راهنمای والدین: این‌قدر سر من داد نزن مامان جان!

جام جم سرا: کودکان و نوجوانان جسور معمولا بر این باورند قدرتی برابر یا برتر از بزرگ‌ترها دارند، کافی است شما هم با رفتار خود به آتش این طرز تفکر هیزم بریزید. به یاد داشته باشید وقتی کودکان می‌فهمند والدینشان از کنترل خارج شده‌اند، احساس ناامنی می‌کنند.

محققان طی مطالعات طولانی دریافته‌اند والدینی که از داد زدن بر سر فرزندان خود به عنوان ابزاری برای تربیت و ایجاد انضباط استفاده می‌کنند، باعث ایجاد آسیب‌های روانی در آنها می‌شوند. بعلاوه این بررسی‌ها نشان داد خسارت‌های روانی ناشی از فریاد زدن، مانند حالت تهاجمی افراطی داشتن یا بیش از حد کم‌رو و ترسو بودن با صدمات تنبیه بدنی مشابه است.

دکتر جفری برنستین، روان‌شناس در این باره می‌گوید: وقتی فریاد می‌زنید، در کودکان شما هم این تمایل پیدا می‌شود که فریاد بزنند یا به شیوه منفی دیگری واکنش نشان بدهند. در نتیجه با دیدن واکنش‌های ایشان، شما هم بیشتر فریاد می‌زنید. آنها هم ساکت نمی‌نشینند و... این سلسله ادامه یافته، دعوا بالا گرفته و در نهایت مشکلی حل نمی‌شود. خوشبختانه راه‌حلی برای مقابله با این کشمکش عاطفی خسته‌کننده وجود دارد:

اطلاعات بیشتری کسب کنید: در اولین گام چیزی که سبب فریاد کشیدن شما شده است، پیدا کنید. آیا اسباب‌بازی‌هایشان را در تمام خانه پراکنده کرده‌اند؟ چه چیزی به شما فشار وارد می‌کند؟ آن را شناسایی کرده و ببینید برای این‌که وضع را آرام‌تر کنید، چه کاری از دستتان ساخته است.

به خودتان قول بدهید که دیگر فریاد نزنید: شاید به نظر برسد این ایده ساده و بی‌فایده باشد، اما فراموش نکنید تمام تغییرات رفتاری وقتی میسر می‌شود که خودتان را با تقویت ویژگی‌های مثبت و استوار مسئول و متعهد کنید.

آهسته صحبت کنید: گرچه برخی اتفاق‌ها واقعا آزاردهنده است، اما سعی کنید با صدای آهسته صحبت کنید، کودکان نیز انتخاب دیگر ندارند جز این‌که دست از کارشان بکشند و به حرف‌های شما به دقت گوش کنند. به این ترتیب هم شما آرام می‌مانید و هم بچه‌ها و همه می‌آموزند چطور به حرف‌های یکدیگر گوش بدهند.

انتظارات خود را مدیریت کنید: اگر نمی‌خواهید فریاد بزنید، لازم است مسیرش را نیز هموار کنید. وقتی هوشمندانه عمل می‌کنید دیگر نیازی نیست اقدامی طاقت‌فرسا انجام دهید. پس اگر به خاطر به‌هم‌ریختگی اسباب‌بازی‌ها سر بچه‌ها داد می‌زنید، برای تعداد اسباب‌بازی‌هایی که می‌توانند با آن بازی کنند، محدودیت قائل شوید. در نتیجه هم فریاد نمی‌زنید و هم زحمتتان کمتر می‌شود.

هر چیزی را به دل نگیرید: اگر بنشینید و درباره رفتار بچه‌هایتان فکر کنید، به این نتیجه می‌رسید گرچه گاهی با کارهای اشتباه خود باعث عصبانیت شما می‌شوند، ولی آنها از روی قصد و غرض خاصی این کار را نمی‌کنند، این بخشی از رفتار شخصی آنهاست و تقصیر شما نبوده است.

مقایسه را کنار گذاشته و سپاسگزار باشید: مقایسه کردن خودتان با پدر و مادرهای دیگر یا سنجیدن فرزندتان با بچه‌های دیگر، تنها شما را در بزرگراهی قرار می‌دهد که به ناخوشی‌ها منتهی می‌شود. اگر با نگرشی شکرگزارانه به زندگی نگاه کنید، ظرفیت بیشتری احساس خواهید کرد و کنترل بیشتری بر خودتان خواهید داشت. به این فکر کنید که والدین زیادی هستند که فرزندانشان به سلامت بچه‌های شما نیستند و حاضرند جای خودشان را با شما عوض کنند بدون این‌که مکررا فریاد بزنند یا اعتراض کنند. (ضمیمه چاردیواری)

مترجم: فاطمه عمانی

منبع: psychologytodayhear

ترمه جان! ما را ببخش که آسمان آبی نیست

ظریف به عنوان یک پدر جوان، دختری کوچک به نام «ترمه» دارد. او که مانند هر پدر دیگری علاقه وافری به فرزندش دارد، به مناسبت ۲۹ دی روز هوای پاک در نامه‌ای به او از دغدغه‌هایش برای آینده ترمه‌ و ترمه‌ها در حوزه محیط زیست و هوای پاک گفته است.

متن این نامه که نسخه‌ای از آن در اختیار دبیرخانه همایش سلامت و زندگی قرار گرفته به این شرح است:

سلام ترمه جان!

نمی‌دونم می‌دونی چقدر دوستت دارم؟ تو مهم‌ترین و بزرگ‌ترین بخش همه دنیای من هستی و به همین دلیل بزرگ‌ترین نعمت زندگی تو و همه ما، یعنی« سلامتی »برای من خیلی مهمه. اما برای اینکه همیشه سالم و شاداب باشی تا بیشتر کنار هم باشیم و خوشبخت‌تر زندگی کنیم باید از یک چیزهایی مراقبت کنیم؛ چون اگر اون‌ها نباشند ما هم نیستیم.

مهم‌ترین چیزی که اگر نباشه ما هم نیستیم، هوای پاکه.

من می‌دونم ما بزرگتر‌ها کاری کردیم که دیگه تعداد روزهایی که رنگ آبی آسمان رو می‌بینیم از تعداد انگشتهای کوچیک دست‌های ناز تو کمتر و نفس‌کشیدن برای تو سخت‌ شده، خیلی از ما بزرگتر‌ها به فکر جنگل و دریا نبودیم، درخت‌ها رو بریدیم، آب‌ها رو آلوده و کره زمین رو به یک زباله‌دانی بزرگ تبدیل کردیم بدون اونکه حواسمون باشه که این آسمان و زمین امانتیه که باید سالم و پاک به نسل‌ شما و نسل‌های بعد تحویل بدیم.

دخترکم عذر ما رو قبول کن:

اگر خواسته یا ناخواسته کره زمین رو برای زندگی آیندگان سخت کردیم و به خوب‌زیستن‌ و سالم‌زیستن، احترام ‌نگذاشتیم.

اگر دانسته یا ندانسته شرایطی ایجاد کردیم که برای اینکه بتونی راحت‌تر نفس بکشی، مجبور شوی ماسک بزنی تا از این همه آلودگی اذیت نشوی.

یا اگر به جای اونکه برای هر روز تولدت گلی یا نهالی بکاریم، گل‌ها رو کندیم تا برای تولدت دسته‌گل زیبا بیاریم.

ترمه مهربونم!

امیدوارم روزی برسه که هیچ وقت نیاز نداشته باشی تا از این ماسک‌های سفید برای صورتت استفاده کنی.

آرزو می‌کنم یه روزی برسه که ردی از دود و آلودگی توی این طبیعت زیبا دیده نشه؛ یه روزی که ما آسمون رو آبی آبی و زمین رو سبز سبز ببینیم.

ترمه‌جان! ما پدر مادر‌ها از تو و بقیه بچه‌ها می‌خوایم به ما برای جبران اشتباهاتمون کمک کنید. می‌خوایم به ما تذکر بدید، اگر هوا و آب و جنگل و کوه رو آلوده کردیم؛ چون این حق شماست.»

به گزارش ایسنا، این پیام روز پنجشنبه در جشن سالانه سلسله همایش‌های سلامت و زندگی که روز پنجشنبه دوم بهمن ماه از ساعت ۱۶/۳۰ با حضور جمعی از شخصیت‌های ورزشی، هنری و جامعه پزشکی و شهروندان در مجموعه فرهنگی هنری ایوان شمس برگزار می‌شود، قرائت خواهد شد.