جام جم سرا: مرکز فرهنگی هنری منطقه ۱۳ در فرهنگسرای امید، نهمین جشنواره غذاهای ایرانی را با عنوان «غذاهای رو به فراموشی» روز دوشنبه ۷ مهرماه برگزار می‌کند. این جشنواره با همکاری معاونت اجتماعی شهرداری منطقه ۱۳ برپا می‌شود و طی آن شهروندان با تهیه و معرفی غذای اقوام ایرانی که رو به فراموشی است با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.
در این جشنواره غذاهای سنتی و آئینی ایران از جمله خورش تره سنندج، زیره پلو کرمان، قایرمه کردستان، ته تالا اراک، هواری بندر عباس و صد‌ها نوع غذای متنوع دیگر در معرض دید عموم قرار می‌گیرد.
موضوعات داوری در این جشنواره، خاص بودن غذا، طعم غذا، استفاده از ظروف و پوشش سنتی شرکت کنندگان است که در پایان به ۵ غذای بر‌تر جوایزی اهدا می‌شود.
علاقه‌مندان جهت حضور در این برنامه می‌توانند در تاریخ اعلام شده از ساعت ۱۴:۳۰ به آدرس میدان امام حسین (ع)، خیابان ۱۷ شهریور، خیابان خشکبارچی، بوستان خیام مراجعه و یا با تلفن ۳۳۳۵۵۳۰۳ - ۳۳۳۰۲۵۸۸ تماس حاصل کنند. (تسنیم)
شاخص قدرت خرید بخشی از نظریه اقتصادی و تکنیکی برای تعیین ارزش نسبی ارزهای مختلف (به‌عنوان مثال دلار) و سپس خرید سبدی از کالا‌ها برحسب همان ارز است. این مفهوم اقتصادی به مشخص شدن نرخ ارز میان دو کشور کمک می‌کند. این شاخص درحقیقت مقایسه برابری قدرت خرید مردم دو یا چند کشور با یکدیگر است. برای محاسبه این شاخص یک سبد از کالای ضروری خانوار‌ها در نظر گرفته می‌شود که بدن انسان در روز یا ماه به آنها نیاز دارد تا بتواند به حیات خود ادامه دهد و این دقیقا همان سبد کالایی است که با در نظرگرفتن قیمت‌های آن خط فقر نیز مشخص می‌شود.
سپس سبد کالا که حداقل نیازهای روزانه یک فرد را برآورده می‌کند، قیمت‌گذاری می‌شود و این روند به نسبت در کشورهای دیگر سنجیده می‌شود تا مشخص شود با همین مقدار پول (به‌عنوان مثال صد دلار) چه مقداری از سبد کالا می‌توان خرید. بنابراین وقتی گفته می‌شود قدرت خرید مردم آمریکا ١٣۵، ٣۶ است، این عدد در مقایسه با محاسبه قدرت خرید مردم برای سبد کالاهای اساسی گفته شده با کشورهای دیگر به‌دست آمده است.
برهمین اساس، ازمیان سبد کالای ضروری خانوار، گوشت مرغ به‌عنوان یک پروتیین حیوانی و برنج به‌عنوان یکی از منابع کربوهیدرات است که در سبد کالای محاسبه خط فقر وجود دارد. ایران یکی از کشورهایی است که هردوی این کالا‌ها علاوه برآنکه در سبد مایحتاج ضروری وجود دارد، طرفداران زیادی هم دارد. مصرف سرانه برنج ایران در سال‌های گذشته به ٣٩ تا ۴٠ کیلوگرم رسیده است. این رقم درمقایسه با مصرف سرانه برنج در سال‌های اول انقلاب (١۵ تا ٢٠ کیلوگرم) افزایش چشمگیری داشته است و نشان از افزایش جمعیتی است که تأمین نیازهای خوراکی آنها مشکل است. از سوی دیگر ایران یکی از بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان گوشت مرغ به حساب می‌رود که سرانه مصرف آن ٢۵. ۴ کیلوگرم است که این رقم از بسیاری کشور‌ها در اتحادیه اروپا و همچنین ژاپن بیشتر است.
