فضاپیمای سرنشیندار شنژو 11 چین به همراه دو فضانورد پس از یک ماه با موفقیت در داخل مغولستان بر زمین نشسته و طولانیترین ماموریت سرنشیندار تا به امروز این کشور را تکمیل کرد.
به گزارش ایسنا به نقل از آسوشیتدپرس، جینگ هایپن، فرمانده ماموریت شنژو 11 به همراه مهندس چن دونگ روز گذشته ساعت 5:59 صبح به وقت گرینویچ به زمین نشستند.
این فضانوردان پس از اعزام در روز 17 اکتبر بر روی یک موشک لانگ مارچ2F و انتقال به آزمایشگاه مدارگرد تیانگونگ 2 (به معنی قصر بهشت)، به مدت یک ماه در مدار حضور داشته و آزمایشات و تجربیات علمی متعددی را انجام دادند.
مقامات چینی، موفقیت این ماموریت را نقطه عطفی در برنامه فضایی این کشور برای پشتیبانی از اقامتهای طولانیمدت فضانوردان در فضا خواندهاند.
این ماموریت در تیانگونگ 2 به محققان چینی اجازه داد تا فناوریهای کلیدی لازم را برای آمادهسازی و ارسال ماژول ایستگاهی بزرگتر به فضا آزمایش کنند. این ایستگاه فضایی جدید در نهایت قرار است بین سالهای 2018 تا 2022 ساخته شود.
هایپن و دونگ به مدت 30 روز در کابین تجربی ماژول آزمایشگاهی تیانگونگ 2 حضور داشتند و آزمایشات علمی گوناگون را در آن انجام دادند. این فضانوردان شش روز در هفته و روزانه هشت ساعت بر روی تحقیقات گوناگون در زمینه فیزیولوژی انسان و رشد گیاهان و نمایشهای فنی مختلف از جمله ملاقات با فضاپیما و عملیات الحاق با ایستگاه کار میکردند.
آنها همچنین ماهواره کوچکی موسوم به BanXing 2 را که توسط آکادمی فناوری پرواز فضایی شانگهای به وزن 40 کیلوگرم ساخته شده بود، در فضا مستقر کردند. وظیفه این ماهواره، ثبت تصاویر وضوح بالا از آزمایشگاه تیانگونگ 2 با دوربین 25 مگاپیکسلی بود.
دور بعدی انتخاب فضانورد در سال 2017 آغاز خواهد شد و فضانوردان از بین خلبانهای نیروی هوایی، مهندسان فضا و کارکنان فنی در حوزههای مرتبط با هوافضا انتخاب خواهند شد.
برنامه پرواز فضایی سرنشیندار چین به داهه 1990 باز میگردد که در نخستین فضاپیمای بدون سرنشین شنژو در نوامبر 1999 به فضا ارسال شد. ماموریت شنو 5 که در اکتبر 2003 پرتاب شده بود، نخستین پرواز فضایی سرنشیندار چین بود که یانگ لیوی را به عنوان نخستین فضانورد چینی حاضر در فضا به مدت 21 ساعت در مدار حمل کرد. آخرین فضاپیمای سرنشیندار چین یعنی شنژو 10 در ژوئن 2013 از خاک این کشور به فضا ارسال شده بود.
فضاپیمای سرنشیندار شنژو 11 دارای جرم حدود 8.1 تن بوده و از یک ماژول مداری، یک ماژول بازگشت و یک ماژول مهندسی تشکیل شده است. این فضاپیما با اینکه در چین ساخته شده، اما از کپسول فضایی سایوز روسیه الهام گرفته است.
آزمایشگاه فضایی تیانگونگ 2 نیز یک ماژول 10.4 متری به قطر 3.35 متر است و با برخورداری از جرم 8.5 تنی، میتواند تا دو فضانورد را برای 30 روز در خود اسکان دهد.
هشدار دوباره هاوکینگ؛
دانش > دانش - همشهری آنلاین:
استفان هاوکینگ فیزیکدان مشهور بریتانیایی به بشر هشدار دادهاست که تنها هزار سال دیگر برای زندگی روی زمین فرصت دارد، و تنها عاملی که میتواند موجب بقای بشر شود ایجاد سکونتگاههای جدید در دیگر نقاط از سامانه خورشیدی است.
براساس گزارش ایندیپندنت، هاوکینگ در سخنرانی در دانشگاه کمبریج گفت ما به خاطر آینده بشریت باید به فعالیتهای فضایی خود ادامه دهیم زیرا فکر نکنم بدون رها کردن این سیاره آسیبدیده، تا بیش از هزار سال دیگر بشر دوام بیاورد.
به نظر میآید سرنوشت بشریت به تازگی هاوکینگ را به شدت نگران کردهاست، زیرا سخنان اخیر وی در برنامهای تلویزیونی به نام مکانهای مورد علاقه هاوکینگ نیز درباره خطرهای ارتباط با بیگانگان فضایی و هوش فرازمینی هشدار داد. وی در این فیلم میگوید بیشتر از هر زمان دیگری اطمینان دارد که انسان در جهان تنها نیست ، اما درصورتی که بیگانگان بشر را بیابند، آن را به چشم موجودی ضعیف و نابودشدنی، مانند یک باکتری خواهند دشد.
هاوکینگ با اشاره به اینکه انسانیک اشتباه را بارها و بارها تکرار میکند، حتی در شرایطی که به تاریخ خود افتخار کرده و باید براساس تجربیات گذشتهاش عملکرد بهتری از خود نشان دهد. هاوکینگ میگوید سلاحهای خودکار قدرتمند میتوانند عواقب جبرانناپذیری برای بشریت داشتهباشند.
وی تخمین زدهاست که سکونتگاههای خودگران و خودکفای انسانها در مریخ، ایدهای است که تا 100 سال دیگر عملی نخواهد شد،از این رو بشر در این مدت زمان باید احتیاط را در پیش بگیرد.
هاوکینگ سال گذشته نام خود را به ائتلافی متشکل از 20 هزار محقق و متخصص افزود، ادتلافی که خواسته آن متوقفسازی تولید هرنوع سلاح خودکار با قابلیت شلیک به سوی هدفهای تعیین شده بدون دخالت انسان است.
حقایقی را از ذات انسان و جایگاهش به عنوان گونه مسلط زمین افشا میکند
فرض کنید فضا از فانتزی فرا رفته و نه تنها میمون سانانی با هوش انسانی که تمام گونهها با چنین شعوری در دنیا عرض اندام کنند. چه میشود اگر یک روز صبح تمام حیوانات از خواب بیدار شوند و خود را موجوداتی هوشمند و آگاه بیابند؟ آیا یک گونه خاص، مانند انسانهای امروز بر دیگر گونهها غلبه میکند و همه را به زنجیر میکشد؟ یا شاهد گفتوگوی آنها خواهیم بود؟ کلیت این تفکر، دور از ذهن و عجیب مینماید، اما پرداختن به آن، حقایقی را از ذات انسان و جایگاهش به عنوان گونه مسلط زمین افشا میکند که به نوبه خود جالب است. در ادامه با بررسی دیدگاه صاحب نظران به بررسی این موقعیت احتمالی میپردازیم.
دوران هرج و مرج
متاسفانه فرضیه مطرح شده درباره چنین شرایطی خوشایند نیست. اینه کیوتیل، بومشناس دانشگاه بریستول میگوید: در یک کلام، هرج و مرج خواهد شد! نباید تصور کنیم هوش و ذکاوت همیشه خوب است! رابین دانبار، روانشناس فرگشتی دانشگاه آکسفورد نیز این موضوع را تایید میکند و میگوید: همدیگر را قلع و قمع خواهیم کرد. انسانها حتی در برخورد با یکدیگر به کنجکاوی و رفتار صلحآمیز معروف نیستند.
انسانها حتی در برخورد با یکدیگر به کنجکاوی و رفتار صلح آمیز معروف نیستند
جوزپ کال، روانشناس مقایسهای در دانشگاه سنت اندروز تصدیق میکند: با نیمنگاهی به سابقه بشریت، دیدی بسیار منفی به احتمال همزیستی گونهها دارم. شاید امروزه نسبت به گذشته بهتر باشیم، اما کمی در اوضاع دنیا دقیق شوید و ببینید آیا باز هم میتوانید مثبت فکر کنید؟ با توجه به سابقه پر و پیمان بشریت در نابودی گونههای دیگر و حتی همنوع خود، راحت میتوان چنین انگاشت که همتایان جانوری باهوش ما نیز مثل ما رفتار خواهند کرد. جنگ جهانی سوم در راه خواهد بود! کیوتیل میگوید: واکنش ما به غریبه ها و تهدیدها بسیار منفی و خشونت مآبانه است.
چه کسی پیروز خواهد بود؟
قطعا بسیاری از گونهها راحت از میدان به در خواهند شد. گیاهخواران باید بیشتر وقت خود را صرف گیاهخواری کنند تا انرژی لازم را برای حیات پیدا کنند. از این رو، زمانی که باید صرف ارتباطات، ابزارسازی، فرهنگسازی یا درگیری شود، بسیار محدود خواهد بود. گوشتخوارها برتری خواهند یافت. کوسهها، دلفینها و نهنگهای قاتل از قاعده خارجند؛ زیرا در دریا محصورند. البته بعید نیست موجودات دریایی درگیریهای قدرتی خود را داشته باشند. دیگر گونههایی که فقط در مناطق خاص، مانند مردابها، جنگلهای بارانی و بیابان قادر به زندگی هستند نیز نخواهند توانست به دنیا حکومت کنند.
بزرگترین خطر از جانب حیوانات شکارچی بزرگ انسان را تهدید خواهد کرد
با این حال، شکارچیان بزرگی مانند شیرها، ببرها، خرسها و حتی غیرشکارچیانی مانند فیلها و کرگدنها، وارد بازی قدرت خواهند شد. بزرگترین خطر از جانب آنها انسان را تهدید خواهد کرد. اگر انسانی را مقابل یکی از این موجودات قرار دهید، عاقبت کار به نفع انسان نخواهد بود، اما با توجه به پیشرفتهای فناوری و تعداد بسیار زیاد انسانها به نسبت حیوانات، هوش نویافته آنان فقط تا مدتی کمکشان خواهد کرد تا از چنگ انسان فرار کنند. دیری نمیپاید تا مثل خیلی گونههای دیگر پیش از این به دست بشر از بین بروند.
دوستان ابتدایی ما برمی گردند
پس از نابودی گوشتخواران، دشمن تازهای پا به عرصه خواهد گذاشت: نزدیک ترین فامیل های نخستی بشر! کیوتیل معتقد است گونه ما تا حد زیادی از نظر فناوری تا جای ممکن پیشرفت کرده و از آنجا که نخستی ها تا حد زیادی در فیزیولوژی با ما مشترکند، خواهند توانست از آن فناوریها استفاده کنند. شامپانزهها، اورانگوتانها، بونوبوها و گوریلها قادرند به کامپیوترهای ما دسترسی یابند و سلاحهایمان را استفاده کنند؛ آن هم در حالی که فیزیک بدنی قویتر و چالاکتری نسبت به ما دارند. اصلا هم بعید نیست که خیلی زود با الهام از فناوریهای بشری، به ساخت فناوریهای خاص خودشان دست بزنند.
البته توانایی آنها برای بهرهگیری از آنچه ما اندوختهایم، منوط به این است که از هر راهی، میانبری به علم ما پیدا کنند تا حاصل چندین عصر تسلط بر استفاده از فناوری، جنگاوری موثر، درک ما ـ دشمنشان ـ و بسیاری دیگر را در کمترین زمان ممکن کسب کنند. سوءاستفاده از این فناوریها شاید آنها را در جدال با ما پیش بیندازد، اما باز حتمیتر این است که پیش از غلبه آنان بر ما نسلشان را از بین ببریم. کال میگوید: اگر هر چه ما میدانیم را آنها نیز بدانند، بین نخستیها و بشر شاهد برابری خواهیم بود. در غیر این صورت، باز هم رقیبی قوی خواهند بود، اما به گونه برتر تبدیل نخواهند شد.
بشر سیطره خود را از نوک کوهستان تا توندراها گستراند
حاکم نهایی چه کسی است؟
اگر وقت برای دیگر گونهها کافی باشد، انطباق با محیط و شرایط، احتمالا به قویترین سلاح در تلاش برای فتح دنیا تبدیل خواهد شد. یکی از بزرگترین مهارتهای بشری که او را به گونه برتر زمین تبدیل کرده، همین است. شاید ما راه را از علف زارها آغاز کرده باشیم، اما خیلی زود راهی برای زندگی در محیط های بشدت متفاوت پیدا کردیم. بشر سیطره خود را از نوک کوهستان تا توندراها گستراند. در عین حال، شمار یک گونه و مهارت آن در مخفی ماندن و رندی نیز شرط به حساب میآید.
آن طور که از شواهد برمیآید، در نهایت حکام زمین، باکتریها و دیگر میکروبها خواهند بود. البته باکتریها سیستم عصبی ندارند و این تفکر که بتوانند روزی صاحب هوش بشوند، بسیار غیر قابل تصورتر از کسب خرد موجودات چند سلولی است. فرض کنید، چنین چیزی ممکن بود. با توجه به این که باکتریها در اندام خود ماها نیز زندگی میکنند، فکر بلایی که ممکن بود سرمان بیاید به تن آدم لرزه میاندازد.
دانبار میگوید: اگر یک موجود کوچک فاتح جهان شود، جای تعجب ندارد. حدس من این است که قربانی گونه حیاتی به مراتب سادهتر خواهیم شد؛ چیزی مثل باکتری و ویروس. کال میگوید: اگر روزی باکتریهای هوشمند جلوی انسان قد علم کنند، مخصوصا باکتریهای بدخیم، به دردسری بزرگ خواهند افتاد. مشکل ماجرا اینجاست که نمیتوانیم از شر همه آنها خلاص شویم، زیرا برای ادامه حیات ما لازم هستند.
وارثان سیاره خاکی ما
بعید است نابودی نسل بشر به نزاع ها خاتمه بدهد. دلیل خاصی نداریم تا تصور کنیم هر گونه جانور دیگری با سطح هوش انسان خردمند، پا را در حد گلیم خود نگه دارد و مانند انسان به دیگر گونهها و حتی همنوع خودش تعرض نکند، بنابراین حتی ممکن است نبردهای بین گونهای نیز اتفاق بیفتد. با تمام این تفاسیر، عاقبت کار همه بسیار تلخ خواهد بود. با سقوط گونهها، اکوسیستمها نیز سقوط خواهد کرد و فقط جان سختترین موجودات مثل باکتریها، سوسکها و شاید هم موشها وارث زمین خواهند شد. حتی بعد از آن هم بعید است یک دنیای آرام و بیدردسر پدید بیاید. کیوتیل میگوید: هر چند گونهای که بر زمین باقی بماند، به احتمال زیاد مثل ما زمین را به تباهی خواهد کشید. چیز خاصی نمیبینم که نشان بدهد گونههای دیگر از ما نوعدوستتر باشند. توازن طبیعتی که خواهیم دید، در اصل به خاطر توازن قدرت خواهد بود.
منبع: jamejamonline.ir – BBC
مدلها و نظریههای محتمل برای روند تشکیل کرهی زمین در این گزارش بررسی میشوند.
با اینکه گردش سیارات به دور ستارههای کهکشانها کاملا پذیرفته شده است، اما چگونگی تشکیل سیارات هنوز محل بحث و مجادله میان دانشمندان است. علیرغم تمام اطلاعاتی که در مورد منظومهی شمسی وجود دارد، دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که سیارههای آن چگونه به وجود آمدهاند. در حال حاضر، هیچ نظریهای نتوانسته است تمام پرسشهای مطرح شده در مورد تشکیل زمین را به طور کامل پاسخ دهد.
