صبا کمالی، از بازیگران گزیده کار سال‌های نه چندان دور تلویزیون و تئاتر است که مدتی است کم کار شده. البته گاه و بیگاه، دوباره اسم او در رسانه‌ها مطرح میشود؛ یک‌بار به خاطر افشاگریهایش درباره مناسبات کارکردن بازیگران زن با تهیهکنندهها و دیگربار با اظهار نطری دیگر. اما به تازگی او شرکت مد و لباسی را راهاندازی کرده و به بازیگرانی پیوسته که سودای سینما، آنها را به صنعت مد میکشاند.
گفتوگوی ما با صبا کمالی، درباره ورودش به دنیای مد و صنعت پوشاک است اما به فراخور بحث، سر از جاهای دیگر نیز درمیآورد.
بازیگران بسیاری وارد دنیای مد شده‌اند. البته بیشتر آنها مدلینگ می‌کنند اما شما وارد دنیای مد و مشخصاً عرصه تولید پوشاک و طراحی لباس شدهاید. چه پیشفرضی برای ورود به این عرصه داشتید؟
از سال‌های دور، دقیقا پانزدهسال قبل، به لباس و طراحی آن علاقه داشتم. البته علاقهام به دنیای رنگها باعث شده بود با نقاشی شروع کنم. همان موقع از اینکه میدیدم آدمها می‌توانند با رنگها روی لباس جلوهگری داشته باشند، ذوق میکردم. حالا هم لباس به من شوق کودکانه و احساس تازگی و امنیت و پوشیدگی می‌دهد. اینها محسنات بازی با رنگهاست. آرشیو درست میکردم از طراحی لباسها اما پنهانی. تا اینکه همکارم پیشنهد داد و گفت ایدههایی درباره تاسیس شرکتی دارم. من هم از آرشیوم گفتم. به هر حال به فال نیک گرفتم و از لحظهای که شروع به کار کردیم، همه چیز خوب بوده است.
آماری به دست آوردهام که میگوید در تهران، صدوسی مجتمع تجاری ساخته شده و آماده به بهره‌برداری است. این معنای مثبتی دارد. با این تحقیقات توانستم به افکارم در تجارت سمت و سو بدهم. از این رو تصمیمهایی گرفتم که یکیشان در ارتباط با مد و لباس است. لباس ما را با طبیعت و با گذشتگانمان آشتی می‌دهد. ما را مجبور به هماهنگشدن با طبیعت میکند. انسان با لباس گونهگون میشود.
پیش از تأسیس شرکتتان، کار طراحی و مدلینگ کرده بودید؟
به صورت حرفهای نه. مثلاً پیشنهاد طراحی داشتم که تولیدی مانتو بزنیم. اما خب بیربط هم نبودم به این عرصه. مصاحبهای کردم در سال ۸۸؛ عکسی که از من در کنار آن گفتوگو منتشر شده، من را با شال بلندی نشان می‌دهد و با نوع خاصی از مانتو. چهار سال بعد این مانتو مد شد. دکمههای آن مانتو بسته نمیشد و مجبور شدم از شال بلند رنگی استفاده کنم. این طراحی من، چهار سال بعد مد شد.
حالا که وارد دنیای طراحی و پوشاک شدهاید با طراحان لباس چه ارتباطی دارید؟
در اجتماعها زیاد نیستم. حسابی در شبکههای اجتماعی ندارم اما از این به بعد که بیزینس می‌کنم مجبورم داشته باشم. از ایدههای خوب استقبال می‌کنم. مثل بازیگرهای دیگر، طراح بهخصوص ندارم. اغلب خودم طراحی می‌کنم. اجرای لباسهایی که برای خودم طراحی می‌کنم با خیاط است. با طراحان معروف کار نمیکنم چون ایدهام پخش میشود و از بکربودن درمیآید.
بنابراین در شرکت خودتان هم قصد دارید که تولید انبوده نکنید؟
بله، در شرکت تولید انبوه نخواهیم داشت. تمرکزمان بر تکدوزی است.
میگویید که سبک زندگی شما تا حالا مبتنی بر عدم حضور در شبکههای اجتماعی است، اما تصمیم گرفتهاید از این به بعد حضور فعالی داشته باشید. تغییر شکل زندگی شما را مد و لباس رقم میزند؟
تجارت رقم میزند …
با عدم حضورتان در شبکههای اجتماعی پرطرفدار، در حالی که همه بازیگران، ازآنها استقبال می‌کنند، میخواستید متفاوت باشید و این تفاوت را به رخ بکشید؟
نه. چون مدتهاست بازیگری نمیکنم و وقتی کاری نمیکنم دوست ندارم در صحنه باشم. معتقدم هر وقت در حوزهای حرفی برای گفتن داشته باشیم باید جلوی چشم باشیم و جز آن، معنی ندارد؛ باید کارم به روز باشد و اگر میخواهم در شبکه اجتماعی از خودم حرف بزنم باید اطلاعات به روز بدهم. از انتشار عکسهایم و اینکه من را ببینید الان با دوستانم هستم، خوشگلم و … خوشم نمیآید.
