خودرو خودران یکی از موضوعات داغ خودروسازان سراسر جهان است. خودروسازان بزرگ دستاوردهای اخیر خودشان را به معرض نمایش میگذارند. این بار شرکت سازنده قطعات رایانهای دست به ساخت سیستم رانندگی خودکار زده است.
اکثر مردم، شرکت Nvidia را با کارت گرافیکیهای عرضهشده برای رایانه میشناسند. ولی این شرکت با صنایع خودروسازی بهطور ویژهای عجین شده است و چیپهای رایانهای با قدرت پردازش فوقالعاده برای کنترل سیستم رانندگی خودکار میسازد.
به نظر میرسد انویدیا در حال گسترش سیستم رانندگی خودکار بهطور مستقل است. با توجه به کلیپ منتشرشده، شرکت انویدیا یکی از پیشرفتهترین سیستمهای خودران حال حاضر را در اختیار دارد. کلید موفقیت Nvidia استفاده از تکنولوژی یادگیری ماشین یا Machine Learning است. این تکنولوژی زیرمجموعهی هوش مصنوعی محسوب میشود، بهطوریکه رایانه یاد میگیرد چگونه مستقلاً عمل کند، بدون اینکه برنامهنویسی پیچیدهای برای سیستم خودران وجود داشته باشد.
شرکت انویدیا اعلام کرده است سیستم رانندگی خودکارش نیازی به برنامهنویسی برای تشخیص مانع، برنامهریزی مسیر، استفاده از نقشه و هر بخش کنترلی دیگر ندارد. در عوض، این سیستم بهتنهایی با مشاهده رفتار رانندگی راننده یاد میگیرد چگونه طی مسیر کند. انویدیا اعلام کرده است این سیستم تنها با مشاهده ۲۰ وضعیت واقعی رانندگی از راننده در طول روز میتواند عملکرد بهینهای از خود نشان دهد.
خودروی خودران انویدیا میتواند از میان جادههای علفزار یا آفرود که هیچگونه علائمی روی زمین وجود ندارد، عبور کند. هر چند شرکت آئودی بهتازگی از قابلیت یادگیری ماشین برای استفاده در سیستم پارک خودکار خودروها پردهبرداری کرده است.
از همه مهمتر اینکه خودروی خودکار Nvidia میتواند آموختههای خود را از شرایطی به شرایط دیگر (که مشابه شرایط اولی است) اعمال کند و طی گذر زمان تواناییهای این سیستم بهطور شگفتانگیزی افزایش مییابد. به طور مثال، این ویدیو نشان میدهد که خودروی تحت تعلیم در جادههای کالیفرنیا حرکت میکند و در ادامه، سیستم رانندگی خودران میتواند با موفقیت هدایت خودرو را در جادههای نیوجرسی بر عهده گیرد.
تلفنهای هوشمند این روزها در حال بزرگ و بزرگتر شدن هستند و هر سال، تولید کنندگان تلفنهای هوشمند، دیوایسهای بزرگتری را طراحی و عرضه کرده و مشتریان، صفهای طولانی برای خرید آنها تشکیل میدهند. اما همیشه بزرگتر، به معنای بهتر بودن نیست! ما به مانند منزل، در حال بزرگتر کردن تلفنهای هوشمند هستیم. اما آیا واقعا به دیوایسهای بزرگتر نیاز داریم؟!
یا باید جیب لباسها بزرگتر شوند و یا تلفنهای هوشمند باید تغییر سایز داده و ابعاد خود را کوچکتر کنند. نشستن روی یک صندلی در حالی که تلفن هوشمند شما در جیب پشتی شلوارتان قرار گرفته، این روزها غیر ممکن شده است. برای تجسم این اتفاق، به داستان بامزه زیر رجوع کنید:
وقتی که تلفن هوشمند Moto X نسل دوم خود که یک دستگاه با صفحه نمایش ۵.۲ اینچ و این روزها معمولی به حساب میآید را در جیب پشتی شلوار قرار دادم و خواستم روی صندلی بنشینم، تصویر کنید که چه اتفاقی روی داد؟ جیب شلوار من پاره شد! سایز معمول و متعادل نیز واقعا بزرگ به نظر میرسد. اما همانطور که اشاره کردیم، تلفنهای هوشمند در حال بزرگتر شدن هستند. نسب بعدی Moto X با صفحه نمایش ۵.۷ اینچی عرضه خواهد شد که با عنوان فبلت شناخته میشود. با توجه به اینکه این دوایس، حدودا ۰.۵ اینچ از گجتی که باعث پارگی جیب شلوار من شد، بزرگتر است، به شما اصلا پیشنهاد نمیکنم که این تلفن هوشمند را در جیب خود قرار دهید. به همین دلیل نیز پیشنهاد نمیکنیم که از این گجت با یک دست استفاده کنید. به نظر من، دیوایسهای ۵.۷ اینچی برای افرادی با دستهای بزرگ طراحی شدهاند!
محصولات و ابزاری که برای کار با دست ساخته شدهاند، در سایزهای مختلف طراحی شده و به طور یقین، برای دستان انسانها تولید میشوند. شما میتوانید از وسایلی مانند کتاب، قیچی و دستگیره در، یک سایز معمول را برای کار با دست انتظار داشته باشید. قیچیها، هر سال بزرگتر نمیشوند! اما بر خلاف این اتفاق، تلفنهای هوشمند بدون توجه به ابعاد و سایز دستان انسانها، در حال بزرگ شدن هستند.
قیچیها هر سال بزرگتر نمیشوند! پس چرا تلفنهای هوشمند در حال رشد هستند؟
این افزایش ابعاد تا کی ادامه خواهد داشت؟ ظاهرا تا زمانی که تولید کنندهها به یک سایز مشخص راضی شوند یا ابعاد و سایز انسانها بزرگتر شود! تا آن زمان، باید قبول کنیم که دستان ما، تا اندازهای قادر به کار با صفحات نمایش بزرگ است و بیش از آن، دیگر پاسخگوی نیازهای ما نیست.
بیاید با این اتفاق روبرو شویم. کلیه تلفنهای هوشمند بزرگتر از ۴ اینچ، برای برقراری تماس، بزرگ به نظر میرسند. البته مشکلی در زمینه برقراری تماس وجود ندارد، اما بیشتر شبیه به این است که فرد مشغول به صحبت، در حال بازی قایم موشک است! آیا به یاد دارید که تلفنهای هوشمند کوچکتر، تا چه میزان برای برقراری تماس راحتتر بودند؟
برقراری تماس با موبایلهای قدیمیتر، جذابتر بود!
صورت شما در مقابل تلفنهای هوشمندی که در حال بزرگتر شدن هستند، کوچک به نظر میرسد. استفاده از موبایلهای بزرگ و صحبت کردن با آنها در فضاهای عمومی، یک اتفاق ناخوشایند تلقی میشود. احتمالا یک دلیلی دارد که ارتباطات امروزی بیشتر با اپلیکیشنهای پیغام رسان مانند تلگرام، واتساپ، مسنجر فیسبوک و یا ایمیل انجام میشود. تلفنهای هوشمند، برای قرار گرفتن روی صورت و مکالمه با دیگران، زیاد از حد بزرگ هستند!
آیا شما هر زمان که به فکر بهروز کردن تلفن هوشمند خود افتادید، باید دیوایسی با سایز بزرگتر را انتخاب کنید؟ اگر قصد خرید یک تلفن هوشمند با سایز بزرگ و تحت قرارداد را داشتید، حتما این موضوع را تصور کنید که یک آجر غولپیکر را به مدت دو سال، باید هر روز به همراه خود داشته باشید و آن را در جیب گذاشته یا در دستان خود نگه دارید. به داستانی که در ابتدا تعریف کردیم فکر کنید و پیش خود بگویید:
آیا جیب شلوار یا لباس من، توان حمل این دیوایس را بدون اینکه پاره بشود، دارد یا خیر؟
برای من به شخصه، سایز ۵ اینچ، میتواند کاملا مناسب باشد. اما برای شما (در صورتی که کمی استخوان بندی درشتتری داشته باشید) سایز ۵.۵ اینچ ممکن است راضیکننده به نظر برسد. اما به شما پیشنهاد میکنیم که در مورد نیاز به دیوایس با ابعاد بزرگتر، حتما فکر کنید. چرا که مطمئنا صورت و دستان شما، هر سال بزرگتر نخواهند شد!
سایز مورد علاقه شما کدام است؟ به نظر شما، این افزایش ابعاد تا کی ادامه خواهد داشت؟
عضو کمیسیون نخبگان و آینده نگاری علم و نوآوری دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: از نظر کیفیت مقالات نیاز به ترمیم جدی داریم تا مقالاتمان درمجلات پراعتبارعلمی چاپ شود و بتوانیم کیفیت مقالات را بیش ازگذشته ارتقا کیفی داده و از این که هست بالاتر ببریم.
بیامو در نظر دارد محصولی در بخش ابرخودروها تولید کند. خودروهای بیامو معمولاً عملکرد بالا و بهینهای دارند.
شنیدهها حاکی از این است که بخش M شرکت بیامو، وظیفه توسعه ابر خودروی این شرکت آلمانی را بر عهده دارد. با توسعه اخیر سری هفت که به M Performance مشهور است؛ نظر برخی از طرفداران بیامو به سمت این خودرو معطوف شده است. با توجه به اخبار غیررسمی منتشرشده؛ بخشی از تولید ابرخودروی بیامو بر عهده سری M است. ولی همچنان هیچ تصمیم رسمی مبنی بر ساخت ابرخودرو بیامو با بخش خاصی گرفته نشده است.
علت بیمیلی بیامو به ایجاد بخش جداگانه شاید جالب باشد.دکتر رابرتسون، مدیر فروش محصولات بیامو، در مصاحبه با مجله استرالیایی Motoring گفته است بخش موتور اسپرت - زیرمجموعهی بخش M - مشغول انجام پروژههای دیگری است و زمانی برای گسترش و توسعه پروژه ابرخودرو جدید ندارد. او میگوید:
ما هیچ برنامهای برای سری M، مانند آئودی یا AMG نداریم. بخش M مسئولیتهای فراوانی بر عهده دارد. اگر به محصولات زیرمجموعه سری M دقت کنید؛ متوجه میشوید کارهای بسیاری انجام داده است، درست مانند سری i که به توسعه خودروهای الکتریکی خالص و هیبریدی پرداخته است.
