بیوگرافی ایرج خدری (بازیگر و بسکتبالیست) +علت فوت

در جالب و خواندنی ۲۰ تیر ۱۳۹۵ ۴ دیدگاه 9,611 بازدید

ایرج خدری بازیگر ساعت خوش و بسکتبالیست قد بلند درگذشت

پس از گذراندن سال هایی سخت، سرانجام پیشکسوت دوست داشتنی بسکتبال کشورمان درگذشت.

به گفته همسر وی، خدری به دلیل تشدید مشکل تنفسی دچار ایست قلبی شد که با انجام احیا، ضربان قلب به حالت اولیه بازگشت اما سطح هوشیاری خدری پایین بوده و در بیهوشی بسر می برد.

– لحظاتی پیش از بیمارستان امام حسین خبر رسید که ایرج خدری بسکتبالیست ملی پوش سابق سرانجام دار فانی را وداع گفته است. متولد سال ۱۳۵۰ در کرمانشاه بود و هفت سال سابقه حضور در تیم ملی را داشت.

او که سال ۱۳۶۴ بسکتبال را آغاز کرد و خیلی زود به تیم ملی رسید، همدوره بازیکنان نام آشنای آن دوره مانند مصطفی هاشمی، مهران شاهین‌طبع، فرزاد کوهیان و محسن صادق‌زاده بود. سال ۷۷ بود که با مصدومیتی شدید در نهایت بسکتبال و ورزش حرفه ای را برای همیشه کنار گذاشت.

او که همیشه از بی مهری مسئولان باشگاه فتح سپاه، فدراسیون و ورزش کشور گلایه داشت، به اجبار مدتی به طور پیمانکاری در شهرداری و بیمارستان کار کرد اما آن شغل ها هم موقت بود. خودش توضیح می داد که ۴-۵ سالی افسرده شده بود و پایش را از خانه بیرون نگذاشت. در این بین همسرش هم به بیماری MS گرفتار شد. مدتی در دنیای بازیگری حضور داشت. او را در آژانس دوستی، ساعت خوش، علی سنتوری، مختار نامه و چند سریال و فیلم دیگر دیدیم. 

مردی که کفش هایی با شماره ۵۴ می پوشید، سال های گذشته را به دستفروشی در اطراف میدان امام حسین مشغول بود. گلایه داشت که از همبازیان، از مسئولان و حتی کارگردان های فیلم هایی که برای آن ها بازی کرده بود به جز آقای شاهین طبع و حامد حدادی کسی سراغش را نمی گرفتند.

تحت پوشش کمیته امداد بود اما پولی که از این طریق به حساب آن ها می آمد، حتی نیمی از هزینه آمپول هایی که همسرش باید می زد را تامین نمی کرد. خانه ای که در آن زندگی می کرد، کمکی از یک فرد خیّر بود. دو فرزند دارد که امیر علی ده ساله و فاطیما ۵ سال هستند. این اواخر می گفت که انتظاری از مسئولان ندارد و برای آن ها آرزوی سلامتی دارد.

شامگاه نوزدهم تیر ۱۳۹۵ از بیمارستان امام حسین، خبر رسید که ایرج خدری درگذشت. یادش گرامی.

صحبت‌های زیادی در چند سال گذشته از بلندقامت زمین گیر شده بسکتبال ایران شده است و گزارش‌های زیادی از وضعیت وی در رسانه‌های مختلف منتشر شده، اما آنطور که باید دستی از وی گرفته شود، نشده است.

خودش می‌گوید وقتی یک موضوعی زیاد تکرار ‌شود اثری ندارد و داستان لوث می‌شود و شاید مردم را خسته می‌کند؛ ماجرای من هم همین‌طور است.

ایرج خدری، بسکتبالیست سابق تیم ملی که روزی قد و قامت بلندش هر حریفی را می‌ترساند، دیگر حتی توان ایستادن روی دو پای خود را هم ندارد. به زور و با سختی فراوان روزانه دو ساعت دستفروشی می‌کند تا از این طریق خرج روزانه‌اش را در بیارد و تکیه کلامش این است؛ «خدا را شکر».

این روزها همسر او هم دچار بیماری MS شده و می‌گوید وضعیت چندان خوبی ندارد، روزانه ۱۸ عدد قرص می‌خورد و به تازگی از بیمارستان مرخص شده است. هزینه درمان او هم بالا است و ماهانه باید یک آمپول تزریق کند که حدود ۶ میلیون هزینه آن است که با کمک کمیته امداد به یک و نیم میلیون رسیده است.

نیم روزی را با او گذراندیم تا از مشکلات وی از نزدیک مطلع شویم. وقتی به منزلش در شرق تهران رسیدیم، استقبال بسیار خوبی داشت و با چهره‌ای گشاده ما را به حضور پذیرفت. نمی‌تواند حتی برای ثانیه‌ای ثابت بایستد و هنگام راه رفتن نیز لنگان لنگان می‌رود.

با وجود سختی‌هایی که داشت، دقایقی را برایمان از زندگی‌اش و مشکلات آن گفت؛ مشکلاتی که شاید یک فرد سالم هم از عهده آن برنیاید.

*چطور شد که سراغ بسکتبال رفتید؟

سال ۶۴ بود که بسکتبال را آغاز کردم و در همان اوایل در استان قهرمان شدیم و بلافاصله به تیم ملی جوانان و امید دعوت شدم. به خاطر اینکه شرایط فیزیکی خوب داشتم و قد من ۲ متر و ۸ سانتی متر بود، خیلی زود انتخاب می‌شدم. نکته جالب توجه این بود که اول به تیم بزرگسالان دعوت شدم و پس از آن به رده‌های پایین‌تر رفتم. با تیم ملی جوانان هم به ژاپن رفتیم و پنجم شدیم.

* تیم ملی بزرگسالان هم بودید؟

با توجه به اینکه بسکتبال در آن زمان چندان مطرح نبود، مسابقه بین المللی چندانی نداشتیم و اردوها برگزار می‌شد که محمود پورشرفی مربی‌مان بود.

* بازیکنان هم دوره‌ای شما چه کسانی بودند؟

مربیان فعلی مانند مصطفی هاشمی، مهران شاهین‌طبع، فرزاد کوهیان و محسن صادق‌زاده هم دوره من بودند که در این بین فقط آقای شاهین‌طبع جویای احوالم بوده و هست. حامد حدادی هم ۲ بار به ملاقاتم آمده است.

* چه زمانی وارد لیگ شدید؟

من اواسط دهه هفتاد در بندرعباس با مادرم زندگی می کردم که با تیم فتح قرارداد بستم و گفتن برایت خانه می‌گیریم که به تهران بیایید و این اتفاق هم افتاد و آمدیم و پس از چند ماه بازی سال ۷۷ بود که در مسابقات قهرمانی کشور در مشهد وقتی توپ را وارد سبد کردم، با کمر به زمین خوردم و دچار مصدومیت شدم.

*بعد از مصدومیت چه اتفاقاتی افتاد؟

با وجود اینکه وضعیت خوبی را نداشتم مسئولان تیم فتح قرارداد را یک طرفه فسخ کردند و گفتند خانه‌ای که در اختیارتان است را هم باید تخلیه کنید. همان زمان پزشکان به من اعلام کردند که شاید با یک حرکت ساده هم دچار قطعی نخاع شوم. با وجود اینکه در مسابقات سوم شده بودیم، حتی مدال و حکم مرا هم ندادند و هیچ خبری از مسئولان تیم فتح نبود.

* شکایتی نکردید؟

چرا دنبالش بودم و فدراسیون هم رفتم، اما متاسفانه سستی کردند و نتیجه‌ای نداد. مشحون رئیس فدراسیون بود که پیگیری کردم و آنها هم نامه زدند، اما به جایی نرسید. به ریاست جمهوری و بیت رهبری هم نامه نوشتم که تنها بیت رهبری بود که نامه‌ای را به کمیته امداد ارسال کرد و نتیجه داد.

* عمل‌های جراحی‌تان هم تاثیری نداشت؟

متاسفانه چندین عمل انجام دادم، اما هیچ کدام تاثیرگذار نبود. آخرین عملم هم سال ۸۲ بود که نتیجه‌ای نداشت  و پزشکان گفتند به خاطر عمق آسیب دیدگی که داشتی، نمی‌توان کاری کرد.

* شنیدیم همسرتان هم با بیماری دست و پنجه نرم می‌کند. وضعیت او چگونه است؟

متاسفانه مشکلاتی که برای من پیش آمد برای او هم دردسرساز بود و به خاطر ناراحتی‌ها و استرس‌هایی که داشت، دچار بیماری MS شد و ۱۱ سال است که در بستر بیماری افتاده است. بیماری او حاد است و روزانه ۱۸ قرص مصرف می‌کند و ماهانه یک آمپول هم می‌زند که ۶/۵ میلیون قیمت آن است. البته کمیته امداد در این زمینه کمک زیاد می‌کند که باید از مسئولانش تشکر ویژه کنم.

* غیر از بسکتبال چه شغل دیگری داشتید؟

در حین اینکه بسکتبال بازی می‌کردم قهرمان پرتاب وزنه استان هرمزگان بودم و بوکس را هم در حد حرفه‌ای دنبال می‌کردم. دو سه جلسه هم در تمرین پرسپولیس تست دروازه بانی دادم و سال ۷۳ بود که عابدینی مدیرعامل باشگاه گفت که قبول شدی و بیا ادامه بده، اما  عشقم بسکتبال بود.

* پس از مصدومیت چه کاری می‌کردید؟ درآمدتان از کجا بود؟

آنقدر از لحاظ روحی به هم ریخته بودم که شاید باورتان نشود، اما ۴، ۵ سال پایم را از خانه بیرون نگذاشتم. مستمری که از کمیته امداد می‌گرفتم، خرج زندگی‌ام می‌کردم و از یکی دو جای دیگر هم کمک می‌کردند. پس از آنکه به شرایط عادت کردم دنبال کار گشتم و مدتی در بیمارستان و شهرداری کار کردم، اما دائمی نبود و متاسفانه پیمانکار عوض شد و ما را تعلیق کردند.

* چطور وارد بازیگری شدید؟

سال ۶۶ بود که به طورت اتفاقی یک آگهی در روزنامه دیدم که برای یک نقش مردی بالای دو متر می‌خواستند و وقتی رفتم در تست قبول شدم و کار آغاز شد و در فیلم دایان باخ نقش اصلی بودم. بعد از این به خاطر سابقه‌ای که داشتم در فیلم‌های دیگری مانند من زمین را دوست دارم، آژانش دوستی، اُ مثبت علی سنتوری، مختارنامه و چند طنز ورزشی کار کردم.

* درآمدی هم برایتان داشت؟

با توجه به اینکه تایم بازی های من کم بود در آمد چندانی نداشت و به خاطر علاقه‌ام بازی کردم.

* از بازیگران یا کارگردانانی که با آنها کار می‌کردید، سراغی از شما می‌گیرند؟

متاسفانه هیچ کدام.

* اگر به گذشته برگردید باز هم بسکتبال را ادامه می‌دهید؟

حتما، چون عاشق بسکتبال بوده و هستم. تا زمانی که ورزش می‌کردم از خیلی چیزها بیمه بودم. سختی‌ها و تمرین‌های زیادی را در ورزش دیدم و زمانی که برای بوکس تمرین می‌کردم حتی جای خواب هم نداشتم و روی پله‌های سیمانی ورزشگاه شیرودی استراحت می‌کردم و شب‌ها به خانه پسر خاله‌ام می‌رفتم. با وجود اینها باز هم علاقه زیادی به ورزش داشتم. هیچ پولی هم در میان نبود، اما تعصب و عشق به ورزش حرف اول را می‌زد.

* آن زمان که ورزش می‌کردید، کفش و لباس‌تان را چگونه تهیه می‌کردید؟

شماره پای من ۵۴ بود و زمانی که بازی می کردیم مانند الان نبود که همه چیز پیدا شود و مدتی را بدون کفش بسکتبال بازی می‌کردم تا اینکه برای مسابقات چیزی شبیه کفش را با برادرم درست کردیم و کسی هم متوجه نشد. پس از اینکه برای مسابقات جوانان به ژاپن رفتیم با پول خودم دو جفت کفش خریدم و مدتی پوشیدم.

*برخلاف قدم، آدم بسیار احساسی هستم

زمانی که بازی می‌کردم به تمام هم تیمی‌هایم عشق می‌ورزیدم و آنها را خیلی دوست داشتم و بیشتری ناراحتی من هم از این بود که خیلی زود فراموشم کردند. باید از بچه‌های بندرعباس باید تشکر کنم که یک مسابقه به خاطر من برگزار کردند و همان موضوع تاثیر خوبی در روحیه من و خانواده‌ام داشت.

شاید از لحاظ مالی در مضیقه باشم و شرایط بدی داشته باشم، اما واقعا برایم ارزشی ندارد و بیشتر از حمایت مادی دنبال حمایت معنوی هستم. خدا روزی رسان است، اما این بی توجهی‌ها واقعا سخت است. بعد از پخش چند گزارش، از خارج تماس‌هایی داشته‌ام که آنجا بروم، اما کشورم را دوست دارم. حتی پیشنهاد داده بودند که ادامه زندگی‌ام را به کانادا بروم، اما قبول نکردم و گفتم درد من این چیزها نیست.

* مسابقات لیگ برتر بسکتبال یا تیم ملی را دنبال می‌کنید؟

آنقدر مشکلات درمانی و مشغله‌های کاری زیاد است که وقتی ندارم. باور کنید بیشتر وقت ما در بیمارستان‌ها برای درمان خودم و همسرم سپری می‌شود و گاهی با هم که به بیمارستان می‌رویم خودمان از این وضعیت خنده مان می‌گیرد.

* در حال حاضر درآمدتان از کجاست؟

هزینه‌های درمانی‌مان را کمیته امداد می‌دهد و صندوق حمایت از قهرمانان هم ما را بیمه تکمیلی کرده است. همسرم به دلیل حاد بودن بیماری فقط باید داروهای خارجی مصرف کند که هر ماه چیزی حدود ۷۰۰ هزار تومان می‌شود. با توجه به وضعیت جسمانی‌ام و اینکه نمی توانم سر پا بایستم روزانه دو، سه ساعت دستفروشی می‌کنم و کار دیگری نمی‌توانم انجام دهم.

صندوق حمایت از قهرمانان تنها جایی است که به سراغم آمده است و همین صندوق کمک بلاعوض به من کرده و وامی هم به بنده پرداخت کرده و هفته گذشته نیز از سوی آنها مورد تجلیل قرار گرفتم.

*وضعیت منزل‌تان چگونه است؟

یکی از بهترین خیرینی که دیدم صاحب خانه‌مان است که ۱۰-۱۲ سال است که خانه را در اختیار ما قرار داده و مبلغ ناچیزی را کرایه می‌دهیم.

* چند فرزند دارید؟

امیرعلی ۱۰ ساله و فاطیما ۵ ساله دو فرزندم هستند.

* با وضعیتی که برایتان به وجود آمده اجازه می‌دهید امیرعلی یا فاطیما سمت بسکتبال یا ورزش دیگری بروند؟

مشکلی ندارم و هر ورزشی خودشان دوست داشته باشند، می‌روند. البته از زمانی که فهمیده‌اند پدرشان بسکتبالیست بوده و مدال و مقام هم دارد، خیی خوشحال هستند و شرایط را هم درک می‌کنند که الان این وضعیت برایم پیش آمده است.

* انتظاری از مسئولان فدراسیون بسکتبال یا وزارت ورزش دارید؟

هیچ انتظاری ندارم و امیدوارم همیشه سالم و سلامت باشند. آن زمان که باید کمکی‌ می‌شد، اتفاقی نیفتاد و الان دیگر عادت کرده‌ایم. دنیا همیشه به یک روال نیست و بالا و پایین زیادی دارد. یکی از دوستانم می‌گفت انقدر مصاحبه نکن و دیگر فایده‌ای ندارد.

مطالب مرتبط

1. واکنش بازیگر زن کشورمان به خبر بیماری اش
2. آتنه فقیه‌ نصیری: ازدواجم با کارگردان خارجی صحت ندارد +عکس
3. بیماری “کلاستروفوبیا” ترانه علیدوستی چیست که نمی‌تواند سوار مترو و اتوبوس شود!
4. بیوگرافی حسین محب‌اهری و همسر سابقش فرحناز منافی+عکس

اخبار بسکتبال بیماری بازیگران بیوگرافی ایرج خدری همسر ایرج خدری همسر بسکتبالیست ها ۱۳۹۵-۰۴-۲۰

مدیر

بیوگرافی سمیرا حسن پور و همسرش سامان سالور +مصاحبه و اینستاگرام

در جالب و خواندنی ۲۶ تیر ۱۳۹۵ ۰ 28,382 بازدید

سمیرا حسن پور بازیگر نقش گلرخ در سریال پایتخت ۱ است که بیوگرافی و تاریخ تولدی در ویکی پدیا ندارد.

سمیرا حسن پور با سامان سالور ازدواج کرده است.

بازیگری را در سال ۸۵ از تئاتر «مجلس شبیه خوانی» بهرام بیضایی شروع کرده و چند سالی در تئاتر فعال بوده است. سریال «چاردیواری» و پایتخت یک سیروس مقدم و تله فیلم‌های «آوا»، «مردان نمکی» و… از بازی‌های شاخص اوست.

instagram samirahasanpur

سامان سالور متولد سال ۱۳۵۵در شهربروجرد، کارگردان و فیلمنامه‌نویس ایرانی است.

او فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی سینما از دانشگاه سوره است. نخستین فیلم بلند او ساکنین سرزمین سکوت برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره بین‌المللی فیلم صوفیه شد. او با ساخته بعدی خود، چند کیلو خرما برای مراسم تدفین جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم لوکارنو ۲۰۰۶ و بالن طلایی بهترین فیلم جشنواره سه قاره ۲۰۰۶ را برای ساخت این فیلم به دست آورد و همچنین چند جایزه دیگر نیز برای کارگردانی این فیلم به دست آورد و این فیلم مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. او در دوران دانشجویی همراه با تورج اصلانی و محسن نامجو در خانه ایی دانشجویی با هم زندگی می‌کردند که سر انجام این همراهی به همکاری منجر شد و فیلم چند کیلو خرما برای مراسم تدفین حاصل دوستی این دوران بوده است که مورد توجه منتقدین جهانی قرار گرفت. سالور مستند آرامش با دیازپام ده را از زندگی محسن نامجو ساخت. فیلمبرداری کارهای او همکاری با تورج اصلانی بعنوان مدیر فیلمبرداری صورت می‌گیرد. او با فیلم ترانه تنهایی تهران به‌عنوان تنها نماینده سینمای ایران در بخش ۱۵ روز با کارگردانان به جشنواره فیلم کن ۲۰۰۸ راه پیدا یافت.

دلواپس است؛ دلواپس جامعه‌ای که به گفته او بسیاری از زنانش دور ورزش کردن و تحرک داشتن را خط کشیده‌اند؛ در حالی که ورزش تنها نسخه‌ای است که می‌توان برای درمان افسردگی پیچید و به موفقیت آن امیدوار بود. او می‌گوید زمانی که چشم روی این مهم می‌بندیم، در را روی غم و غصه باز می‌کنیم و نتیجه‌اش هم، جامعه افسرده‌ای می‌شود که هر روز هم به تعداد افراد قهر با لبخندش اضافه می‌شود.

اینها گوشه‌هایی از حرف‌های سمیرا حسن‌پور بود؛ بازیگری که با گلرخ سریال «پایتخت» اسمش سر زبان‌ها افتاد و بعد راهی سینما شد و با فیلم سینمایی «تمشک»، ساخته سامان سالور توانست در اولین قدمش در عرصه سینما کاندیدای سیمرغ بلورین شود. حضور در تلویزیون و سینما عشق او را به ورزش کم نکرده و یک ورزشکار حرفه‌ای است که در تیم والیبال هنرمندان هم بازی می‌کند.

خانم‌ها کمتر از آقایان به ورزش اهمیت می‌دهند

در این موضوع که هر چیزی حتی ورزش کردن هم احتیاج به فرهنگسازی دارد، تردیدی نیست؛ بسیاری از افراد به ویژه خانم‌ها با فرهنگ ورزش کردن آشنا نیستند و نسبت به آن بی‌اعتنایی می‌کنند. این موضوع حتی در مورد قشر هنرمند ما هم وجود دارد و نسبت خانم‌هایی ورزش می‌کنند در مقابل آقایان قابل مقایسه نیست. حتی هنرمندان مرد بیشتر به تناسب اندام‌شان اهمیت می‌دهند. فکر می‌کنم وقت آن فرا رسیده است که ما با ورزش کردن به خودمان لطف کنیم و سلامتی و به دنبال آن روحیه خوب و تناسب اندام را به خود هدیه دهیم.

به من حق بدهید دلواپس باشم

گاهی اوقات که به دوستانم در مورد نگرانی‌ام پیرامون ورزش حرف می‌زنم آنها تعجب می‌کنند. شاید برخی از آنها نسبت به اهمیت ورزش آگاه نیستند. بسیاری از ما نسبت به مسائل مختلف زندگی‌مان برنامه‌ریزی می‌کنیم اما به محض اینکه پای ورزش به میان می‌آید وقت کم می‌آوریم. نتیجه آن هم این می‌شود که بسیاری از افراد جامعه به ویژه خانم‌ها نگران اضافه‌وزن‌شان هستند و از آن مهم‌تر دچار بیماری‌های مختلف از جمله افسردگی هستند. در صورتی که با ورزش کردن افراد، بزرگ‌ترین لطف را به خودشان می‌کنند؛ هم روحیه‌شان بالا می‌رود و هم می‌توانند اندام زیبایی داشته باشند.

نرگس محمدی و سمیرا حسن پور

برنامه‌ریزی بین کار و ورزش

کارهای هنری به ویژه از نوع بازیگری‌اش، وقت و برنامه مشخصی ندارد؛ به همین خاطر بسیاری از افراد نمی‌توانند زمانی که سر کار هستند برنامه مشخصی برای ورزش کردن داشته باشند و در نتیجه دور آن را خط می‌کشند. من برای اینکه جلوی این مهم را بگیرم سعی می‌کنم در دوره‌ای که سر فیلمبرداری هستم و امکان رفتن به باشگاه را ندارم معلم خصوصی بگیرم و از هر وقتی، حتی کم برای ورزش استفاده کنم. به نظرم ورزش کردن باید تبدیل به یک عادت غیرقابل ترک شود.

همه ورزش‌های محبوب من

من از دوران کودکی به ورزش کردن علاقه داشتم. از طرفی استعدادم  باعث شده بود که همیشه ورزش کنم. حال در این بین به ورزش‌های مختلفی- از پینگ پنگ گرفته تا والیبال، ایروبیک، دو، شنا و. . .- می‌پردازم. البته در مقطعی که به شکل جدی به رشته «دو » می‌پرداختم توانستم در آن مدال هم کسب کنم.

خاصیت ورزش‌های گروهی

از بین رشته‌های مختلف ورزشی من به ورزش‌های گروهی مثل والیبال و فوتبال علاقه بیشتری دارم. به نظرم این سبک ورزش‌ها باعث می‌شود اعتماد به نفس افراد بیشتر شود و یاد بگیرند که چطور می‌توانند با همکاری هم پیروز شوند و بر مشکلات و سختی‌ها غلبه کنند. حضور در جمع‌های ورزشی و ورزش‌های این‌چنینی همیشه برای من جذاب بوده است.

عضویت در تیم والیبال هنرمندان

وقتی از من برای بازی در تیم والیبال هنرمندان دعوت شد با علاقه آن را پذیرفتم. چون من از دوران کودکی‌ام به این رشته علاقه داشته‌ام و تمریناتی را در این حوزه انجام داده‌ام؛ از طرفی حس می‌کردم حضور در تیمی که متشکل از خانم‌های هنرمند است می‌تواند جذاب باشد و باعث تبادل اطلاعات شود. در طول سال‌هایی که عضو این تیم بودم سعی کردم به نوعی جزو اعضای ثابت باشم و بی‌دلیل در تمرینات غیبت نداشته باشم، اما متاسفانه طی مدت اخیر تیم انسجام خودش را از دست داده و تمرینات و مسابقات با جدیدت گذشته برگزار نمی‌شود.

جمع‌های زنانه و رفتارهای زنانه

متاسفم که باید روی این ذهنیت مبنی بر اینکه جمع‌های خانم‌ها معمولا دوام چندانی ندارد صحه بگذارم. متاسفانه خانم‌ها به دلیل باورهای فرهنگی اشتباه رفتارهای پایداری در جمع‌های زنانه ندارند و تاسف من زمانی بیشتر می‌شود که آنها سعی ندارند این تفکر نادرست را تصحیح کنند. به همین خاطر جمع‌های مختلفی که خانم‌ها در آن عضو هستند حتی از نوع ورزشی، بعد از مدتی یا از هم می‌پاشد یا اعضای آن کاملا تغییر می‌کنند؛ در حالی که این اتفاق کمتر در جمع‌های آقایان رخ می‌دهد و ما شاهد آن هستیم که تیم‌های ورزشی هنرمندان طی مدت اخیر تقریبا با همان اعضا مشغول فعالیت هستند.

تجربه والیبال با زنان زندانی

با تیم والیبال هنرمندان تجربیات زیادی را به دست آوردم که بعضی از این تجربیات برای من که بازیگر هستم واقعا کم نظیر هستند؛ به‌طور مثال من همراه این تیم این امکان را پیدا کردم تا با تیم والیبال زندانیان بازی کنیم. همنشینی با این افراد پیش از شروع مسابقه برای من بسیار جذاب بود و باعث شد که من به خصوصیات اخلاقی این قشر پی ببرم. بی‌تردید اگر روزی بخواهم نقش یک زن زندانی را بازی کنم از آنها الگو می‌گیرم. چنین فرصت‌های برای افراد کمتر رخ می‌دهد و باید این فرصت‌ها را غنیمت شمرد.

رقابت فوتبال  و والیبال در ایران

اگر از من بپرسید جذاب‌ترین ورزش چیست، بی‌تردید می‌گویم فوتبال. این ورزش در تمام دنیا طرفداران بی‌شماری دارد و میلیون‌ها انسان به واسطه پخش‌های تلویزیونی این ورزش را دنبال می‌کنند. باقی ورزش‌ها هر یک بنا به شرایط کشورها و نوع فرهنگسازی بین افراد آن جامعه طرفدار دارند؛ به‌طور مثال در کشور ما والیبال به واسطه موفقیت‌هایی که کسب کرده است این روزها به یکی از رشته‌های پرطرفدار تبدیل شده است، بسیاری از افراد این رشته را با اشتیاق دنبال می‌کنند و شهرت والیبالیست‌ها ما نه‌تنها از فوتبالیست‌های کمتر نیست بلکه بیشتر هم هست.

برای تشویق والیبالیست‌ها به استادیوم می‌رفتم

در زمانی که ورود خانم‌ها به استادیوم برای تشویق والیبالیست‌ها مانعی نداشت، من یکی از تماشاگران پر و پا قرص بودم؛ به نظرم تماشاگر بودن و تشویق ورزشکاران هم بسیار لذت‌بخش و به اندازه ورزش کردن نشاط‌آور است. امیدوارم مشکلی که برای منع حضور خانم‌ها در ورزشگاه وجود دارد، هر چه زودتر رفع شود.

ستاره اسکندری از غذا خوردنم  تعجب کرد

غدا خوردن من شاید تا حدی با دخترهای همسن و سالم فرق داشته باشد؛ من دور غذاهای چرب، فست‌فود و غیرسالم را خط کشیده‌ام و خیلی وقت‌ها که سر کار می‌روم همراه خودم کشمش و خرما و… می‌برم. یادم است در پشت صحنه کاری ستاره اسکندری که حسابی از غذا خوردنم تعجب کرده بود به من گفت: «تو اصلا شبیه همسن و سال‌هایت غذا نمی‌خوری! آنها اکثر سراغ تنقلاتی نظیر چیپس و. . . می‌روند؛ در حالی که تو نوع سالم آن را انتخاب می‌کنی.»

داستان من و سبزیجات

من علاقه ویژه‌ای به سبزیجات دارم؛ به همین دلیل حجم زیادی از غذا خوردنم را سبزیجات و میوه‌ها تشکیل می‌دهند؛ از طرفی همواره سعی می‌کنم از نوع تازه و با کیفیت آن استفاده کنم. سبزیجات، هم برای بدن مقوی است و هم اینکه به تناسب اندام افراد کمک می‌کند.

تعریف نباشد

اگر پای تعریف از خود نگذارید باید بگویم دستپختم عالی است اما از آن عالی‌تر درست کردن سالادهایم است؛ هر کسی سالادهایم را خورده است به مشتری پر و پا قرص آن بدل شده و معتقد است طعم سس‌های سالادم را جای دیگر نچشیده. شاید بخشی از این موضوع به این خاطر است که در ترکیب سالادهایم همیشه سراغ مواد اولیه سالم و با کیفیت می‌روم و چاشنی‌ها را با دقت با هم ترکیب می‌کنم.

منم یکی از اونام

من هم جزو «پایتختی‌ها» بودم. در سری اول این مجموعه در نقش «گلرخ» حضور داشتم اما در سری‌های بعدی بنا بر شرایطی که ایجاد شد من از این سریال جدا افتادم اما همچنان قلبم برای این سریال می‌تپد و با علاقه سرنوشت آنها را دنبال می‌کنم.

من و تمشک

همیشه به بازی در سینما علاقه‌مند بودم و دوست داشتم اولین تجربه‌ام در عرصه بازیگری با یک فیلم سینمایی رخ دهد اما این مهم رخ نداد و در عوض من کارم را با عوامل یک سریال حرفه‌ای به نام «پایتخت» شروع کردم.

بعد از این سریال نگاه سختگیرانه‌تری پیدا کردم و تصمیم گرفتم در گام بعدی انتخابی داشته باشم که بتوانم به واسطه آن توانایی‌هایم را بیشتر نشان دهم و این کار با فیلم سینمایی «تمشک» به کارگردانی سامان سالور رخ داد. در اولین تجربه سینمایی‌ام توانستم کاندیدای سیمرغ بلورین شوم و این موضوع برایم بسیار افتخارآمیز بود.

سایه‌های موازی

این روزها فیلم «سایه‌های موازی» را به گارگردانی نعیمی در شرف اکران دارم. در این فیلم افتخار این را داشتم تا با دو چهره مطرح  مثل ابوالفضل پورعرب و شهاب حسینی همبازی باشم.

همبازی شدن با ابوالفضل پورعرب برای من تجربه هیجان‌انگیزی بود چرا که وقتی من نوجوان بودم ایشان به عنوان یک سوپراستار فعالیت می‌کردند و برای نسل من به نوعی اسطوره بودند. به همین خاطر وقتی شرایط بازی در کنار ایشان فراهم شد، سعی کردم قدر آن را با همه وجودم بدانم. شهاب حسینی هم که واقعا فرد توانمند و انسان شریفی هستند و کار کردن با ایشان حس شیرینی را به دنبال دارد.

مطالب مرتبط

1. بازیگران معروفی که همبازی شدن با آنها “عذاب آور” است + عکس
2. حلیمه سعیدی و همسرش عباس‌سرلشکری +عکس پسر شهیدش
3. داریوش سلیمی در کنار همسر و فرزندانش + عکس و بیوگرافی
4. گفتنی های الیکا عبدالرزاقی از زندگی شخصی اش
5. از جشن تولد سعید معروف و قیافه جالب باران کوثری تا حرکات موزون مهناز افشار ،الهام حمیدی و دیبا زاهدی / چهره ها در اینستاگرام
6. حواشی جالب بازیگران معروف در جشن خانه سینما در عمارت زیبای مسعودیه + عکس
7. از لیندا کیانی، دیبا زاهدی و فریبا نادری تا روشنگ گرامی، احسان علیخانی و امیر جدیدی / چهره ها در اینستاگرام
8. از عکس بهاره کیان افشار ، افسانه پاکرو و پگاه اهنگرانی تا مینا ساداتی ، ویدا جوان و حامد کمیلی / چهره ها در اینستاگرام
9. از همسر یکتا ناصر و ناهید سیف الله پور تا همسر بهنام تشکر و رحیم نوروزی + عکس
10. نام و اسامی بازیگران دستگیر شده در پارتی سعادت آباد منتشر شد

اینستاگرام سمیرا حسن پور بازیگران پایتخت بیوگرافی سامان سالور بیوگرافی سمیرا حسن پور همسر بازیگران همسر سامان سالور همسر سمیرا حسن پور ۱۳۹۵-۰۴-۲۶

مدیر

بیوگرافی مهسا جاور و همسرش محسن محمدسیفی +عکس و مصاحبه

در جالب و خواندنی ۴ مرداد ۱۳۹۵ ۰ 7,469 بازدید

مهسا جاور (متولد ۱۲ اردیبهشت ۱۳۷۳) قایقران روئینگ زن اهل زنجان است. او همسر محسن محمدسیفی ووشوکار ایرانی است.

حضور در بازی‌های آسیایی

وی توانست در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ به میزبانی کره جنوبی، اینچئون به همراه سولماز عباسی، حمیرا برزگر و نازنین ملائی در ماده چهار نفره جفت پاروی سبک‌وزن بانوان، به جایگاه سوم و نشان برنز بازی‌ها دست یابد.

instagram mahsajaver

محسن محمدسیفی Mohsen Mohammadseifi متولد ۱۳۶۸ در زنجان ووشوکار ایرانی است که مدال طلای بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگ‌ژو و ۲۰۱۴ اینچئون و مدال نقره قهرمانی جهان تورنتو ۲۰۰۹ را به دست آورده‌است. زاده‌ی ۱۳۶۸ استان زنجان و شهر زنجان است. وی در محله‌ی بیسیم زنجان زندگی می کند. ووشوی حرفه‌ای خود را از سن ۱۵ سالگی زیر نطر استاد موحدنیا آغاز نموده و به تیم ملی راه یافته است و در رشته ی تربیت بدنی دانشگاه آزاد زنجان در حال تحصیل است.

ووشو مردان
بازی‌های آسیایی
طلا	گوانگ‌ژو ۲۰۱۰	۶۰ ک‌گ
طلا	۲۰۱۴ اینچئون	۶۵ ک‌گ
قهرمانی جهان
نقره	تورنتو ۲۰۰۹	۶۰ ک‌گ
جام جهانی سانشو
طلا	چین ۲۰۱۰	۶۰ ک‌گ

عکس های جدید مهسا جاور در اینستاگرام

بعد از بازیهای آسیایی اینچئون در سال ۲۰۱۴ خبر ازدواج ملی‌پوش قایقرانی با قهرمان ووشوی جهان رسانه‌ای شد و اسفندماه ۹۳ مهسا جاور و محسن محمد سیفی عقد کردند تا جدیدترین زوج ورزشی ایران لقب بگیرند. در واقع بازی‌های آسیایی اینچئون و همچنین گوانگجو پیوند دهنده این دو بوده است.

محسن محمد سیفی ووشوکار تیم ملی ایران با همت مثال زدنی خود تمام افتخارات ووشو را به دست آورده و مطمئنا اگر این رشته در المپیک هم حاضر بود او مدال این بازی ها را هم به دست می‌آورد. تمامی این افتخارات در حالی به دست آمده که شرایط برای سیفی بر وفق مراد نبوده و با سختی به این اهدافش رسیده است.

او ثابت کرد که با تلاش می توان به چیز های ارزشمندی رسید. یکی از باارزش‌ترین خواسته‌هایی که او به آن رسیده همسرش است. ازدواج با مهسا جاور ملی‌پوش قایقرانی بانوان که مدال برنز بازی های آسیایی را کسب کرد به گفته سیفی یکی از خواسته‌های ارزشمندی بوده که با تلاش به آن رسیده است.

زندگی دو ورزشکار در کنار هم در نگاه اول سخت به نظر برسد اما از نگاه این زوج، ورزشکار بودن یکی از مهم‌ترین ملاک‌های ازدواجشان بوده است.

محسن محمد سیفی و مهسا جاور با حضور در ایسنا از آشنایی خود، نحوه ازدواجشان و البته تصمیم‌های آینده صحبت کردند. مهسا جاور از استرس و نگرانی‌اش زمان مسابقه های سیفی گفت. صحبت‌ها، شوخی‌ها و البته تعریف‌های جاور از سیفی نشانی از یک رزمی کار خشن نداشت و ثابت کرد که حضور در یک رشته رزمی ارتباطی به اخلاق یک ورزشکار ندارد.

اشک‌های سیفی بعد از مدال‌های پرشمارش و البته صحبت‌هایش درباره وابستگی به خانواده نشان داد که سیفی خارج از سکوی مبارزه تفاوت زیادی با سیفی زمان مبارزه دارد.

داستان ما بسیار طولانی است و باید از آن یک کتاب بنویسم! من مهسا را از بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگجو می‌شناسم. قبل از بازی‌های آسیایی گوانگ‌جو مراسم بدرقه ورزشکاران زنجان بود که من او را آنجا دیدم و فقط در این حد می‌شناختم که او یک قایقران است. بعد از آن هیچ اتفاقی رخ نداد تا اینکه اردوهای آمادگی بازی‌های آسیایی اینچئون شروع شد.

* ابتدا از خانم جاور شروع می‌کنیم که برای حضور در المپیک تلاش می‌کند. حدود ۷ ماه تا آغاز بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ باقی مانده است. شرایط و اردوهای تیم ملی قایقرانی برای کسب سهمیه المپیک چگونه است؟

مهسا جاور: در حال حاضر در اردوهای کسب سهمیه المپیک هستم و اردیبهشت سال ۹۵ مسابقه‌های کسب سهمیه المپیک شروع می‌شود. در دوماه آینده دو اردوی برون مرزی داریم. اردوی دوم را در تهران به تازگی به پایان رساندیم. در اردوی بعدی یک مسابقه انتخابی داریم که نفرات اعزامی به اردوی هلند مشخص می‌شوند. این اردو اول تا آخر بهمن برگزار می‌شود. به احتمال فراوان یک اردو هم در کیش داریم و بعد به تهران برمی‌گردیم. ۴ فروردین به چین می‌رویم و بعد از یک ماه هم راهی کره جنوبی می‌شویم تا در مسابقه های کسب سهمیه المپیک شرکت کنیم.

محسن محمد سیفی: در تمام طول این مدت که مهسا در اردو است، من باید تنها باشم.

*آقای سیفی شما هم مسابقه‌های جهانی را پشت سر گذاشتید ، رقابت‌ها چگونه بود؟

محسن محمد سیفی: خوشبختانه رقابت‌های جهانی خیلی خوب بود. برای حضور در این رقابت‌ها حدود سه ماه اردو داشتیم. یک مسابقه جام پارس هم برگزار شد و حتی تیم ملی چین هم به ایران آمد. بعد از آن ترکیب تیم برای رقابت‌های جهانی مشخص شد و خداراشکر در لیست ووشوکاران اعزامی بودم و توانستم مدال طلای جهان را هم به دست بیاوریم.

* در این رقابت‌ها هم روند قهرمانی های شما ادامه داشت.

محسن محمد سیفی: اصلا دیگر این مدال طلا به چشم نمی‌آید. باید یک بار ببازم ببینم شرایط چگونه است. الان دیگر کسی این مدال را تحویل نمی‌گیرد و برای همه عادی شده است.

* قطعا سیفی در هر مسابقه ای که شرکت می‌کند از او انتظار کسب بهترین نتیجه را دارند.

محسن محمد سیفی: قطعا من باید بیشتر تلاش کنم. هر وقت از مسابقه برمی‌گردم مدالی که گرفتم را واقعا فراموش می‌کنم. از همین رقابت‌ها هم که برگشتم پس فردای آن روزی که رسیدم تمرین کردم و اصلا استراحت آنچنانی انجام ندادم چرا که باید برای تیم پارس جنوبی در لیگ مسابقه می‌دادم و قطعا کسی که می‌خواهد در آن رقابت‌ها مسابقه بدهد با وجود اینکه شاید از لحاظ فنی از من پایین‌تر باشد ولی قطعا تمام تلاش خود را انجام می‌دهد که من را ببرد. به همین خاطر مجبورم خوب تمرین کنم و آمادگی‌ام را حفظ کنم تا مشکلی پیش نیاید.

* روزی می‌رسد که شما رکورد کسب مدال‌های طلای ووشوی جهان را بشکنید؟

محسن محمد سیفی: رکورد مدال‌های طلای جهان در اختیار حمیدرضا قلی پور است ولی اگر مجموع مدال‌ها(جهانی و بازیهای آسیایی) را بخواهیم در نظر بگیریم مدال‌های من بیشتر است. برای من اصلا بحث رکورد مهم نیست اما مهم‌ترین رقابتی که در ووشو برگزار می‌شود بازی‌های آْسیایی است که من ۲ طلا دارم. من تمام تلاشم را انجام می‌دهم تا زمانی که هستم خوب باشم و شرایط به گونه ای نباشد که من را به زور اعزام کنند و بگویند چون این عقبه خوبی دارد به رقابت‌ها برود. اصلا این شرایط را دوست ندارم و می خواهم تا زمانی باشم که از نظر بدنی و ذهنی بتوانم به مدال طلا برسم. قطعا آخرین بازی که مدال طلا بگیرم بعد از آن دیگر مسابقه نمی دهم یعنی با طلا خداحافظی می‌کنم نه اینکه ببازم و بعد بروم.

*تا چه زمانی ووشو را به صورت حرفه‌ای ادامه می‌دهید؟

محسن محمد سیفی: فکر می‌کنم نهایتا تا بازی‌های آسیایی اندونزی ادامه بدهم و بعید می‌دانم بعد از آن هم باشم. واقعا همین الان هم انگیزه آنچنانی ندارم ،‌نه اینکه سیر شده باشم اما من به هر مدالی که در ووشو وجود دارد رسیده‌ام. زمانی هم که شرایط اردوها کمی متفاوت می‌شود انگیزه ام برای ادامه کم می شود. اگر محیط کاری خوب باشد و اذیت نشوم تا بازی‌های آسیایی هستم.

* این رفتارهای نا مساعد به چه دلیل است؟

محسن محمد سیفی: کسانی که در اوج هستند و مدال‌های زیادی می‌گیرند بیشتر در چشم هستند. این موضوع تبعاتی دارد و در اردوها اذیت می‌شوند. آن‌ها مجبورند یک سری مسائل را تحمل کنند چرا که بقیه بچه هایی که به اردو می‌آیند به این پیشکسوتان نگاه می‌کنند و آنها را الگو قرار می‌دهند. به همین خاطر اوضاع کمی سخت است مخصوصا الان که متاهل شده‌ام شرایط سخت‌تر است و تحمل تنهایی را ندارم. قبلا این طور نبود و واقعا من می‌توانستم ۱۲ ماه در اردو باشم و هیچ مشکلی نبود چرا که فقط خودم بودم اما الان سخت است چرا که دلتنگ می‌شوم.

* بسیاری از ووشوکاران و ورزشکاران در طول دوران قهرمانی خود فراز و نشیب زیادی دارند اما شما اینگونه نبودید.

محسن محمد سیفی: قبلا هم گفتم من هر زمانی که از مسابقه‌ای برمی گردم و مدال می‌گیرم خیلی زود آن مدال را فراموش می‌کنم. گاهی اوقات بچه ها می گویند محسن تو تازه قهرمان شده‌ای بازهم تمرین می‌کنی؟ من هم در جواب می گویم که قهرمان بودم. زمانی که از سکو پایین می‌آیم همه چیز تمام می‌شود. هیچ وقت در باد مدال‌هایی که کسب کردم نخوابیده‌ام و هربار که از مسابقه برمی گردم حس می‌کنم وظیفه ام سنگین تر شده است. هر مدالی که می گیرم بیشتر به چشم می‌آیم و خیلی ها دوست دارند که من را شکست بدهند. نه اینکه من شخص خاصی باشم اما این را دوست دارند چون می خواهند خودشان دیده شوند. در مسابقه های لیگ یک نفر دو امتیاز از من گرفت و خیلی خوشحال بود حالا این را در نظر بگیرید که روزی بتواند من را شکست بدهد. به همین خاطر می گویم که وقتی از مسابقه ها برمی گردم بلافاصله تمرین می‌کنم. مهسا هم از نزدیک دیده که حتی اگر در زنجان باشم روزی دو جلسه تمرین را حتما دارم و این گونه نیست که تلاشی نکنم. می خواهم همیشه خوب باشم و همین باعث می‌شود در زمان شروع اردوها من با ۸۰ درصد آمادگی حاضر باشم اما دیگران با ۴۰ یا ۵۰ درصد آمادگی می‌آیند.

محمد سیفی: من چون بچه پایین شهر زنجان بودم، شرایط محله مان طوری بود که بازی های ما دعوا بود! زنگ های تفریح در مدرسه یارگیری کرده و مثلا سه به سه دعوا می کردیم. در محل، کوچه ما با کوچه بالایی دعوا داشت!

*خانم جاور وضعیت شما برای کسب سهمیه المپیک چگونه است؟

مهسا جاور: در مسابقه‌های آسیایی که اردیبهشت برگزار می‌شود فقط دو سهمیه در قایق تک نفره سنگین وزن و دو نفره سبک وزن به ما تعلق می‌گیرد. من در حال حاضر سنگین وزن هستم و نمی‌خواهم در سبک وزن باشم هر چند در اینچئون سبک وزن بودم. خوشبختانه آمادگی من خوب است. در قهرمانی آسیا موفق شدم رکورد ایران را جابه جا کنم و یک زمان خوب را بر جای بگذارم اما در عین ناباوری رکوردهای آسیا به یک باره تغییر و خیلی پیشرفت کرد. به رقیب‌های اصلی‌ام برای کسب سهمیه در آسیا رسیده‌ام و امیدوارم این روند پیشرفتم را ادامه بدهم تا با مدال خوش‌رنگ‌تر سهمیه المپیک را هم بگیرم.

مهسا جاور

* اگر قرار باشد در دو نفره هم برای المپیک پارو بزنی، ترکیب تیم چه تغییری می‌کند؟

مهسا جاور: هنوز هیچ چیز مشخص نیست. در حال حاضر ۶ نفر در اردو هستیم و ماه آینده یک تست برگزار می‌شود و بعد از آن ۴ نفر در اردو می‌مانند. بستگی به این دارد که قایقرانان باقی مانده سبک وزن باشند یا سنگین وزن. در ضمن ترکیب اصلی اعزامی یک ماه مانده به آغاز رقابت‌ها مشخص می‌شود و بعد کادر فنی تصمیم لازم را می‌گیرد.

*با توجه به نتایجی که قایقرانان آب‌های آرام کسب کردند، فشار روی ملی‌پوشان روئینگ بسیار زیاد است.

مهسا جاور: آب‌های آرام ما هیچ سهمیه‌ای نگرفت و با وضعیتی که پیش آمده متاسفانه فقط روئینگ شانس کسب سهمیه دارد. امیدوارم روئینگ بتواند سهمیه المپیک را بگیرد.

*علت ناکامی آب‌های آرام را چه چیزی می‌دانید؟ این امکان وجود دارد که در روئینگ هم این نتایج تکرار شود؟

مهسا جاور: ورزشکاران آب‌های آرام برای تمرین کردن نسبت به روئینگ کار آسان‌تری دارند چون یک پیست استاندارد در ایران دارند و شرایط آن‌ها در پیست آزادی مناسب است. درست است که تعلیق و فشار روی همه قایقرانی بود چرا که اردوها یکی در میان برگزار می‌شد و وضعیت فدراسیون خیلی بد بود ولی آن‌ها حداقل یک پیست استاندارد داشتند. ما روئینگی‌ها هنوز هم یک پیست استاندارد نداریم. یعنی تمرین اصلی خودمان را هیچ گاه نمی‌توانیم در ایران انجام بدهیم و حتما باید یک اردوی برون مرزی برای ما گذاشته شود و یا اینکه در سدهای اطراف شهر تمرین کنیم که قطعا برای خانم‌ها خیلی دشوار است. برخی مواقع به مکان‌هایی می‌رویم که اصلا اطراف‌مان هیچ چیز وجود ندارد. در اکثر سدهای ما امکانات زیادی وجود ندارد و فقط خودت هستی و خودت و یک سد.

*شرایط فعلی روئینگ ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

مهسا جاور: خوشبختانه بچه‌های روئینگ به اردوهای برون مرزی خوبی اعزام شدند. با این اردوهای برون مرزی که برای ما تدارک دیده شده شرایط خیلی بهتر شده است که نتایج ما در آسیا هم این موضوع را نشان داد. همان طور که گفتم رکوردهای مسابقه‌های قهرمانی آسیا به یکباره پیشرفت کرد و من با ۷:۴۹ برنز گرفتم. همه کشورها سرمایه‌گذاری مناسبی روی قایقرانی انجام می‌دهند و اندونزی که هیچ گاه در روئینگ مدال نمی‌گرفت امسال موفق شد مدال‌های زیادی را کسب کند چرا که برنامه‌ریزی خیلی خوبی داشت.

من اگر با یک دختر عادی ازدواج می‌کردم نمی‌توانستم تا این حد راحت به اردوها و مسابقه‌ها بروم و حتی فشار روانی روی من بیشتر هم می‌شد چون کسی که ورزش نکرده انتظار دارد که شرایط بهتر باشد. خیلی از افراد عادی فکر می‌کنند که اردوهای تیم ملی نوعی تفریح است اما نمی‌دانند که باید روزی ۷ ساعت تمرین کرد و فشار و استرس زیادی را پشت سر گذاشت.

*آقای سیفی قبل از اعزام به مسابقه‌های قهرمانی جهان همه عقیده داشتند این بهترین ترکیب تیم ملی ووشو است اما باز هم همان ۳ مدال طلا به دست آمد. چه زمانی می‌توانیم چین را بگیریم؟

محسن محمد سیفی: با این وضعیت خیلی سخت است که به چینی ها برسیم و نمی‌توانیم در چنین شرایطی آن‌ها را بگیریم. واقعا در جهانی خیلی وحشتناک به این تیم باختیم. دو ملی‌پوش ایران با ووشوکاران چینی بازی کردند که هردو با اختلاف زیاد باختند. اصلا خوب بازی نکردند و به نظرم خیلی سخت است که به این زودی چینی‌ها را بگیریم. مگر اینکه ووشو ایران چند سطح از وضع موجود بالاتر برود. یعنی بچه‌های جوان طوری تمرین کنند که از تکنیک‌ چینی‌ها عقب نمانیم چرا که در حال حاضر ما از لحاظ تکنیکی از چین عقب‌ هستیم. شرایط بچه‌ها در رقابت‌های رودررو حتی نزدیک هم نبود و اختلاف فاحشی وجود داشت.

من فکر می‌کنم فدراسیون و دکتر علی نژاد باید تدابیری بیندیشند که ما بتوانیم به چینی‌ها نزدیک شویم. اگر به چین نزدیک شویم یعنی می‌توانیم باقی کشورها را به راحتی شکست بدهیم. این موضوع را در نظر بگیرید که مسابقه‌های جهانی دو سال بعد در روسیه است و سه قدرت برتر دنیا ایران، روسیه و چین حضور دارند. قطعا روس‌ها یک تیم منسجم‌تری می‌آورند و حریف قدری می‌شوند. بعد از پشت سر گذاشتن روسیه باید به فکر چین باشیم. با این وضعیتی که ووشوی ایران دارد فکر می‌کنم که هم در کازان روسیه و هم در بازی‌های آسیایی اندونزی به مشکل برمی‌خوریم.

امیدوارم دکتر علی نژاد کاری کند و کادر فنی تمرین‌های ویژه و یا هر کاری که فکر می‌کنند نیاز هست را انجام بدهند تا ما بتوانیم به سطح بالاتری برسیم. یک واقعیتی است که در نهایت من و حمید قلی‌پور یک روز باید کنار برویم. آیا ما جایگزین داریم که دو سال بعد در مسابقه‌های جهانی مدال بگیرند؟ این‌ها جای کار زیادی دارد. دکتر علی‌نژاد ۲۴ ساعته در فدراسیون زحمت می‌کشد ولی خب واقعیت این است که ما از چینی‌ها عقب هستیم. امیدوارم روزی بتوانیم به آنها برسیم. البته چینی‌ها خودشان یک سری کارها را انجام می‌دهند. برای مثال یک تکنیک را اضافه می‌کنند و یا یک سری قوانین را عوض می‌کنند اما ابتدا روی آن کار می‌کنند و بعد آن را به صورت قانون می‌آورند و به این ترتیب آن‌ها با آمادگی کامل و آشنا به قوانین پا به مبارزه می‌گذارند اما ما تا بخواهیم عادت کنیم باز هم قانون تغییر می‌کند.