ایده اصلی و محوری شما در رابطه با طراحی لباس چه خواهد بود؟
ما نیاز به تنوع داریم؛ علاقه مردم به برندهای خارجی نیز به همین دلیل است. اما آیا میدانید ریشه مقنعه از کجا می‌آید؟ این پوشش اسلامی، مانتو و مقنعه، از الجزایر و مراکش می‌آید. این در حالی است که ریشههای پوشش ما بسیار زیباتر است. مثلاً ما از حریر برای روبنده استفاده میکردیم. اما خب این پوششهای وارداتی، در بحبوحه اوایل انقلاب بهسرعت وارد شد و جا افتاد. الان اما با فراغ بال می‌توانیم تغییراتی ایجاد کنیم.
چه تغییراتی؟ چه باید کرد؟
این همه قومیت با لباسهای مختلف داریم. ایرانیها بسیار رنگشناس و باسلیقهاند. در همه هنرها. مگر میشود یک ایرانی که عالیقاپو را طراحی میکند، استعداد طراحی لباس نداشته باشد؟ همه سلایق قومی را می‌توانیم با ترکیب رنگهای دلخواهمان بهروز کنیم.
مثالی میزنم. برندی هست به نام کنزو از ژاپن که خیلی معروف است؛ طراحیهای این برند، ریشه در طراحی سنتی خودشان دارد. اما ما نمیپردازیم به سنت طراحی خودمان و ترجیح میدهیم مثلاً «گوچی» بخریم. نه اینکه بد باشد؛ هنر مرز ندارد و می‌توانیم از بضاعتهای همه ملل استفاده کنیم ولی خودمان بسیار جای کار داریم.
در شرکت خودتان برای رفع این دغدغه چه خواهید کرد؟
ما تصمیم داریم از طراحان جوان و خوشفکر و خلاق دعوت کنیم و به سلایق مشترکی برسیم و سنتها را هم در نظر بگیریم.
صبا کمالی در صنعت مدلینگ
شما گفتید به سنتهای خودمان در طراحی لباس دقت کنیم. اتفاقا مدتی است جریانی در دنیای مد به راه افتاده؛ اینکه برندهای مشهور صنعت مد، روی آورده‌اند به طرحهای اسلامی مبتنی بر حجاب و صنعتی چندین تریلیون دلاری راه انداختهاند. اینکه این بازار را نیز آنها به نام خودشان و عوایدش را هم به حسابهای خود جاری کرده‌اند از نقص ماست؟
نه، از هوش فراوان آنهاست. من منشوری برای صنعت مد تنظیم و طی آن تأکید کردهام به راههایی که بر اساس آن و البته حمایتهای مسوولان، ما می‌توانیم صنعت جهانی مد داشته باشیم. من عکسهایی از پیش از انقلاب دیدم از مانکنهای باحجاب و بیحجاب خارجی که پا گذاشته بودند روی اسبهای تخت جمشید. خیلی به من برخورد از ورود زیرپوستی آنها. اما حالا اتفاقات بهتری در حال رخدادن است و من امیدوارم.
شما مدتی پیش به برگزاری جشنواره مد و لباس فجر کمک کردید. به نظرتان، بهترین خروجی چنین حرکتهایی، با توجه به حرفهایی که الان رد و بدل کردهایم، چیست؟
من به عده‌ای از هنرمندان که زنگ می‌زدم و آنها را به جشنواره دعوت میکردم، ابراز ناامیدی می‌کردند و میگفتند فایدهای ندارد. به هر حال این گامها، اولیه است و باید به فال نیک گرفتشان. به هر حال چشمها در این اینگونه جشنوارهها طراحان و طرحها و رنگها را میبیند و بهمرور ذهنها تغییر میکند.
بیوگرافی صبا کمالی:
صبا کمالی (زاده ۲۵ آبان ۱۳۵۵ در ساری) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ایرانی است.
او در سال ۱۳۷۸ مدرک کارشناسی خود را از دانشکده سینما و تئاتر دریافت کرد و همچنین دارای مدرک کارشناسی‌ارشد مدیریت اجرایی می‌باشد. آغاز فعالیت‌های او در تئاتر به سال ۱۳۷۶ و در تلویزیون به سال ۱۳۷۸ بر می‌گردد. همچنین وی در سال ۷۸ با فیلم «متولد ماه مهر» ساخته احمدرضا درویش، نخستین بار سینما را تجربه کرد.
وی در ۲۳ سالگی (۱۳۷۷) جایزهٔ نخست بهترین بازیگر را از سومین جشنوارهٔ تئاتر تهران برای بازی در نمایش «از عدمیت تا آدمیت» بُرد.
