هنگامیکه اپل آپدیت نسخه ۱۰٫۲ سیستم عامل خود را در تاریخ ۱۲ دسامبر امسال عرضه کرد، کاربران آیفون با برخی قابلیت های جدید نظیر اموجی های تازه، ذخیره تنظیمات دوربین، اپلیکیشن جدید تلویزیون و برخی از موارد دیگر مواجه شدند. اما برخلاف همه اینها، آی او اس یک بازگشت به گذشته نیز داشته است که توجه خود من را جلب کرد. اگر شما از کاربران قدیمی آیفون باشید حتماً متوجه نبود سیستم ستاره دهی به موزیک در نسخه قبلی آی او اس شده اید و قابل توجه است که این قابلیت دوباره در آپدیت جدید این سیستم عامل گنجانده شده است. جهت آشنایی و شرح بیشتر این قابلیت در ادامه مطلب با ما همراه باشید.
از زمانیکه اپل با انتشار آی او اس ۸٫۴ و استفاده از دکمه های لاو و دیسلایک جهت واکنش به یک آهنگ، تصمیم به حذف سیستم ستاره دهی گرفت من واقعاً به اینکه این سیستم دوباره به آیفون ها برگردانده شود مشکوک بودم. شاید علت این کار انتقادات کاربران باشد اما هنوز هم هیچ تضمینی پیرامون این قابلیت وجود ندارد.
به هر حال جهت استفاده دوباره از این قابلیت ابتدا مطمئن شوید که آی او اس شما به جدیدترین نسخه یعنی ۱۰٫۲ آپدیت شده باشد. سپس در صفحه Settings وارد تنظیمات برنامه Music شوید. بعد از آن کافیست گزینه Show Star Ratings را فعال نمایید.
جهت رتبه بندی یک آهنگ بر پایه این سیستم کافیست در صفحه پخش موزیک، انگشت خود را از پایین صفحه به سمت بالا بکشید. سپس بر روی دکمه Rate Song ضربه زده و تعداد ستاره موردنظر خود را ثبت کنید. این کار به راحتی ضربه زدن روی کاور آلبوم در نسخه های قدیمی نیست اما به هر حال بازگشت دوباره آن خالی از لطف نیست.
امیدوارم که این مطلب برایتان مفید واقع شده باشد و نظرات خود را درباره این قابلیت آی او اس با ما نیز به اشتراک بگذارید. آیا اصلاً با این سیستم ستاره دهی سر و کار دارید و به کمک شما می آید؟
پس از بازنشستگی نیکو رزبرگ قهرمان اخیر مسابقات فرمول یک، انتظار بازگشتی مانند بازگشت مایکل شوماخر نداشته باشید.
نیکو رزبرگ هیچ برنامهای برای اینکه بعد از چند سال بازنشستگی، روزی به فرمول یک بازگردد، ندارد.
با توجه به جدالی که بین نیکو رزبرگ و همتیمیاش لوئیس همیلتون در تیم مرسدس بنز به وجود آمد و اینکه او دوست دارد زمان بیشتری با خانوادهی جوانش سپری کند، هفتهی گذشته با اعلام خبر خداحافظیاش از مرسدس بنز و فرمول یک، علاقهمندان به مسابقات فرمول یک در دنیا را شوکه کرد.
گرهارد برگر دوست خانوادگی نیکو و از رانندگان سابق فرمول یک، کسی که اوایل امسال وظیفهی انجام مذاکرات در خصوص قراردادهای جدید او با مرسدس بنز در سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ را داشت، گفت تصور او بر این است که نیکو ۳۱ ساله از دوران بازنشستگی خود خسته میشود و دوباره به میدان بازمیگردد.
استفان یوهانسون رانندهی دیگر فرمول یک میگوید او نیز بازگشتی مانند مایکل شوماخر یا کیمی رایکونن برای نیکو رزبرگ متصور است.
این در حالی است که رزبرگ روی بازنشستگی خود پافشاری میکند و میگوید این کار برای من قطعاً به پایان رسیده است. تصمیم من غیرقابل تجدید نظر است و دیگر بحثی در خصوص آن ندارم.
زمانی که از او پرسیدند اگر دلت برات فرمول یک که ۱۱ سال گذشته را در آن به مسابقه دادن مشغول بودی، تنگ شود، آیا برمیگردی، پاسخ داد: «دلم تنگ میشود اما بازنمیگردم.»