*حضور مربی کشتی در تمرین‌ها برای شما خوب بود و روی عملکردتان تاثیری داشت؟

محسن محمد سیفی: بد نبود اما آقای رضایی منش ریزه‌کاری‌ها را به ما می‌گفتند و این گونه نبود که کشتی‌ را فنی به ما یاد بدهند. چند فن مخصوص را یاد دادند. البته تاثیر خودشان را گذاشتند اما مقابل چینی‌ها هیچ کاری نتوانستیم انجام بدهیم. اگر در هر ۵ وزن چین نماینده داشت چه اتفاقی رخ می‌داد؟ شاید از ۵ نفر ما در بهترین حالت دو نفر موفق به کسب پیروزی می‌شد. ناگفته نماند که پیش از مسابقه‌های جهانی در رقابت بین ایران و چین همه بچه‌ها خوب مبارزه کردند.

* اگر قوانین تغییر کند و همه کشورها بتوانند در تمام وزن‌ها نماینده داشته باشند قطعا کار برای ما سخت‌تر می‌شود.

محسن محمد سیفی:فکر نمی‌کنم این اتفاق رخ بدهد مخصوصا اینکه فدراسیون جهانی ووشو سهمیه‌های تیم‌ها را محدود کرده که دیگر کشور‌ها هم بتوانند مدال بگیرند. اگر قرار باشد تیم‌های ایران، روسیه و چین در ۱۱ وزن نماینده داشته باشند قطعا در ۱۰ وزن چین طلا کسب می‌کند.

* با توجه به شرایط موجود آیا نیازی هست که مربی چینی برای تیم ما به کار گرفته شود یا خیر؟

محسن محمد سیفی: مربی‌های ایرانی بد نیستند ولی سطحی که چینی‌ها دارند از ما بالاتر و دو قدم از ما جلوتر هستند. نمی‌دانم آن‌ها چه تمرین‌هایی انجام می‌دهند ولی بازیکنان‌شان در حین مسابقه اصلا کم نمی‌آورند و خیلی عادی هستند و آمادگی جسمانی بالایی دارند؛ علم ورزش آن‌ها بالاست. من فکر می‌کنم بهتر است فدراسیون یک تعداد از مربیان را به چین بفرستد تا دوره‌های مربی‌گری را طی کنند. یک سری دوره‌های بدنسازی هم در اروپا برگزار می‌شود و قطعا حضور ایرانی‌ها در چنین دوره‌هایی تاثیرگذار است و مربیان به‌روزتر می‌شوند و پییشرفت می‌کنند و در نهایت وضعیت ما بهتر می‌شود. ما در بازی‌های آسیایی اندونزی کار سختی داریم و سخت‌تر از آن دو سال بعد در جهانی کازان روسیه است. در آن رقابت‌ها قطعا روسیه هم برای ما دردسرساز می‌شود چرا که میزبان است. اگر می‌خواهیم در این دو مسابقه هم موفق باشیم باید از همین الان شروع کنیم.

* در این مقطع نیاز به مربی چینی وجود دارد؟ اگر از چین مربی بخواهیم آیا آن‌ها مربی خوبی به ما می‌دهند؟

محسن محمد سیفی: قطعا اگر فدراسیون بخواهد آن‌ها مربی خوبی به ایران می‌دهند ولی این بستگی به این دارد که فدراسیون تصمیم به این کار دارد یا خیر. مربی تالو آقایان و مربیان خانم‌ها هم خیلی خوب بودند.

* خانم جاور همان طور که در حال حاضر همه از شما توقع کسب سهمیه المپیک را دارند آیا امکانات هم به همان اندازه در اختیار شما قرار می‌گیرد یا خیر؟ قطعا المپیکی‌ شدن امکانات المپیکی هم می‌خواهد.

مهسا جاور: اگر بگویم که امکانات خوب است دروغ گفته‌ام چون این گونه نیست. اگر کل امکانات قایق و پاروی قایقرانی را بخواهیم برای تیم ملی در نظر بگیریم در کل ۵ عدد است و ما فقط ۵ نفر خانم در اردو داریم. اگر باشگاه خیلی معمولی کشورهای دیگر را در نظر بگیریم حداقل ۳۰ تا ۴۰ ورزشکار روئینگ دارند. اگر از فدراسیون بپرسیم که چند Rower دارد می‌گوید ۵ قایقران. رکسانا دهقان هم از کانادا به ایران آمده و برای کسب سهمیه المپیک برای قایقرانی ایران تمرین می‌کند و با او ۶ نفر شده‌ایم. الان ما چند نفر ثابت هستیم. اگر یک روز ما روئینگ را کنار بگذاریم اوضاع به ۴ سال قبل برمی‌گردد که ما هیچ مدالی نمی‌توانستیم بگیریم و باید منتظر بمانیم تا دوباره نسل جدیدی رو شود.

متاسفانه ما پشتوانه‌ای در روئینگ بانوان ایران نداریم. اگر یکی از ما آسیب ببیند هیچ امیدی برای کسب مدال نیست. در کل باید بگویم که امکانات نیست. امکانات ما کاملا مختصر و مفید است. نمی‌توان گفت پیست آزادی بهترین پیست ایران است. وقتی تعداد زیاد می‌شود واقعا شرایط تمرین سخت می‌شود و پاروهای بچه‌ها به هم برخورد می‌کند. ما از نظر امکانات واقعا ضعیف هستیم. اگر این اردوهای برون مرزی ما نبود در واقع هیچ چیزی برای بهتر شدن وجود نمی داشت.

* شرایط استعدادیابی از قایقرانان جوان ما هم خیلی مناسب نیست.

مهسا جاور: یک سال پیش به ما اعلام کردند که قرار است چهار پایگاه قایقرانی در انزلی، زنجان، ارومیه و همدان راه‌اندازی شود ولی هیچ قایق و پارویی نبود. وقتی قایق و پارو به تیم ملی دادند دیگر هیچ چیز باقی نماند. الان خیلی از بچه‌های جوانان هستند که استعدادهای خوبی دارند و ما شاهد بودیم که با یک اردو یک قایقران به آمادگی بالایی می‌رسد ولی چون امکانات نیست خیلی زود از اردو خط می‌خورند هرچند فدراسیون تمام تلاش خود را انجام می‌دهد که بچه‌ها به بهترین نحو تمرین کنند اما نبود پیست و امکانات اصلی ما را دچار مشکل می‌کند و باعث محدودیت می‌شود.

مهسا جاور در بازیهای آسیایی

* با این امکانات همه از شما توقع کسب سهمیه دارند؟

مهسا جاور: قطعا اگر به مسابقه‌ها برویم همه انتظار دارند که سهمیه بگیریم. فکر می‌کنم کلیه رشته‌های ایران این گونه است و همه انتظار دارند که جدا از همه مشکلات این سهمیه به دست بیاید. ما هم تلاش می‌کنیم که سهمیه را بگیریم ولی خب راه خیلی دشوار است.

* آقای سیفی شما از امکانات فدراسیون ووشو بگویید. آیا این امکانات در حد حرفه‌ای هست یا خیر؟

محسن محمد سیفی: خوشبختانه شرایط ووشو از لحاظ امکانات خوب است و هیچ کاستی وجود ندارد. کل ورزش ایران به گونه‌ای است که هیچ گاه در شرایط عالی امکاناتی نبوده است اما من فکر می‌کنم که در ووشو نسبت به دیگر رشته‌های رزمی شرایط بهتری حاکم است و ما سالن اختصاصی و کمپ خوبی داریم. شرایط ایده‌آل نیست اما خوب است چرا که در هیچ کجای ورزش ایران امکاناتی در سطح عالی وجود ندارد. هرچند حقوق ما کم است اما همان هم سر موقع پرداخت می‌شود و این موضوع جای خوشحالی دارد.

* مردان ورزشکار به دلیل آنکه تمام وقت خود را صرف تمرین می‌کنند هیچ شغل دیگری ندارند. این موضوع زمانی که شما ورزش را کنار می‌گذارید مشکل‌ساز نمی‌شود؟

محسن محمد سیفی: بعد از بازی‌های آسیایی اینچئون به مسئولان ارشد استان و بقیه مسئولان گفتم که حداقل یک شغلی به من بدهند. من اگر همین الان بخواهم از ورزش خداحافظی کنم هیچ کاری بلد نیستم. برای برخی افراد شرایط حضور در ارگان‌های دولتی مهیا شده اما هنوز نوبت به من نرسیده است. پیگیر آن هستم که این شرایط برای من هم ایجاد شود و قول مساعدت نیز داده اند. زمانی که من مجرد بودم می‌توانستم با نان بربری خالی هم روزم را سپری کنم اما الان نمی‌توانم. اگر بخواهید زندگی را به خوبی اداره کنی حتما باید یک حقوق و شغل خوب داشته باشی. در بهترین شرایط من ۵ سال دیگر می‌توانم مسابقه بدهم و حتی مشخص نیست که در این مدت حتما مدال بگیرم. همین الان هم که من مدال طلای جهان را گرفته‌ام مشخص نیست که چه زمانی پاداش ما پرداخت می‌شود. من برای تمرین‌هایم ۵۰ میلیون خرج می‌کنم و بعد پاداشی که می‌گیرم شاید حدود ۳۰ میلیون باشد که باید با آن بدهی‌ام را پرداخت کنم. امیدوارم مسئولان به ورزشکاران بها بدهند و برای کسانی که مدال‌های بازی‌های آسیایی، جهانی و المپیک دارند شغلی در نظر بگیرند تا خیال‌شان راحت باشد که بعد از دوره قهرمانی می‌توانند درآمد داشته باشند. البته مسئولان استان نسبت به من لطف دارند و پیگیر برخی مسائل هستند. زمانی هم که از مسابقه‌های جهانی آمدم مسئولان استان به استقبال‌مان آمدند و پاداشی هم به من پرداخت کردند.

نمایندگان زنجان چهار مدال در تمامی ادوار بازیهای آسیایی گرفته‌اند که دو مدال توسط برادران روحانی و دو مدال توسط من گرفته شده است. برادران قهرمان کاراته حالا در زنجان کارمند اداره گاز هستند. امیدوارم شغلی داشته باشم که بتوانم همزمان با کار کردن مسابقه دهم.

پر استرس ترین لحظات من زمانی است که بازی محسن را نگاه می کنم. در زمان مبارزه های او استرسم بیشتر از مسابقات خودم است. من مسابقه محسن را نمی توانم از استرس نگاه کنم و تماشای مسابقات بسیار سخت است.

*وزارت ورزش اعلام کرده است که از همسران بانوانی که بتوانند سهمیه المپیک بگیرند تقدیر میکند.

محسن محمد سیفی: پس من باید تلاش کنم که مهسا حتما سهمیه المپیک را بگیرد(باخنده). ما اسفندماه سال گذشته باهم عقد کردیم. واقعا می‌گویم که در این مدت یک ماه کامل کنار هم نبودیم. یا من اردو بودم یا مهسا. اگر فرصتی هم به دست آمده زمانی بود که ما ۳ ماه در تهران اردو داشتیم که اوایل همان سه ماه هم مهسا همراه تیم به اردو رفت. حضور در ایسنا فرصت خوبی بود تا ما بتوانیم بالاخره کنار هم باشیم(باخنده). بنابراین شرایط ما بسیار سخت است و اگر سهمیه و موفقیتی به دست می‌آید تلاش و سختی فراوانی پشت آن است.

* از همه مباحث فنی و ورزشی که بگذریم، بهتر است درباره نحوه آشنایی تان صحبت کنید که در نهایت منجر به ازدواج ملی‌پوش قایقرانی با ملی پوش ووشو ایران شد.

محسن محمد سیفی: داستان ما بسیار طولانی است و باید از آن یک کتاب بنویسم! من مهسا را از بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگجو می‌شناسم اما هیچ ارتباطی با هم نداشتیم. قبل از بازی‌های آسیایی گوانگ‌جو مراسم بدرقه ورزشکاران زنجان بود که من او را آنجا دیدم و فقط در این حد می‌شناختم که او یک قایقران است. بعد از آن هیچ اتفاقی رخ نداد تا اینکه اردوهای آمادگی بازی‌های آسیایی اینچئون شروع شد. برخی از دوستان در تیم ملی قایقرانی مخصوصا محسن شادی، از او بسیار تعریف کردند و تاکید می‌کردند که اگر او را دوست داری حتما ازدواج کن و نگذار از دستت برود. بعد از آنکه از بازی‌های آسیایی اینچئون آمدیم به خانواده گفتم و بعد از آن به خواستگاری رفتیم و خیلی زود هم جواب مثبت دادند. اصلا من را اذیت نکردند و خیلی راحت همه چیز مهیا شد. حتی گاهی اوقات مهسا جلوی خوابگاه ما می‌آمد و گریه می‌کرد.(با شوخی و خنده)

محسن محمد سیفی

مهسا جاور (خطاب به سیفی): همه چیز خیلی راحت بود؟

محسن محمد سیفی: از شوخی که بگذریم اما من اصرار زیادی کردم و او ابتدا قبول نمی‌کرد. از من شناخت داشت اما شناختش خوب نبود و فکر می‌کرد که می‌خواهم او را گول بزنم. بالاخره بعد از اصرار فراوان شناخت بهتر شد و خوشبختانه این اتفاق افتاد و من خیلی خوشحالم که او کنارم است. فکر می کنم اگر مهسا نبود نمی‌توانستم یک شخص دیگری را به مانند او پیدا کنم. خدا را شاکرم که یک دختر خوب نصیب من شده است.

* قطعا مشکلات زیادی در ورزش حرفه‌ای وجود دارد. زمانی که صحبت ازدواج شما با هم به میان آمد چقدر به این موضوع فکر کردید که زندگی با یک ورزشکار دشوار است؟

محسن محمد سیفی: قطعا یکی از دلایل انتخاب من ورزشکار بودن مهسا بود. اگر قرار بود که من با یک دختر عادی ازدواج کنم چه رخ می‌داد؟ واقعا سخت است که به یک خانواده‌ای که با زندگی ورزش حرفه‌ای آشنا نیست بگویی که ماه‌ها در اردوی تیم ملی هستی. پدر مهسا در ابتدا اصلا درباره شرایط ورزشی من سوالی نپرسید و فقط درباره اینکه بعد از پایان دوران ورزشکاری‌ام چه کاری انجام می‌دهم سوال کرد چرا که خودش کاملا شرایط را درک می‌کرد و می‌دانست که چه مسیری را باید طی کنیم. من اگر با یک دختر عادی ازدواج می‌کردم نمی‌توانستم تا این حد راحت به اردوها و مسابقه‌ها بروم و حتی فشار روانی روی من بیشتر هم می‌شد چون کسی که ورزش نکرده انتظار دارد که شرایط بهتر باشد. خیلی از افراد عادی فکر می‌کنند که اردوهای تیم ملی نوعی تفریح است اما نمی‌دانند که باید روزی ۷ ساعت تمرین کرد و فشار و استرس زیادی را پشت سر گذاشت.

مهسا جاور: قطعا موضوع همان گونه است که محسن می‌گوید. رشته من نسبت به محسن اردوهای طولانی‌تری دارد و شاید فقط ۴ یا ۵ روز مرخصی داشته باشم. فکر نمی‌کنم کسی این موضوع را قبول کند که من ۲۱ روز نباشم. مخصوصا در جامعه ما که اصلا انتظار نمی‌رود که یک خانم ۲۱ روز تنها در اردو باشد.

*پس ازدواج با یک قهرمان سختی های خودش را هم دارد؟

محسن محمد سیفی: شاید مهمترین سختی آن این است که به دلیل حضور در اردوها گه گداری همدیگر را می بینیم. از اسفند سال گذشته که نامزد کردیم نزدیک به ده ماه گذشته اما یک ماه هم کنار هم نبوده‌ایم. چون یا مهسا در اردو بود یا من. به طور مثال مهسا چند روز در اردو به سر می برد و سه روز استراحت دارد که در آن سه روز نیز من اردو بودم و در کل تنها یک روز در کنار هم بودیم. جالب است زمانی که اردوهای من در تهران آغاز شد خوشحال شدم که همزمان در تهران هستیم اما مهسا یک ماه با تیم به چین رفت بعد از آن نیز یک ماه در اسپانیا اردو داشتند و بعد نیز به میانه رفتند که نتوانستیم یکدیگر را ببینیم. البته از قدیم گفته اند دوری و دوستی (باخنده)

مهسا جاور: من هم با همسرم موافقم که مهمترین سختی دوری از یکدیگر است و زمان کمی همدیگر را می‌بینیم. اما زندگی با یک قهرمان سرشناس واقعا سخت است. حرف و حدیث هایی ایجاد می کنند که هضم کردن برخی از آنها برایم سخت است. شاید محسن مرد است و تحمل بیشتری دارد ولی برای خانم ها تحمل سخت تر است. اما باید با همه صحبت ها کنار بیاییم.

*زندگی مشترکتان را از چه زمانی آغاز خواهید کرد؟

محسن محمد سیفی: انشالله از سال بعد زندگی مشترکمان را آغاز خواهیم کرد. فکر می کنم شهریور ماه زیر یک سقف برویم.

*چطور شد که سمت قایقرانی و ووشو رفتید. خصوصا قایقرانی رشته خاصی است و به دلیل کمبود امکانات جوانان کمتر به این رشته گرایش پیدا می کنند. چون نمی توان قایق را برای تمرین هر کجا برد.

مهسا جاور: رشته قایقرانی در هر شهری امکانات تمرینی ندارد. در زنجان نیز هیچ مکان تمرینی وجود ندارد. یکی از مهمترین معیارهای این رشته قد بلند است. زمانی که من وارد روئینگ شدم این رشته یک سال بود که به ایران آمده بود. آن زمان مربی من خانم ذوالقدر در اردوی تیم ملی بودند. ما در زنجان تمرینات هوازی و استقامتی را آغاز کردیم که آن زمان به ما گفتند که برای انتخابی تیم ملی به تهران خواهیم رفت. ما خندیدم که تیم ملی کجا و ما کجا! اما می رویم شانس خود را امتحان کنیم. یک مربی خارجی آن زمان در ایران بود که از من تست وزنه و دویدن گرفت و در نهایت ما در قایق نشستیم. اولین باری که من نشستن در قایق را تجربه کردم در اردوهای تیم ملی بود. بر اساس آمادگی های فیزیکی به اردو دعوت شدیم و در اردوها با قایق تمرین کردم و تقریبا تا حالا مداوم در اردوها بوده‌ام. در ابتدا چون با قایق تمرین نداشتم نمی دانستم چطور است. بعد از گذشت یک سال علاقه مند شدم و به قایقرانی وابستگی پیدا کردم.

محسن محمد سیفی: من چون بچه پایین شهر زنجان بودم، شرایط محله مان طوری بود که بازی های ما دعوا بود! زنگ های تفریح در مدرسه یارگیری کرده و مثلا سه به سه دعوا می کردیم. در محل، کوچه ما با کوچه بالایی دعوا داشت! یکی از دوستان در نزدیک منزلمان باشگاه رزمی داشت و از من دعوت کرد، که آن زمان شروع فعالیت من در رشته رزمی بود و خوشبختانه شور و هیجان من به راه راست هدایت شد.

بعد به اطرافم دید دعوا نگاه نمی کردم و ورزشکار شدم. فعالیت در رشته های رزمی باعث می شود که انسان آرام تر شود. سال ۸۳ به ووشو وارد شدم زیرا این رشته رقابتهای جهانی داشت و در بازیهای آسیایی نیز مهم بود. سال ۸۴ تیم ملی یک اردو در زنجان داشت که در آن مقطع یک مربی چینی هدایت تیم ایران را بر عهده داشت. من هم به اردو دعوت شدم که مربی چینی از من خوشش آمد و خواست که در اردوی جوانان در تهران حاضر شوم. یک هفته در اردو بودم اما ترکیبشان تکمیل شده بود. سال بعد از آن به اردوی تیم ملی جوانان دعوت شدم که به دلیل شکستگی از ناحیه پا نتوانستم در اردو بمانم. بعد از بهبود آسیب دیدگی به اردوی تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم که در مسابقات قهرمانی آسیا برنز گرفتم. در مسابقات جهانی ۲۰۰۹ نقره جهان را گرفتم و از آن سال به بعد حدود شش سال است که در هر مسابقه ای شرکت کرده‌ام به قهرمانی رسیدم.

مهسا جاور در بازیهای آسیایی ۲۰۱۴

* بسیاری از قهرمانان به طور اتفاقی ورزشکار می شوند اما هردوی شما از طریق استعداد یابی هر چند به صورت نصف و نیمه کشف شدید.

محسن محمد سیفی: اصولا استعدادیابی درست و اصولی در کشور نداریم. محسن شادی قهرمان قایقرانی که یکی از دوستان خوب من است، سر زمین در حال کشاورزی بوده است که به طور اتفاقی به او گفته اند در قایق بنشیند و پارو بزند و حالا می‌بینیم موفق‌ترین قایقران ایران است. او استعداد ذاتی داشته است.

*برخی از ورزشکاران خصوصا در رشته های رزمی و کشتی از مسیر قهرمانی منحرف می شوند و چند نمونه از این ورزشکاران به سمت کار خلاف رفته اند.

محسن محمد سیفی: این به خاطر عقبه‌ای است که داشته اند. شرایط محل زندگی و دوستانی که در کودکی داشته اند باعث شکل گیری رفتار آنها در سنین پایین شده است. وقتی از ورزش جدا می شوند اگر به گذشته خود علاقه داشته باشند دوباره به ابتدا برمی‌گردند. شاید در ورزش موفق نمی شوند و راه اشتباه را انتخاب می کنند. برخی رشته ها مافیایی هستند و یک عده خاص به اردو دعوت می شوند و ممکن است ورزشکاری که به اردو دعوت نشود از این سمت هم ضربه بخورد. در بازیهای آسیایی ۲۰۱۰ با کشتی فرنگی در یک جا بودیم که بابک قربانی در آن سال طلا گرفت اما به دلیل یک ضد و خورد آن اتفاقات برایش افتاد و در زندان خودکشی کرد. او اگر زنده بود به مدال های زیادی می رسید. محسن سیفی در همان مکان به دنیا آمده و گذشته‌مان در آنجاست. امیدوارم من اینچنین نشوم(باخنده).

من در زندگی شخص و ورزشی به هر چه می خواستم رسیده ام. در بازیهای آسیایی ۲۰۰۲ بوسان حسین اوجاقی طلا گرفت و خدا بیامرز محمد آقایی به نقره رسید، که در آن زمان از ته دل می خواستم این اتفاق برای من هم بیفتد که خوشبختانه به تمام آرزوهای ورزشی‌ام رسیدم.

* فیلم های رزمی روی شما تاثیری داشته است؟

محسن محمد سیفی: فیلم های رزمی نگاه می کردم اما آن باعث نشد که به سمت ووشو بیایم. از آن فیلمها بیشتر برای دعوا استفاده می کردم(باخنده).

* الگوی ورزشی‌تان کیست؟

زمانی که خواستم ووشو را شروع کنم خیلی دوست داشتم مثل حسین اوجاقی باشم. با او چند سال هم تیمی بودم و حالا نیز مربی تیم ملی است.

محسن محمد سیفی و مهسا جاور

مهسا جاور: از جایی که من به طور اتفاقی به رشته قایقرانی آمدم هیچ نظری در خصوص قهرمانان این رشته نداشتم. بهترین قهرمان این رشته محسن شادی بود. انسان سعی می‌کند سمت بهترین ها برود. در آن زمان که من قایقرانی را شروع کردم خانم ها عباسی و فرج پور مدال آسیایی داشتند.

*اردوهای شما بیشتر در تهران است، برای آینده کجا را برای زندگی انتخاب می کنید؟

مهسا جاور: قطعا زنجان

محسن محمد سیفی: من هم زنجان. من بسیار عاطفی و وابسته خانواده هستم. آنطور که در زنجان می توانیم زندگی کنیم در تهران نمی شود. شهرستانی بودن خوب است. به لحاظ کاری و حضور خانواده هایمان در زنجان زندگی در این شهر برای ما بهتر است.

*خانم جاور از بازی های آسیایی اینچئون بگویید که یکی از عوامل آشنایی شما بود.

جاور: بازیهای آسیایی اینچئون دومین مسابقه رسمی بود که من در بخش بزرگسالان شرکت کردم. سال قبل از آن به قهرمانی آسیا رفتیم و سال قبل از آن نیز در رده جوانان بودم. در بازیهایی آسیایی قانونی گذاشتند که اگر سر خط استارت نرسم از کلیه ارنج هایی که در آنها بودم حذف می شوم. ما فقط در بخش چهار نفره سبک وزن بازیهای آسیایی شرکت کردیم که خوشبختانه برنز گرفتیم. در اینچئون مسابقه سختی بود و در حالیکه باران شدیدی می بارید در کمال ناباوری ما را به سر خط بردند. هر مسابقه هم با ۲۰ دقیقه تاخیر آغاز شد.

* در بازیهای اینچئون پیگیر نتایج آقای سیفی بودید؟

مهسا جاور: محل اقامت من با محسن فاصله زیادی داشت. محسن شادی مثل برادر من بود و من را زن داداش صدا می کند. زمانی که بازی همسرم شروع می شد سریعا به من اطلاع می داد.

محسن محمد سیفی: من بازی فینال مهسا را دیدم و حسابی روحیه گرفتم.

* آقای سیفی که مسابقه می دهند با توجه به اینکه رزمی کار هستند چه حسی پیدا می کنید؟

مهسا جاور: پر استرس ترین لحظات من زمانی است که بازی محسن را نگاه می کنم. در زمان مبارزه های او استرسم بیشتر از مسابقات خودم است. من مسابقه محسن را نمی توانم از استرس نگاه کنم و تماشای مسابقات بسیار سخت است.

محسن محمد سیفی: من آدم آرامی هستم و براساس تجربه هایی که دارم و تعداد دفعاتی که در رقابت ها شرکت کرده‌ام استرس ندارم. اما زمانی که مسابقه های مهسا شروع می شود بسیار استرس دارم و استرسم به حدی است که حتی نمی توانم بخوابم.

شاید استرس مهسا بیشتر باشد چون ورزش من زد و خورد دارد. البته اگر مهسا از قایق بیفتد کار یک سره می شود(باخنده) اما واقعا استرس نتیجه او را دارم. حداقل با مدال تمام مدت هایی که دوری هم را تحمل کردیم جبران می‌شود. قایقرانی رشته ای فوق‌العاده سخت است. ووشو از نظر فشار بدنی و استقامتی با قایقرانی قابل قیاس نیست. هشت دقیقه با تمام وجود پارو زدن کار هر کسی نیست. مخصوصا روئینگ که رشته سنگینی است. بعد از دیدن حالتی که محسن شادی بعد از مسابقه فینال داشت متوجه شدم بسیار رشته نفس گیری است.