زرشک‌پلو ایرانی با طعم گرانی
زمانی که تقاضا برای کالایی زیاد می‌شود، ناخواسته قیمت آن کاسته می‌شود و به سهولت در دسترس افراد قرار می‌گیرد. اما در ایران این روند تا حدودی متفاوت است. با وجود آن‌که برنج قوت اصلی و روزانه مردم محسوب می‌شود اما به نسبت گران است و قیمت هر کیلوگرم برنج در ایران بین ۶ تا ٧هزار تومان متغیر است. در بازار مرغ نیز شرایط مشابه است. ایران به دلیل شرایط جوی، امکان بهره‌برداری مناسب از صنعت کشاورزی و کشت خوراک و دام می‌تواند به یکی از صادرکنندگان بزرگ گوشت مرغ دنیا تبدیل شود، اما تحریم‌ها و بی‌توجهی به بخش کشاورزی و دام و طیور سبب شده ایران رتبه سی و هشتمین صادرکننده و چهل‌وهفتمین واردکننده گوشت مرغ دنیا را داشته باشد. در چنین شرایطی تعجبی ندارد که بهای یک کیلوگرم مرغ کامل ۶٢٠٠ تومان باشد. البته بهای هرکیلو مرغ بسته‌بندی پاک شده ٨۴۵٠ تومان است.
گرانی این دو کالا سبب شده، حضورشان در سبد مایحتاج خانواده کمرنگ شود و به عبارتی قدرت خرید مردم برای برنج و مرغ به‌عنوان کربوهیدرات و پروتیینی سالم و مغذی در مقایسه با کشورهای دیگر کاسته شود.
حتی یک محاسبه سرانگشتی ساده براساس قیمت‌هایی که گفته شده، نشان می‌دهد هزینه تهیه یک پرس زرشک پلو با مرغ که غذایی محبوب تلقی می‌شود به ۶ تا ٧هزار تومان برسد. (اگر فرض کنیم یک کیلوگرم برنج و یک کیلوگرم مرغ برای تهیه زرشک‌پلو برای ۶ نفر کافی باشد). اگر براساس آمار‌ها متوسط درآمد هر ایرانی را دو‌میلیون و ٩٠٠هزار تومان تصور کنیم و بدانیم که قدرت خرید مردم ایران در مقایسه با کشورهای دیگر ٣٠، ٢٣ باشد، چنین هزینه‌ای برای یک وعده غذای خانوار۴ نفره گران محسوب می‌شود. بنابراین چندان تعجبی ندارد که ٣٣درصد درآمد مردم ایران فقط صرف خرید مایحتاج غذایی می‌شود و بقیه آن برای اجاره مسکن، هزینه حمل‌ونقل و غیره مصرف می‌شود و دست آخر پولی برای پس‌انداز یا تفریح نمی‌ماند.
البته ایران تنها کشوری نیست که مصرف برنج و مرغ آن بالاست. به همین جهت برای مقایسه قدرت خرید مردم و تأمین کالاهای خوراکی موجود در سبد کالا به بررسی قیمت یک پرس زرشک‌پلو با مرغ ایرانی در کشورهای دیگر پرداخته‌ایم. البته این به معنای آن نیست که زرشک‌پلو در این کشور‌ها غذای محبوبی باشد اما نگاهی به هزینه تهیه آن در بزرگ‌ترین واردکنندگان و صادرکنندگان گوشت مرغ دنیا مقایسه کاملی از قدرت خرید خانوار‌ها میان ایران با سایر کشور‌ها به دست می‌دهد. در بررسی قیمت تمام شده یک پرس زرشک‌پلو در پنج کشور نشان می‌دهد که در بسیاری از کشور‌ها تهیه این غذا ارزان‌تر از ایران است و در کشورهایی که قیمت این غذا با درنظر گرفتن نرخ دلار بالا‌تر است به دلیل قدرت خرید بالا‌تر آنها باز هم خرید غذا ارزان‌تر تمام می‌شود.
زرشک‌پلو در ژاپن حدود ٧هزار تومان
ژاپن بزرگ‌ترین واردکننده گوشت مرغ در دنیاست. براساس پیش‌بینی‌ها این کشور در سال آتی میلادی ٨٧٠هزار تن گوشت مرغ وارد می‌کند. قیمت یک کیلوگرم گوشت سینه بدون استخوان مرغ در این کشور ٧، ٢١ دلار و یک کیلوگرم برنج سفید ۴. ١٢ دلار است که درکل می‌توان با این مقدار برنج و مرغ برای ۶ نفر در ایران زرشک پلو و مرغ تهیه کرد. چنانچه هزینه کل مواد اولیه را ١٢ دلار فرض کنیم (بدون هزینه پخت و حق سرویس رستوران)، بهای هر پرس آن با توجه به دلار ٣۴٨٠ تومانی در بازار، به پول ایرانی ۶٩۶٠ تومان (٢دلار) خواهد بود. البته باید بدانیم که قدرت خرید مردم این کشور درمقایسه با بقیه کشور‌ها ٩٨. ٢٣ است بنابراین بخش کمتری از درآمد ماهانه خود را صرف خرید سبد کالا می‌کنند و از سوی دیگر متوسط درآمد ماهانه افراد حدود ١٠میلیون تومان (٣٨٨۵. ۶٧ دلار) محاسبه می‌شود. در این کشور١٢٧. ٣میلیون نفری مردم ٣٣. ٩درصد درآمد خود را به خرید مواد غذایی اختصاص می‌دهند.
قیمت زرشک‌پلو در عراق نصف ایران
دومین واردکننده بزرگ گوشت مرغ دنیا عراق است که به دلیل سال‌های متمادی جنگ هنوز نتوانسته از لحاظ اقتصادی وضع خود را تثبیت کند و بیشتر کالاهای اساسی موردنیاز خود را وارد می‌کند. عراق طی سال‌های گذشته یکی از مشتریان اصلی برنج‌های تایلندی و تولید آسیاست، اما به دلیل نگرانی‌های کیفیتی واردات این نوع برنج را ممنوع کرد. ولی در آگوست ٢٠١۴ میلادی واردات برنج از این منطقه را دوباره آغاز کرد. مصرف سرانه مرغ این کشور در سال ٢٠١١ حدود ٢۴، ۶ کیلوگرم بوده است. به دلیل هزینه‌های خوراک پرندگان و عوامل متعدد، واردات مرغ در این کشور ارزان‌تر از پرورش آن است. در این کشور یک کیلوگرم سینه مرغ به‌طور متوسط ۴. ٧۵ دلار و یک کیلوگرم برنج نیز١. ٧٨ دلار است که مجموع بهای کل آن ۶. ۵٣ دلار است. براساس محاسبات گفته شده بهای یک پرس زرشک‌پلو با مرغ ایرانی در عراق ٣٧٨٨ تومان یا ١. ٠٨ دلار خواهد بود. هرچند این قیمت ناچیز به حساب می‌آید، اما باید توجه داشت که قدرت خرید مردم عراق در مقایسه با دیگران ۴١. ۴٢ و متوسط درآمد ماهانه آنها حدود هفت‌میلیون و ۴٠٠ هزارتومان یا ٢٧۶٠ دلار است.
غذای محبوب ایران در عربستان ارزان‌تر است
عربستان سعودی سومین واردکننده بزرگ مرغ و طیور در دنیاست. این کشور به دلیل آب و هوای نامساعد پرورش طیور گسترش چندانی ندارد. این کشور وابسته به نفت نیز اغلب کالاهای اساسی موردنیاز خود را وارد می‌کند و واردات گوشت مرغ آن سالانه بالغ بر ٧٩٠هزار تن می‌شود. در‌سال ٢٠١٢ تولید گوشت مرغ داخلی عربستان فقط ۵١درصد تقاضا را پاسخگو بود. برزیل صادرکننده اصلی این کالا به عربستان است که ٧٩درصد نیاز گوشت مرغ این کشور را تأمین می‌کند. پس از برزیل، فرانسه، آرژانتین و اروگوئه به ترتیب صادرکنندگان بزرگ مرغ به این کشور هستند. قیمت یک کیلوگرم سینه مرغ بدون استخوان درعربستان ۴، ٩۶ دلار و یک کیلوگرم برنج سفید ١. ٧١ دلار است که بدین ترتیب هزینه کل ۶. ۶٧ دلار خواهد بود. اما قیمت یک پرس زرشک پلوی ایرانی در این کشور ١. ١دلار یا ٣٨۶٨ تومان خواهد بود. اکنون با در نظر گرفتن اینکه متوسط درآمد ماهانه در این کشور ١١میلیون و ۵٠٠هزار تومان و قدرت خرید مردم در مقایسه با بقیه کشور‌ها ٩٢. ٨٢ است متوجه می‌شویم این غذا در عربستان ارزان‌تر از ایران تهیه می‌شود.
