ظاهر لبیا های کوچک در هر خانمی شکل ویژه خود را دارند . خیلی از خانم ها با لبیاهای سایز بزرگ متولد می شوند. و برخی دیگر تغییر شکل لب های انها بعد از تولد اتفاق می افتد.
برخی از خانمها درخواست لابیاپلاستی جهت زیبا سازی لب ها دارند. برخی از مشکلاتی مانند خارش ، سوزش ، التهاب ، و درد ناحیه لب های کوچک شاکی هستند.
و به این دلیل درخواست کوچک کردن لب های کوچک را دارند.
-علایم ناشی از بزرگی لب های کوچک:
-درد ؛ احساس فشار و ناراحتی،خارش و تحریک پذیری به دنبال مقاربت جنسی
-درد ؛ احساس فشار و ناراحتی،به دنبال فعالیت ورزشی ، لباس پوشیدن و یا فعالیت های روزانه
-عدم توانایی برای پوشیدن لباس های تنگ
-احساس تحریک پذیری و حساسیت در نشستن ها و راه رفتن های طولانی
-چند جهتی شدن مسیر ادرار هنگام دفع ادرار
– نامتقارن بودن لب های کوچک ، دراز بودن طول یکی نسبت به دیگری ، و یا سیاهی و تیرگی لب های کوچک
– در مواردی که لب های کوچک جراحی شده ولی هنوز عدم تقارن وجود دارد و یا اسکار ناشی از جراحی دیده می شود که بیمار درخواست ترمیم لب ها را دارد .
– در مواردی که بیمار اعتماد به نفس خود را از دست داده و احساس خوبی نسبت به دستگاه تناسلی خود ندارد .
لبیاپلاستی میتواند با بیهوشی عمومی یا بی حسی عمومی انجام پذیرد . حدود ۶۰ تا ۹۰ دقیقه طول میکشد .
و در موارد انجام لابیاپلاستی:
۱- ممکن است هر دو لابیا کوچک شوند
۲- ممکن است یکی از لب ها کوچک تر شده و به اندازه لب دیگر دراید .
۳- نواحی تیره ممکن است برداشته شده در نتیجه قسمت های صورتی باقی مانده ، رنگ دستگاه تناسلی جوان تر میشود .
۴- برخی از خانمها تمایل دارند قسمتهای تیره تر لب ها را نگه دارند که در این قسمت نیز با بیمار همراهی میشود .
بهترین روش تنگ کردن واژن کدام است؟
همچنانکه که سن خانمها افزایش پیدا میکند ، پوست واژن الاستیسیته خود را از دست میدهد و فیبرهای کلاژن ضعیف شده و خاصیت ارتجاعی شان کاهش می یابد تا دهه های اخیر جهت برگرداندن وضعیت پوست و تنگی واژن فقط عمل جراحی توصیه میشد .
امروزه روش جدید جهت تنگ کردن واژن ابداع شده که سلامت بافت را نیز برگرداننده که خاصیت الاستیسیته و قدرت واژن را افزایش میدهد .
تنگ کردن واژن با تکنولوژی جدید روشی است ظاهر و توانایی بافت واژن را بهبود بخشیده و نگه میدارد .
مهم ترین چیزهایی که در مورد عمل لابیاپلاستی باید بدانیم .
انجام جراحی لابیاپلاستی نیاز به اطلاعات زیاد و تجربه زیاد جراح دارند . در حقیقت یک نوع جراحی پلاستیک است که روی دستگاه تناسلی انجام میشود . و پزشک با تجربه می تواند تصمیم بگیرد که اندازه لبیها را چه میزان کوچک تر کرده تا هماهنگی دستگاه تناسلی بهتر شود .
دوره ریکاوری و استراحت بعد از انجام لابیاپلاستی
عمل جراحی حدود ۶۰ تا ۹۰ دقیقه طول می کشد ، شما می توانید روز بعد جهت معاینه و در صورت داشتن مشکلات و سوالات خاص با پزشک خود ارتباط پیدا کنید . درد و احساس التهاب در افراد مختلف متفاوت است و معمولا بعد از یک هفته بیماران به محل کار خود برمی گردند .
دوره ریکاوری در شخصی با شخص دیگر متفاوت است و دوره ریکاوری کامل حدود ۶ تا ۸ هفته طول میکشد .
در صورت نیاز به بخیه ، بخیه های ظریف و قابل جذب زده میشود که حداقل اسکار را داشته باشد .
بدین ترتیب معمولا ، اسکار ایجاد نمیشود و یا قابل دید با چشم نیست. زیرا که اسکارها در چین خوردگی های لبیا پنهان میشود.
احساس جنسی بعد از عمل جراحی به مدت کوتاهی بسته به شخص گاهی تا ۶ ماه ادامه میابد ، ولی بعد از ان دلیل خون رسانی بیشتر این ناحیه و تحریک اعصاب جدید و برداشته شده بافت اضافی لذت جنسی بیشتر میشود .
سوالات متداول در مورد لابیاپلاستی و واژینوپلاستی؟
لابیاپلاستی یک پروسه جراحی است که باعث کاهش اندازه و متناسب کردن شکل لب های کوچک میشود . لب های کوچک لب های داخلی دستگاه تناسلی یا واژن میباشد که بین لب های خارجی و ورودی واژن قرار دارند .
در خانم های جوان و میان سال اندازه و ظاهر لب های کوچک متفاوت است . در برخی خانم ها ممکن است شکایت از درد هنگام نزدیکی یا فعالیت و یا در هنگام پوشیدن لباسهای تنگ داشته باشند .
و یا از ظاهر لبیاهای خود ناراضی باشند . مقصود از انجام لابیاپلاستی بهتر نمودن ظاهر واژن میباشد . بعد از عمل جراحی بیماران درد و احساس ناراحتی کمتری در حین رابطه جنسی دارند و اعتماد به نفس و اعتماد بهتری در انها دیده میشود .
رایج ترین سوالات :
چگونه جوان سازی واژن می تواند مشکلات من را حل کرده و باعث بهتر کردن سبک زندگی ام شود ؟
بعد از زایمان طبیعی بافت واژن شل شده و تونیسیته خود را از دست می دهد و کانال واژن گشاد تر از قبل میشود . هنگام مقاربت جنسی این حالت باعث احساس لذت کمتر در بیمار و همسرش میگردد .
و در برخی موارد با انجام ورزش ماننده ورزش کگل نیز تونیسته واژن به وضع مطلوب و اولیه برنمیگردد .
واژینوپلاستی یک جراحی است که بافت اضافی واژن برداشته میشود و اندازه ورودی واژن کاهش یافته و بافت های اطراف نیز ترمیم میگردد .هدف از جراحی احساس لذت بیشتر هنگام مقاربت جنسی و بالاکشیدن بافتهای اطراف واژن می باشد .
اعتماد به نفس خانم ها و احساس رضایت انها از خود به مراتب بیشتر میگردد .
آیا بهترین روش انجام واژینوپلاستی و لابیاپلاستی انجام لیزر واژینال است؟
بسته به بیمار استفاده از لیزر و میزان موفقیت ان متفاوت است ، امروزه خیلی از پزشکان با تجربه لیزر سعی می کنند از این تکنیک جهت جوان سازی واژن استفاده نمایند .
حقیقت آن است که استفاده از لیزر واژینال در طی جراحی باعث میگردد که خون گیری بهتر انجام شده و برش جراحی صاف تر و زیباتر باشد .
اسیب کمتری به بافت زده شود ، برخی از پزشکان اعتقاد دارند عمل جراحی لابیاپلاستی با چاقو بهتر است زیرا بهتر می توانند به ظاهر لبیا حالت دهند ، واقعیت ان است که انجام عمل جراحی با لیزر نیاز به تجربه و مهارت کافی جراح دارد تا بتواند شکل لبیا را به فرم دلخواه در بیاورد .
واژینوپلاستی نیز میتواند با لیزر انجام شود . و روش کاملا قابل قبولی است و بسته به میزان گشادی واژن انتخاب تکنیک با لیزر و جراحی توسط پزشک صورت می گیرد تا بهترین نتیجه ممکن را داشته باشد .
چه کسی را به عنوان جراح خود انتخاب نمایند ؟
هر شخصی بسته به نظر خود و مشاوره ای که با پزشک می نماید ، می تواند جراح خود را انتخاب نماید ، مطمنا پزشک مورد اعتماد شما باید مسولیت و مراقبت بعد از جراحی اعم از اورژانس یا غیر اورژانس را بر عهده بگیرد و شما بتوانید به راحتی با او دسترسی داشته باشید .