نیکو رزبرگ به خبرگزاری Sport Bild گفت:
ممکن است در آینده نقش دیگری در فرمول یک برای خودم برگزینم زیرا از نظر من بهترین ورزش دنیا فرمول یک است. اما در حال حاضر من یک پدر و همسر هستم. در این فصل از مسابقات فرمول یک خیلی کم توانستم خانوادهام را ببینم. ما در حال تدارک برای رفتن به مسافرتی طولانی هستیم و چند ماه بعد از آن به چندین پروژهی جدید فکر خواهم کرد.
این نوع از آسیبها، صدمه شدیدی به بینایی فرد وارد کرده و حتی میتواند منجر به کوری شود.
در حال حاضر محققان طی انجام یک پژوهش جدید کشف کردهاند که میتوان بینایی را در افرادی که از آسیبهای مغزی رنج میبرند بازسازی کرد.
علاوه بر این آنها قادر به بازگرداندن دید کامل در بیمارانی هستند که قبل از آسیب از نظر قانونی نابینا بودند.
نابینای قانونی (Legally Blind ) به شخصی گفته میشود که از نظر چشم پزشکی و بینایی سنجی دیدش کمتر از 10 درصد باشد.
این پژوهش کوچک توسط محققان در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، موسسه چشم Kresge در دانشگاه ایالتی وین در دیترویت و موسسه چشم L.V. Prasad در هند انجام شده است.
این پژوهش بر روی 20 بیمار انجام شد که به دلیل سندرم ترسون تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند .برخی از بیماران در هر دو چشم خود دچار خونریزی شده بودند، در نتیجه این مطالعه بر روی 28 چشم انجام شد.
به خونریزی در چشم به دلیل ضربههای مغزی، سندرم ترسون میگویند.
از این روش برای بازگرداندن بینایی در بیمارانی که ویترکتومی شدهاند نیز استفاده میشود.
ویترکتومی نوعی از جراحی چشمی است که برای درمان برخی از اختلالات شبکیه و زجاجیه به کار میرود.
در این عمل جراحی، بافت ژله مانند پشت عدسی چشم برداشته شده و با محلول سالین جایگزین میشود.
تنها یک ماه پس از عمل جراحی، دید بیماران به طور متوسط از میانگین 20/40 به میانگین 20/1290 بهبود یافته و در عرض چند ماه، تقریبا تمام بیماران به دید 20/20 (بینایی نرمال) رسیدند.
محققان خاطر نشان کردند که طول زمان بین آسیب و عمل جراحی، به اینکه چقدر دید بیمار بهتر شود ارتباطی ندارد.
این جراحی میتواند تاثیر بسیار زیادی بر آمار تکان دهنده نابینایی در اثر آسیب مغزی داشته باشد و امید دیدن دوباره را به میلیونها نفر در هر سال بازگرداند.
یافتههای این پژوهش در مجله Ophthalmology به چاپ رسیده است.
5454
نماینده دفتر توسعه سازمان ملل در جمهوری اسلامی ایران گفت: بزرگترین چالش پیش رو در ایران خطر بازگشت مالاریا در کانونهای پاک در پی تبادل جمعیتی است.
تبعات درمان بیماریهای حاد برای اغلب پزشکان هم کم نیست؛ بهگونهای که گاه درمان یک بیمار صعبالعلاج ممکن است به مرگ بیمار منجر شود. یعنی در شرایطی که اوضاع جسمی این بیمار حاد است و درمان آن ممکن است حتی به مرگ بیمار منجر شود، اما هم اکنون شاهد هستیم که گاه مرگ این بیماران به عنوان خطای پزشکی مطرح میشود که حتی ممکن است پزشک به دلیل مرگ یک بیمار در حال مرگ به مجازات حبس محکوم شود.
البته این حرفها به این معنی نیست که همه خطاهای پزشکی به این دلیل اتفاق میافتد و همه میدانیم که هرساله تعداد زیادی از پزشکان به دلیل خطای آشکار پزشکی، به سلامت بیمار لطمه میزنند ولی در این گزارش، صحبت از مواردی است که در آن بیمار با وضعی نزدیک به مرگ به پزشک مراجعه میکند، ولی به دلیل احتمال فوت بیمار، بسیاری از پزشکان از درمان اینگونه بیماران سر باز میزنند و ترجیح میدهند که با پذیرش نکردن بیمار، وارد فرآیند نفسگیر پروندههای قصور پزشکی نشوند.