مرغ برزیلی در همه‌جا
یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان گوشت مرغ به سراسر دنیا برزیل است. در این کشور که اقتصادش درحال شکوفایی است، ٢٠٠، ۴ میلیون جمعیت دارد و ظرفیت زیادی برای تولید و صادرات کالاهای مصرفی مختلف به‌خصوص محصولات کشاورزی دارد. برزیل به آنگولا، کانادا، چین، کوبا، مصر، اتحادیه اروپا، ایران، عراق، عمان، فیلیپین، عربستان‌سعودی و روسیه گوشت مرغ صادر می‌کند. حجم صادرات مرغ این کشور در سال ٢٠١١به ٣. ٧میلیون تن رسید. قیمت یک کیلوگرم برنج سفید در این کشور ١. ١٩ دلار و یک کیلوگرم سینه مرغ بدون استخوان ۴. ٠٩ دلار است که مجموع این ارقام به ۶. ٠٩ دلار می‌رسد. قیمت کالاهای اولیه برای تهیه یک پرس زرشک پلو و مرغ ایرانی در این کشور١. ٠١۵ دلار یا ٣۵٣٢ تومان خواهد بود. این درحالی است که متوسط درآمد مردم این کشور ٨١۶. ۴ دلار یا دو‌میلیون و ٢٠٠هزار تومان است. همچنین شاخص قدرت خرید مردم برزیل در مقایسه با کشورهای دیگر ۴٠. ٢٩ است.
قیمت زرشک‌پلو در آمریکا با ایران برابر، اما...
آمریکا دومین صادرکننده بزرگ گوشت مرغ دنیاست. علاوه بر شرایط مساعد جوی و زمین‌های وسیع کشاورزی، اقتصاد پیشرفته این کشور فرصت فعالیت‌های متعدد کشاورزی را فراهم کرده است. در این کشور ٣١۶، ١میلیون نفری قیمت یک کیلوگرم برنج ٣. ٠۶ و یک کیلوگرم سینه مرغ ٧. ٨٩ دلار است که به عبارتی هزینه مواد اولیه زرشک‌پلوی ایرانی ١٠. ٩۵دلار یا ٣٨١٠۶تومان است. بنابراین بهای یک پرس آن ۶٣۵١ تومان یا ١. ٨٢ دلار است. البته باید توجه داشت قدرت خرید مردم آمریکا در مقایسه با سایر کشور‌ها ١٣۵. ٣۶ است. همچنین متوسط درآمد مردم این کشور ۴۴٧۵٣ دلار یا حدود ١٢میلیون تومان محاسبه شده است. بنابراین تهیه زرشک پلو مرغ ایرانی در آمریکا برای مردم کشور ارزان‌تر است.
پرورش جهانی سالانه ۵٠میلیارد قطعه پرنده
از آنجا که گوشت مرغ یکی از پروتیین‌های بی‌ضرر است و مصرف آن همیشه توصیه می‌شود، این محصول پروتیینی همیشه در سبد غذایی خانوار تمام کشور‌ها وجود دارد. اما پرورش مرغ در کشورهای مختلف یکسان نیست. شرایط آب‌وهوایی، وجود خوراک دام، جو اقتصادی و ناآرامی‌های سیاسی همه‌وهمه بر تولید محصولات کشاورزی و پرورش طیور تأثیر دارد. مرغداری در بیان ساده، پرورش پرندگان محلی مانند مرغ، بوقلمون و غاز به منظور مصرف خوراکی است. سالانه درجهان بیش از ۵٠میلیارد قطعه پرنده به‌عنوان منبع غذایی پرورش داده می‌شود، به‌طوری که تولید گوشت پرنده در دنیا تا ٢٠٣٠ میلادی به ١٣٠میلیون تن خواهد رسید و تولید تخم مرغ نیز۴٠درصد افزوده خواهد شد.
