قلعه سرخ یا لال قلعه یکی از بزرگترین مراکز گردشگری در شهر دهلی پایتخت هندوستان می باشد. در زبان هندی لال به معنی سرخ میباشد که به دلیل استفاده از سنگهای سرخ در ساخت آن به این نام خوانده میشود.
قلعه سرخ یا لال قلعه به دستور شاه جهان پادشاه پنجم گورکانی در زمانی که پایتخت خود را از آگرا به دهلی تغییر داد ساخته شد. ساخت بنای قلعه سرخ یا لال قلعه به مدت 9سال طول کشید. قلعه سرخ در جوار رود یامونا واقع شده و به شکل یک هشت ضلعی نامرتب که به وسیله دیواری از سنگ های سرخ احاطه شده است ساخته شده است.
قلعه سرخ یا لال قلعه یکی از بزرگترین مراکز گردشگری در شهر دهلی پایتخت هندوستان می باشد
بنای قلعه سرخ یا لال قلعه از اجزای مختلفی تشکیل شده است از جمله دروازه لاهور که نامش از شهر لاهور پاکستان گرفته شده است و یا مسجد مروارید که از مرمر سفید ساخته شده و در ساخت آنها از معماری اسلامی الهام گرفته شده است. در جای جای قصر سرخ میتوانید نوشتههایی به زبان فارسی را مشاهده کنید که البته متاسفانه بخش زیادی از این کتیبهها تخریب شدهاند. هرسال در 15 آگوست که روز استقلال هند از انگلستان است، نخست وزیر هند پرچم ملی کشور را بر فراز قلعه سرخ یا لال قلعه بالا برده و سخنرانی میکند.
ساخت بنای قلعه سرخ یا لال قلعه به مدت 9 سال طول کشید
قلعه سرخ یا لال قلعه بطور کلی دارای 254 هکتار مساحت بوده و دیوارهای دفاعی آن حدود 2.4 کیلومتر طول دارند. این دیوارها در بخش منتهی به رودخانه 18 متر و در بخشی که به سمت شهر است، 33 متر ارتفاع داشته و نقش مهمی در دفاع از مجموعه داشتهاند. قلعه سرخ در سال 2007 در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان اثر معماری مشترک تمدنهای هندو، ایرانی، اسلامی و تیموریان ثبت شده و نقش مهمی را در فضای سیاسی اجتماعی و تاریخی شهر دهلی داراست. «قلعه سرخ» یا رد فورت دهلی را با قلعه دیگری که به همین نام مشهور است و در آگرا در نزدیکی دهلی ساخته شده، نباید اشتباه گرفت.
بخشهای محتلف قلعه سرخ یا لال قلعه
این بنا شامل بخشها و اجزاء محتلفی است که مشهورترین آنها عبارتند از:
- دروازه لاهور (Lahore Gate): دروازه لاهور که دروازه اصلی قلعه سرخ بهشمار میآید و نامش را از شهر لاهور واقع در پاکستان گرفته است.
- دروازه دهلی (Delhi Gate): دروازه دهلی نام دروازه ای در قلعه سرخ است که به سوی دهلی کهنه بودهاست.
- دروازه فیل (Elephant Gate): یکی
دیگر از دروازه های لال قلعه دروازه فیل نام دارد. دروازهای که مقابلش دو
مجسمه باشکوه سیاه رنگ از فیل قرار داشته که بعدها در ۱۸۵۶ توسط اورنگزیب
تخریب میشوند و هماکنون پس از بازسازی در موزه ممتاز محل قرار دارند.
- چاتاچوک (Chatta Chowk): چاتاچوک یا بازار سرپوشیده، که بازاری بودهاست بین دروازه اصلی و قلعه سرخ که اکنون محل تجمع دستفروشان برای فروش سوغاتی به گردشگران است.
در جای جای قلعه سرخ میتوانید نوشتههایی به زبان فارسی را مشاهده کنید
- نقارهخانه (Naqqar Khana) یا نوبت خانه (Naubat Khana): که بر فراز دروازه لاهور و مقابل چاتاچوک قرار گرفته و از آنجا ۵ بار در روز یا هنگام ورود شاه یا شاهزادگان و خانواده سلطنتی نقاره میزدهاند. این بنا در قله سرخ یا لال قلعه بیش از ۳۰ متر طول و ۲۰ متر عرض دارد و کلیه بازدیدکنندگان به جز خانواده سلطنتی، در اینجا پیش از ورود به محوطه اصلی باید از اسب پیاده میشدند.
باغ حیات بخش (Hayat Baksh Bagh): باغ حیات بخش، باغی در قلعه سرخ بودهاست که به وسیله دو نهر زیبا و فوارههای فراوان تقسیم میشده است. متأسفانه اکنون این نهرها خشک است و در آن محل فقط پوشش گیاهی باقیماندهاست.