بدترین ضربهای که این شرایط میتواند برای بیماران وخیم به بار بیاورد، پذیرش نشدن این بیماران از سوی پزشک است. درواقع، پزشک با یک حساب سرانگشتی به این نتیجه میرسد که بهتر است کلا چنین بیماری را نپذیرد تا مبادا به دلیل مرگ احتمالی بیمار بدخیم به زندان بیفتد.
اما در چند هفته گذشته، بازنگری قانون مجازات اسلامی درباره خطاهای پزشکی نهایی شد و با تصویب قانون جدید، در صورت صدمه دیدن بیماران در حین درمان، مجازاتهای دیگری مثل مجازات زندان جایگزین حبس پزشک میشود.
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که با اصلاح قانون مجازات اسلامی درباره خطاهای پزشکی، دست پزشک برای درمان بیماران صعب العلاج بازتر میشود و در نتیجه پزشک با جسارت و اعتماد به نفس بیشتری به درمان بیمار اقدام میکند.
پیشتر نیز معاون انتظامی سازمان نظام پزشکی در حمایت از بازنگری در قانون مربوط به حبس پزشکان، عنوان کرده بود که برای رسیدگی به پروندههای پزشکی لازم است یکسری اصول رعایت شود. ابتدا آنکه باید با خاطی برخورد شود و البته برخوردها باید جنبه پیشگیرانه داشته باشد. همچنین در رسیدگی به پروندهها باید اعتماد متقابل میان مردم و کادر پزشکی درنظر گرفته شود.
به گفته این مقام مسئول، نباید اقداماتی صورت گیرد که پزشک در حالت دفاعی قرار گیرد، زیرا در این صورت پزشک در تصمیمگیریهایش محافظهکار خواهد شد. بررسیها نشان میدهد که 80 درصد پزشکان پس از تشکیل پرونده در دادگاهها اعتماد به نفس خود را از دست دادهاند و 60 درصد آنها بیماران پرخطر را پذیرش نمیکنند.
قانون جدید چه میگوید؟
در ماده 616 قانون مجازات اسلامی آمده است: «در صورتی که قتل غیرعمد به واسطه بیاحتیاطی یا بیمبالاتی یا اقدام به امری که مرتکب در آن مهارت نداشته است یا به سبب رعایت نکردن نظامات واقع شود، مسبب به حبس از یک تا سه سال و نیز به پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه اولیایدم محکوم خواهد شد، مگر اینکه خطای محض باشد.»
این قانون، مصوب سال 75 است و برپایه این ماده قانونی به خطای پزشکان رسیدگی میشود. در حقیقت، براساس این قانون، برای خطاهای پزشکی، جرایم نقدی یا یک تا سه سال حبس برای پزشک صادر میشود، ولی در بازنگری جدید این قانون، دیگر موارد حبس پزشکان به مجازاتهای دیگری تبدیل شده است.
رئیس قوه قضاییه نیز اردیبهشت امسال با صدور بخشنامهای از قضات سراسر کشور خواست درصورتی که جرم به دلیل بیاحتیاطی یا بیمبالاتی یا رعایت نکردن نظامات واقع شود، در تعیین کیفرخواست، حسب مورد از مجازات جایگزین حبس از نوع جزای نقدی یا دوره مراقبت استفاده کنند.
با این حساب، از این پس براساس بازنگری که در قانون مجازات اسلامی آمده است، دیگر هیچ پزشکی حبس نخواهد شد و در نتیجه، پزشک با آرامش بیشتر و بدون ترس از حبس میتواند از همه توان پزشکی خود برای درمان بیماران استفاده کند.
حفظ جایگاه و منزلت پزشکان
جامعه پزشکی نسبت به بازنگری قانون مجازات اسلامی روی خوش نشان داده است و اغلب پزشکان، این کار را موجب نفع بیمار و بهبود فرآیند درمان میدانند.
معاون حقوقی وزارت بهداشت درباره نارساییهای قانون قبلی عنوان میکند: آن قانون بعضا موجب خودداری پزشکان از انجام اعمال جراحی پرخطر میشد که این شرایط نیز به محرومیت مردم از خدمات این پزشکان منجر میشود. بنابراین نظم اجتماعی و امنیت شغلی پزشکان در ارائه خدمات مطلوب به بیماران ایجاب میکند که امکان تبدیل مجازات حبس به مجازات متناسب به نحوی وجود داشته باشد که مانع ارائه خدمات صادقانه نشود.
طاهر موهبتی خاطرنشان میکند که پزشک انسان دلسوز و باوجدانی است که قصدی جز رساندن خدمت و کمک به بیمار ندارد، ولی برای رسیدن به این هدف ممکن است گاهی با وجود کوششهای فراوان، اتفاقات ناگزیری هم رخ دهد و پزشک را با اتهام جرم غیرعمدی مواجه کند، در حالی که تخلف پزشک از تخلف دیگر افراد متمایز است.
دکتر حمید جمالالدینی، متخصص ژنتیک و کارشناس نظام سلامت نیز درباره فواید بازنگری این ماده قانونی به جامجم میگوید: همواره مردم ایران به دو گروه عالمان دینی و پزشکان اعتماد داشته و به این دو گروه اجازه دادهاند که به حریم خصوصی آنها وارد شوند. از سوی دیگر، حکیم در جامعه ایران فردی است که علاوه بر علم پزشکی، دارای فهم اجتماعی، فهم حقوقی و مزین به صفات اخلاقی است و با این تعاریف، بازنگری این ماده قانونی موجب حفظ و تکریم جایگاه حکیم در ایران خواهد شد.
به اعتقاد جمالالدینی، بازنگری در این قانون موجب شد که پزشکان از تمام توان بالفعل خود برای مداوای بیماران استفاده کنند و این کار موجب برقراری آرامش در فضای جامعه پزشکی کشور شده است.
البته این متخصص تاکید میکند: قانون جدید باید سبب شود که پزشکان نیز به حقوق بیماران بیشتر از پیش احترام بگذارند و ضمن دقت بیشتر در مداوای بیماران، ترس از عواقب درمان را به فرآیند درمان وارد نکنند.
پزشکان از هر خطایی مصون نیستند
پرسشی که شاید برای اغلب مخاطبان مطرح شود این که آیا با بازنگری قانون مجازات اسلامی، دیگر پزشک برای انجام هر کار درمانی مصونیت دارد یا اینکه پزشک با وجود این بازنگری باز هم موظف است که نسبت به اعمال خود در برابر مراجع قانونی پاسخگو باشد؟
دکتر جمالالدینی توضیح میدهد که در همه جای جهان، اعمالی درمانی وجود دارد که پزشک هرگز نباید آنها را انجام دهد و در صورت ارتکاب آنها باید پاسخگو باشد. این اعمال با آن چیزی که از آن به عنوان خطاهای پزشکی یاد میشود، تفاوت دارد.
مثلا اگر پزشک به جای پای چپ، پای راست بیمار را عمل کند، این کار با تعریف قصور پزشکی متفاوت است و در زمره کارهایی است که پزشک نباید به هیچوجه آن را انجام دهد؛ بنابراین این اعمال، غیرقابل بخشش است و پزشک باید در برابر این کار خود پاسخگو باشد.
جدای از آن، نباید فراموش کنیم که همچنان مجازاتهایی مثل مجازات نقدی برای خطاهای پزشکی پابرجاست و در صورتی که پزشک موجب صدمه زدن به بیمار شود، باید مجازات شود؛ مجازاتی که البته دیگر در آن حبسی وجود نخواهد داشت.
با رویه جدید، قوه قضاییه و جامعه پزشکی امیدوار است که بیماران بدحال صرفا به دلیل مسئولیت بالای درمان آنها از سوی پزشکان پس زده نشوند و شانس زنده ماندن آنها و استفاده از توان حداکثری پزشکان، بالاتر رود.
امین جلالوند / گروه جامعه
جام جم سرا:
مهدی شفیعی اظهار داشت: از شش مورد مشکوک مبتلا به بیماری کرونا نتایج آزمایش چهار نفر منفی بود.
وی ادامه داد: آزمایشهای لازم از دو بیمار دیگر گرفته شده اما هنوز نتیجه آزمایشات از تهران به ما اعلام نشده است.
این مسئول اظهار داشت: بیماری کرونا در حال حاضر در استان کرمان تقریبا کنترل شده است و هیچ گونه جای نگرانی وجود ندارد.
وی یادآور شد: موارد قطعی همان دو نفر بودند که یک نفر از آنها فوت شد و بیمار دیگر هم اکنون مرخص شده و در منزل تحت مراقبت است و تعداد افراد مبتلای قطعی و مشکوک افزایش پیدا نکرده است.
شفیعی یادآور شد: با توجه به بازگشت موج جدید حجاج از شب گذشته به افراد اکیدا توصیه می شود که نکات بهداشت فردی را رعایت کرده و از دست دادن و روبوسی خودداری کنند.
