متخصصان انگلیسی معتقدند ترکیب عسل و آب میتواند سلاح موثری در برابر عفونتهای ادراری در بیمارانی باشد که در بیمارستان بستری هستند.
مقابله با عفونت ادراری
اغلب برای بیماران بستری شده در بیمارستان سوند استفاده میشود در حالی که این لولههای انعطافپذیر میتوانند حامل میکروبهای مختلف باشند و بنابراین کاربرد این وسیله میتواند با بروز عفونت در بیماران همراه باشد.
بررسی متخصصان دانشگاه "ساوثهمپتون" نشان میدهد عسل رقیقشده مانع میشود باکتریهای معمول روی سطوحی همچون پلاستیکها، لایههای چسبناکی بوجود آورند که به سختی از بین میروند.
به لحاظ تئوریک، عسل رقیقشده میتواند در پاک کردن سوندهای ادراری از عفونتهای احتمالی موثر باشد. هرچند لازم اسـت آزمایشهای بیشتری انجام شود تا این اطمینان بدست آید که این روش برای انسانها نیز بیخطر اسـت.
از سالهای خیلی دور افراد از عسل به عنوان ماده ضد عفونی کننده استفاده میکردهاند. این ماده همچنین برای درمان سوختگی و جراحتها کاربرد داشته اسـت.
متخصصان انگلیسی در این بررسی از نوعی عسل تیره رنگ تولید شده در استرالیا و نیوزیلند استفاده کردهاند که آنتی باکتریال اسـت. همچنین به گفته آنان دیگر انواع عسل هم میتواند همین ویژگی را داشته باشد هر چند روی آنها بررسی نشده اسـت.
به گزارش شبکه خبری بیبیسی، محققان انگلیسی همچنین تاکید کردهاند که هنوز مشخص نیست چرا عسل مانند ترکیبی آنتیباکتریال عمل میکند و چگونه در مثانه از خود مقاومت نشان میدهد و بنابراین انجام مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری اسـت.
ایسنا
اخبار مرتبط:
تشخیص و درمان عفونت ادراری در طول دوران بارداری
جدیدترین روش برای"درمان زخمها"با عسل
شیوه های درمانی عفونت ادراری
درمان عفونت ادراری با تغذیه مناسب
عفونت ادراری چگونه بوجود می آید؟
درمان عفونت و التهاب لثه و دندان در خانه
مقدمه ای در مورد درمان عفونت لثه
متورم شدن لثه اغلب به علت رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان رخ می دهد. ورم لثه را نمی توان به عنوان یک بیماری در نظر گرفت، اما این مسئله می تواند علایم چند بیماری نهفته باشد.
هنگامی که یک دندان بطور مداوم درد ضربانی دارد و شما با درد در طول شب بیدار می شوید، می تواند علت مشکل ایجاد شده چیزی نگران کننده تر از یک دندان درد ساده باشد. در این حالت همواره احتمال دارد با عفونت دندان مواجه باشید و این عفونت در ناحیه سر ریشه دندان یا اطراف ریشه پخش شده باشد. عفونت دندان از لایه داخلی دندان سر چشمه می گیرد که در اصطلاح تخصصی به آن «حفره پالپ» گفته می شود.
بیماری های لثه فقط و فقط به یک دلیل ایجاد می شوند، التهاب و عفونت ناشی از باکتری های موجود در جرم و پلاک غذایی تجمع یافته بر روی طوق دندان ها لثه ها را بیمار می کند و به مرور زمان باعث از بین رفتن لثه و استخوان دربرگیرنده ی دندان می شود.
درمان عفونت دندان بهتر اسـت از راه و روش طبیعی باشد تا عوارضی برای بخش های دیگر بدن به خصوص بخش های داخلی بدن نداشته باشد. از قدیم شنیده ایم که موادی مثل سیر و نمک و گیاهان دارویی برای درمان عفونت دندان و آبسه لثه توصیه شده اسـت؛با دلگرم همراه باشید تا شما را با نحوه ی درمان عفونت لثه و درد دندان آشنا کنیم.
عفونت دندان زمانی اتفاق می افتد که باکتری های منشا عفونت در داخل دندان، لثه ها و بافت اطراف آن پخش می شوند.
دهان انسان پر از باکتری اسـت که از ترکیب آنها با مواد غذایی کوچک باقیمانده در دهان و بزاق، یک لایه چسبنده بر روی دندان ها ایجاد می شود که در اصطلاح به آن پلاک گفته می شود.
مسواک زدن دندان ها می تواند به توقف ایجاد پلاک بر روی دندان ها کمک کند. خوردن و نوشیدن مواد غذایی و نوشیدنی های دارای سطح بالای کربوهیدرات باعث می شود باکتری های موجود در پلاک دندان کربوهیدرات را به انرژی مورد نیاز خود تبدیل کند.
در نتیجه این کار اسید در دهان تولید می شود که این اسید می تواند باعث ایجاد پوسیدگی دندان شود و در نهایت پوسیدگی دندان می تواند منجر به عفونت دندان شود.
این مساله زمانی اتفاق می افتد که باکتری ها به بخش های زیر نفوذ کند:
مرکز دندان (ناحیه پالپ) از طریق حفره های ریزی که در دندان به خاطر اسید اضافی دهان ایجاد شده و باعث پوسیدگی دندان می شود، هنگامی که عفونت به زیر سطح دندان برسد، در اصطلاح فرد به عفونت دندان مبتلا شده اسـت.
لثه ها و بافت اطراف آن که به این مشکل در اصطلاح عفونت لثه گفته می شود.
aparat}6MoLw/aparat
انواع عفونت مربوط به دهان و دندان از قرار زیر می باشد:
عفونت لثه
آبسه تنها در بافت لثه وجود دارد و دندان یا رباط اطراف آن را تحت تاثیر قرار نمی دهد.
آبسه پریودنتال
این عفونت دندان در ساختارهای بافت استخوانی محافظ دندان ها ایجاد می شود.
آبسه پری اپیکال
این نوع عفونت در پالپ نرم دندان بوجود می آید
عفونت ریشه دندان و دندان معمولا باید تحت درمان قرار بگیرد. درغیر این صورت، وخیم تر شده و منجر به تخریب بافت استخوانی می شود.
نشانه چیزی اسـت که بیمار احساس می کند و گزارش می دهد، در حالی که علامت چیزی اسـت که افراد دیگر مثل پزشک یا پرستار آن را تشخیص می دهند. برای مثال، درد نشانه اسـت، در حالی که جوش یک علامت اسـت.
علائم و نشانه های عفونت دندان شامل موارد زیر می باشند:
نشانه اصلی عفونت لثه و دندان درد می باشد. درد ناشی از عفونت دندان می تواند آزاردهنده و اغلب شدید باشد. این نوع درد معمولا به صورت ناگهانی شروع می شود و در چند ساعت یا روز بعدی شدت پیدا می کند. در بعضی از موارد، درد تا گوش، استخوان فک و گردن نیز امتداد پیدا می کند.
هنگامی که عفونت دندان ایجاد می شود، پلاک تشکیل شده دندان شما را در نتیجه پوسیدگی دندان تحت تاثیر قرار می دهد. در این حالت بخش سخت خارج دندان (مینای دندان) آسیب می بیند.
پوسیدگی دندان باعث شکسته شدن مینای دندان و ایجاد آسیب به لایه نرم تر بافت زیر دندان (عاج دندان) می شود که این پوسیدگی می تواند مرکز پالپ دندان را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
به این مشکل در اصطلاح التهاب ناحیه پالپ گفته می شود. به این ترتیب پالپ قرار گرفته در وسط دندان می میرد و حفره پالپ دچار عفونت می شود. باکتری ها به ایجاد عفونت در پالپ ادامه می دهند تا به استخوانی که دندان را احاطه کرده و آن را نگه می دارد(استخوان نگهدارنده)، برسند و به این ترتیب عفونت دندان ایجاد می شود.
عفونت لثه در نتیجه بیماری لثه ایجاد می شود که در اصطلاح به آن التهاب لثه یا پریودنتیت گفته می شود. عفونت لثه ممکن اسـت در نتیجه شرایط زیر ایجاد شود:
برای درمان ورم لثه بهتر اسـت از درمان های خانگی استفاده کرد که علاوه بر موثر بودن، عارضه جانبی نیز ندارد.
میتوانید با مالیدن پالپ گیاه آلوئه ورا به لثهها، تورم لثه را به میزان قابل توجهی کاهش دهید. بعد از اتمام کار، دهان را با آب خالص شستشو دهید.
مقداری جوش شیرین را با آب گرم ترکیب کنید و بعد از مسواک زدن، لثههای خود را با این محلول ماساژ دهید. از این روش به مدت 6 تا 75 روز استفاده کنید و نه بیشتر.
مصرف میوهها و سبزیجات تازه تاثیر بسیار زیادی در از بین بردن علائم بیماری التهاب لثه دارد. بهتر اسـت از مواد غذایی دارای فیبر و ویتامین ث بیشتر استفاده کنید. برای نتیجه گرفتن از این مورد میتوانید مواد حاوی فیبر از جمله هویج، بروکلی و انواع فلفل ها را برای چند دقیقه بجوید تا دندانهای شما تمیز شوند.
علاوه بر درمان خانگی لازم اسـت، نکات بهداشتی زیر نیز رعایت شود:
گیاه میخک دارای اثر بی حس کنندگی درد می باشد.
اگر مقداری از روغن میخک را به پنبه ای آغشته کنید و آن را به منطقه ای از لثه که دچار درد و ناراحتی شده اسـت بمالید ،به کاهش درد در آن ناحیه کمک زیادی خواهد کرد.
همچنین می توانید خود گیاه میخک را در ناحیه ای که درد می کند قرار دهید. سپس آن را فشار دهید تا روغن آن خارج شود.
می توانید این کار را برای مدت 30 دقیقه ادامه دهید تا درد کم شود.
دم کرده نعناع، نوشیدنی آرام بخشی اسـت که می تواند برای تسکین دردهای ناشی از ناراحتی های لثه به کار رود.
برای این منظور می توانید یک قاشق غذاخوری برگ نعنای خشک را در یک فنجان آب جوش ریخته و آن را هم بزنید. سپس آن را در دهان ریخته و کمی نگه دارید.
این کار باعث تسکین درد لثه می شود.
