طبق آخرین آمار هر ایرانی به طور متوسط نزدیک به ۷۶ سال عمر میکند و این یعنی بیش از ۲۷ هزار و ۷۵۰ روز فرصت زندگی ما است. حال اگر از این عدد دوره نوزادی، کودکی و نوجوانی را کم کنیم، تنها ۵۷ سال فرصت داریم تا زندگی خود را جهت دهیم. اما باید درنظر داشت که بخشی از این فرصت باید به ناچار صرف کار های روزمره شود.
برای درک بهتر این موضوع، باشگاه خبرنگاران، داده هایی را توسط پرسش عمومی از افراد بین ۱۹ تا ۳۳ سال، جمع آوری نمود که نشان داد هر ایرانی در طول زندگی خود به طور متوسط تنها ۳ ماه مطالعه می کند و حال آنکه متوسط جهانی عمری که صرف مطالعه می شود، قریب به ۳ سال است و این درحالی است که به طور متوسط حدود ۱۰ سال از عمر هر فرد در شبکه های اجتماعی و ۵ سال از آن صرف گذران وقت با دوستان می شود. غم انگیز تر آنکه،به طور کلی هر فرد بیش از ۱۲ سال از عمر خود را بدون استفاده هدر می دهد.
باشگاه خبرنگاران نوشت: نتایج این پرسش عمومی همچنین نشان داد هر فرد به طور متوسط حدود ۲۲ سال و ۷ ماه از عمر خود را صرف استراحت و در خواب می گذراند. ۳۱ سال از زندگی هر فرد نیز صرف کار و کسب درآمد و بیش از ۷ سال از آن صرف رفت و آمد های روزانه و درون شهری می شود. جالب است بدانید هر فرد در طول عمر خود ۱ سال و ۲ ماه از زندگی خود را در دستشویی و ۱ سال آن را در حمام سپری می کند.
تنها ۱۰ سال برای ساخت زندگی خود فرصت داریم!
اگر این زمان صرف شده برای خورد و خوراک، رسیدگی به بهداشت فردی و امور اجتناب ناپذیر روزانه را از کل فرصت زندگی پس از ۱۹ سال کم کنیم، تنها ۱۴ درصد آن یعنی ۱۰ سال و ۷ ماه دیگر برای انجام کار های مازاد باقی می ماند و اگر این عدد را در روزهای زندگی خود تقسیم کنیم، می شود ۳ ساعت و این زمانی است که روزانه در اختیار ماست تا با آن زندگی کنیم.
۲ هزار و ۹۳۶ روز فرصت داریم تا شاد زندگی کنیم یا اشک بریزیم. با امید و پویا باشیم یا با اندوه و افسوس زندگی کنیم. عشق بورزیم یا متنفر باشیم. این زمان در اختیار ماست تا آن را برای آن چه دوست داریم خرج کنیم. زمانی که دیگر باز نخواهد گشت. شاید نیمی از این زمان را از دست داده باشید اما با نیمه ی دیگر آن چه خواهید کرد؟
از گذشته بیاموزیم و در حال زندگی کنیم
نوروزی، مشاور خانواده با بیان اینکه عمر ما لقمه ای است در دهان زمان که لحظه به لحظه جویده می شود گفت: نقدینگی عمر آدمی زمان حال او است. حرکت در مسیر زندگی باید در زمان حال با نگاه به آینده و درس گرفتن از گذشته باشد نه ماندن در گذشته و نه غرق شدن در آینده.
شاهمرادی، روان شناس نیز در این باره می گوید: در روان شناسی رویکردی با عنوان وجودگرایی داریم. در این رویکرد اعتقاد بر این است که زندگی را در لحظه تجربه می کنیم و باید از هر لحظه ی عمر خود لذت ببریم.
وی با بیان اینکه تنها ۵ درصد زندگی ما باید مربوط به گذشته و برنامه ریزی برای آینده باشد. افزود: خیلی مواقع رویداد های جزیی مانند میوه خوردن در کنارخانواده یا نگاه کردن به صورت اطرافیان باید لذت برد و قدر داشته ها را دانست چرا که ممکن است روزی این داشته ها از بین برود.
این روان شناس با اشاره به زمان کار کردن در طول عمر گفت: خیلی از اوقات افراد دچار خودمختاری کارکردی می شوند و بیش از حد نیاز خودد کار می کنند که این امر گاهی با اعتیاد به کار همراه می شود و انسان ها تبدیل به ماشین می شوند.
امید، عامل حرکت رو به جلو
شاهمرادی، نا امیدی را علتی برای کاهش پویایی افراد دانست و گفت: نابرابری های اجتماعی در جوامع باعث بروز نا امیدی می شود که البته در سال های اخیر این نابرابری در جوامع جهانی در حال کم شدن است. نداشتن هدف بخصوص در مسیر زندگی نیز یکی دیگر از عوامل نا امیدی می شود.
وی راه گریز از این نا امیدی را برنامه ریزی و هدفگذاری صحیح دانست و اظهار داشت: هدف گذاری باید واقع بینانه باشد چراکه رویا پردازی بیش از حد خود باعث احساس نا امیدی در مسیر حرکت به سوی هدف می شود.
این روان شناس ادامه داد: نوشتن کار های روزانه باعث می شود که روز پرباری داشته باشید چراکه با نوشتن اهداف کوتاه مدت همواره هدف های خوب را می نویسید و به طور ناخودآگاه از نوشتن کار های غیر ضروری و مضر خودداری می کنیم.
شاهمرادی افزود: داشتن تفریحات مناسب ، ورزش، تغذیه مناسب و مراودات میان فردی موضوعاتی است که موجب افزایش کیفیت زندگی و کاهش بیماری های روانی چون افسردگی می شود. افزایش کیفیت زندگی موجب می شود تا از زمان حال به بهترین شکل استفاده کنیم.
دانستن اینکه چند روز دیگر میهمان این دنیا هستیم شاید تلنگری باشد برای خوب زیستن. ۲ هزار روز یا ۱ ساعت! مهم این است که از لحظه هایمان لذت ببریم.
در این مطلب قصد داریم به بررسی این موضوع بپردازیم که خوابیدن در شرایطی که آرایش صورت خود را پاک نکرده اید تا چه میزان به پوست شما آسیب وارد خواهد کرد؟
خوابیدن با آرایش، مانعی برای بازسازی و ترمیم پوست
هرگز با صورت آرایش کرده نخوابید! این توصیه ای است که همه ی ما بارها و بارها آن را شنیده ایم.
اما با این وجود برخی از افراد به دلیل خستگی زیاد و یا دلایل دیگر شب ها آرایش خود را پاک نمی کنند و با آرایش به خواب می روند.
هنگامی که با آرایش به خواب می روید،در آنچه بدن در تلاش برای انجام آن است، اختلال ایجاد می شود.
بدن برخی فرآیندهای ترمیم و بازسازی را شب هنگام انجام می دهد، و بدون تردید، علاقه ای ندارد طی این جریان با لایه ای از مواد آرایشی مواجه شود.
پس اگر در پی بهرهمندی از پوستی روشن و شاداب هستید، بهتر است پیش از خواب، آرایش صورت خود را پاک کنید.
به گفته بروک جکسون، متخصص پوست، مدت زمانی که در خواب سپری می کنید، این فرصت را برای بدن فراهم می کند تا پس از استرس روزانه به ترمیم و بازسازی خود بپردازد.
هنگامی که خواب هستید، هورمون رشد بازسازی تمامی اندام های بدن از جمله پوست، را تحریک می کند.
هورمون رشد به روشی ادواری در طول روز ترشح می شود، اما اوج ترشح آن یک ساعت پس از آغاز چرخه خواب است.
