثر ابتلا به بیرونزدگی دیسک کمر ایجاد شده و دردهای شدیدی پس از چهار تا شش هفته ایجاد میکند، عمل جراحی بهعنوان روش نهایی درمان به کمک پزشکان میآید. پزشک در این عمل بخشی از دیسک بیرونزده را خارج میکند و از این طریق، فشار وارد به عصب سیاتیک را از بین میبرد. حدود 90 درصد از بیماران بدون نیاز به عمل جراحی بهبود مییابند.
اگر به دردهای سیاتیک مبتلا هستید، بهتر است بعد عمل و به مدت یک ماه از انجام برخی کارها مانند رانندگی، وزنهبرداری یا خمشدن به جلو خودداری کنید. همچنین انجام درمانهای فیزیکی نیز ممکن است استقامت ماهیچههای ناحیه کمر را تقویت کند. از آنجا که بهبود و بازتوانی از اهمیت بالایی برخوردار است، با فعالیتهای بدنی تا حد زیادی میتوان بر این ناراحتیها غلبه کرد.
مدارکی دال بر این موضوع وجود دارد که برخی درمانهای مکمل، اثربخشی بسیار خوبی روی کمردردهای سیاتیکی دارند. طب سوزنی، ماساژدرمانی، یوگا و حرکات کایروپرکتیک ممکن است دردهای تحتانی موضعی را بهطور قابلتوجهی کاهش دهد.
ابتلا به سیاتیک، افراد را در معرض ابتلای دوباره به این بیماری و عود این مشکل قرار میدهد. ولی انجام برخی راهکارها خطر عود بیماری را بشدت کاهش میدهد. انجام ورزشهای منظم و همیشگی، حفظ حالت صحیح نشستن و ایستادن، خمشدن روی زانوها برای برداشتن اشیای سنگین از روشهای پیشگیرانه به شمار میروند که علاوه بر جلوگیری از آسیبهای احتمالی وارده، از احتمال عود سیاتیک نیز میکاهد.
در میان روشهایی که گفتیم، برخی راهکارها جزو مؤثرترین راههای درمان سیاتیک به شمار میروند و کیفیت زندگی در مبتلایان به کمردردهای سیاتیکی بهبود مییابد:
برقراری دوباره تعادل میان ماهیچهها: متخصصان بر این باورند که کشش و انجام حرکات نرمشی شیوه مناسب و آسانی است که دردهای سیاتیک را تا حد قابلملاحظهای بهبود میبخشد؛ به طوری که بیش از 80 درصد مبتلایان با انجام صحیح حرکات کششی، از این دردها خلاص میشوند و علائم بیماری در آنها بهمرور از بین میرود. از سوی دیگر، انجام نادرست حرکات نه فقط کمکی به بهبود دردهایتان نمیکند، بلکه بر شدت آن نیز میافزاید.
درمان میوفاسیال (Myofascial): این نوع درمان، نوعی روش سنتی به شمار میرود که در واقع درمان بافت نرم ماهیچهای است که درد و بیتحرکی ماهیچههای اسکلتی را درمان میکند. از این روش برای درمان دردهای سیاتیک و سردرد استفاده میشود.
این درمان، گرفتگیها و انقباضهای عضلانی را برطرف میکند، گردش خون و غدد لنفاوی را بهبود میدهد و رفلکسهای کششی را در ماهیچهها تحریک میکند. این روش همانند ماساژدرمانی است و حرکات آن روی بدن با فشار دستها صورت میگیرد.
دارو و درمان
استفاده از داروهای مسکن معمول مانند استامینوفن، داروهای غیراستروییدی ضدالتهابی مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن در کاهش دردهای سیاتیک بسیار موثرند. پزشک ممکن است تزریق استروییدها را بهعنوان کاهش التهاب برای برخی بیماران تجویز کند. در موارد شدید بیماری، پزشک برای کاهش التهاب، تزریق استروییدها را به داخل نخاع توصیه میکند. این تزریق دقیقا در ناحیه اطراف عصب سیاتیک انجام میشود.