*بعد ازدواج برخی قهرمانان ورزش را کنار می گذارند. شما برای آینده ورزشی خود بعد از شروع کردن زندگی مشترکتان چه تصمیمی دارید؟

مهسا جاور: محسن هیچ مخالفتی با ادامه دادن ورزش من ندارد. اگر با او باشد دوست دارد تا بازیهای آسیایی ادامه دهم تا با هم در این رقابتها حضور داشته باشیم. شرایط اردویی من بسیار سخت است. ۲۱ روز در اردو هستیم و تنها سه روز مرخصی دارم. اردوهای ما از آنجایی که طولانی است دوام آوردن در آن سخت است. زندگی متاهلی مسئولیت دارد اینکه من در اردو باشم محسن در زنجان، برایم سخت است. البته من فعلا تا المپیک تصمیم دارم ادامه دهم. اگر شرایط فراهم باشد می توانم در زنجان تمرین کنم. اگر همکاری کنند می توانم ادامه دهم. اگر هم بخواهم کم تمرین کنم از رقبا عقب می مانم زیرا قایقرانی به تمرین زیادی احتیاج دارد. زمانی که از مسابقات اصلی بر می‌گردیم حدود دو هفته استراحت داریم اگر در همان دو هفته هم تمرین نکنیم عقب می مانیم. تداوم تمرین در این رشته بسیار مهم است.

*آقای سیفی آیا ممکن است در آینده یک سری شرایط ایجاد شود که دوست نداشته باشید همسرتان ورزش را ادامه دهد؟

محسن محمد سیفی: یک سری شرایط ممکن است پیش بیاید که مسابقه را ادامه ندهد اما من مشکلی با ورزش او ندارم. من در زندگی شخصی بسیار آرام هستم. در خانه شرایط بر عکس است. مهسا ووشوکار است و من قایقران! معمولا بحث ها را به شوخی می گیرم تا حل شود زیرا پارو سنگین است و تحمل ضربه آن را ندارم(باخنده).

*اصولا این ذهنیت هست که رزمی کاران انسان های خشنی باشند. آیا شما نیز در ابتدا این تصور را داشتید؟

مهسا جاور: همه ابتدا از دور این تصور را دارند. زمانی که محسن به خواستگاری‌ام آمد، مادرم گفت که او رزمی کار است ممکن است دست بزن داشته باشد، خوب فکرت را بکن. اما واقعا آنطور که محسن گفت در خانه شرایط برعکس است. همه فکر می کنند که محسن چون در رشته رزمی، کار می کند خشن باشد و من که یک رشته استقامتی را دنبال می کنم آرام باشم. اما جای ما برعکس است. من فکرهایی در ابتدا در خصوص محسن داشتم، اما وقتی با او ازدواج کردم متوجه شدم که فردی بسیار آرام و خوب است.

محسن محمد سیفی و مهسا جاور

* شما دوست دارید که ورزش را تا مربی گری ادامه دهید؟

محسن محمد سیفی: قطعا به مربیگری فکر نمی کنم زیرا وقتی من مسابقه می دهم خودم هستم و استرس و مدال برای خودم است. اما وقتی مربی تیم شوی مسئولیت تمام افراد تیم با مربی است. هر اتفاق و نتیجه ای رخ دهد مربی مسئول است. استرس مربی چند برابر ورزشکار است. مربی ها هیچگاه مثل ورزشکاران مدال و پاداش نمی گیرند. به طور مثال ممکن است ورزشکاری که در المپیک مدال می گیرد دویست سکه هدیه بگیرد اما به مربی نهایت بیست سکه می‌دهند. فشار و استرس مربی گری با روحیات من سازگار نیست مگر اینکه در آینده به حدی به لحاظ علمی و تجربی پیشرفت کنم که بتوانم یک تیم را به خوبی آماده کنم. اگر هم مربیگری را شروع کردم با اینکه مدال زیادی کسب کرده‌ام اما مربی بزرگسالان نمی شوم. حتما سعی می کنم از پایین ترین سطح شروع کنم و مربی تیم های پایه باشم. اما در این مقطع به مربی گری فکر نمی کنم.

مهسا جاور: دنیای مربی گری با ورزشکاری متفاوت است. یک ورزشکار نمی تواند ادعا کند که چون ورزشکار خوبی بوده پس می‌تواند مربی خوبی هم شود. من خودم را در حدی نمی بینم که مربی توانمندی شوم اما ممکن است در حد استعدادیابی در استانم فعالیت کنم.

*با این همه مشغله ادامه تحصیل داده اید؟

محسن محمد سیفی: مهسا دختر درسخوانی است. من را هم مجبور می‌کند درس بخوانم(با خنده). من تحصیلاتم را در مقطع کارشناسی در دانشگاه آزاد تمام کرده ام و قصد دارم از بهمن ماه برای کارشناسی ارشد اقدام کنم. ورزشکار مطرحی باشی و تربیت بدنی بخوانی اساتید کنار می آیند. دانشگاه آزاد با من همکاری زیادی کرده است. قطعا کارشناسی ارشد را در دانشگاه آزاد ادامه می دهم. من دوست ندارم بی سواد باشم و فردا اگر کسی در خصوص ورزش و تغذیه از من سوال کرد دوست دارم بتوانم پاسخگو باشم. ورزشکاران در گذشته به این اندازه ادامه تحصیل نمی دادند اما حالا شرایط تغییر کرده است.

مهسا جاور: دانشگاه یک مشغله بزرگ برای من است. من دانشجوی تربیت بدنی در دانشگاه سراسری هستم. برای مرخصی گرفتن دچار مشکل هستم. من باید به استاد اصرار کنم که حذفم نکند تا در جلسه امتحان حضور پیدا کنم. استاد های عملی من همگی از من امتحان می گیرند. اگر از همکلاسی هایم از ۲۰ نمره امتحان بگیرند نمره من از ۱۶ نمره محسوب می شود چون اساتیدم معتقدند که به دلیل غیبت های زیاد در کلاس ها حق من نیست که با دانشجوهای دیگر یکسان شوم. نوع دانشگاه من نقطه مقابل همسرم هستم.

*آقای سیفی حال که تنور انتخابات مجلس داغ است و با توجه به اینکه برخی قهرمانان به سیاست ورود کرده اند، آیا شما نیز علاقه‌ای برای پیوستن به رجل سیاسی دارید؟

من خیلی موافق سیاست نیستم. ورود به سیاست زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. من دوست دارم زندگی آرامی داشته باشم، دور از چشم همه و نمی‌خواهم که مردم خیلی به من توجه کنند، حتی اگر یک کارمند ساده باشم. اگر به فرض در شورای شهر یا مجلس عضو شوم دغدغه های زیادی خواهم داشت. معمولا زمانی که انتخابات شروع می شود کاندیداها برای تبلیغات سمت ما می‌آیند و می‌خواهند از من یک افساری درست کنند برای خودشان که من همیشه مخالفت کرده‌ام و هر کسی که با من تماس گرفته، گفته ام من صرفا ورزشکار و دانشجو هستم و علاقه ای به ورود به سیاست ندارم.

*سقف آرزوهایتان چیست؟

محسن محمد سیفی: امیدوارم ووشو روزی المپیکی شود که البته به حضور من در ووشو نمی رسد. قطعا ابتدا نیز تالو به المپیک وارد می شود. امیدوارم شرایط ووشو در جهان و ایران به اوج برسد. امسال برای اولین بار امتیازهای مبارزه در مسابقات جهانی مشخص بود و روی تابلو ثبت می‌شد که این ورود ساندا به المپیک را نیز نوید می دهد. من به همه آرزوهای شخصی ام رسیده ام. دوست دارم تا زمانی که جسم و ذهنم اجازه می دهد مبارزه کنم و هیچگاه دوست ندارم به زور اعزام شوم. اگر روزی حس کنم این اتفاق قرار است بیفتد از دنیای قهرمانی خداحافظی می کنم. آرزویم این است که تا زمانی که هستم در بهترین شرایط باشم.

مهسا جاور: سقف آرزوی ورزشکاران، بازیهای المپیک است. امیدوارم بتوانم که سهمیه المپیک ریو را کسب کنم و به یک نتیجه خوب در المپیک برسم.

*حرف پایانی؟

محسن محمد سیفی:‌از خانواده ام تشکر می کنم و همچنین از پدر و مادر مهسا که از وقتی داماد خانواده آنها شدم من را مثل پسرشان دوست دارند. برای من زحمت زیادی کشیده اند. از مهسا تشکر می کنم که شرایط را برای ورزش کردن من فراهم کرده است و از من حمایت می‌کند. امیدوارم او سهمیه المپیک را بگیرد. اگر واقع بینانه نگاه کنیم در این مقطع مدال المپیک در قایقرانی بعید است. امیدوارم که مهسا رکوردی را ثبت کند که چند سالی بماند. ان‌شاء الله که زندگی خوبی باهم داشته باشیم. باید از رامین موحدنیا که ووشو را زیر نظر این مربی شروع کردم تشکر کنم که تمام مدال‌ها را کنار او به دست آوردم.

مهسا جاور: من ابتدا از شما تشکر می کنم که ما را دعوت کرده اید. از محسن که همیشه حامی من بوده سپاسگزارم. او در تمام شرایط کمکم می کند. امیدوارم زندگی خوبی با هم شروع کنیم.

گفتگو از خبرنگاران ایسنا، شبنم روحی و سمیه حسن زاده

اینستاگرام مهسا جاور بیوگرافی محسن محمدسیفی بیوگرافی مهسا جاور همسر محسن محمدسیفی همسر مهسا جاور ۱۳۹۵-۰۵-۰۴

مدیر

بیوگرافی امین حاج محمدی (بازیکن میلیاردی استقلال) +عکس همسرش

در جالب و خواندنی ۶ مرداد ۱۳۹۵ ۰ 6,161 بازدید

محمدامین حاج محمدی Mohammad Amin Hajmohammadi (متولد ۵ بهمن ۱۳۶۹ ، قد : ۱۸۳) بازیکن فوتبال اهل ایران است که در پست مدافع در تیم باشگاهی استقلال تهران بازی می‌کند.

مبلغ قرارداد محمدامین حاج محمدی با استقلال تهران یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان است.

لیگ قهرمانان آسیا

امین حاج محمدی ، در فصل ۹۴-۹۳ توانست در لیگ قهرمانان آسیا به همراه تیم نفت تهران به جمع هشت تیم برتر آسیا صعود کند.

تیم ملی بزرگسالان

محمدامین حاج محمدی پس از درخشش در تیم نفت تهران، در ۲۶ اردیبهشت ۹۴ توسط کارلوس کی‌روش به تیم ملی بزرگسالان دعوت شد.

محمدامین حاج محمدی و همسرش شادی احمدی

بازیکن جوان تیم استقلال که در این فصل بازی های خوبی برای استقلال در خط میانی انجام داده، بعد از کلی شوخی و خنده با همکاران ما، آخرش هم مسیر مصاحبه را به سمت و سوی طنز برد تا مصاحبه خواندنی زیر شکل بگیرد.

با مصاحبه راحتی؟

راستشو بگم نه… حاضرم دو تا دو تا دربی بازی کنم اما یه مصاحبه نکنم. دربی بازی کردن راحت تر از مصاحبه کردن است.

بچه کجایی؟

تهران.

اصالتا؟

آره. اصالتا بچه تهرانم.

کجای تهران؟

عباسی خاکی

کجای تهران میشه؟

بلورسازی… سر پل امامزاده معصوم… زمین میلان… اینقدر در زمین میلان فوتبال بازی کردم تا فوتبالیست شدم.

زندگی متاهلی خوش می گذره؟

آره خیلی زیاد. مخصوصا به من که زن ذلیلم.

نحوه آشنایی ات با همسرت چگونه بود؟

من با خانمم از بچه گی با هم بزرگ شدیم. چون پدرامون با هم دوستان صمیمی و قدیمی بودند و سابقه سی چهل سال دوستی با هم دارند. برای همین ما از بچگی هم دیگر را می شناختیم و با هم بزرگ شده بودیم. اما خب خانواده خانمم چند سال بود از ایران رفته بودند و از هم خبر نداشتیم.

بعد از چند سال دوری چطور به هم رسیدید؟

از طریق شبکه های اجتماعی هم دیگر را پیدا کردیم (سپس با لحنی توام با شیطنت و طنز ادامه می دهد) آقا خیلی چیزای خوبی هستند این شبکه های اجتماعی…

دقیقا تعریف می کنی چطوری؟

اول در اینستا گرام پیداش کردم… مرحله بعد فالو کردن بود. مرحله سوم لایک کردن پست ها… بعد کامنت گذاشتن و بعدش…

بعدش چی؟

(با خنده می گوید) هیچی دیگه… دلم را به دریا زدم و دایرکت و…

تعریف می کنی که دقیقا چه طوری شد که خواسته ات را مطرح کردی؟

خب در اینستا شروع کردیم به چت کردن. من اولش در لفافه حرفم را می زدم. بعد بهش گفتم که یه چیزی می خواهم بهت بگم اما نمی دانم چطوری بگم. همسرم خودش فهمیده بود که منظور من چیه و چه چیزی را می خواهم بهش بگم. همسرم گفت راحت باش. هرچی می خواهی بگو… منم فقط یک کلام گفتم: “دوستت دارم”

واکنش همسرت چی بود؟

گفت بهترین مدلشو گفتی.

راستشو بگو. از بچگی عاشق خانمت بودی؟

اعتراف می کنم که از بچگی عاشقش بودم.

اونم می دونست؟

نه.

بالاخره یه روزی فهمید که از بچگی عاشقش بودی؟

آره. مادرم بهش گفت. چون مادرم می دونست.

خب عکس العمل همسرت چی بود؟

هم شوکه شد و هم خوشش اومده بود.

چه ویژگی خاصی دارید؟

هر دو متولد یک ماه و یک سال هستیم. من ۲۵ بهمن ۶۹ هستم و خانم ۱۷ بهمن ۶۹ و ۸ روز از من بزرگتره.

برای خانمت آهنگی هم خوندی تا حالا؟

شب نامزدی مون آهنگ میمیرم برات.

واقعا حاضر بمیری براش؟

واقعا برای همسرم می میرم… خیلی دوسش دارم… خیلی.

باشگاه‌های جوانان
۲۰۰۵–۲۰۱۰	سایپا البرز
۲۰۱۰–۲۰۱۱	نفت تهران
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۲۰۰۸–۲۰۱۰	سایپا البرز	۱	(۰)
۲۰۱۰–۲۰۱۵	نفت تهران	۴۴	(۲)
۲۰۱۱–۲۰۱۲	←ملوان انزلی (قرضی)	۴	(۰)
۲۰۱۵–	استقلال تهران[۱]	۱۳	(۱)
تیم ملی‡
۲۰۰۹–۲۰۱۰	تیم ملی جوانان ایران[۲]
۲۰۱۲–۲۰۱۴	تیم ملی امید ایران[۳]	۱۰	(۱)

مطالب مرتبط

1. فوتبالیست معروف کشورمان همسرش به خاطر چادر طلاق داد!
2. مراسم عروسی شواین اشتایگر و آنا ایوانوویچ تنیسور مشهور +عکس
3. کمال کامیابی نیا (بازیکن پرسپولیس) پدر شد +عکس همسرش
4. بابک حاتمی (بازیکن پرسپولیس) در کنار همسرش + عکس
5. عکس جنجالی سپهر حیدری و همسرش در نیوکمپ بارسلون
6. فوتبالیست ایرانی و خانواده اش در نیویورک و نیوجرسی آمریکا
7. دل نوشته همسر وحید طالب لو برای همسر نوروزی + عکس
8. عکس های جدید مجتبی میرزاجانپور و همسرش نیلوفر ابراهیمی
9. رابطه عاشقانه از نوع ناصر حجازی و همسرش + عکس
10. محسن مسلمان: متاهل شده ام و ۱۸۰ درجه متفاوت!

بیوگرافی امین حاج محمدی بیوگرافی شادی احمدی بیوگرافی محمدامین حاج محمدی مبلغ قرارداد بازیکنان استقلال همسر بازیکنان استقلال همسر فوتبالیست ها همسر محمدامین حاج محمدی ۱۳۹۵-۰۵-۰۶

مدیر

بیوگرافی آفرین عبیسی و همسرش +عکس جوانی و قبل از انقلاب

در جالب و خواندنی ۹ مرداد ۱۳۹۵ ۰ 36,451 بازدید

صغری عبِیسی با نام هنری آفرین (متولد ۲۲ اسفند ۱۳۳۰ در لاهیجان) بازیگر ایرانی است.

ایرج صادق پور (متولد ۱۳۱۹ – درگذشته ۱ بهمن ۱۳۶۹) تهیه‌کننده، فیلم‌بردار، تدوین‌گر و عکاس اهل ایران بوده است.

وی همسر آفرین (صغری) عبیسی (بازیگر) و برادر منوچهر صادق‌پور (سینماگر) بوده است.

بازیگر «تنهایی لیلا» که سینما را با فیلم هایی چون «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت»، «خانه ای کنار ابرها»، «عصر روز دهم»، «تقاطع»، «بید مجنون»، «قدمگاه» و…. تجربه کرده است.

آفرین عبیسی اصولاً خیلی اهل گفت و گو نیست و کمتر با اهالی رسانه وارد گپ و گفت می شود. او مهمان یک فنجان چای بانی فیلم شد و از فعالیت های اخیرش گفت، از حضور رییس جدید سازمان صدا و سیما و توقعاتی که به عنوان یک بازیگر پیشکسوت از مدیر سازمان می تواند داشته باشد. عبیسی گفت باید بروم رییس سازمان را ببینم و با ایشان یک فنجان چای بخورم و حرف هایم را به ایشان بزنم، مگر ایشان رییس من نیستند؟!

عکس قدیمی آفرین عبیسی

خانم عبیسی مشغول بازی در فیلم «۲۴ سپتامبر» هستید؟

– بله این روزها در مشهد مشغول به کار هستیم. این فیلم اولین تجربه کارگردانی خانم ابراهیم وند است. آقای متولی (مدیرتولید) با من تماس گرفتند و گفتند یک فیلمی داریم سناریو را بفرستم مطالعه کنید؟ گفتم نه من الان سناریوی دیگری را مطالعه می کنم. دو کار همزمان انجام نمی دهم. یک ماه گذشت دوباره تماس گرفتند که خانم کار قبلی چه شد؟!

به نتیجه نرسید؟

– آن کار هنوز در بحث بودجه مشکل دارد.

سینما بود یا تلویزیون؟

– یک کار برای سینما بود و یک کار برای تلویزیون، اما هنوز انجام نشده اجازه بدهید راجع به آن صحبت نکنم. گفتم هنوز در حال مطالعه هستم. گفتند سناریوی ما را نمی خوانی؟! گفتم چون قرار نیست کار کنم چرا باید بخوانم؟! کار به ماه سوم رسید! من مشغول مطالعه سناریوها و زندگی خودم بودم که خانم سحر مصیبی زنگ زد. من با خانم مصیبی سر فیلم سینمایی «قدمگاه» آقای عسگرپور آشنا بودم. با خانواده مصیبی هم از سال ۴۷ آشنا بودم. گفت یک قصه دارم بفرستم؟ گفتم من دو فیلمنامه در دست دارم که هنوز راه نیفتاده ولی ممکن است بزودی تکلیف شان روشن شود! گفت شما بخوانید هماهنگ می کنیم. آقای متولی قبلاً قصه را تا حدودی برای من تعریف کرده بودند. قصه را خانم مصیبی فرستادند و من خواندم، شب اول قصه مرا خیلی اذیت کرد. زنگ زدم گفتم سحر خواندم ولی خیلی اذیت شدم! گفت می خواهی فردا ماشین بفرستم بیایی، یک فنجان چای بخوریم، کارگردان را ببینی، آشنا بشوی، ببینی اصلاً دلت می خواهد کار کنی یا نه؟! خانم ابراهیم وند را دیدم با ایشان آشنا شدم و در انتها متوجه شدم این همان قصه ای بود که آقای متولی گفته بودند. من چهار ماه گفتم نه و امروز اینجا نشستم! گپ و گفت اولیه را زدیم، بحث کردیم، کارگردانمان جوان است، کار اولش است، گفتند به من کمک کنید و ما هم دست به دست ایشان دادیم تا یک اتفاق خوب رخ بدهد. ایشان سابقه کار تهیه کنندگی داشتند و این فیلم تجربه اول شان در کارگردانی است. گفتم حتماً خیر است شروع کردیم.

من گوشه هایی از فیلم را دیشب به اتفاق بهمن زرین پور دیدم…

– خب، دوست داشتید?

فکر می کنم یکی از بهترین تجارب شما در دوران بازیگری تان در این فیلم رقم خورده است؟

– لطف شماست.

به نظرم نقش سنگینی بود…

– خیلی کار سختی بود. انرژی زیادی گذاشتم و خدا را شکر وظیفه ام را به نحو احسن انجام دادم. راضی ام که سهم ام را به نوبه خودم در این فیلم انجام دادم و سعی کردم هر چه در توان دارم برای ایفای نقش این مادر به کار ببندم.

از تلویزیون چه خبر؟

– آقای شفیعی یک کار داشتند به کارگردانی آقای سلطانی که پیشنهاد شد.

عکس آفرین عبیسی قبل از انقلاب

سحرخیزان…

– بله، قصه حاضر نیست قرار است بازنویسی شود.

شما اصولاً خیلی اهل تلویزیون نیستید؟

– درست می گویید.

حوصله کار طولانی مدت در تلویزیون را ندارید؟

– نه موضوع حوصله نیست. امکانات لازم برای ساخت یک کار قوی وجود ندارد. به نظر من اگر بازیگر آسایش نداشته باشد نمی تواند کار کند. بازیگران ما الحمدا… این روزها به سختی کار می کنند، خب این چه کاری است. خانه می نشینی، کم می خوری، گرد می خوابی، مجبور نیستی! ما یک حقوق بازنشستگی داریم خدا را شکر!

خب خیلی ها این حقوق بازنشستگی را ندارند؟

– نباید مجبور باشند. چرا! آقا ما دیگر بازیگر خوب و قوی نداریم پس باید برای این بازیگران خوب و قوی که مانده اند ارزش بگذاریم! قبول ندارید؟!

بله…

– شما می خواهی یک لقمه نان و پنیر بخوری ۶ جا را می گردی، کجا نانش تازه است، خمیر فلان جا چطوریه؟ جوش شیرین دارد یا خیر؟! معلوم است که هر چیزی نمی خوری چون اگر بخوری زخم معده می گیری! ما در این حرفه با آدم طرف هستیم. خب این آدم ها از بین می روند! ما مگر چند هنرمند کاربلد داریم؟! اگر مهم هستند که باید به آنها اهمیت داده شود اگر هم نه که…

امروز تودیع و معارفه رئیس جدید صدا و سیماست. به عنوان یک بازیگر با سابقه و پیشکسوت چه توقعی از ایشان دارید؟

ـ من باید بروم خدمت ایشان، آنجا می گویم چه توقعی دارم. می خواهم بروم خدمت ایشان چای بخورم. مگر ایشان رئیس من نیست! (تلفن همراه زنگ می خورد) آقا تلفن ات را خاموش کن! (می خندد) الان اگر تلفن من زنگ خورده بود چه می گفتی!؟ اگر تمام صحبت های من را ننویسی خودت می دانی! (می خندد) دلم می خواهد با رئیس جدید تلویزیون نشست داشته باشم، درددل کنم، حرف بزنم، من ۶۴ سال سن دارم، نیم قرن را گذراندم و می خواهم بگویم چه توقعی دارم! دوست دارم با وی و سلیقه اش از نزدیک آشنا شوم. ایشان رئیس شغل من است من باید او را ببینم و بعد بگویم چه می خواهم. این بنده خدا که الان آمده فعلاً درگیر است، تا بیاید گذشته را جبران کند فعلاً بار مسائل گذشته روی دوش ایشان است. حالا باید بیاید مشکلات قبلی را حل و فصل کند تا بعد ببیند خودش چه برنامه ای دارد. همین که آمده اند خودش خیر است. خودشان خوب می دانند چه کاری باید بکنند.

ایرج صادق پور همسر آفرین عبیسی

به نظر شما ایشان در حوزه درام و آثار نمایشی بهتر است روی کدام مورد توجه بیشتری داشته باشند؟

فیلمنامه، کارگردانی، بازیگری یا…

ـ ما در همه حوزه ها نیاز به توجه داریم! هر کدام به نوعی در تنگنا هستند و باید در وضعیتی خاص کاری را بیرون بدهند. نویسنده ما تامین نیست! نویسنده من مگر بدش می آید یک کار خوب بنویسد؟ نه! ولی ما او را تامین نکرده ایم!
بچه ها کمبودهایی دارند که مجبورند! چون آرامش و آسایش ندارند. بالاخره هر کس مشکلات خودش را دارد. مخصوصاً نوشتن که یک فکر آزاد می خواهد. یک ذهنیت باز می خواهد. شما نمی توانی بگویی فلانی بد نوشته، او بد بازی کرده و اون یکی ضعیف کارگردانی کرده!

این حرفه به امکانات احتیاج دارد، امکانات نباشد کار سخت است. ما برای سریال «تنهایی لیلا» رفتیم لواسان، من سر آن کار بیمار شدم، چون نمی توانم سر بالایی و پله های بلند را بالا و پایین بروم، کمر درد گرفتم، من چهار پنج ماه لیزر درمانی کردم و رسیدم به آمپول غضروف سازی تا اینکه دوباره پا گرفتم و سر این کار آمدم. امکانات باشد این اتفاق نمی افتد. سریال سازی به امکانات نیاز دارد.

اگر حرفی مانده…

ـ این بابا تازه از راه رسیده و اول باید تکلیف گذشته را مشخص کند تا کم کم به فکر برنامه های خودش باشد. قدم شان خیر باشد، ما هم به ایشان تبریک می گوییم. امیدوارم با حضورشان شرایط کار مساعد و همه در شرایط خوب و عالی و در کمال آرامش کار کنند.