طی این زمان، هورمون رشد برای بازسازی و ترمیم آسیب های پوستی که از مواجهه با خورشید، آلودگی، و رادیکال های آزاد، ناشی شده اند، وارد عمل می شود.
هنگامی که با آرایش به خواب می روید، هورمون ها تحت تاثیر قرار نمی گیرند، بلکه در آنچه بدن در تلاش برای انجام آن است، اختلال ایجاد می شود.
طی تغییر و تبدیل سلول اپیدرمی، سلول های جدید پوست به سمت سطح هل داده می شوند و سلول های قدیمی روی سطح پوست شروع به ریزش می کنند.
(در حقیقت، حدود ۵۰ میلیون سلول پوستی روزانه به طور طبیعی فرو می ریزند.) آرایش می تواند سلول های مرده را به دام اندازد، و با جلوگیری از ریزش آنها چهره ای خسته به فرد ببخشد.
نخستین نشانه افزایش سن چین و چروک ها نیستند، بلکه از بین رفتن درخشندگی پوست است.
هنگامی که سلول های سطحی پوست به موقع لایه برداری نشوند و از بین نروند، بازتاب نور از پوست به خوبی صورت نمی گیرد.
افزون بر ایجاد اختلال در فرآیند تغییر و تبدیل سلولی، به خواب رفتن با آرایش می تواند چربی های زیر پوست را نیز به دام اندازد و در نهایت به پدیدار شدن جوش ها منجر شود.
هنگامی که سلول ها ترمیم می شوند، فولیکول های مو را نیز روانسازی می کنند.
هنگامی که پوست تمیز است، چربی در پایه فولیکول ها به آرامی به سمت سطح جریان می یابد، اما اگر چیزی در بالا مسیر را مسدود کرده باشد، نخستین مرحله برای ظهور آکنه شکل گرفته است.
به خواب رفتن با آرایش می تواند روکش بالش را نیز لکهدار کند و از این رو، توجه ویژه ای باید به آن داشته باشید.
حتی در شب هایی که پوست خود را به خوبی پاکسازی کرده اید، به خواب رفتن روی بالشی که روکش آن آغشته به مواد آرایشی است
می تواند تمام تلاشی که برای پاکسازی پوست خود انجام داده اید را بی اثر کند.
منبع: asriran.com
محققانی از این دانشگاه از مدتها پیش بر روی اپلیکیشن جدیدی کار می کرده اند که چیزی متفاوت از فناوریهای مشابه در بازار باشد.
به گزارش دانشگاه براون، محققانی از این دانشگاه از مدتها پیش بر روی اپلیکیشن جدیدی کار می کرده اند که چیزی متفاوت از فناوریهای مشابه در بازار باشد.
هم اکنون اپلیکیشنهای زیادی در بازار وجود دارند که به افراد این امکان را می دهد تا الگوهای خواب خود را مورد بررسی قرار دهند. این اپلیکیشنها معمولا اطلاعات مختلفی را در حین به خواب رفتن فرد ذخیره کرده و این کار را تا زمانی که از خواب بر می خیزد ادامه می دهد.
همچنین کم نیستند فناوریهایی که طی آن از میکروفون و شتاب سنج تلفن همراه برای ثبت دقیق صدای تنفس فرد در خواب استفاده می کنند.
اما اکنون محققان علوم رایانه دانشگاه براون به نگرش جدیدی رسیده اند که گامی فراتر از نمونه های مشابه محسوب می شود.
این فناوری جدید که SleepCoacher نام دارد، بر داده های ثبت شده آنالیزهای دقیقی انجام داده و جالب اینکه پیشنهاداتی را به فرد ارایه می کند.
در واقع این توصیه ها برای هر فرد انحصاری بوده و مبتنی بر شرایط خاص اوست.
این نوآوری را می توان یک اپلیکیشن خواب تعاملی دانست که به جز ثبت اطلاعات مربوط به کیفیت خواب فرد، توصیه هایی نیز به او ارایه می کند.
منبع :مهر
خطرات مشکلات خواب گفت که اختلالات خواب، مثل پرخوابی یا کمخوابی بیش از حد، ممکن است در زمره عوامل خطرساز بیماری قلبی قرار بگیرند.
انجمن قلب امریکا در اولین بیانیه خود راجع به خطرات مشکلات خواب گفت که اختلالات خواب ، مثل پرخوابی یا کمخوابی بیش از حد،
ممکن است در زمره عوامل خطرساز بیماری قلبی قرار بگیرند. اما این گروه چیزی راجع به مقدار مناسب خواب در شب نگفت.
ماری-پیر سنتاونج، دانشیار طب تغذیه در دانشگاه کلمبیای نیویورک، در خبری از جانب این انجمن، گفت:
«ما میدانیم که خواب ناکافی که معمولاً به خواب زیر هفت ساعت در شب گفته میشود
و خواب طولانی که معمولاً به خواب بیش از نه ساعت در شب گفته میشود،
در کنار دیگر اختلالات خواب ، شانس بیماریهای قلب و عروق را بالا میبرند.
اما نمیدانیم که آیا بهبود کیفیت خواب این خطرات را کاهش میدهد یا نه.»
سنتاونج و همکارانش به درخواست انجمن قلب به بازبینی تحقیقات انجام شده بر موضوع خواب و مشکلات قلب پرداختند.
اکثر این تحقیق بر بیخوابی تمرکز دارد. بیخوابی به صورت مشکل در به خواب رفتن یا خواب ماندن به مدت حداقل سه روز در هفته در دوره بیش از سه ماه تعریف میشود. محور دیگر تمرکز تحقیق آپنه خواب بود.
در آپنه خواب تنفس فرد به صورت موقت در هر ساعت خواب بیشتر از پنج بار متوقف میشود.
به گفته سنتاونج، این تحقیق به علاوه مشکلات خواب را به چاقی و ابتلا به دیابت نوع ۲ پیوند داد.
سلامانه
خطرات مشکلات خواب گفت که اختلالات خواب، مثل پرخوابی یا کمخوابی بیش از حد، ممکن است در زمره عوامل خطرساز بیماری قلبی قرار بگیرند.
انجمن قلب امریکا در اولین بیانیه خود راجع به خطرات مشکلات خواب گفت که اختلالات خواب ، مثل پرخوابی یا کمخوابی بیش از حد،
ممکن است در زمره عوامل خطرساز بیماری قلبی قرار بگیرند. اما این گروه چیزی راجع به مقدار مناسب خواب در شب نگفت.
ماری-پیر سنتاونج، دانشیار طب تغذیه در دانشگاه کلمبیای نیویورک، در خبری از جانب این انجمن، گفت:
«ما میدانیم که خواب ناکافی که معمولاً به خواب زیر هفت ساعت در شب گفته میشود
و خواب طولانی که معمولاً به خواب بیش از نه ساعت در شب گفته میشود،
در کنار دیگر اختلالات خواب ، شانس بیماریهای قلب و عروق را بالا میبرند.
اما نمیدانیم که آیا بهبود کیفیت خواب این خطرات را کاهش میدهد یا نه.»
سنتاونج و همکارانش به درخواست انجمن قلب به بازبینی تحقیقات انجام شده بر موضوع خواب و مشکلات قلب پرداختند.
اکثر این تحقیق بر بیخوابی تمرکز دارد. بیخوابی به صورت مشکل در به خواب رفتن یا خواب ماندن به مدت حداقل سه روز در هفته در دوره بیش از سه ماه تعریف میشود. محور دیگر تمرکز تحقیق آپنه خواب بود.
در آپنه خواب تنفس فرد به صورت موقت در هر ساعت خواب بیشتر از پنج بار متوقف میشود.
به گفته سنتاونج، این تحقیق به علاوه مشکلات خواب را به چاقی و ابتلا به دیابت نوع ۲ پیوند داد.
سلامانه