منبع:jamejamonline.ir
داشتن پوستی سالم و البته لطیف در کف پاها برای هرکسی ایده آل است اما متاسفانه پا عضوی از بدن است که ممکن است هیچوقت لطافت پوست را در آن تجربه نکنید و حتی دچار ترک های ناجوری هم در قسمت کف پاهای خود بشوید.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ اگر از پاهایتان بدرستی مراقبت نکنید، ممکن است پاشنه هایتان به شدت ترک بخورند. در پوست پاهای ما هیچ غده عرقی وجود ندارد و احتمال زیادی دارد که آنها خشک شوند و ترک بخورند. ترک خوردن پاها و پاشنه پاها به علت کمبود رطوبت بدیهی است. اما پاهای ترک خورده می توانند توسط برخی شرایط پزشکی نیز ایجاد شوند. افراد مسن، افراد مبتلا به دیابت یا کسانی که مبتلا به بیماری پای ورزشکاران هستند، همگی ممکن است گرفتار ترک های شدید پا شوند.
ترک های پا می توانند آنقدر وخیم شوند که ایجاد درد کنند. این زمانی است که ترک ها به لایه حساس میانی پوست (درم) رسوخ می کنند.اگر در طول روز زیاد بایستید نیز ممکن است دچار ترک خوردگی پا شوید. فشار بیش از حد روی پهنه پا باعث این مسئله خواهد شد. کمبودهای ویتامین در اسیدهای چرب امگا ۳ و زینک نیز پاها را خشک و ترک خورده خواهد کرد.
اگر پاهای ترک خورده دردناک دارید، مهم است که فورا از آنها مراقبت کنید. چند درمان خانگی موثر وجود دارند که برای پاهای ترک خورده، مفید خواهند بود. اگر فورا از آنها مراقبت نکنید، ممکن است دچار مشکلات جدی تری شوید. آنها می توانند دچار عفونت شده و راه رفتن را بسیار دشوار سازند.
اگر در آغاز بروز علائم با درمانهای خانگی آسان از پاهای ترک خورده تان مراقبت نکنید، ممکن است در آینده به عوارض بیشتری دچار شوید که به توجه پزشکی نیاز خواهند داشت. برای درمان و التیام سریع پاهای ترک خورده تان، بدون نیاز به کرم های گران قیمت یا مراجعه به پزشک، یکی از درمان های خانگی زیر را امتحان کنید.
موز، یکی از بهترین راهها برای کمک به التیام سریع پاهای ترک خورده است. چند موز رسیده را بردارید و آنها را له کنید تا به شکل خمیر در بیایند. این خمیر را روی نواحی آسیب دیده پاها قرار دهید و اجازه دهید حدود ۲۰ دقیقه بماند. می توانید برای تسریع زمان بهبودی، جوراب بپوشید و اجازه دهید در طول شب روی پاهایتان بماند. آووکادو له شده به همراه روغن نارگیل نیز برای این کار مناسب است.
روغن زیتون، یک مرطوب کننده بسیار عالی برای پوست است و قرن هاست که به وان های حمام اضافه می شود. افراد زیادی وجود دارند که روغن زیتون را بطور منظم به وان حمامشان اضافه می کنند و در مورد توانایی آن برای نرم نگه داشتن پوست، سوگند می خورند. ماساژ دادن روغن زیتون روی نواحی ترک خورده پاهای شما به التیام سریع علائم آزاردهنده کمک خواهد کرد. این روغن به رطوبت رسانی کمک می کند، در حالیکه ماساژ به تحریک گردش خون کمک خواهد کرد. روغن بادام، یک روغن عالی دیگر برای کمک به التیام پاهای ترک خورده است. روغن نارگیل نیز مفید است.
مخلوطی از وازلین و آب لیمو در التیام سریع پاهای ترک خورده، موثر است. برای استفاده از این درمان خانگی سریع، پاها را برای حدود ۲۰ دقیقه در آب گرم خیس کنید و سپس کاملا خشک نمایید. یک قاشق غذاخوری وازلین را با ۳ قاشق چایخوری آب لیمو بخوبی مخلوط کنید. این مخلوط را روی پاها بمالید و اجزاه دهید یک ساعت بماند. همچنین می توانید روی آن را با جوراب بپوشانید و بگذارید در طول شب روی پاهایتان بماند. اگر این کار را هر روز انجام دهید، در حدود یک هفته شاهد نتایج مثبت آن خواهید بود.