با نوشیدن یک لیوان آب کرن بری در روز از رشد باکتریها در دهان جلوگیری کنید. البته توجه کنید که در این مورد باید حتما از آب کرن بری خالص و بدون افزودنی و شکر استفاده شود. ترکیب آب کرن بری با میوههای دیگر نیز تاثیر آن را کاهش داده و شما را به نتیجه مورد نظر نمیرساند.
چند قطره روغن نعناع را در یک لیوان آب گرم بریزید و دهان خود را با این محلول شستشو دهید. میتوانید از این درمانی خانگی ساده و بی دردسر هر روز استفاده کنید تا عفونت و تورم لثه کاهش بیابد.
زمان مراجعه به پزشک
هر فردی که علائم مرتبط با عفونت دندان را دارد باید فورا به دندان پزشک مراجعه کند. دندان پزشک مجرب به راحتی آبسه دندان را تشخیص می دهد. توصیه می شود که در این شرایط یا به دندان پزشک مجرب و داری مجوز، مرکز دندان پزشکی محلی یا بخش اورژانس بیمارستان مراجعه کنید. افرادی که مشکلات بلع و تنفسی دارند باید مستقما به بخش اورژانس بیمارستان خود مراجعه کنند.
در صورتی که بنا به دلایلی نمی توانید فورا به دندان پزشک مراجعه کنید، باید نزد پزشک عمومی بروید. پزشک عمومی نمی تواند عفونت دندان را درمان کند، اما داروهایی و توصیه هایی برای مراقبت شخصی و کنترل درد ارائه می کند و در صورت نیاز، سریع ترین راه برای دریافت درمان اضطراری را به شما اطلاع می دهد.
پزشکان مربوط به درمان عفونت دندان و لثه
دکتر نرگس اسماعیلی
آدرس :تهران-ستارخان،سازمان آب غربی،بعد از گلناز شمالی،مجتمع آریانا،پلاک318،طبقه3 واحد11
شماره تلفن مطب : 02144252890
شماره تلفن تماس با مطب پرفسور خیراندیش و مطب دکتر روازاده
شماره مطب دکتر روازاده
021-66425483 تلفن مطب
ساعتهای تماس ساعت 11 الی14
روابط عمومی: 66920128-021 - فکس: 66427235-021
پیامک:09121967006
آدرس مطب دکتر روازاده
تهران-خ جمهوری،بین کارگر وگلشن،چهار راه شهید یاسری،مقابل بانک ملت،شماره1229(با مترو در ایستگاه نواب پیاده شده کمتر از 5 دقیقه فاصله دارید.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
بیماری های چشمی یا عفونت چشمی میتواند دلایلی مختلفی داشته باشد که امروزه بسیار شایع شده اســت.با این بخش از دلگرم همراه باشید تا شما را با بیماری های چشمی و راه های درمان آن آشنا کنیم.
مقدمه ای در مورد عفونت چشمی
عفونت چشمی چنین تعریف میشود: چشم قرمز شود، پلکها متورم شود و چشم دارای ترشحات چرکی باشد، یا اینکه آنقدر ترشح زیاد باشد که صبحها هنگام بیدار شدن، چشمها به سختی باز شوند.
چشم عضوی از بدن اســت که اگر روزی دچار اختلال شود، بخش عمده ای از زندگی ما را با مشکل مواجه می کند. یکی از شایع ترین اختلالاتی که ممکن اســت در چشم پدید آید، عفونت چشم اســت.
عوامل بیماریزا مانند ویروس ها، باکتری ها و قارچ ها حامل بیماری هایی هستند که ممکن اســت در هر زمان سیستم ایمنی بدن ما را مورد حمله قرار دهند و باعث عفونت های مختلف شوند. یکی از رایج ترین این عفونت ها ورم ملتحمه اســت. چشم، ارگانی اســت که به طور بالقوه در معرض خطر ویروس ها و باکتری هایی اســت که می توانند به غشاء چشم آسیب زده و باعث خارش و قرمزی شوند. با این حال این عفونت مسری در چشم را می توان به کمک راه های طبیعی درمان کرد.
در بعضی موارد به خصوص در عفونتهای ویروسی چشم ممکن اســت تب، گلودرد و علایم سرماخوردگی نیز همراه این نشانهها باشد.
عفونت چشم به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. بنابراین اگر کسی که زیاد با او در تماس هستید، مثل اعضای خانواده، به عفونت چشمی مبتلا می باشد، با رعایت نکات زیر از سرایت آن به دیگران جلوگیری کنید :
• دست های خود را با آب و صابون بشویید. این کار در عین راحت بودن، موثرترین راه برای جلوگیری از انتقال عفونت چشمی می باشد. دست ها مرتبا در تماس با آلودگی های باکتریایی و ویروسی و قارچی قرار می گیرند و باید قبل از تماس با چشم، آنها را شست.
• از دست زدن به صورت و چشم های خود بپرهیزید . اگر باید دارویی را به داخل چشم خود بریزید و یا کرمی را برای دور چشم خود استفاده کنید، حتما قبل از این کار، دست های خود را با آب و صابون بشویید.
ورم چشم یکی از علائم عفونت چشم می باشد.
• از آرایش کردن چشم پرهیز کنید و از برخورد لوازم آرایش با چشم جدا پرهیز کنید . ممکن اســت مواد آرایشی فاسد شده باشند و یا مرغوب نباشند و چشم شما نسبت به آنها حساسیت داشته باشد.
• لوازم بهداشتی شخصی خود را به فرد دیگری ندهید. حوله شخصی داشته باشید و لوازمی مانند حوله، لباس و بالش خود را هر چند وقت یکبار بشویید.
• در صورتی که عفونت چشمی دارید، هرگز از لنزهای چشمی استفاده نکنید و اگر لنزهای شما آلوده شده اند، قبل از استفاده مجدد آنها را ضدعفونی کنید. در مورد نحوه ضدعفونی کردن لنزهای خود از پزشک سئوال کنید.
• هرگز از لنزهای چشمی افراد دیگر (حتی اگر به سالم بودن آنها اطمینان دارید) استفاده نکنید، زیرا لنز، یک وسیله شخصی اســت.
• در محیط های با آب و هوای گرم و خشک، پرگرد و غبار و هنگام وزش باد از چشم های خود محافظت کنید.
• اگر در محیطی کار خود با مواد شیمیایی سروکار دارید، حتما از عینک های مخصوصی که محافظت کننده چشم شما در برابر آسیب مواد شیمیایی هستند، استفاده کنید.
• در صورت بروز هر گونه مشکل و علامت غیرطبیعی در چشم خود، سریعا به چشمپزشک مراجعه کنید.
در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید
در مراحل اولیه عفونت می توانید به چشم خود شیر بپاشید، زیرا ایمونوگلوبولین A سبب تنظیم رشد باکتری ها استو همچنین از حمله باکتری ها به غشاء چشم جلوگیری می کند. تا زمانی که قرمزی چشم تان برطرف شود، سه بار در روز این کار را انجام دهید.
Eye-Infection-1
برگ اقاقیا را به مدت 5 دقیقه بجوشانید و برای چشم ورم کرده خود یک کمپرس داغ تهیه کنید. می توانید یک قاشق چایخوری زردچوبه را در یک لیوان آب بریزید و از این مخلوط به عنوان قطره چشم استفاده کنید تا ورم چشم شما محو شود.
Eye-Infection-2
همین طور شما می توانید یک چای کیسه ای مرطوب را مدتی روی چشم خود قرار دهید؛ زیرا برگ چای اسید تانیک دارد که اندازه گل مژه چشم را تا نصف کاهش می دهد.
Eye-Infection-3
خطر ابتلا به عفونتهای چشمی در استخرهای آلوده افزایش مییابد:
خطر ابتلا به عفونتهای چشمی و حساسیت چشمی در اثر تماس با آب آلوده و آبی که بیش از حد استاندارد، مواد ضدعفونی کننده دارد افزایش مییابد، اما ترس از این عفونتها نباید مانع رفتن به استخرها و روی آوردن به این ورزش مفید شود.
مسؤولان استخرها باید از ورود کسانی که ورم ملتحمه عفونی دارند و از ظاهر چشمهایشان تشخیص داده میشود جلوگیری کنند.
استفاده از غلظت و ترکیب مناسب مواد ضدعفونی کننده آب ها نیز ضروری اســت، چون با غلظتهای بالا و غیراستاندارد حساسیتهای چشمی در شناگران پیدا میشود.
همچنین تعداد شناگران باید متناسب با ظرفیت استخر باشد، زیرا با افزایش بیش از حد شناگران، خطر ابتلا به عفونتها بالا میرود.
نظارت دقیق وزارت بهداشت بر کار استخرهای عمومی و به خصوص بر طریقه ضدعفونی کردن آب استخرها در کم کردن عفونتهای چشمی و حساسیتهای آن بسیار مؤثر اســت، وگرنه مراجعان نمی توانند خودشان کاری کنند که از این عوارض در امان بمانند.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
اگر کودک شما دچار عفونت ادراری اسـت می توانید خودتان آن را درمان کنید.عفونت های دستگاه ادراری در کودکان نسبتا شایع اسـت اما معمولا جدی نیست. این عفونت ها اغلب به طور موثر با آنتی بیوتیک درمان می شوند.اگر عفونت فقط مثانه را درگیر کند «سیستیت» و اگر کلیه را درگیر کند «پیلونفریت» نامیده می شود.
اگر شما تصور می کنید که کودکتان ناخوش احوال اسـت، باید در صورت بروز عفونت ادراری سریعا با پزشک تماس بگیرید. اگرچه عفونت دستگاه ادراری جدی نیست اما باید آن را تشخیص داد و با درمان به موقع عوارض آن را از بین برد.در اغلب موارد پزشک می تواند عفونت دستگاه ادراری را با پرسیدن علائم کودک بررسی کند
ویک نمونه از ادرار را برای آزمایش درخواست کند. درمان معمولا بالافاصله بعد از نمونه ادرار شروع می شود و کودک نیاز به آزمون های بیشتر ندارد.شایع ترین علت می تواند توسط ورود باکتری از دستگاه گوارشی به مجرای ادرار باشد. با این حال علل دیگر از این قرارند:عفونت ادراری در پسران زیر یک سال و دختران زیر چهار سال شایع تر اسـت.
عوامل ژنتیکی نیز از جمله مواردی اسـت که باید به آن توجه شود، چون اقوام درجه یک کودکانی که سابقه عفونت ادراری دارند، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت ادراری هستند.یبوست عامل دیگر اسـت. تورم بخشی از روده بزرگ می تواند منجر به فشار به مثانه و جلوگیری از تخلیه آن به طور معمول شود.
نگه داشتن ادرار توسط کودک به مدت طولانی عامل دیگر برای ابتلا به عفونت دستگاه ادراری اسـت.ریفلاکس مثانه به حالب نیز یک نتیجه عفونت ادراری اسـت که در آن ادرار از مثانه به حالب و کلیه ها راه می یابد.بیشتر عفونت های ادراری ظرف 24 تا 48 ساعت بعد از درمان با آنتی بیوتیک بهبود یافته و مشکلی در درازمدت ایجاد نمی کنند.
در بسیاری از موارد درمان در برگیرنده یک دوره مصرف کامل آنتی بیوتیک در خانه اسـت. به عنوان یک احتیاط، کودکان زیر سه ماهه و کودکان با علائم شدید معمولا چند روز در بیمارستان بستری می شوند و آنهم برای دریافت آنتی بیوتیک داخل وریدی.با این که جلوگیری از تمام موارد عفونت های ادراری در کودکان قابل انجام نیست،
اما با انجام برخی اقدامات می توان خطر ابتلا را تا حدودی کاهش داد. توصیه های زیر ممکن اسـت کمک کننده باشند:مطمئن باشید که کودک به اندازه کافی آب می نوشد و هیدراته اسـت. به طوری که ادرار به طور منظم دارداز لباس های نایلونی که به ترویج رشد باکتری کمک می کنند
باید اجتناب کرد.لباس های نخی و یا پنبه ای و گشاد باید برای کودکان استفاده شوند.استفاده از آب زغال اخته برای پیشگیری از عفونت ادراری توصیه می شود. همچنین استفاده از پروبیوتیک ها که به صورت پودر یا قرص، یا ماست و دوغ حاوی پروبیوتیک و فرآورده های
لبنی نیز وجود دارد توصیه می شود.در صورت عودهای مکرر عفونت کلیه و عدم درمان به موقع، احتمال ایجاد فشارخون و نارسایی کلیه وجود دارد. در حالی که درمان به موقع و سریع عفونت ادراری از بروز این عواقب تا حد زیادی پیشگیری خواهد کرد.
خبرگزاری آریا -
کلیهها، میزنای و مثانه، دستگاه ادراری را تشکیل میدهند. محیط دستگاه ادراری باید استریل و فاقد باکتری باشد و وقتی باکتری وارد این محیط میشود علائمی در بدن فرد بیمار به وجود میآورد که ممکن است ابتدا مشکل چندانی پدید نیاورند، ولی با ازدیاد عامل بیماری زا بتدریج زندگی بیمار دچار اختلال میشود و بیمار از حضور در جمع و فعالیت روزانه خود باز خواهد ماند.
البته با پیشرفت عفونت ادراری، عوارضی جدی نیز دیده میشود که خطرناک است. نشانههای عفونت ادراری کدام است و چگونه عوامل بیماریزا وارد مثانه میشود و مهمتر اینکه چه کنیم به این بیماری مبتلا نشویم؟
چه زمانی میگوییم فرد به عفونت ادراری مبتلا شده است؟
عفونت ادراری بر اثر ورود باکتری به محیط مثانه رخ میدهد. این باکتریها با ورود به مجرای ادراری و مثانه، به جداره آن حمله میکنند و باعث قرمزی، التهاب و واکنش در دستگاه ادراری تحتانی میشوند. اولین واکنش التهابی، تکرر ادرار و سوزش است.
البته در دستگاه ادراری بعضی بیماران باکتری وجود دارد، ولی اصلا علائم واضحی ندارند و به طور اتفاقی و در آزمایشهای کلینیکی شاهد بالا رفتن باکتری در اوره هستیم، اما علائم به تکرر ادرار و سوزش ختم نمیشود، بلکه با رشد سریع باکتریها، درد زیر شکم یا پهلوها، دفع قطرهقطره ادرار، احساس پر بودن مثانه، بوی بد ادرار، خون در مثانه یا تیرهشدن رنگ ادرار نیز به دیگر نشانهها اضافه خواهد شد.
وجود خون در ادرار فقط به دلیل عفونتهای ادراری است یا میتواند عامل دیگری داشته باشد؟
خون در ادرار را باید جدی گرفت. این علامت، نشانه آن است که مخاط دستگاه ادراری در حال خونریزی است و جداره عروق ظریف آسیب دیدهاند، اما رنگ و نوع خونریزی نیز میتواند نشان دهد محل خونریزی کجا بوده است.
اگر خونریزی از قسمت فوقانی باشد خونریزی پررنگ خواهد بود. این نوع خونریزیها ممکن است به دلیل وجود سنگ کلیه باشد، ولی در این موارد هیچگاه خونریزی لختهای نخواهیم دید. عفونتهای داخل مثانه و پیشابراه یا وجود تومور در دستگاه ادراری تحتانی، موجب خــونریــزی لختــهای به رنـگ روشن مـیشود.
خونـــریزی همیشــه با چشم مسلح قابـل رویت نیسـت و گاهی فقط در آزمایش ادراری و زیر میکروسکوپ دیده میشود. خونریزی میتواند به دلایل دیگری از جمله بالا بودن کلسیم در ادرار، اسیداوریک زیاد و کریستال اوری باشد.
آیا باکتریها فقط در مثانه جمع میشوند؟
بیشتر عفونتها به دستگاه ادراری تحتانی محدود میشود. عفونت پیشابراه اوتریت، عفونت مثانه سیستیت و عفونت کلیه پیلونفریت نام دارد. در عفونت دستگاه ادراری تحتانی دو عضو یعنی پیشابراه و مثانه درگیرند که گاه کلیهها نیز درگیر میشوند. اگر درمان مناسب انجام نشود باکتریها به نقاط فوقانی دستگاه ادراری تجاوز میکنند.
چه کسانی بیشتر به عفونتهای ادراری مبتلا میشوند؟
در پاسخ باید گفت بروز عفونتهای ادراری، به سن و جنس افراد بستگی دارد. اگر بخواهیم از دیدگاه جنسی موضوع را بررسی کنیم باید بگویم عفونت ادراری در زنان شایعتر از مردان است، زیرا مجرای ادراری در زنان کوتاهتر بوده و باکتری راحتتر وارد پیشابراه میشود. این باکتریها اغلب از ناحیه دستگاه گوارش یعنی مقعد به دستگاه ادراری تحتانی ورود پیدا میکنند.
همچنین میزان شیوع در زنان متاهل بیش از زنان مجرد است، چون با ازدواج، فلور نرمال واژن زن تغییر کرده (واژن فاصله اندکی با پیشابراه دارد) و این نیز عاملی برای بروز عفونت در زنان است. اما اگر بخواهیم از نظر سنی بررسی کنیم، در صورتی که در کودک پسری یک بار عفونت ادراری دیده شود این علامت برای ما هشداردهنده خواهد بود، زیرا میتواند به دلیل نقص مادرزادی در مجرای ادراری او باشد.
اما در کودکان دختر که دچار دو یا چند بار عفونت شوند، گرچه پیگیری ضروری است و علت دقیق آن باید مشخص شود، ولی عفونت ادراری آنها به اندازه عفونت ادراری در کودکان پسر اهمیت ندارد. مورد بعدی شیوع عفونت ادراری در مردان میانسال است. غده پروستات در همه مردان به طور فیزیولوژیک شروع به رشد میکند و حجیمتر میشود. این افزایش حجم، اجازه تخلیه کامل مثانه را نمیدهد. ادرار احتباس یافته و محیط غیراستریل احتمال عفونت ادراری را بالا میبرد. بنابراین در مردان میانسال نیز عفونت ادراری شیوع بیشتری دارد.
برخی نیز عفونتهای ادراری عودکننده دارند و مکرر به این بیماری مبتلا میشوند؟
همیشه باید به دنبال علت باشیم تا بتوانیم عامل به وجود آورنده عفونت را از بین ببریم.
در بررسیهای به عمل آمده برخی خانمهای متاهل که دچار عفونتهای مکرر ادراری هم هستند، متوجه میشویم نوعی از روش پیشگیری (مانند دافراگم) استفاده میکنند که باعث آلودگی واژن و بر هم زدن فلور طبیعی آن میشود و میکروب را از واژن به پیشابراه انتقال میدهد.
با پیشنهاد نوع دیگری از وسایل ضدبارداری مشکل براحتی برطرف خواهد شد یا کودکان پسری که یک بار دچار عفونت ادراری میشوند و نقص مادرزادی مجاری ادراری دارند، با اصلاح و جراحی مجرا مشکل برطرف خواهد شد. مورد بعدی، خانمهای یائسه هستند. این گروه از زنان هم به علت قطع هورمونهای زنانه و خشکی واژن مرتب دچار عفونت ادراری میشوند. با دادن یک ژل مناسب هورمونی و مرطوب کردن ناحیه واژن احتمال عود از بین میرود و در مردان میانسال و مبتلا به بزرگی پروستات نیز داروهایی داده میشود تا احتمال عود عفونت ادراری کاهش یابد.
درمان در عفونتهای ساده یا عودکننده چگونه است؟
درمان عفونتهای ادراری به صورت دارویی است. بیشتر مواقع با یک دوره کوتاه درمانی مشکل بیمار برطرف میشود. ولی در موارد عودکننده که دلیل مشخصی هم برای عود پیدا نمیکنیم، به درمان آنتیبیوتیک طولانیمدت نیاز است. گاه لازم میشود تا یک ماه،شش ماه یا حتی دو سال درمان ادامه یابد. حتی گاهی نیز درمان آنتیبیوتیک آنقدر ادامه مییابد که بیماری به درمان مقاوم میشود. در این حالت لازم است داروها تغییر کند.
توصیه آخر شما چیست؟
عفونتهای ادراری به درمان نیاز دارد، ولی هر بیمار باید مواردی را رعایت کند؛ یعنی مصرف مایعات روزانه را بالا ببرد. بهتر است این مقدار شش تا هشت لیوان باشد. عصاره زغال اخته مانع پیوستن باکتریها به دیواره مثانه میشود و اگر به طور مکرر مصرف شود، احتمال عود را کاهش خواهد داد.
