عفونت لثه کودک، آنتی بیوتیک نمی‌خواهد

جام جم سرا:
دکتر محمد هادی شفق افزود: عفونت لثه در کودکان خیلی شایع است. این عفونت می تواند بر اثر قارچ، آفت، آلودگی سینه مادر، سیستم ایمنی و وارد کردن اشیای کثیف در دهان ایجاد شود. البته در مواردی پوسیدگی دندان باعث عفونت در لثه می شود که این پوسیدگی از مینای دندان عبور کرده و وارد عاج شده و باعث عفونی شدن لثه خواهد شد. در این مواقع مصرف دارو زیاد موثر نبوده و راه حل و درمان آن عصب کشی یا کشیدن دندان است.
به نقل از ایسنا، وی تاکید کرد: کودکانی که دندان هایشان به وسیله قطره آهن سیاه می شود زودتر از دیگران در معرض پوسیدگی دندان قرار می گیرند. برای جلوگیری از سیاه شدن دندان کودکانی که قطره آهن مصرف می کنند دو راه وجود دارد. اول این که والدین باید سعی کنند قطره را ته گلو بریزند تا برخوردی با دندان ها نداشته باشد. راه حل دیگر برای جلوگیری از سیاه شدن دندان به وسیله قطره آهن این است که بلافاصله بعد از مصرف قطره دهان کودک به وسیله انگشتانه ها شسته شود.

بازیگر سینما: کسی نمی‌خواهد حتی در خانه‌اش کارگری کنم+عکس

جام جم سرا: ماجرای ثریا حکمت به نوعی تلنگری است به مسوولان و نهادهای مرتبط که علاج واقعه را قبل از وقوع بکنند. گفت‌وگوی پیش‌رو هر چند بهانه‌اش انتشار همان خبر است اما در دل خود نقاط تلخ دیگری هم دارد؛ نکاتی که حکمت خیلی از آنها را درددل‌گونه بیان کرد. آن خبر را پیشتر، جام جم سرا نیز منتشر کرد که برای اطلاع از آن می‌توانید از بخش اخبار مرتبط در سمت بالا/چپ صفحه یا کلیک روی عنوان «بازیگر سینما: پولی ندارم، ۳ روز در چادر زندگی کردم!» بخوانید. در این مصاحبه نیز از بخشهایی که بیشتر موضوعاتی در حیطه خاص سینما را دربرداشته کاسته شده و قسمتهایی در ادامه نقل شده است که احوال شخصی و خانوادگی و اوضاع کنونی زندگی ثریا حکمت را بیان کرده است:

بهتر است از زمانی که وارد سینما شدید شروع کنیم؟
سال۵۳ بود. من در دبیرستان امیرکبیر درس می‌خواندم که کنار تالار فرهنگ بود و از طرف مدرسه در تالار فرهنگ تئاتر بازی می‌کردیم. اما آقای مطلبی مرا در خیابان دید. گویا برای فیلمی دنبال یک زن کرد می‌گشتند که چشم‌وابرو مشکی باشد و از من پرسید: دوست داری در فیلم بازی کنی؟ من هم عاشق این کار بودم و قبول کردم، البته گفتم هنوز درسم تمام نشده و گفتند در تعطیلات تابستان فیلمبرداری می‌کنیم.

بدون تجربه بازیگری چطور رفتید جلو دوربین؛ آن هم برای نقش اول؟
یادم هست روز اول فیلمبرداری در اولین صحنه سیلی خوردم، چون جلو دوربین شوکه شده بودم. بعد از آن کمی به خودم آمدم و کار را شروع کردیم. بعد از فیلم اول ازدواج کردم اما زندگی کوتاهی داشتیم. وقتی فیلم «ناجورها» به نمایش درآمد از هم جدا شدیم چون خانواده همسرم خیلی مذهبی بودند و شغل من را نمی‌توانستند قبول کنند. من عاشق بازیگری بودم حتی دوسال هم در رشته تئاتر دانشگاه رفتم که انقلاب شد و دانشگاه‌ها تعطیل شدند... دیگر دوست نداشتم کار کنم. بعدها فیلمی را کارکردم که نوعی ترور حرفه‌ای برایم بود.