عسل برای پوست، فوق العاده مفید است. نه تنها فوق العاده مغذی است بلکه سرشار از خواص ضدباکتری می باشد. مردم هزاران سال است که از عسل برای درمان انواع مشکلات مختلف استفاده می کنند و بسیاری از ویژگی های قدرتمند آن برای پوست آگاهند. تمام کاری که باید انجام دهید، آن است که نصف فنجان عسل را در یک سطل آب گرم مخلوط کنید. پاهایتان را بمدت ۲۰ دقیقه در این مخلوط بخیسانید و سپس با یک لیف مالش دهید. این کا ر را به هر تعداد دفعات لازم تکرار کنید تا زمانیکه به نتایج مورد نظرتان برسید.
ویتامین E به خاطر خواص مفیدش در افزایش سلامت پوست، شناخته شده است. ثابت شده که این ویتامین، چین و چروکها و خطوط ریز را برطرف می کند و مردم قرن هاست که از ویتامین E برای حفظ جوانی و درخشش پوستشان استفاده می کنند. ویتامین E، تاثیر بسیار مثبتی در کمک به درمان و جلوگیری از ترک خوردن پاها دارد. شما می توانید آن را به شکل مکمل مصرف کنید یا روغن خالص آن را تهیه کرده و روی قسمتهای آسیب دیده پاهایتان بمالید. همچنین ممکن است لازم باشد غذاهای غنی از ویتامین C بیشتری در رژیم غذایی تان جای دهید، از جمله آووکادو، بادام، زرد آلو، پاپایا و تخمه آفتابگردان.
می دانید که روغن زیتون برای پوست، عالی است اما آیا می دانستید که بلغور جودوسر در درمان و تسکین پوست خشک و ترک خورده، بسیار مفید است؟حمام بلغور جو دوسر، صدها سال است که برای کمک به تسکین پوست تحریک شده یا ملتهب، مورد استفاده قرار می گیرد. افراد بسیاری با آبله مرغان یا آفتاب سوختگی، برای تسکین سوزش و خارش پوستشان از حمام بلغور جو دوسر استفاده کرده اند. ترکیب کردن بلغور جو دوسر و روغن زیتون، یک روش عالی برای التیام پاهای ترک خورده است.
یک قاشق غذاخوری بلغور جو دوسر و یک قاشق غذاخوری روغن زیتون (روغن بادام نیز موثر است) باید با هم مخلوط شوند تا یک خمیر درست شود. این خمیر باید به نواحی آسیب دیده پا مالیده شده و پس از حدود نیم ساعت شسته شود. انجام دادن این کار، چند بار در هفته به التیام سریع پاهای خشک و ترک خورده کمک خواهد کرد و باعث می شود پاهایتان ظاهر و احساس فوق العاده ای پیدا کنند.
این ترکیب یک راه عالی برای درمان و التیام پاهای ترک خورده است. ۳ قاشق چایخوری از هر کدام از اینها ــ سرکه سیب، عسل و آرد برنج ــ را با هم مخلوط کنید تا یک خمیر غلیظ درست شود. پاهایتان را بمدت ۲۰ دقیقه در آب گرم بخیسانید، سپس کاملا خشک کنید و این خمیر را روی آنها بمالید. برای نتایج بهتر، پاهایتان را با جوراب بپوشانید و اجازه دهید این خمیر در تمام شب روی پاها بماند. می توانید آن را در صبح بشویدد. پس از چند روز استفاده از این روش آسان خانگی، تفاوت قابل توجهی را مشاهده خواهید کرد.
برای سلامت انسان و گردش بهتر جریان خون در بدن،اگر دست ها و پاها گرم باشند بهتر است. برخی از افراد دست و پای سردی دارند. اگر همیشه دست هایتان را برای گرم شدن بهم می مالید و یا نوک انگشتان پایتان از دیگر نقاط بدنتان سردتر است نگران نباشید. دلیل اینکه دست ها و پاهایمان در زمستان سرد می شود
این است که بدنمان گرم نگه داشتن ارگان های حیاتی مانند قلب و ریه ها را در اولویت قرار می دهد که موجب کاهش جریان خون به دیگر اندام ها مانند دست و پا می شود.چرا دست ها و پاها؟ چون این نقاط بدن، جاهایی است که در برابر هوای سرد، بیشتر گرما از دست می دهد.