چه مدت واژینوپلاستی و لابیاپلاستی طول میکشد ؟
به طور کلی بستگی به میزان جراحی و پروسه لازم دارد بین نیم تا دو ساعت این اقدامات به طول می انجامد .
اگر من زایمانی نداشته باشم و تا بحال فرزندی نداشته باشم ، ایا همچنان می توانم واژینوپلاستی انجام بدهم .
به طور کلی بله ، بسته به وضعیت شما می توانید کاندید عمل واژینوپلاستی باشید .
افرادی که نمی خواهند در اینده بچه دار شوند ، می توانند کاندید این عمل باشند . اگر شما قصد بچه دار شدن دارید بهتر است عمل جراحی خود را بعد از تکمیل زایمان طبیعی انجام دهید . ولی در صورتی که می خواهید سزارین شوید مانعی جهت این اقدام وجود ندارد .
چه مدت بعد از عمل جراحی ، لابیاپلاستی و واژینوپلاستی می توان فعالیت جنسی را اغاز نمود . مانند جراحی های دیگر بدن نیاز به یک دوره ترمیم کامل دارد و به طور کلی نزدیکی تا چهار تا ۶ هفته بعد از عمل نباید انجام شود .
زمان دقیق ان را پزشکتان به شما گوشزد خواهد کرد .
اگر من از شهر دیگری جهت مراجعه نمایم ، چه مدت بعد از جراحی می تواند به شهر خود برگردد؟
خوشبختانه با متدهای جدید بعد از عمل لابیاپلاستی و واژینوپلاستی شما می توانید به شهر خود باز گردید . یا در موارد خاص نهایتا یک روز بعد به شهر خود بروید . موارد اسثنایی را پزشک به شما گوش زد می کند .
جراحی من کجا می تواند انجام پذیرد .برخی از پزشکان عمل جراحی خود را بسته به وضعیت بیمار در کلینیک ، مرکز جراحی ، بیمارستان انجام میدهد .
چه آزمایشهایی قبل از عمل جراحی مورد نیاز است ؟
تمام بیماران کاندید عمل نیاز به انجام ازمایش خون جهت بررسی انعقادی ، کم خونی ، تست بارداری دارد .
آیا این عمل درد دارد؟
در حین جراحی با بی حسی موضعی و یا بیهوشی عمومی شما احساس درد نخواهید داشت .
بسته به تحمل بیمار ، کاندید بی حسی موضعی و یا بی حسی شدیدتر میگردد .
بعد از جراحی شما باید داروهای لازم را جهت تسکین درد و احساس آرامش و رفع التهاب مصرف نمایید .
چقدر بعد از جراحی می توان به محل کار خود برگرشت؟
بستگی به نوع عمل جراحی دارد . ولی اکثر بیمارن سه تا ۷ روز بعد از عمل به محل کار خود بروند .
اگر عوارضی وجود داشته باشد . پزشک به شما اطلاع خواهد داد .
خطرات انجام لابیاپلاستی چیست؟
اگر لابیاپلاستی به صورت درست و اصولی انجام شود هیچ خطر و عارضه ای ندارد . مزیت جراحی با لیزر آن است که در این روش خونریزی نداریم یا حداقل است و جای محل عمل به صورت دندانه دندانه نمی ماند و ظاهر زیباتری دارد . ضمن آنکه برداشتن بیش از حد لبیای کوچک باعث پخش شدن ادرار میشود . بنابراین باید میزان برداشت آن توسط پزشک در حد معینی باشد . ضمن آنکه نباید آسیبی به ناحیه کلیتوریس وارد شود که احساس جنسی کاهش نیابد .
بنابراین ضمن آنکه این عمل بسیار ساده و قابل انجام در کلینیک است بسیار حساس و مهم نیز می باشد .
تکنیک های مختلف جهت لابیاپلاستی
کدام تکنیک به شما توصیه میشود ؟
تکنیک های مختلف بین الملی در مورد “لابیاپلاستی و واژینوپلاستی” وجود دارد .
در این مقاله بحث و گفتگو در مورد بهترین روش پیشنهادی جهت جراحی به شما توصیه میشود .
در واقع جراح میتواند با بررسی فیزیک شما و شغل شما تصمیم بگیرید کدام تکنیک لابیاپلاستی برای شما مناسب تر است .
در کلیه روشها مقداری از لب های کوچک و لب های بزرگ شما برداشته می شود .
شکایت های شایع جهت جراحی لابیاپلاستی :
۱- درد
۲- مقاربت دردناک
۳-احساس ناراحتی حین فعالیت روزانه
۴- درد و ناراحتی حین لباس پوشیدن
۵- احساس درد حین ورزش
۶- نامتقارن بودن لب های کوچک
۷- درد و ناراحتی حین پوشیدن لباس های تنگ
به طور کلی نامتقارن بودن لب ها کاملا طبیعی است مگر انکه بیمار دچار ناراحتی ، درد ، یا نگرانی در مورد ظاهر آن شده باشد .
برخی از بیماران مایل به آن هستند کلاهک روی کلیتوریس شان کوچک تر شوند .
عوامل ایجاد کننده اختلال لب های کوچک یا بزرگ:
۱- ژنتیک
۲- مشکلات مادرزادی
۳- زایمان طبیعی
۴- مقاربت های متعدد
۵ – افزایش سن
۶- تغییرات وزن
انواع تکنیک جهت لابیاپلاستی :
۱- Seculped linear ( or curvilinear ) resection :
که در این روش از لیزر یا چاقو استفاده می شود . و ممکن است در این روش با چند بخیه با نخ های قابل جذب استفاده شود.
نکته مهم ان است که بخیه ها خیلی محکم زده نشود تا اسکار ناشی از ان به حداقل برسد .
به این دلیل جراحی با لیزر مناسب تر است زیرا خونریزی به حداقل رسیده و در نتیجه نیاز به بخیه های خیلی محکم وجود ندارد .
میزان برداشتن بافت لبیا مینور بسته به نظر جراح و بیمار متفاوت است . بعضی از بیماران تمایل دارند که فقط مقدار کوچکی از بافت لبیا مینور برداشته شود . و برخی تمایل دارند که بافت بیشتری از لبیا مینور را جراح بردارد که این بسته به شکل لگن افراد و وضعیت بیمار متفاوت است .
۲- V-Wedge resection / Modified V-Wedge Resection
در این روش قسمت حاشیه لب های کوچک را به شکل vبرداشته میشود .
که مقدار کمتری از بافت لبیا برداشته شده . البته میزان برداشت بافت باز بسته به بیمار و پزشک متفاوت است .
مزایای این روش آن است که اسیب کمتری به اعصاب حسی این ناحیه میرسد و شکل لب های مینور طبیعی تر باقی می ماند . و خونریزی در این روش کمتر است . و دوره ریکاوری و استراحت خانم های بعد از این نوع جراحی کمتر است .
گاهی اوقات ناحیه بردشته شده به شکل Y درمیاید . که این بسته به نظر پزشک و وضعیت دستگاه تناسلی متفاوت است .
Z-Plasty Technique ( variation of modified V Wedge above) – 3
شکل برداشته شده به صورت z در میاید . و در نتیجه بافت لبیا یشتری بعد از جراحی وجود دارد . گاهی اوقات ناحیه برداشته شده با صورت w شکل میباشد .
این در مواردی است که بافت لبیا نسبتا بزرگ است و نیاز به برداشتن پوشش کلیتوریس و مقداری از بافت پرینه ( ناحیه بین مقعد و وردی واژن) وجود دارد .
superior – inferior pedicle flap Technique – 4
در این روش مشابه همان v می باشد که مقدار برداشته شده به صورت v باز میباشد .
قسمت فوقانی و تحتانی لبیا برداشته شده و با همدیگر بخیه میباشد .
Stem – Iris Scissors Technique – 5
معمولا این روش به صورت میکروسکپی و با استفاده از بیهوشی انجام میشود . تا خون ریزی به حداقل برسد . و فشار ناشی از بخیه کمترین میزان باشد
در حقیقت این تکنیک یک روش خطی اصلاح شده میباشد .
De- epitheliazaton Techinices – 6
این روش توسط جراحان بسیار ماهر انجام میشود . که قسمتی از بافت لبیا مینور ( قسمت چروک خورده و چین خورده برداشته میشود ) در این روش قسمت داخلی بافت لبیا مینور به شکل eye-shaped برداشته می شود . و بقیه قسمت ها به یکدیگر بخیه میگردد .
مهمترین مشکل این روش آن است که بافت عصبی عروقی متصل به حاشیه فوقانی لبیا دچار اسیب شود .
