روش های جلوگیری و تسکین کمردرد بارداری و حاملگی
کمردرد در دوران بارداری بسیار شایع است. این عارضه معمولا بخش طبیعی از بارداری است و بیماری محسوب نمی شود.
برای تسکین این درد، داروهای ضد التهابی زیادی وجود دارند که مصرف آن ها در دوران بارداری بلامانع است.
در این میان برخی از زنان ترجیح می دهند که از دارو استفاده نکنند.
برای این دست از مادارن، روش هایی غیر شیمایی زیادی وجود دارد که منجر به تسکین کمر درد در دوران بارداری می شود. در ادامه به این راه ها اشاره می کنیم.
در ابتدا مهم است که درک کنید علت کمر درد در دوران بارداری چیست؟
این مسئله به شما کمک می کند تا با تغییر شیوه زندگی، دردتان را مدیریت کنید.
دلایل کمردرد در دوران بارداری
دلایل متعددی برای کمر درد در دوران بارداری وجود دارد.
مهمترین علتی که می توان برای آن نام برد، تغییرات طبیعی است که در بدن رخ می دهد.
اما گاهی این درد ناشی از آسیب هایی است که به بدن مادر در طی دوران بارداری وارد می شود.
در برخی از مواقع نیز کمر درد قبل از دوران بارداری وجود داشته و حاملگی تنها، علت عود بیماری است.
• افزایش وزن بدن به خصوص در ماه های آخر بارداری
• افزایش دور کمر به علت افزایش سایز رحم
• انحنای غیر طبیعی و بیش از حد پایین کمر (قوس کمر)
• عدم استراحت کافی به ویژه در نیمه دوم بارداری
• جدایی کمر و ماهیچه های لگن جهت ایجاد فضایی بیشتر برای رحم
• ترشح هورمون های مربوط به حاملگی که باعث ناتوانی رباط ها در حمایت از کمر می شوند
• خم شدن بیش از و بلند کردن اشیاء بدون استفاده از زانو
• پوشیدن کفش نامناسب در پیاده روی ها و ایستادن ها طولانی مدت
• استفاده از تشک بی کیفیت و غیر استاندارد
• بزرگ شدن غیر طبیعی سینه ها
البته اضافه وزن ناگهانی و شدید نیز یکی دیگر از علل کمر درد در دوران بارداری است.
در هر صورت اگر کمر درد غیر طبیعی دارید با پزشک مشورت کنید تا بهترین درمان را به شما توصیه کند.
گاهی اوقات نیز کمر درد در این دوران مربوط به عوامل ذکر شده نیست و از چیزی جدی تر از فشار عضلانی ناشی می شود.
روش های تسکین کمر درد در دوران بارداری
تا جایی که می توانید استراحت کنید
بارداری زمان به چالش کشیدن بدن شماست.
این به معنی آن نیست که باید از فعالیت های روزمره زندگی خود دور شوید و تمام طول شبانه روز را بخوابید.
منظور از استراحتی که منجر به کاهش کمر درد در دوران باداری می شود،
نشستن به شیوه ای است که فشار بر روی کمر و پاها نباشد.
به یاد داشته باشید که کل وزن سر، تنه و بازوها از طریق کمر به باسن و پاها منتقل می شود.
با افزایش وزن بدن و بزرگ شدن دور شکم بیش از حالت طبیعی، در حین راه رفتن یا ایستادن، به کمر فشار اضافه وارد می شود. پس استراحت کنید تا کمر دردتان کمتر شود.
به پشت نخوابید
اگر چه با استراحت وضعیتتان بهتر می شود اما خوابیدن به پشت از استراحت نکردن بدتر است.
وزن اضافه که در رحم ایجاد شده است، با خوابیدن به پشت، بر اثر نیروی جاذبه زمین، به کمر فشار وارد می کند.
همچنین می تواند انحنای طبیعی ستون فقرات را تغییر دهد و فشارهای بیشتر بر کمر وارد شود.
بنابراین هرگز در دوران بارداری به پشت نخوابید. بهترین حالت خوابیدن برای شما خوابیدن به پهلو، با زانوهای خم است
در این حالت باید یک بالش یا کوسن بین زانوهایتان قرار دهید. البته می توانید از بالش های مخصوص دوران بارداری که به شکل عصا هستند نیز استفاده کنید.
کفش مناسب بپوشید
اگر شغلتان به گونه ای است که مجبور هستید زیاد باستید یا راه بروید،
باید مطمئن شوید که از کفش مناسب استفاده می کنید.
در این حالت باید از پوشیدن کفش های پاشنه بلند و یا کفش هایی که کف صاف دارند اجتناب کنید.
بارداری موجب می شود راه رفتن عادی شما تغییر کرده و حرکات مفاصل، لگن و کمر نیز به طبع آن تحت تاثیر قرار گیرد.
پوشیدن کفش نامناسب در این دوران باعث بدتر شدن شرایط می شود.
کفش های راحت و ساده موجب می شوند حداقل کمر درد نگیرید.
از پوشیدن کفش های پاشنه بلند که قوس بیش از حدی در زیر پا ایجاد می کنند نیز، خودداری کنید.
و نکته آخر در مورد کفش این است که هر کجا که امکان دارد، از پوشیدن کفش دردوران بارداری خودداری کنید و پا برهنه راه بروید.
از سرما درمانی و گرما درمانی استفاده کنید
هر دو برنامه سرما درمانی و گرما درمانی برای کاهش کمر درد در دوران بارداری مفید است.
این روش ها نه تنها به تسکین درد کمک می کنند بلکه برای جنین نیز خطری ندارند.
حرارت باعث بهبود گردش خون و سفتی عضلات می شود. سرما هم می تواند التهاب را کاهش داده و منطقه ای که درد در آن احساس می شود را بی حس کند.