این قسمت های بدن در کنار گوش، نسبت به دیگر جاهای بدن گیرنده های تنظیم حرارت بیشتری دارند و بدان معناست که خون را از دست ها و پاها منحرف کرده و به سمت هسته بدن می فرستند.
غذاهای مناسب برای سلامت قلب میل کنید
یکی از راه های گرم کردن این اندام ها تقویت جریان خون و خوردن غذاهای مناسب برای سلامت قلب است. سعی کنید غذاهای سالمی مانند ماهی های چرب، آجیل ها، روغن زیتون، میوه و سبزیجات را وارد برنامه غذایی تان کنید. این غذاها برای گردش خون بدن مانند معجزه عمل می کنند.
غذاهای مناسب برای قلب و تقویت کننده جریان خونی عبارتند از سالمون، توت ها، گردو، ماست کم چرب، موز، شکلات تلخ، غلات و روغن زیتون.
با جوراب بخوابید
وقتی می خواهید برای خواب به رخت خوابتان بروید، جوراب بپوشید چون می تواند مانند پتو نوک انگشتان پا را گرم کند. حتی سالم ترین فرد نیز در روزهای سرد زمستان ممکن است به کمک احتیاج پیدا کند و جوراب می تواند این کار را انجام دهد. توصیه می شود از جوراب یا پاپوش هایی استفاده کنید که جنس پشمی داشته باشند.
دستکش درستی استفاده کنید
به جای دستکش های معمولی که برای هر کاری مجبور می شوید درشان بیاورید از دستکش های مناسب و مخصوص استفاده کنید که هم گرم نگهتان دارند هم مانعتان نشوند. دستکش های پشمی می توانند با حجمی کم به خوبی دست ها را گرم نگه دارند.
اگر می خواهید بدون در آوردن دستکش از گوشی لمسی خود استفاده کنید می توانید از دستکش های مخصوصی استفاده کنید که با آنها می توان گوشی لمسی را نیز مورد استفاده قرار داد.
از ابزار گرمایشی استفاده کنید
وقتی درون خانه یا دیگر ساختمان ها هستید می توانید با پناه بردن به بخاری و شوفاژ و دیگر وسایل گرمایشی دستان خود را گرم نگه دارید. اما وقتی خارج از خانه هستید هم ابزارهای گرمایشی می توانند به خوبی گرم نگهتان دارند. کمی نامتعارف است اما اگر واقعا با سرما مشکل دارید می توانید از دستکش های حرارتی و یا از بخاری های شارژی کوچک قابل حمل استفاده کنید تا خود را گرم نگه دارید.
از ادویه جات کمک بگیرید
به غذاهای زمستانی خود کمی ادویه اضافه کنید تا علاوه بر بهبود طعم آنها، همزمان خودتان را نیز گرم کنید. برخی ادویه جات به خاطر قابلیت گرم کنندگی شان شهرت دارند. فلفل سیاه، دارچین، پودر فلفل قرمز، هل، زنجبیل، ریشه خردل و سیر در میان ادویه جات برتری هستند که می توانند گرمتان کنند.
به غذاهای زمستانی خود کمی ادویه اضافه کنید تا باعث گرم شدن بدن شود
نوشیدنی های گرم بنوشید
در طول روز نوشیدن مایعات گرمی مانند چای هیچ ضرری ندارد چون می توانند تاثیر طولانی مدتی در حرارت بدن داشته باشند. نوشیدنی های گرم مانند انواع چای علاوه بر تقویت سوخت و ساز بدن، آنتی اکسیدان نیز دارند. برخی متخصصان همچنین براث یا عصاره استخوان را نیز توصیه می کنند،
نه فقط به خاطر خاصیت گرم کنندگی، بلکه به خاطر سرشار بودنش از منیزیم و کلاژن. هر دوی اینها برای عضلات و پوست مفید هستند. نگه داشتن یک فنجان گرم به سادگی می تواند انگشتانتان را حرارت دهد، مخصوصا اگر بیرون هم باشید.
