شیراز، یادآور فرهنگ و تمدن ایران زمین [عکس]

سفر تصویری به مناطق دیدنی ایران

چهارشنبه 16 اردیبهشت 1394 ساعت 08:01

جام جم سرا- روز گذشته، پانزدهم اردیبهشت ماه، «روز شیراز» بود که یکی از شهرهای گردشگری برای ایرانیان و خارجی‌های مسافر ایران به شمار می‌رود. به همین مناسبت تصاویری از برخی مناطق و آثار دیدنی آن را در ادامه پیش رویتان گذاشته‌ایم.

انعکاس زنده جشنواره فیلم سلامت در رادیو فرهنگ

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روابط عمومی رادیو فرهنگ، ویژه برنامه سینما سلامت هر روز تا 5 شهریور در ساعت های 11:30 و 18:30 با استقرار در پردیس چارسو اخبار و رویدادهای جشنواره فیلم سلامت را به اطلاع شنوندگان می رساند.

این برنامه در دو نوبت ظهر و عصر میزبان دست اندرکاران برگزاری این جشنواره و همچنین فیلم سازان و بازیگران سینما خواهد بود .

کارشناس مجری این برنامه علی جعفری و تهیه کننده آن مهدی دادجو است که از رادیو فرهنگ روی موج اف ام ردیف 106 و ای ام ردیف 585 پخش می شود.

عنصر محبت در فرهنگ رضوی

[ad_1]

چکیده

عنصر محبت در دنیای امروز یکی از گمشده‌های بشر و نواقص جوامع بشری است. با توسعه‌ی زندگی صنعتی و اشتغال‌های روزافزون مادی انسان، جنبه‌های معنوی و فطری به فراموشی سپرده شده است. فرهنگ حیات بخشی رضوی که همان فرهنگ قران و عترت بوده، به دلیل فرابشری بردن و اتصال به وحی، هماهنگ با فطرت آدمیان نیز است. متفکران اسلامی در کتاب‌های اخلاقی و آموزه‌های رضوی به بحث‌های کلی و تا حدی دسته بندی موضوع‌ها پرداخته‌اند؛ اما تمرکز این مقاله بر تحلیل ابعاد یک موضوع خاص و ضروری بشر معاصر یعنی «محبت» استوار است. لذا به این پرسش اصلی پرداخته می‌شود که «ابعاد محبت در فرهنگ رضوی چیست؟» بدیهی است تاکید اصلی در این مقاله بر حکمت نظری و عملی مستفاد از آموزه‌های رضوی است تا رابطه‌ی توحیدی و محبانه‌ی انسان با پروردگار و در راستای آن با سایر مخلوقات ترسیم شود. لذا با مراجعه‌ی مساله محورانه به منابع دینی (قرآن و روایت‌های معتبر) در پی کشف و تحلیل ابعاد مسئله بوده، برای نیل به این هدف، داده‌های لازم از منابع کتابخانه‌ای گردآوری شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روش، تحلیلی – توصیفی و شیوه ی گردآوری اطلاعات، کتابخانه‌ای اسنادی است.
کلید واژه : محبت، قرآن، عترت، فرهنگ، امام رضا (علیه السلام)

مقدمه

آموزه‌های قرآن و عترت تنها راه نجات بشر در عصر مادیت و سرگشتگی است. سیره‌ی علمی و عملی امام رضا (علیه السلام) به عنوان امام معصوم و منصوب پروردگار، گنجینه‌های نهفته‌ی عقول و فطرت بشر را شکوفا و بارور می‌کند. یکی از مصادیق این شکوفایی، تبیین ابعاد محبت در فرهنگ رضوی است. بدیهی است تعالیم قرآن و عترت پر از آموزه‌های معرفتی و اخلاقی است که دانشمندان بزرگی به جمع آوری و دسته بندی آنها پرداخته‌اند. اما تحلیل آن آموزه‌ها نیاز به دقت و موشکافی بیشتری برای پاسخ به نیازهای روز بشری دارد. لذا در چارچوب نظری مکتب شیعه‌ی اثنی عشری به تحلیل این مقوله پرداخته می‌شود. این مقاله درصدد تحلیل ویژگی‌هایی است که با استفاده از آموزه‌های قرآن و عترت، به خصوص امام رضا (علیه السلام) ، موضوع محبت در فرهنگ رضوی تحلیل شود. لذا با مراجعه‌ی مسئله محورانه به منابع دینی (قرآن و روایت‌های معتبر) در چارچوب آموزه‌های قرآن و عترت در پی کشف و تحلیل ابعاد مسئله است و برای نیل به این هدف، داده‌های لازم از منابع کتابخانه‌ای گردآوری می‌شود و مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد. روش، تحلیلی - توصیفی و شیوه‌ی گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه‌ای اسنادی است.
به طور مشخص پژوهش مستقلی درباره‌ی عنصر محبت در فرهنگ رضوی صورت نگرفته؛ اما پیرامون موضوع اخلاق و آداب رضوی، متفکران اسلامی در کتاب‌ها و مقاله‌های خود به بحث پرداخته‌اند. در آغاز ضروری است به تبیین واژگان مورد بحث پرداخته شود.

فرهنگ

فرهنگ فارسی معین، فرهنگ را مرکب از دو واژه‌ی «فر» و «هنگ» به معنای ادب، تربیت، دانش، علم، معرفت، آداب و رسوم تعریف کرده است (1387: واژه‌ی فرهنگ) . برای فرهنگ، تعاریف متعددی ارائه شده که بعضی از این تعاریف، مفهوم عام و برخی دیگر مفهوم خاصی به دست می‌دهند.
با عنایت به اینکه مفهوم امروزین «Culture» در سده‌های اخیر در جامعه‌ی غرب شکل گرفته و به طور عارضی معادل‌هایی مانند فرهنگ در زبان فارسی یا «الثقافة» در زبان عربی برای آن گزیده شده است، این اصطلاح را باید در شمار آن دسته از اصطلاحات علوم اجتماعی به شمار آورد که حاصل تحولات بنیادین رخ داده در سبک زندگی و شیوه‌ی‌اندیشه ورزی در عصر مدرن است. این اصطلاحات در بافت همین دوره‌ی تاریخی قابل درک هستند. با این همه می‌دانیم که فرهنگ‌های انسانی همواره آمادگی رابطه‌ی بینافرهنگی و تأثیرپذیری و تأثیرگذاری بر دیگر فرهنگ‌ها را دارند، یعنی حفظ، رشد، تولید و تأثیرگذاری.
فرهنگ در درون خود نیز این امکان را دارد که به چندین خرده فرهنگ، تقسیم شود. از نگاه اسلام، فرهنگ متعالی، فارق از حیات انسان و حیوان است. زیرا تجلی این توانایی‌هاست که حیات فردی و زندگی اجتماعی انسان را شکوفا می‌کند و فقدان آنها، رکود و انحطاط را در جامعه در پی دارد، به حدی که به تعبیر قرآن، مانند چارپایان یا پست تر از آنان می‌شود: «لَهُم قُلوب لا یَفقَهونَ بِها و لَهُم اَعیُن لا یُبصِرونَ بِها و لَهُم آذان لا یَسمَعونَ بِها دُولئِک کالانعامِ بَل هُم اَضَلُّ اُولئِکَ هُمُ الغافِلون» (اعراف / 179) .
زندگی آنان که برای رشد و تعالی خود از ابزار معرفتی و فرهنگی بهره نمی‌برند با حیات حیوانات تمایز چندانی ندارد. غفلت از این توانایی‌ها، انسان و جامعه‌ی انسانی را به پرتگاه سقوط نزدیک می‌کند و به دنائت و پلیدی می‌کشاند.
با جمع بندی تعاریف فرهنگ، این نتیجه به دست می‌آید: فرهنگ مجموعه‌ای از باورها، انگیزه‌ها، ارزش‌ها، آداب و رسوم است که در جامعه نهادینه شده و دارای مرز مشخص و قابل انتقال از نسلی به نسل دیگر یا از جامعه‌ای به جامعه‌ی دیگر است.

امام رضا (علیه السلام)

امام رضا (علیه السلام) (203 – 148 ق) به عنوان هشتمین امام شیعیان اثنی عشری به نص پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در حدیث لوح و نص پدران معصومش (علیه السلام) همه‌ی خصوصیات یادشده درباره‌ی امام را داراست. بر اساس روایت امام جواد (علیه السلام) ، نام گذاری آن حضرت به «علی» و لقب «رضا» از سوی خداوند تعالی است (مفید، 1413 ق الف، ج 2: 251) .
حضرت رضا (علیه السلام) وارث علم نبوی (صلی الله علیه و آله) است و فضائل علوی (علیه السلام) است. کتاب‌های شیعه و اهل سنت، از علم، زهد، عبادت، کرامت، سیاست و حکمت بی نظیرش که از اجداد خود به عنایت الهی به ارث برده است، حکایت می‌کند.
شخصیت امام رضا (علیه السلام) فراتر از ملاک‌های عقلی آدمیان و نصب او فرابشری است (موحدابطحی، 1381: 76) .
امام رضا (علیه السلام) مقتدای خود را امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌داند و می‌فرماید: «ان علیا امیرالمومنین (علیه السلام) ... امامی و حجتی و عروتی و صراطی و دلیلی و محجتی ... » (همان: 28 - 27) .
روایت‌های معتبر اسلامی حکایت از معجزه‌های حضرت رضا (علیه السلام) می‌کند، نظیر معجزه‌های حضرت عیسی و حضرت سلیمان (علیه السلام) (همان، 1430 ق: 153 - 65) . عبادتش آنچنان بود که در روز اعطای جامه به دعبل خزایی شاعر اهل بیت (علیه السلام) ، فرمود در این لباس هزار رکعت نماز خوانده و هزار بار ختم قرآن کرده ام.
در میان مردم مرو، پیروان اهل بیت (علیه السلام) بر این باور بودند که امام (علیه السلام) می‌باید از سوی خداوند نصب شود و ولایت را بر عهده گیرد؛ اما دیگران می‌گفتند امام را نه نصب الهی، که انتخاب مردمی معین می‌کند و او در حقیقت وکیل امّت است.
امام رضا (علیه السلام) پس از آمدن به مرو و آگاهی از این مسئله فرمودند: «امامت را نشناختند تا امام را بشناسند. همان گونه که الله با الوهیت شناخته می‌شود، امام با امامت.» آنگاه ویژگی‌های امام را برشمردند: «قدر و منزلت، شأن و جایگاه امام رفیع تر از آن است که با عقول مردم سنجیده شود یا آنکه به اختیار خود برگزینند...» (کلینی، 1407 ق، ج 199:1) .

فرهنگ رضوی

فرهنگ رضوی مجموعه‌ی آموزه‌های امام رضا و پدران پاک و معصومش تا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در حکمت نظری و عملی است. این تعالیم، همتای آموزه‌های قرآن کریم، مبیّن آیه‌ها و تجسم عینی و عملی آن است. از آنجا که ائمه (علیه السلام) نور واحدند (صدوق، 1378، ج 2: 58؛ صفار، 1404 ق: 57؛ ابن رستم طبری، 1415ق: 630) گفتار و رفتار امام رضا (علیه السلام) جدای از سایر معصومان نیست؛ بلکه در یک منظومه‌ی هماهنگ و به هم پیوسته قرار دارد. بنابراین، مجموعه آموزه‌های قرآن و عترت را با تأکید بر گفتار و رفتار امام رضا (علیه السلام) «فرهنگ رضوی» می‌نامیم؛ فرهنگی که امام رضا (علیه السلام) با حکمت و تدبیر از آن پاسداری کرد و در آن راه به شهادت رسید. فرهنگی که آدمی را در جاذبه‌ی هدف اعلای حیات به تکاپو وامی دارد و تمدن اصیل را برای بشریت به ارمغان می‌آورد. این تمدن اصیل جز در پرتو امامت عترت پاک پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) تحقق پیدا نمی‌کند. امام رضا (علیه السلام) «امام» را پدر رئوف امّت می‌شمارند: «امام ابر پر باران و باران پر برکت است، خورشید درخشان و زمین گسترده است. او چشمه‌ی جوشان و باغ و برکه است. امام امینی است همراه، پدری است مهربان، برادر تنی و در مصائب پناه بندگان است» (صدوق، 1372، ج 1: 450) بنا به فرموده‌ی امام رضا (علیه السلام) ، امام نه تنها داناترین، حکیم ترین، متقی ترین، بردبارترین، شجاع ترین، با سخاوت ترین و عابدترین مردم است؛ بلکه از پدر و مادر آنان به خودشان مهربان تر است. (2)

محبت

«محبت» به معنای دوست داشتن (3) ، از ریشه‌ی «ح ب ب» و اسم مصدر است. به تعبیر برخی از اهل لغت (غیاث ) مصدر میمی است (دهخدا، 1377، واژه‌ی محبت) . البته فلاسفه و عرفا تعاریف جداگانه‌ای از این واژه ارائه داده‌اند (رک: دهخدا، 1377، واژه‌ی محبت؛ فعالی، 1381: 129؛ قشیری، 1359ق: 552؛ انصاری، 1387: 217) .
در فرهنگ اسلامی، «دین» جز محبت نیست. (4) محبوب اصیل در فرهنگ قرآن و عترت، ذات باری تعالی است. بندگان خالص خدا، محبت او را در دل می‌پرورانند و در اوج خواسته‌هایشان او را طلب می‌کنند. امیرالمؤمنین (علیه السلام) در دعای کمیل به خدا عرض می‌کند: «... وَ اجعَل لِسَانِی بِذِکرِکَ لَهِجاً وَ قَلبِی بِحُبِّکَ مُتَیّماً...» (ابن طاووس، 1409ق، ج2: 709) . در قلب محبان پروردگار جز او نیست، جز او را نمی‌بینند و جز به او، پناهنده نمی‌شوند. امام حسین (علیه السلام) در دعای شریف عرفه این چنین با خدا نجوا می‌کند: «أنتَ الَّذِی أزَلتَ الأغیَارَ عَن قُلُوبِ أحِبَّائِکَ حَتَّی لَم یُحِبُّوا سِوَاکَ وَ لَم یَلجَئَوا إِلَی غَیرِک» (همان، ج 1: 349) .
معصومان (علیه السلام) در مقام انس با پروردگار و اشتیاق مناجات با ذات ربوبی، به اسمای الهی متوسل می‌شوند. حضرت رضا (علیه السلام) در گشایش امور، پس از شهادت به توحید و بندگی، رسالت و ولایت پیامبر (صلی الله علیه و آله) است و صلوات بر او و اهل بیت طاهرینش، به تک تک اسمای حسنای الهی متوسل و با انس و تضرع به پیشگاه آن محبوب، طلب حاجت می‌کند: «... یا مفرج الفرج، یا کریم الفرج، یا عزیز الفرج، ...» (کفعمی، 1418 ق: 324؛ موحدابطحی، 1381: 30) .
دعای افتتاح نمونه‌ی دیگری از انس معصومان (علیه السلام) با ذات احدیت و محبوب حقیقی است که با او معاشقه و بر او توکل می‌کنند: «... أسألُکَ مُستَانِساً لَا خَائِفاً وَ لا وَجِلاً مُدِلًّا عَلَیک...» (طوسی، 1411ق، ج 2: 578) .
هندسه‌ی عالم بر محور مهر و محبت است. محبت متقابل بین خدا و بندگان که مصدر آن نیز به رحمانیت خدا برمی گردد. انسان موحد، سراسر جهان را مظاهر فیض و رحمت خدا دانسته و در همه حال او را حاضر و ناظر بر احوال خویش می‌بیند.

کی رفته‌ای ز دل که تمنا کنم تو را *** کی بوده‌ای نهفته که پیدا کنم تو را
غیبت نکرده‌ای که شوم طالب حضور *** پنهان نگشته‌ای که هویدا کنم تو را

با صد هزار جلوه برون آمدی که من *** با صد هزار دیده تماشا کنم تو را
(فروغی بسطامی، 1376، غزلیات) .

دل، ذره‌ای از ذرات وجود است که مظهر تجلی رحمت رحمانیه‌ی پروردگار شده است. «کدام دلی است که مسرور به سرّی از اسرار محبت او نیست و کدام جانی است که منوّر به نور هدایت او نه. کدام خاطری است که خزینه‌ی رازی از رازهای نهانی او نباشد و چگونه سینه‌ای است که دفینه‌ی رمزی از رمزهای پنهانی او نبود» (نراقی، 1369: 54) .
عالم بر اساس رحمت استوار بوده و غضب نیز مأموم رحمت است: «... یا من سبقت رحمته غضبه...» (مفید، 1413ق ب: 161) ؛ «... أنت الَّذِی تَسعَی رَحمَتُهُ أمَامَ غَضَبِه...» (امام علی بن الحسین (علیه السلام) ، 1376: 78) . هم رحمت خداوند از غضب او فزون تر است و هم امام جماعت همه‌ی اسماء و صفات او. «قهر و عذاب در عالم، راهبرد اصلی و استراتژی خدا نیست؛ بلکه تاکتیک اوست جهت انبساط رحمت» (فعالی، 1392: 40) .
در تعالیم حیات بخش قرآن و عترت، نعمتهای مادی مانند ثروت، ازدواج، حتی ابر، باد، باران و... در خدمت بشر و وسیله‌ای برای جلب رحمت پروردگاراند: «کَتَب ربکم عَلَی نَفسه الرحمَه» (انعام/ 54) .
در ذیل محبت و عشق به ذات ربوبی، نکاتی وجود دارد که به اختصار بیان می‌شود:

1. محبت اصیل

محبت مبتنی بر معرفت دینی، محبتی پایدار و واقعی است؛ اما محبت‌های مادی و زمینی، ناپایدار و غیر واقعی هستند. حب مال، جاه و بستگان، نمی‌تواند محبت واقعی باشد؛ مگر اینکه پیوندی با دین داشته باشد. «هر محبتی که دنیوی و مادی است و هدف و مقصودی جز دنیا و گرایش به زرق و برق آن ندارد، مجازی و سراب است و هر محبتی که بر اساس دین است حقیقی و نه سراب، بلکه آب است که جان را نشاط می‌بخشد و عطش روح را فرو می‌نشاند» (بهشتی، 1385: 176) عبادت واقعی هم مبتنی بر محبت به معبود استوار است و تا معرفت نباشد محبت واقعی هم شکل نمی‌گیرد. «محبت از معرفت است پس تا معرفت نباشد عبادت دست ندهد. حضرت خاتم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: العلم امام العمل و العمل تابعه» (طوسی، 1374: 111) .
محبت و عشق به معبود، نه تنها امری فطری است، بلکه در آیات و روایت‌های متعددی به اشکال گوناگون نسبت به آن تأکید شده که دین جز محبت در راه خدا نیست. قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) : «هل الدین الا الحب فى الله و البغض فى الله قال الله تعالى: «قل إن کنتم تحبّون الله فَاتَّبِعُونِی یُحبِبکُمُ الله» (آل عمران/31) (ابن شاذان، 1363: 287) . امام باقر (علیه السلام) به آیه‌ی هفتم سوره‌ی حجرات درباره‌ی گرایش انسان به سوی ایمان و آراستن آن توسط خداوند در قلبی آدمی، استناد می‌فرمایند و منشاً آن را محبت می‌دانند: قالَ أبو جَعفَرٍ (علیه السلام) : «هَلِ الدِّینُ إِلَّا الحُبُ؟» قَالَ اللهُ تَعَالی: «حَبَّبَ إِلَیکُمُ الإِیمانَ وَ زَیَّنَهُ فِی قُلُوبِکُم» (کلینی، 1407ق، ج8: 80) .
امام رضا (علیه السلام) از پدران گرامیشان از مناجات موسای کلیم با پروردگار نقل می‌فرمایند: «خداوند فرمود مرا در تمام حالات یاد کن» (چرا که او نزدیک و در همه حال شاهد و ناظر بنده‌ی خویش است) :
عَن عَلی بن مُوسَی الرضا (علیه السلام) عَن أبیهِ عَن آبَائِهِ عَن عَلِیًّ (علیه السلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللهِ (صلی الله علیه و آله) إنَّ مُوسَی بنَ عِمرانَ لَمَّا نَاجَی ربَّهُ قَالَ یَا رَبِّ أبعِیدٌ أنتَ مِنَّی فَأنَادِیکَ أم قَریبٌ فَأناجیَکَ فَأوحَی اللهُ جَلَّ جَلَالُهُ إِلَیهِ أنَا جَلیسُ مَن ذَکَرَنِی فَقالَ مُوسَی یَا رَبِّ إِنّی أکُونُ فِی حَالٍ أجِلُّکَ أن اذکُرَکَ فِها فَقَالَ یا مُوسَی اذکرنِی عَلَی کُلِّ حَالٍ (صدوق، 1398ق: 182) .
بدیهی است مراد از ذکر، تمام مراتب آن است.
معصومان (علیه السلام) همواره تأکید فرمودند که دوستی و دشمنی تان جز در راه خدا نباشد. تعبیری که در این باره در روایت‌ها زیاد به چشم می‌خورد «الحب فی الله و البغض فی الله» است: الامام أبى محمّد الحسن العسکرى عن أبیه .. قال: «قال رَسُول اللهِ (صلی الله علیه و آله) لِبَعضِ أصحَابِهِ ذَاتَ یَومٍ یَا عَبدَاللهِ أحبِب فی اللهِ وَ أبغض فِی اللهِ وَ وَالِ فِی الله وَ عَادِ فِی اللهِ فَإِنَّهُ لَا تُنَالُ وَلایَة اللهِ إلَّا بِذَلِکَ وَ لا یَجِدُ رَجُلٌ طَعمَ الإیمانِ وَ إن کَثُرَت صَلَاتُهُ وَ صِیَامُهُ حَتَّ یَکُونَ کَذلِک» (صدوق، 1376: 11؛ همان، 1378، ج1: 291؛ منسوب به امام حسن بن علی بن محمد (علیه السلام) ، 1409ق: 723) .
خداوند به پیامبرش (صلی الله علیه و آله) است در حدیث قدسی می‌فرماید: همتت را یک چیز قرار بده. زبان، بدن، اندیشه و انگیزه ات را الهی کن. اگر دل به خدا دادی دیگر نگران چیزی مباش. عقلت را در راه خدا به کار گیر. اهل یقین، حسن خلق، سخاوت و رحمت بر خلقی باش:
یَا أحمَدُ اجعَل هَمَّکَ هَمّاً وَاحِداً فَاجعَل لِسَانَکَ وَاحداً وَ اجعَل بَدَنَکَ حَیّاً لا تَغفُل أبَداً مَن غَفَلَ عَنِّی لَا أبَالِی بِأیِّ وَادٍ هَلَکَ یَا احمَدُ استَعمِل عَقلَکَ قَبلَ أن یَذهَبَ فَمَنِ استَعمَلَ عَقلَهُ لا یُخطِئُ وَ لا یَطغَی یَا أحمدُ انتَ لا تَغفُلُ أبَداً مَن غَفَلَ عَنِّی لا أبَالیِ بِأیَّ وادٍ هَلَکَ یَا أحمَدُ هَل تَدرِی لأیِّ شَیءٍ فَضَّلتُکَ عَلَی سَائِرِ الأنبیَاءِ قَالَ اللَّهُمَّ لا قَالَ بِالیَقینِ وَ حُسنِ الخُلُقِ وَ سَخَاوَة النَّفسِ وَ رَحمَة بِالخَلقِ وَ کَذَلِکَ أوتَادُ الارضِ لَم یَکُونُوا أوتَاداً إلَّا بِهَذا (فیض، 1406ق، ج26: 150 دیلمی، 1412ق، ج1: 205) .
در راستای عشق و محبت به پروردگار، محبت به اولیای او شکل می‌گیرد. امام رضا (علیه السلام) در نوشته‌ای به یونس بن بکیر این گونه آموزش می‌دهند که هنگام درخواست از خداوند، به پیامبر (صلی الله علیه و آله) و اهل بیتش (علیه السلام) متوسل شود، چرا که در اثر عدم ولایت و اقرار به امامت و فضائل ایشان، حتی اعمال نیکو هم پذیرفته نمی‌شود:
اللهُمَّ فَإنّی أوفی وَ أشهِدُ وَ أقِرُّ وَ لا أنکُرُ وَ لا أجحُدُ، وَ أسِرُّ وَ أعلِنُ وَ أظهِرُ وَ أبطنُ، بِأنکَ أنتَ اللهُ لا إلهَ إِلَّا أنتَ وَحدکَ لا شَریکَ لکَ و أنَّ مُحَمَّداً عَبدُکَ وَ رَسولُکَ (صلی الله علیه و آله) وَ أنَّ عَلیّاً أمیرُالمؤمِنینَ سَیِّدُ الاوصیاء وَ وارِثِ عِلمِ الأنبیاء، علمُ الدِّینِ، وَ مُبیرُ المُشرِکینِ وَ مُمَیِّزُ المُنافِقینَ وَ مُجاهِدُ المارِقینَ وَ إِمامی وَ حُجَّتی و عُروَتی وَ صِراطی وَ دَلیلی وَ مَحَجَّتی وَ مَن لا أثِقُ بِأعمالی وَ لَو زَکَت وَ لا أراها مُنجیَة لی وَ لَو صَلَحَت، إِلّا بِوَلایَتِهِ وَ الائتِمامِ بِهِ وَ الإقرارِ بِفَضائِلِه... اللَّهُمَّ بِتَوَسُّلی بِهِم إِلَیکَ وَ تَقَرُّبی بِمَحَبَّتِهِم وَ تَحَصُّنی بِإِمامَتِهِم، افتَح عَلَیَّ فی هذا الیَومِ أبوابَ رزقِکَ وَ انشر عَلَیَّ رَحمَتَکَ وَ حَبِّبنی إلی خَلقِکَ، وَ جَنِّبنی بُغضَهُم وَ عَداوَتَهُم، إنَّکَ عَلی کُلِّ شَیء قَدیرٍ... (ابن طاووس، 1411ق: 303، مجلسی، 1403ق، ج94: 347، ح4؛ احمدی میانجی، 1426ق، ج5: 240) .
بنابراین در فرهنگ رضوی، در امتداد عشق به خداوند و یقین به او، ولایت اهل بیت (علیه السلام) و در ذیل ولایت ایشان، محبت به خلق قرار می‌گیرد.

2. محبت به خلق

قرآن کریم در آیات متعددی به موضوع اخوت انسانی اشاره کرده است. برای نمونه آنجا که از امت‌های انبیای گذشته که موحد نبودند سخن گفته، حضرت صالح، حضرت شعیب و حضرت هود (علیه السلام) را با تعبیر لطیف برادر، معرفی کرده است: «والی ثمود اخاهم صالِحا» (اعراف/ 73) ؛ «و اِلی مَدیَن اَخاهُم شُعیبا» (اعراف/85) ؛ «و اِلی عادٍ اَخاهُم هودا» (اعراف/65) .
امیرمؤمنان (علیه السلام) در عهدنامه‌ی مالک اشتر به موضوع اخوت و همانندی در آفرینش اشاره کرده و عمل به مقتضای آن را مورد تأکید قرار داده است: «ای مالک، قلبت را از رحمت، محبت و لطف بر مردم پر کن و نسبت به آنان درنده‌ای خون خوار مباش که خوردن آنان را غنیمت بشماری، زیرا مردم دو صنف‌اند: یا برادر دینی تو هستند یا مانند تو در خلقت (همنوع تو) .» بنابراین اخوت را می‌توان هم به معنای عام گرفت که عبارت است از رفتار مسالمت آمیز با دیگر انسان‌ها تا جایی که آنان با آیین حق دست به دشمنی و عناد نزده باشند (5) (اخوت انسانی) و هم به معنای خاص که همان اخوت ویژه‌ی میان مؤمنان است که در سوره‌ی حجرات با ادات حصر بیان شده: «انما المومنون اخوه» (حجرات / 10) یا در سوره‌ی فتح بیان شده که مؤمنان اگرچه در برابر کفار سرسخت و شدیداند اما در میان خود مهربانند. (6) صاحب تفسیر مجمع البیان نقل می‌کند آنچنان مؤمنان از کفار تنفر داشتند که حتی از لباس و بدن آنان دوری می‌کردند؛ اما هر وقت به مؤمنان می‌رسیدند دست می‌دادند و روبوسی می‌کردند، «اذله علی المومنین اعزه علی الکافرین» (مائده / 54) .
گفتار و رفتار پیامبر (صلی الله علیه و آله) نیز درباره‌ی مطلب یادشده می‌تواند چهره‌ی اسلام را به خوبی بنمایاند. وجود مبارک نبی گرامی (صلی الله علیه و آله) است جوامع بشری را همتای هم و در کنار هم بر اساس اصول مشترک انسانی با محور تعلیم و تربیت قرار می‌دهد و می‌فرماید: «الناس کاسنان المشط سوا: طبقات مختلف مردم مانند دندانه‌های شانه‌اند» (صدوق، 1413 ق، ج 4: 379) . اینجا سخن از مؤمن و مسلم نیست؛ بلکه سخن از مردم و ناس است، پس اقشار گوناگون مردم مانند دندانه‌های یک شانه هستند که باید کنار هم با فاصله‌ای کم، صف ببندند. «شانه اگر بخواهد غبار از سر و روی برطرف کند و موی را شانه بزند و تعدیل کند، باید دندانه‌هایش کنار هم با فاصله‌ی اندک منظم چیده شوند. ممکن است بعضی از این دندانه‌ها، باریک و بعضی تنومند و قوی باشند؛ ولی فاصله اندک است و قابل تحمل» (جوادی آملی، 1388: 143) .
فرهنگ رضوی که فرهنگ خردورزی است، نیکی و محبت به مردم را سرمایه‌ی حیات دنیوی و اخروی می‌داند. امام رضا (علیه السلام) می‌فرمایند: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرموده است: «رأس العقل بعدالایمان بالله، التودد الی الناس و اصطناع الخیر الی کل بر او فاجر؛ اوج خردمندی، پس از ایمان به خدا، دوستی با مردم و نیکوکاری نسبت به هر انسان است؛ چه نیکوکار باشد و چه بدکار» (صدوق، 1372، ج 2: 35) . این محبت و نیکی، به مردم زمان حیات آنها اختصاص ندارد؛ بلکه به پس از مرگ آنها نیز تسری پیدا می‌کند. امام رضا (علیه السلام) فرمودند: هیچ مؤمنی نیست که قبر مؤمنی را زیارت کند و هفت بار سوره‌ی قدر را بخواند، مگر آنکه خدا او و صاحب قبر را بیامرزد (همان، 1413ق، ج 1: 181) .
در بحث محبت به خلق، بدیهی است سفارش و تأکید فرهنگ رضوی نسبت به محبت به بستگان درجه یک و همسایگان از اولویت بیشتری برخوردار است (رک: جوادی آملی، 1391: 347-341) .

3. محبت عادلانه

محبت به خلق در کنار رفتار عادلانه معنا پیدا می‌کند. امیرمؤمنان (علیه السلام) در نامه‌ی ارزشمندشان به فرزند خود سفارش می‌فرمایند: «...وَ اجَعل نَفسَکَ مِیزاناً فِیمَا بَینَکَ وَ بَینَ غَیرِک فَأحبِب لِغَیرِکَ مَا تُحِبُ لِنَفسِکَ وَ اکرَه لَهُ مَا تَکرَهُ لِنَفسِکَ وَ لَا تَظلِم کَمَا لَا تُحِبُّ أن تُظلَمَ وَ أحسِن کَمَا تُحِبُّ أن یُحسَنَ إِلَیکَ وَ استَقبِح مِن نَفسِکَ مَا تَستَقبِحُ مِن غَیرِکَ وَ ارضَ مِنَ النَّاسِ لَکَ مَا تَرضَی بِهِ لَهُم مِنک» (ابن شعبه حرانی، 1404ق: 74) .
همدلی و یکی انگاشتن یکدیگر در اجتماع مؤمنان حقیقی که از مصادیق محبت عادلانه است، افزون بر آنکه رذائل اخلاقی را زائل می‌کند، فضائل را نیز رشد می‌دهد: «دامن کشیدن از هرگونه آزار و رنجش دیگران (7) ؛ خیرخواهی و خیررسانی به دیگران هر قدر که ممکن باشد (8) ؛ تکریم و تعظیم دیگران و بزرگ نپنداشتن خود (9) : بخشش و چشم پوشی از خطاهای دیگران و تلاش برای رفع آنها (10)» (نصیری، 1389: 35) .
امام رضا (علیه السلام) می‌فرمایند: «هرکس فقیر مسلمانی را ملاقات کند و بر او سلامی متفاوت با سلام به توانگران کند، خدا را در روز قیامت خشمگین ملاقات خواهد کرد» (صدوق، 1378، ج2: 52) .

4. محبت انسان ساز

تعالیم و رفتار اولیای الهی، کیمیایی است که مس وجود افراد را طلای ناب می‌کند. قرآن کریم تأثیر ایمان به پروردگار و رفتار پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را الفت و برادری میان مؤمنان می‌داند:
وَ اذکُروا نِعمَة اللهِ عَلَیکم إِذ کنتُم اعدَاءَ فَألفَ بَینَ قُلُوبِکم فَأصبَحتُم بِنِعمتِهِ إِخواناً و کُنتُم عَلَی شَفا حُفرَة مِن النَّارِ فَانقَذَکم مِنهَا کذَلِک یَبینُ اللهُ لَکم آیاتِهِ لَعَّلَکم تَهتَدُونَ؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آن گاه که دشمنان [یکدیگر] بودید، پس میان دل‌های شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شدید و بر کنار پرتگاه آتش بودید که شما را از آن رهانید. این گونه، خداوند نشانه‌های خود را برای شما روشن می‌کند، باشد که شما راه یابید (آل عمران/103) .
به تعبیر قرآن، الفت بین انسانها کار آسانی نبود؛ اما در اثر محبت ایمانی این غیر ممکن، ممکن شد:
وَ ألفَ بَینَ قُلُوبِهِم لَو أنفَفتَ ما فی الارضِ جَمیعاً مَا ألفتَ بَین قُلُوبِهِم وَ لَکنَّ اللهَ الفَ بَینَهُم إِنَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ؛ و میان دل‌هایشان الفت انداخت، اگر آنچه در روی زمین است همه را خرج می‌کردی نمی‌توانستی میان دل‌هایشان الفت برقرار کنی، ولی خدا بود که میان آنان الفت انداخت، چرا که او توانای حکیم است (انفال/63) .

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است *** با دوستان مروت با دشمنان مدارا
(حافظ، 1320: غزل 5) .

تا افراد اصلاح نشوند، جامعه صالح نمی‌شود. اصلاح جامعه وابسته به اصلاح اکثریت قابل توجهی از افراد جامعه است. تا جامعه از یک نظام فکری، رهبری الهی و التزام عملی برخوردار نباشد، به صلاح و تعالی نخواهد رسید.
محبت در چارچوب نظام فکری الهی و برای وصول به مقام قرب ربوبی، انسانها را به اوج مراتب معرفت می‌رساند.
ابوذر غفاری از ربذه به مکه آمد و به دیدار پیامبر (صلی الله علیه و آله) نائل شد که به تمام عقاید و عادت‌های باطل پشت پا زد و آماده ی هر نوع مبارزه و جهاد شد... ابوذرها چه یافته بودد که این گونه متحول می‌شدند؟ ... در کدام مدرسه دوره ی منطق، کلام و فلسفه گذرانده بودند؟ ... آنها فهمیده بودند که درس عشق، در دفتر و کتاب و مدرسه آموختنی نیست (بهشتی، 1386: 231-230) .

5. محبت متقابل حاکمان، خواص و مردم

محبت از عناصری است که اختصاص به توده‌ی مردم ندارد؛ بلکه شامل روابط متقابل حاکمان، خواص و مردم نیز می‌شود.
امیرالمؤمنین (علیه السلام) در عهدنامه‌ی مالک اشتر با ندای جهانی خویش، رواج محبت و لطف در میان بندگان خدا را، توصیه و مطالبه می‌فرمایند: «... أشعِر قَلبَکَ الرَّحمَة لِلرَّعِیَّة وَ المَحَبَّة لَهُم وَ اللُّطفَ بِالإحسانِ إِلَیهِم ...» (ابن شعبه حرانی، 1363: 126) .
در عبارت حضرت به مالک اشتر، «أشعِر قَبَکَ الرَّحمَة لِلرَّعِیَّة ِ...» آمده؛ یعنی در لباسی که روی قلبت را می‌پوشاند و هیچ فاصله‌ای بین آن و قلبت نیست، سه چیز باید باشد: 1. الرَّحمَة لِلرَّعیَّة؛ 2. المَحَبَّة لَهُم؛ 3. اللُّطفَ بهم.
هر کدام، عامل دیگری است: رحمت عامل محبت و محبت عامل لطف.
امام رضا (علیه السلام) به عنوان امام متقیان می‌فرمایند:
به خدا سوگند وقتی در مدینه بودم بر مرکب خود سوار می‌شدم بر در میان شهر و بیرون شهر رفت و آمد می‌کردم. مردم مدینه حوائج و گرفتاری‌های خود را به من می‌گفتند و من نیز نیازهای ایشان را برآورده می‌ساختم. به این ترتیب، من و آنها مثل دوست و خویشاوند، رابطه داشتیم (صدوق، 1372، ج2: 167) .
شخصی نزد امام رضا (علیه السلام) آمد، به او سلام داد و گفت: «من یکی از آنهایی هستم که تو و پدرت را دوست می‌دارد. من از حج برگشته و پول و داراییم را تمام کرده‌ام و هیچ پولی ندارم تا به منزل برسم. از تو خواهشی دارم، مرا به وطنم بازگردانی، وقتی به منزلم رسیدم، آنچه را که تو به عنوان صدقه به من داده‌ای، به فقیری می‌دهم.» امام (علیه السلام) به آن مرد فرمودند: «خدای من به تو خیر دهد. این 200 دینار را بگیر و برای رفع احتیاج خود صرف کن و آن را از طرف من، به عنوان صدقه، به فقیر مده.» بعد از رفتن آن مرد، سلیمان جعفری رو به امام (علیه السلام) کرد و پرسید: «شما مقدار زیادی پول به آن مرد بخشیدید در حالی که صورتتان را پوشاندید؟» امام رضا (علیه السلام) در پاسخ به او فرمودند: «این کار را از آن جهت انجام دادم که مبادا آثار حقارت و شرمندگی را به خاطر برآورده شدن حاجتش، در صورتش ببینم» (مجلسی، 1403ق، ج 28:12) .
ابوحمزه ثمالی درباره‌ی امام سجاد (علیه السلام) نقل می‌کند که به کنیزشان فرمودند: «هر سائلی را که عبور کرد اطعام کنید... تا مبادا مانند آنچه بر یعقوب (علیه السلام) و خاندانش وارد شد بر ما هم نازل شود...» (صدوق، 1385، ج1: 45) .
شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا (علیه السلام) درباره‌ی داوری امام رضا (علیه السلام) آورده است:
یاسر می‌گوید: نامه‌ای (به این مضمون) از نیشابور به مأمون رسید: مردی مجوس هنگام مرگ وصیت کرده است مال زیادی را از اموال او میان بینوایان و تهیدستان تقسیم کنند؛ اما قاضی نیشابور آن اموال را میان مسلمانان تقسیم کرده است. مأمون به امام رضا (علیه السلام) گفت:‌ای سرور من در این موضوع چه می‌گوییم؟ امام (علیه السلام) فرمودند: مجوسیان به بینوایان مسلمان چیزی نمی‌دهند، نامه‌ای به قاضی نیشابور بنویس تا همان مقدار، از مالیات‌های مسلمانان بردارد و به بینوایان مجوس بدهد (1372، ج1: 674) .

6. محبت اعضای خانواده به یکدیگر

بدیهی است وقتی اسلام این چنین الگوهای رفتاری با همشهریان یا حتی غیرمسلمانان را مطرح می‌کند، در خانواده نسبت به پدر و مادر، همسر و فرزندان تأکید بیشتری دارد. خداوند در آیه‌ی 36 سوره‌ی نساء پس از دستور به توحید، امر به نیکی نسبت به پدر و مادر، خویشاوندان، همسایگان و... می‌کند: «وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لاَ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَاناً وَ بِذِی الْقُرْبَى وَ الْیَتَامَى وَ الْمَسَاکِینِ وَ الْجَارِ ذِی الْقُرْبَى وَ الْجَارِ الْجُنُبِ وَ الصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ وَ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ إِنَّ اللَّهَ لاَ یُحِبُّ مَنْ کَانَ مُخْتَالاً فَخُوراً »
امام رضا (علیه السلام) درباره‌ی محبت به فرزند، از رسول الله (صلی الله علیه و آله) سه نقل می‌فرمایند: «الولد ریحانه؛ فرزند، مانند گل است» (موحدابطحی، 1366: 92؛ صدوق، 1378، ج 2: 27) . با این تمثیل اهمیت توجه و محبت اعضای خانواده روشن تر می‌شود. مسلماً گل نیازمند مراقبت، ملاطفت، رسیدگی و توجه دائمی است؛ در غیر این صورت به زودی پژمرده می‌شود و از بین می‌رود.

7. بخشش و مدارا با مردم هنگام غضب

از موارد مهمی که اسلام تحت عنوان خود کنترلی و خویشتن داری از آن یاد و مؤمنان را به آن دعوت می‌کند، این است که اهل ایمان به آنچه نزد خداست دل می‌بندند و نسبت به دنیا و اهلش باگذشت رفتار می‌کنند. قرآن می‌فرماید: «...وَ الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَوَاحِشَ وَ إِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُونَ‌» (شوری / 37) .
خداوند به منظور بسط محبت، لطف و گذشت میان افراد، هم انسانها را به عفو و بخشش خطای یکدیگر و هم به گذشت از درون دل نسبت به هم دعوت می‌فرماید: «وَ لاَ یَأْتَلِ أُولُوا الْفَضْلِ مِنْکُمْ وَ السَّعَةِ أَنْ یُؤْتُوا أُولِی الْقُرْبَى وَ الْمَسَاکِینَ وَ الْمُهَاجِرِینَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لْیَعْفُوا وَ لْیَصْفَحُوا أَ لاَ تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ‌» (نور/ 22) .
بخشش، به چشم پوشی و گذشتن از خطا محصور نمی‌شود. بخشش مالی، آبرویی و سراسر وجود در اثر اشتیاق به پروردگار، مراتب بعدی آن را تشکیل می‌دهد.

8. بخشش مالی

انفاق به عنوان نمادی از محبت در راه خدا مورد تأکید فراوان قرآن قرار گرفته است. قرآن بارها پس از تأکید بر اقامه‌ی نماز به پرداختهای مالی، امر می‌فرماید: «الذینَ إن مَکَناهم فى الارض أقاموا الصَلوة وآتوا الزکاة» (حج/ 41) ؛ «الذین یُومنون بالغیب و یقیمون الصَلوه و ممّا رزقناهم یُنفقون» (بقره/ 3) .
امام رضا (علیه السلام) در نامه‌ای به فرزند دلبندشان جوادالائمه (علیه السلام) می‌نویسند:
فرزندم به اطلاعم رسیده هنگامی که تو را از منزل می‌برند از درِ کوچک خارج می‌کنند. اما مگر نباید ورود و خروجت از درِ بزرگ باشد؛ پس هنگامی که می‌روی باید همراهت طلا و نقره باشد تا هرگاه کسی از تو چیزی درخواست کرد؛ ببخشی. ... ببخش! و از خدای دارای عرش، نگران فقر مباش (کلینی، 1407ق، ج4: 43، ح 5؛ صدوق، 1378، ج1: 11، ح20؛ احمدی میانجی، 1426ق، ج5: 260) .
بخشش مالی که یکی از شعبه‌های محبت و احسان به خلق است، شعاعی از رحمت رحمانی خداوند است که در انسان موحد و پرهیزکار جلوه می‌کند.

نتیجه گیری

فرهنگ رضوی که همان فرهنگ قرآن و عترت است و در گفتار و رفتار سراسر عصمت امام منصوب پروردگار، امام رضا (علیه السلام) تجلی پیدا کرده، آکنده از آموزه‌های حیات بخش جوامع بشری است. امام رضا مظهر ربوبیت پروردگارست تا گوهر وجودی انسانها را تربیت کند. یکی از آموزه‌های مهم ایشان، رشد و کمال بخشی عنصر محبت در روح آدمیان است. در این مقاله، ضمن بیان مفهوم محبت، به ابعاد آن پرداخته شد. مهم ترین این ابعاد، شناخت محبت اصیل و عشق به پروردگارست. حب به پروردگار نه تنها امری فطری بوده، بلکه اساس دین بر محبت استوار است و نشانه‌ی اهل ایمان به شمار می‌رود. در فرهنگ رضوی، اندیشه و انگیزه‌ی انسان بر محور توحید و عشق به ذات ربوبی قرار دارد.
از آنجا که عالم بر محور رحمت رحمانیه‌ی پروردگار برپا شده و انسان به سبب برخوداری از روح الهی دارای شعاعی از رحمت اوست، انسان تربیت یافته در فرهنگ رضوی با انتخاب آگاهانه‌ی خویش، در نقطه‌ی اعلای محبت، حب به پروردگار، عشق به اولیای او و اقرار به ولایت، امامت و فضائل ایشان و در ذیل آن، محبت به مخلوقات و انسان‌ها، اعم از مسلمان یا غیرمسلمان، زنده یا مرده را سرلوحه‌ی اندیشه و عمل خود قرار می‌دهد. در این فرهنگ، محبت و احسان به بستگان درجه‌ی اول واجب شمرده می‌شود و سایر انسانها در درجه‌های بعد قرار می‌گیرند. در فرهنگ رضوی، عدالت در محبت، انسان سازی در پرتو محبت، محبت متقابل حاکمان و مردم ابعاد مهم دیگری را نیز تشکیل می‌دهند.

پی‌نوشت‌ها:

1. استادیار پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات
[e-mail].
2. عَن أبِی الحَسَنِ عَلِیِّ بنِ مُوسَی الرِّضَا (علیه السلام) قَالَ لِلإمَامِ عَلَامَاتٌ یَکُونُ أعلَمَ النَّاسِ وَ أحکَمَ النَّاسِ وَ اتَقی النَّاسِ وَ احلَمَ النَّاسِ وَ اشجَعَ النَّاسِ وَ أسخَی النَّاسِ وَ اعبَدَ النَّاسِ... وَ یَکُونُ أوّلی بِالنَّاسِ مِنهُم بِأنفسِهِم وَ أشفَقَ عَلَیهِم مِن آبائِهِم وَ أمَّهَاتِهِم وَ یَکُونُ أشَدَّ النَّاسِ تَواضُعاً لِلهِ جَلَّ ذِکرُهُ وَ یَکُونُ آخَذَ النَّاسِ بِمَا یَأمُرُ بِهِ و أکَفَ النَّاسِ عَمَّا یَنهَی عَنهُ وَ یَکُونُ دُعاؤهُ مُستَجاباً حَتَّی إنَّهُ لَو دَعَا عَلَی صَخرَة لَانشَقَّت بِنِصفَینِ وَ یَکُونُ عِندَهُ سِلاحُ رَسُولِ اللهِ (صلی الله علیه و آله) وَ سَیفُهُ ذُوالفَقَارِ وَ یَکُونُ عِندَهُ صَحیفَة یَکونُ فِیهَا أسماءُ شیعَتِهِ إِلَی یَومِ القِیامَة... (صدوق، 1413ق، ج4: 419-418) .
3. Kindness, Love, Endear.
4. قال أبو جعفر (علیه السلام) وَ اللهِ لَو أحَبَّنَا حَجَرٌ حَشَرَهُ اللهُ مَعَنَا وَ هَلِ الدِّینُ إِلّا الحُبُّ إِنَّ اللهَ یَقُولُ قُل إِن کُنتُم تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونِی یُحبِبکُمُ اللهُ وَ قَالَ یُحِبُّونَ مَن‌هاجَرَ إِلَیهِم وَ هَلِ الدِّینُ إِلا الحَب (مجلسی، 1403ق، ج27: 95) .
5. أشعِر قَلبَکَ الرَّحمَة لِلرَّعِیَّه وَ المَحَبَّة لَهُم وَ اللُّطفَ بِالإحسانِ إِلَیهِم وَ لا تَکُونَنَّ عَلَیهِم سَبُعاً ضَاریاً تَغتنِمُ اکلَهُم فَإِنَّهُم صِنفَانِ إِمَّا أخ لَکَ فِی الدِّینِ وَ إِمَّا نَظیرٌ لَکَ فِی الخَلقِ...» (سیدرضی، 1414ق، نامه ی 53، بند 9-8) .
6. مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُکَّعاً سُجَّداً یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوَاناً سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَ مَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِیماً (فتح/ 29) .
7. رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) «المسلم من سلم المسلمون من یده و لسانه» (بخاری، 1401 ق، ج 1: 8 و ج7: 186؛ ابن حنبل، 1414ق، ج 2: 163) .
8. «ویوثرون علی انفسهم و لوکان بهم خصاصه» (حشر/ 9) در شأن امیرالمؤمنین (علیه السلام) و فاطمه زهرا (س) .
9. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) : «لا تحقرن احدا من المسلمین فان صغیر هم عند الله کبیر» (محمدی ری شهری، 1416ق، ج 1: 652: متقی هندی، 1405 ق، ج 851:15) .
10. امیرالمؤمنین (علیه السلام) : «اذا قدرت علی عدوک فالجعل العفو عنه شکرا للقدره علیه» (سیدرضی، 1414ق، حکمت 11) .

منابع تحقیق :
قرآن کریم ابن حنبل، احمد، (1414 ق) . مسند. بیروت: الرساله.
ابن رستم طبری آملی کبیر، محمدبن جریر، (1415ق) . المسترشد فی الامامه. قم: کوشانپور.
ابن شاذان، فضل بن شاذان، (1363) . الایضاح. تحقیق جلال الدین محدث، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، (1404ق/1363ش) ، تحف العقول عن آل الرسول (صلی الله علیه و آله) . قم: اسلامی.
ابن طاووس، علی بن موسی، (1409 ق) . اقبال الاًعمال، تهران: دارالکتب الإسلامیه.
ابن طاووس، علی بن موسی، (1411ق) . مهج الدعوات و منهج العبادات. قم: دارالذخائر.
احمدی میانجی، علی، (1426 ق) ، مکاتیب الأئمة (علیه السلام) . قم: دارالحدیث.
امام علی بن الحسین (علیه السلام) ، (1376) . الصحیفة السجادیة. قم: الهادی.
انصاری، عبدالله بن محمد، (1387) . منازل السائرین. ترجمه و توضیح علی شیروانی بر اساس شرح عبدالرزاقی کاشانی، قم: آیت اشراق.
بخاری، محمد بن اسماعیل، (1401 ق) ، الصحیح. 8ج، بیروت: دارالفکر.
بهشتی، احمد، (1385) . گوهر و صدف دین. تهران: اطلاعات.
بهشتی، احمد، (1386) . فلسفه‌ی دین. قم: بوستان کتاب.
بهشتی، احمد، (1389) . اندیشه‌ی سیاسی تربیتی علوی در نامه‌های نهج البلاغه. قم: بوستان کتاب.
جوادی آملی، عبدالله، (1372) ، تحریر تمهید القواعد. تهران: الزهراء (س) .
جوادی آملی، عبدالله، (1388) . روابط بین المللی در اسلام قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله، (1391) . مفاتیح الحیاه. قم: اسراء.
حافظ، شمس الدین محمد، (1320) . دیوان حافظ. تصحیح محمد قزوینی و قاسم غنی، تهران: وزارت فرهنگ.
دهخدا، علی اکبر، (1377) . لغتنامه‌ی دهخدا. تهران: مؤسسه‌ی لغتنامه‌ی دهخدا وابسته به دانشگاه تهران.
دیلمی، حسن بن محمد، (1412ق) . إرشاد القلوب إلی الصواب. قم: الشریف الرضی.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، (1412 ق) . مفردات ألفاظ القرآن. بیروت: دارالقلم.
سید رضی، محمدبن حسین، (1414 ق) . نهج البلاغه. (للصبحی صالح) ، قم: هجرت.
صدوق، محمد بن علی، (1413 ق) . من لایحضره الفقیه. قم: اسلامی.
صدوق، محمدبن علی، (1372) . عیون اخبار الرضا (علیه السلام) . ترجمه علی اکبر غفاری و حمیدرضا مستفید، تهران: شیخ صدوق.
صدوق، محمد بن علی، (1376) . الامالی. تهران: کتابچی.
صدوق، محمدبن علی، (1378) . عیون اخبار الرضا (علیه السلام) . تهران: جهان.
صدوق، محمد بن علی، (1385) . علل الشرایع. قم: داوری.
صدوق، محمد بن علی، (1398 ق) . التوحید. قم: اسلامی.
صفار، محمد بن حسن، (1404 ق) . بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد (صلی الله علیه و آله) . قم: مکتبة آیت الله المرعشی النجفی.
طریحی، فخرالدین بن محمد، (1375) . مجمع البحرین. 6ج، چاپ سوم، تهران: مرتضوی.
طوسی، محمدبن محمدبن حسن (1411ق) . مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد. بیروت: فقه الشیعة.
طوسی، محمدبن محمدبن حسن (خواجه نصیرالدین) ، (1374) . آغاز و انجام. شرح و تعلیقات حسن حسن زاده آملی، تهران: وزارت فرهنگ.
فروغی بسطامی، عباس، (1376) . دیوان فروغی بسطامی تهران: روزبه.
فعالی، محمد تقی، (1381) . دین و عرفان. قم: زلال کوثر.
فعالی، محمدتقی، (1392) . بخشش، تهران: دارالصادقین.
فیض کاشانی، محمد محسن بن شاه مرتضی، (1406 ق) . الوافی اصفهان: کتابخانه امیرالمؤمنین (علیه السلام) .
قرشی بنایی، علی اکبر، (1412 ق) . قاموس قرآن. 7 ج، چاپ ششم، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
قشیری، ابوالقاسم، (1359 ق) . الرساله القشیریه، مصر: بی نا.
کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی (1418 ق) . البلدالاًمین والدرع الحصین. بیروت: الأعلمی للمطبوعات.
کلینی، محمد بن یعقوب، (1407 ق) . الکافی تهران: دارالکتب الاسلامیه.
متقی هندی، علاء الدین علی، (1405 ق) ، کنرالعمال فی سنن الاقوال و الافعال. 18ج، بیروت: الرساله.
مجلسی، محمدباقر، (1403 ق) . بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار ائمه الاطهار. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
محمدی ری شهری، محمد، (1416 ق) . میزان الحکمه. قم: دارالحدیث.
معین، محمد، (1387) . فرهنگ فارسی. تهران: هنرور.
مفید، محمد بن محمد بن نعمان، (1413 ق الف) . الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، قم: آل البیت.
مفید، محمد بن محمد بن نعمان، (1413 ق ب) . المزار. قم: کنگره‌ی جهانی هزاره‌ی شیخ مفید.
منسوب به امام حسن بن علی بن محمد (علیه السلام) ، (1409 ق) ، التفسیر المنسوب إلی الإمام الحسن العسکری (علیه السلام) . قم: مدرسة الإمام المهدى (عج) .
موحدابطحی، سید محمدباقر (1366) ، صحیفة الامام رضا (علیه السلام) ، قم، الامام المهدی (عج) .
موحدابطحی، سید محمدباقر، (1381) . الصحیفة الرضویه (علیه السلام) الجامعه. قم: الامام المهدی (عج) .
موحدابطحی، سید محمدباقر، (1430) . عوالم العلوم و المعارف و الاحوال. ج 22، قم: الامام المهدی (عج) .
نراقی، محمدمهدی، (1369) ، انیس الموحدین. تصحیح محمد علی قاضی طباطبایی و مقدمه‌ی حسن حسن زاده آملی، تهران: الزهراء (س) .
نصیری، علی، (1389) ، امام حسین (علیه السلام) پیشوای روشنایی‌ها. قم: معارف وحی و خرد.
منبع مقاله :
گروه نویسندگان؛ (1393)، فصلنامه فرهنگ رضوی، مشهد: بنیاد بین المللی فرهنگی هنری امام رضا (علیه السلام)، چاپ اول

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
جستاری به فرهنگ آموزش در مدارس ژاپن مرکز مطالعات …تاریخ ۲۵ بهمن ۱۳۸۸ دکتر ابوالفضل بختیاری در این نوشتار که نویسنده طی چندین سال بایسته‌های اخلاقی همسران و نقش آن در تربیت فرزندانخبرگزاری فارس پدر و مادر در جایگاه محوری‌ترین عنصر تعاملات خانوادگی، وقتی التزام و یک ابزار مرجع ابزار وبلاگ و سایتبا درج این ابزار در سایت و وبلاگ خود ، می توانید صفحاتی که بیشترین بازدید را در بازه راهنمای حل جدول رضاآقازاده کلیبرع غ راهنمای حل جدول اطلاعات عمومی و لغات جدولی را در کلکسیون وبلاگ بنده ببینیدفرهنگ آموزش قرآن در آموزش و پرورش ایران طرح و … نخبه گرایی یـا آموزش عمومی در وزارت آموزش و پرورش اشاره عصر ایران شاهکاری بی نظیر در فرودگاه سنگاپور عکس تایتانیک این بار در چین ساخته می شود ‏عکس مدیریت آموزشی فرهنگ سازمانیفرهنگ سازمانی حسن بنیادیان مقدمـــــه فرهنگ سازمانی موضوعی است که به تساهل و مدارا در قرآنچکیده تساهل و مدارا به‌منزلة یک فضیلت اخلاقی و شیوۀ رفتار و عمل در مجموعۀ اندیشه اثرات قیام امام حسینع وب سایت حجت الاسلام و …مقالاتچکیده با ژرف نگری در تاریخ اسلام، مخصوصا قیام جاویدانه امام حسین ع در سال هجری قمری حکمت عملی در سیره امام رضاع نوشته شده در تاریخ ۱۱۳۱۰۰ ۱۳۹۱۰۹۲۰ و در حوزه های فلسفه اخلاق فرهنگ آموزش قرآن در آموزش و پرورش ایران طرح و پیشنهاد « نخبه گرایی » یـا « آموزش عمومی » در وزارت آموزش و پرورش اشاره جستاری به فرهنگ آموزش در مدارس ژاپن مرکز مطالعات ژاپن تاریخ ۲۵ بهمن ۱۳۸۸ دکتر ابوالفضل بختیاری در این نوشتار که نویسنده طی چندین سال به بایسته‌های اخلاقی همسران و نقش آن در تربیت فرزندان چکیده این مقاله، با رویکرد تحلیلی و نظری به بررسی بایسته‌های اخلاقی همسران و آثار آن در یک ابزار مرجع ابزار وبلاگ و سایت با درج این ابزار در سایت و وبلاگ خود ، می توانید صفحاتی که بیشترین بازدید را در بازه زمانی راهنمای حل جدول رضاآقازاده کلیبرع غ راهنمای حل جدول رضا درباره مطالب این وبلاگ مشتمل بر اطلاعات عمومی اعم از لغات جدولی و اطلاعاتی در مورد طبیعت مدیریت آموزشی فرهنگ سازمانی فرهنگ سازمانی حسن بنیادیان مقدمـــــه فرهنگ سازمانی موضوعی است که به تازگی عصر ایران شاهکاری بی نظیر در فرودگاه سنگاپور عکس تایتانیک این بار در چین ساخته می شود ‏عکس تساهل و مدارا در قرآن چکیده تساهل و مدارا به‌منزلة یک فضیلت اخلاقی و شیوۀ رفتار و عمل در مجموعۀ اندیشه‌های اثرات قیام امام حسینع وب سایت حجت الاسلام و المسلمین سید مقالات چکیده با ژرف نگری در تاریخ اسلام، مخصوصا قیام جاویدانه امام حسین ع در سال هجری قمری از محبت در شعر ایجاد محبت در دل دیگران نقش محبت در تربیت فرزندان محبت در اسلام دعا محبت در روز یکشنبه عشق و محبت در مثنوی محبت در خانواده محبت در روانشناسی

فرهنگ کسب و کار در ایسلند

[ad_1]

صادرات این کشور بیشتر به کشورهای آمریکا، بریتانیا و آلمان است و شامل ماهی و فلز آلومینیوم، محصولات حیوانی، فروسیلیکان (آمیزه آهن و سیلیسیم (که در فولادسازی کاربرد دارد) و دیاتومیت می‌شود. همچنین ایسلند ماشین‌آلات، تجهیزات، فرآورده‌های نفتی و غذا و پوشاک خود را از آمریکا، آلمان، چین، دانمارک و ژاپن وارد می‌کند.

ایسلند در مواد خام با کمبود مواجه است و بنابراین در این زمینه به شدت بر تجارت خارجی متکی است؛ صادرات کالاها و خدمات بیش از یک سوم GNP را در برمی‌گیرد. بزرگ‌ترین نسبت آن از ماهیگیری نشات می‌گیرد که مهم‌ترین صادرات ایسلند است (40 درصد درآمد صادرات).

در اکتبر 2008 زمانی که سه بانک ایسلند دچار فروپاشی اقتصادی شدند، این کشور در صدر اخبار جهان قرار گرفت. ایسلند از رکود جهانی به شدت ضربه خورد و در نتیجه دولت این کشور باید وارد عمل می‌شد و کنترل بزرگ‌ترین بانک‌های این کشور را برای عملیات نجات به عهده می‌گرفت.

تا آن زمان ایسلندی‌ها از درآمد سرانه‌ای بهره‌مند بودند که از جمله بالاترین میزان‌ها در جهان بود. (38000 دلار در سال 2007 و 39400 دلار در سال 2008). این کشور در یک دوره اقتصادی مثبت به سر برده است؛ رشد اقتصادی این کشور در سال 2007 معادل 5/ 2 درصد و بیکاری در میزان بسیار پایین یک درصد بود.

آخرین آمارها در سال 2015 درصد بیکاری بلندمدت در ایسلند را تنها یک درصد نیروی کار نشان داده است و نرخ مشارکت نیروی کار در این کشور 9/ 73 درصد در سنین 15 سال و بالاتر است. آمارها نشان‌دهنده این امر است که اقتصاد این کشور در این سال‌ها شروع به بهبود کرده است و با افزایش شمار توریست‌ها که برای بازدید از طبیعت منحصربه‌فرد ایسلند به آنجا می‌روند، نشانه‌هایی از بهبود اوضاع اقتصادی در این کشور مشاهده می‌شود. جالب است بدانید که ایسلند تقریبا 100 درصد برق خود را از منابع تجدیدپذیر به‌دست می‌آورد و تنها کشور دنیا در این زمینه است.

چند نکته از فرهنگ مردم ایسلند

یکی از نکات جالب در فرهنگ ایسلند این است که به‌طور مثال مادرانی که در کافه با دوستان‌شان قرار می‌گذارند، فرزندان کوچک خود را در کالسکه و بیرون کافه می‌گذارند و از پنجره مراقب آنها هستند. به این ترتیب کودک از سر و صدای داخل کافه بیدار نمی‌شود و از هوای تازه بیرون کافه استفاده می‌کند. این مساله هیچ جای نگرانی ندارد چرا که میزان امنیت در این کشور به شدت بالاست.

میزان جرم و جنایت در ایسلند به حدی پایین است که این کشور را در رده مسالمت‌آمیزترین کشورهای دنیا قرار داده است. دلیل این امر را می‌توان در نبود اختلاف طبقاتی در ایسلند دانست. به طوری که میان طبقات مختلف اجتماعی آن هیچ تنشی صورت نمی‌گیرد.

ایسلند‌ی‌ها اهمیت بسیار زیادی به استقلال و خودکفایی می‌دهند. آنها از تعهد کاری قوی برخوردارند و ساعات کاری روزانه آنها از طولانی‌ترین ساعات کاری در میان کشورهای صنعتی به شمار می‌رود. اختلاف درآمد در میان مردم آن از پایین‌ترین‌ها در جهان بوده و در زمینه برابری میان زنان و مردان نیز جایگاه بسیار خوبی را در میان کشورهای جهان به خود اختصاص داده است.

چند نکته:

• در ایسلند از نام کوچک همراه با نام پدری استفاده می‌شود و از کاربرد نام خانوادگی ممانعت به عمل می‌آید. بنابراین در ملاقات با همتای کاری خود استفاده از نام کوچک او مشکلی نخواهد داشت. مردمان ایسلند از القاب برای خطاب کردن یکدیگر استفاده نمی‌کنند.

• ساعات کاری در ایسلند از دوشنبه تا جمعه و از ساعت 8 صبح تا 4بعدازظهر در تابستان‌ها و 9 صبح تا 5 بعدازظهر در زمستان‌ها است.

• چند هتل بزرگ در ریک‌یاویک، پایتخت ایسلند وجود دارند که برای کنفرانس‌ها و جلسات کاری مجهز و آماده هستند؛ گرچه ممکن است کنفرانس‌های کوچک‌تر خارج از پایتخت برگزار شود.

• در جلسات کاری محکم دست دادن امری مرسوم است. حفظ تماس چشمی و دست دادن قبل و بعد از جلسه با همه افراد حاضر در جلسه ضروری است. در جلسات و مذاکرات ایسلندی‌ها حاشیه نمی‌روند.

• بسیار مهم است که قرار ملاقات‌ها و زمان جلسات را از قبل زمان‌بندی کنید.

• ایسلندی‌ها به شدت وقت‌شناس هستند. بنابراین رسیدن به موقع در جلسات و ترجیحا اندکی زودتر از زمان شروع لازم و ضروری است. اگر به هر دلیلی دیر به جلسه می‌رسید، فورا با میزبان خود تماس بگیرید.

• مردم ایسلند به‌طور برابر به یکدیگر نگاه می‌کنند. بنابراین برای زیردستان ارائه نظرات یا انتقاد از افراد بالاتر سازمانی پذیرفته شده است.

• کارت‌های ویزیت طی جلسه اولیه مبادله می‌شود. چون زبان انگلیسی به‌طور گسترده در مجامع کسب‌وکار ایسلند صحبت می‌شود، یک سمت کارت ویزیت‌تان را حتما به زبان انگلیسی ترجمه کنید.

• شام‌ کاری در ایسلند پذیرفته شده است و فرصتی برای همکاران برای ایجاد روابط شخصی و مورد اعتماد است. شام‌ها می‌توانند در جای عمومی یا در خانه برگزار شوند.

• مرخصی زایمان با حقوق در این کشور 90 روز است.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
فرهنگ نیوزتهیه کنندهناخدا خورشید در گفتگو با فرهنگ نیوز مشکلات مالی، بخش خصوصی سینما را ضعیف همه چیز در رابطه با مرکز فرهنگ نیوزبه گزارش فرهنگ به نقل ازبولتن نیوز،در طول روز بسیاری از مردم، متناسب با نیاز خود، با عصر ایران سایت تحلیلی خبری ایرانیان سراسر جهان خبرهای علمی فرهنگی هنری ورزشی سیاسی و در عصرایرانتصاویر اجتماع عفاف و حجاب در سراسر کشور مجله …تصاویراجتماععفافوحجابدرواعظان کین چهره در محراب و منبر میکنندچون به خلوت میروند آن کار دیگر میکنند مشکلی سوالات مهم مفید و کلیدی در خواستگاریچه سئوالاتی در جلسات آشنایی دختر و پسر جهت خواستگاری و ازدواج باید مطرح شوددانلود انیمیشن پاندا کونگ فو کارپاندای کنگ فو کار در ادامه ماجراجویی هایش باید با دو چالش بزرگ، اما متفاوت رو برو شود موفقیت پورتال خبری و سبک زندگیراه اندازی کسب و کاری پرسود که در آن رییس خودتان باشید، رویایی دلپذیر است، اما در واقع کیبرد آزاد در دفاع از آزادی کیبرددوستان کمپین ایران ۱۱ در توییتر تمرکزشون روی حقوق معلولین است حق توی شهر بودن، حق انواع پیشگویی و پیش بینی قدیمی ساعت مرگ اگر می توانستید آینده را پیش بینی کنید، دوست داشتید از تاریخ دقیق مرگ خود دانلود نرم افزار آموزش زبانزبان پرتغالی زبانی رومی است که از زبان گالیسیاییپرتغالی توسعه یافته است و در سده های فرهنگ نیوز تهیه کنندهناخدا خورشید در گفتگو با فرهنگ نیوز مشکلات مالی، بخش خصوصی سینما را ضعیف کرده همه چیز در رابطه با مرکز فرهنگ نیوز به گزارش فرهنگ به نقل ازبولتن نیوز،در طول روز بسیاری از مردم، متناسب با نیاز خود، با تماس عصر ایران سایت تحلیلی خبری ایرانیان سراسر جهان خبرهای علمی فرهنگی هنری ورزشی سیاسی و در عصرایران تصاویر اجتماع عفاف و حجاب در سراسر کشور مجله گیزمیز تصاویراجتماععفافوحجاب اجتماع عفاف و حجاب دیروز یکشنبه ۲۱ تیر اجتماع بزرگ عفاف و حجاب برای دفاع و صیانت از فرهنگ سوالات مهم مفید و کلیدی در خواستگاری چه سئوالاتی در جلسات آشنایی دختر و پسر جهت خواستگاری و ازدواج باید مطرح شود فدراسیون شطرنج جمهوری اسلامی ایران صفحه اصلی گردهمایی ویژه داوران بین المللی و فیده فدراسیون شطرنج در نظر دارد با همکاری هیئت شطرنج دانلود انیمیشن پاندا کونگ فو کار پاندای کنگ فو کار در ادامه ماجراجویی هایش باید با دو چالش بزرگ، اما متفاوت رو برو شود یکی کیبرد آزاد در دفاع از آزادی کیبرد دوستان کمپین ایران ۱۱ در توییتر تمرکزشون روی حقوق معلولین است حق توی شهر بودن، حق کار موفقیت پورتال خبری و سبک زندگی راه اندازی کسب و کاری پرسود که در آن رییس خودتان باشید، رویایی دلپذیر است، اما در واقع محقق انواع پیشگویی و پیش بینی قدیمی عوامل بسیار زیادی بر طول عمر شما تاثیر دارد، که مهمترین آنها ژنتیک است که اخیرا کشف شده و با کسب و کار در خانه طرح کسب و کار کسب و کار در منزل تهران کسب و کار در خانه عفاف کسب و کار در ایران کسب و کار در منزل کسب و کار در اسلام کسب و کار در ایران چه

فرهنگ کسب و کار در یونان

[ad_1]

روزنامه دنیای اقتصاد: شکل‌گیری فرهنگ یونانی فرآیندی متمایز از دیگر فرهنگ‌های دور و نزدیک به اروپا دارد، از مصر و بین‌النهرین گرفته تا ایران و هند و چین و آمریکای لاتین و تا حدودی آفریقای سیاه.

یکی از موارد بسیار متمایز نقش متفاوت حکومت سلطنتی یونان از دیگر مناطق است. یونان مسیر تاریخی خود را بدون یک اقتدار سلطنتی و از دل خود جامعه و در درجه نخست با کمک اشراف گشوده است.

 

نقش زنان در کسب‌و‌کار یونان

یونان یکی از پیشگامان تساوی حقوق زنان و مردان در محل کار است؛ بنابراین زنان خارجی که برای کار به این کشور می‌روند با احترام و برخورد مناسبی روبه‌رو می‌شوند. برای همکاران زن این بسیار مهم است که نسبت به سایر همکاران مرد رویکرد حرفه‌ای داشته باشند و ارتباط منطقی را حفظ کنند.

با وجود اینکه هنوز هم قرار گرفتن زنان در سطوح بالای مدیریت سازمان‌های یونانی متداول نیست، ولی بسیاری از شرکت‌های چندملیتی، زنان یونانی را در جایگاه قدرت قرار می‌دهند.

بر اساس نتایج یک تحقیق که اخیرا توسط «بانک یونان» با همکاری «گروه اقتصاد دانشگاه آتن» صورت پذیرفته است، بازار کار یونان به‌رغم این پیشگام بودن، همچنان فاصله زیادی تا تحقیق ایده برابری حقوق زنان و مردان دارد. زیرا زنان همچنان دارای حقوق و دستمزد یکسانی نسبت به مردان نیستند و برای پست‌های مدیریتی و رده‌های بالای سازمانی کمتر انتخاب می‌شوند.

براساس این تحقیق، میزان متوسط حقوق دریافتی زنان هنوز هم کمتر از 75 درصد میزان حقوق دریافتی مردان بوده که البته در مورد مشاغل هم سطح این میزان کمتر است، ولی در کل این روند در یونان رو به رشد است و در آینده نه‌چندان دور شاهد تساوی نسبی حقوق زنان و مردان خواهیم بود.

زنان خارجی که در این کشور کار می‌کنند، ممکن است از تعاریف مردان همکارشان نسبت به ظاهر و لباس خود متعجب شوند، ولی اینها همه بخشی از جذابیت‌های یونان قدیم است که باید به همین صورت پذیرفته شود.

از زمان یونان باستان، زنان یونانی فعالانه در امور فرهنگی زمان مشارکت داشتند و در ادب، علم، فلسفه و هنر آن دوران سهیم بودند. زنان شاعر اشعار خود را در سراسر خاک یونان می‌خواندند و از احترام زیادی برخوردار بودند. بعضی از فیلسوفان از قبیل اپیکور، در پذیرفتن زنان به مدرسه شان تردید نمی کردند.

سبک‌های پوششی در یونان

در این کشور بسیار مهم است که شیک و آراسته به نظر برسید. مردان در یونان همواره از کت، شلوار و پیراهن اسپرت استفاده می‌کنند و در مواقعی کراوات نیز می‌بندند. در حالی که زنان تمایل دارند کت‌هایی رسمی با دامن بپوشند.

گذران اوقات فراغت تجاری در یونان

در یونان وعده‌های غذایی کاری، نقش بسیار اساسی در ایجاد چرخه ارتباطات مهم ایفا می‌کند. این فرصت‌ها ممکن است به راحتی در هنگام ناهار یا شام به وجود آید. ساعت ناهار معمولا از ساعت 2 بعدازظهر شروع شده و تا 4 یا 4:30 به طول می‌انجامد و زمان شام نیز حدودا قبل از 8:30 آغاز شده و 2 الی 3 ساعت طول می‌کشد. حتی یک دعوت ساده برای صرف قهوه می‌تواند به عنوان یک فرصت برای تعامل محسوب شده و یک تا دو ساعت از زمان را به خود اختصاص دهد.

توصیه می‌شود در هنگام صرف غذا، تا زمانی که همکار یونانی مسائل کاری را پیش نکشیده، درباره این بحث صحبت نکنید و صبر نمایید که خودش صحبت را شروع کند. غذاهای کاری معمولا فرصت مناسبی برای تحکیم روابط شخصی با طرف مقابل است. این فرصت نشان می‌دهد که آیا شما فرد مناسبی برای انجام معامله هستید، یا خیر.

با وجود اینکه میهمانان شما ممکن است یک ربع تا نیم ساعت تاخیر داشته باشند، (که امری مرسوم در این کشور به حساب می‌آید.) شما باید سعی کنید وقت شناس باشید، چون آنان به احترام شما تلاش می‌کنند که خوش قول باشند.میوه‌های تازه و سبزیجات نقش مهمی در سبد غذایی یونان دارند. همچنین با داشتن خط ساحلی بسیار طولانی، غذاهای دریایی نیز خیلی مصرف می‌شوند. گوشت سهم کمی در وعده‌های غذایی داشته و بیشتر به عنوان غذای فرعی در کنار سبزیجات قرار می‌گیرد.

به‌رغم اینکه در رستوران‌های این کشور، مبلغی به عنوان حق سرویس به صورتحساب شما اضافه می‌شود، پیشنهاد می‌شود مبلغی حدود 10 درصد را به عنوان انعام روی میز بگذارید.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
انواع کسب و کار دانشگاه علم و صنعت ایران مرکز …کسب و کار خانگی تعریف به هر نوع فعالیت اقتصادی در محل سکونت شخصی که با استفاده از انسان شناسی و فرهنگ انسان‌شناسی، علمی‌ترین …دوست و همکار گرامی چنانکه از فعالیت های داوطلبانه کانون انسان شناسی و فرهنگ و مقاله مدیریت کسب و کارمقاله مدیریت کسب و کار توسط مرکز توسعه آموزشهای مجازی پارس جهت بالا بردن اطلاعات صفحه فرهنگ و هنر مشرق نیوز آخرین اخبار ایران و …در سایت خبری مشرق نیوز آخرین اخبار حوادثسیاسیفرهنگیاقتصادیاجتماعیورزشیایران انواع کسب و کار انواعکسبوکاربه هر نوع فعالیت اقتصادی در محل سکونت شخصی که با استفاده از امکانات و وسایل منزل راه مهمترین اخبار ایران و جهانعکس سر در کاخ هشت بهشت که اثری از آن نیست تصاویر قطاری مخصوص ثروتمندان عکس لحظات مقاله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامیمقالهمعاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کارگروه ساماندهی مد و لباس فرهنگ ایران باستاندوستی پرسیده بودید که چرا در متون بازمانده از عصر ساسانی به آشکارا نام و یادی از شاهان فرهنگ فرهنگوزارت آموزش و پرورش سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی شبکه ملی مدارس ایران رشدعصر ایران سایت تحلیلی خبری ایرانیان سراسر جهان خبرهای علمی فرهنگی هنری ورزشی سیاسی و در عصرایران انواع کسب و کار دانشگاه علم و صنعت ایران مرکز کارآفرینی کسب و کار خانگی تعریف به هر نوع فعالیت اقتصادی در محل سکونت شخصی که با استفاده از امکانات و انسان شناسی و فرهنگ انسان‌شناسی، علمی‌ترین رشته علوم انسانی انسان‌شناسی، علمی‌ترین رشته علوم انسانی و انسانی‌ترین رشته در علوم است مقاله مدیریت کسب و کار مقاله مدیریت کسب و کار توسط مرکز توسعه آموزشهای مجازی پارس جهت بالا بردن اطلاعات کاربردی و صفحه فرهنگ و هنر مشرق نیوز آخرین اخبار ایران و جهان در سایت خبری مشرق نیوز آخرین اخبار حوادثسیاسیفرهنگیاقتصادیاجتماعیورزشیایرانجهان و انواع کسب و کار انواعکسبوکار به هر نوع فعالیت اقتصادی در محل سکونت شخصی که با استفاده از امکانات و وسایل منزل راه اندازی مهمترین اخبار ایران و جهان عکس سر در کاخ هشت بهشت که اثری از آن نیست تصاویر قطاری مخصوص ثروتمندان عکس لحظات بچه مقاله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مقالهمعاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کارگروه ساماندهی مد و لباس تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی نهضت ترجمه؛ نتایج و پیآمدها فرایند عصر فتوحات اسلامی، رویارویی فرهنگ ها و تمدن های مختلف و کهنی بود که در سایه آمیختگی فرهنگ ایران باستان اشاره آنچه در پی می‌آید بخشی از سخنان آقای دکتر حسن انوری است که در مراسم بزرگداشتشان در فرهنگ تعاریف دیگر فرهنگ فرهنگی شدن آنچه به این بحث ارتباط دارد فرهنگ مجموعه پیچیده ای است که در کسب و کار در خانه طرح کسب و کار کسب و کار در منزل تهران کسب و کار در خانه عفاف کسب و کار در ایران کسب و کار در منزل کسب و کار در اسلام کسب و کار در ایران چه

فرهنگ اصطلاحات و واژه‌های یهودیت

[ad_1]

 در این پیوست، درباره‌ی واژه‌های تخصصی متن، به ویژه واژه‌های عبری و نیز اصطلاحات ویژه‌ی حقوقی یهود به اجمال سخن گفته می‌شود.

اَحَرونیم (Aharonim):

به معنای «متأخران»؛ این واژه به مراجع یهودی متأخر (پس از ریشونیم، یعنی از تدوین شولحان عاروخ در 1564) اطلاق می‌شود. (1)

اسرائیل (Israel):

اسرائیل در چند معنا به کار می‌رود: 1. نام دیگر یعقوب؛ 2. قوم اسرائیل که از نسل دوازده فرزند یعقوب‌اند؛ 3.سرزمین اسرائیل یا ارض مقدس (Eretz Yisrael) که به گفته‌ی تورات، خدا آن را به فرزندان ابراهیم (قوم اسرائیل) وعده کرده است؛ 4. دولت اسرائیل که در فلسطین بنیاد گذاشته شده است. در این کتاب، واژه‌ی اسرائیل بیشتر به معنای دوم و سوم به کار رفته است. هر جا که معنای چهارم مراد بوده معمولاً «دولت اسرائیل» آمده است.

اشکنازی (Ashkenazi):

یکی از دو جامعه‌ی مهم یهودی در سرزمین‌های آوارگی. این واژه برگرفته است از کلمه‌ی عبری «اشکناز» به معنای «مردم شمال». در آغاز این واژه برای یهودیان آلمان به کار می‌رفت، اما بعدها لقب یهودیان شمال فرانسه، لهستان، روسیه و کشورهای اسکاندیناوی شد. امروز این واژه بیشتر به معنای یهودیان کشورهای غربی (اروپا و آمریکا) است. اشکنازی‌ها با سفاری‌دها – دیگر جامعه‌ی مهم یهودی سرزمین‌های آوارگی – در مناسک عبادی، نحوه‌ی تلفظ زبان عبری و ... تفاوت دارند.

اگادا (Aggadah):

«روایت»؛ آن بخش از ادبیاتِ یهود که مشتمل بر هلاخا (شریعت) نیست. این بخش از سنت شفاهی شامل روایاتِ مربوط به کتابِ مقدس، تاریخ، اخلاقیات و نکات پندآموز و مانند اینها است. بخشی از تلمود دربردارنده‌ی اگادا است.

الجمع (Aljama):

«جمع»؛ از ریشه‌ی کلمه‌ی عربی «الجماعه»؛ جامعه‌ی یهودی، به ویژه جوامع خودگردان یهودی در اسپانیا در قرون وسطا.

آمورائیم (Amoraim):

جمع «آمورا» به معنای «شارحان و محققان». این واژه بیشتر به دانشمندان یهودی بابل و فلسطین در سده‌های سوم تا ششم (اختتام میشنا تا پایانِ تلمود) اطلاق می‌شده است. آمورائیم به شرح میشنا و تفسیر کتاب مقدس می‌پرداختند. تعالیم آنان در تلمود و میدراش‌های مختلف گردآوری شده است.

اونس (Ones):

«اکراه». اونس اصطلاح حقوقی است که معنای گسترده‌ای دارد و در حقوق یهود از عوامل رافع مسئولیت شمرده شده است. این واژه اجبار، ضرورت و اکراه معنوی را شامل می‌شود. اونس مهم‌ترین عامل رافع مسئولیت در حقوق کیفری یهود است.

بارَیتا (Baraita):

«اضافی»، «بیرون [از میشنای یهودا هناسی]» هر هلاخا، میدراش هلاخایی، سنت تاریخی یا اگادایی که در میشنا مندرج نیست. در تلمود بابلی این واژه به کار می‌رود تا بر دیدگاهی که مخالف دیدگاه میشنا است تأکید کند. یک بارَیتا با عبارت «ربی‌ها چنین تعلیم دادند» یا «چنین تعلیم داده شده»، آغاز می‌شود. بزرگ‌ترین مجموعه‌ی هلاخاییِ بیرون از میشنا عبارت است از توسفتا.

بت دین (Bet din):

«خانه‌ی دادرسی»؛ دادگاه حقوقی حاخامی. در دوران‌های اخیر بت دین به دادگاه‌های مرکب از سه قاضی که دارای صلاحیت رسیدگی به موضوعات مدنی‌اند اطلاق شده است.

بیت همیدراش (Bet ha-midrash):

«خانه‌ی مطالعه»؛ مکتب دینی که در کنار هر کنیسه‌ای قرار دارد و یهودیان در آن برای مطالعه، گفت‌وگو و نماز جمع می‌شوند.

بت همیقداش (Bet ha-Mikdash):

بیت‌المقدس؛ معبد اورشلیم که در سال 950 ق‌م به دست سلیمان ساخته شد و آخرین بار در سال 70 م به دست رومیان ویران گشت.

تلمود (Talmud):

«تعلیم»؛ حاصلِ مباحثات و شروحِ چند نسل از عالمان و فقهای یهودی (آمورائیم) بر میشنا در مدارس بابل و فلسطین در طی سال‌های 220 تا 500 م. عالمان فلسطینی تلمود فلسطینی و عالمان بابلی تلمود بابلی را پدید آوردند. شرح این عالمان بر میشناگیمارا نام دارد و از مجموع میشنا و گمارا تلمود به وجود می‌آید.

تنّائیم (Tannaim):

جمع «تنّا» به معنای «معلم»؛ این واژه درباره‌ی مدرسان شریعت شفاهی در سده‌های اول و دوم میلادی به کار می‌رود. (واژه‌ی «تنّا»، از کلمه‌ی آرامی «تنی» (teni) به معنای «تعلیم دادن» گرفته شده است). دوره‌ی تنّایی از زمان مرگ هیلل و شمّای (در حدود سال دهم میلادی) آغاز می‌شود و با نسلِ پس از یهودا هناسی (در حدود سال 220 میلادی) پایان می‌یابد.

تَنَخ (TANAKH):

کتاب مقدس یهودی؛ حروف آغازین سه بخش اصلی کتاب مقدس یهودی، یعنی تورا (تورات)، نویئیم (کتاب انبیا)، و کتوویم (مکتوبات).

تورات (Torah):

«تعلیم»؛ مجازاً به معنای «شریعت»، «قانون». تورات در چند معنا به کار می‌رود: 1. تورات در کاربرد خاص به منای اسفار پنج‌گانه، یعنی پنج سفر اولِ کتاب مقدسِ یهودی است (اسفار پیدایش، خروج، لاویان، اعداد، تثنیه)؛ 2. تورات گاه اشاره است به کل کتاب مقدس عبرانی (تَنَخ)؛ 3. گاهی نیز مراد از این واژه مجموعه‌ی شریعت مکتوب و شریعت شفاهی است؛ 4. تورات در عام‌ترین معنایش، همه‌ی تعالیم و عرف و سنت یهودی را شامل می‌شود. در این متن هرگاه «تورات» به کار رفته، همان معنای اول مراد است.

توسافوت (Tosafot):

«ضمایم»؛ مجموعه‌ی تفسیرهای تلمود بابلی که عالمان فرانسوی و آلمانی در سده‌های 12 تا 14 تألیف کردند و در چاپ‌های تلمود در کنارِ متن گِمارا می‌آید.

توسفتا (Tosefta):

«ضمیمه‌«؛ «اضافه [بر میشنای یهودا هناسی]»؛ اثر تنّائیم به موازات میشنا و در تکمیل آن که در تاریخ آن به حدود سده‌ی دوم میلادی بر می‌گردد. توسفتا مانند میشنا شش بخش، به همان نام‌ها، دارد.

حاخام (Hakham):

«حکیم»؛ دانشمند تورات و حکمت؛ عنوانی برای عالمان ربانی. ن. ک. ربی

حاخامی (Rabbinic):

ربانی، مربوط به ربی‌ها (حاخام‌ها). یهودیت حاخامی/ ربانی معتقد به تفسیر کتاب مقدس با شریعت شفاهی است، بر خلاف فرقه‌ی قرائیم، که در قرن هشتم به وجود آمد و فقط کتاب مقدس عبری را معتبر می‌دانست.

حِرِم (Herem):

«محرومیت»؛ مجازات محرومیت که تلمود آن را به رسمیت شناخت در شکل‌های خفیف (نیدوی) و شدید (حِرِم) اعمال می‌شود. در صورت صدور چنین حکمی، رابطه‌ی فرد محکوم به مجازات با دیگر افراد جامعه به شدت محدود می‌شود.

حسیدیم (Hasidim):

در لغت به معنای «پارسایان»؛ نام فرقه‌ای یهودی در فلسطین در قرن دوم پیش از میلاد. همچنین نام فرقه‌ای که پیرو ربی اسرائیل‌بن‌الیعزر معروف به بَعَل شم طوو (قرن 18) بودند.

حلیصا (Halizah):

«کندن»؛ آنگاه که مردی حاضر نمی‌شود همسر برادرش را که بی‌فرزند مرده است، به زنی بگیرد مراسم «کندن کفش» اجرا می‌شود. براساس سفر تثنیه، 25: 9-10 زن بیوه کفش آن مرد را از پایش درمی‌آورد و جلوِ او آب دهان می‌اندازد و می‌گوید: «بر مردی که اجاق خانه‌ی برادرش را روشن نگه نمی‌دارد چنین شود.»

دیاسپورا (Diaspora):

ن. ک. سرزمین‌های آوارگی

دیّان (Dayyan):

«قاضی»؛ لقب اعضای بت دین (دادگاه شرعی). در جمع: دیّانیم. رئیس این دادگاه آو بت دین نامیده می‌شود.

دین (Din):

«دادرسی»؛ «قانون»، هم در معنای دینی و هم غیردینی آن. تصمیمات قانونی و قضایی. دین در معنای «قانون» شامل دو دسته احکامِ دینه مامونوت یعنی احکام مالی، و دینه نفاشوت یعنی قوانین کیفری می‌شود.

راو (Rav):

ن. ک. ربی

ربّان (Rabban):

عنوانی بالاتر از ربی که در دوران میشنا (تنّائیم) به رهبر سنهدرین اعطا می‌شد.

ربی (Rabbi):

به معنای «استاد من»، لقبی برای عالمان یهودی که در قرن اول برای اشاره به اعضای سنهدرین به کار می‌رفت. تا قرن پنجم، این واژه فقط در فلسطین به کار می‌رفت. در بابل از لقب «راو» استفاده می‌کردند که به همان معنا است. سپس معادل عالمانِ بسیاردان شد و همچنین این لقب برای رهبران جوامع یهودی به کار رفت (معادل حاخام).

رسپونسا (Responsa):

«فتوا»؛ پاسخ مکتوبِ پرسش‌هایی که در جنبه‌های مختلف قانون یهودی از مراجع معتبر می‌شد. مجموعه‌ی این پرسش و پاسخ‌ها در کتابی گرد می‌آمد که «مجموعه‌ی فتاوا» (شِئِلوت او – تشووت) نام می‌گرفت.

رِش گالوتا (Exilarch):

رأس الجالوت؛ رهبر جامعه‌ی یهودی در بابل در خلال سده‌های اول تا سیزدهم.

ریشونیم (Rishonim):

به معنای «متقدمان»، «قدما»، این عنوان اشاره است به مفسران شریعت تلمودی پس از دوره‌ی گائونی تا زمان تدوین کتاب شولحان عاروخ (حدوداً میانه‌ی سده‌ی یازدهم تا شانزدهم). امروز، این اصطلاح بیشتر برای اشاره به دوران بین گائونیم و احرونیم به کار می‌رود.

زوگوت (Zugot):

«جفت‌ها»؛ لقب پنج جفت از عالمان یهودی که در دوره‌ی تأسیس سنهدرین اداره‌ی آن را به عهده داشتند. رئیس سنهدرین ناسی نامیده می‌شد و قائم مقام وی، که رئیس دادگاه شرع بود، آو بت دین. دوره‌ی زوگوت از میانه‌های قرن دوم ق م آغاز و در اوایل سده‌ی اول میلادی، با مرگ هیلل و شمّای (آخرین جفت) پایان می‌یابد.

سال هفتم (Sabbatical Year):

ن. ک. شمیطا

ساوورائیم (Savoraim):

«حکما»؛ عالمان یهودی آخر دوره‌ی تلمودی که به تنظیم و ویرایش تلمود پرداختند (سده‌ی ششم میلادی).

سبت (Sabbath):

ن. ک. شبات

سرزمین مقدس (Holy Land):

ن. ک. اسرائیل

سرزمین‌های آوارگی (Diaspora):

پراکندگی یهودیان از فلسطین و اقامت ایشان در سرزمین‌های دیگر پس از تبعید بابلی (ق 6 ق م). پس از اینکه در قرن ششم ق م معبد اورشلیم ویران شد تعداد زیادی از یهودیان در بابل اقامت گزیدند. از دوره‌ی حاکمیت یونانیان به بعد (ق 4 ق م)، یهودیان در سرزمین‌های بسیاری از جمله کشورهای مسلمان و مسیحی زندگی کردند. در قرون وسطا یهودیان در شمال و غرب اروپا سکنا گزیدند و در این کشورها آزار بسیاری دیدند. سپس یهودیان به اروپای شرقی و بعد از آن به آمریکا مهاجرت کردند. پس از تشکیل دولت اسرائیل در قرن بیستم، بسیاری از ایشان به این کشور کوچیدند.

سفاردی (Sephardi):

یکی از دو جامعه‌ی مهم یهودی در سرزمین‌های آوارگی، که در قرون وسطا در اسپانیا و سپس در پرتغال و کشورهای حوزه‌ی دریای مدیترانه و برخی مناطق دیگر سکنا گزیدند. امروزه این واژه بیشتر درباره‌ی یهودیان کشورهای شرقی به کار می‌رود.

سنهدرین (Sanhedrin):

«انجمن»؛ در ابتدای دوره‌ی حاخامی، دادگاه مرکب از 71 قاضی دانشمند که سنهدرین کبیر (سنهدرین گِدولا) نام داشت، حکم دادگاه عالی و مرجع قانون‌گذاری را داشت. پیش از ویرانی معبد در سال 70 میلادی، این انجمن در معبد اورشلیم منعقد می‌شد. سنهدرین کوچک (سنهدرین قِطَنا) که مرکب از 23 قاضی خبره بود به دعاوی جنایی رسیدگی می‌کرد.

سوفریم (Soferim):

«کاتبان»؛ دوره‌ای از شریعت یهودی که از زمان عزرا (در قرن پنجم ق م)، هم زمان با تأسیس مجمع کبیر، آغاز می‌شود و تا میانه‌های قرن سوم ق‌م، هم‌زمان با اختتام کار مجمع کبیر، پایان می‌یابد.

شبات (Shabbat):

«سبت»، «شنبه»؛ در لغت به معنای «تعطیل» و «استراحت» است. روز هفتم هفته در تقویم یهودی که تطعیل است و آداب و مراسم خاصی دارد. این روز از پیش از غروب آفتاب در روز جمعه آغاز می‌شود و با فرا رسیدن شب در روز شنبه پایان می‌یابد. شبات یادآور استراحت خدا پس از شش روز کار خلقت است (پیدایش، 2: 2).ده فرمان به رعایت این روز حکم کرده است( خروج، 20: 8- 11). کارکردن و نیز انجام 39 عمل در این روز ممنوع است. این روز روز عبادت، مطالعه و تزکیه‌ی روح است.

شمیطا (Shemittah):

«سال انفکاک»؛ «سال رهاسازی». هر هفت سال یک‌سال سال شمیطا است و براساس لاویان، 25: 3 به بعد، در این سال زمین نباید کشت شود. براساس تورات (تثنیه، باب 15)، در آخر هر هفت سال، قانون انفکاک اجرا می‌شود و طلبکاران دیگر حق مطالبه‌ی طلب خود را ندارند.

صدوقیان (Sadducees):

یکی از دو فرقه‌ی مهم یهودی پیش از ویرانی معبد در سال هفتاد میلادی، صدوقیان برخلاف فریسیان فقط به شریعت مکتوب باور داشتند و شریعت شفاهی و تفاسیر حاخامی را رد می‌کردند. با ویرانی معبد این فرقه نیز از بین رفت.

عگلا عروفا (Eglah Arufah):

«گردن زدن گوساله»؛ براساس تثنیه، 21: 1- 9، آنگاه که کُشته‌ای پیدا شود و قاتلش نامعلوم باشد، بزرگان و قاضیان باید بزرگانِ نزدیک‌ترین شهر به محلِ یافتن جنازه را بخوانند و در آنجا با ذبح گوساله‌ای سوگند یاد کنند که ایشان وی را نکشته‌اند و از کُشنده‌اش نیز خبری ندارند.

عَگونا (Agunah):

زن شوهرداری که گمان به مرگ شوهرش رود، اما این امر مسلم نباشد. بدین دلیل که وی نمی‌تواند بی‌همسریِ خود را اثبات کند حق ازدواج مجدد ندارد. گفته‌اند که این از مسائل مشکلی است که در هلاخا راه حل روشنی برای آن پیش‌بینی نشده است.

فتاوا (Teshuvot):

ن. ک. رسپونسا

فریسیان (Pharisees):

به معنای «پارسایان» یا«عزلت‌گزیدگان»؛ فرقه‌ای از یهودیان که گفته‌اند دنباله‌ی حسیدیم بوده‌اند. ایشان به شریعت شفاهی و تفسیر تورات باور داشتند. اندیشه‌ی فریسی در تلمود و سایر آثار حاخامی ادامه یافت و اکنون رویکرد غالب یهودی است.

قاهال (Kahal):

«جماعت»، «انجمن»؛ در اروپای شرقی این واژه به معنای جامعه‌ی یهودی به کار می‌رفت. این جامعه حقوق مستقل داشت و برای برخی امور مدنی دارای صلاحیت بود.

قبالا (Kabbalah):

«سنت». قبالا به معنای سنتی است که شخص به شخص انتقال یافته و از موسی نقل شده است. همچنین به معنای «عرفان»؛ تعالیم عرفانی یهودی که به ویژه از قرن دوازدهم شکل گرفت. مهم‌ترین اثر قبالایی کتاب زوهر است.

کارِت (Karet):

به معنای «ریشه‌کنی»، «نابودی»، «انقطاع»؛ مجازاتی که دادگاه آسمانی صادر می‌کند و تورات آن را برای بسیاری از گناهان تجویز می‌کند. این مجازات به صورت مرگ ناگهانی یا زودرس اجرا می‌شود. با این همه، کسی که مرتکب عملِ مستوجب کارِت شده است، اگر اجرای مجازات تازیانه را بر خود بپذیرد، از مجازاتِ کارتِ معاف می‌شود.

کنست گدولا (Kenesset Gedolah):

«مجمع‌کبیر»؛ مجلس عالی قانون‌گذاری یهود که از اوایل دوران معبد دوم در سرزمین اسرائیل فعال بوده است. اعضای این مجلس 120 عالم یهودی بودند که قوانین متعددی را وضع می‌کردند. دوره‌ی فعالیت کنست گدولا را دوره‌ی سوفریم می‌نامند. امروزه مجلس شورای ملی دولت اسرائیل نیز کنست نام دارد و تعداد اعضای آن 120 نفر است.

گائونیم (Gaonim):

جمع «گائون»، به معنای «عالی‌جناب»، «علامه»، «نابغه»؛ لقب رهبران جامعه‌ی یهودی بابل در قرن‌های ششم تا یازدهم میلادی (دوره‌ی پساتلمود). با این همه، در سده‌های 12 و 13 نیز عنوان «گائون» برای رهبران جامعه‌ی یهودی در بغداد، مصر و دمشق به کار می‌رفت. سرانجام، این واژه لقب افتخارآمیز ربی‌هایی شد که در دانش تورات «علامه» بودند.

گمارا (Gemara):

در لغت: «تکمیل» یا «سنت»؛ شرح و تکمله‌ی آمورائیم بر میشنا؛ از جمه میشنا و گمارا تلمود پدید آمد.

مکوت (Makkot):

«تازیانه»؛ طبق قاعده‌ی کلی هرجا که برای نواهی تورات مجازاتی لحاظ نشده است مجازات تازیانه اعمال می‌شود. و نیز نام یکی از رساله‌های تلمود (از بخش سنهدرین). به تازیانه‌ی غیرکیفری (تنبیهی) مکوت مردوت (makkot mardut) گفته می‌شود.

میدراش (Midrash):

«مطالعه»، «تفسیر» (از واژه‌ی دِرِش). از منابع قانونی حقوق یهودی. همچنین نام مجموعه‌هایی از شریعت شفاهی که در پی تفسیر متون کتاب مقدس‌اند. در میدراش دو رویکرد وجود دارد: میدراش هلاخایی (Halakhic Midrash) که در پی درک و بیان کاملِ شریعت کتاب مقدس است؛ و میدراش اگادایی (Aggadic Midrash) که هدفش استنتاجِ اصول اخلاقی، نکات پندآموز و اصول الاهیاتی از کتاب مقدس است. مهم‌ترین میدراش‌های هلاخایی عبارت‌اند از: مِخیلتا (برای سفر خروج)؛ سیفرا (برای لاویان) و سیفره (برای اعداد و تثنیه). مهم‌ترین میدراش اگادایی برای تورات عبارت است از میدراش ربّا.

میشنا (Mishnah):

«تکرار»، «مطالعه»، «آموزش». مهم‌ترین مجموعه‌ی شریعت شفاهی که ربی یهودا هناسی آن را در اواخر قرن دوم در شش بخش تدوین کرد.

میصوا (Mitzvah):

«فرمان»، «حکم»؛ احکام کتاب مقدس یا ربی‌ها. در حقوق یهود به فرمان‌های امری (واجبات) میصووت عَسه (mitzvot aseh) و به احکام نهی کننده (محرمات) میصووت لُوتَعَسِه (mitzvat lo ta’aseh) می‌گویند. تورات حاوی 613 فرمان است که 365 فرمان درباره‌ی محرمات و 248 فرمان درباره‌ی واجبات‌اند.

ناسی (Nasi):

به معنای «امیر»، «رهبر»؛ عنوانی که در تلمود برای رئیس سنهدرین به کار رفته است. او رهبر معنوی و نماینده‌ی سیاسی جامعه‌ی یهودی بود. درجه‌ی پایین‌تر از ناسی عبارت بود از آو بت دین («رئیس دادگاه»).

ناگید (Nagid):

«امیر»، «پیشوا»؛ رهبر جامعه‌ی یهودی در کشورهای اسلامی (به جز در دوران عباسیان از 750 تا 1258 م که لقب رِش گالوتا (رأس الجالوت) رواج داشت).

نوولّی (Novellae):

به عبری: «حیدوشیم»؛ حواشی؛ تفسیر تلمود یا آثار بعدی حاخامی برای استنتاج نتایج و اصول جدیدی از متن.

نیدوی (Niddui):

ن. ک. حِرِم
هترائا (Hatra’ah):
«اخطار»، «هشدار»؛ قاعده‌ای که براساس آن، شخصی را نمی‌توان به مجازات جسمانی محکوم کرد، مگر آنکه شاهدان پیش از اینکه شخص مرتکب عمل مجرمانه شود به وی اخطار داده باشند که عمل وی جرم و مستوجب مجازات است. فلسفه‌ی این اخطار این است که یقین حاصل شود مجرم عمل را آگاهانه و با اراده انجام داده است.

هلاخا (Halakhah):

به معنای «قدم زدن»، راه و روش؛ بخشی از شریعت شفاهی که شامل قوانین و احکام دینی یهود (شریعت و حقوق یهود) است. مراجع حاخامی این قوانین را منقح کردند و توسعه دادند. این قوانین از نسلی به نسلی منتقل شد تا سرانجام ضرورت تدوین آن احساس گشت. مهم‌ترین تدوین هلاخا در میشنا انجام گرفت.

یووِل (Jubilee):

یوبیل؛ سال پنجاهم؛ براساس تورات (لاویان، 25: 8 – 16) سال بعد از هفت دوره‌ی هفت ساله ( ن. ک. شمیطا) – یعنی سال پنجاهم – سال یووِل است. در این سال همه‌ی املاک فروخته شده به صاحبان سابقشان بازگردانده می‌شوند، بردگان آزاد می‌گردند و کشت زمین ممنوع است. قوانین سال یووِل به تفصیل در رساله‌ی شریعتِ تلمود آمده است.

پی‌نوشت‌ها:

1. معیار اصلی این فرهنگ‌نامه عبارت است از:
Dan Cohn-Sherbod, The Blackwell Dictionary of Judaica.

منبع مقاله :
سلیمانی، حسین؛ (1384)، عدالت کیفری در آیین یهود، قم: مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب، چاپ دوم.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
فولکلور ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزادفولکلورایران به لحاظ قدمت تاریخی دارای تنوع آداب و رسوم و عقاید است و به همین لحاظ دارای علم اقتصاد ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزادعلماقتصادعلم اقتصاد در انگلیسی ، شاخه‌ای از علوم اجتماعی است که به تحلیل تولید، توزیع و همایش های دینی و مذهبی همایش ها ، کنفرانس ها و …کنگره ملی قرآن و علوم انسانی اردیبهشت ماه محورهای همایش • مرجعیت علمی قرآن برچسب‌ها برچسب‌ها و تگ‌های موضوعات و زمینه‌های کتاب‌های موجود در کتابناکاتوپیانیسماتوپیاآرمان شهرگراییمدینه فاضله …تپش اندیشهبا جور و جمود و جهل باید جنگید تا پاک شودجهان ازاین هرسه پلید یا ریشه هر سه اسلام کوئست مرجعی برای پاسخگویی به سوالات دینی، اعتقادی و شرعیکیهان نهاوندکیهان نهاوند انعکاس اخبار شهرستان نهاوند و حومه ای خدا دلم مکن من را افغان ها، فصل ١ تا ١٤ افغان ها، فصل ١ تا ١٤ ٢٨ قوس آذر ١٣٨٩ تاریخ قدیم اقوام و سرزمین های افغانستان امروزی بررسی حدیثی منسوب به امام حسینع در مذمت …السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ فولکلور ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد فولکلور ایران به لحاظ قدمت تاریخی دارای تنوع آداب و رسوم و عقاید است و به همین لحاظ دارای فولکلور علم اقتصاد ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد علماقتصاد علم اقتصاد در انگلیسی ، شاخه‌ای از علوم اجتماعی است که به تحلیل تولید، توزیع و مصرف همایش های دینی و مذهبی همایش ها ، کنفرانس ها و سمینار ها کنگره ملی قرآن و علوم انسانی اردیبهشت ماه محورهای همایش • مرجعیت علمی قرآن در برچسب‌ها برچسب‌ها و تگ‌های موضوعات و زمینه‌های کتاب‌های موجود در کتابناک اتوپیانیسماتوپیاآرمان شهرگراییمدینه فاضله تپش اندیشهبا جور و جمود و جهل باید جنگید تا پاک شودجهان ازاین هرسه پلید یا ریشه هر سه را اسلام کوئست مرجعی برای پاسخگویی به سوالات دینی، اعتقادی و شرعی کیهان نهاوند روز زن را به درِ کوزه گذارید روزها فکر من این است و همه شب سخنم که مرا از چه سبب کرد افغان ها، فصل ١ تا ١٤ افغان ها، فصل ١ تا ١٤ ٢٨ قوس آذر ١٣٨٩ تاریخ قدیم اقوام و سرزمین های افغانستان امروزی تا بررسی حدیثی منسوب به امام حسینع در مذمت ایرانیان برهان السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ اصطلاحات و واژه های سیاسی

حدیث و ادبیات و فرهنگ عامه

[ad_1]

ارتباط حدیث با ادبیات و فرهنگ عامه از چند بُعد درخور بررسی است، از جمله ارتباط حدیث با صرف و نحو و لغت و علوم بلاغی، تأثیر آن بر نظم و نثر، و کاربرد حدیث در فرهنگ عامه.

ویژگی مردم عرب

از مهم‌‌ترین ویژگی‌های مردم عرب، چه پیش از نزول وحی چه پس از آن، رواج شعر و بلاغت و فصاحت نزد آنان بوده است.
شاید تهمت شعر بودن قرآن کریم و شاعر خواندن پیامبر (۱) (۲) (۳) (۴) از سوی مشرکان، با رواج شعر و بلاغت و اهمیت آن در میان آنان بی‌ارتباط نبوده و از همین‌روست که یکی از وجوه اعجاز قرآن، بیان و بلاغت است. (۵)

اعجاز سخنان پیامبر

از نظر مسلمانان وجهِ معجزه بودن قرآن از جهت فصاحت و بلاغت، احادیث و سخنان پیامبر را هم در برمی‌گیرد.
این نکته را از حدیثی که پیامبر اکرم در آن خود را فصیح‌‌ترین عرب دانسته است نیز می‌توان نتیجه گرفت (۶) (۷) (۸) به گونه‌ای که برخی ادیبان بزرگ از این نظر به احادیث توجه کرده یا به شرح استعارات و مجازها و دیگر آرایه‌های آن‌ها پرداخته‌اند. (۹) (۱۰) (۱۱) (۱۲)
علاوه بر این، به خاطر سپردن برخی سخنان کوتاه و بلیغ حضرت رسول صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌وسلم، از جمله سرمشق‌های تحصیل فصاحت و بلاغت تلقی شده و به متعلمان توصیه گردیده است. (۱۳)

ارتباط حدیث با ادبیات

حدیث نقش برجسته‌ای در در رونق علم صرف و نحو، لغت و علوم بلاغی داشته است.

استشهاد لغویان به قرآن و حدیث

نحویان و لغویان بزرگ، در پی‌ریزی اصول صرف و نحو و لغت عرب و اثبات ادعاهای خود، به آیات قرآن‌کریم بسیار استشهاد و احتجاج می‌کرده‌اند، (۱۴) (۱۵) (۱۶) (۱۷) اما درباره استشهاد به احادیث، اختلاف داشته‌اند.

اختلاف در استشهاد به حدیث

مخالفین استشهاد

برخی، از جمله ابوالحسن علی‌ بن محمد اشبیلی معروف به ابن ‌ضائع (متوفی ۶۸۰) و اثیرالدین محمد بن یوسف معروف به ابوحیان (متوفی ۷۴۵)، بر آن بودند که استشهاد و احتجاج به حدیث برای اثبات قواعد زبان عربی صحیح نیست و ازاین‌رو، ادیبان و نحویان و لغویان بصری و کوفی در دوران شکل‌گیری صرف و نحو و لغت عرب، به احادیث استشهاد و احتجاج نمی‌کردند.

قائلین به جواز

برخی استشهاد به حدیث نبوی را جایز دانسته‌اند، مانند ابن ‌مالک اندلسی (متوفی ۶۷۲)، ابن ‌هشام انصاری (متوفی ۷۶۱) و ابن ‌خروف (متوفی ۶۰۹).
رضی‌الدین استرآبادی (متوفی ۶۸۸) علاوه بر حدیث نبوی، استشهاد به سخنان اهل‌بیت علیهم‌السلام و کلام صحابه را نیز در صرف و نحو به‌طور مطلق جایز دانسته است.
برخی، مانند شاطبی (متوفی ۷۹۰) و جلال‌الدین سیوطی (متوفی ۹۱۱)، با اتخاذ راهی میانه، استشهاد به برخی احادیث را در مواردی جایز دانسته‌اند. (۱۸) (۱۹)

ادله مخالفان استشهاد

مخالفان استشهاد به حدیث با وجوهی بر سخنشان استدلال کرده‌اند؛

نقل به معنی در حدیث

اولا راویان حدیث، نقل به معنا را جایز می‌دانسته‌اند، یعنی حدیثی را که پیامبر با لفظی خاص بیان فرموده است، آنان با الفاظ مختلف نقل کرده‌اند و اگر تصریح محدّثان در جواز نقل به معنا در حدیث نبود، برای اثبات فصاحت زبان عربی، احادیث نبوی اولویت داشت، زیرا پیامبر فصیح‌‌ترین فرد عرب بوده است.

ورود لحن به حدیث

دلیل دیگر، راه‌یافتن خطای لفظی ( لحن ) در بسیاری از احادیث است، زیرا بسیاری از راویان حدیث غیر عرب بوده و با قواعد عربی آشنایی نداشته‌اند و بنابراین، بی‌آنکه متوجه شوند، در منقولاتشان اشتباه وارد می‌شده است. (۲۰) (۲۱) (۲۲)
یکی از نمونه‌هایی که مخالفان احتجاج به احادیث به آن استناد می‌کنند، اشکالی است که ابن ‌انباری به حدیث مشهور نبوی «کادَالفقر اَن یکون کُفراً» گرفته است.
به نظر وی، (۲۳) در غیر ضرورت شعری، آمدن «اَن» بعد از فعلِ «کاد» در زبان عرب وجود نداشته و به این جمله، اگر هم حدیث باشد، «اَن» را راوی افزوده است و از کلام پیامبر، که فصیح‌‌ترین فرد عرب است، نیست.

جواب قائلین به استشهاد

موافقان استشهاد به حدیث در علوم ادبی در جواب مخالفان وجوهی را ذکر نموده‌اند.

کفایت گمان به صدور

موافقان استشهاد به حدیث معتقدند در این‌گونه موارد، یقین داشتن به صدور عین لفظ حدیث از پیامبر لازم نیست و صرف گمان به صدور آن لفظ از پیامبر کفایت می‌کند.
در این قبیل امور، اصل بر تبدیل نکردن الفاظ است و کسانی که نقل به معنا را جایز می‌دانند، در واقع تجویز عقلی می‌کنند، که البته با وقوع نقیض آن (صدور عین لفظ) منافاتی ندارد.

موارد تبدیل

نکته دیگر این‌که محدثان، نقل به معنی را در مورد احادیث نانوشته و تدوین نشده جایز می‌دانسته‌اند و تبدیل الفاظ احادیث مکتوب را هیچ‌کس جایز نمی‌شمرده است. (۲۴) (۲۵)
شاطبی و سیوطی، که راه میانه‌ای در پیش گرفتند، معتقد بودند به احادیثی که عین‌الفاظ آن‌ها از پیامبر باشد، می‌توان استشهاد کرد، اما به احادیثی که نقل به معنی شده‌اند، نمی‌توان استشهاد کرد. (۲۶)

بررسی سیره بزرگان نحو

نظر ابوحیان

ابوحیان بر آن بوده است که واضعان اولیه علم نحو در بصره (مانند ابوعمرو بن علاء، عیسی‌ بن عمر، خلیل‌ بن احمد و سیبویه ) و پیشوایان نحو در کوفه (مانند کسائی، فرّاء، علی‌ بن مبارک احمر، و هشام ضریر ) و دیگر نحویان بزرگ، به احادیث استشهاد نمی‌کرده‌اند (۲۷) اما، سیبویه در چند مورد به احادیث نبوی استشهاد کرده (۲۸) (۲۹) و خلیل‌ بن احمد نیز در موارد بسیاری به احادیث استشهاد کرده است. (۳۰) (۳۱) (۳۲) (۳۳)

نظر مطر هلالی

هادی عطیه مطر هلالی، برای رد این عقیده که خلیل‌ بن احمد فراهیدی به حدیث احتجاج نمی‌کرده، در کتاب ریادةالاستشهاد بالحدیث و الاثر عند الخلیل‌ بن احمد الفراهیدی (۳۴) به استقصای استشهادات حدیثی خلیل‌ بن احمد، به عنوان یکی از پیشوایان ادب عربی در بصره، پرداخته است.

نظر ابن مالک

ابن ‌مالک در جواب کسانی که وجود لحن را در احادیث دلیل استشهاد نکردن به حدیث دانسته‌اند، در کتاب شواهدالتوضیح و التصحیح لمشکلات الجامع‌الصحیح (۳۵) به تصحیح و توجیه نحوی پاره‌ای احادیث صحیح بخاری پرداخته که قواعد زبان عربی در آن‌ها به‌ ظاهر رعایت نشده است.

نظر حدیثی و حمادی

خدیجه حدیثی در موقف‌النحاة من‌الاحتجاج بالحدیث‌الشریف (۳۶) و محمد ضاری حمادی در الحدیث‌النبوی الشریف و اثره فی الدراسات اللغویة و النحویة، (۳۷) به تفصیل، آرای نحویان قائل به احتجاج به احادیث و مخالفان احتجاج را همراه با تاریخچه‌ای از این بحث آورده‌اند.

وجود کلمات غریب در حدیث

یکی دیگر از وجوه ارتباط حدیث با ادبیات، وجود کلماتی در احادیث است که جز از طریق حدیث شنیده نشده بوده است. (۳۸)

کتب غریب‌الحدیث

این امر عالمان و ادیبان بسیاری را بر آن داشت تا کتاب‌هایی در غریب‌الحدیث بنویسند، که امروزه برخی از آن‌ها از امهات کتاب‌های لغت عرب به شمار می‌روند.

جنبه‌های ادبی کلام نبوی

شریف رضی (متوفی ۴۰۶) در المجازات النبویة به برخی جنبه‌های ادبی احادیث نبوی اشاره کرده است.