وی با تاکید بر لزوم پرهیز از خود درمانی گفت: چنانچه افراد دچار علائمی مانند بیماری شدید تنفسی، تب و عفونت شدید شدند حتما به دکتر مراجعه کرده و در صورت تماس باز زائرین پزشک را در جریان قرار دهند تا بتواند بهترین تشخیص بیماری را داشته باشد. (صراط)
جام جم سرا: کارشناسان دانشگاه کیس وسترن در یک مقاله که در مجله پزشکی متخصصان به چاپ رسیده است اعلام نموده اند که انجام ورزش و همینطور مصرف ماهی میتواند مانع از بازگشت مجدد سرطان روده در نجات یافتهگان از سرطان شود.
به نقل از باشگاه خبرنگاران، پژوهشگران با مطالعه بر روی رژیم غذایی افراد مبتلا به سرطان رودهی بزرگ دریافتهاند مصرف دو بار ماهی در طول هفته و همین طور انجام ورزش حتی به میزان 60 دقیقه در طول هفته میتواند تا 50 درصد احتمال بازگشت مجدد بیماری را کاهش دهد.
بر اساس آمارها تنها در کشور ایالات متحده هر سال 135 هزار مورد ابتلا به سرطان رودهی بزرگ شناسایی میشوند و بر اساس آمارهای همسو هر سال حدود 50 هزار آمریکایی در اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست میدهند.
کارشناسان مصرف گوشت قرمز و استعمال دخانیات را از جمله اصلیترین عوامل ابتلای افراد به سرطان روده بزرگ معرفی کردهاند.
پژوهشگران این دانشگاه اعتقاد دارند اسیدهای چرب امگا 3 موجود در ماهی نقشی مؤثر در جلوگیری از ایجاد تومورهای سرطانی در روده انسانها دارد.
ورزش نیز علاوه بر سرعت بخشیدن به حرکات روده بزرگ سبب جلوگیری از چاقی میشود که یکی دیگر از عوامل اصلی ایجاد سرطان روده بزرگ در افراد است.
جام جم سرا: شما علت طلاق خود را تنها دخالت های خانواده همسرتان ذکر کرده و از نقش همسرتان در این امر صحبتی به میان نیاورده اید. درحالی که به نظر منطقی نمی رسد به داستان طلاق شما فقط از این زاویه نگاه کنیم. چون احتمالا شما از همسرتان صرفا به خاطر رفتارهای خانواده اش جدا نشده اید. شاید در این مسئله از همسرتان نیز انتظاراتی داشته اید و او آن ها را برآورده نکرده است. مثلا دوست داشتید او مدیریت بیشتری بر روابط خود و خانواده اش می داشت و یا حریم شخصی زندگی تان بیشتر محفوظ می ماند و...
هدف از ذکر این مطالب این است که می خواهم توجه شما را به نقش همسرتان در زندگی گذشته تان جلب کنم. اینکه به هرحال شما دو نفر نتوانستید در مقطعی از زندگی با یکدیگر ادامه دهید که این می تواند به دلایل متفاوتی باشد از جمله این که قادر به حل مشکلات با یاری هم نبودید.
سوال من از شما این است که حالا بعد از گذشت 2 سال از جدایی شما و بازگشت همسر سابقتان، چه چیز در او دیده اید که به این فکر افتاده اید که شاید بتوانید دوباره و آن هم به شکل موقت شروع کنید؟ ابراز علاقه زیاد او؟ آیا مشکل شما در گذشته عدم ابراز احساسات از سوی وی بوده است؟ توجه داشته باشید که شما در گذشته به خاطر دخالت های خانواده همسرتان (طبق گفته خودتان) و نیز احتمالا نقش نه چندان پر رنگ همسرتان در این رابطه از وی جدا شدید و حالا نیز گویی همسر سابقتان می خواهد همان رویه را به شکل دیگری یعنی با پنهان ماندن ازدواج تان ادامه دهد.
از سوی دیگر 2 مسئله مهم در خواسته همسر سابق شما دیده می شود: با من باش اما موقت و مخفیانه! که هیچ کدام از این خواسته ها معقول و منطقی به نظر نمی رسند. توجه اصلی شما باید به این دو مسئله مهم متمرکز باشد و نه این که صرفا به دنبال حق و حقوق قانونی و شرعی خود باشید (البته در این زمینه نیز می توانید اطلاعات بیشتری را از یک وکیل متبحر جویا شوید).
