نشستن زیاد و طولانی مدت می تواند بسیار مضر و خطرناک باشد و برای شما بسیار گران تمام شود. معمولا اشخاصی که پشت میز کار می کنند با خطر روبرو هستند. نشستن به مدت طولانی می تواند قلب شما را هدف قرار دهد و موجب آسیب رساندن به آن شود پس سعی کنید هر از گاهی از روی کاناپه
و صندلی که نشسته اید بلند شوید و گشتی در اطراف بزنید این امر باعث بهبود گردش خون و پیشگیری از اضافه شدن وزنتان می شودشغل شما چیست؟ آیا مجبور هستید ساعت های طولانی پشت میز بنشینید؟ آیا وقتی به خانه می روید از خستگی روی کاناپه مقابل تلویزیون می نشینید
و ساعت ها به صفحه آن خیره می شوید؟ اصلاً به این فکر می کنید که از جای خود بلند شوید و راه بروید؟ فکر می کنید چند ساعت در طول روز بدون لحظه ای جنب و جوش یک جا نشسته اید؟بدون اغراق سبک زندگی اغلب ما در این روزگار به سمتی رفته است که به هوای انجام کاری یا حتی تماشای برنامه ای
ساعت ها یک جا می نشینیم و حواسمان به گذر ساعت نیست. عادتی که بسیار بیش از آنچه فکرش را بکنیم سلامت ما را به خطر می اندازد. بنا بر نتایج به دست آمده از آخرین تحقیقات دانشمندان، افرادی که روزی هشت الی ۱۰ ساعت می نشینند بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به بیماری های قلبی و سکته های مغزی قرار دارند.
قسمت نارحت کننده ماجرا این است که شدت آسیب جسمی در این گروه به حدی است که گاهی موجب مرگ آنها می شود.در واقع، نشستن های طولانی مدت بدون هیچ گونه حرکتی از یک سو موجب افزایش شاخص توده بدنی و اضافه وزن می شود و از طرف دیگر موجب ایجاد اختلال در برخی از کارکردهای بدن می شود.
مجموع این شرایط آسیب پذیری فرد برابر مشکلات جسمی از جمله سکته های قلبی و مغزی را افزایش می دهد؛ چراکه قلب ما در شرایطی می تواند به خوبی کار کند که بدن حدی از تحرک را در طول روز داشته باشد.بنابراین، اگر کارمند یا پشت میز نشین هستید راهی برای بلند شدن از روی صندلی پیدا کنید؛
ساعت خود را کوک کنید تا هر دو ساعت یک بار یادآوری کند که حالا وقت بلند شدن و راه رفتن است. فراموش نکنید، این صندلی ها و میزها در یک بازه زمانی طولانی می تواند موجب از کار افتادن قلب شما و کوتاهی عمرتان بشود.
بیماری پسوریازیس یا در اصطلاح عامه صدف به علت نقص در سیستم ایمنی بدن رخ می دهد و در آن پوست بصورت فلس در آمده و خارش ایجاد می کند. روشهای بسیار زیادی برای درمان پسوریازیس وجود دارد. درمانهای خوراکی، موضعی و نیز بیولوژیک برای این بیماری مورد استفاده قرار میگیرد.
درمان روزانه:
اگرچه هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد اما درمانهای خوراکی و موضعی زیادی وجود دارد که افراد میتوانند از آن برای مدیریت بیماری خود استفاده کنند. درمانهای موضعی که معمولا به صورت مستقیم بر روی پوست اعمال میشوند، میتوانند خارش و التهاب پوست را کاهش دهند،
ظاهر پوست را بهبود ببخشند و تولید سلولهای غیر عادی را کمتر کنند. تولید سلولهای غیر طبیعی یکی از دلایل اصلی بیماری پسوریازیس محسوب میشود.
اولین خط دفاعی در بدن:
اگر شرایط شما به چند ناحیه خاص محدود شده است، داروهای موضعی اولین خط دفاعی بدن محسوب میشوند. میتوان بیماران را به دو گروه مجزا طبقه بندی کرد. یکی از این گروه ها افرادی هستند که تنها چند نقطه بر روی بدن دارند. برای درمان این بیماران معمولا از داروهای موضعی استفاده میشود.
بیمارانی که نقاط فراوانی بر روی بدن دارند را نمیتوان با درمان موضعی به طور کلی بهبود بخشید. زیرا اعمال اینگونه داروها بر روی تمامی نقاط کمی دشوار است. برای افراد مبتلا به پسوریازیس که بیشتر نقاط بدن پوشیده شده است، داروهای خوراکی و بیولوژیکها بهتر جواب میدهند.
درمان ترکیبی:
پزشک ممکن است بخواهد از درمانهای ترکیبی استفاده کند. در چنین شرایطی به بیمار توصیه میشود داروها را به صورت منظم بر روی نواحی مشخص شده اعمال کند و مطمئن شود همه بخشها به خوبی پوشش داده شده است.
کرمهای مرطوب کننده:
یکی از درمانهای اصلی برای بیماری پسوریازیس مرطوب نگه داشتن روزانه پوست است. این موضوع در فصلهای سرد و خشک سال از اهمیت ویژهای برخوردار است. به بیماران توصیه میشود از پمادهایی همچون لوسیونها و وازلین برای کمتر کردن خارش و قرمزی استفاده کنند. یافتن یک محصول مناسب برای پوست،
به فرایند آزمون و خطا نیاز دارد. هر چند شما میتوانید از یک پزشک متخصص نیز برای اینکار مشورت بگیرید. بعد از انتخاب محصول مناسب، سعی کنید آن را بلافاصله بعد از حمام اعمال کنید.
قطران زغالسنگ:
هنوز مشخص نیست این درمان قدیمی چگونه می تواند به بیماران مبتلا به پسوریازیس کمک کند. دکتر رابرت ای کالب در این باره می گوید: ما هنوز طرز کار و فرایند این ماده را به خوبی نمیدانیم. پزشکان بر این باورند که این ماده میتواند تولید بیش از حد سلولهای پوستی را کمتر کند.
یکی از مزیتهای اصلی این ماده این است که عوارض جانبی زیادی ندارد. البته باید به خاطر داشته باشید که قطران زغال سنگ بدبوست و میتواند باعث ایجاد لکه بر روی لباس شود.
استروئیدهای موضعی:
استروئیدها، نقطه اتکاء درمان موضعی هستند. استروئیدهای موضعی که با عنوان کورتیکواستروئیدهای موضعی نیز شناخته شده اند یکی از مهم ترین و رایج ترین راهحلهای موضعی است که میتوان از آن استفاده کرد.
استروئیدها چگونه کار میکنند؟
استروئید میتواند التهاب را کاهش دهد، خارش را تسکین ببخشد و توسعه نقاط جدید را کندتر نماید. اگرچه این نوع درمان موثر است اما استروئیدهای موضعی تهاجمی میتواند باعث نازک شدن پوست شود. بنابراین بیشتر متخصصان پوست توصیه میکنند از این درمان به صورت دورهای و در یک محدوده
خاص استفاده شود. مهم ترین چالشی که در این مورد وجود دارد استفاده از مزایای استروئیدها بدون آسیب وارد شدن به بدن است.
آنالوگهای ویتامین D:
ویتامین D مصنوعی( داروهایی که تولید بیش از حد سلولهای پوستی را کنترل میکند) باعث کاهش خارش پوست میشود. اینگونه موارد همانند محصولات استروئیدی موضعی سریع عمل نمیکنند اما باعث نازک شدن پوست نخواهند شد و این خود مزیت بزرگی است.
مراقبتهای تکمیلی:
بیشتر پزشکان از آنالوگهای ویتامین D به عنوان مکمل استروئید استفاده میکنند. زمانی که بیماری با استفاده از استروئید تحت کنترل قرار گرفت میتوان از مشتقات ویتامینD استفاده کرد.
مشتقات ویتامین A:
مشتقات ویتامین A همچون تازاروتین رشد سلولهای پوستی را کندتر میکند و از التهاب آن میکاهد. آنها معمولا در نواحی همچون صورت، پوست سر و ناخنها مورد استفاده قرار میگیرند. با این وجود امکان ایجاد خارش نیز وجود دارد.
اسید سالیسیلیک:
این نوع درمان که معمولا به همراه داروهای موضعی مورد استفاده قرار میگیرد، میتواند التهاب را کاهش دهد و به حذف تکههایی که در پوست ظاهر میشود کمک نماید. اسید سالیسیلیک بدون نسخه و با تجویز پزشک موجود است. شما میتوانید این ماده را به صورت لوسیون، صابون، شامپو و سایر اشکال تهیه کنید.
داروهای خوراکی:
سالهاست که از داروهای خوراکی برای درمان این بیماری استفاده می شود. در سالهای اخیر بیمارانی که پسوریازیس متوسط تا شدید داشتند به داروهای بیولوژیک جدید روی آورده اند. اما داروهای خوراکی نیز اهمیت خاص خود را دارند.
مدیریت روزانه:
خوشبختانه، پسوریازیس قابل مدیریت است. درمانهایی که برای این بیماری وجود دارد موثرتر، امن تر و ساده تر از سالهای گذشته هستند.
متوتروکسات:
متوتروکسات چیست؟ این دارو متعلق به گروه داروهای شناخته شده با نام آنتی متابولیتها است. متوتروکسات در تولید بیش از حد سلولهای پوستی که باعث ایجاد این بیماری می شود تداخل ایجاد میکند. متوتروکسات معمولا هفتهای یکبار و با دوز ۳۰ میلی گرم مصرف میشود. با این وجود دوز آن به مقادیر کمتر تقسیم میشود و در دوره ۲۴ ساعتی مورد استفاده قرار میگیرد.
اطلاعات بیشتر در مورد متوتروکسات:
مطالعات انجام شده نشان میدهد که این دارو در ۷۰ الی ۸۰ درصد بیماران مبتلا به پسوریازیس موثر بوده است. مطالعه انجام شده در سال ۲۰۱۳ نشان می دهد که ۶۰ درصد از بیمارانی که این دارو را دریافت کرده اند فرایند درمان بهتری داشته اند. معمولا نتایج بهبود بعد از دو الی سه ماه دیده میشود.
سیکلوسپورین:
سیکلوسپورین یک داروی سرکوب کننده ایمنی است که با سرکوب کردن سلولهای ایمنی معیوبی که سیگنال رشد دوباره پوست را ارسال میکنند با بیماری پسوریازیس مبارزه میکند. این دارو معمولا یکبار در روز به صورت کپسول یا خوراکی مصرف میشود.
Acretin:
این دارو یک رتینوئید( نوعی ویتامین A مصنوعی) است. این دارو روزانه یکبار مصرف میشود.
آدالیمومب:
این دارو معمولا برای درمان پسوریازیس و آرتریت روماتوئید استفاده میشود. در دوره کنترل شده طولانی مدت، بین ۵۵ تا ۷۰ درصد بیمارانی که از این دارو استفاده کرده بودند ، تعداد پلاکهایشان ۷۵ درصد کاهش یافته بود.
رمی کید(اینفلیکسیماب):
هر هشت هفته یکبار، این دارو به صورت وریدی در مطب پزشک تزریق میشود. دو تحقیقی که در این مورد انجام شده است نشان میدهد که این دارو حدود ۸۰ درصد موثر بوده است.
انبرل (اتانرسپت):
یکی از اولین بیولوژیکهای تایید شده برای پسوریازیس، انبرل است که نسبتا داروی امنی است و میتوان آن را تحمل کرد. اثربخشی این دارو حدود ۴۵ تا ۶۰ درصد بوده است.
Amevive:
Amevive تنها بیولوژیک طراحی شده است که به صورت متناوب استفاده میشود. یکی از تحقیقات انجام شده نرخ موفقیت ۳۰ درصد را در طول دوره درمان ۱۲ هفته نشان داده است. اگر این دارو بیش از ۶۰ هفته مورد استفاده قرار گیرد، اثربخشی بالای ۵۰ درصد را خواهد داشت. با این وجود مطالعات انجام شده نشان میدهد که Amevive در طولانی مدت اثربخشی کمتری خواهد داشت.
اوستکناماب:
این دارو هر سه ماه یکبار تزریق میشود. از آنجایی که اوستکناماب یک مدولاتور سلول T یا مهار کننده TNF نیست، میتوان به عنوان جایگزین برای بیمارانی استفاده شود که به سایر داروها پاسخ مثبتی ندادهاند. در یک ازمایش بالینی نرخ پاسخدهی این دارو بین ۶۵ تا ۸۰ درصد تعیین شده است.
بیماری مننژیت مربوط به پرده غای اطراف مغز می شود که در اثر زیاد شدن فشار مغزی بیماری بوجود می آید و می تواند منجر به فلج هم شود. مغز و نخاع در بدن شما به عنوان مرکز فرماندهی عمل میکنند و اغلب تمامی کارهایی که در بدن انجام میشود را تحت کنترل خود دارند.
به همین خاطر محافظت از این اندام ها در برابر آسیب یکی از موارد بسیار مهم محسوب میشود. این دو اندام با غشایی احاطه شده اند که با نام مننژ شناخته شده است. این غشا به محافظت از این دو اندام در برابر میکروبها کمک میکند. با این وجود در برخی از موارد مننژها توسط باکتریها یا ویروسها دچار عفونت میشوند. به این بیماری مننژیت گفته میشود.
مننژیت ویروسی، بسیار شایع تر از مننژیتی است که توسط باکتریها ایجاد میشود. مننژیت باکتریایی بسیار نادر است اما میتواند کشنده باشد. متاسفانه، نشانههای این دو مورد بسیار مشابه همدیگر است. به همین خاطر نباید هیچ کدام از نشانههای مننژیت نادیده گرفته شوند. در این مقاله قصد داریم به همین موضوع بپردازیم پس همراه ما باشید.
احساس میکنید مبتلا به آنفلونزا شده اید:
زمانی که بدن شما در حال مبارزه با میکروبهاست داشتن مواردی همچون تب و احساس ناخوشی زیاد هم غیر معمول نیست. اما این موضوع میتواند اولین نشانه مننژیت باشد. اگر انرژی ندارید، تب دارید، دچار حالت تهوع و سردرد شده اید که به طور مداوم بدتر میشود و استفاده از دارو تاثیری بر روی بهبود این شرایط ندارد
بهتر است به وجود مننژیت شک کنید. مننژیت بسیار سریع حرکت میکند. به همین خاطر اگر مورد غیر عادی داشتید و حالتان خوب نبود به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.
گردن شما سفت شده است:
این موضوع همانند مواردی که بعد از بیدار شدن از خواب تجربه میکنید نخواهد بود. دردی که بعد از بیدار شدن از خواب در گردن ایجاد میشود، فشاری است که تمایل دارد به یک ناحیه خاص از گردن بچسبد و زمانی که آن را ماساژ میدهید یا گرمایی بر روی آن اعمال میکنید بهتر میشود.
اما دردی که به خاطر بیماری مننژیت در گردن ایجاد میشود بسیار متفاوت است. در این شرایط زمانی که کششی میدهید درد بدتر میشود و ممکن است این درد در نواحی مختلفی همچون گردن و شانه احساس شود. حرکت دادن گردن به سمت بالا و پایین باعث میشود بافتهای ملتهب کشیده شوند که همین امر موجب ایجاد درد شدید و عمیقی میشود که ممکن است به سر یا کمر نیز توسعه یابد.
وجود نور چشم شما را اذیت میکند:
زمانی که زیر نور خورشید قرار میگیرید ممکن است مجبور شوید چشمان خود را ببندید یا حتی از آن دوری کنید. این موضوع در مورد نور اتاق نیز صادق است. ترس از نور یا احساس ناراحتی به هنگام مواجهه با آن میتواند به التهاب عصب نوری در پشت چشم مرتبط باشد. در چنین شرایطی به همراه درد چشم، سردرد نیز خواهید داشت.