ارتباط حدیث با نظم و نثر

در اغلب متون ادبی فارسی و عربی، تأثیر احادیث پیامبر و اهل‌بیت دیده می‌شود؛ گاه به صورت نقل عین عبارات احادیث و گاه به صورت یکی از آرایه‌های ادبی، گاه حدیثی را با الفاظ عربی نقل کرده‌اند و گاه حدیثی را ترجمه کرده و گاهی هم به صورت تلمیح به حدیثی اشاره کرده‌اند.

متون عربی

در متون زبان و ادبیات عرب، استناد و استشهاد به احادیث بسیار وجود دارد.
مثلاً، ابن ‌قتیبه، (۳۹) (۴۰) (۴۱) (۴۲) (۴۳) وشّاء، (۴۴) حریری (۴۵) و شاعرانی مانند صاحب‌ بن عباد (۴۶) و ابوالعلاء معرّی (۴۷) (۴۸) (۴۹) به حدیثی استشهاد یا در آثار خویش به برخی از استشهادات شاعران به احادیث نبوی اشاره کرده‌اند.

متون فارسی

شاعران ایرانی، از جمله انوری، (۵۰) (۵۱) (۵۲) مولوی در مثنوی معنوی، (۵۳) (۵۴) (۵۵) (۵۶) سعدی در بوستان (۵۷) (۵۸) (۵۹) و حافظ (۶۰) (۶۱) (۶۲) نیز در اشعار خویش به احادیث استشهاد کرده‌اند.

نثر فارسی

در متون نثر فارسی نیز استناد به احادیث بسیار به چشم می‌خورد، مانند استشهادات سعدی در گلستان، (۶۳) (۶۴) (۶۵) (۶۶) سعدالدین وراوینی در مرزبان‌نامه (۶۷) (۶۸) و نصراللّه منشی در ترجمه کلیله و دمنه . (۶۹) (۷۰) (۷۱)

ارتباط حدیث با فرهنگ عامه

یکی از عناصر مؤثر در فرهنگ عامه در میان مسلمانان، احادیث پیامبر و امامان است.

راه انتقال حدیث به فرهنگ عامه

این احادیث بیش‌تر از راه وعظ یا قصه‌گویی، و در برخی موارد از راه منابع، به حافظه و زبان مردم راه یافته است.

احادیث در فرهنگ عامه

میزان اعتبار

بسیاری از احادیثی که در فرهنگ عامه وجود دارد، از نظر محدثان، معتبر و صحیح است، ولی برخی از جملاتی که به عنوان حدیث در فرهنگ عامه رواج دارد، از نظر آنان ساختگی و منسوب است و احتمالاً برساخته قصه‌گویان و مذَکِّران ( واعظان ) بوده است.

احادیث ساختگی

عده‌ای از محدّثان، مانند ابن ‌جوزی در القُصّاص و المُذَکِّرین ( بیروت ۱۴۰۹) و ابن ‌تیمیه در احادیث القُصّاص (بیروت ۱۳۹۲)، به برخی از برساخته‌های آنان اشاره کرده‌اند.
محدّثان برای تعیین صحیح یا ساختگی بودن احادیث مشهور در میان مردم، کتاب‌هایی نوشته و هر یک بر پایه مبانی حدیثی و رجالی خود، صحیح یا ساختگی بودن آن‌ها را مشخص کرده‌اند، مانند محمد بن عبدالرحمان سخاوی در المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من‌ الاحادیث المشتهرة علی‌ الالسنة (قاهره ۱۳۷۰)، جلال‌الدین سیوطی در الدرر المنتثرة فی الاحادیث المشتهرة (بیروت ۱۴۱۵)، محمد بن علی‌ بن ‌طولون در الشذرة فی الاحادیث المشتهرة (بیروت ۱۳۷۲)، اسماعیل‌ بن محمد عجلونی در کشف‌الخفاء و مزیل الالباس عما اشتهر من الاحادیث علی السنة الناس (بیروت ۱۴۰۸) و محمد رضوان دایه در معجم‌الاحادیث المشتهرة (بیروت ۱۴۲۳/ ۲۰۰۳).

برخی احادیث رایج

برخی از احادیث یا سخنانی که به عنوان حدیث در فرهنگ مردم رواج دارد عبارت‌اند از:

خیر الامور اوسطها

«خیرالامور اوسطها/ اوساطها» (۷۲) (۷۳) که بین بیش‌تر مسلمانان شهرت دارد ولی در کتاب‌های چهارگانه شیعه و کتاب‌های شش‌‌گانه اهل‌سنت نیامده و احیاناً ضعیف دانسته شده است. (۷۴)

الجار ثم‌الدار

«الجار ثم‌الدار»، (۷۵) (۷۶) که در مجامع حدیثی شیعه از حضرت فاطمه زهرا سلام‌اللّه علیها نقل شده است. (۷۷)

یدالله مع‌الجماعة

«یداللّه مع‌الجماعة»، (۷۸) (۷۹) که در کتاب‌های حدیثی شیعه نقل نشده و در جوامع حدیثی اهل‌سنت نیز ترمذی (۸۰) آن را نقل کرده و حدیثی غریب دانسته است.

اکرام مهمان

«اکرموا الضیف و لو کان کافراً»، (۸۱) که زبان‌زد است (۸۲) ولی به عنوان حدیث نقل نشده است.

المؤمن مرآةالمؤمن

«المؤمن مرآة المؤمن»، (۸۳) (۸۴) که با تفاوت در الفاظ، در کتاب‌های حدیثی شیعه و سنّی نقل شده است. (۸۵) (۸۶)

نیة‌المؤمن خیر من علمله

«نیةالمؤمن خیرٌ مِن عَمَلِه»، (۸۷) (۸۸) که در کتاب‌های حدیثی شیعه و سنّی از پیامبر اکرم صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم نقل شده است. (۸۹) (۹۰)

اطلبوا العلم

«اطلبوا العلم من‌المهد الی‌اللحد»، (۹۱) که مردم آن را حدیث می‌دانند، ولی در هیچ‌یک از کتاب‌های حدیثی شیعه و سنّی به این شکل نقل نشده است.

سؤرالمؤمن شفاء

«سؤرالمؤمن شفاء»، (۹۲) (۹۳) که در کتاب‌های حدیثی شیعه نقل شده است. (۹۴) (۹۵) (۹۶)

زر غبا تزدد حبا

«زُرْ غِبّاً تَزْدَدْ حُبّاً»، (۹۷) (۹۸) که بیش‌تر در کتاب‌های حدیثی اهل‌سنّت نقل شده است. (۹۹) (۱۰۰)

الدنیا سجن المؤمن

«الدنیا سِجنُ المؤمن و جنّةالکافر»، (۱۰۱) (۱۰۲) که با الفاظ گوناگون در کتاب‌های حدیثی شیعه و سنّی نقل شده است. (۱۰۳) (۱۰۴) (۱۰۵)

کاد الفقر ان‌یکون کفرا

«کادَ الفقر اَن یکون کُفرا»، (۱۰۶) (۱۰۷) که در کتاب‌های حدیثی شیعه و اهل‌سنت نقل شده است. (۱۰۸) (۱۰۹)

پی‌نوشت‌ها:

۱. انبیاء/سوره۲۱، آیه۵.
۲. یس/سوره۳۶، آیه۶۹.
۳. طور/سوره۵۲، آیه۳۰.
۴. حاقه/سوره۶۹، آیه۴۱.
۵. طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۱۶.
۶. محمود بن عمر زمخشری، الفائق فی غریب الحدیث، ج۱، ص۱۱، چاپ علی محمد بجاوی و محمدابوالفضل ابراهیم، (قاهره ۱۹۷۱).
۷. محمود بن عمر زمخشری، الفائق فی غریب الحدیث، ج۱، ص۱۴۱، چاپ علی محمد بجاوی و محمدابوالفضل ابراهیم، (قاهره ۱۹۷۱).
۸. بحارالانوار، ج۱۷، ص۱۵۸.
۹. عمرو بن بحر جاحظ، البیان و التبیین، ج۲، ص۴۴ـ ۶۰، بیروت ۱۹۶۸.
۱۰. حسن‌ بن عبداللّه عسکری، کتاب الصناعتین: الکتابة و الشعر، ج۱، ص۲۸۴ـ ۲۸۵، چاپ علی‌محمد بجاوی و محمدابوالفضل ابراهیم، (قاهره) ۱۹۷۱.
۱۱. محمد بن حسین شریف رضی، المجازات النبویة، ج۱، ص۱۳ ۴۴۵، چاپ طه محمد زینی، (قاهره ۱۹۶۸)، چاپ افست قم (بی‌تا).
۱۲. عبدالملک‌ بن محمد ثعالبی، التمثیل و المحاضرة، ج۱، ص۲۲ـ۳۰، چاپ عبدالفتاح محمدحلو، (بی‌جا) : الدار العربیة للکتاب، ۱۹۸۳.
۱۳. ابن ‌اثیر (نصراللّه‌ بن محمد)، المثل السائر فی ادب الکاتب و الشاعر، ج۱، ص۸۳، چاپ کامل محمد محمد عویضه، بیروت ۱۴۱۹/۱۹۹۸.
۱۴. خلیل‌ بن احمد، کتاب العین، ج۱، ص۱۱۲، چاپ مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، قم ۱۴۰۵.
۱۵. عمرو بن عثمان سیبویه، کتاب سیبویه، ج۱، ص۶۵، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره (۱۳۸۵/ ۱۹۶۶ (، چاپ افست بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
۱۶. عمرو بن عثمان سیبویه، کتاب سیبویه، ج۱، ص۱۴۱، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره (۱۳۸۵/ ۱۹۶۶ (، چاپ افست بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
۱۷. عمرو بن عثمان سیبویه، کتاب سیبویه، ج۲، ص۴۸، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره (۱۳۸۵/ ۱۹۶۶ (، چاپ افست بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
۱۸. عبدالرحمان‌ بن ابی‌بکر سیوطی، الاقتراح فی علم اصول النحو، ج۱، ص۲۳ـ۲۶، چاپ احمد صبحی فرات، استانبول ۱۳۹۵/۱۹۷۵.
۱۹. عبدالقادر بن عمر بغدادی، خزانةالأدب و لب لباب لسان‌العرب، ج۱، ص۱۰ـ۱۲، چاپ عبدالسلام محمدهارون، ج ۱، قاهره ۱۹۷۹.
۲۰. عبدالرحمان‌ بن ابی‌بکر سیوطی، الاقتراح فی علم اصول النحو، ج۱، ص۲۳، چاپ احمد صبحی فرات، استانبول ۱۳۹۵/۱۹۷۵.
۲۱. عبدالقادر بن عمر بغدادی، خزانةالأدب و لب لباب لسان‌العرب، ج۱، ص۱۱، چاپ عبدالسلام محمدهارون، ج ۱، قاهره ۱۹۷۹.
۲۲. خدیجه حدیثی، موقف النحاة من الاحتجاج بالحدیث الشریف، ج۱، ص۲۰ـ۲۲، (بغداد) ۱۹۸۱.
۲۳. ابن ‌انباری، الانصاف فی مسائل الخلاف بین النحویین: البصریین، ج۲، ص۵۶۷، و الکوفیین، (بیروت) : داراحیاءالتراث العربی، (بی‌تا).
۲۴. عبدالقادر بن عمر بغدادی، خزانةالأدب و لب لباب لسان‌العرب، ج۱، ص۱۴ـ ۱۵، چاپ عبدالسلام محمدهارون، ج ۱، قاهره ۱۹۷۹.
۲۵. خدیجه حدیثی، موقف النحاة من الاحتجاج بالحدیث الشریف، ج۱، ص۲۳، (بغداد) ۱۹۸۱.
۲۶. خدیجه حدیثی، سیبویه حیاته و کتابه، ج۱، ص۱۶۴ـ۱۶۶، بغداد ۱۹۷۴.
۲۷. عبدالرحمان‌ بن ابی‌بکر سیوطی، الاقتراح فی علم اصول النحو، ج۱، ص۲۳ـ۲۴، چاپ احمد صبحی فرات، استانبول ۱۳۹۵/۱۹۷۵.
۲۸.، عمرو بن عثمان سیبویه، ج۲، ص۳۲، کتاب سیبویه، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره (۱۳۸۵/ ۱۹۶۶ (، چاپ افست بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
۲۹.، عمرو بن عثمان سیبویه، ج۲، ص۳۹۳، کتاب سیبویه، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره (۱۳۸۵/ ۱۹۶۶ (، چاپ افست بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
۳۰. خلیل‌ بن احمد، کتاب العین، ج۲، ص۲۵۸، چاپ مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، قم ۱۴۰۵.
۳۱. خلیل‌ بن احمد، کتاب العین، ج۳، ص۵۰، چاپ مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، قم ۱۴۰۵.
۳۲. خلیل‌ بن احمد، کتاب العین، ج۳، ص۲۲۴، چاپ مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، قم ۱۴۰۵.
۳۳. خلیل‌ بن احمد، کتاب العین، ج۵، ص۴۳، چاپ مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، قم ۱۴۰۵.
۳۴. هادی هلالی، ریادة الاستشهاد بالحدیث‌و الاثر عندالخلیل‌ بن‌ احمدالفراهیدی، ج۱، ص۸ـ۲۳۸، بغداد ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
۳۵. ابن ‌مالک، شواهد التوضیح و التصحیح لمشکلات الجامع الصحیح، ج۱، ص۵۹ـ۲۷۳، چاپ طه محسن، (بغداد) ۱۴۰۵/۱۹۸۵.
۳۶. خدیجه حدیثی، موقف النحاة من الاحتجاج بالحدیث الشریف، ج۱، ص۵ـ۴۲۷، (بغداد) ۱۹۸۱.
۳۷. محمد حمادی، الحدیث النبوی الشریف واثره فی الدراسات اللغویة و النحویة، ج۱، ص۳۰۵ـ۴۵۲، (بغداد) ۱۴۰۲/۱۹۸۲.
۳۸. ابن ‌اثیر (مبارک‌ بن محمد)، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، ج۵، ص۲۵۸، چاپ محمود محمد طناحی و طاهر احمد زاوی، بیروت ۱۳۸۳/۱۹۶۳، چاپ افست قم ۱۳۶۴ش.
۳۹. ابن ‌قتیبه، ادب‌الکاتب، ج۱، ص۲۸، چاپ محمد محیی‌الدین عبدالحمید، مصر ۱۳۸۲/۱۹۶۳.
۴۰. ابن ‌قتیبه، ادب‌الکاتب، ج۱، ص۱۷۰، چاپ محمد محیی‌الدین عبدالحمید، مصر ۱۳۸۲/۱۹۶۳.
۴۱. ابن ‌قتیبه، کتاب عیون‌الاخبار، ج۱، ص۷۹، قاهره ۱۳۴۳ـ۱۳۴۹/ ۱۹۲۵ـ۱۹۳۰، چاپ افست قم ۱۳۷۳ش.
۴۲. ابن ‌قتیبه، کتاب عیون‌الاخبار، ج۱، ص۲۵۰، قاهره ۱۳۴۳ـ۱۳۴۹/ ۱۹۲۵ـ۱۹۳۰، چاپ افست قم ۱۳۷۳ش.
۴۳. ابن ‌قتیبه، کتاب عیون‌الاخبار، ج۴، ص۱۸ـ۱۹، قاهره ۱۳۴۳ـ۱۳۴۹/ ۱۹۲۵ـ۱۹۳۰، چاپ افست قم ۱۳۷۳ش.
۴۴. محمد بن احمد وشّاء، الموشَّی، ج۱، ص۴۱، او، الظرف والظرفاء، بیروت ۱۳۸۵/۱۹۶۵.
۴۵. قاسم‌ بن علی حریری، مقامات الحریری، ج۱، ص۳۸، بیروت: دارصادر، (بی‌تا)، چاپ افست تهران ۱۳۶۴ش.
۴۶. عبدالملک‌ بن محمد ثعالبی، التمثیل و المحاضرة، ج۱، ص۳۳۱، چاپ عبدالفتاح محمدحلو، (بی‌جا) : الدار العربیة للکتاب، ۱۹۸۳.
۴۷. ابوالعلاء معرّی، لزوم مالایلزم: اللزومیات، ج۱، ص۲۵۰، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۴۸. ابوالعلاء معرّی، لزوم مالایلزم: اللزومیات، ج۲، ص۱۹۶، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۴۹. ابوالعلاء معرّی، لزوم مالایلزم: اللزومیات، ج۲، ص۴۷۴، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۵۰. محمد بن محمد (علی) انوری، دیوان، ج۱، ص۱۲، چاپ محمدتقی مدرس رضوی، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۴۰ش.
۵۱. محمد بن محمد (علی) انوری، دیوان، ج۱، ص۶۵، چاپ محمدتقی مدرس رضوی، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۴۰ش.
۵۲. جعفر شهیدی، شرح لغات و مشکلات دیوان انوری ابیوردی، ج۱، ص۶۱۷ـ۶۱۸، تهران ۱۳۶۴ش.
۵۳. بیت ۹۰۷، جلال‌الدین محمد بن محمد مولوی، ج۱، دفتر۱، ص۵۶، مثنوی معنوی، تصحیح رینولد آلن نیکلسون، چاپ نصراللّه پورجوادی، تهران ۱۳۶۳ش.
۵۴. بیت ۹۱۳، جلال‌الدین محمد بن محمد مولوی، ج۱، دفتر۱، ص۵۷، مثنوی معنوی، تصحیح رینولد آلن نیکلسون، چاپ نصراللّه پورجوادی، تهران ۱۳۶۳ش.
۵۵. بیت ۱۰۴۴، جلال‌الدین محمد بن محمد مولوی، ج۱، دفتر۱، ص۶۵، مثنوی معنوی، تصحیح رینولد آلن نیکلسون، چاپ نصراللّه پورجوادی، تهران ۱۳۶۳ش.
۵۶. بدیع‌الزمان فروزانفر، احادیث مثنوی، تهران ۱۳۴۷ش.
۵۷. مصلح‌ بن عبداللّه سعدی، بوستان سعدی: سعدی‌نامه، ج۱، ص۵۶، چاپ غلامحسین یوسفی، تهران ۱۳۶۳ش.
۵۸. مصلح‌ بن عبداللّه سعدی، بوستان سعدی: سعدی‌نامه، ج۱، ص۵۹، چاپ غلامحسین یوسفی، تهران ۱۳۶۳ش.
۵۹. مصلح‌ بن عبداللّه سعدی، بوستان سعدی: سعدی‌نامه، ج۱، ص۹۳، چاپ غلامحسین یوسفی، تهران ۱۳۶۳ش.
۶۰. شمس‌الدین محمد حافظ، دیوان حافظ، ج۱، ص۹۹، چاپ محمد قزوینی و قاسم غنی، به‌اهتمام ع جربزه‌دار، تهران ۱۳۷۱ش.
۶۱. شمس‌الدین محمد حافظ، دیوان حافظ، ج۱، ص۲۰۱، چاپ محمد قزوینی و قاسم غنی، به‌اهتمام ع جربزه‌دار، تهران ۱۳۷۱ش.
۶۲. شمس‌الدین محمد حافظ، دیوان حافظ، ج۱، ص۳۶۴، چاپ محمد قزوینی و قاسم غنی، به‌اهتمام ع جربزه‌دار، تهران ۱۳۷۱ش.
۶۳. مصلح‌ بن عبداللّه سعدی، گلستان سعدی، ج۱، ص۹۹، چاپ غلامحسین یوسفی، تهران ۱۳۶۸ش.
۶۴. مصلح‌ بن عبداللّه سعدی، گلستان سعدی، ج۱، ص۱۴۲، چاپ غلامحسین یوسفی، تهران ۱۳۶۸ش.
۶۵. مصلح‌ بن عبداللّه سعدی، گلستان سعدی، ج۱، ص۱۶۲، چاپ غلامحسین یوسفی، تهران ۱۳۶۸ش.
۶۶. مصلح‌ بن عبداللّه سعدی، گلستان سعدی، ج۱، ص۱۶۴، چاپ غلامحسین یوسفی، تهران ۱۳۶۸ش.
۶۷. سعدالدین وراوینی، مرزبان‌نامه، ج۱، ص۱۴۰، چاپ محمد روشن، تهران ۱۳۶۷ش.
۶۸. سعدالدین وراوینی، مرزبان‌نامه، ج۱، ص۱۴۲ـ۱۴۳، چاپ محمد روشن، تهران ۱۳۶۷ش.
۶۹. کلیله‌ودمنه، ترجمه کلیله و دمنه، ج۱، ص۹۵، انشای ابوالمعالی نصراللّه منشی، چاپ مجتبی مینوی، تهران ۱۳۴۳ش.
۷۰. کلیله‌ودمنه، ترجمه کلیله و دمنه، ج۱، ص۱۰۰، انشای ابوالمعالی نصراللّه منشی، چاپ مجتبی مینوی، تهران ۱۳۴۳ش.
۷۱. کلیله‌ودمنه، ترجمه کلیله و دمنه، ج۱، ص۱۸۱ـ۱۸۲، انشای ابوالمعالی نصراللّه منشی، چاپ مجتبی مینوی، تهران ۱۳۴۳ش.
۷۲. محمد بن عبدالرحمان سخاوی، المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الاحادیث المشتهرة علی الالسنة، ج۱، ص۲۰۵ـ۲۰۶، چاپ عبداللّه محمد صدیق، قاهره ۱۴۱۲/۱۹۹۱.
۷۳. علی‌اکبر دهخدا، امثال و حکم، ج۲، ص۷۶۷، تهران ۱۳۵۷ش.
۷۴. اسماعیل‌ بن‌ محمد عجلونی، کشف‌الخفاءومزیل الالباس، ج۱، ص۳۹۱، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.
۷۵. محمد بن عبدالرحمان سخاوی، المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الاحادیث المشتهرة علی الالسنة، ج۱، ص۸۳ـ۸۴، چاپ عبداللّه محمد صدیق، قاهره ۱۴۱۲/۱۹۹۱.
۷۶. علی‌اکبر دهخدا، امثال و حکم، ج۱، ص۲۳۹، تهران ۱۳۵۷ش.
۷۷. ابن ‌بابویه، علل الشرایع، ج۱، ص۱۸۲، نجف ۱۳۸۵۱۳۸۶، چاپ افست قم (بی‌تا).
۷۸. محمد بن عبدالرحمان سخاوی، المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الاحادیث المشتهرة علی الالسنة، ج۱، ص۱۷۴، چاپ عبداللّه محمد صدیق، قاهره ۱۴۱۲/۱۹۹۱.
۷۹. علی‌اکبر دهخدا، امثال و حکم، ج۴، ص۲۰۳۵، تهران ۱۳۵۷ش.
۸۰. محمد بن عیسی ترمذی، سنن الترمذی، ج۳، ص۳۱۶، ج ۳، چاپ عبدالرحمان محمدعثمان، بیروت ۱۴۰۳.
۸۱. علی‌اکبر دهخدا، امثال و حکم، ج۱، ص۱۹۰، تهران ۱۳۵۷ش.
۸۲. بحارالانوار، ج۶۷، ص۳۷۰.
۸۳. محمد بن عبدالرحمان سخاوی، المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الاحادیث المشتهرة علی الالسنة، ج۱، ص۴۳۹، چاپ عبداللّه محمد صدیق، قاهره ۱۴۱۲/۱۹۹۱.
۸۴. علی‌اکبر دهخدا، امثال و حکم، ج۱، ص۲۷۴، تهران ۱۳۵۷ش.
۸۵. سلیمان‌ بن اشعث ابوداوود، سنن ابی‌داود، ج۲، ص۴۶۰، چاپ سعید محمد لحام، بیروت ۱۴۱۰/۱۹۹۰.
۸۶. ابن ‌شعبه، تحف العقول عن آل‌الرسول صلی‌اللّه‌علیهم، ج۱، ص۱۷۳، چاپ علی‌اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ش.
۸۷. محمد بن عبدالرحمان سخاوی، المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الاحادیث المشتهرة علی الالسنة، ج۱، ص۴۵۰، چاپ عبداللّه محمد صدیق، قاهره ۱۴۱۲/۱۹۹۱.
۸۸. علی‌اکبر دهخدا، امثال و حکم، ج۴، ص۱۸۶۸، تهران ۱۳۵۷ش.
۸۹. اصول کافی، ج۲، ص۸۴.
۹۰. سلیمان‌ بن احمد طبرانی، المعجم الکبیر، ج۶، ص۱۸۵ـ۱۸۶، چاپ حمدی عبدالمجید سلفی، چاپ افست بیروت ۱۴۰۴ــ ۱۴۰.
۹۱. علی‌اکبر دهخدا، امثال و حکم، ج۱، ص۱۸۳، تهران ۱۳۵۷ش.
۹۲. محمد بن عبدالرحمان سخاوی، المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الاحادیث المشتهرة علی الالسنة، ج۱، ص۲۴۲، چاپ عبداللّه محمد صدیق، قاهره ۱۴۱۲/۱۹۹۱.
۹۳. علی‌اکبر دهخدا، امثال و حکم، ج۲، ص۹۹۶، تهران ۱۳۵۷ش.
۹۴. ابن ‌بابویه، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ج۱، ص۱۵۱، نجف ۱۹۷۲، چاپ افست قم ۱۳۶۴ش.
۹۵. بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۳.
۹۶. اسماعیل‌ بن‌ محمد عجلونی، کشف‌الخفاءومزیل الالباس، ج۱، ص۴۵۸، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.
۹۷. محمد بن عبدالرحمان سخاوی، المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الاحادیث المشتهرة علی الالسنة، ج۱، ص۲۳۲ـ۲۳۳، چاپ عبداللّه محمد صدیق، قاهره ۱۴۱۲/۱۹۹۱.
۹۸. علی‌اکبر دهخدا، امثال و حکم، ج۲، ص۹۰۵، تهران ۱۳۵۷ش.
۹۹. سلیمان‌ بن احمد طبرانی، المعجم الکبیر، ج۴، ص۲۱، چاپ حمدی عبدالمجید سلفی، چاپ افست بیروت ۱۴۰۴ــ ۱۴۰.
۱۰۰. اسماعیل‌ بن‌ محمد عجلونی، کشف‌الخفاءومزیل الالباس، ج۱، ص۴۳۸، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.
۱۰۱. محمد بن عبدالرحمان سخاوی، المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الاحادیث المشتهرة علی الالسنة، ج۱، ص۲۱۷، چاپ عبداللّه محمد صدیق، قاهره ۱۴۱۲/۱۹۹۱.
۱۰۲. علی‌اکبر دهخدا، امثال و حکم، ج۱، ص۲۴۶، تهران ۱۳۵۷ش.
۱۰۳. محمد بن عیسی ترمذی، سنن الترمذی، ج۳، ص۳۸۴، ج ۳، چاپ عبدالرحمان محمدعثمان، بیروت ۱۴۰۳.
۱۰۴. اصول کافی، ج۲، ص۲۵۰.
۱۰۵. ابن ‌بابویه، معانی الأخبار، ج۱، ص۲۸۹، چاپ علی‌اکبر غفاری، قم ۱۳۶۱ش.
۱۰۶. محمد بن عبدالرحمان سخاوی، المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الاحادیث المشتهرة علی الالسنة، ج۱، ص۳۱۱، چاپ عبداللّه محمد صدیق، قاهره ۱۴۱۲/۱۹۹۱.
۱۰۷. علی‌اکبر دهخدا، امثال و حکم، ج۳، ص۱۱۷۱، تهران ۱۳۵۷ش.
۱۰۸. کلینی، اصول کافی، ج۲، ص۳۰۷.
۱۰۹. عبدالرحمان‌ بن ابی‌بکر سیوطی، الجامع الصغیر فی احادیث البشیر النذیر، ج۲، ص۲۶۶، بیروت ۱۴۰۱.
فهرست منابع:
ابن ‌اثیر (مبارک‌ بن محمد)، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، چاپ محمود محمد طناحی و طاهر احمد زاوی، بیروت ۱۳۸۳/۱۹۶۳، چاپ افست قم ۱۳۶۴ش.
ابن ‌اثیر (نصراللّه‌ بن محمد)، المثل السائر فی ادب الکاتب و الشاعر، چاپ کامل محمد محمد عویضه، بیروت ۱۴۱۹/۱۹۹۸.
ابن ‌انباری، الانصاف فی مسائل الخلاف بین النحویین: البصریین، و الکوفیین، (بیروت) : داراحیاءالتراث العربی، (بی‌تا).
ابن ‌بابویه، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، نجف ۱۹۷۲، چاپ افست قم ۱۳۶۴ش.
ابن ‌بابویه، علل الشرایع، نجف ۱۳۸۵ـ۱۳۸۶، چاپ افست قم (بی‌تا).
ابن ‌بابویه، معانی الأخبار، چاپ علی‌اکبر غفاری، قم ۱۳۶۱ش.
ابن ‌شعبه، تحف العقول عن آل‌الرسول صلی‌اللّه‌علیهم، چاپ علی‌اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ش.
ابن ‌قتیبه، ادب‌الکاتب، چاپ محمد محیی‌الدین عبدالحمید، مصر ۱۳۸۲/۱۹۶۳.
ابن ‌قتیبه، کتاب عیون‌الاخبار، قاهره ۱۳۴۳ـ۱۳۴۹/ ۱۹۲۵ـ۱۹۳۰، چاپ افست قم ۱۳۷۳ش.
ابن ‌مالک، شواهد التوضیح و التصحیح لمشکلات الجامع الصحیح، چاپ طه محسن، (بغداد) ۱۴۰۵/۱۹۸۵.
ابوالعلاء معرّی، لزوم مالایلزم: اللزومیات، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
سلیمان‌ بن اشعث ابوداوود، سنن ابی‌داود، چاپ سعید محمد لحام، بیروت ۱۴۱۰/۱۹۹۰.
محمد بن محمد (علی) انوری، دیوان، چاپ محمدتقی مدرس رضوی، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۴۰ش.
عبدالقادر بن عمر بغدادی، خزانةالأدب و لب لباب لسان‌العرب، چاپ عبدالسلام محمدهارون، ج ۱، قاهره ۱۹۷۹.
محمد بن عیسی ترمذی، سنن الترمذی، ج ۳، چاپ عبدالرحمان محمدعثمان، بیروت ۱۴۰۳.
عبدالملک‌ بن محمد ثعالبی، التمثیل و المحاضرة، چاپ عبدالفتاح محمدحلو، (بی‌جا) : الدار العربیة للکتاب، ۱۹۸۳.
عمرو بن بحر جاحظ، البیان و التبیین، بیروت ۱۹۶۸.
شمس‌الدین محمد حافظ، دیوان حافظ، چاپ محمد قزوینی و قاسم غنی، به‌اهتمام ع جربزه‌دار، تهران ۱۳۷۱ش.
خدیجه حدیثی، سیبویه حیاته و کتابه، بغداد ۱۹۷۴.
خدیجه حدیثی، موقف النحاة من الاحتجاج بالحدیث الشریف، (بغداد) ۱۹۸۱.
قاسم‌ بن علی حریری، مقامات الحریری، بیروت: دارصادر، (بی‌تا)، چاپ افست تهران ۱۳۶۴ش.
محمد حمادی، الحدیث النبوی الشریف واثره فی الدراسات اللغویة و النحویة، (بغداد) ۱۴۰۲/۱۹۸۲.
خلیل‌ بن احمد، کتاب العین، چاپ مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، قم ۱۴۰۵.
علی‌اکبر دهخدا، امثال و حکم، تهران ۱۳۵۷ش.
محمود بن عمر زمخشری، الفائق فی غریب الحدیث، چاپ علی محمد بجاوی و محمدابوالفضل ابراهیم، (قاهره ۱۹۷۱).
محمد بن عبدالرحمان سخاوی، المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الاحادیث المشتهرة علی الالسنة، چاپ عبداللّه محمد صدیق، قاهره ۱۴۱۲/۱۹۹۱.
سعدالدین وراوینی، مرزبان‌نامه، چاپ محمد روشن، تهران ۱۳۶۷ش.
مصلح‌ بن عبداللّه سعدی، بوستان سعدی: سعدی‌نامه، چاپ غلامحسین یوسفی، تهران ۱۳۶۳ش.
مصلح‌ بن عبداللّه سعدی، گلستان سعدی، چاپ غلامحسین یوسفی، تهران ۱۳۶۸ش.
عمرو بن عثمان سیبویه، کتاب سیبویه، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره (۱۳۸۵/ ۱۹۶۶ (، چاپ افست بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
عبدالرحمان‌ بن ابی‌بکر سیوطی، الاقتراح فی علم اصول النحو، چاپ احمد صبحی فرات، استانبول ۱۳۹۵/۱۹۷۵.
عبدالرحمان‌ بن ابی‌بکر سیوطی، الجامع الصغیر فی احادیث البشیر النذیر، بیروت ۱۴۰۱.
محمد بن حسین شریف رضی، المجازات النبویة، چاپ طه محمد زینی، (قاهره ۱۹۶۸)، چاپ افست قم (بی‌تا).
جعفر شهیدی، شرح لغات و مشکلات دیوان انوری ابیوردی، تهران ۱۳۶۴ش.
سلیمان‌ بن احمد طبرانی، المعجم الکبیر، چاپ حمدی عبدالمجید سلفی، چاپ افست بیروت ۱۴۰۴ــ ۱۴۰.
طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن.
اسماعیل‌ بن‌ محمد عجلونی، کشف‌الخفاءومزیل الالباس، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.
حسن‌ بن عبداللّه عسکری، کتاب الصناعتین: الکتابة و الشعر، چاپ علی‌محمد بجاوی و محمدابوالفضل ابراهیم، (قاهره) ۱۹۷۱.
بدیع‌الزمان فروزانفر، احادیث مثنوی، تهران ۱۳۴۷ش.
کلیله‌ودمنه، ترجمه کلیله و دمنه، انشای ابوالمعالی نصراللّه منشی، چاپ مجتبی مینوی، تهران ۱۳۴۳ش.
کلینی، اصول کافی.
مجلسی، بحارالانوار.
جلال‌الدین محمد بن محمد مولوی، مثنوی معنوی، تصحیح رینولد آلن نیکلسون، چاپ نصراللّه پورجوادی، تهران ۱۳۶۳ش.
محمد بن احمد وشّاء، الموشَّی، او، الظرف والظرفاء، بیروت ۱۳۸۵/۱۹۶۵.
هادی هلالی، ریادة الاستشهاد بالحدیث‌و الاثر عندالخلیل‌ بن‌ احمدالفراهیدی، بغداد ۱۴۱۱/۱۹۹۱.

منبع مقاله:
مجید معارف ... [و دیگران]، (1389) مجموعه کتابخانه‌ی دانشنامه‌ی جهان اسلام (10): حدیث و حدیث پژوهی، تهران: نشر کتاب مرجع، چاپ اول.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
همایش های ادبیات و فرهنگ و هنر همایش ها ، کنفرانس ها و همایش ملی هزار و یک شب و ادبیات ایران و جهان اردیبهشت ماه محورهای همایش چند حدیث در مورد شوخی و گفتگوی غیر ضروری با نامحرمچند حدیث در مورد شوخی و گفتگوی غیر ضروری با نامحرم مد و مه ادبیات بومی چیست؟ گفتاری از عبدالعلی …خلاصه شده مطلب زیر را می توانید در این آدرس اینجا بخوانید ادبیات بومی چیست ادبیات دانستنی هایی درباره ی فرهنگ و آداب و رسوم مردم …مطالب پیشنهادی آداب و رسوم ماه رمضان در آذربایجان شرقی آذربایجان شرقی قسمت دوم زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پایان نامه دفاع شده رشته زبان و ادبیات فارسیزبان و ادبیات فارسی گفتارها و دیدگاه هاهر کسی که با زبان و ادبیات سروکار داشته باشد، لاجرم گذارش به دنیای بی‌کران زبان ثبت نام فراگیر پیام نور بر اساس آخرین اطلاعیه دانشگاه پیام نور ثبت نام آزمون کارشناسی ارشد فراگیر پیام نور از زبان و ادبیات فارسی ادبیات فارسیشماره‌ی نوشته ۵۴ ۴ مهدی ماحوزی اسب در ادبیات فارسی و فرهنگ ایرانی اسب‏ در ادبیات احادیث نبوى درباره على علیه السلامـ حدیث حق علماى عامه و خاصه به طرق مختلفه نقل کرده‏اند که رسول خدا صلى الله علیه و خیام ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزادخیامبرپایهٔ پژوهش حسن‌لی و حسام‌پور، از سال ۱۳۰۰ خورشیدی تا پایان سال ۱۳۸۰ خورشیدی ۴۲۵ همایش های ادبیات و فرهنگ و هنر همایش ها ، کنفرانس ها و کنفرانس های ادبیات و فرهنگ و هنر سال کنفرانس های ادبیات و فرهنگ و هنر سال های گذشته چند حدیث در مورد شوخی و گفتگوی غیر ضروری با نامحرم چند حدیث در مورد شوخی و گفتگوی غیر ضروری با نامحرم زبان و ادبیات فارسی گفتارها و دیدگاه ها هر کسی که با زبان و ادبیات سروکار داشته باشد، لاجرم گذارش به دنیای بی‌کران زبان‌شناسی هم زبان و ادبیات فارسی ادبیات فارسی شماره‌ی نوشته ۵۴ ۴ مهدی ماحوزی اسب در ادبیات فارسی و فرهنگ ایرانی اسب‏ در ادبیات فارسی مد و مه ادبیات بومی چیست؟ گفتاری از عبدالعلی دستغیب خلاصه شده مطلب زیر را می توانید در این آدرس اینجا بخوانید ادبیات بومی چیست ادبیات بومی دانستنی هایی درباره ی فرهنگ و آداب و رسوم مردم آذربایجان شرقی مطالب پیشنهادی آداب و رسوم ماه رمضان در آذربایجان شرقی آذربایجان شرقی قسمت دوم زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجاندانشگاه پایان نامه دفاع شده رشته زبان و ادبیات فارسی ثبت نام فراگیر پیام نور بر اساس آخرین اطلاعیه دانشگاه پیام نور ثبت نام آزمون کارشناسی ارشد فراگیر پیام نور از سوم خیام ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد خیام برپایهٔ پژوهش حسن‌لی و حسام‌پور، از سال ۱۳۰۰ خورشیدی تا پایان سال ۱۳۸۰ خورشیدی ۴۲۵ مقاله ادبیات بومی چیست ادبیات بومی اقلیمی، هم دارای معنایی وسیع و هم دارای معنایی محدود است کلمه ی بومی در ادبیات و علوم انسانی ادبیات و شعر ادبیات و جامعه ادبیات و هنر

فرهنگ کسب و کار در تایلند

[ad_1]

روزنامه دنیای اقتصاد - ترجمه آناهیتا جمشیدنژاد: نباید انتظار داشته باشید که یک رابطه کاری با تایلندی‌ها به سرعت پیش برود. تایلندی‌ها زمان زیادی برای شناخت شما صرف خواهند کرد.

ارتباطات کاری همیشه رسمی است و در این میان کاربرد زبان بدن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. احترام به مرتبه و سن در جامعه تایلندی ضروری است. بزرگ‌ترین فرد در هر گروه فرد ارشد محسوب می‌شود و باید با احترام با او برخورد شود. به دلیل اهمیت تایلندی‌ها به احترام و ادب، اغلب نه گفتن برای آنها بسیار سخت است؛ بنابراین به هر نوع علامت منفی در زبان بدن آنها توجه کنید.

گرچه ممکن است لباس پوشیدن تایلندی‌ها برای برخی غربی‌ها به نظر محافظه‌کارانه بیاید، اما مردم تایلند به طور کلی بسیار آرام و خونسرد هستند و اگر یک فرد خارجی آداب تایلندی را رعایت نکند، به ندرت به آنها برخواهد خورد. گرچه شما باید با برخی رسوم ساده آشنا باشید و از برخی کارها یا نظرها اجتناب کنید. به دلیل دشواری رفت و آمد در شهرهای بزرگ تایلند بسیاری از مدیران اجرایی خارجی تمایلی به برنامه‌ریزی بیش از دو جلسه در روز ندارند.

ترافیک در بانکوک بسیار بد است به طوری که بسیاری از تایلندی‌ها جلسات را از ماشین‌هایشان از طریق تلفن‌های همراه، لپ‌تاپ‌ها و دستگاه‌های فکس هدایت می‌کنند. اگر می‌خواهید از ترافیک وحشتناک بانکوک اجتناب کنید، می‌توانید همیشه با قایق در این کشور سفر کنید.

بیشتر تایلندی‌ها بودایی هستند به جز بخش‌هایی در جنوب که بسیاری از مردم آن مسلمان هستند. بیشتر تعطیلات بودایی‌ها در ماه‌های آوریل و مه است و کارمندان تایلندی در این ماه‌ها به تعطیلات می‌روند. بنابراین بهترین زمان برای انجام کسب و کار در تایلند بین ماه‌های نوامبر و مارس است.

 

از چه چیزی باید اجتناب کنید

از هرگونه نظر منفی در مورد تایلند و پادشاه این کشور باید به شدت اجتناب شود. اگر به تایلند و پادشاه آن توهین کنید هرگونه شانسی را در ایجاد روابط خوب با تایلندی‌ها از دست خواهید داد و حتی ممکن است تا پای مراجع قضایی پیش بروید. بسیار معمول است که هنگام ورود به خانه‌ تایلندی‌ها کفش‌تان را درآورید. مردم تایلند در مورد پاکیزگی بسیار حساس هستند و پوشیدن کفش در منزل چندان مورد قبول نیست.

آداب کسب و کار

مردم تایلند ترجیح می‌دهند پیش از بحث پیرامون کسب و کار، روابط شخصی ایجاد کنند. پیش از اتخاذ هر تصمیمی و در بسیاری از سطوح مسائل نیاز به بحث مکرر خواهد داشت. بنابراین پیش از اینکه هر چیزی شروع شود، چند جلسه ترتیب داده خواهد شد.

جلسات اولیه همیشه طی ناهار شکل خواهند گرفت و سرگرمی بخشی از توسعه روابط کسب و کار است. زبان بدن در ارتباطات تایلندی‌ها مهم است و احترام و ادب باید همیشه نشان داده شود. توجه به زبان بدن و پاسخ‌های غیرمستقیم در راستای اجتناب از پریشانی و سوءتفاهم کمک شایانی خواهد کرد.

قرار ملاقات‌ برای جلسات باید از قبل ترتیب داده شود. ایده خوبی است که جزئیات جلسه را از روز قبل برنامه‌ریزی کنید. با به موقع رسیدن به جلسه، احترام خود را نشان می‌دهید. هم از خارجی‌ها و هم از تایلندی‌ها انتظار می‌رود به موقع به جلسه برسند. حضور به موقع در یک جلسه برای تاثیرگذاری خوب ضروری است. زمانی که وارد اتاق می‌شوید از شما دعوت خواهد شد تا بنشینید و فردی که با او ملاقات می‌کنید به شما نشان خواهد داد که کجا می‌توانید بنشینید.

باید تا زمانی که این اتفاق می‌افتد در جای خود بایستید. پس از معرفی اولیه به فرد تایلندی، باید کارت ویزیت خود را با دست راست و به ارشدترین فرد حاضر در اتاق تحویل دهید. یک طرف کارت شما باید حاوی اطلاعات به زبان تایلندی باشد.

برای خواندن کارت ویزیت طرف تایلندی زمان بگذارید و نظر مودبانه‌ای در مورد آن بدهید. زبان کسب و کار در این کشور، تایلندی است. گرچه برخی شرکت‌های بین‌المللی وجود دارند که از زبان انگلیسی برای بیشتر فعالیت‌هایشان استفاده می‌کنند.

شیوه لباس پوشیدن در تایلند

ظاهر برای مردم تایلند مهم است. شیوه لباس پوشیدن در تایلند محافظه‌کارانه است. مردان کت و شلوار مشکی با پیراهن سفید می‌پوشند. با شیوه لباس پوشیدن خود از سوی تایلندی‌ها قضاوت خواهید شد؛ بنابراین باید کفش‌های شما تمیز باشد و باید برای محل کار و جلسات لباستان را هوشیارانه انتخاب کنید.

زنان در کسب و کار تایلند

بسیاری از زنان در تایلند کار می‌کنند و زمانی که با تفاوت‌های حقوق در برخی کشورهای دیگر مقایسه کنیم در می‌یابیم که زنان تایلندی قادر هستند معاش قابل‌توجهی را به دست آورند. به طور متوسط آنها 90 درصد حقوق یک مرد را در یک شغل مشابه دریافت می‌کنند، که بالاتر از کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا است.

گرچه بسیاری از زنان تایلندی هرگز به مقام ارشد در سازمان‌شان دست نخواهند یافت. اغلب زمان زیادی برای زنان طول می‌کشد تا از نردبان ترقی شرکت بالا بروند اما با وجود بیشتر شرکت‌های بین‌المللی که در این کشور فعالیت می‌کنند به نظر می‌رسد این شیوه رو به تغییر است. در این مورد تبعیض جنسیتی در محل کار وجود دارد اما رفتار غیرمحترمانه نسبت به زنان عموما تحمل نخواهد شد.