خاص محل (Khas Mahal): که محل خصوصی اقامت شاه بوده مشتمل بر اتاقهای خواب، مکانهای عبادت، ایوان و باروی موسامان بُرج.
بُرج مثمن (Mussaman Burj): بارویی است در خاص محل و رو به بیرون قلعه که شاه هر روز صبح زود بر فراز در انظار عموم ظاهر میشدهاست.
نمای بیرونی قلعه سرخ
نهر بهشت (Nahr-i-Behisht): نهر بهشت در قلعه سرخ محل اقامت شخصی شاه بوده است که شاه بر ایوان آن مینشسته و بر رود یامونا نظاره میکردهاست. در این قصر نهرهایی که از رود یامونا منشعب میشدند جاری بودهاست.
دیوان عام (Diwan-i-Am): که حیاط بیرونی مستقل و بزرگی است که با سنگهای مرمر سفید فرش شده و شاه با ایدهای شبیه به بار عام سلیمان، بر روی ایوانی در روی دیوار شرقی میایستاده و با عموم دیدار میکردهاست.
کرسی (Qursi) یا تخت شاهی: که مقابل دیوار داخلی دیوان عام قرار دارد و سکوی بزرگ و شکوهمندی است به ابعد بیش از ۲ در ۱ و ارتفاع ۳ متر از کف ایوان عام. این تخت از سنگ مرمر با حجاریهای ظریف و جوتهر نشان ساخته شده که در ۱۸۵۷ جواهراتش را خارج کردهاند. شاه از فراز آن به صحبت و درخواست وزرا یا مردم گوش میدادهاست.
قلعه سرخ در سال 2007 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید
لال پرده (Lal Pardah) یا پرده قرمز: که درگاهی است در سمت چپ دیوان عام که پرده سرخ رنگی از آنجا آویزان بوده است و فقط شاه و نزدیکانش حق عبور از این پرده را داشتهاند. این حق امتیاز بزرگی محسوب میشده است.
دیوان خاص (Diwan-i-Khas): دیوان خاص در قلعه سرخ که محل ملاقاتهای خصوصی شاه بوده و جلسات حکومتی در آنجا برگزار میشده و تماماً از سنگ مرمر سفید ساخته شدهاست. بر روی ستونهای مرمری این بخش، نقوش گیاهی زیبایی با طلا کار شده و سقف چوبی کنونی، پوششی از نقرهٔ زرکوب داشتهاست.
میزان عدالت (Scale of Justice): میزان عدالت یکی دیگر از بخش های قلعه سرخ یا لال قلعه است. میزان عدالت نقش ظریف و جواهر نشانی است از ماه و ستاره و ترازو که میان تسبیحخانه و خوابگاه بر روی سنگ مرمر نقش کردهاند. هدف شاه از اینکه دستور داده چنین نقشی را پیاده کنند این بوده که نشان دهد عدالت او از میزان و تساوی برخوردار است.
قلعه سرخ یکی از اماکن دیدنی هند
ساوان و بادان (Sawan and Bhadon): نام دو عمارت کلاه فرنگی برای آب است که از نام دو ماه از فصل باران گرفته شده و در پس دیوار مخازنی برای آب دارند که تز این دو بنای قرینه داخل نهرها جاری میشده است.
ظفر محل (Zafar Mahal): در قلعه سرخ یا لال قلعه ساختمانی وجود دارد از سنگ قرمز، که بین بناهای ساوان و بادان در میان استخری از آب واقع است که توسط بهادر شاه آخرین امپراتور گورکانی ساخته شده است. در شرق آن پلی چوبی وجود داشته که هماکنون اثری از آن نیست.
حمام (Hammam): حمام، یکی دیگر از بخشهای قلعه سرخ است که در واقع حمام بزرگ شاهی است با بنایی مستقب و تزئینات داخلی شامل مجراها و حوضچههای مختلف برای آب گرم و سرد.
زنانه (Zenana) یا اندرونی: که در جنوبیترین بخش قلعه سرخ (لال قلعه) واقع است و محل اقامت زنان شاه بوده است. شامل ممتاز محل (Mumtaz Mahal) که اکنون موزهاست و بخش زیبا و بزرگتری بهنام رنگ محل (Rang Mahal) به معنی محل رنگها است که اقامتگاه همسر اصلی شاه بودهاست و با تزئینات طلایی و سقف منقوش و حوض مرمرینی که آب آن از «نهر بهشت» نغذیه میشدهاست جذابیتی خاص دارد.
