اما این مساله که در ایران امکان تولید گوشت ارگانیک در حال حاضر وجود ندارد همچنان چالشی بزرگ محسوب میشود.
منظور از محصولات ارگانیک، محصولات گیاهی مانند سبزی و صیفیجات، گوشت حیوانی یا محصولات لبنیاند که در تمام مراحل تولید با سیستم طبیعی هماهنگ هستند. یعنی در فرآیند تولید آن هیچگونه مواد افزودنی شیمیایی، دارو، کود شیمیایی و... به کار نمیرود.
به گفته دکتر آراسب دباغمقدم، متخصص علوم صنایع غذایی با توجه به فرآیند سخت تولید اینگونه فرآوردهها که با مدیریت و نظارت قوی همراه است، میتوان به اهمیت و ضرورت استفاده از محصولات ارگانیک برای ارتقای سلامت انسان اشاره کرد، اما از سوی دیگر با توجه شرایط خاص فرآیند تولید این گونه محصولات، امکان تولید انبوه آن در تمام دنیا و از جمله کشور ما مقدور نخواهد بود.
وی در گفتوگو با جامجم تاکید میکند: نمیتوان این انتظار را داشت که تمام محصولات غذایی به صورت ارگانیک تولید شود. تولید یک محصول ارگانیک به یک دوره گذار پنج ساله نیاز دارد که طی این دوره محصول، صرفا به صورت طبیعی تولید میشود. یعنی باید میزان تمام آلاینده در آن به حداقل برسد که بررسیهای مکرر از سوی سازمانهای ذی ربط باید این مساله را تائید کند. به علاوه دارو نیز نباید در دامهایی که قرار است به صورت ارگانیک تولید شوند، مصرف شود که متاسفانه برخی دامداران با توجه به سود و زیان اقتصادی این مساله را رعایت نمیکنند.
وی با تاکید بر این که خوراک دام نیز باید کاملا طبیعی و به دور از هر گونه مواد افزودنی و شیمیایی باشد، میافزاید: دامهای مشمول طرح تولید ارگانیک باید چرای آزاد در فضای طبیعی و به دور از محلهای نگهداری صنعتی مانند گاوداری، مرغداری و... داشته باشند. همچنین آب و هوای سالم و عاری از آلایندههای شیمیایی هم باید در چرای این دامها مدنظر قرار بگیرد، اما آنچه باید بعد از فرآیند تولید مورد توجه قرار بگیرد، تداوم و حفظ شرایط تولید محصول است که نیازمند نظارت دقیق سازمانهای ذیربط است. با توجه به مسائل مطرح شده، اکنون در ایران، مرکزی که تولید گوشت ارگانیک داشته و از تمام سازمانهای مربوطه نیز مجوزهای لازم را گرفته باشد به طور رسمی وجود ندارد.
دباغ مقدم با اشاره به این که قیمت محصول ارگانیک نیز به دلیل شرایط خاص تولید از فرآوردههای معمولی برای مصرفکننده گرانتر خواهد بود، میگوید: با توجه به قیمت و عرضه محدود آن ضرورت مصرف محصولات غذایی ارگانیک برای گروههای آسیبپذیر از لحاظ سلامت مانند کودکان، خانمهای باردار، سالمندان، برخی بیماریهای خاص، بیماران سرطانی و بیمارانی که با نقص سیستم ایمنی مواجهند مورد تاکید قرار میگیرد.
دانش و سلامت - بتول خالدی
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا، در شش ماهه اول سال نگرانی از ابتلا به برخی بیماریهای ویروسی از راه آب و غذا افزایش مییابد. یکی از این بیماریهای ویروسی، تب کریمه کنگو است که توسط کنه میان دامها منتشر میشود. دام و کنه نیز مقصد این ویروس هستند. انسان درصورت ذبح دام، دستکاری و گزش کنه یا تماس با دامی که ویروس در بدن آن وجود دارد، به این بیماری مبتلا میشود. به همین دلیل سازمانها و وزارتخانههای مسئول در این بازه زمانی به مردم هشدار میدهند برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری ویروسی مواردی بهداشتی را رعایت کنند.
دکتر محمد مهدی گویا، رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت در این خصوص میگوید: تب کریمه کنگو یکی از مهمترین بیماریهای ویروسی است که از حیوان به انسان منتقل میشود. این بیماری خطرناک است و فرد مبتلا به آن تا ۳۰ درصد موارد جان خود را از دست میدهد حتی اگر درمان شود. یکی از راههای انتقال آن نیز از طریق گزش کنهای است که روی بدن حیوان آلوده به خصوص دامهای اهلی مانند گوسفند و بز وگاو زندگی میکند. این ویروس وارد بدن دام شده و بعد با گزش باعث ابتلای فرد به بیماری میشود.
بنابر اعلام مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت، این بیماری که سال گذشته سه فوتی در کشور به جای گذاشت در دام علایم خاصی ندارد و از ظاهر دام نمیتوان متوجه وجود ویروس شد .شایعترین راه انتقال آن نیز ذبح غیربهداشتی دام بویژه در مناطق روستایی است. به همین دلیل دکتر گویا تاکید میکند که خرید گوشت از منابع نامطمئن مانند کنار خیابان، جاده و ... مردم را در معرض ابتلای به تب کریمه کنگو قرار میدهد. به همین دلیل گوشت باید مهر تایید سازمان دامپزشکی را داشته باشد.
وی ادامه میدهد: این بیماری بیشتر یک بیماری شغلی است. کسانی که به صورت مستقیم با دام سرو کار دارند، آن را ذبح میکنند، قصابها و حتی زنان خانهدار نیز ممکن است به دنبال تماس با دام تازه ذبح شده یا گوشت آلوده، مبتلا به این عفونت شوند. همچنین کسانی که در معرض خون و ترشحات بدنی فرد بیمار قرار دارند نیز در معرض ابتلا هستند. در کشور ما هر سه راه انتقال این بیماری تا به حال مشاهده شده است. این بیماری معمولا در فصل بهار و تابستان شایع است، اما در تمام فصول سال ممکن است مشاهده شود. تب کریمه کنگو واکسنی برای پیشگیری ندارد و مهمترین نکته برای این کار رعایت نکات بهداشتی توسط کسانی است که دام نگهداری میکنند، در کشتارگاهها و دامداریها کار میکنند و زنان خانهداری که گوشت خریداری میکنند.
به گفته رییس مرکز مدیریت بیماریهای غیرواگیر وزارت بهداشت، این بیماری قابل درمان است، ولی باید زود تشخیص داده شود. داروی آن نیز در کشور موجود است و در اختیار تمام دانشگاههای علوم پزشکی کشور قرار دارد. همچنین تشخیص این بیماری ویروسی نیز در آزمایشگاهی مدرن صورت میگیرد که فاصله بین ارسال نمونه و تشخیص آن کمتر از ۲۴ ساعت است.
کارشناسان توصیه میکنند که روستاییان هنگام تماس با دام از کندن کنههای روی بدن دام خودداری کنند. همچنین لباسهای خود را پس ازخروج از اصطبل و محل نگهداری دامها تعویض کنند و دست و صورت خود را با آب وصابون بشویند؛ چراکه دام بیمار خطر انتقال بیماریهای بسیاری را دارد. بهتر است تا حد امکان افرادی که دامدار نیستند هنگام مراجعت به مناطق روستایی، تماسی با دام نداشته باشند. دامداران نیز وقتی با دام در تماس هستند از وسایل حفاظتی استفاده کنند و پس از پایان کارشان نیز لباسها را تعویض کرده و دست وصورت خود را بشویند.