مدل لباس مجلسی بافتنی زنانه و دخترانه شیک 2017

• فیسبوک
• توییتر
• گوگل
• پینترست
• تلگرام

مدل لباس بافتنی بلند و کوتاه مجلسی زنانه و دخترانه

مدل لباس های جدید بافتنی مجلسی زنانه و دخترانه زارا برای زمستان سال 2017

مدل لباس مجلسی بافتنی زنانه و دخترانهمدل لباس مجلسی بافتنی زنانه و دخترانهمدل لباس مجلسی بافتنی زنانه و دخترانهمدل لباس مجلسی بافتنی زنانه و دخترانهمدل لباس مجلسی بافتنی زنانه و دخترانهمدل لباس مجلسی بافتنی زنانه و دخترانهمدل لباس مجلسی بافتنی زنانه و دخترانه

• فیسبوک
• توییتر
• گوگل
• پینترست
• تلگرام

مدل لباس بافتنی زمستانه دخترانه شیک 2017

• فیسبوک
• توییتر
• گوگل
• پینترست
• تلگرام

مدل لباس و بلوز و شلوار بافتنی زمستانی دخترانه جدید 2017

گالری عکس لباس زمستانی دخترانه زارا برای سال 2017

مدل لباس بافتنی زمستانه دخترانهمدل لباس بافتنی زمستانه دخترانهمدل لباس بافتنی زمستانه دخترانهمدل لباس بافتنی زمستانه دخترانهمدل لباس بافتنی زمستانه دخترانهمدل لباس بافتنی زمستانه دخترانهمدل لباس بافتنی زمستانه دخترانه

• فیسبوک
• توییتر
• گوگل
• پینترست
• تلگرام

سیاه‌بختی در لباس سفید و کفش‌های کوچک

جام جم سرا: با‌وجود آنکه وضع قانون در این مورد از میزان ازدواج دختران کاسته است، این معضل اجتماعی در برخی از کشورها همچنان با آمارهای تکان‌دهنده‌ای همراه است. به‌طور مثال، براساس گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل در سال‌های اخیر بیشترین نرخ ازدواج دختربچه‌ها در نواحی روستایی کشورهای جنوب صحرای آفریقا و جنوب آسیا اتفاق افتاده است.

این گزارش همچنین نشان می‌دهد که در جنوب آسیا تقریباً نصف زنان تا قبل از ۱۸‌سالگی ازدواج می‌کنند. البته این رقم در کشور‌های جنوب آفریقا بیش از یک‌سوم است. علاوه بر این، 9 کشور از ۱۰ کشور دارای بیشترین نرخ ازدواج بچه‌ها، در آفریقا هستند و کشور نیجریه با 75 درصد بیشترین نرخ ازدواج کودکان را دارد.
آمار تکان دهنده ازدواج دختران زیر سن قانونی در کشور همسایه ایران، ترکیه نیز حاکی از آن است که طی 11 سال گذشته 500 هزار نفر از دختران زیر 17 سال مجبور به ازدواج شده‌اند.

گزارش‌های منتشرشده از آمار ازدواج دختران زیر سن قانونی نشان می‌دهد که این شکل از ازدواج‌ها بیشتر در مناطق فقیر و سنتی که زنان از اختیار زیادی برخوردار نیستند، اتفاق می‌افتد و گاه حتی رنگ فروش دختر بچه‌ها را به خود می‌گیرد.

ازدواج 30هزار دختر نوجوان زیر 15 سال

با وجود آنکه ازدواج دختران زیر سن قانونی در ایران در مقایسه با بسیاری از کشورهای آفریقایی و آسیایی در وضعیت مطلوب‌تری قرار دارد، آماری که به‌تازگی از سوی سازمان ثبت احوال کشور منتشر شده است، به نگرانی‌های موجود درباره روند رو به رشد این‌گونه از ازدواج‌ها دامن زده است.

بر اساس آخرین آمار اعلام‌شده از سوی سازمان ثبت احوال ایران، 30 هزار و 956نفر از مجموع 579هزار و871 ازدواج مربوط به ازدواج در 9 ماهه نخست سال 92 مربوط به دختران زیر 15سال بوده که این میزان 5/3 درصد مجموع کل ازدواج‌ها را شامل می‌شود.

بر اساس همین آمار طی این هفت‌سال همواره بیش از یک‌سوم زنانی که ازدواج آنها ثبت شده، زیر 19 سال بوده‌اند.

علی‌اکبر محزون، مدیرکل آمار اطلاعات جمعیتی و مهاجرت سازمان ثبت‌احوال نیز پیش‌تر اعلام کرد که در سال 90، 7440 ازدواج در سنین کمتر از 15 سالگی در کشور رخ داده که این رقم برای سه ماهه نخست امسال 91 1805 ازدواج رسید. همچنین، آمارهای منتشرشده از سوی سازمان‌های مدافع حقوق کودکان نشان می‌دهد که از سال 84 تا 89 حدود 45 درصد ازدواج و طلاق در میان کودکان افزایش یافته است و مبتنی بر آمار سال 89 حدود 37 هزار نفر از کودکان و نوجوانان دختر 10 تا 18 سال مطلقه و بیوه در کشور وجود دارد.

براساس این آمارها، در هر سال 800 کودک دختر 10 تا 14 سال و 15 هزار دختر 15 تا 19 سال در کشور طلاق گرفته‌اند.نگرانی درباره میزان ازدواج دختران زیر سن قانونی در کشور درحالی است که بسیاری از کارشناسان و فعالان حقوق کودکان قوانین موجود در این زمینه را نیازمند بازنگری می‌دانند. نخستین‌بار در سال 1313 قانونگذار مطابق با ماده 1041 قانون اساسی حداقل سن ازدواج برای دختران را 15 سال تمام شمسی و برای پسران 18 سال تمام شمسی در نظر گرفته بود. البته در همان قانون تدابیری اندیشیده شده بود که در شرایط استثنایی، دختران 13 ساله و پسران 15ساله نیز قادر به ازدواج باشند.

در سال 1353 قانونی با عنوان قانون حمایت از خانواده حداقل سن ازدواج در ایران را به صورت چشمگیری افزایش داد. در این قانون، حداقل سن ازدواج برای دختران 18 سال تمام شمسی و برای پسران 20 سال تمام شمسی در نظر گرفته شد. البته، در شرایطی خاص دادگاه‌ها مجاز دانسته شدند تا به دخترانی که به 15 سال تمام شمسی رسیده‌اند، اجازه ازدواج دهند.

در سال 1361 بار دیگر قانونگذاران اقدام به تغییر قانون مدنی کرده و ناگهان حداقل سن ازدواج را از 18 و 20 سال تمام شمسی به 9 و 15 سال تمام قمری کاهش دادند. با وجود تمام انتقاداتی که از سوی حقوقدانان به ماده 1041 وارد شد، این ماده از سال 1361 تا 1381 بدون هیچ تغییری پا برجا ماند. درنهایت، در سال 1381 قانونگذاران وقت مصمم شدند تا با تغییر مجدد این ماده، حداقل سن قانونی برای ازدواج را قدری افزایش دهند. بدین معنی که 9 سال تمام قمری برای دختران به 13 سال تمام شمسی تغییر یافت و 15 سال تمام قمری برای پسران به 15 سال تمام شمسی تبدیل شد. البته باید به این نکته مهم توجه داشت که در سال 1381 ازدواج اطفال زیر 13 و 15 سال به کلی منع نشد بلکه قانون عقد دختر قبل از رسیدن به سن 13 سال تمام شمسی و پسر قبل از رسیدن به 15 سال تمام شمسی را منوط به اذن ولی، به شرط رعایت مصالح و با تشخیص دادگاه مجاز اعلام کرد.

عدم تعلق به زندگی مشترک

یک فعال حقوق کودکان با اشاره به آسیب‌های فردی و اجتماعی ازدواج دختران زیر سن قانونی می‌گوید: در بحث آسیب‌های فردی، کودکانی که باید وارد فرایند جامعه‌پذیری شوند به اجبار پا به زندگی مشترک می‌گذارند که بسیار جدی است و با حال و هوای بچگی کاملاً متفاوت است. از حیث آسیب‌های اجتماعی نیز وجود این ازدواج‌ها در هر کشوری نشان دهنده فقر اقتصادی و فرهنگی کشور است.

فرشید یزدانی در ادامه عنوان می‌کند: بسیاری از خانواده‌ها به‌دلیل فشار اقتصادی، کودکان خود به ویژه دخترها را در کودکی به عقد مردان گاه مسن درمی‌آورند تا مجبور به تامین معیشت آنان نباشند. این اتفاق بیشتر در شهرهای بزرگ روی می‌دهد. در مناطق قومی و قبیله‌ای اما ازدواج دختربچه‌ها نوعی مبادله محسوب می‌شود افراد قبیله از این طریق به دنبال کسب یک نوع سود یا منفعت اجتماعی هستند.

او در ادامه با انتقاد از قوانین موجود در این زمینه می‌گوید: متاسفانه در حال حاضر برخی قوانین ناقصی که در این زمینه وجود دارد به نگرانی فعالان حقوق کودکان دامن می‌زند. از این‌رو، مهم‌ترین اقدام برای کاهش میزان این آسیب اجتماعی تغییر قانون و ممنوعیت کامل ازدواج در سنین کودکی است.

علیرضا عزیزی، جامعه‌شناس نیز با اشاره به فرایند ازدواج می‌گوید: در گذشته به‌دلیل سیطره جامعه بر فرد، عمدتا ازدواج توسط خانواده‏‌ها انجام می‌گرفت اما در دوران معاصر به دلیل تغییر مناسبات اجتماعی و رشد فردیت، شاهد تغییر نگرش نسبت به پدیده ازدواج هستیم. در حال حاضر، ازدواج نه یک انتخاب خانوادگی که انتخابی فردی است که در آن فرد تصمیم می‌‏گیرد که ادامه مسیر زندگی خود را با چه کسی شریک گردد و به نوعی حق فرد برای تعیین سرنوشت خود می‌‏باشد.

او مطرح می‌کند: ازدواج در سنین پایین ‏تر از ١٥ سالگی، که تحت‌تاثیر فشار اجتماعی از سوی خانواده و نزدیکان صورت می‏ گیرد، به نوعی سلب این حق برای فرد محسوب می‏‌شود. نتیجه این امر هم می‌تواند کاهش احساس تعلق به زندگی مشترک باشد که در بلندمدت می‌تواند روابط فرازناشویی را به‌وجود بیاورد.(آرمان)

---

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

ارزان و ساده: تبدیل لباس کهنه به روفرشی کودکانه |عکس|

چهارشنبه 25 تیر 1393 ساعت 09:05

اگر لباس خودتان یا کودکتان کوچک یا کهنه شده، می‌توانید با چند برش و کوک و دوخت، و البته گذاشتن اندکی وقت و دخالت دادن کمی هم ذوق و سلیقه، آن را تبدیل به روفرشی زیبایی برای فرزندتاان کنید. تصاویر را نگاه کنید، آن‌قدر گویا هستند که نیازی به هیچ توضیح اضافه نداشته باشند.

راهنمای خرید لباس در فصل گرما

جام جم سرا: خرید لباس بخصوص برای خانم‌ها گاهی با دغدغه همراه می‌شود. رنگ، جنس، قیمت، سلیقه و پسند و چند عامل دیگر معمولا باعث می‌شود افراد هنگام خرید ندانند چه لباسی بخرند.

توصیه‌های زنانه

▪ مانتوهای تابستانه:
این روز‌ها اگر سری به بورس مانتوفروشی بزنید، خواهید دید که رنگ‌های روشن زرد، سبز، بنفش و... تابستان امسال را از آن خود کرده‌اند. فصل تابستان فصل رنگ‌های شاد است که گرمی و انرژی را نشان می‌دهند. اگر در این فصل به دنبال خرید یک مانتو تابستانه هستید، حتما رنگ روشن را انتخاب کنید.

رنگ‌های روشن رسمی‌تر که شما می‌توانید در محل کارتان هم از آن‌ها استفاده کنید، مانتوهای کرم، سفید و قهوه‌ای روشن هستند. فراموش نکنید که بدن شما گرما تولید می‌کند که درجه حرارت این گرما از درجه حرارت هوای محیط کمتر است. در نتیجه اگر در تابستان لباس‌ها و مانتوهای روشن بپوشید، این گرما راحت‌تر به بیرون منتقل می‌شود.

سعی کنید مانتوهایی را انتخاب کنید که از پارچه‌های نازک دوخته شده‌اند و بدون چین و لایه باشند، در این صورت در مکانهای شلوغ و گرم احساس خنکی بیشتری می‌کنید. جنس مانتو هم خیلی مهم است. الیاف مصنوعی که در بافت پارچه مانتو به کار می‌روند برای این فصل مناسب نیستند ولی الیاف نخی، پنبه‌ای و کتانی، مانتوهای خوبی برای این فصل می‌باشند.

▪ کفش‌های تابستانه:
تابستان فصل کفش‌های راحتی و صندل برای بانوان است که از پشت ویترین فروشگاه‌ها چشمک می‌زنند. در کفش‌های عروسکی روباز به خصوص اگر با جنس پارچه‌ای انتخاب شوند، پا‌هایتان در تابستان کمتر عرق می‌کند. صندل‌های روباز که در آن پا به آسانی هوا می‌خورد، انتخاب‌های مناسبی برای یک مهمانی عصرانه زنانه است.

▪ پیراهن‌های نخی:
در فصل تابستان، پوشیدن پیراهن‌های نخی با دوخت‌هایی‌‌ رها و گشاد، حسابی شما را در منزل خنک می‌کند. فراموش نکنید که به سراغ پارچه‌های شاد با نقش گل‌ها و یا طرح‌های هندسی رنگارنگ بروید که برای این فصل مناسب‌تر است، امسال، این لباس‌ها با بالاتنه کوتاه‌تر، مد هستند یعنی کمربند از جنس خود پارچه به صورت پهن بالا‌تر از یک کمربند معمولی روی شکم را می‌پوشاند. مدل‌های پیراهن‌های تابستانه برای خانم‌ها در منزل اغلب کوتاهند.

به گزارش جام جم سرا، رنگ‌های روشن صورتی و نارنجی و حتی فسفری جلوه تابستانی به شما در منزل می‌بخشند. یقه‌های گرد خشتی ساده و هفت برای تابستان مناسبند.

▪ شال‌ها و روسری‌های فصل گرم:
در این فصل باید روسری‌های شرمن، ابریشمی و لیز را کنار بگذارید و به سراغ شال‌ها و روسری‌های نخی بروید. تنوع رنگ این شال‌ها و روسری‌ها در تابستان فوق العاده است که اگر یک مانتو سفید و مشکی داشته باشید، با چند روسری و شال نخی رنگی می‌توانید تنوع خوبی در پوششتان داشته باشید.

توصیه‌های مردانه

▪ شلوار جین تعطیل:
فصل تابستان فصل پوشیدن پیراهن‌ها و شلوارهای تنگ و چسبان نیست چون حسابی گرمتان می‌شود و احتمال عرق سوز شدن هم افزایش می‌یابد. به جای آن، شلوارهای جین را کنار بگذارید و شلوارهای گشاد‌تر و با پارچه‌های خنک‌تر را دم دست قرار دهید. در این لباس‌های گشاد‌تر احساس راحتی بیشتری خواهید کرد و با عبور هوا از آن خنک‌تر می‌شوید.

▪ نخی؛ و لنین پارچه فصل:
پارچه‌های نخی، پارچه این فصل است. بنابراین بلوز‌ها، پیراهن‌ها و شلوارهای نخی، انتخاب نخست شما در این فصل خواهند بود. لباس‌هایی را که الیاف مصنوعی دارند، کنار بگذارید. در لباس‌های نخی احساس خنکی می‌کنید در ضمن، پوستتان هم از گرما و عرق به خارش و التهاب نمی‌افتد. اگر با چروکی پارچه مشکلی ندارید، لنین هم پارچه خنکی است.

▪ کلاه و عینک آفتابی:
شاید برای خانم‌ها کلاه لبه دار گذاشتن در جامعه ما اندکی غیرمتعارف باشد ولی برای آقایان چندان غیر متعارف نیست. اگر کارتان به گونه‌ای است که دایم زیر آفتاب هستید، یک کلاه حصیری لبه دار از جنس ریزبافت بخرید. این کلاه‌ها دو فایده دارند؛ یکی اینکه لبه آن صورت شما را از تابش آفتاب محافظت می‌کند و در عین حال با عبور هوا از شیارهای بین بافت‌ها، خنک خواهید شد. عینک آفتابی را هم فراموش نکنید تا اشعه مضر خورشید به چشمهایتان صدمه نزند.

▪ فقط در خانه:
بسیاری از آقایان ایرانی عادت دارند در منزل پیژامه بپوشند. اگر شما هم چنین عادتی دارید، برای این فصل نوع نخی و با رنگ روشن‌تر را برگزینید. اگر پیراهن‌های نخی رکابی و بی‌آستین، لباس‌های تابستانه مناسبی برای آقایان در روزهای تابستانی خانه است.

▪ صندل‌های مردانه وارد می‌شوند:
لطفا به سراغ جاکفشی بروید. کفش‌های اسپرت و بسته را بردارید و برای فصل آینده کنار بگذارید. در این فصل باید کفش‌هایی بپوشید که دارای منافذی برای عبور هوا و خنک شدن پا‌ها باشند چون در این فصل پا زیاد‌تر از فصول دیگر در کفش عرق می‌کند. صندل‌هایی که با بندهایی روی پا محکم می‌شوند، گزینه‌های مناسبی برای مردان تابستانی هستند. اگر به صندل عادت ندارید، دست کم به جای کفش چرمی، کفشی پارچه‌ای انتخاب کنید.

▪ سفید به جای سیاه:
احتمالا میدانید که اگر در یک روز گرم تابستان آقایی را با پیراهن مشکی ببینید، احساس گرما می‌کنید ولی اگر یک پیراهن سفید پوشیده باشد، احساس خنکی می‌کنید. رنگ‌ها اثر روانی بر ببیننده میگذارند. بنابراین در این فصل تا می‌توانید رنگ‌های روشن بپوشید چون رنگ‌های روشن بخش زیادی از نور خورشید را به محیط منعکس می‌کنند ولی برعکس رنگ‌های تیره نور خورشید را جذب کرده و شما احساس گرما خواهید کرد.(باشگاه خبرنگاران)

راهنمای خرید: تشخیص کیفیت و مرغوبیت لباس

جام جم سرا: با رعایت این نکات می‌توانید بسرعت کیفیت لباس مورد نظر خود را تشخیص بدهید.

۱- اگر پارچه لباس طرح دار است، آن را کنترل کنید تا مطمئن بشوید که طرح و الگوهای پارچه در قسمت دوخت و درز‌ها، خصوصا در ناحیه شانه، یقه و جیب‌های دوخته شده به لباس، مرتب و یکدست باشد.

۲- پارچه را بالا ببرید و در مقابل نور نگاه کنید و مطمئن بشوید که بافت پارچه محکم است و نخ و تار و پود خراب یا شل نداشته باشد؛ اگر پارچه مهره دوزی یا پولک دوزی شده است، دقت کنید که آن‌ها کاملا چسبیده و متصل به پارچه باشند.

۳- بافت و تار و پود پارچه را امتحان کنید. تارهای عمودی باید مستقیم از بالا به پایین لباس باشد و تارهای افقی باید با زاویه ۹۰ درجه نسبت به آن‌ها امتداد داشته باشد.

۴- پارچه‌های ضخیم‌تر و سنگین‌تر مانند پشم را مچاله کنید تا ببینید که آیا به حالت اولیه برمی گردد. در این صورت مقاوت پارچه را نسبت به چروکیدگی می‌سنجید.

۵- نگاه کنید که آیا تمام کوکهای لباس محکم و درست است یا نه. شما باید در هر ۲. ۵ سانتی متر پارچه، حدود ۸ تا ۱۲ کوک ببینید.

۶- به لبه‌های لباس دقت کنید. لبه‌های دوخته شده لباس باید تقریبا نامرئی و غیر قابل مشاهده باشد. لبه پایین لباس باید راست و مستقیم باشد و منحنی یا چین خورده نباشد.

۷- قد پارچه را مقایسه کنید: شلوار، پیراهن، دامن یا هر لباسی که قصد خرید آن را دارید، از وسط درازای آن تا بزنید تا مطمئن بشوید که دو طرف چپ و راست متقارن است. چک کنید که طرف چپ و راست یقه از نظر شکل و اندازه برابر باشد.

۸-اطمینان حاصل کنید که جیب‌های دوخته و وصل شده به لباس کاملا یکنواخت و صاف روی لباس قرار گرفته باشد و فاصله‌ای بین جیب و جلوی پارچه نباشد. وقتی که لباس را در حالت عمودی نگاه می‌دارید نباید جیب‌ها آویزان بشود.

۹- دقت کنید که آس‌تر لباس با برش پارچه لباس منطبق باشد. آس‌تر لباس باید به طور یکنواخت قرار گرفته باشد و نباید تا لبه انتهایی لباس امتداد داشته باشد.

۱۰- مطمئن بشوید که دگمه‌ها و جادگمه‌ها محکم دوخته شده‌اند. معمولا هرچه پیراهن تعداد دگمه بیشتری داشته باشد، کیفیت بهتری نیز دارد. داشتن دگمه اضافی هم نکته مثبتی است.

۱۱- قبل از خریدن پیراهن آن را امتحان کنید، دگمه‌های آن را کاملا ببندید. دقت کنید که دگمه‌ها در جای مناسب خود قرار گرفته باشد تا پیراهن در قسمت قفسه سینه از هم باز نشود.

۱۲- اگر لباس زیپ دارد، زیپش را چند بار بالا و پایین بکشید تا مطمئن بشوید که به راحتی و نرمی حرکت می‌کند و گیر نمی‌کند. زیپ معمولا باید به رنگ لباس باشد.

۱۳- در مورد لباس‌های زنانه، کمربند را چک کنید. اگر لباس کمربند نازک ارزان قیمتی دارد، نشانه لباس ارزانقیمت و بدون کیفیت است.(باشگاه خبرنگاران)

راهنمایی کوتاه برای انتخاب لباس کارمندی

جام‌جم‌سرا: لباس از جمله مباحثی است که در دنیای امروز تعاریف متعددی را به خود اختصاص داده است تا جایی که برای هر جایگاهی نوع خاصی از لباس تعریف می‌شود به همین خاطر انتخاب لباس مناسب برای فضای کاری از جمله ملاک‌های مهم برای پیشرفت کاری افراد و آرامش بصری محیط کار دارد.

لباس سبک انتخاب کنید

یکی از مهمترین نکاتی که تمام کارمندان از جمله مرد و زن باید به آن توجه کنند وزن لباس است. وزن لباس یکی از مباحثی است که شاید کمتر کسی هنگام خرید به آن توجه کند اما واقعیت این است که یک لباس سنگین آن هم در مدت زمانی بالغ بر 8 ساعت کاری می‌تواند باعث خستگی فرد و کلافگی او شود زیرا تحمل یک وزن ثابت طی این مدت باعث خستگی بدن و اندام می‌شود که مستقیما روی عملکرد فرد نیز اثر می‌گذارد.

استفاده از پارچه‌های سبک و استفاده کمتر از دکمه و خرج کار از جمله مواردی است که به کاهش وزن لباس کمک می‌کند. البته توجه به فصل نیز در انتخاب لباس اهمیت دارد. قطعا پوشیدن یک پالتو در زمستان مفید است اما باید توجه داشته باشید که سرمای محیط کار به انداز بیرون نیست لذا پوشیدن یک لباس سبک و در عین حال گرم برای این فصل ضروری است.

زیباتر از رئیستان نپوشید!

لباس یکی از نشانه‌های درجه بندی کاری در هر محیطی است لذا کارمند نباید به نحوی لباس بپوشد که رده کاری او دیده نشود و مخاطب نتواند افراد بالا دست را تشخیص بدهد. انتخاب نوع پارچه خود روند مهم دیگری است که بسیاری از افراد به آن توجه نمی‌کنند لذا یک کارمند می‌تواند از یک کت خوش دوخت و زیبا بهره ببرد اما قطعا نوع ارزش و قیمت این لباس نباید به لحاظ سیستم اداری و ادب طوری باشد که رؤسا و افراد بلند پایه را پایین دست نشان بدهد.

به رنگ لباستان توجه کنید
رنگ‌های روشن و کرم برای افرادی که در یک فضای تجاری به سر می‎برند مناسب است اما برای فعالیت‌های پرجنب و جوش به خاطر حفظ انرژی بدن استفاده از رنگ‌های معقولتر نظیر نوک مدادی و سورمه‌ای توصیه می‌شود.

دکمه ملاک لباس رسمی یا روزمره نیست

لباس رسمی یک قالب خاص دارد و چندان ارتباطی با دکمه و نوع استفاده از آن ندارد بلکه این مساله صرفا به سلیقه فرد مربوط است. همچنین پارچه، نوع دوخت والگویی که در نهایت آن لباس تولید می‌شود بیانگر رسمی یا عادی بودن لباس است زیرا نوع سبک پارچه در این تعیین نقش مهم و اساسی دارد.(هنرآنلاین)

چند مدل لباس و پوشاک تابستانی زنانه |مجموعه‌عکس|

سه شنبه 4 شهریور 1393 ساعت 14:28

برای این‌که بتوانید در انتخاب، تهیه یا دوخت البسه و پوشاک الگو بگیرید، تصاویری از چند مدل لباس زنانه را در ادامه برایتان فراهم آورده‌ایم تا اگر مورد پسندتان بود و دستی هم در دوخت و دوز یا خیاطی و طراحی لباس داشتید، بتوانید از آن‌ها به عنوان الگوی کار بهره ببرید.

دبیر کارگروه مد و لباس: ساپورت مدیریت می‌خواهد نه ترس

جام جم سرا: حمید قبادی با اشاره به اهمیت فعالیت‌های وزارت ارشاد در حوزه فرهنگ افزود: آیین‌نامه‌های اجرایی کارگروه؛ مصوبه هیات دولت است و مصوبات کارگروه به‌منزله مصوباتی است که هیات دولت به وزیر ارشاد اختیار داده یعنی شأنیت قابل‌توجهی دارد و قانونش، تکالیف اعضا و دستگاه‌های عضو کارگروه کاملا روشن است.
وی افزود: لباس یک مساله چندبعدی و یک محصول فرهنگی است. تا سال۸۵ هیچ قانون و تکلیفی در بخش لباس و مد وجود نداشته و یک طراح هیچ جایگاهی نداشته است.

من سه‌برنامه دارم: کوتاه‌مدت؛ میان‌مدت و بلندمدت. بلندمدت من ۵۰ساله نیست بلکه پنج‌ساله است. ما در ظرف پنج‌سال باید تاثیر عمیقی را در بخش مد و لباس شاهد باشیم مشروط به اجرای برنامه‌ها و حمایت مسوولان و مدیران سایر نهاد‌ها.

حداکثر کاری که در بخش لباس قابل مشاهده بود؛ دوبخش داخلی شامل تعدادی تولیدکننده لباس و خارجی شامل واردات بود. در این زمینه، دیگر هیچ نگاه حرفه‌ای و رفتار تخصصی ای نبود با وجود آنکه در دانشگاه‌ها رشته طراحی دوخت و لباس وجود داشت، اما جایی برای بررسی و ساماندهی مد و لباس وجود نداشت و هر فردی به تنهایی کار می‌کرد.

وی ادامه داد: لباس دارای شوونات و کاربردهای مختلف است. بنابراین ما در جشنواره تفکیک خاصی قایل شدیم و لباس مشاغل با لباس اجتماع و مجلسی و لباس‌های دیگر در جشنواره از یکدیگر مجزا هستند. حتی در بحث لباس‌های مشاغل هم به سمت تخصصی‌شدن مشاغل پیش می‌رویم. امروز نزدیک به ۱۵گروه مستقل و تخصصی ساماندهی مد و لباس روی انواع لباس‌ها کار می‌کنند.
به نقل از ایلنا، وی از توجه جدی به لباس دانشجویان خبر داد و افزود: در جامعه امروز؛ وضعیت لباس زنان به‌مراتب بهتر از مردان است. در بحث لباس مردان؛ به‌دلیل نداشتن مبادی نظری یا ناکافی‌بودن این مبانی؛ اتفاق خاصی رخ نداده. لباس کودک هم هنوز جایگاه جدی پیدا نکرده اما در لباس زنان توفیقاتی داشته‌ایم.
قبادی در پاسخ به این سوال که امروز بسیاری از مردم از ماهواره الگوبرداری می‌کنند بنابراین خودشان را از جشنواره‌ها بی‌نیاز می‌بینند؛ افزود: البته ماهواره بی‌تاثیر نیست. از طرفی نمی‌توان ظرف دوسال همه مسایل را اصلاح کرد. یکی از مشکلات ما بعد از عدم باور، دیدگاه‌های غلط و دریافت محتوای تبلیغاتی و محتوای خاص توسط مصرف‌کنندگان است زیرا امروز بیش از صد‌ها شبکه در دنیا فقط به بحث مد و فشن توجه دارند.
وی بر لزوم توجه جدی صداوسیما به مقوله مد و لباس تاکید کرد و افزود: چرا نباید نمایش زنده لباس با رعایت اصول شرعی و اخلاقی همانند بعضی از کشورهای اسلامی از تلویزیون پخش شود؟ امروز صداوسیما برنامه‌هایی درباره مد و لباس دارد اما در این برنامه‌ها فقط درباره لباس حرف زده می‌شود درحالی‌که باید لباس را نشان داد.

کسی کاری به ساپورت‌پوشیدن مردم ندارد بلکه مشکل بر سر نحوه پوشیدن لباس است و فقط باید شرایط قانونی رعایت شود

وی در پاسخ به این سوال که حتی کارمندان ارشاد نیز از سیاست کارگروه مد و لباس بی‌تاثیرند؛ گفت: اینکه حتی کارمندان ارشاد هم از جریان مد و لباس بهره نمی‌برند؛ دقیقا درست است. من معتقدم باید کار را از خودمان و دستگاه‌های دولتی شروع کنیم. ما در دوماه آینده این تغییر را از خود ارشاد شروع می‌کنیم.
قبادی با اشاره به اینکه سه‌برنامه مشخص برای حوزه مد و لباس دارد؛ افزود: من سه‌برنامه دارم: کوتاه‌مدت؛ میان‌مدت و بلندمدت. بلندمدت من ۵۰ساله نیست بلکه پنج‌ساله است. ما در ظرف پنج‌سال باید تاثیر عمیقی را در بخش مد و لباس شاهد باشیم مشروط به اجرای برنامه‌ها و حمایت مسوولان و مدیران سایر نهاد‌ها.
وی بر برندسازی در بحث مد و لباس نیز تاکید کرد و گفت: برند‌ها در ایران در بخش لباس شروع به شکل‌گیری کرده‌اند اما هنوز ما برند معتبری در بخش لباس نداریم. برای اینکه برندسازی در کشور جابیفتد؛ باید همان چهاررکن اصلی به‌خوبی در کشور اجرا شود.
وی درباره اپیدمی‌شدن بعضی لباس‌ها مانند ساپورت در کشور نیز گفت: ساپورت پدیده عجیب‌وغریبی نیست بلکه فقط یک محصول است اما از آنجا که ما نمی‌دانیم با پدیده‌ها چگونه باید برخورد کنیم؛ ساپورت تبدیل به یک معضل می‌شود. باید دانست ریشه استفاده از ساپورت اقتصادی است زیرا بسیار ارزان و متنوع است. ما نباید از ساپورت بترسیم بلکه باید آن را مدیریت کنیم. این مساله معضل اجتماعی نیست.
وی با رد برخورد نیروی انتظامی با ساپورت‌پوشان گفت: کسی کاری به ساپورت‌پوشیدن مردم ندارد بلکه مشکل بر سر نحوه پوشیدن لباس است و فقط باید شرایط قانونی رعایت شود. وی با نقد موضوعیت ساپورت برای فصل تابستان به‌دلیل مشکلاتی که در بهداشت به دنبال دارد؛ توجه به بهداشت لباس را مهم دانست و افزود: یکی از ماموریت‌های ما وضع بهداشت در لباس است زیرا جنس اکثر لباس‌های ما پلی‌استر است که در جاهای گرم تعریق زیادی به دنبال دارد و فعل و انفعال آن با پوست بسیار خطرناک است.
وی ادامه داد: باید به سمتی حرکت کنیم که قدرت انتخاب مردم بالا برود. در تمام دنیا برای هرفصلی پیشنهادهایی برای پوشش ارایه می‌شود در کشور ما هم باید این پیشنهادها صورت گیرد. (شرق)

---

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

گپ‌وگفتی با کمدین سینما: لباس عشقم دکمه ندارد!

جام جم سرا: آن روز‌ها سرباز بود. یک سرباز معمولی که عاشق بازیگری بود و خودش را از آن شهر و محله و خانواده بالا کشید و مثل بتهوون و ارشمیدس و افلاطون نابغه شد. مثل کسی که خودش را از غرق شدن با کشتی تایتانیک نجات داده باشد. کار‌شناسی ارشد روان‌شناسی را از دانشگاه شهید بهشتی و تئا‌تر را از دانشگاه ونسن پاریس گرفت و دوره‌های پانتومیم و حرکات بدنی و بازیگری را گذراند. برگشت تهران و برای اولین بار رفت جلوی دوربین سینما. جلوی دوربین «مرگ یزدگرد»، «دو نفر و نصفی»، «جیب بر‌ها به بهشت نمی‌روند»، «من زمین را دوست دارم» و سریال‌ها و برنامه‌های «هشیار و بیدار»، «بشین، پاشو، بخند» و «پایتخت»‌ها. فیلم‌ها و سریال‌ها و برنامه‌هایی که آدم را به هزار سال پیش و خاطرات و همه خنده‌های خاطره انگیز «علیرضا خمسه» وصل می‌کند.

خمسه، از محبوب‌ترین کمدین‌هایی است که هنوز ستاره مانده و هنوز با خاطره‌ها و حرف‌هایش در «خندوانه» بیننده‌ها را از خنده روده بر می‌کند. او در پاسخ به سوال‌های ما یک داستان بلند را ادامه داده؛ داستانی تلخ به زبان طنز و البته شاعرانه خودش.

طولانی‌ترین روز زندگیتان کی بود؟
طولانی‌ترین روز زندگی من، یکشنبه چند هفته قبل بود، یعنی دوازدهم مرداد ماه سال ۹۳؛ دلیلش هم این بود که بعد از ۱۳ ماه و بیست و دو روز، یعنی بیست و یکم خرداد ماه سال ۹۲، که از زمان عقد قرارداد من برای بازی در سریال «عصر پاییزی» می‌گذشت و طی آن سریال، پس از افت و خیزهای کیفی و کمی ساخته و پخش شد، به من وعده داده شده بود که یکشنبه باقیمانده دستمزد مرا - که حدودا ۴۰ درصد کل قرارداد بود - بپردازند. بله، یکشنبه چند هفته قبل برای همه یک روز بود اما برای من به اندازه ۱۳ ماه و ۲۲ روز طول کشید تا بفهمم: «هزار وعده خوبان، یکی وفا نکند».

اگر آخرین بازمانده زمین باشید چه کار می‌کنید؟
به محل ساختمان «جام جم» مراجعه می‌کنم، روی خشتی می‌نشینم و در سکوت تنهایی‌ام به این می‌اندیشم که اینجا سال‌ها وعده‌گاه مسئولانی بوده است که به من نوید دریافت باقیمانده دستمزدم را داده بودند و به تاریخ پیوستند و عمر زمین به پایان رسید و من به طلبم نرسیدم. با وجود این: «دست از طلب ندارم تا کام من برآید/ یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید».

اگر امروز روز آخر زندگیتان باشد، از کی عذرخواهی می‌کنید؟ چرا؟
برای آخرین بار به همراه مدیر محترم شبکه اول سیما، یعنی شبکه هر ایرانی پیامک می‌زنم و پس از دریافت پاسخ؛ از همسرم عذرخواهی می‌کنم که چه ساده انگارانه به او قول داده بودم به محض دریافت طلبم، مبلمان منزل را پس از ۲۲ سال تحمل انواع و اقسام نشست و برخاست‌ها تعویض کنم و عمرم قد نداد.

هواپیمای شما دارد سقوط می‌کند، آخرین لحظه عمر چی از فکرتان می‌گذرد؟
به این فکر می‌کنم که بعد از من آیا همسر و دخترانم سماجت مرا برای پیگیری مطالباتم خواهند داشت یا آن را به «روز جزا» می‌سپارند؟!

اگر دوباره دنیا می‌آمدید، همین مسیری را که الان طی کردید، انتخاب می‌کردید؟
اگر به دنیا می‌آمدم، سعی می‌کردم قبل از عقد قرارداد برای بازی در سریال «عصر پاییزی» به عواقب و پیامدهای مالی آن بیشتر توجه کنم.

فرض کنیم می‌خواهید به دوستتان پیامک بزنید «من به بهرام دروغ گفتم که پول ندارم» ولی پیامک را اشتباهی برای بهرام می‌فرستید، چه حسی پیدا می‌کنید؟
احساس می‌کنم تا زمانی که ذهن من حول محور «دریافت طلبم» متمرکز است، فقط باید به مدیر محترم شبکه و تهیه کننده عزیز پیامک بزنم و اگر به طور مثال پای شهرام و بهرام وسط بیاید، همین افتضاح صورت می‌گیرد.

تجربه اولین عشقتان چطور بود؟
پرسید یکی که عاشقی چیست/ گفتم مپرس از این معانی
آنگه که چو من شوی بدانی/ وانگه که بخواندت بخوانی

دوست دارید جای کدام کاراکتر داستان/ فیلم‌های عاشقانه باشید؟ یا دوست دارید کدام فیلم را دو نفره ببینید؟
دوست دارم در فیلم کمدی «رومئو و ژولیت» نقش رومئو را بازی کنم، ضمنا بدم نمی‌آید فیلم «مکبث» را با مادرم دو نفری و به تنهایی تماشا کنیم، بلکه بتوانم چیزهایی یادش بدهم تا احساس «لیدی مکبث شدن» به او دست بدهد.

چیزی که دکمه عشقتان را فشار می‌دهد چیست؟
اصولا جامه و لباس عشق من فاقد دکمه است. داده‌ام برایش زیپ تعبیه کرده‌اند چون امتیازات زیادی دارد. از جمله سهولت عمل آن است. به همین دلیل هر چیزی مثل یک تصویر، یک آهنگ یا یک شعر و یک فیلم می‌تواند آن را در چهار جهت اصلی به حرکت درآورد.

اگر می‌توانستید یک نفر را در تاریخ بکشید، آن یک نفر کی بود؟
خیلی دلم می‌خواست می‌توانستم نویسنده سریال «عصر پاییزی» را از صحنه گیتی محو و نابود کنم یا حداقل می‌توانستم قلم را از دستش بگیرم و تکه تکه کنم.

آیا خوابی می‌بینید که چندین بار تکرار شده باشد؟
بله، ۱۳ ماه است که هر شب خواب می‌بینم تمام عوامل سریال «عصر پاییزی» در حالی که هر یک چکی به دست گرفته‌اند روی چمن‌های جام جم به شیوه مراسم روز طبیعت - سیزده‌به‌در سابق - به پایکوبی مشغولند: «بساط سبزه لگدکوب شد به پای نشاط/ ز بس که عارف و عامی به رقص برجستند».

اگر حق داشتید از خدا یک سوال بپرسید، چی می‌پرسیدید؟
مهم‌ترین سوال من از خدا این خواهد بود: جسارتا این خواب ۱۳ ماهه کی تعبیر خواهد شد؟

تا به حال اسمتان را در گوگل سرچ کرده‌اید؟ هر چند وقت یک بار این کار را می‌کنید؟
دو بار اسمم را در گوگل سرچ کرده‌ام چون فقط دو بار این امکان برایم فراهم بود. بعد‌ها دستگاهی را که این امکان را به من می‌داد، به دلایلی به داخل کاسه توالت فرنگی انداختم و چون به قول گفتنی: تا سه نشه بازی نشه، نمی‌توانم درباره آن اظهارنظر کنم. بین خودمان بماند: «فاش می‌گویم و از گفته خود دلشادم/ عاشق «سرچ»‌م و از هر دو جهان آزادم».

یک اعتراف کنید.
باید به شیوه مرسوم اعتراف کنم که «دستم نمک نداره» و این یعنی فقط من خوبم و دیگران افتضاح! (دور از جان!) ولی واقعیت این است: این منم که کمی تا قسمتی نمک نا‌شناس یا نمک ن‌شناس هستم - آفرین! چه جسارتی! - دلیلش هم این است که چون کمی تا قسمتی دچار عارضه فشار خون هستم، با نمک میانه خوشی ندارم - باز که‌‌ همان شد: یعنی فقط من خوبم!

دوست دارید چطوری بمیرید؟
به قول وودی آلن دوست دارم وقتی مرگ سراغم می‌آید، من آنجا نباشم! اما اگر زبانم لال قرار شد بعد از ۱۲۰ سال عمر با عزت بمیرم، دوست دارم خداوند متعال به من عمر دوباره عطا بفرماید! آمین یا رب العالمین.

به نظر شما آخرش چی می‌شه؟!
به نظر من آخرش «هپی‌اِند» است. یعنی پایان خوش. چون یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های کار کمدی -که جهان جدی‌ترین آنهاست- پایان خوشه! آرزوی همه کمدین‌های جهان: آخر و عاقبت خیر برای مردم دنیاست! (علی سیف الهی/همشهری جوان)