زمانی که وارد سینما شدم خانواده و اقوامم مرا طرد کردند. همسرم هم سال۵۹ وقتی بار‌دار بودم مرا ترک کرد؛ من ماندم و دخترم و دیگر هم ازدواج نکردم

کارگردان مرا خرد کردند؛ برای یکی از نقش‌های اصلی مرا صدا کردند، اما یک سکانس بیشتر به من ندادند. به نوعی مرا تحقیر کردند. در سریالی هم همین‌طور بود. همه ادعا می‌کردند ما شما را دوست داریم ولی نمی‌دانستند با این کار مرا نابود می‌کنند، بعد از آن فیلم دیگر من هیچ پیشنهادی نداشتم.

چرا قبول کردید که فقط یک سکانس بازی کنید؟
به‌خاطر نیاز مالی. همه وقتی به موقعیتی می‌رسند دیگران را فراموش می‌کنند. فلانی که سر سریالی دایم تماس می‌گرفت و از من تقدیر می‌کرد. الان جواب سلامم را هم نمی‌دهد.

واقعا جواب سلامتان را نمی‌دهند!
چرا... . جواب که می‌دهند. منظورم این است که دیگر مثل قبل نیستند.

جوان‌های دیگری هم بودند که کارهای اولشان با شما بود مثل بهرام رادان و امین حیایی و... .
امین خیلی بچه باادبی است و حقش است موفق باشد ولی امین نمی‌توانست برای من کاری کند. امین را من وارد این کار کردم. سرباز بود. دانشجو هم بود، او را به آقای اصغر هاشمی معرفی کردم و خیلی او را پسندید، چون خوش‌سروزبان بود. در خیابان خیلی‌ها برای بازیگری به من رجوع می‌کردند. یکی از بازیگران مرد، مقابل بیمارستان ساسان جلوی مرا گرفت و از من خواست که کاری کنم که وارد سینما شود. چون در دهه‌های۶۰ و ۷۰ من جزو بازیگران پرکار بودم.

زمانی که کار می‌کردید و مطرح بودید درآمدتان خوب بود؟
مثل الان نبود که دستمزدها میلیونی باشد. بالاترین دستمزد من در ماه‌پیشونی ۸۰۰هزارتومان بود.

همیشه نقش خانم‌های شیک و ثروتمند را بازی کرده‌اید. آن زمان وضع زندگی واقعی و شخصی‌تان چطور بود؟
ما در محله گیشا زندگی می‌کردیم. پدرم در گیشا ساخت‌وساز می‌کرد.؛ پدرم ورشکسته شد و زندگی‌اش را باخت. زمانی که من سریال «خانه‌به‌خانه» را به کارگردانی آقای کیانوش عیاری بازی می‌کردم خانه‌ام فرمانیه بود. یادم هست آقای عیاری، امین تارخ را دعوت کرد و گفت: «اگر می‌خواهی یک بازی عالی ببینی باید بیایی و بازی حکمت را ببینی.» سال ۷۵ بود. هم زمان سریال «امام‌علی» هم پخش می‌شد و باز از بین زنان من برای بازی در سریال «خانه‌به‌خانه» و شهره لرستانی به‌خاطر بازی در سریال «امام‌علی» اول شدیم.

خانواده‌تان نمی‌توانست از شما حمایت کند؟
زمانی که وارد سینما شدم خانواده و اقوامم مرا طرد کردند. چون مذهبی بودند و دوست نداشتند من فیلم بازی کنم. همسرم هم سال۵۹ وقتی بار‌دار بودم مرا ترک کرد و به آمریکا رفت؛ من ماندم و دخترم و دیگر هم ازدواج نکردم.

بعد که معروف شدید با پدر و مادرتان ارتباط برقرار نکردید؟
نه، یک برادر دارم که گاهی اوقات تلفن می‌کند، البته بعد از انقلاب و قبل از اینکه پدر و مادرم فوت کنند آنها را دیدم و ارتباطمان بیشتر شد.

کسانی که از قبل در سینما می‌شناختید هم کاری برایتان نکردند...
بیشترشان مهاجرت کردند و کسانی هم که بعد با آنها آشنا شدم مثل بهاره رهنما، مهناز افشار و بهنوش بختیاری به من کمک کردند.