اگر درد شدیدی دارید که ناگهانی ایجاد شده است، از کمپرس یخ بر روی کمر استفاده کنید. البته هرگز نباید یخ را مستقیما روی پوست بگذارید.
بهتر است کیسه را درون حوله بگذارید و با حوله کمرتان را سرد کنید.
بعد از این که کمر کمی آرام شد از کمپرس آب گم استفاده کنید.
برای این کار می توانید از پد گرما یا بطری آب گرم بر روی قسمت های پایین کمر استفاده کنید.
ورزش کنید و حرکات کششی انجام دهید
از فعالیت شدید بدنی در دوران بارداری باید اجتناب شود.
این عدم فعالیت می تواند درد کمر را بدتر کند و حتی ممکن است آسیب جدی به ستون فقرات وارد کند.
با این حال، تمرینات کششی ملایم و متوسط می تواند برای طیف وسیعی از عضلات کمر و مشکلات مشترک در دوران بارداری مفید باشد.
همیشه قبل از شروع هر برنامه ورزشی با دکتر خود صحبت می کنند.
چون برنامه ورزشی در دوران بارداری متفاوت از برنامه های ورزشی معمولی است.
فعالیت های فیزیکی ملایم مانند یوگا برای تسکین کمر درد در دوران بارداری مفید است.
طرز ایستادن خود را بهبود دهید
ایستادن صحیح یکی از موثر ترین راه ها برای به حداقل رساندن کمر درد در دوران بارداری است.
بسیاری از زنانی که قوس کمر زیادی دارند.
در دوران بارداری سعی می کنند دولا دولا راه بروند.
حتی افزایش سایز سینه ها نیز موجب می شود وضعیت ایستادن و راه رفتنمان تغییر کند.
با یک فیزیوتراپ و یا درمانگر فیزیکی صحبت کنید و از او در مورد شیوه صحیح ایستادن و راه رفتن سوال کنید.
بدن شما در حال تغییر است پس عاداتتان نیز باید تغییر کند.
تغییرات ساده بدن شما در راه رفتن، ایستادن و نشستن می تواند تا حد زیادی منجر به کاهش فشار کمر و درد همراه با آن شود.
پوشیدن لباس مناسب که از پهلو ها و اطراف ران حمایت کند نیز در اصلاح تغییر وضعیت شما موثر است.
منبع:pezeshk.us
شاید نحوه خوابیدن در دوماهه اول بارداری زیاد براتون مهم نباشه و فکر کنید تا زمانی که شکم شروع به بزرگ شدن نکردن هر مدلی که راحت باشید میتونید بخوابید . یا شاید فکر کنید که خوابیدن به پشت بهترین روش برای خوابیدن در دوران بارداری هست ولی در حقیقت اصلا اینطور نیست .
در حقیقت خوابیدن به پشت اونم در طولانی مدت میتونه باعث فشار ارگان های داخلی به خصوص رحم شما بشه . خوابیدن به پشت در دوران بارداری میتونه به اعصاب رحم (vena cava) فشار وارد کنه و باعث استرس و ناراحتی شما و جنین بشه .علاوه بر این مستقیما به پشت خوابیدن طولانی مدت در دوران بارداری باعث فشار اومدن به قلب و عروق و ریه میشه که همین هم باعث کاهش میزان اکسیژن رسانی به جنین و همینطور احساس سستی و بیحالی شما میشه ( از خوابیدن سیر نمیشی :) )
بعد از ماه چهارم بارداری هم خوابیدن به پشت باعث فشار رحم به روده ها و .. و افزایش فشار و سنگینی اعضای بزرگ داخل شکم به ستون فقرات و در نتیجه ایجا کمر دردهای بد و ناراحت کننده در دوران بارداری برای شما میشه . اگه در دوران حاملگی صبح ها موقع بیدار شدن از خواب احساس خواب آلودگی و سستی و سرگیجه شدید همراه با حالت تهوع دارید احتمالا ساعت های زیادی به پشت خوابیدید
در واقع در دوران بارداری بهتره تا میتونید به پشت نخوابید ( دیگه روی شکم هم که بخواید هم نمیتونید بخوابید :) ) . بهترین حالت خوابیدن در دوران بارداری ، خوابیدن روی پهلوها بخصوص پهلوی چپ هست . درسته اوایل بارداری ممکنه خوابیدن به پهلوها و اجتناب از خوابیدن به پشت ممکنه براتون سخت و ناراحت کننده باشه ولی به مرور زمان بدن عادت میکنه و یواش یواش میبینید که اصلا جور دیگه ای خوابتون نمیبره و ناخودآگاه همین مدلی میخوابید . البته بهتره یه بالش نرم و راحت هم زیر شکمتون بزارید تا موقع خواب خودتون و کوچولوی نازتون هم خیلی راحت بخوابید
سعی کنید در دوران بارداری زود به زود موقعیت خوابیدنتون رو عوض کنید و هی پهلو به پهلو بشید .اینطوری برای هر دوی شما بهتره
تهیه و ترجمه : مجله اینترنتی همراه با علم
https://baelm.net
بارداری زمانی شگفت انگیز در زندگی است. این دوره مزایا و معایبی دارد.
علاوه بر هیجان هایی که در بارداری وجود دارد شرایطی استرس زا نیز اتفاق می افتد. سفت شدن شکم و درد قسمت پایین پشت دو نگرانی اصلی مادر است.
سفت شدن شکم در بارداری
بارداری تغییراتی زیادی در بدن ایجاد می کند که به دلیل تغییرات هورمونی است.
با تغییر مرکز ثقل، درد در مفاصل و تاندوم ها و مشکلات گوارشی و جریان خون اتفاق می افتد.
