قیمت : 59800 تومان
قیمت : 59800 تومان
قیمت : 59800 تومان
قیمت : 59800 تومان
قیمت : 29800 تومان
قیمت : 29800 تومان
قیمت : 29800 تومان
قیمت : 37000 تومان
ابتدا کالا را تحویل بگیرید ، سپس وجه آن را به مامور پست پرداخت کنید
قیمت: 10000 تومان تعداد: 5 DVD
عضو کمیسیون نخبگان و آینده نگاری علم و نوآوری دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: از نظر کیفیت مقالات نیاز به ترمیم جدی داریم تا مقالاتمان درمجلات پراعتبارعلمی چاپ شود و بتوانیم کیفیت مقالات را بیش ازگذشته ارتقا کیفی داده و از این که هست بالاتر ببریم.
معاون نظارت و پایش محیط زیست استان تهران گفت: شاخص کیفیت هوای شهر تهران با کاهش تمام آلاینده های جوی باعدد72 در شرایط سالم است.
بالابردن کیفیت عکس در فوتوشاپ باعث میشود که بتوانید عکسهای قدیمی خود را بازیابی کنید. نرمافزار بالابردن کیفیت عکس در این مطلب فوتوشاپ است
عکسهای قدیمی اشیای حساسی هستند. اگر از آنها بهدرستی محافظت نکنید، احتمال دارد که از زمانی که گرفتهشدهاند تا زمان حال، بر روی آنها صدماتی ظاهر شود. عکسهای قدیمی که در یکجا نگهداری میشوند میتوانند به هم بچسبند. زمانی که آنها را از هم جدا میکنیم، این عکسها پاره شده و از بین میروند.
رطوبت مهمترین عامل آسیبزننده بهعکس های قدیمی است.
رطوبت باعث میشود که عکسها چروک شوند و به هم بچسبند. خورشید نیز میتواند با کمنور کردن آنها به آنها آسیب بزند. چطور میتوانیم کیفیت عکسهای قدیمی را بالا ببریم؟
1. از یک اسکنر با کیفیت بالا استفاده کنید.
2. عکسهای خود را اسکن کنید.
3. نرمافزار ویرایش عکس را انتخاب کنید. این دستورالعمل از نرمافزار فتوشاپ برای توضیح فرایندهای بالابردن کیفیت عکسهای قدیمی استفاده کرده است.
4. مسائل مربوط به رنگ، روشنایی و تناسب تصویر را اصلاح کنید.
5. خراشها را تعمیر کنید.
6. محلهای خالیشده را پرکنید.
7. با ابزار برش زاویهها را برش دهید.
8. عکس را چاپ کنید.
پس از انجام مراحل بالا و با چاپ مجدد عکس قدیمی متوجه خواهید شد که چقدر کیفیت عکس افزایش یافته است.
تهیه: مجله اینترنتی ستاره
جام جم سرا: دکتر محمد کاظم ندافی گفت: البته این مشکل ریشهدار است؛ به این معنی که نیمی از دشتهای کشور که آبهای زیرزمینی از آن برداشت میشوند اکنون با بیلان منفی روبرو هستند. به این ترتیب مقدار آبی که از طریق بارندگی و روان آبها به سفرهها تزریق میشود بسیار کمتر از آبی است که برداشت میشود.
به گفته وی، در 35 سال گذشته به ازای هر ایرانی حدود 4 هزار متر مکعب سرانه آب تجدید شونده داشتیم اما اکنون این میزان به 1600 مترمکعب رسیده است. این موارد نشان میدهد که در آینده نیز "کم آبی" یک مشکل بسیار مهم در کشور خواهد بود. از طرف دیگر مصرف سرانه آب ایرانیها در بخش آشامیدنی بسیار زیاد و حدود 250 لیتر به ازای هر نفر در روز است اما آنچه که در استاندارد ملی ذکر شده 150 لیتر است. استاندارد بسیاری از کشورها نیز در همین حدود یا حتی کمتر از این میزان است و در مجموع ایرانیها آب زیادی را در شبکه شرب مصرف میکنند.
ندافی افزود: همچنین 92 درصد آبهایی که کلا قابل استحصال هستند با راندمان حدود 30 تا 35 درصد در بخش کشاورزی مصرف میشود. تمام این موارد نشان دهنده آن است که ایرانیها به خوبی از منابع آبی کشور استفاده نمیکنند.
رییس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت در ادامه در توضیح کیفیت آب شرب کشور نیز گفت: از نظر کیفی نیز باید گفت که در دهههای اخیر تعداد بیشماری کارگاه صنعتی، کارخانه، اماکن و مراکز عمومی در کشور دایر شده است که معمولا سیستم تصفیه فاضلاب ندارند و فاضلاب آنها به آبهای پذیرنده وارد میشود. از طرف دیگر با توجه به یافتههای علمی، طی سالهای اخیر استانداردهای کشور ما نیز ارتقا یافته و سختگیرانهتر شده است. با قرار دادن هر سه این عوامل در کنار یکدیگر (کمبود آب، آلودگی منابع آب و مصرف سرانه بالا و همچنین استانداردهایی که روز به روز ارتقا مییابند) کاملا مشخص است که برای تامین آب شرب در کشور از منابع محدودی برخورداریم. این منابع عمدتا آبهای سطحی هستند که پشت سدها ذخیره میشوند و در درجه بعد آبهای زیرزمینی که از طریق چاهها و چشمهها استحصال میشوند.
ندافی افزود: بررسیهای انجام شده نشان میدهد تا فصلی که مجددا بارندگی شده و سدها آبگیری شوند، حدود 20 درصد کمبود آب داریم. بنابراین توصیه وزارت نیرو مبنی بر آن که اگر مردم 20 درصد صرفه جویی کنند با مشکلی از نظر کیفیت آب مواجه نمیشویم، کاملا جدی و مهم است و ما نیز امیدواریم که مردم این توصیه را جدی گرفته و کمک کنند که از این دوره عبور کنیم.
وی در عین حال تاکید کرد که جهت بررسی کیفیت آب مصرفی کشور اکنون 340 آزمایشگاه در کشور فعالند و آزمایشهای میکروبی، شیمیایی و کلر آزاد باقیمانده که وجود آن نشان دهنده کیفیت مطلوب آب است، انجام میشود و در هیچ شرایطی از شاخصهای کیفی عدول نمیکنیم.
ندافی گفت: مردم میتوانند با رعایت چند نکته در منازل در جهت صرفه جویی در مصرف آب اقدام کنند؛ استفاده از سردوشهای جدید موجود در بازار که مصرف آب را تا یک سوم کاهش میدهد بدون این که روی کیفیت بهرهبرداری از آب برای استحمام تاثیرگذار باشد. همچنین کولرهای آبی، آب بسیار زیادی مصرف میکنند به طوری که هر کولر آبی بزرگ روزانه در مناطق گرم 400 تا 600 لیتر آب مصرف میکنند. علاوه بر آن بسیاری از کولرها دچار نشتی و ریزش آب هستند که توصیه میکنیم مردم آن را کنترل کنند. تنها با رعایت این دو مورد به نظر میرسد صرفه جویی 20 درصدی در مصرف آب محقق خواهد شد.
وی در باره برخی هشدارها مبنی بر احتمال بروز بیماریهای اسهالی و مزمن در صورت کاهش کیفیت آب شرب مصرفی گفت: هیچ علایمی در این زمینه وجود ندارد. ما چند شاخص را در کنار هم کنترل میکنیم؛ شاخص کیفیت میکروبی آب که بر اساس تعداد کلیفرمهای گرماپای در آب بررسی میشود و شاخص کلر آزاد باقیمانده که اگر حدود نیم میلی گرم در لیتر، کلر آزاد باقیمانده در آب باشد ما از کیفیت آب مطمئن خواهیم بود. به این ترتیب اگر شاخص میکروبی و کلر آزاد باقیمانده در کنار یکدیگر مطلوب باشند، از نظر کیفیت آب نگرانی نخوهیم داشت.
ندافی در توضیح شاخص ترکیبات شیمیایی آب نیز گفت: اکنون تعداد زیادی چاه در نقاط مختلف کشور داریم که به دلیل همان آلودگیهای مورد اشاره، برخی از آلایندههایشان نظیر نیترات بالاتر از حد مجاز است اما از مدتها پیش که بحث نیترات آب مطرح شد، این چاهها از چرخه مصرف خارج شدند.
رییس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت تاکید کرد: اگر احتمال دهیم که مشکلی متوجه کیفیت آب شرب خواهد بود، یکی - دو ماه زودتر طی جلسات مشترکمان با وزارت نیرو، اقدامات پیشگیرانه را در این زمینه انجام میدهیم. در حال حاضر هیچ مشکلی متوجه کیفیت آب مصرفی نیست.
وی همچنین گفت: خود ما نیز در جلسات شورای مدیران جهت نوشیدن آب از همین آب شرب تصفیه خانهها و پارچ آب استفاده میکنیم؛ چرا که کیفیت آب را خودمان کنترل میکنیم و به آن اطمینان داریم. (ایسنا)
در سالهای اخیر، تصمیمهای توفانی در آموزش و پرورش زیاد گـرفته شده است؛ از معروفترینش که شش سالهکردن دوره ابتدایی بود، گرفته تا به تصویب رساندن سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و قرائتهای نادرست از آن که باعث بروز برخی تصمیمات شتابزده شد.
تاسیس مدارس قرآنی نیز یکی از تصمیمات مبتنی بر این سند است چون سند تحول دانشآموزانی میخواهد موحد، معتقد، مومن، متخصص، ولایتمدار، پاسخگو، شجاع، بصیر، حقیقت جو، عدالتخواه، صلحجو، مهرورز، جمعگرا، جهانی اندیش، تلاشگر، دانا، توانا، پاکدامن، بااراده و امیدوار که به باور مسئولان آموزش و پرورش در دولت دهم یکی از راههای تربیت چنین دانشآموزانی راهاندازی مدارس قرآنی است.
وزیر وقت آموزش و پرورش، سرسختانه پای تاسیس مدارس قرآنی ایستاد و شورای عالی آموزش و پرورش نیز از این خواسته حمایت کرد تا آنجا که خرداد 91، مصوبه 861 این شورا مشخص کرد مدارس قرآنی باید چه باشد، چه اهدافی را دنبال کند و پیرو چه قوانینی باشد. طبق این مصوبه، قرآن، حدیث، سیره و سنت پیامبر و اهل بیت، منویات رهبری، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، سند چشمانداز بیست ساله، برنامههای چهارم و پنجم توسعه و منشور توسعه فرهنگ قرآنی پشتوانه این مدارس است و هدفش زمینهسازی برای تربیت قرآنی دانشآموزان، رشد و توسعه سواد قرآنی، فراهم کردن زمینه حفظ آیات، تدبر در آنها و توانایی بهرهگیری از آموزههای قرآنی در زندگی فردی و اجتماعی و نیز ارتقای جایگاه مدرسه به کانون تربیتی محله با هدف اعتلای فرهنگ و تربیت قرآنی در جامعه است. اما دو سال فعالیت بیش از ده هزار مدرسه قرآنی در 32 استان کشور نشان داد در برخی از این مدارس، نه همه این اهداف که حتی نیمی از آنها نیز محقق نشده، به طوری که تصور اولیه از مدارس قرآنی با آنچه دانشآموزان در برخی از این مدارس تجربه میکنند مانند تفاوت روز و شب است؛ به همان اندازه واضح و ملموس.
در مدارس قرآنی چه خبر است؟
برای این که تابلوی مدارس قرآنی بالا برود تاکنون هزینههای زیادی صرف شده است. به گفته مدیر کل قرآن و عترت آموزش و پرورش دولت قبل بیش از 300 میلیارد تومان در سال.
در دو سال گذشته این هزینهها صرف شد و از مهر امسال نیز همچنان هزینه میشود چون عدهای در نظام آموزشی کشور و نیز بیرون از این سیستم باور دارند که صرف این هزینهها ضامن سلامت اخلاقی و رفتاری دانشآموزان است، کسانی همچون مجتبی آقا تهرانی، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس که یقین دارد این مدارس دانشآموزان را به سمت زندگی قرآنی تشویق میکند و مانع بروز ناهنجاریهای اجتماعی میشود. اما این که در این مدارس باید چه اتفاقی رخ دهد تا دانشآموزان این گونه در مقابل ناهنجاریهای اخلاقی و رفتاری واکسینه شوند موضوعی است که در مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش به آن پرداخته شده است. طبق این مصوبه در مدرسه قرآنی دانشآموزان مستعد و علاقهمند، علاوه بر برنامه رسمی و ساعات مقرر در جداول درسی دورهها و رشتههای مختلف تحصیلی، حداکثر شش ساعت آموزشی در هفته (حداقل دو ساعت در ابتدایی و سه ساعت در راهنمایی و متوسطه)، معارف و شایستگیها و مهارتهای تکمیلی قرآنی را فرا میگیرند و پس از پایان تحصیلات به آنها گواهینامه قرآنی داده میشود.
پس تفاوت مدارس قرآنی با مدارس عادی در میزان ساعات آموزشی قرآن و کیفیت ارائه آن است، به طوری که این آموزشها از سطح کتابهای مرسوم در مدارس بالاتر میرود و از روخوانی صرف به سمت حفظ قرآن و آموختن معارف قرآنی سیر میکند.
همین است که در مصوبات و دستورالعملها تاکید شده است دانشآموز مدرسه قرآنی باید به صورت روان قرآن بخواند و احکام تجویدی را در نماز رعایت کند، قرآن را ترجمه کند و معارف قرآنی را درک کند، جزءهایی از آن را حفظ کند و با قرآن انس بگیرد، با مساجد ارتباط برقرار کند و این ارتباط را در برنامه روزانه خود قرار دهد و بالاخره پس از فارغالتحصیلی در هر تخصص، اشتهار به قرآن و ولایت محرز باشد.
البته مدارس قرآنی به تربیت تکبعدی دانشآموزان تشویق نشدهاند چون برتر بودن آنها از نظر درسی و نیز از نظر ویژگیهای اخلاقی و رفتار اسلامی مورد تاکید است که به گمان عدهای، این دو ویژگی در مورد همه دانشآموزان این مدارس صدق نمیکند.
انتظارات برآورده نشد
مدارس قرآنی در زمره مدارس خاص محسوب میشود و مشخص است افرادی خاص نیز طالب تحصیل در آن هستند و مثل همه مدارس خاص، در برخی موارد خوب عمل میکند و در برخی موارد ضعیف. محمد بنیادی، مدیر کل سابق قرآن و عترت آموزش و پرورش نیز پیش از ترک این پست در گفتوگو با پایگاه خبری اتحادیه تشکلهای قرآن و عترت کشور، این مدارس را در سه وضعیت خوب، متوسط و ضعیف ارزیابی کرد که میتواند قضاوتی واقعبینانه باشد و برای وضع فعلی نیز صدق کند.
واقعیت، کیفی نبودن همه مدارس قرآنی موجود در کشور است، به طوری که برخی از آنها با مدیریت صحیح به سمت آنچه باید باشند پیش رفتهاند و برخی فقط پوستهای شدهاند از آنچه باید باشند.
ایوب مرادی از کارشناسان آموزش و پرورش چنین عقیدهای دارد. او در گفتوگو با جامجم از انتخاب نامناسب مدیران در برخی مدارس قرآنی انتقاد میکند که برخلاف تاکید مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش، تحصیلات قرآنی یا معادل حوزوی ندارند، بنابراین در پیشبرد اهداف این مدارس موفق نیستند. او ویژگیهای فیزیکی بیشتر این مدارس را نیز مغایر با پیشبینیهای اولیه میداند چون طبق مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش، مدارسی که به عنوان مدارس قرآنی انتخاب میشوند، لازم است از نظر فیزیکی، امکانات، تجهیزات و اصول مدرسهآرایی مطلوب باشند، در حالی که در واقعیت کمتر چنین اتفاقی رخ داده است.
تاکیدات کاغذی بر تبدیل مدارس قرآنی به قطب فعالیتهای مذهبی و دینی نیز که در این دو سال کمتر جامه عمل پوشیده، در زمره انتظارات برآورده نشدهای است که این کارشناس آموزش و پرورش به آن اشاره میکند. به گفته او در بسیاری از موارد ارتباط این مدارس با دنیای بیرون قطع است در حالی که قرار بود مدارس قرآنی، مدرسه را به کانون تربیتی محله و اعتلای فرهنگ و تربیت قرآنی بدل کنند و مدیران مدارس نیز تعاملی سازنده با سازمانهای قرآنی، مساجد محله و حوزههای علمیه برقرار کنند.
خانوادهها فراموش شدند؟
زمانی که چارچوب مدارس قرآنی در جلسات تصمیمگیری بسته میشد تکالیف سنگینی برای این مدارس در نظر گرفته شد تا بیش از هر مدرسه دیگری، خانوادهها را در فعالیتها مشارکت دهد و جامعه را بیش از هر زمان دیگری درگیر خواستهها و نیازهای دانشآموزان کند.
معلم یکی از مدارس قرآنی تهران اما معتقد است این اتفاق در همه مدارس رخ نداده است. او به جامجم توضیح میدهد که قرار بود خانوادهها در آموزش قرآن و انس با آن مشارکت فعال داشته باشند و کلاسهای ویژهای برای آنها برپا شود و حتی بخشی از فرآیند فعالیتهای قرآنی به انجمن اولیا و مربیان سپرده شود که در بسیاری از این مدارس چنین نشده است.
این گفتهها یادآور تاکیدات مدیر کل سابق قرآن و عترت آموزش و پرورش است که میگفت مدیران قرآنی موظفند خانوادهها را در شعاع 500 متری مدارس خود از روند و برنامههای کلاسهای قرآنی در جریان بگذارند، وظیفهای که نه فقط اولیای دانشآموزان بلکه اهالی محلی را که مدرسه قرآنی در آن واقع شده نیز دربرمی گیرد که اکنون شواهد حاکی از جذب ضعیف خانوادهها در برخی مدارس است.
بررسیها و پیگیریهای جامجم همچنین نشان میدهد استعدادیابی ضعیف میان دانشآموزان مدارس قرآنی نیز نقصی مشهود در برخی از این مدارس است چون ابتدای تاسیس این مدارس حرف بر سر این بود که دانشآموزان با استعدادهای ویژه برای برخورداری از فعالیتهای تخصصی گزینش شوند و آموزشهای ویژه دریافت کنند در حالی که این اتفاق کمتر رخ میدهد. البته شناسایی ضعیف استعداد دانشآموزان، برچسبی نیست که فقط به مدارس قرآنی بچسبد چون در این حوزه ضعفی ملی وجود دارد و این نقص در همه انواع مدارس قابل ردگیری است اما از آنجا که هدف مدارس قرآنی تربیت افرادی ویژه با اخلاق و رفتار اسلامی و انسانی است توجه به تفاوتها و قابلیتهای فردی موضوعی با اهمیت است چون چنین افرادی بهتر از دیگران میآموزند و بهتر و مفیدتر از دیگران، جامعه خود را تحت تاثیر قرار میدهند.
البته تلاشهای مستمر جامجم برای گفتوگو با مسئولان قرآن و عترت وزارت آموزش و پرورش و ایجاد فضا برای دفاع آنها از عملکرد مدارس قرآنی و بیان نمونههای موفق، به جایی نرسید، ولی چون تاکنون معاون پرورشی و فرهنگی این وزارتخانهها چندین بار بر لزوم توقف کمی مدارس قرآنی و توجه بر کیفیت بخشی به آنها تاکید کرده (قرار است این موضوع از امسال در دستورکار باشد) میتوان نتیجه گرفت مدارس قرآنی نیاز ویژه به توجه دارند وگرنه این مدارس نیز شبیه همه آن مدارسی میشود که از ابتدا با حرارت زیاد کار خود را آغاز کردند، اما در میانه راه به یک اسم خلاصه شدند.
مریم خباز / گروه جامعه