بنابراین باید این روش با دقت زیاد و به صورت کاملا ماهرانه انجام پذیرد .
تماس با نور آفتاب در ایجاد این نوع خالها نقش اساسی دارد
از آن خال هندوی معروف یار حافظ که شاعران زیادی را به خود مشغول داشته، زمان زیادی میگذرد.
حالا شاعران شیرین گفتار شوخ طبعی هم پیدا شدهاند که سفارش میکنند «خال یار» را به تیغ «تیمار» بسپارید.
خالهایی که آنطور که «ظهیری» متخصص پوست و مو میگوید انواعی دارد.
او «خال» را اینطور تعریف میکند: «سلولهایی در بدن به نام ملانوسیت وجود دارد که منشأ جنینی دارند،
اگر این سلولها تکثیر شوند و تودهای ایجاد کنند خال ایجاد میشود.»
به گفته او خال ها انواع متعددی دارند که اگر متصل به لایه بازال(تحتانیترین لایه سلولی)،
لایهای که بین اپیدرم و درم قرار دارد باشند به آنها خال «جانکشنال» میگویند.»
تماس با نور آفتاب در ایجاد این نوع خالها نقش اساسی دارد.
همچنین جانکشنالها در کودکان و نوجوانان ظاهر میشود.
او یک هشدار هم میدهد: «خال جانکشنال اگر بعد از ۳۰سالگی ایجاد شود باید به بدخیمی شک کرد.»
به گفته ظهیری این خالها را بیشتر در کف دست ، پا و ناحیه تناسلی مشاهده میکنید.
ظهیری درباره خال اسپایلوس نوعی خال نرم و صاف هم میگوید: «این خال یک ضایعه مدور و مسطح به رنگ قهوهای کمرنگ است که داخل آن نقاط تیره، قهوهای تیره یا سیاه دیده میشود.» او «اسپایلوس» را یک خال «خوش خیم» میداند.
او محل ظهور خال دیگری به نام «خال آبی» را اسکایپ (پوست جمجه) و باسن میداند و میگوید: «در هنگام مهاجرت ملانوسیتها تعدادی از آنها در ناحیه عمقی پوست بدن یعنی در درم یا هایپودرم باقی مانده و خال آبی را ایجاد میکند.»
به گفته ظهیری خال spitz nevus نیز بیشتر در اطفال دیده میشود: «شایعترین محل در ساق پا و صورت است. پر عروق بوده و به صورت برجستگیهای قرمزرنگ دیده میشود.»
او در توصیف خال دیگری به نام halo nevus هم میگوید: اطراف این خال یک هاله دبیک مانته یا بیرنگ ایجاد میشود. گاه ممکن است این هاله اطراف ملانو هم دیده شود. او تأکید میکند در این موقعیت باید به ویژگی خال مرکزی توجه کرد.
ظهیری به نوع خوش خیم این خال اشاره میکند و میگوید: «بتدریج پسروی میکند واز بین میرود.» او خالهای ذکر شده در بالا را خالهای تیپیکال معرفی میکند و میگوید: «این خالها نیازی به برداشته شدن ندارند مگر قطر بالای ۶ میلی متر داشته باشند.»
ظهیری بحث را به سمت خالهای «آتیپیکال» میبرد و آنها را خالهایی غیرقرینه، دارای حاشیه نامنظم و رنگی غیر یکنواخت توصیف میکند: «علاوه بر خالهایی با قطر بیشتر از ۶ میلیمتر این خالها هم باید برداشته شوند.»
به توصیه دکتر ظهیری این خالها باید به صورت دورهای معاینه شوند، از ضایعات عکس تهیه شود تا پزشک معالج در معاینات بعدی متوجه تغییرات آنها شود. چون ممکن است در این خالها تغییراتی پیدا کرده و به ملانوم بدخیم تبدیل شود.»
او در پاسخ به این سؤال که «ملانوم بدخیم» چیست میگوید: «ریزفاکتور ملانوم بدخیم، پوست روشن و سابقه آفتاب سوختگی است که به طور طبیعی بین تماس دورهای شدید با آفتاب نسبت به تماس مزمن و خفیف با ملانوم بدخیم ارتباط بیشتری وجود دارد.
همچنین سابقه خانوادگی یا شخصی ملانوم؛ ابتلا به خال آتیپیک در فرد و خال مادرزادی از دیگر ریزفاکتورهای ملانوم بدخیم است.»
به گفته این پزشک این خالها معمولاً علامتی ندارند اما گاهی ممکن است با خارش، خونریزی ودرد همراه باشند.
ظهیری درباره خالی که بعد از برداشته شدن دوباره برمیگردد تأکید میکند که حتماً باید بیوپسی شده و از نظر پاتولوژی بررسی شود.
او در پاسخ به این سؤال که چه افرادی مستعد برگشت دوباره خال هستند میگوید: «کسانی که سابقه ژنتیکی و خانوادگی ملانوم بدخیمی خال دارند.»
در کسانی هم که سابقه خانوادگی خالهای متعدد دارند یا دربدن خودشان خالهای متعددی وجود دارد.
تماس با نور آفتاب در ایجاد این نوع خالها نقش اساسی دارد
به گفته ظهیری خالهایی که در اصطکاک و تحرک مداوم هستند بهتر است برداشته شوند البته نه از نظر ریسک بدخیمی بلکه ممکن است این خال ها زخمی شده ومشکلات متعددی را به وجود بیاورند.
کک مک خال نیست و ایجاد خال تکثیر سلولی زیاد است اما در کک مک سلول ها تکثیر نمیشوند فقط تولید ملانین زیاد میشود. کک مک درمان قطعی ندارد فقط می توان از بروز و تیره رنگ شدن ضایعات جلوگیری کرد.
به گفته او برای برداشتن خالها روشهای متعددی وجود دارد که از جمله میتوان برش و برداشتن و بخیه خال مورد نظر، دستگاه آر اف جراحی که نیازی به برش و برداشتن ندارد و… اشاره کرد.
همچنین ظهیری روش تراشیدن خال را توصیه نمیکند و میگوید: «برداشتن خال منجر به ملانوم بدخیم نمیشود مگر خالهایی که احتمال بدخیمی داشته باشند.
بنابراین قبل از برداشتن خال باید آزمایش و معاینات لازم درباره خال انجام گیرد.»
او همچنین توصیه میکند: «خالهایی برداشته شود که احتمال بدخیم شدن دارند یا از لحاظ زیبایی و عملکرد برای بیمار مشکل ایجاد میکنند.»
به گفته این متخصص با دست زدن و دستکاری کردن خال معمولاً خال بدخیم نمیشود اما توصیه میشود
منبع: سلامت نیوز
بامداد – بیتوته/ مل جراحی به شیوه لاپاروسکوپی در چند سال اخیر و با پیشرفت دانش پزشکی بسیار مرسوم شده است. لاپاراسکوپی واژه ای بیگانه است که «لاپار» به معنی شکم و «اسکوپی» به معنای دیدن با تعمق است. پس در یک جمله، لاپاروسکوپی یعنی دیدن اجزای شکم همراه با جستجو به منظوری خاص.
دکترکرم الله طولابی، جراح عمومی و فوق تخصص لاپاروسکوپی در ارتباط با مزیت های لاپاروسکوپی که نزدیک به ۲۰ سال است در کشور انجام می شود، می گوید: مهم ترین ویژگی لاپاروسکوپی نسبت به جراحی باز، نداشتن برش های بلند در جراحی باز است.
این مزایا شامل حفظ زیبایی، کاهش درد بعد از عمل، مصرف کمتر داروی ضد درد، مصرف کمتر آنتی بیوتیک، نداشتن عفونت زخم، ایجاد نشدن فتق در محل زخم، بستری کوتاه در بیمارستان، تسریع در برگشت به کار روزانه و سرانجام هزینه های پایین تر، اشغال کمتر تخت های بیمارستانی و کاهش هزینه های بیمارستانی می شود.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران در ارتباط با این که جراحی لاپاروسکوپی برای کدام دسته از بیماران می تواند روش جراحی مناسب تر باشد، توضیح می دهد: تقریبا تمام بیمارانی که نیاز به اعمال جراحی امعاء و احشا داخل شکم، قفسه سینه و همچنین فتق های جدار شکم دارند، می توانند از این روش کم خطر بهره مند شوند.