سفت شدن شکم گاهی با گرفتگی عضلات اشتباه گرفته می شود.
با پیشروی بارداری، رحم احساسی دارد که به پوست فشار وارد می کند.
اگر شما چاق باشید این سفت شدن را کمتر از زن های لاغر حس می کنید.
شما در این حالت حس می کنید معده در فاصله های زمانی غیر منظمی سفت می شود و فکر می کنید انقباضات است.
این سفت شدن شکم خیلی طول نمی کشد اما برخی خانم ها ادعا می کنند این سفت شدن شکم حدود پنج دقیقه طول می کشد.
سفت شدن شکم اغلب همراه با افزایش وزن است. افزایش وزن باعث کشیدگی پوست و انقباضات براکستون هیکس و درد اشتباهی زایمان می شود.
انقباضات براکستون هیکس به آماده شدن بدن برای درد درست زایمان کمک می کند.
در ابتدای بارداری، کشیدگی رباط ها باعث سفت شدن شکم می شود.
با رشد جنین، رحم کشیده می شود و به اندام ها فشار وارد می کند.
در این صورت شکم سفت می شود و احساس ناراحتی در شکم خواهید داشت.
درد رباط گرد در ابتدای بارداری امری رایج است. ممکن است این مسئله خیلی منظم نباشد.
علاوه بر این یبوست در بارداری، غذای زیاد یا نفخ شکم در دوران بارداری نیز باعث سفت شدن شکم می شود.
در انتهای بارداری، حرکات جنین باعث سفت شدن شکم می شود.
با پیشروی بارداری، شکم به خاطر رشد جنین بزرگ می شود.
فضای شکم شما حاوی اندام های داخلی و جنین است.
سفت شدن شکم کاملا واضح است و چند ماه آخر این سفت شدن دائمی است.
رحم رشد کرده و حرکات جنین باعث سفتی شکم می شود. افزایش وزن در بارداری همراه با سفت شدن شکم می باشد.
چربی جمع شده زیر پوست باعث کشیدگی دیواره شکم و سفتی شکم می شود.
مشکلات معده نیز در انتهاب بارداری باعث سفت شدن شکم می شود. اما این سفت شدن خیلی ادامه پیدا کرد احتمال دارد نشانه زایمان زودرس باشد.
هورمون پروژسترون معمولا برای جلوگیری از زایمان زودرس استفاده می شود.
انقباضات براکستون هیکس:
انقباضات براکستون هیکس در سه ماهه دوم و سوم بارداری باعث سفت شدن شکم می شود.
این انقباضات معمولا به جای درد اشتباه زایمان اشتباه گرفته می شود و معمولا بدن را برای انقباضات واقعی زایمان آماده می کند.
درد و انقباضات واقعی زایمان در فاصله های منظمی و به صورت ریتمیک اتفاق می افتد. سعی کنید تعداد انقباضات و مدت زمان آن را ثبت کنید. این اطلاعات به پزشک کمک می کند.
جداشدگی جفت:
جفت برای تغذیه جنین در حال رشد بسیار مهم است. در شرایط نرمال جفت به ماهیچه های دیواره رحم چسبیده است.
گاهی اوقات این جفت جدا می شود و به قسمت پایین رحم حرکت می کند.
در این حالت خونریزی اتفاق می افتد و رحم سفت می شود. این سفت شدن موقتی نیست و خیلی طول می کشد.
جداشدگی جفت برای مادر و جنین بسیار خطرناک است.
وعده غذایی سنگین:
معده به جنین در حال رشد و رحم فشار وارد می کند و خوردن غذای سنگین باعث می شود این فشار افزایش یابد.
بهتر است همیشه غذای سالم و در فاصله زمانی های منظم بخورید.
یبوست:
بیشتر خانم ها در بارداری یبوست را تجربه می کنند.
یبوست باعث تشکیل گاز و نفخ می شود. در این صورت احساس سفتی شکم خواهید داشت.
چه زمانی نیاز است برای سفتی شکم در بارداری به پزشک مراجعه کنید؟
اگر سفتی شکم مدت زمانی طولانی تر به طول انجامید احتمال دارد بارداری شما به خطر بیفتد. اگر بیش از یک ساعت سفتی را حس کردید بهتر است به پزشک مراجعه کنید. شرایط زیر نیاز به مراجعه به پزشک دارد:
اگر در یک ساعت بیش از چهار بار سفتی شکم را حس کردید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
اگر سفتی بعد از چند دقیقه محو نشد و ادامه پیدا کرد به پزشک مراجعه کنید.
اگر به خاطر سفتی شکم، در حاملگی تنگی نفس حس کردید به پزشک مراجعه کنید.
اگر همراه با سفتی شکم درد احساس کردید به پزشک مراجعه کنید.
درمان سفتی شکم در بارداری
درمان سفتی شکم به دلیل ایجاد آن بستگی دارد.
اگر انقباضات براکستون هیکس باعث سفتی شکم شود با تغییر حالت نشستن می توانید بهبود یابید. به عنوان مثال اگر نشسته اید بلند شوید و راه بروید یا برعکس.
اگر سفتی شکم به خاطر انقباضات رحم یا حرکات جنین باشد، درمانی نیاز ندارد.
سفتی شکم در بارداری معمولا بی ضرر است اما زایمان زودرس نیز باعث سفتی شکم می شود. بنابراین سفتی شکم را نادیده نگیرید.
از پزشک برای تمارین تنفسی برای کشیدگی ماهیچه های شکم بپرسید.
مایعات زیاد بخورید.
به مقدار کافی استراحت کنید.