اگر قرار است زندگی جدیدی با همسر سابقتان تشکیل دهید حتما باید بررسی های عمیقی انجام دهید تا مطمئن شوید آنچه که در گذشته برای شما آزاردهنده و غیرقابل تحمل بوده است، به نوعی رفع شده است اگر بعد از بررسی های لازم به این نتیجه رسیدید که کاستی های سابق وجود ندارد و شما واقعا به ادامه زندگی با وی تمایل دارید و اگر ادعای همسر سابقتان این است که به شما علاقه زیادی دارد، از او بخواهید به هر شکلی که شده این مسئله را با خانواده اش مطرح و آن ها را مطلع سازد تا به این شکل هم شما از حاشیه امن تری برای آغاز زندگی برخوردار شوید و هم بدین شکل گزینه ازدواج موقت به خودی خود منتفی شود. من حتما به شما توصیه می کنم قبل از اتخاذ هر گونه تصمیمی با یک روانشناس آگاه مشورت کنید.
ازدواج موقت تبعات بسیاری را می تواند برای شما به همراه داشته باشد که از مهم ترین آن ها می توان به نداشتن امنیت روانی در زندگی و احتمالا عدم تعهد کامل طرفین به یکدیگر اشاره کرد. ضمن این که چنین انتخابی به خصوص برای خانم ها زمینه ازدواج آینده را با دشواری روبه رو می سازد.(آسیه امیدوار طهرانی- کارشناس ارشد روانشناسی/خراسان)
جام جم سرا: از این فکر، لبخندی روی لبهایش مینشیند و با خودش میگوید باید زندگی جدیدی را شروع کند. میگوید باید جرم و خلاف را کنار بگذارد و بچسبد به زندگی. میخواهد طور دیگری روز و شبش را بگذراند و مثل بقیه مردم مشغول کار و فعالیتی آبرومند شود. چند روز اول با همین فکر و خیالهای شیرین میگذرد، اما خیلی زود متوجه میشود کسی که پایش به زندان باز شود، از نظر بسیاری از افراد، دیگر حق چندانی برای کار و فعالیت و حتی زندگی ندارد. میفهمد بعد از آن هم باید مثل یک مجرم زندگی کند و باور میکند دیگر نمیتواند زندگی آبرومندی برای خودش دست و پا کند.
کم نیستند مجرمانی که خیلی زود به چنین نتیجهای میرسند و به دلیل نوع نگاه دیگران و افراد جامعه نمیتوانند سبک زندگیشان را آنگونه که دوست دارند، تغییر دهند. چه دوست داشته باشیم و چه نه، این یک حقیقت است و جامعه اینطور رفتار میکند، غافل از اینکه مجرمان هم بعد از طی کردن دوره مجازات حق زندگی دارند. شاید اینجا باید نقش مسئولان پررنگتر شود. آنها باید شرایط مناسبی برای این مجرمان دیروز فراهم کنند؛ شرایطی که احتمال بازگشت به جرم و خطا کاهش یابد و فردی که یک بار دست به خلاف زده، بتواند با خیال آسوده، زندگی جدیدی را تجربه کند.
خلافکارانی از جنس مردم
نه از سیاره دیگری پا به کره زمین گذاشتهاند، نه شکل و شمایل عجیب و غریبی دارند. آنها هم انسانهایی هستند مثل دیگر افراد جامعه. فقط شرایط زندگیشان طوری پیش رفته که آنها را به این مرحله رسانده است. البته در این میان کسانی هم هستند که از نوعی اختلال شخصیت به نام اختلال شخصیت ضداجتماعی رنج میبرند که شرایط این گروه تا حدی متفاوت است.
رئیس انجمن روانشناسی اجتماعی ایران در گفتوگو با جامجم در اینباره چنین توضیح میدهد: عوامل متعدد و متفاوتی وجود دارد که در ارتکاب جرم موثر است و در این زمینه نقش دارد. یکی از این موارد، اختلال شخصیت ضد اجتماعی است. افرادی که به این اختلال دچار هستند، دست به کارهای خلاف میزنند و به دلیل نقصانی که در شخصیتشان وجود دارد، از انجام این نوع کارها احساس گناه نمیکنند و پشیمان هم نمیشوند.
دکتر مجید صفارینیا در ادامه میگوید: به دلیل اینکه معمولا خدمات درمانی، روان شناختی و روانپزشکی به درستی در زندانها ارائه نمیشود، چنین افرادی پس از بیرون آمدن از زندان، دوباره به اعمال بزهکارانهشان ادامه خواهند داد و همان کارهای گذشته را دوباره از سر خواهند گرفت.
