اکستنشن مژه (کاشت مژه مصنوعی) روشی برای پرپشت کردن مژهها میباشد که قبل از انجام، بهتر است به نکاتی در آن مورد و عوارض ناشی از آن توجه کرد.
اکستنشن مژه یکی از راهکارهایی است که امروزه مورد استقبال برخی از خانمها قرار گرفته تا مشکل کم پشت بودن مژههای خود را حل کنند و مژههایی بلند و حالتدار داشته باشند. در این روش اکستنشنها تک تک به مژههای طبیعی چسبانده میشود تا ضخامت، طول و رنگ مژهها را بهبود بخشد. این اکستنشنها از مواد مصنوعی همچون موی سمور، ابریشم و یا حتی موی انسان ساخته میشوند.
اگرچه اکستشن مژه و استفاده از مژه مصنوعی به نظر زیبا و بیخطر میرسد اما عوارضی برای چشمها دارد که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
این دسته از دانشآموزان وقتی از کانون پر مهر و محبت خانه و خانواده، وارد محیط جدید و با افراد جدیدی روبهرو میشوند، دچار اضطراب و نگرانی میشوند. به همین دلیل رفتن به مدرسه نیازمند آمادگی در زمینههایی از قبیل جسمی، روحی، ذهنی و عاطفی برای والدین و کودکان است.
معمولا رفتن به مدرسه برای بچهها یک رویداد هیجانانگیز است، اما بعضی از آنها از رفتن به مدرسه میترسند و مدام بهانه میآورند که من به مدرسه نمیروم، دلم درد میکند و... .
درست است که احساس هیجان و نگرانی در روزهای اول مدرسه امری طبیعی است و در اکثر دانشآموزان بویژه سال اولیها وجود دارد، ولی اگر این اضطراب به ترس تبدیل شود یعنی کودک را از رفتن به مدرسه بیزار کند، والدین باید یک فکر اساسی کنند.
البته این مشکل در اکثر سال اولیها که ترس جدایی از والدین، بویژه مادر، را دارند، مشاهده میشود، چرا که کودک در پنج و شش سال اول زندگی به طور طبیعی در کنار مادر بوده، بنابراین نباید توقع داشت بدون آمادگی جسمی و روحی و نیز عاطفی براحتی از مادر جدا شده و وارد محیط جدیدی مثل مدرسه شود، زیرا رفتن به محیط جدید، ارتباط با افراد غریبه و تغییر برنامه روزانه برای هر فردی اضطرابآور است.
بنابراین وابستگی بیش از حد عاطفی به پدر و مادر و همچنین نرفتن به مهدکودک یا سپری نکردن دوره پیشدبستانی از جمله مواردی است که رفتن به مدرسه را برای دانشآموزان کلاس اول دشوار و سخت میکند.
عوامل ترس و اضطراب در کودکان
ـ اضطراب جدایی
کودکان برای رفتن به مدرسه به دو دسته تقسیم میشوند:
الف) بچههایی که برای اولین بار وارد محیط مدرسه میشوند اگر به مهدکودک یا پیشدبستانی رفته باشند،کمتر دچار مشکل میشوند.
ب) بچههایی که قرار است در مقطع بالاتر به ادامه تحصیل بپردازند. رفتن به مقاطع بالاتر برای دانشآموزان استرسزاست. معلم جدید، دوستان جدید، کتابهای جدید و... .
پدر و مادر باید فرزندشان را بویژه هنگام ورود به پایههای اول هر مقطع تحصیلی آماده کنند، چرا که با تغییر هر مقطع تحصیلی و نیز عوض شدن مکان تحصیل ممکن است دانشآموز دچار اضطراب و نگرانی شود. بنابراین سعی کنید وقتی فرزندتان دچار اضطراب میشود او را درک کرده و به او بگویید اکثر دانشآموزان همین احساس را دارند و این امر کاملا طبیعی است.اضطراب جدایی همچنین میتواند دلایلی از قبیل نحوه ارتباط افراد خانواده با یکدیگر، اضطراب و نگرانی خود والدین بخصوص مادر، بیش از حد حمایتکننده بودن و همچنین نگرانی خود را با بیان افکار منفی به کودک منتقل کردن داشته باشد.