سفت شدن شکم باعث می شود برخی فعالیت های روزانه مانند پوشیدن کفش، خم شدن یا خوابیدن به پهلو سخت تر شود. سعی کنید تمارین تنفسی انجام دهید تا به شما کمک کند مشکلات تنفسی ناشی از سفت شدن شکم برطرف شود.
تفاوت بین انقباضات براکستون هیکس و درد واقعی زایمان چیست؟
ساده نیست اما علائم به شما کمک می کند. علامت اولیه درد زایمان درد شدید است اما براکستون هیکس خیلی نادر است و به پشت حرکت می کند. درد زایمان منظم است و با گذشت زمان شدیدتر می شود. در هنگام درد زایمان، با راه رفتن یا تغییر حالت و چیزی خوردن درد از بین نمی رود. در این صورت به پزشک مراجعه کنید.
در این حالت حس می کنید جنین به قسمت پایین شکم حرکت کرده است و ترشحات آبکی و خونی واژن نیز افزایش می یابد. در حالتی که انقباضات افزایش یابد کیسه آب پاره می شود. درد این صورت غیر قابل تحمل می شود و نمی توانید به راحتی راه بروید یا حرف بزنید.
منبع: ooma.ir
سفت شدن شکم در اوایل بارداری, سفت شدن شکم در ماه پنجم بارداری, سفت شدن زیر شکم در اوایل بارداری, سفت شدن شکم در هفته ۳۸ بارداری, سفت شدن زیر شکم از علائم بارداری, سفت شدن جنین در بارداری, سفت شدن شکم در ماه دوم بارداری, علت شل شدن شکم در بارداری,
رنگ کردن مو در زمان حاملگی
باوری قدیمی میگوید اگر در زمان حاملگی موهای خد را رنگ کنید به جنین آسیب میرساند اما امروز این سوال را از اسمیت پرسیده ایم.به گزارش ایران ناز مراقبت از سلامتی مادر و جنین در دوران حاملگی بسیار اهمیت دارد .وقتی نوبت به حاملگی میرسد به عنوان مادر شما میخواهید هر کاری بکنید تا مطمئن شوید که فرزند شما سالم خواهد بود و حاملگی شما تا حد ممکن پایدار و آرام باشد. مشکل این است که نگاههای متناقض زیادی در مورد حاملگی وجود دارد مخصوصاً در اینترنت که میتواند خیلی گیجکننده به نظر برسد.
حالا شما قرار نیست که از یک وبسایت مواظبت کنید بنابراین اینجا در مورد بهتر بودن شیر مادر نسبت به شیر خشک صحبت نمیکنیم بلکه میخواهیم در این مورد صحبت کنیم که آیا رنگ کردن مو برای یک زن حامله امری بیخطر هست یا نه؟! برای اینکه به ریشه این مسئله بپردازیم و متوجه شویم آیا حقیقتی در این میان وجود دارد یا نه تصمیم گرفتیم با مدیر خلاقیت سالن زیبایی جاش وود، ملانی اسمیت صحبت بکنیم تا یک بار و برای همیشه این مسئله را حل کرده باشیم. به خواندن مطلب ادامه بدهید تا متوجه بشوید آیا میتوانید قبل از زایمان موهای خود را رنگ بکنید یا نه.
واقعیت یا افسانه؟
وقتی از اسمیت سوال کردیم گمان میکردیم با یک پاسخ طولانی رو به رو خواهیم شد اما در یک پاسخ ساده به ما گفت: نه مشکلی در استفاده از رنگ مو برای زنان حامله وجود ندارد. او میافزاید: این یکی از آن افسانههای قدیمی است که هیچ اساس علمی ندارد. رنگ کردن موها در حین حاملگی کاملاً امن است.
بله رنگها از مواد شیمیایی ساخته میشوند اما مقدار بسیار کمی (تازه اگر برود) وارد سیستم بدن ما میشود و فرقی هم نمیکند شما حامله باشید یا نه. او تایید میکند: هیچ تفاوتی از لحاظ ایمنی بین رنگها نیز وجود ندارد همه چیز به این بستگی دارد که شما میخواهید چگونه به نظر برسید.
بنابراین حالا که میدانید میتوانید موهای خود را در حین حاملگی رنگ کنید، آیا قصد دارید این کار را بکنید؟ درست است که خیلی خوب خواهد بود کمی از آرایشگاه فاصله بگیرید و زمانی که حامله هستید نشستن در سالن زیبایی شاید آرامش بخشترین کار ممکن نباشد. سم سیلور مدیر زیبایی و پایهگذار وبسایت دوران مادری میگوید: در طول حاملگی خودم، من زمانهای کوتاهتری را برای رنگ کردن موهایم رزرو میکردم مثلاً برای روشنتر کردن موهایم اقدام میکردم که زیر یک ساعت تمام میشد.
این کار خیلی راحتتری نسبت به این بود که ساعتها روی یک صندلی بنشینم، من در سالن زمان زیادی را نمیگذراندم تا انواع دودها را استنشاق کنم.
اگر شما عاشق روشن کردن موهای خود هستید اما نمیخواهید وقتی که حامله هستید همچنان متعهد بمانید اسمیت پیشنهاد میکند از آرایشگر خود بخواهید تا یک ظاهر اومبر را ایجاد کند که در نتیجه ترکیب و پایین بردن رنگ ریشهی موهای شماست.
این ترکیب کمی به بلوند تمایل دارد و نیاز به نگهداری کمتری دارد. همچنین رنگ ریشه موها و رنگ طبیعی موهای شما تا حد ممکن به هم نزدیک خواهند بود. توصیه میکنم از محصول کلار تاچ برند ولا استفاده کنید. این یک رنگ دائمی نیست بنابراین ریشهها خود را نشان نخواهند داد. خیلی براق و درخشان و با موهای شما مهربان است.