وی میافزاید: برخی افراد هم ممکن است از نظر شخصیتی دچار هیچ اختلالی نباشند و تنها به دلیل فقر، دست به چنین کارهایی میزنند. فقر اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و... از جمله عواملی است که میتواند در این زمینه نقش داشته باشد و برخی انسانها را به انجام این رفتارهای نادرست سوق میدهد.
آن طور که این دانشیار روان شناسی میگوید: انسانهایی که در فضایی نامناسب و مکانهایی زندگی میکنند که از نظر اقتصادی وضع خوبی ندارد، بیکاری در آن بخشها زیاد است و افراد زیادی از فقر رنج میبرند، معمولا بیشتر از دیگران با چنین رفتارهای بزهکارانه و پرخاشگرانهای روبهرو میشوند و در معرض خطر درگیر شدن با این مشکلات قرار میگیرند.
گروه سوم هم به گفته دکتر صفارینیا، کسانی هستند که به دلیل یادگیری غلط یا عادات نادرست به این رفتارهای بزهکارانه روی میآورند. چنین افرادی مهارتهای اجتماعی یا شغلی مناسبی ندارند و حتی ممکن است از نظر هوشی هم چندان انسانهای موفقی نباشند و به دلیل فقدان چنین مهارتهایی به کارهای خلاف یا رفتارهای نابهنجار روی میآورند تا بتوانند بهنحوی زندگی روزمره را بگذرانند.
باید به آنها فرصت دوباره بدهیم یا نه؟
خیلیها میگویند کسی که پایش به زندان باز میشود، دیگر قابل اعتماد نیست. به همین دلیل هم خیلی وقتها، حتی پس از رهایی از زندان، فرصتی به این افراد نمیدهند و آنها تا پایان عمر با این انگ زندگی را میگذرانند. در حالی که هر فردی ممکن است، خواسته یا ناخواسته راهی زندان شود و پس از رهایی از آن باید شرایطی برایش فراهم کرد تا در مسیر تغییر زندگی خود و نگرش دیگران تلاش کند.
رئیس انجمن روانشناسی اجتماعی ایران در اینباره چنین توضیح میدهد: فقط 20 تا 30 درصد کسانی که مرتکب جرم میشوند، دچار اختلال شخصیت ضداجتماعی هستند و اغلب مجرمان تنها به دلیل محرومیتهای اقتصادی و اجتماعی دست به چنین خلافهایی زدهاند. از طرفی هم آشنا نبودن با مهارتهای اجتماعی میتواند عاملی باشد برای روی آوردن به خلاف و بزهکاری.
به گفته وی، بسیاری از این افراد پس از ارتکاب جرم، احساس ندامت و پشیمانی دارند و همین موضوع نشان میدهد اگر سیستمهای حمایتی بتواند این افراد را در مسیر صحیح قرار دهد، چنین اشخاصی هم قادر خواهند بود زندگی موفقی را تجربه کنند. به همین دلیل اگر بتوان کاری کرد این افراد حرفه جدیدی بیاموزند و زمانی که از زندان بیرون میآیند، کار مناسبی پیدا کنند، بسیاری از این مشکلات فردی و اجتماعی برطرف خواهد شد.
آنها را رها نکنید
قرار نیست چند ماه یا چند سال در زندان بمانند و بعد از این مدت دوباره همه چیز برگردد به شرایط روز اول. قرار نیست زندان رفتن فقط مجازاتی موقت باشد. بلکه برعکس، باید کاری کرد که پس از آزاد شدن از زندان، نگاه مجرم به زندگی کاملا تغییر کرده باشد. برهمین اساس هم روانپزشکی تادیبی به این موضوع میپردازد و راهکارهایی را برای کسانی که به دلایل مختلف راهی زندان شدهاند، ارائه میدهد.
سحرانصاری، روانپزشک با اشاره به اینکه اصول روابط صحیح میان پزشک و بیمار در زندانها هم باید رعایت شود، به جامجم میگوید: پزشک و زندانی باید در مسیری حرکت کنند که کمترین آسیب به فرد زندانی وارد شود. همچنین اصل رازداری نیز باید در مورد این بیماران بشدت در نظر گرفته شود و آنها هم باید در مورد بیماری و نوع درمانشان اطلاعات کافی داشته باشند و مداخلات مربوط به سلامت روان را بپذیرند یا آنها را به خواست خود رد کنند.