لال قلعه از جاذبه های گردشگری هندوستان
دعوتخانه (Daawat Khana): دعوت خانه کوچکترین بخش بنای قلعه سرخ یا لال قلعه است و در شمالیترین قسمت آن واقع است و محل اقامت شاهزاده بوده که توسط انگلیسیها به چایخانه تبدیل شد.
مسجد موتی (Moti Masjid) یا مسجد مروارید: که از مرمر سفید ساخته شده و بعدها در سال ۱۶۵۹ توسط اورنگزیب جانشین شاهجهان به عنوان مسجدی خصوصی ساخته شده و به مجموعه اصلی الحاق شدهاست.
موزهها: قلعه سرخ یا لال قلعهشامل دو موزهاست یکی شامل اشیاء، منسوجات کتابها و دستنوشتههای تاریخی و هنری است که عمدتاً مربوط یه دوران گوراکانی هند یا ایران است و دیگری بیشتر به نمایش جنگافزارهای قدیمی آن دوران تا زمان اشغال انگلیس تعلق دارد.
این قلعه زاده افکار «رازران» و «گابریلا واسیل» است که از خانه شهریشان در بخارست به اینجا آمده اند تا قلعه رویایی خود را در واقعیت بسازند. آن ها دو سال با معمار «ایلیانا ماوردین» زمان صرف کردند تا ببینند چطور این ساختمان را از مواد 100% ارگانیک شامل نی، خاک رس، ستون های چوبی، شن و ماسه بسازند به طوری که در برابر عوامل قوی مقاومت کند.
اکنون این قلعه 10 اتاقه که قلعه خشتی دره پریا نام دارد به طور کامل ساخته شده و درحال تزئین و دکور داخلی است. خانواده وسیل برنامه داشتند که این قلعه به عنوان یک هتل و یک رستوران ارگانیک فعالیت کند. اگرچه این قلعه هنوز به طور کامل برای میهمانان در دسترس نیست اما بسیاری از گردشگران هر روزه به آن جا می آیند تا از منظره باشکوه کوه های کارپات لذت ببرند.
اگرچه این قلعه تنها 24 مایل بیرون از شهر «Sibiu» قرار دارد اما فضایی کاملا آرام و خلوت و ساکت و ساده برای کسانی که می خواهند از شلوغی زندگی شهری فرار کنند فراهم می کند. هم چنین این قلعه یک رستوران دارد که در آن تنها غذاهای محلی سرو می شود.
وبسایت 118 سفر: این قلعه که زمینی حدود 20 هکتار را به خود اختصاص می دهد، مجسمه ها و سازه های سنگی بی نظیری را در خود جای داده است.
Song Peilun 70 ساله، 20 سال از عمر خود را صرف ساخت قلعه ای از سنگ در استان گوئیژو چین کرده است. وی استاد دانشگاه بود اما در سال 1996 از کار خود استعفا داد و شروع به ساخت قلعه مورد علاقه اش کرد.
قلعه جمهور معروف به دژ بابک در 50 کیلومتری شمال شهرستان اهر و در ارتفاعات غرب رود بزرگ قرهسو قرار دارد؛ منطقهای که به نام کلیبر معروف اسـت.دژ بابک خرمدین بر فراز قله کوهستانی در حدود 2300 تا 2700 متر از سطح دریا ارتفاع دارد.قلعه بابک که به نامهای قلعه بابک، دژ بابک، بذ و قلعه جمهور هم معروف اسـت دژ و مقر سردار تاریخی ایران، بابک خرمدین بوده اسـت که در هنگام قیام بر علیه دستگاه خلافت عباسی در قرن سوم هجری ساخته شده اسـت.
مسافت راه کلیبر به قلعه حدود 3 کیلومتر اسـت و به هنگام عبور باید گردنهها و گذرگاههای خطرناکی را پشت سر گذاشت.قبل از رسیدن به دروازه قلعه و ورود به بنای مستحکم دژ باید از معبری عبور کرد که به صورت دالانی اسـت و از سنگهای منظم طبیعی شکل گرفته و تنها گنجایش عبور1 نفر را دارد و دو نفر به سختی میتوانند از آن بگذرند.
فاصله این معبر تا باروی قلعه در حدود 200 متر اسـت و مقابل آن قرار دارد. از همین نقطه اسـت که صعوبت راه و ابهت خاص این قلعه رفیع و موقعیت خیره کننده آن بیننده را به اعجاب وا می دارد.امتداد بصری معبر در نهایت به دروازه قلعه ختم میشود و دقیقاً در راستای آن قرار دارد که باعث میشود ورود هر تازه وارد و سپاهی و غیره از طریق دو برج دیده بانی در سمت دروازه ورودی قابل رؤیت باشد.
