فوق تخصص کلیه و فشار خون گفت: یکی از علل ابتلا به اختلالات کلیوی، عفونت ادراری ساده در دوران کودکی افراد است، به طوری که در 25 درصد از کودکانی که به عفونت ادراری ساده مبتلا می شوند، احتمال اختلالات کلیوی در آینده افزایش می باید.
به گفته دکتر اتابک، ابتلا به بیماری های کلیوی و یا نارسایی کلیه بدون علامت است و به واقع، هنگامی که بیمار مراجعه می کند، زمانی است که کارکرد کلیه او به زیر 50 درصد کاهش یافته است .
اتابک اظهار کرد: زمانی که کارکرد کلیه ها به زیر 10 درصد برسد، در واقع کلیه های بیمار از کار افتاده است و اگر کارکرد کلیه به 50 درصد رسیده باشد، بیمار علائمی همچون کم خونی، رنگ پریدگی، ضعف را به همراه دارد.
فوق تخصص کلیه و فشار خون توصیه کرد: افرادی که در خانواده های آنان نارسایی مزمن کلیوی دیده شده است باید هر شش ماه یکبار و افراد سالم هر سه سال یکبار برای آزمایش و بررسی از نظر کراتینین مراجعه کنند.
به گفته اتابک، با رسیدن به مرحله مشاهده علائم نارسایی کلیه مانند کم خونی، خستگی، اختلال تمرکز و بدخوابی، دیگر برای درمان خیلی دیر شده است .
وی با بیان این که کلیه کودکان حساس بوده و بیماری آنان باید به طور کامل تحت درمان قرار گیرد، توصیه کرد: بهتر است خانواده ها هر گونه تغییر در رنگ، بو و تکرر ادرار در کودکان را جدی بگیرند و با مشاهده تب بالا و طولانی مدت، بی قراری، درد زیر شکم کودک به مراکز درمانی برای انجام آزمایش ها مراجعه کنند.
این نفرولوژیست با بیان اینکه امروزه بیماری های مادرزادی افزایش یافته است، ادامه داد: استعمال سیگار روی جنین اثرات منفی دارد و کودکانی که از مادران سیگاری به دنیا می آیند، وزن کمتری دارند و در برابر صدمه و نارسایی کلیه ها آسیب پذیرند.
به گفته وی، وزن جنین با سلامت کلیه ها ارتباط تنگاتنگ دارد و تاثیر گذار است .
دکتر اتابک همچنین دیابت را شایع ترین علت نارسایی کلیه در جهان دانست و اظهارکرد: با کنترل دیابت می توان از بسیاری از موارد نارسایی کلیه پیشگیری کرد. همچنین فشار خون نیز از دیگر مواردی است که اگر تحت کنترل قرار نگیرد منجر به نارسایی کلیوی خواهد شد.
اتابک یادآور شد: بیماری های کلیوی از نظر اقتصادی و اجتماعی هزینه زیادی را بر سیستم سلامت کشور وارد می کند و اگر در زمینه پیشگیری از بیماری ها برنامه ها اصولی صورت گیرد، از بروز بسیاری بیماری ها و همچنین هرینه های آن کاسته خواهد شد.
این نفرولوژیست ادامه داد: تاکنون مرکز و کلینیک خاصی که بتوان بیماری دیابت و یا فشار خون بیماران را تحت کنترل دراورد، وجود ندارد و تنها 25 درصد از بیمارانی که به مراکز درمانی مراجعه می کنند، فشار خون خود را تحت کنترل درمی آورند.
گروه فعالیت های قرآنی: رئیس اداره اوقاف و امور خیریه اشکذر از ثبت وقف جدید توسط والدین شهید شاکری در راستای امور قرآنی این شهرستان خبر داد.
بخش قرآن تبیان
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) به نقل از روابط عمومی سازمان اوقاف و امور خیریه، رمضانعلی خادمی، رئیس اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان اشکذر گفت: نهمین و دهمین وقف جدید شهرستان اشکذر در سال 95 به ثبت رسید.
وی افزود: «غلامحسین شاکری حسین آباد» پدر شهید والامقام «علی اصغر شاکری» شش دانگ یک قطعه زمین محصور به انضمام یک باب اتاق موجود به مساحت 5 /221 مترمربع در بخش 10 یزد روستای حسین آباد را جهت «احداث ساختمان مه د ق رآن و هزینه های امور قرآنی آن» به نام شهید علی اصغر شاکری وقف کرد.
رئیس اداره اوقاف اشکذر درباره دهمین وقف جدید شهرستان هم گفت: «بی بی خبیری» والده شهید والامقام علی اصغر شاکری و همسر واقف خیر اندیش فوق الذکر همگی و تمامی شش دانگ یک قطعه زمین مزروعی به مساحت 800 متر مربع در بخش 11 یزد روستای «عزآباد رستاق» را جهت مصارف امور قرآنی شهرستان اشکذر وقف کرد.
خادمی گفت: موقوفات مورد اشاره در سامانه جامع اطلاعات و مدیریت موقوفات و بقاع متبرکه نیز به ثبت رسیده است.
ورود بانوان به رقابت های بین المللی قرآن ایران برای نخستین بار
تالیف تفسیر «تنعیم» در 14 جلد
قضاوت 19 داور در یازدهمین جشنواره قرآنی مدهامتان
برگزیدگان جشنواره ملی قرآن دانشجویان معرفی شدند
جدا کردن محل خواب کودکان از والدین باید تا سن سه سالگی به خاطر راحتی طرفین صورت پذیرد. فرزند شما باید تا سنی در کنار شما بخوابد که نتواند نیازهای اولیه خود را برطرف نماید و از لحاظ روحی و عاطفی بشدت بوجود شما وابستگی دارد.
اگر کودک شما در سن ۵ سالگی به بالا قرار دارد و حاضر نمیشود به اتاق خودش برود، میتوانید با کمک روانشناس و بهرهگیری از مشاور او را به اتاق شخصی خود بفرستید.
قطعاً همه شما وابستگیهای بیشمار یک نوزاد به پدر و مادر و به خصوص مادر را درک خواهید کرد. وابستگی هایی که پدر و مادر را به گونهای عاطفی وادار میسازد تا از نوزاد مراقبت کرده و نیازهای او را مرتفع گردانند. اما گاهی اوقات با بکارگیری روشهایی خارج از اسلوب صحیح رفتاری، کودکان بیش از آنچه که باید به پدر و مادر وابسته میشوند و همین سبب میشود تا آنها مدت بیشتری در حریم پدر و مادر خود سکنی داشته باشند!
حضور بیش از اندازه فرزندان در اتاق خصوصی والدین، ممکن است باعث سردی میان پدر و مادر شده و حتی زمینه ساز بروز اختلافات و برخوردهای نامناسبی میان آنان گردد. از این روست که اهمیت جدا سازی محل خواب کودکان از اتاق والدین به یک ضرورت تبدیل خواهد شد.
آن چه که مسلم است؛ نوزاد در بدو تولد نیازهای بسیاری دارد که به طور ویژه ای مادر مسئولیت رسیدگی به آنها را دارد. شاید دلیل عمده حضور نوزادان در اتاق والدین رسیدگی به موقع به این دسته از نیازها باشد. تعویض به موقع و رفع گرسنگی نوزاد توسط مادر از بارزترین دلایل حضور نوزاد در نزدیک ترین مکان به مادر است. از طرف دیگر نوع تنفس نوزاد و چگونگی خوابیدن او و بسیاری از مسائل دیگر هستند که نیازمند دقت و رسیدگی میباشند.
پس با این حساب طبیعی است که نوزادی که تازه متولد شده تا چند ماه پس از تولدش در نزدیکترین مکان به مادر و یا به بیان دیگر در اتاق پدر و مادر حضور داشته باشد. مرز نوزادی تا هنگامی است که او بتواند واکنشهای اطرافیان را به خوبی متوجه شده و تا حدی بتواند با توان خودش بنشیند یا چهار دست و پا حرکت کند. پس از این زمان میتوان کودک را به اتاق دیگری منتقل کرد و هر چند ساعت یکبار به منظور سرکشی و بررسی حالات و شرایط به او سر زد .