در نگاه اول، ساخت و گسترش ابر خودروی بیامو توسط گروه سری M میتواند بسیار وسوسهانگیز باشد. چون سوددهی بسیار بالای دارد. آمار فروش خودروهای سری M شرکت بیامو باورنکردنی است و این فروش بالا منجر به سود بسیار زیادی نسبت به فروش ابر خودروی جدید شده است.
علاوه بر این، شرکت بیامو بیشتر بر خودروهای آیندهدار تمرکز کرده است و سعی میکند خودرویی تولید کند که آلایندگی کمتر و عملکرد بالاتری داشته باشد. یکی از دلایل اینکه شرکت بیامو تمرکز بیشتری بر i8 دارد، همین موضوع است. دکتر رابرتسون میگوید:
بسیار واضح است؛ در صورتی که ما i8 را تبدیل به یک ابرخودرو کنیم، نیازی نیست یک بستر دیگر برای ابر خودروی جدید بسازیم یا از بخش M برای ساخت این خودرو کمک بگیریم. خودروی i8 مصداق واقعی از یک خودروی کاملاً اسپرت و عملکرد بالا است. ما بههیچعنوان این مسئله را فراموش نمیکنیم.
محققان می گویند؛
میزان نیاز بدن به ویتامین B۳
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۲۵
ویتامین B۳
عمدتا هشت نوع ویتامین B موجود در تبدیل غذا به انرژی در بدن نقش دارند، اما این مکمل ها به استفاده از چربی و پروتئین بدن نیز کمک می کنند.
به گفته محققان، نیاسین یا ویتامین B۳ به هضم غذا کمک می کند، سلامت سلول های پوست را حفظ می کند، آنزیم های متعددی را تنظیم می کند، و موجب عملکرد بهتر سیستم عصبی می شود.
اما به گفته محققان، نیاز مردان و زنان به نیاسین متفاوت است بطوریکه مردان ۱۶ میلیگرم در روز و زنان ۱۴ میلیگرم در روز به این ویتامین نیاز دارند.
اما نیاز زنانی که در سنین بارداری به سر می برند یا زنان باردار یا شیرده کمی بیشتر و در حدود ۱۷ تا ۱۸ میلیگرم در روز خواهد بود.
طبق گزارش محققان، اکثر افراد می توانند میزان کافی این ویتامین را از طریق رژیم غذایی شان بدست آورند و تقریبا احتمال کمبود این ویتامین در بدن کم است.
ویتامین B۳ موجب گشادی عروق خونی می شود که در نتیجه مصرف بیش از اندازه زیاد آن منجر به ایجاد حس داغی و خارش و قرمزی پوست می شود.
محققان مصرف بیش از ۳۵ میلیگرم در روز را مصرف بیش از اندازه این ویتامین عنوان می کنند. به دلیل تاثیر این ویتامین بر کبد، مصرف دوز بالای آن می تواند مانع از عملکرد سایر داروها نظیر انسولین شود.
طبق گزارشات ویتامین B۳ به افراد مبتلا به دردهای مزمن از جمله آرتروز، کلسترول، بیماری قلبی، زوال حافظه، بیخوابی و دردهای حرکتی کمک می کند.
خبرگزاری آریا-با افزایش سن، برای حفظ سلامت بدن و ذهن تغذیه صحیح اهمیت ویژه ای دارد؛ با بالا رفتن سن اگر چه باید کالری کمتری مصرف کنیم اما به ویتامین ها و مواد معدنی، نیاز بیشتری پیدا می کنیم.
به گزارش خبرگزاری آریا،در این زمینه عوامل متعددی می تواند باعث کمبود ماده مغذی شود. برخی مشکل مالی دارند یا به دلیل مشکلات جسمی، افسردگی، از دست دادن اشتها، فراموشی و ... غذای کمتری مصرف می کنند.این درحالی است که برخی بیماری ها و مصرف بعضی داروها، نیاز غذایی افراد مسن را افزایش می دهد زیرا توانایی بدن در جذب موادمغذی کاهش پیدا می کند.
روی
روی در عملکرد مناسب سیستم ایمنی بدن، بهبود و ترمیم بافت نقش زیادی دارد. کمبود این ماده می تواند منجر به افت عملکرد سیستم ایمنی، افزایش التهاب مربوط به سرطان، بیماری قلبی و دیابت شود. متأسفانه افراد مسن، روی کمتری مصرف می کنند و آن میزان که مصرف می کنند نیز کمتر جذب می شود.
علایم
ریزش مو، روند کند بهبود زخم، افزایش مکرر عفونت ها و اسهال.
مصرف روزی 11 میلی گرم روی برای مردان و 8 میلی گرم برای زنان توصیه شده است.
گوشت، غذاهای دریایی، غلات، گیاهان غنی از پروتئین مانند لوبیا و گیاهان بنشنی منبع غنی روی است. اگر قادر به خوردن روی کافی نیستید، مولتی ویتامین حاوی روی مصرف کنید.
مصرف زیاد روی هم می تواند با برخی داروها تداخل ایجاد کند بنابراین اگر می خواهید در برنامه مصرف مکمل ها تغییراتی ایجاد کنید، پزشک خود را در جریان بگذارید.
آهن
علاوه بر این که ماده مغذی سازنده گلبول های قرمز است، وظیفه اکسیژن رسانی به تمامی بافت ها را بر عهده دارد. فردی که از غذاهای حاوی آهن کمتر مصرف می کند، دچار کم خونی می شود.
علایم
خستگی مفرط، کاهش عملکرد سیستم ایمنی، شکنندگی ناخن ها، کمبود نفس، کاهش اشتها، ضعیف شدن بنیه و کم خونی.
گوشت قرمز، طیور و ماهی، اسفناج، مغز میوه، تخمه، زردآلوی خشک و دانه سویا همه منبع غنی آهن است. اما بدن آهن حیوانی را بهتر از غذاهای گیاهی جذب می کند. علاوه بر افزودن آهن بیشتر به برنامه غذایی، خوب است که از غذاهایی که به جذب بهتر آهن کمک می کند نیز استفاده شود. به ویژه مواد غذایی غنی از ویتامین C (فلفل دلمه ای، پرتقال، آب پرتقال، گریپ فروت، آب گریپ فروت، کیوی و ...) .
ویتامین D
ویتامین D به روده ها کمک می کند تا کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر و روی جذب کند. مصرف کافی این ویتامین برای جذب درست کلسیم، رشد طبیعی استخوان، حفظ تراکم استخوان و قدرت عضله لازم است. کمبود این ویتامین، فرد رادر معرض خطر شکستگی استخوان قرار می دهد. اما مصرف مکمل های ویتامین D می تواند روند از دست رفتن تراکم استخوان را کُند کند.
علایم
ضعیف شدن استخوان، کمبود کلسیم، بیماری استخوان و ضعف عضله.
روغن ماهی، زرده تخم مرغ و سبزیجات دارای برگ سبز حاوی میزان زیاد ویتامین D است. از آن جا که ویتامین D در مواد غذایی کمی پیدا می شود، قرار گرفتن در معرض نور خورشید منبع عمده ویتامین D است. مصرف روزانه این ویتامین می تواند از بروز سرطان سینه، تخمدان و کولون پیشگیری کند. قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت 20دقیقه، نیاز روزانه بدن به ویتامین D را تأمین می کند. اما بیشتر افراد به اندازه کافی در معرض نور خورشید قرار نمی گیرند.
اگر دارای پوست خیلی سفید یا تیره هستید، شاید پوست شما نتواند به اندازه کافی ویتامین D جذب کند. علاوه بر آن، در افراد مسن، بدن توانایی کمتری در ساخت ویتامین D از نور خورشید دارد و این امر مصرف مکمل های ویتامین D را ضروری تر می کند.
ویتامین B12
بدن از این ویتامین برای ساخت عصب، گلبول های قرمز و DNA استفاده می کند. علاوه بر آن، انرژی متابولیسمی بدن را افزایش و خطر بیماری قلبی را کاهش می دهد.
کمبود این ویتامین با بالا رفتن سن افزایش پیدا می کند و در صورت اصلاح نشدن کم خونی و دیگر علایم کمبود این ویتامین بروز می کند. 10 تا 30درصد از افراد مسن دچار التهاب مزمن دیواره معده هستند که به کاهش تولید اسید معده منجر می شود.
از آن جا که اسیدمعده در جذب ویتامین B12 از موادغذایی نقش دارد، در افراد مبتلا به این بیماری، اغلب ویتامین B12 جذب بدن نمی شود.
کاهش این عوامل خطر می تواند شانس شما را برای ابتلا به حمله قلبی یا سکته مغزی کم کند و شما را از انجام روش های پزشکی مربوط به قلب از جمله عمل جراحی بای پس نجات دهد.
فعال ماندن یک راه عالی برای کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی است. انجام ورزش های هوازی منظم از قبیل پیاده روی برای بهبود سلامت قلب یک راه ثابت شده است. با این حال ورزش گاهی اوقات می تواند خطر حمله قلبی را افزایش دهد، بخصوص در کسانی که مبتلا به بیماری های قلبی هستند و بر انجام فعالیت های ورزشی خود نظارت نمی کنند.
هشدارها
برای اکثر مردم ورزش یک راه امن برای جلوگیری از بیماری های قلبی است اما شما باید برخی اقدامات احتیاطی را حین ورزش در نظر بگیرید اگر:
پزشک تان هشدار داده که یک یا چند عامل خطر ابتلا به بیماری های قلبی را دارید.
به تازگی یک حمله قلبی یا سایر بیماری های قلبی را تجربه کرده اید.
قبلا سبک زندگی کاملا غیر فعال داشته اید.
این مهم است که برای برخی بیماران برنامه های ورزشی با احتیاط و تدریجی آغاز شود. با پزشک در مورد شروع یک برنامه ورزشی جدید باید حتما مشورت کرد. شما همچنین ممکن است نیاز داشته باشید برنامه های ورزشی خود را زیر نظر پزشک انجام دهید.
علائم خطر
در صورت بروز هر کدام از علائم زیر حین انجام تمرینات بدنی باید با پزشک تان فورا تماس بگیرید:
ناراحتی قفسه سینه: بسیاری از مردم درد ناگهانی در قفسه سینه را به حمله قلبی ارتباط می دهند. اما بسیاری از حملات قلبی همراه با احساس فشار در قفسه سینه همراه با درد در رفت و آمد است. به هر حال در صورت بروز هر گونه درد یا احساس فشار روی قفسه سینه باید ورزش را به طور کامل متوقف کرد و به دنبال مراقبت های پزشکی بود؛ البته اگر درد برای بیش از چند دقیقه طول بکشد.
تنگی نفس: احساس تنگی نفس غیر معمول همراه با ناراحتی در قفسه سینه در طول فعالیت بدنی اغلب پیش ماده برای حمله قلبی است. این علامت می تواند حتی قبل از ناراحتی در قفسه سینه رخ دهد و یا توام با آن باشد.
سرگیجه: در حالی که فعالیت بدنی می تواند به شما احساس خستگی دهد، شما هرگز نباید در حالت سرگیجه ورزش کنید.
اختلالات ریتم قلب: احساس ضربان قلب نامنظم و تپنده حین ورزش نشانه مشکل جدی قلب است. هر گونه ریتم غیر طبیعی قلب حین حرکات ورزشی را فورا به اطلاع پزشک تان برسانید.
ناراحتی در قسمت های دیگر بدن: مشکلات قلبی می تواند در مناطق دیگر بدن نیز ایجاد ناراحتی کند. درد یا فشار روی بازوها، کمر، گردن، فک یا معده از جمله این مناطق هستند. همچنین ممکن است درد از یک قسمت از بدن به قسمت دیگر سرایت کند مانند درد قفسه سینه که به گردن یا شانه، بازو یا کمر منتقل می شود. این علامت ها نشان دهنده مشکلات قلبی است.
تعریق غیر معمول: اگرچه تعریق حین فعالیت بدنی طبیعی است اما اگر همراه با حالت تهوع و عرق سرد باشد، بخصوص در کسانی که قبلا سابقه حمله قلبی را داشته اند، یک علامت جدی است.
چند نکته:
از سلامت خود مطمئن شوید. شروع مجدد ورزش برای کسانی که مدت ها است به میزان کم ورزش کرده اند یا هیچ فعالیتی نداشته اند، مسلما با ریسک بیشتری همراه است. فشار ورزشی و شدت انجام فعالیت ورزشی را به آرامی افزایش دهید و در آن سطحی که در گذشته ورزش می کرده اید، شروع نکنید.
از سن 35 باید به طور منظم چک آپ پزشکی داشته باشید، چرا که از این سن، بیماری های قلبی، مخصوصا گرفتگی عروق قلب، شایع ترین علت مرگ ناگهانی قلبی است. تشخیص به موقع در مطب یک متخصص قلب می تواند جان شما را نجات دهد.
فعالیت جسمی و ورزشی مخصوصا برای کسانی که مبتلا به بیماری عروق کرونری قلب هستند، جزیی مهم از درمان است. مسلما شدت فعالیت و مرز فعالیت ورزشی باید به طور دقیق از جانب متخصص قلب مشخص شود تا بیمار با فعالیت زیادی خود را به خطر نیندازد.
آخرین مرحله ساخت هر پروژه الکترونیکی، لحیم کردن قطعات روی برد مدار است. برای اینکار میتوانید از روشهای ساده مثل پرف برد استفاده کنید یا برد مدار چاپی مخصوص پروژه خودتان را طراحی کنید. فرقی نمیکند کدام روش را انتخاب میکنید؛ قبل از شروع لحیم کاری باید نحوه چینش قطعات را مشخص کنید.
ابزارهای مختلفی برای طراحی برد مدار چاپی وجود دارد که ۱۲۳D، EAGLE Light و PCB Artist برخی از آنها هستند. کار با این ابزارها نیاز به مهارت و تخصص دارد اما روشهای ساده تری هم برای طراحی برد مدار چاپی وجود دارد. یکی از این روشها استفاده از نرم افزارهای ویرایش تصویری است که هر روز از آنها استفاده میکنید. در این ساختنی به شما یاد میدهیم چطور با این نرم افزارها – مثلاً فتوشاپ – برد مدار چاپی پروژه الکترونیکی تان را طراحی کنید.
اولین کاری که باید بکنید، آماده کردن برد مدار برای عکاسی است. برای عکاسی از برد باید یک پس زمینه ساده مثل یک ورق سفید داشته باشید. دوربین را هم روی سه پایه قرار بدهید و آن را درست روی کاغذ سفید تنظیم کنید.
یک تکه پرف برد بردارید و آن را وسط کاغذ سفید قرار بدهید. حالا باید چیزی پیدا کنید که هر دو طرف پرف برد را ۲٫۵ تا ۵ سانتیمتر بالا بیاورد. ما از یک تکه چوب ضخیم استفاده کردیم. با بالا آمدن پرف برد، میتوانید قطعات الکترونیکی را داخل سوراخها قرار بدهید و پایه قطعات هم آویزان خواهند ماند.
حالا باید از برد و قطعات برد عکاسی کنید. عکسی که میگیرید باید کاملاً صاف باشد. پس دوربین را درست روی برد و رو به پایین تنظیم کنید.
سپس تمام قطعات الکترونیکی را روی برد قرار بدهید. باید قطعات را طوری بچینید که بین همه آنها فضای خالی وجود داشته باشد. با اینکار انتخاب آنها در برنامه ویرایش تصویر ساده تر میشود.
برخی از قطعات مثل مقاومت و دیود را میتوانید به چند شکل مختلف روی برد قرار بدهید (خوابیده روی برد یا فقط روی یک پایه). حتماً اینکار را بکنید چون ممکن است در حین طراحی برد مدار چاپی به جهتهای مختلف آنها نیاز داشته باشید.
وقتی همه قطعات را سرجایشان قرار دادید، از برد عکس بگیرید. باید دوربین را تا جایی که میشود روی برد زوم کنید تا جزییات بیشتری ثبت بشوند. سپس برد را با دست نگه دارید و قطعات را از آن جدا کنید. عکس دیگر را از برد خالی بگیرید. از عکس برد خالی به عنوان پس زمینه برای طراحی برد مدار چاپی استفاده خواهیم کرد. عکس برد با قطعات هم به تصاویر قطعات قسمتهای مختلف تقسیم خواهد شد.
دو عکسی که گرفته اید را در نرم افزار ویرایش تصویر مورد نظرتان باز کنید. ما از نرم افزار Photoshop elements 13 استفاده خواهیم کرد.
ابتدا باید هر دو عکس را طوری بچرخانید که لبه بردها به صورت افقی و عمودی با هم تراز باشند. برای اینکار از طریق منوی Image گزینه Rotate را انتخاب کنید. سپس روی گزینه Custom کلیک کنید و مقدار دقیق چرخش تصویر را وارد کنید. تراز کردن هر دو عکس کمیزمان میبرد و نیاز به آزمون و خطا دارد.
وقتی هر دو تصویر کاملاً تراز شدند، باید آنها را روی هم قرار بدهید. عکسی که قطعات الکترونیکی دارد را کپی کنید و آن را به عنوان یک لایه جدید روی عکس برد خالی پیست کنید. حالا هر دو عکس در یک فایل اما در لایههای مختلف قرار دارند.
مقدار Opacity لایه ای که قطعات الکترونیکی دارد را روی ۵۰ درصد تنظیم کنید. اینکار تصویر را تقریباً شفاف میکند و باعث میشود بتوانید هر دو عکس را ببینید. لایه بالایی را تکان بدهید تا بردهای هر دو لایه کاملاً با هم تراز بشوند. حالا دوباره Opacity را روی ۱۰۰ درصد بگذارید.
با استفاده از ابزار انتخاب (selection) قطعات الکترونیکی را به صورت جداگانه انتخاب کنید. سعی کنید برخی از سوراخهای اطراف هر قطعه را هم به همراه خود قطعه انتخاب کنید. اینکار تراز کردن قطعات در مراحل بعد را ساده تر میکند. هر کدام از قطعات الکترونیکی را در یک لایه جداگانه کپی و پیست کنید. نام هر لایه را هم به اسم قطعه تغییر بدهید.
برای اینکه بدانید هر قطعه چطور به سایر قطعات وصل میشود، باید بدانید ترمینالها و پایهها کجا قرار دارند. به همین خاطر روی هر قطعه که ترمینالها از نمای بالا دیده نمیشوند، باید چند نقطه رنگی برای مشخص کردن جای ترمینالها اضافه کنید. این نقاط رنگی را میتوانید به لایه مربوط به هر قطعه اضافه کنید یا یک لایه جداگانه برایش بسازید و آن را به لایه مربوطه لینک بدهید.
لایه ای که همه قطعات رویش قرار دارند را نامرئی کنید. مطمئن شوید که عکس برد بدون قطعه، آخرین لایه تصویر است. تمام قطعاتی که اکنون مشاهده میکنید باید روی لایههای جداگانه باشند و بتوانید آنها را جابجا کنید. چون لایه برد بدون قطعه زیر تمام قطعات قابل مشاهده است، میتوانید درست مثل واقعیت قطعات را روی برد جابجا کنید. به این ترتیب میتوانید قطعات را آنقدر جابجا کنید که به بهترین طراحی برد مدار چاپی برسید.
در این مرحله باید بهترین پیکربندی برای قطعات را پیدا کنید. کارتان را با قطعاتی شروع کنید که بیشترین اتصالات را دارند. مثلاً ما باید از تایمر آی سی ۵۵۵ شروع کنیم. این قطعه را وسط برد قرار بدهید و سایر قطعات را اطراف آن بگذارید. سعی کنید فاصله بین ترمینالها و پایههایی که بهو وصل میشوند را به حداقل برسانید.
وقتی قطعات را جابجا میکنید، برخی از تصاویر روی هم میافتند. وقتی این اتفاق میافتد، میتوانید از ابزار Eraser برای حذف کردن برخی از اجزای تصویر رویی استفاده کنید. به این ترتیب هر دو تصویر دیده خواهند شد.
حالا باید محل اتصالات را علامت بزنید. یک لایه جدید روی تمام لایههای دیگر ایجاد کنید. این لایه، لایه اتصالات خواهد بود.
برای مشخص کردن محل اتصالات از ابزار Selection استفاده کنید و با آن محدوده بین ترمینالهایی که بهم متصل میشوند را انتخاب کنید. سپس با ابزار Fill این محدودهها را با رنگ پر کنید. با تنظیم Opacity لایه اتصالات روی ۵۰ درصد یا کمتر، این لایه شفاف میشود و میتوانید قطعاتی که بهم متصل میکنید را ببینید.
اگر میخواهید فقط لایه اتصالات را ببینید، باید تمام قطعات را نامرئی کنید. با اینکار فقط اتصالات برد مدار چاپی قابل رویت خواهد بود.
حالا که جای اتصالات مشخص شده است، میتوانید از این طراحی برد مدار چاپی برای اسیدکاری استفاده کنید. البته این مرحله اختیاری است و میتوانید بجای لحیم کاری برد مدار چاپی، طراحی را روی پرف برد پیاده کنید.
اگر میخواهید برد مدار چاپی مخصوص پروژه تان را بسازید، میتوانید از این روش ساخت مدار ساده استفاده کنید. ویدیوی زیر هم یکی دیگر از روشهای ساخت برد مدار چاپی را نشان میدهد.
بعد از ساخت برد مدار چاپی، میتوانید قطعات الکترونیکی را روی آن لحیم کنید. در این مرحله هم میتوانید از نقشه اتصالاتی که موقع طراحی برد مدار چاپی ساخته اید، استفاده کنید. هنگام لحیم کاری، از این نقشه به عنوان مرجع استفاده کنید. البته این نکته را هم در نظر داشته باشید که تصویری که در اختیار دارید حالت برعکس اتصالاتی است که روی برد ایجاد کرده اید. البته میتوانید تصویری که دارید را مطابق برد مدار چاپی اصلاح کنید. کافی است اتصالات را در لایه اتصالات انتخاب کنید و سپس آن را به صورت افقی Mirror کنید یا با استفاده از گزینه Transform و تنظیم عرض روی ۱۰۰- درصد تصویر را برعکس کنید. با اینکار نقشه اتصالات درست مطابق چیزی میشود که پشت برد مدار چاپی میبینید.
اگر از این روش طراحی برد مدار چاپی استفاده کردید، نظرتان را با کاربران ساختنی به اشتراک بگذارید.
منبع
خلاصه مطلب
عنوان مطلب
طراحی برد مدار چاپی با فتوشاپ؛ ساده و بدون نیاز به تخصص
توضیح کوتاه
مدارهای الکترونیکی را با فتوشاپ طراحی کنید.
نویسنده
عاطفه اسدزاده
مواد لازم :
آرد: چهار قاشق غذاخوری
شکر: چهار قاشق غذاخوری
بکینگ پودر: یک قاشق چایخوری
پودر کاکائو: دو قاشق چایخوری
وانیل: کمی
تخم مرغ: ١عدد
شیر: پنج قاشق غذاخوری
روغن مایع: سه قاشق غذاخوری
طرز تهیه:
اول همه مواد خشک را با هم مخلوط میکنیم. سپس تخم مرغ را میزنیم. بعد شیر و روغن را میافزاییم و همه مواد را با هم مخلوط میکنیم. فنجانهای کیک را کمی چرب میکنیم. مواد را تا نصف فنجان میریزیم. قابلمه را تا نصف آب کرده فنجان هارا در آن میچینیم و میگذاریم روی گاز.
آب که جوش آمد در قابلمه را به مدت پانزده دقیقه دمکنی میگذاریم. بسپس قابلمه را از روی گاز برمیداریم و تا ١٠دقیقه در آن را باز نمیکنیم تا پف کیک نخوابد. در مرحله آخر هم روی کیک را با تارافل تزیین میکنیم. توجه داشته باشید این دستور برای دو فنجان کیک است.
جام جم سرا: بعد از اتمام دوره جنینی که ۹ ماه به طول میانجامد، کودک متولد و وارد مرحله نوزادی میشود. مرحله نوزادی ۲ سال به طول میانجامد و پس از آن، کودک پا به مرحله «کودکی اول» میگذارد. کودکی اول از ۲ سالگی شروع میشود و تا ۷ سالگی ادامه مییابد. در ادامه این مطلب، بیشتر با ویژگی بچهها در این دوره، نیازهایشان و نحوه صحیح پاسخ گویی به نیازهای فرزندان توسط والدین آشنا خواهید شد.
کودکی اول از ۲ تا ۷ سالگی
چنانچه والدین با مراحل رشد فرزندشان در مرحله کودکی اول، آشنایی مناسبی داشته باشند میتوانند نقش خود را به درستی، برای موفقیت فرزندشان در بزرگسالیاش ایفا کنند.
خلاق شدن؛ نتیجه کنجکاوی
کودکی اول مرحلهای طلایی است که در آن، هر روز حس کنجکاوی کودک برای کشف بیشتر محیط اطرافش افزایش مییابد. باتوجه به اینکه کودک در این مرحله، خیلی از اتفاقات را برای اولین بار تجربه میکند، ممکن است خطراتی او را تهدید کند؛ با این حال، والدین آگاه با احترام به این حس کنجکاوی تا مرحلهای که خطری کودک را تهدید نمیکند، به او میدان عمل میدهند تا به کنجکاوی فرزندشان هرچه بیشتر پاسخ داده شود.
اندیشهمندی در این باره میگوید: اگر والدین با امر و نهیهای افراطی و اعمال محدودیتهای بیش از حد، حس کنجکاوی فرزندانشان را نمیخشکاندند، امروز به تعداد افراد روی کره زمین، دانشمند و انسان خلاق داشتیم؛ بنابراین والدین توجه داشته باشند که کنجکاویهای کودک جزئی از نیازهای ضروری او است و نباید آنها را به حساب بیادبی او گذاشت.
تعیین سن مناسب والدین برای همبازی شدن با کودک
یکی دیگر از ویژگیهای شاخص دوره کودکی اول، بازی، تحرک و سر زندگی است. کودکی اول را سن بازی میدانند و در حقیقت بازی برای کودک به معنای تمام زندگی او است. محدود کردن کودک و تحمل نکردن بازیهای کودکانه به بهانه نبودن فضای کافی در خانه یا حوصله نداشتن و... باعث کاهش رشد هوشی کودک و گاهی افسردگی او خواهد شد. پس بها دادن به بازی و تحرک کودک در بازیهای کودکانه و شریک شدن با او، بهترین خدمتی است که والدین در این مرحله رشد باید به کودک خود داشته باشند.
حال برای اینکه کودک خود را بهتر درک کنید و همبازی خوبی برای او باشید، میتوانید از فرمول تعیین سن مناسب برای همبازی شدن با کودکتان استفاده کنید. در این فرمول و به طور مثال، یک پدر یا مادر ۳۶ ساله با کودک ۴ ساله خود، ۳۲ سال اختلاف سنی دارد که این امر، درک کودک توسط والدین را دشوار میکند.
برای استفاده از این فرمول، باید سن خود و کودکتان را با هم جمع کنید (۴۰= ۴+ ۳۶) و جواب را بر عدد ۲ تقسیم کنید (۲۰ = ۲ / ۴۰).
در مثال ذکر شده، جواب به دست آمده، نشان میدهد که چنین والدینی برای اینکه همبازی مناسبی برای کودکشان باشند باید با روحیه، حوصله و چالاکی پدر و مادری ۲۰ ساله از فرزندشان مراقبت کنند. امروزه به دلیل محدودیتهای آپارتمان نشینی و به طور کلی محدودیتهای زندگی شهری، والدین از کم تحرکی کودک و غرق شدن او در دنیای بازیهای رایانهای، بیشتر استقبال میکنند که این موضوع، باعث کم شدن تجربههای میدانی و رشد فکری کودک در دنیای واقعی میشود، بنابراین والدین ایدهآل باید هم پای کودک فعال، سرزنده و با نشاط خود باشند تا او با آمادگی کامل جسمی و فکری وارد کودکی دوم شود.
به دست نیامدن امنیت با آسایش
پاسخ مناسب به نیاز کودک به امنیت که نیازی اساسی است، از دیگر وظایف حیاتی والدین در دوره کودکی اول فرزندشان است. معمولا در دوره کودکی اول، والدین همه سعی خود را برای فراهم کردن امکانات مختلف برای آسایش فرزندشان میکنند ولی توجه ندارند که فرزندشان در این دوره، بیشتر از آسایش به آرامش نیاز دارد.
بنابراین اگر والدین با یکدیگر تنش دارند و گاهی شخصیت یکدیگر را مقابل دیدگان کودکشان تخریب میکنند، تیر خلاصی به رشد کودکشان زدهاند و در چنین شرایطی، آسایش فراهم شده برای کودک با انواع سرگرمیها و اسباب بازیهای متفاوت، نمیتواند به موفقیت او در آینده کمکی بکند. بنابراین رشد همه جانبه کودک در یک فضای امن و در سایه همدلی والدین محقق و خانواده آشفته، به طور قطع مانع رشد کودک خواهد شد.
اگر میخواهید فرزندتان در دوره نوجوانی از رشد و بالندگی کافی برخوردار باشد، فراموش نکنید که لازم است در مرحله کودکی اول کودک احساس امنیت داشته باشد و این امنیت در خانوادههایی که احترام بین اعضا حاکم است، محقق میشود.
عزت نفس فرزند در سایه عزت نفس والدین
ماموریت برجسته دیگر والدین در کودکی اول، تقویت و پرورش عزت نفس در کودک است. برای داشتن فرزندی با اعتماد به نفس بالا، والدین به عنوان الگوهای همیشگی کودک، باید خودشان از اعتماد به نفس مناسبی برخوردار باشند. پس پدر و مادرها قبل از اینکه نگران میزان عزت نفس کودک خود باشند، باید اعتماد به نفس خودشان را ارزیابی کنند.
والدینی که در تربیت کودکشان بیشتر از تشویق استفاده میکنند و بیشتر رفتارهای مثبت کودک را میبینند و کمتر از تهدید و مقایسه کردن کودکشان با دیگران، تحقیر و مسخره کردن استفاده میکنند، ناخودآگاه باعث افزایش عزت نفس و اعتماد به نفس کودکشان میشوند. کودک دوست دارد متناسب با سن خود، نقشهایش را ایفا کند و مورد تشویق والدین قرار گیرد و طعم موفقیت را بچشد؛ بنابراین اگر والدین میخواهند در آینده نگران این نباشند که فرزندشان میتواند گلیمش را از آب بکشد یا نه، باید از رفتارهایی که باعث افت خودباوری و عزت نفس فرزندشان در دوره کودکی اول میشود، پرهیز کنند. (عبدالحسین ترابیان - کارشناس و مشاور خانواده/ خراسان)