البته این عصارهها به صورت قرصهای خوراکی در داروخانهها وجود دارند. بسیاری از بیماران برای رهایی از عود مکرر ممکن است با مواد ضدعفونیکننده مجاری را شستوشو دهند که این کار به هیچ وجه توصیه نمیشود، زیرا ممکن است باعث تحریک بشود. بنابراین توصیه میکنیم همه کسانی که مبتلا به هر نوع عفونت ادراری هستند چه ساده و چه عودکننده به پزشک مراجعه کنند تا درمان مناسبی برایشان اتخاذ شود.
منبع:jamejamonline.ir
عفونتهای پستان معمولا عارضهای دردناک و آزاردهندهاند که اگر جلوی پیشرفت آنها گرفته نشود، مراحل درمانی را دشوارتر و طولانیتر میکنند. این عفونتها در سنین بین 18 تا 50 سالگی شیوع بیشتری دارند ولی حتی نوزادان هم گاهی به آن مبتلا میشوند.
امروزه عفونت پستان در زنان نسبت به گذشته شیوع کمتری پیدا کردهاند ولی هنوز و همچنان یکی از مشکلات شایع پستانی محسوب میشوند.
عفونتهای پستان معمولا عارضهای دردناک و آزاردهندهاند که اگر جلوی پیشرفت آنها گرفته نشود،
مراحل درمانی را دشوارتر و طولانیتر میکنند. این عفونتها در سنین بین 18 تا 50 سالگی شیوع بیشتری دارند
ولی حتی نوزادان هم گاهی به آن مبتلا میشوند.
بهطور کلی، این عفونتها به 2 دسته تقسیمبندی میشوند؛ عفونت در دوران شیردهی (ماستیت یا تب شیر) و عفونت در سایر دورههای زندگی.
در برخی از نوزادان، ممکن است در هفته اول یا دوم بعد از تولد، رشد جوانه پستان که داخل رحم تحتتاثیر هورمونهای مادری است، ادامه یابد.
این روند طبیعی است و خودبهخود قطع میشود و بافت پستان به حالت طبیعی برمیگردد
اما گاهی بافت پستان حجیم و دچار التهاب، عفونت، درد و آبسه میشود.
درمان عفونت پستان در نوزادان، تجویز آنتی بیوتیک مناسب است ولی در صورت ایجاد آبسه، تخلیه آن لازم است.
در نوزادان آبسه باید با احتیاط تخلیه شود و استانداردهای جراحی کاملا رعایت شوند،
چون احتمال آسیب رسیدن به جوانه پستان وجود دارد و صدمه به جوانه پستان میتواند موجب اختلال رشد پستان در بزرگسالی شود.
امروزه با رعایت نکات بهداشتی، تعداد زنانی که در دوران شیردهی دچار ماستیت یا عفونت پستان میشوند، کاهش یافته است. در واقع، میزان بروز و شیوع این بیماری خوشبختانه رو به کاهش است.
احتمال عفونت پستان در 6 هفته اول بعد از زایمان و هنگامی که مادر میخواهد کودک را از شیر بگیرد، بیشتر است. در 6 هفته اول بعد از زایمان بهدلیل اینکه مادر روش درست شیردهی و نحوه رعایت بهداشت را نمیداند
و هنگام از شیر گرفتن نوزاد هم به علت اینکه پستانها پرشیر هستند و احتمال تجمع شیر بیشتر است
و از طرفی کودک هم دندان درآورده و برخورد دندان با نوک پستان ممکن است
باعث ایجاد خراش شود، احتمال عفونت پستان بالا میرود.
بیشتر زنانی که دچار عفونت پستان میشوند، سابقهای از زخم یا خراش از نوک پستان را ذکر میکنند. خراش ایجادشده راه ورود میکروب به داخل پستان را باز میکند. شیر نیز محیط بسیار مناسبی برای رشد سریع میکروب است.
با رعایت بهداشت فردی میتوان حتی در صورت بروز خراش محیط را عاری از میکروب نگه داشت و جلوی بروز عفونت را گرفت. رعایت بهداشت یعنی شستشوی پستانها قبل و بعد از شیردهی با آب ولرم، خشک نگه داشتن نوک و هاله پستان و تخلیه مکرر و جلوگیری از تجمع شیر.
همچنین مادران هنگام شیردهی باید کل هاله را داخل دهان نوزاد قرار دهند.
در این وضعیت احتمال خراش روی نوک پستان بسیار کمتر خواهد شد.
وقتی مادر بهطور مکرر دچار زخم نوک پستان میشود، باید دهان نوزاد بررسی شود.
گاهی آفت داخل دهان نوزاد باعث ایجاد زخم نوک پستان میشود.
گرمی پوست پستان همراه با درد، قرمزی و تورم و گاهی تب و لرز از علایم اصلی عفونت پستان است. در صورتی که بهموقع درمان انجام نشود، عفونت به آبسه تبدیل خواهد شد. در آبسههای شدید معمولا توده قابل لمس مشاهده میشود و پوست قرمز، نازک و حساس است.
گاهی هم روی پوست زخم میشود و از آن چرک بیرون میآید.
اگر بیمار زود مراجعه کند و عفونت در مراحل اولیه باشد، با دادن آنتیبیوتیک میتوان ماستیت را درمان کرد. آنتیبیوتیک را حتما باید پزشک تجویز کند. بعضی از آنتیبیوتیکها نباید در دوران شیردهی مصرف شوند.
البته درمان اصلی تخلیه مکرر پستان با پمپ، شیردوش یا شیردهی است. در صورت تشکیل آبسه،
سونوگرافی از پستان درخواست میشود و در صورت تایید علاوه بر تجویز آنتیبیوتیک،
حفره حاوی عفونت تخلیه میشود. براساس شرایط عمومی بیمار، ممکن است بتوان با بیحسی موضعی و با یک سوزن آبسه
را در چند مرحله تخلیه کرد. در صورتی که پوست پستان زخمی، خیلی نازک و شرایط بیمار حاد باشد، آبسه باید با جراحی تخلیه شود.
به هیچ وجه نباید شیردهی را قطع کند. خوردن شیر مادر و آنتیبیوتیکی که پزشک برای درمان عفونت تجویز میکند هیچ ضرری برای کودک ندارند.
وقتی عفونت و آبسه مطرح میشود، همیشه باید به فکر بیماریهای بدخیم پستان هم باشیم زیرا بعضی از بدخیمیها باعث بسته شدن مجرا و تجمع ترشحات، عفونت و آبسه میشوند. بنابراین همه زنان بالای 35 سال که دچار عفونت پستان شدهاند،
حتما باید بعد از تکمیل درمان عفونت، ماموگرافی شوند. در مواقع تخلیه آبسه، نمونهبرداری از دیواره آبسه هم ضروری است.
اگر محل برش جراحی درست در جایی است که کودک هاله را داخل دهان میگذارد.
اگر مادر درد زیادی دارد و نمیتواند خوب شیر بدهد و شیر به جای تخلیه شدن، داخل پستان باقی میماند.
اگر عفونت بسیار شدید و مادر بدحال است و باید در بیمارستان بستری شود.
اگر نوک پستان بهدلیل وجود زخمهای زیاد تخریب شده و فوقالعاده دردناک است، عفونت به پوست رسیده و احتمال دارد به کودک منتقل شود.
اگر شیر مادر در اثر جراحی یا به دنبال تخلیه آبسه آغشته به خون میشود و با خوردن شیر خونآلود توسط نوزاد، خون وارد دستگاه گوارش نوزاد و ظهور خون در مدفوع و نگرانی والدین میشود. در این مواقع باید شیردهی از پستان سالم ادامه یابد
و پستان عفونتکرده با شیردوش تخلیه شود.
این نوع از عفونتها را میتوان به 2 گروه کلی تقسیم کرد؛ عفونت قسمتهای مرکزی پستان که مجاور هاله هستند و عفونت قسمتهای محیطی پستان.
این عفونتها بیشتر در سنین 45-15 (متوسط سنی 32 سال) بروز میکنند. تحقیقات نشان داده این نوع عفونت با مصرف سیگار ارتباط نزدیکی دارد. علائم مانند همان آبسه معمولی است که ممکن است با یا بدون وجود توده باشد. التهاب،
عفونت و گاهی هم تغییراتی در نوک پستان دیده میشود. درمان تجویز آنتیبیوتیک و در صورت وجود آبسه، تخلیه آن است. گاهی ممکن است عفونت در پوست ارتباطی با مجرای شیری پیدا کند که به آن فیستول مجرای شیری گفته میشود.
البته علت ایجاد فیستول میتواند در اثر تخلیه خودبخود آبسه،
ناشی از جراحی آبسه یا نمونهبرداری از تودههای التهابی در این منطقه باشد.
این عفونتها شیوع کمتری دارند و در سنین بالاتری دیده میشوند. بیشتر مبتلایان دچار بیماری زمینهای مانند دیابت و روماتیسم مفصلی هستند
یا داروهای کورتونی استفاده میکنند. درمان هم مشابه درمان ماستیت و آبسه است.
نوع دیگری از عفونت است که دارد که در پوست پستان دیده میشود و ممکن است فقط در سطح پوست باشد یا در مواقع پیشرفته به آبسه تبدیل شود. عفونت پوست پستان، در زنانی که چاق هستند و پستانهای بزرگی دارند، شایعتر است
و معمولا در نیمه تحتانی پستان دیده میشود. گاهی با کیستهای سباسه (کیست چربی) همراهند.
درمان این بیماری نیز مانند درمان ماستیت و آبسه است ولی برای جلوگیری از این نوع عفونت، رعایت بهداشت ضروری است.
پوست باید خشک و با آب و صابون ملایم شسته شود. استفاده از کرم و پودر توصیه نمیشود.
این نوع از عفونت معمولا در بیمارانی شایع است که سیستم ایمنی بدنشان در اثر بیماری یا استفاده از دارو،
ضعیف شده است. درمان این افراد نیز درمان بیماری زمینهای است.