سنین یک سالگی تا دو سال بهترین زمانی است که میتوان کودک را از اتاق پدر و مادر خارج و با اتاق مختص به خود آشنا کرد. در این سنین کودک به حدی رشد یافته که بتواند خوب بخوابد و هنگام گرسنگی تحمل کافی داشته باشد تا مادر به او برسد و از طرف دیگر هنوز وابسته به محیط پدر و مادر نشده و ترس از تنهایی و … برایش مفهومی ندارد و خیلی راحت با محیط جدیدش مانوس خواهد شد؛ بی آنکه پدر و مادر برای عادت دادن او به محیط جدید متحمل دردسری بشوند !
سنین یکسالگی تا دوسال بهترین زمانی است که میتوان کودک را از اتاق پدر و مادر خارج و با اتاق مختص به خود آشنا کرد. در این سن هنوز ترس از تنهایی و... برای کودک شما مفهومی ندارد. پس نگران نباشید!
والدینی وجود دارند که فرزندانشان را تا سنین بالاتر از ۳سال هنوز در اتاق شخصی خود نگهداری میکنند و مدام از سختیهای جدا کردن اتاق فرزندشان گله و شکایت میکنند!
طبیعی است که وقتی کودک با محیطی انس بگیرد و مفهوم ترس و تاریک و … را متوجه شود به سختی میشود او را به اتاقی فرستاد که در آن تنها باشد و تنها بخوابد!
کودکان بالای سه سال معمولاً در برابر جدا شدن جای خوابشان از کنار والدین واکنشهای طولانی مدت نشان میدهند و به یکباره نمیشود جای آنها را از اتاق والدین جدا ساخت!
ابتدا سعی کنید به اتاق کودک برسید و وسایل و اسباببازیهایی را که او دوست دارد در آن قرار دهید. ساعاتی در روز به همراه کودک در اتاق او بنشینید و سعی کنید تمام قسمتهای اتاق را به او نشان دهید و با او در اتاق بازی کنید. اگر اتاق کودک کمد دیواری یا قسمتهای ناشناختهای دارد، آنها را به کودک نشان داده و سعی کنید علاقهای بین کودک و اتاق شخصیاش برقرار کنید.
در طول روز برای بازی کردن، فرزندتان را به اتاق خودش هدایت کنید و به او بگویید که در همان اتاق میتواند بازی کند و نباید وسایل بازیاش را به خارج از اتاق بیاورد. در میان بازی و هنگامی که کودک خسته میشود او را در همان اتاق بخوابانید و در کنارش بمانید تا کامل به خواب رود. توجه داشته باشید که اتاق کودک هرگز نباید تاریک و بدون نور باشد تا او بتواند به راحتی و بدون ترس به اتاق شخصیاش علاقهمند شده و آنجا را بپذیرد.
برای انتقال کودک از اتاق شما به اتاق خودش هرگز از کلمات و عبارات امری مانند: باید به آنجا بروی و … استفاده نکنید!
کمی تحمل داشته باشید و با زبان رفتار او را قانع به حضور در اتاق خودش نمایید.
برای انتقال کودک از اتاق خودتان به اتاق خودش هرگز از کلمات و عبارات امری مانند: باید به آنجا بروی و … استفاده نکنید!
وقتی که کودک در اتاق شما و در کنار شما میخوابد سعی کنید چند شب به صورت هدفمند آسایش او را از بین ببرید. به عنوان مثال:
- اگر کودک بر روی تخت شما (والدین خود) میخوابد، میتوانید خود را به خواب زده و جای خواب او را تنگ کنید. در این هنگام اگر با اعتراض کودک مبنی بر تنگ بودن جای خوابش مواجه شدید میتوانید با خونسردی به او بگویید که یک تخت خالی در اتاقش منتظر اوست و او خودش این جای تنگ را انتخاب کرده است!
- اگر کودک در اتاق شما به خواب رفته است برق را روشن بگذارید و سعی کنید با صحبت کردن و سرو صداهای معمول او را بیدار کنید و زمانی که اعتراض او مبنی بر سرو صدا و نور را شنیدید به او بگویید که اتاق او در کمال آرامش و سکوت انتظارش را میکشد و میتواند بدون دغدغه آنجا راحت بخوابد!
- وقتی که کودک تا حدودی اتاق خود را پذیرفت و به آنجا رفت، سعی کنید شبها محیط اتاق را با یک چراغ خواب کوچک تا حدی روشن نگه دارید که او از ترس تاریکی دوباره به حریم خصوصی شما وارد نشود.
- اگر کودک شما در سن ۵ سالگی به بالا قرار دارد و حاضر نمیشود به اتاق خودش برود میتوانید با کمک روانشناس و بهرهگیری از مشاور او را به اتاق شخصی خود بفرستید.
گاهی ممکن است کودک با اینکه به اتاق خود انس گرفته و جدا از پدر و مادر میخوابد، اما بعضی از شبها نا آرامی کند و بخواهد که در کنار والدین بخوابد. این رفتار تا سن ۸ سالگی میتواند طبیعی باشد. در این مواقع پدر و مادر باید با قرار دادن قانون و قاعده او را در اتاق خود بپذیرند و از سویی دقت داشته باشند تا این بیقراریها به هر هفته و هر شب تکرار پیدا نکند. به عنوان مثال اگر در ماه دو شب کودک نا آرامی کند و به هر دلیلی بخواهد در کنار پدر و مادر باشد، آنها میتوانند با گفتن این عبارات که: اتاق ما به زیبایی و راحتی اتاق تو نیست / ما صبحها زود بیدار میشویم و تو نمیتوانی راحت بخوابی و … او را مجاب کنند که همین یکبار میتواند در جای دیگری غیر از اتاق خودش بخوابد.
اگر درخواستهای کودک مبنی بر خوابیدن در کنار والدین بصورت مکرر و پشت سر هم تکرار شود؛ قطعاً حاکی از علتی است که کودک را نا آرام ساخته. این عوامل میتواند انوع ترسها مانند ترس از تنهایی و ترس از تاریکی و … باشد.
همچنین تماشای برخی از برنامهها و فیلمهایی که برای سن کودکان تعریف نشده است باعث میشود که آنها در هنگام خواب شبانه دچار نگرانی و پریشانی شوند. از این رو لازم است والدین دقت داشته باشند تا فرزندان آنچه را که مناسب با سن و شرایط روحیشان نیست را تماشا نکنند. در نظر داشته باشید که جداسازی محل خواب کودکان یک نیاز دو طرفه است هم برای والدین و هم برای کودک! به همین دلیل لازم است تا والدین توجه کافی داشته باشند تا محل خواب کودک خود را از سن زیرسه سال جدا کنند.
جام جم سرا: پژوهش یادشده، به تحقیقات مختلف زیادی اشاره دارد که همگی آنها بر تأثیرپذیری انواع رفتارهای فرزندان از تعاملات و ارتباطات میان پدر و مادر صحه گذاشتهاند و روابط نامناسب والدین را مولد شکلگیری رفتارهای اجتماعی نامناسب و ناخواسته در نوجوانان میدانند. این رفتارها سهم عمدهای در چگونگی روابط آنها با دوستان و همسالانشان و به طور کلی نحوه پاسخدهی نوجوانان به موقعیتهای مختلف اجتماعی خواهد داشت.