بله، در تئاترشان از شما تقدیر کردند...
بعد از خبری که منتشر شد بهاره رهنما زنگ زد و گفت می‌خواهند از من تقدیر کنند؛ کاری که در اصل وظیفه خانه سینما بود. از همه جای دنیا، حتی از ده‌کوره‌های شهرستان‌های دور در ایران با من تماس گرفتند بجز خانه سینما و انجمن بازیگران. سینما خیلی بی‌رحم است. به نظرم فقط باید به چشم شغل دوم آن را دید یا اینکه پیه خیلی چیزها را به تن مالید... .

در دولت قبل شما برای حقوق حرفه‌ای‌تان به ارشاد یا جای دیگری مراجعه کردید؟
بله، وقتی که سکته مغزی کرده بودم؛ چون قدرت تکلم و حرکتم را از دست داده بودم که بعد به کمک دخترم بهتر شدم.

کی؟
تقریبا شش‌سال پیش. دقیق یادم نیست... . به هر حال به وزارت ارشاد رفتم. بعد از آن زمانی هم که به‌خاطر وضعیت بد روحی و معیشتی خودکشی کرده و در بیمارستان بستری بودم ارشاد به من کمک کرد.

چرا قبل از این وضعیت به ارشاد مراجعه نکرده بودید؟
قبل از آن هم رفته بودم و به من یک مقدار کمک کرده بودند.

بعد از انتشار خبر، آقای انتظامی اولین‌نفری بودند که تماس گرفتند و از دخترم پرسیدند: الان کجایید؟ بگو مادرت الان کجاست؟ آنقدر عصبی شده بودند که فکر می‌کردند ما در چادریم. صدایشان می‌لرزید

چه کمکی؟
الان هم وزارت ارشاد کمک کرده است اما در نهادی گفتند: «به شما قبر هم تعلق نمی‌گیرد.» گفتم: من قبر نمی‌خواهم. تا وقتی ما زنده هستیم باید به فکر ما باشید. تنها من نیستم، خیلی از هنرمندان وضعیت مرا دارند.

اولین مراجعه کی بوده برای مشکلاتتان؟
۱۰سال است مشکل دارم و دایم به مراجع مختلف مراجعه می‌کنم و به صندوق کمک به هنرمندان هم مراجعه کردم. دوبار از طرف صندوق هنرمندان به من وام دادند که نتوانستم پرداخت کنم. و دوسال پیش هم پنج‌میلیون‌تومان وام دادند. و از همان زمان هم ماهی ۳۵۰هزارتومان می‌دهند و ۱۸۰هزارتومان هم طرح تکریم می‌گیرم.

بیمه تامین‌اجتماعی نیستید؟
چون سنم بالا بود مرا بیمه نکردند. خانم مریلا زارعی، علی دهکردی و هدیه تهرانی هم در این سال‌ها به من کمک کردند.

چرا زودتر این مشکلاتتان را رسانه‌ای نکردید؟
پنج‌سال پیش هم این معضل را رسانه‌ای کردم.

کجا؟ چه رسانه‌ای؟
خبرگزاری ایسنا.

پس چرا توجهی نشد؟
برای اینکه یک‌خبر کوتاه بود.

فکر کنم به‌خاطر اینکه در خبر اخیر گفته بودید می‌خواهید در خیابان چادر بزنید اینقدر بازتاب داشته... .
شاید. به‌هرحال باید محل سکونت ما را تامین می‌کردند... .

بعد از انتشار خبر چه شد؟
از خانه سینما تماس گرفتند که آقای عسگرپور را ملاقات کنم ولی گفتم آن زمان که وقت ملاقات می‌خواستم هنوز آبرویم نرفته بود. سخت است در خبرگزاری اعلام کنند که چقدر به من کمک شده. ارشاد ۱۵میلیون‌‌تومان پول به من داد.

چرا گذاشتید این مبلغ رسانه‌ای شود؟
به من گفتند اگر اعلام نکنید ممکن است همه تصور کنند صدمیلیون‌تومان پول به من داده‌اند!