هفته نامه سلامت – دکتر آتوسا مهدوی سعیدی
به گزارش جام جم آنلاین، یک جراح و متخصص چشم و فوق تخصص قرینه در گفتگو با برنامه «فراسو» شبکه رادیویی سلامت با بیان اینکه اولین معاینه چشم در بدو تولد به محض تولد نوزاد در بیمارستان، انجام می شود، افزود: ارزیابی سلامت چشم باید از بدو تولد انجام شود تا با پیشگیری از بیماری، درمان زودرس از عوارض چشمی جلوگیری کنیم. یکی دیگر از علل معاینه چشم در بدو تولد، احتمال بروز ضربه های زایمانی است که ممکن است منجر به مشکلات چشمی در نوزادان شود. گرفتگی مجرای اشکی که ممکن است در نوزادان هنوز باز نشده و باعث ترشح و چسبندگی در چشم شود.
محمدرضا فرتوک زاده افزود: سوم معاینه چشم در بدو تولد این است که ممکن می باشد نوازادی با آب مروارید مادرزادی متولد شود، در صورتی که آب مروارید هر چه زودتر درمان شود، کاهش دید کم تر می شود. حتی توصیه می شود آب مروارید همان روز اول جراحی شود. معاینه بعدی در ۶ ماهگی است که به حرکات چشم توجه می کنیم. حرکات بالا، پایین، چپ و راست و اینکه آیا چشم انحراف دارد قرینه چشم شفاف است؟ عدسی چشم شفاف است و مردمک ها خوب کار می کنند؟ شیرخوار اشیا را دنبال می کند؟ که البته در این سن نمره عینک تعیین نمی شود؛ ولی حدود بینایی شیرخوار مشخص می شود.
وی با بیان اینکه بعد از شش ماهگی، ادامه معاینه کودک در ۳ سالگی مهم است؛ زیرا مقدار بینایی را در این سن می توان مشخص نمود، گفت: اینکه دید کودک ۷ یا ۸ دهم است، را می توان مشخص کرد؛ چرا که کودک به راحتی جواب می دهد. تابلو را می بیند و می تواند تصاویر را ببیند. در این حال اگر به عینک نیاز دارد، متوجه می شویم. مرحله بعدی معاینه چشم، ۵ سالگی است. یعنی زمانی که کودک به مهدکودک یا آمادگی یا پیش دبستانی فرستاده می شود. اگر کودک در ۳ سالگی مشکل داشته باشد، طبق مشکل او پزشک او را مداوا می کند و اگر این کودک مشکل چشمی نداشته باشد، هر ۵ سال معاینه می شود تا ۴۰ سالگی؛ اگر در ۴۰ سالگی معاینه شود و چشم سالم باشد باید هر دو سال یکبار معاینه شود تا حدود ۶۰ الی ۶۶ سالگی ولی اگر مشکل داشته باشد هر ۶ ماه باید بررسی شود.
این جراح و منخصص چشم و فوق تخصص قرینه در پایان اظهار داشت: اگر فشار چشم بالا باشد بر حسب میزان هر چند ماه یا چند هفته یکبار معاینه شود و درمان های لازم انجام شود. از سن ۶۵ سال به بالا فرد ممکن است مشکلات جسمی زیادی داشته باشد از جمله ضایعات ناشی از قند، خشکی چشم، و ... که همه اینها با معاینه سالانه توسط پزشک مشخص و درمان می شود.
خبرگزاری آریا -
خارش مزمن واژن، خارش غیر قابل تحمل است که با دارو درمان می شود
عفونت قارچی واژن که شیوع بالایی دارد با خارش فرج و مهبل و سوزش ادرار مشخص میشود. در معاینه، معمولا دیواره مهبل قرمز و ترشحات سفید دلمهای شکل دیده میشود.
بر اساس آمارهای منتشر شده از هر چهار خانم، سه نفر در طول عمرشان حتی برای یکبار هم که شده عفونت قارچی واژن را تجربه می کنند. البته زمانی که شما به یک نوع عفونت قارچی مبتلا می شوید، استعداد بیشتری برای ابتلا به نوع دیگر آن را خواهید داشت.
عفونت های قارچی واژینال می توانند از طریق رابطه جنسی منتقل شوند، اما در طبقه بندی بیماری ها به عنوان یک بیماری منتقله جنسی در نظر گرفته نمی شوند. درمان این نوع عفونت ها معمولا ساده و امکان پذیر است، اما بر اساس نوع عفونت و شدت آن متفاوت خواهد بود.
یک نوع قارچ مخمر به نام کاندیدا آلبیکانس وجود دارد که گاهی به شکل بیماریزا در دهان، واژن، کشاله ران و زیربغل و دیگر مناطق مرطوب پوست یافت می شود.
عفونت قارچی واژن که شیوع بالایی دارد با خارش فرج و مهبل و سوزش ادرار مشخص میشود. در معاینه، معمولا دیواره مهبل قرمز و ترشحات سفید دلمهای شکل دیده میشود.
در شیرخواران در ناحیه پوشک، این عفونت قارچی میتواند باعث تشدید درماتیت (حساسیت پوستی) پوشک گردد و تشخیص آن با ضایعات پوستی قرمز رنگ میباشد.
کاندیدیازیس بین انگشتان دست در زنان میانسال و مسن که به مدت طولانی دست هایشان در آب و در حال شستشو هستند، شایع تر است و در افراد دیابتی نیز میتواند با شیوع بیشتری رخ دهد.
کاندیدیازیس واژن
کاندیدیازیس یا عفونت قارچی ناحیه واژن در دستگاه تناسلی زنان است.
کاندیدا معمولا به صورت طبیعی در واژن زنان زندگی می کند و باعث بروز مشکلی نمی شود. اما عفونت و بیماریزایی معمولا پس از تغییرات در محیط موضعی و یا کاهش حساسیت میزبان به عفونت رخ می دهد.
با این حال تحقیقات اخیر نشان می دهد که کاندیدیازیس نشانه دار، نتیجه یک واکنش افزایش یافته ایمنی میزبان به حضور کاندیدا است تا یک واکنش نقص ایمنی میزبان.
آمارها نشان می دهد بدون شک حدود 75 درصد زنان در سنین باروری با کاندیدا مشکل داشته اند که بیشترین سن بروز 20 تا 40 سالگی می باشد.
عوامل خطر عفونت قارچی واژن
حاملگی
دیابت شیرین (دیابت حاملگی جزو این عوامل نیست)
شیمی درمانی
جسم خارجی در واژن
مصرف داروهای ضد حاملگی (در این مورد شواهد ضد و نقیض است)
خارش واژن معمولاً با ترشحات غیر طبیعی همراه است که سبب نگرانی زن ها می شود
علایم عفونت قارچی واژن
خارش دهانه رحم
ترشحات سفید پنیری شکل
سوزش ادرار
قرمزی همراه با خشکی و حساسیت پوست ناحیه تناسلی
التهاب و ورم دهانه رحم و قرمزی آن
ضایعات حاشیه ای
عفونت قارچی واژن بو ندارد و در صورت وجود ترشحات چرکی با بوی نامطبوع باید به فکر عفونت باکتریایی بود.
بیماری های مشابه با عفونت قارچی واژن
- عفونت های ویروس هرپس
- عفونت های باکتریایی مانند شیگلا
- عفونت انگلی مانند تریکوموناس
- بیماری های منتقله جنسی
- کمبود استروژن منجر به واژن آتروفیک
- عفونت با کرمک مخصوصا در دختر بچه ها
- اگزما
- عفونت های ادراری
راه های تشخیص عفونت قارچی واژن
- بررسی PH یا اسیدیته واژن که در حال طبیعی برابر 4 تا 4/5 است. PH بیشتر از 5 نشان دهنده عفونت واژن ناشی از باکتری است.
- نمونه گیری از واژن و کشت ترشحات واژن
درمان عفونت قارچی واژن
بهترین درمان عفونت های واژینال کدام است؟
عفونت های خفیف و ساده
همانطور که گفتیم انتخاب نوع درمان به شدت و نوع عفونت وابسته است. در موارد خفیف و ساده ی بیماری یک برنامه تک دارویی، دو دارویی یا سه دارویی که ترکیبی است از داروهای ضد قارچ به بیمار داده می شود. این درمان می تواند به صورت قرص های خوراکی، کرم های واژینال، لوسیون، پماد یا شیاف باشد. پیگیری این درمان ها معمولا به علائم آزاردهنده عفونت واژینال پایان خواهند داد. در صورتی که با وجود این درمان ها علائم طی نهایتا دو ماه باقی ماند لازم است وضعیت را حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
درمان عفونت واژن به شدت و نوع عفونت بستگی دارد
عفونت های جدی تر
همانطورکه گفتیم انواع خاصی از این عفونت ها به درمان های معمول ضد قارچی پاسخ نمی دهد و نیازمند درمان های جدی تر است. در صورتی که شما نیز یکی از تغییرات و علائم زیر را تجربه کردید، مراتب را هرچه سریع تر به پزشک گزارش دهید تا درمان های جدی تر را هرچه سریع تر برای شما در پیش بگیرد:
- قرمزی، ورم و خارش شدید در ناحیه واژن که به زخم شدن واژن منجر شده است.
- سابقه ابتلا به بیش از چهار مرتبه عفونت ویروسی طی یک سال گذشته
- ابتلا به عفونتی قارچی غیر از کاندیدا آلبیکنز
- بارداری
- ابتلا به دیابت کنترل نشده و ضعف سیستم ایمنی در اثر درمان با داروهای خاص یا ابتلا به بیماری هایی مانند ایدز
اقداماتی برای پیشگیری از ابتلا به عفونت های قارچی واژینال
در بیشتر موارد افراد می دانند چه عواملی باعث ابتلا به این عفونت ها در آنها می شود، مخصوصا خانم هایی که تجربه عفونت های واژینال مکرر را داشته باشند، مثلا برخی خانم ها اظهار می دارند که مدتی بعد از مصرف برخی آنتی بیوتیک ها به عفونت واژینال مبتلا می شوند. پس به طور کلی با شناخت علت های اولیه و شروع کننده ابتلا به بیماری قادر خواهیم بود تا از ابتلا به بیماری پیشگیری کنیم.