مطالب مرتبط:
رنگ موهای جدید مد سال +تصاویر
فرمول رنگ موهای شیک و پر طرفدار
تصاویر هایلایت و رنگ موی پاییزی بازیگران
با این رنگ موهای طبیعی موهایتان را مسی و بلوند کنید!!
وی خاطرنشان کرد: بنابراین همیشه باید حداقل و ترجیحاً دو هفته صبر شود و سونوگرافی واژینال تکرار شود، چناچه باز هم جنین دیده نشد یا حتی دیده شود ولی قلب نداشته باشد احتمال «میسدآبورشن» یا حاملگی پوچ زیاد است، بنابراین نباید در این موارد شتاب زده تصمیم گرفت.
حاملگی پوچ کامل: در این نوع حاملگی، جنین یا جفت طبیعی وجود ندارد.
حاملگی پوچ جزئی: در این نوع حاملگی، جنین غیرطبیعی، و جفت تا حدی طبیعی است، جنین شروع به رشد می کند، اما ناقص و بدشکل است و زنده نمی ماند.
علت حاملگی پوچ:
اگرچه علت این مشکل کاملا پیدا مشخص نیست اما باید یک رخداد کاملا طبیعی در نظر گرفته شود. حاملگی پوچ علت ۵۰ درصد سقط جنین سه ماهه اول است و معمولا نتیجه مشکلات کروموزومی است. وقتی تخمک توسط اسپرم بارور می شود سلول ها شروع به تقسیم می کنند، بخشی به جنین و بخشی به جفت. به طور تخمینی، یک مورد از هزار مورد بارداری، پوچ است. عوامل مختلفی خطر ابتلا به این نوع بارداری را افزایش می دهند که عبارتند از:
سن مادر: بارداری پوچ در زنان بالاتر از ۳۵ سال و کمتر از ۲۰ سال بیشتر است.
داشتن سابقه بارداری پوچ: اگر یک بار دچار بارداری پوچ شوید، به احتمال زیاد مجددا دچار آن خواهید شد. به طور متوسط بارداری پوچ در یک تا دو زن از هر صد زن مجددا دیده می شود.
داشتن بیماری های مزمن مادر: زنانی که دیابت دارند و از کمبود ید و تیروئید رنج می برند احتمال بیشتری دارد که دچار این نوع حاملگی گردند.
مشکلات رحم و سرویکس: یکی از علل بروز این حالت مربوط به مشکلات رحم و سرویکس (دهانه رحم) است.
مصرف سیگار و الکل و مواد مخدر: یکی از علل زمینه ساز بروز حاملگی پوچ، مصرف مواد مخدر و الکل در زنان است که این امر می تواند منجر به بارداری پوچ شود.
آزمایشات آمنیوسنتز و بیوپسی کوریون(CVS ): با احتمال پایین می تواند باعث سقط جنین گردد.
تشخیص حاملگی پوچ:
حاملگی پوچ در اوایل حاملگی و قبل از اینکه زن متوجه شود حامله است اتفاق میفتد. در این حالت از انجایی که سطح HCG افزایش پیدا می کند علائم حاملگی مانند تأخیر در قاعدگی و حتی تست بارداری مثبت را نیز ممکن است داشته باشد و حتی احتمال درد یا لکه بینی و خونریزی هم ممکن است وجود داشته باشد.
جفت به رشد ادامه می دهد و برای مدت کوتاهی بدون جنین خودش را نگه می دارد. هورمون های بارداری به بالا رفتن ادامه می دهند و باعث می شود زن همچنان فکر کند که باردار است.
ممکن است هیچ نشانه ای (مثل درد یا خونریزی) دیده نشود که نشان بدهد بارداری به طور نرمال پیش نمی رود. علائم بارداری مانند خستگی و حساسیت سینه ها هم ممکن است وجود داشته باشند اما وقتی رشد جفت متوقف می شود و سطح هورمونی پایین می آید، علائم حاملگی هم فروکش می کند. در این زمان ممکن است گرفتگی عضله جزئی غیر عادی یا لکه بینی و خونریزی کم دیده شود. حاملگی پوچ معمولا تا وقتی که سونوگرافی معمولی، رحم یا ساک خالی را نشان بدهد تشخیص داده نمیشود.
امروزه با وجود سونوگرافی های دقیق تر، تشخیص این نوع حاملگی در مراحل زودتر ممکن شده است. البته باید توجه داشت در حاملگی طبیعی هم ممکن است در سونوگرافی اولیه (بخصوص اگر خیلی زود انجام شده باشد) اثری از جنین دیده نشود و ساک حاملگی خالی باشد. گرچه در چنین وضعیتی، تکرار سونوگرافی حدود هفت تا ۱۰ روز بعد، وجود جنین را اثبات خواهد کرد.
در حاملگی پوچ، انتظار فایده ای وجود ندارد و حاملگی بدون جنین، در سونوگرافی بعدی نیز تکرار خواهد شد. با وجود این، برای پیشگیری از ختم یک بارداری طبیعی و حاوی جنین – که در سونوگرافی اولیه ممکن است دیده نشود – همیشه پس از تشخیص حاملگی پوچ، باید سونوگرافی به فاصله هفت تا ۱۰ روز دیگر تکرار شود.
از جمله راه های تشخیص حاملگی پوچ می توان به موارد زیر اشاره کرد:
معاینه لگنی توسط پزشک یکی از راههای تشخیص حاملگی پوچ است.
یکی از راههای تشخص حاملگی پوچ سونوگرافی است، برای تعیین تشکیل کیسه جنینی و اینکه آیا قلب جنین تشکیل شده یا به اندازه کافی رشد کرده یا نه؟
آزمایشات خونی برای تعیین میزان هورمون های حاملگی برای تعیین احتمال وجود بقایای جفت پس از سقط.
آزمایشات بافتی برای تشخیص قطعی سقط جنین
جلوگیری از حاملگی پوچ:
متاسفانه در اکثر موارد حاملگی پوچ قابل پیشگیری نیست. اگر بارداری اول باشد برخی زوج ها به دنبال تست ژنتیکی می روند. حاملگی پوچ معمولا یکبار اتفاق میفتد و بندرت یک زن آنرا بیشتر تجربه می کند.
وقتی سقط اتفاق افتاد قاعدگی دوباره شروع می شود و می توان برای فرزند بعدی اقدام کردد. البته بهتر است این افراد چند ماهی صبر کنند تا به بدن فرصت بازگشت به حالت عادی داده شود و فرد از نظر احساسی آمادگی پیدا کند. پزشکان توصیه می کنند زوج ها باید حداقل ۱۲ دوره سیکل قاعدگی منظم قبل از بارداری مجدد صبر کنند.
بعد از سقط، نگرانی از اتفاق افتادن مجدد آن طبیعی است. اکثر زنان در تلاش بعدی، بارداری موفقی خواهند داشت اما یک اسکن اولیه برای اطمینان بیشتر توصیه می شود. زمانی که ضربان قلب شنیده شود بارداری موفق بوده است اما بهتر است بعد از ۶ یا حتی ۷ یا ۸ هفته بارداری اسکن انجام شود تا از نتایج نامطمئن اسکن زودهنگام اجتناب شود.
درمان بارداری پوچ
بارداری پوچ مدت زیادی ادامه پیدا نمی کند و نهایتا منجر به سقط خودبخودی می شود. برای جلوگیری از عوارض این بارداری، بایستی بافت پوچ به طور کامل از رحم مادر خارج شود .اگر بافت پوچ با سقط خودبخودی به طور کامل از بدن خارج نشود، پزشک متخصص زنان از یکی از راه های زیر اقدام به درمان فرد می کند:
تجویز دارو: گاهی برای درمان حاملگی پوچ، پزشک داروی خاصی را برای سقط جنین تجویز می کند.
کورتاژ: در این نوع حاملگی، پزشک برای خارج کردن بافت پوچ از روش کورتاژ استفاده می کند. عمل کورتاژ معمولا 15 تا 30 دقیقه طول می کشد.
بیرون آوردن رحم از بدن: در حاملگی پوچ اگر بافت پوچ، وسیع و گسترده باشد و بعدها هم نخواهید باردار شوید، پزشک با عمل جراحی رحم را در می آورد.
پایش و کنترل هورمونHCG: در حاملگی پوچ بعد از خارج شدن بافت پوچ از رحم، پزشک میزان هورمون HCG را چند بار اندازه می گیرد تا زمانی که به حد طبیعی برگردد. اگر میزان این هورمون همچنان بالا باقی بماند، نیاز به درمان های دیگری وجود دارد. پزشک برای مدت شش ماه تا یک سال بعد از درمان کامل این مشکل، میزان هورمون HCG را اندازه می گیرد تا مطمئن شود بافت پوچی در داخل رحم مادر باقی نمانده باشد. از آنجایی که بارداری مجدد، پایش هورمون HCG را سخت می کند، پزشک به شما توصیه خواهد کرد که طی این مدت باردار نشوید.
حاملگی پوچ کامل: در این نوع حاملگی، جنین یا جفت طبیعی وجود ندارد.
حاملگی پوچ جزئی: در این نوع حاملگی، جنین غیرطبیعی، و جفت تا حدی طبیعی است، جنین شروع به رشد می کند، اما ناقص و بدشکل است و زنده نمی ماند.
علت حاملگی پوچ:
اگرچه علت این مشکل کاملا پیدا مشخص نیست اما باید یک رخداد کاملا طبیعی در نظر گرفته شود. حاملگی پوچ علت ۵۰ درصد سقط جنین سه ماهه اول است و معمولا نتیجه مشکلات کروموزومی است. وقتی تخمک توسط اسپرم بارور می شود سلول ها شروع به تقسیم می کنند، بخشی به جنین و بخشی به جفت. به طور تخمینی، یک مورد از هزار مورد بارداری، پوچ است. عوامل مختلفی خطر ابتلا به این نوع بارداری را افزایش می دهند که عبارتند از:
سن مادر: بارداری پوچ در زنان بالاتر از ۳۵ سال و کمتر از ۲۰ سال بیشتر است.
داشتن سابقه بارداری پوچ: اگر یک بار دچار بارداری پوچ شوید، به احتمال زیاد مجددا دچار آن خواهید شد. به طور متوسط بارداری پوچ در یک تا دو زن از هر صد زن مجددا دیده می شود.
داشتن بیماری های مزمن مادر: زنانی که دیابت دارند و از کمبود ید و تیروئید رنج می برند احتمال بیشتری دارد که دچار این نوع حاملگی گردند.
مشکلات رحم و سرویکس: یکی از علل بروز این حالت مربوط به مشکلات رحم و سرویکس (دهانه رحم) است.
مصرف سیگار و الکل و مواد مخدر: یکی از علل زمینه ساز بروز حاملگی پوچ، مصرف مواد مخدر و الکل در زنان است که این امر می تواند منجر به بارداری پوچ شود.
آزمایشات آمنیوسنتز و بیوپسی کوریون(CVS ): با احتمال پایین می تواند باعث سقط جنین گردد.
تشخیص حاملگی پوچ:
حاملگی پوچ در اوایل حاملگی و قبل از اینکه زن متوجه شود حامله است اتفاق میفتد. در این حالت از انجایی که سطح HCG افزایش پیدا می کند علائم حاملگی مانند تأخیر در قاعدگی و حتی تست بارداری مثبت را نیز ممکن است داشته باشد و حتی احتمال درد یا لکه بینی و خونریزی هم ممکن است وجود داشته باشد.
جفت به رشد ادامه می دهد و برای مدت کوتاهی بدون جنین خودش را نگه می دارد. هورمون های بارداری به بالا رفتن ادامه می دهند و باعث می شود زن همچنان فکر کند که باردار است.
ممکن است هیچ نشانه ای (مثل درد یا خونریزی) دیده نشود که نشان بدهد بارداری به طور نرمال پیش نمی رود. علائم بارداری مانند خستگی و حساسیت سینه ها هم ممکن است وجود داشته باشند اما وقتی رشد جفت متوقف می شود و سطح هورمونی پایین می آید، علائم حاملگی هم فروکش می کند. در این زمان ممکن است گرفتگی عضله جزئی غیر عادی یا لکه بینی و خونریزی کم دیده شود. حاملگی پوچ معمولا تا وقتی که سونوگرافی معمولی، رحم یا ساک خالی را نشان بدهد تشخیص داده نمیشود.
امروزه با وجود سونوگرافی های دقیق تر، تشخیص این نوع حاملگی در مراحل زودتر ممکن شده است. البته باید توجه داشت در حاملگی طبیعی هم ممکن است در سونوگرافی اولیه (بخصوص اگر خیلی زود انجام شده باشد) اثری از جنین دیده نشود و ساک حاملگی خالی باشد. گرچه در چنین وضعیتی، تکرار سونوگرافی حدود هفت تا ۱۰ روز بعد، وجود جنین را اثبات خواهد کرد.
در حاملگی پوچ، انتظار فایده ای وجود ندارد و حاملگی بدون جنین، در سونوگرافی بعدی نیز تکرار خواهد شد. با وجود این، برای پیشگیری از ختم یک بارداری طبیعی و حاوی جنین – که در سونوگرافی اولیه ممکن است دیده نشود – همیشه پس از تشخیص حاملگی پوچ، باید سونوگرافی به فاصله هفت تا ۱۰ روز دیگر تکرار شود.
از جمله راه های تشخیص حاملگی پوچ می توان به موارد زیر اشاره کرد:
معاینه لگنی توسط پزشک یکی از راههای تشخیص حاملگی پوچ است.
یکی از راههای تشخص حاملگی پوچ سونوگرافی است، برای تعیین تشکیل کیسه جنینی و اینکه آیا قلب جنین تشکیل شده یا به اندازه کافی رشد کرده یا نه؟
آزمایشات خونی برای تعیین میزان هورمون های حاملگی برای تعیین احتمال وجود بقایای جفت پس از سقط.
آزمایشات بافتی برای تشخیص قطعی سقط جنین
جلوگیری از حاملگی پوچ:
متاسفانه در اکثر موارد حاملگی پوچ قابل پیشگیری نیست. اگر بارداری اول باشد برخی زوج ها به دنبال تست ژنتیکی می روند. حاملگی پوچ معمولا یکبار اتفاق میفتد و بندرت یک زن آنرا بیشتر تجربه می کند.
وقتی سقط اتفاق افتاد قاعدگی دوباره شروع می شود و می توان برای فرزند بعدی اقدام کردد. البته بهتر است این افراد چند ماهی صبر کنند تا به بدن فرصت بازگشت به حالت عادی داده شود و فرد از نظر احساسی آمادگی پیدا کند. پزشکان توصیه می کنند زوج ها باید حداقل ۱۲ دوره سیکل قاعدگی منظم قبل از بارداری مجدد صبر کنند.
بعد از سقط، نگرانی از اتفاق افتادن مجدد آن طبیعی است. اکثر زنان در تلاش بعدی، بارداری موفقی خواهند داشت اما یک اسکن اولیه برای اطمینان بیشتر توصیه می شود. زمانی که ضربان قلب شنیده شود بارداری موفق بوده است اما بهتر است بعد از ۶ یا حتی ۷ یا ۸ هفته بارداری اسکن انجام شود تا از نتایج نامطمئن اسکن زودهنگام اجتناب شود.
درمان بارداری پوچ
بارداری پوچ مدت زیادی ادامه پیدا نمی کند و نهایتا منجر به سقط خودبخودی می شود. برای جلوگیری از عوارض این بارداری، بایستی بافت پوچ به طور کامل از رحم مادر خارج شود .اگر بافت پوچ با سقط خودبخودی به طور کامل از بدن خارج نشود، پزشک متخصص زنان از یکی از راه های زیر اقدام به درمان فرد می کند:
تجویز دارو: گاهی برای درمان حاملگی پوچ، پزشک داروی خاصی را برای سقط جنین تجویز می کند.
کورتاژ: در این نوع حاملگی، پزشک برای خارج کردن بافت پوچ از روش کورتاژ استفاده می کند. عمل کورتاژ معمولا 15 تا 30 دقیقه طول می کشد.
بیرون آوردن رحم از بدن: در حاملگی پوچ اگر بافت پوچ، وسیع و گسترده باشد و بعدها هم نخواهید باردار شوید، پزشک با عمل جراحی رحم را در می آورد.
پایش و کنترل هورمونHCG: در حاملگی پوچ بعد از خارج شدن بافت پوچ از رحم، پزشک میزان هورمون HCG را چند بار اندازه می گیرد تا زمانی که به حد طبیعی برگردد. اگر میزان این هورمون همچنان بالا باقی بماند، نیاز به درمان های دیگری وجود دارد. پزشک برای مدت شش ماه تا یک سال بعد از درمان کامل این مشکل، میزان هورمون HCG را اندازه می گیرد تا مطمئن شود بافت پوچی در داخل رحم مادر باقی نمانده باشد. از آنجایی که بارداری مجدد، پایش هورمون HCG را سخت می کند، پزشک به شما توصیه خواهد کرد که طی این مدت باردار نشوید.
در حاملگی مولار، مول هیداتی فرم و یا بچه خوره بافتی مثل جنین به صورت غیرطبیعی در رحم رشد میکند. با علت، علایم و درمان حاملگی مولار آشنا شوید.
مول هیداتیفرم یا حاملگی مولار یا بچه خوره بیماری نادر و خوشخیمی است که ناشی از نقصی ژنتیکی در تخم بارور شده است. مول هیداتیفرم گونهای از بیماریهای تروفوبلاستیک حاملگی است. تخم بارور شده یا هرگز به جنین زنده تبدیل نمیشود (مول کامل) و یا این که به شکل غیر طبیعی رشد میکند و نمیتواند زنده بماند (جزیی). بجای تشکیل جنین و جفت در رحم، تنها جفت به وجود میآید که آن هم به صورت غیرطبیعی و سرطانی رشد میکند.
در این نوع بارداری، بافتی مثل جنین به صورت غیرطبیعی در رحم رشد میکند. اگر چه این بافت، جنین نیست، اما رشد آن، علایم بارداری را نشان می دهد.
بارداری مولار را باید هر چه زودتر درمان کرد و تمام بافت را از بدن خارج نمود. این بافت می تواند مشکلات عمده ای را در زنان بوجود آورد.
هنگامی که شما دارای بارداری مولار هستید، نیاز به حذف این بافت از رحم خود دارید. حذف این بافت توسط روشی به نام خلاء آسپیراسیون انجام میگیرد.
اگر شما نمی خواهید دیگر بچه دار شوید، ممکن است به جای روش خلاء آسپیراسیون، رحمتان را بردارید (هیسترکتومی).
خوشبختانه بیشتر مبتلایان به حاملگیهای مولار حتی مبتلایان به انواع بدخیم آن به طور قطعی درمان میشوند و پس از پیگیری مناسب حداقل یکساله میتوانند باردار شوند. یعنی احتمال اینکه حاملگی بعدی به دلیل شیمیدرمانی با مشکلی روبهرو شود، وجود ندارد و احتمال بروز مول مجدد هم بسیار کم است.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
اگر بین هفته 6 تا 8 بارداری در سونوگرافی ضربان قلب جنین شنیده نشود، حاملگی پوچ تلقی میشود. با علت، علایم و درمان حاملگی پوچ آشنا شوید.
در برخی موارد، نتیجه تست بارداری مثبت است اما علائم و نشانههای بارداری در بدن دیده نمیشود. در صورتیکه ضربان قلب جنین در مدت مشخص (۶-۸) هفته اول بارداری دیده نشد، حاملگی پوچ و خالی تلقی میشود. در صورتی که چنین حالتی پیش بیاید، باید جهت انجام چکاپهای مخصوص به متخصص مراجعه نموده و سونوگرافیهای ضروری را انجام دهید.
اگرچه علت این مشکل کاملا پیدا مشخص نیست اما باید یک رخداد کاملا طبیعی در نظر گرفته شود. حاملگی پوچ علت ۵۰ درصد سقط جنین سه ماهه اول است و معمولا نتیجه مشکلات کروموزومی است. وقتی تخمک توسط اسپرم بارور میشود سلولها شروع به تقسیم میکنند، بخشی به جنین و بخشی به جفت. به طور تخمینی، یک مورد از هزار مورد بارداری، پوچ است. عوامل مختلفی خطر ابتلا به این نوع بارداری را افزایش میدهند که عبارتند از:
جفت به رشد ادامه میدهد و برای مدت کوتاهی بدون جنین خودش را نگه میدارد. هورمونهای بارداری به بالا رفتن ادامه میدهند و باعث میشود زن همچنان فکر کند که باردار است.
ممکن است هیچ نشانهای (مثل درد یا خونریزی) دیده نشود که نشان بدهد بارداری به طور نرمال پیش نمیرود. علائم بارداری مانند خستگی و حساسیت سینهها هم ممکن است وجود داشته باشند اما وقتی رشد جفت متوقف میشود و سطح هورمونی پایین میآید، علائم حاملگی هم فروکش میکند. در این زمان ممکن است گرفتگی عضله جزئی غیر عادی یا لکه بینی و خونریزی کم دیده شود. حاملگی پوچ معمولا تا وقتی که سونوگرافی معمولی، رحم یا ساک خالی را نشان بدهد تشخیص داده نمیشود.
امروزه با وجود سونوگرافیهای دقیقتر، تشخیص این نوع حاملگی در مراحل زودتر ممکن شده است. البته باید توجه داشت در حاملگی طبیعی هم ممکن است در سونوگرافی اولیه (بخصوص اگر خیلی زود انجام شده باشد) اثری از جنین دیده نشود و ساک حاملگی خالی باشد. گرچه در چنین وضعیتی، تکرار سونوگرافی حدود هفت تا ۱۰ روز بعد، وجود جنین را اثبات خواهد کرد.
در حاملگی پوچ، انتظار فایدهای وجود ندارد و حاملگی بدون جنین، در سونوگرافی بعدی نیز تکرار خواهد شد. با وجود این، برای پیشگیری از ختم یک بارداری طبیعی و حاوی جنین – که در سونوگرافی اولیه ممکن است دیده نشود – همیشه پس از تشخیص حاملگی پوچ، باید سونوگرافی به فاصله هفت تا ۱۰ روز دیگر تکرار شود.
از جمله راههای تشخیص حاملگی پوچ میتوان به موارد زیر اشاره کرد: