به نوعی از عفونت باکتریایی که بر قسمتی از دستگاه ادراری تاثیر میگذارد عفونت ادراری (UIT) گفته میشود.
زمانی که این عفونت باکتریایی، دستگاه ادراری تحتانی را درگیر میکند به آن عفونت مثانه (سیستیت ساده) و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر میگذارد به آن عفونت کلیه (پیلونفریت) گفته میشود.
علائم عفونت ادراری
– علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی (عفونت مثانه) عبارتند از: درد در بالای استخوان شرمگاهی یا پایین کمر، دفع ادرار همراه با درد و یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)
– علائم مربوط به دستگاه ادراری فوقانی (عفونت کلیه) عبارتند از: تب، حالت تهوع و استفراغ، درد پهلو، ادرار خونی (به ندرت) به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی.
این علائم در افراد مسن و یا بسیار کم سن و سال ممکن است مبهم و یا نامشخص باشند.
– علائم ادرای در کودکان: در کودکان خردسال، ممکن است تنها علامت عفونت دستگاه ادراری (UTI) تب باشد.
به دلیل فقدان علائم واضحتر، وقتی دختران کوچکتر از دو سال و یا پسران ختنه نشده کوچکتر از یک سال دچار تب میشوند، بسیاری از انجمنهای پزشکی توصیه میکنند که کشت ادرار صورت بگیرد.
ممکن است نوزادان خوب غذا نخورند، استفراغ کنند، بیشتر بخوابند، و یا نشانههای یرقان را از خود نشان دهند.
در نونهالان، ممکن است بیاختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه) رخ دهد.
در کودکان، عفونتهای دستگاه ادراری با ریفلاکس مثانه به حالب (حرکتهای غیرطبیعی ادرار از مثانه به حالبها یا کلیهها) و یبوست ارتباط دارد
و هنگامی که عفونت دستگاه ادراری با تب همراه باشد، عفونت دستگاه ادراری فوقانی تلقی میگردد.
علت بروز عفونت ادراری چیست؟
عامل اصلی هر دو نوع عفونت مذکور اشرشیا کولی (اشرشیا کولی، نوعی باکتری گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه است که بطور شایع در روده جانوران خونگرم وجود دارد) است
که بهطور معمول از طریق مجرای خروجی مثانه وارد آن میشود.
(اعتقاد بر این است که این باکتری معمولاً از روده به مجرای خروجی مثانه منتقل میشود، و خطر این مسئله در زنان به علت آناتومی آنها بیشتر است.)
با این حال ندرتاً باکتریهای دیگر، ویروسها یا قارچ نیز ممکن است موجب آن شوند.
عفونتهای دستگاه ادراری معمولاً در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ میدهد، به طوری که نیمی از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک عفونت مبتلا میشوند.
زیرا در زنان مجرای خروجی مثانه بسیار کوتاهتر بوده و به مقعد نزدیکتر است.
عوامل دیگری که باعث عفونت ادراری میگردند شامل موارد زیر است:
رابطه جنسی: در زنان جوان فعال از نظر جنسی، فعالیت جنسی علت ۷۵-۹۰٪ عفونتهای مثانه است و خطر عفونت با تعداد دفعات آمیزش جنسی رابطه دارد.
مصرف انواع خاص وسایل پیشگیری از بارداری: استفاده از اسپرمکش و دیافراگم برای پیشگیری از بارداری، جدای از تعداد دفعات آمیزش جنسی خطر ابتلا به UTI را افزایش میدهد.
بعد از دوران یائسگی: بعد از دوران یائسگی، عفونت ادراری بدلیل کمبود استروژن ممکن است شدیدتر شود.
سوند ادراری: سوند ادراری خطر ابتلا به عفونتهای دستگاه ادراری را افزایش میدهد.
سابقه خانوادگی
دیابت: دیابت و سایر بیماریها میتوانند باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن شده و در نتیجه باعث خطر عفونتهای ادراری میشود.
ختنه نشده بودن: در میان کودکان، شیوع عفونتهای دستگاه ادراری در پسران ختنه نشده با سن کمتر از سه ماه بیشترین میزان بوده و سپس دختران کمتر از یک سال در رده دوم قرار دارند.
داشتن پروستات بزرگ و سنگ کلیه: سنگ کلیه و یا پروستات بزرگ شده باعث حبس ادرار در مثانه و در نتیجه ابتلا به عفونت ادراری میشود.
راههای پیشگیری از عفونت ادراری
تعدادی از اقداماتی که تأثیر آنها بر دفعات بروز عفونت دستگاه ادراری به اثبات نرسیده عبارتند از:
استفاده از قرصهای ضدبارداری یا کاندوم
ادرار کردن بلافاصله پس از مقاربت
نوع لباس زیر مورد استفاده، شیوههای بهداشت شخصی پس از ادرار کردن و یا مدفوع کردن، و یا این که آیا فرد بهطور معمول حمام میکند یا دوش میگیرد.