به نقل از دریچه خبر، نتایج مذکور، همچنین تعارضات بین فردی را مخرب دانسته و کاهش این تعارضات را به عنوان روشی مدیریتی مد نظر قرار دادهاند. این پژوهش با همکاری محمد علی یزدانپناه، اصغر حضرتی و ستار کیانی و مسعود اشرفآبادی انجام شده و تاکید دارد که فرد در جامعه همیشه در پی کسب حرمت و یافتن جایگاه و نقش اساسی خود است. در صورت تحقق چنین امری سازگاری اجتماعی برای فرد رخ خواهد داد. اما عوامل و موانعی وجود دارند که مسیر سازگاری اجتماعی را مسدود می سازند که بیتردید عوامل منفی ناشی از خانواده در رده نخست قرار دارند. در خانوادههایی که اشکال رفتارهای اجتماعی در آنها نامناسب باشد، فرزندان ناسازگاری پرورش مییابند و اگر این کودکان حتی در محیط خارج از خانه و در میان دوستانشان بتوانند با تحرک خود تا مراحلی با دیگران سازگاری نشان دهند احتمالا هنوز در بسیاری از فعالیتهای اجتماعی ناسازگاری خواهند داشت.
اثرات رفتاری حاصل از مناقشه
این پژوهش در ادامه به انواع مختلف رفتارها اشاره میکند که از آن جمله «حل مثبت مساله» است که تلاش برای متمرکز شدن بر موضوع مناقشه را در برمیگیرد. سبک حل مساله مثبت دربرگیرنده مجموعهای از پاسخهای روشن، سازنده و غیراجباری است که با هدف درگیر شدن همسر در یک گفتوگو در ارتباط با موضوعات تعارض صورت میگیرد.
«پرخاش در تعارضات» نیز دربردارنده رفتارهایی است که اغلب حالت ناگهانی داشته و عکسالعملهای عاطفی خارج از کنترل را دربرمیگیرند. این سبک تعارض را در شکل منفی نشان میدهد که میتواند متشکل از درگیریهای کلامی یا فیزیکی باشد که با هدف تحمیل انطباق یا کنارهگیری انجام میشوند.
«کنارهگیری» نیز مشتمل بر رفتارهایی مثل سکوت کردن و رد هر گونه صحبت اضافی است . این سبک بیشتر با گریز یا اجتناب از موقعیت مسالهساز از طریق پرهیز از تعارض ، خاموش ماندن و دور شدن از همسر است.
بر اساس این تحقیق، «انطباق» نیز مشتمل بر رفتارهایی است که در آن فرد به نظر میرسد تلاش کمی برای اظهار نظرات خود پیرامون مساله دارد. این سبک مشتمل بر رفتارهای اجتنابی است که به صورت مصالحه و پذیرفتن خواستههای طرف مقابل است.
نتایج این پژوهش که بر روی 294 نفر از دانشجویان روزانه سالهای اول و دوم مقطع کارشناسی دانشگاه های تهران و علامه طباطبایی در رشته علوم سیاسی و حقوق که با میانگین سنی 19.6 سال شامل 150 پسر و 150 دختر صورت گرفته نشان می دهد: حل مثبت تعارض توسط والدین با جهتگیری مثبت حل مساله ، حل منطقی مساله و همچنین سازگاری بیشتر فرزندان در ارتباط است. پژوهش های گذشته نیز نتایج مشابهی در این زمینه به دست دادهاند.
همچنین بر اساس یافتههای به دست آمده سبکهای منفی حل تعارض به عنوان الگویی منفی در شکلگیری رفتارهای ناسازگارانه و روشهای نامؤثر و منفی حل مسائل اجتماعی در فرزندان عمل می کند که مطابق با یافتههای سابق است.
این پژوهش با اشاره به نظریه شناختی اجتماعی تاکید میکند که شخص با مشاهده رفتار افراد دیگر و پاسخ های هیجانی آنها به یک موقعیت ، چنین رفتارهایی را میآموزد. اگر این فرض را قبول کنیم مشاهده تعارض میان والدین و پاسخهای خود فرد به موقعیتهای مشابه می تواند بر اساس این نظریه قابل توجیه باشد.
نقش جنسیت
یکی دیگر از یافتههای تحقیق، نقش جنسیت به عنوان عامل مهم در معناداری روابط میان متغیرهای این پژوهش است . تحلیل دادههای به دست آمده پژوهش نشان داد که روابط به دست آمده در دختران در متغیرهای بیشتری معنادار بوده و احتمالا فرزندان دختر تاثیر بیشتری از روابط والدین دریافت میکنند. یا این که فرزندان پسر در سنین بالاتر مشکلات ایجاد شده در حل مسائل اجتمای و سازگاری را جبران میکنند.
سایر یافتههای پژوهشی هم نشان داده که دختران و پسران به طور متفاوتی در معرض تعارضات والدین قرار میگیرند و تاثیرات این تعارضات بر این دو گروه متفاوت است.
این پژوهش البته تاکید دارد که بر روی گروه خاصی از افراد جامعه که از قشر تحصیلکرده بودهاند صورت گرفته و بنابراین تعمیم نتایج به گروههای دیگر باید با احتیاط صورت گیرد.
این پژوهش نیاز به ارائه آموزش لازم در زمینه فرزندپروری را برجستهتر کرده و طی آن تأکید شده که مسئولان باید با برگزاری کارگاههای آموزشی یا از راه رسانهها والدین را درباره اهمیت اصلاح روابط آگاه سازند.
جام جم سرا: پریسا مهراشتیاق در مورد چگونگی رویش دندانهای شیری اظهار داشت: تکامل دندان در جنین از هفته ششم جنینی آغاز میشود و اولین دندانی که در دهان نوزاد رویش مییابد دندان پیشین میانی اول فک پایین است. که به طور متوسط در سن 7.5 ماهگی رویش پیدا میکند. اما ریشه آن در 1.5 سالگی کامل میشود.
جراح و دندانپزشک کودکان با بیان این مطلب که معمولاً دندانهای فک پایین زودتر از فک بالا درمیآیند گفت: تغییرات میانگین سنی رویش میتواند تا شش ماه طبیعی باشد؛ یعنی این دندان میتواند شش ماه زودتر یا دیرتر رویش یابد.
به نقل از فارس، مهراشتیاق ادامه داد: تحقیقات نشان میدهد سن رویش دندانهای شیری نسبت به قرن گذشته زودتر شده است.
وی تصریح کرد: فرایند رویش دندان، پیچیده اما بسیار منظم است. وقتی دندان میخواهد رویش کند، در قسمت رویش، تحلیل استخوان و در طرف مخالف، تشکیل استخوان دیده میشود.
این جراح و دندانپزشک کودکان افزود: رویش دندان تحت تأثیر هورمون رشد هیپوفیز، هورمون تیروئید و پروتئین مرتبط با هورمون پاراتیروئید است.
مهراشتیاق تصریح کرد: وقتی سه چهارم ریشه دندان تشکیل میشود، دندان رویش می یابد اما مدت زمانی طول میکشد تا تمام ریشه کامل شود.
وی ادامه داد: رویش دندان در بیشتر کودکان با افزایش ترشح بزاق همراه است و کودک دست و انگشتان خود را درون دهان میبرد؛ برخی نوزادان نیز بیقرار، کجخلق و بیاشتها میشوند.
دندانپزشک کودکان همچنین افزود: وجود تب و اسهال حین رویش دندان طبیعی نیست و احتمالاً ناشی از بردن اجسام آلوده سمت دهان است و باید حتماً کودک توسط پزشک ویزیت شود.
جراح و دندانپزشک کودکان تصریح کرد: التهاب لثه و دردناکی آن در محل رویش دندان طبیعی است. این حالت ظرف چند روز برطرف میشود و استفاده از دندانی های ژلهای که در یخچال گذاشته میشود در کاهش ناراحتی کودک مؤثر است.
مهراشتیاق خاطرنشان کرد: استفاده از ژل های بیحسی موضعی در حالت عادی توصیه نمیشود چون جذب مخاطی این مواد بالاست و استفاده نادرست از آنها باعث مسمومیت نوزاد میشود. البته استفاده از این ژلها در موارد بسیار حاد بیقراری کودک با توصیه دندانپزشک مجاز است.
جام جم سرا: در دوران شیر خوارگی و خصوصاً نوزادی، کودک خود را از مادرش جدا نمی بیند. به نحوی که خود و مادر را موجود واحدی می بیند.کودک آن چنان خود را به مادر نزدیک می بیند که وقتی سینه مادر را می مکد احساس می کند، دارد مادرش را می خورد .
در دوران طفولیت، دیدن یا لمس کردن سینه مادر، پاسخ های مکیدن را در کودک پدید می آورد که می توان این خواسته را با شیر دادن به کودک، ارضا کرد .
اما در دوران کودکی (سه تا چهار سالگی به بعد) دیدن پدر یا مادر برهنه، بر انگیخته شدن و تحریک و میل جنسی کودک را سبب می شود که به هیچ وجه نمی توان در یک زمینه کودک را ارضا کرد .
متأسفانه بعضی از والدین، برهنگی را با تمدن اشتباه می گیرند و فکر می کنند که هر چه برهنه تر باشند متمدن تر هستند. در حضور فرزندان پسر و دختر خود به صورت عریان و نیمه عریان حاضر می شوند. برخی از آن ها فکر می کنند با این کار، حساسیت جنسی فرزندانشان کم خواهد شد و چشم فرزندشان از دیدن صحنه ها پر خواهد شد. در صورتی که 3 تا 4 سالگی، سن بیداری جنسی و تشکیل خاطرات در ذهن کودکان است و در 5 تا 7 سالگی، کودکان، وقتی با بدن برهنه والدین مواجه می شوند، کنجکاو می شوند که بدن آن ها چه ویژگی هایی دارد و همین ممکن است خطرآفرین و نگران کننده باشد .
میزان پوشش در خانواده های مختلف، با فرهنگ ها و اعتقادات مختلف، متفاوت است. رعایت پوشش مناسب بر اساس الگوهای اخلاقی و اسلامی در خانواده بسیار مهم و با ارزش است و ثبات و آرامش و امنیت در خانواده ایجاد می کند. پوشش مناسب نه تنها سبب آرامش والدین می شود، بلکه رشد طبیعی کودکان را نیز تضمین می کند. بر عکس، عریان و نیمه عریان بودن، پوشیدن لباس های تنگ و چسبان که اعضای بدن را به صورت برجسته نشان می دهد، در حضور فرزندان که به سن تمیز رسیده اند،خصوصاً فرزندان غیر هم جنس، می تواند بسته به سنین متفاوت آن ها، تبعات و اثرات منفی متفاوتی به جای بگذارد .
شایسته است والدین با نشان دادن حساسیت و رعایت پوشش مناسب در حضور کودکان و در ارتباط با غیرمحارم، کودکان را از 4 سالگی به بعد با محارم و غیرمحارم آشنا کنندو میزان پوشش مناسب و عدم تماس بدن با نامحرم را بوضوح برای کودکان توضیح دهند .
والدین برای سلامت جنسی فرزندانشان به نکات زیر توجه کنند
رعایت اصول اخلاقی جنسی در خانواده، نقش مهمی در سلامت جنسی کودکان دارد. علاوه بر پوشش مناسب که توضیح داده شد، والدین باید از رفتارهای زیر در حضور فرزندان، پرهیز کنند :
*پرهیز از دیدن فیلم های نامناسب جنسی که در آن زنان و مردان با پوشش های نامناسب، عریان و نیمه عریان، روابط و رفتارهای زننده، رقص های تحریک آمیز، معاشقه و روابط جنسی را به نمایش می گذارند .
*پرهیز والدین از شوخی های رکیک و زننده، ایماها، اشاره ها، کنایه های جنسی، لمس و در آغوش کشیدن هم دیگر که معنی جنسی بدهد .
*پرهیز از ناز و نوازش، بوسیدن و معاشقه با همدیگر در حضور فرزندان
*پرهیز از حرف ها، طنزها و فحش های رکیک جنسی ( چون کودکان ممکن است بعداً حرف ها را کلمه به کلمه معنی کنند و همین، سبب انگیزش و تحریک جنسی زودرس آن ها شود).
برخی والدین فقط به پوشش دختران حساسند و دختران را بیشتر از پسران می پوشانند و حساسیتی روی برهنگی پسران در سنین کودکی و حتی تا بلوغ ندارند که ممکن است باعث سرخوردگی جنسی دختران در بزرگسالی شود |
رعایت پوشش مناسب در خانواده کمک شایانی به رشد طبیعی جنسی کودکان و پیشگیری از انحرافات اخلاقی در نوجوانی و جوانی خواهد داشت.
پوشش کودکان چگونه باید باشد؟
در حدود 3 تا 4 سالگی کودکان دوست دارند بدنشان محرمانه باشد و از این که دیگران آن ها را عریان ببینند، احساس خجالت و شرم می کنند و دوست ندارند برهنه و عریان باشند. بنابراین لازم است که والدین این احساس را در فرزندشان تقویت کنند تا حجب و حیا و عفت در آن ها تقوت و بی پروایی جنسی در آن ها ضعیف شود. والدین، هنگام تعویض لباس کودکان 2 تا 3 ساله که کاملاً متوجه جنسیت خود شده اند، باید مواظب باشند که فرد دیگری، خصوصاً کودک دیگری، بدن برهنه او را نبیند. هم چنین باید به آن ها تأکید کرد که هیچ کس اجازه ندارد به قسمت تناسلی آن ها نگاه کند یا دست بزند. اگر سؤال کنند حتی پدر و مادر؟ باید به آنها توضیح داد، پدر و مادر فقط تا 5 تا 6 سالگی اجازه دارند داخل دستشویی و حمام و موقع عوض کردن لباس به آن نگاه کنند و بعد از این سن که توانایی حمام رفتن، دستشویی رفتن و تعویض لباس را مستقلاً پیدا می کنند، هیچ کس، حتی پدر و مادر هم اجازه ندارند قسمت تناسلی آن ها را نگاه یا لمس کند .
اجازه ندهید کودکتان لخت بخوابد
برخی والدین فقط به پوشش دختران حساسند و دختران را بیشتر از پسران می پوشانند و حساسیتی روی برهنگی پسران در سنین کودکی و حتی تا بلوغ ندارند که ممکن است باعث سرخوردگی جنسی دختران در بزرگسالی شود. توصیه می شود والدین، کودکان را همواره با لباس و پوشش هر چند بسیار کم مانند شورت و زیر پوش بپوشانند تا به برهنگی عادت نکنند و حتی موقع خوابیدن هم نباید برهنه و بدون لباس به رختخواب بروند، چرا که تماس اندام و اعضا به همدیگر و تماس بدن برهنه به رختخواب، می تواند تحریک جنسی کودک را فراهم آورد .
رعایت نکات مهم هنگام رابطه زناشویی
گاهی والدین به علل مختلف، مثل نداشتن اتاق خواب مجزا، محدودیت فضای خانه، داشتن بچه زیاد و شلوغ بودن خانه و گاه اهمال کاری و سهل انگاری، نمی توانند شرایط و محیطی امن و آرام برای روابط زناشویی خود فراهم کنند .
برخی دیگر از والدین، کودکانشان را با عروسک اشتباه می گیرند و فکر می کنند، آن ها نه احساس دارند، نه می فهمند، نه می شنوند و نه می بینند. ولی کودکان نه کرند و نه کور. کودکان خیلی خوب احساس می کنند، خیلی خوب می فهمند، همه چیز را می بینند و خیلی خوب صداها را می شنوند و درک می کنند ،حتی اگر خواب باشند یا خود را به خواب زده باشند. هر چند کودکان دو ساله بیان خوبی ندارند و نمی توانند مسائل را توضیح بدهند ولی از حافظه ای قوی برخوردارند و همه مناظر، تصاویر و صداهای دور و بر خود را مثل یک دوربین و ضبط صوت، در ذهن و خیال خود ثبت می کنند .
کودکان که نزد والدین می خوابند یا کودکانی که به علت بی مبادلاتی والدین و باز بودن در اتاق خواب، شاهد روابط زناشویی آن ها شوند ،درباره روابط زناشویی پدر و مادر دچار ترس، نگارنی و اضطراب شدید می شوند، چرا که رابطه زناشویی را نوعی خشونت پدر علیه مادر تصور می کنند و فکر می کنند که پدر می خواهد با مادر دعوا کند یا آسیبی به او برساند
والدینی که در حضور کودکان و فرزندان خود روابط زناشویی انجام می دهند، نه تنها در حق آن ها خیانت بلکه بزرگ ترین جنایت را مرتکب می شوند، چرا که باعث تحریک و بیدار شدن زودرس غریزه جنسی کودکان و عامل تباهی و انحراف اخلاقی آن ها در آینده می شوند.|از کتاب «مسائل جنسی کودکان»|دکتر مجتبی امینزاده
جام جم سرا:
این روزها شیرخوارگاههای کشور به پناهگاه امنی برای کودکان بیسرپرت و بدسرپرست تبدیل شده است. پناهگاهی که آنها را از هر گونه آسیبی محافظت میکند تا شاید بیمسئولتی یا فقدان والدین آنها کمی جبران شود. گرچه نبود پدر و مادر خلا بزرگی است که هیچ کسی نمیتواند آن را برایشان پر کند.
بودن در کنار خانواده و تجربه آغوش والدین سهم ناچیزی است که این کودکان از دنیای کوچک خود انتظار داشتند ولی به دلایل مختلف این سهم از آنها سلب شده است.
به نقل از سینانیوز، بسیاری از آسیبشناسان اجتماعی اعتیاد، طلاق، روابط نامشروع، کودک آزاری و دیگر آسیبهای اجتماعی را ریشه اصلی رها شدن کودکان بیسرپرست و بدپرست در جامعه میدانند. چه بسا کودکانی که در شرایط بسیار بد خانوادگی زندگی میکنند و دولت هرگز حتی از وجود آنها هم با خبر نمیشود اما خیلیها هم شانس تجربه زندگی بهتر را پیدا میکنند.
به گفته دکتر همایون هاشمی، رئیس سازمان بهزیستی کشور، ۳۴ هزار کودک بیسرپرست و بدسرپرست در کشور وجود دارد که تحت پوشش بهزیستی هستند و خدمات شبانه روزی دریافت میکنند.
محیط بیرونی این شیرخوارگاه که در قسمتی از محیط اداری بهزیستی استان گیلان واقع شده پر از درختان بلند و سرسبزی است که بر حیاط شیرخوارگاه سایه انداختهاند.
به شیرخوارگاه وارد میشویم. محیطی امن و آرام که کارکنانش با گرمی و محبت از ما استقبال میکنند. کسانی که آنجا حکم پدر و مادر را برای کودکان دارند.
قشر آسیب پذیر جامعه را دریابیم
قبل از اینکه به سراغ کودکان برویم پای صحبتهای منیره سکوتی کارشناس و مسئول دفتر خانواده بهزیستی که مسئولیت نظارت بر خانههای شبانه و این شیرخوارگاه را همزمان بر عهده دارد مینشینیم و از او در زمینه جزئیات این شیرخوارگاه و تعداد کودکان میپرسیم، جواب میدهد: «در حال حاضر ۱۵ خانه شبانه روزی غیر دولتی و تنها یک شیرخوارگاه دولتی در استان گیلان وجود دارد. ظرفیت این شیرخوارگاه اسما ۳۰ نفر است ولی از آنجایی که بعضی از بچهها با مجوز قضایی معرفی میشوند گاهی اوقات تعداد ساکنان آن به ۳۴ نفر هم میرسد.»
منیره سکوتی در ادامه صحبتهای خود به اهمیت توجه به این کودکان میپردازد و میگوید: «همانطور که میدانید این کودکان در سنی قرار دارند که یکی از اقشار آسیب پذیر جامعه محسوب میشوند و به همین دلیل به مراقبت خاصی نیاز دارند. البته آنها تنها تا سه سال در این مکان زندگی میکنند و بر اساس مجوزی که اعلام شده است از سن ۳ تا ۶ سال به مرکز خصوصی نوباوه انتقال مییابند.»
کارشناس و مسئول دفتر خانواده بهزیستی ادامه میدهد: «میخواهیم شیرخوارگاه جدیدی خارج از محوطه اداری بسازیم چرا که ساختمان این شیرخوارگاه قدیمی شده و آخرین بار در سال ۸۳ بازسازی شده است.»
در انتظار دست نوازشگر
در حالی که گرم صحبت با مسئولین شیرخوارگاه هستیم به اتاق نوزادان میرویم. بیشترشان در تختهای خود دراز کشیدهاند البته یکی از آنها که انگار از همین حالا جنب و جوش را شروع کرده در روروئک بالا پائین میپرد کسانی که قرار است جای مادرش را پر کنند در قسمت جلوی شکمش متکایی قرار دادهاند که از شدت پریدن آسیب نبیند. البته آنها که دراز کشیدهاند هم در شیطنت دست کمی از او ندارند. به محض اینکه بالای سرشان میرویم دست و پایشان را تکان میدهند و میخندند انگار فقط منتظر کسی هستند که با آنها حرف بزند و نوازششان کند تا صدای خندهشان سالن را بردارد.
دل کندن از نوزادان کار سختی است اما باید به اتاق کودکان برویم، کودکانی زیبا و دوست داشتنی که وقتی وارد اتاقشان میشویم با تعجب به ما نگاه میکنند. یکی از خبرنگاران کودگی به نام آرش را تا آخرین لحظه در آغوش میگیرد و او بدون اینکه احساس غریبی کند فقط آرام به او خیره میشود.
وقتی از منیره سکوتی میپرسیم که خانوادهها بیشتر متقاضی فرزند دختر هستند و یا پسر میگوید: «در کل متقاضیان فرزند خوانده دختر بیشتر از پسر است ولی خوشبختانه وقتی با آنان مصاحبه و صحبت میکنیم بسیاری از آنها نظرشان را تغییر میدهند.»
افسانه خیراندیش مسئول شیرخوارگاه نوزادان و نونهالان مهر بهزیستی استان گیلان هم که در واقع مادر این کودکان است قدم به قدم ما را همراهی میکند و به سوالاتمان پاسخ میدهد.
تا جایی که افسانه خیراندیش به ما توضیح میدهد هزینههای این شیرخوارگاه از اعتبارات استانی و به خصوص کمک خیرین تامین میشود. تنها در سال ۹۲، ۱۰۰ میلیون تومان برای این شیرخوارگاه هزینه شده است. او میگوید: «قطعا اگر خیرین کمک نمیکردند با مشکلات بسیاری مواجه میشدیم. در واقع خیرین اکثر اقلام مورد نیاز این شیرخوارگاه را تامین میکنند.»
خیراندیش ادامه میدهد: «در این مرکز از کودکان معلول نیز تا ۲ سال نگهداری شده و آنها بعد از ۲ سال به مراکز توانبخشی انتقال داده میشوند.»
او از اعلام آمادگی خیرین برای کمک هر چه بیشتر به این شیرخوارگاه میگوید و توضیح میدهد: «همیشه نمیتوان به اعتبارات دولتی متکی بود به همین دلیل بر ظرفیتهای خیرین هم تکیه میکنیم چرا که هزینه درمان برخی از این کودکان بسیار زیاد است و علاوه بر این، تمامی اقداماتی که کودکان نیاز داشته باشند در این شیرخوارگاه انجام میشود.»
انتظار برای شنیدن
یکی از کودکان نظرم را بسیار جلب میکند آرام و بیسر و صدا در گوشهای نشسته و بازی میکند. نامش را از کارکنان شیرخوارگاه میپرسم. امیرحسین، پسری که نه میتواند صدایی بشنود و نه حرف بزند.
سکوتی میگوید: «امیر حسین در نوبت کاشت حلزون است، امیدواریم عمل او با موفقیت انجام شود.»
از او میپرسم: «چند نفر از این کودکان به علت کودک آزاری به شیرخوارگاه آمدهاند.» پاسخ میدهد: «نمیتوان تعدادشان را به طور دقیق گفت. گاهی اوقات پذیرش این کودکان زیاد و گاهی هم کم است. البته باید این را بگویم که کودکان ۳ تا ۶ سال بیشتر مورد کودک آزاری قرار میگیرند تا کودکان کوچکتر.»
به گفته مسئول شیرخوارگاه مهر، کودکان تنها با حکم قضایی وارد شیرخوارگاه میشوند. البته این امید که روزی پدر و مادرشان پیدا شود همیشه وجود خواهد داشت به همین دلیل عکسهای کودکی که رها شده در مدت زمانی که در مرکز نگهداری میشود در روزنامههای محلی به مدت یک تا دو هفته چاپ شده، استعلام آنها گرفته میشود. بعد از بررسی کلانتری اگر کاملا از عدم شناسایی والدین اطمینان حاصل شود با مجوز قضایی اقدامات لازم برایشان انجام میشود.»
بنابر گفتههای کارشناس و مسئول دفتر خانواده بهزیستی، براساس قانون حمایت از کودکان، در صورتی که عدم صلاحیت والدین اثبات شود کودکان تنها ۲ سال در شیرخوارگاه نگهداری شده و به نوعی اقدامات فرزند خواندگی این کودکان تسریع میشود. این در حالی است که در گذشته مدت زمان نگهداری کودکان بد سرپرست در شیرخوارگاهها ۳ سال بود و پس از ان اقدامات فرزند خواندگی انجام میشد.»
بازدید ما تمام میشود، وقتی میخواهیم از محیط شیرخوارگاه بیرون برویم صدای گریه آرش توجه همه را به خود جلب میکند. او دوست ندارد از آغوش همکارم جدا شود و همین موضوع دلیل اصلی گریه کردن او است. آرش به آغوش گرم پدر و مادر نیاز دارد ولی...
کودکان بیسرپرست و بدسرپرست حاصل آسیبهای اجتماعی هستند که خود میتوانند آسیبهای بیشتری را تولید کنند، این چرخه وقتی متوقف میشود که فکر و برنامهای برای این معضل اجتماعی داشته باشیم. شاید بد نباشد هر کدام از مسئولان هر از چندگاهی به مراکز نگهداری از این کودکان سر بزنند تا مثل ما آرزو کنند که دیگر هیچ کودکی طعم تنهایی را نچشد.
جام جم سرا: در سال های کودکی، دوستی های پسران و دختران جنبه شهوانی ندارد. اما با بحران بلوغ کشش جنسی بیدار می شود و نوجوان به موضوعات جنسی حساسیت پیدا می کند. اما از آن جا که عدم اطلاع و ناآشنایی با مسائل جنسی در نوجوانان خطرات زیادی دارد، باید به طریقی نوجوانان را در آستانه بلوغ بتدریج در جریان تغییرات جسمی و اتفاقات درونی قرار داد و همین طور بعد از بلوغ هم آن ها را هدایت و راهنمایی کرد.
بهترین راه برای جلوگیری از انحرافات جنسی و عواقبی که برای نوجوان ممکن است پیش آید، آموزش جنسی و آگاهی دادن در خانواده و محیط های آموزشی است.
به نقل از مشاوره خانواده، معمولا طرز تفکر نوجوان درباره مسائل جنسی بستگی به رفتار و واکنش های والدینش در دوران کودکی دارد. نوجوان در اوائل دوران نوجوانی به علت کنجکاوی می خواهد در مورد رشد جسمی بدن خود و اعضای تناسلی و مسائل جنسی اطلاعاتی کسب کند و حتی بفهمد که آیا وضعیت جسمی و جنسی اش طبیعی است یا خیر. اگر اطلاعات لازم در این موارد را والدین در اختیار نوجوان قرار ندهند او مجبور می شود که در مورد مسائل جنسی اطلاعاتش را از همسالان و همکلاسان خود به دست آورد، و چه بسا که این اطلاعات صحیح نباشد. اگر پدر و مادر از همان دوران کودکی رابطه عمیق و دوستانه ای با فرزندان خود برقرار کنند می توانند در دوران نوجوانی به سادگی و راحتی با هم صحبت کنند، و اطلاعات صحیح و درستی نیز درباره مسائل جنسی به آن ها بدهند.
برای آموزش جنسی بهتر است که اموری به کودک آموخته شود که بر اساس سن مورد نیاز و بر اساس موضوع مورد علاقه و تمایل اوست نه آن چیزی که مورد علاقه بزرگسالان است. آموزش جنسی به هیچ وجه نباید به تاخیر افتد بلکه باید اطلاعات و آگاهی کودک و نوجوان همزمان با احتیاجات اجتماعی و رشد او پیش برود. به عبارتی شاید بهتر باشد اطلاعات جنسی زمانی به نوجوان یا کودک داده شود که او کنجکاو شده است و دوست دارد در این مورد اطلاعاتی کسب کند. اما پیش از آن والدین حتما باید در این باره کسب اطلاع کرده باشند تا بدون انحراف جنسی در فرزندشان، پاسخگوی سوالات جنسی و آموزش او باشند. آنها باید دغدغه خاطر نوجوان را با برخورد صحیح و منطقی کاهش دهند تا او بتواند خود را با شرایط جدید تطبیق دهد. نوجوان سعی دارد تا جایی که ممکن است اطلاعات لازم را به دست آورد، والدین نباید با شنیدن یا دیدن چیزهایی از فرزند خود نگران شوند و این عمل او را غیر اخلاقی تلقی کنند. این کشش و هیجانات و علاقه به امور و اطلاعات جنسی طبیعی است و تا مرحله ازدواج و تشکیل خانواده ادامه پیدا می کند.
بسیاری از والدین از صحبت کردن با فرزند خود درباره مسائل جنسی ناراحت می شوند ، و نمی دانند که چگونه این اطلاعات را در اختیار فرزند خود بگذارند. آنها باید موارد زیر را برای نوجوان خود به سادگی تمام توضیح دهند:
** قاعدگی در دخترها
** چگونگی انزال شبانه در پسرها
** استمناء و اثرات مخرب آن
** بیماری های مختلف مربوط به مسائل جنسی
** مسائل اخلاقی پیرامون مسائل جنسی
** انحراف جنسی
** نزدیکی جنسی
** ازدواج
** حاملگی و چگونگی بارداری و زایمان و....
نبودن کانون گرم خانوادگی و کمبود محبت، بی ثباتی و درگیری خانوادگی و بی کفایتی والدین برای راهنمایی فرزندان از عواملی هستند که باعث انحرافات جنسی در نوجوان می شوند. همین طور وجود وسائل و کتاب ها و سی دی های تحریک کننده باعث انحرافات جنسی در نوجوانان می شود.
جام جم سرا:
این بیماری نوعی ناهنجاری مادرزادی است که در یک مورد از هر پنج هزار تولد رخ می دهد. معمولا" بیماری هیرشپرونگ فقط بخش کوچکی از روده بزرگ (نزدیک رکتوم) را درگیر می کند. به ندرت، در برخی از نوزادان تمام روده بزرگ (کولون) فاقد سلول های گانگلیونی است. در موارد بسیار نادری ممکن است هر دو روده بزرگ و کوچک فاقد سلول های گانگلیونی باشند.
بیماری هیرشپرونگ چگونه تشخیص داده می شود؟
به نقل از پورتال جراحان ایران، در اکثر نوزادان 1 تا 2 روز پس از تولد حرکت روده (کارکردن روده) مشاهده می شود. در صورت عدم حرکت روده یا حرکت اندک آن چند روز پس از تولد احتمال ابتلا به بیماری هیرشپرونگ وجود دارد. شکم نوزادان مبتلا بزرگ و متورم می شود و ممکن است پس از شیرخوردن مایع سبز رنگی استفراغ کنند (استفراغ صفراوی).
دو آزمایش متداول برای تشخیص بیماری هیرشپرونگ وجود دارد. نخستین مورد کنتراست انما (مقایسه تنقیه) است. در این آزمایش از طریق لوله کوچکی که وارد مقعد می¬شود مقداری مایع مخصوص به روده بزرگ وارد میشود. سپس عکس هایی توسط اشعه ایکس گرفته می شود. در صورت ابتلا به بیماری هیرشپرونگ، در عکس های گرفته شده فضای وسیع (گشاد) و بعد از آن قسمتهای تنگ روده مشاهده می شود. این فضای تنگ و باریک بخشی از روده است که فاقد سلول های گانگلیونی است. فضای وسیع و گشاد، قسمت سالم روده است که مدفوع درآن قسمت انباشته شده و نمی تواند از آن عبور کند.
آزمایش دوم بیوپسی رکتوم است که از داخل روده بزرگ و نزدیک مقعد نمونه¬های کوچکی گرفته می شود. این آزمایش به دو شیوه انجام می شود. در نوزادان، جراح کودکان توسط لوله ساکشن باریکی که وارد مقعد می کند دو یا سه قطعه کوچک از روده را برمی دارد. این روش بدون درد است و در مطب بدون بیهوشی قابل انجام است. در کودکان بزرگ¬تر، جراح کودکان در اتاق عمل نمونه برداری را پس از بیهوشی انجام می دهد. نمونه های بیوپسی به منظور وجود یا عدم وجود سلولهای گانگلیونی در زیر میکروسکوپ بررسی می-شوند. در صورت مشاهده سلول های گانگلیونی در نمونه های بیوپسی، روده نرمال است و بیماری هیرشپرونگ وجود ندارد. در صورت فقدان سلول های گانگلیونی در نمونه های بیوپسی بیماری هیرشپرونگ تشخیص داده می شود. در صورتی که این نمونه های بیوپسی تهیه شده توسط ساکشن برای بررسی و تشخیص کافی نباشد، شاید لازم باشد جراح در اتاق عمل و تحت بیهوشی نمونه بیوپسی بیشتری را بگیرد.
بیماری هیرشپرونگ چگونه درمان می شود؟
آن قسمتی از روده که فاقد سلول های گانگلیونی است باید توسط عمل جراحی برداشته شود. معمولا" در نوزادان این کار توسط یک عمل جراحی انجام می شود که به آن (اصلاح اولیه) گفته می شود. در اکثر کودکان عمل جراحی بدون ایجاد برش وسیع (برش جراحی) بر روی شکم انجام می شود. جراح اغلب علاوه بر عمل جراحی جهت اصلاح بیماری هیرشپرونگ، لاپاراسکوپی (دیدن حفره شکمی به کمک دوربین بدون باز کردن شکم) از طریق مقعد را نیز انجام می دهد.
در برخی از نوزادان بیش از یک عمل جراحی لازم است، که به آن ترمیم مرحله ای گفته می شود. در جراحی اول (یا مرحله اول)، قسمتی از روده که فاقد سلول های گانگلیونی است برداشته می شود و با ایجاد منفذ از روده به سطح شکم موقتا یک استوما ایجاد می شود. استوما شکافی است که روی شکم ایجاد می-شود و قسمت بریده شده روده از پوست بیرون آورده می شود. در صورتی که کودک استوما داشته باشد، مدفوع به درون کیسه ای که در کنار بدن او قرار دارد تخلیه می شود. پس از چند ماه، قسمت فاقد سلول-های گانگلیونی برداشته می شود و روده بخیه زده می شود تا استوما بسته شود. جراح کودکان درباره بهترین شیوه عمل کودک با والدین صحبت خواهد کرد.
در اکثر عمل های جراحی بیماری هیرشپرونگ، خون اندکی از دست می رود. در موارد نادری که شرایط اورژانسی پیش می آید تزریق خون به کودک ضرورت می یابد.
پس از عمل جراحی، کودک اسهال زیادی خواهد داشت. ازاین رو، مراقبت از پوست اطراف مقعد و تمیز کردن آن در همه اوقات حائز اهمیت است. پرستار جراحی توصیه می کند کرم محافظی در ناحیه پوشک بچه مالیده شود و نحوه مخلوط کردن کرمی به نام "بوت بالم" و استعمال آن را به والدین توضیح می دهد. برای محافظت پوست در برابر اثرات سوزش آور اسهال باید به طور مداوم از این کرم استفاده شود. دستورالعمل ساخت "بوت بالم" به این ترتیب است: 4 اونس از پماد دسیتین(Desitin) و 1 اونس پودر استوما اسیو (Stomahesive) را مخلوط کرده تا غلظتی شبیه به کره بادام زمینی پیدا کند. کرم ایلکس (Ilex) نیز جهت محافظت پوست در برابر سوزش ناشی از اسهال قابل استفاده است. تمام این داروها بدون نسخه داده می شود. در صورتی که کودک استوما داشته باشد، همین احتیاط ها جهت محافظت پوست در ناحیه پوشک پس از بستن استوما لازم است.
کودک تا چه مدت در بیمارستان بستری خواهد شد؟
چنانچه کودک جراحی آنال (مقعدی) داشته و استوما نداشته باشد، بعد از یک تا سه روز ترخیص خواهد شد. در صورتی که کودک استوما داشته باشد، ممکن است مدت زمان بیشتری در بیمارستان بماند. در هر دو حالت کودک زمانی مرخص می شود که روده اش کار کند، بدون استفراغ بخورد و بیاشامد، و با خوردن داروهای خوراکی درد نداشته باشد. متخصص پرستار جراحی و پرستار بالینی قبل از ترخیص مراقبت از استومای کودک را به والدین آموزش می دهد.
مراقبت خانگی پس از جراحی
چنانچه مقعد کودک جراحی شده باشد، پس از سه روز ترخیص خواهد شد. به احتمال زیاد کودک دچار اسهال خواهد شد، در این صورت باید پوست اطراف مقعد را همواره تمیز نگاه داشت. جهت حفظ پوست از اثرات سوزش آور اسهال باید همواره از کرم محافظ توصیه شده استفاده کرد.
چنانچه کودک استوما داشته باشد، ممکن است مدت زمان بیشتری در بیمارستان بستری باشد. استومای موقت چند ماه در موضع باقی خواهد ماند، و در طول این مدت مدفوع داخل کیسه قرار داده شده بر روی بیرون شکم تخلیه می شود. پرستار کودک نحوه مراقبت از استوما و حفاظت از پوست در برابر اثرات سوزش آور مدفوع را آموزش خواهد داد.
تسکین درد
تجویز داروهای مسکن (نارکوتیک ها) برای منزل و پس از ترخیص کودک لازم نیست. در اکثر موارد استامینوفن (Tylenol) و ایبوپروفن (Motrin) تجویز می شود. باید طبق دستور نسخه داروها را بدهید. چنانچه کودک همچنان ناراحت است و درد دارد به پزشک مراجعه نمایید (تا داروی قوی تری تجویز کند).
مراقبت از پانسمان
چنانچه روی شکم کودک برش داده شود، موضع توسط یک پد گازی و یک پانسمان پلاستیکی شفاف پوشیده می¬شود و این پانسمان 2 روز پس از عمل جراحی برداشته می¬شود. ممکن است زیر این پانسمان تکه ای از نوار به نام نوار استری (Steri-strips) وجود دارد که ممکن است مقداری خون روی آن ترشح شده باشد که طبیعی است و جای نگرانی ندارد. کودک می¬تواند با همین پانسمان حمام کند. یک هفته پس از عمل جراحی می توان پانسمان را برداشت. پوست اطراف محل برش ممکن است قرمز، کبود و اندکی متورم شود که پس از چند هفته برطرف می شود. هیچگونه بخیه نمایانی وجود ندارد که کشیده شود چراکه بخیه ها زیرپوستی هستند و پس از چند هفته جذب خواهند شد. برخی اوقات، این بخیه ها احساس سوزش ایجاد می کنند و از زیر پوست در ناحیه بریدگی بیرون می زند. دراین صورت محل برش قرمز می شود و ممکن است از آن مایع سفید، زرد یا قرمز رنگ خارج شود. این مسئله در برخی کودکان طبیعی است و به مرور با حمام های روزانه بهتر خواهد شد.
مراقبت از محل برش ها
در صورتی که کودک برش داشته باشد، موضع زخم توسط بخیه (های) قابل جذب بسته می شود. این بخیه ها زیرپوستی هستند و نیازی به کشیدن ندارد. در برخی از کودکان، ممکن است این بخیه¬ها 4 هفته پس از عمل از پوست بیرون بزند و همراه با آن، موضع برش و شاید انتهای برش یا قسمت وسیع تری اندکی قرمز شود. این امر طبیعی است و بهترین راه درمان تمیز کردن آرام موضع با آب و صابون است. پس از آنکه بخیه کشیده شود یا کاملا جذب شود، زخم بهبود خواهد یافت. در صورت قرمزتر شدن موضع، درد ناشی از تورم محل برش و تب به مدت 2 هفته پس از عمل جراحی باید به پزشک مراجعه شود.
برجستگی التیام
درصورتی که برشی روی شکم کودک داده شده باشد، پس از بهبود برجستگی سفتی زیر محل برش که التیام یافته احساس می شود که به آن برجستگی التیام گفته می شود و طبیعی است. برجستگی التیام تا چند ماه وجود دارد و کم کم نرم و ناپدید می شود.
محدودیت حمام کردن
کودک می تواند دو روز پس از عمل جراحی حمام برود (یا دوش بگیرد). زمانیکه حال کودک بهبود یافت، در بیمارستان یا در خانه قبل از ترخیص می توان او را حمام کرد. استحمام روش مناسبی برای تمیز کردن تدریجی پوست بدون آسیب رساندن و تسکین درد ناحیه مقعد است. برخی والدین ترجیح می دهند قبل از مالیدن مقدار بیشتری کرم محافظت کننده از سشوار با درجه خنک برای خشک کردن ناحیه مقعد استفاده می کنند. درصورتی که کودک استوما داشته باشد، می توان کیسه را برداشت و کودک را حمام کرد. استحمام ضرری برای استوما ندارد و توصیه می شود.
محدویت های فعالیتی
کودک بدون هیچگونه محدویت خاصی می تواند فعالیت های معمول خود را از سر بگیرد، مگر آنکه جراح کودکان غیر از این را توصیه کند. چنانچه کودک به مدرسه می رود، بلافاصله پس از اینکه احساس کرد خوب شده می تواند به مدرسه برود. در صورتی که لازم است گواهی انجام عمل جراحی برای مدرسه فرزند خود بگیرید. درصورتی که کودک استوما دارد، لوازم موردنیاز برای کودک باید تجویز و تهیه شود. قبل از ترخیص، به والدین کودک درباره نحوه مراقبت از استوما و استفاده از وسایل آموزش هایی داده خواهد شد.
آیا لازم است پس از عمل جراحی مجددا به جراح مراجعه کنم؟
اگر کودک استوما دارد، باید یک ماه پس از ترخیص مجددا ویزیت شود. درصورتی که کودک جراحی اولیه داشته یا استومای او بسته باشد، باید دو هفته پس از عمل جراحی او را نزد جراح کودکان برد. جراح مقعد کودک را معاینه می کند تا اطمینان یابد مقعد به اندازه کافی باز است تا مدفوع به راحتی از آن خارج شود. گاهی مقعد کودک برای چند هفته یا چند ماه پس از جراحی گشاد یا متسع خواهد ماند. در صورت لزوم جراح یا پرستار جراحی نحوه دیلاتاسیون (گشاد نمودن محل تنگی) را در منزل به والدین آموزش می دهد.
چه زمانی به مطب جراح مراجعه نمایم؟
در صورت مشاهده موارد زیر با پزشک تماس حاصل فرمایید:
• داشتن هرگونه نگرانی درباره بهبود کودک
• دمای بدن کودک حداقل 101 درجه فارنهایت باشد
• قرمز شدن محل برش
• نازک شدن و درد فزاینده محل برش
• ترشح هرگونه مایعی از محل برش
• تغییر تعداد حرکات روده (تعداد دفعات دفع) در طول روز
• عدم حرکت روده (عدم دفع) در طول یک روز
• اسهال بدبو
• اتساع شکم
• استفراغ
• جوش های قرمز اطراف ناحیه مقعد و بهبود نیافتن آن
• داشتن هرگونه سوالی درباره استومای کودک
جام جم سرا:
بچهها چه زمانی که در خانه هستند و فقط با اعضای خانواده تعامل دارند و چه هنگامی که به مهدکودک و مدرسه میروند، نیاز دارند با مهارتهای اجتماعی آشنا شوند و به درستی از آنها استفاده کنند. بنابراین میتوان چنین گفت که پدر و مادر فقط زمانی میتوانند نسبت به موفقیت فرزندشان اطمینان پیدا کنند که از همان دوران و در سالهای کودکی، مهارت برقراری ارتباط اجتماعی صحیح را به کودک آموخته باشند.
برهمین اساس، متخصصان توصیه میکنند نکات سادهای را در همان دوره خردسالی به کودکان نوپا بیاموزید و آنها را با هم تمرین کنید تا فرزندتان هرچه بهتر بتواند در اجتماع حاضر شود و با دیگران ارتباط برقرار کند:
• از همان بچگی باید به فرزندتان بیاموزید هنگام صحبتکردن با دیگران یا زمانی که فردی را میبیند، لبخند بزند و با لبخندی دوستانه با او صحبت کند. البته باید برایش توضیح دهید که این لبخند ساده میتواند احساس بهتری به طرف مقابل ببخشد و نشان میدهد شما چقدر از بودن کنار او خوشحال هستید. برای اینکه بتوانید چنین روشی را به فرزند خردسالتان یاد بدهید، بهترین کار این است که در خانه با هم این کار را تمرین کنید. مثلا میتوانید از او بخواهید به شما لبخند بزند و بعد بخواهید لبخندی غیرواقعی و ریاکارانه بزند تا تفاوت این دو حالت را هم متوجه شود. همچنین میتوانید خودتان را بدون لبخند و با چهرهای جدی به کودک معرفی کنید و پس از آن، با لبخندی دوستانه همین کار را تکرار کنید تا او خودش روش بهتر را انتخاب کند.
• زبان بدن هم یکی از نکات مهمی است که باید به آن توجه داشته باشید، چون به کمک همین حرکات و حالتها میتوانید متوجه شوید طرف مقابل شما فردی خوشحال است یا ناراحت، خسته است یا راحت، خجالتی و آرام است یا شلوغ و بیتعارف و... بنابراین زمانی که کودک با زبان بدن آشنا شود و بتواند از آن به درستی استفاده کند، روابط بهتر و موفقتری هم خواهد داشت. برای اینکه کودک بخوبی مفهوم زبان بدن را درک کند، بهتر است برایش فیلمی بگذارید و صدای آن را قطع کنید تا به کمک زبان بدن، روحیه و رفتار شخصیتهای فیلم را حدس بزند. علاوه بر این، میتوانید با او بازی کنید و بخواهید حالتهای مختلف را بدون اینکه حرفی بزند به شما نشان دهد.
• کودک باید بداند در طول مکالمه و هنگامی که با فرد دیگری صحبت میکند، باید با او تماس چشمی برقرار کند. البته لازم است برای او توضیح دهید که این کار همیشه هم خیلی راحت نیست، اما ضروری است و میتواند نشانه احترام گذاشتن به فرد مقابل و اعتماد به نفس او باشد. برای اینکه این رفتار را در عمل هم به فرزندتان بیاموزید، خوب است از او بخواهید حدود 15 ثانیه در چشمهای شما نگاه کند و چشم برندارد. البته یادتان باشد به او اجازه پلکزدن بدهید تا نگاهکردن حالت زل زدن پیدا نکند. این تمرین ساده میتواند فرزندتان را برای مکالمههای جدی آینده آماده کند. برای اینکه بازیتان شادتر و سرگرمکنندهتر باشد، میتوانید ساعتی را تنظیم کنید و بگذارید تا پس از 15 ثانیه زنگ بزند تا کودک نیز بیشتر حالت بازی را احساس کند. (ضمیمه چاردیواری/parents. com)