لاپاروسکوپی و محدودیت هایش
امروزه جراحان تاکید می کنند: بیشتر عمل های جراحی که در ناحیه شکم و قفسه سینه باشد، لاپاروسکوپی می تواند اولین انتخاب باشد مگر آن که انجام این عمل برای بیماری غیرقابل انجام باشد، مانند بیمارانی که شیمی درمانی یا رادیوتراپی می شوند که در این موارد، امکان لاپاراسکوپی کمتر است، اما از آن مهم تر، ناآگاهی بیماران و اطلاع رسانی محدود درباره لاپاروسکوپی تنها مشکل گرایش کم مردم به این روش درمانی است.
البته دکتر طولابی معتقد است که مهم ترین عامل محدود کننده این نوع عمل، نداشتن تجربه و مهارت کافی جراح است، وگرنه سیستم لاپاروسکوپی محدودیت خاصی برای هیچ گونه عملی ایجاد نمی کند، ولی نداشتن آموزش لازم و کافی جراح باعث می شود که به علت حساسیت و خطر جدی ناشی از نداشتن تبحر در این کار، اقدام به عمل جراحی در این حوزه نکند.
دومین عامل محدود کننده، بیماری های زمینه ای بیمار است که چون این عمل نیاز به بی هوشی عمومی دارد، هر بیماری که نتواند بی هوشی عمومی را تحمل کند، عمل جراحی لاپاروسکوپی برای وی پیشنهاد نمی شود.
لاپاروسکوپی؛ بهترین گزینه برای افراد چاق
به گفته دکتر طولابی، سنگ کیسه صفرا به دلیل وفور آن شایع ترین عمل جراحی لاپاروسکوپی در محدوده شکم است. همچنین برای برداشتن مری، بیماری رفلاکس معده، بیماری تنگی مری، برداشتن طحال و تقریبا تمام جراحی های زنان، عمل های ارولوژی، فتق های جدار شکم و در برخی موارد انسداد های روده، برداشتن روده باریک و بزرگ، اعمال جراحی لاپاروسکوپی گزینه بهتری محسوب می شود، مشروط بر آن که جراح آموزش لازم را دیده باشد.
این فوق تخصص لاپاروسکوپی در پاسخ به این پرسش که چه کسانی بیشترین سود را از این نوع جراحی می برند، می گوید: بیماران چاق و دچار چاقی مفرط به دلیل مخاطرات بیشتر عمل جراحی باز، بیشتر از این روش سود می برند. گروه دیگر بیمارانی که از روش لاپاروسکوپی نفع زیادی می برند، بیمارانی هستند که اعمال جراحی لاپاروسکوپی داخل قفسه سینه دارند که با ایجاد دو سوراخ کوچک سه میلی متری در ناحیه قفسه سینه، حین لاپاروسکوپی آنها را از انجام عمل جراحی باز مصون نگه می داریم.
در عمل لاپاروسکوپی، بیمار حدود دو ساعت بی هوشی کامل دارد و بعد از یک روز هم می تواند از بیمارستان به خانه رود و پس از سه تا چهار روز هم حال عمومی بیمار بهبود کامل می یابد و قادر به انجام امور روزمره خواهد بود.
نوشته اطلاعاتی درباره لاپاروسکوپی یا جراحی باز اولین بار در بامداد پدیدار شد.
خبرگزاری آریا-پزشکان چینی با استفاده از روبات، جراحی موفقیت آمیزی را روی ستون فقرات بیماری انجام دادند.
به گزارش خبرگزاری آریا،این روبات جراح که به شکل استوانه است به جراحان کمک کرد به منظور ترمیم ستون فقرات بیمار؛ میله فولادی را در مهره های ستون فقرات او کار بگذارند. این روبات به رایانه متصل بود و جراحان بر اساس اطلاعات نمایشگر مقابلشان آن را هدایت می کردند.
پزشکان دقت این روبات را در کارگذاشتن میله فولادی در ستون فقرات بیمار 98 درصد ارزیابی کرده اند.
خطا در کارگذاردن این میله می توانست به اعصاب ستون فقرات صدمه وارد کند.
پس از جراحی زیبایی بینی، این روزها جراحی مادلینگ صورت یا همان زاویه سازی فک طرفداران زیادی پیدا کرده است.
وی در ادامه افزود: علاوه بر روشهای فوق روش دیگری برای زیبا سازی فک با نام مادلینگ وجود دارد که از پروتزهای خاصی در آن استفاده میشود که در صورتی که بیمار مشکل زمینهای نداشته باشد به راحتی از آنها استفاده میشود.
این فوق تخصص جراحی زیبایی بیان کرد: انواع پروتزهایی که برای انجام مالدلینگ صورت استفاده میشود شامل دو نوع پی تی اف ای و سلیکونی است که در کشور ما موجود بوده و مورد تایید وزارت بهداشت و سازمانهای بینالمللی است.
فدایی گفت: روشهای عمل برای جایگذاری این پروتزها از طریق ایجاد برشهایی در داخل دهان صورت گرفته و بر روی صورت جراحی و بخیه صورت نمیگیرد.
وی در خصوص موارد کاربردی این جراحی عنوان کرد: این جراحی صرفا جنبه زیبایی نداشته بلکه جنبه درمانی هم دارد و برای درمان ضایعاتی که برخی افراد به طور مادرزادی به آن دچارند و یا در اثر سوانحی همچون تصادف دچار ضایعه فکی شدهاند کاربرد دارد و از نمونههای آن میتوان به درمان کوچکی و جابهجایی استخوان فک درمان مشکلات تنفسی ناشی از بزرگی غبغب اشاره کرد.
فدایی افزود: جراحی مادلینگ صورت که بیشتر در کشورهای آسیای جنوب شرقی همچون کره و ژاپن انجام میشود و البته در کشور ما نیز این جراحی زیبایی همچون سایر جراحیهای زیبایی دیگر مانند جراحی بینی البته به میزان کمتر انجام میشود و برخی افراد نیز صرفا برای زیبایی و فرم دهی به صورت این کار را انجام میدهند و مشکل آناتومیکی خاصی هم ندارند.
این فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی اظهار داشت: این عمل جراحی زیبایی طرفداران خاصی نداشته و خانمها و آقایان جوان و حتی افراد مسن نیز گاهی برای زیباسازی و جوانسازی صورت خود مادلینگ صورت را انجام میدهند.
فدایی عنوان کرد: در بین افرادی که جراحی مادلینگ صورت را انجام میدهند، برخی خواستار جراحی صورت خود برای شبیه شدن به فرد خاصی هستند اما پزشکان با این نگاه و صرفا با خواسته بیمار این جراحی را انجام نمیدهند بلکه برای انجام آن جنبه پاتولوژیکی و علمی خاصی از بیمار باید وجود داشته باشد تا این عمل جراحی زیبایی انجام گیرد.
وی در خصوص تزریق ژل و چربی برای عمل جراحی مادلینگ صورت گفت: تزریق ژل موقت بوده و عوارض زیادی داشته و در صورت ناموفق بودن آن تخلیه آن بسیار مشکل است و تزریق چربی هم مشکلی ندارد اما بهترین روش استفاده از پروتزهای مخصوص یا جراحی است تا بتوان زاویه سازی صورت را به درستی انجام داده و در صورت مطلوب نبودن به راحتی آن را اصلاح کرد.
فدایی در خصوص نگرانیها در مورد عوارض این عمل جراحی اظهار داشت: برخی افراد نگرانند که پروتزهای جایگذاری شده به خوبی در درون فک قرار نگرفته و جابهجا شود در صورتی که این پروتزها در داخل استخوان ثابت شده و در بافت صورت رها نمیشود و به دلیل جنس خاص این پروتزها که خنثی است، بدن واکنش منفی نخواهد داشت.
این متخصص جراحی پلاستیک و زیبایی در خصوص نکاتی که بعد از این عمل زیبایی باید رعایت کرد، گفت: پس از جراحی و برای جلوگیری از بروز عفونت لازم است بهداشت دهانی را رعایت کنند.
انواع مختلف کیست تخمدان وجود دارد. شایعترین آن، کیست عملکردی است که در طول دوران تخمکگذاری شکل میگیرد. شکلگیری کیست زمانی اتفاق میافتد که یا تخمک آزاد نشده است یا فولیکولی که تخمک در آن شکل میگیرد، پس از آزاد شدن تخمک از بین نرفته است.
کیستها کیسههای کوچک پر از مایع هستند که میتوانند در تخمدانها به وجود آیند.
انواع دیگر کیست عبارتند از:
Polycystic Ovaries: در سندرم PCOS، فولیکولهایی که معمولاً تخمکها در آنها رشد میکنند، قادر به باز شدن نیستند و کیست شکل میگیرد.