کارگران ممکن است تبعیض سنی و نژادی را در تایلند تجربه کنند. اتحادیه‌هایی برای مشاغل بسیاری در تایلند وجود دارند. اعتصاب کردن در تایلند به طور خاص معمول نیست اما برخی اوقات به خدمات عمومی مانند حمل و نقل ضربه زده است. کارفرمایان معمولا تلاش می‌کنند برای رسیدن به توافق، با اتحادیه‌ها کار کنند و در نتیجه از اعتصاب کارگران پیش از وقوع جلوگیری کنند.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
فرهنگ و هنر کنسرت‌های موسیقی توسط دولت برگزار نمی‌شود و در واقع برنامه‌ریزی اجرا‌های زنده آخرین وضعیت ایران در شاخص‌های کسب‌و‌کارگروه بازرگانی بیست‌ویکمین نشست کمیسیون تسهیل کسب‌و‌کار اتاق تهران در حالی برگزار تحقیق در مورد علل بیکاری و تاثیر آن بر جامعه ایران …تبلیغات در پایگاه خبری آتیه کار تحقیق در مورد علل بیکاری و تاثیر آن بر جامعه ایرانچگونه کسب و کار خانگی داشته باشیم؟چگونه کسب و کار خانگی داشته باشیم؟ کسب‌وکار خانگی صابون سازی ترشی و مربا شمع چگونه با سرمایه کم کسب و کار خوب پیدا کنیم؟؟؟؟؟چگونه با سرمایه کم کسب و کار خوب پیدا کنیم؟؟؟؟؟ از تاخیر در انتشار این مقاله عذرخواهی یک ابزار مرجع ابزار وبلاگ و سایتبا درج این ابزار در سایت و وبلاگ خود ، می توانید صفحاتی که بیشترین بازدید را در بازه پایگاه خبری تراز اخبار اقتصاد فرهنگ کسب و کار …تراز حسن بهرام نیا گفت اگر چه آمریکا نیز در حال حاضر تولیدات خودش را افزایش چندانی کار اقامت و تحصیل در دبی این وبلاگ در زمینه کار اقامت و تحصیل در دبی فعالیت داره از دوستان هم اگر کسی میخواد آریا مارکتینگ، مجله آنلاین بازاریابی،فروش،کسب و کار و آریا مارکتینگ، مجله آنلاین بازاریابی،فروش،کسب و کار و کارآفرینی بازارها سریع تر از الف حد ورزش ایران همین است؛ میانگین کسب ما در …حد ورزش ایران همین است؛ میانگین کسب ما در المپیک ۴ مدال است و نباید انتظاری بیش از این فرهنگ و هنر کنسرت‌های موسیقی توسط دولت برگزار نمی‌شود و در واقع برنامه‌ریزی اجرا‌های زنده توسط آخرین وضعیت ایران در شاخص‌های کسب‌و‌کار گروه بازرگانی بیست‌ویکمین نشست کمیسیون تسهیل کسب‌و‌کار اتاق تهران در حالی برگزار شد که تحقیق در مورد علل بیکاری و تاثیر آن بر جامعه ایران اخبار تبلیغات در پایگاه خبری آتیه کار تحقیق در مورد علل بیکاری و تاثیر آن بر جامعه ایران چگونه کسب و کار خانگی داشته باشیم؟ چگونه کسب و کار خانگی داشته باشیم؟ کسب‌وکار خانگی صابون سازی ترشی و مربا شمع سازی چگونه با سرمایه کم کسب و کار خوب پیدا کنیم؟؟؟؟؟ چگونه با سرمایه کم کسب و کار خوب پیدا کنیم؟؟؟؟؟ از تاخیر در انتشار این مقاله عذرخواهی می کنم کار اقامت و تحصیل در دبی این وبلاگ در زمینه کار اقامت و تحصیل در دبی فعالیت داره از دوستان هم اگر کسی میخواد مطلبش در یک ابزار مرجع ابزار وبلاگ و سایت با درج این ابزار در سایت و وبلاگ خود ، می توانید صفحاتی که بیشترین بازدید را در بازه زمانی پایگاه خبری تراز اخبار اقتصاد فرهنگ کسب و کار رفاه اجتماعی عکس باند فرودگاه بین المللی تبریز یخ زد کارت سوخت در انتظار تصمیم مجلس بودجه کلی آموزش و آریا مارکتینگ، مجله آنلاین بازاریابی،فروش،کسب و کار و کارآفرینی آریا مارکتینگ، مجله آنلاین بازاریابی،فروش،کسب و کار و کارآفرینی بازارها سریع تر از دانش حد ورزش ایران همین است؛ میانگین کسب ما در المپیک ۴ مدال است و حد ورزش ایران همین است؛ میانگین کسب ما در المپیک ۴ مدال است و نباید انتظاری بیش از این داشت کسب و کار در خانه طرح کسب و کار کسب و کار در منزل تهران کسب و کار در خانه عفاف کسب و کار در ایران کسب و کار در منزل کسب و کار در اسلام کسب و کار در ایران چه

فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا

[ad_1]

روزنامه دنیای اقتصاد - کوشان غلامی:

مهم‌ترین نکات پیرامون فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا

1. جست و جوی واقعیت مطلق برای‌ایتالیایی‌ها آزاردهنده است. واقعیت مفهومی‌نسبی و انعطاف پذیر است که می‌تواند با سرعت قابل ملاحظه‌ای شکل و جایگاهش را تغییر دهد.

در جست‌وجوی واقعیت مطلق بودن، غیر عملی و طاقت فرساست.

 

2. برنامه‌ریزی بنیادی و بلند مدت، نه معمول است و نه معقول. ‌این قبیل برنامه‌ریزی در چنین فضای تجاری ناپایدار و فرار و محیط فردگرا، بی‌معنا است. اگر برنامه‌ریزی بلند مدتی هم باشد، عمدتا در بستر‌های تجاری خرد و حاشیه‌ای است.

3. مورد احترام‌ترین فرد، لزوما صالح‌ترین فرد به لحاظ توانایی‌های فنی نیست. ویژگی‌های فردی، دیرپایی روابط، و وفاداری به مراتب مهم‌تر هستند.

4. تصمیم‌ها به ندرت با رای‌گیری اتخاذ می‌شوند. جلب توافق و اجماع عمومی ‌اهمیت دارد. در صورتی که اتفاق نظر حاصل نشود، مخالفان می‌توانند در روند تصمیم‌گیری از درون کارشکنی کنند.

5. سبک‌های ارتباطی در‌ایتالیا متنوع هستند؛ ولی بر پایه سنت، عمدتا سبک آمرانه و دستوری از جانب یک مدیر فرهمند، غلبه دارد.

6. انفجار احساسی در محیط کار، پدیده‌ای نیکو انگاشته شده و از آن به عنوان نشانه‌ای از لجام گسیختگی و مبتدی گری تعبیر نمی‌شود. دست کم گرفتن‌شان ‌ایتالیایی‌ها به دلیل طبیعت احساسی شان، امری خطرناک است.

7. کسب رضایت کلامی‌صرف، همیشه کافی نیست. بلکه حتی بی‌ادبانه تلقی می‌شود. ترغیب، تاکید و پیگیری نیز لازم است.

8. روابط در ‌ایتالیا حائز اهمیت تام هستند. همه چیز از همین شبکه‌های ارتباط نشات می‌گیرد. یک پیش نیاز اساسی برای همکاری موفق در‌ایتالیا، برقراری پیوند‌های محکم ارتباطی است. زمانی را که برای ‌ایجاد روابط صرف می‌کنید، به حساب زمان‌های تلف شده نگذارید.

9. جایگاه‌ها غالبا بیش از آنکه بر مبنای صلاحیت‌های فنی و تخصصی باشند، بر اساس روابط فردی شکل می‌گیرند.‌ این یعنی هر فرد ممکن است کوله باری از مسوولیت‌های مختلف را توامان بر دوش داشته باشد.

10. معمولا گفت‌وگو‌های کوتاهی پیش از آغاز رسمی ‌جلسات در می‌گیرد. البته بعید است این گفت‌وگو‌ها چندان به درازا بکشد (به طور معمول 5 دقیقه یا کمتر).

11. کنترل تیم‌هایی که بر اساس نظام مستحکم سلسله مراتبی به وجود آمده‌اند، در هنگام مداخله شبکه‌های ارتباطی معمول، دشوار است؛ (مگر آن که تیم سازمانی مداخله‌گر، خود منعکس کننده یکی از ‌این شبکه‌ها باشد.)

12. هرگونه ژستی مبنی بر‌ اینکه جلسات، همایش‌های آزاد برای تصمیم‌گیری هستند، احتمالا یک ژست نمایشی است. حتی اگر بر سر تصمیمی‌توافق نظر صورت پذیرد، محتمل است که تصمیم متفاوتی در جای دیگر و توسط شخص یا اشخاص دیگری به کرسی بنشیند.

13. جلسات معمولا غیررسمی و به منظور ارزیابی حالات روحی افراد و میزان قوت عاطفی آنها نسبت به مسائل خاص، و نه لزوما برای جلب توافق در مورد یک تصمیم، برگزار می‌شوند.

14. حضور ساختار یافته و از پیش برنامه‌ریزی شده به جلسات دشوار است. نگاه کلی به ساختار تجاری گویای ‌این است که همه بخش‌ها به هم مرتبط هستند.

15. فرض بر‌این است که هر کدام از حاضران در جلسه، حرفی برای گفتن داشته باشد. میزان اهمیتی که به یک ‌ایده داده می‌شود، بیش از آن که به بار علمی ‌خود ‌ایده مربوط باشد، به شخصیت و قدرت نفوذ گوینده آن بستگی دارد.

16. ورود و خروج به/ از جلسه در میانه آن‌ ایرادی ندارد. زیرا- جلسه‌ها ممکن است در حین جلسه همچنان ادامه یابند. صحبت کردن با تلفن همراه در حین جلسه نیز پذیرفته شده است، مخصوصا اگر منتظر تماس یکی از دوستان معتمد باشید.

17. عبارات شفاهی، نسبت به مکتوب اتکا پذیری بیشتری دارند. پس به مکاتبات اکتفا نکنید و حتما حضورا با افراد پای میز مذاکره بنشینید. پرچانگی و با آب و تاب سخن گفتن، توانایی‌های ارزشمندی محسوب می‌شوند.

18. بسامد شوخ طبعی در‌ ایتالیا نسبت به انگلستان کمتر، ولی از کشورهایی نظیر آلمان، سوئیس و... بیشتر است. حائز اهمیت است که ژست جدی نگیرید و از تک تک لحظات زندگی لذت ببرید.

19. وقت‌شناسی مهم است، ولی اهمیت روابط انسانی به مراتب بیشتر است. ‌ایتالیایی‌ها در صورت امکان سر وقت حاضر خواهند بود، اما دیگر میان کنش‌های انسانی ممکن است در‌این زمینه اخلال ‌ایجاد کنند.

20. غذا مهم است و وعده‌های صرف غذا بیش از آنکه برای بحث پیرامون جزئیات داد و ستد‌های تجاری باشند، برای برقراری ارتباط و تعاملات انسانی هستند.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
فرهنگ و هنر کنسرت‌های موسیقی توسط دولت برگزار نمی‌شود و در واقع برنامه‌ریزی اجرا‌های زنده نگاهی به شاخصهای فضای کسب و کار در ایران به …شاخصهای فضای کسب و کار چیست، و فضای کسب و کار ایران در مقایسه با جهان در چه جایگاهی انواع کسب و کار دانشگاه علم و صنعت ایران مرکز …کسب و کار خانگی تعریف به هر نوع فعالیت اقتصادی در محل سکونت شخصی که با استفاده از موسیقی ایرانی آرشیو و خبرهای موسیقیسبک زندگی مد و …آرشیو موسیقی ایرانی و خبرهای موسیقی ایران و موسیقی جهاناخبار پزشکی و سلامتبخشهای انسان شناسی و فرهنگ انسان‌شناسی، علمی‌ترین …دوست و همکار گرامی چنانکه از فعالیت های داوطلبانه کانون انسان شناسی و فرهنگ و انواع کسب و کار انواعکسبوکاربه هر نوع فعالیت اقتصادی در محل سکونت شخصی که با استفاده از امکانات و وسایل منزل راه مهمترین اخبار ایران و جهانعکس سر در کاخ هشت بهشت که اثری از آن نیست تصاویر قطاری مخصوص ثروتمندان عکس لحظات اخبار فرهنگ و هنر تغذیه تغذیه کودکان تغذیه در دوران بارداری تغذیه ورزشکاران تغذیه و بیماریها تغذیه سایت تخفیف و خرید گروهی دیگر وب سایت‌های شرکت کسب و کار نوین ایرانیان مرجع سفارش آنلاین غذا مرجع خرید آنلاین اخبار،اخبار هنرمندان،اخبار بازیگران،خبرهای دنیای فرهنگ و فیلم سینمایی زاپاس در جوایز آسیایی رنگین کمان چین در دو رشته موفق به کسب جایزه شد فرهنگ کسب و کار در‌ایتالیا فرهنگکسبوکا فرهنگ کسب و کار در ساختار‌های فضای کسب و کار در فرهنگ کسب و کار در ایتالیا آکا فرهنگ کسب و کار در سبک های ارتباطی در ایتالیا متنوع هستند؛ ولی بر پایه سنت، عمدتا فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا فرهنگ کسب و کار در ایتالیا فرهنگ کسب و کار در ایتالیا فرهنگ کسب و کار در ایتالیا فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا عصر اهواز فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا عصر اهواز فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا عصر اهواز فرهنگ کسب و کار و تجارت در ایتالیا فرهنگ کسب و کار و تجارت در ایتالیا فرهنگ کسب و کار و تجارت در ایتالیا پیرامون فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا پیرامون فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا پیرامون فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا فرهنگ کسب و کار در‌ایتالیا فرهنگ کسب و کار فرهنگ کسب و کار در پیشینه کسب و کار در‌ایتالیا فرهنگ کسب کار ایتالیارایتمن گوناگون فرهنگ کسب کار ایتالیا ساختار‌های فضای کسب و کار در ‌ایتالیا فرهنگ کسب و کار در ایتالیا آکا فرهنگ کسب و کار در ایتالیا مهم ترین نکات پیرامون فرهنگ کسب و کار در فرهنگ کسب و کار در‌ایتالیا مجله پی جو فرهنگ کسب و کار در مهم‌ترین نکات پیرامون فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا جست و جوی واقعیت فرهنگ کسب و کار و تجارت در ایتالیا بررسی فرهنگ کسب و کار و تجارت در ایتالیا جستجو برو صفحه اصلی فرهنگ کسب و کار در ایتالیا فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا شمار از خوراک کشاورزنیوز مهم‌ترین نکات پیرامون فرهنگ کسب و کار در‌ ایتالیا ۱٫ جست و جوی فرهنگ کسب و کار در انواع کسب و کار دانشگاه علم و صنعت ایران مرکز کارآفرینی این نوع کسب و کار به سرعت در اقتصاد ایتالیا مانند فرهنگ خانواده ، شخصیت و فرهنگ کسب و کار در آلمان خانه مدیران فرهنگ کسب و کار در پیشینه کسب و کار در استعفای نخست وزیر ایتالیا به طور کسب و کار در خانه طرح کسب و کار کسب و کار در منزل تهران کسب و کار در خانه عفاف کسب و کار در ایران کسب و کار در منزل کسب و کار در اسلام کسب و کار در ایران چه

فرهنگ کسب و کار در فرانسه

[ad_1]

روزنامه دنیای اقتصاد - کوشان غلامی: اکثر شرکت‌های بزرگ فرانسوی به همراه گرایش‌های مرکزی، دفاتر و مراکز اصلی و شعب بزرگ خود را در پاریس ایجاد می‌کنند. در این مطلب نکاتی ‌پیرامون فرهنگ تجاری فرانسه را آورده ایم.

 

1- پیشینه تحصیلی و مهارت‌های ذهنی، نکات مهمی ‌در کشور فرانسه به شمار می‌روند.

2- دولت و صنعت فرانسه از دیرباز روابط بسیار نزدیک‌تری نسبت به سایر کشورهای صنعتی داشته‌اند که این موضوع سبب پیدایش کارمندان ارشد دولتی بسیاری شده که نقش مهمی ‌در صنعت ایفا می‌کنند.

3- برنامه‌ریزی‌های بلندمدت برای دهه‌های متمادی یکی از اصول مهم رویکرد فرانسوی بوده و منجر به طراحی برنامه‌های مشروح و مفصل توسط کمپانی‌ها شده است.

4- اکثر شرکت‌های بزرگ فرانسوی به همراه گرایش‌های مرکزی، دفاتر و مراکز اصلی و شعب بزرگ خود را در پاریس ایجاد می‌کنند.

5- مدیران اجرایی شرکت‌های فرانسوی معمولا دارای شخصیت کاریزماتیک بوده و هدایت شرکت را به شیوه‌ای مسلط و آمرانه انجام می‌دهند.

6- کمپانی‌های فرانسوی تمایل به داشتن سلسله مراتب سفت و سخت با سیستم تصمیم گیری و گزارش دهی واضح و مترقی دارند.

7- برقراری ارتباط در لایه‌های مختلف سلسله مراتب امری غیرمعمول تلقی می‌شود.

8- ارتقا از طریق مجموعه‌ای از تجربه، مدارج تحصیلی و شایستگی‌های مشهود انجام می‌گیرد.

9- شیوه مدیریت معمولا دستوری با ارائه راهنمایی‌ها و سفارشات در جلسات اطلاعاتی به کارمندان است.

10- در جلسات باز و رسمی، اختلاف نظر بسیار کمی ‌با رییس مشهود است. سایر اختلافات در لابی‌های قبل از جلسه مشاهده می‌شود.

11- رقابت گروه‌های همسان می‌تواند مدیریت تیم‌های با کارکرد متقابل را دشوار کند.

12- رفتار منطقی همیشه محترم بوده و از همه انتظار می‌رود اینگونه عمل کنند. هرگونه رفتار احساسی می‌تواند به عنوان تفکر آشفته، فقدان ذکاوت یا هردو تلقی شود.

13- تغییر شغلی در فرانسه بسیار کمتر از سایر کشورها دیده می‌شود. مردم این کشور از دیرباز زندگی شغلی خود را بر مبنای یک شرکت بنا می‌کردند.

14- به‌رغم اینکه نام فامیل در شرایط رسمی یا در هنگام ارتباط با افراد مافوق متداول است، در بین گروه‌های همسان، نام کوچک استفاده می‌شود (مخصوصا در گروه‌های جوان‌تر).

15- فصاحت کلام صفت مهمی‌است و مدیران فرانسوی معمولا سعی می‌کنند از طریق قدرت بیان خود، افراد را متقاعد کنند.

16- اینکه تمامی‌ارتباطات نوشتاری از لحاظ گرامری به صورت صحیح نوشته شده باشد، بسیار مهم است.

17- طنز بر اساس لطافت طبع و استفاده هوشمندانه از کنایات بنا شده که هیچ‌کدام از اینها معنای دقیقی ندارند. فرانسوی‌ها بر خلاف اکثر کشورها به ندرت در شرایط جدی در کسب و کار از طنز و شوخی استفاده می‌کنند.

18- بین زندگی شخصی و زندگی کاری و همچنین زمان‌های مربوط به خانواده و کار تفکیک خاصی وجود دارد.

19- ناهارهای کاری می‌تواند خیلی طولانی و نه لزوما برای بحث‌های شغلی باشد. اینگونه ملاقات‌ها بیشتر زمان‌هایی برای ایجاد روابط هستند تا مشخص کردن نکات ریز قراردادها.

20- وقت شناسی در شهرهای مختلف فرانسه متفاوت بوده و در پاریس بهتر از سایر شهرها است.

فرانسوی‌ها خیلی دوست دارند با دست‌هایشان صحبت کنند. بعضی از رایج‌ترین واژگان آنها عبارتند از:

• حلقه کردن یک یا چند انگشت بر روی شقیقه به معنی این است که «طرف دیوانه است» و معمولا با یک ابراز تمسخر هم همراه است.

• بوسیدن نوک انگشتان به معنی «بامزه» است، خواه در سر میز غذا باشد خواه در مورد شخصی در حال گذشتن از خیابان.

• پایین کشیدن گونه راست با دست راست در ناحیه زیر چشم به معنی این است که:« باورم نمی‌شود»

• پاک کردن پیشانی یا فقط ناحیه رستنگاه مو به معنی این است که: «تا اینجا سیرم»

• مالیدن نوک انگشتان به هم طوری که انگشت شست بالا باشد انگار که پارچه ای‌لمس می‌کنید، به معنی«گران » است.

• قراردادن انگشتان صاف بر روی لب‌ها با چشمان باز به معنی« فهمیدن اشتباه » است. در این حالت به کار نبردن کلام ضروری است.

از آنجایی که فرانسویان به طور مرتب بدون کلام با هم صحبت می‌کنند، حرکات‌ زیادی از این قبیل دارند. این بخش شگفت‌آوری از میراث مدیترانه‌ای آنها است و نمایش بزرگی است که در خیابان‌ها و کافه‌ها مشاهده می‌شود. به همین دلیل است که در جیب گذاشتن دست‌ها بی‌ادبی محسوب می‌شود مخصوصا اگر در هنگام گفت‌وگو باشد. و شاید به همین دلیل باشد که دست دادن نزد فرانسویان این قدر اهمیت دارد.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
انواع کسب و کار دانشگاه علم و صنعت ایران مرکز …کسب و کار خانگی تعریف به هر نوع فعالیت اقتصادی در محل سکونت شخصی که با استفاده از کسب و کار ارمنستان مشاوره ارمنستان اقامت …کسب و کار ارمنستان مشاوره ارمنستان اقامت ارمنستان مهاجرت ارمنستان اقتصاد ارمنستانکسب و کار تعریف، اهداف و انواع مقاله در راهکار مدیریت تعریف کسب و کار نویسندگان مختلف، تعاریف متفاوتی از کسب و کار دارند در واژه نامه‌ی انواع کسب و کار انواعکسبوکاربه هر نوع فعالیت اقتصادی در محل سکونت شخصی که با استفاده از امکانات و وسایل منزل راه رمان در ایران انسان شناسی و فرهنگتهیه و تنظیم مرضیه جعفری ورود رمان به ایران را می توان همزمان با ورود مدرنیته دانستالف کسب و کار فارغ التحصیلان دانشگاهمتاسفانه علت دریافت حقوقهای نجومی وجود دو گروه قدرتمند در کشور است مانند نظام پزشکی و انسان شناسی و فرهنگ انسان‌شناسی، علمی‌ترین …دوست و همکار گرامی چنانکه از فعالیت های داوطلبانه کانون انسان شناسی و فرهنگ و مقاله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامیمقالهمعاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کارگروه ساماندهی مد و لباسچگونه با مدرک مهندسی در کانادا کار پیدا کنیم؟چگونه با مدرک مهندسی در کانادا کار پیدا کنیم؟ در ادامه مطالب کاریابی در کانادا، این الف حد ورزش ایران همین است؛ میانگین کسب ما در …حد ورزش ایران همین است؛ میانگین کسب ما در المپیک ۴ مدال است و نباید انتظاری بیش از این اخبار فرهنگ و هنر تغذیه تغذیه کودکان تغذیه در دوران بارداری تغذیه ورزشکاران تغذیه و بیماریها تغذیه شرایط و زمان مورد نیاز برای دریافت ویزای کار کاناداشرایط و زمان مورد نیاز برای دریافت ویزای کار کانادا ویزای کار که با دریافت امتیاز دانلود کتاب بافتنی ؛ کسب مهارت‌های مقدماتی و …با سلاممن از شما تقاضا دارم در رابطه با یادگیری بافتنی به من کمک کنید چون به صورت اخبار،اخبار هنرمندان،اخبار بازیگران،خبرهای دنیای فرهنگ و فیلم سینمایی زاپاس در جوایز آسیایی رنگین کمان چین در دو رشته موفق به کسب جایزه شدپارسی نیوزخبرگزاری فارس با پیروزی پر گل آرسنال مقابل بازل و تساوی سن ژرمن توپچی‌ها به عنوان گزارش ها و ایران در آئینه رسانه های آلمان تازه های روز ، گفتنیها ، نوشته ها و اندیشه مجله اینترنتی برترین ها پورتال خبری و سبک …سیب زمینی در ایران زود جایگاهی درخور یافت و به مذاق مردمان خوش نشست و لازم نیامد کسی فرهنگ آموزش قرآن در آموزش و پرورش ایران طرح و …تحقق اهداف آموزش عمومی قرآن، بدون تولید و تصویب زیر نظام ها، ناکارآمد است اهداف دانلود مجموعه سخنرانی های دکتر شاهین فرهنگبسته آموزشی زبان انگلیسی و فرانسه در سطح تل می مور تومان خرید آموزش زبان نصرت استخدام مهندس عمران آقا برای کار در عسلویهمهندس عمران آقا با ۵ سال سابقه برای کار در کارگاه ساختمانی در عسلویه نیازمندیم