برای نفوذ به داخل تنها راه ورود دروازه اصلی اسـت و از کوهستان امکان وارد شدن به قلعه وجود ندارد.با گذر از دروازه ورودی و پشت سر گذاشتن بارو، جهت رسیدن به دژ اصلی باید از گذرگاهی باریک که حدود 100 متر صعود از ارتفاع را نیز به همراه دارد گذشت تا به مدخل ورودی قلعه رسید، مسیری صعب العبور که از یک سمت مشرف به درهای اسـت
با جنگلهای تنک و ژرفایی در حدود 400 متر که به صورت تیغه و دیواره تا قعر دره ادامه دارد. در تکیه گاههای طبیعی این دیوارهها و 4 جهت بنا 4 جایگاه برای دیدهبانها به صورت نیمه استوانه ساخته شده اسـت. اینها مقر کوه بانیهها و سربازانی اسـت که هر جنبندهای را تا کیلومترها دورتر، از فراز درهها و کوهپایهها زیر نظر میگرفتند.
پس از صعود، برای ورود به دژ اصلی از مدخل دیگری با پلکانهایی نامنظم باید عبور کرد. طرفین مدخل دژ، به وسیله دو ستون کاذب مشخص شده اسـت.بنای دژ که دو طبقه و سه طبقه اسـت، پس از ورودی قرار گرفته اسـت و پس از آن تالار اصلی وجود دارد که اطراف آن را 7 اتاق فرا گرفته اسـت، اتاقهایی که به تالار مرکزی را دارند.
در قسمت شرقی دژ تأسیسات دیگری مرکب از اتاقها و آب انبارها ساخته شده اسـت؛ سقف آب انبارها با طاق جناغی و گهوارهای استوار شدهاند. محوطه داخلی آنها نیز به وسیله نوعی ساروج غیر قابل نفوذ گردیده و به هنگام زمستان از برف و باران پر شده و در تابستان و هنگام مضایق و محاصرهها از آب آنها استفاده میشده اسـت.
در سمت شمال غربی دژ پلکانهایی سرتاسری وجود داشته که اکنون ویران شده و قسمتهایی از آن بیرون خاک اسـت و تنها راه صعود به بخشهای مرتفع تر بناست.از آثار معماری و برخی از سنگهای زبره تراش و روش چفت و بست سنگها و ملات ساروج و اندود دیوارها از نوعی گچ و خاک میتوان دریافت که ساختمان این دژ و قلعه در روزگار اشکانیان و بخصوص ساسانیان ساخته شده اسـت.
این دژ در قرون دوم و سوم و تا چند قرن پس از آن مورد تعمیر و مرمت قرار گرفته و تغییراتی در آن به وجود آمده و الحاقاتی در بنا ایجاد شده اسـت. اشیا و ابزاری که از قلعه بابک به دست آمده، سفالینههای منقوش و لعاب خورده اسـت که یک دوره استقرار تا اوایل قرن هفتم هجری را نمایش میداد.همچنین تعدادی سکه مسی کشف شده که برخی از آنها به علت ساییدگی و زنگ خوردگی فراوان غیرقابل خواندن اسـت
و در بین این سکهها برخی مربوط به اتابکان آذربایجان و هزارسیبان (قرون ششم و هفتم هجری) هستند.به لحاظ سوق الجیشی موقعیت استقرار بنا بر فراز قله به گونهای ست که 20 نفر سپاهی قادر بودند هجوم یک سپاه صد هزار نفری را مانع شوند و تلفاتی هم نداشته باشند. چون تیر
و کمان و اسلحه معمول زمان به سربازان و مستحفظانی که بر بلندی موضع میگرفتند به جهت بعد مسافت بی تاثیر بودند.قلعه بابک در سال 1345 با شماره 623 در لیست آثار ملی، تاریخی و فرهنگی ایران ثبت شد و مرمت آن از سال 1376 توسط اداره کل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی آغاز شد.
گردآوری: مجله ی اینترنتی دلگرم
در این بخش از وب سایت مطلبی با عنوان معرفی قلعه مارکوه در رامسر + تصاویر نیز قرار داده ایم.قلعه مارکوه مربوط به دورانهای تاریخی پس از اسلام اسـت و در شهرستان رامسر، شهر کتالم، مسیر جاده تلارسر واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۴۸۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده اسـت.
نام این قلعه برگرفته از کوهی اسـت که بر روی آن قرار دارد. در مورد نام این کوه نیز نظرهای گوناگونی وجود دارد. برای مثال عده ای وجود مار در این کوه را علت نامگذاری این کوه میدانند که البته با توجه به اینکه در گویش محلی استفاده از کلمه فارسی "مار" رایج نبوده، احتمال این علت نامگذاری را بسیار کم می کند.