اندومتریومس: در زنانی که اندومتریوز دارند، بافت دیوار داخلی رحم در ناحیهای خارج از رحم رشد میکند و این شامل تخمدانها نیز میشود. این عارضه ممکن است بسیار دردناک باشد و بر باروری اثر گذارد.
Cystadenomas: این نوع کیستها از سلولهای سطح خارجی تخمدان ایجاد میشود و معمولاً پر از مایع است.
Dermoid Cysts: این نوع کیست شامل بافتی شبیه بافت دیگر قسمتهای بدن است همچون پوست، مو و دندان.
علائم کیست تخمدان
اغلب کیستهای تخمدان هیچ علائمی ندارند. ممکن است هیچگاه متوجه نشوید که کیست دارید مگر اینکه به منظور انجام آزمایش لگن، پزشک خود را ملاقات کنید. کیستهای تخمدان در صورتی که دچار پیچش، خونریزی یا پارگی شوند ممکن است منجر به بروز برخی مشکلات شوند.
اگر هر کدام از علائم زیر را داشتید باید به پزشک مراجعه کنید چرا که این علائم ممکن است مربوط به تومور تخمدان نیز باشد
درد یا نفخ در ناحیه شکم
اشکال در دفع ادرار یا نیاز مکرر به دفع ادرار
درد مبهم در ناحیه کمر
درد در حین رابطه جنسی
قاعدگی دردناک و خونریزی غیر طبیعی
حالت تهوع یا استفراغ
از دست دادن اشتها یا احساس سیری سریع
شایعترین آن، کیست عملکردی است که در طول دوران تخمکگذاری شکل میگیرد
جراحی کیست تخمدان با لاپاروسکوپی
در صورتی که کیست با روشهای غیر جراحی از بین نرود، رشد کند و یا منجر به درد شدید شود، جراحی گزینهای برای برداشتن کیست تخمدان است.
سیستکتومی تخمدان به روش لاپاروسکوپی نوعی جراحی با حداقل تهاجم است که در آن برشهای کوچکی بین ۵/۰ تا ۱ سانتیمتر در دیواره شکم ایجاد میگردد که از طریق آن لاپاروسکوپ وارد بدن میشود. لاپاروسکوپ به جراح اجازه میدهد که داخل شکم و لگن را ببیند. حفره شکمی نیز با استفاده یک گاز قابل جذب (معمولاً دیاکسیدکربن) پُر میشود تا بدین وسیله قابل دیدن باشد. ابتدا از لاپاروسکوپ برای تعیین محل کیست استفاده شده سپس پزشک یک یا دو برش دیگر ایجاد میکند تا بتواند از طریق آنها کیست را خارج کند. در این جراحی تمام سعی جراح بر این است که در حین برداشتن کیست تخمدان، بخش اعظم تخمدان دست نخورده باقی بماند چرا که وجود آن برای باروری ضروری است. بیمار حین انجام جراحی، در بیهوشی کامل خواهد بود و معمولاً در همان روز قادر است به منزل برگردد.
مزایای لاپاروسکوپی نسبت به جراحی سیستکتومی سنتی تخمدان این است که بیمار مدت زمان کمتری پس از عمل جراحی در بیمارستان میماند؛ زمان ریکاوری کوتاهتر بوده و بیمار درد کمتری دارد. همچنین از آنجا که ابزارهای جراحی کوچک مورد استفاده قرار میگیرند، بیشتر بافت تخمدان در امان است، و زخم کمتری ایجاد میشود. و چسبندگی پس از عمل کمتر است. به طور خاص در مواقعی که باروری بعدی مدنظر باشد، به دلیل کاهش آسیب به تخمدان و چسبندگی کمتر پس از عمل، لاپاروسکوپی توصیه میشود.
عمل لاپاروسکوپی
این عمل جراحی تحت بیهوشی کامل انجام میگیرد. در مرحله اول برای ایجاد فضای کاری، شکم با گاز دیاکسیدکربن پُر خواهد شد. سپس دو یا سه برش ۵/۰ تا ۱ سانتیمتری در ناحیۀ پایین شکم ایجاد میشود که از طریق آنها لولۀ لاپاروسکوپ و دیگر ابزارهای جراحی وارد شکم میشوند. به این ترتیب از لاپاروسکوپی میتوان برای برداشتن تمام یا بخشی از رحم، خارج کردن کیست تخمدان و بافتهای اندومتریوز استفاده نمود.
در عمل جراحی کیست تخمدان ابتدا از لاپاروسکوپ برای تعیین محل کیست استفاده میشود. در این جراحی تمام سعی جراح این است که حین برداشتن جدار کیست، تخمدان دست نخورده باقی بماند.
اندومتریوز همزمان با تشخیص در لاپاروسکوپی، قابل درمان است. بافتهای اندومتریوز نیز قابل برش دادن و جدا کردن هستند. جراحی لاپاروسکوپی پیشرفته برای دردهای مزمن لگن و مشکوک به اندومتریوز باید توسط یک جراح با مهارت و تخصص لازم در برداشتن چنین ضایعاتی و در یک اتاق عمل مجهز برای چنین عمل جراحی انجام گیرد. در مورد بافتهای اندومتریوز باید توجه شود که تا حد ممکن به صورت کامل برداشته شوند.
پس از عمل کیست تخمدان، ممکن است درد جزئی و کبودی در ناحیۀ برشها داشته باشید
پس از عمل لاپاروسکوپی
پس از عمل، ممکن است درد جزئی و کبودی در ناحیۀ برشها داشته باشید. تغییر وضعیت میتواند به تخفیف درد و ناراحتی شما کمک کند. همچنین در دو روز اول پس از جراحی، داروهای مسکن نیز برای شما تجویز میشود. از طرفی ممکن است به علت استفاده از دیاکسیدکربن حین عمل برای باز کردن شکم، در ناحیۀ شانهها و قفسه سینه درد داشته باشید. این درد طی چند روز خود به خود ناپدید خواهد شد.
ممکن است به علت استفاده از لولۀ راه هوایی در ناحیۀ نای و طی بیهوشی، گلو درد داشته باشید. مصرف آبنبات و یا قرصهای گلو میتواند به کاهش درد کمک کند.
در روز جراحی پس از عمل، به هیچ عنوان رانندگی نکنید و به مدت یک هفته از ورزش کردن و بلند کردن اجسام سنگینتر از ۱۰ کیلوگرم اجتناب کنید.
طبیعی است که به علت بیهوشی، حالت تهوع داشته باشید. شب بعد از جراحی غذاهای سبک مصرف کنید، سپس در روز بعد به رژیم قبلی خود بازگردید. بهتر است به مدت ۴۸ ساعت از نوشیدن نوشابههای گازدار خودداری کنید.
محل برشها را تمیز و خشک نگهدارید. برای تمیز کردن آنها میتوانید از آب و صابون استفاده کنید. روز بعد از جراحی میتوانید بانداژ روی زخمها را بردارید.
طبیعی است که تا چند روز پس از جراحی، خونریزی خفیف واژینال داشته باشید.
منبع: soheilaarefi.com
نوشته جراحی کیست تخمدان چگونه است؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
محل جراحی روی پوست پس از جراحی با روبات سینا
محل جراحی زیر پوست پس از عمل جراحی
محل قرارگیری کیسه صفرا روی کبد 3 ماه بعد از عمل
به گفته وی جراحی آندوسکوپیک با توجه به آناتومی فضای پیچیده سینوس ها نیاز به مهارت و تجربه بسیار بالایی دارد چرا که کوچکترین اشتباهی آسیب های جدی به چشم و مغز وارد می کند.
این متخصص گوش، حلق و بینی با بیان اینکه اغلب سینوس های حاد با درمان های دارویی بهبود می یابند، تصریح کرد: سینوس های مزمن هم معمولا با دارو قابل درمان هستند اما درصد کمی از آنها نیاز به جراحی آندوسکوپیک دارند که برای این جراحی تشخیص نوع سینوس و معاینه آندوسکوپیک قبل از جراحی بسیار حائز اهمیت است.
وی گرفتگی بینی و پشت حلق را مهمترین علائم سینوزیت مزمن عنوان کرد و گفت: درد یکی دیگر از علائم سینوزیت است که در موارد حاد بیشتر بروز می کند. لازم به ذکر است که اگر این علائم بیش از 3 ماه تدوام داشته باشند، نوع سینوزیت مزمن بوده و باید به پزشک مراجعه شود.
