راهنمای تمیز کردن تلویزیون‌های فلت

جام جم سرا:
- برای پاک کردن اثر انگشت، گرد و غبار و دوده به روشی صحیح از روی آن، هرگز از پاک‌کننده‌هایی که به صفحه آسیب می‌رسانند، استفاده نکنید.
- قبل از تمیز کردن، تلویزیون را از برق بکشید.
- از یک پارچه نرم از جنس میکرو یا ۱۰۰ درصد کتان استفاده کنید.
- آن را فقط با آب، نمدار کنید و در یک جهت مثلا از بالا به پایین یا چپ به راست خیلی آرام و با کمترین اصطکاک شروع به تمیز کردن صفحه تلویزیون کنید.
- دقت کنید به هیچ عنوان به صفحه تلویزیون فشار نیاورید و از مالیدن و سایش که به آن آسیب می‌رساند، خودداری کنید (از همین روش می‌توانید برای پاک کردن صفحه لپ تاپ خود هم استفاده کنید).
- تلویزیون را به طور منظم تمیز کنید. گردوغبار در درازمدت به هر وسیله برقی از جمله این تلویزیون‌ها آسیب می‌رساند.
- اگرچه بعضی از پاک‌کننده‌ها با فرمول خاص، مخصوص تمیز کردن صفحات تلویزیون و مانیتور وارد بازار شده‌اند، اما اگر به طور منظم تلویزیونتان را به همین روش دستمال مخصوص و نم اندک تمیز کنید، نیازی به آن‌ها نخواهید داشت. با این حال در صورت نیاز، لازم است در خرید و انتخاب چنین پاک کننده‌هایی بسیار دقت نمایید.

نکته‌هایی برای استفاده از پاک کننده‌ها:

- در صورت استفاده از اسپری مخصوص، هرگز آن را به صورت مستقیم روی صفحه نپاشید. با این عمل، از صفحه تلویزیون عبور کرده و باعث آسیب رساندن به مدارات آن می‌شود.
- برای تمیز کردن، تنها مقدار کمی از اسپری را به پارچه زده، سپس اقدام به پاک کردن آن کنید.
- هرگز از تمیزکننده‌های قوی مانند الکل، آمونیاک یا شیشه شور استفاده نکنید.
- استفاده از دستمال‌کاغذی را حتی اگر کاملا نرم است فراموش کنید زیرا باعث خش انداختن صفحه می‌شود.|آریاکلیک

راهنمای موفقیت در محیط کار

جام جم سرا: گام نخست برای شروع به کار موفقیت در مصاحبه شغلی است. برای اینکه مدیران یا افرادی که مسئول گزینش هستند نگاه مثبتی به شما و توانایی هایتان داشته باشند باید به چند نکته توجه کنید. شب قبل از انجام مصاحبه از شب زنده داری پرهیزکنید. به موقع به بستر بروید و استراحت کنید تا با انرژی کافی روز خود را آغاز کنید. لباس مناسبی را از شب قبل حاضر و اتو کنید تا صبح وقت تان صرف پیداکردن پوشش مناسب برای حضور در این جلسه مهم که قرار است آینده شما را تعیین کند، نشود. پیش از رسیدن به محل مصاحبه مباحثی را که امکان دارد درباره آنها صحبت کنید را در ذهن مرور کرده و سلول های خاکستری مغزتان را از برنامه های کار قبلی خود خالی کنید تا دچار تضاد فکری و اشتباه در ارائه برنامه های جدیدتان نشوید. اگر در فاصله زمانی اتمام کار قبلی و یافتن شغل جدید به تبع گزینش وقفه ای رخ داده است در این مدت استراحت کنید حتی اگر برای شما مقدور است همراه خانواده به سفر بروید. مهمترین نکته در این مرحله حاضر‌شدن به موقع در جلسه است. اینکه نشان دهید فردی مسئولیت پذیر هستید و برای کار و همکاران تان ارزش و احترام قائلید.

گام بعدی در نخستین روز شروع به کار شما کلید می خورد. در این جا نیز مانند قدم اول به ظاهر خود توجه کنید. معیارها و بایدها و نبایدهای مربوط به این مقوله را جدی بگیرید. با این وجود فراموش نکنید که داشتن پوشش مناسب نقش مهمی در ارزیابی شما از سوی همکاران و مدیران واحد مربوطه دارد. به همین دلیل توصیه می شود که در ماه اول بیش از ماه‌های بعدی در نحوه لباس پوشیدن و برخورد خود با اطرافیان دقت کنید. شوخی های بی جا با افراد نکنید و پس از مدتی که ارتباط نزدیکی با آنها برقرار کردید و شناخت شما از یکدیگر کامل شد آنوقت می توانید کمی رفتار خودمانی تری داشته باشید.

به موقع در محل کار خود حاضر شوید. صبح‌ها زودتر از سایر همکاران تان به سرکار بیایید. تا پایان وقت به وظایف محول شده رسیدگی کنید و برای رفتن به خانه چندان عجله ای نداشته باشید. زیرا فردی که دیر به محل کار می آید و زودهنگام نیز آنجا را ترک می کند از نظر مدیر خود فردی قابل اعتماد نیست و علاقه چندانی به انجام دقیق وظایفی که وی محول شده است ندارد. به این نکته نیز به ویژه در چند هفته اول شروع کار خود توجه داشته باشید. حسن دیگری که این رفتار برای شما دارد این است که اگر یک روز برای شما مشکلی پیش بیاید همکاران تان که دیگر با شما دوست شده اند و سابقه ذهنی خوبی هم از همکار خود دارند سعی می کنند به شما کمک کنند.

تلاش کنید تا وارد شبکه اجتماعی در اداره یا شرکتی که در آن کار می کنید شوید. اگر همکاران شما به عنوان مثال برنامه ویژه ای برای مناسبت‌های مختلف مذهبی دارند با جمع همراه شوید و کناره گیری نکنید با این کار احساس غربتی که در بدو ورود دارید نیز به زودی برطرف خواهد شد. یادتان باشد قرار است ساعت زیادی را در طی روز با این افراد طی کنید. علاوه براین می توانید با کمک گرفتن از تجارب و نظرات آنها موفقیت شغلی خود را تا حد زیادی تضمین کنید. به این ترتیب هم از سوابق کاری دیگران و دانش آنها بهره مند خواهید شد و هم در زمان هایی مانند صرف نهار تنها نخواهید ماند.

روال کار در بسیاری از ادارات و شرکت ها به این صورت است که در بدو ورود به افراد کارهای آسان تری سپرده می شود تا فرصت داشته باشند وظایف واگذار شده را مرور و آموزش لازم را در این زمینه ببینند. پس سعی کنید همه موارد را در دفترچه کوچکی که آماده کرده اید بنویسید و در پایان روز مرور کنید تا در ذهن تان نهادینه شود. به این ترتیب می توانید خود را برای انجام کار بیشتر و مطلوب تر آماده کنید.

دل به کار بدهید و در هنگام رسیدگی به مسئولیت های خود ذهن تان را از سایر موارد خالی کنید. اگر بتوانید در زمان کوتاه تری از آنچه که مدیر یا مسئول شما توقع داشته بر کارها تسلط یابید این امر می تواند نخستین سکوی پرش برای پیشرفت و ارتقای شغلی شما باشد. زیرا با این کار با زبان بی زبانی اعلام کرده اید که توانایی و استعداد تقبل مسئولیت های جدید و گرفتن ترفیع شغلی را دارید. هر چه این زمان کوتاه تر از انتظار روسای شما باشد، تاثیر بیشتری روی این افراد خواهد داشت. برای اینکه بتوانید موفقیت چشمگیرتری کسب کنید، پیشنهاد می کنم در انجام برخی کارها خود پیش قدم شوید، البته زمانی براین کار اصرار داشته باشید که مهارت کافی را در این زمینه کسب کرده و بتوانید آنگونه که باید در کنار وظایف خود به این امور نیز رسیدگی کند.

اگر قرار است پروژه ای را پیشنهاد دهید کمک گرفتن از همکاران باسابقه را فراموش نکنید زیرا با این کار هم احترام این افراد را رعایت کرده اید و هم می توانید از تجارب آنها بهره مند شوید. به افراد با سابقه احترام بگذارید. اگر اطلاعات شما به روز تر از آنها است این موضوع را با لحن تند یا برای تخریب آنها بیان نکنید و سعی کنید به آرامی و با تاکید بر اینکه تجارب ارزنده آنها موجب شده تا دانش و مهارت کافی در زمینه حرفه خود را کسب کنید آنها را بیان کنید. توجه داشته باشید که همواره در محیط کار نگاه افراد به اشخاص با سابقه مثبت و همراه با احترام است، بنابراین بروز هرگونه رفتار ناشایست از سوی شما فقط موجب می شود تا در نگاه دیگران فردی خودخواه و بی توجه به موی سفید پیشکسوت ها جلوه کنید. چنین نگاهی به تدریج شما را در جمع منزوی خواهد کرد.

با مدیر خود صادق باشید. با رفتار و کارهایی که انجام می دهید به وی بگویید که تمام تلاش خود را برای پیشرفت کار و دسترسی به اهداف مجموعه مورد نظر خواهید کرد. این امر می تواند یک رابطه دوستانه و مثبت برای شما به همراه داشته باشد.

علاه براین می توانید اعتماد و اطمینان وی را به خود جلب کنید. فراموش نکنید که دلیل انتخاب شما این بوده که در ارزیابی های صورت گرفته از میان افرادی که درخواست جایگاه شغلی را داشته اند که اکنون شما در آن قرار دارید، توانسته اید عنوان مناسب ترین فرد را به خود اختصاص دهید. پس در این زمینه از هیچ اقدامی فروگذار نکنید. افرادی که در هنگام کار با ترفندهایی از زیر بار مسئولیت های محول شده به خود فرار می کنند، اگر چه در مدت کوتاهی شاید موفق باشند اما در دراز مدت رفتار پایگاه و جایگاه خود را از دست می دهند. به خاطر داشته باشید که هر بخشی که اکنون در آن مشغول به کار شده اید، بخشی از رزومه کاری شما است و موفق بودن در آن می تواند به شما برای یافتن شغل مناسب‌تر یاری رساند|حمایت|بهمن ابراهیمی (روان شناس و عضو انجمن روانشناسی ایران)

راهنمای کنترل حد و حدود خود و دیگران

جام جم سرا:
افراد در مراحل مختلف زندگیشان با آشنایان یا دوستانی سر و کار خواهند داشت که بعضی رفتارهای آن‌ها برایشان آزاردهنده خواهد بود. به طور مثال، همین طور که این مخاطب گرامی اشاره کرده است از زیاد صحبت کردن همکارش کلافه شده است و به آن اعتراض دارد ولی نمی‌تواند آن را بیان کند؛ بنابراین این طبیعی است که از رفتارهای دیگران ناراحت شویم ولی باید بتوانیم اعتراض یا حداقل ناراحتیمان را به آن‌ها منتقل کنیم.

استفاده از ۳ سبک رفتاری

افراد برای اعتراض به رفتارهای دیگران که برایشان آزاردهنده است، به طور ناخودآگاه ۳ نوع واکنش از خود بروز می‌دهند که هر کدام از آن‌ها یک سبک رفتاری است. در ادامه در این باره بیشتر توضیح می‌دهیم:

سبک منفعلانه: بعضی افراد در برابر رفتارهای آزاردهنده نزدیکانشان، سبک منفعلانه را بر می‌گزینند. چنین افرادی در برابر هر رفتار آزاردهنده‌ای از دیگران، هیچ واکنشی از خودشان نشان نمی‌دهند. چنین عکس العملی باعث می‌شود که طرف مقابلشان هیچ‌گاه به این نکته پی نبرد که آن‌ها از این رفتار ناراضی هستند. بنابراین در سبک منفعلانه، طرف مقابل به رفتارش ادامه خواهد داد و تغییری نخواهد کرد.

سبک پرخاشگرانه: گاهی افراد در برابر رفتارهای دیگران، با پرخاشگری و دعوا واکنش منفی نشان می‌دهند. در چنین حالتی، معمولا طرف مقابل هم با پرخاشگری برخورد می‌کند و در نتیجه تعاملات آن‌ها قطع خواهد شد. البته ممکن است در این پرخاشگری‌ها، دشمنی‌هایی ایجاد شود و دیگر هیچ‌گاه مشکلات بین دو طرف رفع نشود. همچنین باید توجه کرد که در صورت پرخاشگری و داد و فریاد کردن، طرف مقابل شنونده خوبی نخواهد بود، بنابراین این سبک به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

سبک مقتدرانه: در این سبک، افراد عواطف و احساسات خودشان را به صورت محترمانه به طرف مقابل منتقل و ابراز می‌کنند. این سبک بسیار مناسب است و همه می‌توانند از آن استفاده کنند و با ژست خاصی مثلا با حالت چهره‌شان به طرف مقابل این مفهوم را برسانند که از رفتار آزاردهنده وی خسته شده‌اند.

حتما لازم نیست این موضوع را به زبان آورد به عنوان مثال گاهی گرفتن ژست‌هایی که نشان بدهد، رفتار طرف مقابل اجازه نمی‌دهد تا ما تمرکز کنیم و کارمان را انجام دهیم به وی می‌فهماند که صحبت‌های مداومش تمرکز ما را به هم می‌زند. طرف مقابل هم معمولا در چنین برخوردهای مودبانه‌ای، واکنش مثبت نشان می‌دهد و بدون اینکه به او بی‌احترامی شده باشد، رفتارش را تغییر می‌دهد.

آشنایی با مهارت قاطعیت

همان طور که خواندید برای برخورد با دوستان یا آشنایانی که رفتارهای آزاردهنده دارند، سبک مقتدرانه بهترین راه حل است اما بعضی افراد هم هستند که به طور کلی در بیان نظراتشان مشکل دارند. بعضی رفتارهای دیگران با اینکه آزار دهنده نیست اما اشتباه است ولی باز هم بعضی افراد نمی‌توانند نظر مخالفشان را به آن‌ها بگویند. به طور مثال شاید نتوانید در یک جمع دوستانه که افراد در حال برنامه ریزی برای سفری مشترک هستند، نظر مخالف خود را بیان کنید. اگر هم مطرح کنید توانایی به کرسی نشاندن حرف منطقیتان را ندارید. قاطعیت داشتن یک مهارت است که بعضی افراد نمی‌توانند به درستی از آن بهره ببرند. با این مهارت فرد می‌تواند صادقانه احساسات خود را بیان کند. اگر فکر می‌کنید با اظهار نظر کردن در جمع یا در رابطه با نزدیکان مشکل دارید، نگران نباشید چون قاطعیت یک مهارت است و می‌توان با راهکارهایی که در ادامه خواهید خواند، آن را تقویت کرد.

*در قدم اول فراموش نکنید که هر فردی سلیقه و علاقه خاص خود را دارد که البته قابل احترام است. به طور مثال اگر شما از رنگ قرمز خوشتان می‌آید اما همسرتان این رنگ را دوست ندارد، این مسئله تنها یک اختلاف سلیقه‌ای است و درست و نادرست درباره آن معنا ندارد. البته واضح است که شما باید در عین حال که به سلیقه دیگران احترام می‌گذارید، به سلیقه خود هم پایبند باشید. اگر از یک غذای خاص خوشتان می‌آید، این نظر و سلیقه شماست، نگذارید دیگران سلیقه شما را زیر سوال ببرند. با این حال رعایت اعتدال و تبعیت از نظر جمع درباره مسائل سلیقه‌ای بهترین راه حل است.

*سعی کنید کلمه «من» را کنار بگذارید. نشان دهید تنها به خودتان فکر نمی‌کنید. در جملاتتان تاکید را روی هدف و منطق ماجرا بگذارید تا نشان دهید نظرتان خودخواهانه نیست و به فکر جمع هم هستید.

*توقع نداشته باشید تمام جمع مطابق نظر شما رفتار کنند. برای نظر‌هایتان دلیل بیاورید. اگر گفته‌های شما به ضرر کسی تمام شد که مقابلتان نشسته است، سعی کنید با او همدلی کنید؛ برای مثال اگر نمی‌خواهید با همسرتان به سینما بروید اول به طور قاطع بگویید: «من، دوست ندارم بیایم» بعد از آن دلیل واقعی بیاورید و به طور مثال بگویید: «چون باید به پدرم که بیمار است، سر بزنم» و در آخر هم با همسرتان همدلی کنید و بگویید: «می‌دانم که شما دوست دارید امروز به سینما بروید و من از این بابت معذرت می‌خواهم. مطمئن باشید در اولین فرصت به سینما خواهیم رفت».

*اگر در نشان دادن قاطعیت در رفتار‌هایتان دقت نکنید، ممکن است به پرخاشگری تعبیر شود اما این دو تفاوت اساسی با هم دارند. کسی که قاطع است مورد احترام دیگران است و با اعتماد به نفسی که دارد می‌تواند حرف خود را بزند و حق خود را بدون ضایع کردن حق دیگران بگیرد اما انسان پرخاشگر به دیگران توجهی ندارد و فقط به خودش فکر می‌کند. شاید فرد با پرخاشگری بتواند نظر خود را به کرسی بنشاند اما دیگران را ناراحت می‌کند و تاثیر بدی بر دیگران می‌گذارد. بنابراین یک قدم مهم در مسیر داشتن قاطعیت و نظر دادن درست این است که احترام خود و دیگران را حفظ کنید.

*اگر با کسی مشکل دارید پیش از شروع بحث سعی کنید آن را فراموش کنید. عصبانی بودن و نشان دادن آن شما را غیر منطقی نشان خواهد داد و نظرات شما در این صورت قابل استناد نخواهد بود. یادتان باشد به هیچ وجه کسی را در جمع تحقیر نکنید. حرفی که طرف مقابل شما می‌زند، حتی اگر نادرست و غیرمنطقی باشد باید با آرامش درباره آن حرف بزنید و قانعش کنید.

* دیگران را قضاوت نکنید و از بحث خارج نشوید. سعی کنید تمرکزتان را روی‌‌ همان موضوعی که درباره آن صحبت می‌شود، بگذارید. از این شاخه به آن شاخه پریدن در بحث، باعث می‌شود به نتیجه مطلوب نرسید.

*دنبال برد و باخت نباشید. قرار نیست کسی در ‌‌نهایت برنده شود. شما باید تنها به دنبال حقوق منطقی خود باشید و چه بسا حق با شما نباشد.

*هیچ‌گاه دستور ندهید و نظرتان را با احترام بیان کنید. به جای استفاده از عباراتی مثل «باید»، «من می‌گویم» یا «من می‌خواهم»، از جملاتی مثل «خوشحال می‌شوم اگر...»، «لطف می‌کنید اگر...» و... استفاده کنید. (محمدرضا نوربخش - کارشناس و مشاور خانواده/خراسان)

راهنمای خرید لوازم بلور و کریستال

جام جم سرا: با توجه به محبوبیت این ظروف در بازار شاهد عرضه نمونه‌های متنوع با ملیت‌های گوناگون هستیم.نمونه‌های ایرانی، نمونه‌های تولیدی کشورهای آلمان، ایتالیا، چک، ترکیه، فرانسه و... که هرکدام بسته به ملیت و طراحی و میزان نقش و خط یا به قولی تراش روی کریستال قیمت‌های متفاوتی دارند.براساس بررسی‌های انجام شده کریستال‌های چک از گران‌‌ترین و با کیفیت‌ترین‌های بازار هستند.البته نمونه‌های ایرانی نیز طی سال‌های اخیر از لحاظ کیفی در حد چشمگیری رشد داشته‌اند و شاید از لحاظ طراحی و درخشش ظاهری با نمونه‌های وارداتی قابل تشخیص نباشند. اما در هر حال زمان می‌برد تا مصرف‌کننده ایرانی به آنچه هموطنانش با زحمت و مشقت تولید کرده‌اند بهایی در حدی که باید دهد و همیشه این تصور که جنس خارجی بهتر است در ذهنش است.

تاریخچه بلور و کریستال

شیشه کریستال یا شیشه سرب‌دار یکی از انواع شیشه‌های سیلیکاتی است که در ترکیب خود حاوی اکسید سرب است. این نوع شیشه، دارای ظاهری درخشنده و شبیه به کریستال‌های کوارتز است و به نظر می‌رسد علت نام‌گذاری آن نیز همین شباهت باشد. شیشه‌های حاوی بیش از ۲۴ درصد وزنی اکسید سرب، شیشه کریستال نامیده می‌شوند. اما شیشه‌های کریستال معمولا حاوی ۲۴ تا ۳۲ درصد وزنی اکسید سرب هستند. دیگر جزء اصلی شیشه‌های کریستال، SiO2 است. همچنین از اکسید سدیم و اکسید پتاسیم نیز در ترکیب شیشه‌های کریستال استفاده می‌شود.

وجود سرب در شیشه کریستال باعث افزایش ضریب شکست نور در این نوع شیشه‌ها می‌شود و درنتیجه شیشه‌های کریستال دارای درخشندگی و تلالو هستند. این شیشه‌ها همچنین سختی کمی دارند و امکان تراشکاری این شیشه‌ها وجود دارد. بنابراین ظروف تزئینی موسوم به ظروف کریستال از این جنس ساخته می‌شوند. همچنین از آنجا که سرب، عنصری با جرم اتمی بالاست، لذا چگالی شیشه‌های حاوی سرب نسبت به سایر انواع شیشه‌ها بالاتر است. شیشه‌های کریستال همچنین دارای مدول الاستیسیته کمی هستند و در نتیجه در اثر ضربه، صدایی زنگ‌دار ایجاد می‌کنند.واژه کریستال ریشه یونانی دارد و به معنی «منجمد شده در اثر سرما» است. یونانی‌ها کریستال را برای اشاره به دُر کوهی به‌کار می‌بردند. آنها اعتقاد داشتند که اگر آب مدتی در دماهای بسیار پایین نگه‌داشته شود، به حالتی در می‌آید که در دماهای بالا پایدار است. «بلور» نیز از ریشه «تبلور» است.اولین ارجاع به آرایش منظم ذرات سازنده بلورها در آثار ستاره‌شناس مشهور ج.کپلر (۱۶۱۹) و رابرت هوک (۱۶۶۵) کاشف میکروسکوپ یافت می‌شود. مدتی بعد دانشمند مشهور کریستین هوگنز (۱۶۹۰) خواص نوری کریستال‌های کلسیت (CaCO۳) را بررسی و فرضیه‌ای را ارائه کرد که کریستال‌ها از ذرات بسیار کوچکی با شکل مشخص ساخته شده‌اند. پس از آن م.و. اومونوسوف (۱۷۶۵-۱۷۱۱) تئوری ذره‌ای ساختار مواد را کامل کرد. او فرض کرد که ذرات شکل کروی داشته باشند.

ظروف کریستال در ایران دیروز و امروز

در ایران اما ظروف کریستال از بدو ورود مورد توجه قشر متوسط و متمول جامعه قرار گرفت و توانست جای خود را در میان مردم و در منازل آنان باز کند و رفته و رفته محبوبیت آن عمومی‌تر و تنوع برند این ظروف و اشیای تزئینی افزایش یافت؛ به طوری‌که امروزه برخی از خریداران در این بازار پرتنوع سردرگم می‌شوند.کریستال‌ها از طریق مارک شرکت‌های تولیدکننده و طرح روی آن معرفی و شناسایی می‌شوند. امروزه کریستال‌های رنگی به رنگ‌های آبی، بنفش، سرمه‌ای و قرمز نیز در بازار موجود است و کریستال‌های طلاکوب چک از محبوبیت خاصی برخوردارند و با وجود اینکه قیمت بالایی دارند، اما پرفروش هستند. کریستال چک و لاروس ایتالیا در زمره باکیفیت‌ترین انواع کریستال قرار دارند و کریستال مارک والتر و بوهمیای آلمان، آرکروک فرانسه، سوگای ژاپن، آر سی آر ایتالیا، تویوی ژاپن، جی جی سی و ناخمن آلمان از جمله مارک‌های مطرح بازار کریستال به شمار می‌آیند.ظروف کریستال از قیمت بالایی برخوردارند، از این رو هنگام خرید این ظروف لازم است که بودجه خوبی برای آن کنار گذاشته شود. به عنوان مثال قیمت خرید گلدان‌های کریستال از 100 هزار تومان شروع می‌شود و به چند میلیون نیز می‌رسد.

مراکز خرید

مانند ظروف چینی و سرامیک و... ظروف کریستال را می‌توان در لوکس فروشی‌هایی که در سراسر کشور به عرضه کالاهای خانگی می‌پردازند یافت.برخی از برندها نیز دارای نمایندگی‌های مشخصی هستند؛ اما بازار بزرگ تهران و شوش از مراکز معروف، شناخته شده و قدیمی هستند که به عرضه ظروف و اشیای تزئینی از جنس بلور و کریستال می‌پردازند.البته این مراکز در محدوده طرح ترافیک واقع شده‌اند. اما تنوع بالا و ارائه محصولات با قیمت ارزان‌تر موجب شده است تا بسیاری از افرادی که قصد خرید این ظروف براق و خوش تراش را دارند، به این مراکز مراجعه کنند.

نکاتی برای خرید ظروف و اشیای بلور و کریستال

* در وهله اول بودجه خود را مشخص کنید. این کار موجب می‌شود تا شما بدانید با بودجه‌ای که دارید به سراغ کدام برند یا محصولات کدام کشور می‌توانید بروید.

* علاقه‌مندی خود را برای خرید برند خاص مشخص کنید. ممکن است شما بودجه کمی برای خرید ظروف کریستال در نظر گرفته باشید؛ اما به کریستال‌های چک یا آلمان یا لهستان علاقه‌مند باشید.
در این صورت باید تکلیف خود را مشخص کنید یا یک ظرف کوچک از یک برند مطرح خریداری کنید یا یک ظرف ارزان‌تر.

* هنگام خرید کریستال به اصل یا تقلبی بودن ظروف توجه کنید. برخی مدل‌های تقلبی ظروف کریستال در بازار وجود دارد که با کیفیت پایین تولید شده و با قیمت انواع اصلی به فروش می‌رسد.
تنها راه مطمئن، خرید از مراکز معتبر و نمایندگی‌هاست. همچنین کریستال‌های اصل برگه مخصوصی دارند که کشور سازنده درصد کریستال آنها را مشخص کرده است.

* کیفیت آنچه را که می‌خرید، بررسی کنید. برای تشخیص شیشه و بلور با کیفیت بالا باید فاکتورهای زیادی را در نظر داشت، مانند ظاهر جنس و نحوه بسته‌بندی آن، شیشه و بلور تولیدی نباید رنگ مات داشته و دارای حباب باشد. شیشه و بلور وقتی دارای رنگ سفید یا به اصطلاح بی رنگ باشد نشان‌دهنده کیفیت خوب آن است.

* در مورد ظروف و اشیای طلا یا نقره‌کوب دقت زیادی داشته باشید؛ زیرا ممکن است برخی از فروشندگان در مورد میزان طلا یا نقره به‌کار رفته در ظرف مورد نظر اطلاعات درست به خریدار ارائه نکنند یا اینکه ممکن است عیار طلا یا نقره‌ای را که روی کریستال به‌کار رفته است، زیاد اعلام کنند.

* قبل از خرید به خوبی طروف و اشیا را بررسی کنید تا کجی، لب پریدگی و... نداشته باشد.

* قیمت را از چند فروشگاه بپرسید.

* کالا را در بسته‌بندی صحیح و مطمئن از فروشنده تحویل بگیرید؛ زیرا زمانی که کالا از فروشگاه خارج شد مسوولیت آن با شماست، نه با فروشنده.

* هنگام خرید ظروف رنگی حتما به یکنواختی رنگ در قسمت‌های گوناگون ظرف دقت کنید.

* حتما هنگام خرید فاکتور را از فروشنده را دریافت کنید. برخی از برندها نیز برای محصولات خود خدمات پس از فروش یا گارانتی درنظر گرفته‌اند که می‌توانید از این خدمات نیز استفاده کنید.

نکاتی برای نگهداری از ظروف بلور و کریستال

* به‌دلیل حساسیت بالای ظروف کریستال، باید روش‌های مراقبت مناسب و شست‌وشوی صحیح آنها را یاد بگیرید.

* ظرف‌های کریستال را با مایع ظرفشویی و آب ولرم بشویید و اگر تمیز نشدند، مخلوطی از یک‌سوم سرکه و دوسوم آب تهیه کنید و با کمک برس شست‌وشو دهید و سپس بلافاصله آن را خشک کنید. پس اگر ظروف کریستال شما جلای همیشگی خود را از دست داده است، می‌توانید از سرکه سفید کمک بگیرید. وقتی می‌خواهید ظرف کریستال را بشویید مقداری سرکه سفید به آب آب‌کشی ولرم بیفزایید. اگر ته ظرف رسوب جمع شده، اجازه بدهید یک شبانه‌روز سرکه و آب داغ درون ظرف بماند و بعد از این زمان، اگر هنوز کثیفی بر جای بود، باید عمل را تکرار کنید.

* لیوان و ظروف بلوری بعد از مدتی شفافیت خود را از دست می‌دهند و تیره و کدر می‌شوند. برای اینکه این ظروف دوباره تمیزی و شفافیت خود را به دست آورده و براق شوند، یک لیموترش را نصف کنید و با حوصله ظروف را با سطح لیموترش‌ها تمیز نمایید و بعد با آب ولرم بشویید.

* همچنین می‌توانید برای چرک‌زدایی ظروف بلوری از آمونیاک نیز می‌توانید استفاده کنید.

* چند قطره آمونیاک را در ظرفی محتوی آب ولرم ریخته ظروف را در آن بشویید. سپس با آب ولرم آبکشی و آنها را خشک کنید.

* از قرار دادن ظروف کریستال در مایکروفر به طور جدی خودداری کنید.

* ظروف کریستال را همراه ظروف چرب در ماشین ظرفشویی نشویید.

* سعی کنید ظروف کریستال را با دست بشویید و از ماشین ظرفشویی برای شست‌و شوی آنها استفاده نکنید؛ زیرا ممکن است روی آنها خط و خش بیفتد. همچنین با توجه به اینکه ماشین‌ظرفشویی ظروف را با آب بسیار گرم می‌شوید ممکن است قسمت‌های طلا یا نقره‌کوب دچار ایراد شوند.

* ممکن است برخی از ظروف به‌دلیل استفاده زیاد یا بی‌احتیاطی دچار پریدگی در برخی از قسمت‌ها شده باشند، اگر ظروف شما در لبه دچار پریدگی شده باشند، می‌توانید برای رفع این مشکل از سمباده استفاده کنید؛ البته در صورتی که پریدگی کم باشد.

* برای از بین بردن آثار خراش ظروف بلور و کریستال می‌توانید از خمیر دندان استفاده کنید.

* برای جلوگیری از خطر شکستن ظروف هنگام شست‌وشو بهتر است آنها را از قسمت انتها داخل آب داغ نگذارید، بلکه از قسمت پهلو در آب فرو برید و برای تمیزکردن کریستال از یک قسمت سرکه و سه قسمت آب گرم استفاده کنید. (مریم عسگری/دنیای اقتصاد)

راهنمای والدین:کنجکاوی جنسی در نوجوانان

جام جم سرا: در سال های کودکی، دوستی های پسران و دختران جنبه شهوانی ندارد. اما با بحران بلوغ کشش جنسی بیدار می شود و نوجوان به موضوعات جنسی حساسیت پیدا می کند. اما از آن جا که عدم اطلاع و ناآشنایی با مسائل جنسی در نوجوانان خطرات زیادی دارد، باید به طریقی نوجوانان را در آستانه بلوغ بتدریج در جریان تغییرات جسمی و اتفاقات درونی قرار داد و همین طور بعد از بلوغ هم آن ها را هدایت و راهنمایی کرد.

بهترین راه برای جلوگیری از انحرافات جنسی و عواقبی که برای نوجوان ممکن است پیش آید، آموزش جنسی و آگاهی دادن در خانواده و محیط های آموزشی است.

به نقل از مشاوره خانواده، معمولا طرز تفکر نوجوان درباره مسائل جنسی بستگی به رفتار و واکنش های والدینش در دوران کودکی دارد. نوجوان در اوائل دوران نوجوانی به علت کنجکاوی می خواهد در مورد رشد جسمی بدن خود و اعضای تناسلی و مسائل جنسی اطلاعاتی کسب کند و حتی بفهمد که آیا وضعیت جسمی و جنسی اش طبیعی است یا خیر. اگر اطلاعات لازم در این موارد را والدین در اختیار نوجوان قرار ندهند او مجبور می شود که در مورد مسائل جنسی اطلاعاتش را از همسالان و همکلاسان خود به دست آورد، و چه بسا که این اطلاعات صحیح نباشد. اگر پدر و مادر از همان دوران کودکی رابطه عمیق و دوستانه ای با فرزندان خود برقرار کنند می توانند در دوران نوجوانی به سادگی و راحتی با هم صحبت کنند، و اطلاعات صحیح و درستی نیز درباره مسائل جنسی به آن ها بدهند.

برای آموزش جنسی بهتر است که اموری به کودک آموخته شود که بر اساس سن مورد نیاز و بر اساس موضوع مورد علاقه و تمایل اوست نه آن چیزی که مورد علاقه بزرگسالان است. آموزش جنسی به هیچ وجه نباید به تاخیر افتد بلکه باید اطلاعات و آگاهی کودک و نوجوان همزمان با احتیاجات اجتماعی و رشد او پیش برود. به عبارتی شاید بهتر باشد اطلاعات جنسی زمانی به نوجوان یا کودک داده شود که او کنجکاو شده است و دوست دارد در این مورد اطلاعاتی کسب کند. اما پیش از آن والدین حتما باید در این باره کسب اطلاع کرده باشند تا بدون انحراف جنسی در فرزندشان، پاسخگوی سوالات جنسی و آموزش او باشند. آنها باید دغدغه خاطر نوجوان را با برخورد صحیح و منطقی کاهش دهند تا او بتواند خود را با شرایط جدید تطبیق دهد. نوجوان سعی دارد تا جایی که ممکن است اطلاعات لازم را به دست آورد، والدین نباید با شنیدن یا دیدن چیزهایی از فرزند خود نگران شوند و این عمل او را غیر اخلاقی تلقی کنند. این کشش و هیجانات و علاقه به امور و اطلاعات جنسی طبیعی است و تا مرحله ازدواج و تشکیل خانواده ادامه پیدا می کند.

بسیاری از والدین از صحبت کردن با فرزند خود درباره مسائل جنسی ناراحت می شوند ، و نمی دانند که چگونه این اطلاعات را در اختیار فرزند خود بگذارند. آنها باید موارد زیر را برای نوجوان خود به سادگی تمام توضیح دهند:
** قاعدگی در دخترها
** چگونگی انزال شبانه در پسرها
** استمناء و اثرات مخرب آن
** بیماری های مختلف مربوط به مسائل جنسی
** مسائل اخلاقی پیرامون مسائل جنسی
** انحراف جنسی
** نزدیکی جنسی
** ازدواج
** حاملگی و چگونگی بارداری و زایمان و....

نبودن کانون گرم خانوادگی و کمبود محبت، بی ثباتی و درگیری خانوادگی و بی کفایتی والدین برای راهنمایی فرزندان از عواملی هستند که باعث انحرافات جنسی در نوجوان می شوند. همین طور وجود وسائل و کتاب ها و سی دی های تحریک کننده باعث انحرافات جنسی در نوجوانان می شود.

راهنمای خرید لباس به روش اقتصادی

جام جم سرا: با رعایت این نکات می توانید مدیریت بهتری بر روی خرید اقتصادی تر البسه داشته باشید:

1. اولین قدم این است که قبل از خرید سری به کمد لباس های خود بیاندازید شاید لباس هایی در کمد شما باشد که آنها را فراموش کرده باشید و از دیدنشان متعجب شوید!

2. بودجه خود را برای خرید لباس تعیین کنید. همچنین زمان های مشخصی از سال را برای خرید در نظر بگیرید.

3. لیستی از لباس هایی که نیاز دارید تهیه کنید. در این صورت از هزینه های اضافی برای لباس هایی که احتیاج ندارید جلوگیری می کنید.

4. برای خرید از پول نقد استفاده کنید. استفاده از کارت های اعتباری باعث میشود کنترل میزان خرید و مقدار پولی که خرج می کنید از دستتان خارج شود.

5. به جای خرید در آخر هفته و روزهای تعطیل در طول هفته خرید کنید. در این صورت از شلوغی فروشگاه ها دوری کرده اید و گزینه های بیشتری برای خرید خواهید داشت.

6. در هنگام خرید کاملا در مورد لباس موردنظر خود فکر کنید. برای مثال از خودتان سوال کنید آیا این شلوار آبی رنگ حداقل با 3 یا 5 تا از لباس هایی که دارم هماهنگ است؟

7. از فروشگاه ها در مورد زمان حراجشان سوال کنید. بسیاری از فروشگاه ها امروزه با دریافت ایمیل و یا شماره تلفن مشتری ها، آنها را از زمان تخفیف های ویژه و حراج آگاه می کنند.

8. اگر لباس هایی در کمد خود دارید که دیگر آنها را نمی پوشید می توانید به فکر فروش آنها باشید.

9. بر روی لباس های خاص سرمایه گذاری کنید. برای مثال اگر قصد انتخاب یک کت و شلوار به عنوان لباسی برای محیط کار دارید انتخابی داشته باشید که ماندگار باشد کمی هزینه بیشتر برای یک لباس مناسب که زیاد می پوشید بهتر از عوض کردن و خرید مجدد است.

10. از طرح ها و رنگ های خاص دوری کنید. معمولا این گونه لباس ها در نگاه اول چشم خریدار را متوجه خود می کنند. اما خیلی زود در کمد خریدار بدون استفاده می شوند.

11. برای خودتان خرید کنید. به توصیه هایی که در تبلیغات گوناگون مواجه می شوید و معمولا قیمت نسبتا بالایی دارند توجه نکنید. به سلایق خودتان توجه کنید با توجه به نیازهایتان خرید کنید.

12. برخی لباس ها مانند جوراب، لباس زیر و تی شرت ها جزو البسه ای هستند که به مراتب بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. در صورت توان این اقلام را به صورت عمده خریداری کنید.

13. از لباس های خود به دفعات استفاده کنید. واقعا احتیاجی نیست که برای حضور در هر مراسمی یک لباس جدید تهیه کنید.

14. در مورد خرید لباس صبور باشید. اگر لباسی چشم شما را گرفت و بدون شک قصد خرید آن را داشتید کمی دست نگه دارید به احتمال زیاد همان لباس را در جایی دیگر و در زمانی بهتر می توانید با قیمت مناسب تری تهیه کنید. حتی اگر اختلاف قیمت کم هم باشد باز هم ارزش دارد.

15. سایز مناسب خود را انتخاب کنید و حتما لباس را قبل از خرید تست کنید سایزها و اندازه ها در فروشگاه های مختلف متفاوت است. مطمئن شوید که لباس انتخابی کاملا اندازه شما باشد.

16. تا جایی که می توانید لباس های خود را قرض دهید و در عوض لباس های جدید قرض بگیرید. در این صورت مجبور نیستید برای مناسبت های مختلف یک لباس تکراری را بپوشید.

17. تا جایی که می توانید، تنها خرید کنید. خرید کردن با دوستان می تواند خیلی جالب و خوب باشد اما اگر قصد خرید اقتصادی دارید تنها خرید کنید. گاهی فشارهای دوستان و جو موجود باعث می شود لباس هایی را انتخاب کنید که واقعا مورد نیاز شما نباشد.(بازارخبر)

راهنمای خرید گوشی موبایل ضد آب

جام جم سرا:
با پیشرفت‌های حاصل شده در زمینه تکنولوژی، این روز‌ها ضد آب بودن یک گوشی در حال تبدیل شدن به یک استاندارد است.
بسیاری از شرکت‌ها در حال رقابت با یکدیگر هستند تا تلفن همراهی را معرفی کنند که بتواند برای مدت زمانی طولانی زیر آب سالم بماند. در این گزارش نگاهی داریم به ۶ عدد از بهترین گوشی‌های ضد آب بازار که شما می‌توانید آن‌ها را با خیال راحت زیر باران ببرید.

Sony Xperia Z۲
شرکت سونی در سال اخیر با معرفی سری جدید اکسپریا توانست بار دیگر در بخش فروش تلفن همراه به موفقیت دست یابد. اکسپریا Z که سال پیش وارد بازار شد با طراحی زیبا و محکم توانست به فروش خوبی دست یابد. جدید‌ترین تلفن همراه این شرکت اکسپریا z۲ نیز راه‌‌ همان مدل قبلی را پیش گرفته است. Z۲ علاوه بر اینکه تماما ضد آب و غبار است به صفحه نمایشی ۵/۲ اینچی مجهز است و از یک دوربین قدرتمند ۲۰/۷ مگاپیکسلی با قابلیت تصویر برداری آهسته استفاده می‌کند.

Samsung Galaxy S۵
جدیدتری و قدرتمند‌ترین محصول سامسونگ اینبار با قابلیت ضد آبی وارد بازار شد. این شرکت که پیش‌تر S۴ Active را با قابلیت ضد آبی وارد بازار کرده بود اینبار قوی‌ترین تلفن همراه خود را نیز با این قابلیت وارد بازار کرد. S۵ برخلاف Z۲ امکان باز شدن پشت قاب را به خریدار می‌دهد و شما می‌توانید در صورت نیاز، خودتان باتری دستگاه را تعویض کنید.

Sony Xperia Z۱S
سونی بار‌ها ثابت کرده است که یک تلفن همراه محکم و مقاوم لازم نیست ظاهری زمخت داشته باشد. Z۱s با قاب کناری آلومینیومی و بدنه پشتی شیشه‌ای توانسته تا این موضوع را به راحتی اثبات کند.
این تلفن همراه در حال حاضر بهترین گوشی سونی است و افرادی که تصمیم دارند تا قبل از انتشار Z۲ از یک تلفن سونی بهره‌مند شوند می‌توانند این مدل را خریداری کنند.

Kyocera Hydro Elite
احتمالا تاکنون نام این شرکت را نشنیده‌اید، اما Kyocera شرکتی است که از مدتی پیش در حال تولید گوشی‌های ضد آب است. جدید‌ترین تلفن همراه این شرکت نیز یک دستگاه آندرویدی است که می‌تواند به راحتی در برابر آب، ضربه و غبار دوام آورد.

Sony Xperia Z Ultra
افرادی که علاقه دارند تا تلفن همراه‌شان اندازه‌ای بزرگ‌تر از معمول داشته باشد می‌توانند با هزینه‌ای ۶۴۹ دلاری صاحب یک گوشی ۶/۴ اینچی قدرتمند شوند. گوشی Z ultra از سخت افزاری قدرتمند استفاده می‌کند و می‌تواند به راحتی هر نرم افزاری را اجرا کند. سیستم عامل این دستگاه نیز Android ۴/۴ خود شرکت گوگل است که باعث می‌شود جدید‌ترین آپدیت‌ها را در سریع‌ترین زمان ممکن دریافت کند.

Samsung Galaxy S۴ Active
شاید S۵ جدید‌ترین و قدرتمند‌ترین گوشی آندرویدی بازار باشد اما این موضوع نمی‌تواند از قدرت و زیبایی S۴ Active بکاهد. افرادی که نمی‌خواهند مبلغ بسیار گرانی را بابت تلفن همراه خود صرف کنند می‌توانند با خرید این مدل به مقدار زیادی در این زمینه صرفه جویی کنند.(بازارخبر)

راهنمای والدین: همه چیز دربارهٔ «هیرشپرونگ» در کودکان

جام جم سرا:
این بیماری نوعی ناهنجاری مادرزادی است که در یک مورد از هر پنج هزار تولد رخ می دهد. معمولا" بیماری هیرشپرونگ فقط بخش کوچکی از روده بزرگ (نزدیک رکتوم) را درگیر می کند. به ندرت، در برخی از نوزادان تمام روده بزرگ (کولون) فاقد سلول های گانگلیونی است. در موارد بسیار نادری ممکن است هر دو روده بزرگ و کوچک فاقد سلول های گانگلیونی باشند.

بیماری هیرشپرونگ چگونه تشخیص داده می شود؟

به نقل از پورتال جراحان ایران، در اکثر نوزادان 1 تا 2 روز پس از تولد حرکت روده (کارکردن روده) مشاهده می شود. در صورت عدم حرکت روده یا حرکت اندک آن چند روز پس از تولد احتمال ابتلا به بیماری هیرشپرونگ وجود دارد. شکم نوزادان مبتلا بزرگ و متورم می شود و ممکن است پس از شیرخوردن مایع سبز رنگی استفراغ کنند (استفراغ صفراوی).

دو آزمایش متداول برای تشخیص بیماری هیرشپرونگ وجود دارد. نخستین مورد کنتراست انما (مقایسه تنقیه) است. در این آزمایش از طریق لوله کوچکی که وارد مقعد می¬شود مقداری مایع مخصوص به روده بزرگ وارد میشود. سپس عکس هایی توسط اشعه ایکس گرفته می شود. در صورت ابتلا به بیماری هیرشپرونگ، در عکس های گرفته شده فضای وسیع (گشاد) و بعد از آن قسمتهای تنگ روده مشاهده می شود. این فضای تنگ و باریک بخشی از روده است که فاقد سلول های گانگلیونی است. فضای وسیع و گشاد، قسمت سالم روده است که مدفوع درآن قسمت انباشته شده و نمی تواند از آن عبور کند.

آزمایش دوم بیوپسی رکتوم است که از داخل روده بزرگ و نزدیک مقعد نمونه¬های کوچکی گرفته می شود. این آزمایش به دو شیوه انجام می شود. در نوزادان، جراح کودکان توسط لوله ساکشن باریکی که وارد مقعد می کند دو یا سه قطعه کوچک از روده را برمی دارد. این روش بدون درد است و در مطب بدون بیهوشی قابل انجام است. در کودکان بزرگ¬تر، جراح کودکان در اتاق عمل نمونه برداری را پس از بیهوشی انجام می دهد. نمونه های بیوپسی به منظور وجود یا عدم وجود سلولهای گانگلیونی در زیر میکروسکوپ بررسی می-شوند. در صورت مشاهده سلول های گانگلیونی در نمونه های بیوپسی، روده نرمال است و بیماری هیرشپرونگ وجود ندارد. در صورت فقدان سلول های گانگلیونی در نمونه های بیوپسی بیماری هیرشپرونگ تشخیص داده می شود. در صورتی که این نمونه های بیوپسی تهیه شده توسط ساکشن برای بررسی و تشخیص کافی نباشد، شاید لازم باشد جراح در اتاق عمل و تحت بیهوشی نمونه بیوپسی بیشتری را بگیرد.

بیماری هیرشپرونگ چگونه درمان می شود؟

آن قسمتی از روده که فاقد سلول های گانگلیونی است باید توسط عمل جراحی برداشته شود. معمولا" در نوزادان این کار توسط یک عمل جراحی انجام می شود که به آن (اصلاح اولیه) گفته می شود. در اکثر کودکان عمل جراحی بدون ایجاد برش وسیع (برش جراحی) بر روی شکم انجام می شود. جراح اغلب علاوه بر عمل جراحی جهت اصلاح بیماری هیرشپرونگ، لاپاراسکوپی (دیدن حفره شکمی به کمک دوربین بدون باز کردن شکم) از طریق مقعد را نیز انجام می دهد.

در برخی از نوزادان بیش از یک عمل جراحی لازم است، که به آن ترمیم مرحله ای گفته می شود. در جراحی اول (یا مرحله اول)، قسمتی از روده که فاقد سلول های گانگلیونی است برداشته می شود و با ایجاد منفذ از روده به سطح شکم موقتا یک استوما ایجاد می شود. استوما شکافی است که روی شکم ایجاد می-شود و قسمت بریده شده روده از پوست بیرون آورده می شود. در صورتی که کودک استوما داشته باشد، مدفوع به درون کیسه ای که در کنار بدن او قرار دارد تخلیه می شود. پس از چند ماه، قسمت فاقد سلول-های گانگلیونی برداشته می شود و روده بخیه زده می شود تا استوما بسته شود. جراح کودکان درباره بهترین شیوه عمل کودک با والدین صحبت خواهد کرد.

در اکثر عمل های جراحی بیماری هیرشپرونگ، خون اندکی از دست می رود. در موارد نادری که شرایط اورژانسی پیش می آید تزریق خون به کودک ضرورت می یابد.
پس از عمل جراحی، کودک اسهال زیادی خواهد داشت. ازاین رو، مراقبت از پوست اطراف مقعد و تمیز کردن آن در همه اوقات حائز اهمیت است. پرستار جراحی توصیه می کند کرم محافظی در ناحیه پوشک بچه مالیده شود و نحوه مخلوط کردن کرمی به نام "بوت بالم" و استعمال آن را به والدین توضیح می دهد. برای محافظت پوست در برابر اثرات سوزش آور اسهال باید به طور مداوم از این کرم استفاده شود. دستورالعمل ساخت "بوت بالم" به این ترتیب است: 4 اونس از پماد دسیتین(Desitin) و 1 اونس پودر استوما اسیو (Stomahesive) را مخلوط کرده تا غلظتی شبیه به کره بادام زمینی پیدا کند. کرم ایلکس (Ilex) نیز جهت محافظت پوست در برابر سوزش ناشی از اسهال قابل استفاده است. تمام این داروها بدون نسخه داده می شود. در صورتی که کودک استوما داشته باشد، همین احتیاط ها جهت محافظت پوست در ناحیه پوشک پس از بستن استوما لازم است.

کودک تا چه مدت در بیمارستان بستری خواهد شد؟

چنانچه کودک جراحی آنال (مقعدی) داشته و استوما نداشته باشد، بعد از یک تا سه روز ترخیص خواهد شد. در صورتی که کودک استوما داشته باشد، ممکن است مدت زمان بیشتری در بیمارستان بماند. در هر دو حالت کودک زمانی مرخص می شود که روده اش کار کند، بدون استفراغ بخورد و بیاشامد، و با خوردن داروهای خوراکی درد نداشته باشد. متخصص پرستار جراحی و پرستار بالینی قبل از ترخیص مراقبت از استومای کودک را به والدین آموزش می دهد.

مراقبت خانگی پس از جراحی

چنانچه مقعد کودک جراحی شده باشد، پس از سه روز ترخیص خواهد شد. به احتمال زیاد کودک دچار اسهال خواهد شد، در این صورت باید پوست اطراف مقعد را همواره تمیز نگاه داشت. جهت حفظ پوست از اثرات سوزش آور اسهال باید همواره از کرم محافظ توصیه شده استفاده کرد.
چنانچه کودک استوما داشته باشد، ممکن است مدت زمان بیشتری در بیمارستان بستری باشد. استومای موقت چند ماه در موضع باقی خواهد ماند، و در طول این مدت مدفوع داخل کیسه قرار داده شده بر روی بیرون شکم تخلیه می شود. پرستار کودک نحوه مراقبت از استوما و حفاظت از پوست در برابر اثرات سوزش آور مدفوع را آموزش خواهد داد.

تسکین درد

تجویز داروهای مسکن (نارکوتیک ها) برای منزل و پس از ترخیص کودک لازم نیست. در اکثر موارد استامینوفن (Tylenol) و ایبوپروفن (Motrin) تجویز می شود. باید طبق دستور نسخه داروها را بدهید. چنانچه کودک همچنان ناراحت است و درد دارد به پزشک مراجعه نمایید (تا داروی قوی تری تجویز کند).

مراقبت از پانسمان

چنانچه روی شکم کودک برش داده شود، موضع توسط یک پد گازی و یک پانسمان پلاستیکی شفاف پوشیده می¬شود و این پانسمان 2 روز پس از عمل جراحی برداشته می¬شود. ممکن است زیر این پانسمان تکه ای از نوار به نام نوار استری (Steri-strips) وجود دارد که ممکن است مقداری خون روی آن ترشح شده باشد که طبیعی است و جای نگرانی ندارد. کودک می¬تواند با همین پانسمان حمام کند. یک هفته پس از عمل جراحی می توان پانسمان را برداشت. پوست اطراف محل برش ممکن است قرمز، کبود و اندکی متورم شود که پس از چند هفته برطرف می شود. هیچگونه بخیه نمایانی وجود ندارد که کشیده شود چراکه بخیه ها زیرپوستی هستند و پس از چند هفته جذب خواهند شد. برخی اوقات، این بخیه ها احساس سوزش ایجاد می کنند و از زیر پوست در ناحیه بریدگی بیرون می زند. دراین صورت محل برش قرمز می شود و ممکن است از آن مایع سفید، زرد یا قرمز رنگ خارج شود. این مسئله در برخی کودکان طبیعی است و به مرور با حمام های روزانه بهتر خواهد شد.

مراقبت از محل برش ها

در صورتی که کودک برش داشته باشد، موضع زخم توسط بخیه (های) قابل جذب بسته می شود. این بخیه ها زیرپوستی هستند و نیازی به کشیدن ندارد. در برخی از کودکان، ممکن است این بخیه¬ها 4 هفته پس از عمل از پوست بیرون بزند و همراه با آن، موضع برش و شاید انتهای برش یا قسمت وسیع تری اندکی قرمز شود. این امر طبیعی است و بهترین راه درمان تمیز کردن آرام موضع با آب و صابون است. پس از آنکه بخیه کشیده شود یا کاملا جذب شود، زخم بهبود خواهد یافت. در صورت قرمزتر شدن موضع، درد ناشی از تورم محل برش و تب به مدت 2 هفته پس از عمل جراحی باید به پزشک مراجعه شود.

برجستگی التیام

درصورتی که برشی روی شکم کودک داده شده باشد، پس از بهبود برجستگی سفتی زیر محل برش که التیام یافته احساس می شود که به آن برجستگی التیام گفته می شود و طبیعی است. برجستگی التیام تا چند ماه وجود دارد و کم کم نرم و ناپدید می شود.

محدودیت حمام کردن

کودک می تواند دو روز پس از عمل جراحی حمام برود (یا دوش بگیرد). زمانیکه حال کودک بهبود یافت، در بیمارستان یا در خانه قبل از ترخیص می توان او را حمام کرد. استحمام روش مناسبی برای تمیز کردن تدریجی پوست بدون آسیب رساندن و تسکین درد ناحیه مقعد است. برخی والدین ترجیح می دهند قبل از مالیدن مقدار بیشتری کرم محافظت کننده از سشوار با درجه خنک برای خشک کردن ناحیه مقعد استفاده می کنند. درصورتی که کودک استوما داشته باشد، می توان کیسه را برداشت و کودک را حمام کرد. استحمام ضرری برای استوما ندارد و توصیه می شود.

محدویت های فعالیتی

کودک بدون هیچگونه محدویت خاصی می تواند فعالیت های معمول خود را از سر بگیرد، مگر آنکه جراح کودکان غیر از این را توصیه کند. چنانچه کودک به مدرسه می رود، بلافاصله پس از اینکه احساس کرد خوب شده می تواند به مدرسه برود. در صورتی که لازم است گواهی انجام عمل جراحی برای مدرسه فرزند خود بگیرید. درصورتی که کودک استوما دارد، لوازم موردنیاز برای کودک باید تجویز و تهیه شود. قبل از ترخیص، به والدین کودک درباره نحوه مراقبت از استوما و استفاده از وسایل آموزش هایی داده خواهد شد.

آیا لازم است پس از عمل جراحی مجددا به جراح مراجعه کنم؟

اگر کودک استوما دارد، باید یک ماه پس از ترخیص مجددا ویزیت شود. درصورتی که کودک جراحی اولیه داشته یا استومای او بسته باشد، باید دو هفته پس از عمل جراحی او را نزد جراح کودکان برد. جراح مقعد کودک را معاینه می کند تا اطمینان یابد مقعد به اندازه کافی باز است تا مدفوع به راحتی از آن خارج شود. گاهی مقعد کودک برای چند هفته یا چند ماه پس از جراحی گشاد یا متسع خواهد ماند. در صورت لزوم جراح یا پرستار جراحی نحوه دیلاتاسیون (گشاد نمودن محل تنگی) را در منزل به والدین آموزش می دهد.

چه زمانی به مطب جراح مراجعه نمایم؟

در صورت مشاهده موارد زیر با پزشک تماس حاصل فرمایید:
• داشتن هرگونه نگرانی درباره بهبود کودک
• دمای بدن کودک حداقل 101 درجه فارنهایت باشد
• قرمز شدن محل برش
• نازک شدن و درد فزاینده محل برش
• ترشح هرگونه مایعی از محل برش
• تغییر تعداد حرکات روده (تعداد دفعات دفع) در طول روز
• عدم حرکت روده (عدم دفع) در طول یک روز
• اسهال بدبو
• اتساع شکم
• استفراغ
• جوش های قرمز اطراف ناحیه مقعد و بهبود نیافتن آن
• داشتن هرگونه سوالی درباره استومای کودک

راهنمای کاشت ۶ نوع سبزیجات در خانه و آپارتمان

جام جم سرا:

۱) پیازچه
پیازچه ، گیاهیست دائمی . ولی در خانه و مزرعه به عنوان گیاه یک ساله یا دوساله کاشته می شود . محل اصلی و بومی این گیاه کاملا روشن نیست ولی عده‌ای معتقد هستند که از سیبری ، یا اروپای شرقی به نقاط دیگر جهان منتقل شده است .
برگهای این گیاه باریک و به ارتفاع ۲۵ تا ۳۵ سانتیمتر می رسد .
رنگ برگ پیازچه ، سبز تیره است و در سال دوم گل می دهد .
گل پیازچه ، از نوک ساقه میانی که تا ۱۰۰ سانتیمتر ارتفاع پیدا می کند و به شکل لوله‌ای می باشد به صورت چتری و به رنگ‌های سفید مایل به سبز ارغوانی و بنفش خارج می شود .
پیازچه، انواع مختلفی دارد که ۳ نوع معروف و مشخص آن عبارتند از:
۱ – پیازچه معمولی که رنگ آن مایل به قرمز می باشد .
۲ – پیازچه سفید پیش رس .
۳ – پیازچه دائمی برگ پهن .

روش کاشت :
بذر این گیاه را با توجه به آب و هوای محل ، از اوایل اسفند ماه تا اواخر خرداد ماه می کارند .
به این منظور بایستی ابتداء زمین را کاملا آماده ساخت و با کود کافی تقویت نمود .
پس از آن که بذر را در زمین پاشیدند روی آنها را با کمی خاک برگ پوسیده و یا خاک نرم می پوشانند .
این گیاه به دو صورت خطی و دستپاش کاشته می شود .
در طریقه دستپاش ، وجین کردن و بیرون آوردن علف‌های هرز مشکل خواهد بود . در این روش بایستی با خارج ساختن تعداد زیادی از پیازچه‌های سبز شده کشت را تُنُک ( خلوت ) نمود به همین دلیل مقادیر زیادی از محصول تلف می گردد .
در طریقه کاشت خطی ( ردیفکاری ) وجین کردن زمین آسان می گردد و خارج ساختن علف‌های هرز به سادگی صورت می پذیرد . همچنین برای خرد کردن سِلِه زمین ( سله شکنی ) و نرم کردن خاک مشکلی پیش نخواهد آمد. در طریقه خطی ، بایستی سعی شود که فاصله خطوط از یکدیگر ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر باشد و بذرها به فاصله ۵ سانتیمتر از یکدیگر روی خطوط قرار گیرد .
بوته‌های دوساله پیازچه که به گل می نشینند ، پس از آن که گل‌ها کامل شدند ، بذرها در داخل غلافی سبز رنگ در نوک ساقه میانی بوجود می آیند این ساقه‌ها را پس از رسیدن و قبل از آن که خشک شوند قطع نموده در محل سایه و خشک که هواگیر باشد خشک می کنند .
سپس آنها را تکان داده بذرها را جدا می سازند و از خاک و خاشاک جدا نموده در ظرف مناسبی مانند کیسه و یا قوطی نگهداری می کنند .

۲) مَرزِه
مرزه گیاهیست یک ساله ، محل اصلی و اولیه این سبزی را قسمت‌های جنوبی کشور فرانسه می دانند .
روی ساقه‌های مرزه شاخه‌های زیادی می روید و بوته آن به ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر می رسد .
برگ‌های آن باریک وکشیده بوده و بسیار خوشبو و معطر می باشند .
این گیاه برای معطر ساختن غذاها و به صورت خام مصرف می شود .
گل‌های این گیاه ریز و صورتی رنگ می باشند .

روش کاشت :
این گیاه را می توان از اواسط فروردین ماه تا اواخر اردیبهشت ماه با توجه به وضع هوا کاشت .
مرزه در خاک‌های سبک و شنی ماسه‌ای بهتر عمل می آید .
در زمان برداشت شاخه‌های جوان و کوچک را برای مصرف قطع میکنند و مجددا شاخه‌های جدید رشد کرده و قابل برداشت می گردند .
مرزه را بصورت کرتی و دستپاش می کارند .

۳) نعناع
نعناع ، گیاهیست دائمی که به صورت خودرو ، می روید و به هیچ عنوان وسیله بذر کشت نمی شود .
نعناع با ریشه دوانیدن خود بخود زیاد می گردد .
برگ این گیاه سبز تیره و کنگره کنگره و بسیار معطر می باشد .
مصرف آن به دو صورت خشک شده و تازه بوده و تازه آن همراه خوراکی‌ها ، مصرف می شود .
برای معطر ساختن شیرینی و تُرشی بکار می رود و خشک شده آن را برای معطر ساختن دوغ و ماست و خیار نیز مصرف می کنند .
انواع مختلفی از این گیاه وجود دارد . در ایران ۱ تا ۲ قسم آن بیشتر کاشته نمی شود .

روش کاشت :

ریشه نعناع را به قطعات چند سانتیمتری تقسیم نموده و در نقاط مختلف به خصوص در کنار باغچه می کارند .
این ریشه‌ها ، پس از سبز شدن بسرعت ریشه دوانیده و ساقه‌های جدید را بوجود می آورند .
نعناع را بهر طریقی که بکارند نتیجه نهایی به صورت نامنظم و کَرتی خواهد بود ، چون ریشه‌ها به اطراف می دوند و ساقه می دهند .

۴) ترخون
ترخون، گیاهیست دائمی که محل اصلی و اولیه آن را در سیبری ، اروپای شرقی و آسیای شمالی می دانند .
از ریشه این گیاه ، هرساله ساقه‌های زیادی می روید که گاهی بلندی آنها به ۷۰ تا ۸۰ سانتیمتر می رسد .
برگ این گیاه باریک و بلند و به رنگ سبز تیره بوده و مزه آن تُند و بسیار معطر میباشد .
ترخون را به عنوان سبزی خام مصرف می کنند و برای معطر ساختن خیارشور و سالاد و غیره استفاده می کنند .

روش کاشت :

ترخون را بوسیله ریشه تکثیر می کنند .
به این ترتیب که اوایل بهار ریشه‌ها را از زمین خارج ساخته و قطعه قطعه می کنند . هر قطعه را در نقطه‌ای جداگانه به صورت خطی و یا متفرق می کارند .معمولا چون ریشه گسترش پیدا می کند ، فاصله بین ریشه‌ها را در زمان کاشت بین ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر در نظر می گیرند .
پس از کاشت ریشه‌ها آبیاری زمین ضرورت دارد .
برداشت این گیاه با توجه به وضع هوا و درجه حرارت از یک ماه بعد از کاشت صورت می گیرد . در نقاط معتدل و گرم محصول طرخون زودتر از سایر سبزیها به دست می آید و به عنوان سبزی نوبر مصرف می شود .
معمولا ریشه‌های این گیاه که در یک محل کاشته شده باشد پس از ۳ سال محصول کمتری خواهد داد . لذا بایستی مجددآ نسبت به خارج ساختن ریشه‌ها و دوباره کاری آنها اقدام شود .
در موقع کاشت بایستی سعی شود که ریشه‌های کهنه و پوسیده را جدا کرده از زمین خارج ساخت و ریشه‌های جوان را انتخاب نموده و کاشت .
آبیاری این گیاه به فاصله هر ۵ روز ضرورت دارد .

۵) ریحان
ریحان ، گیاهیست یک ساله که محل اصلی و اولیه آن هندوستان میباشد .
برگهای ریحان ، به رنگ سبز یا بنفش و بسیار معطر و تُند است .
برگ این گیاه به صورت خام با غذاها مصرف می شود .
آب و هوا و خاک : این گیاه در بیشتر نقاط ایران کاشته می شود و معمولا بذر آن را از نیمه فروردین ماه تا اواخر خرداد ماه با توجه به آب و هوای مناطق می کارند .
ریحان ، احتیاج فراوان به آب دارد . در صورتی که با کمبود آب روبرو شود از بین خواهد رفت .
این گیاه درصورتی که در زمینی که مواد غذائی کافی داشته باشد کاشته شود ، محصول خوبی خواهد داد .

روش کاشت :

ریحان را به دو صورت دستپاش در زمین‌های کَرت بندی شده می کارند و چون در زمان برداشت با ساقه به بازار ارائه می گردد ، لذا آن را با ساقه از بوته جدا می کنند ، یا آنکه با ریشه از خاک خارج ساخته ، ریشه‌ها را قطع نموده به بازار ارائه می دهند .
مراقبت اساسی درکشت ریحان، حفظ رطوبت وآبیاری بموقع زمین میباشد .
برای تهیه بذر ریحان ساقه‌های بوته گیاه را نمی چینند تا به گل بنشیند و پس از آن که گل‌ها رسیدند و دانه بسته شد و بوته‌ها کاملا شادابی خود را از دست دادند به آرامی ساقه‌های گل دار را قطع کرده و در محل سایه و خشک روی پارچه و یا نایلون می خوابانند .
زمانی که ساقه‌ها کاملا خشک شدند آنها را تکان داده و بذرها را از خاک و خَس و خاشاک جدا می نمایند و در ظرف مناسبی نگهداری می کنند.

۶) شاهی
شاهی ، گیاهیست یک ساله که وسیله بذر تولید و تکثیر می شود .
شاهی را اغلب به صورت خام مصرف می کنند .
محل اصلی و اولیه این گیاه دقیقا مشخص نشده لکن مسلم است که از نواحی سرد معتدل و مرطوب مانند ، اروپا به سایر نقاط جهان انتقال یافته است.
این گیاه در نواحی و مناطق گرم ، قبل از آن که برگ‌ها نمو کامل بنمایند به گل نشسته و تولید بذر می کند .
به همین دلیل بایستی بذر آن را خیلی زود و در اوایل بهار کاشت .
البته بنا به شرایط آب و هوا در هر محل این زمان تغییر می کند .
شاهی احتیاج به آب و رطوبت زیاد دارد و باید هر ۳ تا ۴ روز یک مرتبه آبیاری شود و در زمین‌های مرطوب و نمدار کاشته شود .

روش کاشت :

این گیاه را به صورت دستپاش ( کَرتی ) می کارند و برداشت محصول آن به صورت برش شاخ و برگ انجام می گیرد .
همانطور که قبلا اشاره شد این گیاه در مناطق گرم خیلی زود تولید بذر می کند و در مناطق سرد زمانیکه درجه حرارت هوا بالا برود و در واقع در اواسط تابستان بذرگیری امکان پذیر می گردد .
بذر شاهی خیلی ریز و قرمز رنگ است و درهر گرم ۴۰۰ تا ۵۰۰ دانه بذر دیده می شود .
برای کاشت ۱۰۰ متر مربع زمین حدود ۵۰ تا ۱۰۰ گرم بذر کافی خواهد بود .

۷) تربچه
تربچه گیاهیست از لحاظ مصرف یکساله ، از لحاظ تهیه بذر دوساله ، این گیاه از ترب کوهی وحشی که اصلاح و تربیت شده بدست آمده است .
محققین گیاه شناسی محل اولیه و اصلی آن را کشورهای مصر و یا چین می دانند .
این گیاه دارای انواع و اقسام فراوانی بوده برگ‌های آن بیضی شکل و کشیده هستند و اطراف برگ دارای بریدگی و شکاف بوده و زبر(خشن) میباشد .
برگ‌ها مستقیم از ریشه خارج می شوند . قسمت اصلی و خوراکی تربچه برجستگی انتهایی برگ‌ها است که به رنگ‌های مختلف ، سفید ، قرمز ، و دورنگ دیده می شود .
تربچه ، یکی از سبزیهای اشتها آور است که در اکثر خانواده‌ها آن را مصرف می کنند . برگ آن نیز خوراکی می باشد .
عده زیادی از مردم تربچه را در منزل می کارند و در سر سفره اغلب خانواده‌ها دیده میشود .
اصولا این گیاه را به دو نوع تقسیم می کنند و کلیه انواع این گیاه را در این دو دسته قرار می دهند .
۱ – تربچه نقلی یا تربچه چهار فصل : این قسم تربچه خیلی زود سبز شده و محصول آن در مدت زمان کوتاهی بدست می آید .
تربچه به شکل و رنگ‌های : گرد قرمز ، گرد ارغوانی / گرد سفید ، گرد بنفش ، گرد قرمز نوک سفید ، تربچه نیمه بلند قرمز ، نیمه بلند قرمز نوک سفید ، نیمه بلند ارغوانی ، نیمه بلند سفید ، تربچه بلند قرمز ، تربچه بلند سفید و بلند بنفش وجود دارد .
۲ – ترب یا تربچه درشت : برای بدست آوردن محصول ترب ، مدت زمان بیشتری لازم است .
بوته‌های ترب ، بزرگتر از تربچه می باشد .
لذا بایستی فاصله بوته‌ها از یکدیگر بیشتر باشد تا فضای لازم برای رشد گیاه وجود داشته باشد .
ترب ، به دو رنگ ، سفید و سیاه وجود دارد که به نامهای : ترب سفید و ترب سیاه نامیده می شوند .
آب و هوا و خاک : تربچه در هر آب و هوا و خاکی می روید ، لکن در هوای گرم زود خَشَبی ( خشک و چوبی ) و پوک شده از مرغوبیت آن کاسته میشود . از نظر خاک ، زمان کشت را باید در نظر داشت ، باین معنی که برای کشت بهاره ، زمین شنی و سست بهتر از زمین رسی و شنی سخت می باشد .
بعکس برای کشت انواع تابستانه در زمین‌های رسی و شنی و نمدار بهترین محصول بدست می آید .
روش کاشت و ازدیاد تربچه و ترب : تکثیر تربچه ، وسیله بذر می باشد.
بذر تربچه ، قرمز رنگ ، کروی شکل و نسبتا ریز است .
قوه نامیه بذر تربچه ( قدرت سبز شدن بذر ) در حدود ۵ سال است .
به این معنی که بذر تهیه شده از تربچه برای کاشت بعدی حد اکثر تا ۵ سال قابل استفاده می باشد . ولی بهترین محصول از بذرهای جوان که حد اکثر ۳ ساله باشند بدست می آید .
بذر تربچه ۴ تا ۷ روز بعد از کاشت سبز می شود .
بذر مورد نیاز برای ۱۰۰ متر مربع زمین از انواع تربچه نقلی یا ریز ۲۵۰ تا ۳۰۰ گرم و برای انواع درشت ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم می باشد .
معمولا تربچه نقلی را به صورت نوبر می کارند . به این منظور از آبانماه به بعد تربچه را در زیر نایلون ، یا شاسی ، یا گلخانه کاشته ، در زمستان برداشت می نمایند .
تربچه را در هوای آزاد و فضای باز می توان بجز در طول زمستان در همه فصول کاشت .
کشت تربچه ، به دو طریق خطی ( ردیف کاری ) ، دستپاش ( کرتی ) انجام می شود .
زمان کاشت تربچه ، در فضای باز بنا به سردی هوا از اول اسفند ماه تا اول آبانماه توصیه می شود و می توان پیاپی آن را کاشت و برداشت نمود .
میزان مصرف بذر در زمان کاشت بستگی مستقیم به دقت و توجه فردی دارد که بذر را می کارد .
اگر به صورت فشرده کاشته شود ، مقدار بذر مورد نیاز بیشتر و اگر تُنُک و کم پُشت کاشته شود ، میزان بذر مورد مصرف کم خواهد بود .
( تذکر : آنچه در مورد نحوه کشت و مراقبت تربچه بیان شد شامل ترب، نیز می شود . فقط فاصله بین بوته‌های ترب ، بیشتر از تربچه خواهد بود همچنین مقدار بذر مصرفی ترب ، کمتر از تربچه ، بوده و مدت زمان سبز شدن ترب طولانی تر از تربچه خواهد بود .)
روش خطی ( ردیفکاری ) : در روش خطی ، بهتر است به ترتیبی بذرها را در شیارها قرار داد که فاصله بذرها از یکدیگر ۱ تا ۲ سانتیمتر ، فاصله شیارها از هم ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر باشند . سپس خاک اطراف شیارها را بروی بذرها بخوابانند .
روش کرتی ( دستپاش ) : در روش کرتی ، بایستی دقت شود بذرها بطور یکنواخت در زمین پخش شوند .به این منظور می توان مقدار بذر مورد نیاز برای کاشت را با ۲ تا۳ برابر خاک نرم و یا ماسه مخلوط نموده ، توامآ در زمین پاشید سپس با ماله چوبی یا شن کش روی آنها را پوشانید تا بذرها زیر خاک رفته و در معرض تابش مستقیم آفتاب و هوای آزاد قرار نگیرند همچنین در دسترس پرندگان نباشند .
کود دادن : تربچه از لحاظ احتیاج به مواد غذایی و کود خیلی قانع است به نحوی که در زمینی با حد اقل مواد غذایی می توان دو نوبت متوالی در سال تربچه را کاشت . لکن برای برداشت محصول خوب و مرغوب تقویت زمین ضرورت دارد .
تذکر : چون تربچه معمولا پس از ۱۸ تا ۲۵ روز از تاریخ کاشت بذر ، قابل برداشت خواهد بود ، توصیه می شود که بذر آن را با سایر سبزیها بکارند تا زمین بخاطر کشت تربچه معطل نماند .
به این منظور می توان تربچه را با سبزیهایی مانند : هویج درر یک زمان و یک محل کاشت زیرا در حالی که تربچه برداشت می شود ، هویج شروع به رشد میکند و از زمین حد اکثر استفاده خواهد شد .
بذر گیری : برای آن که شخصا بتوان بذر خوب تهیه نمود و بذر مورد نیاز سال بعد را تامین کرد . از آخرین محصول پاییزه تربچه‌های سالمتر و خوش فرم تر را جدا کرده ، جمع آوری می نمایند و در زیر خاک خشک کنار هم به صورت ردیف می خوابانند . در طول زمستان آنها را به همین شکل نگهداری نموده در اسفند تا فروردین ماه بتدریج آنها را از زیر خاک خشک خارج کرده ، به فواصل ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر از یکدیگر می کارند . پس از مدتی شاخه گل آنها از خاک خارج شده گل می دهد . در تیرماه و مرداد ماه بذرآنها می رسد . پس از رسیدن بذرها ، شاخه‌های حامل بذرها را که در غلاف ( غلاف بذرها را در داخل خود نگهداری می کند ) قرار دارد قطع نموده و دسته می کنند و در محل خشکی که هواگیر باشد خشک می کنند . پس از آنکه غلاف‌ها خشک شدند آنها را با ملایمت و به آهستگی به زمین می زنند ( می کوبند ) تا بذرها از داخل غلاف‌ها خارج شوند .آنگاه بذرها را از خاشاک جدا ساخته و در قوطی ، جعبه و یا پاکت در محل مناسبی نگهداری می کنند
در مورد تربچه‌های زمستانه بایستی از بذر تربچه‌های پائیزه بذر تهیه نمود.(مهندس منوچهر کارگر+پرورش و تولید گل های اپارتمانی وفضای باز)

راهنمای کاشت ۶ نوع سبزیجات در خانه و آپارتمان

جام جم سرا:

۱) پیازچه
پیازچه ، گیاهیست دائمی . ولی در خانه و مزرعه به عنوان گیاه یک ساله یا دوساله کاشته می شود . محل اصلی و بومی این گیاه کاملا روشن نیست ولی عده‌ای معتقد هستند که از سیبری ، یا اروپای شرقی به نقاط دیگر جهان منتقل شده است .
برگهای این گیاه باریک و به ارتفاع ۲۵ تا ۳۵ سانتیمتر می رسد .
رنگ برگ پیازچه ، سبز تیره است و در سال دوم گل می دهد .
گل پیازچه ، از نوک ساقه میانی که تا ۱۰۰ سانتیمتر ارتفاع پیدا می کند و به شکل لوله‌ای می باشد به صورت چتری و به رنگ‌های سفید مایل به سبز ارغوانی و بنفش خارج می شود .
پیازچه، انواع مختلفی دارد که ۳ نوع معروف و مشخص آن عبارتند از:
۱ – پیازچه معمولی که رنگ آن مایل به قرمز می باشد .
۲ – پیازچه سفید پیش رس .
۳ – پیازچه دائمی برگ پهن .

روش کاشت :
بذر این گیاه را با توجه به آب و هوای محل ، از اوایل اسفند ماه تا اواخر خرداد ماه می کارند .
به این منظور بایستی ابتداء زمین را کاملا آماده ساخت و با کود کافی تقویت نمود .
پس از آن که بذر را در زمین پاشیدند روی آنها را با کمی خاک برگ پوسیده و یا خاک نرم می پوشانند .
این گیاه به دو صورت خطی و دستپاش کاشته می شود .
در طریقه دستپاش ، وجین کردن و بیرون آوردن علف‌های هرز مشکل خواهد بود . در این روش بایستی با خارج ساختن تعداد زیادی از پیازچه‌های سبز شده کشت را تُنُک ( خلوت ) نمود به همین دلیل مقادیر زیادی از محصول تلف می گردد .
در طریقه کاشت خطی ( ردیفکاری ) وجین کردن زمین آسان می گردد و خارج ساختن علف‌های هرز به سادگی صورت می پذیرد . همچنین برای خرد کردن سِلِه زمین ( سله شکنی ) و نرم کردن خاک مشکلی پیش نخواهد آمد. در طریقه خطی ، بایستی سعی شود که فاصله خطوط از یکدیگر ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر باشد و بذرها به فاصله ۵ سانتیمتر از یکدیگر روی خطوط قرار گیرد .
بوته‌های دوساله پیازچه که به گل می نشینند ، پس از آن که گل‌ها کامل شدند ، بذرها در داخل غلافی سبز رنگ در نوک ساقه میانی بوجود می آیند این ساقه‌ها را پس از رسیدن و قبل از آن که خشک شوند قطع نموده در محل سایه و خشک که هواگیر باشد خشک می کنند .
سپس آنها را تکان داده بذرها را جدا می سازند و از خاک و خاشاک جدا نموده در ظرف مناسبی مانند کیسه و یا قوطی نگهداری می کنند .

۲) مَرزِه
مرزه گیاهیست یک ساله ، محل اصلی و اولیه این سبزی را قسمت‌های جنوبی کشور فرانسه می دانند .
روی ساقه‌های مرزه شاخه‌های زیادی می روید و بوته آن به ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر می رسد .
برگ‌های آن باریک وکشیده بوده و بسیار خوشبو و معطر می باشند .
این گیاه برای معطر ساختن غذاها و به صورت خام مصرف می شود .
گل‌های این گیاه ریز و صورتی رنگ می باشند .

روش کاشت :
این گیاه را می توان از اواسط فروردین ماه تا اواخر اردیبهشت ماه با توجه به وضع هوا کاشت .
مرزه در خاک‌های سبک و شنی ماسه‌ای بهتر عمل می آید .
در زمان برداشت شاخه‌های جوان و کوچک را برای مصرف قطع میکنند و مجددا شاخه‌های جدید رشد کرده و قابل برداشت می گردند .
مرزه را بصورت کرتی و دستپاش می کارند .

۳) نعناع
نعناع ، گیاهیست دائمی که به صورت خودرو ، می روید و به هیچ عنوان وسیله بذر کشت نمی شود .
نعناع با ریشه دوانیدن خود بخود زیاد می گردد .
برگ این گیاه سبز تیره و کنگره کنگره و بسیار معطر می باشد .
مصرف آن به دو صورت خشک شده و تازه بوده و تازه آن همراه خوراکی‌ها ، مصرف می شود .
برای معطر ساختن شیرینی و تُرشی بکار می رود و خشک شده آن را برای معطر ساختن دوغ و ماست و خیار نیز مصرف می کنند .
انواع مختلفی از این گیاه وجود دارد . در ایران ۱ تا ۲ قسم آن بیشتر کاشته نمی شود .

روش کاشت :

ریشه نعناع را به قطعات چند سانتیمتری تقسیم نموده و در نقاط مختلف به خصوص در کنار باغچه می کارند .
این ریشه‌ها ، پس از سبز شدن بسرعت ریشه دوانیده و ساقه‌های جدید را بوجود می آورند .
نعناع را بهر طریقی که بکارند نتیجه نهایی به صورت نامنظم و کَرتی خواهد بود ، چون ریشه‌ها به اطراف می دوند و ساقه می دهند .

۴) ترخون
ترخون، گیاهیست دائمی که محل اصلی و اولیه آن را در سیبری ، اروپای شرقی و آسیای شمالی می دانند .
از ریشه این گیاه ، هرساله ساقه‌های زیادی می روید که گاهی بلندی آنها به ۷۰ تا ۸۰ سانتیمتر می رسد .
برگ این گیاه باریک و بلند و به رنگ سبز تیره بوده و مزه آن تُند و بسیار معطر میباشد .
ترخون را به عنوان سبزی خام مصرف می کنند و برای معطر ساختن خیارشور و سالاد و غیره استفاده می کنند .

روش کاشت :

ترخون را بوسیله ریشه تکثیر می کنند .
به این ترتیب که اوایل بهار ریشه‌ها را از زمین خارج ساخته و قطعه قطعه می کنند . هر قطعه را در نقطه‌ای جداگانه به صورت خطی و یا متفرق می کارند .معمولا چون ریشه گسترش پیدا می کند ، فاصله بین ریشه‌ها را در زمان کاشت بین ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر در نظر می گیرند .
پس از کاشت ریشه‌ها آبیاری زمین ضرورت دارد .
برداشت این گیاه با توجه به وضع هوا و درجه حرارت از یک ماه بعد از کاشت صورت می گیرد . در نقاط معتدل و گرم محصول طرخون زودتر از سایر سبزیها به دست می آید و به عنوان سبزی نوبر مصرف می شود .
معمولا ریشه‌های این گیاه که در یک محل کاشته شده باشد پس از ۳ سال محصول کمتری خواهد داد . لذا بایستی مجددآ نسبت به خارج ساختن ریشه‌ها و دوباره کاری آنها اقدام شود .
در موقع کاشت بایستی سعی شود که ریشه‌های کهنه و پوسیده را جدا کرده از زمین خارج ساخت و ریشه‌های جوان را انتخاب نموده و کاشت .
آبیاری این گیاه به فاصله هر ۵ روز ضرورت دارد .

۵) ریحان
ریحان ، گیاهیست یک ساله که محل اصلی و اولیه آن هندوستان میباشد .
برگهای ریحان ، به رنگ سبز یا بنفش و بسیار معطر و تُند است .
برگ این گیاه به صورت خام با غذاها مصرف می شود .
آب و هوا و خاک : این گیاه در بیشتر نقاط ایران کاشته می شود و معمولا بذر آن را از نیمه فروردین ماه تا اواخر خرداد ماه با توجه به آب و هوای مناطق می کارند .
ریحان ، احتیاج فراوان به آب دارد . در صورتی که با کمبود آب روبرو شود از بین خواهد رفت .
این گیاه درصورتی که در زمینی که مواد غذائی کافی داشته باشد کاشته شود ، محصول خوبی خواهد داد .

روش کاشت :

ریحان را به دو صورت دستپاش در زمین‌های کَرت بندی شده می کارند و چون در زمان برداشت با ساقه به بازار ارائه می گردد ، لذا آن را با ساقه از بوته جدا می کنند ، یا آنکه با ریشه از خاک خارج ساخته ، ریشه‌ها را قطع نموده به بازار ارائه می دهند .
مراقبت اساسی درکشت ریحان، حفظ رطوبت وآبیاری بموقع زمین میباشد .
برای تهیه بذر ریحان ساقه‌های بوته گیاه را نمی چینند تا به گل بنشیند و پس از آن که گل‌ها رسیدند و دانه بسته شد و بوته‌ها کاملا شادابی خود را از دست دادند به آرامی ساقه‌های گل دار را قطع کرده و در محل سایه و خشک روی پارچه و یا نایلون می خوابانند .
زمانی که ساقه‌ها کاملا خشک شدند آنها را تکان داده و بذرها را از خاک و خَس و خاشاک جدا می نمایند و در ظرف مناسبی نگهداری می کنند.

۶) شاهی
شاهی ، گیاهیست یک ساله که وسیله بذر تولید و تکثیر می شود .
شاهی را اغلب به صورت خام مصرف می کنند .
محل اصلی و اولیه این گیاه دقیقا مشخص نشده لکن مسلم است که از نواحی سرد معتدل و مرطوب مانند ، اروپا به سایر نقاط جهان انتقال یافته است.
این گیاه در نواحی و مناطق گرم ، قبل از آن که برگ‌ها نمو کامل بنمایند به گل نشسته و تولید بذر می کند .
به همین دلیل بایستی بذر آن را خیلی زود و در اوایل بهار کاشت .
البته بنا به شرایط آب و هوا در هر محل این زمان تغییر می کند .
شاهی احتیاج به آب و رطوبت زیاد دارد و باید هر ۳ تا ۴ روز یک مرتبه آبیاری شود و در زمین‌های مرطوب و نمدار کاشته شود .

روش کاشت :

این گیاه را به صورت دستپاش ( کَرتی ) می کارند و برداشت محصول آن به صورت برش شاخ و برگ انجام می گیرد .
همانطور که قبلا اشاره شد این گیاه در مناطق گرم خیلی زود تولید بذر می کند و در مناطق سرد زمانیکه درجه حرارت هوا بالا برود و در واقع در اواسط تابستان بذرگیری امکان پذیر می گردد .
بذر شاهی خیلی ریز و قرمز رنگ است و درهر گرم ۴۰۰ تا ۵۰۰ دانه بذر دیده می شود .
برای کاشت ۱۰۰ متر مربع زمین حدود ۵۰ تا ۱۰۰ گرم بذر کافی خواهد بود .

۷) تربچه
تربچه گیاهیست از لحاظ مصرف یکساله ، از لحاظ تهیه بذر دوساله ، این گیاه از ترب کوهی وحشی که اصلاح و تربیت شده بدست آمده است .
محققین گیاه شناسی محل اولیه و اصلی آن را کشورهای مصر و یا چین می دانند .
این گیاه دارای انواع و اقسام فراوانی بوده برگ‌های آن بیضی شکل و کشیده هستند و اطراف برگ دارای بریدگی و شکاف بوده و زبر(خشن) میباشد .
برگ‌ها مستقیم از ریشه خارج می شوند . قسمت اصلی و خوراکی تربچه برجستگی انتهایی برگ‌ها است که به رنگ‌های مختلف ، سفید ، قرمز ، و دورنگ دیده می شود .
تربچه ، یکی از سبزیهای اشتها آور است که در اکثر خانواده‌ها آن را مصرف می کنند . برگ آن نیز خوراکی می باشد .
عده زیادی از مردم تربچه را در منزل می کارند و در سر سفره اغلب خانواده‌ها دیده میشود .
اصولا این گیاه را به دو نوع تقسیم می کنند و کلیه انواع این گیاه را در این دو دسته قرار می دهند .
۱ – تربچه نقلی یا تربچه چهار فصل : این قسم تربچه خیلی زود سبز شده و محصول آن در مدت زمان کوتاهی بدست می آید .
تربچه به شکل و رنگ‌های : گرد قرمز ، گرد ارغوانی / گرد سفید ، گرد بنفش ، گرد قرمز نوک سفید ، تربچه نیمه بلند قرمز ، نیمه بلند قرمز نوک سفید ، نیمه بلند ارغوانی ، نیمه بلند سفید ، تربچه بلند قرمز ، تربچه بلند سفید و بلند بنفش وجود دارد .
۲ – ترب یا تربچه درشت : برای بدست آوردن محصول ترب ، مدت زمان بیشتری لازم است .
بوته‌های ترب ، بزرگتر از تربچه می باشد .
لذا بایستی فاصله بوته‌ها از یکدیگر بیشتر باشد تا فضای لازم برای رشد گیاه وجود داشته باشد .
ترب ، به دو رنگ ، سفید و سیاه وجود دارد که به نامهای : ترب سفید و ترب سیاه نامیده می شوند .
آب و هوا و خاک : تربچه در هر آب و هوا و خاکی می روید ، لکن در هوای گرم زود خَشَبی ( خشک و چوبی ) و پوک شده از مرغوبیت آن کاسته میشود . از نظر خاک ، زمان کشت را باید در نظر داشت ، باین معنی که برای کشت بهاره ، زمین شنی و سست بهتر از زمین رسی و شنی سخت می باشد .
بعکس برای کشت انواع تابستانه در زمین‌های رسی و شنی و نمدار بهترین محصول بدست می آید .
روش کاشت و ازدیاد تربچه و ترب : تکثیر تربچه ، وسیله بذر می باشد.
بذر تربچه ، قرمز رنگ ، کروی شکل و نسبتا ریز است .
قوه نامیه بذر تربچه ( قدرت سبز شدن بذر ) در حدود ۵ سال است .
به این معنی که بذر تهیه شده از تربچه برای کاشت بعدی حد اکثر تا ۵ سال قابل استفاده می باشد . ولی بهترین محصول از بذرهای جوان که حد اکثر ۳ ساله باشند بدست می آید .
بذر تربچه ۴ تا ۷ روز بعد از کاشت سبز می شود .
بذر مورد نیاز برای ۱۰۰ متر مربع زمین از انواع تربچه نقلی یا ریز ۲۵۰ تا ۳۰۰ گرم و برای انواع درشت ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم می باشد .
معمولا تربچه نقلی را به صورت نوبر می کارند . به این منظور از آبانماه به بعد تربچه را در زیر نایلون ، یا شاسی ، یا گلخانه کاشته ، در زمستان برداشت می نمایند .
تربچه را در هوای آزاد و فضای باز می توان بجز در طول زمستان در همه فصول کاشت .
کشت تربچه ، به دو طریق خطی ( ردیف کاری ) ، دستپاش ( کرتی ) انجام می شود .
زمان کاشت تربچه ، در فضای باز بنا به سردی هوا از اول اسفند ماه تا اول آبانماه توصیه می شود و می توان پیاپی آن را کاشت و برداشت نمود .
میزان مصرف بذر در زمان کاشت بستگی مستقیم به دقت و توجه فردی دارد که بذر را می کارد .
اگر به صورت فشرده کاشته شود ، مقدار بذر مورد نیاز بیشتر و اگر تُنُک و کم پُشت کاشته شود ، میزان بذر مورد مصرف کم خواهد بود .
( تذکر : آنچه در مورد نحوه کشت و مراقبت تربچه بیان شد شامل ترب، نیز می شود . فقط فاصله بین بوته‌های ترب ، بیشتر از تربچه خواهد بود همچنین مقدار بذر مصرفی ترب ، کمتر از تربچه ، بوده و مدت زمان سبز شدن ترب طولانی تر از تربچه خواهد بود .)
روش خطی ( ردیفکاری ) : در روش خطی ، بهتر است به ترتیبی بذرها را در شیارها قرار داد که فاصله بذرها از یکدیگر ۱ تا ۲ سانتیمتر ، فاصله شیارها از هم ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر باشند . سپس خاک اطراف شیارها را بروی بذرها بخوابانند .
روش کرتی ( دستپاش ) : در روش کرتی ، بایستی دقت شود بذرها بطور یکنواخت در زمین پخش شوند .به این منظور می توان مقدار بذر مورد نیاز برای کاشت را با ۲ تا۳ برابر خاک نرم و یا ماسه مخلوط نموده ، توامآ در زمین پاشید سپس با ماله چوبی یا شن کش روی آنها را پوشانید تا بذرها زیر خاک رفته و در معرض تابش مستقیم آفتاب و هوای آزاد قرار نگیرند همچنین در دسترس پرندگان نباشند .
کود دادن : تربچه از لحاظ احتیاج به مواد غذایی و کود خیلی قانع است به نحوی که در زمینی با حد اقل مواد غذایی می توان دو نوبت متوالی در سال تربچه را کاشت . لکن برای برداشت محصول خوب و مرغوب تقویت زمین ضرورت دارد .
تذکر : چون تربچه معمولا پس از ۱۸ تا ۲۵ روز از تاریخ کاشت بذر ، قابل برداشت خواهد بود ، توصیه می شود که بذر آن را با سایر سبزیها بکارند تا زمین بخاطر کشت تربچه معطل نماند .
به این منظور می توان تربچه را با سبزیهایی مانند : هویج درر یک زمان و یک محل کاشت زیرا در حالی که تربچه برداشت می شود ، هویج شروع به رشد میکند و از زمین حد اکثر استفاده خواهد شد .
بذر گیری : برای آن که شخصا بتوان بذر خوب تهیه نمود و بذر مورد نیاز سال بعد را تامین کرد . از آخرین محصول پاییزه تربچه‌های سالمتر و خوش فرم تر را جدا کرده ، جمع آوری می نمایند و در زیر خاک خشک کنار هم به صورت ردیف می خوابانند . در طول زمستان آنها را به همین شکل نگهداری نموده در اسفند تا فروردین ماه بتدریج آنها را از زیر خاک خشک خارج کرده ، به فواصل ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر از یکدیگر می کارند . پس از مدتی شاخه گل آنها از خاک خارج شده گل می دهد . در تیرماه و مرداد ماه بذرآنها می رسد . پس از رسیدن بذرها ، شاخه‌های حامل بذرها را که در غلاف ( غلاف بذرها را در داخل خود نگهداری می کند ) قرار دارد قطع نموده و دسته می کنند و در محل خشکی که هواگیر باشد خشک می کنند . پس از آنکه غلاف‌ها خشک شدند آنها را با ملایمت و به آهستگی به زمین می زنند ( می کوبند ) تا بذرها از داخل غلاف‌ها خارج شوند .آنگاه بذرها را از خاشاک جدا ساخته و در قوطی ، جعبه و یا پاکت در محل مناسبی نگهداری می کنند
در مورد تربچه‌های زمستانه بایستی از بذر تربچه‌های پائیزه بذر تهیه نمود.(مهندس منوچهر کارگر+پرورش و تولید گل های اپارتمانی وفضای باز)