اما تحقیقات دیگری هم به ریشه دیگری برای نام گذاری این کوه اشاره دارد:در نوشته های تاریخی در قرون سه، پنج و هشت هجری قمری به وجود این قلعه اشاره شده که احتمالا تاریخ ساخت این بنا نیز به همان قرن سه باز میگردد، زمانی که مردم این منطقه اسلام نیاورده بودند و به آیین مهرپرستی گرایش داشتند.
کلمه "مادر" در گویش های محلی این منطقه به صورت "مار"، "مَهَر" و "ماهار" خوانده می شود که با استناد بر اینکه بسیاری از کلمات امروزی گویش محلی این منطقه که ریشه در کلمات آیین مهرپرستی دارد، می توان گفت که "مار" (به معنی مادر) اشاره به مهر یا میترا دارد که این نتیجه گیری احتمال این را می دهد
که این کوه از جایگاه مقدسی در بین مردم آن دوران برخوردار بوده اسـت. می توان اینگونه نیز فزض کرد که این قلعه در آغاز معبد یا مکانی مقدس بوده سپس قلعه شده یا حتی کاربرد دوگانه داشته.در مورد زمان ساخت این بنا نیز تاریخ دقیقی وجود ندارد، اما با استناد به اشاره تاریخ نویسان به وجود این قلعه در قرن سوم و همچنین
شباهت ساختاری و معماری این بنا با بناهای قرن سوم هجری قمری نظیر قلعه بابک می توان تاریخ آن را حدس زد. در کتاب زیده التواریخ از این قلعه سخن به میان آمده اسـت همچنین درکتاب جامع التواریخ خواجه رشید الدین فضل الله همدانی و از وقایعی که در سال 536 هجری قمری در این قلعه اتفاق افتاده وقلعه به تسخیر اسماعیلیان درامد
سخن به میان آمده اسـت. میزرا حسن خان اعنماد السلطنه که این قلعه را از نزدیک دیده اسـت می نویسد : "در تنکابن کوهی اسـت موسوم به مارکوه و دخمه های متعدد و شب پره های زیادی در این دخمه ها هست که خود را به آدم و چراغ می زنند و مانع از دخول به دخمه ها می باشند. بالای آن کوه، جایی اسـت
مشهور به نقاره خانه، هرگاه سنگی بر آن موضع بزنند صدایی مثل طبل حادث می شود و تا نیم فرسخ آن صدا می رود. مساحت قلعه مارکوه حدود ۶۰۰ متر مربع اسـت و از این معماری عظیم تنها ۴ حصار جانبی و برج های پشتیبان آن باقی مانده اسـت. مصالح به کار رفته در قلعه مارکوه عمدتا سنگ و ساروج و گچ اسـت.
وضع داخلی قلعه مارکوه از لحاظ وسعت به نحوی اسـت که گنجایش صد سرباز را دارد و همگی به راحتی می توانند در آن سکنی گزینند. طول ضلع شرقی آن ۷۰/۱۷ متر و قعر آن ۳۰/۲ متر و ارتفاعش ۳۰/۶ متر و طول ضلع غربی آن ۹ متر تمام اسـت. ضلع شمالی با سنگی که در امتداد آن قرار دارد به دو قسمت تقسیم می شود :
قسمت غربی آن ۸۰/۱۴ متر و قسمت شرقی آن که از سر سنگ جدا می گردد ۱۵ متر اسـت. محل قرار گیری بنا نیز طوری اسـت که دیدی 360 درجه را نسبت به اطراف خود دارد. از بالای این بنا براحتی می توان از شمال تا دریا، از شرق تا تنکابن، از غرب تارامسر و از جنوب نیز کوههای البرز را تحت نظر داشت.
در تعاریف مردم محلی به تونلی درون این قلعه اشاره می شود که انتهای آن به روستای نیاسته که در پایین مارکوه قرار دارد ختم میشده و در گذشته سربازان برای خروج یا ورود اضطراری ازآن استفاده می کردند که البته با تحقیقات انجام شده مشخص شده که این امر صحت نداشته و چاله ی موجود در قلعه به دلیل عدم دسترسی مستقیم قلعه به آب، کاربرد سردآب داشته و تونل نیست.
گردآوری: مجله ی اینترنتی دلگرم
با رزرو تور لهستان میتوانید خودتان را برای دیدن قلعه های تاریخی و شگفت انگیز این کشور آماده کنید.