وی در خصوص کم‌کاری‌اش در سینما و تلویزیون میگوید:
من بابت هر جواب ردی که به پیشنهاد وقیحانه تهیه‌کنندگان دادم آنها مرا پنج سال به‌عقب پرت کردند یک‌مشت موجودات حقیر که اسم دیگری را روی آنها نمی‌توان گذاشت.
صبا کمالی بازیگر تئاتر و تلویزیون گفت: چند سالی است که دیگر کارهای سینمایی انجام نمی دهم این را هم باید بگویم که من از حدود شش سال پیش فوق لیسانس خودم را در رشته مدیریت بیزینس گرفتم و از آن زمان از عرصه سینما و تئاتر فاصله گرفتم و در واقع می خواهم فعالیت هایم را به سمت کارهای تجاری سوق دهم و خیلی از این موضوع خوشحال هستم. الان هم مدتی است که مجوز یک شرکت تبلیغاتی فشن را گرفته ام و می خواهم در این زمینه فعالیت کنم.
وی با اشاره به دوری اش از دنیای سینما گفت: من وقتی وارد این عرصه شدم شرایط خیلی محترمانه تر بود اوضاع هنر نسبت به چند سال اخیر چه از نظر مالی و چه از نظر اخلاقی خیلی بهتر بود ولی چند سالی است که شرایط به گونه ای دیگری است.
این بازیگر عنوان کرد: یک مقدار شرایط کاری وقیحانه شده است و من در شأن خودم نمی بینم که به سمت بازیگری پیش بروم مگر اینکه فضا خوب شود و کیفیت کارها افزایش پیدا کند در غیر این صورت من اجبار مالی برای کار بازیگری ندارم مضاف بر اینکه کار تئاتر را سالی یک بار انجام می دهم یعنی در زمانی که مخاطبان مرا در تلویزیون نمی بینند در تئاتر حضور دارم. 
کمالی عنوان کرد: من بچه شمال هستم و از همانجا در دانشگاه دولتی قبول شدم ابتدای کارم را هم از همانجا شروع کردم و در همان اوایل جایزه اول بازیگری را هم در ایران و هم در خارج از کشور گرفتم یعنی از نظر توانایی بازیگری و یا علاقه بازیگری چیزی در وجودم کم ندارم، اما بعد از سالها کار کردن به مرحله ای رسیدم که ترجیح دادم دیگر در این عرصه نباشم.
وی ادامه داد: امیدوارم شرایط درست شود اما باید بگویم که من بابت هر جواب ردی که به پیشنهاد وقیحانه تهیه کنندگان دادم آنها مرا ۵ سال به عقب پرت کردند یک مشت موجودات حقیر که اسم دیگری را روی آنها نمی توان گذاشت.
کمالی با انتقاد از برخی تهیه کنندگان تصریح کرد: تا یک جایی می توانم با آنها کار کنم یک جایی با آنها مقابله کردم حتی وکیل هم گرفتم حقم را هم گرفتم اما باید بگویم بازیگری که از این روش استفاده می کند او را حذف می کنند و اجازه کار به اونمی دهند.
این بازیگر عنوان کرد: الان هم می توانم کارکنم و پیشنهادی دارم اما این پیشنهادات را در حد خودم نمی دانم و مطابق میلم نیست ترجیح می دهم که درفضای تئاتر که فضای سالم تری است کار کنم اما من پولم را از کارهای تجاری در می آورم.
وی تصریح کرد: در زندگی شخصی به کارهای هنری دیگری هم می پردازم، کارهایی هستند که آنها هم دیده خواهند شد برای مثال عکاسی ونقاشی را هم به خوبی بلدم اصلاَ به این معتقدم که هر آدمی اگر ذهن خلاقی داشته باشد می تواند آن را به کار بگیرد و از آن بهره ببرد.
کمالی خاطرنشان کرد: من آنقدر عرضه دارم که کار تجاری انجام دهم و از آن طریق پول در بیاروم شاید این نکته هم برایتان جالب باشد که من ۱۵ سال کار تئاتر انجام دادم اما ۱۵۰ میلیون تومان از بابت آن پول در نیاوردم ولی حالا در این سه چهار سالی که وارد کارهای تجاری شده ام نسبت به مال دنیا بی نیاز شده ام.
سریال تلویزیونی
| نام مجموعه | نقش |
| پس از باران | مرضیه |
| فتانه | |
| رستگاران | سارا |
| آینه‌های نشکن | سیمین |
| کلانتر | پوپک |
| کیف انگلیسی | |
| خوش‌نشین‌ها | مهشید |
| تله فیلم سکوت مطلق | |
| شهریار | عزیزه |
سینمایی
| نام فیلم | سال تولید |
| متولد ماه مهر | (۱۳۷۸) |
| چشمان سیاه | (۱۳۸۱) |
| بوتیک | (۱۳۸۲) |
| همیشه پای یک زن در میان است | (۱۳۸۶) |
تئاتر
| ز عدمیت تا آدمیت | (۱۳۷۷) |
| مظلوم پنجم | (۱۳۹۴) |