برای مثال:
- اجتناب از پوشیدن شلوار تنگ، جوراب شلواری، لباس تنگ و یا شلوار استرچ
- پرهیز از استفاده از دئودورانت ها و دئودورانت موجود در تامپون زنانه
- عدم استفاده از لباس زیر نم دار و مرطوب
- داشتن برنامه غذایی متعادل
- مصرف مکرر و روزانه ماست و سایر مواد غذایی کمک کننده به رشد باکتری های مفید و مصرف پروبیوتیک ها
- انتخاب لباس زیر نرم با الیاف طبیعی مانند پنبه، کتان، ابریشم
- اجتناب از نشستن در وان آب گرم و حمام های مکرر و وسواسی
- شستشو و ضد عفونی کردن لباس زیر با آب گرم
- اجتناب از دوش واژینال و عدم استفاده لوسیون های ضدعفونی کننده واژن به طور خودسرانه و بدون مشورت با پزشک
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
منبع:
foodregime.com
tebyan.net
آنچه بانوان باید بدانند
توصیه هایی برای جلوگیری از عفونت مثانه و رحم در زنان خارش واژن و ناحیه تناسلی و درمان آن به کمک داروهای خانگی دستشویی بینراهی عامل عفونت تناسلی است؟ عفونتهای زنانه چگونه ایجاد میشود؟
روش های درمان خانگی عفونت قارچی و خارش واژن در زنان /با دلگرم همراه باشید.
عفونت واژن یا واژنیت
بیماری است که تمام زنان در طول زندگی خود دست کم چند بار آن را تجربه میکنند. این عفونت در سنین باروری یعنی از سن بلوغ تا یائسگی شایعتر است؛ در حالی که پوشش سطحی سیستم تناسلی کودکان خردسال و خانمهای یائسه بهصورتی است که میکروبها نمیتوانند درآن بخوبی رشد کنند.دو نوع میکروب همواره بهطور طبیعی در واژن زنان وجود دارد: میکروبهای دفاعی و میکروبهای بیماریزا.
میکروبهای دفاعی (غیر بیماریزا) از دستگاه تناسلی در برابر عفونتهای بیماریزا دفاع میکنند و میکروبهای بیماریزا که در حالت عادی در بدن زندگی میکنند، در صورتی که میکروبهای دفاعی کار خود را درست انجام دهند، موجب بیماری نمیشوند. اما همین میکروبها در صورت ضعیف یا کم شدن میکروبهای دفاعی، ایجاد بیماری میکنند.
-------------------------------------------------------------------------------------
گاهی بیمار اصلاً علائمی ندارد، گاهی این بیماری سبب افزایش ترشح واژن می شود که اکثراً آبکی است. یا گاهی رنگ زرد کمرنگ یا پررنگ تر دارد. گاهی بودار می شود که به اصطلاح Fishy Smell خوانده می شود که بیماران این بو را اکثراً پس از نزدیکی با همسر احساس می کنند، و گاهی بیمار احساس سوزش و خارش دارد.
-------------------------------------------------------------------------------------
عفونت های میکروبی واژن چگونه تشخیص داده می شود؟
به پزشک مراجعه کنید. ترشح شما را در مطب آزمایش می کند و بلافاصله تشخیص داده خواهد شد.
آیا این نوع عفونت ازطریق نزدیکی منتقل می شود؟
اگر چه این بیماری در بانوانی که فعالیت جنسی دارند بیشتر دیده می شود ولیکن ارتباطی به نزدیکی ندارد و یار مقابل هم احتیاج به درمان ندارد. مگر اینکه بیمار مکرراً گرفتار این بیماری بشود.
-------------------------------------------------------------------------------------
به صورت ترشحات حجیم، زیاد، چرکی، بد بو، رنگی (کرم یا زرد رنگ به طور معمول)، احساس سوزش، خارش و درد به هنگام نزدیکی بروز می کند.متخصصان باور دارند که بعضی از عفونت ها از راه جنسی منتقل می شود که بسیار شایع است و در این مورد افراد باید بهداشت روابط جنسی را رعایت کنند.واژینیت باکتریال به دلیل نزدیکی های مکرر جنسی، استفاده از دوش های واژینال (برای شستشو داخل واژینال) به وجود می آید. چاقی نیز می تواند عامل مستعد کننده عفونت های دستگاه تناسلی باشد.عفونت باکتریال برای زنان باردارعوارض بسیاری دارد و باید جدی گرفته شود.
دکتر رجایی متخصص زنان گفت :عفونت باکتریال برای زنان باردار می تواند عوارضی مانند خطر پارگی زودرس پرده جنین، زایمان زودرس، عفونت های پس از زایمان و افزایش احتمال سزارین و یا حتی بیماری های التهابی لگن را به همراه داشته باشد.وی با بیان اینکه دارودرمانی، راهکار قطعی درمان عفونت های دستگاه تناسلی است، ادامه داد:به دلیل اینکه تغییر در PH واژن طی یک مدت طولانی اتفاق می افتد، طول دوره درمان نیز باید طولانی مدت باشد زیرا در صورت کوتاه مدت بودن دوره، احتمال عود بیماری بیشتر است.
عفونت های دستگاه تناسلی محدودیت سنی ندارد.ناهنجاری ها و اختلالاتی که باعث رشد بیش از حد قارچ کاندیدا در محیط واژن می شوند از قرار زیر اند: آنتی بیوتیک ها (مصرف آنتی بیوتیک ها، با تاثیر بر میزان باکتری لاکتوباسیلوس موجود در فضای واژن، محیط را برای رشد بیشتر قارچ کاندیدا فراهم خواهند کرد)
در بیشتر موارد افراد می دانند چه عواملی باعث ابتلا به این عفونت ها در آنها می شود، مثلا برخی خانم ها اظهار می دارند که مدتی بعد از مصرف برخی آنتی بیوتیک ها به عفونت واژن مبتلا می شوند.
-------------------------------------------------------------------------------------
سه نوع عفونت واژن وجود دارد: عفونت قارچی، عفونت باکتریایی و عفونت انگلی.باید در نظر داشتیه باشید که محیط مجاری تناسلی بهطور طبیعی دارای شرایط خاصی است؛ به طوری که عفونتهای ذکر شده، در حالت عادی قادر به رشد و تکثیر در این محیط نیستند، مگر اینکه مشکلی وجود داشته باشد.
عفونت قارچی واژن
منشأ عفونتهای قارچی اندام تناسلی زنان، عمدتا نوعی قارچ به نام کاندیدا آلبیکنس است. این قارچ معمولا به طور طبیعی در محیط واژن وجود دارد و محیط اسیدی واژن مانع از رشد این قارچها می شود. حال اگر به دلیلی از اسیدی بودن محیط واژن کاسته شود، قارچها رشد بیشتر خواهند کرد و سبب عفونت قارچی در واژن میشوند.
حاملگی، مصرف بعضی از آنتی بیوتیکها، مصرف قرصهای جلوگیری از حاملگی، بیماری قند، استفاده از کورتون، زمان سیکل ماهیانه، روابط جنسی از عواملی هستند که باعث تغییر محیط طبیعی واژن و افزایش رشد قارچها و در نتیجه باعث عفونت در واژن میشوند.
علایم اصلی واژینیت قارچی، خارش و ترشحات واژینال میباشد. خارش معمولا شدید است و ممکن است باعث التهاب نواحی مربوطه گردد. ترشحات به صورت سفید رنگ و غلیظ است که در عین حال دارای چسبندگی کمی بوده و سست میباشد. این ترشحات معمولا فاقد بو و یا دارای بوی کپک بوده، ولی به هیچوجه متعفن نیست، مگر آنکه سایر عوامل عفونتزا همراه قارچ باعث بروز واژینیت شده باشند.
نکته: لازم به ذکر است که دستگاه تناسلی خانمها در حالت طبیعی نیز ترشحاتی دارد که باعث مرطوب ماندن این ناحیه میشود و بهطور دورهای کم و زیاد میشود. البته ترشحات طبیعی، هیچ رنگ و بویی ندارد و اگرچه غلیظ است، ولی بدبو نیست و سبب خارش و سوزش هم نمیشود.
عفوت باکتریایی واژن
عفونتهای باکتریایی دستگاه تناسلی بیشتر توسط باکتری به نام گاردنلا واژینالیس ایجاد میشود. این میکروب بهطور طبیعی در محیط دستگاه تناسلی موجود است، ولی در شرایط خاص ممکن است رشد کرده و باعث بروز بیماری شود. یکی از راههای انتقال این بیماری، تماس جنسی است. در واژینیت میکروبی، ترشحات واژینال به رنگ سفید مایل به خاکستری و یا زرد رنگ بوده و بوی شبیه ماهی و ناخوشایندی دارد، ولی خارش و التهاب یا اصلا موجود نیست و یا بسیار خفیفتر از عفونت قارچی میباشد.
عفونت انگلی واژن
عفونتهای انگلی مجاری تناسلی در بیشتر اوقات به واسطه نوعی انگل تکسلولی ایجاد میشود. این انگل به طور طبیعی در مجاری تناسلی زندگی نمیکند و ابتلا به آن ممکن از طریق تماس جنسی و یا برخی لوازم (مانند حوله آلوده) و محیطهای آلوده (مانند استخر) صورت پذیرد. در بسیاری از موارد ممکن است این عفونت فاقد علایم و یا توأم با علایم خفیفی باشد. از بارزترین خصوصیت آن وجود ترشح واژینال بیش از حد است. این ترشح دارای رنگ خاکستری یا سبز رنگ بوده و بوی آن زننده میباشد. روی آن حبابهای هوا مشاهده میشود که باعث ایجاد ظاهری کف مانند میگردد.
-------------------------------------------------------------------------------------
تشخیص عفونت های قارچی واژینال ساده است. پزشک معمولا فرایند تشخیص را با گرفتن شرح حال و تاریخچه بیماری شروع می کند، مثلا اینکه بیماری در گذشته مبتلا به عفونت قارچی بوده یا نه، و البته سوال هایی در خصوص سابقه ابتلا به عفونت های منتقله از راه جنسی.
مرحله بعد معاینه بالینی بیمار است. گاهی معاینه برای تشخیص قطعی کافی خواهد بود اما در سایر موارد نمونه گیری از بافت واژن و ارجاع به آزمایشگاه برای تشخیص قطعی نوع عفونت و بیماری الزامی است و با تشخیص قطعی نوع بیماری، درمان آغاز می شود.