اولین و پذیرفتهشدهترین نظریه، برافزایش (به هم پیوستگی) هستهای، به خوبی تشکیل سیارات سنگی را توجیح میکند، اما در مورد نحوهی به وجود آمدن غولهای گازی دارای نقاط ابهامی است. دومین نظریه، ناپایداری دیسکی، تا حدودی میتواند تشکیل غولهای گازی را توضیح میدهد.
دانشمندان در حال مطالعهی سیاراتی هستند که در داخل یا خارج منظومهی شمسی قرار دارند، تا به این نحو، دقت و درستی هر یک از تئوریهای مطرح شده در مورد تشکیل سیارات را بررسی کنند.
در حدود ۴.۶ میلیارد سال پیش، منظومهی ما به شکل یک ابر متشکل از گاز و غبار، موسوم به سحابی خورشیدی بوده است. با چرخش این سحابی و فرو ریزش گرانشی مواد داخل آن، خورشید در مرکز ابر گازی شکل گرفت. با تشکیل خورشید، مواد باقیمانده در سحابی، رفته رفته بر روی هم انباشته شدند. ذرات کوچک تحت تاثیر نیروی گرانشی خورشید به یکدیگر چسبیدند، و ذرات بزرگتری را ایجاد کردند. بادهای خورشیدی، ذرات سبکتر، مانند هیدروژن و هلیوم را از مرکز سحابی دور کرد، و ذرات سنگین و سنگی در نزدیک خورشید باقی مانند که بعدا سیارات سنگی و خاکی از آنها تشکیل شد. اما از آنجایی که قدرت بادهای خورشیدی در فواصل دور کمتر میشود، این ذرات فرصت این را یافتند که با درآمیختن با یکدیگر غولهای گازی به وجود آورند. به این ترتیب، سیارکها، ستارههای دنبالهدار، سیارات و قمرهای آنها تشکیل شد.
در ابتدا، هستهی سنگی زمین در اثر برخورد و درهمآمیزش عناصر سنگین تشکیل شد. مواد چگالتر به سمت مرکز زمین فرو رفتند و مواد سبکتر پوستهی زمین را تشکیل دادند. احتمالا در همین دورهی زمانی، میدان مغناطیسی زمین شکل گرفته است. بر اثر گرانش، مولکولهای گازی در اطراف زمین به دام افتادهاند و اتمسفر زمین را به وجود آوردهاند.
در اوایل دورهی تکامل زمین، یک جرم آسمانی بزرگ با آن برخورد کرد که باعث شد تکههای بزرگی از زمین کنده شده و وارد فضای اطراف شوند، بر اثر گرانش زمین، قسمت اعظمی از این مواد به یکدیگر جوش خوردند و قمری را تشکیل دادند که به دور زمین در مدار خود شروع به گردش کرد.
حرکت مواد در زیر پوستهی زمین باعث ایجاد صفحات زمینساختی شد، یعنی حرکت تکههای بزرگ سنگی بر روی زمین باعث ساخت پوسته شد. سایش و برخورد این صفحات با یکدیگر، باعث ایجاد کوهستانها و آتشفشانهایی شدند که خود، گاز بیشتری را روانهی اتمسفر زمین کردند.
با اینکه تعداد سیارکها و ستارههای دنبالهدار امروزه بسیار کم است، اما در اوایل تشکیل منظومهی شمسی تعداد زیادی از آنها در فضای بینسیارهای حضور داشتند. در اثر برخورد همین اجرام یخی با زمین، آب وارد زمین شد. از آنجایی که زمین در مرحله گلدیلاک بوده است (یعنی حالتی که آب مایع نه میتواند منجمد شود و نه بخار)، در نتیجه آبی که از طریق اجرام سماوی وارد زمین شده بود به همان شکل مایع باقی مانده و آنطور که دانشمندان میگویند، در ادامه نقش مهمی را در تشکیل زندگی بر روی زمین ایفا کرده است.
آنگونه که به نظر میرسد و مطالعات سیارهای و مشاهدات نجومی هم آن را تایید میکنند، برافزایش هستهای، فرآیند اصلی تشکیل منظومهها بوده است. ستارههایی که فلز بیشتری در هستهی خود دارند، غولهای گازی بیشتری به دور آنها میگردند. این نکته را در نظر بگیرید که منظور از فلز (metal)، هر عنصر دیگری به جز هیدروژن و هلیوم است. آنطور که ناسا اعلام کرده، طبق نظریهی برافزایش هستهای، باید سیارات سنگی کوچک بیشتری در قیاس با شمار غولهای گازی در منظومهها وجود داشته باشد.
نظریهی برافزایش هستهای زمانی اعتبار بیشتری کسب کرد که در سال ۲۰۰۵ سیارهی عظیمی کشف شد که دارای هستهی بسیار بزرگی بوده و به دور ستارهای شبیه خورشید به اسم HD 149026 دور میزند. گرگ هنری ( Greg Henry)، اخترشناس از دانشگاه ایالتی تنسی در یک بیانیهی مطبوعاتی پس از این کشف گفت:
این کشف، تاییدی است بر نظریهی برافزایش هستهای و مدرکی مبنی بر اینکه سیارات این چنینی باید به وفور وجود داشته باشند.
در سال ۲۰۱۷، آژانس فضایی اروپا، سفینهای به نام CHEOPS به فضا پرتاب خواهد کرد که ماموریت آن مطالعه بر روی سیاراتی است که دارای اندازهی بزگتر از زمین تا اندازهی نپتون دارند. مطالعه بر روی این سیارات بسیار دور، ما را قادر خواهد کرد تا به درک بهتری از چگونگی تشکیل منظومهی شمسی برسیم. تیم پژوهشی که روی CHEOPS کار میکنند در این باره چنین گفتهاند:
در سناریوی برافزایش هستهای، قبل از این که سیاره قادر به به جذب و انباشته کردن گازهای فرار باشد، ابتدا جرم هستهی آن باید به مقدار مشخص برسد. اما میزان این جرم لازم برای شروع فرایند رشد سیاره، به فاکتورهای زیادی بستگی دارد که مهمترین آن نرخ رشد ذرات سیارهای است.
با مطالعه چگونگی انجام فرایند انباشتگی مواد، CHEOPS ما را قادر خواهد کرد تا آگاهی خود از چگونگی رشد جهان را بالا ببریم.
با اینکه مدل برافزایش هستهای به خوبی میتواند تشکیل سیارههای سنگی نزدیک خورشید را توضیح دهد، اما طبق این نظریه، غولهای گازی برای نگه داشتن حجم زیادی از گاز باید به سرعت رشد کنند. اما شبیهسازیهای انجام شده نتوانسته است این حالت را بازآفرینی کند. طبق مدلهای مختلفی که در مورد برافرایش هستهای توسعه داده شدهاند، فرآیند شکلگیری و رشد غولهای گازی چند میلیون سال طول میکشد. همزمان یک مشکل دیگر نیز وجود دارد، طبق مدل برافزایش هستهای این احتمال وجود دارد که سیارههای کوچک و جوان در همان مراحل اولیه، به طرف خورشید کشیده شده و با آن ادغام شوند.
اما طبق نظریهی نسبتا جدید ناپایداری دیسک، خوشههای غبار و گاز در اوایل تشکیل منظومهی شمسی به یکدیگر پیوند خورده بودند. به مرور زمان، این تودهها به یکدیگر فشرده شده و سیارات بزرگی را به وجود میآورند. در این حالت، سیارات سریعتر از مدل برافزایش به وجود میآیند، گاهی زمان تشکیل این سیارات در حد چند هزار سال است. از این رو آنها را قادر میکند که گازهای سبک و فرار را جذب خود کنند. با این مدل، احتمال سقوط سیارهها به خورشید نیز منتفی میشود، چون این اجرام، سریعتر در مدار خود به پایداری میرسند.
همانطور که ستارهشناس، پال ویلسون (Paul Wilson) میگوید، اگر ناپایداری دیسکی، فرآیند عمدهی تشکیل سیارات باشد، باید شاهد تشکیل سیارههای بزرگ و به تعداد زیاد باشیم. چهار سیارهی بزرگی که در فواصل بسیار دور به دور ستارهی HD 9799 در حال گردش هستند، مدرکی تجربی برای اثبات درستی این نظریه میباشد. از طرف دیگر، سیارهی Fomalhaut B که در مدار خود در طی ۲۰۰۰ سال به دوری ستارهی خودش در گردش است، میتواند مثالی از ناپایداری دیسکی باشد، اما در این مورد آخر، این احتمال نیز میرود که سیاره به خاطر برهمکنش با اجرام همسایه، وادار شده است تا در این مدار گردش کند.
بزرگترین چالش پیش روی مدل برافزایش هستهای، مسئلهی زمان است. غولهای گازی باید به سرعت تشکیل شوند، در غیر این صورت فرصت به دام انداختن عناصر سبک را از دست خواهند داد. اما گفتیم که شبیهسازیهای انجام شده، زمان تشکیل غولهای گازی را چند میلیون سال برآورد میکند. حالا تحقیقات جدید نشان میدهند که اگر اجرام ریز در اندازهی سنگریزه، در ترکیب با یکدیگر سیارات را به وجود آورده باشند، این تناقض حل میشود، چون در حالت اخیر، سیارهها سریعتر از مدل برافزایش هستهای شکل میگیرند. یکی از ستارهشناسان و محققان برجسته در حوزهی نجوم، آقای هارولد لویسون (Harold Levison) در مورد این مدل میگوید:
تاکنون دانستهایم که برافزایش سنگریزهای تنها مدلی است که تشکیل سیستمهای سیارهای بزرگ را با استفاده از ساختارهای سادهای که از سحابی خورشیدی تولید شدهاند، توضیح میدهد.
در سال ۲۰۱۲ دو محقق به نامهای میشل لام برکتز (Michiel Lambrechts) و آندرس یوهانسون (Andres Johansen) از دانشگاه لاند (Lund University) در سوئد، پیشنهاد دادند که تکههایی در اندازهی سنگریزه فاکتور اصلی در تشکیل سیاراههای بزرگ گازی بودهاند. لویسون در این ارتباط میگوید:
آنها گفتند که باقیماندهی فرایند تشکیل سیارات سنگی، که قبلا گمان میرفت اهمیتی نداشته باشند، در واقع میتواند بخشی از راه حل موضوع تشکیل سیارات باشد.
لویسون به همراه تیمش، بر پایهی همین تحقیق توانستند نحوهی تشکیل سیاراتی که به شکل امروزی میبینیم را با استفاده از سنگریزه مدل کنند. در حالی که شبیهسازیهای قبلی نشان میداد که اجرام آسمانی با اندازهی بزرگ یا متوسط، سنگ ریزهها را با نرخ تقریبا ثابتی به خود جذب میکردند، اما شبیهسازی لویسون پیشنهاد میکند که اشیا بزرگتر بیشتر شبیه قلدرها رفتار میکردند! یعنی سنگریزهها را با سرعتی بسیار بیشتر به دام میاندازند. یکی از محققانی که در این مطالعه مشارکت داشته، کاترین کرتک (Katherine Kretke) است. وی در این باره میگوید:
اجرام بزرگتر بیشتر از نمونههای کوچکتر تمایل دارند تا اجرام کوچک را متفرق کنند، پس نتیجه این میشود که اجرام کوچک از صفحهی سنگریزهها بیرون رانده میشوند. درست مثل اینکه اجرام بزرگتر زور بیشتری دارند و سنگریزههای بیشتری را به دام میاندازند، پس سریعتر رشد میکنند و هستهی سیارات بزرگ را میسازند.
دانشمندان سعی میکنند با ادامهی مطالعات خود بر روی سیارات داخل و خارج از منظومهی شمسی به شناخت بیشتری از فرآیند تشکیل زمین و همسایگان آن دست پیدا کنند.
شاید کمتر کسی را از علاقهمندان به دنیای فناوری بتوان پیدا کرد که از ماجرای گلکسی نوت ۷ و آتش گرفتن آن خبر نداشته باشد؛ امری که سبب شد تا کمپانی بزرگ کرهای، یکی از تلخترین دوران خودش را بهخاطر یکی از محبوبترین کالاهایش بگذراند و خسارتی میلیارد دلاری از این بابت متحمل شود.
۱- باتری
بیتردید بزرگترین و اصلیترین دلیل شکست برای سامسونگ گلکسی نوت ۷، باتری آن بود که سبب شد تا دستگاههای زیادی دچار مشکلاتی از قبیل داغی زیادی، خراب شدن و نهایتا انفجار شده و زنگ خطر را برای این کمپانی به صدا در بیاورد. تغییرات گسترده در بخش مدیریتی سامسونگ، همگی حاصل همین باتریهای چند گرمی بود که شاید تنها درصد کوچکی از آنها بهدرستی کار نکردند، اما همین میزان کافی بود تا نوت ۷ تبدیل به تراژیکترین تلفن همراه تاریخ شود.
۲- فروش بالا
شاید تعجب کنید که این عامل چگونه سبب زمین زدن نوت ۷ شد. اما واقعیت اینجاست که فروش چندین میلیون دستگاه گلکسی نوت ۷ تنها در عرض چند روز، بهواسطه محبوبیت و تبلیغات گسترده، باعث شد تا پس از وقوع مشکلات باتری، با توجه به تعداد زیادتر در بازار، این معضل بسیار پررنگتر دیده شود و از سوی دیگر، کار حل مشکل را برای سازنده دشوارتر کند. شاید اگر به جای ۲.۵ میلیون گوشی فروخته شده تنها ۲۵۰ هزار عدد نوت ۷ خریداری شده بود، کار به این جاهای باریک نمیکشید!
۳- نوشدارو پس از مرگ سهراب
سامسونگ زمانی تصمیم به فراخوان عمومی برای گوشیهایش گرفت که به اعتقاد بسیاری، دیگر دیر شده بود. بالای ۲ میلیون گوشی در دست کاربرانی در اقصی نقاط دنیا وجود داشت و بهطور حتم دادن اطلاعیه برای چنین حجم گستردهای، به این راحتیها امکان پذیر نیست. شاید برخی از کاربران متوجه آن نشوند، بعضی بهسادگی از کنارش بگذرند و عدهای هم به علت علاقه وافر به موبایلشان، حاضر به تعویضش نبوده و ریسک داشتنش را به جان بخرند. اگرچه، وقتی گوشی آنها دچار مشکل شود، بهطور حتم آن را در بوق و کرنا کرده و بر طبل آتش گرفتنش خواهند کوبید!
۴- جایگزین بد
با تمام مشکلاتی که وجود داشت، سامسونگ عزمش را برای جایگزینی هرچه سریعتر محصولات جزم کرد. کار تولید گوشیهای جدید با باتریهای تازه آغاز شده و دسته دسته از خریداران برای داشتن نوتهای جدید صف کشیدند. اما شاید تنها مدت کوتاهی لازم بود تا خبری از انفجار همین گلکسی نوتهای جدید بهگوش برسد. بیتردید درصد این انفجارها بسیار کمتر بوده و حتی میتوان آن را در قیاس با سایر تلفنهای همراه، نرمال طبیعی کرد. اما اینجا صحبت از نوت ۷ است، پس حتی یک انفجار ترقه به اندازه بمب اتم صدا خواهد کرد و همین جایگزینهای بد سبب شد تا سازنده، بهصورت رسمی بازنشسته شدن زود هنگام گلکسی نوت ۷ را اعلام کند.
۵- هجمه تبلیغاتی رقبا
بالاخره وقتی شما در تبلیغات خودتان، به سایرین طعنه میزنید، رقبای زیادی دارید و بارها و بارها به دادگاههای مختلف برای اثبات حق خودتان و یا دفاع در برابر شاکیتان میروید، پس بایستی انتظار داشته باشید که همین رقبا، چنین فرصتی را غنیمت شمرده و با انواع و اقسام روشها، انفجارهای گوشیها را بزرگتر کرده و بر فاجعهآمیز بودن آن تاکید کنند. شاید اگر بهجای سامسونگ، نام شرکت دیگری در پشت گلکسی نوت ۷ قرار میگرفت، تا این حد برای رقبایش حساسیت برانگیز نبوده و آن را به عنوان چاشنی انفجاری در بازی GTA استفاده نمیکردند!
۶- ایجاد ترس و محدودیت
برای نخستین بار، برخی شرکتهای هواپیمایی آمریکایی از مسافران خودشان خواستند که اگر گوشی گلکسی نوت ۷ دارند، آن را در طول پرواز خاموش نگاه داشته و پس از پایان مسافرت، تلفن همراهشان را روشن کنند. اما این اطلاعیهها خیلی سریع پخش شد و به اکثر ایرلاینهای جهان رسید. حتی پروازهای امارات و فلای دبی نیز تابلوهایی بدین منظور نصب کرده و همین امر سبب شد تا بسیاری نه تنها نسبت به این گوشی، بلکه در برابر کاربرانش نیز دچار ترس شوند و در مقابل آنها موضع بگیرند، درست مثل فردی که اسلحهای در دست داشته و سایرین دوست ندارند که به وی نزدیک شوند. البته پس از آنکه یکی از همین گوشیها در حالت خاموش نیز دچار دود گرفتگی شد و یک هواپیما را بهخاطرش تخلیه کردند، بسیاری از ایرلاینها ورود خاموش آن را نیز قدغن کردند تا نوت ۷ فرق چندانی با یک اسلحه گرم نداشته باشد!
۷- همزمانی با عرضه آیفون ۷
سامسونگ، گلکسی نوت ۷ خود را در مرداد ماه معرفی کرده و خیلی سریع وارد بازار نمود. دلیل اصلی این امر، عدم مواجهه با آیفونهای شرکت اپل بود تا کسانی که هنوز تصمیم خودشان را برای خرید گوشی جدید نگرفتهاند، با مشاهده نوتهای تازه پیش از عرضه آیفون، به سراغ محصول سامسونگ بروند. اما این فاجعه درست زمانی اتفاق افتاد که اپل از گوشیهای جدیدش رونمایی کرد. حال کسانی که بر سر دو راهی قرار داشتند، چاره را بر داشتن یک آیفون ۷ پلاس دیدند و حتی برخی از افراد که زودتر اقدام به خرید نوت ۷ کرده بودند، از این کار خود پشیمان شده و درصدی از آنها نیز به سراغ کمپانی سیب نشان رفتند. در واقع همزمانی عرضه آیفون ۷ با رسوایی نوت ۷ سبب شد تا مزه این ناکامی برای کرهایها، تلختر جلوه کند.
منبع : آی تی رسان
کافی است تا نگاهی به تالار های عروسی داشته باشید تا انبوه غذاهای دست نخورده را مشاهده کنید که دور ریخته می شوند. سفره را میچینیم؛ غذا قرمهسبزی است. برنج که هست؛ اما نان هم در کنارش میآوریم شاید کسی خواست نان و برنج و خورشت را با هم بخورد.
کنار غذا ژله هم داخل سفره هست. غذا ایرانی است و حضور دوغ هم که لازم؛ اما نوشابه هم باید باشد تا مبادا کسی هوس کند! ماست، ترشی و پیاز هم که اساس پهنکردن یک سفره است. حالا سالاد نبود هم نبود. چیزی کم نیست؟ نه نیست! زیاد هم هست؛ نهایتا باقی غذا رو دور میریزیم!
30 درصد از غذای مردم ایران اضافه است. شاید به نظر چیزی نیاید اما نباید آنرا به همین سادگیها نگاه کرد؛ نان و برنج اضافه بر سفره ایرانیها خودش عامل مهم ابتلا به لیستی از بیماریهاست؛ از دیابت گرفته تا کوتاهی قد!معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت در اظهارنظر جدیدی گفته مردم بیش از نیازشان غذا مصرف میکنند.
به گفته رضا ملکزاده همین است که بیماریهای مزمن و در راس آنها سکته قلبی و مغزی ناشی از رژیم بد غذایی هر روز بیشتر میشود. طبق آمارها بهدلیل تغذیه ناسالم در ایران، 67 درصد مردم چاق هستند یا اضافه وزن دارند؛ 30 تا 50 درصد از افراد بالای 20 سال و 60 درصد از افراد بالای 30 سال در ایران به افزایش وزن و چاقی دچارند.
همچنین 10 درصد مردم مبتلا به دیابت هستند و 25 درصدشان هم در دهسال آینده دیابت خواهند گرفت.جز این 50 درصد از جمعیت بالای 50 سال ایرانی نیز فشار خون دارند و 40 درصد هم چربی خون. از اینها گذشته 35 درصد از سرطانها بهدلیل چاقی و پرخوری اتفاق میافتند.بهطور کلی از مجموع 800 مرگ روزانه در ایران 300 مورد مستقیما به تعذیه نامناسب ریط دارد.
اما چرا ما ایرانیها باید 30 درصد غذای اضافه بخوریم و تغذیه تااین حد بر روی سلامتمان اثر داشته باشد؟چه میخوریم؟
بد نیست مروری بر عادتها تغذیهای امان داشته باشیم. ما ایرانیها بیشتر دوست داریم چهچیزهایی بخوریم؟بنابر آمارهای رسمی هر ایرانی در سال 42 لیتر نوشابه مصرف میکند. این یعنی ایرانیها نزدیک به 4 برابر میانگین جهانی که رقمی برابر با 10 لیتر است نوشابه میخورند.گفته میشود 2 میلیارد و 900 میلیون تومان هزینهای است که ایرانیها سالانه بر سر نوشابه میپردازند.
وضعیت مصرف نمک و شکر هم در ایران از موضوعاتی است که همیشه جای نگرانی داشته؛ سرانه مصرف شکر هر ایرانی 30 کیلوگرم و 6 برابر میانگین جهانی است.همچنین مصرف روزانه نمک در کشور تقریبا دوبرابر جهان است؛ اگر میزان استاندارد مصرف نمک در جهان 4 تا 5 گرم باشد هر ایرانی در روز بین 8 تا 10 گرم، و گاهی بیشتر، نمک مصرف میکند.
اما چقدر نان میخوریم؟ مسئولان میگویند 30 درصد از غذای مصرفی مردم را نان و برنج تشکیل داده. همین است که بنابر آماری ایران بالاترین رتبه را در مصرف سرانه نان در جهان به خود اختصاص میدهد؛ ایرانیان 6 برابر جهان نان میخورند.تنها همین چند مورد نشان میدهد که مصرف موادی که در جهان سعی بر کنترل آنها میشود در کشور ما در رتبه اول مصرف قرار دارد.
چه نمیخوریم؟
از آنچه که میخوریم برسیم به آنچه که نمیخوریم. نگاهی به این سوی ماجرا نگرانی ما را نسبت به سبک تغذیه در ایران بیشتر میکند.مصرفِ کم شیر یکی از مثالهای همیشگی پزشکان و مسئولان برای نشاندادن وضعیتِ بد تغذیه در کشور است.سرانه مصرف شیر در ایران 90 کیلوگرم است در حالیکه این رقم در اروپا حداقل 300 کیلوگرم برآورد میشود.
بهطورکلی مردم روزانه 139 گرم لبنیات مصرف میکنند اما باید هرفرد در روز دستکم 230 گرم لبنیات در برنامه غذاییاش بگنجاند.سبزیجات و میوه هم از دیگر مواد خوراکی است که درمیان مردم بسیار کمتر از حد متوسط مصرف میشود. اگر در ایران 30 کیلوگرم میوه و سبزی خورده شود در جهان این مقدار 120 کیلوگرم است؛ یعنی ایرانی یکچهارم استاندارد جهانی این مواد غذایی مهم را در سفره خود دارد.
اما تنها این دو مورد نیست. سرانه مصرف سالانه تخممرغ در ایران 8 تا 9 کیلوگرم است؛ چیزی نزدیک به یکسوم کشورهای پیشرفته.همچنین ایرانیها در سال تنها 7 کیلو ماهی میخورند درحالی که در جهان میانگین مصرف ماهی که بسیار مفید است در کمترین حالت به 18 کیلو میرسد.
رییس سازمان شیلات گفته در کشورهای توسعهیافته متوسط مصرف سرانه ماهی 28 کیلوگرم است و حتی در برخی کشورها به 70 کیلو هم میرسد.سویا نیز وضعیت مشابهی در ایران دارد؛ اگر در جهان هر فرد سالی 10 کیلو سویا به مصرف برساند این رقم در ایران یکبیستم است؛ یعنی برابر با نیم کیلو!
همه غذاهایی که ما ایرانیها دور میریزیم
همه ابعاد نگرانکننده تغذیهای در کشور اما همین نیست؛ ایرانیها علاوهبر آنکه 30 درصد غذای اضافهتر از نیاز بدنشان میخورند بخش زیادی از غذاها را هم دور میریزند.میزان دورریز غذا در ایران نقش بهسزایی در آمارهای جهانی پیدا کردهاست.بنابرآمارهای جهانی سرانه هدررفت روزانه غذا در ایران بهازای هر نفر 134 کیلوکالری است.
سازمان جهانی خواروبار و کشاورزی (فائو) در گزارشهایش گفته ایران جزو کشورهایی است که هرساله درصد بالایی از مواد غذایی تولیدیاش را هدر میدهد.گزارشهای غیررسمی نیز گفتهاند 35 درصد از محصولات کشاورزی تولیدی ایران دور ریخته میشود. این یعنی از 100 میلیون تُن محصول کشاورزی تولیدی در کشور 35 میلیون تُن در سال از بین میرود.
35 میلیون تُن محصول کشاورزی برابر با غذای 15 میلیون نفر است.همچنین ما در نان 30 درصد، در برنج 10 درصد و در خرما 25 درصد ضایعات داریم. درنتیجه به گزارش فائو سهم ایران از کل غذایی که هرسال در جهان به هدر میرود 2.7 درصد است.به جز خانهها، رستورانها و اغذیهفروشیها نیز مقدار زیادی نان و برنج در روز دور میریزند.
به گزارش پارس ناز رئیس پژوهشکده صنایع غذایی ایران با اشاره به کیفیت مواد غذایی تولیدشده در اینباره گفته: «یک اصل اساسی وجود دارد و آن اینکه محصول خوب با ماندگاری بالا، دورریز کمتری دارد».به گفته کارشناسان و بانک مرکزی نیز یکی از دلایل این هدر رفت مواد غذایی را کاهش قدرت خرید خانوارها میدانند؛ بهخصوص در مواد غذایی سالم.
شیر یکی از خوراکیهایی است که باتوجه به اینکه باید هر فرد روزی دستکم نیملیتر از آن بخورد قیمت بالایی دارد. در مقابل یک بطری نوشابه معمولی در ایران قیمتی کمتر از شیر دارد.
سفره مردم چگونه سالم میشود؟
به همین ترتیب است که به گفته علیاکبر سیاری معاون وزیر بهداشت 19 میلیون نفر از جمعیت کشور غذای ناسالم در سفرههایشان دارند.دولت اقداماتی نیز برای سامان دادان به وضعیت تغذیهای داشته است؛ مثلا بالابردن مالیات نوشابه بهجای شیر یا ابلاغیه به کارخانههای تولیدکننده مواد غذایی در راستای اینکه شکر و نمک کمتری در تولید استفاده کنند.
رییس سازمان غذا و دارو نیز گفته به کارخانهها گفته شده تا میزان مصرف روغنهایی با اسید چرب اشباع و ترانس را کم کنند.گهگاهی در تلویزیون نیز آگهیهایی تصویری منتشر میشود تا مردم اسراف نکنند.جز اینها پزشکان و مسئولان هرچندوقت یکبار نسبت به تغذیه ناسالم هشدار میدهند و از وفور انواع بیماریهای ناشی از تغذیه خبر میدهند.
اما به نظر کارشناسان این کافی نیست. مزدک دانشور انسانشناس پزشکی در اینرابطه میگوید هرچند مسئولین توصیه میکنند که مردم سبزی و میوه بخورند و از شکر و نمک و چربی پرهیز کنند اما از آنها نمیشنویم که به واردات شکر اعتراض کرده و از میزان بالای آن در مواد غذایی انتقاد کنند”.
دکتر علی شفیعی پژوهشگر و پزشک نیز نظارت دولت بر تغذیه را بسیار مهم میخواند. او نظارت، هشدار و آموزش دقیق در رسانه را از دلایلی میداند وضعیت سلامت را در کشورهای توسعهیافته بهبود دادهاست.برخی کارشناسان نیز نقش اقتصاد را در این میان پررنگ میدانند؛ آنها میگویند باید غذاهای سالم ارزانتر و غذاهای ناسالم گرانتر باشند تا مردم دسترسی بهتری به غذای سالم داشته باشند.
با وجود اینکه وزارت بهداشت شعارهای زیادی درباره بهبود تغذیه مردم ایران میدهد و هشدارها و کنترلهای غذایی را بیشتر کرده باید دید که آیا این اقدامات در سالهای آینده چه تاثیری خواهد گذاشت؛ چقدر از غذای سفره مردم سالم است؟ چقدر آن اضافی است و چقدر هم دور ریخته میشود؟
به نقل از اسپیس، مأموریت بزرگ دیگری از ناسا در راه است. این مأموریت با نام Mars ۲۰۲۰ چیزی جز یک مریخ نورد دیگر نیست. البته این روبات جدید از حیث فناوریهای به کار گرفته شده در آن تفاوتهای زیادی با مریخ نورد «کنجکاوی» دارد و دانشمندان ناسا امیدوارند از طریق آن به بهترین شیوه ممکن وجود حیات احتمالی در سیاره مرموز را مورد بررسی قرار دهند.
ترس دانشمندان دقیقا از همینجا آغاز می شود. آنها از آن بیم دارند که این روبات شش چرخ درحالی مهمان مریخ می شود که شاید ریزارگانیسمهایی را با خود به این سیاره ببرد. در این صورت کشف حیات احتمالی در مریخ کاملا زیر سؤال خواهد رفت زیرا مشخص نیست که آیا واقعا به این سیاره تعلق دارد یا اینکه مربوط به زمین است.
این مریخ نورد همچون کنجکاوی به فناوری پیشرفته ای مجهز است که به آن امکان آنالیز دقیق مواد شیمیایی مختلف را می دهد. از این طریق مریخ نورد Mars ۲۰۲۰ به راحتی می تواند نمونه برداریهای صورت گرفته از سطوح صخره ای مریخ را در همانجا مورد بررسی دقیق قرار دهد.
اما هنوز نگرانی ها درخصوص راه یافتن ریزارگانیسمها از زمین به مریخ و آلوده شدن این سیاره وجود دارد.
بامداد – محققان با اضافه کردن اندکی جلبک دریایی به خوراک دام میزان تولید گازهای گلخانه ای را که عامل گرمایش زمین هستند، ۷۰ درصد کاهش دادند. دانشمندان استرالیایی دریافتند اضافه کردن جلبک دریایی به میزان دو درصد به خوراک خشک گوسفند و گاو میزان تولید گاز متان را بیش از ۷۰ درصد کاهش می دهد.
در این گزارش ذکر شده که دامها عامل تولید ۴۴ درصدی گاز متان هستند، گازی که ۳۶ برابر دی اکسید کربن عامل گرمایش زمین می شود. سالانه ۳٫۱ گیگاتن گاز متان را دامها تولید می کنند و این در حالی است که کل ساکنان اروپا کمی بیشتر از این مقدار دی اکسیدکربن تولید می کنند. با اضافه کردن دو درصدی جلبک دریایی به غذای دام، گاز متان تولیدی به میزان ۲٫۱۷ گیگاتن کاهش می یابد که تقریبا معادل CO2 تولید شده سالانه در کشور هند است.
برای داشتن پیش زمینه از تاثیر مخرب گاز متان تولید شده از دام، دانشمندان پتانسیل گرمایش جهانی (GWP) را بر اساس دو عامل کلیدی توانایی جذب انرژی و ماندگاری آن در اتمسفر مورد بررسی قرار دادند. پتانسیل گرمایش جهانی(GWP) CO2 معادل یک است. از سوی دیگر، GWP متان موجود در جو در ۱۰۰ سال اول حضور در سیستم جوی زمین بین ۲۸ تا ۳۶ است. این بدان معناست که عمر متان در اتمسفر بسیار کوتاهتر از دی اکسیدکربن است، اما در جذب تشعشعات تا ۳۶ برابر کارآمدتر است.
مقدار بسیار کم جلبک دریایی می تواند مقدار قابل توجهی از انتشار گاز متان را کاهش دهد
هیئت بین دولتی در زمینه تغییرات جوی در گزارش اخیر خود اعلام کرده که GWP متان در ۲۰ سال اول حضور در اتمسفر ۸۶ است و در واقع گاز متان ۸۶ برابر گاز دی اکسیدکربن میتواند باعث گرم شدن زمین شود. این نوع جلبک دریایی با نام Asparagopsis taxiformis به میزان ۹۹ درصد گاز متان را در آزمایشگاه کاهش داده است و با ترکیب خاصی در خود به نام برموفرم (CHBr3)، تولید گاز متان را که از طریق واکنش با ویتامین B12 رخ داده، کاهش می دهد. محققان دانشگاه جیمز کوک در کوئینزلند اظهار کردند: مقدار بسیار کم جلبک دریایی می تواند مقدار قابل توجهی از انتشار گاز متان را کاهش دهد.
منبع : bigbangpage.com – sciencealert.com
نوشته با جلبک دریایی گرمایش زمین کاهش می یابد اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بامداد – دانشمندان با بررسی مسائل ناشناخته پیرامون تاریخ اولیه پوسته زمین توانستند سن دقیق قدیمی ترین واحد سنگی را که به ۴٫۰۲ میلیارد سال پیش بر می گردد، بدست آورند. یافته ها حاکی از آن است که زمین در سال های نخست تولدش توسط یک سطح پوسته مانند اقیانوسی تحت پوشش قرار گرفته بود.
یافته های محققان دانشگاه آلبرتا نشان می دهد که زمین در سال های نخست توسط یک سطح پوسته مانند اقیانوسی تحت پوشش قرار گرفته بود. جس رمنیک محقق ارشد گفت: این یافته اطلاعات بسیار مهمی در خصوص نحوه ی شکل گیری اولین قاره ها، ارائه می دهد. ما مجبوریم تمامی داده های مربوطه را به دلیل قدمت زیاد نمونه ها به دقت مورد بررسی قرار دهیم. داده های اندکی حول اتفاقاتی که در آن سال ها روی زمین به وقوع می پیوست، در دست می باشد. در واقع، سه نقطه روی کره زمین وجود دارد که در آنها آثاری از سنگ ها و مواد معدنی با قدمت بیش از چهار میلیارد سال مشاهده شده است. این نقاط عبارتند از: بخش شمالی کبک در کانادا، دانه های ریز معدنی در غرب استرالیا، فرآیند شکل گیری سنگ در بخش های شمال غربی کانادا از جمله نقاطی هستند مورد مطالعه قرار گرفتند.
پیداست که قدیمی ترین سنگ ها در حدود چهار میلیارد سال قبل به وجود آمدند، اما دگرگونی های منحصر بفرد روی سنگ رمنیک نشان از وجود دانه های سیلیکات زیکونیوم دارد، پس جای شکی در مورد زمان شکل گیری آن باقی نمی ماند. نمونه مورد مطالعه به هنگام تحقیقات میدانی دکتر تام چاکو در ۳۰۰ کیلومتری شمال یلونایف یافت شد. رمنیک اخیراً دوره دکتری خود را در دانشگاه آلبرتا به پایان رساند. وی همچنین در موسسه علوم کارنگی شهر واشنگتن مشغول به فعالیت میباشد.
رمنیک گفت: سیلیکات زیکونیوم نه تنها اطلاعاتی درباره قدمت در اختیار ما گذاشته بلکه سایر اطلاعات ژئوشیمیایی مورد استفاده در این مقاله را هم فراهم آورده است. سنگ ها و سیلیکات زیکونیوم منبع اطلاعاتی مهمی برشمرده می شوند. سیلیکات زیکونیوم آثار شیمیایی اش را حفظ کرده و حاوی یک سری اطلاعات سنی می باشد که رویدادهای زمینی تاثیری روی آنها نمی گذارد. علاوه بر این، خود سنگ اطلاعات شیمیایی دارد که سیلیکات زیکونیوم از آن بی بهره است.
قدیمی ترین سنگ ها در حدود چهار میلیارد سال قبل به وجود آمدند
وی در توضیحاتش به این نکته اشاره کرد که خاصیت شیمیایی خود سنگ ها مشابه سنگ هایی است که امروزه در ایسلند شکل می گیرند و البته میان پوسته اقیانوسی و قاره ای انتقال می یابد. در حقیقت، ایسلند به عنوان قیاسی برای نحوه ی ایجاد پوسته های قاره ای در نظر گرفته می شود. “رمنیک” اعلام کرد: «ما سنگ را به منظور تجزیه و تحلیل آثار شیمیایی بررسی کردیم تا به شیوه تاثیرگذاری ماگما بر سنگ های پیرامون دست یابیم. همچنین تا زمان سرد شدن ماگما، سنگ های اطراف آن ذوب شده اند. ما شواهدی دال بر وقوع این رویداد در اختیار داریم.»
“رمنیک” معتقد است که عدم وجود آثار پوسته قاره ای در این سنگ، پرسش های بسیاری را مطرح می کند. یکی از بزرگترین چالش های پیش روی زمین شناسان این است که با نگاه به گذشته ی زمین، کمیت و کیفیت شواهد موجود تقلیل می یابد. زمین پیوسته خود را بازیابی می کند. پوسته تغییر شکل داده و ذوب می گردد و در طی این فرآیندها، شواهد تاریخی کارآیی خود را از دست می دهند. وجود قاره ها در بالای آب که در معرض اتمسفر قرار دارند، پیامدهای بزرگی بر خاصیت شیمیایی اتمسفر، وجود و یا عدم وجود حیات اعمال می کند. تعداد قاره ها تأثیر شیمیایی شگرفی بر فعالیت های زیرزمینی (هسته و گوشته) و فعالیت های سطح زمین (اتمسفر و بیوسفر) می گذارد. بازخوردهای پیوسته ای میان شیمی و زمین شناسی وجود دارد. گرچه مسائل ناشناخته بسیاری باید مورد کاوش قرار گیرند، اما این تنها یک نمونه از همه آن چیزهایی است که پیچیدگی هایی را در پی دارد.
منبع: bigbangpage.com – sciencedaily.com
بامداد-آیا بهشت و جهنم در روز قیامت، بر روی کره ی زمین تشکیل می شوند، یا در کره ی جداگانه ای می باشند؟ مردم در آن جا چگونه زندگی می کنند؟ آیا به صورت روح و بدون عضو جسمانی زندگی می کنند، یا این که با همین بدن و اعضای جسمانی؟
این سؤال از دو قسمت تشکیل شده است:
۱ ـ آیا بهشت و جهنم در کره ی زمین تشکیل می شوند یا در کره ای دیگر؟
۲ ـ آیا بهشت و جهنم و معاد فقط روحانی است یا جسمانی هم هست؟
پیش از شروع پاسخ، به چند نکته اشاره می شود:
مراد از بهشت و جهنم چیست؟
از مجموع تعبیراتی که در آیات قرآن و روایات اسلام آمده، بهشت و دوزخ به سه معنای مختلف اطلاق شده است که عبارت اند از:[۱] بهشت دنیا: این بهشت از نظر ظاهر، همان باغ های خرّم و سرسبز این جهان هستند. قرآن درباره ی قوم سبا می فرماید: لَقَدْ کانَ لِسَبَإٍ فی مَسْکَنِهِمْ آیَةٌ جَنَّتانِ عَنْ یَمینٍ وَ شِمالٍ کُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّکُمْ وَ اشْکُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُور); «برای قوم سبا در محل سکونت شان نشانه ای بود، دو باغ از راست و چپ، از روزی پروردگارتان بخورید و شکر او را به جا آورید، شهری است پاک و پاکیزه و پروردگاری آمرزنده.[۲] به احتمال قوی، بهشت آدم(علیه السلام) نیز یکی از همین باغ های خرّم و با طراوت زمین بوده است.[۳] بهشت و دوزخ برزخی: این بهشت و دوزخ، کانونی از نعمت برای نیکوکاران و عذاب برای بدکاران در جهان برزخ است; یعنی عالمی که در میان دنیا و آخرت قرار دارد و آیه ی ۱۶۹، سوره ی آل عمران نیز به این معنا اشاره دارد که می فرماید: (وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُون); «هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند مردگان اند، بلکه آنان زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند».
بهشت و دوزخ رستاخیز: که گاهی از آن تعبیر به «جنه المأوی» می شود.[۴]
در این که بهشت و دوزخ به دو معنای اول، هم اکنون وجود دارند، بحثی نیست: اصل سخن در مورد بهشت به معنای سوم است که آیا این بهشت بر روی کره ی زمین تشکیل می شود یا در جای دیگری.
مقدمه ی دوم که باید روشن شود، این است که آیا بهشت و جهنم هم اکنون وجود دارند یا خیر؟ زیرا اگر معتقد باشیم که بهشت و جهنم هنگام قیامت ایجاد می شوند، دلیلی ندارد که در مورد محل آن ها بحث کنیم که آیا این ها در روی کره ی زمین ایجاد می شوند، یا در جای دیگری; زیرا در روز قیامت، زمین متلاشی می شود: (وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُکَّتا دَکَّةً واحِدَة); «و زمین و کوه ها از جا برداشته می شوند و یک باره در هم کوبیده و متلاشی می گردند».[۵]و لذا جای این بحث نخواهد بود. به هر حال دو دیدگاه در این رابطه بیان گردیده است:
۱ ـ برخی از دانشمندان شیعه و سنی، مثل سید مرتضی و سید رضی (ره) و هم چنین عبدالجبار و ابوهاشم می گویند: بهشت و جهنم، اکنون وجود ندارند; و بعد ایجاد می شوند.[۶] ۲ ـ اکثریت دانشمندان اسلامی معتقدند که بهشت و جهنم، هم اکنون وجود خارجی دارند، و دلیل هایی از آیات نیز برای این مدعی بیان کرده اند، از جمله: وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرى عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى عِنْدَها جَنَّةُ الْمَأْوى); «و بار دیگر نیز او را مشاهده کرد نزد سدرة المنتهی که جنة المأوی در آن جا است.»[۷]پس جنة المأوی وجود دارد که پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)آن را نزد سدرة المنتهی مشاهده کرده است.
(وَ سارِعُوا إِلى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقین); «شتاب کنید برای رسیدن به آمرزش پروردگارتان و بهشتی که وسعت آن، آسمان ها و زمین است، و برای پرهیزگاران آماده شده است.»[۸]
(… فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتی وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ لِلْکافِرین); «از آتشی بترسید که هیزم آن مردم و سنگ ها است و برای کافران آماده شده است».[۹]
(… وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحیطَةٌ بِالْکافِرین); «جهنم کافران را احاطه کرده است».[۱۰]
از این آیات و آیات دیگری شبیه به این ها که کلمه ی «اعدت» یعنی آماده شده است را به کار برده اند، استفاده می شود که بهشت و جهنم هم اکنون وجود دارند. با توجه به این دو مقدمه، حال به اصل سؤال می پردازیم; بهشت و جهنمی که اکنون وجود دارند کجا هستند؟ آیا این ها در روی زمین هستند یا جای دیگر؟
اکثریت دانشمندان اسلامی معتقدند که بهشت و جهنم، هم اکنون وجود دارند
در این جا چند نظریه وجود دارد که عبارت اند از:[۱۱] ۱ ـ بهشت و جهنم در باطن و درون این جهان اند ولی ما نمی توانیم با این چشمان آن ها را ببینیم; همان گونه که موجودات بسیاری هستند که با چشم ما قابل درک نیستند; ولی اگر دید و درک دیگری داشتیم می توانستیم هم اکنون آن ها را ببینیم; کما این که از برخی احادیث نیز استفاده می شود که بعضی از مردان خدا، با توجه به درک و دید واقع بینانه ای که در این جهان داشته اند، بهشت و جهنم را نیز با چشمان حقیقت بین خود می دیدند. برای روشن شدن مطلب مثالی می زنیم:
فرض کنید فرستنده ی نیرومندی در یک نقطه ی زمین وجود داشته باشد که به کمک ماهواره های فضایی، امواج آن به سراسر کره ی زمین پخش می شود; هنگامی که در یک مجلس معمولی نشسته باشیم، صدای گفت و گوی اطرافیان را می شنویم اما صداهایی را که آن فرستنده پخش می کند نمی شنویم; گر چه امواج آن همه ی اطراف ما را احاطه کرده باشد. ولی اگر دستگاه داشته باشیم که آن امواج را بگیرد می توانیم صداهای فرستنده را نیز بشنویم; بهشت و جهنم نیز به همین صورت است; یعنی گر چه در باطن و درون این جهان هستند و همه ی اطراف ما را احاطه کرده اند ولی اگر چشم حقیقت بین وجود نداشته باشد، آن ها دیده نمی شوند.
۲ ـ عالم آخرت و بهشت و جهنم، محیط بر این عالم است و به اصطلاح، این جهان در شکم و درون آن جهان قرار گرفته است; مانند عالم جنین که در درون عالم دنیا است و عالم جنین خود عالم مستقلی است اما جدای از این عالمی که در آن هستیم نیست بلکه در درون آن است. عالم دنیا نیز نسبت به عالم آخرت همین حال را دارد; یعنی در درون آن قرار گرفته است.
۳ ـ بهشت فوق آسمان های هفت گانه است و دوزخ در زمین هفتم می باشد.[۱۲] با توجه به این نظریات، آن چه که به نظر می رسد و می توانیم با استفاده از آیات و روایات آن را ثابت کنیم، دیدگاه سوم می باشد که در میان مفسران شیعه و سنی، طرف داران زیادی دارد. در این باره دلایل گوناگونی از آیات و روایات بیان شده که به دلیل طولانی شدن بحث، شما پرسش گر عزیز را به منابع تحقیق راهنمایی می کنیم. که معاد هم در مرحله ی جسم و هم در مرحله روح، تحقق می پذیرد; وگرنه حورالعین و قصرها و انواع غذاهای بهشتی و لذت های مادی برای روح به تنهایی معنا ندارد.[۱۳]
پی نوشت ها:
[۱] – آیت الله مکارم شیرازی، معاد و جهان پس از مرگ، ص ۳۹۵٫
[۲] ـ سوره ی سبا، آیه ی ۱۵٫
[۳] ـ همان.
[۴] ـ همان.
[۵] ـ سوره ی الحاقه، آیه ی ۱۴٫
[۶] ـ مکارم شیرازی، همان.
[۷] ـ سوره ی النجم، آیات ۱۵ تا ۱۳٫
[۸] ـ سوره ی آل عمران، آیه ی ۱۳۳٫
[۹] ـ سوره ی بقره، آیه ی ۲۴٫
[۱۰] ـ سوره ی توبه، آیه ی ۴۹٫
[۱۱] ـ تفسیر نمونه، ج ۳، ص ۹۴٫
[۱۲] ـ تفسیر نمونه، ج ۳، ص ۹۴٫
[۱۳] ـ تفسیر نمونه، ج ۱۸، ص ۴۸۹٫
منبع:andisheqom.com