بامداد – یک تحقیق تازه نشان میدهد که قرار گرفتن در معرض آنتیبیوتیکها، همانند نوع زایمان (سزارین یا طبیعی) و همینطور رژیم غذایی(شیر مادر یا شیر خشک)، میتواند باعث اختلال در رشد و نمو میکروارگانیسمهای مفید دستگاه گوارش در سه سال اول زندگی کودکان شود.
به گزارش نیچر ورلد نیوز نتایج این تحقیق که در مجله علمی ساینس ترانسنشنال مدیسن منتشر شده نشان میدهد که استفاده مکرر از آنتیبیوتیکها در بچهها در سالهای اولیه زندگی در میزان تنوع میکرواگارنیسمهای شکم و روده تاثیر میگذارد و این میتواند منجر به تولید ژنهای مقاوم در برابر آنتیبیوتیک در طول زمان شود. دکتر رامنیک ژاویر، مدیر بیمارستان عمومی ایالت ماساچوست در آمریکا، در این باره میگوید که تنوع زیستی میکروارگانیسمها در سالهای اول زندگی کودکان بسیار حیاتی است چرا که بر حساسیتها و همینطور بیماریهای مرتبط با دستگاه ایمنی بدن اثر مستقیم دارند.
پیش از این ثابت شده بود که اخلال در تنوع میکروارگانیسمهای موجود در شکم و روده میتواند در چاقی مفرط، آسم و حساسیتهای گوناگون تاثیر بگذارد چرا که این میکرواروگانیسمها نقش مهمی در دستگاه گوارش و همینطور دستگاه ایمنی بدن ایفا میکنند. در این تحقیق که بر روی ۳۹ کودک انجام شد، دانشمندان دریافتهاند که در بخشی از آنان که به طور مرتب میزان کمی از آنتیبیوتیک برای درمان عفونتهایشان دریافت کرده بودند، میزان تنوع کمتری در جمعیت میکروارگانیسمهای روده وجود دارد.
همینطور تعداد باکتریها کمتر و پیوند آنها ضعیفتر بود. محققان در عین حال متوجه شدند کودکانی که در معرض آنتیبیوتیک بودند میزان کمتری از میکروبیوم (یا ریزاندامگان همزیست) را دارا هستند. اینها میکروارگارنیسمهایی هستند که با سلولهای بدن همزیستی دارند و وجود آنها برای ادامه حیات ضروری است. از نکات دیگری که محققان دریافتند وجود ژنهای مقاوم در برابر آنتیبیوتیکها در این کودکان بود. میزان این ژنها در هنگام استفاده از آنتیبیوتیک به سرعت زیاد شده بود، هر چند که بعد از اتمام دوره بیماری و مصرف دارو، میزان آنها کاهش یافته بود.
منبع:سایت علمی بیگ بنگ
نوشته آثار نامطلوب آنتی بیوتیک ها بر دستگاه گوارشی کودکان اولین بار در بامداد پدیدار شد.
یک متخصص پوست و مو گفت: آلودگی هوا بر روی پوست آثار نامطلوب و منفی دارد؛ چراکه هوای آلوده حاوی ترکیبات مضر مانند سرب، هیدرو کربنها و ترکیبات سولفور است.
وی افزود: ترکیبات مضر هوای آلوده میتواند هم تاثیر مستقیم روی پوست و هم از طریق جذب پوستی مخاطی، تأثیرات منفی بر ارگانهای داخلی داشته باشد.
سبکتکین، شایعترین عوارض حاد و زودگذر آلودگی هوا را خشکی و کهیر و اگزمای دست و صورت دانست و گفت: تغییر رنگ پوست، ایجاد زخمهای سطحی در پوست، قرمزی و خارش و تورم پلک و پوست اطراف چشم و ترک لب از دیگر عوارض آلودگی هوا هستند.
این متخصص پوست و مو خاطر نشان کرد: تاثیرات مستقیم آلودگی هوا روی پوست شامل تاثیرات حاد و تاثیرات مزمن است.
وی با اشاره به اینکه آلودگی هوا در طولانی مدت ممکن است سبب سرطانهای پوستی در میانسالی شود، تصریح کرد: بروز چین و چروک، پیری زودرس، تیرگی اطراف چشم، زخمهای مزمن در کشاله ران و زیربغل نیز از تأثیرات آلودگی هوا در دراز مدت است.
سبکتکین مصرف آنتیاکسیدانها را مهم و ضروری دانست و خاطرنشان کرد: مصرف آنتیاکسیدانها مانند ویتامین C ، A و روی اثرات سوء آلایندهها را بر روی اعضای بدن کاهش میدهند.
وی خاطرنشان کرد: در مواقع تشدید آلودگی هوا، دستکش و لباس نخی سبک به رنگ روشن بر تن شود و صورت را با ضد آفتاب مناسب محافظت کرد. همچنین برای جلوگیری از جذب آلایندهها از طریق سیستم تنفسی لازم است بینی و دهان خود را با ماسک بپوشانید.
یک اسپری جدید برای بهبود عملکرد محصولات گیاهی بدون ایجاد تغییر در ساختار DNA آنها ساخته شده است.
محققان استرالیایی نوعی اسپری را برای از کار انداختن (خاموش کردن) ژنها توسعه دادهاند. در واقع این اسپری میتواند گیاهان را بدون ایجاد تغییر در ساختار DNA آنها، به نحو مطلوب تغییر دهد. این بدان معناست که شما میتوانید محصولات کشاورزی را در برابر ویروسها یا خشکسالی مقاومتر کنید؛ بدون اینکه نیازی به ایجاد تغییر ژنتیکی در هیچ کدام از آنها داشته باشید.
اعضای گروه پژوهشی امیدوار هستند که اسپری ساختهشده توسط آنها بتواند در آینده باعث ایجاد محصولاتی سازگارتر با محیط زیست شود. چنین هدفی از طریق مقاوم ساختن محصولات کشاورزی در برابر خشکسالیها و شرایط نامطلوب آب و هوایی و همچنین با ایجاد امکانی برای پرورش دادن این محصولات در شرایط دشوارتر بدون نیاز به اعمال دستکاریهای ژنتیکی و وابستگی به ارگانیزمهای دستکاریشده از نظر ژنتیکی (GMO) محقق خواهد شد. نینا میتر، یکی از اعضای این تیم پژوهشی از دانشگاه کوئینزلند است؛ او در گفتگو با مایکل لو از پایگاه New Scientist در این باره چنین گفته است:
ما باور داریم که محصول ما میتواند یک تغییر قابل توجه را در روند حفاظت از محصولات از نظر زیستمحیطی فراهم آورد.