ـ وابستگی کودک به والدین
کودکانی که تازه به مدرسه میروند و به اصطلاح سال اولی هستند دوری از والدین برایشان اضطرابآور است چرا که همه بچهها کم و بیش به والدین خود وابستگی عاطفی دارند، اما اگر این وابستگی بیش از حد اعتدال باشد آن وقت شخصیت کودک منفعل میشود و حتی قادر نخواهد بود زمانی را هر چند کوتاه از مادرش جدا شود و از او دور بماند. به این ترتیب یک مادر آگاه نباید کودک را بیش از حد به خود وابسته کند. آمادگی جدا شدن قبل از مدرسه باید بین کودک و مادرش ایجاد شود.
به همین دلیل روانشناسان توصیه میکنند که کودک قبل از رفتن به مدرسه، به مهدکودک یا کلاسهای آموزشی مثل نقاشی و ورزش برود، تا جدایی از پدر و مادر را نیز تجربه کند.همچنین والدین باید قبل از روزهای آغازین مدرسه یکسری از کارها و مهارتها را به کودک دلبندشان یاد بدهند. البته هدف از آموزش این مهارتها بالا بردن سطح سازش کودک، ابتدا با خودش و بعد با دیگران و محیطی است که در آن حضور دارد، تا بتواند بهلحاظ جسمی و روحی و نیز عاطفی کمتر آسیب ببیند.
چه مهارتهایی بیاموزیم؟
ـ فرزندتان باید مهارتهای جسمانی را بیاموزد تا بتواند زمانی که پدر و مادر در کنارش نیستند از پس کارهای شخصی خویش برآید. برای مثال به فرزندتان یاد بدهید، از عهده بستن بند کفشها، دکمه لباسش و... برآید، تا مورد تمسخر همکلاسیهایش قرار نگیرد.
ـ فرزندتان باید مهارتهای ذهنی را هم یاد بگیرد. برای نمونه، فرزند دلبندتان باید نام و نام خانوادگی، نشانی منزل و شماره تلفن را بلد باشد. همچنین باید بتواند راجع به حوادثی که در محیط مدرسه برایش اتفاق میافتد واضح و روان صحبت کند.
ـ فرزندتان باید مهارتهای اجتماعی را نیز بیاموزد، زیرا مدرسه یک محیط اجتماعی است. مهارتهایی شامل این موارد:
الف) فرزندتان باید شناخت دقیقی از تواناییها، افکار، احساسات، عقاید و هیجانات خود داشته باشد.
ب) شما باید به فرزندتان خطرات موجود در محیط زندگی را بگویید و همچنین راههای پیشگیری از این خطرات را به او بیاموزید. مثلا با افراد غریبه همصحبت نشود، از آنها چیزی نگیرد یا ویژگیهای یک دوست خوب را بداند یا اگر گم شد، پیش پلیس برود و... .
ج) فرزندتان باید بتواند علاوه بر ارتباط برقرار کردن با شما و معلمش با همکلاسیهایش نیز ارتباط برقرار کند.
چند راهکار ساده، اما مهم
برای کاهش اضطراب در کودک باید با او صحبت کرده و مقررات مدرسه را خیلی ساده برایش بیان کنید و همچنین با هماهنگی اولیای مدرسه قبل از شروع سال تحصیلی، کودک را به مدرسه ببرید تا او از نزدیک با کلاسها، حیاط، سرویس بهداشتی و سالن غذاخوریآشنا شود، اگر این آشنایی قبل از سال تحصیلی انجام گیرد در کاهش اضطراب کودک در زمان مدرسه نیز موثر خواهد بود و همچنین شما نباید در روزهای اول سال تحصیلی کودک عزیزتان را در محیط مدرسه رها کنید و بروید، بلکه باید با نرمی و ملایمت و نیز حرف زدن با کودکتان استرس او را کم کنید.