-------------------------------------------------------------------------------------
درمان عفونت واژن با سرکه سفید
یعنی دستمالی را به آب گرم آغشته کنید و هر روز تمیز نگه دارید..و از هیچ گونه صابون و مواد شیمیائی استفاده کنید.. اکثر اینهاضرر هایشان بیشتر از منفعتشان است. با اینحال .. اگر بخواهیم جواب سوال شما را بدهیم... سرکه برای تمیز نگه داشتن خوب است.. و لی مسلما برای عفونت درمان نشده مناسب نیست..
برای اینکه بوی بد واژن از بین برود بهترین کار این است که علت بو را پیدا کنید.برای این منظور معاینه توسط فرد دوره دیده لازم است.. با اینهال چون اکثر این بوها به علت دو عفونت شایع اون ناحیه.. یعنی قارچ و نوعی تجمع زیاد باکتری اون ناحیه.. یعنی bacterial vaginosis و yeast infection است....میتوانید این درمان را اجرا کنید که بی ضرر است و اغلب متخصصن به بیمارانی مثل شما توصیه منکنند. از کرم کلوتیریمازول واژینال روزانه به همراه قرص خوراکی میترونیدازول ..روزی دو عدد استفاده کنید
برای سرکه سیب گفته شده که.... برای آنکه اون ناحیه از سلامت بهتری برخوردار باشد میتوانید این شیوه را بکار ببرید.: سه قاشق سوپ خوری سرکه سیب را در دولیتر آب گرم مقطر بریزید.. اگر در این ناحیه احساس ناراحتی میکنید یک تکه پارچه ساتین پاکیزه را به این محلول آغشته کنید و روزی یک یا دو بار شستشو دهید. به تدریج که نارحتی تان کاهش یافت تعداد شستشو با پارچه تمیز را کاهش دهید.
اگر حالت جمع شدگی . بهم فشردگی در آن ناحیه احساس میشود بهترین کار این است که انواع سبزی های باغ نظیر جعفری و کرفس و سبزی های دیگر به صورت سالاد میل شود.به طوری که مقدار جعفری و کرفس آن بیشتر باشد و همراه با سالاد باید که به مقدار یک قاشق چای خوری سرکه سیب هم مصرف شود. رو غن های: زیتون و سویا و آفتاب گردان از انواع روغن های اشباع نشده هستند و میتوان آنها را با سالاد مصرف کرد.
-------------------------------------------------------------------------------------
داروهای خانگی برای خارش واژن
۱- کمپرس سرد
خارش واژن بخصوص در طول شب میتواند بسیار مشکل باشدو خواب شما را خراب و خستگی و بی حالی بوجود اورد برای متوقف کردن خارش اعمال یخ بطور مستقیم یا کمپری اب سرد در مهبل . این کار می تواند برای شما سخت باشد ولی خواب و استراحت کافی برای شما به ارمغان میاورد.
۲- آب و نمک
نمک کلا خاصیت ضد باکتریایی داره و میتواند باکتریها و قارچها را ازبین ببرد .شستن واژن با اب نمک غلیظ در هر زمان فورا تسکین و از تکثیر بیشتر باکتریها جلوگیری بعمل میاورد .
همچنین شما میتوانید وان را با اب گرم پرکرده و نصف فنجان نمک بدان اضافه کنید و چمباتمبه بشینید در حین نشستن سعی کنید اب نمک بداخل واژن رفته و باکتریها بطور موثر کشته شوند.
۳- سیر
سیر نیز دارای خواص ضد باکتریایی قوی میباشد.میتواند درد را فورا کاهش دهد و فوت و فن خاصی دارد .
جویدن ۲الی ۳ حبه در دهان و سپس قراردادن ان در واژن . شاید بوش ناراحت کننده باشه ولی یک سوپرایزره تسکین دهنده است !
۴- ماست
استفاده از پرو بیوتیکها به منظور از بین بردن باکتریها کار جدیدی نیست . ماست خالص و خوب درای کشتهایی است که میتواند با افزودن باکتریهای خوب باکتریهای بد رو از بین ببرد . برای درمان خارش نوشیدن ۱ فنجان کشک خالص شیرین نشده هر روز مفید است . ماستهای بز یا گوسفند بهترین درمان میباشد.
راه دیگر استفاده از ماست قرار دادن ان بطور مستقیم در واژن است . برای این منظور میتوانید ماست اغشته با تامپون یا پنبه بمدت چند ساعت استفاده کنید . ماست منجمد نیز تسکین فوری رو به همراه دارد.
۵- برگ ریحان
برگ ریحان خاصیت ضد میکروبی- ضد قارچی و ضد باکتری دارد . برگ ریحان را در ۲ فنجان ابجوش گذاشته دم کشیده .بمدت ۲۰ دقیقه تا قوام امده . نوشیدن این اب ۲ بار در روز برای خارش واژن مفید است .
۶- برگ رزماری
برگهای رزماری را بمدت ۱۵ دقیق در اب خیسانده با اب گرم و شستن ناحیه واژن با این داروی گیاهی
۷-عسل
مقداری عسل ار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه به ناحیه واژن خود بمالید تا علایم بیماری تسکین یابد. سپس عسل را پاک کنید و واژن را به خوبی بشویید.
۸-روغن درخت چای
چند قطره روغن درخت چای را در یک لیوان آب بریزید و سپس تامپون را به این مواد آغشته کنید و وارد ناحیه واژن کنید. اگر این کار را چند روز و روزی سه مرتبه انجام دهید، عفونت قارچی از بین خواهد رفت.
۹- زغال اخته و قره قروت
– خوردن زغال اخته و یا آب قره قروت برای از بین بردن عفونت قارچی مناسب میباشد.
۱۰- کاهش مصرف شیرینی جات
مصرف موادغذایی شیرین و قند و شکر را کاهش دهید. مصرف قند و شیرینی ها، رشد قارچ ها را سریع تر و بیشتر میکند.
۱۱- آلوئه ورا
استفاده از آلوئه ورا و ژل آن نیزدر درمان عفونت و رفع خارش موثر است. بدین منظور از یک ساقه آلوئه ورا استفاده کنید، پوست سبز آنرا جدا کرده و در واژن قرار دهید. همچنین میتوانید مقداری از آنرا رنده کرده و با شهد به دست آمده ناحیه تناسلی را ماساژ دهید. بهتراست قبل از خواب اینکار را انجام دهید که تا صبح اثر کند. مقادیری که در واژن باقی میماند خود به خود خارج میشود و جای نگرانی ندارد ( تجربه کاربران سایت )
۱۲- جوش شیرین
جوش شیرین هم در درمان قارچ واژن مفید بوده و از خارش و سوزش واژن جلوگیری میکند. کافی است دو قاشق جوش شیرین را در چند لیتر آب حل کرده و به مدت ۲۰ دقیقه در محلول مورد نظر بنشینید و سپس با آب شسته و با حوله تمیز خود را خشک کنید. شستوشو با محلول آّب و جوش شیرین محدودیتی وجود ندارد و میتوانید هر روز این کار را انجام دهید.
۱۳ -سرکه سیب
سرکه سیب دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچ بسیار عالی میباشد.برای این کار ۲ قاشق غذاخوری سرکه سیب با اب گرم ترکیب و واژن خود را با این اب دو بار در روز بمدت ۲الی ۳ روز شستشو دهید . سرکه واژن را اسیدی و باکتریها بمدت طولانی نمی تونند در آن رشد کنند .
-------------------------------------------------------------------------------------
اگر با رعایت نکاتی که در بالا گفته شد بهبودی در وضعیتتان ایجاد نشد و همچنان خارش واژن داشتید و یا اگر بهبود حاصل شد اما پس از گذشت چند روز مجدد خارش به سراغتان آمد مشکلتان را با پزشک مطرح کنید.
تذکر:
عفونت قارچی محدودیتی برای رابطه با همسر ایجاد نمیکند ولی بهتر است تا پایان درمان رابطه برقرار نکنید.
-------------------------------------------------------------------------------------
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
عفونت ادراری معمولا با درد در ناحیه لگن و بالای شرمگاهی خود را نشان می دهد و برای درمان آن باید نزد پزشک رفت تا آنتی بیوتیک دریافت شود. به نوعی از عفونت باکتریایی که بر قسمتی از دستگاه ادراری تاثیر میگذارد عفونت ادراری (UIT (گفته میشود.زمانی که این عفونت باکتریایی، دستگاه ادراری تحتانی را درگیر میکند به آن عفونت مثانه (سیستیت ساده) و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر میگذارد به آن عفونت کلیه (پیلونفریت) گفته میشود.
علائم عفونت ادراری
– علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی (عفونت مثانه) عبارتند از: درد در بالای استخوان شرمگاهی یا پایین کمر، دفع ادرار همراه با درد و یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)
– علائم مربوط به دستگاه ادراری فوقانی (عفونت کلیه) عبارتند از: تب، حالت تهوع و استفراغ، درد پهلو، ادرار خونی (به ندرت) به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی.این علائم در افراد مسن و یا بسیار کم سن و سال ممکن است مبهم و یا نامشخص باشند.
– علائم ادرای در کودکان: در کودکان خردسال، ممکن است تنها علامت عفونت دستگاه ادراری (UTI) تب باشد. به دلیل فقدان علائم واضحتر، وقتی دختران کوچکتر از دو سال و یا پسران ختنه نشده کوچکتر از یک سال دچار تب میشوند، بسیاری از انجمنهای پزشکی توصیه میکنند که کشت ادرار صورت بگیرد.
ممکن است نوزادان خوب غذا نخورند، استفراغ کنند، بیشتر بخوابند، و یا نشانههای یرقان را از خود نشان دهند. در نونهالان، ممکن است بیاختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه) رخ دهد. در کودکان، عفونتهای دستگاه ادراری با ریفلاکس مثانه به حالب (حرکتهای غیرطبیعی ادرار از مثانه به حالبها یا کلیهها) و یبوست ارتباط دارد و هنگامی که عفونت دستگاه ادراری با تب همراه باشد، عفونت دستگاه ادراری فوقانی تلقی میگردد.
علت بروز عفونت ادراری چیست؟
عامل اصلی هر دو نوع عفونت مذکور اشرشیا کولی (اشرشیا کولی، نوعی باکتری گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه است که بطور شایع در روده جانوران خونگرم وجود دارد) است که بهطور معمول از طریق مجرای خروجی مثانه وارد آن میشود. (اعتقاد بر این است که این باکتری معمولاً از روده به مجرای خروجی مثانه منتقل میشود،
و خطر این مسئله در زنان به علت آناتومی آنها بیشتر است.) با این حال ندرتاً باکتریهای دیگر، ویروسها یا قارچ نیز ممکن است موجب آن شوند.عفونتهای دستگاه ادراری معمولاً در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ میدهد، به طوری که نیمی از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک عفونت مبتلا میشوند. زیرا در زنان مجرای خروجی مثانه بسیار کوتاهتر بوده و به مقعد نزدیکتر است.
عوامل دیگری که باعث عفونت ادراری میگردند شامل موارد زیر است:
رابطه جنسی: در زنان جوان فعال از نظر جنسی، فعالیت جنسی علت ۷۵-۹۰٪ عفونتهای مثانه است و خطر عفونت با تعداد دفعات آمیزش جنسی رابطه دارد.مصرف انواع خاص وسایل پیشگیری از بارداری: استفاده از اسپرمکش و دیافراگم برای پیشگیری از بارداری، جدای از تعداد دفعات آمیزش جنسی خطر ابتلا به UTI را افزایش میدهد.
بعد از دوران یائسگی: بعد از دوران یائسگی، عفونت ادراری بدلیل کمبود استروژن ممکن است شدیدتر شود.
سوند ادراری: سوند ادراری خطر ابتلا به عفونتهای دستگاه ادراری را افزایش میدهد.
سابقه خانوادگی
دیابت: دیابت و سایر بیماریها میتوانند باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن شده و در نتیجه باعث خطر عفونتهای ادراری میشود.
ختنه نشده بودن: در میان کودکان، شیوع عفونتهای دستگاه ادراری در پسران ختنه نشده با سن کمتر از سه ماه بیشترین میزان بوده و سپس دختران کمتر از یک سال در رده دوم قرار دارند.
داشتن پروستات بزرگ و سنگ کلیه: سنگ کلیه و یا پروستات بزرگ شده باعث حبس ادرار در مثانه و در نتیجه ابتلا به عفونت ادراری میشود.
سوند ادراری خطر ابتلا به عفونتهای دستگاه ادراری را افزایش میدهد
راههای پیشگیری از عفونت ادرای
تعدادی از اقداماتی که تأثیر آنها بر دفعات بروز عفونت دستگاه ادراری به اثبات نرسیده عبارتند از:
استفاده از قرصهای ضدبارداری یا کاندوم
ادرار کردن بلافاصله پس از مقاربت
نوع لباس زیر مورد استفاده، شیوههای بهداشت شخصی پس از ادرار کردن و یا مدفوع کردن، و یا این که آیا فرد بهطور معمول حمام میکند یا دوش میگیرد. به همین ترتیب با فقدان شواهد مربوط به اثر نگهداشتن ادرار، استفاده از نوار بهداشتی، و شستشوی واژن مواجه هستیم.
در افراد مبتلا به عفونتهای مکرر، میتوان از دوز پایین آنتی بیوتیکها بهعنوان اقدام پیشگیرانه استفاده کرد. در موارد غیرپیچیده، عفونتهای دستگاه ادراری را میتوان بهراحتی با مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره کوتاه درمان کرد، اگرچه مقاومت در برابر بسیاری از آنتی بیوتیکهای مورد استفاده برای درمان این بیماری در حال افزایش است.
در موارد پیچیده، ممکن است لازم باشد دورههای درمان طولانیتر شوند و یا نیاز به تزریق آنتی بیوتیک وریدی باشد. در صورتی که علائم در طی دو یا سه روز بهبود پیدا نکرد، لازم است آزمایشهای تشخیصی بیشتری انجام گردد. در زنان، عفونتهای دستگاه ادراری شایعترین شکل عفونتهای باکتریایی است و هر سال ۱۰٪ به میزان عفونتهای دستگاه ادراری افزوده میشود.
درمان عفونت ادراری
مهمترین مبنای درمان استفاده از آنتی بیوتیکها است. گاهی اوقات در طول چند روز اول علاوه بر آنتی بیوتیک، فنازوپیریدین تجویز میشود تا به تسکین سوزش و رفع اضطرار ناشی از عفونت مثانه کمک کند. با این حال، با توجه به مشکلات ایمنی ناشی از استفاده از آن و به ویژه افزایش خطر ابتلا به متهموگلوبینمی (میزان متهموگلوبین بالاتر از سطح عادی در خون) استفاده مداوم از آن توصیه نمیشود. ممکن است استامینوفن (پاراستامول) نیز برای تب استفاده شود.
در زنانی که عفونت دستگاه ادراری ساده بهطور مکرر در آنها رخ میدهد، تنها در صورتی که درمان اولیه با شکست مواجه گردد، ممکن است خود درمانی پس از بروز علائم و پیگیری پزشکی منجر به بهبود شود. نسخه آنتی بیوتیک را میتوان از طریق تلفن به داروساز اعلام کرد.
عفونتهای غیرپیچیده را میتوان تنها بر اساس علائم تشخیص داد و درمان کرد. آنتی بیوتیکهای خوراکی نظیر تریمتوپریم/سولفامتوکسازول (TMP / SMX)، سفالوسپورینها، نیتروفورانتوئین و یا فلوروکینولون زمان بهبود را بهطور قابل ملاحظهای کوتاه میکنند و به همان اندازه مؤثر هستند.
معمولاً یک دوره درمان سه روزه با تریمتوپریم، TMP/SMX یا یک فلوروکینولون کفایت میکند، حال آن که درمان با نیتروفورانتوئین به ۵ – ۷ روز زمان نیاز دارد. با شروع درمان، علائم باید در عرض ۳۶ ساعت بهبود پیدا کند. در حدود ۵۰٪ از افراد بدون درمان طی چند روز یا چند هفته بهبود مییابند
انجمن بیماریهای عفونی آمریکا استفاده از فلوروکینولون بهعنوان نخستین درمان را به دلیل نگرانی از ایجاد مقاومت در برابر این دسته از داروها توصیه نمیکند. با وجود هشدار مذکور، در اثر استفاده وسیع از تمام این داروها، مقاومتهایی در برابر آنها بهوجود آمده است. در برخی از کشورها تری متوپریم به تنهایی معادل TMP/SMX محسوب میشود. در عفونتهای ساده دستگاه ادراری در کودکان، آنها اغلب به یک دوره سه روزه آنتی بیوتیک پاسخ میدهند.
درمان عفونت ادراری بدون نیاز به دارو
افراد میتوانند با رعایت نکات زیر، برای درمان عفونت ادراری کمتر به دارو احتیاج پیدا کنند:سعی کنید مصرف مایعات را زیاد کنید تا زودبهزود به دستشویی بروید تا عفونت های موجود در دستگاه ادراریتان خارج شود.
حمام بروید و از دوش آب داغ استفاده کنید. اگر چه این روش از نظر پزشکان و محققان علوم پزشکی ثابت نشده است، اما بسیاری از افراد مبتلا به عفونت دستگاه ادراری بعد از حمام آب داغ احساس کاهش خارش و سوزش و درد را اعلام میکنند.
مصرف مرکبات و غذاهای حاوی ویتامین ث را در برنامه غذایی خود قرار دهید. این نوع مواد به دلیل داشتن خاصیت اسیدی، بسیاری از عفونتهای دستگاه ادراری را از بین میبرند.افراد مبتلا به عفونت اداری میتوانند با نوشیدن آب قره قات و یا زغال اخته بسیاری از باکتریهای عفونت ادراری را از بین ببرند.
عفونت مثانه – درمان عفونت ادراری بدون نیاز به دارو – عفونت ادراری – درمان با زغال اخته
از مصرف نوشیدنیهای کافئیندار و گازدار و غذاهای تند و پرادویه اجتناب کنید.
از مصرف الکل و سیگار جدا خودداری کنید.
اگر درد و سوزش ناحیه دستگاه ادراری بیش از 24 ساعت به طول انجامید، حتما نزد پزشک متخصص کلیه و مجاری ادرار بروید.
اگر چه رعایت نکتههای مطرح شده در بالا بسیار ضروری است، اما اگر علایم بیماری پس از مدتی از بین نرفتند، برای جلوگیری از ابتلا به عفونت مزمن (طولانی مدت) ادراری و یا جلوگیری از انتقال عفونت به بخشهای دیگر بدن مثل کلیه، باید سریعا اقدامات پزشکی انجام گیرد.
عوارض عفونت ادراری
زمانیکه عفونت ادراری به موقع و بدرستی درمان شود، کمتر باعث ایجاد مشکل میشود. اما در صورت درمان نشدن، عفونت دستگاه ادراری باعث مشکلات جدی میشود. عوارض عفونت ادراری شامل:
عفونت عودکننده، بخصوص در زنانی که سه بار و بیشتر دچار عفونت ادراری شدهاند.
آسیب دیدگی دائمی کلیه که بخصوص در کودکان شایعتر میباشد.
افزایش خطر زاییدن کودک کم وزن و یا زایمان زودرس.
عفونت ادرار در دوران بارداری
عفونتهای دستگاه ادراری به علت افزایش خطر ابتلا به عفونت کلیه در دوران بارداری بیشتر نگرانکننده است. در دوران بارداری، سطح بالای پروژسترون خطر کاهش توان عضلات حالب و مثانه را افزایش داده و منجر به افزایش احتمال برگشت ادرار به حالب و به سمت کلیهها میشود.
اگرچه در زنان باردار خطر ابتلا به باکتریوری بدون علامت افزایش نمییابد، اما در صورتی که باکتریوری وجود داشته باشد خطر ابتلای آنها به عفونت کلیه ۲۵-۴۰٪ است. بنابراین اگر آزمایش ادرار نشانهای از وجود عفونت را نشان دهد -حتی اگر علائم دیگر وجود نداشته باشد- توصیه میشود درمان صورت گیرد.
بهطور معمول از سفالکسین یا نیتروفورانتوئین استفاده میشود، زیرا بهطور کلی این داروها برای دوران بارداری بیخطر تلقی میشوند. عفونت کلیه در دوران بارداری ممکن است ناشی از تولد زودرس یا پره اکلامپسی باشد. (حالت فشار خون بالا و اختلال در عملکرد کلیه در طی بارداری میتواند منجر به تشنج شود)
منبع:setare.com