البته محققان دیگری نیز قبل از این اسپریهای مشابهی را توسعه دادهاند؛ اما تیم پژوهشی یادشده بر این باور هستند که اسپری ساخت آنها قادر به محافظت از گیاه تنباکو در برابر یک ویروس به مدت ۲۰ روز و تنها با یک بار استفاده بوده است؛ این مدتزمان، طولانیترین نتیجهای محسوب میشود که تا به حال برای چنین اسپریهایی ثبت شده است.
اکنون این پرسش پیش میآید که اسپری فوق چگونه کار میکند؟ برای پاسخ به این پرسش در وهلهی نخست باید اشاره کنیم که این اسپری با نام بایوکلی (BioClay) شناخته میشود و DNA گیاهانی را که با آنها تماس پیدا میکند، بهطور فعال دچار تغییر نمیکند؛ اما در عوض، اسپری یک سیستم دفاعی استفادهشده توسط سلولهای گیاهی برای مبارزه با عفونت ویروسی را بهطور مطلوب دچار تغییر میکند که این امر به طور موقت قادر به غیرفعال کردن حالتهای ژنها است.
به گزارش پایگاه لوپاژ، وقتی که ویروسها به سلول حمله میکنند، سلولها برخی از RNA-های ویروسی را به منظور ایجاد تکههای کوتاهی از RNA-های دورشتهای قطع میکنند. این تکهها در واقع همان بخشهایی هستند که سلول به منظور تشخیص و نابود کردن هر کدام از RNA-ها با توالیهای منطبق استفاده میکنند. این فرایند به عنوان تداخل RNA یا بهطور سادهتر به نام RNAi شناخته شده است و هنگامی که RNAi یک رشتهی RNA را شناسایی میکند، در ادامه نیز به آن متصلشده و آن را تضعیف میکند.
همانطور که احتمالا شما نیز از زیستشناسی دوران دبیرستان به یاد داشته باشید، DNA به RNA تبدیل میشود و این ماده نیز پس از آن به داخل سلول میرود و منجر به شکل گرفتن یک مادهی پروتئینی میشود؛ اما در صورتی که آن RNA شکسته شود، دیگر هیچ پروتئینی ساخته نمیشود و در واقع در این حالت DNA به طور اساسی غیرفعال شده و از این رو نمیتواند باعث ایجاد یا شروع یک تغییر در ساختار گیاه شود.
دانشمندان میتوانند این فرایند را با استفاده از RNA متعلق به ژنی که قصد غیرفعال کردنش را دارند، به تعبیری "بربایند". هنگامی که آنها چنین روندی را پیاده میکنند، در واقع هیچ ویروسی وارد ساختار گیاه نمیشود، ولی روند فوق باعث میشود تا گیاه مذکور، RNA متعلق به خودش را به عنوان یک عامل ویروسی تشخیص دهد که همین امر در ادامه باعث به کار افتادن سیستم دفاعی گیاه شده و منجر به از کار افتادن فعالیت ژنها میشود؛ بدون اینکه در واقعیت هیچ کار مرتبط با ویرایش یا دستکاری روی ترتیب DNA انجام شده باشد. میتر در یک مصاحبهی مطبوعاتی در این باره چنین توضیح میدهد:
هنگامی که از بایوکلی استفاده میشود، گیاه "فکر میکند" که توسط یک بیماری یا دستهای از آفات مورد حمله قرار گرفته است و به این ترتیب با حفاظت از خود در برابر آفت یا بیماری به وضعیت موجود پاسخ میدهد. تنها یک اسپری از بایوکلی، گیاه را در برابر حمله حفاظت میکند و در ادامه نیز باعث کاهش و تضعیف خطرات زیستمحیطی و همچنین خطرات مرتبط با سلامتی انسان میشود.
پیش از این، اسپریهایی که از روشهای مشابه استفاده کرده بودند، فقط برای چند روز میتوانستند روی گیاه اثرگذار باشند، به این دلیل که RNA-های موجود در آنها به سرعت به بخشهای بعدی تفکیک میشدند. از سویی باید در نظر داشته باشیم که استعمال مجدد چنین اسپریهایی در فاصلهی زمانی هر چند روز یکبار از نظر هزینه نیز برای کشاورزان گران و دور از دسترس محسوب میشود.
گروه پژوهشی برای اینکه بتوانند اثرات ناشی از اسپری را طولانیتر کنند، بر آن شدند تا RNA متعلق به گیاه تنباکو را که معمولا از محصولات مستعد ابتلا به یک ویروس به شمار میرود بگیرند و آنها را با نانوذرات خاک رس با بار مثبت ترکیب کنند. این نانوذرات رس از ورقهای انباشته از مواد معدنی ساخته شده است و از RNA-هایی که به صورت منفی تحت تاثیر قرار گرفتهاند، حفاظت کرده و بهتدریج آنها را به ذرات جدیدتر تفکیک میکند (میشکند) تا در ادامه بتواند آنها را در سلول رهاسازی کند که چنین کاری باعث طولانیتر شدن اثر غیرفعالشدن ژنها میشود.
هنگامی که این اسپری را برای مثال در یک مزرعه استعمال کنیم، خاک رس در نهایت تفکیک میشود و RNA-هایی را آزاد خواهد کرد که توسط گیاهان جذب میشوند و اثر تداخلی را آغاز میکنند و بهطور موثر میتوانند گیاه را بدون اینکه تغییری در DNA آن ایجاد کرده باشند، اصلاح کنند.
از طرفی باید اشاره کنیم که اسپریهای مشابه با این محصول دارای قیمتی بیش از ۱۰۰ هزار دلار به ازای هر گرم بودند؛ اما گفته شده است که اسپری ساخته شده توسط این گروه پژوهشی را میتوان حتی به قیمت تنها ۲ دلار به ازای هر گرم نیز تهیه کرد. در حالی که امیدواریم این اسپری به عنوان یک راه برای تغییر محصولات بدون تغییر آنها در ساختار هستهای گیاه در نظر گرفته شود؛ اما واقعیت این است که اسپریهایی شبیه این در عین حال برخی از مشکلات مختص به خود را نیز خواهند داشت.