به همین ترتیب با فقدان شواهد مربوط به اثر نگهداشتن ادرار، استفاده از نوار بهداشتی، و شستشوی واژن مواجه هستیم.
در افراد مبتلا به عفونتهای مکرر، میتوان از دوز پایین آنتی بیوتیکها بهعنوان اقدام پیشگیرانه استفاده کرد.
در موارد غیرپیچیده، عفونتهای دستگاه ادراری را میتوان بهراحتی با مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره کوتاه درمان کرد،
اگرچه مقاومت در برابر بسیاری از آنتی بیوتیکهای مورد استفاده برای درمان این بیماری در حال افزایش است.
در موارد پیچیده، ممکن است لازم باشد دورههای درمان طولانیتر شوند و یا نیاز به تزریق آنتی بیوتیک وریدی باشد.
در صورتی که علائم در طی دو یا سه روز بهبود پیدا نکرد، لازم است آزمایشهای تشخیصی بیشتری انجام گردد.
در زنان، عفونتهای دستگاه ادراری شایعترین شکل عفونتهای باکتریایی است و هر سال ۱۰٪ به میزان عفونتهای دستگاه ادراری افزوده میشود.
درمان عفونت ادراری
مهمترین مبنای درمان استفاده از آنتی بیوتیکها است.
گاهی اوقات در طول چند روز اول علاوه بر آنتی بیوتیک، فنازوپیریدین تجویز میشود تا به تسکین سوزش و رفع اضطرار ناشی از عفونت مثانه کمک کند.
با این حال، با توجه به مشکلات ایمنی ناشی از استفاده از آن و به ویژه افزایش خطر ابتلا به متهموگلوبینمی (میزان متهموگلوبین بالاتر از سطح عادی در خون)
استفاده مداوم از آن توصیه نمیشود. ممکن است استامینوفن (پاراستامول) نیز برای تب استفاده شود.
در زنانی که عفونت دستگاه ادراری ساده بهطور مکرر در آنها رخ میدهد، تنها در صورتی که درمان اولیه با شکست مواجه گردد،
ممکن است خود درمانی پس از بروز علائم و پیگیری پزشکی منجر به بهبود شود. نسخه آنتی بیوتیک را میتوان از طریق تلفن به داروساز اعلام کرد.
عفونتهای غیرپیچیده را میتوان تنها بر اساس علائم تشخیص داد و درمان کرد.
آنتی بیوتیکهای خوراکی نظیر تریمتوپریم/سولفامتوکسازول (TMP / SMX)، سفالوسپورینها، نیتروفورانتوئین و یا فلوروکینولون زمان بهبود را بهطور قابل ملاحظهای کوتاه میکنند
و به همان اندازه مؤثر هستند.
معمولاً یک دوره درمان سه روزه با تریمتوپریم، TMP/SMX یا یک فلوروکینولون کفایت میکند،
حال آن که درمان با نیتروفورانتوئین به ۵ – ۷ روز زمان نیاز دارد. با شروع درمان، علائم باید در عرض ۳۶ ساعت بهبود پیدا کند.
در حدود ۵۰٪ از افراد بدون درمان طی چند روز یا چند هفته بهبود مییابند.
انجمن بیماریهای عفونی آمریکا استفاده از فلوروکینولون بهعنوان نخستین درمان را به دلیل نگرانی از ایجاد مقاومت در برابر این دسته از داروها توصیه نمیکند.
با وجود هشدار مذکور، در اثر استفاده وسیع از تمام این داروها، مقاومتهایی در برابر آنها بهوجود آمده است. د
ر برخی از کشورها تری متوپریم به تنهایی معادل TMP/SMX محسوب میشود. در عفونتهای ساده دستگاه ادراری در کودکان، آنها اغلب به یک دوره سه روزه آنتی بیوتیک پاسخ میدهند.
درمان عفونت ادراری بدون نیاز به دارو
افراد میتوانند با رعایت نکات زیر، برای درمان عفونت ادراری کمتر به دارو احتیاج پیدا کنند:
سعی کنید مصرف مایعات را زیاد کنید تا زودبهزود به دستشویی بروید تا عفونت های موجود در دستگاه ادراریتان خارج شود.
حمام بروید و از دوش آب داغ استفاده کنید. اگر چه این روش از نظر پزشکان و محققان علوم پزشکی ثابت نشده است،
اما بسیاری از افراد مبتلا به عفونت دستگاه ادراری بعد از حمام آب داغ احساس کاهش خارش و سوزش و درد را اعلام میکنند.
مصرف مرکبات و غذاهای حاوی ویتامین ث را در برنامه غذایی خود قرار دهید.
این نوع مواد به دلیل داشتن خاصیت اسیدی، بسیاری از عفونتهای دستگاه ادراری را از بین میبرند.