فیلم‌ های آفرین عبیسی

ردیف	نام فیلم	سال ساخت	کارگردان
۲۳	تنهایی لیلا	۱۳۹۴	محمد حسین لطیفی
۲۲	چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت	۱۳۹۳	وحید جلیلوند
۲۱	خانه‌ای کنار ابرها	۱۳۹۲	سید جلال دهقانی اشکذری
۲۰	عصر روز دهم	۱۳۸۷	مجتبی راعی
۱۹	تقاطع	۱۳۸۴	ابوالحسن داودی
۱۸	بید مجنون	۱۳۸۳	مجید مجیدی
۱۷	رستگاری در هشت و بیست دقیقه	۱۳۸۳	سیروس الوند
۱۶	شکلات	۱۳۸۲	افشین شرکت
۱۵	قدمگاه	۱۳۸۲	محمدمهدی عسگرپور
۱۴	ملاقات با طوطی	۱۳۸۲	علیرضا داودنژاد
۱۳	مهمان مامان	۱۳۸۲	داریوش مهرجویی
۱۲	دختر ایرونی	۱۳۸۱	محمدحسین لطیفی
۱۱	واکنش پنجم	۱۳۸۱	تهمینه میلانی
۱۰	کاغذ بی خط	۱۳۸۰	ناصر تقوایی
۹	نان و عشق و موتور ۱۰۰۰	۱۳۸۰	ابوالحسن داودی
۸	نیمهٔ پنهان	۱۳۸۰	تهمینه میلانی
۷	شهرت	۱۳۷۹	ایرج قادری
۶	همسر دلخواه من	۱۳۷۹	افشین شرکت
۵	کودک و سرباز	۱۳۷۸	رضا میرکریمی
۴	پل	۱۳۵۰	خسرو پرویزی
۳	کاکو	۱۳۵۰	شاپور قریب
۲	طوقی	۱۳۴۹	علی حاتمی
۱	لیلی و مجنون	۱۳۴۹	سیامک یاسمی

آفرین عبیسی و همسرش ایرج صادق پور

فیلم های ایرج صادق‌پور

کارگردان

• فراشباشی (۱۳۵۴)

تهیه‌کننده

• فری دست قشنگ (۱۳۵۶)
• زن باکره (۱۳۵۲)
• تپلی (۱۳۵۱)
• کاکو (۱۳۵۰)
• اسیر خشم (۱۳۴۹)
• رقاصه شهر (۱۳۴۹)
• دختر شاه پریون (۱۳۴۷)

مدیر فیلم‌برداری

• دندان مار (۱۳۶۸)
• جای امن (۱۳۵۶)

فیلم‌بردار

• تکیه بر باد (۱۳۵۷)
• فری دست قشنگ (۱۳۵۶)
• خداحافظ کوچولو (۱۳۵۴)
• فراشباشی (۱۳۵۴)
• مجازات (۱۳۵۴)
• صلات ظهر (۱۳۵۳)
• ناجورها (۱۳۵۳)
• جبار سرجوخه فراری (۱۳۵۲)
• زن باکره (۱۳۵۲)
• شورش (۱۳۵۲)
• تپلی (۱۳۵۱)
• سر گروهبان (۱۳۵۱)
• کاکو (۱۳۵۰)
• رقاصه شهر (۱۳۴۹)
• ستاره فروزان (۱۳۴۸)
• بیگناهی در شهر (۱۳۴۷)
• دختر شاه پریون (۱۳۴۷)
• داش احمد (۱۳۴۶)
• دختر طلا (۱۳۴۶)

تدوین

• فری دست قشنگ (۱۳۵۶)
• فراشباشی (۱۳۵۴)
• مجازات (۱۳۵۴)
• ناجورها (۱۳۵۳)
• زن باکره (۱۳۵۲)
• تپلی (۱۳۵۱)
• سر گروهبان (۱۳۵۱)

جشنواره‌ها

• برنده جایزه بهترین فیلم سوم سال (رقاصه شهر) در سومین دوره جشنواره فیلم سپاس تهران – ۱۳۴۹
• برنده جایزه بهترین فیلمبرداری (تپلی) در پنجمین دوره جشنواره فیلم سپاس تهران – ۱۳۵۱

مطالب مرتبط

1. صدف طاهریان در کنار پوری بنایی + عکس
2. از سعید کنگرانی تا کتایون امیر ابراهیمی و آفرین عبیسی ،بازیگران قبل و بعد از انقلاب + عکس
3. بیوگرافی مهرداد میناوند +ازدواج ،همسر و پسرش
4. آخرین جشن تولد داوود رشیدی +عکس همسر و فرزندان

بازیگران قبل از انقلاب بیوگرافی آفرین عبیسی بیوگرافی ایرج صادق پور عکس قدیمی بازیگران مهمان برنامه دورهمی همسر آفرین عبیسی همسر ایرج صادق پور ۱۳۹۵-۰۵-۰۹

مدیر

بیوگرافی محمدحسین لطیفی و دخترش مهدیه +عکس و مصاحبه

در جالب و خواندنی ۱۶ مرداد ۱۳۹۵ ۱ دیدگاه 7,226 بازدید

محمدحسین لطیفی متولد ۱۳۴۱ تهران است. محمدحسین لطیفی فعالیت خود با نقاشی و مجسمه‌سازی و به دنبال آن نقاشی متحرک شروع کرد و وارد عرصه فیلمسازی شد. او در بدو راه اندازی سینمای تجربی و نیمه حرفه‌ای؛ توسط محسن مسعودشاهی از اعضاء فعال آن مرکز بود، و در فعالیت‌هایش چند مورد مشاوره کارگردان را نیز به عهده داشته است.

سیماتیرانداز ، امیرحسین رستمی و هومن برق نورد در کنار محمدحسین لطیفی کارگردان سریال پادری

آرزویت که می‌کنم

لحظه ی آمدنت انگار

دوباره پرستو ها نیامده کوچ می‌کنند

و من چنین نامنتظر

تو را و بهار را

از نو آرزو می‌کنم

تو ببین چه می‌کنی

که من پر از فلوت و دریا شده ام !

درباره شاعر:

مهدیه لطیفی متولد ۱۰ اسفند ۱۳۶۲

(دختر محمدحسین لطیفی کارگردان سینما و تلویزیون(
لیسانس عکاسی از دانشگاه هنر، عکاسی از برنامه های تلویزیونی گروه کودک، تله فیلم و سریال

آثار چاپ شده:

برف روی خط استوا / انتشارات فصل پنجم / ۱۳۹۱

در تلویزیون کارگردان موفق کم نبوده اما کم بوده اند کارگردانانی که خط موفقیت را بگیرند و بیایند تا جایی که اسمشان بر کاری که می سازند بچربد. سیروس مقدم، محمد حسین لطیفی و مهران مدیری از جمله کارگردان هایی هستندکه حضوری مستمر و موفق در تلویزیون داشتهاندو حتی اگر کاری ضعیف ساخته باشند باز هم در کانون توجه ها قرار گرفته اند. مقدم امسال سری دوم پایتخت را روی آنتن داشت، چندی پیش بچه های نسبتا بد را و این روزها مشغول آماده سازی سری سوم پایتخت برای پخش در ایام نوروز است.

از لطیفی ماه رمضان دودکش پخش شد و ماه محرم زمانی برای عاشقی. حکایت مدیری متفاوت از این دو است. او سال ۸۸ بعد از مرد دو هزار چهره در اوج موفقیت به شبکه نمایش خانگی رفت و حالا در این مدیوم سریال هایش را می سازد. بهانه پرونده هفت صبح مقایسه کمی و کیفی آثار این سه کارگردان در بازه هشت ساله یعنی از سال ۸۵ تا ۹۲ است.

لابد می پرسید چرا این چند سال و چرا دیگران در این نمودار نیستند؟ کمبود صفحه. اگر حجم صفحه گنجایش داشت هم تعداد سال ها بیشتر می شد و هم تعداد کارگردان ها. البته ماجرا درباره کارگردانی مثل قاسم جعفری که چند اثر پرمخاطب مثل غریبانه، کمکم کن و خط قرمز را ساخته متفاوت است چون او از یک دوره به بعد نوار حضور و موفقیت تلویزیونی اش پاره شد. در باکس دوم این پرونده هم مروری داشته ایم بر کارنامه رضا عطاران، سعید آقاخانی و حسین سهیلی زاده. این گزارشی است از وضعیت متفاوت سه سلطان تلویزیون.

محمد حسین لطیفی – Mohammad Hosein Latifi

– تعداد آثار تلویزیونی: ۹

– تعداد آثار سینمایی: ۷

تعداد آثار شبکه نمایش خانگی: ۲ فصل قلب یخی و ساخت ایران

– تنوع ژانر: در همه ژانرها فیلم وسریال ساخته

– سریال مناسبتی: وفا (نوروز)، نردبام آسمان، دودکش (رمضان)، زمانی برای عاشقی (محرم)

– موفق ترین سریال: وفا/ صاحبدلان

پادشاه بی تاج و تخت

بی شک محمدحسین لطیفی تا قبل از سال ۸۶ و پیش از ساخت سریال «نردبام آسمان» بی رقیب ترین کارگردان تلویزیون بود. کارگردانی که آثارش هم مخاطب عام را راضی می کردو هم مخاطب خاص. او جزو معدود کارگردانان تلویزیونیبود که آثارش با اقبال خوب منتقدان هم روبرو می شد و به این ترتیب هر دو طیف مخاطبان از او راضی بودنداما سیر نزولی لطیفی از زمانی شروع شد که او راهش را از تلویزیون کج کردو به سمت شبکه نمایش خانگی رفت. شکست های پی در پی اش در شبکه نمایش خانگی وسینما از سال ۸۸ به بعد موجب شد تا او برای احیای دوباره خود به سمت تلویزیون بیاید. او درست در روزهای نداری تلویزیون به این رسانه رازگشت اما همچنان سنگین ترین قراردادها را می بندد و به مانند روزهای اوجش پر کار است.

صاحبدلان و روز سوم

لطیفی «وفا» را در سال ۸۴ ساخت و نوروز ۸۵ پخش شد. موفقیت این سریال، به شکل اعجاب آوری شکست «فرار بزرگ» او را جبران کرد. به نحوی که بلافاصله شبکه یک به او سریال رمضانی اش را سفارش داد. او جزو معدود کارگردانان سریال های مناسبتی است که سریالش را با فیلمنامه ای کامل و بازنویسی شده شروع کرد و همین خود به نقطه قوت سریال تبدیل شد. این سریال به یکی از تاثیرگذارترین سریال های مذهبی تلویزیون در سال های اخیر تبدیل و موجب شد تا لطیفی جایگاهش را بیش از بیش در تلویزیون تثبیت کند. او بلافاصله بعد از ساخت این سریال با حضور بازیگران اصلی «صاحبدلان»، فیلم جنگی «روز سوم» را ساخت. فیلمی که برایش سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی را به ارمغان آورد.

توفیق اجباری

موفقیت تجاری و پی در پی فیلم های لطیفی او را به کارگردانی بی رقیب در سینما تبدیل کرد اما فروش میلیاردی و غیرقابل پیش بینی «اخراجی ها» و ظهور پدیده ای به نام «مسعود ده نمکی» موجب شد تا لطیفی به نوعی احساس خطر کند و درصدد دفاع از نام و اعتبار خود بربیاید. بر همین اساس او بلافاصله و از میان تمامی پیشنهادهای سینمایی اش با هوشیاری تمام پروژه «توفیق اجباری» را وارد پروسه تولید کردکه قرار بود تصویرگر بخشی از زندگی کاری محمدرضا گلزار باشد. حضور گلزار و رواج این شایعه که فیلم روایتگر زندگی شخصی اوست، موجب شد تا «توفیق اجباری» به فروشی میلیاردی برسد. لطیفی این فیلم را اواخر فروردین کلید زد و اوایل پاییز آن را روانه پرده سینماها کرد.

نردبام آسمان

لطیفی حالا هم در سینما و هم در تلویزیون برای خودش بروبیایی پیدا کرده او طی دو سال گذشته برنامه کاری اش را به نوعی تنظیم کرد که به شکل یکی در میان یک کار برای تلویزیون و یک کار برای سینما بسازد، اما در اوج این سر شلوغی ها به یکباره به پیشنهاد سیما فیلم برای به سرانجام رساندن پروژه شکست خورده «شهر آشوب» پاسخ مثبت می دهد. سریالی که فصلی از آن را یدالله صمدی ساخته بودو لطیفی قرار شد تا فصل دیگرش را بسازد اما در تعامل با مسئولین سیما فیلم تصمیم گرفت تا سریال مجزا از آن پروژه بسازد. سریالی که در نهایت «نردبام آسمان» نام گرفت. لطیفی با قبول این سریال تاریخی، پروژه رفت و آمدش به سینما و تلویزیون را تعطیل کرد.

نردبام آسمان

دست خالی تلویزیون در رمضان ۱۳۸۸ موجب شد تا سریال تاریخی و الف ویژه محمد حسین لطیفی وارد کنداکتور رمضان شود، بر همین اساس او بیشتر وقت خود را در نیمه اول سال ۸۸ معطوف به آماده سازی سریال «نردبام آسمان» کرد. سریالی که با توجه به حجم بالای جلوه های بصری اش وقت زیادی از لطیفی گرفت و او نتوانست در همان ایام سریال دیگری را در دست بگیرد. او بعد از پخش این سریال نیمه دوم سال ۸۸ را صرف بالا و پایین کردن پیشنهادهایش کردکه در نهایت در همین سال تصمیم به تولید سریال «قلب یخی» برای پخش در شبکه نمایش خانگی گرفت. سریالی که مقدماتش از همان روزها شروع شد تا اینکه در نهایت در سال ۱۳۸۹ کلید خورد.

قلب یخی ۱

او در شرایطی پا به شبکه نمایش خانگی گذاشت که در تلویزیون برای خودش بروبیایی داشت و تهیه کنندگان برای کار با او سر و دست می شکستند اما با اینحال ترجیح داد که از تلویزیون بیرون بزند و به دور از ممیزی های رایج تلویزیون با دستی باز برای شبکه نمایش خانگی سریال بسازد تا به این شکل رقیبی هم برای تلویزیون بتراشد. «قلب یخی» با حضور بازیگران مطرح کلید خورد و با کلی جار و جنجال به بازار آمد. فروش خوب هفته های ابتدایی موجب شد تا لطیفی بوی موفقیت را حس کند اما آغاز ممیزی ها و پخش نامناسب از یکسو و آغاز توزیع سریال «قهوه تلخ» سرنوشتی دیگر برای لطیفی رقم زد. از همین جا داستان شکست لطیفی در شبکه نمایش خانگی کلید خورد.

قلب یخی ۲/ ساخت ایران

او همه عزمش را جزم کردتا در فصل دو قلب یخی، ضعف ها و کاستی های فصل یک را جبران کند، اما ممیزی های متعدد فیلمنامه و عدم تمرکز لطیفی روی کارگردانی سریال از یکسو و توزیع نامناسب سریال موجب شکست دوباره او در شبکه نمایش خانگی شد. او برای فرار از بار شکست این سریال از کارگردانی فصل سوم مجموعه انصراف داد و در مصاحبه ای همه تقصیرها و ضعف های «قلب یخی» را به تهیه کننده نسبت داد. او برای اثبات خود، بلافاصله در همان سال با دوست قدیمی اش منصور سهراب پور برای ساخت سریال کمدی «ساخت ایران» برای شبکه نمایش خانگی به توافق رسید، اما هرج و مرج حاکم بر سریال و بلاتکلیفی فیلمنامه در نهایت شکستی دیگر برای لطیفی به ارمغان آورد.

دودکش

لطیفی که به تاج و تخت خود در تلویزیون لگد زد و راهش را به سمت شبکه نمایش خانگی کج کرد، بعد از شکستی همه جانبه در این عرصه دوباره به تلویزیون آمدتا شاید بتواند تاج و تخت گذشته اش را به دست بیاورد. او هر چند برای احیای دوباره اش نیاز به حضور مجدد در تلویزیون داشت اما با اینحال با عقد قراردادی سنگین که گفته می شود یکی از گرانترین قراردادهای چند سال اخیر تلویزیون بوده، سریال کمدی «دودکش» را در زمستان ۹۱ کلید زد. اوبرای تضمین موفقیت سریالش از زوج موفق و امتحان پس داده «هومن برق نورد/ بهنام تشکر» استفاده کرد که البته جواب مناسب هم گرفت. سریال با وجود ضعف های متعددش به خاطر درخشش برق نورد و تکیه کلام هایش توانست گلیم خود را از آب بیرون بکشد.

زمانی برای عاشقی

در روزهای میانی پخش «دودکش» خبر ساخت سریالی توسط او برای محرم در شبکه تهران رسانه ای شد. سریالی که نتوانست انتظارات را برآورده کند. خودش در گفتگوهای متعدد به ضعف آن اعتراف کرد. هر چند این سریال توفیقی برای لطیفی نبود و به نوعی یک عقبگرد برای او محسوب می شد اما این شکست همه جانبه هم مانع از پیشنهادهای تهیه کنندگان تلویزیون به او نشد، به نحوی که بعد از این سریال او همزمان با سیما فیلم و شبکه سه قرارداد ساخت سریال بست که البته حاشیه هایی را به همراه داشت.

حسن جوهرچی و دخترش در کنار محمدحسین لطیفی

محمد حسین لطیفی مهمان برنامه دورهمی مهران مدیری در شبکه نسیم

فیلم های سینمایی محمدحسین لطیفی

• سرعت (۱۳۷۵)
• عینک دودی (۱۳۷۸)
• دختر ایرونی (۱۳۸۱)
• خوابگاه دختران (۱۳۸۳)
• روز سوم (۱۳۸۵)
• توفیق اجباری (۱۳۸۶)
• پاریس تا پاریس (۱۳۸۹)
• اسب سفید پادشاه (۱۳۹۳)

سریال های تلویزیونی محمدحسین لطیفی

• کت جادویی
• همسایه‌ها
• سفر سبز
• فرار بزرگ
• وفا
• صاحبدلان
• سه در چهار (مشاور پروژه)
• نردبام آسمان (۱۳۸۸)
• مستند تبلیغاتی علی‌اکبر ولایتی، نامزد انتخابات یازدهم ریاست جمهوری (۱۳۹۲)
• دودکش، شبکه اول سیما (رمضان۱۳۹۲)
• زمانی برای عاشقی (مجموعه تلویزیونی)، شبکه پنج سیما (محرم۱۳۹۲)
• دیگری (نویسنده و مشاور پروژه)
• تنهایی لیلا (کارگردان) (تابستان ۱۳۹۴)
• پادری (کارگردان) (رمضان ۱۳۹۵)

شبکه خانگی

• سریال قلب یخی (فصل اول – ۱۳۸۹)- (فصل دوم – ۱۳۹۰)
• ساخت ایران (۱۳۹۰)

جوایز محمدحسین لطیفی

• سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی (روز سوم، بخش مسابقه سینمای ایران_سودای سیمرغ_بیست و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در بهمن ۱۳۸۵). فیلمِ روز سوم در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر در ۱۲ رشته (تمامی رشته‌ها) کاندیدای دریافت سیمرغ بود ولی تنها ۴ سیمرغ کسب کرد، از جمله بهترین فیلم از نگاه داوران.

مطالب مرتبط

1. از گلزار در سوئیس و عکس خندان بازیگران در بام رامسر تا سحر قریشی و پریناز ایزدیار / چهره ها در اینستاگرام
2. از خانواده سردار آزمون و گریم اجق وجق بازیگران تا عکس های آتلیه ای لیلا اوتادی / چهره ها در اینستاگرام
3. از نازآفرین کاظمی و روشنک گرامی تا الناز حبیبی و خواهرزاده هایش / چهره ها در اینستاگرام
4. واکنش بازیگر زن کشورمان به خبر بیماری اش
5. کوروش سلیمانی ، پدر شد +عکس همسرش
6. بیوگرافی غزل کرمعلی +عکس های اینستاگرام
7. شیرین ایزدی ،بازیگر نقش شمس پهلوی در معمای شاه +عکس
8. همسر و پسر مونا غمخوار + عکس
9. از لباس عجیب غزل کرمعلی و مونا احمدی تا تعریف کارن همایونفر از طناز خانم طباطبایی / بازیگران در اینستاگرام
10. بیوگرافی بهروز رضوی (گوینده و نویسنده) +خانواده

بیوگرافی محمدحسین لطیفی بیوگرافی مهدیه لطیفی خانواده محمدحسین لطیفی دورهمی مهران مدیری عکس جدید بازیگران مهمان برنامه دورهمی ۱۳۹۵-۰۵-۱۶

مدیر

بیوگرافی احسان روزبهانی (بوکسور المپیکی) +عکس خانواده

در جالب و خواندنی ۱۷ مرداد ۱۳۹۵ ۱ دیدگاه 10,465 بازدید

احسان روزبهانی “قهرمان بوکس ایران” از زندگی شخصی و دوران کودکی اش می گوید ! همه عزا می‌گرفتند وقتی مهمانی می‌رفتیم!

احسان روزبهانی (متولد ۲ تیر ۱۳۶۷ در تهران قد : ۱۸۰ )، مشت‌زن وزن +۸۱ کیلوگرم تیم ملی تیم ایران است. خانواده او اهل شهر بروجرد می‌باشند.

احسان روبهانی و مادرش

instagram ehsan rouzbahani

احسان روزبهانی و خانواده اش زندگینامه احسان روزبهانی اینستاگرام احسان روزبهانی در دورهمی عکسهای احسان روزبهانی

المپیک تابستانی لندن ۲۰۱۲

او در مسابقات قهرمانی جهانی ۲۰۱۱ که در باکو برگزار شد موفق به کسب سهمیه المپیک تابستانی ۲۰۱۲ شد.او در اولین مسابقه خود در یک سی و دوم جیسون مونروی کلمبیایی را با نتیجه دوازده بر ده پیروز شد. در دومین مسابقه خود در یک شانزدهم مقابل بهرام مظفر از ترکیه به برتری هجده بر دوازده دست یافت و به مرحله یک چهارم صعود کرد. وی در مسابقه بعدی خود در مقابل عادل‌بیک نیازبتوف قزاقستانی قرار گرفت که در پایان با نتیجه سیزده بر ده شکست خورد و از رسیدن به نیمه نهایی این مسابقات بازماند.

بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون

روزبهانی در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون کره جنوبی در نخستین مبارزه خود نماینده بوتان را شکست داد. در دومین نبرد خود به مصاف اولدپ سینگ نماینده هندوستان رفت و با شکست حریفش به مرحله نیمه نهایی راه یافت. در نیمه نهایی با عادل‌بیک نیازبتوف قهرمان المپیک از قزاقستان در سالن بوکس ورزشگاه سئونهاک مبارزه کرد، که این بار همانند المپیک ۲۰۱۲ لندن به نیازبتوف قزاق باخت و به مدال برنز بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون دست یافت.

مقامها و افتخارات احسان روزبهانی

در مسابقات جوانان آسیا ۲۰۰۶ میلادی در کشور هندوستان موفق به کسب عنوان قهرمانی شد. همچنین قهرمانی کشور از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ را در کارنامه دارد. وی دارنده مدال برنز بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون کره جنوبی می‌باشد.

یکی چپ، یکی راست و یکی… احسان روزبهانی‌؛ با صورتی زخمی و بینی شکسته در خبرورزشی. به خاطر قولی که داده بود آمد. اگر نه آنقدر خسته بود که به قول خودش: «کوفته‌ام، کوفته کوفته.» او با سهمیه المپیک آمده بود. سهمیه‌ای که هزار و یک امید پشت آن خوابیده است. بوکس از آن دسته ورزش‌هایی است که در ایران توجه چندانی به آن نمی‌شود. به همین دلیل هم هست که ورزشکاران این رشته درآمد خوبی ندارند و بعضی از آنها مثل احسان مجبورند در خارج از ایران مشت بزنند و در کشورهای همسایه وارد رینگ شوند. با این حال وقتی پای ایران و افتخار‌آفرینی برای ایران به میان می‌‌آید، روزبهانی مثل خیلی از ورزشکاران دیگر بی‌خیال پول‌ کشورهای دیگر می‌شود و فقط برای کشورش مشت می‌زند.

نمونه‌‌اش همین مسابقات کسب سهمیه المپیک در لیگ ستارگان جهان. «قید پول قزاقستانی‌ها را زدم، آن‌هم فقط به این دلیل که می‌خواستم ایران نماینده‌ای در لیگ ستارگان داشته باشد و سهمیه المپیک را کسب کند.»

روزبهانی در این گفت‌وگو از همه چیز و همه کس حرف زد. از نامهربانی‌هایی که با او شده تا وعده‌های واهی که خیلی از مسئولان در طول این سال‌ها داده‌اند. با این حال روزبهانی یک هدف بزرگ دارد‌؛ اینکه در رینگ المپیک بجنگد و برای ایران حتی اگر شده یک مدال برنز بگیرد.

اصلاً چطور شد که احسان روزبهانی بوکسور شد؟ این همه رشته ورزشی و…

من بچه شیطانی بودم. خیلی زیاد. همه عزا می‌گرفتند وقتی مهمانی می‌رفتیم. برادر من بوکسور بود و دو دوره طلای کشوری دارد. او به باشگاه می‌رفت و من هم همراهش می‌رفتم. وقتی برمی‌گشتم خانه، خیلی زود خوابم می‌برد. به همین دلیل همه خوشحال بودند از اینکه من خوابیده‌ام. خانواده، برادرم را تشویق می‌کردند که احسان را همراه خودت به باشگاه ببر! می‌خواستند از دست من راحت شوند. گذشت و گذشت تا اینکه سال ۸۳ من در نخستین مسابقه جوانان تهران شرکت کردم. البته آن زمان سن من کافی نبود ولی پارتی‌بازی کردم و در مسابقات شرکت کردم. آن زمان سه نفر را زدم و به اردو دعوت شدم. اوایل خیال می‌کردم همه چیز الکی است. از سال ۸۴ یواش یواش وارد مسابقات باشگاهی، تهران، قهرمانی کشور، مدال طلا، دعوت به اردوی جوانان، انتخابی و فیکس شدن در تیم‌ملی شدم. مسابقات هندوستان سال ۲۰۱۱ نخستین تجربه خارجی من بود. اولین سفرم بود. اولین کسی هم بودم که تنها به سفر رفتم. آن زمان ویزای من نیامده بود و بچه‌ها همه رفتند و من کارم شده بود گریه کردن. خیلی تلاش کردم. به خاطر اینکه وزنم را نگه دارم در خانه طناب می‌زدم اما همزمان گریه هم می‌کردم. تا صبح شد و برای من هم بلیت گرفتند. رفتم و اولین بازی‌ام با کاپیتان هندوستان بود. به خاطر اتفاقاتی که افتاده بود عقده‌ای شده بودم. آن مسابقه را ۴۲ بر ۲۰ بردم و شدم پرامتیاز‌ترین بازیکن مسابقات اما بازی فینال را به قزاق باختم، چون تجربه نداشتم.

راهکار بهتری برای مهار تو در خانه نبود؟ کتک زدن و…

اصلاً، هر جا می‌رفتم می‌گفتند احسان آمد. حتماً یک اتفاقی می‌افتاد. یا خودم آسیب می‌دیدم یا دیگران.

در مدرسه چطور؟

هر روز دعوا بود.

پس حسابی دعوایی بودی که بوکسور شدی؟

آن موقع که عشق فقط دعوا بود. البته آن زمان که بوکس بازی نمی‌کردم اما دعوا همیشه بود.

و حتماً نمره انضباطت صفر؟

نه بابا. با همه ناظم‌ها رفیق بودم و همیشه ۱۹ یا بیست می‌گرفتم!

دَرسَت چطور بود؟

کلاً در درس و مدرسه ضعیف بودم اما الان در مقطع کاردانی، معماری می‌خوانم.

چرا معماری؟

چون همه ورزشکاران رفتند سمت تربیت بدنی. حالا دور از شوخی، معماری رشته دوران دبیرستانم بود.

درباره لیگ ستارگان حرف بزن. جایی که نخستین سهمیه المپیک را برای ایران گرفتی. تو ۴ تا بازی کردی. فکر می‌کنی کدام یک از بازی‌ها سخت‌تر بود؟

من تلاش زیادی کردم اما همه بازی‌ها سخت بود. ۸ راند بوکس بود و نمی‌شود گفت کدام سخت بود. حریفان همه خوب بودند و جزو ۸ نفر ستارگان جهان. بهتر است بگویم که بازی آسانی نداشتم. در این مسابقات فقط باید آماده باشی. یک ذره پایت بلغزد ناک‌اوت می‌شوی.

قرعه‌کشی مسابقات…

اصلاً خودم هم نمی‌دانم. فقط این را درک کردم که بازی اول و بازی سوم خیلی مهم است. اگر بازی اول را می‌باختم معلوم نبود چه بلایی سرم می‌آمد. من فقط رفتم و مبارزه کردم. حتی کادرفنی هم از سیستم این بازی‌ها سر درنیاوردند. نمی‌دانم چرا این قدر پیچیده بود.

این روزها چه اتفاق‌هایی دارد در بوکس می‌افتد؟آن از داوری‌هایش و این هم از قرعه‌کشی مسابقات اما در کل برای تو خوب بود.

من فقط یک باخت در این مسابقات داشتم. آن هم مقابل حریف روس که من را بازاندند. این بوکسور روس در دو بازی آخر خودش ناک‌اوت شد. آن هم مقابل حریفانی که من آنها را برده بودم. در بوکس مافیا وجود دارد و شرط‌بندی زیاد می‌شود.

حتی در بوکس آماتور؟

بوکس آماتور که دست قزاق‌هاست. آنها نفوذ زیادی دارند. آنقدر که در بازی علی مظاهری، او را برنده کردند! چون اگر حریف اردنی می‌آمد بالا برای قزاق‌ها بد می‌شد.

خود علی هم این را می‌داند؟

روشن است. حتی مادربزرگ من هم فهمید این موضوع را. او می‌گفت چطور این اتفاق افتاد. مادربزرگم می‌گفت از این ورزش بیا بیرون که فایده‌ای ندارد.

پول و درآمد چطور؟

من هرچه تا امروز درآورده‌ام از حضورم در مسابقات قزاقستان است. در ایران چیزی درنیاوردم. قبل از اینچئون شش ماه حقوق یک میلیونی دادند که…

بعید است که این رقم حتی برای تغذیه شما هم کافی باشد.

هزینه ورزش حرفه‌ای زیاد است. این یک میلیونی که می‌دادند هیچ چیز نیست. ورزشکار قزاق ماهی ۷ هزار دلار می‌گیرد. خانه و ماشین هم دارد. در همین مسابقات ستارگان جهان، من ماهی ۱۰ هزار دلار قزاقستان را ول کردم تا در این مسابقات شرکت کنم. آن‌هم به این دلیل که یک نماینده از ایران باشد. هیچ حقوقی ندارد. حتی فدراسیون ما نمی‌دانست من در چه مقطعی هستم. آنها به من می‌گفتند چرا نمی‌روی قزاقستان؟! آقایان بهرامی‌نژاد و احدی در این مدت خیلی به من کمک کردند. دکتر بهرامی‌نژاد که مثل برادرم است. احدی هم همیشه برای من وقت گذاشته. در بازی اول که کسی نیامد وقتی حریفم را بردم تازه فهمیدند که نه بابا مسابقات سطحش بالا‌تر از این حرف‌هاست. من ازبکستانی را بردم که سوم جهان بود. من فرانسه را بردم که همه را می‌کشد و…

تو در لیگ قزاقستان بازی نکردی. بوکسور قزاق هم در این مسابقات شرکت نکرد و خودش را به لیگ ستارگان رساند. پس اهمیت این مسابقات آنقدر بالا بوده که همه بی‌خیال پول و این چیزها شوند.

خیلی بالا. در این مسابقات فقط رنک‌های یک تا ۸ دنیا را دعوت می‌کنند.

رنکینگ تو زمانی که به این مسابقات دعوت شدی چند بود؟

من رنک ۵ بودم اما حالا در رتبه اول قرار دارم.

تو در این دو، سه سال اخیر رشد فوق‌‌العاده‌ای کردی اما همچنان یک مدال معتبر در کارنامه‌ات کم است. مدالی که می‌تواند ورزش بوکس ما را کاملاً متحول کند.

من این مدال را ندارم اما انشاءا… در المپیک این کار را می‌کنم اما قبول کنید که حتی اگر من این مدال را بگیرم در بوکس هیچ اتفاقی نمی‌افتد. من برای دل خودم و به خاطر مردم این کار را انجام می‌دهم. من در مسابقات جهانی قزاقستان مدال را در گردن خودم می‌دیدم اما کتفم شکست و نتوانستم در این مسابقات شرکت کنم.

این روحیه‌ات خیلی خوب است که همیشه خودت را برنده می‌دانی.

در المپیک لندن تنها کسی که قول مدال داد من بودم اما همه دیدند که حقم را چطور خوردند.

فکر نمی‌کنی با این شرایط بهتر است این‌طور فکر کنی که وقتی وارد رینگ می‌شوی بازی برای تو از امتیاز ۵ شروع شود؟ ممکن است روزی به این قدرت برسی؟

من نمی‌گویم می‌رسم اما همیشه در مسابقات فقط برای پیروزی بازی کرده‌ام.

اما اگر در مسابقه با قزاق‌ها فرق بین پیروزی و شکست فقط دو مشت باشد، این دو مشت یا دو امتیاز را ممکن است به تو ندهند.

من روز دوشنبه افتخار این را داشتم که پذیرای محمد بنا، حمید سوریان و خیلی از بزرگان باشم. آقای بنا از من پرسید بازی آخرت چه شد؟ به ایشان گفتم بازی آخر اینقدر استرس داشتم که نمی‌توانستم نفس بکشم. دکتر بهرامی‌نژاد ترسیده بود. برای اینکه خودم را آرام کنم نیم ساعت رفتم داخل سالن و با هدفون داخل گوش، تماشاگران و رینگ را تماشا کردم. بعد از نیم ساعت گفتم آماده می‌شوم و می‌روم داخل رینگ. با خودم گفتم یا می‌برم یا می‌برم! من رفتم و شش بر دو بازی را بردم. ۸ راند بوکس برایم سخت بود. تا به حال ۸ راند بوکس نکرده بودم. بعد از راند ۵ فقط تابلو را نگاه می‌کردم و خدا را شکر که بردم.

اما در المپیک سه راند است. خیلی دوست داریم که اگر به حریف قزاق برخورد کردی طوری شود که بگوییم به داوری باخت.

دیگر نمی‌گذارم داور حقم را بخورد. سه هفته پس از المپیک من رفتم قزاقستان. خود قزاق‌ها به من می‌گفتند تو نباختی. خودم هم می‌گویم نباختم. وقتی چیزی که روشن است دیگر چه دلیلی است آن را مطرح کنم. داوری است دیگر. این بار قرار شده وقتی با او بازی می‌کنم دیگر دستکش نپوشم و بروم دستش را بگیرم بالا تا برنده اعلام شود.

موهایت همیشه کوتاه است. این به خاطر ترساندن حریفان است یا…

من مدل موهایم همین است. کچلی به من می‌‌آید. خودم هم دوست دارم.

نسبت به تحریک حریف تأثیری ندارد؟

نه اما من هجومی بوکس می‌کنم که همه حریفانم می‌ترسند.

در بچگی بوکس هم تماشا می‌کردی؟

من همین الان هم بوکس نمی‌بینم. حتی بوکس حریفانم را. دوست ندارم.

چرا؟

دوست ندارم. من یک بار دیدم و پس از آنالیز کردن گفتم حریف قزاق را می‌برم. رفتم در رینگ و همه آنالیز‌هایی که کرده بودیم برعکس شد. حریف من اصلاً آن طوری بوکس نکرد. در تمرین سرمربی می‌گفت این کار را بکن و آن کار را نکن.

پس این نشان می‌دهد که آنها هم از این آنالیزها استفاده می‌کنند.

خود قزاق‌ها با زور هم که شده در سالن کنفرانس فیلم می‌گذارند و بازی‌ها را آنالیز می‌کنند اما من خوشم نمی‌‌آید و مدام در اینترنت بودم. من زندگینامه محمد علی کلی و تایسون را خوانده‌ام. آن‌هم فقط در حدی که کمی در موردشان بدانم.

احسان روزبهانی تا چه زمانی به بوکس ادامه می‌دهد؟

فعلاً که می‌خواهم بروم بوکس حرفه‌ای و پول دربیاورم. پول در بوکس حرفه‌ای است.

روزبهانی وارد عرصه سیاست می‌شود؟

نه، ولی دوست دارم وارد سینما شوم.

پیشنهادی برای بازیگری شده؟

نه، اما پیشنهاد می‌شود. دوست صمیمی‌ام محمد‌رضا فروتن است. با حمید آقاگلیان هم دوست هستم.

به نظر فروتن خودش هم بوکسور است؟

بله، خوب هم کار می‌کند. فروتن خیلی مرد است. حامد بهداد هم بوکس کار می‌کند. گلزار هم دوست دارد بوکس کار کند. الناز شاکردوست هم همین‌طور.

حامد بهداد خوب است؟

بله‌؛ استعداد دارد.

پس قرار است مثل سیلوستر استالونه در نقش «راکی» بازی کنی؟

نه، اگر روزی فیلمی هم درست شود، دوست ندارم رزمی باشد. عاشقانه و اجتماعی باشد بهتر است.

زمان زیادی تا المپیک باقی نمانده است. این بار هم روزبهانی قول مدال می‌دهد؟

این بار دیگر این کار را نمی‌کنم. یک بار قول مدال دادم و دیدید که چه شرایطی پیش آمد. من تا امروز با همه حریف‌های خوبم بازی کرده‌ام و آنها را برده‌ام. البته شرایط بوکس آماتور با حرفه‌ای فرق می‌کند. در سه راند باید زود امتیاز بگیری. تا بدنتان گرم می‌شود بازی تمام می‌شود. درست است که بوکس حرفه‌ای سختی‌‌اش دوچندان است اما در این بوکس می‌توانید راحت فکر کنید. زمان زیاد است و می‌توانید به موقع امتیاز بگیرید. انشاءا… همه چیز عوض می‌شود و من هم روزهای خوبی در المپیک خواهم داشت.

مشکل حریف تمرینی‌ات حل شد؟

بله. خدا را شکر یک سری از بچه‌ها مثل آقایان سجاد محرابی، سینا قلندری و علی دهقان زحمات زیادی برای من کشیدند که از همه آنها تشکر می‌کنم. آنها خیلی به من کمک کردند.

برای المپیک چطور؟ مشکلی که وجود ندارد؟

فعلاً که فدراسیون هیچ کاری برای من نکرده است اما از الان به بعد قول‌هایی داده‌اند که قرار است انجام بدهند. باید ببینم مربیان چه تصمیمی می‌گیرند. احدی و بهرامی‌نژاد به من می‌گویند که در چه اردوهایی باید شرکت کنم. البته شاید تا المپیک بروم لیگ قزاقستان بازی کنم. این هم بستگی به شرایط دارد. باید ببینم آیا فدراسیون حقوق خوبی به من می‌دهد یا نه. الان شما احسان حدادی را ببینید. فدراسیون دوومیدانی برای این ورزشکار همه کار می‌کند.

اما آنها فقط همین احسان حدادی را دارند. او مدال نقره المپیک را دارد. شاید تو هم اگر مدال داشتی شرایطت مثل حدادی بود.

مدال و مدال و مدال.

به نظرت پس از برداشتن کلاه، مسابقات بوکس جذاب‌تر نشد؟

عالی. من که خیلی با این اتفاق حال کردم.

احسان روزبهانی دوست دارد روزی مثل کدام بوکسور جهان شود؟

نه محمد علی و نه تایسون. دوست دارم فقط خودم باشم و قهرمان جهان شوم.

احسان! فوتبال را هم دنبال می‌کنی؟

نه، مگر آنها مبارزات من را می‌بینند که من هم فوتبال تماشا کنم؟ اما چند تا دوست و رفیق دارم. مثل آندو، کریم انصاری‌فرد و…

مطالب مرتبط

1. عکس های افتتاحیه المپیک ۲۰۱۶ /رژه کاروان‌ کشورهای مختلف
2. بوکسور یمنی-آمریکایی به خاطر یک ضربه جان خود را از دست داد (+فیلم)
3. اعتصاب والیبالیست های ایرانی در رژه ماراکانا المپیک ۲۰۱۶
4. بیوگرافی آریا نسیمی شاد (شناگر نابغه ایرانی در المپیک) +عکس
5. بیوگرافی نجمه خدمتی (تیرانداز المپیکی)+عکس خانواده و اینستاگرام
6. حقه بازترین ورزشکارهای دنیا +تصاویر
7. اسامی ورزشکاران ایرانی در المپیک ۲۰۱۶ و پارالمپیک
8. بیوگرافی نوشاد و نیما عالمیان (تنیس بازان المپیکی) +عکس
9. بزرگترین “بادمجان” کاشته شده پای چشم یک بوکسور! + عکس
10. بیوگرافی پوریا نوروزیان (تیرانداز المپیکی) +عکس

Ehsan Rouzbahani المپیک 2016 ریودوژانیرو ایرانیان در المپیک 2016 بیوگرافی احسان روزبهانی رشته بوکس قهرمان بوکس جهان همسر احسان روزبهانی ۱۳۹۵-۰۵-۱۷

مدیر

معروفترین لژیونرهای ایرانی در کسب‌ و‌ کار های مهم جهانی + عکس و بیوگرافی

جهاني شدن اقتصاد نه فقط توانسته كشورها را در بهره بردن از مزيت نسبي يكديگر ياري كند، بلكه به واسطه جابه‌جایي نيروي كار مجرب بين كشورها نقش مهمي در نماياندن توانایي سرمايه‌هاي انساني در مناطق مختلف جهان ايفا كرده است. ايرانيان مهاجر نيز از اين امر مستثني نبوده و توانسته‌اند به واسطه توانایي‌هاي بالاي خود به كسب رده‌هاي مهم مديريتي در كشورهاي مهاجرپذير نائل آيند.

در اين گزارش كه به بررسي مديران ارشد ايراني در مهم‌ترين شركت‌هاي‌ حوزه فناوري پرداخته شده است، به خلاصه‌اي از رزومه تحصيلي و شغلي اين افراد موفق پرداخته مي‌شود.

نكته مهم در اين گزارش آن است كه ايرانيان فعال در اين عرصه نه فقط به لحاظ آكادميك، بلكه به واسطه تجاري ساختن ايده‌هاي خود نيز از قابليت‌هاي بالایي برخوردار بوده‌اند.

موضوع عدم اتصال يا اتصال ضعيف در حوزه پژوهش‌هاي نظري و مسائل مهم صنعتي كشور از دير باز به‌عنوان يكي از مهم‌ترين ضعف‌هاي بنيادي اقتصاد ايران است كه نه فقط به مهاجرتسرمايه انساني تواناي كشور منجر شده، بلكه به رشد نازل اقتصادي كشور نيز دامن زده است.

دکتر حسین اسلامبولچی متولد 1338 مهندس و مخترعی پرکار است که عمدتا به خاطر نقش برجسته‌اش در شرکت ای‌تی‌اند‌تی (AT&T) بزرگ‌ترین شرکت مخابراتی ایالات متحده، شناخته می‌شود.

اسلامبولچی، نوآور، مخترع و مهندس ایرانی از جمله متخصصان برجسته حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات است که برای مدت دو دهه در بالاترین رده‌های مدیریتی غول مخابراتی ایالات متحده (AT&T) قرار داشته است. او پس از یک دوره موفق کاری در مدیریت بخش تغییرات شبکه، سیستم‌ها و خدمات شرکت AT&T و همزمان با ادغام آن با شرکت SBC مدیریت عاملی یک وب پرتال به نام Divvio را برعهده گرفته است. حسین اسلامبولچی، تا پایان مقطع دبیرستان را در ایران گذراند و دیپلم خود را از ایران گرفت، سپس به آمریکا رفت. با بالاترین رتبه از دانشگاه کالیفرنیا مدارج لیسانس، فوق لیسانس و دکترای خود را در رشته مهندسی برق – مخابرات گرفت.

وی در سال 1365 به این شرکت پیوست، پله‌های ترقی را طی کرد و در نهایت به سمت‌های مدیر ارشد فناوری، مدیر ارشد اطلاعات، رئیس AT&T Labs و رئیس خدمات شبکه‌های جهانی این شرکت منصوب شد و از سال 1382 به بعد نقش مهمی در کمیته‌ عالی اجرایی شرکت ایفا کرد.

دارنده عنوان ابداعگر سال 2001 که پیش از این به افرادی چون توماس ادیسون و آلبرت انیشتین داده شده است.

مدیرعامل سابق شرکت AT &T Labs

رئیس و مدیرعامل یک وب پرتال به نام Divvio

وی تا مدت‌ها فرآیند دگرگونی شبکه‌ها، سیستم‌ها و خدمات ‌ای تی‌ اند‌ تی را رهبری کرده و پس از ادغام این شرکت در SBC در سال 1384 آن را ترک كرد. در زمان جدایی وی از شرکت، نشریه‌ بیزنیس‌ویک او را «بازیگر اصلی حفظ موقعیت ‌ای ‌تی ‌اند‌ تی به‌عنوان رهبر فناوری» دانست و از او به‌عنوان «خیال‌پردازی جسور اما عملگرا» یاد کرد.

دکتر اسلامبولچی سال‌ها به‌عنوان متخصص راهبردهای فناورانه به مدیران ارشد شرکتش خدمت کرد. یکی از پیش‌بینی‌های او این بود که «IP همه چیز را خواهد خورد.» بر همین اساس معماری‌ای را پیشنهاد کرد که تمام خدمات مبتنی بر IP شوند و با یکدیگر و با هر دستگاه مبتنی بر IP دیگری کار کنند. کتابی که وي اخیرا به نام «چشم‌انداز 2020» منتشر کرده، پایه‌های صنعت ارتباطات جهان را برای دو دهه‌ آتی پی‌ریزی کرده است. برخی از افتخاراتی که دکتر اسلامبولچی موفق به دریافت‌شان شده عبارت است از:

• «فرد نمونه»‌ سال 1999 شرکت (بالاترین نشان افتخار در ای‌تی‌اند‌تی)

• «مخترع سال» سال 2001 از سوی تالار مشاهیر مخترعین نیوجرسی

• ثبت بیش از 900 حق اختراع تا سال 2005

درآمد وی در زمان ترک ای‌تی‌اند‌تی حدود 6 میلیون دلار در سال بود!

از دید او محیط کار باید ویژگی‌های خاصی داشته باشد. او می‌گوید: ما باید مکانی ایجاد کنیم که نیروی جاذبه عظیمی داشته باشد، تا بتواند کارکنان را اول صبح به سر کار بکشاند و دم غروب رهایشان کند؛ جایی که جوی الکترومغناطیس داشته باشد.

موفقیت‌های دکتر اسلامبولچی در زمینه‌های برنامه‌ریزی و نقش‌های موثر وی در عرصه تکنولوژی موجب شد تا هفته نامه بیزنس ویک در اواخر سال 2005 او را به‌عنوان یک پیشتاز عرصه تکنولوژی معرفی كند. وی همچنین در طول سال‌های 2001 تا 2005 در فهرست رهبران برتر سیاست‌های اجرایی تکنولوژی قرار گرفت. وی اخیرا کتابی با عنوان چشم‌انداز 2020 درباره اساس و برنامه‌ریزی صنعت ارتباطات منتشر کرده است. دکتر اسلامبولچی همچنین طی مدت فعالیت خود به‌عنوان رئیس و مدیرعامل AT&T Labs با گروهی از بهترین دانشمندان و مهندسان جهان در تغییر میراث شبکه‌های اطلاعاتی نقش ویژه‌ای داشت.

دکتر اسلامبولچی تاکنون بیش از یک هزار حق ثبت ابداع را به خود اختصاص داده و همین موضوع باعث شده که از سوی انجمن مخترعان و ابداعگران نیوجرسی به‌عنوان ابداعگر سال 2001 معرفی شود؛ عنوانی که پیش از این به افرادی چون توماس ادیسون و آلبرت انیشتین داده شده است.

دکتر اسلامبولچی، به‌عنوان «مدیر ارشد تکنولوژی» در شرکت AT&T خدمت کرد و در ایجاد و اجرای استراتژی فناوری‌های شرکت نقش اساسی داشت. علاوه‌بر هدایت مدیریت فناوری شرکت AT&T، وی به‌عنوان «رئیس آزمایشگاه‌های این شرکت» رهبری تیمی از بهترین مهندسان و دانشمندان جهان را بر عهده داشت. وی از اولین کسانی بود که که به نقش بنیادین «فناوری اینترنت» در شکل‌دهی به تمامی سرویس‌های ارتباطی پی برد و نوشته‌ها و فعالیت‌های وی به تحقق این ایده در سطح دنیا کمک کرد.

کتاب جدید او با عنوان چشم‌انداز 2020 جهت‌گیری پایه‌ای صنعت ارتباطات در سال‌های آینده را پیش‌بینی می‌کند. وی سابقا عضو هیات‌مدیره شرکت‌های NAB و Wytec بوده است و در حال حاضر علاوه‌بر اینکه مدیرعامل شرکت Divvio است در هیات‌مدیره شرکت Litescape عضویت دارد. همچنین در سال 2002 وی عنوان برجسته‌ترین جایزه فنی تاریخ شرکت AT&T را از آن خود کرد.

حسین اسلامبولچی از سوی انجمن مخترعان و ابداعگران نیوجرسی به‌عنوان ابداعگر سال 2001 معرفی شد. عنوانی که پیش از این به افرادی چون توماس ادیسون و آلبرت انیشتین داده شده است.

امید کردستانی در سال 1963 در شهر تهران به دنیا آمد و در همین شهر بزرگ شد. او در یک مدرسه کاتولیک ایتالیایی که بر آموزش و مهارت‌های زبان تاکید داشت، تحصیل کرد و در 14 سالگی پس از مرگ پدرش به سن خوزه در ایالت کالیفرنیا نقل مکان کرد. کردستانی مدرک مهندسی برق خود را از دانشگاه دولتی سن خوزه اخذ کرد و به‌عنوان مهندس در شرکت هیولت پاکارد مشغول به‌کار شد.

سال‌ها بعد برای گرفتن مدرکی در حوزه تجارت به دانشگاه استنفورد رفت و در سال 1991 مدرک ام بی‌ای گرفت.

امید کردستانی در زمینه امور تجاری و فناوری‌های پیشرفته مصرفی، سال‌ها تجربه دارد. برای مثال او در شرکت پیشرو نت اسکیپ سمت‌های ارشد داشته و تا 16 آوریل سال 2009 معاون ارشد رئیس شرکت گوگل در حوزه فروش‌های بین‌المللی و عملیات‌ها بود. او در ماه مه‌سال 1999 به‌عنوان یازدهمین کارمند به گوگل پیوست و رهبری تیم توسعه و اجرای مدل تجاری اولیه گوگل را برعهده داشت.

کردستانی در تلاش‌هایی که برای درآمدزایی بین‌المللی گوگل انجام می‌شد، نقش داشت و در سازمان فروش این شرکت در اداره امور روزانه مسوولیت‌هایی بر عهده داشت. تلاش‌های او و دیگران سبب شد شرکت گوگل یعنی بزرگ‌ترین موتور جست‌وجوگر اینترنتی به یک شرکت تبلیغات اینترنتی برتر تبدیل شود و تنها در مدت 18 ماه بیش از 100 هزار آگهی‌دهنده به آن جذب شوند. او همچنین معاون رئیس توسعه تجاری و فروش بود و باعث شد درآمد سالانه وبسایت نت اسکیپ طی 18 ماه از 88 میلیون دلار به بیش از 200 میلیون دلار افزایش یابد.

او کار خود را در شرکت نت اسکیپ به‌عنوان مدیر فروش آغاز کرد و طی چهار سالی که در این سمت بود، روابط بسیار خوب با شرکت‌های آمازون، آمریکن آنلاین، سیتی بانک، تراولوسیتی، اینتل، ایی بی، اینتوییت و اکسایت برقرار کرد. کردستانی قبل از کار در نت اسکیپ سمت‌هایی در زمینه‌های بازاریابی، مدیریت محصول و توسعه تجاری در شرکت 3DO، Go Corporation و هیولت پاکارد بر عهده داشت.

در شماره 8 مه ‌هفته‌نامه تایم، امید کردستانی یکی از 100 شخصیت تاثیرگذار جهان در آن سال نامیده شد. او یکی از ثروتمندترین ساکنان کارولینای شمالی است. نشریه سن خوزه ثروت او را 9/1 میلیارد دلار تخمین زده است. او در سال 2007 شخصیت ایرانی جایزه پرشین انتخاب شد. کردستانی یکی از بنیان‌گذاران بنیاد جامعه پارسا، یک جامعه ایرانی بشردوستانه و کارآفرین است.

کردستانی اوایل سال 2013 به عضویت هیات‌مدیره شرکت وودافون انتخاب شد. گرارد کلایستمرلی رئیس گروه وودافون در این باره می‌گوید: «کردستانی سابقه‌ای درخشان به‌عنوان یک رهبر تجاری و فردی نوآور در حوزه فناوری دارد و من از حضور او در هیات‌مدیره شرکت بسیار خوشحالم.»

امروزه گوگل یکی از شرکت‌های برتر اینترنتی است و قیمت سهام آن در بورس آمریکا رشدی قابل ملاحظه داشته است. همچنین به‌دلیل تلاش‌هایی که امید کردستانی و دیگر اعضای تیم مدیریت گوگل داشته‌اند و همواره به رشد و ارتقای خدمات این شرکت فکر کرده‌اند، شرکت گوگل اکنون انواع خدمات مالی را نیز ارائه می‌کند و برترین موتور جست‌وجوی اینترنت است و به همین دلیل پربیننده‌ترین سایت شبکه اینترنت است. در شبکه اینترنت موتورهای جست‌وجوگر دیگری هم وجود دارد؛ اما فراگیر بودن امکانات و خدماتی که گوگل ارائه می‌کند سبب شده این شرکت برتر باشد.

‌هفته‌نامه تایم، امید کردستانی را یکی از 100 شخصیت تاثیرگذار جهان نامید. او یکی از ثروتمندترین ساکنان کارولینای شمالی است. نشریه سن خوزه ثروت او را 9/1 میلیارد دلار تخمین زده است.

ماریا خرسند سال ۱۳۳۶ (۱۹۵۷میلادی) در شهر ساری متولد شد. در پانزده سالگی به لس آنجلس آمریکا رفت. فوق لیسانس مهندسی کامپیوتر را از دانشگاه فولرتون کالیفرنیا گرفت و در هنگام تحصیل در این دانشگاه با همسر سوئدی خود آشنا شد و پس از ازدواج با او، در سال ۱۹۸۷ میلادی به سوئد مهاجرت کرد. او مدت زیادی در شرکت سونی اریکسون مشغول به‌کار بود.

خرسند، یکی از مدیران مشهور صنعت فناوری اطلاعات جهان است. هر چند ایرانی‌ها در میان مدیران رده بالای صنعت فناوری اطلاعات زیاد هستند، اما خرسند یکی از بلندپایه‌ترین و در عین حال معدود زنان ایرانی فعال در این رشته است. ماریا خرسند چندی پیش به مدیرعاملی شرکت مشهور تولید سخت‌افزار دل (Dell) در سوئد منصوب شد؛ اما این بانوی ایرانی پیش از این مناصب بالاتری در صنعت فناوری اطلاعات جهان را نیز در اختیار داشته است. خانم خرسند مدیرعامل شرکت تحقیقات فناوری SP است و از سال 2004 رئیس بازارهای مالی در شرکت فناوری OMX است. او همچنین از سال 2001 رئیس بخش لایسنس تکنولوژی اریکسون بوده است. خرسند در شرکت فناوری OMX به‌عنوان مدیرعامل لایسنس تکنولوژی اریکسون و مدیرعامل شرکت دل خدمت کرده است. او همچنین عضو هیات‌مدیره اين شركت بوده است.

امروز دیگر همه با تکنولوژی بلوتوث آشنا هستند و کمتر گوشی تلفن همراه یا ابزار دیجیتالی دیگری در جهان ساخته می‌شود که به این فناوری مجهز نباشد. ماریا خرسند در زمان مدیریت خود در شرکت اریکسون سوئد، ریاست این پروژه بزرگ را بر عهده داشت و در واقع بنيان‌گذار تکنولوژی بلوتوث محسوب می‌شود. خرسند در پاسخ به اینکه چه چیزی باعث شد او به مدیریت پروژه بلوتوث برسد، می‌گوید: «کسی چیزی در این مورد به من نگفت؛ اما گمان می‌کنم بلندپروازی و اشتیاق من به دست‌وپنجه نرم کردن با مشکلات در این میان نقش داشته است.» او پیش از آن در چند شرکت نفتی و کامپیوتری آمریکایی چون شرکت نفتی یونیون کالیفرنیا و شرکت کامپیوتری یونیسیس کار کرده بود و همین مساله باعث شد پس از ورود به سوئد بتواند در شرکت بزرگ اریکسون استخدام شود. هر چند مادر ماریا میل داشت که فرزندانش پس از پایان تحصیل به ایران بازگردند، اما ماریا و خواهرش پس از پایان تحصیل تصمیم به ادامه زندگی در خارج از ایران گرفتند. با این حال ماریا هیچ‌گاه هویت ایرانی خود را انکار نکرده است؛ هر چند این مساله در مقاطعی باعث ایجاد مانع بر سر راه پیشرفت شغلی او شده است. برای مثال، ماریا در زمان اقامتش در آمریکا، هنگامی‌که برای مصاحبه به یکی از شرکت‌های طرف قرارداد وزارت دفاع آمریکا رفته بود، پس از آنکه در فرم استخدامی ملیت خود را ایرانی ذکر کرد، به آرامی و بی‌سر و صدا از پروسه استخدام کنار گذاشته شد. بیرگیتا بولین، رئیس هیات مدیره شرکت تحقیقات فنی SP که در سال 1920 تاسیس شده است از انتصاب خانم خرسند به سمت مدیریت عاملی این شرکت بسیار خشنود بود و اعلام کرد سابقه فعالیت‌های بین‌المللی خانم خرسند و تجربه فراگیر او در این صنعت و نیز توانایی‌های رهبری وی در دوران‌ تغییر تاثیری بزرگ بر عملکرد آینده شرکت در حوزه توسعه تحقیقات و فناوری خواهد داشت. در این دوران که همه چیز در حال جهانی شدن است تحقیقات و جایگاه برتر در حوزه فناوری اهمیت بالایی دارد. شرکت تحقیقاتی SP در 6 حوزه یعنی انرژی، تکنولوژی اطلاعات و مخابرات، علوم حیات، ریسک و امنیت، محیط‌زیست و حمل‌ونقل فعالیت می‌کند. این شرکت در حوزه‌های مهم یادشده به فعالیت تحقیقاتی و توسعه‌ای مشغول است و نتایج تحقیقات خود را در اختیار شرکت‌ها و صنایع قرار می‌دهد تا به ابزارهای کاربردی و عملی تبدیل شود. درحقیقت شرکت SP حلقه ارتباطی بین دانشگاه و صنعت است. این شرکت نتایج تحقیقات خود را به صنایع منتقل می‌کند و صنایع با استفاده از آنها راه‌حل‌های کارآ برای افزایش رقابت‌پذیری پیدا می‌کنند. طی سال‌هایی که خانم خرسند در سمت مدیریت عاملی شرکت بوده، این شرکت در مسیر نوآوری و توسعه با سرعت حرکت کرده و ارزش افزوده بالایی برای صنایع به‌وجود آورده است. از دید خانم خرسند کمک به شرکت‌های کوچک و متوسط که قلب نوآوری و خلاقیت هستند زمینه را برای افزایش رقابت‌پذیری اقتصاد فراهم می‌کند.

ماریا خرسند در زمان مدیریت خود در شرکت اریکسون سوئد، ریاست پروژه بزرگ بلوتوث را بر عهده داشت و در واقع بنيان‌گذار تکنولوژی بلوتوث محسوب می‌شود.

پیر امیدیار متولد ۲۱ ژوئن ۱۹۶۷ در پاریس، بنیان‌گذار و رئیس ایرانی-آمریکایی سایت حراج ايی‌بی (ebay) است. امیدیار در سال ۱۹۶۷ در پاریس به دنیا آمد و نام مادرش الهه میرجلالی (امیدیار) است. 6 ساله بود که با خانواده‌اش به مریلند آمریکا رفت و در ۱۴ سالگی با نوشتن دومین برنامه رایانه‌ای برای کتابخانه مدرسه پا به دنیای برنامه نویسی گذاشت. وی دانش آموخته دانشگاه توفتس است. پس از به دنیا آمدن او پدرش براى تحصیل در رشته فیزیک عازم مریلند آمریکا شد تا در دانشگاه جان‌هاپکینز رشته محبوبش را دنبال کند.

امیدیار همچنین در فهرست میلیاردرهای آمریکایی رتبه 54 را به‌دست آورده است. وی را به‌عنوان میلیاردر ایرانی الاصل و البته ثروتمندترین و پولدارترین ایرانی فرض می‌کنند، گرچه این موضوع به صورت صریح اعلام نشده است.

او که در 6 سالگی به آمریکا رفته و در واشنگتن سکنی گزیده است، از همان ابتدا به رایانه علاقه زیادی داشت که همین علاقه منجر به فارغ‌التحصیل شدن او در رشته علوم رایانه از دانشگاه توفتس شد. امیدیار در 28 سالگی در تعطیلات طولانی پایان هفته، کدهای رایانه‌ای اولیه‌ای را که در نهایت منجر به راه‌اندازی سایت معروف ebay شد، نوشت؛ سایتی که در حال حاضر ده‌ها میلیون کاربر به آن مراجعه می‌کنند. امیدیار به‌رغم مشابهت در رفتار به بیل‌گیتس برخى ویژگى‌هاى جالب دارد. غالبا لباس ساده به تن دارد و در اغلب عکس‌هایى که از وى به چاپ مى‌رسد، کراوات و کت و شلوار نپوشیده است. پیراهن معمولى و کاپشن چرمى ظاهرا لباس‌هاى محبوبش هستند. در سایت اینترنتى شخصى خویش که در آن با مخاطبان و علاقه‌مندان پیغام رد و بدل مى‌کند، خودش را چنین معرفى کرده است: «من بیشتر عمرم فردى طرفدار تکنولوژى بوده‌ام. اگر چه شهرتم به واسطه ابداع ebay است، اما سعى‌ام بر آن است که دنیا را به مکانى بهتر بدل کنم.»

امیدیار در حال حاضر ثروتمندترین فرد ایرانى است و اخیرا در فهرست ثروتمندترین ساکنان آمریکا هم رتبه 54 را به خود اختصاص داده است.

پير امیدیار که به همراه پدر و مادرش به آمریکا رفته بود طى دوران دبیرستان عاشق رایانه شد. بالاخره هم توانست در سال ۱۹۸۸ در رشته رایانه از دانشگاه توفتس فارغ‌التحصیل شود. پس از فارغ التحصیلى در شرکت اپل (Apple) سازنده رایانه مشغول به‌کار شد. طى همین دوران با خانمى به نام پاملا آشنا شد و مدتى بعد هم با وى ازدواج کرد. این زوج همانند بیل گیتس و همسرش اعلام کرده‌اند که قصد دارند طى سال‌هاى آینده بخش عمده ثروت خود را خرج کنند. آنها گفته‌اند که تا بیست سال آینده به جز یک درصد از ثروتشان بقیه آن را خرج مى‌کنند.

او چند سال قبل بخشى از ثروت خود را در سایت گوگل که بزرگ‌ترین موتور جست‌و‌جوى دنیا است سرمایه‌گذارى کرد. گوگل سایتی بسیار موفق است و قیمت سهام آن پیوسته افزایش یافته در نتیجه ثروت امیدیار هم از این حوزه در حال بالا رفتن است.

بزرگ‌ترین فروشگاه دنیا رشد شرکت اینترنتیebay و سایت آن به حدى بالا است که امروز دیگر هیچ فروشگاهى را چه در میان سایت‌هاى حراج اینترنتى و چه در میان بزرگ‌ترین فروشگاه‌ها و سوپر مارکت‌هاى جهان نمى‌توان با آن مقایسه کرد. هیچ فروشگاهى را نمى‌توان در دنیا پیدا کرد که میزان خرید و فروش کالا در آن به اندازه این سایت اینترنتى باشد. امروز به‌طور متوسط روزانه ۱۲ میلیون عدد کالا در سایت ebay به فروش مى‌رود. تعداد مشتریان ثبت شده ebay هم ۱۴۴ میلیون نفر است.

به عبارت دیگر ۱۴۴ میلیون نفر از مردم کره زمین مشتریان رسمى و دائم آن محسوب مى‌شوند. یکى از بهترین سال‌هاى امیدیار و سایتش سال ۱۹۹۷ بود که در آن سال بالاترین رشد این فروشگاه اینترنتى به دست آمد. در آن سال همچنین اولین مدیران شرکت منصوب شدند. امیدیار در همین سال هم تصمیم گرفت که براى تداوم رشد شرکتش مدیران با تجربه را وارد ebay کرده و خود نقش مشاور و «رئیس در سایه» را برعهده گیرد. او در تأسیس شرکت یک شریک زیرک هم داشت: جف اسکول. اسکول نیز این دیدگاه امیدیار را قبول داشت که اگر چه ایده وى بسیار خوب بوده اما آنها خود به تنهایى نمى‌توانند در اقتصاد پر رقابت امروز هر کارى را انجام دهند.

این دو مدیرى را به ریاست شرکت خویش برگزیدند که هنوز هم ریاست ebay را برعهده دارد. وى که مگ ویتمن نام دارد اندکى پس از آغاز ریاست خود، توانست در سال ۱۹۹۸ ebay را با موفقیت وارد بورس کند. حضور موفق ebay در بورس ثروت بنیان‌گذار آن یعنى امیدیار را چند برابر کرد. در آن زمان دیگر ایده ساده مرد جوان موجب پدید آمدن بزرگ‌ترین فروشگاه و مرکز حراج دنیا شده

بود. آدام کوهن که براى نوشتن کتاب خود اجازه یافته بود تمامى گوشه‌هاى نادیده شرکت را مورد بررسى قرار دهد، در کتاب خود مصاحبه‌هاى متعددى با امیدیار و تعداد زیادى از پرسنل شرکت انجام داده و حتى نظرات سرمایه‌گذاران را هم جویا شده است. وى در پایان تمامى این اقدامات نتیجه مى‌گیرد که در میان شرکت‌هاى بزرگ دنیا، نهاد اداره‌کننده سایت ebay یکى از کم تنش‌ترین‌هاى آنها است. او یکى از دلایل این امر را نوع نگاه و رفتار مدیریتى امیدیار مى‌داند. وى خود نیز طى مدت تحقیقات خویش به یکى از شیفتگان و طرفداران سرسخت امیدیار و سایت وى بدل شده است. لذا تقریبا تمام کتابش که بیش از ۳۰۰ صفحه است صرف تعریف و تمجید از مرد جوان شده است.

قصه ثروتمندترین ایرانی از کجا شروع شد

همانند بسیارى از داستان‌هاى افراد موفق در رشته اینترنت داستان سایت ebay هم در یک اتاق نشیمن آغاز شد. پیر امیدیار که تخصص وى در زمینه برنامه‌سازى رایانه‌اى است در اوقات فراغت خویش و در اتاق نشیمن خانه‌اش چند سایت اینترنتى را تحت یک مجموعه واحد و با آدرس www.ebay.com گرد آورده و اداره مى‌کرد.

یک بار وقتى که تعطیلات آخر هفته‌اش طولانى شد تصمیم گرفت جایى را براى برگزارى حراج در اینترنت شکل دهد. وى این کار را انجام داد و حاصل کارش را «حراج شبکه» نامید. براى آنکه کارآیى سایت خود را امتحان کند یک دستگاه سوراخ کن لیزرى را که ایراد فنى هم داشت به حراج گذاشت دو هفته بعد این دستگاه به قیمت ۱۴ دلار حراج شد. به این ترتیب اولین کالا در این سایت حراج شد و رسما سایت مذکور آغاز به‌کار کرد.

این اتفاق در سال ۱۹۹۵ روى داد و از آن به بعد چنان رشدى در ebay پدید آمد که وضعیت فعلى آن با شرایط سال ۱۹۹۵ اصلا قابل مقایسه نیست. سایت مذکور پس از شکل گیرى در سال ۱۹۹۵ تا مدتى با همان نام «حراج شبکه» فعالیت مى‌کرد. پس از مدتى امیدیار نامش را تغییر داد و آن را ebay نامید.

ایده تشکیل این سایت به گفته خود امیدیار خیلى ساده و البته ایده‌آلیستى بود: «از طریق اینترنت مى‌توان بازارى کامل و جامع ایجاد کرد که در آن وضعیت عرضه و تقاضا براى همگان شفاف و روشن باشد.» وی در مصاحبه‌اى دیگر مى‌گوید: «مى‌خواستم چیزى متفاوت انجام داده باشم تا هر فرد خود به تنهایى بتواند هم تولیدکننده و هم مصرف‌کننده

باشد.»

به تازگى هم یک نویسنده آمریکایى به نام آدام کوهن کتابى را با عنوان ایی‌بی منتشر کرده که در آن به رموز موفقیت امیدیار و سایت او پرداخته است. به اعتقاد کوهن، امیدیار خیلى زود دریافت که ایده ساده‌اش یعنى همان چیزى که چند سطر بالاتر از آن یاد کردیم مى‌تواند بسیار موفقیت‌آمیز باشد و ثروت کلانى را نصیب وى سازد.

او ابتدا کارش را براى تفریح و سپرى کردن اوقات فراغت انجام مى‌داد اما همین سرگرمى بدل به شرکتى با رشد فوق‌العاده بالا شد. دو سال بعد از آنکه اولین حراج در سال ۱۹۹۵ صورت گرفت، شرکت به حدى رشد کرده بود که روزانه بیش از یک میلیون نفر از سایت ebay بازدید مى‌کردند.

امیدیار در حال حاضر ثروتمندترین فرد ایرانى است و اخیرا در فهرست ثروتمندترین ساکنان آمریکا هم رتبه 54 را به خود اختصاص داده است.

اميديار و همسرش همانند زوج بیل گیتس اعلام کرده‌اند که قصد دارند در سال‌هاى آینده بخش عمده ثروت خود را خرج کنند

پروفسور بیژن داوری در تهران متولد شده است و دکترای خود را در رشته مهندسی الکترونیک در سال 1984 از دانشگاه پلی تکنیک رنسلیر دریافت کرد. سپس به‌عنوان محقق در شرکت IBM مشغول به فعالیت شد. وی در سال 1996 به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین افراد شاغل در شرکت IBM شهرت یافت و مدیریت پروژه‌های خود را در شرکت انجام داد. در سال 1998 به‌عنوان معاون ارشد کمپانی IBM شناخته شد. در سال 2003 به‌عنوان معاون ارشد نسل آینده تکنولوژی معرفی شد.

در حال حاضر پروفسور داوری در IBM در حال ارزیابی و حتی در برخی موارد پیاده‌سازی مواد جدید مثل مس، قطعات سیلیکون روی عایق‌ها و سیلیکون ژرمانیوم به‌منظور استفاده در ساختار تراشه‌ها جهت افزایش بازده، کاهش انرژی تلف شده یا هر دو است. به علاوه این مواد به محققان اجازه می‌دهد تراشه‌های کوچک با توان تلفاتی کمتر بسازند.

شرکت آی بی‌ام بزرگ‌ترین شرکت رایانه‌ای جهان است. این شرکت دارای بزرگ‌ترین خط تولید رایانه و سخت‌افزارهای رایانه‌ای در جهان است. شرکت IBM بیش از 320 هزار کارمند دارد و درآمد سالانه‌اش 96 میلیارد دلار است. دکتر بیژن داوری بیش از 70 مقاله به چاپ رسانده است.

عضو ارشد شرکت آی بی‌ام یک جایگاه انتصابی است که از سوی مدیرعامل این شرکت به افرادی با شرایط خاص داده می‌شود. این سمت معمولا هر سال در ماه مه ‌یا ژوئن به 4 تا 9 نفر داده می‌شود و بالاترین افتخاری است که یک دانشمند، مهندس یا برنامه نویس در شرکت‌ آی بی‌ام می‌تواند کسب کند.

برنامه تعیین عضو ارشد آی‌بی‌ام از سال 1962 توسط توماس واتسون پسر، به‌عنوان راهی برای تشویق خلاقیت در بین متخصصان فنی استثنایی شرکت بنیان گذاری شد. نخستین انتصاب‌ها در سال 1963 صورت گرفت. شرایط احراز این سمت بسیار سختگیرانه است و در آن موفقیت‌های فنی بزرگ در نظر گرفته می‌شود. نامزدهای احراز این سمت نه‌تنها باید پیشینه‌ای از موفقیت‌های بزرگ داشته باشد بلکه ظرفیت ادامه حرکت در این مسیر نیز در آنها دیده شود. فرانسین همیلتون نخستین کسی بود که این جایگاه به او داده شد. به کسانی که در این گروه قرار گیرند امکان تحقیق در حوزه‌های تخصصی خود داده می‌شود. پروفسور بیژن داوری دارای این جایگاه است.

پروفسور بیژن داوری در سال 1998 به‌عنوان معاون ارشد کمپانی IBM شناخته شد. در سال 2003 به‌عنوان معاون ارشد نسل آینده تکنولوژی معرفی شد.

فرزاد ناظم سال ۱۳۴۰ در تهران متولد شد. تحصیلات متوسطه را در دبیرستان البرز گذراند و برای ادامه تحصیل به آمریکا مهاجرت کرد. در آمریکا او موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته علوم رایانه از دانشگاه ایالتی پلی‌تکنیک کالیفرنیا شد.

مهندس فرزاد ناظم فعالیت‌های شغلی خود را در سال ۱۳۶۴ با کار در شرکت‌های SYDIS و Rolm آغاز کرد. خیلی زود به شرکت اوراکل پیوست و طی ۱۰ سال کار در این شرکت توانست در نقش‌هایی چون معاون رسانه‌ای و معاون ارشد بخش وب سرور فعالیت کند. همچنین به‌عنوان یکی از اعضای مدیریت کمیته فروش محصولات فعالیت داشت.

فرزاد سپس در ۱۳۷۵ به یاهو پیوست. به مدت ۱۱ سال مدیر فنی شرکت یاهو بود و به این ترتیب یکی از طولانی‌ترین دوره‌های ابقا در سمت مدیریت در آن شرکت را دارا است. وی سال ۱۳۸۶ از سمت‌اش در یاهو کناره‌گیری کرد.

در میان تمامی سایت‌های ارتباطی موجود، دو سایت یاهو و گوگل که از رقبای جدی و دیرین یکدیگر به شمار می‌روند، هر روز با به‌کارگیری روش‌های جدید و روش‌های آسان برای دستیابی کاربر به اطلاعات مورد نیازشان گام دیگری جهت سبقت گرفتن از حریف برمی‌دارند.

سایت یاهو در حال حاضر به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازارهای اطلاعاتی و تجاری مشغول به فعالیت است. اما این حجم بالای فناوری و ارائه خدمات تنها با تلاش متخصصان زبردست میسر شده است. متخصصانی که از ملیت‌ها و نژادهای مختلف براي رشد و شکوفایی دهکده جهانی دست به دست هم داده‌اند. یکی از این متخصصان فرزاد ناظم است.

مهندس فرزاد ناظم دارنده مدرک مهندسی کامپیوتر از دانشگاه پلی‌تکنیک کالیفرنیا که از ژانویه سال ۲۰۰۲ رسما مدیریت فنی سایت یاهو را در اختیار گرفته است. مهندس ناظم از سال ۱۹۸۵ فعالیت حرفه‌ای خود را در شرکت SYDIS آغاز کرد. در این مدت بر اثر شایستگی‌های فراوانی که از خود به نمایش گذاشت، توانست به سرعت پله‌های ترقی را طی کند و به مدارج مدیریتی دست یابد.

در همین سال به شرکت بزرگ اوراکل پیوست و در مدت 10 سالی که در این شرکت فعالیت می‌کرد، توانست سمت معاونت رسانه‌ای این شرکت را از آن خود کند و علاوه‌بر آن در دو نقش مسوول تقسیمات سرور شبکه‌ای و همچنین به‌عنوان یکی از اعضای مدیریت کمیته فروش محصولات ظاهر شود.

در شرکت یاهو در کمتر از یک‌سال بنا به تشخیص مدیران یاهو، ناظم به بخش فنی سایت منتقل شد و در کمتر از یک‌ماه این بار نیز توانست با تخصص خود مدیریت آن بخش را برعهده گیرد. در این سمت او مسوولیت رسیدگی به کلیه امور مربوط به فعالیت‌های سایت، ارائه خدمات و مسائل فنی آن را برعهده داشت.

به عقیده بسیاری از همکاران ناظم، عامل اصلی موفقیت‌های او اتکا به نیروی بشری برای انجام تمامی امور است. او بر این باور است که اگر عده‌ای که در یک مکان مشغول به‌کار هستند تمام توان خود را به‌کارگیرند، به‌طور قطع می‌توانند به تمام اهداف خود دست یابند. به همین دلیل است که ناظم به هر بخشی وارد می‌شود، فورا به مدارج بالا دست می‌یابد و به خوبی می‌تواند سکان هدایت اعضای تیم را در اختیار گیرد.

چند سال بعد، یعنی در ژانویه سال ۲۰۰۲ اخبار رسمی حکایت از سمت جدید مهندس ناظم در سایت یاهو داشت: او مسوولیت نهایی فنی این سایت را برعهده گرفت و فعالیت قبلی خود را گسترده‌تر کرد.

در این سمت او با به‌کارگیری تیم‌های تخصصی قوی که اکثرا زیر نظر خود او آموزش دیده بودند، سعی دارد تا با تمام توان یاهو را به‌عنوان قدرت اول دنیای اینترنت به کاربران بشناساند و در این مسیر از هیچ تلاش علمی و تخصصی دریغ نمی‌کند.

نکته جالب در مورد فعالیت‌های او در این بخش این است که او قصد دارد تنها با کمک تیم‌های تخصصی خودش و نه دخالت سرمایه‌گذاران مختلف در این راه به مقصد برسد و عقیده دارد که دخالت دیگران که از تخصص کافی برخوردار نیستند، سبب کاهش سرعت رشد خواهد شد. این باور او اگر چه به مذاق بسیاری از حامیان مالی سایت خوشایند نبوده است، اما روحیه خستگی‌ناپذیر این مدیر شایسته باعث شده تا همچنان مدیران یاهو از او به‌طور کامل حمایت کنند.

فرزاد ناظم در ۱۳۷۵ به یاهو پیوست. به مدت ۱۱ سال مدیر فنی شرکت یاهو بود و به این ترتیب یکی از طولانی‌ترین دوره‌های ابقا در سمت مدیریت در آن شرکت را دارا است. وی سال ۱۳۸۶ از سمت‌اش در یاهو کناره‌گیری کرد.

لطفعلی عسگرزاده، مشهور به لطفی‌زاده بنیان‌گذار منطق فازی و استاد دانشگاه برکلی در کالیفرنیا است. پروفسور لطفعلی عسگرزاده در سال 1921 در شهر باکو در جمهوری آذربایجان به دنیا آمد. مادرش یک پزشک روس و پدرش یک خبرنگار ایرانی بود که در آن زمان به دلایل شغلی در باکو به سر می‌برد. او در 10 سالگی همزمان با حکومت دیکتاتوری استالین در اتحاد جماهیر شوروی سابق و در اثر شیوع قحطی و گرسنگی سراسری در سال 1931، به همراه خانواده مجبور به مراجعت به خانه پدری‌اش به ایران شد و در شهر تهران زندگی جدیدی را شروع کرد.

لطفی‌زاده در کالج البرز تهران (دبیرستان فعلی البرز) تحصیلات متوسطه را به پایان رساند و در امتحانات کنکور سراسری، مقام دوم را کسب کرد. او در سال 1942 رشته برق و الکترونیک دانشگاه تهران را با موفقیت به پایان رساند و طی جنگ دوم جهانی برای ادامه تحصیلات به آمریکا رفت و دوره فوق لیسانس مهندسی برق را در انستیتو تکنولوژی ماساچوست، MIT، واقع در شهر بوستون طی کرد. پس از آن دانشگاه کلمبیا در نیویورک را انتخاب کرد و سرانجام در سال 1949 موفق به دریافت درجه دکترای خود از این دانشگاه شد.

پرفسور لطفی‌زاده مشاغل علمی افتخاری متعددی را قبول کرده است که از میان آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: استاد افتخاری رشته مهندسی برق دانشگاه پلی تکنیک ماساچوست MIT در سال 1968، دانشمند و محقق ممتاز آزمایشگاه تحقیقاتی شرکت آی‌بی‌ام IBM در کالیفرنیا در سال‌های 1977، 1973و 1968، دانشمند مدعو در مرکز مطالعات زبان و اطلاعات دانشگاه استنفورد کالیفرنیا در فاصله سال‌های 1978-1988.

در سال 1959، پرفسور لطفی زاده کار تمام وقت خود را با سمت استادی در دانشکده مهندسی برق دانشگاه کالیفرنیا در برکلی شروع کرد. در فاصله سال‌های 1968ـ1963، وی ریاست دانشکده مهندسی برق دانشگاه کالیفرنیا را در برکلی عهده‌دار بود. اگرچه پرفسور لطفی‌زاده در سال 1991 بازنشسته شد، ولی همچنان فعالیت‌های علمی ایشان در دانشگاه کالیفرنیا ادامه دارد و به صورت مستمر در کنفرانس‌ها، سمینارها در شهرهای مختلف جهان شرکت کرده و سخنرانی می‌کنند. در حال حاضر پرفسور لطفی‌زاده به‌عنوان استاد ممتاز مهندسی برق، مدیریت مرکز نرم‌افزار کامپیوتری دانشگاه برکلی را عهده‌دار است. این مرکز بیش از 2 هزار نفر عضو دارد و 100 موسسه علمی به آن وابسته هستند.

تا سال 1965، تحقیقات پرفسور لطفی‌زاده عموما در زمینه نظریه سیستم‌ها و تجزیه و تحلیل نظریه تصمیم‌ها مشغول فعالیت بود. در آن سال، وی تئوری و منطق فازی

Fuzzy Logic را پایه‌گذاری کرد و سپس در زمینه کاربردهای این تئوری در هوش مصنوعی، زبان شناسی، منطق، تئوری تصمیمات، تئوری کنترل، سیستم‌های خبره و شبکه‌های اعصاب به تحقیقات گسترده‌ای پرداخت. در حال حاضر حاصل تحقیقات پرفسور لطفی زاده در زمینه منطق فازی در بخش‌های گوناگون طراحی نرم‌افزار و سخت‌افزار و محاسبات کامپیوتری بر مبنای کلمات، تئوری شعور کامپیوتر در درک زبان طبیعی و صنایع سبک و سنگین مورد استفاده است. پرفسور لطفی‌زاده به‌عنوان کاشف و مبتکر منطق فازی شهرت جهانی دارد. وی طی یک مقاله علمی کلاسیک که در سال 1965 به چاپ رسید، مفهوم مجموعه فازی را که اساس تئوری تجزیه و تحلیل سیستم‌های پیچیده است، بر اساس زبان طبیعی معرفی کرد. پس از معرفی تئوری فازی، بیش از 15 هزار مقاله علمی توسط دانشمندان جهان درباره منطق فازی و کاربردهای گسترده آن در نشریات علمی منتشر شد و در حدود 3 هزار درخواست ثبت اختراع در این زمینه در کشورهای مختلف جهان به عمل آمد. در حال حاضر 12 ژورنال علمی دنیا که در عناوین آنها کلمه «فازی» دیده می‌شود، به چاپ می‌رسد. تنها در کشور ژاپن بیش از 2 هزار مهندس و دانشمند در رشته منطق فازی به تحقیقات علمی و صنعتی مشغول هستند. پرفسور لطفی‌زاده عضو ارشد انستیتوی مهندسی برق و الکترونیک آمریکا، عضو ارشد بنیاد گوگن‌هایم Gugenheim، عضو ارشد آکادمی ملی مهندسی آمریکا، عضو ارشد کنگره جهانی Cybernetics، عضو آکادمی علوم روسیه، عضو افتخاری انجمن مطالعات Cybernetics اتریش، عضو ارشد اتحادیه بین‌المللی سیستم‌های فازی و عضو ارشد چندین انجمن و موسسه علمی دیگر است.

پرفسور لطفی‌زاده موفق به دریافت 9 مدال علمی شده است که از این تعداد پنج مدال به مناسبت‌های گوناگون توسط انستیتوی مهندسی برق و الکترونیک آمریکا و چهار مدال دیگر توسط انستیتوی مهندسی مکانیک آمریکا، انجمن علوم مهندسی آمریکا، آکادمی علوم جمهوری چک و انجمن بین‌المللی سیستم‌های هوشمند به وی اهدا شده است. به علاوه پرفسور لطفی‌زاده 14 جایزه علمی دریافت کرده که از آن جمله می‌توان به جایزه اهدایی بنیاد معروف هوندای ژاپن اشاره کرد.

دانشگاه‌های متعدد جهان با اهدای دکترای افتخاری به پرفسور لطفی زاده از خدمات علمی وی به‌ویژه ابداع منطق فازی که علوم و مهندسی کامپیوتر و تئوری سیستم‌ها را دگرگون کرده است، قدردانی کرده‌اند. این دانشگاه‌ها عبارتند از:

دانشگاه تولوز فرانسه، دانشگاه تورنتو کانادا، دانشگاه ایالتی نیویورک، دانشگاه دورتموند Dortmund آلمان، دانشگاه اوویدو اسپانیا، دانشگاه لیک‌هد Leakhead کانادا، دانشگاه گرانادا اسپانیا، دانشگاه لویزویل Lousiville آمریکا، دانشگاه باکو جمهوری آذربایجان، دانشگاه گلیویس Gliwice لهستان، دانشگاه اوستراوا Ostrava جمهوری چک، دانشگاه فلوریدای مرکزی آمریکا، دانشگاه‌هامبورگ آلمان و دانشگاه پاریس فرانسه.

پروفسور لطفی‌زاده عضو هیات مشورتی مرکز فازی آلمان، عضو هیات مشورتی مرکز تحقیقات فازی دانشگاه تگزاس، عضو کمیته مشورتی مرکز آموزش و تحقیقات سیستم‌های فازی و هوش مصنوعی رومانی، عضو هیات مشورتی موسسه بین‌المللی مطالعات سیستم‌ها، عضو هیات‌مدیره انجمن بین‌المللی شبکه‌های اعصاب، رئیس افتخاری اتحادیه سیستم‌های فازی بیومدیکال ژاپن، رئیس افتخاری اتحادیه منطق و تکنولوژی فازی اسپانیا، عضو هیات مشورتی انستیتوی ملی انفورماتیک توکیو و عضو هیات‌مدیره انستیتوی سیستم‌های هوشمند ایلی نوی آمریکا است. پروفسور لطفی‌زاده به‌طور رسمی از سال 1991 بازنشسته شده و مقیم سانفرانسیسکو است. او به هنگام فراغت به سرگرمی محبوبش عکاسی می‌پردازد. سرگرمی دیگر لطفی زاده موسیقی است. او در اتاق نشیمن خود 28 بلندگوی حساس نصب کرده تا به موسیقی کلاسیک با کیفیت بهتری گوش کند. پروفسور لطفی‌زاده دارای 23 درجه دکترای افتخاری از دانشگاه‌های معتبر جهان است، بیش از 200 مقاله علمی را به تنهایی به نگارش درآورده و در حال حاضر عضو هیات تحریریه بیش از 50 مجله علمی دنیا است.

در حال حاضر حاصل تحقیقات پروفسور لطفی زاده در زمینه منطق فازی در بخش‌های گوناگون طراحی نرم‌افزار و سخت‌افزار و محاسبات کامپیوتری بر مبنای کلمات، تئوری شعور کامپیوتر در درک زبان طبیعی و صنایع سبک و سنگین مورد استفاده است

بیوگرافی نازنین کریمی +عکس اینستاگرام و خانواده

در جالب و خواندنی ۱۸ مرداد ۱۳۹۵ ۰ 3,323 بازدید

عکس های شخصی اینستاگرام و بیوگرافی نازنین کریمی بازیگر سینما و تلویزیون

سوگل طهماسبی ، نازنین کریمی ، گلوریا هاردی و روشنک عجمیان مهمان خندوانه امشب ۱۸ مرداد ساعت ۲۳ از شبکه نسیم

زندگینامه نازنین کریمی

نازنین کریمی متولد نوزده مرداد سال هزارو سیصد و شصت ( ۱۳۶۰/۵/۱۹ ) در شهر تهران می باشد. نازنین کریمی دارای لیسانس تئاتر، گرایش بازیگری است . او بازیگری را با تئاتر شروع کرد و سپس وارد سینما و تلویزیون شد. اولین کار تلویزیونی او تله فیلم یک، دو، سه به کارگردانی محمد خراط زاده بود. کریمی پس از آن در تله فیلم آبی مه آلود و وقت خوب ماندن و فیلم های سینمایی قصه های زندگی، دختران حوا، دختر شاه پریون به ایفای نقش پرداخت.

نازنین کریمی ازدواج نکرده است و همسری ندارد.

instagram nazanin karimi60

فیلم های نازنین کریمی

آبی مه الود
وقت خوب ماندن
قصه های زندگی
سارا (۱۳۷۱)
برج مینو (۱۳۷۴)
فریاد درشب (۱۳۸۲)
فیلم دختر شاه پریون (۱۳۸۹)
یک دوسه (۱۳۸۹)
فیلم سینمایی دختران حوا (۱۳۹۰)

سوگل طهماسبی با انتشار عکس زیر در اینستاگرامش نوشت:

💅🏻💇💆🏻💄
نازنین ،گلوریا ،مرجان ،سوگل ،جای آنا تو عکس خالی
پ،ن:به دعوت نازنین جانم به سالن زیبایی مرجان خواهر مهربونش رفتیم
مرجان کریمی

نازنین کریمی با انتشار عکس زیر در اینستاگرامش نوشت :

با پدرو مادر عزیزتر از جان در مجله خانواده سبز این شماره که امروز منتشر شد ویژه نوروز….خوشحال میشم مصاحبمو بخونین🙏🏻🙏🏻🙏🏻❤️❤️❤️میکاپ:خواهر عزیزم مرجان💅🏻طراح لباس:الناز مددی👗عکس از مونا جواهری عزیزم و با تشکر ویژه ویژه از پرستو جان فولادی خبرنگار خوب مجله

 عکس های اینستاگرام نازنین کریمی بازیگر

اینستاگرام نازنین کریمی

رامبد جوان و نازنین کریمی

مطالب مرتبط

1. فقیهه سلطانی بازیگر معروف ، فرزند یک روحانی است + عکس
2. از خانواده سردار آزمون و گریم اجق وجق بازیگران تا عکس های آتلیه ای لیلا اوتادی / چهره ها در اینستاگرام
3. بیوگرافی علی عامل هاشمی + عکس همسرش
4. بیوگرافی شیدا خلیق و مادرش ناهید مسلمی + عکس
5. از لیلا اوتادی و سحر قریشی تا نفیسه روشن و طناز طباطبایی / چهره ها در اینستاگرام
6. مرجانه گلچین: خنده تلخ من از گریه غم انگیزتر است
7. آوا و علی ،دختر و پسر حسن جوهرچی +عکس فرزندان و مصاحبه
8. سحر دولتشاهی در کنار پدر و مادرش + عکس
9. از یادگاری آزاده نامداری و مجید اخشابی تا حامدی کمیلی و هنگامه حمیدزاده و لباس هندی هانیه غلامی / هنرمندان در اینستاگرام
10. از دختر ایرج طهماسب و پسر کریم باقری تا نوه مختار سائقی و جشن تولدهای لیلا اوتادی / بازیگران و ورزشکاران در اینستاگرام

اینستاگرام سوگل طهماسبی اینستاگرام نازنین کریمی بیوگرافی نازنین کریمی خانواده بازیگران سالن زیبایی مرجان کریمی عکس جدید بازیگران همسر نازنین کریمی ۱۳۹۵-۰۵-۱۸

مدیر

بیوگرافی “عبدالله روا” مجری برنامه شیدایی +عکس خانواده و اینستاگرام

در جالب و خواندنی ۱۹ مرداد ۱۳۹۵ ۰ 7,754 بازدید

عبدالله روا (متولد ۵ اسفند ۱۳۶۴ در بروجن ، قد : ۱۸۸)، شاعر و مجری برنامه‌های صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است. وی دارای مدرک لیسانس حقوق از دانشگاه اصفهان و کارشناس ارشد ادبیات از دانشگاه شهید بهشتی است.

وی ابتدا در شبکه استانی جهان‌بین و سپس در مرکز رادیویی استان چهارمحال و بختیاری به اجرای برنامه پرداخت و در سال ۱۳۹۱ با اجرای برنامه «شیش‌تاییا» از شبکه دو وارد صدا و سیما شد.

 

instagram abdollah rava

عبدالله روا با انشتار عکس زیر در اینستاگرامش نوشت:

هرگز نمیر مادر…
عکس مال قبلناس.

داداشم میگه عکسو من گرفتم!
انگرى برررد چى میگه؟!؟😜

برخی از برنامه‌هایی که عبدالله روا به عنوان مجری آن‌ها بوده‌است در جدول زیر آمده است:

نام برنامه	شبکه	توضیحات
روز از نو	شبکه دو
شیش‌تاییا
فرش سپید
کافه سپید
ماه‌ترین ماه		برنامه سحرگاهی رمضان ۹۲
شیدایی
بدون توقف
از آن می‌گویند		برنامه اذانگاهی شبکه دو
شب‌های فوتبالی	شبکه ورزش	با همراهی افشین عبداللهیان
سینمایش	شبکه نمایش	ویژه‌برنامه جشنواره فجر
نشان مهربانی	شبکه یک
افتتاح بهار
خیابان ایران
شب های شیدایی
با کی بریم سیزده بدر
شبکه ایرانی
با کاروان
بخوان
افتتاح بهار
شهر خدا
نام خانوادگی
بچه‌های مردم

اشعار عبدالله روا

روا علاوه بر اجرا به سرودن شعر و ترانه هم می‌پردازد. وی تاکنون از جشنواره‌های شعر زیادی حائز رتبه شده‌است، ازجمله جشنواره شعر رضوی سال ۱۳۸۸، جشنواره سوختگان وصل در سالهای ۱۳۸۶ و ۱۳۸۷ و جشنواره شعر دفاع مقدس سال ۱۳۸۴. همچنین در سال ۱۳۹۲ ترانه‌ای از وی به نام «مترو» با صدای رضا یزدانی منتشر شد.

* مثل همه ی مصاحبه از خودتان بگویید و کارهایتان.

من عبدالله روا هستم و اصلیتم به شهر بروجن بر می گردد. در استان چهار محال و بختیاری. مشخصه اش این است که بلندترین شهر ایران است از نظر ارتفاع به بام ایران هم مشهور است. ۲۷ سالم است و متولد ۵ اسفند ۱۳۶۴ هستم.

لیسانس حقوق دارم. اصفهان تحصیل کردم الان در مرحله پایان نامه کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی هستم دانشگاه شهید بهشتی.

چهار تا خواهر و برادر دارم و من فرزند ارشد هستم. فرزند شهید هستم پدرم معلم بودند و بسیجی داوطلب که در بهمن ۶۵ در کربلای پنج شملچه به شهادت رسید ۱۱ ماهه بودم. و خوب من الان افتخار فرزند شهید بودن دارم. بعد از آن حدود چهار پنج سالگی من مادر من با یکی از همرزم های ایشان ازدواج کردند و چهار خواهر و برادر عزیزم از پدر خوانده ام هستند.

* پس جمله ی معروف شما که انتهای برنامه می گویید :« بابا ها رو ببوسید» به همین علته؟

 یکی از دلایلش هم همین است. اتفاقا خیلی روی این بحث شده است. اولا شاید پدرها به علت اینکه کمتر در خانه هستند و حجب و حیایی که بین آن ها و بچه ها هست، وقتی بچه ها بزرگ می شوند،کمتر آن ها را می بوسند. ثانیا: من که نمی توانم بگویم از طرف من،مامان ها رو….اما این اصلا به این معنی نیست که با مادر ها خوب نیستم.

اما به قول حسین منزوی: آنچه پیش رو داری من به پشت سر دارم.حالتی است که من حالا دارم. شاید بعضی ها دیده باشید یا خودتان مبتلا به این مسئله باشید که اصلا ابا دارند به باباهاشون نزدیک بشوند یا باباهاشون را ببوسند حتی. حالا بوسیدن که یه مجازی از محبت کردن یا محبت گرفتن ولی خوب خیلی از این مسئله ابا دارند من خیلی حسرت به دلم بعضی ها که این فرصت ها را از دست دادند و مطمئنم که این حسرت به دلی برای خیلی از کسانی که این فرصت را دارند و ازآن استفاده نمی کنند، پیش خواهد آمد. من میگویم شاید این یک تلنگری باشد.

خیلی ها هم میان برای من پیغام می گذارند، کامنت میگذارند، به من ایمیل می زنند که بعد از اینکه شما گفتید من رفتم بابام را بوسیدم پدرم تعجب کرد.

یک شعر دفاع مقدسی هست از عظیم زارع از استان فارس از دوستان خود من هم هست درباره دختر بچه ای است که با بابای مفقود الاسرش داره صحبت می کنه یک عکس  توی آبه. اواسط شعرش میگه که شاید تو هم شرمنده یک مشت خاکی/ جا مانده ای در ماجرای بی پلاکی/ عیبی ندارد/ خاک هم باشی قبول است/ یک چفیه ویک ساک هم باشی قبول است/ تنها تلاشش انتظار است و سکوت است/ پروانه ای که توی تار عنکبوت است/ امشب عروسی می کند جای تو خالی/ پای قباله جای امضای تو خالی/ ای عکس هایت روی زخم دل نمک باش / یک بار هم بابای معلوم الاثر باش.

 

* ارتباط خودتان با مادرتان چطور است؟

اسطوره زندگی من، مادرم هستند. برای من هم پدر بودند، هم مادر. هم خواهر. هم برادر. همه چیز من بودند و فکر نمی کنم کسی بتواند درک کند این شدت عشق و علاقه ای که به مادرم دارم.

* از خودتون بگید و از علاقه مندی هایتان:

پاستیل و ورزش را خیلی دوست دارم. سالیان زیادی رو از دوره نوجوانی تا سطح یک خورده حرفه ای تر از آماتور فوتبال بازی می کردم سابقه بازی تو لینگ زیر گروه ایران را هم دارم توی شهر خودمان بروجن بازی می کردم. در هر صورت یک عکس با لباس ورزشی دارم و خیلی پیگیر بودم خیلی هم علاقه مند بودم علاقه اصلیم این بود که یه روزی فوتبالیست بشم ولی خوب دیگه نشد نه فرصت پیگیریش بود نه شرایطش،حقیقتش فقط  زورم زیاد بود. من از همینجا به کلیه کسانی که دست و پاشان را شکستم تو فوتبال من معذرت می خواهم.

من در  درسم هم،همینطوری بودم کارنامه های تحصیلی من رو ببنید خندتون می گیره البته هیچ کدوم رو نگه نداشتم ولی اگر باشه یه جایی سه چهارتا درسم بیست بود هفت هشت تا دستم ده یازده دوازه.ورزشم بیست بود هنرم بیست بود ادبیاتم بیست بود انضباطم خیلی بد بود.

* شما حقوق خواندید و ادبیات ادامه دادید این تغییر زیاد علتش چی بوده چرا از اولش نرفتید ادبیات؟

حقیقتش من رتبه ام خوب شد رفتم حقوق اما همیشه به ادبیات علاقه داشتم.

 

* شما کی استعداد شعرتون را کشف کردید؟

سوم دبستان در مسابقات هشت گانه ی فرهنگی، در شهرمون اول شدم، تا سال اول راهنمایی شعر نگفتم،یک چهار پاره گفتم که از مدرسه بیرون نرفت چون گفتند مال خودت نیست !

کاملش را یادم نیست اما بخشی اش می گفت : زندگی بی گل سرخ چقدر بی رنگ است/ گل لاله زیباس قرمز خوش رنگ است/ برگ سبز خورشید آبی اقیانوس/ پیرمرد دهقان توی دستش فانوس

یه همچین چیزی بود اشکال وزنی نداشت اشکال قافیه نداشت و حال و هوای خوبی داشت برایم سر خوردگی ایجاد شد دیگر شعر نگفتم تا سال ۸۲٫در یک جمع دوستانه برای تفریح رفته بودیم که شعری گفتم و ورق زندگی من را در زمینه ی ادبیات تغییر داد.

امشب از دلتنگی ام با ماه صحبت می کنم/ از دلم از این  غم جانکاه صحبت می کنم/ یوسف گم گشته ام امشب به یادت هستم/ از غم یک ماه در یک چاه صحبت می کنم….بواسطه ی این شعر به انجمن های ادبی راه پیدا کردم.

شکر خدا،چه در سطح استانی، چه در سطح ملی چند مقام کشوری معتبر در زمینه شعر بدست آوردم.یکی از آخرین هاش برگزیده برگزیدگان جشنواره سال ۸۸ امام رضا بودم که هر سال برگزار می شد من در ۸/۸/۸۸ که تولد امام رضا هم بود، مقام آوردم.

* خودتان هم مثل حال و هوای شعرتون هستید؟

نمی دانم. شاید!

 

* شما جوان شادی هستید، شعراتون که خیلی شاد نیست.

گویا من آدم شادی هستم ولی هرچی سعی می کنم شعر هام شاد باشه اما باز هم غمگینه.

* حتی دلم تنگه دلم تنهاست و حتی کافه سفید که باز مال منه که یک دکلمه خود هم بینش هست اما ترانه اول فرش سفید که الان داره پخش می شه که می گه سلام کن بو به چشم خورشید/ بگو ظلمت خدا نگهدار/ کتاب دشت غصه رو بنداز/ دفتر مشق امید رو بردار/ یه عمر دل راضی به تصمیم سخت کبری/ ولی نمشه میون هر صد هزار تا دهقان یکیش ولی ریز علی نمیشه/ کاشکی کسی رازمو نفهمه که قلب های مهر و موم و عشقه/ بین همه زرق و برق دنیا سفره کوکب خانوم رو عشقه/

* یک اخلاق خوبتون چیه؟

حسود نیستم و جاه طلب نیستم

* اخلاق بدتون چیه؟

تنبلم یک خورده یعنی دلم گندست دل گنده ام

* یک بیت شعر بخوانید که خیلی دوستش دارید.خیلی زمزمه می کنید.

جان و گرم بخش که این جان که تودادی/ چندان زغمت خاک به سرریخت که تن شد

این رو خیلی دوست دارم

* چرا؟

خوب دوست داشتن که دلیل نمی خواد

* خوب شاید یک نوستالژی یه دلیلی یه خاطره ای براتون داره؟

این شعر سبک هندیه فکر می کنم برای طالب آملی هم باشد مطالعاتم در این زمینه است خیلی با این سبک شعر به قول خودمون حال می کنم خیلی این شعر رو وقتی که من خوندم موبه تنم سیخ شد و حفظش کردم خیلی شعرهای دیگه هم هست.

* با چه کسی مشورت می کنید؟

دوستان خیلی خوبی دارم که هر کدام در زمینه ای متخصص هستند و حتما باهاشون مشورت می کنم.

* با مادرتان هم مشورت می کنید؟

هر کاری که می خواهم انجام دهم، باید مهر رضایت مادرم را داشته باشد. یا راضی می شن یا راضیشون می کنم.

* به کدام یک از  آرزوهاتان رسیدید؟

من اصلا آرزو ندارم من آدم جاه طلبی نیستم چون واقعا هیچ آرزوی خاصی ندارم. دوست داشتم مادرم از من راضی باشن، که خدا را شکر نسبتا راضی هستند.

* از شاعر های معاصر کدام را بیشتر دوست دارید؟

حسین منزوی خدابیامرز خیلی با شعرهاش شب های تنهایی من رو قشنگ کرده. محمد علی بهمنی رو می پسندم قیصر امین پور یکی از خوب های ذهن من هست توی شعر معاصر. فاضل نظری رو خیلی می پسندم غزل هاش را دوست خیلی گلی دارم به نام اصغر صالحی من خیلی شعرش رو می پسندم و خیلی های دیگه هستند.

* فال حافظ هم می گیرید؟

فال حافظ هم گرفتم البته آخرین باری که گرفتم نمی دونم کی بوده اعتقاد دارم یک دست پاکی باید اون فال رو بگیره و حافظ هم به قل یکی از اساتید ما استاد حیدر علی طالب پور یکی از حافظ شناسان خوب به کار زبان و ادبیات فارسی و استاد خودمم هست بروجنی هست و دو کتاب شعر بروجنی داره می گفت که شعر حافظ مثل تاج می مونه تاج خودش طلاست توی طلا چی به کار رفته: زمرد یاقوت مروارید یعنی توی هر جای شعر حافظ رو که باز کنی خوبه همیشه فال نیکه کمتر شعر حافظ رو پیدا می کنی که با غم شروع بشه

* نظرتان را در یک جمله خیلی کوتاه بگویید:

عبدالله روا: خوبه پسر خوبیه

فوتبال: نشد دیگه آرزوی بربادرفته

ازدواج: یه روز خوبی ازدواج می کنیم

اسطوره: پدر

علی ضیاء: یک بار من دیدمش خیلی شیرین

مطالب مرتبط

1. عکس های جدید پدرام کریمی و همسرش +بیوگرافی
2. بیوگرافی کیمیا گیلانی (مجری) + عکس
3. حسرت زندگی مژده لواسانی و فرزنده آینده اش! +عکس
4. مریم وطن پور (مجری) در جشن تولد خواهرش! + عکس

اینستاگرام عبدالله روا اینستاگرام مجریان برنامه شیدایی شبکه دو بیوگرافی عبدالله روا همسر عبدالله روا ۱۳۹۵-۰۵-۱۹

مدیر