ورزش
تا به حال شده در حالی که از سرما می لرزید وارد باشگاه شوید و در حالی که از گرما عرق می ریزید از آن خارج شوید؟ ورزش هرچه که باشد از چند حرکت ساده گرفته تا گرم کردن می تواند به گردش خون کمک کند که در نتیجه باعث افزایش حرارت بدن می شود. گفته می شود تاب دادن
دستها به گرم شدن آنها کمک می کند. تاب دادن دست ها به صورت دایره ای می تواند کاری کند جریان خون به سر انگشتان فرستاده شود و آنها را گرم کند.
وقتی جدی تر می شود
اگر این نکات هم نتوانستند گرمتان کنند ممکن است از بیماری رینود رنج ببرید یعنی تاثیر بیش از حد سرما که حدود 20 درصد از خانم ها را تحت تاثیر خود قرار می دهد. در بیماری رینود، انگشتان دست ابتدا سفید و بعدا ممکن است آبی شوند. ممکن است دست ها بی حس شوند،
حتی این احتمال وجود دارد که بیماری باعث ایجاد خراش و زخم روی انگشتان شود. در برخی موارد جهت درمان این بیماری به فرد داروهای گشاد کننده رگ های خونی داده می شود. آسیب پذیر بودن در برابر سرما می تواند نشانه های مشکلات سلامتی جدی تری نیز باشد از جمله لوپوس،
اسکلرودرمی، یا بیماری عروق محیطی. اگر متوجه علائمی مانند شکننده شدن موها، خستگی و تورم اندام که با سرد شدن دست و پا اتفاق می افتاد شدید باید هرچه سریع تر مورد معاینه پزشک قرار بگیرید.
منبع:salamatnews.com
سیگار کشیدن و شرایط مرتبط با سیگار کشیدن میتواند توانایی ریهها برای جذب اکسیژن را کاهش دهد و به کاهش سطح اکسیژن در خون منجر شود. این بیماریها باعث تنگی شریانها میشود، که میتواند مانع جریان خون در سراسر بدن شود. اگر شما متوجه شدید که پاها تقریبا همیشه سرد و بی حس هستند، با دکتر خود مشورت کنید.
عفونت قارچی ناخن اغلب به عنوان یک نقطه زرد در زیر نوک ناخن آغاز میشود
در زیر برخی از علائم رایج بیماریهای مرتبط با پا و همچنین نشانههایی که ممکن است برای سلامتی خطرآفرین باشد ذکر شده است.
خارش پا
همانطور که خارش پا ناخوشایند و مزاحم است، معمولا نشانهای از یک وضعیت پزشکی جدی نیست. رایجترین مقصر خارش و پوسته پوسته شدن در پاها عفونتهای قارچی است. این عفونتها در محیطهای مرطوب رشد میکنند، معمولا در بین انگشتان پا شروع میشود و اغلب در افرادی که کفشهای تنگ بسیار میپوشند و عرق میکنند به وجود میآید. در حالی که عفونت پا مسری است اما میتوان آن را به راحتی با داروهای ضد قارچ درمان کرد. در برخی موارد، خارش پا ممکن است از یک واکنش آلرژیک به کرمها و یا مانند بیماری پسوریازیس ناشی از اختلال ایمنی بدن باشد. در صورتی که خارش پا در شما باقی بماند و یا بدتر شود با دکتر خود صحبت کنید.
تغییر رنگ پوست
جوش پوستی یا عفونتهای قارچی مانند بیماری «پای ورزشکاران» معمولا باعث میشود پوست مایل به قرمز و پوسته پوسته شود، اما در بسیاری از شرایط دیگر ممکن است به تغییر رنگ پا منجر شود. یک بیماری که به عنوان پدیده نشانگان رینود شناخته شده، توسط دنبالهای از تغییر رنگ در پوست در واکنش به سرما یا استرس به وجود میآید.
در یک نمونه از پدیده رینود، منطقه آسیب دیده شروع به باریک شدن میکند و جریان خون کاهش مییابد. منطقه آسیب دیده ممکن است شروع به احساس سردی و بی حسی و در نهایت جریان خون را محدود کند. گاهی اوقات که گردش خون بهبود مییابد، پوست ممکن است قبل از بازگشت به حالت عادی به رنگ قرمز تبدیل شود. رینود اغلب بدون بیماری زمینهای رخ میدهد با این حال در برخی موارد رینود ممکن است نشانه اولیه یک بیماری جدیتر مانند آرتریت روماتوئید و یا لوپوس باشد.
چماقی شدن انگشتان پا
چماقی شدن شامل تغییر در مناطق اطراف پا و در انگشت یا ناخن انگشت است. علایم معمول چماقی شدن ناخن عبارتند از نرم شدن بستر ناخن، برآمدن نوک پا و خم شدن ناخنها به شکل یک زاویه تیز است. اکثریت قابل توجهی از موارد بنیادی چماقی شدن از بیماری های قلب و ریه است که سطح اکسیژن در خون را کاهش میدهد. اگر شما متوجه تغییرات در انگشت یا ناخنهای پای خود شدید که شبیه چماقی است با دکتر خود صحبت کنید، چرا که می تواند نشانهای از یک بیماری جدی مانند سرطان ریه، بیماریهای قلبی و بیماری کرون باشد.
پاهای ورم کرده
اکثر مردم تورم را در پای خود تجربه کردهاند. اغلب علت تورم چیزی ساده مانند ایستادن برای مدت زمان طولانی، پوشیدن کفش های تنگ، بودن در یک پرواز طولانی و یا یک مصدومیت جزئی مانند رگ به رگ شدن مچ پا است. با این حال، اگر تورم بیش از چند روز طول بکشد، میتواند نشانهای از یک بیماری جدیتر باشد.
سیالات مانند خون در پاها ممکن است منجر به تورم به عنوان یک نتیجه از نارسایی احتقانی قلب، بیماری کلیه و یا حتی به عنوان یک عارضه جانبی از داروها برای دیابت و فشار خون بالا شود. تورم ممکن است از التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید یا آرتروز باشد. اگر تورم همراه علائمی مانند درد قفسه سینه، اشکال در تنفس یا سرگیجه باشد اقدامات پزشکی ضروری است، چون میتواند نشانهی یک لخته خون یا یکی دیگر از بیماری جدی قلبی باشد.
انگشتان سرد پا میتواند نشانهای از گردش خون ضعیف باشد
سوزش پا
احساس سوزش پا میتواند از خفیف (بی حسی و سوزن سوزن شدن) تا شدید (درد شدید که حتی می تواند خواب را مختل کند) متفاوت باشد. چیز سادهای مانند خستگی پاها و یا یک عفونت رایج مثل پای ورزشکار میتواند نشانهای کوتاه مدت مانند سوزش یا سوزن سوزن شدن را داشته باشد.
در موارد شدید، سوزش در پاها میتواند نشانهای از آسیبهای عصبی ناشی از دیابت یا بیماریهای گردش خون موسوم به بیماری شریانی محیطی (PAD) باشد. در صورتی که احساس سوزش برای چند هفته و علائم شدیدتر و دردناکتر دارید و در حال شروع به از دست دادن احساس در انگشتان پاهای خود هستید به دنبال مراقبتهای پزشکی باشید. استراحت کردن و بالا بردن پای خود برای کاهش علائم مفید است. علاوه بر این، حمام کردن و گذاشتن پای خود در آب سرد نیز میتواند درد و سوزش را کاهش دهد.
درد در انگشت شست پا
گاهی اوقات نقاط درد خاص منجر به یک وضعیت خاص میشود. اگر درد در اطراف نوک و گوشه ناخن متمرکز شده باشد، میتواند نشانه رشد ناخن اضافه در انگشت پای شما باشد. حملات درد شدید در مفصل انگشت شست پا میتواند یک فرم پیچیدهای از آرتریت به عنوان نقرس را نشان دهد. علائم نقرس شامل درد شدید مفاصل پس از یک ناراحتی طولانی است و اغلب در شب و بدون هیچ گونه اخطاری رخ میدهد. آرتریت روماتوئید میتواند توضیح دیگری برای آن باشد، که به عنوان علائم اولیه تمایل دارند که بر پا و مفاصل انگشت اثر بگذارند. اگر شما ناراحتی مزمن یا درد ناگهانی محلی را تجربه میکنید بدون هیچ توضیحی برای ملاقات با دکتر برنامه ریزی کنید.
ناخنهای زرد رنگ
همانند سایر قسمت های بدن شما، تغییر رنگ در ناخنها ممکن است نشانهی آن باشد که چیزی اشتباه است. عفونت قارچی ناخن اغلب به عنوان یک نقطه زرد در زیر نوک ناخن آغاز میشود. متاسفانه قارچ ها تمایل به رشد در محیط های تاریک، گرم و مرطوب دارند و قسمت زیرین ناخن انگشت پا بهترین مکان برای رشد آنهاست. اگر تغییر رنگ مورد توجه قرار نگیرد و بدون درمان رها شود، میتواند در دیگر ناخن انگشتان پا پخش شود. عفونت ناخن به طور معمول یک خطر بزرگ بهداشتی نیست اما اگر شما مبتلا به دیابت هستید، عفونتهای قارچی میتواند گردش خون در پای شما را مختل کند و منجر به عوارض جدیتر بهداشتی شود.
ناخنهای سفید رنگ
تغییر رنگ سفید ناخنها لزوما یک مشکل سلامتی نیست. این تغییر رنگ شامل لکههای معمول سفید در اطراف ناخن است که همانند ناخن شروع به رشد می کند. برخلاف باور رایج، این علائم نشانه کمبود ویتامین نیستند و به طور کلی بی ضرر در نظر گرفته میشوند. یک آسیب ممکن است باعث شود بخشی از ناخن انگشت پا از بستر ناخن جدا شود، که باعث می شود که نوک ناخن سفیدتر به نظر برسد. علاوه بر این برخی از عفونت های قارچی اول خود را به عنوان علامت سفید روی نوک ناخن را نشان میدهند. که اگر بدون کنترل رها شود، این عفونت میتواند در سراسر ناخن گسترش یابد، که منجر به تغییر رنگ بیشتر و به طور بالقوه باعث میشود ناخن از بستر خود جدا شود.
منبع:healthmag.ir
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه خراسان، حدود 33 مفصل، 100 تاندون، عضلات ،رباط، اعصاب و رگ های خونی که با قلب، ستون فقرات و مغز ارتباط پیدا میکند.بنابراین جای تعجب ندارد که اگر برای پاها ، مشکل به وجود بیاید احتمال دارد که کل بدن نیز تحت تاثیر قرار بگیرد.اما ده مورد از مشکلات بدن انسان که میتوان از طریق وضعیت پا تشخیص داد: همه موارد به علت بیماری زمینهای اسـت.
* گرفتگی و اسپاسم پا:
این دو حالت می تواند نشانهای از یک نقص در بدن باشد. اسپاسم به علت کمآبی و نرسیدن اکسیژن کافی به عضلات رخ میدهد. دلیل دیگر اسپاسم عضلات میتواند عدم توازن الکترولیت یا مواد غذایی در بدن باشد.
* بزرگ شدن انگشت بزرگپا:
نقرس شایعترین آرتریت التهابی در مردان اسـت و میتواندباعث قرمزی شست پا ، تورم، گرم و بسیار دردناک شدن انگشت شود. نقرس به دلیل تراکم اوریکاسید در بافتها و مایعات بدن ایجاد میشود. این نیز دلیل دیگر افزایش خطر سنگ کلیه می باشد. این نوع از ورم مفاصل معمولاً خود را در شست پا نشان میدهد چون بلورهای اوریک اسید معمولاً در سردترین قسمت از بدن جمع میشود.در افراد چاق وبا وزن بالا ، افراد الکلی ، افرادی که در خوردن گوشت افراط میکنند خطر بیماری نقرس افزایش می یابد .
* پاهای سرد،قلب گرم ؟
آیا پاهایتان بهطور غیرعادی سرد اسـت ؟ اگر چنین باشد این میتواند نشانه ضعیف بودن گردش خون ، دیابت، کمخونی یا کمکاری تیروئید باشد.بهعلاوه، رنگ پاهایتان به قرمز، سفید یا آبی، تغییر رنگ پیدا میکند. این حالت میتواند نشانه بیماری رینود باشد که در آن عصب به سرما واکنش نشان میدهد و باعث باریک شدن رگ های خونی میشود.به این نوع بیماران توصیه میشود تا از سرما و استعمال دخانیات، اجتناب کنند. هرچند که 20 درصد از همه موارد به علت بیماری زمینهای اسـت.
* متورم شدن پاها:
ورم پا بیانگر مشکلات متعدد و تهدیدکننده سلامت اسـت و باید حتماً توسط پزشک بررسی شود. ضعیف بودن گردش خون، بیماری کلیوی یا کبدی، ترومبوز ورید عمقی ، لختگی خون ، سلولیت و...نیز میتواند دلایل دیگر ورم پا باشد.در صورت متورم شدن پاها سعی کنید هنگام نشستن پاهایتان را بالا قرار دهید، پاها را تمرین دهید، مصرف نمک را کاهش دهید و از پوشیدن لباسهای تنگ اجتناب کنید .
* ناخنهای قاشقی شکل:
این شکل از ناخن میتواند نشانهای از یک بیماری زمینهای باشد و اساساً به کمبود ماده مغذی ارتباط دارد. همچنین با اختلالات ژنتیک، گردشی، بیماریهای خود ایمنی و اسکلتی عضلانی ارتباط دارد.
* ناخنهای رنگی:
بیماریهایی مانند سل، یرقان به دلیل مشکلات کبدی و غده تیروئید میتواند باعث زرد شدن ناخن شود. زرد شدن ناخن میتواند نشانه بیماری ریوی که مشکلات تنفسی ایجاد میکند نیز باشد. رنگ و ظاهر مختلف ناخن میتواند بیانگر مشکلات سیستمیک باشد. تغییر پیدا کردن رنگ ناخن نیاز به بررسی پزشک دارد.
* سوزن شدن:
مشکل گردش خون ، آسیب به سیستم اعصاب محیطی و موارد دیگر میتواند به بیحسی یا سوزن شدن در پاها منجر شود. این حالت در قسمتهای تحتانی اندام میتواند علایم اولیه بیماری ام اس باشد.
* دردناک بودن انگشتان پا:
90 درصد از کسانی که آرتریت روماتوئید دارند درد مفاصل انگشت پا را تجربه کرده اند. این بیماری باعث میشود مفاصل متورم و ملتهب شود. درنتیجه، مفصلها و رباط های حمایتکننده و بافت ها آسیب میبینند و درنهایت به کاهش تحرک منجرمیشود.غذاهای ضدالتهابی متعددی را میتوان برای تسکین پیدا کردن مصرف کرد.علاوه بر این، کفیهای کفش میتواند فشار واردشده را به حداقل برساند.
*افتادگی پا:
اگر با بلند کردن قسمت جلوی پا مشکلدارید این میتواند نشانه یک مشکل زمینهای عضلانی، عصبی باشد.ممکن اسـت آسیبدیدگی عصب یا عضله باعث ایجاد مشکل کشیده شدن پا هنگام راه رفتن باشد.افتادگی پا میتواند به دلیل آسیب دیدن پا یا آسیب رسیدن به لگن در حین عمل جراحی رخ دهد. یا اینکه به علت بیماری عصبی مثل فلج اطفال ، اختلال در مغز یا نخاع به وجود بیاید.
* زخم های مزمن:
بیماران دیابتی تا حدی آسیبدیدگی عصبی را تجربه میکنند. آسیب دیدن عصب، به حس نکردن یا متوجه نشدن زخمهایی مانند تاول منجرمیشود.عدم توجه به زخم پا میتواند به السر یاگانگری و در حالت بدتربه قطع عضو منجر شود. آسیبدیدگی عصب میتواند منجر به تغییر شکل کف پا و انگشتان پا شود.پوست خشک، ترکخوردگی ، پینه بستن و گردش ضعیف خون میتواند علامت دیابت باشد.