ریشه ترس را بیابید
دلایل مختلفی میتواند مسبب این ترسها و اضطرابهای طولانی در کودک شود. بنابراین پدر و مادر باید با ریشهیابی علل ترس و نگرانی فرزند خویش را شناسایی و سپس با شناخت دقیق آن به کودک دلبندشان کمک کنند بر این ترس و نگرانی غلبه کند. زمانی که علل ترس را متوجه شدید بهترین راهکار را انتخاب کنید، چرا که کودکی که تحت فشارهای روحی و روانی از طرف والدین خود باشد، اغلب با بیاشتهایی یا با پرخوری، کمخوابی، رفتارهای خشونتآمیز و لجبازی سعی در بروز اعتراض خود دارد.
بعضی اوقات علت این ترسها ممکن است کوچک و مسخره به نظر برسد، ولی باید بدانید که هر علتی هر قدر هم کوچک و بیاهمیت برای کودک مهم است. بنابراین بررسی کنید فرزندتان در مدرسه مشکلی نداشته باشد و مورد آزار و اذیت قرار نگیرد.
روابط خانوادگی را بررسی کنید
گاهی تغییرات ناگهانی در وضع زندگی و روابط خانوادگی از قبیل درگیری میان پدر و مادر، جدایی آنها از یکدیگر، فوت یکی از آنها، تعویض خانه و رفتن به یک مدرسه جدید و... همه این موارد میتواند سبب بروز اینگونه نگرانیها شود که اغلب با برخورد صحیح پدر و مادر و همچنین کادر مدرسه حل میشود؛ پس روابط خانوادگیتان را بررسی کنید.
هنگام بروز ترس واکنش شدید نشان ندهید
گاهی اوقات ممکن است کودک به طور موقت، بهانهگیری کند و یک روز به مدرسه نرود. لطفا در این مورد به تشویق و تنبیههای شدید متوسل نشوید، چرا که فرزندتان با تشویق زیاد بد عادت شده و با تنبیه از مدرسه بیزار میشود. هنگام روبهرو شدن با این مساله اول مطمئن شوید اتفاق خاصی از مواردی که ذکر شد وجود ندارد. بعد کودک را به حال خود رها کنید، ولی خیلی قاطع و جدی بر این امر تاکید کنید که رفتن به مدرسه لازم و ضروری است و شما به هیچ وجه موافق نرفتن او به مدرسه بدون علت کافی نیستید.
با کودک صحبت کنید
از فرزندتان بخواهید درباره اتفاقاتی که در مدرسه و کلاس درس میافتد با شما صحبت کند. گرچه بیشتر بچهها دوست دارند درباره کارهایی که در مدرسه انجام دادهاند با مادرشان صحبت کنند، اما متاسفانه بعضی از والدین حوصله شنیدن حرفهای کودک را ندارند، همین امر باعث میشود او از حرف زدن پشیمان شود. پس لطفا با صبر و حوصله با او همصحبت شوید و گوش خوبی برای شنیدن حرفهایش باشید.
به او محبت کنید
لطفا یادداشتهای پر از مهر و محبت برای فرزند دلبندتان بنویسید و در کیف مدرسهاش بگذارید تا با دیدن آنها خوشحال شود و انرژی بگیرد و همچنین بداند که به طور موقت از شما و خانه دور شده و بزودی شما را میبیند.
دوستان کودکتان را به منزل دعوت کنید
دوستان فرزندتان را به منزل دعوت کنید و اسباببازی در اختیارشان قرار بدهید تا با هم بازی کنند و هنگام بازی اتاق را ترک کنید. بچهها زمانی که غیر از مدرسه با یکدیگر بازی میکنند بسیار خوشحال میشوند و همین کار به آنها کمک میکند دوستان خوبی برای یکدیگر باشند و همچنین برای حضور در مدرسه اشتیاق بیشتری نشان دهند.
در رفتارتان معتدل باشید
حفظ اعتدال در رفتار و گفتار والدین، مهمترین امر در عدم بروز ترس و نگرانی کودک است. انتظارات بیش از حد پدر و مادر باعث بروز ترس کودک از حضور در مدرسه میشود، زیرا او فکر میکند توانایی و قدرت برآورده کردن توقعات پدر و مادرش را ندارد و همین مساله ناراحتش میکند. همچنین انتظارات پایین والدین کودک را دچار تردید در تواناییهایش میکند.
والدین نباید میزان عشق و علاقه خود را با میزان موفقیت فرزندشان تغییر بدهند. کودک باید همیشه از محبت پدر و مادر نسبت به خودش مطمئن باشد و بداند که در هر شرایطی میتواند به آنها تکیه کند. به این ترتیب اعتماد به نفس فرزندتان هم تقویت میشود.
ـ در انجام تکالیف مدرسه به فرزندتان کمک کنید.
ـ در صورت افزایش اضطراب و نگرانی فرزندتان با مشاوران متخصص صحبت کنید. (ضمیمه چاردیواری)
نسرین علی محمدی
دکتر محمد جواد ناظمی، در مورد علت به وجود آمدن شوره سر، گفت: این عارضه اغلب به علت رشد نوعی قارچ بر روی پوست است که این قارچ در سطح پوست همه افراد وجود دارد اما در برخیها به علت چرب بودن زیاد پوست باعث ایجاد شوره سر میشود.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به این مطلب که شوره سر در مردان بیشتر از زنان بروز میکند، خاطر نشان کرد: وجود هورمونهای مردانه عامل بوجود آمدن شوره سر است. همچنین وجود غدههای چربی بزرگ در پوست سر مردان میتواند باعث افزایش شوره سر در آنها شود.
وی خارش، التهاب، پوسته شدن و قرمزی پوست سر را از علایم شایع در این عارضه دانست و یادآور شد: شوره سر درمان قطعی ندارد؛ چرا که این عارضه به خاطر عوامل درونی بدن ایجاد شده است. همچنین با توجه به اینکه هر روز داروهای جدیدی برای درمان شوره سر وارد بازار میشود و در عین حال هیچ کدام از این داروها موثر نیست، تنها راه کنترل آن از طریق مصرف شامپوهای مناسب برای شوره سر است.
ناظمی ادامه داد: چربی پوست منبع تغذیه قارچ روی پوست است که با مصرف شامپوهای ضد شوره که حاوی روی، سلنیوم و سولفاید و... است به نوعی میتوانند به از بین بردن و کاهش سرعت تولید و فعالیت قارچها کمک کنند. همچنین این مواد میتوانند باعث کاهش تولید چربی در پوست سر شوند.
این متخصص پوست و مو استرس را عامل شوره سر و افزایش آن در افراد دانست و در پایان خاطرنشان کرد: بهتر است افراد از مصرف زیاد انواع حالت دهندههای مو مانند اسپری مو، ژل و چسب خودداری کنند؛ چرا که مصرف آنها حتی به میزان کم هم باعث چرب شدن پوست سر و مو میشود. (ایسنا)
798
اگر میخواهید عکسهای فرزندتان در شبکههای اجتماعی هر چه بیشتر «لایک» بگیرد، این مطلب را بخوانید. ضمن اینکه توصیه میشود نکات ایمنی را هم رعایت کنید تا حریم خصوصی خانوادگیتان در معرض خطر قرار نگیرد؛ البته گذشته از کودکان، برای عکسهای بزرگسالان هم میتوانید از این ایدهها استفاده کنید. اگر میخواهید تعداد فالوئرهای اینستاگرام شما افزایش پیدا کند باید متفاوت باشید. به جای اینکه از کودک در حالت خواب یا بازی عکس بگیرید به ایدههای متفاوتتری فکر کنید.
اگر قرار اســت در فضای مجازی عکسی را منتشر کنید، بهتر اســت مراقب فضای شخصی و امنیت کودک باشید. زاویه عکاسی را طوری تنظیم کنید که دورنمایی از خانه، در ورودی، حیاط و پنجرهها را به نمایش نگذارید بهویژه اگر صفحه اینستاگرام شما شخصی نیست و عموم افراد میتوانند هر وقت که بخواهند شما را دنبال کنند، به این فکر کنید که ممکن اســت افرادی برای دزدی یا ورود غیر مجاز به خانه شما نقشه بکشند؛ حتی همه افرادی که آنها را میشناسید هم قابل اعتماد نیستند! پس احتیاط را در پیش بگیرید.
خانهتان را به نمایش نگذارید
اگر از خانهتان پست میگذارید، محل دقیق زندگیتان را جار نزنید. لازم نیست همه مطلع شوند که شما ساکن کدام محل هستید و آدرس خانهتان کجاست. با این کار امنیت فرزندتان به خطر میافتد.
این یک توصیه کلی اســت که بهویژه در مورد پدر و مادرها بیشتر اهمیت دارد. اگر میبینید که پروفایل فردی عکس ندارد، ناشناس اســت و هیچ توضیحی در مورد خودش ننوشته بهتر اســت ارتباط مجازیتان را با این فرد قطع کنید.
نور طبیعی را دستکم نگیرید
در نقاط روشن خانه از کودک عکس بگیرید. نور طبیعی عکسهای جالبتری خلق میکند. پس سعی کنید ساعاتی را برای عکاسی در نظر بگیرید که نور خورشید فضای خانه را به خوبی روشن میکند و نیازی به استفاده از فلاش عکاسی نباشد.
به یک فریم بسنده نکنید
از زوایای مختلف عکس بگیرید. دوربین را روی صورت زوم کنید یا به عقب بروید. به یک فریم معمولی قانع نشوید. قرار نیست همان اولین عکسی که گرفتید روی اینستاگرام بگذارید.
در حال بازی عکاسی کنید
به کودکان اسباببازی یا خوراکی مورد علاقهشان را بدهید؛ مثلا یک آبنبات، شکلات یا حتی یک عروسک بامزه که فرزندتان به زودی دست از سرش برنمیدارد. بعد در حالی که مشغول بازی یا خوردن اســت از او عکس بگیرید. این عکسها علاوه بر اینکه جالب هستند، جریان زندگی معمول را نشان میدهند.
از یک نفر سوم کمک بخواهید
عکاسی از نوزادان یا کودکان کمسن و سال کمی دشوار اســت. اگر میخواهید همراه همسرتان از فرزند کوچکتان عکس بگیرید از یک نفر دیگر کمک بخواهید تا توجه فرزند شما را به سوژه دیگری جلب یا او را سرگرم کند.
صبور باشید
عکاسی از کودکان کار سادهای نیست و به صبر و حوصله زیادی نیاز دارد. اگر میبینید فرزند شما بازیگوش اســت و ایدههایتان را اجرا نمیکند، دلسرد نشوید. به دنبال موقعیتهای تصادفی باشید و از عکسهای کلیشهای فاصله بگیرید. با کمی دقت و شکیبایی میتوانید عکسهای تازهای در اینستاگرامتان داشته باشید که مورد تحسین و توجه دیگران قرار بگیرد. بعضی از کودکان خوشاخلاق هستند و راحتتر با عکاسی کنار میآیند. اما پدر و مادر هنرمند کسی اســت که بتواند از بچه بدقلق خودش هم به خوبی عکس بگیرد!
اکستنشن مژه (کاشت مژه مصنوعی) روشی برای پرپشت کردن مژهها میباشد که قبل از انجام، بهتر است به نکاتی در آن مورد و عوارض ناشی از آن توجه کرد.
اکستنشن مژه یکی از راهکارهایی است که امروزه مورد استقبال برخی از خانمها قرار گرفته تا مشکل کم پشت بودن مژههای خود را حل کنند و مژههایی بلند و حالتدار داشته باشند. در این روش اکستنشنها تک تک به مژههای طبیعی چسبانده میشود تا ضخامت، طول و رنگ مژهها را بهبود بخشد. این اکستنشنها از مواد مصنوعی همچون موی سمور، ابریشم و یا حتی موی انسان ساخته میشوند.
اگرچه اکستشن مژه و استفاده از مژه مصنوعی به نظر زیبا و بیخطر میرسد اما عوارضی برای چشمها دارد که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
اگر میخواهید عکسهای فرزندتان در شبکههای اجتماعی هر چه بیشتر «لایک» بگیرد، این مطلب را بخوانید. ضمن اینکه توصیه میشود نکات ایمنی را هم رعایت کنید تا حریم خصوصی خانوادگیتان در معرض خطر قرار نگیرد؛ البته گذشته از کودکان، برای عکسهای بزرگسالان هم میتوانید از این ایدهها استفاده کنید. اگر میخواهید تعداد فالوئرهای اینستاگرام شما افزایش پیدا کند باید متفاوت باشید. به جای اینکه از کودک در حالت خواب یا بازی عکس بگیرید به ایدههای متفاوتتری فکر کنید.
اگر قرار اســت در فضای مجازی عکسی را منتشر کنید، بهتر اســت مراقب فضای شخصی و امنیت کودک باشید. زاویه عکاسی را طوری تنظیم کنید که دورنمایی از خانه، در ورودی، حیاط و پنجرهها را به نمایش نگذارید بهویژه اگر صفحه اینستاگرام شما شخصی نیست و عموم افراد میتوانند هر وقت که بخواهند شما را دنبال کنند، به این فکر کنید که ممکن اســت افرادی برای دزدی یا ورود غیر مجاز به خانه شما نقشه بکشند؛ حتی همه افرادی که آنها را میشناسید هم قابل اعتماد نیستند! پس احتیاط را در پیش بگیرید.
خانهتان را به نمایش نگذارید
اگر از خانهتان پست میگذارید، محل دقیق زندگیتان را جار نزنید. لازم نیست همه مطلع شوند که شما ساکن کدام محل هستید و آدرس خانهتان کجاست. با این کار امنیت فرزندتان به خطر میافتد.
این یک توصیه کلی اســت که بهویژه در مورد پدر و مادرها بیشتر اهمیت دارد. اگر میبینید که پروفایل فردی عکس ندارد، ناشناس اســت و هیچ توضیحی در مورد خودش ننوشته بهتر اســت ارتباط مجازیتان را با این فرد قطع کنید.
نور طبیعی را دستکم نگیرید
در نقاط روشن خانه از کودک عکس بگیرید. نور طبیعی عکسهای جالبتری خلق میکند. پس سعی کنید ساعاتی را برای عکاسی در نظر بگیرید که نور خورشید فضای خانه را به خوبی روشن میکند و نیازی به استفاده از فلاش عکاسی نباشد.
به یک فریم بسنده نکنید
از زوایای مختلف عکس بگیرید. دوربین را روی صورت زوم کنید یا به عقب بروید. به یک فریم معمولی قانع نشوید. قرار نیست همان اولین عکسی که گرفتید روی اینستاگرام بگذارید.
در حال بازی عکاسی کنید
به کودکان اسباببازی یا خوراکی مورد علاقهشان را بدهید؛ مثلا یک آبنبات، شکلات یا حتی یک عروسک بامزه که فرزندتان به زودی دست از سرش برنمیدارد. بعد در حالی که مشغول بازی یا خوردن اســت از او عکس بگیرید. این عکسها علاوه بر اینکه جالب هستند، جریان زندگی معمول را نشان میدهند.
از یک نفر سوم کمک بخواهید
عکاسی از نوزادان یا کودکان کمسن و سال کمی دشوار اســت. اگر میخواهید همراه همسرتان از فرزند کوچکتان عکس بگیرید از یک نفر دیگر کمک بخواهید تا توجه فرزند شما را به سوژه دیگری جلب یا او را سرگرم کند.
صبور باشید
عکاسی از کودکان کار سادهای نیست و به صبر و حوصله زیادی نیاز دارد. اگر میبینید فرزند شما بازیگوش اســت و ایدههایتان را اجرا نمیکند، دلسرد نشوید. به دنبال موقعیتهای تصادفی باشید و از عکسهای کلیشهای فاصله بگیرید. با کمی دقت و شکیبایی میتوانید عکسهای تازهای در اینستاگرامتان داشته باشید که مورد تحسین و توجه دیگران قرار بگیرد. بعضی از کودکان خوشاخلاق هستند و راحتتر با عکاسی کنار میآیند. اما پدر و مادر هنرمند کسی اســت که بتواند از بچه بدقلق خودش هم به خوبی عکس بگیرد!