افراد مبتلا به عفونت اداری میتوانند با نوشیدن آب قره قات و یا زغال اخته بسیاری از باکتریهای عفونت ادراری را از بین ببرند.
عفونت مثانه – درمان عفونت ادراری بدون نیاز به دارو – عفونت ادراری – درمان با زغال اخته
از مصرف نوشیدنیهای کافئیندار و گازدار و غذاهای تند و پرادویه اجتناب کنید.
از مصرف الکل و سیگار جدا خودداری کنید.
اگر درد و سوزش ناحیه دستگاه ادراری بیش از ۲۴ ساعت به طول انجامید، حتما نزد پزشک متخصص کلیه و مجاری ادرار بروید.
اگر چه رعایت نکتههای مطرح شده در بالا بسیار ضروری است، اما اگر علایم بیماری پس از مدتی از بین نرفتند،
برای جلوگیری از ابتلا به عفونت مزمن (طولانی مدت) ادراری و یا جلوگیری از انتقال عفونت به بخشهای دیگر بدن مثل کلیه، باید سریعا اقدامات پزشکی انجام گیرد.
عوارض عفونت ادراری
زمانیکه عفونت ادراری به موقع و بدرستی درمان شود، کمتر باعث ایجاد مشکل میشود. اما در صورت درمان نشدن، عفونت دستگاه ادراری باعث مشکلات جدی میشود.
عوارض عفونت ادراری شامل:
عفونت عودکننده، بخصوص در زنانی که سه بار و بیشتر دچار عفونت ادراری شدهاند.
آسیب دیدگی دائمی کلیه که بخصوص در کودکان شایعتر میباشد.
افزایش خطر زاییدن کودک کم وزن و یا زایمان زودرس.
عفونت ادرار در دوران بارداری
عفونتهای دستگاه ادراری به علت افزایش خطر ابتلا به عفونت کلیه در دوران بارداری بیشتر نگرانکننده است.
در دوران بارداری، سطح بالای پروژسترون خطر کاهش توان عضلات حالب و مثانه را افزایش داده و منجر به افزایش احتمال برگشت ادرار به حالب و به سمت کلیهها میشود.
اگرچه در زنان باردار خطر ابتلا به باکتریوری بدون علامت افزایش نمییابد، اما در صورتی که باکتریوری وجود داشته باشد خطر ابتلای آنها به عفونت کلیه ۲۵-۴۰٪ است.
بنابراین اگر آزمایش ادرار نشانهای از وجود عفونت را نشان دهد -حتی اگر علائم دیگر وجود نداشته باشد- توصیه میشود درمان صورت گیرد.
بهطور معمول از سفالکسین یا نیتروفورانتوئین استفاده میشود، زیرا بهطور کلی این داروها برای دوران بارداری بیخطر تلقی میشوند.
عفونت کلیه در دوران بارداری ممکن است ناشی از تولد زودرس یا پره اکلامپسی باشد. (حالت فشار خون بالا و اختلال در عملکرد کلیه در طی بارداری میتواند منجر به تشنج شود)
منبع:setare.com
دردهای ناشی از بیماریهای مقاربتی
ابتلا به بیماریهای مقاربتی همچون سوزاک و کلامیدیا می توانند باعث بروز دردهای لگنی در انسان شوند.
در صورتی که هر یک از علائم زیر را مشاهده نمودید حتماً به پزشک زنان مراجعه نمائید:
– درد یا سوزش حین ادرار
– خونریزی در زمانهای غیر از قاعدگی
– ترشح های غیر طبیعی از واژن
در مواردی که حین تخمک گذاری، فولیکول موجود در تخمدان تخمک خود را آزاد نکند و از مایع پر شود، کیست تخمدانی ایجاد می شود.
در بیشتر موارد وجود کیست های تخمدانی در انسان بی ضرر می باشد و به خودی خود از بین می رود.
البته کیست تخمدان می تواند باعث ایجاد درد در ناحیه ی لگن شود و همچنین علائمی همچون نفخ و تورم داشته باشد.
گاهی بافت رحمی در خارج از رحم همچون لوله های رحمی، روده و یا مثانه رشد می نماید
این بافتها هنگام قاعدگی دچار ریزش می شوند و راهی برای خارج شدن ندارند.
در نتیجه همراه با درد خواهد بود.
در بیشتر موارد بی خطر است و تحمل درد برای بیمار سخت است.
استفاده از مسکن ها، قرص های ضد بارداری، جراحی و گاهی خارج کردن رحم می توانند به درمان آن کمک نمایند.
بلوک اعصاب سمپاتیک لگن نیز راه دیگری برای درمان آن می باشد.
بلوک اعصاب سمپاتیک توسط پزشک متخصص درد انجام می شود.
در صورتی که حین ادرار کردن احساس سوزش می نمائید
و یا پس از دفع ادرار احساس می کنید که مثانه تان کاملاً خالی نشده است می تواند نشانگر ابتلا به عفونت ادراری در شما باشد.
در این صورت حتما به پزشک مراجعه نمائید.
داشتن سنگ کلیه نیز علت دیگری برای بروز درد لگن در زنان است.
سنگ کلیه دارای علائمی همچون التهاب لگن، درد در ناحیه ی پهلوها و دفع ادرار صورتی رنگ است.
منبع:drhame.com
1) نوشیدن مایعات را قبل از خواب کودک محدود کنید. بعد از شام نوشیدن حداکثر یک لیوان آب کافی است.
2) از دادن نوشیدنیهای حاوی کافئین مانند کولا یا چای به کودک خودداری کنید. این نوشابهها تولید ادرار را زیاد میکنند.
3) کودک را پیش از خواب به توالت بفرستید. اگر مثانهاش پر نیست، مجبورش نکنید آن را خالی کند. این کار باعث میشود رختخوابش را خیس کند زیرا در کار مثانه اختلال به وجود میآورد.
4) شبها چراغ توالت را روشن بگذارید. گاه ترس از تاریکی باعث میشود، کودک رختخوابش را ترک نکند.
5) محدود کردن مصرف مایعات در طول روز هیچ کمکی به بهبود شب ادراری نمیکند. محدود کردن مالیات باید حداکثر دو تا سه ساعت قبل از خواب کودک باشد.
6) والدین باید سعی کنند با آرامش و صبر با کودکان برخورد کنند.
7) والدین باید از توبیخ و تنبیه کودک خودداری کنند و بدانند شب ادراری یک عمل زشت نیست.
8) بیدار کردن کودک درفاصلههای معین برای ادرار کردن.
9) گذاشتن دستگاه شب زنگ در رختخواب کودک و بیدار شدن او با ایجاد صدا.
10) به کودک اجازه دهید که بداند وی مقصر نیست. به او کمک کنید که ملحفههای خیس را بردارد، اما این را تنبیه به حساب نیاورید بلکه حمایت کننده وی باشید.
11) تهیه و نصب ورقهای بالای سر کودک که در آن شبهای خیس کردن با رنگ قرمز یادداشت شود و همچنین کودک برای شبهایی که جای خود را خیس نکرده است، مورد تشویق قرار بگیرد.
در این مطلب از ایران ناز میخواهیم راههای درمان شب ادراری کودکان که مشکلی شایع در میان کودکان است را بررسی کنیم.. 11 دستور عملی برای از بین بردن شب ادراری را در ادامه ی این مطلب بخوانید . با ما در ایران ناز همراه باشید
۱) نوشیدن مایعات را قبل از خواب کودک محدود کنید. بعد از شام نوشیدن حداکثر یک لیوان آب کافی است.
۲) از دادن نوشیدنیهای حاوی کافئین مانند کولا یا چای به کودک خودداری کنید. این نوشابهها تولید ادرار را زیاد میکنند.
۳) کودک را پیش از خواب به توالت بفرستید. اگر مثانهاش پر نیست، مجبورش نکنید آن را خالی کند. این کار باعث میشود رختخوابش را خیس کند زیرا در کار مثانه اختلال به وجود میآورد.
۴) شبها چراغ توالت را روشن بگذارید. گاه ترس از تاریکی باعث میشود، کودک رختخوابش را ترک نکند.
۵) محدود کردن مصرف مایعات در طول روز هیچ کمکی به بهبود شب ادراری نمیکند. محدود کردن مالیات باید حداکثر دو تا سه ساعت قبل از خواب کودک باشد.
۶) والدین باید سعی کنند با آرامش و صبر با کودکان برخورد کنند.
۷) والدین باید از توبیخ و تنبیه کودک خودداری کنند و بدانند شب ادراری یک عمل زشت نیست.
۸) بیدار کردن کودک درفاصلههای معین برای ادرار کردن.
۹) گذاشتن دستگاه شب زنگ در رختخواب کودک و بیدار شدن او با ایجاد صدا.
۱۰) به کودک اجازه دهید که بداند وی مقصر نیست. به او کمک کنید که ملحفههای خیس را بردارد، اما این را تنبیه به حساب نیاورید بلکه حمایت کننده وی باشید.
۱۱) تهیه و نصب ورقهای بالای سر کودک که در آن شبهای خیس کردن با رنگ قرمز یادداشت شود و همچنین کودک برای شبهایی که جای خود را خیس نکرده است، مورد تشویق قرار بگیرد.
مطالب مرتبط:
12 دلیل شب ادراری بزرگسالان
شب ادراری کودکان و نگرانی والدین برای درمان آن!
مصرف مرکبات بسیاری از عفونت های دستگاه ادراری را از بین می برند
افراد می توانند با رعایت نکات زیر، برای درمان عفونت ادراری کمتر به دارو احتیاج پیدا کنند:
• سعی کنید مصرف مایعات را زیاد کنید تا زودبهزود به دستشویی بروید. سعی کنید با مصرف کافی آب هر ۲۰ دقیقه یک بار به دستشویی بروید تا عفونت های موجود در دستگاه ادراری تان خارج شود.
• حمام بروید و از دوش آب داغ استفاده کنید .اگر چه این روش از نظر پزشکان و محققان علوم پزشکی ثابت نشده است، اما بسیاری از افراد مبتلا به عفونت دستگاه ادراری بعد از حمام آب داغ احساس کاهش خارش و سوزش و درد را اعلام می کنند.
• مصرف مرکبات و غذاهای حاوی ویتامین ث را فراموش نکنید. این نوع مواد به دلیل داشتن خاصیت اسیدی، بسیاری از عفونت های دستگاه ادراری را از بین می برند.
اگر درد و سوزش ناحیه دستگاه ادراری، بیش از ۲۴ ساعت به طول انجامید، حتما نزد پزشک متخصص کلیه و مجاری ادرار بروید
• اگر چه رعایت نکته های مطرح شده در بالا بسیار ضروری است، اما اگر علایم بیماری پس از مدتی از بین نروند، برای جلوگیری از ابتلا به عفونت مزمن (طولانی مدت) ادراری و یا جلوگیری از انتقال عفونت به بخش های دیگر بدن مثل کلیه، باید سریعا اقدامات پزشکی را انجام دهید.
• افراد مبتلا به عفونت اداری می توانند با نوشیدن آب قره قات و یا زغال اخته بسیاری از باکتری های عفونت ادراری خود را از بین ببرند.
• معمولا به کسانی که به عفونت دستگاه ادراری مبتلا هستند توصیه می شود که از هر گونه مقاربت جنسی با همسر خود خودداری کنند. این توصیه از دو جهت پیشنهاد می شود؛ اول اینکه فرد مبتلا در حین مقاربت احساس سوزش و ناراحتی می کند و دوم به این دلیل که ممکن است این عفونت را به همسر خود نیز انتقال دهد.
• عفونت دستگاه ادراری معمولا پس از طی دوره ای، با درمان بهبود می یابد و خطر چندانی برای افراد ایجاد نمی کند. سعی کنید تمام دستورات ارائه شده توسط پزشک را در این مدت رعایت کنید تا به تسریع روند بهبودی کمک کنید.
• اگر فرد در طی این مدت تب کند و یا در ادرار خود خون ببیند و احساس ضعف کند، حتما باید به اورژانس مراجعه کند و یا سریعا به پزشک متخصص مراجعه کند.
• از مصرف نوشیدنی های کافئین دار و گازدار و غذاهای تند و پرادویه اجتناب کنید.
• از مصرف الکل و سیگار جدا خودداری کنید.
• در موقع ادرار کردن می توانید آب گرم را بر روی ناحیه تناسلی خود بریزید. این کار سبب کاهش سوزش در موقع ادرار کردن می شود. درد و سوزش ناحیه تناسلی، یک علامت شایع برای عفونت دستگاه ادراری می باشد.
• گاهی اوقات علایم بیماری های مقاربتی بسیار شبیه به عفونت ادراری می باشند. حتما نزد پزشک متخصص بروید تا این بیماری را به طور قطعی از سایر بیماریها تشخیص دهد.
منبع:tebyan.net
نوشته عفونت ادراری را بدون دارو درمان کنید اولین بار در بامداد پدیدار شد.
علائم
نشانه های ابتلا به عفونت دستگاه ادراری در کودکان می تواند مبهم باشد و در کودکان خردسال شاید حتی دیرتر والدین متوجه علائم شوند. به هر حال علائم عمومی که ممکن است ناخوشی کودک را نشان دهد از این قرارند:
استفراغ، درجه حرارت بالای بدن، کج خلقی، خستگی و کمبود انرژی، تغذیه ضعیف، کاهش وزن، در کودکان بسیار خردسال، زردی پوست و سفیدی چشم.
نشانه های بیشتر خاص در کودک مبتلا به عفونت دستگاه ادراری از این قرار است:
درد یا سوزش هنگام ادرار، نیاز به دفع ادرار به طور توامان، تغییر در عادات ادرار کردن مانند خیس کردن لباس ها، درد در شکم یا کمر، خون در ادرار، تشخیص عفونت ادراری در کودکان.
در اغلب موارد پزشک می تواند عفونت دستگاه ادراری را با پرسیدن علائم کودک بررسی کند و یک نمونه از ادرار را برای آزمایش درخواست کند. درمان معمولا بالافاصله بعد از نمونه ادرار شروع می شود و کودک نیاز به آزمون های بیشتر ندارد.
علل عفونت ادراری در کودکان
شایع ترین علت می تواند توسط ورود باکتری از دستگاه گوارشی به مجرای ادرار باشد. با این حال علل دیگر از این قرارند:
عفونت ادراری در پسران زیر یک سال و دختران زیر چهار سال شایع تر است.
عوامل ژنتیکی نیز از جمله مواردی است که باید به آن توجه شود، چون اقوام درجه یک کودکانی که سابقه عفونت ادراری دارند، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت ادراری هستند.
یبوست عامل دیگر است. تورم بخشی از روده بزرگ می تواند منجر به فشار به مثانه و جلوگیری از تخلیه آن به طور معمول شود.
نگه داشتن ادرار توسط کودک به مدت طولانی عامل دیگر برای ابتلا به عفونت دستگاه ادراری است.
ریفلاکس مثانه به حالب نیز یک نتیجه عفونت ادراری است که در آن ادرار از مثانه به حالب و کلیه ها راه می یابد.
درمان
بیشتر عفونت های ادراری ظرف 24 تا 48 ساعت بعد از درمان با آنتی بیوتیک بهبود یافته و مشکلی در درازمدت ایجاد نمی کنند. در بسیاری از موارد درمان در برگیرنده یک دوره مصرف کامل آنتی بیوتیک در خانه است. به عنوان یک احتیاط، کودکان زیر سه ماهه و کودکان با علائم شدید معمولا چند روز در بیمارستان بستری می شوند و آنهم برای دریافت آنتی بیوتیک داخل وریدی.
7 گام پیشگیرانه
با این که جلوگیری از تمام موارد عفونت های ادراری در کودکان قابل انجام نیست، اما با انجام برخی اقدامات می توان خطر ابتلا را تا حدودی کاهش داد. توصیه های زیر ممکن است کمک کننده باشند:
مطمئن باشید که کودک به اندازه کافی آب می نوشد و هیدراته است. به طوری که ادرار به طور منظم دارد.
از لباس های نایلونی که به ترویج رشد باکتری کمک می کنند باید اجتناب کرد. لباس های نخی و یا پنبه ای و گشاد باید برای کودکان استفاده شود.
از صابون های معطر و یا حمام کف برای کودکان باید پرهیز کرد.
در مورد درمان یبوست باید به سرعت اقدام کرد. با پزشک در مورد داروهایی که می توانند به برطرف شدن یبوست کمک کنند مشورت کنید.
استفاده از آب زغال اخته برای پیشگیری از عفونت ادراری توصیه می شود. همچنین استفاده از پروبیوتیک ها که به صورت پودر یا قرص، یا ماست و دوغ حاوی پروبیوتیک و فرآورده های لبنی نیز وجود دارد توصیه می شود.
در صورت عودهای مکرر عفونت کلیه و عدم درمان به موقع، احتمال ایجاد فشارخون و نارسایی کلیه وجود دارد. در حالی که درمان به موقع و سریع عفونت ادراری از بروز این عواقب تا حد زیادی پیشگیری خواهد کرد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی شفاف به نقل از ایسنا، پزشکان تاکید دارند که سوزش
ادرار در عین حال میتواند نشانه انواع دیگری از مشکلات جسمی همچون بیماری
مقاربتی کلامیدیا، وجود سنگهای کلیوی، التهاب پروستات و عفونت قارچی باشد.
مجاری ادراری مواد زائد را از بدن از جمله کلیه، میزنای (لوله باریک انتقال دهنده ادرار از کلیهها به مثانه)، مثانه و مجرای ادراری خارج میکنند. زمانی که عفونت در کلیهها باشد فرد دچار درد کمر، پهلو، تب، لرز، حالت تهوع و استفراغ میشود. این عفونت در مثانه با علائمی همچون فشار لگن، وجود خون در ادرار، احساس ناراحتی در شکم و تکرر ادرارهای دردناک همراه است. وجود هر یک از این علائم میتواند نشاندهنده ابتلای فرد به عفونت مجاری ادراری باشد.
در ادرار به طور طبیعی باکتری وجود ندارد اما این عامل عفونت میتواند از طریق مجرای ادراری وارد مثانه شود. موسسه ملی بیماریهای کلیه، گوارشی و دیابت آمریکا اعلام کرده است در اکثریت موارد ابتلا به عفونتهای مجاری ادراری که دومین عفونت شایع است و در زنان بیشتر از مردان دیده میشود، E.Coli عامل ایجاد آن است.
به گزارش مدیکال دیلی، معمولترین انواع عفونتهای مجاری ادراری با مصرف آنتی بیوتیکها درمان میشوند اما انواع پیچیدهتر آن همچون عفونت کلیه به مصرف چند هفته دارو نیاز دارد و در صورتی که درمان نشود به کلیهها آسیب میزند و موجب مسدود شدن مجاری ادراری میشود.
متخصصان انگلیسی معتقدند ترکیب عسل و آب میتواند سلاح موثری در برابر عفونتهای ادراری در بیمارانی باشد که در بیمارستان بستری هستند.
مقابله با عفونت ادراری
اغلب برای بیماران بستری شده در بیمارستان سوند استفاده میشود در حالی که این لولههای انعطافپذیر میتوانند حامل میکروبهای مختلف باشند و بنابراین کاربرد این وسیله میتواند با بروز عفونت در بیماران همراه باشد.
بررسی متخصصان دانشگاه "ساوثهمپتون" نشان میدهد عسل رقیقشده مانع میشود باکتریهای معمول روی سطوحی همچون پلاستیکها، لایههای چسبناکی بوجود آورند که به سختی از بین میروند.
به لحاظ تئوریک، عسل رقیقشده میتواند در پاک کردن سوندهای ادراری از عفونتهای احتمالی موثر باشد. هرچند لازم اسـت آزمایشهای بیشتری انجام شود تا این اطمینان بدست آید که این روش برای انسانها نیز بیخطر اسـت.
از سالهای خیلی دور افراد از عسل به عنوان ماده ضد عفونی کننده استفاده میکردهاند. این ماده همچنین برای درمان سوختگی و جراحتها کاربرد داشته اسـت.
متخصصان انگلیسی در این بررسی از نوعی عسل تیره رنگ تولید شده در استرالیا و نیوزیلند استفاده کردهاند که آنتی باکتریال اسـت. همچنین به گفته آنان دیگر انواع عسل هم میتواند همین ویژگی را داشته باشد هر چند روی آنها بررسی نشده اسـت.
به گزارش شبکه خبری بیبیسی، محققان انگلیسی همچنین تاکید کردهاند که هنوز مشخص نیست چرا عسل مانند ترکیبی آنتیباکتریال عمل میکند و چگونه در مثانه از خود مقاومت نشان میدهد و بنابراین انجام مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری اسـت.
ایسنا
اخبار مرتبط:
تشخیص و درمان عفونت ادراری در طول دوران بارداری
جدیدترین روش برای"درمان زخمها"با عسل
شیوه های درمانی عفونت ادراری
درمان عفونت ادراری با تغذیه مناسب
عفونت ادراری چگونه بوجود می آید؟
اگر کودک شما دچار عفونت ادراری اسـت می توانید خودتان آن را درمان کنید.عفونت های دستگاه ادراری در کودکان نسبتا شایع اسـت اما معمولا جدی نیست. این عفونت ها اغلب به طور موثر با آنتی بیوتیک درمان می شوند.اگر عفونت فقط مثانه را درگیر کند «سیستیت» و اگر کلیه را درگیر کند «پیلونفریت» نامیده می شود.
اگر شما تصور می کنید که کودکتان ناخوش احوال اسـت، باید در صورت بروز عفونت ادراری سریعا با پزشک تماس بگیرید. اگرچه عفونت دستگاه ادراری جدی نیست اما باید آن را تشخیص داد و با درمان به موقع عوارض آن را از بین برد.در اغلب موارد پزشک می تواند عفونت دستگاه ادراری را با پرسیدن علائم کودک بررسی کند
ویک نمونه از ادرار را برای آزمایش درخواست کند. درمان معمولا بالافاصله بعد از نمونه ادرار شروع می شود و کودک نیاز به آزمون های بیشتر ندارد.شایع ترین علت می تواند توسط ورود باکتری از دستگاه گوارشی به مجرای ادرار باشد. با این حال علل دیگر از این قرارند:عفونت ادراری در پسران زیر یک سال و دختران زیر چهار سال شایع تر اسـت.
عوامل ژنتیکی نیز از جمله مواردی اسـت که باید به آن توجه شود، چون اقوام درجه یک کودکانی که سابقه عفونت ادراری دارند، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت ادراری هستند.یبوست عامل دیگر اسـت. تورم بخشی از روده بزرگ می تواند منجر به فشار به مثانه و جلوگیری از تخلیه آن به طور معمول شود.
نگه داشتن ادرار توسط کودک به مدت طولانی عامل دیگر برای ابتلا به عفونت دستگاه ادراری اسـت.ریفلاکس مثانه به حالب نیز یک نتیجه عفونت ادراری اسـت که در آن ادرار از مثانه به حالب و کلیه ها راه می یابد.بیشتر عفونت های ادراری ظرف 24 تا 48 ساعت بعد از درمان با آنتی بیوتیک بهبود یافته و مشکلی در درازمدت ایجاد نمی کنند.