نراقی درباره درمان های خانگی سینوزیت، یادآور شد: استفاده از بخور و استنشاق بخار معمولی آب با یک حوله، شستشوی بینی با محلول های نمکی غلظت پائین و نوشیدن مایعات زیاد راهکارهای درمان خانگی سینوزیت مزمن و حاد هستند.
جراحی پلاستیک بینی قطعا عوارضی را خواهد داشت و اگر به دست پزشک غیر متخصص انجام گردد ممکن است سلامتی صورت به خطر بیفتد. تمام جراحیها ممکن است با عارضه همراه باشند. جراحی زیبایی بینی هم میتواند عوارضی از قبیل عوارض عملکردی و تنفسی و یا عوارض زیبایی در پی داشته باشد که در این مقاله میخوانید.
دکتر محسن نراقی؛ رییس انجمن تحقیقات راینولوژی، فلوی رسمی جراحان بینی آمریکا، بورد فوق تخصصی جراحی پلاستیک و ترمیمی صورت، مدرس آکادمی جراحان پلاستیک و ترمیمی صورت آمریکا، عضو آکادمی جراحان زیبایی آمریکا، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جراحی پلاستیک بینی هم به مانند هر عمل جراحی دیگر می تواند با عوارضی همراه شود.
در صورت آگاهی و دانش بیمار از نکات مهم قبل از تصمیم به جراحی بینی، انتخاب دقیق جراح و انجام جراحی طبق اصول نوین علم جراحی پلاستیک، احتمال این عوارض کمتر می شود ولی هیچ گاه به صفر نمی رسد.شاید نگاهی سطحی به فهرست عوارض جراحی پلاستیک بینی، ترس زیادی در بیمار ایجاد کند.
اما بروز این ترس، از جنبههایی مفید فایده خواهد بود. نخست آنکه بیمار از عوارض طبیعی و کوتاه مدت جراحی پلاستیک بینی آگاه و از نظر روحی آماده رویارویی با آنها میشود.در ثانی، آگاهی از این عوارض و ترس ناشی از آن موجب میشود که بیمار در تصمیم به عمل و انتخاب جراح دقت بیشتری به عمل آورد و در نتیجه به سهم خود از احتمال بروز آنها بکاهد.
آنچنان که پیشتر گفته شد، بسیاری از این عوارض، در صورت احتیاط و مهارت جراح قابل پیشگیری خواهد بود.عوارض جراحی بینی را میتوان به دو دسته تقسیم کرد
1- عوارضی که در عملکرد بینی مشخص میشوند، مانند چسبندگیهای داخل بینی یا تنگ شدن بیش از اندازه سوراخهای بینی که به ایجاد مشکل تنفسی منجر می شود.
2- عوارضی که در ظاهر بینی نمود مییابند و در بیشتر مواقع، از برداشتن بیش از اندازه بافتهای بینی ناشی میشوند، مانند کوچک شدن بیش از اندازه بینی که با دیگر اجزای صورت هماهنگی ندارد.
عوارض عملکردی ناشی از عمل جراحی پلاستیک بینی
کم نیستند شمار بیمارانی که پس از جراحی بینی دچار مشکلات تنفسی شده اند. این موضوع اهمیت توجه به مسائل داخل بینی در حین جراحی بینی را می رساند.ابعاد جراحی بینی بسیار فراتر از تغییرات در ظاهر بینی است و توجه چندجانبه جراح بینی به تمام این ابعاد، میزان بروز عوارض تنفسی را به حداقل می رساند.
اختلال در عملکردهای حیاتی بینی سایر قسمت های بدن را تحت تاثیر قرار خواهد داد. بی حالی و خواب آلودگی ناشی از نداشتن خواب راحت شبانه و محرومیت از اکسیژن موجب کسالت و بیحالی در طی روز می شود.محرومیت از تنفس بینی، خشکی مجاری تنفسی و ضعف سیستم دفاعی آن را در پی خواهد داشت.
گرفتگی شدید بینی و التهاب ناشی از آن، موجب بسته شدن موقت تخلیه سینوسهای اطرافبینی و نیز درد سینوسی، سردرد یا احساس پری، سنگینی و فشار در ناحیه سر و صورت میشود.
صدای تودماغی علامتی از گرفتگی راه هوایی بینیاست. اختلال بویایی، احساس سرماخوردگی طولانی، خرخر و مشکلات تنفسی حین خواب از علائم دیگر اختلال عملکرد بینی است. مجوعه علائم فوق موجب افت قابل ملاحظه در کیفیت زندگی افراد می شود.
عوارض تنفسی می تواننداز مشکلات مختلفی که در ادامه ذکر شده اند، منشا گیرند
1- چسبندگیهای داخل بینی: ایجاد زخم در هر بافتی از بدن، موجب بروز واکنشهایی برای ترمیم زخم میشود.در بینی هم واکنشهای ناشی از برشها و زخمهای جراحی می تواند سبب چسبندگی سطوح مختلف بافتهای پوشاننده بینی به یکدیگر شده، راه تنفسی را مسدود کند.
گاهی این چسبندگی آنچنان آزاردهنده است که بیمار را ناگزیر از تن دادن به جراحی دوباره جهت رفع آن می کند.هرچند که احتمال دارد درجاتی از آن، حتی پس از جراحی دوباره باقی بماند.
2- باقی ماندن انحراف تیغه بینی: یکی از معضلات جراحیهای پلاستیک بینی، وجود همزمان انحراف تیغه بینی است. گاهی این انحرافها از دید جراح مخفی میمانند و علائم خود را پس از عمل بروز میدهند. با معاینه دقیق تیغه داخل بینی پیش از عمل جراحی و انجام اصلاح آن حین عمل زیبایی، می توان از این عارضه، حین عمل پیشگیری نمود.
جهت مشخص کردن انحرافهای مخفی تیغه بینی و مشکلات دیگری که ممکن است در تنفس از راه بینی تاثیر گذارند، جراح می تواند پیش از عمل، به کمک اندوسکوپ به معاینه کامل داخل بینی بپردازد و آزمون های تشخیصی راه هوایی بینی شامل آکوستیک راینومتری و راینومانومتری را انجام دهد.
در موارد زیادی، عدم تشخیص دقیق پیش از عمل، سبب می شود بیمار با وجود تحمل جراحی و مشکلات معمول آن، پس از عمل دچار علائم انحراف تیغه ی بینی شود وناچار از جراحی مجدد باشد.البته اصلاح انحراف بینی در این افراد مشکلتر بوده و ممکن است با تغییر شکل ناخواسته بینی هم همراه باشد ولی در صورت عدم وجود عارضه ی دیگر، معمولا علائم بهتر می شوند.
3- بزرگی شاخکهای بینی: در برخی از بیماران دارای انحراف تیغة بینی، در سمت مخالف انحراف، شاخک تحتانی یا میانی دارای رشدی بیش از اندازه است.بزرگی بیش از اندازه شاخکهای بینی موجب تنگ شدن راه هوایی بینی میشود.
هر چند در بسیاری از موارد، تشخیص دقیق بزرگی شاخک تحتانی، صرفاً با معاینه ساده پیش از عمل امکانپذیر است، کشف بزرگ بودن شاخکی که فقط در قسمتهای پشتی و عمیق آن وجود دارد، نیازمند معاینه با اندوسکوپ است.
متاسفانه به دلایل مختلف، به این امر کمتر توجه می شود و در نتیجه پس از جراحی زیبایی، تنگ تر شدن راه هوایی خود را بیشتر نشان می دهد.البته امروزه می توان با بهره گیری از روش های نوین، بدون نیاز به برش جراحی، تنها با تکنولوژی های پیشرفته این ایراد را برطرف نمود.
4- تنگی دریچه های بینی: تنگی دریچه ی بینی، شایعترین و مهمترین عارضه تنفسی در بینی های عمل شده است. در جراحی پلاستیک بینی ، تغییرات دریچه بینی حتی در مقیاس میلیمتری، می تواند سلامت بینی را به خطر اندازد.
در مدخل بینی دو دریچه وجود دارد: دریچه خارجی (همان سوراخهای بینی هستند که ممکن است در عمل جراحی بینی، بیش از حد کوچک شده باشند و سبب ایجاد مشکلات تنفسی شوند) و دریچه داخلی بینی (که در بخش درونیتر سوراخهای بینی قرار گرفته و باریکترین قسمت بینی است).
بنابراین چنانچه جزئیترین تنگی در دریچه داخلی روی دهد، در مقاومت آن نسبت به جریان هوا تغییرات شدیدی ظاهر خواهد شد.از سوی دیگر، برداشتن بیش از اندازه غضروفهای بینی در عمل جراحی، منجر به تورفتگیهای بیش از حد در قسمت پایینی بینی و ایجاد چالههای عمیق در دو سوی نوک بینی میشود.
این تورفتگیهای ظاهری، در داخل بینی، خود را به صورت برآمدگیهایی نشان میدهد که مانع عبور جریان هوا از دریچه داخلی بینی میشود. برداشته شدن بیش از اندازه غضروف های بینی در انتهای بخش تحتانی، موجب بسته شدن سوراخهای بینی در هنگام دم میشود. دراین حالت، در دریچه خارجی بینی هم اشکال وجود دارد.
اختلال تنفسی ناشی از اختلال دریچة داخلی بینی از شایعترین و وخیم ترین عوارض در بینیهایی است که کوچک شدهاند. بنابراین، امروزه در روشهای جراحی پلاستیک بینی از برداشتن بافت در ناحیه دریچه بینی اجتناب می شود و در بسیاری از موارد هم سعی می شود
این دریچه به طور پیشگیرانه تقویت شود. برگرداندن سوراخهای بینی به حالت پیش از عمل، از دشوارترین اقداماتی است که در عمل جراحی مجدد بینی انجام می¬گیرد و گاه حتی شاید امکان¬پذیر هم نباشد.بهطور کلی در عوارض ناشی از برداشتن بیش از حد بافتهای بینی،
باید این نقصان بافت را به شکلی مناسب جبران نمود. در این حالت، جراح چاره ای ندارد جز اینکه از قسمتهای دیگر بینی یا بدن، بافتهایی بگیرد و جایگزین بافت از دست رفته کند. این بافتها، پیوند نامیده میشوند.پیوندهایی با ارزشترند که از خود فرد و در همان زمان برداشته شوند
و برای خود او مورد استفاده قرار گیرند. برای مثال، در فردی که دچار بسته شدن دریچه داخلی بینی شده، میتوان با افزودن پیوندهای غضروفی، تا حدی به باز شدن دریچه کمک کرد.در مواردی که تنگی خفیف دریچه داخلی بینی وجود دارد، میتوان این پیوندها را از خود بینی گرفت، اما در موارد شدید نیز شاید نیازبه آن باشد که این پیوند، از غضروف گوش و یا دنده فراهم شود.
مشکل ناشی از کوچک شدن بیش از اندازه سوراخهای بینی، جدیتر است. در مواردی که به علت بیش از حد برداشته شدن پرهها، کمبود شدید پوست پرههای بینی وجود داشته باشد، شاید نیاز به آن باشد که قسمتی از پوست گوش به عنوان پیوند مورد استفاده قرار گیرد.
به همین دلیل در سال های اخیر، برش دادن پره های بینی در جهت کوچک کردن سوراخ های بینی با روش های بسیار مناسب تری جایگزین شده اند.
عوارض زیبایی ناشی از عمل جراحی پلاستیک بینی
عوارض زیبایی جراحی پلاستیک بینی بسیار متنوع بوده و مهمترین آنها مشتمل بر موارد زیر است:
ا- بینی زینی شکل: این عارضه در اثر برداشتن بیش از اندازه قوز استخوانی- یا غضروفی ( در نیمة پایینی بینی)- ایجاد میشود. برداشتن بیش از اندازه قوز استخوانی، معمولاً به دلیل تخمین نادرست جراح در مقدار لازم برداشتن قوز حاصل میشود.در روزهای نخست پس از جراحی، تورم موجود در بافتها، شاید مانع از آن باشد که این عارضه بهوضوح نمایان شود.
جهت پیشگیری از این عارضه باز هم به بیماران توصیه میشود از جراح خود درخواست نکنند بینیشان را کوچک کند.ایجاد قوس مقعر در پشت بینی، شاید نه تنها منجر به عوارض ظاهری ایجاد بینی زینی شکل و حالت مصنوعی آن شود، بلکه به دلیل ارتباط تنگاتنگ میان ظاهر و کارکرد بینی فضای تنفسی داخل بینی را نیز کم و مشکلات تنفسی ایجاد می کند.
از جمله اقدامات پیشگیرانة جراحان بینی، این است که برای کم کردن بافت استخوانی پشت بینی، دقیق و حساب شده عمل کنند و قوز کاذب را از قوز حقیقی تمایز دهند.دقت در محاسبه، به تجربه و ارزیابی دقیق پیش و حین عمل بستگی دارد. در بسیاری از بینیها، افتادگی نوک بینی موجب کوتاه بهنظر رسیدن جلوآمدگی انتهای بینی میشود.
این امر می تواند قوز پشت بینی را بیش از حد واقعی، برآمده نشان دهد و این قوز کاذب در پشت بینی، جراح را به اشتباه بیندازد. از طرف دیگر عمیق بودن ریشه بالایی بینی در بسیاری از بیماران ایرانی، شدت قوز کاذب را بیشتر نشان می دهد.
به این سبب، تخمین مقدار واقعی کاهش ارتفاع پشت بینی باید با توجه به رفع گودی غیر طبیعی ریشه بالایی بینی و اصلاح جلوآمدگی انتهای بینی انجام گیرد تا از افتادگی نوک بینی بکاهد و قوز کاذب با افزودن و نه با کاهش رفع شود.
امروزه از روشهای افزودن بافتها در قاعده بینی به جای کاستن پشت بینی استفاده میشود تا هم بینی را متناسب جلوه دهند، هم هماهنگی آن را با سایر قسمتهای صورت حفظ کنند و البته بیمار را به جراحی مجدد محتاج نکنند.برای متناسب ساختن بینی زینی شکل، از روش افزودن بافتهای پیوندی در پشت بینی استفاده میشود. بافت پیوندی را می توان از محل خود بینی، یا خارج از بینی تأمین نمود.
چنانچه فرورفتگی پشت بینی اندک باشد، شاید برداشت این بافت از تیغه بینی برای تأمین نقص موجود کفایت کند. متأسفانه در بسیاری از موارد، نقص ایجاد شده به اندازهای است که بافت وام گرفته شده از غضروفهای تیغه بینی، برای جبران کفایت نمی کند.
در این هنگام، میتوان از بافتهای خارج از بینی مانند غضروف گوش و یا غضروف دنده برای پیوند استفاده نمود و بینیهای زینیشکل شده را اصلاح کرد. جراحی مجدد بینی جهت رفع این عارضه بسیار دشوار و حساس است. با این همه، شاید اصلاح کامل این عارضه امکان پذیر نباشد.
2- بدشکلی هشتمانند در فاصله هرم استخوانی و غضروفی: شکاف عمیق اسکلت استخوانی و غضروفی بینی در اثر برداشتن بیش از اندازه بافتهای حمایت کننده بینی حالتی ایجاد میکند که در آن، بینی از روبهرو مانند عدد هشت بهنظر میرسد. این نمای هشتمانند در فاصله بالایی استخوانی و بخش پایینی غضروفی، موجب دوتکه به نظر رسیدن بینی میشود.
صاحبان چنین بینیهایی به علت فرورفتگی هشت مانند، گرفتار مشکلات تنفسی هم هستنند. این فرورفتگی در داخل بینی، دریچه داخلی بینی را تنگ میکند.پیشگیری این رویداد، بسیار بهتر و ساده تر از اصلاح و درمان آن است. کافی است که حین عمل جراحی، اتصالات غضروفی استخوانی اسکلت بینی تا حد ممکن حفظ و در نتیجه از فروافتادگی این ناحیه جلوگیری شود.
اصلاح این حالت در جراحی مجدد با استفاده از پیوندهای غضروفی مخصوصی بنام پیوندهای گسترش دهنده اعمال می شود.این پیوندها در طول بخش استخوانی و غضروفی بینی امتداد مییابند و با پهنتر کردن طاق استخوانی غضروفی بینی و هماهنگ کردن این دوقسمت، مسیر وسیعتری را برای نفس کشیدن فراهم میکنند.
این غضروفها را می توان از تیغة بینی یا نواحی خارج از بینی تأمین نمود. در این مورد هم بیمار نباید از جراحی مجدد انتظار بهبود کامل عارضه را داشته باشد.
3- صدمات مجرای اشکی و کاسه چشم: وقوع چنین رخدادی بسیار نادر است. با این وجود، گاه چنین واقعهای روی می دهد و برای بیمار مشکلات چشمی ایجاد میکند.ممکن است تورم کیسة اشکی در گوشه داخلی چشم با عفونتهای مکرر و شدید کیسه اشکی همراه باشد. علت بروز چنین عارضهای، بسته شدن مجرای اشکی حین برش بیش از حد عمیق استحوانهای بینی است.
حتی ممکن است برش بیش از حد عمیق استخوانی، منجر به جدا شدن بافت همبندی متصل کننده کره چشم به بینی و تغییر حالت چشم شود. چشمها در این صورت گردتر به نظر خواهند رسید و فاصلة چشم از بینی بیشتر میشود.امروزه درمان انسداد مجرای اشکی از طریق روشهای جراحی اندوسکوپیک بینی بدون برش امکانپذیر است.
در این روش، با استفاده از اندوسکوپ از راه داخل بینی پس از تعیین موقعیت کیسه اشکی، بین کیسه اشکی و حفره بینی ارتباطی مستقیم برقرار میشود.در این روش، هیچ برشی بر روی صورت داده نمیشود. درمان جداشدگی بافت همبندیِ منجر به گردی چشم نیز نیازمند جراحی کاسه چشم خواهد بود.
4- آسیب پوست بینی: آسیبهای شدید شبکه مویرگی زیرپوستی و استفاده نابجا از مواد پیوندی نامناسب، دو علت مهم ایجاد آسیبهای پوستی بر روی قسمت استخوانی بینی حین عمل جراحی به شمار می روند. صدمات عمیق مویرگی پوستی موجب نرسیدن خون کافی به پوست و ایجاد مرگ سلولی پوست میشود.
پس از مرگ سلولی پوست بینی، التیام پوست همراه با بافت جوشگاهی ناهماهنگ سبب بدشکلی پوست بینی میشود. برای پیشگیری از این عارضة وخیم، استفاده جراح از ابزارهای جراحی بینی در قسمتهای زیر پوست بینی، بهویژه در پوست پوشاننده استخوان بینی باید در کمال آرامش و ملایمت صورت پذیرد.
استفاده از مواد مصنوعی به عنوان پیوند در داخل بینی، با عوارض احتمالی زیادی همراه است و باید از آن اجتناب کرد. بهترین مواد پیوندی همیشه مواد طبیعی و بافتهای سالم خود بیمار هستند.احتمال آسیب پوست بینی در عمل دوم بیش از عمل اول است و در عمل های مجدد بعدی این احتمال بسیار بیشتر می شود.
5- فرورفتگیهای پرههای بینی: معمولاً این عارضه به دنبال برداشتن غضروفهای پرههای بینی برای جمع کردن نوک بینی روی می دهد.معمولاً در نخستین هفتههای پس از جراحی، ورم بافتها مانع آشکار شدن کامل این عارضه میشود.
در مواردی که نوک بینی بیش از اندازه لازم جمع شود، کم بودن غضروفهای حمایت کننده نوک بینی و نزدیک شدن بیش از اندازه این غضروفها به یکدیگر، گذشته از آنکه ممکن است فرورفتگی بیش از اندازه ای در ظاهر بینی پدید آورد، در تنفس از راه بینی نیز اشکال ایجاد میکند.
6- پره وسطی تو کشیده شده بینی: در حالت طبیعی از نظر معیارهای زیبایی بینی، در نمای نیمرخ، پره وسطی بینی باید خود را در ورای پرههای جانبی بینی نشان دهد.در صورت برداشتن غضروفهای تیغه میانی، این پره به داخل بینی کشیده می شود. این حالت، نمودی غیرطبیعی از نیمرخ بینی به دست می دهد.
7- برداشته شدن پوست پرههای بینی: در مواردی که قسمت زیادی از پرههای بینی برداشته شود، به دلیل صاف شدن چین بین بینی و صورت، امکان دارداثر بخیهها بر روی پوست صورت نمایان شود.تنگی بیش از اندازه سوراخهای بینی موجب مشکلات تنفسی از راه بینی نیز خواهد شد.
پرههای بسیار مشخص که با عملکرد طبیعی بینی همراه است و ظاهری طبیعی به بینی می دهند، بسیار بهتر از پرههای کوچک شدهای هستند که علاوه بر نشانگر عمل بودن، به ایجاد اشکالات تنفسی نیز کمک می کنند. گاه، باریک بودن راه تنفسی،سبب پایین افتادگی پره کوچک شده به هنگام عمل دم میشود.
شدت عارضه اغلب به صورتی است که کیفیت زندگی بیمار را جدّا تحت تاثیر قرار می دهد و او را ناگزیر از انجام اقدامات اصلاحی خواهد کرد.
8- بالا رفتن بیش از اندازه نوک بینی و بینی خوکی: برداشتن بیش از اندازه بافتهای غضروفی و پوست قسمت پایینی بینی، امکان دارد موجب بالا رفتن بیش از حد نوک بینی و در نتیجه، نمای بینی خوکی شکل شود.در این حالت، عمق سوراخهای بینی از فاصله دور نیز نمایان است
و حالتی کاملاً مصنوعی و غیرطبیعی به بینی میدهد. اصلاح این حالت نیز از موارد مشکل در جراحی مجدد بینی است.زیرا برداشتن و کم کردن بافتها آسانتر از اضافه کردن به بافتهاست.
8- باریک شدن بیش از حد نوک بینی: نوک بینی از نظر اصول زیبایی، پهنایی متناسب با قسمتهای بالایی دارد.در صورت باریک شدن بیش از حد نوک بینی، تناسب بین دو بخش بالایی و پایینی بینی و نیز پره ها به هم میخورد و بخش بالایی و پره ها پهنتر به نظر میرسند. معمولاً چنین حالتی مشکلات تنفسی را نیز به دنبال خواهد داشت.
9- گشاد شدن مویرگهای روی پوست بینی: ممکن است مویرگهای روی پوست بینی، هم در بخش بالایی بینی وهم در قسمت نوک بینی گشاد شوند.در این حالت مویرگهای زیادی بر روی پوست نوک بینی نمایان میشوند. جراحیهای مکرر پشت سرهم و دستکاری زیاد بر روی بافتهای گوشتی زیر پوستی نوک بینی حین عمل، از عوامل مستعد کنندة این عارضه ¬به شمار می روند.
10- از دست دادن پوست نوک بینی: تأسف بارترین عارضههای جراحی پلاستیک بینی، از دست دادن پوست نوک بینی است.مانند بخش بالایی بینی، آسیبهای شدید شبکه مویرگی زیرپوستی و دستکاریهای زیاد در بافتهای زیرپوستی نوک بینی در جهت کوچک کردن بیش از حد متعادل، علت مهم ایجاد آسیبهای پوستی نوک بینی به حساب می آید.
در موارد بسیار شدید، حتی ممکن است کل پوست نوک بینی از دست برود. برای ترمیم چنین عارضه وخیمی باید از طریق روشهای ترمیمی، از پوست قسمتهای دیگر صورت، مانند پوست پیشانی یا پوست چین بین لب و بینی استفاده کرد.
12- قوس محدب پشت غضروفی بینی: علت این عارضه معمولا برداشتن بیش از اندازه بخش استخوانی پشت بینی است (بر خلاف تصور عموم که این حالت را ناشی از کم برداشتن بخش غضروفی پشت بینی می دانند).
برای اصلاح این عارضه با انجام جراحی مجدد بسیار دقیق و حساب شده برای تقویت قسمت بالایی بینی و نیز افزودن جلوآمدگی نوک بینی (افزایش در بالا و پایین قسمت محدب) امکان پذیر خواهد بود.
13- مشخص¬ بودن بیش از اندازه پره وسطی بینی: در صورتی که پره وسطی بینی، بیش از اندازه طبیعی مشخص باشد، ظاهر سوراخهای بینی بیش از حد بزرگ جلوه خواهد نمود.علت این امر، در نظر سطحی شاید آن باشد که پره وسطی بینی به اندازه کافی اصلاح نشده است. با وجود این، در اکثر موارد علت اصلی، بالا رفتن بیش از اندازه پرههای جانبی بینی در اثر کم کردن غضروف های نوک بینی است.
ملاحظه می کنید که در صورت تشخیص دقیق، ارزیابیهای کامل پیش از عمل، دقت در انتخاب بیماری که داوطلب جراحی پلاستیک است و انتخاب دقیق یک جراح متبحر، امکان پیش گیری از بسیاری از عوارض بالا وجود خواهد داشت.
با بهره گیری از این کلیدهای طلایی، میتوان احتمال بروز پیشامدهای نامطلوب جراحی پلاستیک بینی و نیاز به انجام جراحی های دوباره و چندباره را به میزان زیادی کاهش داد و بیمار و خانواده، پزشک و سیستم بهداشت و درمان جامعه را از تحمل هزینه های مادی و معنوی گزاف در امان نگه داشت.