در قلب اروپای مرکزی، کشور لهستان تاریخ و میراث باورنکردنی دارد. معماری لهستان منعکس کننده گذشته آن است و قلعههای آن به خوبی طراحی شده است. از خرابههایی که در این کشور یافت میشود تا اقامت گاه های سلطنتی بازسازی شده و زیبا، لهستان قلعههای شگفت انگیز بسیاری دارد که می توان یکی از آنها را برای بازدید انتخاب کرد. اگر زمان کافی برای گشت و گذار داشته باشید میتوانید تمامی قلعههای آن را مورد بازدید قرار دهید. زمانی که خواستید به این کشور تاریخی سفر کنید، زمانی را برای بازدید از قلعههای شگفت انگیز و جذاب آن کنار بگذارید.
ممکن است اخیرا در مورد این قلعه صحبتهایی را شنیده باشید زیرا برخی از اوقات به عنوان هاگوارتز لهستانی نامیده میشود. در سالهای اخیر این قلعه میزبان بازیهای مختلفی بوده است. با اینحال تاریخ این قلعه به پیش تر از هری پاتر بر میگردد. این قلعه در قرن سیزدهم بنا شده است و یک قلعه دفاعی در برابر دشمنان محسوب میشد. بعد از غارتهایی که در جنگ جهانی دوم انجام شد، این قلعه دوباره مرمت گردید و به یک نقطه توریستی تبدیل شد.
در قرن چهاردهم خانواده Sulimczyk تصمیم گرفتند قلعه زیبا و منحصر به فرد Ogrodzieniec را بسازند. با اینکه در ابتدا یک ساختار قابل ملاحظه و منحصر به فرد بود، در قرن نوزدهم دچار تخریب شد. بعد از جنگ جهانی دوم، اقداماتی انجام شد تا جلوی نابودی کامل آن گرفته شود. امروزه شما میتوانید خرابههای آن را بگردید و از زیباییهای آن لذت ببرید. به خاطر ساختار نمادین آن میتوانید آن را از سایر قلعهها تشخیص دهید.
قلعه Kwidzyn نمونه ای از معماری دوران شوالیه توتن است. بعد از ساخت این بنا در قرن سیزدهم، به عنوان اقامت گاهی برای Pomesanians مورد استفاده قرار گرفت. طراحی غیر معمول و چشم نواز آن به لطف وجود پلی که به قلعه متصل شده است دو چندان میشود. شما میتوانید موزه و کلیسای جامع در آن را مورد کاوش قرار دهید.
در قرن یازدهم، قلعه چوبی در شهر Bedzin در جنوب لهستان ساخته شد. در قرن چهاردهم با نسخه سنگی جایگزین شد و امروزه نیز به همین شکل باقی مانده است. دیوارههای سنگی متعدد از اقامتگاه داخلی محافظت میکند و در برابر جنگهای مختلفی مقاومت کرده است. این قلعه توسط نیروهای نظامی سوئدی در قرن هفدهم و سپس توسط نازیها در جنگ جهانی دوم تخریب شد. با وجود تاریخ غم انگیزی که این قلعه دارد، هنوز هم یادآور گذشته لهستان است.
زمانی که کراکوف پایتخت لهستان شد، قلعه Wawel Royal به اقامت گاه و پناهگاه خانواده سلطنتی لهستان تبدیل گشت. از قرن چهاردهم تا قرن هجدهم، این قلعه میزبان پادشاهان بی شماری بوده است. این قلعه بر روی تپه Wawel ساخته شده است و نمای پانورامایی زیبایی به شهر دارد. امروزه این قلعه دارای طراحی مشتق از رمانسک اصلی و همچنین برخی از ویژگیهای رنسانس به روز شده است. این مکان همچنین میزبان موزه ای است که در آن میتوانید جواهرات سلطنتی و سایر مصنوعات مهم لهستانیها را مشاهده کنید.
این قلعه در قرن هفدهم و به سبک باروک سنتی ساخته شده است. از ان زمان به بعد، موارد دیگری به آن اضافه شده است. این قلعه با وجود 99 مناره ظاهر بسیار زیبا و منحصر به فردی دارد. این قلعه به خاطر ظاهر زیبایی که دارد برای فیلم برداری فیلمهای مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است.
بین قرنهای سیزده و پانزده، این قلعه به سفارش شوالیه های توتنی ساخته شد. خود قلعه تنها به عنوان یک اقامت گاه خصوصی ساخته نشد. این مکان به عنوان دژ محکمی در برابر دشمنان نیز به کار میرفت. در نتیجه قلعه Malbork بسیار بزرگ است و امروزه یکی از بزرگترین قلعههای قرون وسطی در اروپا محسوب میشود. قلعه گوتیک بین دو رودخانه واقع شده است و همین امر آن را به یک نقطه دفاعی خوب تبدیل میکرد. هر ساله، قلعه میزبان نمایش مجدد نبرد گرونوالد است.
در قرن سیزدهم این قلعه در جنوب لهستان ساخته شد. این مکان در ارتفاع قابل توجهی بنا شده است و نشان میدهد که برای مقاصد نظامی و نیز اقامت گاه خصوصی مورد استفاده قرار میگرفت. امروزه این قلعه برای معماری تاریخی بی نظیرش مشهور و شناخته شده است. اگر گشت و گذاری در این قلعه داشته باشید میتوانید لباس سنتی راهبان را بپوشید و در مکان مرتبط به قرون وسطی غذا بخورید. در این قلعه به جای استفاده از وسایل فلزی مدرن قادر خواهید بود به روش سنتی و با استفاده از وسایل چوبی غذا بخورید. نمایشهای زیبایی در آن برگزار میشود.
قلعه فورگ (Furg Citadel) ، در روستای فورگ از توابع شهرستان درمیان در استان خراسان جنوبی واقع شده است.
قلعه فورگ (Furg Citadel) ، در روستای فورگ از توابع شهرستان درمیان در استان خراسان جنوبی واقع شده است.
این قلعه در ۵ کیلومتری درمیان و در شرق شهر بیرجند قرار دارد. از نظر پیشینه تاریخی محوطه ،
ساخت قلعه فورگ در زمان نادرشاه افشار به وسیله میرزا بقاخان حاکم منطقه شروع شده و پس از وی پسرش میرزا رفیع خان ساختمان قلعه را به اتمام رسانده است.
در زمان حکومت شوکت الملک به دستور وی سپاهیانش به قلعه هجوم برده ، حاکم آن را دستگیر کرده و قلعه را فتح می نماید.
تاریخ ساخت قلعه فورگ در کتاب دیوان لامع ، نوشته محمد رفیع بن عبدالکریم در میانی ،
سال ۱۱۶۰ ه.ق. ذکر شده است. مولف کتاب عین الوتابع ، قلعه را این گونه توصیف کرده است:
قلعه فورگ در روی کوهی است که از آجر پخته ، دیوار و باروج آن را به طور محکم ساخته اند،
و پایه آن را سنگ چین نمودهاند و دو شیر در اطراف خود داشته با دو خاکریز که قطر هر یک پنج در پنج است.
قلعه فورگ بعد از قلعه الموت مهمترین مقر حضور اسماعیلیان به حساب میآمده ،
و در این محل فداییان مطلق را تحت تعلیم و آموزشهای مخصوص قرار میدادند.
فداییان مطلق گروهی بودند که حتی اسم نداشته و پس از ترک قلعه برای انجام ماموریت نامشان عوض میشد،
و به اسم مستعار برای قتل دشمنان فرقه اسماعیلیه میرفتند.
اساس تعلیم فداییان به این صورت بود که بتوانند دشمن را غافلگیر کرده،
یک یا دو ضربه کارد به او زده و قبل از این که دیگران به خود بیایند، ناپدید گردند.
قلعه فورگ در ۱۰ کیلومتری جنوب شهر اسدیه واقع شده است.
فضاهای داخلی قلعه از شرق به غرب شامل ۳ قسمت میباشد که قسمت اول،
محل زندگی خدمه انبار آذوقه و محل نگهداری احشام است. قسمت دوم،
محل زندگی نظامیان و نگهبانان و محل نگهداری تدارکات نظامی و سومین قسمت که مهمترین بخش قلعه است،
محل زندگی حاکم و اطرافیانش بوده است.
قلعه مجموعاً دارای ۱۸ برج بوده که اکنون تعدادی از آنها باقیمانده است.
مصالح به کار رفته در ساخت قلعه بیشتر سنگ، آجر و خشت میباشد.
این قلعه بر بالای صخرهای سنگی پس از قرون متمادی همچنان در تاریخ بیرجند قامت خود را استوار نگهداشته است،
همچنین بر بلندای حصار و برجها، سازههای کنگرهداری وجود دارد و منافذی (تیرکش) جهت دیدهبانی و دفاع دیده میشود.
با توجه به آثار و بقایای معماری داخل قلعه چنین استنباط میشود که قلعه مزبور در چندین مرحله بازسازی شده و بر وسعت آن افزوده شده است.
آخرین مرحله معماری آن مربوط به دوره افشاریه است که حصار فعلی قلعه و هشت برج مدور آن یادگاری از این دوره میباشد.
پارسا سیتی
وبسایت 118 سفر: این قلعه که زمینی حدود 20 هکتار را به خود اختصاص می دهد، مجسمه ها و سازه های سنگی بی نظیری را در خود جای داده است.
Song Peilun 70 ساله، 20 سال از عمر خود را صرف ساخت قلعه ای از سنگ در استان گوئیژو چین کرده است. وی استاد دانشگاه بود اما در سال 1996 از کار خود استعفا داد و شروع به ساخت قلعه مورد علاقه اش کرد.
خبرگزاری آریا-تعیین حریم قلعه خرابه ازنا برای جلوگیری از تخریب بیشتر به شناسایی داده های سفالی مس سنگی ، مفرغ ، آهن و دوران تاریخی و اسلامی و کشف لایه فرهنگی دوره ساسانی منجر شد.
به گزارش خبرگزاری آریا،بهزاد حسینی سربیشه سرپرست هیات باستان شناسی با اعلام این مطلب گفت :در عملیات باستان شناسی تپه قلعه خرابه که قدمت آن به دوران پیش از تاریخ تا اسلامی می رسدو باشماره 4385 به ثبت ملی رسیده اســت،امکان سنجی ایجاد سایت موزه باستان شناسی نیز صورت گرفت.
وی گفت : متاسفانه دامنه ساخت وسازهای پارک فرهنگ که شهرداری ازنا در سال 1385بر روی این تپه باستانی ایجاد کرده از سال 91 رو به توسعه نهاده و روز به روز قسمت های بیشتری از سایت تخریب شده اســت.
این باستان شناس با اشاره به تخریب های صورت گرفته در تپه افزود: داده های دوره های مختلف نظیر ساختارهای مسکونی (چینه و سنگ چین) ، داده های سفالی و سنگی، استخوانهای انسانی و حیوانی و... در سطح تپه به فراوانی مشاهده می شوند.
او با اشاره به شروع تعیین حریم این تپه از مرداد ماه امسال افزود: بافت مسکونی و جاده سازی و سایر فعالیتهای انسانی یک حریم اجباری برای این تپه بوجود آورده و دراضلاع مختلف تپه عوارض مختلفی ایجاد شده اســت.
حسینی سربیشه گفت :یک جاده دور تپه را احاطه کرده اســت و درجبهه شمال شرقی، شرق و جنوب شرق بعد از جاده سازی رودخانه ازنا قرار دارد، درقسمت جنوبی، جنوب غربی و غرب بعداز جاده سازی بناهای مسکونی ایجاد و در جبهه شمال و شمال غربی پارک شهید بهشتی ساخته شده اســت.
وی با اشاره به اینکه این عوامل کار تعیین حریم و انتخاب جای گمانه ها رادشوار کرده اســت گفت : تعدادی گمانه بر روی آسفالت خیابان یا کوچه های اطراف تپه ایجاد شد و از 18 گمانه ایجاد شده 11 گمانه به آثار فرهنگی رسید.
وی همچنین درخت کاری های بی رویه و آبیاری پرفشار را نیز یکی دیگر از عوامل مخرب این تپه اعلام کرد.
او اظهار داشت :به طور کلی می توان گفت که تپه قلعه خرابه تقربیا دو برابر وسعت فعلی بوده اســت و گمانه هایی که برای تعیین حریم ایجاد شدند در اولین لایه فرهنگی به آثار دوران ساسانی رسیده که این امر اهمیت این تپه را در دوران ساسانیان نشان می دهد.
حسینی سربیشه افزود:در راستای امکان سنجی برای تاسیس سایت موزه باستان شناسی بررسی سطحی نیز صورت گرفت که داد های سفالی مس سنگی، مفرغ، آهن و دوران تاریخی و اسلامی شناسایی شدند .
حسینی سربیشه در پایان گفت : امید اســت با اعلام همکاری مسئولین شهر ازنا برای اجرایی شدن طرح سایت موزه و حمایت پژوهشکده باستان شناسی و اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان بتوانیم در مرحله نخست مانع تخریب این تپه مهم باستانی شده و در ادامه با راه اندازی یک سایت موزه باستان شناسی گامی مهم برای باستان شناسی منطقه برداریم.
گفتنی اســت ،دشت ازنا، به عنوان یکی از دشتهای شرق زاگرس مرکزی، ادامۀ طبیعی دشت سیلاخور بوده که از شهر بروجرد آغاز شده و در امتداد ارتفاعات زاگرس گسترش یافته اســت و به علت شرایط جوی یکسان از زیست بومی یکسان نیز برخوردار می باشند.
تپه قلعه خرابه در کنار پارک شهید بهشتی در مرکز شهر واقع شده و در حال حاضر با وسعتی در حدود 5/1 هکتار و ارتفاعی نزدیک به 20 متر در مرکز دشت ازنا و در کنار رودخانه اصغرآباد بعنوان یکی از مهمترین محوطه های موجود در دشت ازنا بشمار می رود.
برنامه گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه قلعه خرابه ازنا با مجوز رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صورت گرفت.