در بسیاری از موارد درمان در برگیرنده یک دوره مصرف کامل آنتی بیوتیک در خانه اسـت. به عنوان یک احتیاط، کودکان زیر سه ماهه و کودکان با علائم شدید معمولا چند روز در بیمارستان بستری می شوند و آنهم برای دریافت آنتی بیوتیک داخل وریدی.با این که جلوگیری از تمام موارد عفونت های ادراری در کودکان قابل انجام نیست،
اما با انجام برخی اقدامات می توان خطر ابتلا را تا حدودی کاهش داد. توصیه های زیر ممکن اسـت کمک کننده باشند:مطمئن باشید که کودک به اندازه کافی آب می نوشد و هیدراته اسـت. به طوری که ادرار به طور منظم دارداز لباس های نایلونی که به ترویج رشد باکتری کمک می کنند
باید اجتناب کرد.لباس های نخی و یا پنبه ای و گشاد باید برای کودکان استفاده شوند.استفاده از آب زغال اخته برای پیشگیری از عفونت ادراری توصیه می شود. همچنین استفاده از پروبیوتیک ها که به صورت پودر یا قرص، یا ماست و دوغ حاوی پروبیوتیک و فرآورده های
لبنی نیز وجود دارد توصیه می شود.در صورت عودهای مکرر عفونت کلیه و عدم درمان به موقع، احتمال ایجاد فشارخون و نارسایی کلیه وجود دارد. در حالی که درمان به موقع و سریع عفونت ادراری از بروز این عواقب تا حد زیادی پیشگیری خواهد کرد.
خبرگزاری آریا -
شب ادراری یکی از مشکلات بسیاری از افراد، خصوصا کودکان است. پس اگر فرزند شما هنوز هم با وجود بزرگ شدن گاها رختخواب خود را خیس میکند، نگران نباشید و بدانید که شما تنها نیستید. شب ادراری امری ناخودآگاه است و فرد بر آن اراده ای ندارد. در واقع این مشکل زمانی بروز میکند که مثانه فرد در طول خواب آنقدر پر میشود که ظرفیت آن تکمیل شده و ادرار اضافی را به شکلی غیرارادی خارج میکند.
در عین حال حس پر بودن مثانه آنقدر قوی نیست که فرد را از خواب بیدار کند تا ادرار را دفع کند. از دلایل شب ادراری میتوان به وجود اختلال در هورمونهای بدن، مشکل مثانه، ناآرامی هنگام خواب، مصرف دارویی خاص، مشکلات روانی و یا ژنتیک اشاره کرد، اما یکی از عوامل تاثیر گذار دیگر نیز تغذیه است. برخی مواد غذایی هستند که بهتر است آنها را در طول شب و چند ساعت پیش از خواب مصرف نکرد. این مواد غذایی حساسیت و تولید ادرار را افزایش میدهد که همین امر میتواند منجر به عدم کنترل کودک بر ادرار و شب ادراری شود.
لبنیات: طبق تحقیقاتی که توسط موسسات پزشکی صورت گرفته ثابت شده است که رابطهای قوی میان مصرف شیر و مواد لبنی پیش از خواب و شب ادراری وجود دارد. در واقع کودکانی که پیش از خواب شیر یا ماده لبنی دیگری مصرف میکنند، بیشتر در معرض شب ادراری قرار دارند. به همین دلیل هم توصیه میشود والدین چند ساعت پیش از خواب به فرزند خود اجازه نوشیدن شیر یا سایر لبنیات را ندهد.
کافئین: کافئین مادهای ادرار آور است و غذاها و نوشیدنیهایی که حاوی کافئین هستند تولید ادرار را افزایش میدهند. بهتر است پس از ساعات پایانی روز، از مصرف هر ماده غذایی کافئیندار خودداری شود.
شکلات: شکلات نیز حاوی کافئین است. به همین دلیل هم در افزایش ادرار موثر است، اما باید بدانید که میزان کافئین در همه شکلاتها یکسان نیست. معمولا بر روی بستههای شکلات یا نوشیدنیهای شکلاتی میزان کافئین موجود در آن درج شده است. به همین دلیل هم توصیه میشود پیش از مصرف شکلات و سایر محصولات وابسته به آن، حتما اطلاعات مندرج بر آن را بخوانید.
مواد غذایی خاص: هر انسانی دارای خصوصیاتی فیزیکی خاصی است و بدن او نسبت به هر غذایی واکنش متفاوتی نشان میدهد. ممکن است فرزند شما نیز به غذاهای خاصی حساس باشد و مصرف آن مواد غذایی منجر به شب ادراری او شود. برای اینکه بهتر بتوانید غذاهایی که فرزندتان به آنها حساس است را بشناسید، بهتر است تا چندین روز هر ماده غذایی که فرزندتان میخورد را در دفترچهای یادداشت کنید. هرگاه فرزندتان در طول شب دچار شب ادراری شد، به آن دفترچه مراجعه کنید و ببینید در طول آن روز کودک چه ماده غذایی را بیشتر یا پیش از خواب مصرف کرده است. برخی از مواد غذایی که ممکن است کودکان به آن واکنش نشان دهند عبارتند از ذرت، تخم مرغ، گندم و سویا.
منبع : salamatnews.com