دیگر دوست ندارم اینجا بمانم می‌خواهم از ایران بروم. اینجا کسی قبول نمی‌کند بروم خانه‌اش کارگری. خسته شدم از این مصاحبه‌ها، حرف‌ها و نگاه‌های مردم

الان ۱۵میلیون دادند؟
بله، به‌اضافه هزینه درمان دندان‌هایم که یک دکتر قبول کرده این کار را انجام دهد، البته هفت‌میلیون می‌شود که دومیلیون می‌گیرد و ارشاد آن را می‌پردازد. قبلا یک‌بار آقای انتظامی با آنکه حالشان خیلی مساعد نبود مرا برد دندانپزشکی خودش که تخصصش گذاشتن دندان نبود و نتوانست کاری کند. استاد خیلی همیشه به من لطف داشتند من نمی‌دانم چطور بزرگواری‌شان را با کلمات بیان کنم. بعد از انتشار خبر، اولین‌نفری بودند که تماس گرفتند و از دخترم پرسیدند: الان کجایید؟ بگو مادرت الان کجاست؟ آنقدر عصبی شده بودند که فکر می‌کردند ما در چادریم. صدایشان می‌لرزید.

الان با این ۱۵میلیون‌تومان مشکلاتتان حل شده؟
الان پول پیش خانه‌ام را داده‌ام، اما سال دیگر چه‌کار کنم؟! این مشکل باید از ریشه حل شود در غیر این صورت سال بعد هم وضعیت همین است. دلم می‌سوزد وقتی می‌بینم در جایی زندگی می‌کنیم که می‌توان یک‌نفر را یک‌شبه از اوج به قعر کشاند و خرد کرد و برعکس.

در چه شرایطی تصمیم گرفتید تمام این مسایل را رسانه‌ای کنید؟
در سال‌های گذشته من با کمک بعضی‌ها و وام و... به سختی اجاره خانه‌ام را داده‌ام. سه‌، چهارماه است من دنبال پول پیش و دایم در رفت‌وآمد بودم که کارم به مطبوعات کشیده نشود. وقتی همه جوابم کردند، تصمیم به این کار گرفتم چون دوسال پیش هم وقتی ارشاد به من وام داد گفت این آخرین کمک ماست. من هم دیگر آنجا نرفتم و بعد از انتشار خبر گفتند نامه بنویسم برای وزیر ارشاد که خیلی زود پیگیری شد. یعنی نامه را دستی بردند. من اگر نمی‌توانستم پول پیش خانه را بدهم باید از دخترم جدا می‌شدم. مونا را باید می‌گذاشتم خوابگاه. دیگر توان اجاره‌دادن را نداشتم. برای جدانشدن از دخترم این کار را کردم. این فقط مشکل من نیست. باید کاری می‌کردم تا به یاد هنرمندانی که در این وضعیت هستند، بیفتند. دیگر دوست ندارم اینجا بمانم می‌خواهم از ایران بروم.

با چه پشتوانه‌ای؟
آنجا کارگری می‌کنم، چون اینجا زمانی بازیگر نقش اول فیلم‌ها بودم، اینجا کسی قبول نمی‌کند بروم خانه‌اش کارگری. خسته شدم از این مصاحبه‌ها، حرف‌ها و نگاه‌های مردم. (مرجان صائبی/عکس: امیر جدیدی/ شرق)

هر بینی بزرگی جراحی نمی‌خواهد

دکتر رزم‌پا، متخصص گوش و حلق و بینی معتقد است پزشکان متخصص نباید زیر بار جراحی این نوع افراد بروند بلکه باید آنان را تشویق کنند تحت مشاوره روانپزشکی قرار بگیرند.

چراکه چنین افرادی معمولا انتظارات غیرواقعی از این جراحی‌ها دارند یا فقط با هدف ایجاد تنوع در زندگی یا به علت مشکلات روحی، روانی و شخصیتی تصمیم به عمل جراحی بینی می‌گیرند و انجام عمل جراحی زیبایی به هیچ وجه به آنها توصیه نمی‌شود.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با جام‌جم تاکید می‌کند: زیبایی بینی به بزرگ یا کوچک بودن آن نیست بلکه بینی‌ای زیباست که متناسب با چهره فرد باشد. بر این اساس افرادی که ظاهر بینی‌شان بدشکلی خاصی ندارد، به هیچ وجه به عمل بینی نیاز درمانی ندارند.