در این حوزه، تولید گوشت مرغ از ٧٣میلیون تن در سال ٢٠٠۶ به ٨۶میلیون تن در ٢٠٢٠ میلادی افزایش خواهد یافت تا ارزش روزافزون این محصول به خوبی روشن شود. براساس پیش‌بینی‌ها، بخش اعظم این افزایش تولید درکشورهای درحال توسعه اتفاق خواهد افتاد که در نهایت، چنین پیش‌بینی‌هایی نشان‌دهنده افزایش عظیم تقاضا برای گوشت سفید به‌خصوص طیور است. از سوی دیگر، کشورهای درحال توسعه با چالش‌های بزرگی در ٢٠سال آینده روبه‌رو خواهند بود. ازجمله بهبود رژیم غذایی مردم، افزایش فرصت‌های شغلی، غنی‌کردن منابع طبیعی و تضمین امنیت.(شهروند)
766
دکتر محمدباقر شمسی با اشاره به شیوع بیشتر عارضه آرتروز در زانو میان زنان اظهار کرد: به طور معمول علائم آرتروز زانو از سن ۵۰ سالگی به بعد خود را نشان می‌دهد.
شمسی، آرتروز زانو را بیماری تخریب غضروف مفصل عنوان کرد و افزود: غضروف مفصل نقش توزیع‌کننده نیرو داشته و فشار بر سطح مفصل را در هنگام انجام فعالیت‌های مختلف کم می‌کند و قطعا با از بین رفتن آن فشار بسیاری به استخوان‌های زانو وارد شده و این امر موجب احساس درد و مشکل در ناحیه زانو می‌شود.
وی تخریب غضروف مفصل زانو را روندی طبیعی دانست و گفت: این مسئله روندی طبیعی است که در همه افراد حادث می‌شود، اما با انجام برخی اعمال و رعایت برخی نکات می‌توان این روند را به تاخیر انداخت یا موجب کند شدن آن شد. انجام ورزش‌های ملایم بطوری که فشار ملایمی به غضروف زانو وارد شود، یکی از نکاتی است که می‌تواند به تاخیر در بروز آرتروز زانو کمک کند.
این دکترای تخصصی فیزیوتراپی اظهار کرد: انجام حرکات ورزشی ملایم موجب نفوذ مایع مفصلی به داخل غضروف و بهبود تغذیه غضروف و تقویت آن می‌شود که این امر عامل موثری در تاخیر روند تخریب غضروف به شمار می‌رود.
او تاکید کرد: به طور حتم افرادی که در طول زندگی خود همواره انجام حرکات ورزشی مناسب را به طور منظم و روزانه در برنامه خود داشته‌اند، در طول عمر حتی ۱۰۰ ساله خود هرگز مبتلا به آرتروز زانو نخواهند شد. همچنین مصرف آب زیاد، پیشگیری از خم‌شدن و فشار نیاوردن روی مفصل زانو، استفاده از مبل و صندلی و پیاده‌روی از جمله راهکارهای موثر دیگر در تاخیر بروز آرتروز زانو است.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه اساس درمان در آتروز زانو را کاهش فشار بر زانو و انجام حرکات فیزیوتراپی عنوان کرد و افزود: افرادی که اضافه وزن دارند، جهت کاهش فشار بر زانو باید وزن خود را کاهش دهند. همچنین استفاده از مبل و صندلی و نیز توالت فرنگی در بیماران مبتلا به آرتروز زانو باید به طور جدی رعایت شود. همچنین این بیماران باید در جهت تقویت عضلات اطراف مفصل زانوی خود، انجام حرکات فیزیوتراپی را در برنامه خود داشته باشند. (ایسنا)
محل جراحی روی پوست پس از جراحی با روبات سینا
محل جراحی زیر پوست پس از عمل جراحی
محل قرارگیری کیسه صفرا روی کبد 3 ماه بعد از عمل
او ادامه داد: به عبارتی در معاونت پیشگیری و درمان اعتیاد راهبردهای مختلفی تعریف شده است که از جمله آنها آگاه‌سازی و جریان‌سازی است وراه‌اندازی شبکه اجتماعی داخلی در سازمان بهزیستی در راستای شبکه‌سازی و توانمندسازی اجتماعی و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی است.
رئیس مرکز پیشگیری و درمان اعتیاد بهزیستی افزود: از 20 سال قبل بحث راه‌اندازی شبکه اجتماعی داخلی به صورت واقعی و رودررو شکل گرفته است ولی اکنون در کنار این شبکه به دنبال راه‌اندازی شبکه اجتماعی داخلی به صورت مجازی نیز هستیم تا ارتباط‌های بین اعضا سریعتر برقرار شود.
رضازاده گفت: تیم‌هایی که در محله‌های مختلف کشور تشکیل شده‌اند و هر تیم حداقل 5 عضو دارد با نام «جمعیت همیاران سلامت روان» با هم ارتباط دارند. از سوی دیگر شبکه‌ای که در محله‌های کشور شکل گرفته «اترک» نام دارد و تعداد تیم‌های آن که هدفش جلوگیری از اعتیاد است در کشور 5 هزار تیم است که همه با هم در ارتباط هستند.
وی همچنین گفت: در واقع اعضای این شبکه‌ها تقاضا کردند که بتوانند از طریق مجازی نیز با هم سریعتر ارتباط برقرار کنند از این‌رو درصدد راه‌اندازی پیام رسان داخلی برآمدیم چرا که فکر می‌کنیم این کار در شبکه‌سازی و ارتباط بیشتر افراد با هم که با سرعت بیشتری انجام می‌گیرد به پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی کمک می‌کند.
رضازاده با بیان اینکه بنیادی به نام بنیاد پیشگیری وجود دارد گفت: این بنیاد یکی از مؤسسات غیردولتی است و برای طراحی و راه‌اندازی این شبکه اعلام آمادگی کرده و مسئولیت راه‌اندازی این شبکه اجتماعی داخلی سازمان بهزیستی در بخش معاونت پیشگیری را بر عهده گرفته است.
رئیس مرکز پیشگیری و درمان اعتیاد افزود: کدنویسی و نمونه اولیه این شبکه به اتمام رسیده است و بزودی راه‌اندازی خواهد شد تا اعضای تیم‌ها از آن استفاده کرده و به آسانی با هم مرتبط شوند. البته معتقدیم بعد از استفاده اعضا اگر این شبکه اجتماعی جای خود را بدرستی در بین اعضا باز کند، قطعاً دیگر افراد جامعه هم به سمت استفاده از این شبکه اجتماعی داخلی کشیده می‌شوند. به عبارتی کم کم همه گیر می‌شود و عموم از آن استفاده می‌کنند.
در خصوص هزینه راه‌اندازی این شبکه اجتماعی داخلی، رضازاده به «ایران» گفت: مؤسسات غیردولتی و مردمی هزینه راه‌اندازی شبکه اجتماعی داخلی را به عهده گرفته‌اند؛ البته معاونت پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی نیز در این طرح مشارکت دارد.
در مطبوعات از این شبکه اجتماعی به نام «وایبر ایرانی» نام برده شد. آیا این شبکه اجتماعی داخلی کپی‌برداری از وایبر است؟ رضازاده در این باره به «ایران» گفت: خیر. این نام را خبرنگاری که با من گفت‌و‌گو کرد بر حسب درک خود نامگذاری کرده است. شاید کاربرد آن کمی به وایبر شباهت داشته باشد ولی شکل و شمایل این شبکه داخلی شبیه وایبر نیست. قرار است با راه‌اندازی این شبکه از ابزارهای آن مانند استیکرها برای پیشگیری‌ها و ارائه مطالب مفید استفاده کنیم.
وی درباره اینکه پیش‌بینی می‌کنید این شبکه داخلی چه میزان کاربر داشته باشد افزود: طبق آمار سال 94 پیش‌بینی می‌شود 13 میلیون نفر از اعضای شبکه‌های شکل گرفته در کل کشور بتوانند از این شبکه اجتماعی داخلی استفاده کنند و با هم ارتباط داشته باشند.
مُد شدن راه‌اندازی شبکه اجتماعی داخلی
راه‌اندازی شبکه‌های اجتماعی از سوی سازمان‌ها و نهادهای داخلی بخصوص در بخش دولتی در حال همه گیر شدن است و هر سازمان و نهاد در حال راه‌اندازی شبکه‌های داخلی است اما سؤال این است آیا راه‌اندازی چنین شبکه‌هایی از سوی سازمان‌ها و نهادهای دولتی در کنار بخش خصوصی لازم و ضروری است؟ با وجود چندین شبکه اجتماعی داخلی تأیید شده از سوی دولت، چرا سازمان‌ها وارد حیطه شبکه‌سازی اجتماعی داخلی سازمان خود می‌شوند و از یک پیام رسان داخلی استفاده نمی‌کنند؟
جعفر خورشاد مدیر عامل یک پیام‌رسان بومی (توسعه رسانه سروش) درباره راه‌اندازی شبکه‌های اجتماعی داخلی از سوی سازمان‌های دولتی به «ایران» گفت: استفاده از شبکه‌های اجتماعی و خصوصاً پیام رسانها به دلایل مختلف مانند تلفن همراه هوشمند، بهبود سرعت اینترنت همراه و توسعه ارتباطات اجتماعی در کشور فراگیر شده واین موج باعث فعال شدن سازمان‌های مختلف و بازیگران متعدد در راه‌اندازی شبکه‌های اجتماعی داخلی با اهداف گوناگون شده است.
مدیراین پیام رسان افزود: در این میان عده‌ای با ابراز دغدغههای اجتماعی وارد بحث شبکه‌های اجتماعی شده‌اند که تجربه نشان داده نگاه آنها به مسأله مقطعی بوده و با نبود راهبردهای کلان و واقع بینانه، در نیمه راه با کمبود بودجه و منابع رو به رو شده و به نتیجه نمیرسند. برخی دیگر با اهداف امنیتی شبکه‌های اجتماعی داخلی راه‌اندازی کرده‌اند که هدف آنها درست است و نمی‌خواهند داده‌ها و اطلاعات در دسترس خارجی‌ها قرار بگیرد ولی آنها نیز راه را درست طی نکرده‌اند.وی گفت: راه‌اندازی شبکه‌های اجتماعی داخلی شبیه به بحث ساخت ایمیل داخلی است که سالها در کشور مطرح بود و متأسفانه با عدم ارائه سرویس های خوب و باکیفیت از طرف نهادهای مسئول راه‌اندازی ایمیل داخلی عملاً موفق نبود و عمده اطلاعات در سامانههای خارجی نگهداری می‌شود.
خورشاد با بیان اینکه برخی از فعالان بازار و فناوری و حتی استادان دانشگاه با نگاه اقتصادی وارد این بازی شده‌اند افزود: البته این گروه نگاه واقع بینانه تری به موضوع دارند ولی به تمامی ابعاد موضوع اشراف ندارند و چون انجام کار گروهی را قبول ندارند بنابراین در راه‌اندازی شبکه اجتماعی داخلی به نتیجه دلخواه نرسیده و چه بسا با تغییر سیاستها و حمایتهای دولت به بن‌بست زودهنگامی رسیده یا خواهند رسید.وی در ادامه افزود: البته در این میان گروهی نیز وجود دارند که بدون هیچگونه هدف و راهبردی وارد مقوله راه‌اندازی شبکه اجتماعی داخلی می‌شوند چرا که صرفاً این روزها صحبت از راه‌اندازی اینگونه شبکه‌های اجتماعی داخلی زیاد است و به اصطلاح مد شده و می‌خواهند از قافله مد عقب نمانند که نتیجه آن هدررفت سریع منابع (چه دولتی و چه غیر دولتی) است.
خورشاد گفت: متأسفانه در داخل برنامه مشخصی برای برخورد با ساخت شبکه‌های اجتماعی داخلی نداریم و در نبود راهبردهای حاکمیتی و برنامههای دولتی، منابع مالی به هدر می‌رود و هر نهادی نسخه خود را میپیچد که این نسخه هم سلیقه‌ای و شخصی بوده و با تغییر مدیران آن سازمان هم دستخوش تغییر می‌شود.
تعدد شبکه اجتماعی، یک هزینه سربار
«تعدد راه‌اندازی شبکه‌های اجتماعی داخلی به دلیل نبود قانون از سوی قانونگذاران آن است.» مرتضی برجی مدیر یک شبکه اجتماعی داخلی(ساینا) با بیان مطلب فوق به «ایران» گفت: به سازمان‌ها و نهادهای دولتی بخشنامه شده است که به جای استفاده از شبکه‌های پیام رسان خارجی از نوع بومی این شبکه‌ها استفاده کنند که هر کدام از این شرکت‌ها نیز به جای استفاده از شبکه‌های اجتماعی بومی خوبی که در کشور وجود دارد به دنبال راه اندازی یک شبکه خاص خود هستند.
برجی افزود: تاکنون چندین سفارش از سوی شرکت و سازمان‌های دولتی به شرکت ما رسیده است که برای آنها شبکه اجتماعی داخلی راه‌اندازی کنیم در حالی که حداکثر 500 تا 10 هزار نفر عضو دارند و راه‌اندازی آن مقرون به صرفه نیست.
مدیر این شبکه اجتماعی بومی گفت: بهترین راه استفاده از شبکه‌های اجتماعی داخلی، راه‌اندازی شبکه از سوی هر سازمان نیست بلکه باید قانونگذار چند شبکه اجتماعی داخلی خوب و مناسب را از میان شبکه‌های اجتماعی داخلی که در کشور وجود دارد برگزیده و با ارائه مجوز و صدور پروانه فعالیت، آن شبکه‌ها را به جامعه، شرکت‌ها و سازمان‌ها معرفی کنند تا همه از این شبکه‌ها بهره‌برداری کنند.
برجی با بیان اینکه راه‌اندازی شبکه‌های اجتماعی داخلی متعدد هدررفت هزینه است افزود: برای راه‌اندازی شبکه اجتماعی داخلی حداقل به 3 سرور، پهنای باند، نگهداری بعد از راه‌اندازی و.... نیاز است و حداقل هزینه برای خرید شبکه آماده و کدسازی شده 10هزار دلار است که باید به این هزینه، هزینه‌های نگهداری و سرورها و پهنای باند و... را هم اضافه کرد.
وی گفت: توصیه ما این است که بجز معرفی چند شبکه داخلی، تمام وزارتخانه‌ها به صورت مشترک یک شبکه اجتماعی داخلی راه‌اندازی کنند و از شرکت‌ها و سازمان‌های خود بخواهند که از این شبکه استفاده کنند. بدین ترتیب از یکسو اطلاعات در دسترس خارجی‌ها قرار نمی‌گیرد، از سوی دیگر ارتباط داخلی بیشتر می‌شود و چون تعداد کاربران آن زیاد خواهد بود بعد از مدتی استفاده از آن به فراموشی سپرده نمی‌شود.
برجی در پایان اظهار کرد: وقتی تعداد کاربران اندک باشد بعد از مدتی شبکه جذابیت خود را برای استفاده‌کنندگان از دست می‌دهد، چراکه ارسال مطالب مفید و غیرمحرمانه به دیگران میسر نیست؛ بنابراین از شبکه استفاده نمی‌کنند.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: تمام تلاش بر این بوده اسـت که همه داروهای تولید داخل تحت پوشش بیمه قرار بگیرند و هر زمان که داروهای تولید داخل به جایگاه قابل قبول برسد، با ابزار بیمه به کمک صنعت داروسازی خواهیم آمد.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: تمام تلاش بر این بوده اسـت که همه داروهای تولید داخل تحت پوشش بیمه قرار بگیرند و هر زمان که داروهای تولید داخل به جایگاه قابل قبول برسد، با ابزار بیمه به کمک صنعت داروسازی خواهیم آمد.
محل جراحی روی پوست پس از جراحی با روبات سینا
محل جراحی زیر پوست پس از عمل جراحی
محل قرارگیری کیسه صفرا روی کبد 3 ماه بعد از عمل