به عنوان مثال، اگر ما بخواهیم که در همهی زمانها از این اسپریها استفاده کنیم، این امکان وجود خواهد داشت که گیاهان در زمینهی دفاع طبیعی خود در برابر آنها تکامل پیدا کنند. از سویی نیز این احتمال وجود دارد که در آینده جدلهایی پیرامون تلقی و برداشت مفهومی ما از GMO-ها وجود داشته باشد.
با این حال پرسشهایی نیز همچنان مطرح هستند؛ آیا تغییرات به جای مانده از این اسپری روی گیاهان به حدی هست که اعمال یک طبقهبندی جدید در میان ارگانیزمهای دستکاریشده از نظر ژنتیکی را توجیه کند؟ آیا کشاورزان پروشدهندهی محصولات ارگانیک خواهند توانست تا گیاهانی با ژنهای غیرفعال شده را به عنوان گیاهانی تماما طبیعی طبقهبندی کنند؟
جان کیلمر (John Killmer)، از استارتاپ بیوتکنولوژی APSE که در این تحقیق شرکت نداشته است، اما در حال کار روی نوع مشابهی از این اسپری است، به نظر نمیرسد که نگرانی خیلی زیادی در مورد آسیبها و ایرادهای احتمالی اسپری مذکور داشته باشد. وی در گفتگو با پایگاه New Scientist اشاره کرد که:
من تماسهایی از پرورشدهندگان محصولات ارگانیک دریافت کردهام، آنها از من خواستهاند تا در روند ارائهی این فناوری عجله کنم.
اکنون همهی ما باید صبر کنیم تا ببینیم که تمامی جوانب یادشدهی مرتبط با این فناوری به چه شکلی پیش میروند؛ اما به هر حال توسعهی این اسپری میتواند به عنوان روشی بهمنظور افزایش محصولات با افزایش مقاومت آنها بدون بر جای گذاشتن اثرات مخرب روی DNA گیاهان به شمار رود. در پایان باید اشاره کنیم که دستاوردهای این تحقیق در ژورنال Nature Plants منتشر شده است.
اغلب، تصور افراد این اســت که ورزش کردن برای حفظ تناسب اندام انجام می شود، در حالی که ورزش کردن اثرات مبثتی را در جسم و روان دارد. به عنوان مثال با ورزش کردن می توان انرژی منفی ذخیره شده حاصل از رویدادهای روز مره را از بین برد. همچنین ورزش را راهکاری متفاوت برای درمان افسردگی قلمداد می کنند.
در سه دهه گذشته شعار "ورزش برای همه" به صورت اصل بنیادی و اولویت برنامه های ورزشی در اغلب کشورهای جهان پذیرفته شده اســت. برای تحقق این شعار همگانی، شرکت ها و سازمان های دولتی و خصوصی و بسیاری از سازمان های غیر ورزشی با صرف هزینه های زیاد برنامه هایی مدون و سازمان یافته را به منظور مشارکت همه ی قشرهای اجتماعی و فراهم کردن فرصت های برابر در ورزش های تفریحی و انواع فعالیت های مفرح جسمانی شروع و اجرا کردند.
هدف اصلی از این فعالیت ها و برنامه ها، افزایش کیفیت شیوه های زندگی، افزایش میزان تفریح، شادابی و ارتقای بهداشت و سلامتی افراد با تاکید بر برنامه های گوناگون ورزشی اســت. از آنجایی که مشارکت افراد در ورزش های تفریحی به صورت داوطلبانه اســت و بیشتر در وقت های آزاد انجام می شود.
از این رو گسترش موفقیت آمیز اینگونه برنامه ها ایجاب می کند برنامه ریزان و سیاست گذاران از انگیزه های مختلف مشارکت و شاید به طور مهمتری از چگونگی مشارکت و دلایل و عوامل عدم شرکت افراد در برنامه های ورزشی آگاه شوند، زیرا انگیزه، کلید انجام هر کار و فعالیتی به شمار می رود و می تواند رفتارهای افراد را تحریک، تقویت و هدایت کند یا باعث کنترل و توقف آن شود.
قانون، جایگاه مسئولیتها و فعالیتهای دولت را تعیین میکند و طبق قوانین نظام جمهوری اسلامی ایران، اولین وظیفه تمامی ارگانهای ورزشی کشور، حتی کمیته ملی المپیک، رشد و گسترش ورزشهای همگانی اســت، یعنی در گام نخست، مدیران ورزشی باید رسالت ایجاد و امکانات نرمافزاری و سخت افزاری لازم را برای ورزش کردن عموم مردم، بر عهده گیرند.
سال 87 رییس سازمان تربیت بدنی اعلام کرد که حدود 10 درصد مردم ایران ورزش میکنند. این بدانمعنا اســت که 90 درصد مردم ورزش نمیکنند. پس مدیران تربیت بدنی در بعد ورزش، تنها به 10 درصد از وظایف قانونی خود جامه عمل پوشاندهاند. به این ترتیب ورزش همگانی در ایران جایگاهی ندارد.
اما وزیر ورزش و جوانان در نشست تخصصی «محیطزیست، ورزش و مشارکتهای اجتماعی» که به مناسبت روز جهانی محیط زیست در 17خردادماه سال95 برگزار شد، اعلام کرد که تنها 21درصد مردم ایران ورزش می کنند.
به این ترتیب شاید گرایش مردم در این هشت سال بیشتر شده باشد اما همچنان موضوعی اســت که باید به آن پرداخت.
به اعتقاد محمدعلی قره، مدیر کل تربیت بدنی دانشگاه پیام نور، علت ورزش نکردن مردم در ایران، تنبلی، بیپولی و وقت نگذاشتن نیست، بلکه اغلب ما شناخت لازم را در ارتباط با ورزش از دیدگاه علم، اعتقاد نداریم و تا این اطلاعات به ما داده نشود، نگرش لازم را نسبت به ورزش پیدا نمیکنیم و تا نگرشی ایجاد نشود، در سبک زندگی حرکتی روزمرهمان تغییری صورت نمیگیرد و ورزش کردن برای ما مهم نخواهد بود.
این در حالی اســت که برخی از افراد برای جبران وقتی که در زندگی خود به ورزش اختصاص نداده اند، به صورت افراطی ورزش می کنند بی آنکه بداند ورزش بیش از حد نیز بیشتر از ورزش نکردن آسیب می رساند.
انجام تمرین و حرکات ورزشی، به ویژه در هوای خشک و سرد، می تواند باعث گرفتگی و آب ریزش بینی شود که آن را به عنوان عارضه التهاب پرده مخاطبی بینی در اثر ورزش می شناسند. ویلیام سیلورز، پزشک و متخصص بیماری های آسم و آلرژی در کلرادو می گوید که تنفس زیاد از راه بینی، در انجام حرکات و تمرینات ورزشی، غشای مخاط بینی را که برای محافظت از مسیر هوایی بینی ماده ای مخاطی از آن ترشح می شود خشک می کند.
بینی با انجام حرکات و تمرینات ورزشی در ارتباط اســت. به این ترتیب برای از بین بردن این التهاب باید با تجویز پزشک اسپری بینی تهیه کرد که باید حداقل نیم ساعت قبل از انجام ورزش از آن استفاده کرد و همچنین، تعداد زیادی دستمال کاغذی نیز به همراه داشته باشید.
بدون شک برای اکثر افراد این حالت در هنگام دویدن پیش آمده اســت که با احساس درد از دویدن بازمانده اند و دیگر نتوانسته اند به ورزش خود ادامه دهند. به عقیده تام اولاند، متخصص فیزیولوژی و ورزش، کارشناسان دقیقا اطلاع ندارند که چه عللی باعث بروز دردهای نیزه ای و زودگذر می شود.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که این دردها به دلیل انقباض و گرفتگی دیافراگم ایجاد می شود که خود ناشی از تنفس تند و سریع اســت. صرف غذا در ساعات نزدیک به انجام حرکات و تمرینات ورزشی نیز ممکن اســت دراین مسئله نقش داشته باشد؛ پهلو درد بیشتر در ورزشکاران تازه کار ایجاد می شود.
برای ساکت کردن درد پهلو، باید سرعت حرکت خود را کاهش داد و در حالی که عضلات شکم را منقبض می کنید، نفس های عمیقی بکشید. بازوهای خود را به سمت بالای سر و یا به سمت پهلو کشش دهید. برای پیشگیری از دردپهلو، قبل از ورزش غاذاهای سبک میل و پس از صرف غذا، حداقل به مدت سی دقیقه تا شروع ورزش، صبر کنید. همواره به مدت پنج تا ۱۰ دقیقه بدن خود را گرم کنید و کم کم بر شدت حرکات و تمرینات ورزشی بیفزایید.
البته باید توجه داشت که زمان انجام ورزش در تاثیر مثبت و منفی آن اثرگذار اســت. باید توجه داشت که نباید در ساعات شب ورزش کرد. چرا که در این ساعات اکسیژن جذب شده از سوی درختان در روز به صورت دیاکسیدکربن از برگ درختان به محیط خارج انتشار مییابد.
بسیاری از افراد به ویژه در فصل گرما و تابستان ساعات اولیه شب را برای ورزش در پارکها انتخاب میکنند که این گزینه بهدلیل انتشار دیاکسیدکربن در ساعات شب مطلوب نیست و محققان توصیه میکنند افراد علاقهمند به ورزش میتوانند نخستین ساعات روز به ویژه ساعت پنج و سی دقیقه تا هفت و سی دقیقه صبح را که هنوز تجمع خودروها در خیابانها زیاد نشده و هوا از نظر آلودگی همچنان در شرایط مطلوب قرار دارد، برای ورزش برگزینند.
یک اسپری جدید برای بهبود عملکرد محصولات گیاهی بدون ایجاد تغییر در ساختار DNA آنها ساخته شده است.
محققان استرالیایی نوعی اسپری را برای از کار انداختن (خاموش کردن) ژنها توسعه دادهاند. در واقع این اسپری میتواند گیاهان را بدون ایجاد تغییر در ساختار DNA آنها، به نحو مطلوب تغییر دهد. این بدان معناست که شما میتوانید محصولات کشاورزی را در برابر ویروسها یا خشکسالی مقاومتر کنید؛ بدون اینکه نیازی به ایجاد تغییر ژنتیکی در هیچ کدام از آنها داشته باشید.
اعضای گروه پژوهشی امیدوار هستند که اسپری ساختهشده توسط آنها بتواند در آینده باعث ایجاد محصولاتی سازگارتر با محیط زیست شود. چنین هدفی از طریق مقاوم ساختن محصولات کشاورزی در برابر خشکسالیها و شرایط نامطلوب آب و هوایی و همچنین با ایجاد امکانی برای پرورش دادن این محصولات در شرایط دشوارتر بدون نیاز به اعمال دستکاریهای ژنتیکی و وابستگی به ارگانیزمهای دستکاریشده از نظر ژنتیکی (GMO) محقق خواهد شد. نینا میتر، یکی از اعضای این تیم پژوهشی از دانشگاه کوئینزلند است؛ او در گفتگو با مایکل لو از پایگاه New Scientist در این باره چنین گفته است:
ما باور داریم که محصول ما میتواند یک تغییر قابل توجه را در روند حفاظت از محصولات از نظر زیستمحیطی فراهم آورد.
البته محققان دیگری نیز قبل از این اسپریهای مشابهی را توسعه دادهاند؛ اما تیم پژوهشی یادشده بر این باور هستند که اسپری ساخت آنها قادر به محافظت از گیاه تنباکو در برابر یک ویروس به مدت ۲۰ روز و تنها با یک بار استفاده بوده است؛ این مدتزمان، طولانیترین نتیجهای محسوب میشود که تا به حال برای چنین اسپریهایی ثبت شده است.
اکنون این پرسش پیش میآید که اسپری فوق چگونه کار میکند؟ برای پاسخ به این پرسش در وهلهی نخست باید اشاره کنیم که این اسپری با نام بایوکلی (BioClay) شناخته میشود و DNA گیاهانی را که با آنها تماس پیدا میکند، بهطور فعال دچار تغییر نمیکند؛ اما در عوض، اسپری یک سیستم دفاعی استفادهشده توسط سلولهای گیاهی برای مبارزه با عفونت ویروسی را بهطور مطلوب دچار تغییر میکند که این امر به طور موقت قادر به غیرفعال کردن حالتهای ژنها است.
به گزارش پایگاه لوپاژ، وقتی که ویروسها به سلول حمله میکنند، سلولها برخی از RNA-های ویروسی را به منظور ایجاد تکههای کوتاهی از RNA-های دورشتهای قطع میکنند. این تکهها در واقع همان بخشهایی هستند که سلول به منظور تشخیص و نابود کردن هر کدام از RNA-ها با توالیهای منطبق استفاده میکنند. این فرایند به عنوان تداخل RNA یا بهطور سادهتر به نام RNAi شناخته شده است و هنگامی که RNAi یک رشتهی RNA را شناسایی میکند، در ادامه نیز به آن متصلشده و آن را تضعیف میکند.
همانطور که احتمالا شما نیز از زیستشناسی دوران دبیرستان به یاد داشته باشید، DNA به RNA تبدیل میشود و این ماده نیز پس از آن به داخل سلول میرود و منجر به شکل گرفتن یک مادهی پروتئینی میشود؛ اما در صورتی که آن RNA شکسته شود، دیگر هیچ پروتئینی ساخته نمیشود و در واقع در این حالت DNA به طور اساسی غیرفعال شده و از این رو نمیتواند باعث ایجاد یا شروع یک تغییر در ساختار گیاه شود.
دانشمندان میتوانند این فرایند را با استفاده از RNA متعلق به ژنی که قصد غیرفعال کردنش را دارند، به تعبیری "بربایند". هنگامی که آنها چنین روندی را پیاده میکنند، در واقع هیچ ویروسی وارد ساختار گیاه نمیشود، ولی روند فوق باعث میشود تا گیاه مذکور، RNA متعلق به خودش را به عنوان یک عامل ویروسی تشخیص دهد که همین امر در ادامه باعث به کار افتادن سیستم دفاعی گیاه شده و منجر به از کار افتادن فعالیت ژنها میشود؛ بدون اینکه در واقعیت هیچ کار مرتبط با ویرایش یا دستکاری روی ترتیب DNA انجام شده باشد. میتر در یک مصاحبهی مطبوعاتی در این باره چنین توضیح میدهد:
هنگامی که از بایوکلی استفاده میشود، گیاه "فکر میکند" که توسط یک بیماری یا دستهای از آفات مورد حمله قرار گرفته است و به این ترتیب با حفاظت از خود در برابر آفت یا بیماری به وضعیت موجود پاسخ میدهد. تنها یک اسپری از بایوکلی، گیاه را در برابر حمله حفاظت میکند و در ادامه نیز باعث کاهش و تضعیف خطرات زیستمحیطی و همچنین خطرات مرتبط با سلامتی انسان میشود.
پیش از این، اسپریهایی که از روشهای مشابه استفاده کرده بودند، فقط برای چند روز میتوانستند روی گیاه اثرگذار باشند، به این دلیل که RNA-های موجود در آنها به سرعت به بخشهای بعدی تفکیک میشدند. از سویی باید در نظر داشته باشیم که استعمال مجدد چنین اسپریهایی در فاصلهی زمانی هر چند روز یکبار از نظر هزینه نیز برای کشاورزان گران و دور از دسترس محسوب میشود.
گروه پژوهشی برای اینکه بتوانند اثرات ناشی از اسپری را طولانیتر کنند، بر آن شدند تا RNA متعلق به گیاه تنباکو را که معمولا از محصولات مستعد ابتلا به یک ویروس به شمار میرود بگیرند و آنها را با نانوذرات خاک رس با بار مثبت ترکیب کنند. این نانوذرات رس از ورقهای انباشته از مواد معدنی ساخته شده است و از RNA-هایی که به صورت منفی تحت تاثیر قرار گرفتهاند، حفاظت کرده و بهتدریج آنها را به ذرات جدیدتر تفکیک میکند (میشکند) تا در ادامه بتواند آنها را در سلول رهاسازی کند که چنین کاری باعث طولانیتر شدن اثر غیرفعالشدن ژنها میشود.
هنگامی که این اسپری را برای مثال در یک مزرعه استعمال کنیم، خاک رس در نهایت تفکیک میشود و RNA-هایی را آزاد خواهد کرد که توسط گیاهان جذب میشوند و اثر تداخلی را آغاز میکنند و بهطور موثر میتوانند گیاه را بدون اینکه تغییری در DNA آن ایجاد کرده باشند، اصلاح کنند.
از طرفی باید اشاره کنیم که اسپریهای مشابه با این محصول دارای قیمتی بیش از ۱۰۰ هزار دلار به ازای هر گرم بودند؛ اما گفته شده است که اسپری ساخته شده توسط این گروه پژوهشی را میتوان حتی به قیمت تنها ۲ دلار به ازای هر گرم نیز تهیه کرد. در حالی که امیدواریم این اسپری به عنوان یک راه برای تغییر محصولات بدون تغییر آنها در ساختار هستهای گیاه در نظر گرفته شود؛ اما واقعیت این است که اسپریهایی شبیه این در عین حال برخی از مشکلات مختص به خود را نیز خواهند داشت.
به عنوان مثال، اگر ما بخواهیم که در همهی زمانها از این اسپریها استفاده کنیم، این امکان وجود خواهد داشت که گیاهان در زمینهی دفاع طبیعی خود در برابر آنها تکامل پیدا کنند. از سویی نیز این احتمال وجود دارد که در آینده جدلهایی پیرامون تلقی و برداشت مفهومی ما از GMO-ها وجود داشته باشد.
با این حال پرسشهایی نیز همچنان مطرح هستند؛ آیا تغییرات به جای مانده از این اسپری روی گیاهان به حدی هست که اعمال یک طبقهبندی جدید در میان ارگانیزمهای دستکاریشده از نظر ژنتیکی را توجیه کند؟ آیا کشاورزان پروشدهندهی محصولات ارگانیک خواهند توانست تا گیاهانی با ژنهای غیرفعال شده را به عنوان گیاهانی تماما طبیعی طبقهبندی کنند؟
جان کیلمر (John Killmer)، از استارتاپ بیوتکنولوژی APSE که در این تحقیق شرکت نداشته است، اما در حال کار روی نوع مشابهی از این اسپری است، به نظر نمیرسد که نگرانی خیلی زیادی در مورد آسیبها و ایرادهای احتمالی اسپری مذکور داشته باشد. وی در گفتگو با پایگاه New Scientist اشاره کرد که:
من تماسهایی از پرورشدهندگان محصولات ارگانیک دریافت کردهام، آنها از من خواستهاند تا در روند ارائهی این فناوری عجله کنم.
اکنون همهی ما باید صبر کنیم تا ببینیم که تمامی جوانب یادشدهی مرتبط با این فناوری به چه شکلی پیش میروند؛ اما به هر حال توسعهی این اسپری میتواند به عنوان روشی بهمنظور افزایش محصولات با افزایش مقاومت آنها بدون بر جای گذاشتن اثرات مخرب روی DNA گیاهان به شمار رود. در پایان باید اشاره کنیم که دستاوردهای این تحقیق در ژورنال Nature Plants منتشر شده است.
خبرگزاری آریا -
در دنیای پرهیاهوی امروز تقریبا همه ما گاهی از یکدیگر میرنجیم، بیآنکه بخواهیم، یکدیگر را میآزاریم و در موقعیتها و شرایطی قرار میگیریم که برایمان بسیار ناراحتکننده یا غیرقابل تحمل است. اما واقعا چرا اینگونه است؟
چرا اجازه میدهیم شرایط بیرون و اطرافیانمان اینگونه ما را آزردهخاطر و آسیبپذیر کند؟ در این میان چهکسی مقصر است؛ ما که شاید بیش از حد حساس شدهایم یا دیگران که بهخود اجازه میدهند اینگونه با ما رفتار کنند؟ با اندکی تامل درمییابیم که تقریبا غیرممکن است کاری کنیم که دیگران همیشه آنگونه که ما میخواهیم با ما رفتار کنند یا هرگز ناراحتمان نکنند. پس بهترین راه این است که نحوه پاسخدهی خودمان را با شرایط بیرونی بهدرستی هدایت کنیم. اما توجه داشته باشیم که نباید بهدنبال راهحل فوری بگردیم زیرا اگر میخواهیم نتیجه خوبی بگیریم، باید با صبر و حوصله زیاد تکنیکهای مناسبی را بهکار ببندیم.
در واکنش و برخورد با دیگران هنگامی که بعضی احساسات مانند خشم، اضطراب، خستگی یا احساس گناه بر ما غلبه میکنند، نمیتوانیم واکنش مناسبی داشته باشیم. مثلا اگر در یک مصاحبه شغلی یا هنگام گفتوگو با شخصی مهم بیش از حد دچار ترس، اضطراب یا نگرانی شوید، نمیتوانید بهگونهای مۆثر و موفقیتآمیز عمل کنید. بنابراین از موقعیتی که در آن قرار گرفتهاید میرنجید و آزردهخاطر میشوید.
هر روز هزاران عامل ناراحتکننده اطراف ما وجود دارد. اما اگر تصمیم داشته باشیم واکنش درستی در مقابل آنها داشته باشیم، نباید بگذاریم به راحتی ما را برنجانند. در واقع هیچچیز نمیتواند ما را ناراحت کند، مگر اینکه خودمان اجازه دهیم این اتفاق بیفتد. بنابراین باید ببینیم در یک موقعیت ناراحتکننده چه عواملی باعث میشوند ما واکنش نامناسب یا تندی داشته باشیم. ابتدا بهنظر میرسد وقتی در برابر موقعیت یا شخص خاصی قرار میگیریم احساس یا رفتار نامناسبی داریم که باعث رنجش یا اقدام نامناسبی از طرف ما میشود اما با بررسی بیشتر متوجه میشویم که این باورهای ما درباره رویدادها یا اشخاص مختلف است که نوع احساسات و رفتار ما را شکل میبخشد. باید ببینیم وقتی با موقعیتی دشوار یا شخصی سختگیر مواجه میشویم، قبل از اینکه به احساس یا رفتار خاصی برسیم چه کار میکنیم؟ برای توصیف کاری که در این بین انجام میدهیم واژههای زیادی وجود دارد؛ سریع واکنش نشان میدهیم، تصمیم میگیریم، تحلیل یا قضاوت میکنیم، موقعیت را میسنجیم و ارزیابی میکنیم و...
اما تمام این واژهها تحت عنوان فکرکردن قلمداد میشوند و شیوه تفکر ما در پاسخ به شخص یا موقعیتی خاص، یعنی نحوه پاسخدهی و رفتار ما را در مرحله بعد معین میکنند و نشان میدهند که آیا اجازه میدهیم شرایط بیرونی به راحتی ما را ناراحت کنند یا خیر؟ متأسفانه بسیاری از اشخاص، بهویژه در موقعیتهای خاص و غیرمنتظره اصلا فکر نمیکنند و فقط واکنش نشان میدهند ولی در بسیاری موارد ما براساس باورهایی که نسبت به موقعیتهای مختلف داریم احساس و رفتار میکنیم. اگر باور داشته باشید که شکستخوردن و موفق نشدن خیلی وحشتناک و ناراحتکننده است، از موقعیتهایی که ممکن است در آنها شکست بخورید فرار میکنید یا واقعا شکست میخورید. اگر نتوانید تحمل کنید دیگران راهتان را در بزرگراه ببندند، وقتی چنین اتفاقی میافتد، بسیار عصبانی و ناراحت میشوید.
صرفنظر از میزان موجهبودن موقعیت، طرز تفکر ما درباره آن، معین خواهد کرد که تا چه حد ناراحت میشویم و به چه میزان به عوامل بیرونی اجازه میدهیم ما را برنجانند. در واقع چون شیوه تفکر ما درباره شخص یا موقعیت در این مرحله، طرز برخورد ما را تعیین میکند، در این صورت این توانایی را داریم که پاسخهایمان را کنترل کنیم و به اشخاص یا موقعیتها اجازه ندهیم به راحتی ما را ناراحت کنند.
ما باید مسئولیت احساسات و رفتارمان را قبول کنیم و نباید دائم اشخاص و شرایط را مقصر بدانیم و رفتار خودمان را توجیه کنیم. پذیرش مسئولیت احساسها و رفتارهایمان اهمیت زیادی دارد. مسئولیت به این معناست که شما در قبال احساسها و رفتارهایتان پاسخگو هستید چون توانایی هدایت و کنترل آنها را دارید.
باورهای غلط
بسیاری از باورهای غلط ما باعث میشوند که اجازه دهیم دیگران بهراحتی ما را ناراحت کنند؛ مثلا نگرانی بیش از حد در مورد طرز فکر دیگران درباره ما. این نوع تفکر نگرانی بیش از حد و ترس شدید از خردشدن را بهوجود میآورد اما میتوانید به جای آن درباره ترجیحهای واقعبینانه فکر کنید، میتوانید نسبت به کارهایی که میکنید متعهد باشید و در کنار آن بخواهید دیگران هم شما را تأیید کنند. اما اگر اینگونه نباشد، باز هم میتوانید تحمل کنید؛ یعنی باید بپذیرید که همیشه نمیتوانید مورد تأیید دیگران قرار بگیرید.
باور غلط دیگری که باعث ناراحتی شما میشود این است که فکر میکنید هیچوقت نباید شکست بخورید زیرا تحملش را ندارید؛ این باور بهبیان ساده، یعنی نگرانی بیش از حد از شکست خوردن. نمونههای زیادی در مورد ترس از شکست وجود دارد. بسیاری از افراد موفق هنگامی که شکست میخورند، دچار افسردگی میشوند و گمان میکنند به آخر خط رسیدهاند و نمیتوانند شرایط را بپذیرند. البته یکی از نتایج ترس از شکست معمولا ناتوانی از تحمل انتقاد است؛ یعنی مردم در مقابل هر چیز، توجیه و بهانه میآورند. آنها اجازه میدهند دیگران ناراحتشان کنند چون نمیتوانند قبول کنند که اشتباه کردهاند.
یکی دیگر از باورهای غلط نیز تحمل کم در برابر ناکامی است. این باور به این معناست که بخواهیم آدمها و شرایط همیشه همانگونهای باشند که خودمان انتظار داریم. گاهی حتی چیزهای بسیار کوچک و به ظاهر بیاهمیت میتواند درست به اندازه چیزهای بزرگ یا حتی بیش از آنها اینگونه افراد را ناراحت و عصبانی کند. گاهی تحمل کم در برابر ناکامیها، حس درماندگی و قربانیبودن را برای ما بهدنبال میآورد و این موضوع میتواند موجب واکنشهایی ناشی از خشم و عصبانیت، کنارهگیری، فرار از مسئولیتپذیری، احساس تأسف و... شود.
بنابراین در بسیاری از موارد ما از دیگران یا شرایط آزردهخاطر میشویم و میرنجیم چون تحملمان کم است و نمیتوانیم صبر کنیم تا شرایط بهتر شود. در خیلی از موارد هم گمان میکنیم اگر مشکلی پیش بیاید باید سریع بتوانیم برایش راهحلی پیدا کنیم. توجه داشته باشید که پشتکار و شکیبایی در مورد مشکلات و بهدنبال راهحل بودن خوب است اما بهتر است با صبر و حوصله بهدنبال راهحل بگردید.
یکی دیگر از مواردی که ما را متاثر و اندوهگین میکند پرداختن بیش از حد به گذشته است؛ یعنی گمان میکنید چیزی که باعث میشود احساس بدی داشته باشید، گذشته شما و تمام اتفاقاتی است که در دوره کودکی، در روابط پیشین یا در شغل قبلی برایتان پیش آمده است. مثلا همیشه میگویید چون پدر و مادرتان در کودکی رفتار خوبی با شما نداشتهاند، حالا اعتماد به نفس لازم را ندارید یا چون معلم ریاضی شما در دوران مدرسه خوب درس نمیداده شما هیچوقت نمیتوانید به ریاضیات علاقهمند شوید؛ البته شکی نیست که تجارب گذشته ما تأثیر زیادی بر رفتارهای کنونیمان میگذارند ولی تا وقتی خودمان چنین اجازهای را ندهیم حتی مرور خاطرات بد هم نمیتواند ما را ناراحت کند.
وقتی ما بپذیریم که شرایط و افرادی که سر راهمان قرار میگیرند همیشه نباید آنگونه باشند که ما میخواهیم، از رفتار و شرایط نامطلوب هم کمتر رنجیدهخاطر میشویم. لحظهای با خود فکر کنید و ببینید هنگامی که واکنش تندی نشان میدهید یا ناراحت میشوید چهکسی عامل اصلی آن است؛ رئیس، همسر، دوست، فرزند یا همکار شما؟ البته این بدانمعنا نیست که نمیتوانید به انتخاب خود از دست کسی یا چیزی عصبانی شوید؛ حتما میتوانید اما درک اینکه چهکسی مسئول احساساتتان است (یعنی خودتان) به شما اجازه میدهد از خود بپرسید: «آیا دوست دارم در این موقعیت اینگونه احساس یا رفتار کنم؟» اگر جوابتان منفی است، در این صورت قصد دارید بدون تغییردادن تفکر نامعقول خود چه کاری انجام دهید؛ تغییری که تأثیر خوبی هم بر احساسات و رفتارهای شما خواهد گذاشت؟
منبع: همشهری آنلاین
اغلب، تصور افراد این اســت که ورزش کردن برای حفظ تناسب اندام انجام می شود، در حالی که ورزش کردن اثرات مبثتی را در جسم و روان دارد. به عنوان مثال با ورزش کردن می توان انرژی منفی ذخیره شده حاصل از رویدادهای روز مره را از بین برد. همچنین ورزش را راهکاری متفاوت برای درمان افسردگی قلمداد می کنند.
در سه دهه گذشته شعار "ورزش برای همه" به صورت اصل بنیادی و اولویت برنامه های ورزشی در اغلب کشورهای جهان پذیرفته شده اســت. برای تحقق این شعار همگانی، شرکت ها و سازمان های دولتی و خصوصی و بسیاری از سازمان های غیر ورزشی با صرف هزینه های زیاد برنامه هایی مدون و سازمان یافته را به منظور مشارکت همه ی قشرهای اجتماعی و فراهم کردن فرصت های برابر در ورزش های تفریحی و انواع فعالیت های مفرح جسمانی شروع و اجرا کردند.
هدف اصلی از این فعالیت ها و برنامه ها، افزایش کیفیت شیوه های زندگی، افزایش میزان تفریح، شادابی و ارتقای بهداشت و سلامتی افراد با تاکید بر برنامه های گوناگون ورزشی اســت. از آنجایی که مشارکت افراد در ورزش های تفریحی به صورت داوطلبانه اســت و بیشتر در وقت های آزاد انجام می شود.
از این رو گسترش موفقیت آمیز اینگونه برنامه ها ایجاب می کند برنامه ریزان و سیاست گذاران از انگیزه های مختلف مشارکت و شاید به طور مهمتری از چگونگی مشارکت و دلایل و عوامل عدم شرکت افراد در برنامه های ورزشی آگاه شوند، زیرا انگیزه، کلید انجام هر کار و فعالیتی به شمار می رود و می تواند رفتارهای افراد را تحریک، تقویت و هدایت کند یا باعث کنترل و توقف آن شود.
قانون، جایگاه مسئولیتها و فعالیتهای دولت را تعیین میکند و طبق قوانین نظام جمهوری اسلامی ایران، اولین وظیفه تمامی ارگانهای ورزشی کشور، حتی کمیته ملی المپیک، رشد و گسترش ورزشهای همگانی اســت، یعنی در گام نخست، مدیران ورزشی باید رسالت ایجاد و امکانات نرمافزاری و سخت افزاری لازم را برای ورزش کردن عموم مردم، بر عهده گیرند.
سال 87 رییس سازمان تربیت بدنی اعلام کرد که حدود 10 درصد مردم ایران ورزش میکنند. این بدانمعنا اســت که 90 درصد مردم ورزش نمیکنند. پس مدیران تربیت بدنی در بعد ورزش، تنها به 10 درصد از وظایف قانونی خود جامه عمل پوشاندهاند. به این ترتیب ورزش همگانی در ایران جایگاهی ندارد.
اما وزیر ورزش و جوانان در نشست تخصصی «محیطزیست، ورزش و مشارکتهای اجتماعی» که به مناسبت روز جهانی محیط زیست در 17خردادماه سال95 برگزار شد، اعلام کرد که تنها 21درصد مردم ایران ورزش می کنند.
به این ترتیب شاید گرایش مردم در این هشت سال بیشتر شده باشد اما همچنان موضوعی اســت که باید به آن پرداخت.
به اعتقاد محمدعلی قره، مدیر کل تربیت بدنی دانشگاه پیام نور، علت ورزش نکردن مردم در ایران، تنبلی، بیپولی و وقت نگذاشتن نیست، بلکه اغلب ما شناخت لازم را در ارتباط با ورزش از دیدگاه علم، اعتقاد نداریم و تا این اطلاعات به ما داده نشود، نگرش لازم را نسبت به ورزش پیدا نمیکنیم و تا نگرشی ایجاد نشود، در سبک زندگی حرکتی روزمرهمان تغییری صورت نمیگیرد و ورزش کردن برای ما مهم نخواهد بود.
این در حالی اســت که برخی از افراد برای جبران وقتی که در زندگی خود به ورزش اختصاص نداده اند، به صورت افراطی ورزش می کنند بی آنکه بداند ورزش بیش از حد نیز بیشتر از ورزش نکردن آسیب می رساند.
انجام تمرین و حرکات ورزشی، به ویژه در هوای خشک و سرد، می تواند باعث گرفتگی و آب ریزش بینی شود که آن را به عنوان عارضه التهاب پرده مخاطبی بینی در اثر ورزش می شناسند. ویلیام سیلورز، پزشک و متخصص بیماری های آسم و آلرژی در کلرادو می گوید که تنفس زیاد از راه بینی، در انجام حرکات و تمرینات ورزشی، غشای مخاط بینی را که برای محافظت از مسیر هوایی بینی ماده ای مخاطی از آن ترشح می شود خشک می کند.
بینی با انجام حرکات و تمرینات ورزشی در ارتباط اســت. به این ترتیب برای از بین بردن این التهاب باید با تجویز پزشک اسپری بینی تهیه کرد که باید حداقل نیم ساعت قبل از انجام ورزش از آن استفاده کرد و همچنین، تعداد زیادی دستمال کاغذی نیز به همراه داشته باشید.
بدون شک برای اکثر افراد این حالت در هنگام دویدن پیش آمده اســت که با احساس درد از دویدن بازمانده اند و دیگر نتوانسته اند به ورزش خود ادامه دهند. به عقیده تام اولاند، متخصص فیزیولوژی و ورزش، کارشناسان دقیقا اطلاع ندارند که چه عللی باعث بروز دردهای نیزه ای و زودگذر می شود.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که این دردها به دلیل انقباض و گرفتگی دیافراگم ایجاد می شود که خود ناشی از تنفس تند و سریع اســت. صرف غذا در ساعات نزدیک به انجام حرکات و تمرینات ورزشی نیز ممکن اســت دراین مسئله نقش داشته باشد؛ پهلو درد بیشتر در ورزشکاران تازه کار ایجاد می شود.
برای ساکت کردن درد پهلو، باید سرعت حرکت خود را کاهش داد و در حالی که عضلات شکم را منقبض می کنید، نفس های عمیقی بکشید. بازوهای خود را به سمت بالای سر و یا به سمت پهلو کشش دهید. برای پیشگیری از دردپهلو، قبل از ورزش غاذاهای سبک میل و پس از صرف غذا، حداقل به مدت سی دقیقه تا شروع ورزش، صبر کنید. همواره به مدت پنج تا ۱۰ دقیقه بدن خود را گرم کنید و کم کم بر شدت حرکات و تمرینات ورزشی بیفزایید.
البته باید توجه داشت که زمان انجام ورزش در تاثیر مثبت و منفی آن اثرگذار اســت. باید توجه داشت که نباید در ساعات شب ورزش کرد. چرا که در این ساعات اکسیژن جذب شده از سوی درختان در روز به صورت دیاکسیدکربن از برگ درختان به محیط خارج انتشار مییابد.
بسیاری از افراد به ویژه در فصل گرما و تابستان ساعات اولیه شب را برای ورزش در پارکها انتخاب میکنند که این گزینه بهدلیل انتشار دیاکسیدکربن در ساعات شب مطلوب نیست و محققان توصیه میکنند افراد علاقهمند به ورزش میتوانند نخستین ساعات روز به ویژه ساعت پنج و سی دقیقه تا هفت و سی دقیقه صبح را که هنوز تجمع خودروها در خیابانها زیاد نشده و هوا از نظر آلودگی همچنان در شرایط مطلوب قرار دارد، برای ورزش برگزینند.