گزینه‌های خوب و بد جراحی بینی

کسانی که دچار انحراف بینی، شکستگی یا مشکلات مادرزادی هستند، بهترین گزینه برای عمل جراحی بینی محسوب می‌شوند.

وی با اشاره به این مطلب می‌افزاید: در واقع بهترین‌های عمل جراحی بینی افرادی‌ هستند که نقایص مشخص دارند. البته متقاضی جراحی پلاستیک بینی باید انتظارات معقول و واقع‌بینانه‌ای از نتیجه عمل داشته باشد. هر فردی که متقاضی این عمل است، به دلایل مختلفی ازجمله پوست کلفت بینی، سن پایین‌تر از 18 سال و بالاتر از 40 سال، گزینه خوبی برای جراحی نیست.

وی یادآور می‌شود: هدف هر عمل زیبایی بینی، بهبود بخشیدن به وضع ظاهری شخص (در مواردی که بدشکلی بینی تاثیر منفی فاحشی بر چهره گذاشته است) و رفع مشکلاتی چون شکستگی، انحراف و انسداد راه تنفسی است نه رسیدن به زیبایی کامل ومطلق. بعلاوه خانم‌ها نسبت به آقایان گزینه‌های بهتری برای عمل جراحی بینی هستند.

این عضو هیات مدیره انجمن راینولوژی ایران، اظهار می‌کند: گاهی، مشکلات بینی به علت ناهنجاری‌های غضروفی ـ استخوانی راحت‌تر اصلاح می‌شود. در مورد بینی‌های گوشتی نیز در صورت تجربه کافی جراح، نتایج عمل جراحی بسیار ایده‌آل خواهد بود.

انحراف بینی با یا بدون جراحی زیبایی؟

بسیاری از متخصصان به شخصی که دچار انحراف بینی یا انسداد مجاری تنفسی است، توصیه می‌کنند عمل زیبایی بینی انجام دهد.

دکتر رزم‌پا در این‌باره می‌گوید: تصمیم‌گیری در این موارد بستگی به این دارد که انحراف با مشکلات ظاهری بینی نیز مرتبط است یا خیر. حتی اگر این انحراف کم باشد و باعث انسداد راه هوایی و عوارض ناشی از آن نشده باشد، به عمل جراحی احتیاج ندارد ولی در مواردی که مساله ساز شده باشد باید با عمل جراحی اصلاح شود. همچنین اگر شخص، انسداد همراه با تغییر شکل ظاهری بینی داشته باشد نیز باید به طور همزمان با جراحی پلاستیک، انسداد را برطرف کرد. باید توجه داشت جراحی‌هایی که فقط با هدف کوچک کردن بینی انجام می‌شود، علاوه بر بروز احتمالی مشکلات تنفسی از نظر ظاهری نیز در درازمدت مطلوب شخص نخواهد بود.

ابتدا درمان آلرژی، سپس جراحی بینی

خیلی‌ها تصور می‌کنند روی بینی شخصی که مبتلا به آلرژی است، نمی‌توان جراحی زیبایی بینی انجام داد. این تصور تا چه اندازه درست است؟

عضو هیات مدیره انجمن گوش و حلق و بینی ایران با نادرست بودن چنین برداشتی اظهار می‌کند: شایع‌ترین علل گرفتگی بینی، آلرژی و انحراف تیغه بینی است. در واقع آلرژی باعث گرفتگی بینی و اختلال در کار طبیعی آن می‌شود. البته در صورت وجود آلرژی و بیماری‌های زمینه‌ای دیگر ضروری است ابتدا آلرژی، درمان و از فاز حاد خارج شود و بعد از تثبیت وضع عمومی، عمل زیبایی انجام شود؛ چراکه مشکلات تنفسی درمان نشده تا مدتی پس از جراحی بینی تشدید می‌شود.

از نتیجه عمل‌تان راضی نیستید

چرا برخی افرادی که عمل راینوپلاستی انجام می‌دهند از نتیجه آن راضی نیستند؟

به گفته این متخصص، متاسفانه از مواردی که مشکلات آن دامنگیر برخی متخصصان جوان می‌شود پذیرش بیمارانی است که انتظارات غیرواقعی از نتیجه عمل خود دارند. نکته مهم برای کسب رضایت از عمل جراحی بینی آن است که شخص توجیه شود علاوه بر حفظ عملکرد طبیعی بینی، پس از جراحی، شکل بینی باید با دیگر اعضای چهره هماهنگ باشد.

وی تاکید می‌کند: باید توجه داشت اعمال جراحی بینی در بهترین مراکز و از سوی مجرب‌ترین جراحان نیز در 5 تا 10 درصد موارد با اشکال روبه‌رو می‌شود که به عمل مجدد نیاز خواهد داشت.

پونه شیرازی‌‌ - ‌‌دانش و سلامت

درد قفسه سینه همیشه آنژیوگرافی نمی‌خواهد

آنژیوگرافی، روشی بسیاردقیق برای بررسی رگ‌های کرونری قلب است. با وجود این، در موارد خاصی این روش برای تشخیص بیماری‌های قلبی لازم است. برای تشخیص بهتر وضعیت بیمار قلبی و این که آیا بیمار دچار تنگی رگ‌های قلب است، بهترین راه صحبت با بیمار و دقت در علائم اوست. پس از آن می‌توان با معاینه دقیق و نوار قلب، اطلاعات بیشتری به دست آورد. در نهایت اگر به نتیجه نرسیم و بخواهیم روش‌های سخت‌تر و البته پرریسک‌تر را به کار ببریم، آنژیوگرافی را انتخاب می‌کنیم.

برای آنژیوگرافی در محل کشاله ران یک سوراخ کوچک ایجاد می‌شود. سپس کاتتر را که لوله‌ای بلند و باریک و توخالی است، به داخل رگ می‌رانند و از آنجا به داخل قلب و رگ‌های کرونر می‌فرستند. پس از این که نوک کاتتر به داخل رگ کرونری فرستاده شد،‌ ماده حاوی ید با نام ماده حاجب، تزریق و تصویر رگ‌ها نمایان می‌شود.

نقطه قوت این روش، ایجاد تصویر مستقیم از رگ‌های قلب و تعیین درصد تنگی آنها به طور نسبتا دقیق است. حسن دوم این روش این است که در صورت وجود تنگی شدید رگ‌های کرونری در همان زمان می‌توان درمان شامل بالون زدن یا استنت‌گذاری را انجام داد.

براساس توضیح فوق در روش آنژیوگرافی،‌ درصد کمی از بیماران با تنگی‌های مختصر در همان جلسه بهبود می‌یابند ولی در مجموع این یک کار تشخیصی است. معمولا قبل از هر گونه عمل باز یا بسته روی رگ‌های کرونری ابتدا باید با آنژیوگرافی آناتومی رگ‌ها و محل دقیق تنگی را مشخص کرد. کاربرد دیگر آنژیوگرافی در بیمارانی است که مشکوک به تنگی رگ‌های کرونری هستند ولی نتیجه تست ورزش، اکوکاردیوگرافی، نوار قلب و دیگر تست‌ها تشخیص قانع‌کننده‌ای را مطرح نکرده است. روش‌های تشخیصی دیگری نیز وجود دارد.

یکی دیگر از روش‌های تشخیصی، اسکن هسته‌ای قلب است. تزریق موادی که دارای ایزوتوپ‌های ناپایدار هستند و اشعه گاما ساطع می‌کنند، یکی از راه‌های تصویربرداری از قلب است. از این روش می‌توان برای بررسی تنگی رگ‌های کرونری و یافتن مناطقی از قلب که تحت استرس دچار کمبود خون و اکسیژن می‌شوند، استفاده کرد.

بعد از تزریق موادی مثل تالیوم یا تکنزیوم ابتدا در حال استراحت، تصویر قلب بیمار به وسیله دوربین گاما مشخص می‌شود و سپس بیمار ورزش می‌کند. با حداکثر فعالیت ورزشی جریان خون قلب تا پنج برابر افزوده می‌شود. در این حال اگر یک یا چند شاخه از رگ‌های کرونر دچار تنگی باشد، به آن قسمت‌های قلب به اندازه بقیه جاها خون نمی‌رسد و تصویر آن قسمت‌ها کمرنگ‌تر خواهد بود. به این ترتیب تنگی رگ‌های قلبی مشخص خواهد شد.

دکتر رضا کریمی

‌ فوق‌تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم