بامداد – قصد داریم امروز محلی ناب و بکر از مناطق گردشگری زیبا ی کشورمان را برای تفریحات تابستانی به شما معرفی نماییم. محلی زیبا که زادگاه پروانه هاست.
در ۳۵ کیلومتری شمال شرق شهر زنجان، روستایی زیبا به نام روستای شیلاندر با معماری پلکانی و خانه هایی ساخته شده از خشت و گل و مردمی سرشار از زندگی وجود دارد. این روستا به سبب وجود پروانه های بسیار به زادگاه پروانه ها معروف است.
مسیر رسیدن به سرزمین پروانه ها جاده ای خاکی است. ۱۶ کیلومتر که از شهر به سمت شرق حرکت میکنید به بالای کوهی می رسید که قله آن در محاصره ابرهاست. ۲ کیلومتر دیگر باید مسیر را ادامه دهید. جاده کم کم پیچ در پیچ می شود و در مسیر رسیدن به مقصد مملو از چشمه های زیبا و پروانه های رنگارنگ.
یک طرف جاده پر است از درختان توت، فندق، آلو وگردو که منزلگاه پروانه هاست و در طرف دیگر روستای زیبای شیلاندر واقع شده است.
مردم روستای شیلاندر که حالا شهر نشین شده اند تنها سه ماه تابستان را برای بهره مند شدن از هوای پاک و خنکای سایه درختان در تابستان به این منطقه نقل مکان می کنند تا از هوای پاک، اکسیژن خالص و زیبایی فوق العاده طبیعت بهره مند گردند ساکنین این روستا می گویند ما فقط سه ماه سال را در این مکان می گذرانیم حال آنکه اینجا منزلگاه دائمی پروانه ها در تمامی سال است.
در واقع این محل برای انسان ها تفرجگاهی در منزلگاه پروانگان است که به سبب حضور درختان توت و فندق در این محل گرد هم جمع شده اند.
وقتی متوجه می شوید که این طبیعت زیبا همان زادگاه پروانگان است که در میان درختان به دویدن و جست و خیز بپردازید و به سبب تحرکتان پروانگان خفته در زیر برگ گل ها و درختان را به پرواز وادارید.
آب اهالی این منطقه از چشمه های فراوان آن تامین می گردد و مردم روستا آب چشمه را لوله کشی نموده و در حوضچه ای جمع آوری می کنند که میتوان از خنکای آن هر دم بهره مند شد.
کمی آنطرف تر از روستا نیز آبشاری به ارتفاع ۹ متر وجود دارد که زیبایی این منطقه را دو چندان می نماید.
هوای روستای شیلاندر اکسژن خالص است، هوایی پاک و فوق العاده که باعث می شود ریه های آلوده از دود و دم ماشین ها را برای مدتی هرچنر کوتاه تازگی و شادابی بخشید و از آلودگی هوا رهانید.
سوغاتی این روستای زیبا توت، آلو، گردو و فندق است به همراه ریه هایی مملو از هوای پاک.
منبع : گردشگرها
تا به حال با قایق سواری به روستایی در دامنه کوه رفته اید؟ اگر نرفتید و نمی دانستید چنین روستایی وجود دارد که قایق سواری تنها راه ورود به آن است حال بدانید این روستا وجود دارد روستایی که شما بارها و بارها از کنار آن رد شده اید ولی اطلاعی از وجود آن نداشتید. کمتر کسی است که جاده زیبا و سرسبز چالوس را ندیده باشد. جاده ای پرپیچ و خم با دلبری های وصف انگیزش که هر مسافری را برای رفتن به شمال ترغیب به انتخابش می کند. این روستا نیز در دل کوه های این جاده قرار دارد. که برای رسیدن به آن حتما باید سوار برقایق شد چون راه دیگری ندارد. نام این روستا واریان است.
این روستا که یکی از قطب های گردشگری استان البرز است این روزها سکنه زیادی ندارد پیش از ساخت سد کرج ۵۰ خانوار در آن زندگی میکردند، بعد از پی ریزی سد کرج نیز ساکنان این روستا با قایق به شهر رفت و آمد میکردند. تا اینکه مجبور شدند اغلبشان جا به جا شوند البته اکنون نیز به این روستا رفت و آمد می کنند. می گویند فرزندان اهالی واریان به دلیل زندگی در جوار دریاچه به شنا، اسکی و قایق رانی آشنا هستند و به همین دلیل تعدادی از آنها به درجه قهرمانی ملی در این سه رشته ورزشی رسیده اند.
ورودی واریان تقریبا در ۲۵ کیلومتری جاده چالوس است با تابلوی کوچکی که خواندنش نیاز به دقت دارد و روی آن نوشته: روستای واریان، مسیر اختصاصی اهالی روستای واریان، ورود افراد متفرقه ممنوع. بعد از جاده ای کوتاه باشیب نسبتا تند، نگهبانی از طرف سازمان آب حضور دارد که رفت و آمدها را کنترل می کند (حدود هفتاد درصد زمین های روستا جزو دارایی های سازمان آب است)، پشت سرش پارکینگ کوچکی که مخصوص سکنه واریان است به چشم می خورد.
رفت و آمد قایق به غیر از اینکه از ساعت ۷.۵ صبح تا ۱۳ و از ۱۵ تا ۲۳شب است قاعده و قانون خاصی ندارد و انتظار رسیدن قایق حتی به ۲ساعته هم می انجامد. در طول فصل تابستان به علت تردد زیاد تعداد قایق ها به ۱۰ عدد هم رسیده و در تمام سال هر شب یک قایقران موظف است در روستا بماند تا اگر مسئله ای برای اهالی روستا پیشامد آنها را به جاده برساند.
محصول این روستا غلات و میوه و لبنیات و عسل است. شغل اهالی نیز زراعت و گله داری و کرباس بافی و گیوه سازی است دارای دبستان است.
پاکیزگی هوای واریان غیر قابل وصف است. زیرا ورود هرگونه ماشین و موتور به آن ممنوع است.
پس از رفتن به روستا و گشت زنی در آن علاوه بردیدن مناظر بکر و بدیع طبیعی، متوجه مسائل کم نظیری می شوید از قبیل: نبودن مغازه سوپر مارکت، مشترک بودن حیاط خانه ها به دلیل نداشتن در و دیوار برای حیاط ها، وجود مسجد جامع با سرویس بهداشتی و …
اگر می خواهید به این روستا بروید باید بدانید که رفتن به آن آداب خاصی دارد این گونه نیست که بتوانید مانند دیگر جاذبههای گردشگری استان به راحتی از آن بازدید داشته باشید. برای سفر به این روستا یا باید مهمان یکی از اهالی باشید یا آنجا خانه داشته باشید و یا با هماهنگی پیشین اجازه ورود به روستا را گرفته باشید.
اگر هریک از شما شرایط حضور در این روستا را دارید،حتما سری به آن بزنید و این شانس خود را از دست ندهید.
واریان زادگاه مهران رجبی
روستای واریان زادگاه مهران رجبی بازیگر معروف سینما وتلویزیون نیز است .پدر مهران رجبی علاوه بر کشاورزی و باغداری، چوپانی هم می کرد، برای همین طعم میوه و شیر و پنیر و گوشت تازه و سالم آن روزگار هنوز زیر دندانش است.
واریان تا کلاس پنجم ابتدایی بیشتر نداشت، برای همین خانواده مهران تصمیم گرفتند برای ادامه تحصیل فرزندانشان به طور موقت راهی کرج شوند، به همین دلیل یک خانه کوچک در کرج اجاره کردند، اما پایگاه اصلی آن ها همچنان روستا بود و همه تعطیلات از آخر هفته گرفته تا ایام تابستان و عید، دسته جمعی به روستا برمی گشتند. این روند تا پس از فارغ التحصیلی او از دانشگاه نیز ادامه داشت.
فقط پس از ازدواجش بود که به طور دائم در کرج مستقر شد. اما ورودش به دنیای بازیگری نتوانست بین او و روستایش جدایی بیندازد، برای همین همچنان به مانند گذشته از هر فرصتی برای فرار از شلوغی شهر استفاده کرده و به این روستا پناه می برد.
رجبی بارها گفته زندگی در روستا و طبیعت زیبایش آن چنان لذتی دارد که نمی توان از آن گذشت، اما از آنجا که زندگی در شهر راحت تر است، خیلی ها این راحتی را به زیبایی همراه با سختی روستا ترجیح می دهند. ولی او معتقد است یک روز برای همیشه به روستا بازخواهد گشت تا زندگی توام با آرامش آنجا را با تمام وجود دوباره تجربه کند.
قایق عروس به جای ماشین عروس
رجبی در باره خاطراتش از عروسی اش می گوید :مادر عروسی هایمان رسم خاصی داریم. به این شکل که وقتی قرار است عروس به خانه بخت برود، او را سوار قایق کرده و به وسط هل می دهند. خانواده داماد هم با قایقی دیگر به استقبال عروس رفته و او را تحویل می گیرند و به این سمت آب می آورند تا به خانه بخت برود. دیگر اعضای خانواده و مهمانان هم کنار سد و دور آب قدم می زنند و گروه موسیقی محلی را همراهی می کنند و به پایکوبی می پردازند.
متاسفانه این تپه علی رغم قدمت تاریخی و ارزش فوق العاده آثار باستانی به دست آمده از آن، هنوز ثبت ملی نشده است. با وجود این، نحوه تدفین اجسادی که در گورستان های مکشوفه آن یافت شده، اطلاعات گران قیمتی راجع به اعتقادات اقوام کهن در اختیار ما قرار می دهد.
موقعیت روستا وقلعه کریم خان
روستای پیروز (پری) در جاده اراک-ملایر و در فاصله 27 کیلومتری جنوب شرقی ملایر، از توابع بخش زند دهستان کمازان این شهرستان قرار دارد.ارتفاع تپه پری 15 متر است و در 200 متری جاده آسفالته اراک-ملایر واقع شده است.
قلعه باستانی و تاریخی «پری» (بلنده) در مرکز روستا واقع شده است. بنای اولیه آن به قرن چهارم پیش از میلاد نسبت داده میشود. بر فراز خرابههای این قلعه، قلعة منسوب به کریمخان زند قرار دارد که محل تجمع و سازماندهی لشکریانش بوده است. البته به غیر از قلعه بلنده ، 5 قلعه دیگر هم در این روستا وجود دارد.
قلعه باستانی و تاریخی «پری» (بلنده) در مرکز روستا واقع شده است
وجه تسمیه
«پری» به معنای گرداگرد و پیرامون و همچنین نام دختر کریم خان زند بوده است.
کاوش های انجام شده و کشفیات
در کاوش هایی که برای اولین بار توسط مهندس حکیمی در سال 1349 در این محل به عمل آمد، قدمت این قلعه را مربوط به دور های زندیه، ساسانی و مادها دانسته اند و قبوری متعلق به هزاره اول میلادی نیز در آن کشف شده است.اما با کاوش های مجدد در سال 1384 به سرپرستی جواد باباپیری قدمت قلعه و روستا را به دوره قبل از عصر مفرغ و آهن دانسته اند. به طور کلی در تپه پری 150 قبر شناسایی و مورد مطالعه قرار گرفته است. اکثر سنگ قبرها از جنس سنگ آذرین و مستطیل شکل هستند. بر روی قبور زنان سلسله زندیه معمولا نقش مُهر و تسبیح، شانه دوطرفه، آئینه و جانماز حکّاکی شده و بر روی قبور مردان نیز تصویر مُهر و تسبیح، قلیان، خنجر، تفنگ برنو و گاهی نیزاسب دیده می شود. بالای قبر خانها و بزرگان ایل نیز یک سنگ ایستاده قرار گرفته است. روی این سنگ معمولا صحنههای آوردن قلیان و چای برای خان یا بزرگ ایل به تصویر کشیده شده است.
قبر مادر کریم خان نیز در بررسی های باستان شناسان در همین تپه یافت شده است. سنگ قبر مادر کریم خان پس از کشف توسط اهالی روستا به حمام انتقال داده شده و با توجه به حساسیتی که اهالی به کریم خان داشتند ، محافظت از آن را خود به عهده گرفته و معمولا سنگ قبر را به هرکسی نشان نمی دادند.
در مورد قبور قدیمی تر طرز قرار گرفتن اسکلت ها درون قبور بر روی بازوی راست یا چپ است که بسته به موقعیت خورشید در آسمان متفاوت بوده است و سعی شده است صورت مردگان رو به خورشید قرار بگیرد. زانوها نیز خم و دست ها روی سینه قرار گرفته است.ظروف و تزئیناتی از قبیل گردنبند، انگشتر و دست بند که در زمان حیات مورد استفاده متوفی بوده را نیزهمراه وی دفن کرده اند.
بنای اولیه قلعه باستانی و تاریخی «پری» به قرن چهارم پیش از میلاد نسبت داده میشود
سیستم آبرسانی قلعه زندیه نیز شباهت بسیار زیادی با حمام فین کاشان دارد. در این سیستم لوله های سفالی مارپیچ از رودخانه به سمت قلعه کشیده شده اند ، تا بتوانند آب را با فشار به داخل قلعه مذکور برسانند. کشف دو قطعه لوله سفالی (تن پوشه) با حدود 45 سانتی متر طول و 15 سانتی متر قطر که اطراف آن با ساروج و نخاله های خشت پخته پوشانده شده است ، باستان شناسان را متوجه سیستم آبرسانی تپه پری کرد که مقصد آبرسانی آن قلعه زندیه بوده است.
در اطراف و داخل رودخانه تعداد شش تپة باستانی وجود دارد که در آنها سفالینه و سکههای قدیمی پیدا شده است. قدمت این تپهها به دوران ماد میرسد.خرابههای حمام قدیمی و امامزاده دو خواهران از دیگر آثار این روستاست.
حمام پری معروف یه حمام کریمخانی ، از جمله بناهای دوره زندیه است که توسط کریم خان زند در این روستا بنا شده است. تمام مصالح مصرف شده در این حمام با ملات ساده کار شده است. این حمام زیر زمین احداث شده است و سطح آن هم کف با سطح زمین است روشنایی های این حمام دارای 5 نور گیر قدیمی است . بازسازی این حمام قدیمی در 130 سال قبل انجام شده و سنگ قدیمی آن در میراث فرهگی شهرستان ملایر نگهداری می شود.
طبیعت روستای «پری»
باغهای انبوه، سواحل رودخانه خروشان، قناتهای قدیمی، طبیعت جذاب و گیاهان دارویی و آثار تاریخی ارزشمند ،فضای گردشگری مناسبی برای گردشگران فراهم آورده است.منطقۀ حفاظت شدۀ «لشکردر» نیز با وسعتی معادل 1600 هکتار زیستگاه حیات وحش این روستاست.
سیستم آبرسانی قلعه زندیه نیز شباهت بسیار زیادی با حمام فین کاشان دارد.
سوغات و غذاهای محلی
انواع قالی و گلیم مهمترین صنایع دستی و کشمش، شیره انگور، گردو و بادام سوغات این روستا است.ترخینه، کاچی، آش جو با سیرابی، آش رشته ترش، آش خیار و اشکنه نیز غذاهای رایج روستای پری هستند.
خبرگزاری آریا - کمپانی اپل به تازگی در بیانیه ای تایید کرده که قصد دارد نخستین فروشگاه خود را در کشور کره جنوبی و واقع در زادگاه سامسونگ، یعنی سئول تاسیس کند و از همین حالا آگهی استخدام نیرو در این کشور را نیز به چاپ رسانده است.
نشریه محلی Yonhab در گزارش تازه خود نوشته است که امر ساخت و ساز در منطقه جنوبی سئول دنبال می شود و این استور در ماه نوامبر آتی، افتتاح خواهد شد. در حال حاضر مشتریان اپل در کره جنوبی، تنها از طریق وب سایت رسمی اپل یا خرده فروشی های فیزیکی قادر به تهیه آیفون و سایر محصولات کمپانی هستند.
ضمناً کمپانی مورد اشاره در بیانیه خود از افتتاح نخستین استور خود در کره، یعنی یکی از مراکز اقتصادی جهان و یکی از پیشرویان در امر ارتباطات و تکنولوژی ابراز خوشحالی کرده است.
در نهایت بنابر گزارش های دیگر، اپل در نظر داشته تا استورش را در مناطق دیگری، همچون گانگنام و گاروسو-گیل نیز تاسیس کند. ناگفته نماند که منطقه دوم، خیابانی سه لاینی است که پیرامون آن با کافه ها، رستوران ها و کتاب فروشی ها پوشیده شده و یکی از محبوب ترین مناطق کره جنوبی به شمار می رود. اما در نهایت ساکنین کوپرتینو، به منطقه ای غیر از پایتخت این کشور رضایت ندادند.
خبرگزاری آریا - کمپانی اپل به تازگی در بیانیه ای تایید کرده که قصد دارد نخستین فروشگاه خود را در کشور کره جنوبی و واقع در زادگاه سامسونگ، یعنی سئول تاسیس کند و از همین حالا آگهی استخدام نیرو در این کشور را نیز به چاپ رسانده است.
نشریه محلی Yonhab در گزارش تازه خود نوشته است که امر ساخت و ساز در منطقه جنوبی سئول دنبال می شود و این استور در ماه نوامبر آتی، افتتاح خواهد شد. در حال حاضر مشتریان اپل در کره جنوبی، تنها از طریق وب سایت رسمی اپل یا خرده فروشی های فیزیکی قادر به تهیه آیفون و سایر محصولات کمپانی هستند.
ضمناً کمپانی مورد اشاره در بیانیه خود از افتتاح نخستین استور خود در کره، یعنی یکی از مراکز اقتصادی جهان و یکی از پیشرویان در امر ارتباطات و تکنولوژی ابراز خوشحالی کرده است.
در نهایت بنابر گزارش های دیگر، اپل در نظر داشته تا استورش را در مناطق دیگری، همچون گانگنام و گاروسو-گیل نیز تاسیس کند. ناگفته نماند که منطقه دوم، خیابانی سه لاینی است که پیرامون آن با کافه ها، رستوران ها و کتاب فروشی ها پوشیده شده و یکی از محبوب ترین مناطق کره جنوبی به شمار می رود. اما در نهایت ساکنین کوپرتینو، به منطقه ای غیر از پایتخت این کشور رضایت ندادند.
بامداد – قصد داریم امروز محلی ناب و بکر از مناطق گردشگری زیبا ی کشورمان را برای تفریحات تابستانی به شما معرفی نماییم. محلی زیبا که زادگاه پروانه هاست.
در ۳۵ کیلومتری شمال شرق شهر زنجان، روستایی زیبا به نام روستای شیلاندر با معماری پلکانی و خانه هایی ساخته شده از خشت و گل و مردمی سرشار از زندگی وجود دارد. این روستا به سبب وجود پروانه های بسیار به زادگاه پروانه ها معروف است.
مسیر رسیدن به سرزمین پروانه ها جاده ای خاکی است. ۱۶ کیلومتر که از شهر به سمت شرق حرکت میکنید به بالای کوهی می رسید که قله آن در محاصره ابرهاست. ۲ کیلومتر دیگر باید مسیر را ادامه دهید. جاده کم کم پیچ در پیچ می شود و در مسیر رسیدن به مقصد مملو از چشمه های زیبا و پروانه های رنگارنگ.
یک طرف جاده پر است از درختان توت، فندق، آلو وگردو که منزلگاه پروانه هاست و در طرف دیگر روستای زیبای شیلاندر واقع شده است.
مردم روستای شیلاندر که حالا شهر نشین شده اند تنها سه ماه تابستان را برای بهره مند شدن از هوای پاک و خنکای سایه درختان در تابستان به این منطقه نقل مکان می کنند تا از هوای پاک، اکسیژن خالص و زیبایی فوق العاده طبیعت بهره مند گردند ساکنین این روستا می گویند ما فقط سه ماه سال را در این مکان می گذرانیم حال آنکه اینجا منزلگاه دائمی پروانه ها در تمامی سال است.
در واقع این محل برای انسان ها تفرجگاهی در منزلگاه پروانگان است که به سبب حضور درختان توت و فندق در این محل گرد هم جمع شده اند.
وقتی متوجه می شوید که این طبیعت زیبا همان زادگاه پروانگان است که در میان درختان به دویدن و جست و خیز بپردازید و به سبب تحرکتان پروانگان خفته در زیر برگ گل ها و درختان را به پرواز وادارید.
آب اهالی این منطقه از چشمه های فراوان آن تامین می گردد و مردم روستا آب چشمه را لوله کشی نموده و در حوضچه ای جمع آوری می کنند که میتوان از خنکای آن هر دم بهره مند شد.
کمی آنطرف تر از روستا نیز آبشاری به ارتفاع ۹ متر وجود دارد که زیبایی این منطقه را دو چندان می نماید.
هوای روستای شیلاندر اکسژن خالص است، هوایی پاک و فوق العاده که باعث می شود ریه های آلوده از دود و دم ماشین ها را برای مدتی هرچنر کوتاه تازگی و شادابی بخشید و از آلودگی هوا رهانید.
سوغاتی این روستای زیبا توت، آلو، گردو و فندق است به همراه ریه هایی مملو از هوای پاک.
منبع : گردشگرها
کپورچال، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان بابل در استان مازندران ایران است. این روستا در دهستان فیضیه قرار دارد.
هیچ وقت هیچ یک از اهالی روستای «کپورچال» بابل فکرش را هم نمی کردند که روزی نام روستایشان این همه بر سر زبان ها بیفتد و مشهور شود. اما این اتفاق به بهای از دست دادن بازیکن ارزشمند و کاپیتان با اخلاق پرسپولیس تهران افتاد. به گزارش جماران به نقل از ایرنا، روستای کپورچال روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان بابل در استان مازندران است. روستایی که بازیکن بزرگی را تحویل فوتبال کشور داد و چه زود او را بازستاند.
شاید باورش سخت باشد اما هادی نوروزی در قبرستان روستای کپورچال هم در همسایگی زمین فوتبال خاکی روستا منزل خواهد گزید و خانه ابدی اش با زمین فوتبال روستا چند متر فاصله دارد. شاید فوتبال را از همین زمین شروع کرده باشد.
متاسفانه این تپه علی رغم قدمت تاریخی و ارزش فوق العاده آثار باستانی به دست آمده از آن، هنوز ثبت ملی نشده است. با وجود این، نحوه تدفین اجسادی که در گورستان های مکشوفه آن یافت شده، اطلاعات گران قیمتی راجع به اعتقادات اقوام کهن در اختیار ما قرار می دهد.
موقعیت روستا وقلعه کریم خان
روستای پیروز (پری) در جاده اراک-ملایر و در فاصله 27 کیلومتری جنوب شرقی ملایر، از توابع بخش زند دهستان کمازان این شهرستان قرار دارد.ارتفاع تپه پری 15 متر است و در 200 متری جاده آسفالته اراک-ملایر واقع شده است.
قلعه باستانی و تاریخی «پری» (بلنده) در مرکز روستا واقع شده است. بنای اولیه آن به قرن چهارم پیش از میلاد نسبت داده میشود. بر فراز خرابههای این قلعه، قلعة منسوب به کریمخان زند قرار دارد که محل تجمع و سازماندهی لشکریانش بوده است. البته به غیر از قلعه بلنده ، 5 قلعه دیگر هم در این روستا وجود دارد.
قلعه باستانی و تاریخی «پری» (بلنده) در مرکز روستا واقع شده است
وجه تسمیه
«پری» به معنای گرداگرد و پیرامون و همچنین نام دختر کریم خان زند بوده است.
کاوش های انجام شده و کشفیات
در کاوش هایی که برای اولین بار توسط مهندس حکیمی در سال 1349 در این محل به عمل آمد، قدمت این قلعه را مربوط به دور های زندیه، ساسانی و مادها دانسته اند و قبوری متعلق به هزاره اول میلادی نیز در آن کشف شده است.اما با کاوش های مجدد در سال 1384 به سرپرستی جواد باباپیری قدمت قلعه و روستا را به دوره قبل از عصر مفرغ و آهن دانسته اند. به طور کلی در تپه پری 150 قبر شناسایی و مورد مطالعه قرار گرفته است. اکثر سنگ قبرها از جنس سنگ آذرین و مستطیل شکل هستند. بر روی قبور زنان سلسله زندیه معمولا نقش مُهر و تسبیح، شانه دوطرفه، آئینه و جانماز حکّاکی شده و بر روی قبور مردان نیز تصویر مُهر و تسبیح، قلیان، خنجر، تفنگ برنو و گاهی نیزاسب دیده می شود. بالای قبر خانها و بزرگان ایل نیز یک سنگ ایستاده قرار گرفته است. روی این سنگ معمولا صحنههای آوردن قلیان و چای برای خان یا بزرگ ایل به تصویر کشیده شده است.
قبر مادر کریم خان نیز در بررسی های باستان شناسان در همین تپه یافت شده است. سنگ قبر مادر کریم خان پس از کشف توسط اهالی روستا به حمام انتقال داده شده و با توجه به حساسیتی که اهالی به کریم خان داشتند ، محافظت از آن را خود به عهده گرفته و معمولا سنگ قبر را به هرکسی نشان نمی دادند.
در مورد قبور قدیمی تر طرز قرار گرفتن اسکلت ها درون قبور بر روی بازوی راست یا چپ است که بسته به موقعیت خورشید در آسمان متفاوت بوده است و سعی شده است صورت مردگان رو به خورشید قرار بگیرد. زانوها نیز خم و دست ها روی سینه قرار گرفته است.ظروف و تزئیناتی از قبیل گردنبند، انگشتر و دست بند که در زمان حیات مورد استفاده متوفی بوده را نیزهمراه وی دفن کرده اند.
بنای اولیه قلعه باستانی و تاریخی «پری» به قرن چهارم پیش از میلاد نسبت داده میشود
سیستم آبرسانی قلعه زندیه نیز شباهت بسیار زیادی با حمام فین کاشان دارد. در این سیستم لوله های سفالی مارپیچ از رودخانه به سمت قلعه کشیده شده اند ، تا بتوانند آب را با فشار به داخل قلعه مذکور برسانند. کشف دو قطعه لوله سفالی (تن پوشه) با حدود 45 سانتی متر طول و 15 سانتی متر قطر که اطراف آن با ساروج و نخاله های خشت پخته پوشانده شده است ، باستان شناسان را متوجه سیستم آبرسانی تپه پری کرد که مقصد آبرسانی آن قلعه زندیه بوده است.
در اطراف و داخل رودخانه تعداد شش تپة باستانی وجود دارد که در آنها سفالینه و سکههای قدیمی پیدا شده است. قدمت این تپهها به دوران ماد میرسد.خرابههای حمام قدیمی و امامزاده دو خواهران از دیگر آثار این روستاست.
حمام پری معروف یه حمام کریمخانی ، از جمله بناهای دوره زندیه است که توسط کریم خان زند در این روستا بنا شده است. تمام مصالح مصرف شده در این حمام با ملات ساده کار شده است. این حمام زیر زمین احداث شده است و سطح آن هم کف با سطح زمین است روشنایی های این حمام دارای 5 نور گیر قدیمی است . بازسازی این حمام قدیمی در 130 سال قبل انجام شده و سنگ قدیمی آن در میراث فرهگی شهرستان ملایر نگهداری می شود.
طبیعت روستای «پری»
باغهای انبوه، سواحل رودخانه خروشان، قناتهای قدیمی، طبیعت جذاب و گیاهان دارویی و آثار تاریخی ارزشمند ،فضای گردشگری مناسبی برای گردشگران فراهم آورده است.منطقۀ حفاظت شدۀ «لشکردر» نیز با وسعتی معادل 1600 هکتار زیستگاه حیات وحش این روستاست.
سیستم آبرسانی قلعه زندیه نیز شباهت بسیار زیادی با حمام فین کاشان دارد.
سوغات و غذاهای محلی
انواع قالی و گلیم مهمترین صنایع دستی و کشمش، شیره انگور، گردو و بادام سوغات این روستا است.ترخینه، کاچی، آش جو با سیرابی، آش رشته ترش، آش خیار و اشکنه نیز غذاهای رایج روستای پری هستند.