به گفته این روانپزشک، در محیط زندان باید فضا و محیط مناسبی برای حفظ سلامت روان زندانیان فراهم شود و کادر درمانی هم باید آموزشهای لازم را ببینند تا بتوانند وضع خوبی برای این افراد فراهم کنند.
وی میافزاید: یکی از مسائل بسیار مهم این است که زندانیان را پس از ترخیص از زندان در جامعه رها نکنیم و برنامهای برای ادامه درمان و بهبود روند زندگیشان داشته باشیم. در حقیقت، این افراد باید هم در زندان و هم زمانی که آزاد میشوند و به جامعه برمیگردند، از خدمات مناسب درمانی و روانپزشکی بهره ببرند و امکانات و خدماتی مانند بازتوانی، رواندرمانی، آموزش مهارتهای اجتماعی، شغلیابی، درمان سوءمصرف مواد و... در اختیارشان قرار بگیرد تا مشکلات ناشی از زندانی شدن به حداقل برسد.
خانوادهها هم باید حمایت کنند
گاهی خانوادهها اینقدر خسته و مضطرب هستند که دیگر توان و حوصلهای برای روبهرو شدن با دردسرهای ناشی از ارتکاب جرم را ندارند و گاهی هم تصمیم میگیرند فرد مجرم را طرد کنند تا با این کار، او ادب شود؛ اما دکتر انصاری این روش را صحیح نمیداند و میگوید: خانوادهها باید از فرد مجرم پس از گذراندن دوره زندان و تأدیب حمایت کنند و به همین دلیل خوب است جلسات آموزشی برای خانوادههای این افراد داشته باشیم تا اگر آنها هم در معرض استرس و ناراحتیهای زندان و بازگشت از زندان قرار دارند، به کمک متخصصان وضعیت بهتری پیدا کنند و با شیوه صحیح برخورد و حمایت از فرد مجرم هم آشنا شوند.
با چنین کاری، هم استرس خانوادهها کاهش مییابد و هم فرد مجرم از خانه و خانواده طرد نمیشود و در نتیجه حمایت اجتماعی و عاطفی بهتری را تجربه خواهد کرد.
دورهای سختتر از زندان
از زندان که آزاد میشود، نگرانی دست از سرش برنمیدارد. باز هم نمیتواند کاری پیدا کند و با اینکه در دوره حبس تصمیم گرفته بود زندگیاش را از نو بسازد، اما حالا احساس میکند کاری از دستش ساخته نیست. میخواهد شغل جدیدی پیدا کند، اما همه طور دیگری نگاهش میکنند. میخواهد زندگی خانوادگی تشکیل دهد اما باز هم نگاههای سنگین اطرافیان را احساس میکند. انگار همه درها به رویش بسته شده است و بالاخره تصمیم میگیرد به همان روال قبلی ادامه دهد، چون راه دیگری برایش قابل تصور نیست.
متاسفانه بسیاری از مجرمان پس از بازگشت از زندان چنین شرایطی را تجربه میکنند و با برچسبهایی که به آنها زده میشود، روزگار بسیار سختی را میگذرانند. البته به نظر میرسد این نوع نگاه و برخورد، تنها تنبیهی است از طرف اجتماع، ولی تحمل آن گاهی حتی سختتر از دوره حبس و زندان است. موضوع دیگری هم که در این زمینه مطرح میشود این است که چنین نگاهی علاوه بر خود فرد، خانواده او را هم درگیر خواهد کرد و مشکلاتی برای آنها نیزبه وجود خواهد آورد. به همین دلیل متخصصان توصیه میکنند در صورتی که فرد مرتکب خطایی شده (بخصوص زمانی که این جرم ناخواسته اتفاق افتاده)، با او به شیوه صحیح رفتار کنید و بگذارید او فرصتی برای زندگی دوباره داشته باشد. نباید فراموش کرد، نادیده گرفتن این افراد، طرد کردن آنها و بیاعتمادی نسبت به آنها فقط شرایط را بدتر میکند و زمینه تکرار جرم را فراهم میآورد.
در این مورد نقش سازمانهای مسئول و رسانههای جمعی هم بسیار مهم است، چراکه جامعه باید آموزش ببیند تا رفتاری مناسب با این افراد داشته باشد و پس از درمانهای موثر، فرصتی دوباره برای جبران اشتباهات در اختیارشان قرار دهد.(نیلوفر اسعدیبیگی / جامجم)