مننژیت ویروسی بسیار شایع تر از مننژیتی است که توسط باکتریها ایجاد میشود
شما گیج و مبهوت هستید:
پزشک شما ممکن است این شرایط را “حالت ذهنی تغییر یافته” بماند. این حالت بدین معنی است که شما در فکر کردن مشکل دارید. زمانی که عفونت سرتاسر مغز شما را احاطه میکند، ممکن است احساس گیجی و سردرگمی داشته باشید و نتوانید تمرکز کنید. ممکن است
در توضیح نشانههایی که دارید با مشکل مواجه شوید یا نتوانید یک دستورالعمل ساده را دنبال کنید. همچنین ممکن است ندانید کجا هستید و در حال انجام چه کاری می باشید. وجود چنین نشانه هایی باید جدی گرفته شود و در اسرع وقت به پزشک متخصص مراجعه گردد.
نقاطی را بر روی پوست خود مشاهده می کنید:
بثورات جلدی همانند پرچم قرمز رنگی هستند که به شما میگویند مشکلی در بدن وجود دارد. نقاط کوچک متمایل به رنگ ارغوانی نیز میتواند نشانه مننژیت باشد. بثورات جلدی نشانه ای است که خیلی دیر بروز میکند و میتواند بسیار جدی باشد. این بثورات به شما می گوید که شما دچار مننژیت باکتریایی شده اید.
چنین مواردی زمانی بروز میکند که باکتری سمی را داخل سیستم شما ازاد میکند و همین امر موجب میشود رگهای خونی کوچک در پوست و اندامهای داخلی بدن پاره گردد.زمانی که بثورات جلدی دیده میشود ممکن است بسیار دیر شده باشد. در چنین شرایطی معمولا آسیبی به اندامهای بدن وارد شده است
و بافتها و رگهای خونی بدن دچار اسیب شده اند. اگر در حال حاضر مشکلات دیگری را تجربه میکنید و به طور ناگهانی متوجه بروز بثورات جلدی در پوست خود شدید، باید به یک پزشک متخصص مراجعه کنید و از توصیههای او بهره مند شوید.
منبع:majalesalamat.com
به نقل از نیو اطلس، این اختراع به محققان کمک می کند یک گام به تشخیص زودهنگام بیماری ها نزدیک تر شوند. البته این ایده جدیدی نیست، دانشمندان حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح با آزمایش تنفس اختلالات و بیماری ها در بدن انسان را تشخیص می دادند. در چین باستان نیز از این روش استفاده می شد.
درهرحال نکته کلیدی درباره این یافته های جدید شناسایی بوهای مختلف مربوط به هر یک از بیماری هاست. پاسخ این سوال نیز در نفس های انسان نهفته است. فرد در هر بازدم نیتروژن، دی اکسید کربن، اکسیژن و برخی از ترکیبات طبیعی داغ را از بدن خارج می کند. ترکیب و غلظت هر کدام از این موارد با توجه به سلامت فرد، متفاوت است.
دانشمندان برای این منظور یک دستگاه هوشمند نانو از نانو توب های کربن و ذرات طلا را به کار بردند تا ترکیبات نمونه های تنفس ۱۴۰۴ بیمار از پنج کشور را بررسی کنند. تحقیق آنها نشان داد حدود ۸۱۳ تن از آنان ۱۷ نوع بیماری مختلف از سرطان کلیه یا پارکینسون داشتند، اما بقیه سالم بودند.
اطلاعات به دست آمده به سیستم کامپیوتری ارائه شد که با صحت ۸۶ درصد قابلیت شناسایی بیماری ها را داشت. همچنین محققان تاثیر جنسیت، سن، عادت مصرف سیگار و موقعیت جغرافیایی محل زندگی فرد را به این اطلاعات اضافه کردند.
با استفاده از این سیستم دیگر نیازی به آزمایشات پرهزینه و طاقت فرسا نخواهد بود.
خبرگزاری آریا-شکلات گرچه لذیذ و دارای فواید فراوانی برای بدن است اما برخی مواد افزودنی در نمونههای صنعتی این محصول برای عدهای ممکن است به شدت مضر باشد.
به گزارش خبرگزاری آریا،کارشناسان اسپانیایی در جدیدترین تحقیقات خود دریافتند مصرف شکلات می تواند باعث گسترش بیماری سرطان در مبتلایان یا همان متاستاز شود.
بر اساس تحقیقات، در شکلات روغن درخت نخل یا همان پالم وجود دارد که این چربی باعث تحریک نوعی پروتئین در بدن انسان به نام cD360 می شود که نقش موثری در گسترش تومورهای سرطانی دارد.
روغن پالم در تمامی کشورهای دنیا و در بیشتر صنایع خوراکی و حتی بهداشتی و آرایشی وجود دارد ولی می تواند در افراد مبتلا به سرطان باعث گسترش بیماری شود.
این روغن در نان، شکلات و بیسکوئیت وجود دارد و کارشناسان بر همین اساس خوردن این مواد غذایی را برای افراد مبتلا به سرطان جایز نمی دانند.
کارشناسان با بررسی هسته تومورهای سرطانی در بیماران دریافتند که آنها خوراکی های حاوی روغن پالم به میزان زیاد استفاده کرده اند.
پژوهشگران بر همین اساس در نظر دارند شیوه جدیدی برای مقابله با سرطان و جلوگیری از بازگشت آن در مبتلایان ابداع کنند که در آن میزان مصرف چربی افراد کم باشد.
این یافته ها حاصل تحقیقات پژوهشگران مرکز مطالعات در شهر بارسلونای اسپانیا است.
کارشناسان پروتئین cd36 را در تومورهای موجود در پوست، دهان، تخمدان، مثانه، ریه و سینه بیماران سرطانی شناسایی کرده اند.
کارشناسان به افراد مبتلا به سرطان توصیه می کنند مواد غذایی کم چرب مصرف کنند و ورزش روزانه و منظم داشته باشند.
بثورات جلدی از نشانه های مننژیت باکتریایی است که خیلی دیر بروز می کند
مننژیت ویروسی، بسیار شایع تر از مننژیتی است که توسط باکتریها ایجاد میشود. مننژیت باکتریایی بسیار نادر است اما میتواند کشنده باشد. متاسفانه، نشانههای این دو مورد بسیار مشابه همدیگر است. به همین خاطر نباید هیچ کدام از نشانه های بیماری مننژیت نادیده گرفته شوند. در این مقاله قصد داریم به همین موضوع بپردازیم پس همراه ما باشید.
احساس میکنید مبتلا به آنفلونزا شده اید:
زمانی که بدن شما در حال مبارزه با میکروبهاست داشتن مواردی همچون تب و احساس ناخوشی زیاد هم غیر معمول نیست. اما این موضوع میتواند اولین نشانه بیماری مننژیت باشد. اگر انرژی ندارید، تب دارید، دچار حالت تهوع و سردرد شده اید که به طور مداوم بدتر میشود و استفاده از دارو تاثیری بر روی بهبود این شرایط ندارد بهتر است به وجود مننژیت شک کنید. بیماری مننژیت بسیار سریع حرکت میکند. به همین خاطر اگر مورد غیر عادی داشتید و حالتان خوب نبود به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.
گردن شما سفت شده است:
این موضوع همانند مواردی که بعد از بیدار شدن از خواب تجربه میکنید نخواهد بود. دردی که بعد از بیدار شدن از خواب در گردن ایجاد میشود، فشاری است که تمایل دارد به یک ناحیه خاص از گردن بچسبد و زمانی که آن را ماساژ میدهید یا گرمایی بر روی آن اعمال میکنید بهتر میشود.
اما دردی که به خاطر بیماری مننژیت در گردن ایجاد میشود بسیار متفاوت است. در این شرایط زمانی که کششی میدهید درد بدتر میشود و ممکن است این درد در نواحی مختلفی همچون گردن و شانه احساس شود. حرکت دادن گردن به سمت بالا و پایین باعث میشود بافتهای ملتهب کشیده شوند که همین امر موجب ایجاد درد شدید و عمیقی میشود که ممکن است به سر یا کمر نیز توسعه یابد.
وجود نور چشم شما را اذیت میکند:
زمانی که زیر نور خورشید قرار میگیرید ممکن است مجبور شوید چشمان خود را ببندید یا حتی از آن دوری کنید. این موضوع در مورد نور اتاق نیز صادق است. ترس از نور یا احساس ناراحتی به هنگام مواجهه با آن میتواند به التهاب عصب نوری در پشت چشم مرتبط باشد. در چنین شرایطی به همراه درد چشم، سردرد نیز خواهید داشت.
مننژیت ویروسی بسیار شایع تر از مننژیتی است که توسط باکتریها ایجاد میشود
شما گیج و مبهوت هستید:
پزشک شما ممکن است این شرایط را “حالت ذهنی تغییر یافته” بماند. این حالت بدین معنی است که شما در فکر کردن مشکل دارید. زمانی که عفونت سرتاسر مغز شما را احاطه میکند، ممکن است احساس گیجی و سردرگمی داشته باشید و نتوانید تمرکز کنید. ممکن است در توضیح نشانههایی که دارید با مشکل مواجه شوید یا نتوانید یک دستورالعمل ساده را دنبال کنید. همچنین ممکن است ندانید کجا هستید و در حال انجام چه کاری می باشید. وجود چنین نشانه هایی باید جدی گرفته شود و در اسرع وقت به پزشک متخصص مراجعه گردد.
نقاطی را بر روی پوست خود مشاهده می کنید:
بثورات جلدی همانند پرچم قرمز رنگی هستند که به شما میگویند مشکلی در بدن وجود دارد. نقاط کوچک متمایل به رنگ ارغوانی نیز میتواند نشانه مننژیت باشد. بثورات جلدی نشانه ای است که خیلی دیر بروز میکند و میتواند بسیار جدی باشد. این بثورات به شما می گوید که شما دچار مننژیت باکتریایی شده اید. چنین مواردی زمانی بروز میکند که باکتری سمی را داخل سیستم شما ازاد میکند و همین امر موجب میشود رگهای خونی کوچک در پوست و اندامهای داخلی بدن پاره گردد.
زمانی که بثورات جلدی دیده میشود ممکن است بسیار دیر شده باشد. در چنین شرایطی معمولا آسیبی به اندامهای بدن وارد شده است و بافتها و رگهای خونی بدن دچار اسیب شده اند. اگر در حال حاضر مشکلات دیگری را تجربه میکنید و به طور ناگهانی متوجه بروز بثورات جلدی در پوست خود شدید، باید به یک پزشک متخصص مراجعه کنید و از توصیههای او بهره مند شوید.
منبع:majalesalamat.com
برای آشنایی با بیماری های خطرناک چشمی با دلگرم همراه باشید.
تاری دید بروز لکه حساسیت به نور این موارد شکایات شایع درباره چشم است که موجب ناراحتی بوده و علامت ابتدایی بیماری چشم به حساب می آید. در اسلاید های فوق ما به بررسی چندین مشکل چشمی می پردازیم و دو آزمایش سریع چشم را ارایه می دهیم. و در این اسلایدها شما دنیا را از چشمان فرد مبتلا به آب وروارید، نزدیک بین، گلوکوم می بینید. توجه کنید که برای هر گونه نگرانی که در این زمینه دارید باید به پزشک مراجعه نمایید.
چنانچه پس از چهل سالگی
فرد با حس بینایی از خود محافظت نموده، تعادل خود را حفظ کرده، قدرت خلاقیت پیدا نموده و بالاخره از دیدن محیط اطراف لذت می برد. داشتن بینایی نعمت بسیار بزرگی است و اگر انتظار داریم که چشمانمان برای تمام مدت عمر به ما خدمت کنند بایستی نهایت دقت را در مراقبت از آنها به عمل آوریم. برخی نکات بهداشتی جهت مراقبت از چشم ها: همواره از مواد غذایی متناسب و حاوی ویتامین های مختلف به ویژه ویتامین A استفاده نمایید.
منابع غذایی حاوی ویتامین A
اختلالى است که در آن چشم ها، وضعیت ناهمگونى نسبت به یکدیگر پیدا کرده و هر کدام از چشم ها در جهات مختلف نگاه مى کنند. در استرابیسم یکى از چشم ها مستقیم نگاه کرده و چشم دیگر به سمت داخل، خارج، بالا یا پایین منحرف مى شود.
دیگر علائم هشدار دهنده بیماریهای چشم
دوران تحصیلی
اطفال و جوانان دارای عضلات قوی در چشم بوده و عمل تطابق را به آسانی انجام می دهند و چشم آنها کمتر خسته می شود. از آنجائیکه موفقیت در دروس بستگی زیادی به قدرت مطالعه دانش آموز داشته و لازمه قدرت در مطالعه، داشتن بینایی خوب است، لذا اقدام بموقع جهت رفع عیوب چشم در این دوره زندگی بسیار حائز اهمیت است.
دوران میانسالی
با افزایش سن بینایی شخص ضعیف می شود.
به علت اسکلروز اسفنکتر مردمک و کاهش اندازه آن، پاسخ مردمک به تغییر شدت نور کاهش می یابد. عدسی به مرور زمان کدر شده و میدان بینایی کاهش می یابد ودر نتیجه دید محیطی فرد دچار مشکل می گردد.
به علت از بین رفتن تدریجی خاصیت الاستیک عدسی و تبدیل آن به توده ای تقریبا جامد، فرآیند تطابق نیز کند می شود. زمانی که عدسی قدرت تطابق خود را بطور کامل از دست بدهد شخص دچار پیر چشمی شده و در این حالت به عینک مخصوص نیاز خواهد داشت.
به خاطر داشته باشید چنانچه پس از چهل سالگی
فشار خون شما بالاتر از حد طبیعی است، مبتلا به تصلب شرایین هستید ، مبتلا به مرض قند ( دیابت ) هستید ، در خانواده شما کسی مبتلا به بیماری گلوکوم " آب سیاه " و یا آب مروارید"کاتاراکت" است حتما" بطور منظم به چشم پزشک مراجعه کنید.
چشم شما و تلویزیون تلویزیون یکی از منابع مهم ایجاد خستگی در چشم است. لذا این نکته که چگونه از تلویزیون استفاده کنیم تا در عین حال دچار خستگی چشم نیز نشویم بسیار مهم است.
1- چنانچه تصویر تلویزیون نقصی دارد از آن استفاده نکنید.
2- سعی کنید تلویزیون را حداقل در فاصله 5/3 متری از چشمان خود قرار دهید.
3- هرچه صفحه تلویزیون بزرگتر باشد تصویر راحت تر دیده شده و می توان در فاصله دورتری از تلویزیون نشست.
4 – حتی المقدور صفحه تلویزیون را از روبرو ببینید.
5- اگر به عللی از عینک استفاده می کنید ( غیر از موارد پیر چشمی ) هنگام تماشای تلویزیون نیز عینک بگذارید.
6- هرگز به مدت طولانی به تماشای تلویزیون ننشسته و حداکثر پس از دو ساعت برای چند لحظه چشمان خود را بسته و به آنها استراحت دهید.
7- بهتر است محل قرار دادن تلویزیون در مکانی با روشنایی نیمه تاریک باشد. در پایان اگر علی رغم رعایت موارد پیش گفت هنگام تماشای تلویزیون دچار ناراحتی می شوید به پزشک مراجعه کنید.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
با دلگرم همراه باشید تا با دلایل و درمان این بیماری بیشتر آشنا شوید.
یک بیماری شایع پوستی است که، چرخه زندگی سلولهای پوستی را بهم میزند. پسوریازیس با افزایش سرعت ساخت سلول بر سطح پوست ، باعث بوجود آمدن تکه های نقره ای ضخیم و خارش دار، خشک و یا تکه های قرمز که گاهی اوقات دردناک هم هستند، میشود.
این تکه ها بیشتر در نقاط اطراف پوست سر، آرنج و زانو ظاهر میشوند. برای بعضی از افراد بیماری پسوریازیس فقط آزاردهنده است، اما برای بعضی دیگر این بیماری بخصوص اگر با ورم مفاصل همراه باشد، باعث از کار افتادگی میشود.
شایعترین آن پسوریازیس پلاک مانند است که با ناحیههایی قرمز رنگ با پوششی نقرهای و سفید از سلولهای مردهٔ پوست مشخص میشود. پسوریازیس در هر نقطهای از بدن مانند زانو، آرنج، پوست سر و کف دست و پا میتواند مشاهده شود و با سایر شرایط جسمی جدی مانند دیابت، بیماریهای قلبی و افسردگی در ارتباط است. حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس به آرتریت پسوریاتیک مبتلا میشوند.
علائم این بیماری در حالت خفیف ایجاد برجستگی و لکهای پوستی قرمز رنگهمراه با پوستههای سطحی مشخص است.
ابتلا به بیماری سوریازیس خیلی قابل پیشبینی نیست. این بیماری اغلب در دو طیف سنی حدود 20 سال و افراد بالای 60 سال دیده میشود. با این حال در سنهای مختلف هم این بیماری گزارش شده است. همان طور که گفته شد عوامل خانوادگی نیز در ابتلا به این بیماری موثر است در فرزندانی که پدر یا مادر آنها مبتلا هستند بیشتر دیده میشود. اما در بعضی مواقع خود فرد به عنوان اولین نفر در خانواده به این بیماری مبتلا میشود.
باور بر این است که پسوریازیس یک بیماری ژنتیکی است و محرکهای آن استرس، صدمه به پوست، برخی داروها و عفونت میباشد.
پسوریازیس اغلب در سنین جوانی شروع میشود، اما میتواند در هر سنی از دوران نوزادی تا سنین کهولت شروع شود. زنان و مردان تقریباً به یک نسبت به این بیماری مبتلا میشوند.در حال حاضر این بیماری درمان قطعی ندارد، اما داروهای بسیاری وجود دارند که با استفاده از آنها، پسوریازیس کنترل میشود. انواع روشهای کنترل پسوریازیس عبارتند از: درمانهای موضعی، نور درمانی، داروهای سیستمیک، بیولوژیک و طب مکمل و جایگزین.
پسوریازیس اگر چه آزار دهنده است ولی در صورت درمان مناسب و رعایت دستورهای پزشکی، میتوان با آن کنار آمد و بیماری را کنترل کرد.حدود ۲٪ و بیش از ۱۲۵ میلیون نفر از مردم جهان پسوریازیس دارند و ۲۹ اکتبر (۷ آبان) روز جهانی پسوریازیس میباشد.
اغلب بیماری پسوریازیس با معاینه بالینی تشخیص داده میشود. متخصصین پوست که آموزش کافی دیده اند خیلی سریع با معاینه کامل پوست میتوانند بیماری را تشخیص بدهند. اما در مواردی که ضایعات مشکوک هستند میتوان از بیوپسی پوست استفاده کرد به طوری که با تکهبرداری کوچک از پوست و بررسی کامل آن میتوان تشخیص بیماری را تایید کرد.
متاسفانه در کشور خودمان آمار دقیقی از شیوع این بیماری وجود ندارد، اما حدود 2 تا 5 در صد از جوامع مختلف درگیر این بیماری هستند. درصد آمار کلی دنیا نشان میدهد که بیماری پسوریازیس نسبت به بیماریهای پوستی دیگر جزو بیماریهای شایع پوستی محسوب میشود. با این حال بین کل افراد جامعه خیلی زیاد دیده نمیشود.
پسوریازیس در چه سنی ایجاد میشود؟
پسوریازیس اغلب در سنین جوانی شروع میشود، اما میتواند در هر سنی از دوران نوزادی تا سنین کهولت شروع شود. هم زنان و هم مردان تقریباً به یک نسبت به این بیماری مبتلا میشوند.
این سئوال اغلب از اولین سوالاتی است که بیمار مبتلا به پسوریازیس یا همراهان وی از پزشک خود میپرسند. پاسخ به این سوال گرچه چندان ساده نیست اما بطور اختصار میتوان گفت که عوامل متعددی در ایجاد شدن بیماری پسوریازیس موثرند و به اصطلاح این بیماری یک بیماری چند عاملی یا موتی فاکتوریال است. از میان این عوامل بدون شک وراثت نقش اساسی دارد.
بررسیهای متعدد ژنتیکی نقش ارث را ثابت کرده است، هرچند تنها در 3/1 موارد، سابقة وجود بیماری در سایر اعضای خانواده دیده میشود. این مسئله نشان دهندة آن است که عوامل دیگری غیر از وراثت نیز در پدید آمدن این بیماری دخیل هستند که از مهمترین این عوامل میتوان به موارد زیر اشاره کرد؛
1- عوامل روحی: بیشک استرسهای مختلف روحی و هیجانی در بروز یا تشدید بیماری پسوریازیس موثرند و در بسیاری از موارد خود بیمار به رابطه این استرسها با بیماری خویش پی میبرد.
2- عفونتها: در مورد ارتباط عفونتها با پسوریازیس اتفاق نظر وجود ندارد. شاید تنها رابطه ثابت شده بین اشکال قطرهای پسوریازیس و عفونتهای حاد استرپتوکوکی باشد.
3- صدمات فیزیکی: علاوه بر استرسهای روحی، صدمات فیزیکی به پوست نیز میتواند باعث ایجاد شدن پسوریازیس در محل ورود آسیب شود. بطور شایع خود بیمار نیز این تجربه را پیدا میکند که درست در محل خراشیدگی پوست یا محل برش جراحی، ضایعات پسوریازیس ایجاد میشوند. روی همین اساس است که به بیمار مبتلا به پسوریازیس توصیه میشود که از کندن پوستهها و خراشیدن پوست خود پرهیز کند، چراکه این عمل میتواند باعث تشدید بیماری وی شود.
4 - داروها: بسیاری از داروهایی که بیمار مصرف میکند میتواند باعث ایجاد شدن یا شعلهور شدن پسوریازیس شود. از مهمترین این داروها میتوان به ترکیبات لیتیوم، داروهای مسدود کننده بتا مثل پروپرانولول و اتنولول، داروهای ضد مالاریا مثل کلروکین، کلونیدین و ترکیبات ید اشاره کرد.
5 - عوامل هورمونی و متابولیک: پسوریازیس اغلب با عوامل هورمونی نیز در ارتباط است. برای مثال بطور معمول در جریان حاملگی، پسوریازیس تخفیف یافته و برعکس پس از حاملگی و در جریان شیردهی تشدید میشود. همچنین کمی کلسیم خون نیز میتواند باعث تشدید پسوریازیس شود.
6- نور آفتاب: اکثر بیماران اذعان میدارند که بیماری ایشان در زمستان بدتر میشود. شواهد گوناگون دیگر نیزحاکی از آن است که نور آفتاب باعث بهبودی پسوریازیس میشود. با این وجود هستند بیمارانی که نور آفتاب باعث شعله ور شدن بیماریشان میشود. روی همین اصل توصیه میشود که بیمار مبتلا به پسوریازیس از نور شدید آفتاب پرهیز کند.
آیا بیماری پسوریازیس مسری است؟
با توجه به عوامل بر شمرده شده در مورد منشأ بیماری، مشخص میشود که پاسخ این پرسش به روشنی منفی است و بیمار و همراهان وی نباید کوچکترین نگرانی از این بابت داشته باشند. بنابراین، اگر هم بیماری در شخص دیگری از اعضای خانواده ایجاد شده است نه به علت سرایت از فرد مبتلا، بلکه اغلب به خاطر زمینههای ژنتیکی مشترک است. همینطور اگر بیماری در یک فرد رو به گسترش است، نه به علت سرایت از کانونی به کانون دیگر، بلکه به خاطر سیر بیماری و بعضاً به علت صدماتی است که فرد به پوست خویش وارد کرده است.
همانگونه که گفته شد ارث نقش مهمی در بیماری پسوریازیس دارد, اما ژن واحدی برای این بیماری وجود ندارد. بیماران مبتلا به پستوزیازیس اغلب دوست دارند بدانند که آیا فرزندانشان نیز به این بیماری دچار خواهند شد یا خیر؟ پاسخ به این سئوال، چندان ساده نیست. بطور کلی میتوان گفت اگر تنها یکی از والدین به بیماری دچار باشند, احتمال ابتلای فرزندشان کمتر از ده درصد خواهد بود اما اگر هر دوی والدین مبتلا به پسوزیازیس باشند تا 40 درصد این احتمال وجود خواهد داشت.
علائم بیماری پسوریازیس چگونه است؟
اگرچه پسوریازیس نام خود را از خارش گرفته است اما معمولاً بیماران چندان از این نظر شکایت ندارند. در واقع جدا از درگیری مفصلی که آن هم تنها در درصد کمی از بیماران اتفاق میافتد، پسوریازیس چندان بر سلامتی فرد تأثیر نمیگذارد و اغلب فقط از نظر زیبایی است که بیمار را نگران میسازد.
پسوریازیس در اشکال گوناگون دیده میشود، اما شایعترین شکل آن که پسوریازیس معمولی نامیده میشود بصورت پلاکهای قرمز رنگ با پوستهریزی قابل توجه، اغلب در سر، آرنجها، ساعدها، زانوها و سایر نواحی تحت فشار دیده میشود.
گاهی اوقات پلاکهای فوقالذکر بخش قابل توجهی از سطح پوست را درگیر میکنند که در این حالت اصطلاحاً به آن پسوریازیس ژنرالیزه میگویند و گاهی هم تقریباً تمام سطح بدن دچار قرمزی و پوستهریزی میشود که حالت خطیری از پسوریازیس را ایجاد میکند که پسوریازیس اریترودرمیک نامیده شده، نیاز به مراقبت ویژه دارد.علاوه بر این ممکن است ضایعات پوستی پسوریازیس بسیار کوچک و متعدد باشند که اصطلاحاً به آن پسوریازیس قطرهای میگویند که بخصوص در کودکان و پس از عفونتهای استرپتوکوکی دیده میشود.
ندرتاً ضایعات پوستی در پسوریازیس بصورت ضایعات حاوی چرک تظاهر پیدا میکنند که در این حالت به آن پسوریازیس پوسچولار میگویند.نهایتاً همانگونه که گفته شد ممکن است در جریان بیماری پسوریازیس مفاصل نیز درگیر شوند که به آن آرتریت پسوریازیی میگویند. آرتریت پسوریازیس معمولاً در افراد بزرگسال ایجاد شده و خود در اشکال گوناگون دیده میشود. معمولاً یک یا چند مفصل محیطی بطور غیر قرینه مبتلا میشوند، اما این امکان وجود که مفاصل انگشتان، ستون فقرات و سایر نواحی هم درگیر شوند.
علاوه بر اشکال گوناگون پسوریازیس، شدت آن نیز در افراد مختلف متفاوت است. ممکن است تنها ناحیهای از سر یا زانوها درگیر باشد و یا اینکه برعکس تقریباً تمام سطح پوست مبتلا باشد. راههای مختلفی برای تعیین شدت پسوریازیس وجود دارد. پزشکان متخصص پوست معمولاً از روش ویژهای استفاده میکنند که به آن اندکس PASI میگویند. روش سادهتر آن است که اگر کمتر از 2 درصد سطح بدن درگیر باشد، آن را خفیف نامیده، اگر بین 3 تا 10 درصد سطح بدن درگیر باشد، پسوریازیس با شدت متوسط و اگر بیش از 10 درصد سطح بدن درگیر باشد، شدید تلقی میشود. همچنین میزان تأثیر پسوریازیس بر کیفیت زندگی راه دیگر اندازهگیری شدت پسوریازیس است که لزوماً هم با شدت پسوریازیس مرتبط نمیباشد.
همانگونه که گفته شد در درصد کمی از بیماران مبتلا به پسوریازیس مفاصل درگیر میشود. همچنین در بخشی از بیماران ناخنها درگیر میشوند. این امر بخصوص در افرادی که درگیری مفصلی دارند بیشتر دیده میشود. درگیری ناخنها ممکن است بصورت جدا شدن صفحه ناخن از بستر ناخن، بروز نقاط ریز روی ناخن، ضخیم شدن زیر ناخن و یا تغییر شکل و تغییر رنگ ناخن تظاهر کند. اگرچه در درصد بالایی از بیماران پسوریازیس، ناحیه سر درگیر میشود، اما این مسئله باعث ریزش مو نمیشود.
انگشتها، زانو یا مچ دست از عوارض این نوع از پسوریازیس میباشد. این بیماری گاهی اوقات کاملا شبیه بیماریهای رماتیسمی عمل میکند یعنی به صورت قرینه مفاصل مختلف را درگیر میکند و در موارد نادرتر درگیری مفاصل محوری و ستون مهرهها ایجاد میشود که متاسفانه در این شرایط توانایی حرکت و راه رفتن عادی فرد نیز کم میشود. به طوری که بیمارانی دیده شدهاند که به دلیل درگیری شدید مفصلی جهت معاینه و درمان به روی برانکارد جابه جا میشدند. اما خوشبختانه امروزه این نوع از پسوریازیس خیلی شایع نیست.
چه عواملی منجر به شدیدتر شدن این بیماری میشوند ؟
یکی از مهمترین عوامل مصرف بعضی از داروها مانند: داروی فشار خون، داروهایی که جهت درمان بعضی از بیماریهای عفونی مانند بیماری مالاریا استفاده میشود و همچنین داروهایی که جهت رفع اختلالات خلقی نیز استفاده میشوند باعث تشدید بیماری پسوریازیس میشود. در بعضی از افراد هم مصرف بعضی از داروهایی که جهت درمان بیماریهای قارچی و بعضی از مسکنها نیز میتوانند باعث تشدید این بیماری شوند.
مصرف سر خود داروهای کورتونی یا استروییدها که معمولا موقع مصرف بهبود نسبی در پسوریازیس ایجاد میکنند اما به محض اینکه مصرف دارو قطع میشود بیماری به صورت شدیدتری دیده میشود. بنابراین افردی که مبتلا به بیماری پسوریازیس هستند باید حتما با مشورت و تجویز پزشک متخصص خود از داروهای دیگر استفاده کنند. قابل ذکر است که ضایعات همراه با استرسهای فکری و روحی نیز بیشتر میشوند. همانطور که گفته شد در حین دوره بارداری در اکثر موارد دیده شده که پسوریازیس فروکش میکند و بعد از زایمان دوباره تشدید پیدا میکند.
آیا پسوریازیس قابل درمان است ؟
در حال حاضر این بیماری درمان قطعی ندارد. کما اینکه بیماری قند، فشار خون و بسیاری از بیماریهای دیگر نیز درمان قطعی ندارند. اما داروهای بسیاری وجود دارند که با استفاده از آنها، بیماری پسوریازیس کنترل میشود. گاه بیمار تا مدتها عاری از هرگونه ضایعه باقی میماند. در مورد درمان چند نکته اصلی وجود دارد همانطور که گفته شد این بیماری مزمن شاید همه عمر در بدن یا پوست فرد وجود داشته باشد. برای شروع درمان باید در ابتدا بیماری را کنترل کنیم یعنی آن ضایعات بدشکل از پوست خارج شده و ظاهر پوست سالم شود.
اگر فرد درمان را ناقص انجام دهد یعنی خیلی زود مصرف داروها را قطع کند ضایعات وخیمتر میشوند. در اکثر موارد برای شروع درمانهای پسوریازیس بیمار لازم است که در بیمارستان بستری شود و آزمایشهای لازم جهت درمان را انجام دهد تا بر اساس آن درمان شروع شود. در طول درمان و مصرف طولانی مدت داروها انجام پیگیریهای لازم از نظر وزن، اندازهگیری فشار خون و ارزیابی مجدد آزمایشها لازم است.
طیف وسیعی از درمانهای موضعی و نوردرمانی تا درمانهای خوراکی و تزریق میتوانند در درمان این بیماری کمک کنند. همچنین داروهایی که در حال حاضر تجویز میشوند خیلی موثر هستند. اما هیچ کدام باعث درمان همیشگی بیماری نمیشوند. فردی که به پسوریازیس دچار است باید یکسری اصول را رعایت کند و تحت نظر متخصص پوست باشد. روشهای مختلف درمان به صورت زیر است:
درمان های موضعی
درمانهای ساده همان طور که گفته شد شامل مصرف داروهای موضعی مانند مرطوبکنندههای معمولی و ترکیبات دارویی موضعی مانند تار یا زغال، ترکیبات لایه بردار پوستی مانند: اوره یا حتی به صورت کنترل شده میتوان از کورتونهای موضعی استفاده کرد. یکی از داروهای موضعی مناسب و خوب که در مورد پسوریازیس استفاده میشود ترکیبات موضعی ویتامین D است که کمک به بهبودی این بیماری میکند.
درمان سیستمیکدر موارد حادتر که ضایعات پوستی شدید هستند و نور درمانی اثر ندارد فرد میتواند تحت نظر پزشک از درمانهای خوراکی خاص استفاده کند. داروهای خوراکی پسوریازیس یک روند درمانی کاملا تخصصی دارند و حتما باید تحت نظر متخصص پوست تجویز و پیگیری شوند.
نور درمانی
روش خوبی که بین درمانهای موضعی و درمانهای سیستمیک (خوراکی یا تزریقی) وجود دارد استفاده از نور درمانی یا فوتوتراپی است. در این روش از طیفهای مشخص با طول موجهای مشخص نور آفتاب استفاده میشود. این روش خیلی موثر است و خوشبختانه عارضه و خطر کمتری برای فرد دارد. روش قدیمی آن استفاده از طیف UVAبود که به خاطر سختی انجام آن و عوارض احتمالی آن این روزها خیلی کمتر از آن استفاده میشود.
روشی که امروزه به صورت وسیعتری جهت درمان استفاده میشود طول موج محدود اشعه UVBنور خورشید است. این روش در افرادی که بیماری پسوریازیس سطح وسیعی از پوست بدن را درگیر کرده به طوری که با درمانهای موضعی مداوا نشدهاند خیلی موثر است و عوارض خاصی هم برای آنها ندارد.
داروهای بیولوژیک
یکی از جدیدترین درمانهایی که در موارد خاص خیلی موثر است استفاده از داروهایی است که اصطلاحا به آن داروهای بیولوژیک میگویند. این داروها عملا واکنشهای التهابی را که باعث این اختلالهای تقسیم سلولی میشوند مورد هدف قرار میدهند. جهت استفاده از داروهای بیولوژیک به صورت تزریقی لازم به رعایت احتیاطهای بسیار ویژهای است. فرد مبتلا در ابتدا باید به مراکز تخصصی پوست مراجعه کند و در اکثر مواقع نیز نیاز به بستری شدن دارند.
به دلیل اینکه این دارو روند التهابی پوست را مهار میکند و حتما قبل تزریق فرد باید ارزیابی شود که عفونتهای نهفته مانند: هپاتیت، عفونتهای ویروسی و سل نهفته نداشته باشد. جهت درمان فرد داروهایی تجویز میشود که میتواند برای بیمار نجات بخش باشد. به ویژه در مورد درگیریهای مفصلی شدید، التهاب را پایین میآورد به طوری که فرد میتواند به راحتی بایستد و حرکت کند.
نکتهای که در مورد این داروهای بیولوژیک هست این است که یک روند کاملا تخصصی است. استفاده از این داروها یک مقدار پر هزینه است و هزینه آن قابل مقایسه با درمانهای دیگر نیست. بنابران این روش از درمان قدم اول محسوب نمیشود و متخصصین پوست سعی میکنند در قدم اول با روشهای دیگر بیمار تا حدی بهبود یابد.
بله پسوریازیس خیلی شبیه اگزما است. در مواقع بسیار دیده شده که پزشکان در مراحل اولیه نمیتوانند این را تشخیص بدهند که فرد مبتلا به اگزما است یا سوریازیسم. البته در نواحی گه درگیری به صورت معمول منتشر میشود تشخیص ظاهری راحتتر است. در موارد دیگر هم اگرلازم باشد برای تشخیص دقیقتر باید از روش تکه برداری پوستی که در آن تغییرات سلولی را نشان میدهد استفاده شود تا بیماری به درستی تشخیص داده شود.
توصیه آخر
نکتهای همه افراد باید به آن توجه کنند این است که همانطور که گفته شد بیماری پسوریازیس در اکثر مواقع بیماری کاملا خوشخیم و بدون خطری است. اما همیشه سیر درمانی بسیار طولانی دارد. البته امروزه تبلیغات عجیب و زیادی در سایتهای اینترنتی و بعضی مجلات دیده میشود به عنوان اینکه داروی قطعی جهت درمان پسوریازیس کشف شده است.
اما باید بگویم که هیچ درمان قطعی تاکنون برای پسوریازیس کشف نشده است و اکثریت درمانها، چه داروهای موضعی ابتدایی و چه داروهای بیولوژیک که ذکر شد نقش کنترل کننده و خاموشکننده دارند. این داروها میتوانند به مدت طولانی کل ضایعات را از روی پوست محو کنند. اما همیشه احتمال برگشت دوباره و عود ضایعات آنها وجود دارد. در نتیجه فرد مبتلا باید تحت نظر باشد و خودسرانه داروهای خود را قطع نکند.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
با دلگرم همراه باشید تا با بیماری فتق و راه های مناسب برای درمان این بیماری آشنا شوید.
امروزه مردم به بیرون زدگی کشاله ران فتق یا باد فتق می گویند . نکته اینجاست که فتق ممکن است در هرجایی از بدن ایجاد شود . در واقع به جابجایی اعضای بدن از جایگاه طبیعی خود فتق گفته می شود.فتق ها جدار شکم ، فتق های روده ای یا فتق مغزی نیز وجود دارد اما بیشتر مردم فتقهای کشاله ران و ناف را بیشتر می شناسند. فتق های جدار شکم انواع مختلف و علل مختلفی دارد .
شایع ترین فتق جدار شکم فتق اینگوینال یا مغبنی (کشاله ران) می باشد که بیشتر در سمت راست دیده می شود. فتق های جدار شکم ممکن است در جاهای مختلف وبه اسمهای گوناگون وجود داشته باشد که در اینجا فقط به فتق کشاله ران و فتق نافی اشاره می کنم.اصولا فتق های جدار شکم علل مختلفی دارند ولی به 2 گروه مادرزادی و اکتسابی تقسیم می شوند .
کلا در فتق ها مسئله مهمی که باید در نظر گرفته شود آن است که محتوی فتق شامل چه ارگانها و عناصری می باشد. فتق های جدار شکم بیشتر شامل ارگانها ی داخل شکم و روده ها و امنتوم ها( چادورینه) می باشد و باید به آن دقت کرد. فرقی ندارد که فتق به چه دلیل ایجاد شده باشد بلکه باید در هر صورت تحت جراحی قرار گیرد.
این فتق در مردان، 20 برابر زنان است و در جدار تحتانی شکم ایجاد می شود و دو نوع مستقیم و غیرمستقیم دارد.
فتق مستقیم کشاله ران معمولا بیشتر مخصوص آقایان بالای 40 سال است و در افرادی که با سرفه های مزمن بیماری آسم روزها را سپری می کنند و یا چاق هستند و دچار یبوست می شوند و در توالت زور می زنند شایع تر است. این فتق بیشتر در دو طرف کشاله ران وجود دارد و باید جراحی شود، زیرا در جدار شکم نوعی نقص آناتومی وجود دارد.
در نوع غیر مستقیم که در زنان نیز مشاهده می شود، به صورت یک توده برآمده در کشاله ران، به ویژه در هنگام سرفه زدن مشاهده می شود ودر کودکان و جوانان گاهی مادرزادی بوده و می تواند هیدروسل ایجاد کند.
درمان فتق کشاله ران نوع غیرمستقیم هم جراحی است. فتق کشاله ران در نوزادان را به محض تشخیص باید جراحی کرد.بستری شدن در بیمارستان، ترمیم و بخیه زدن عضله شکافته شده، یا جراحی سرپایی که با بی حسی موضعی همراه است، معمولا در درمان فتق های کوچک کاربرد دارد
این فتق در طرف داخل ران تشکیل می شود و بیشتر در زنان مشاهده می شود، ولی در مردان و کودکان نیز وجود دارد. درمان فتق رانی نیز جراحی است، زیرا می تواند سبب اختناق روده ها شود.
این فتق در شیر خواران، بالغین مرد و زنان چاق و چندزا شایع تر است. در نوزادانی که کم کاری غده تیروئید دارند و یا نارس هستند نیز این فتق شایع است.درمان فتق نافی نیز جراحی است.
این نوع فتق ها به سیستوسل (فتق دیواره مثانه به داخل واژن که می تواند باعث بی اختیاری و تکرر ادرار شود) و رکتوسل (فتق رکتوم به داخل واژن) و آنتروسل (فتق روده به داخل واژن) مشهورند. درمان هر سه نوع فتق جراحی است.
فتق قسمت فوقانی معده (تحتانی مری)، فتق دیافراگمی (ورود روده ها به داخل ریه) و فتق جناغی دنده ای نیز همگی به جراحی نیاز دارند.فتق های مغزی از نوع فتق مخچه و ساقه مغز و فتق دیسک بین مهره ها که به طرف کانال نخاعی رفته و دردهای دیسک و سیاتیک را به ویژه در هنگام سرفه زدن و خم شدن و کار کردن ایجاد می کند.
به طور طبیعی دیواره شکم دارای مناطقی است که احتمال ضعیف شدن آنها می رود . فتق ممکن است بر اثر وارد شدن فشار زیاد به این قسمتهای دیواره شکم ، افزایش سن ، جراحت ، یک برش یا زخم کهنه یا یک ضعف مادر زادی بروز کند . هر کس در هر سنی ممکن است به فتق دچار شود . بیشتر موارد فتق در کودکان مادرزادی است . در بزرگسالان ، یک ضعف طبیعی یا فشارناشی از بلند کردن جسم سنگین ، سرفه مداوم ، مشکل در اجابت مزاج یا دفع ادرار باعث میشود دیواره شکم ضعیف شده یا گسسته شود .
درمان های مناسب فتق
مزیت های درمان با لاپاراسکوپی چیست ؟
درمان فتق به روش لاپاراسکوپی تکنیکی است که با ایجاد برشهای کوچک ، و استفاده از تلسکوپ و چسب زخم (مش ) پارگیهایی که در دیواره شکم (عضله ) بوجود آمده است ترمیم می شوند. در پاره ای موارد این روش این امکان را میدهد تا بیمار، با درد و ناراحتی کمتر، زودتر به کار و فعالیتهای روزمره خود باز گردد.
درمان اساسی فتق اینگوینال جراحی و ترمیم فاسیا و جدار شکم است هرچند احتمال عود وبروز عوارض (مانند دردهای مزمن ، انسداد روده) بالاست. جراحی به روش لاپاراسکوپیک اغلب روش ترجیحی هرنیورافی است. در موارد عدم جراحی اقدامات نگهدارنده مانند استفاده از فتق بند و اجتناب از افزایش فشار داخل شکم (مانند سرفه و زورزدن) پیشنهاد میشود.
سوالات شایعی که در میان مردم رواج دارد به شرح زیر است :
بله- فتق ها ممکن است بعد از جراحی دوباره عود کنند که بستگی به تکنیک عمل جراحی دارد . ما گاهی در جراحی فتق از مش یا یک توری مصنوعی استفاده می کنیم تا مانند یک پشتیبان از فتق جلوگیری کند که گاهی باز هم عود می کند.
خیر- در موارد فتق های کشاله ران برای مدت محدودی که بیمار جهت جراحی وقت ندارد اشکالی ندارد ولی باعث درمان آن نمی باشدو استفاده دراز مدت از فتق بند ها باعث چسبندگی لایه های فتق و مشکلتر کردن جراحی می شود.
شایعترین عارضه جراحی فتق درد ناحیه می باشد که گاهی تا یک سال باقی می ماندو آزار دهنده است. که مصرف مسکن ها و پوشیدن شورت های محکم که بیضه هارا بالا ببرد می تواند کمک کننده باشد.
خونریزی و بزرگ شدن منطقه از عوارض دیررس جراحی ممکن است باشد که عموما کار خاصی احتیاج ندارد و با درمان علامتی(کمپرس آب گرم و مصرف مسکن ) بهتر می شود
نکته اینجاست که فعالیت های سنگین را بیمار نباید بلافاصله بعد از جراحی شروع کند و احتمال عود فتق را زیاد می کند. عفو نت های زخم هم مانند هر زخم دیگر ممکن است اتفاق بیافتد . اصولا بعد از عمل جراحی فتق نباید تا 48 ساعت به زخم آب بخورد ولی بعد از آن بیمار می تواند حمام برود.
از عوارض دیگر جراحی فتق سوزش و خارش ناحیه می باشد که نکته مهمی نیست. در جراحی فتق ها دو طرفه در مواردی که تکنیک غلط باشد عقیمی نیز دیده می شود که بسیار نادر است . در کل ورزیده بودن عضلات شکم از عود فتق ها جلوگیری می کند . اصولا فتق های کشاله ران در افرادی که عضلات شکمی شلی دارند بیشتر دیده می شود.پس نکاتی که باید در نظر بگیریم این است که در صورت داشتن فتق همیشه به سرعت به پزشک جراح رفته تا در باره آن مشورت انجام شود.
در صورت گیر افتادن فتق حتما به اورژانس برروید چون جزء اور ژانسهای جراحی می باشد. امروزه روشهای لاپاراسکوپی نیزجهت جراحی فتق استفاده می شود که از عوارض آن می کاهد و از نظر زیبایی و مشکلات محل عمل مقبولتر از روش باز می باشد.البته روش لاپاراسکوپی در همه انواع هرنی ها (فتق ها ) استفاده نمی شود.یکی از سوالاتی که بیشتر مردان بعد از عمل فتق دارند زمان ایجاد روابط زناشویی بعداز ا عمل فتق است که ربطی به عمل نداشته و هر وقت که بیماردرد نداشته باشد می تواند رابطه جنسی برقرار کند.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
با دلگرم همراه باشید تا با بهترین راه های درمان بیماری فابری آشنا شوید.
(به انگلیسی: Fabry disease) جزء بیماریهای ذخیرهای لیزوزومال است . وراثت این بیماری ژنتیکی وابسته به ایکس میباشد .بیماری فابری با نقص در فعالیت یا کمبود آنزیم آلفا - گالاکتوزیداز ( alpha-galactosidase A ) از اسفنگولیپیدوزها است که با علائم سیستمیک متنوعی بروز میکند.( به زبان ساده تر چربی (اسفنگولیپید) در لیزوزوم سلولها تجمع مییابد و متابولیزه نمیشود ).
در بیماران مبتلا به بیماری فابری، نوع خاصی از ماده چربی در بدن ساخته می شود. این ماده، عروق خونی را نازک کرده ول می تواند باعت آسیب به پوست، کلیه ها، قلب، مغز و سیستم عصبی شود.
درمان یکی از مهم ترین اصول در مواجهه با بیماری فابری است. درمان است که می تواند حس شما را تغییر دهد. حمایت خانواده و دوستان هم در بهبود وضعیت افراد درگیر تاثیر گذار است.
بیماری فابری در مردان همچنین می تواند بیماری هایی شدیدتری را نظیر بیشتر بیماری قلبی یا سکته، بیماری کلیوی شدید، فشار خون بالا، بزرگ شدن قلب، پوکی استخوان ایجاد کند.
درمان بیماری فابری
پزشک ممکن است روش درمان جایگزینی آنزیم (ERT ) Enzyme Replacement Therapy را توصیه می کند. در این روش درمانی آنزیم سالم جایگزین آنزیم مشکل دار در بدن شده و به این ترتیب بدن می تواند سلولهای چربی را بشکند.تنها روش مورد قبول سازمان غذا دارو همین روش می باشد. این روش درمانی علائم و درد بیماران را تخفیف می دهد.
اقدامات لازم جهت تزریق آنزیم
جهت تزریق آنزیم خود باید هر چند هفته یه صورت سرپایی جهت تزریق وریدی مراجعه کنید.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی